ContACt Herfst 2021

Contact Herfst 2021

Meer weten van goed eten Strategie voor de toekomst Uiteindelijk doe je het samen Twee werelden in De Ingelanden

1

Inhoud Herfst 2021

Contact Het magazine van AxionContinu

Bewegen

4 24

7

4 Meer weten van goed eten 7 Wondzorgteam behandelt en kijkt mee 8 Strategie voor de toekomst 11 Ervaringen van Covid-unit 20 Uiteindelijk doe je het samen 24 Twee werelden in de Ingelanden

Rubrieken 12 Graag gedaan 14 Functie Centraal 16 Mijn verhaal 19 Social talk 22 Kort Contact 26 Op locatie

Hoe kunnen wij onze cliënten zo goed mogelijk de zorg en ondersteuning bieden die bij hen past? Over die vraag denk ik als bestuurder voortdurend na.

Dat is nodig, omdat de wereld om ons heen altijd in beweging is. Er gebeurt van alles waar we geen invloed op hebben, maar waar we wel in moeten meegaan. Dat betekent vooruitdenken, hoe gaan we het als organisatie in de toekomst doen.

Op dit moment zijn we als AxionContinu aan het kijken waar we de komende jaren heen bewegen. U leest over het nieuwe meerjarenbeleid in dit magazine.

Maatschappelijke ontwikkelingen dwingen ons andere keuzes te maken.

Het aantal ouderen stijgt, in verhouding zijn er straks minder jonge mensen die voor een baan in de zorg kunnen kiezen. Mensen blijven langer thuis wonen en hebben daarbij zorg en ondersteuning nodig. Pas als het niet meer kan, verhuis je naar een woonzorgcentrum. Dan moeten we ook nog eens rekening houden met hogere zorgkosten.

Hoe wij cliënten goede zorg en ondersteuning bieden, gewoon zorgen dat zij een fijne dag hebben, staat bij ons voorop. Om dat te kunnen blijven doen, moeten we slimmer gaan werken zodat er tijd blijft voor persoonlijk contact. Wat kan handiger, wat kan digitaal? Ook gaan we inzetten op meer ondersteuning bij mensen thuis.

Hoe we dat allemaal gaan doen? Dat ontwikkelen we de komende jaren samen. Met medewerkers, cliënten, familie en samenwerkingspartners. En heeft u een goed idee? Ik hoor het graag, u kunt mij mailen.

Samen bewegen we naar de toekomst.

Martin den Hartog Raad van bestuur mdenhartog@axioncontinu.nl

Feestbarbecue Voorveldse Hof bestaat vijf jaar en die mijlpaal ging bepaald niet ongemerkt voorbij. Buiten draaide de barbecue overuren, medewerkers en vrijwilligers deelden de heerlijkste hapjes uit. Troubadour Wilhelmus De Oranje Man zorgde er met zijn meezingers voor dat het met de stemming wel goed zat.

Aan het eind van de middag was de conclusie duidelijk: een geslaagd feestje! En toen moest de tweede ronde nog beginnen, want vanwege corona was het programma namelijk opgesplitst.

Op naar de volgende vijf jaar!

4

Meer weten van goed eten AxionContinu is deze zomer gestart met trainingen Eten en Drinken voor een grote groep gastvrouwen en -heren, restaurantmedewerkers en koks. De trainingen zijn onderdeel van een campagne om de manier van werken verder te professionaliseren.

G

oed eten is belangrijk, maar wat is goed?

Een sportieveling heeft andere voedingsstoffen nodig dan iemand die vaak zit. En iemand die revalideert bij AxionContinu heeft baat bij een ander dieet dan een bewoner in een woonzorglocatie. “Ik dacht eerst: hoe magerder het eten, hoe beter. Zeker wanneer iemand aan de stevige kant is,” zegt Mirjam de Groot, restaurantmedewerker in Domstate. “Maar volle producten

Mirjam de Groot:

“Volle producten zijn goed voor spieropbouw.”

bevatten meer eiwitten en die zijn goed voor de spieropbouw van een revalidant. Een vette snack kan in dat geval dus helemaal geen kwaad.”

Eye-opener

Het was een eye-opener voor Mirjam tijdens de voedingstraining die ze volgde. Dat doen alle

5

Tamara Jaber:

“Laagdrempeligheid is belangrijk.” mogelijk een longontsteking als gevolg. “Ongeveer één op de zes revalidanten krijgt daarom eerst vloeibare voeding via een sonde. Heel geleidelijk stappen ze daarna over op vaste voeding.”

Natriumarm koken

Nathalie van Alphen, kok in Zorghotel De Wartburg, onderging twee jaar geleden een maagverkleining en weet uit eigen ervaring hoe belangrijk een goed dieet is. “Ik kook sowieso al natriumarm. Zout is daarvan het belangrijkste bestanddeel en dat verhoogt de bloeddruk. Te veel zout is dus niet goed, vooral niet voor cliënten met een steunhart.”

Ouderen zijn vaak gewend aardappels, groenten en vlees in een vaste volgorde te eten. “Het vlees komt dan als laatste aan de beurt en blijft soms liggen.

Maar dat betekent dat iemand een hoop eiwitten

gastvrouwen en -heren, restaurantmedewerkers en koks van de revalidatielocaties. Uit jaargesprekken en werkoverleggen kwam geregeld naar voren dat er behoefte was aan het vergroten van de kennis.

Het gaat onder meer om diëten, voedingsgewoonten en slikproblemen die revalidanten tijdens het eten kunnen ervaren. “Ondervoeding, eiwitrijk, natriumarm of glucosevrij eten, glutenintolerantie, het kwam allemaal aan de orde, zegt diëtist Tamara Jaber die met enkele collega’s de trainingen geeft. “Dat was een bewuste keuze, want AxionContinu vindt laagdrempeligheid belangrijk.”

Verslikken

Ook de logopedist werkte mee, want na een beroerte werken de spieren vaak niet goed meer en kan iemand zich sneller verslikken. Het gevaar daarvan is dat er eten of drinken in de longen komt, met Nathalie van Alphen:

“Alle extra informatie is meegenomen.”

Mirjam de Groot:

6

“Het gaat om mensen die de hoogste kwaliteit verdienen.” misloopt. Wanneer we dat zien, kijken welke aanpassingen mogelijk zijn. We overleggen in die gevallen zoveel mogelijk met collega’s van de zorg.”

Inspelen op wensen

Het zorghotel heeft maximaal 25 eters, een overzichtelijke groep voor Nathalie. “Je kan gemakkelijk inspelen op de wensen en zorgen voor wat variatie in het menu, rekening houdend met de diëten.

We informeren bij nieuwe cliënten zo snel mogelijk naar hun voedingspatroon.”

Ze vindt het fijn dat AxionContinu via de training de mogelijkheid geeft om extra kennis op te doen.

“Veel weet je al als kok, maar niet alles. Restaurantmedewerkers hebben vaker vragen, dus zij profiteren nog meer van de training. Alle extra informatie is meegenomen, dat houdt je alert. En je bent nooit te oud om te leren.”

Leerzaam

Mirjam is het met haar eens. “Het is goed om je kennis bij te spijkeren, ik vond het leerzaam. In een gesprek met mijn leidinggevende had ik al aangegeven meer van diëten te willen weten. De training was vrij summier, dat begrijp ik wel, want het moet voor iedereen te behappen zijn. Ik ga nu zelf na welke ondersteuning AxionContinu biedt via e-learning.”

Ze benadrukt dat het uiteindelijk gaat om het welzijn van de cliënten. “Revalideren na een ongeluk is geen pretje, ze komen hier niet voor de lol. Het gaat om mensen die de hoogste kwaliteit verdienen.” ●

Dit najaar begint AxionContinu ook met trainingen voedselveiligheid en hygiëne. Die zijn niet alleen bedoeld voor medewerkers van revalidatielocaties, maar ook die van woonzorgcentra. In totaal gaat het om ongeveer 230 gastvrouwen en -heren, restaurantmedewerkers en koks. “Daarvoor werken we samen met specialisten van Bureau de Wit,” zegt voedingsmanager Martijn Bloos. “Het gaat onder meer hoe je schoonmaakt, hoe je het beste voedselproducten bewaart en bij welke temperatuur.”

Iedere twee jaar kunnen medewerkers de trainingen volgen. “Er verandert nogal wat op voedingsgebied, dus we zullen ze voortdurend aanpassen zodat de kennis van medewerkers up-to-date blijft. En we gaan de reacties van de deelnemers ook gebruiken om de kwaliteit van de trainingen verder te verbeteren. De deelname wordt vermeld in het bekwaamheidspaspoort dat medewerkers hebben.”

Martijn denkt ook al aan onderwerpen voor nieuwe trainingen. “Je zou bijvoorbeeld kunnen samenwerken met fysiotherapeuten om het verband tussen eten en het doen van lichamelijke inspanningen nog beter in beeld te krijgen. Als werkgever moet je alles doen om je medewerkers optimaal te ondersteunen.”

Hoe eerder je een wond op de juiste manier behandelt, hoe beter genezing mogelijk is.

Jolanda Mulder, Annemieke van Voorthuizen en Tier Braams vormen het nieuwe wondzorgteam van AxionContinu, dat voor de Tier Braams, Jolanda Mulder en Annemieke van Voorthuizen (vlnr)

hele organisatie werkt.

Wondzorgteam AxionContinu

Behandelt en kijkt mee E erst maar eens een misverstand over wondzorg uit de weg ruimen. Met het plakken van een pleister of een gaasje kom je er niet als het om complexe wonden gaat. Daar is echt deskundigheid voor nodig. Maar nog belangrijker is te voorkomen dat een kleine huidbeschadiging leidt tot een grote wond, vertellen zij vanuit hun kantoortje in ’t Huis aan de Vecht. Daarom zet het wondzorgteam vooral in op preventie en het overdragen van kennis aan zorgmedewerkers.

Helikopter

Bij ouderen is de kans op problemen groter omdat wonden moeilijker genezen. Een pijnlijke huidscheuring, druk- en schuurplekken, een operatiewond of zelfs een simpele snee in de vinger kunnen zonder de juiste behandeling binnen enkele weken ontsporen, zoals zij het zelf noemen. “Daarom is het belangrijk dat medewerkers weten wat zij moeten doen en wij helpen hen daarbij,” zegt wondconsulent Tier Braams. “We hangen als het ware als een helikopter boven de zorg. We bespreken in een locatie de wonden die cliënten hebben en wat de beste aanpak is. Zo voorkomen we problemen door verkeerde behandeling en vergroten de kennis over wondzorg.”

Wondverpleegkundige Jolanda Mulder: “Alle wijkteams in Utrecht hebben pakketjes gekregen met de juiste wondzorgmiddelen zoals speciale gaasjes die

ze meteen kunnen gebruiken. Wij behandelen dus niet alle wonden zelf, maar zorgen dat de medewerkers daar met kennis en materiaal voor zijn toegerust. Maar natuurlijk kijken we mee als er acute problemen zijn. Dat kan op afstand met foto’s of we komen langs.”

Hele plaatje

De wond ‘dicht krijgen’ is niet het belangrijkste bij wondzorg. Tier: “Je kijkt naar het hele plaatje. Wat is er aan de hand en wat is de oorzaak?” Ze noemt het voorbeeld van meneer met vaatproblemen die een ernstige wond aan zijn voet had. Een klein naadje in zijn schoen bleek de boosdoener. “Mensen zeggen soms dat ze goede schoenen van een duur merk hebben aangeschaft. Maar het gaat erom dat een schoen goed past en nergens knelt.” Een complexe wond kost energie. De juiste voeding kan helpen in het genezingsproces en daarom kijkt bijvoorbeeld een diëtist soms mee.

“Je kijkt samen met de cliënt wat haalbaar is,” zegt wondverpleegkundige Annemieke van Voorthuizen.

“Voor de wondbehandeling is het soms het beste om te zwachtelen. Dat vinden veel mensen onaangenaam. Als iemand niet gezwachteld wil worden, leg je uit waarom dat misschien toch het beste is. Maar als iemand het echt anders wil, kijk je samen wat het beste alternatief is.” ●

7

8

We hebben voor het gesprek met bestuurder Martin den Hartog en adviseur Jenna Kleingeld afgesproken in De Schutse in Lopik, want daar gaat het project Steunsystemen in de wijk van start. Deze pilot is een van voorbeelden die past in de toekomstvisie van AxionContinu.

Strategie voor de toekomst D

e opgave waar de maatschappij voor staat is duidelijk: we krijgen de komende decennia te maken met een dubbele vergrijzing. Er komen meer ouderen die ook nog eens langer leven.

Tegelijkertijd zijn er minder werkenden en dus zal het moeilijk zijn om voldoende professionals te vinden om de zorg te leveren. Als we niets doen, zullen ook de zorgkosten oplopen.

Betrokkenen in de ouderenzorg denken uiteraard na over hoe ze die uitdaging kunnen aanpakken en de zorg kunnen organiseren. Want linksom of rechtsom, er zal zorg geboden moeten worden aan de vergrijzende bevolking.

Verantwoordelijkheid

AxionContinu laat zich voor het opstellen van de toekomststrategie bijstaan door Weyond. Jenna

Kleingeld van het adviesbureau is ook aangeschoven bij het gesprek.

Jenna: “De opgave is groot en kan alleen worden opgepakt als de samenleving anders gaat kijken naar het ouder worden. Nu ondernemen ouderen pas iets als ze te maken krijgen met gebreken, blijkt uit interviews onder 300 zelfstandig wonende senioren. Ze zijn er niet mee bezig en zien wel wat op hen afkomt.”

Martin: “Als je zo lang mogelijk in je eigen huis wilt blijven wonen, iets wat de meeste mensen graag willen, dan moet je bijvoorbeeld op tijd kijken naar de geschiktheid van je woning. Misschien moet je daar al eerder bij een verbouwing rekening mee houden. En heb je een sociaal netwerk voor het geval je alleen komt te staan? We moeten mensen meer bewust maken dat ze zich voorbereiden op

9 ouder worden en dat ze daar zelf een verantwoordelijkheid in hebben. Ze zullen minder vanzelfsprekend op de overheid of zorgprofessionals kunnen leunen.

Alleen in netelige situaties kan dat nog”

Toekomstvisie

Het is ook duidelijk dat bij zo’n groot vraagstuk het van belang is dat ouderenzorgorganisaties en andere partijen nauw samenwerken. In de regio Utrecht hebben organisaties een gezamenlijke toekomstvisie opgesteld.

Jenna: “Zo’n gemeenschappelijke aanpak is vrij uniek. Er zijn vier speerpunten geformuleerd.

Het eerste is dus dat ouderen zich beter moeten voorbereiden op hun oude dag. Daar hoort ook preventie bij. Het tweede punt is dat je ‘steunsystemen’ op touw zet die ouderen ondersteunen in hun thuissituatie. De andere punten zijn dat de ouderenzorgorganisaties samenwerken als werkgever in werving en opleiding, en dat ze hun expertise verder ontwikkelen en concentreren in expertisecentra.

AxionContinu heeft bijvoorbeeld veel kennis op het gebied van revalidatie en niet-aangeboren hersenletsel.”

Overzichtelijker

Jenna geeft aan dat uit de interviews blijkt dat ouderen vaak geen idee hebben waar ze terecht kunnen voor ondersteuning en zorg. “Het is ook best ingewikkeld zoals we het in Nederland georganiseerd hebben met heel veel aanbieders en regelingen. Je zou willen dat er een centraal punt is waar mensen kunnen aankloppen om vanuit daar verder op weg te worden geholpen.”

Martin: “Daar kan AxionContinu een grote rol in spelen. We hebben veel kennis in huis en een breed palet aan diensten; van welzijn, wijkzorg en ver-

Martin den Hartog:

“We hebben veel kennis in huis en een breed palet aan diensten.”

pleeghuiszorg tot revalidatie. We kunnen dus goed schakelen, ook omdat we met veel andere zorgverleners samenwerken. De kern is dat je complexere zorg pas inzet als het niet anders meer kan. En dat je tot die tijd ouderen thuis ondersteunt met basiszorg en welzijn, en met vrijwilligers en technologische hulpmiddelen. We willen vroeger in beeld zijn, zodat mensen een vertrouwd gevoel krijgen bij onze organisatie.

Je wilt als het ware samen oplopen in het traject van ouder worden of een leven met beperkingen. Wij zoeken telkens naar mogelijkheden en kansen om weer het mooiste uit de dag te halen.”

Structuren

Het opzetten van een steunsysteem kan het best op wijk- of buurtniveau gebeuren. Martin: “Het is duidelijk dat je zoiets in een multiculturele wijk als Kanaleneiland heel anders moet aanpakken dan in een dorpsgemeenschap als Lopik. Om die reden doen andere ouderenzorgorganisaties ook pilots waardoor ervaringen kunnen worden uitgewisseld.

We zijn in Lopik gestart omdat we hier met De Schutse een centrale plek innemen. We kunnen daar van alles organiseren, hebben veel kennis van ouder

Jenna Kleingeld:

10

worden en we zijn hier sterk in wijkzorg. We willen in samenwerking met woningcorporaties, gemeente, verenigingen en vrijwilligers uitvinden hoe we thuiswonende ouderen het best kunnen bereiken en zij ons.”

Jenna: “Om thuiswonende ouderen vroeger in beeld krijgen, is een samenspel nodig tussen formele en informele zorg. Een buurvrouw kan een rol spelen in het signaleren van beginnende dementie.

De Schutse kan een eetpunt organiseren voor eenzame mensen uit het dorp en in actie komen als iemand een tijdje niet komt opdagen. Naast sociale en fysieke ondersteuning kan er allerhande technologie worden ingezet, zoals een veiligheidssysteem op afstand. Dat is allemaal nog volop in ontwikkeling.”

Samenwerken

Ouderenzorgorganisaties gaan ook nauwer samenwerken om medewerkers te werven en op te leiden.

“Er is een samenspel nodig tussen formele en informele zorg.”

Martin: “De arbeidsmarkt is krap en het heeft geen zin om elkaar de loef af te steken met arbeidsvoorwaarden. We hebben een gezamenlijk belang goede medewerkers aan te trekken en te behouden.

We moeten ervoor zorgen dat het werk in de ouderenzorg genoeg uitdagingen en doorgroeimogelijkheden biedt. Wat wij doen met geriatrische revalidatie is van een hoog niveau, waarbij we samenwerken met expertisecentra als het Universitair Medisch Centrum Utrecht (UMCU) en revalidatiecentrum De Hoogstraat. We richten een voorziening in voor mensen die verder revalideren in de langdurige zorg. Ook op een gebied als wondzorg hebben we veel deskundigheid die we zowel in de wijk inzetten als in onze woonzorgcentra. Andere ouderenzorginstellingen vragen ons om als grootste in Utrecht en de Lekstreek een rol te spelen in de complexe zorg in de regio.” ●

Wat merken medewerkers?

Bestuurder Martin den Hartog: “Technologie wordt belangrijker. We hebben al digicoaches, die medewerkers bijstaan om digivaardiger te worden. En er komen ‘Ambassadeurs Zorgtechnologie’ die de technologische ontwikkelingen nauwlettend volgen en anderen begeleiden bij innovatieve toepassingen. Daarnaast zal een deel van onze medewerkers zich verder gaan specialiseren in de complexere zorg die wij als expert in de regio op bepaalde gebieden zullen bieden. Er is dus veel ruimte voor verdieping van kennis. Dat geldt zowel in de wijk als in de woonzorgcentra.

Ook zullen we onze rol in de wijken moeten spelen bij het opzetten van steunsystemen.

Dat vraagt om het kijken naar mogelijkheden en samenwerking. We zullen dus ons credo, Optimisten in de zorg, blijvend waarmaken.”

Op het hoogtepunt van

11

de tweede coronagolf in december 2020 waren op de

11

speciale covid-afdeling in revalidatie-locatie Domstate alle 14 bedden bezet.

Het was een zeer hectische periode voor de medewerkers. We kijken terug met senior verpleegkundige Mirna Khamis en manager Constance Beeker.

Mirna Khamis

Ervaringen van covid-unit A xionContinu opende de covid-afdeling op verzoek van het Regionaal Overleg Acute Zorg (ROAZ) om de ziekenhuizen te ontlasten. Ook andere zorgorganisaties hadden covidunits. Op de afdeling kwamen covid-patiënten die niet meer in het ziekenhuis hoefden te verblijven maar (nog) niet naar huis konden omdat zij verpleegkundige zorg nodig hadden en moesten revalideren. Afgelopen juli werd de aparte afdeling in Domstate gesloten, na het dalen van het aantal ziekenhuisopnames.

Besmet

Mirna: “Het was een heel heftig om op deze unit te werken. Toen de eerste coronapatiënten binnenkwamen, in april 2020, was er vooral ook angst bij medewerkers om besmet te raken. Er was nog zo weinig bekend over covid. Veel collega’s raakten besmet. Ik ook. Mijn ouders, die het weer via mij kregen, hadden er veel last van. Mijn moeder heeft op de ic gelegen, maar is gelukkig goed hersteld.”

Constance: “Het is bewonderenswaardig hoe onze medewerkers zich zijn blijven inzetten, ondanks al die reële angsten en emotionele spanningen.

Behalve dat je moet zorgen dat alle randvoorwaarden op orde zijn, zoals beschermende kleding en strakke protocollen, hebben we veel aandacht besteed aan ondersteuning op psychisch vlak via

coaches. Het is zo belangrijk dat medewerkers hun verhaal kunnen doen. Alleen al de hele tijd in een beschermend pak rondlopen, is heel belastend.”

Heftige omslag

Er werd steeds meer bekend over het medisch behandelen en verzorgen van coronapatiënten.

Maar het soms heftige verloop van de ziekte was shockerend.

Mirna: “Je gaf zuurstof en hield de patiënten nauwlettend in de gaten. Maar iemand kon binnen zes uur heel snel achteruitgaan. Zo’n heftige omslag is kenmerkend voor covid, maar je denkt toch altijd onwillekeurig: heb ik iets over het hoofd gezien?”

Diverse patiënten zijn overleden.

Dankbaar

Constance en Mirna halen hun schouders op als ze op tv soms mensen horen die corona relativeren.

Mirna: “Gelukkig was de dankbaarheid die we van patiënten kregen bijzonder groot. Die snapten ook niet wat hen allemaal overkwam. Sommigen waren eerder supergezond. Ook familie was altijd heel erg dankbaar, al konden ze maar een keer per dag helemaal ingepakt een uurtje op bezoek komen.

Mensen verzorgen is dan wel ons vak, het is fijn als je daar waardering voor krijgt.” ●

Vrijwilligers zijn onmisbaar voor AxionContinu.

In deze rubriek vertellen zij over hun vrijwilligerswerk in de locaties.

Graag gedaan

12

Cor de Heus: Ik ben er voor de mensen. Genieten de bewoners, dan geniet ik.

Cor mist z’n Scania niet Koffie drinken met een bewoner. Klussen voor de technische dienst. Naar de markt gaan met iemand. Iedere vrijwilliger heeft zo z’n specialiteit. Cor de Heus is een vreemde eend in de bijt: in Isselwaerde doet hij zo’n beetje alles.

E

en apart geval. Zo noemt Cor zichzelf.

Als vrachtwagenchauffeur zat hij wekelijks 60 tot 70 uur op een dikke Scania. Croste tot zijn 63e hoog en droog door heel Europa. Heerlijk werk, vond Cor. Hij had best nog wel wat jaartjes achter het stuur willen zitten, maar ja, de baas liet

zeven jaar geleden weten dat zijn diensten niet langer nodig waren. De ervaren chauffeur kwam van de ene op de andere dag thuis te zitten.

Na een week of zes dacht Cor: ik word gek.

Technische dienst

Hij wilde wat doen, niet zomaar een uitkering krijgen en verder uit z’n neus eten. Hij had gehoord dat woonzorgcentrum Mariënstein vrijwilligers zocht om boodschappen te doen voor bewoners.

Die kans om weer in beweging te komen liet hij niet voorbijgaan. Al snel vroeg de vrijwilligers coördina-

tor of Cor misschien ook iets in Isselwaerde wilde doen. Jazeker! Voordat hij het wist, werkte Cor drie ochtenden per week voor de technische dienst. En inmiddels is hij een vrijwilligersduizendpoot geworden. De medewerkers van Isselwaerde vechten bij wijze van spreken om zijn diensten. Als er even geen rolstoel valt te repareren, haalt hij wasgoed op.

Of assisteert hij de timmerman die bezig is met het maken van kasten. En als er even niemand aan zijn jasje trekt, maakt hij bij een bak koffie een praatje met een bewoner.

Ik ben er voor de mensen, zegt Cor. Hij had nooit gedacht vrijwilligerswerk zo fijn en waardevol te vinden. Genieten de bewoners, dan geniet Cor. Opeens schiet hij vol.

Vrijwilliger worden?

Vrijwilligers zijn van onschatbare waarde voor AxionContinu. Lijkt u het wat om vrijwilligerswerk te doen?

Of kent u iemand die dat zou willen?

Er zijn vele mogelijkheden.

Er is altijd een locatie bij u in de buurt waar u vrijwilliger kunt worden. Dat kan op tijdstippen die u uitkomen.

Een vaste dag in de week, of eens per maand een middag. Of juist in het weekend of op een avond. Voor langere tijd of juist een korte periode. Het is allemaal mogelijk.

Mag hij even wat kwijt over twee bewoners met wie hij lang optrok? Hij raakte té betrokken. De ene zat al klaar zodra Cor Isselwaerde binnenliep. Met de ander ging hij naar de IJsselsteinse markt. Hij raakte gehecht aan de twee mannen en hun overlijden viel hem zwaar, heel zwaar. Het was een les: hij probeert sindsdien wat meer afstand te houden, want er komt een moment dat je afscheid moet nemen.

Waanzinnig knap

Maar betrokken blijft hij. In Isselwaerde voelt hij zich helemaal op z’n plek. Tussen de keihard werkende meiden, met wie hij graag een dolletje maakt.

Wat ze doen, vindt hij waanzinnig knap. En zo’n 12-15 uur per week levert hij op zijn manier een bijdrage. Ieder dag is bijzonder. Hij betekent iets voor anderen, voor de samenleving. Hij krijgt genegenheid en liefde terug… wat wil een mens nog meer. En als hij morgen weer chauffeur kon zijn?

Nee, hoor. Laat een ander maar op die dikke Scania zitten. ●

Vrijwilligersnieuws

Fijn en waardevol

13

AxionContinu heeft verschillende vormen van vrijwilligerswerk. Van koffieschenken tot liedjes zingen.

Van werken in de tuin tot koken in de huiskamer of het doen van klusjes.

Of helpen bij de verzorging of begeleiding van terminale cliënten.

U kunt ook de vaste bezoekvrijwilliger worden van een bewoner.

Alle locaties van AxionContinu beschikken over het landelijke vrijwilligerskeurmerk 'Vrijwillige inzet goed geregeld'. Zo zorgt AxionContinu bijvoorbeeld voor verzekering, (bij) scholing en een jaarlijks vrijwilligersfeest!

Ook vrijwilliger worden?

Kijk op: mijnprachtbaan.nl

Functie centraal

14

Bij AxionContinu werken ruim 2000 medewerkers in bijna 140 verschillende functies. In deze rubriek staat steeds een andere functie in de schijnwerpers.

Muziektherapeut Sherida Obimdi – Pinas

Combineren Ze droomde als kind van een carrière in de muziek. Niet zo gek, want haar vader is muzikant en ze ging vaak met hem mee naar optredens.

Maar eerst deed ze de opleiding tot verzorgende en werkte ze een aantal jaren met mensen met psychische stoornissen. Intussen bleef haar muzikale ambitie sluimeren. In Nederland werd ze nergens aangenomen, maar in Londen kon ze wel op een muziekacademie terecht. “Toen ik was afgestudeerd, bleek het lastig om een bestaan op te bouwen als professioneel muzikant. Ik had in mijn werk als verzorgende gezien hoe waardevol muziek kan zijn als mensen hun gevoelens of gedachten niet meer goed kunnen uiten. Muziek kan deuren openen die anders gesloten blijven. Dus ik dacht: waarom zou ik mijn beide passies, die voor muziek en zorg niet combineren?”

Onrust Sherida is de enige muziektherapeut bij Axion-

dansen dus tangomuziek zal hem goed doen. Ik heb meegemaakt dat het juist een averechts effect had, dat de muziek iemand deed denken aan wat hij was kwijtgeraakt.”

Improviseren “Ik luister dus veel naar muziek met een bewoner en ik speel en zing ook vaak zelf, waarbij ik improviseer en kijk hoe iemand daarop reageert. In De Ingelanden, waar mensen verblijven met niet-aangeboren hersenletsel, laat ik iemand soms meezingen of meedoen op een tamboerijn. Daar heb ik zelfs al eens samen met een bewoner een liedje geschreven.

Hij vertelde spontaan over zijn leven terwijl ik er muziek bij maakte. Zo kun je op een heel mooie manier herinneringen ophalen.”

Blij “Bij bewoners met dementie ben je vooral op

Continu, de beide andere vaktherapeuten geven creatieve therapie. Natuurlijk gebeurt er meer met muziek, zo zijn er muziekmiddagen die bijdragen aan het welzijn van bewoners. “Muziektherapie wordt ingezet na verwijzing door de arts of op advies van de psycholoog, als zorgmedewerkers hebben aangegeven dat een bewoner niet goed in zijn vel zit. Bijvoorbeeld iemand die voortdurend rondloopt of zich zelfs wat agressief opstelt. Vaak is er sprake van onrust, complex gedrag of depressies. Je kijkt dan vanuit verschillende disciplines wat je daaraan zou kunnen doen. Muziektherapie is een van de specialisaties.”

zoek naar muziek waar iemand blij van wordt of die geruststelt. Muziek is een prachtige manier om in het moment te zijn. Soms kan een enkel liedje iemand helemaal doen opbloeien. Zo was er een nieuwe bewoner die heel somber was en alle hulp afwees.

Hij ging spontaan dansen op What a wonderful world van Louis Armstrong. Zijn vrouw was erbij toen het gebeurde en wist niet wat ze meemaakte. Zo veel vrolijker en opener was hij ineens. Met de medewerkers hebben we afgesproken dat ze hem voortaan wekken met muziek die hij fijn vindt en hem daarna een tijdje met rust laten voordat ze beginnen met aankleden.

Dat werkt.”

Prikkels “Eigenlijk begin ik altijd met observeren.

Speellijsten Sherida maakt ook speellijsten via

Ik let speciaal op de prikkels die een bewoner krijgt.

Iemand kan van slag raken door te veel prikkels, maar het kan ook dat een bewoner juist te weinig wordt geprikkeld en op zoek gaat naar ‘opwinding’. Via het zorgdossier en familie ga ik na wat iemands interesses zijn of zijn geweest. Zorgmedewerkers weten natuurlijk ook heel veel. Vervolgens kijk ik hoe ik een ingang kan vinden. Het is niet altijd zo van: hij hield van tango-

Spotify die in woningen gebruikt kunnen worden om een fijne sfeer te creëren. “Het is vooral belangrijk dat we ons bewust zijn van de prikkels die bijvoorbeeld radio en tv veroorzaken. Maar muziek is ook iets persoonlijks. Het mooie van een speellijst is dat die op iemands eigen kamer kan worden beluisterd of met een koptelefoon op. Ik geef zorgteams graag advies over hoe je muziek kunt inzetten.” ●

15

Functie Muziektherapeut (vaktherapeut) Functiedoel Verantwoordelijk voor het stimuleren en ondersteunen van genezings- en ontwikkelingsprocessen met een (creatieve) activiteit om het welbevinden te verbeteren.

Opleiding HBO Muziektherapie of vaktherapie Aantal medewerkers 3 Aantal fte 1,55

Elk levensverhaal is bijzonder. In ‘Mijn verhaal’ vertellen bewoners over hun lange levensgeschiedenis.

Mijn verhaal

16

Van klompenmakerszoon tot houtkunstenaar op leeftijd. Je zou kunnen zeggen dat hout de rode draad is in het leven van Henk van de Kant (91), bewoner van woonzorgcentrum Isselwaerde.

Een leven tussen klomp en kunst

G

eboren in Culemborg, 1930,” zegt hij met een innemende lach. “Zomaar ineens was ik er.”

Zijn vader heeft er een klompenfabriek waar ontelbaar veel klompen worden gemaakt. Nou ja, ontelbaar.

Als jongen van negen jaar gelooft hij daar niet in. Hoogstpersoonlijk telt Henk op een dag alle klompen.

“Ik vond die enorme hoeveelheid zó fascinerend en wilde weten hoeveel het er precies waren. Tachtigduizend,

echt waar! In paren van tien aan elkaar vastgemaakt, dus dat was makkelijker tellen.”

Ruilmiddel

Die voorraad is geen luxe: de verkoop loopt terug vanwege de crisistijd en omdat klanten steeds vaker overstappen naar schoenen.

Maar wanneer de oorlog uitbreekt, blijken de klompen goed van pas te komen als ruilmiddel. “Er was weinig eten, dus we ruilden klompen voor producten als boter, kaas en vlees.”

Het gezin - Henk heeft nog vier broers en een zus - is rooms-katholiek en het is dan ook niet

17 vreemd dat hij de vraag krijgt of hij in het kerkkoor wil zingen. Ze oefenen iedere maandag trouw in het parochiehuis voor een uitvoering, uiteraard in de kerk. “Mijn ouders zaten voorin bij het altaar, wij stonden hoog bij het orgel. Ik dacht dat ze het niet zouden horen, dus ik zong heel hard… en bijzonder vals. Daarna heb ik maar nooit meer gezongen, het was niks voor mij.”

Tragisch ongeluk

Zijn zonnige gezicht betrekt wanneer hij vertelt over broer Gerard, die jong overleed tijdens een vakantie.

“Hij ging wandelend met broer Frans en een neef via de pont naar Wijk bij Duurstede om te zwemmen, maar het zwembad was gesloten. Toen wilden ze het proberen in de Lek, maar Gerard kon helemaal niet zwemmen. Hij dacht dat het water geleidelijk dieper werd, maar dat gebeurde abrupt en daardoor verdronk hij. Het was afschuwelijk, ons gezin was er lange tijd helemaal ondersteboven van.”

De jaren verstrijken, tot zijn 27e blijft Henk zijn vader helpen in de klompenfabriek met schilderen, schuren en binden. De klompen maken plaats voor fruitkisten, waar meer brood in zit. Hij werkt ook een aantal maanden in de Utrechtse houthandel Malba, maar kiest uiteindelijk voor een andere toekomst.

Iedere dag komt er met de pont een boekhouder uit

Henk op kantoor bij de VVM

Wijk bij Duurstede naar de klompenfabriek. Zijn werk lijkt Henk wel wat en via zijn toekomstige schoonzus kan hij beginnen bij verzekeringsmaatschappij VVM, voorloper van A.S.R in Utrecht. Het is een goede keus: Henk blijft er tot zijn pensioen in dienst. “Mijn schoonzusje moest na haar trouwen weg, zo ging dat toen. Misschien heb ik haar baan wel gekregen.”

Schrikkeldans

In Utrecht gaat hij op dansles bij Dansschool Zegers in de Breedstraat. Daar leert hij door de ongemanierdheid van een ander jongen zijn toekomstige vrouw Bep kennen. “Dat gebeurde op een avond met de schrikkeldans, waarbij een meisje de jongen ten dans vraagt. Bep vroeg iemand, maar die gozer weigerde! Nou ja, zeg, dat vond ik enorm gênant en daarom vroeg ik haar. De volgende zondag zijn we in de stad iets gaan drinken en toen was het aan.”

Ze hebben het goed samen, onder meer dankzij de passie voor bridge die ze delen. Geregeld bezoeken ze samen kaartavonden om met andere paren te spelen. “Ik hield van haar omdat ze geen poeha had.

Aan opscheppen heb je niks. Wees maar gewoon jezelf, daar heb je al je handen vol aan.”

18 Liefdesbrieven

Na een aantal jaren krijgen ze beide de behoefte hun relatie verder te verdiepen. Via via komen ze bij Marriage Encounter terecht, een organisatie die wereldwijd mensen met een relatie ondersteunt.

“We schreven elkaar openhartige liefdesbrieven en deelden soms ook de opgeschreven gevoelens in een groep met andere deelnemers. Dat heeft onze relatie enorm verrijkt.”

Henk en Bep blijven bijna 54 jaar samen, tot zij in 2014 overlijdt.

Op bezoek bij een echtpaar dat ze via Marriage Encounter hebben leren kennen, ziet Henk een mooi houten beeldje. “Ik mocht het meenemen, want zij waren erop uitgekeken. Thuis raakte ik geïnspireerd en maakte ik een nieuw beeld van hout.”

Henk en Bep op een bridgeavond

Apetrots

Het is het begin van een levenswerk, dat een hoogtepunt krijgt met een expositie in Isselwaerde.

Apetrots: “Kom, ik laat je die beelden even zien.”

We lopen van zijn woning, vol schilderijen die hij ook nog maakte, naar de hal op de begane grond waar zijn werk in een grote vitrine is te bewonderen. Henk kan bij ieder beeld een verhaal vertellen. Hij zet een jochie van hout met een voetbal op tafel. “Dat heb ik voor mijn kleinzoon Sam gemaakt, die voetballertje was. Maar hij bleek een spierziekte te hebben en zit nu al jaren in een rolstoel. Ach, dat zo’n jochie dat allemaal moet ondergaan. Het werken aan dit beeldje was technisch niet moeilijk, maar wel emotioneel.”

Op de tafel ligt ook een schrift vol ontroerende reacties van kijkers. “Ik kan het bijna niet geloven, iedereen is zó positief en enthousiast. Dat doet me nog steeds ontzettend goed…Ja, ik weet wel iets van hout af.” ●

Social talk

AxionContinu en bijna alle locaties zijn actief op social media.

Volg ons op Facebook, Instagram, LinkedIn en Twitter

19

AxionContinu is actief op sociale media. Op Instagram hebben we 600 volgers, op Facebook 1800 en op LinkedIn 3700. Neem ook eens een kijkje! Deel vacatures, bekijk nieuws van de locaties en praat mee.

20

Aangenaam leven. Dat is wat iedereen bewoners en cliënten van AxionContinu gunt. Daarvoor is de stem van de bewoner zelf ook belangrijk. En die stem is te horen via de cliëntenraden.

Uiteindelijk doe je het samen

C

orona verzwakte die stem helaas. Bewoners vielen weg en het werven van nieuwe leden ging moeizaam omdat persoonlijk contact moeizaam was. Niet iedere locatie heeft daarom (nog) een volwaarwaardige cliëntenraad, maar daar blijft AxionContinu wel aan werken. “Na de zomer gaan we weer dialooggesprekken voeren op de locaties. Dan praten we met bewoners of familie-

leden over onderwerpen als zorg, welzijn en sfeer en proberen we deelnemers enthousiast te maken voor de cliëntenraad,” zegt adviseur medezeggenschap Maureen Pietersz-Dekker.

Verbinder

Ze is de schakel tussen het bestuur en de raden.

Lachend: “Ik ben verbinder en heen-en-weer-bootje.

De cliëntenraden weten heel goed wat er speelt op de locaties, ze hebben veel nuttige informatie. Ik probeer onder meer die informatie zo goed mogelijk door te geven aan de bestuurders.”

Ze wijst op het onderscheid tussen zeggenschap en medezeggenschap. “Als iemand steunkousen vraagt voor zichzelf, heb je het over zeggenschap. De cliëntenraad houdt zich bezig met zaken die voor iedereen van belang zijn.”

Maureen Pietersz-Dekker:

“Ik ben verbinder en heen-en-weer-bootje.”

Als voorbeeld noemt ze de omslag die AxionContinu maakte met de maaltijdbereiding en het zelf koken in woningen. Tot een jaar of drie terug was er op de locaties ontevredenheid: de centrale keuken was weinig flexibel en je moest al lang van tevoren maaltijden bestellen.

21

Het roer om

“Woonzorgcentrum Mariënstein gooide het roer om en liet een kok maaltijden bereiden in het restaurant. Bewoners zijn daar heel tevreden over. De lokale cliëntenraad zei: geef dat maar door aan de centrale cliëntenraad. De organisatie herkende de situatie en de aanpak van Mariënstein kreeg overal navolging.”

Mevrouw Heijkamp is bewoonster van Mariënstein én voorzitter van de cliëntenraad daar. Ze is iemand die niet achteroverleunt, maar graag de mouwen opstroopt wanneer er iets moet gebeuren. “Je kan in Mariënstein altijd bij een manager terecht, vaak wordt iets dan al snel opgelost. Ik wacht daarom ook niet altijd tot de cliëntenraad vergadert.”

Gevaarlijke rollators

De cliëntenraad kaartte het probleem aan van rollators die tijdens maaltijden bij de tafel werden geparkeerd. “Dat is gevaarlijk, als er brand uitbreekt staan ze in de weg. Uiteindelijk kwamen er speciale parkeerplekken. De facilitaire dienst werkte direct mee. Wanneer iemand niet begrijpt waarom die er zijn, leg ik het uit, maar wel zonder politieagent te spelen. Voorzitter is maar een naam, je doet het uiteindelijk samen.”

Mevrouw Heijkamp:

“Voorzitter is maar een naam, je doet het uiteindelijk samen.”

Sonja van Oudhuizen:

“Ik ben er van overtuigd dat cliënten via ons écht meer medezeggenschap hebben.”

In de centrale cliëntenraad komen onderwerpen aan de orde die voor de hele organisatie belangrijk zijn.

Sonja van Oudhuizen – Van den Bos maakt daar al lange tijd deel van uit. Haar vader bracht twaalf jaar door in Voorhoeve, tot hij in 2017 overleed. “Ik wilde meer betekenen dus ben al snel lid van de lokale raad geworden en later overgestapt. Na al die jaren vind ik het nog altijd leuk en interessant. Ik ben ervan overtuigd dat cliënten via ons écht meer medezeggenschap hebben.”

Wat ze vooral belangrijk vindt? “Als buitenstaander heb ik een frisse blik en kan ik makkelijker out-ofthe box denken. Soms wordt er lang gepraat over een onderwerp en stel ik de vraag; gaat dit nog steeds over de bewoners? Die staan voor mij altijd voorop.” ●

Cliëntenraad zoekt leden De cliëntenraad behartigt de gemeenschappelijke belangen van cliënten op de locatie, de thuiszorg en de gehele organisatie. De basis voor deze medezeggenschap is de Wet Medezeggenschap Cliënten Zorginstellingen (WMCZ). Per 1 juli 2020 is de nieuwe WMCZ 2018 in werking getreden. Overleg tussen cliëntenraad en management gebeurt via een afgesproken rooster en vaker als dat nodig is.

De cliëntenraad kan gevraagd en ongevraagd adviseren. We nodigen bewoners of familieleden van harte uit om lid te worden.

Meer weten? Mail Maureen: mpietersz@axioncontinu.nl.

22

Kort Contact Berichten van(uit) AxionContinu

Kwaliteit op orde, ISO-certificering succesvol AxionContinu heeft de kwaliteit op orde. Als zorgorganisatie zijn we verplicht de kwaliteit jaarlijks te laten toetsen.

Wij hebben gekozen voor ISO-certificering. Jaarlijks komen auditoren (‘controleurs’) daarvoor bij ons langs. Zij kijken bijvoorbeeld of alle procedures juist worden toegepast en spreken ook met medewerkers.

In juli ontvingen we drie externe auditoren. Ze hebben gekeken binnen zowel de woonzorgcentra als de revalidatielocaties en de thuiszorg. Er zijn gesprekken gevoerd in De Schutse, Zorghotel De Wartburg en in ’t Huis aan de Vecht.

De auditoren zijn tevreden over onze kwaliteit en hebben alleen aan paar kleine aanbevelingen gedaan. ●

Dagbesteding Schutsehof geopend Dagbesteding Schutsehof in Lopik is deze zomer officieel geopend. Wethouder Spelt was daarbij aanwezig.

Schutsehof heeft een eigen ruimte in De Schutse.

De dagbesteding is een waardevolle voorziening voor zelfstandige wonende ouderen uit Lopik en omgeving die een steuntje in de rug nodig hebben. Zij krijgen in Schutsehof activiteiten aangeboden, een duidelijke dagstructuur en vinden er natuurlijk gezelligheid en aanspraak. Met deze ondersteuning is het mogelijk om langer thuis te kunnen blijven wonen.

AxionContinu gaat zich meer inzetten voor zorg aan mensen die (nog) zelfstandig thuiswonen. Langer thuis blijven wonen is de landelijke trend. Het aanbieden van dagbesteding zoals de Schutsehof past daarin. ●

Bankje dementievriendelijk

De Gildenborgh gaat verhuizen Woonzorgcentrum De Gildenborgh gaat verhuizen.

Deze locatie krijgt de beschikking over de hele eerste verdieping van De Parkgraaf, dat er pal naast ligt.

Het gebouw van De Gildenborgh is oud en verkeert in slechte staat. Een ingrijpende renovatie is te kostbaar.

In De Parkgraaf is ruimte over en gebouw voldoet ook aan de eisen van deze tijd. De verhuizing staat voor november op de planning.

In de nieuwe locatie heeft woonzorgcentrum De Gildenborgh drie woonkamers. Elke bewoner heeft een comfortabele eigen kamer. De verdiepingen zijn rond het atrium gebouwd. Bewoners kunnen op de eerste verdieping helemaal rondlopen. Na de verhuizing wordt het pand waar De Gildenborgh nu in zit gesloopt. Er wordt een nieuwe tuin aangelegd voor bewoners van De Gildenborgh. ●

Om in de stad Utrecht aandacht te vragen voor mensen met dementie en hun mantelzorgers is op Wereld Alzheimer Dag (21 september) een bankje onthuld in het Griftpark. Wethouder Maarten van Ooijen verrichtte de officiële handeling.

Het een initiatief van Alzheimer Nederland Gemeente Utrecht (ANGU) om de samenleving dementie-vriendelijker te maken. AxionContinu zit samen met Careyn en U-Centraal in de werkgroep Wereld Alzheimer Dag. Het bankje met vergeet-mij-nietjes, het symbool van Alzheimer Nederland, is uitgevoerd in mozaïek. Mensen met dementie hebben eraan meegewerkt. ●

23

Kunst is goud waard Kalender 21 september Wereld Alzheimer Dag 1 oktober Nationale Ouderendag 4 oktober Dierendag 11 oktober Coming Out Dag 14 oktober Nationale Groente- en Fruitdag 10 november Dag van de Mantelzorg 7 december Nationale Vrijwilligersdag

De resultaten van het onderzoek Kunst in de zorg zijn gepubliceerd. De korte conclusie van dit anderhalf jaar durende onderzoek is: Kunst is goud waard. Dat wisten wij natuurlijk wel. Maar het is extra waardevol dat het nu wetenschappelijk bewezen is.

AxionContinu deed mee als een van de vier zorgorganisaties met een eigen kunst & cultuurprogramma. Het voornaamste resultaat is dat kunst plezier, positiviteit en diepgaand contact brengt, en dat het uitdaagt.De onderzoeksresultaten staan in het boek ‘Kunst is goud waard’. Wilt u een exemplaar ontvangen? Stuur dan een mailtje naar Joyce Vlaming, projectleider Kunst en cultuur, jvlaming@axioncontinu.nl.

Zolang de voorraad strekt. ●

24

Dementie kan iedereen treffen, dus ook mensen met een verstandelijke beperking.

In woonzorgcentrum De Ingelanden komen die twee werelden samen.

Twee werelden in De Ingelanden

A

merpoort, een zorgorganisatie voor mensen met een verstandelijke beperking, heeft hier een eigen locatie voor zeven bewoners. Drie van hen hebben ook dementie. “Wij weten daar zelf best veel vanaf,” zegt gedragsdeskundige Rianne Plomp. “Ik geef zelf trainingen in het herkennen van dementie aan onze medewerkers. Maar als het nodig is, maken we graag gebruik van de diensten van AxionContinu.”

Hallucinaties

Soms is een bewoner in de war of heeft hij of zij zelfs last van wanen of hallucinaties. Wanneer de oorzaak niet duidelijk is, neemt Amerpoort contact

Rianne Plomp:

“We maken graag gebruik van de diensten van AxionContinu.”

op met de arts van De Ingelanden. “Wij gebruiken de dementieschaal voor mensen met een verstandelijke beperking om een vermoeden van dementie vast te stellen, maar je hebt een neuroloog nodig

25

voor een officiële diagnose. In die gevallen is samenwerking met bijvoorbeeld een arts van AxionContinu heel prettig.”

Als er iets mis is met een bewoner, schuift er zo een arts van de ‘buurman’ aan. “We maken ook gebruik van fysiotherapeuten en de nachtdienst van AxionContinu. En wanneer een bewoner opeens complicaties krijgt, kunnen we altijd verpleegkundige assistentie vragen wanneer onze eigen regioverpleegkundige niet direct beschikbaar is.”

Bob Schadron:

“We stellen onze expertise graag beschikbaar.”

Kleinschalig

De eigen locatie is geschikt voor mensen met dementie: kleinschalig, overzichtelijk, met speciale ‘herinneringsplekken’. Dat geldt niet voor woonzorgcentrum De Drie Ringen, waar Reinaerde een locatie heeft voor 25 mensen met een verstandelijke beperking. “Hier zou iemand die ook dementie heeft zich verloren voelen,” zegt teamcoach Simone Agenant van Reinaerde. “De afstanden zijn groot en alles lijkt op elkaar.”

aansluiting bij sommige van onze activiteiten, bijvoorbeeld op muzikaal gebied. We hebben natuurlijk een groot netwerk met deskundigheid over dementie, waar ook Amerpoort van kan profiteren. We stellen onze expertise graag beschikbaar.” ●

Onderzoek

Dat is dus anders in De Ingelanden. Rianne: “Het is fijn dat AxionContinu veel kennis in huis heeft.

Als ik denk aan intensievere samenwerking, zou een casemanager dementie ons misschien kunnen helpen: iemand die diepgaand kan beoordelen bij welke ondersteuning iemand het meest gebaat is.

We hebben alles goed onder controle, maar meer specialistische kennis is altijd welkom.”

Deskundigheid

Bob Schadron, afdelingsmanager in De Ingelanden, kan zich eveneens een grotere verwevenheid voorstellen. “De samenwerking is nu beperkt, maar goed. We hebben naar aanleiding van de coronarichtlijnen geregeld overleg gehad over een gemeenschappelijk deurbeleid. Amerpoort zoekt ook

Het onderzoek naar dementie bij mensen met een (zeer) ernstige verstandelijke en eventueel ook meervoudige beperking staat nog in de kinderschoenen, zegt Aly Waninge, onderzoeker en lector aan de Hanzehogeschool in Groningen.

Ze werkt momenteel mee aan een groot, driejarig onderzoek dat mogelijke symptomen in kaart brengt.

“Die uiten zich anders bij mensen met deze combinatie van beperkingen. Bij iemand die niet kan praten of lopen, is het moeilijk een diagnose vast te stellen.

De achteruitgang valt ook minder snel op door de symptomen die met de beperking samenhangen.”

Ze hoopt dat de praktijk de vruchten kan gaan plukken van het onderzoek. “Het is te vroeg om te zeggen dat de expertise van organisaties die werken met mensen die alleen dementie hebben één op één bruikbaar is. Er zijn wel overeenkomsten als het om de zorg gaat. Beide groepen kunnen bijvoorbeeld baat hebben bij een haptonomische benadering: een uitnodigende, rustige aanpak werkt het best.”

Meer weten? https://bit.ly/OnderzoekDementieGehandicaptenzorg en https://vb-dementie.nl

Op locatie

26

In de locaties van AxionContinu gebeurt van alles.

Tips? Mail de redactie: communicatie@axioncontinu.nl

Servies voor Isselwaerde Hoe maken we de huiskamer 4 van Isselwaerde huiselijker?

Met mooi servies, bedacht gastvrouw Angela Brouwer. Via Facebook vroeg ze om borden en kopjes van Fruit & Flowers van Janneke Brinkman. Er kwam van alles binnen, zelfs dozen vol van een Haagse mevrouw. Genoeg voor twéé huiskamers.

Ook een jaren ’50 servies werd geschonken voor een andere huiskamer.

Kunstwerkboek AxionContinu heeft weer een Zomerwerkboek voor cliënten gemaakt vol mooie opdrachten.

Een gast van Zorghotel De Wartburg maakte deze haiku.

Bloemen voor De Bijnkershoek De nieuwe tuin van De Bijnkershoek stond prachtig in bloei.

Burgemeester speelt trompet Burgemeester De Graaf van Lopik kwam met zijn trompet naar De Schutse.

Colofon Contact is het magazine van AxionContinu.

Het magazine verschijnt vier keer per jaar in een oplage van 7.000 exemplaren. Contact wordt verspreid onder cliënten, medewerkers, vrijwilligers en relaties van AxionContinu.

Redactieadres AxionContinu Afdeling Communicatie Beneluxlaan 922 3526 KJ Utrecht (030) 282 22 00 communicatie@axioncontinu.nl Redactie Maaike Hoogland Jesse van Mourik Berber Schrijver Mirjam Welleweerd Louis Nouws Eddy Steenvoorden Willem de Bruijn Fotografie Willem Mes Eddy Steenvoorden en anderen Vormgeving Segno | Willem de Bruijn Druk Drukkerij Hendrix Herfst 2021

Contact is gedrukt op papier dat is gemaakt van FSC®-gecertificeerd en ander gecontroleerd materiaal.

AxionContinu.

Optimisten in de zorg.

AxionContinu biedt wonen, zorg en revalidatie, thuis of in één van de vijftien locaties in Utrecht, IJsselstein en Lopik. Onze passie is het bieden van waardevolle zorg aan cliënten door te denken in mogelijkheden. In wat wél kan.

Zo halen we het beste uit een situatie, zelfs wanneer die onomkeerbaar is.

Optimisten in de Zorg. www.axioncontinu.nl

Zomersporen

27

Deze bewoonster van woonzorgcentrum De Componist kijkt even op van de aquarel waar ze aan werkt. Het aquarelleren is onderdeel van de workshop Zomerspoor. Daarin kunnen bewoners zelf aan de slag met opdrachten die zijn geïnspireerd door spoorwegaffiches. Een tentoonstelling daarvan is nog tot 31 november te zien in het Spoorwegmuseum. Via het programma Utrecht Museumdag gaan bewoners van meerdere Utrechtse woonzorgcentra al jarenlang naar musea. Vanwege corona kwam het museum nu naar De Componist.

Carrièreswitch naar de zorg “Dit is het, wist ik na een dag meelopen in de ouderenzorg. De huiselijke sfeer trok mij erg aan. Het is persoonlijk en je bent samen een soort familie.’’

Zij-instromer Tessa van der Aa werkt in ’t Huis aan de Vecht en haalde in april haar diploma voor Verzorgende IG. Ze volgde eerder een opleiding fysiotherapie. Deze maakte zij door omstandigheden niet af en werkte daarna jarenlang in de horeca.

“Het zit in mij om het mensen naar de zin te maken. Ik kan goed met ouderen omgaan en wilde daar iets mee gaan doen. Familieleden werken ook in de zorg en hun verhalen zijn aanstekelijk.

Ik ben iemand van de praktijk, een doener. Je gaat een dag in de week naar school, het vak leer je in de locatie waar je werkt.

De zij-instroomopleiding van 18 maanden is een verkort traject en dat is best intensief. Ik ben op de afdeling

Ook een overstap maken naar de zorg? AxionContinu biedt verkorte werken & leren trajecten voor een landelijk erkend diploma én een baan als Verzorgde IG of mbo-verpleegkundige.

www.mijnprachtbaan.nl

heel goed opgevangen. Ze kijken wie je bent als persoon en wat je nodig hebt aan begeleiding.

Ik ben trots op de keuze die ik heb gemaakt. Ik ben gelukkig en zit lekker in mijn vel. Elke dag ga ik met plezier naar het werk. Je maakt er van alles mee.

Bewoners komen naar je toe als ze iets willen delen. Verdrietige dingen en ook veel leuke momenten. Je kunt echt iets voor iemand betekenen in de laatste fase van zijn of haar leven.”