Ook Giel Peters wordt beperkt door corona
‘IK KAN MIJ EEN LEVEN ZONDER MUZIEK NIET VOORSTELLEN’ Giel Peters uit Venlo heeft al 27 jaar reuma. De ziekte heeft gevolgen gehad voor zijn professionele carrière en voor de beoefening van zijn grote hobby: muziek maken. Hij maakt als baritonspeler al tientallen jaren deel uit van een plaatselijk harmonieorkest. Tot zijn grote spijt zijn vanwege Corona alle optredens en repetities voorlopig van de baan.
In het dagelijks leven werkt Giel (51) fulltime als logistiek planner bij de afdeling Customer Service van een internationaal bedrijf dat printers produceert. Daar begon hij zijn carrière met de fabricage van printers. Polsklachten als gevolg van reuma maakten een eind aan zijn technische loopbaan. “De klachten in mijn pols ontstonden in 1993, nadat ik tijdens een overstroming van de Maas samen met collega’s zandzakken rondom het bedrijf had geplaatst om het te beschermen tegen het wassende water. Het bleek reuma te zijn. Mijn pols groeide scheef en werd na een aantal operaties helemaal vastgezet. Daardoor kon ik mijn pols niet meer goed bewegen en dat is lastig als je een functie hebt waarbij je je handen veel moet gebruiken. Via het bedrijf kon ik mij laten omscholen voor een baan in het logistieke management. Het voordeel daarvan is dat ik niet meer in ploegendiensten hoef te werken. Dat vond ik een van de mindere kanten van mijn werk in de fabriek.”
Normale schoenenwinkel De Sint Maartenskliniek in Nijmegen heeft een belangrijke rol gespeeld in de behandeling van zijn reuma. Zo behoedde de
32
kliniek Giel voor een gedeeltelijke amputatie van zijn tenen. “Door de gewrichtsontstekingen waren mijn tenen scheefgegroeid. Ik kon nauwelijks meer lopen en het heeft een haar gescheeld of ik zou in een rolstoel zijn beland. Mijn orthopedische schoenen moesten om de drie maanden worden aangepast. Volgens de orthopedisch chirurg in het ziekenhuis in Venlo, waar ik onder behandeling was, zou alleen een gedeeltelijke amputatie mij kunnen helpen. Ik was daar geen voorstander van en ging op internet op zoek naar een mogelijke andere oplossing. Dat is nu ruim acht jaar geleden. Ik vond de Sint Maartenskliniek. Daar hebben ze mijn tenen rechtgezet door middel van pinnen. Na anderhalf à twee jaar herstel kon
REUMA magazine.nl
22_Artikel_17L.indd 32
19-06-20 16:11
