5 minute read

Leeflandgoed Opwetten: jong en oud komen samen

De monumentale boerderij uit 1852 tegenover de Watermolen van Opwetten onderging een mooie metamorfose. Met behoud van het erfgoed is er nu alle ruimte en modern comfort voor de kinderopvang door Kids Society Erica en de dagbesteding door Archipel.

Marcel Strolenberg, directeur van Kids Society Erica, en Riet Odekerken, manager dagbesteding bij Archipel, zijn trots op de gezamenlijke inspanning. Riet: “We zijn lang samen bezig geweest omdat we denken dat jong en oud samen veel voor elkaar kunnen betekenen op deze mooie plek. We hebben hier vijf dagen per week dagbesteding voor mensen met een indicatie die nog thuis wonen. Elke dag zijn er meerdere activiteiten, specifiek voor ouderen én gezamenlijke momenten.”

Advertisement

“We zijn lang bezig geweest omdat we denken dat jong en oud samen veel voor elkaar kunnen betekenen op deze mooie plek”

Marcel Strolenberg en Riet Odekerken

DCI Media

Marcel: “Voor kinderen zijn er voorschools peuteraanbod, kinderdagopvang en buitenschoolse opvang met elementen kunst, cultuur, bewegen en sport. De ouderen en de kinderen hebben samen met dieren geknuffeld en gespeeld, samen gekookt en gegeten, zijn in de tuin bezig geweest en hebben liedjes gezongen. Precies wat we willen. Onze conclusie is dat kinderen en ouderen erg op elkaar lijken. Dat merken we ook in de samenwerking tussen de teams.” Riet: “Die is ook heel bijzonder. In het team heeft iedereen natuurlijk de eigen specialiteit en professie maar ze vullen elkaar heel goed aan. Mensen die hier werken krijgen zo een veel breder werkveld. Ook de vrijwilligers die eerder voor ons actief waren in Jo van Dijkhof (voorheen de dagbestedingslocatie in Nuenen) en meeverhuisden zijn enthousiast.”

Voorbeeldig

Nuenense dorpsbouwmeester Harrie van Helmond is al even positief: “Ik denk dat alle potentie er is om er een voorbeeldig project van te maken; de herbestemming van de boerderij is een mooie eerste stap. Niet alleen voor de doelgroepen maar ook hoe we als Nuenen in het buitengebied onze bouwopgave moeten invullen. De kracht zit in de locatie. Het team Ruimtelijke kwaliteit en de Monumentencommissie konden al vanaf het begin meedenken. Het project wordt landschappelijk ingepast in het Dommeldal en wat betreft zichtlijnen. De hele kavel is beschermd als monument. Het gaat niet op een zorginstituut lijken maar wordt een stuk van levendig Nuenen. De architectuur is moderne bebouwing die zich thuis voelt op de kavel, vanuit de eigenheid van de plek. Ook die kwaliteit is duurzaamheid. Daar zijn we heel blij mee.”

Frank Willems en Bart Smits

Intussen wordt er al hard gewerkt aan de volgende fase van het Leeflandgoed. Architect Frank Willems van architectenbureau WillemsenU en manager Vastgoed van Archipel Bart Smits lopen keurend rond in fase 1; de gerestaureerde en gerenoveerde boerderij, met het dakterras met glijbaan, speel-, wandel- en zittuin. Bart vertelt hoe de plannen voor het landgoed er al lagen: “Enkele jaren geleden hebben we het concept opnieuw opgezet, omdat deze mooie plek iets spraakmakends verdient, in verbinding met de buurt en de Nuenense gemeenschap, zonder zonder traditionele intramurale setting. Natuurlijk komen er Archipelcliënten wonen; dat is onze kerntaak. We verwachten een dertigtal bewoners

“De kracht zit in de locatie”

Harrie van Helmond

met een zorgvraag. Maar er kunnen ook andere leeftijdsgroepen komen, zoals mensen met een zorggerelateerde opleiding die kunnen bijdragen aan het landgoed; daarvoor komen er 18 wooneenheden. Leven is meer dan alleen zorg, én leven is het meervoud van lef; daarom heet het ook Leeflandgoed. Er komt ook geen zorgmanager maar een maatschappelijk ondernemer.”

Fase 2

Toevallig kijkt de tuin uit over wat fase 2 gaat worden, wijst Bart: “De oude schuur en nog een heel stuk grond. We hebben ook het huis opzij aangekocht. Afhankelijk van hoe het loopt, kan dat ook nog ingepast worden. Fase 2 is al in gang gezet. We denken nog dit jaar eruit te zijn met het team Ruimtelijke kwaliteit en met de aanvraag van de wijziging van het bestemmingsplan; dan kunnen het vergunningentraject en de aanbesteding gaan lopen. En net als in fase 1 kijken we weer naar hergebruik van bouwmaterialen.” Frank schetst hoe de volgende fase eruit gaat zien: “In goede samenwerking en overleg met de Monumentencommissie en vanzelfsprekend met duurzaamheid. Het stedenbouwkundig plan is al goedgekeurd. De oude kapschuur wordt teruggebracht, die is zo kenmerkend. Ook de andere stal gaat benut worden.

Eigenlijk moeten de gebruikers alles gaan veroveren; wat gaan we ermee doen? Dan wordt het veel meer eigen. Zowel in architectuur als in doelgroepen hebben we de verbindingen gelegd tussen jong en oud. Dat gebeurt ook in de volgende fase. Dat wordt een vermenging van functies, een soort gehuchtje. Heel knap van Archipel dat ze de stap durven zetten naar een heel andere opzet. Er komen moestuinen, een fruitboomgaard en gebouwen rondom een soort kruispunt, zoals het vroeger had kunnen zijn. Ook de zes eiken gaan we behouden; die zijn een cadeau en daar bouwen we omheen. We maken bewust een structuur dat mensen elkaar ontmoeten en kunnen rondlopen. Daarom heeft elk gebouw buitenruimte, waar je de vogels hoort en contact hebt met de natuur en omgeving. Het gebied opent zich naar de omgeving en nodigt ook uit om er onderdeel van te worden. Er gaat van alles gebeuren wat je tevoren misschien niet bedacht hebt.” Bart knikt: “Staatsbosbeheer is ook bezig om het gebied rond de Kleine Dommel meer open te stellen. Daar kunnen wij ook op aansluiten. Bij de ingebruikname willen we het terrein nog niet compleet ingericht hebben. Dat willen we deels samen met de bewoners doen. Of zij een moestuin of een jeu-de-boulesbaan willen, is natuurlijk ook een mooi voorbeeld van eigen regie.” ■

This article is from: