Karpeta Urdinak

CAST & CREW FITXA TEKNIKOA

Title Izenburua

BLUE FILES / KARPETA URDINAK

113 min. / color / 2022

Cast Protagonistak

/ Experts Adituak

OLATZ RETEGI, OLATZ BARRENETXEA, MIGUEL ANGEL NAVARRO, IÑAKI

MARKEZ, BENITO MORENTIN, ITZIAR CABALLERO, JEANNETE RUIZ

GOIKOTXETA, JULENE ZUAZUA, MARITXU JIMENEZ, GABRIELA LOPEZ NEYRA, IRENE REDONDO, MARIA ANTONIETA, ANDREA GALON, PAU PEREZ SALES, PACO ETXEBERRIA, LAURA PEGO.

/ Experts Adituak

JOXE IRIARTE “BIKILA”, FRANCISCO

VILLA GIMENEZ “PATXI”, NEREA

OLAZIREGI MARTÍNEZ, ITZIAR

AMEZAGA EPALZA, SANDRA

BARRENETXEA, AIZETI FDZ ZABALA, AINGERU CARDAÑO REOYO, XABI

VIDAURRE SANZ, EGOITZ GARMENDIA VERA, ENKARNI BLANCO ABAD, MARI LUZ DOMINGUEZ GONZALEZ, IÑAKI BIDAURRE SANZ, NEKANE EGUZKITZA BILBAO, BEGOÑA MARTÍNEZ DE MURGIA MENDIZABAL, HAIZEA MURGI RODRIGUEZ, MARGA AGUNDEZ BASTERRA.

Direction Zuzendaritza ANDER IRIARTE

Screenplay Gidoia

ANDER IRIARTE, JORGE GIL, OLATZ RETEGI

Executive Production

Produkzio Exekutiboa

KATTI POCHELU, ANDER IRIARTE

Direction of Photography

Argazki Zuzendaritza EÑAUT CASTAGNET

Edition Muntaiaa

AMAIA MERINO, LAURENT DUFRECHE, ANDER IRIARTE

Sound Soinua

UNAI GIMENEZ & IÑIGO ETXARRI

A production by Produkzio-etxe MIROKUTANA, GASTIBELTZA

With the support of Laguntzarekin

CNC, GV, AKITANIA, GOGORA, DIP GIPUZKOA, OIARTZUNGO UDALA, FOKU, PETER & MOREAU, AHOTSA, HAMAIAKA, BERRIA, ALTERNATIVA.

Synopsis Sinopsia

Ander sospecha que, al igual que muchos otros, lo que padeció su padre en comisaría fue tortura. Mientras resuelve sus sospechas se sumerge en el mundo de los médicos forenses, psicólogos, psiquiatras y abogados que han elaborado el "Proyecto de investigación de la tortura y malos tratos en el País Vasco entre 19602014". Junto a ellos ahonda en conceptos como la tortura psicológica o el Protocolo de Estambul, dándonos a conocer la realidad de la tortura en el norte global.

Anderrek susmatzen du, beste askok bezala, aitak komisarian jasan zuena tortura izan zela. Bere susmoa argitu nahian, Eusko Jaurlaritzak -Bake eta Bizikidetza Planaren barruan- egindako “1960tik 2014ra bitartean Euskal Autonomia Erkidegoan gertatutako tortura eta tratu txarrak ikertzeko proiektua” ezagutuko du. Ikerketa honek argitaratzen dituen emaitzekin, proiektuan parte hartu zuten mediku, psiokologo, psikiatra eta abokatuen eskutik tortura psikologikoa, Istanbulgo Protokoloa edo hurbilketa estatistikoa bezalako kontzeptuetan sakonduko du, ipar globaleko torturaren errealitatea ezagutaraziz.

DIRECTOR’s NOTEBOOK. ZUZENDARIAREN OHARRAK Ander Iriarte

Even though the condemnation of torture had been a feature in my world, when I want to the presentation of the report from the Basque Institute of Criminology I saw the light. The incidence, dimension, scientific methodology and, most importantly, the capacity of torture to remain in the shadows surpassed my worst nightmares. In the documentary I start from an incident in my family, as this will help the spectator to accompany me on the journey, but during these six years our obsession has been to explain the dimension of modern torture in its totality, using the Basque case. Although directors think that each film is the most important in the world, the fact is that as a filmmaker you rarely have the chance to do something that has the potential to contribute something significant to society, and I think that this is one such case. Looking to the future, I would like this film to be remembered as the referential film with regard to what has happened in the heart of the West, that it will be a driving force for divulging what has happened and will lead to a social movement for reparation and measures to prevent any repetition.

Torturaren salaketa nire bizitzaren parte izan den arren, -Kriminologiaren Euskal Institutuaren txostenaren aurkezpenekitaldira joan nintzenean, begitik zikina atera nuen. Torturaren dimentsioa, eragina, metodologia zientifikoa eta batez ere itzalean irauteko zuen gaitasunak, nire amesgaiztorik okerrenak gainditzen zituen. Dokumentalean ikusleari bidaian lagunduko dion familiako gertaera batetik abiatzen naizen arren, azken sei urte hauetako obsesioa, euskal kasua erabiliz tortura modernoaren dimentsioa bere osotasunean azaltzea izan da. Zuzendarioi film bakoitza munduko gauzarik garrantzitsuena iruditzen bazaigu ere, egia esan, zinemagile gisa gutxitan izaten duzu gizarteari zerbait esanguratsua emateko ahalmena, eta nire ustez, hori da honako kasua. Etorkizunari begira, gustatuko litzaidake dokumentala hemen jasandakoaren erreferente gisa gogoratzea, gertatu dena zabaltzeko motorra izatea eta horrek, mugimendu sozial batera eramatea, konpontzeko eta ez errepikatzeko neurriak hartzera bultzatuz.