OVER PAMPUS EN EEN LEGE WACHTKAMER “Ik had me helemaal ingegraven in mijn eigen huis en toch moest ik naar het ziekenhuis!” Sander Otter, wel wat gewend als het om ziekenhuisopnames gaat, kwam in april in een voor hem totaal onbekende wereld terecht. “Er heerste een vreemde sfeer op de Spoedeisende Hulpafdeling. Ik heb het er nog nooit zo rustig gezien. De uitpuilende wachtkamer was verdwenen en je hoorde nauwelijks voetstappen op de gang.”
26
“Ik denk dat ik met mijn medische geschiedenis niet zo’n hele goede kans maak bij dit virus”, constateert hij nuchter. Sander Otter (53) kreeg in 2008 officieel te horen dat hij het Antifosfolipiden syndroom (APS) heeft, een jaar later gevolgd door de diagnose Systemische lupus erythematodes (SLE). Toch zat er niets anders op: hij moest na een bloeding in zijn darmen naar het ziekenhuis.
Hard rennen Sander Otter heeft er een handje van om het ziekenhuis te bezoeken op onrustige momenten. “Ik was er al eens te gast tijdens het Amsterdam Dance Event, bij de omschakeling naar een nieuw administratief systeem en tijdens een staking van de verpleegkundigen. Nu werd zijn plan besmetting met Covid-19 te ontlopen door thuis te blijven, in afzondering en met boodschappen die in de voortuin werden bezorgd, doorkruist door een noodzakelijke ziekenhuisopname. “Ik maakte me ongerust over besmetting, maar ze hebben de patiënten met Covid-19 goed gescheiden van patiënten die geen coronavirus hebben. Er wordt wel heel anders gewerkt. Zo is het aantal contactmomenten met de verpleging verminderd. De zorgver-
REUMA magazine.nl
22_Artikel_13L_3.indd 26
19-06-20 16:09