BIK 6/2012

nr 6 (429) ROK XXXVIII ISSN 1232-4450 INDEX 38139x egzemplarz bezpłatny

czerwiec 2012

Leon Wyczółkowski, Autoportret, 1907, litografia kredą, papier, 53,2×39 cm, nie sygn. © Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy fot. Wojciech Woźniak

Honorowy Patronat Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego

spis treści Komunikacja lokalna. Literatura, Michał Tabaczyński. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2 Zarazić dzieciaki pasją poznawania sztuki, z Moniką Wirżajtys, Olą Grzybowską-Lińską i Kubą Elwertowskim rozmawia Monika Grabarek. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6 „…nieść piękno i pokój”, z muzykami zespołu Hotel Kosmos rozmawiał Marcin Szymczak. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8 To było bezczelne pytanie, z Tomaszem Organkiem i Iwo Naumowiczem rozmawia Szymon Andrzejewski. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10 Błędy, których się nie wstydzę, z Dariuszem Landowskim rozmawia Ewa Stołowska . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14 Kochać i lubić swoje miasto, z Jerzym Puciatą rozmawia Monika Grabarek. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16 Iskry i popioły, Hanna Strychalska. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18 Się nam wydaje. W Bydgoszczy (11), Michał Tabaczyński. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20 W kamienicy przy Śniadeckich 55, Adam Gajewski . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24 Szymon Andrzejewski, Bydgoszcz – podręcznik użytkownika (7). . . . . . . . . . . . 26 Zdzisław Pruss, Bydgoski Insynuator Kulturalny (100) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27 Adresy bydgoskich instytucji kultury. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28 wydawca: Miejskie Centrum Kultury dyrektorka: Marzena Matowska 85-056 Bydgoszcz, ul. Marcinkowskiego 12 e-mail: sekretariat@mok.bydgoszcz.pl www.mok.bydgoszcz.pl redaktor naczelny: Michał Tabaczyński michal.tabaczynski@mok.bydgoszcz.pl redakcja: Szymon Andrzejewski, Alicja Dużyk, Monika Grabarek, Kuba Ignasiak, Dominika Kiss-Orska, Marcin Szymczak skład, opracowanie graficzne: Bogdan Prus projekt winiety: ZbyZiel,

druk i oprawa: Abedik, www.abedik.pl redakcja: tel. 523 255 553 bik@mok.bydgoszcz.pl ul. Marcinkowskiego 12 BIK w sieci www.bik.bydgoszcz.pl www.facebook.com/bik.bydgoszcz www.issuu.com/bik_

Redakcja nie zwraca materiałów niezamówionych i zastrzega sobie prawo do dokonywania skrótów oraz zmiany tytułów. Nie ponosi odpowiedzialności za treść programów placówek kulturalnych oraz materiałów informacyjnych i graficznych. Reklamodawcy ponoszą pełną odpowiedzialność za skutki prawne wynikłe z opublikowania dostarczonych przez siebie materiałów. Opinie prezentowane przez autorów nie zawsze są zgodne ze stanowiskiem redakcji i wydawcy.

BIK 6/2012 (429) Objętość dotowana: 50 stron.

Rok XXXVIII, nakład 2000 egz.

dystrybucja: częściowo bezpłatny

Wydarzenia Filharmonia Pomorska im. I.J. Paderewskiego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30 Galeria Miejska bwa, Galeria Kantorek. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 32 Opera Nova w Bydgoszczy. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34 Wierszowisko 2012. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35 Towarzystwo Muzyczne im. I.J. Paderewskiego. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35 Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 36 Akademia Muzyczna. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37 Teatr Polski. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38 Klub ARKA BSM. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39 D.K. ORION BSM . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39 Bookcrossing. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40 Galeria Autorska Jan Kaja i Jacek Soliński . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 42 Akademicka Przestrzeń Kulturalna WSG. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 44 Terrarium – Józef Skrzek, Jarosław Pijarowski. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46 Kino Moment. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46 Festiwal Nowe Spojrzenie. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47 Wojewódzki Ośrodek Kultury i Sztuki. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 48 Fundacja Nowa Sztuka Wet Music. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51 Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna, Kinoteka. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52 Młodzieżowy Dom Kultury Nr 5. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54 Klub „Odnowa”. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54 Rok Leona Wyczółkowskiego w placówkach oświatowych. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55 Młodzieżowy Dom Kultury Nr 4. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55 Pałac Młodzieży . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56 Fordon Cały Dzień Dobry 2012. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57 Młodzieżowy Dom Kultury Nr 2. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58 Młodzieżowy Dom Kultury Nr 1. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 60 Dom Kultury MODRACZEK. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 60 Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Toruniu. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 61 Dwór Artusa w Toruniu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 62 Kino Orzeł. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 63 V Bydgoski Festiwal Wodny „Ster na Bydgoszcz 53˚N, 18˚E”. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 66 Miejskie Centrum Kultury. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 67 Zespół Pałacowo-Parkowy w Ostromecku. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 73

Komunikacja lokalna.

Literatura Michał Tabaczyński

Literatura lokalna czy, jakbyśmy ją chcieli zwać inaczej: regionalna, tutejsza, prowincjonalna wreszcie – nie zasługuje na żadną z tych nazw, szczególnie gdy takie nazwy służą jej deprecjacji, pomniejszeniu jej znaczenia, umniejszeniu jej roli, degradacji tego zjawiska. Literatura lokalna jest środkiem komunikacji lokalnej i mechanizmem budowania regionalnej tożsamości, a – co za tym idzie – dumy i poczucia wartości całej kultury lokalnej, jej twórców i odbiorców. Czas o nią wreszcie, jako o dobro wspólne, wspólnie zadbać.

2 |

| Czerwiec 2012

literatura Stan aktualny.

Lokalność Literatura w Bydgoszczy i regionie (czyli ta literatura, którą z naszej perspektywy nazywamy literaturą lokalną) nie spełnia pokładanych w niej nadziei i nie realizuje w pełni swojego potencjału (bo że ten potencjał ma, nie mam najmniejszych wątpliwości). Co to właściwie oznacza?

Po pierwsze, to, że poza „Kwartalnikiem Artystycznym” nie wytworzyła instytucji życia literackiego, które by się liczyły na ogólnopolskiej scenie literackiej (ale i ten wyjątek, czyli „KA”, jest w istocie pozorny – owszem, jest to pismo rozpoznawalne w Polsce, więcej nawet: bardzo szanowane, ale w niewielkim stopniu bydgoskie, właściwie – wcale nie jest bydgoskie, redakcja, mimo że mieści się w Bydgoszczy, ma eksterytorialny status; może to być smutnym świadectwem faktu, że bydgoska instytucja życia literackiego, by osiągnąć ogólnopolski sukces, musi się swojej bydgoskości wyrzec).

Po drugie, to, że poszczególne działania podejmowane przez środowisko literackie nie składają się na istotny efekt kulturotwórczy, edukacyjny, a nawet (albo: tym bardziej) promocyjny. To ostatnie jest skutkiem rozdrobnienia środowiska i jego podzielenia (w istocie: pełzającej wojny – raz zimnej, raz gorącej, akurat teraz: dość chłodnej – pomiędzy środowiskami związanymi z dwoma głównymi pisarskimi związkami).

Po trzecie, literatura bydgoska nie jest atrakcyjna czy, dokładniej, nie ma atrakcyjnej twarzy, przez co także nie wykorzystuje swojego potencjału promocyjnego (mówiąc atrakcyjna twarz, nie mam oczywiście na myśli urody naszych pisarzy płci obojga, ale raczej image literatury, wygląd jej produktów, ich profesjonalizm – jest to może nie tak istotne jak wartość merytoryczna, ale wciąż bardzo istotne!).

Brak hierarchii. Źródło problemu Podstawowym problemem życia literackiego jest zaburzenie hierarchii wytworów literatury. To może największa groźba, jaką niesie ze sobą zamknięcie lokalnego rynku literackiego. Literacką lokalność opisuję jako kategorię lękową. Już wyjaśniam, o co mi chodzi.

Pisarze nasi są – dotyczy to wielu – programowo lokalni, znaczy to, że nie wydają w czasopismach ogólnopolskich, nie publikują w poważnych wydawnictwach, ich książki nie mają ogólnopolskiej dystrybucji i nie osiągają ogólnopolskiego rozgłosu. I to pomimo tego, że – przynajmniej niektórzy z tych pisarzy – mają wystarczający potencjał. Ktoś mógłby pomyśleć, że to wystarczy, że najważniejszy jest przecież literacki produkt, jego wartość, a rynkowy sukces jest drugorzędny, a czasem nawet – niepożądany.

Otóż nic bardziej mylnego. Po pierwsze, i mniej ważne, rynkowy, ogólnopolski sukces jest ważny, bo czyni literaturę lokalną ważniejszą i bardziej atrakcyjną – a jej atrakcyjność jest ważnym elementem promocyjnym

(służy budowaniu marki literatury regionalnej, służy przyciąganiu młodych miłośników literatury, sprawia, że lokalność jest cechą niewstydliwą, pożądaną, modną – kto nie uważa tego za ważne, działa wbrew interesowi czytelników i twórców).

Po drugie, i bardzo ważne, ta lękowa lokalność literatury sprzyja zaburzeniu hierarchii jej wytworów.

Mówiąc wprost: prowadzi do gettowości tej literatury.

Zamknięta w getcie literatura lokalna wytwarza własne, wewnętrzne systemy wartościowania, ma swoich krytyków, swoich odbiorców, swoje instytucje – prowadzi jakiś dziwaczny, utajony żywot w równoległym świecie literackim. Broni do siebie dostępu, oburza się, gdy świat zewnętrzny ośmiela się krytykować jej wytwory, bezskutecznie czeka na docenienie przez ten świat zewnętrzny – nie doczeka go, bo lękliwie chowając się przed nim, nie daje się dostrzec. Nie widząc świata poza własnym, traci punkty odniesienia, obniża loty.

Zadania.

Ledwie kilka Skutkiem tego, o czym piszę powyżej, jest to, że literatura lokalna (czyli: wszystkie elementy lokalnego życia literackiego) nie spełnia swoich najważniejszych funkcji. Instrumenty życia literackiego są ważnym mechanizmem kulturotwórczym – czas sobie to uświadomić. Gdy twórcy literatury narzekają na zanik czytelnictwa, muszą pamiętać, że przyczyniają się do tego ich błędy i zaniechania.

Lokalne środowiska literackie mają do spełnienia kilka zadań wobec społeczności, w której żyją i działają: powinny promować literaturę i czytelnictwo (własnym przykładem powinni pokazywać, że literatura może być fascynującą przygodą – podczas wielu spotkań literackich, w których uczestniczyłem nie widziałem tam prawie żadnych lokalnych pisarzy, nie widywałem tam nauczycieli szkół średnich, szkół wyższych, uniwersytetu), powinny spełniać istotną funkcję edukacyjną (skoro narzekają na niski poziom kształcenia szkolnego, powinni – nie zamiast narzekania, ale oprócz tego – spróbować temu zaradzić), powinny wreszcie zadbać o dokumentację i archiwizację lokalnej produkcji literackiej, a także o istnienie krytycznoliterackiej refleksji na temat tych książek.

Można by wymieniać dalej, ale sądzę, że trzeba poczekać na – choćby częściową –realizację powyższych zadań. Nie należy ich piętrzyć, raczej trzeba dozować.

Brak woli.

Drugie źródło problemu Brak woli organizacyjnej – o ten konkretnie brak woli tu idzie. Skłócone środowisko zajmuje się zupełnie czymś innym niż powinno. Napisałbym: powinno dla własnego dobra, ale myślę, że większość parających się literaturą raczej widzi swoje dobro w utrzymaniu gettowości.

Brak woli organizacyjnej przekłada się też na brak zaangażowania innych środowisk. Można i trzeba piętCzerwiec 2012 |

| 3

literatura nować brak zainteresowania lokalnego środowiska akademickiego i nauczycieli szkół średnich (oczywiście piętnować z umiarem, mając na względzie liczne ograniczenia, jakie na nich narzuca taki a nie inny system oświaty – piętnować z umiarem oznacza więc: piętnować te zaniechania, które są wynikiem ich własnych ograniczeń, niechęci, oporu, obojętności). Brak woli ze strony środowisk pisarskich jest dla wszystkich innych doskonałą wymówką.

delowanie życia literackiego istniejącego poza tym alternatywnym światem lokalnej literatury, opieka nad literacką młodzieżą, walka o prawidłową hierarchię literackich dokonań, współpraca z tymi instytucjami życia literackiego, które nie wykorzystują swojej atrakcyjności dla wspomożenia rozwoju lokalnego życia literackiego – z różnych, może niekiedy słusznych, powodów („Kwartalnik Artystyczny”? Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna? bydgoskie uczelnie?).

Czas na zmianę.

Pokoleniową

Literatura.

Komunikacja regionalna

Nie jest to wezwanie do rewolucji młodych, nie jest to – tym bardziej – wezwanie do detronizacji starszego pokolenia. To jest wezwanie do wzięcia odpowiedzialności za losy lokalnej literatury i za kształt lokalnego środowiska literackiego skierowane do tych, którzy nie mają inklinacji do uczestnictwa w lokalnym literackim getcie. To jest wezwanie do tych, którzy nie boją się startować w wyższej lidze, którzy nie są skażeni lękową lokalnością.

W Bydgoszczy mieszkają i/lub działają aktywnie: Karolina Sałdecka (badaczka literatury, doktor nauk humanistycznych, poetka, laureatka Konkursu im. R.M. Rilkego – w dowolnej kolejności), Krzysztof Ciemnołoński (poeta, autor dwóch tomów wierszy wydanych w warszawskim SDK-u i Zeszytach Poetyckich), Jarosław Jakubowski (poeta, prozaik, odnoszący ostatnio duże sukcesy dramaturg), Marcin Karnowski (prozaik, który debiutował w antologii Pisz do Pilcha, organizator festiwalu liberatury Liberatak). Każdy pochodzi z innego literackiego kręgu, każdy zapewne gdzie indziej lokuje swoje estetyczne sympatie. Łączy ich jednak wiek (pokolenie, o którym mówiło się „roczniki siedemdziesiąte”, chociaż obejmuje urodzonych jeszcze w kolejnej dekadzie), doświadczenie i omijanie literackiego getta.

Przed nimi, o ile zechcą wziąć odpowiedzialność, jest kilka zadań, niestety – organizacyjnych. Przemo-

Lokalna literatura jest istotnym elementem regionalnej tożsamości: to ona buduje znaczenia, to ona nadaje sens lokalnej historii i topografii, oddaje jej sprawiedliwość albo uwzniośla ją – zależnie od potrzeb, to ona wreszcie tworzy nasze otoczenie, które nienazwane zmierza do magmowości. Dlatego powinna być przedmiotem szczególnej troski (nie tyle ze względu na jej obecny stan, ale właśnie – potencjał i istotną, służebną rolę względem lokalnej społeczności).

W lokalnej literaturze to jest niezmiernie istotne: by nie tracąc swojej lokalności, by się jej na siłę nie pozbywając, czyniła to tak, by lokalność jej nie degradowała.

Tylko bowiem w takim przypadku literatura lokalna ma szansę na osiągnięcie wysokiego poziomu artystycznego, a tym samym na konieczny w (dobrej) literaturze uniwersalizm. Trzeba mieć świadomość, że nie jest to zadanie w żadnej mierze proste. Zależy też jego powodzenie od tak wielu czynników, że trudno je skutecznie programować. To jednak, co można zrobić, spróbowałem opisać. Niezależnie od tego, czy wdrożenie wymienionych instrumentów pomoże w osiągnięciu uniwersalizmu i likwidacji tego degradującego (i tylko tego) elementu lokalności, czy też nie, jedno zdaje mi się pewne: nie zaszkodzi to naszej regionalnej literaturze, pomoże budować środowisko literackie wolne od skłamanych hierarchii, przyniesie korzyści edukacyjne i promocyjne.

Część pracy dokumentacyjnej potrzebna do „nowego otwarcia” została już wykonana. Miło mi zaprezetować dwie antologie, które ukazują stan obecny środowiska literackiego z perspektywy dwóch lokalnych oddziałów związków twórczych skupiających pisarzy: Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Związku Literatów Polskich. Nie chciałbym, by te antologie przyczyniły się utrwalenia istniejących hierarchii, przeciwnie: mam nadzieję, że dadzą pretekst do dyskusji. Wszystkich do podjęcia tej dyskusji zachęcam i zapraszam!

4 |

| Czerwiec 2012

F o t . Z b yZ i e l

Czerwiec 2012 |

| 5

dzieci Zarazić dzieciaki pasją poznawania sztuki Z Moniką Wirżajtys, Olą Grzybowską-Lińską i Kubą Elwertowskim rozmawia Monika Grabarek Kolejny raz przed Dniem Dziecka fundacja Art-House realizuje niezwykłą akcję dla najmłodszych adeptów sztuki. Opowiedzcie, co to jest tym razem.

Monika Wirżajtys: To jest druga edycja pomysłu, który narodził się w zeszłym roku – stworzenia wystawy sztuki współczesnej dla dzieciaków z finałem w bwa – Kid Art Island. W tym roku z zaproszonymi do współpracy ludźmi stworzyliśmy Kid Art Bus – czyli łowimy na sztukę. Zapakowaliśmy wszystkie materiały plastyczne, wsiedliśmy do zabytkowego jelcza, odnowionego genialnie przez Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Transportu Publicznego w Bydgoszczy. Ten samochód jest ich własnością. Są to bardzo młodzi ludzie, znaleźli sobie tego jelcza gdzieś w Polsce, przywieźli go do Bydgoszczy, wyremontowali, doprowadzili do stanu używalności. Dzięki współpracy z nimi udało nam się stworzyć taki dom kultury na kółkach. Byliśmy już na dwóch osiedlach – Szwederowie i Okolu. Tam dzieciaki pracowały w zespołach, odbyły się warsztaty Tłumaczy Sztuki, ale o tym więcej opowie Ola. Jestem Artystą to zajęcia prowadzone przez Kubę Elwertowskiego, Tak to widzę – warsztaty filmowe prowadzone przeze mnie.

Zależało mi na tym, aby dzieciaki poza tym, że sfilmują swoich pracujących kolegów nakręciły etiudy w trzech ujęciach na dwa tematy: Czego się boję na swoim osiedlu? i Co lubię na swoim osiedlu? Powstały niezwykłe historie, które będzie można obejrzeć podczas wystawy w bwa, której otwarcie zaplanowaliśmy na 5 czerwca. Przed wystawą, 1. czerwca, odbędzie się też po raz drugi akcja Sztuka Dzieci Szuka, na placu przed Domem Mody Drukarnia. Będą to warsztaty filmowe i plastyczne. Kuba Elwertowski zrobi performance na placu przed Drukarnią. Dzieciaki również będą miały okazję nauczyć się projektowania biżuterii, te zajęcia poprowadzi artystka, Magda Walczak. Będzie naprawdę dużo atrakcji. Poza Dniem Dziecka zaplanowaliśmy paradę, która przejdzie ulicami miasta. Mamy taki ambitny plan stworzenia instalacji artystycznej ze starych pluszaków, misiów, które zbieramy w bwa. Chcielibyśmy, aby ta instalacja miała trzy metry. Czy nam się uda? Zobaczymy, wszystko zależy od tego, ile pluszaków zbierzemy. To, co powstanie z zebranych misiów, zostanie oczywiście pokazane na wystawie 5 czerwca w bwa. Projekt jest współorganizowany przez Urząd Miasta w Bydgoszczy, naszym mecenasem jest także Dom Mody Drukarnia.

Na osiedlach również mieliśmy partnerów, – Centrum Higieny, Kultury i Zdrowia Psychicznego profesora Araszkiewicza, szkołę 63 na Szwederowie, MDK nr 5 w Fordonie, Zespół Szkół nr 6 na Okolu.

Do jakich dzieci kierujecie swoje działania? Szwederowo, Okole, Fordon kojarzą się z obszarami wy6 |

| Czerwiec 2012

kluczenia z kultury, mówi się że to trudne miejsca, ale wy nie chcecie dodatkowo stygmatyzować tych dzieciaków, utrwalać utartych stereotypów o tych osiedlach. Zatem kogo do siebie zapraszacie?

Monika Wirżajtys: Naszą ideą, głównym założeniem tego projektu jest integracja. Nie chcieliśmy tego robić tylko dla dzieci, które się właśnie szufladkuje pod hasłem wykluczone z kultury. Zrobiliśmy projekt otwarty dla wszystkich dzieci z danego osiedla. Pojawiły się różne dzieci. Takie, które są uzdolnione plastycznie, mają kontakt ze sztuką i takie, które świat sztuk wizualnych poznawały u nas. Wszystkie dzieciaki pracowały razem, uczyły się też od siebie nawzajem nie tylko od nas. Myślę, że takie projekty warto realizować przede wszystkim z myślą o integracji, a nie wykluczeniu. Nie chodzi o to, by tworzyć projekty w gettach, tylko trzeba wychodzić poza zamknięte środowiska. Niestety rola sztuki w procesie edukacji i wychowania jest ciągle postrzegana przez stereotyp takiej wisienki na torcie, takiego miłego dodatku. A to ogromny błąd. Neurobiolodzy nas przekonują, że właśnie sztuka, kontakt z nią pobudza mózg, przygotowuje do poznawania nauk ścisłych. Kontakt dzieci ze sztuką to inwestycja w ich organizację neuropoznawczą. Sztuka przyczynia się do ogólnego rozwoju intelektualnego. Dzieciaki w przyjemnych okolicznościach podczas zajęć uczą się uwagi, koncentracji, abstrakcyjnego myślenia. To im potem ułatwia rozwiązywanie trudnych zadania w szkole, chociażby na matematyce.

Takie zajęcia to również wychowywanie, kształtowanie przyszłego odbiorcy sztuki, kultury.

Monika Wiżajtys: Właśnie tak jest. Dlatego zależało nam, abyśmy wyszli z tą propozycją na zewnątrz.

Oczywiście kulminacja projektu to wystawa w bwa, ale chcieliśmy, aby była też część skierowana bezpośredni do dzieci, by dzieci były twórcami. Myślę, że takimi zajęciami możemy dzieciaki zarazić pasją poznawania sztuki, eksperymentowania. Ale o tym opowiedzą prowadzący zajęcia.

Co się działo na twoich warsztatach?

Ola Grzybowska-Lińska: Moja część warsztatowa była skierowana do dzieci, które już chciały używać pędzli i malować na płótnie. Razem z Emilią Iwanciw zaczęłyśmy standardowo, od pokazania i omówienia kilku prac z historii sztuki. Ikony: Pollock, Salvador Dali, Warhol. Pomyślałyśmy, że właśnie tych artystów mogą dzieci choć trochę kojarzyć. Zaprezentowałyśmy także pisuar Duchampa. Na podstawie tych prac, inspiracji konkretnym wybranym przez siebie artystą dzieci miały stworzyć własne prace. Chodziło o to, by również

w kreatywny sposób interpretowali te dzieła, pokazali, co oni w nich widzą, jak je odbierają. Najmłodsze dzieci zachwyciły się Pollockiem, czyli action painting, rzucały tymi pędzlami, farbami, to było fantastyczne, jak zareagowały. Dzieciaki były w ogóle w szoku, że takie obrazy istnieją i, że można w taki właśnie sposób malować.

Widząc ich ogromne zainteresowania opowiedziałyśmy trochę o tych obrazach, że są to wybitne dzieła sztuki, ale największe chyba wrażenie zrobiły na nich ceny tych obrazów, dzieci nie miały świadomości, że są tak cenne.

Technika kolażu bardzo przypadła dzieciom do gustu. Wykonywały prace przeróżnych rzeczy. Powstał między innymi wóz pancerny. Ale największym hitem było ozdabianie nocników, czyli inspiracja Duchampem. Powstały cuda! Bardzo ważne było to, że dzieciaki miały okazje malować na dużym płótnie, pracowały z prawdziwymi malarskim narzędziami. To była dla nich nowość, bo przecież w domu rysują na zwykłych małych kartkach papieru.

Jak dzieci podchodzą do tych warsztatów? Trzeba je bardzo namawiać do zabawy sztuką, do pracy w grupie? Takie działania wymagają dużego otwarcie, przecież bywają bardzo nieśmiałe i zamknięte w sobie dzieci.

Ola Grzybowska Lińska: Reakcje są różne. Czasem dzieci na początku są bardzo nieśmiałe i zamknięte.

Trzeba znaleźć sposób, by je rozluźnić, rozśmieszyć.

Doskonałe się do tego nadaje opowieść o pisuarze Duchampa. Dzieci natychmiast reagują żywiołowa i to jest dobry start do rozpoczęcia pracy. Dzieci, które biorą udział w naszej akcji nie zawsze się znają, a musza pracować w grupie, zatem muszą też otworzyć się na nowych kolegów. To są zajęcia integracyjne, pojawiają się dzieciaki niepełnosprawne. To uczy dzieci otwartości na innego, pracy z nim. Dzieciaki za każdym razem bardzo nas zaskakują. Pamiętam taką cichutką, nieśmiała dziewczynkę, którą przyprowadził

tata. Ona namalowała Krzyk Munka, ale z uśmiechniętą twarzą! Tak to widziała, taki był jej przekaz – po prostu rewelacja.

Kuba, a co powstało podczas warsztatów prowadzonych przez ciebie?

Kuba Elwertowski: Moje zajęcia to była zabawa street artem. Sztuka ulicy czyli graffiti, teatr wyobraźni, wszystko co można zrobić z otaczającą nas rzeczywistością. Te zajęcia to była kompletna nowość dla dzieci, bo street art to nie jest coś, z czym mają kontakt w szkole, czy nawet na kółkach plastycznych. Mogą te zajęcia prowadzić osoby, które się na tym znają, to po pierwsze, po drugie, do tej formy działania potrzebne jest miejsce, przestrzeń. Na początku powstał plan działania. Trzeba było im wytłumaczyć, co to jest street art, o co w tym wszystkim chodzi, podać przykłady. Posłużyłem się oczywiście guru street artu czyli Bunsky’m, opowiedziałem o całej filozofii sztuki ulicy, o technikach. Wytłumaczyłem, w jaki sposób szukać elementów potrzebnych do stworzenia dzieła na ulicy.

Wyszliśmy na boisko i się zaczęło. Dzieciaki praktycznie wszystko robiły same. Wychodzę z założenia, że jak dziecko ma sześć lat, to wcale nie znaczy, że może rysować tylko słoneczka, chmurki i domki, że tylko tyle ma do powiedzenia. Zupełnie tak nie jest! Wystarczy dzieciakowi tylko pokazać pewne możliwości nowe sposoby i przekonujemy się, że magia wyobraźni i inwencji dziecka naprawdę nie ma granic. Efekty przechodzą nasze najśmielsze oczekiwania! Czasem dziecięce pomysły po prostu zwalają z nóg. Uważam, że zajęcia z plastyki w ogóle nie powinny być prowadzone w szkolnej klasie ani oceniane. Nie można mówić: ja umiem rysować, ty nie umiesz. Nie można stawiać ocen z tego, jak ktoś widzi i odczuwa świat. Nie da się skalą szkolną oceniać pracy dziecka. Tu trzeba patrzeć przez zupełnie inny pryzmat. Liczy się pomysł, indywidualne możliwości.

Czerwiec 2012 |

| 7

muzyka

„…nieść piękno i pokój” Z muzykami zespołu Hotel Kosmos rozmawiał Marcin Szymczak Czternastego kwietnia, dokładnie dwa miesiące po wydaniu drugiego albumu zatytułowanego Weird Polonia, toruńska grupa Hotel Kosmos wystąpiła na scenie Miejskiego Centrum Kultury w Bydgoszczy.

Ostatnie minuty przed występem muzycy poświęcili na rozmowę, której zapis znajdą Państwo poniżej.

Dziś zagracie siódmy koncert w ramach „Dziwnej trasy” promującej album Weird Polonia. Powiedzcie, jakie są wasze odczucia oraz jak publiczność przyjmuje wasze nowe piosenki.

Piotr Komosiński: Niestety, wszyscy pracujemy. Nie żyjemy tylko z muzyki i w związku z tym gramy koncerty weekendowo. Ma to jednak również swoje zalety.

Przede wszystkim nie jesteśmy zmęczeni graniem i na każdym koncercie mamy świeżą energię.

Na koncertach jest coraz więcej publiczności i coraz lepszy jest odbiór naszej muzyki. Sądzę, że nowy materiał sprawdza się również w wydaniu koncertowym…

Mikołaj Kubik: Ja jestem nastawiony bardziej entuzjastycznie. Uważam, że odbiór jest bardzo dobry. Coraz więcej osób podchodzi do nas po występie mówiąc: „Chłopaki, tak trzymać”. Poza tym coraz mniej na koncertach przypadkowych osób, a organizatorzy nierzadko proszą żebyśmy zagrali u nich ponownie, co samo w sobie stanowi dobrą ocenę naszego grania.

P.K.: Jesteśmy zdecydowanie zadowoleni i przy okazji każdego koncertu dostajemy ładunek pozytywnej energii. Jest naprawdę ok.

Rafał Skonieczny: Zgadza się. Istotne jest również to, że materiał z Weird Polonia był wielokrotnie grany na koncertach przed wydaniem płyty, która z kolei została nagrana na setkę. Pewnie również dzięki temu wszystko się tak spina i działa jak należy.

Skoro już poruszyliśmy temat produkcji powiedzcie coś więcej. Jak, z kim i dlaczego właśnie tak?

R.S.: Nietypowe jest to, że myśmy ten materiał nagrywali dwa razy. Najpierw w Mózgu z Grzegorzem 8 |

| Czerwiec 2012

Kaźmierczakiem. Niestety wówczas nie mieliśmy basisty i próbowaliśmy sobie radzić bez basu. Nie brzmiało to jednak dobrze i byliśmy niezadowoleni z efektów, które przyniosła ta sesja. Po trzecim miksie daliśmy sobie spokój.

Jakiś czas później dołączył do nas Piotrek, zaczęliśmy ogrywać ten materiał na nowo i w końcu postanowiliśmy wejść do studia. Wybraliśmy studio Szymona Swobody w Porażynie.

P.K.: W sumie Szymon kupił nas swoją produkcją.

Usłyszeliśmy jego nagrania i wspólnie stwierdziliśmy, że udało się chłopakowi osiągnąć świetne brzmienie.

R.S.: Jeszcze zanim zaczęliśmy działać, pytaliśmy go, jak były nagrywane te rzeczy, które nam się spodobały. Okazało się, że to właśnie były kawałki zarejestrowane na setę. Stwierdziliśmy, że nie będziemy gorsi i też tak zagramy. No i zagraliśmy. Jak wyszło, można usłyszeć na płycie. Komuś się może podobać, komuś nie…

P.K.: Na pewno są pewne niedociągnięcia i gdyby słuchać tego z metronomem uda się je wychwycić. Tylko kompletnie nie o to chodzi. To jest live i takie drobne potknięcia musiały się pojawić. W końcu nie jesteśmy maszynami. To jest nasza energia i koniec.

Mam wrażenie, że zmieniło się wasze podejście do materii piosenek. Ilekroć słuchacz pomyśli, że wie czego się spodziewać w danym kawałku, burzycie jego pewność i oczekiwania. Czy jest to celowy zabieg, czy coś, co naturalnie wynika z waszego stylu?

Stylu, który moim zdaniem skrystalizował się na Weird Polonia.

R.S. Nam chodzi wyłącznie o to, by nieść piękno i pokój (śmiech).

Rzecz w tym, że my sobie nie zaplanowaliśmy tego, że nagramy taką a nie inną płytę. Wiedzieliśmy, że nie chcemy nagrać takiego albumu jak wcześniejszy. To byłoby zresztą niemożliwe. Jest z nami Piotrek, są inne sytuacje, inne nastroje. Zdecydowanie jesteśmy jak najdalej od jakiegoś wyrachowanego, wykalkulowanego

muzyka grania. To, o czym mówisz, dzieje się naturalnie, nie jest zaplanowane i wymyślone.

P.K.: To jest od nas. Tylko i wyłącznie nasza czysta energia. Zawsze można doszukiwać się odniesień do pewnych gatunków czy zespołów, ale my zdecydowanie nie zamierzaliśmy nawiązywać do czegokolwiek. Po prostu chwytaliśmy instrumenty i graliśmy. To, co znalazło się na płycie, to wynik tego, co jest w nas.

R.S.: Nie mamy również takiej strategii, że na przykład zaczniemy określonym riffem czy zagrywką, żeby w połowie piosenki to złamać i popsuć. Chociaż chyba trochę wzbraniamy się przed tym, by nagrać ładną piosenkę. Taka jest nasza intuicja, wrażliwość i stąd taka muzyka na Weird Polonia.

Dwa moje ulubione numery na tym albumie to Hermetyczne miejsca publiczne i Barykada. Tak się składa, że to utwory dłuższe niż przewiduje średnia radiowa i uciekające od prostych piosenkowych schematów. Powiedzcie coś o tym, jak powstawały i skąd pomysł na wykorzystanie brzmienia trąbki.

R.S.: Maciek Grzybowski pojawił się, gdy nie mieliśmy basisty i skierowaliśmy się w stronę grania nieco bardziej akustycznego. Jego trąbka wypełniła przestrzeń wynikającą z braku basisty.

Błażej Lipiński: Maciej zagrał z nami parę koncertów i gdy nagrywaliśmy materiał w Porażynie stwierdziliśmy, że kilka motywów warto wykorzystać na płycie.

Stąd jego obecność na Weird Polonia.

R.S.: Maciek miał swoje plany, my mieliśmy swoje i rozstaliśmy się w pełnej zgodzie, jak dorośli ludzie. Zaprosiliśmy go na płytę, bo wymyślił kilka rzeczy, które w naszym odczuciu przynależą do tych piosenek. Przyjechał, dograł swoje i tyle.

Jeśli chodzi o genezę wspomnianych przez ciebie piosenek to można by pewnie mówić o tym opowiadać godzinami.

Hermetyczne miejsca publiczne to jest bardzo stary kawałek, właściwie z początków naszej działalności.

M.K.: Zawsze się do niego szybko zniechęcaliśmy i zostawał, zostawał, zostawał. W końcu, któregoś dnia przysiedliśmy i okazało się, że coś zagrało.

R.S.: Popracowaliśmy nad nim, zaczęliśmy go grać i okazało się, że przynosi nam sporo satysfakcji i gramy go do dzisiaj.

Natomiast Barykada na początku brzmiała zupełnie inaczej. Powstała na bazie jakiejś improwizowanej sesji, w sali prób…

B.L.: To był najpierw reaggae’owy numer, może dubowy trochę…

M.K.: Dla niektórych to do dziś jest to reggae’owy kawałek, czego ja zupełnie nie rozumiem…

R.S.: Może rzeczywiście jakiś ślad pozostał. Na przykład bas był w tym kawałku zupełnie inny. Może kiedyś opublikujemy te nagrania z Mózgu. Wtedy to był taki typowy radiowy numer. Krótki, około czterech minut. Zupełnie inna linia basu była. Później Piotrek wniósł te swoje paluszki i basowe pochody i wszystko się zmieniło.

Dziwna Polska wyłania się z waszych tekstów i chyba niespecjalnie optymistyczna.

R.S.: Nie wiem, czy to jest pesymistyczna wizja świata. Myślę, że wręcz przeciwnie. Uważam, że to jest afirmacyjne podejście do życia. Bardzo mnie zaskakują interpretacje tych tekstów. Przepraszam, ale z mojej perspektywy wygląda to trochę tak, jakby ktoś kiedyś niezbyt przyłożył się do interpretacji, stwierdził, że słowa na płycie są pesymistyczne, taka fama się rozeszła i trochę to do nas przylgnęło. Tak czy inaczej, w moim odczuciu tak nie jest. W założeniu teksty miały być pobudzające, zachęcające do życia.

Chociaż na przykład Hermetyczne… to napisałem jeszcze w liceum, to wiesz, czytało się Céline’a, Camusa, trudno było napisać wtedy coś radosnego. Zresztą każdy ma prawo do własnych interpretacji…

P.K.: I to jest piękne. Mamy teksty po polsku i dzięki temu każdy się może do nich odnieść i na swój sposób interpretować. Większość polskich zespołów gra teraz po angielsku i ich teksty dla dużej części słuchaczy są o niczym. Słyszy się ładny wokal, ale nie ma szans odniesienia się konkretnie do warstwy słownej. Uważam, że nasze teksty są ogromnym atutem właśnie dlatego, że każdy może zrozumieć je na swój sposób, nawet jeśli czasami niezgodnie z intencją autora.

Powiedzcie kilka słów na temat współpracy z wydawcą płyty, czyli z Wytwórnią Krajową. Czy macie już dane na temat tego jak rozchodzi się Weird Polonia w formie plików, a jak w formie tradycyjnej jako CD? P.K.: Przez pierwszy miesiąc rozeszło się około 200 egzemplarzy na CD, we wszystkich sieciach do których trafił album. Jeśli chodzi o ściągnięcia w mp3 to było ich ponad 350. Myślę, że jest to całkiem niezły wynik, zwłaszcza w kontekście tego, że dziś coraz mniej osób kupuje płyty w ogóle. Myślę, że wytwórnia wykonała kawał dobrej roboty…

M.K.: Dla mnie najważniejsza jest sprzedaż płyt po koncertach. Ludzie kierują się wtedy tym, co usłyszeli podczas występu, a nie tym co ktoś napisał czy powiedział w mediach. Jak gramy dobry koncert, płyty się sprzedają i sprawa jest jasna.

R.S. Ważne jest również to, że ludzie z Wytwórni Krajowej działają w tej branży już od jakiegoś czasu i mieszkają w stolicy, przez co są bliżej tego wielkiego świata. Niekoniecznie siedzą w takiej muzyce, jaką my uprawiamy, ale płyta bardzo im się spodobała i bardzo chcieli ją wydać, tym samym podpisując się pod naszą muzyką, co jest bardzo miłe.

M.K. Ich poziom entuzjazmu dorównał naszemu!

P.K. Faktycznie, to, co zaproponowaliśmy zostało przez nich kupione w 100% i w pracę nad tym włożyli maksimum swojej energii. Myślę, że my jesteśmy zadowoleni z ich pracy, a oni są zadowoleni z tego co dostali od nas. Zresztą nasza współpraca nie skończyła się po premierze płyty. Pozostajemy w kontakcie i nadal razem działamy.

Czerwiec 2012 |

| 9

Z Tomaszem Organkiem i Iwo Naumowiczem rozmawia Szymon Andrzejewski

To było bezczelne pytanie

10 |

| Czerwiec 2012

muzyka Nie wiem czy was o to męczą cały czas, ale pewnie tak. Poprzednie płyty, a ta obecnie, to jakby dwa różne bandy. Dzisiaj przesłuchałem całe Hardkor i Disko i mam pytanie: co się stało?

Tomek: Tłumaczymy to zawsze z uporem maniaka, że my się cały czas rozwijamy. Nie możemy się zatrzymywać na tym, co było dziesięć lat temu. Zespół założyliśmy prawie dziesięć lat temu. Od tego czasu odbyliśmy miliony prób. Wysłuchaliśmy mnóstwa płyt.

Zmieniamy się jako ludzie, zmieniamy się jako muzycy i to jest taki naturalny proces, który trwa od dłuższego czasu. Jeżeli prześledzić by nasze koncerty na przestrzeni kilku lat, powiedzmy czterech pięciu, to my już tak graliśmy w pewnym sensie od jakiegoś czasu.

Ten styl się cały czas zmienia, ewoluuje. I to jest efekt końcowy tego procesu, który, mam nadzieję, jeszcze się nie zakończył. Pierwsza płyta nazywa się Many Stylez. My łączymy style i gatunki i nigdy nie chcieliśmy się ograniczać do gatunków, które połączyliśmy na pierwszej płycie. Druga płyta też jest troszkę różna od pierwszej. I też nam zarzucano czy wytykano, że jest inna. Że troszkę zeszliśmy z tej drogi. A tak naprawdę z niej nie zeszliśmy, bo cały czas mieszamy gatunki. Na trzeciej płycie pomieszaliśmy po prostu inne gatunki.

Takie, na które akurat mieliśmy ochotę. Nie lubimy się ograniczać po prostu.

Ale to jest rozwój czy jakby trochę brak tożsamości?

Iwo: To było bezczelne pytanie. Tak samo „Co się stało?” też było bezczelnym pytaniem, moim zdaniem.

Wyczułem nutkę zarzutu. Myślę, że już w tylu wywiadach się tłumaczyliśmy z tego, że już powoli mamy dosyć tego tłumaczenia się. Po prostu my odbieramy muzykę tak, jak ją czujemy. Robimy ją nie patrząc na to, czy jesteśmy „soulowym zespołem”, więc tak ją musimy zrobić. Mamy taki miszmasz… rzeczywiście taki bajzel jest, ale brak tożsamości… nie do końca. Poszczególni członkowie mają jakieś tam problemy z tożsamością.

Natomiast jeśli chodzi o muzykę, to jest ta tożsamość.

Jesteśmy Sofą.

Tomek: To się bierze z tego, że nigdy nie chcieliśmy uprawiać jakiegoś jednego gatunku. Nie chcieliśmy się specjalnie ograniczać, tylko zawsze chcieliśmy eksperymentować i wyłuskiwać jakąś nową jakość. I stąd te zmiany i poszukiwania. Rzeczywiście może to z zewnątrz wyglądać na brak tożsamości. Nigdy o tym w ten sposób nie myślałem, prawdę mówiąc. Wydaje mi się, że robimy po prostu to, na co mamy ochotę.

Fot. Dariusz Gackowski

Mówisz, że była różnica pomiędzy pierwszą a drugą płytą. Rozumiem to. Sam jestem fanem „pomieszanej” muzyki. Natomiast różnica pomiędzy płytą przedostatnią a ostatnią jest już bardzo duża. Odczuwacie odpływ starych fanów i może dopływ nowych? Jak to wygląda?

Tomek: Nie wiem, czy my to w ogóle obserwujemy.

Nie wiem, jak ci odpowiedzieć.

Iwo: Ci fani, którzy byli z nami, to cały czas są. Ci, którzy byli, chodzą na koncerty, znają nas i widzieli, co się dzieje i co się kroi. Przyzwyczailiśmy ich na naszych

koncertach. To nie było tak, że nagle szok i że dostali cegłą w głowę. Że pewnego dnia gramy Hardkor i Disko zamiast… powiedzmy…

Moje życie to.

Iwo: Moje życie to. Ci zostali. Mamy cudownych fanów, ponieważ zrozumieli nasz rozwój i widzieli, co się dzieje na koncertach. Ta energia jest nieporównywalnie większa niż kiedykolwiek. Ten rozwój, to, co zrobiliśmy na ostatniej płycie, to było tak naturalne, że dziwię się, że musimy się z tego tłumaczyć. W sumie, z jednej strony się dziwię, a z drugiej nie. Ci, którzy byli na tych koncertach to rozumieją. Jeśli ktoś natomiast słuchał tylko płyt, to może się faktycznie lekko zdziwić. Odpływ czy przypływ to zupełnie inna sprawa. Na pewno jest przypływ, bo ilość „kciuków” [na facebooku – Sz.A.] chociażby, jest coraz większa. Czyli dochodzą nowi. Co, wraz z nowymi brzmieniami, jest naturalne. Otwieramy jakby nowe drzwi. Możemy zawitać tam, gdzie dotychczas nie mieliśmy szans. Nowa płyta jest i tak zróżnicowana. Jak ktoś posłucha Hardkor i Disko, a potem On nie mówi na przykład, to faktycznie są to dwa różne zespoły. Ale tak też nam mówili przy DoReMiFaSofa. Pewna organizatorka koncertów mówiła nam, że córka jej zgrała DoReMiFaSofa na telefon i słuchała sobie przez cały dzień. Wróciła do domu i powiedziała córce: „Fajną mi składankę nagrałaś.” (śmiech). Nie wiedziała, że to jest jedna płyta Sofy. I to się nie zmieniło. Sofa jest po prostu Sofą.

Tomek: Bierze się to też z tego, że jest nas dużo w tym zespole. Są trzy osoby, które komponują. I jakby też takie dwie grupy, które produkują. Musimy to wszystko jakoś pogodzić. Wszystkie te zmiany miały na celu zawalczenie o energię i przekaz. Żeby to wszystko scalić ze sobą. Chcemy się po prostu dobrze bawić na koncertach.

Widziałem was na Open’erze. To, co mnie uderzyło przede wszystkim, to pełna profeska na scenie.

Cały czas jeszcze rzadkość wśród polskich kapel. Żywioł to koncerty czy studio?

Tomek: Zdecydowanie koncerty.

Iwo: Koncerty. Szczególnie teraz. Od tamtego Open’era minęły już dwa lata.

Tomek: To jest teraz taki okres, gdzie koncerty są szczególnie energetyczne. Zmieniły się koncerty – zmieniła się muzyka. Bezapelacyjnie żywioł to koncerty. Siedzenie w studio jest przyjemne, ale do pewnego momentu. Potem następuje taki moment „przegrzania”.

Iwo: Dążymy do tej koncertowej żywiołowości na płytach. Słychać to szczególnie na Hardkor i Disko.

Na ArtPOPie graliście na dachu autobusu. Jak się grało, bo kilka kapel się skarżyło na niewygodę?

Tomek: Nie, no świetnie tam było. Ja prawie spadłem z tej sceny.

Iwo: My bardzo, bardzo chcemy ruszyć w całą trasę Redbulla. To było nasze pierwsze z nimi doświadczenie i z tym autobusem. My mamy same pozytywne wspomnienia.

Czerwiec 2012 |

| 11

K o n c e r t S o f y w M C K 10 m a j a 2 012 . F o t . D a r i u s z G a c k o w s k i

Tomek: Dużo ludzi się bawiło pod tym autobusem.

Taki podnośnik tam był, nie… frajda była.

Iwo: Bardzo lubimy wchodzić w takie nowe rzeczy.

Wręcz jesteśmy rezydentami toruńskiego projektu Instytut B61. Lubimy grać w nietypowych miejscach.

Tomek: Kiedyś w ramach tego instytutu graliśmy w pociągu i jechaliśmy przez Polskę z muzyką. Zatrzymywaliśmy się na dworcach i na tych dworcach graliśmy.

To miało być moje następne pytanie… czy tego typu eksperymenty was kręcą?

Tomek: Jasne. Nie podchodzimy do tego, co robimy w sposób sztampowy.

Zabawa?

Tomek: Zabawa to może trochę krzywdzące określenie.

Nie, no, profesjonalna zabawa.

Tomek: No tak. Staramy się szukać nowych rzeczy.

Poszerzać tę formułę. Żeby zespół nie był tylko takim „jobowniczym” zespołem. Że przyjdzie, zagra i się po prostu spakuje. Jak jest szansa, żeby zagrać na pociągu, to pakujemy się na pociąg. Jak można zagrać na autobusie, to na autobusie. Kiedyś w ramach instytutu zrobiliśmy coś takiego, że opowiedzieliśmy ludziom całą historię i wpletliśmy muzykę w taką swego rodzaju narrację. Więc jesteśmy bardzo pootwierani na tego typu różne eksperymenty.

Kto wybrał Galvanize Chemical Brothers? Graliście ten kawałek na Instytucie B61.

Iwo: Nie pamiętam dokładnie, ale ten numer wszyscy lubimy, bo chyba nie da się go nie lubić.

Tomek: Lubimy przeplatać koncerty paroma coverami. Mamy swoje ulubione. Feel Good Inc. i właśnie Galvanize. Nie gramy ich zbyt wiele, ale fajnie jest czasami coś sobie wpleść we własny repertuar.

Ostatnie pytanie. Panda. Skąd wziął się ten element graficzny?

12 |

| Czerwiec 2012

Iwo: Zaczęło się od okładki DoReMiFaSofa. Paweł Przybył przysłał okładkę z pandą i z tym kotem na tej sofie i to było bardzo spontaniczne. On wiedział mniej więcej, jaką muzykę robimy wtedy, ale nie znał takich haseł jak DoReMiFaSofa. Ja to już miałem w głowie i byłem od razu za. Reszta zespołu niekoniecznie. Wtedy chyba większość była przeciwko wręcz. Ten projekt przepadł, a wpływały kolejne. Po jakimś czasie zauważyliśmy, że ta panda była jednak najlepsza, więc wróciliśmy do niej. Wszystko się jakoś fajnie ułożyło w całość z muzyką, którą wtedy wykonywaliśmy i zaczęliśmy wokół tego tworzyć jakieś akcje wraz z Maćkiem Wróblewskim, który zrobił tą najnowszą okładkę. Przed premierą płyty ludzie nie wiedzieli, o co z nią chodzi.

Założyliśmy profil tej pandy na MySpace. Zapraszaliśmy tam jak najwięcej ludzi. Padło hasło „Przyjmij P.A.N.D.Ę. na swoją werandę.” Ludzie to załapali, bo kto nie lubi pand. Nigdy nie mieliśmy logo i to było nam potrzebne w pewnym sensie. Ja się identyfikuję najbardziej chyba cały czas z tą pandą.

Czyli jesteś agresywny i nie lubisz seksu?

Iwo: Nie. Dużo śpię (śmiech).

Tomek: Teraz panda jest hybrydą na tej nowej płycie.

Taką poskładaną z różnych części, co ma jakby zwizualizować takie nasze różne wpływy i to, że płyta też jest zlepiona z różnych stylów i kawałków.

Z dziennikarskiego obowiązku pragnę państwa poinformować, iż koncertu doświadczyłem w pełni i jedna rzecz, która utkwiła mi w pamięci to fakt, że czegoś brakowało. Brakowało dupnięcia. Noisu i energetyki. Nie piszę „energii”, bo Sofa na scenie (jak zwykle) spełniła się profesjonalnie. Energetyki chyba właśnie zabrakło i nie wiem, czy był to problem techniczny czy efekt zamierzony. Było (i dziwnie mi, jak to piszę) za cicho. Miałem wrażenie, że jestem na próbie, a nie na koncercie.

F o t . Z b yZ i e l

Czerwiec 2012 |

| 13

percepcji człowieka uzależnionego. Próbowałem to wypośrodkować, chociaż zabawa obrazem i kolorystyką bardzo mnie wciąga i wiem, że czasami z nią przesadzam. Wracając do muzyki, zawsze chciałem żeby w moim filmie fabularnym wystąpił dobry zespół muzyczny i to mi się udało. Mam nadzieję, że kapela Sellisternium bawiła się na planie tak dobrze jak my.

Nie widuję Ciebie na bydgoskich festiwalach filmowych, nie kumplujesz się ze znanymi bydgoskimi reżyserami, a zawodowo zajmujesz się czymś zupełnie innym niż film. Skąd więc warsztat?

Mój ojciec był fotografikiem amatorem, zbierał pochwały na różnych pokazach i konkursach. Próbował mnie w ten świat wciągnąć, ale nie przepadałem za ciemnią. Dziś, w dobie wszechobecnych aparatów cyfrowych, nie miałby z tym problemu. Podobnie jest z filmem. Dla mnie tworzenie filmów jest zajęciem naturalnym. Jakoś nie potrzebuję tak zwanego warsztatu.

Wiem jak to brzmi, ale inaczej nie potrafię. Jeżeli coś umiem, to nie z książek czy wykładów, tylko z obserwacji, dzięki rozmowom i współpracy z doświadczonymi rzemieślnikami.

Błędy, których się nie wstydzę Z Dariuszem Landowskim, reżyserem i autorem scenariusza filmu „Podnieść się, by nie upaść” rozmawia odtwórczyni głównej roli, Ewa Stołowska Pół roku temu spotkaliśmy się właściwie pierwszy raz w tzw. „realu” i umówiliśmy się na pracę nad twoim fabularnym debiutem – Podnieść się, by nie upaść. Zaplanowaliśmy trzy dni zdjęć na podstawie kilku stron scenariusza. Tymczasem dopiero w kwietniu padł ostatni klaps, a film trwa ponad godzinę. Jakim cudem tak się rozrósł?

Nie zakładałem tak rozbudowanego projektu. Podobnie było z poprzednim moim filmem. Ale z drugiej strony trochę na to liczyłem. Bardzo przyjemnie jest obserwować, jak pomysł rozrasta się, dojrzewa, jak zupełnie bezinteresownie angażują się w niego kolejne umysły i potencjały. A może właśnie jest w tym jakiś tajemniczy interes?

Masz na swoim koncie dokumenty muzyczne i teledyski, jesteś też gitarzystą i wokalistą. Czy Twój związek z muzyką „przebijał się” w pracy nad filmem fabularnym?

Oczywiście. Czasem chciałbym, żeby ten film był jednym wielkim teledyskiem, chociaż niektórych może drażnić, że muzyka jest w nim tak ważna. Początkowo miał to być film surowy pod względem wizualnym, ale z czasem skusiłem się na obrazowanie wizji i zaburzeń 14 |

| Czerwiec 2012

Nigdy nie myślałeś o pójściu chociażby na warsztaty?

Przepraszam! Wziąłem udział w dwudniowym kursie montażu. I tak jak wspomniałem: prawie żadnej teorii nie zgłębiłem, może jedynie przyjąłem parę praktycznych rad. Ale co najważniejsze, co skłoniło mnie do dalszego tworzenia, pokazałem nauczycielowi fragment Variete. Muzyka bez końca, a on powiedział: „Rób takie filmy i niczego nie zmieniaj. Nikt tak w Polsce nie filmuje”. Na początku urosłem. Później zrozumiałem, że robię zdjęcia i montaż wbrew regułom polskiej szkoły filmowej, której poddani są prawie wszyscy filmowcy w tym kraju. Na tym polegała moja wyjątkowość – na błędach, których w sumie się nie wstydzę.

A czy powiew profesjonalizmu na planie Podnieść się by nie upaść nie zakłócił „offowego” stylu pracy?

Prawdziwy profesjonalista nawet w zetknięciu z amatorskim reżyserem dąży do jedności, nie dochodziło więc do zgrzytów. Czasem nie rozumiałem języka operatorów, a oni mojego, ale współpraca i tak była idealna.

Co więcej, byłem zaskoczony tym jak dalece można być zawodowcem i jednocześnie pasjonatem. Ci ludzie pracują przy komercyjnych produkcjach, a potrafią mimo napiętego grafika przyjechać z drugiego końca Polski spełnić się na planie niszowego filmu, który może wcale nie zaistnieć! Dlatego wymienię ich szlachetne nazwiska: Bogdan Szetela (wybitny operator i inicjator naszej współpracy), bracia Michał i Mateusz Frączek i mistrz kamery Tomek Lewandowski. Warto też wspomnieć o młodej, ale już bardzo profesjonalnej i bardzo utalentowanej aktorce Ewie Helenie Kani, która nie dosyć, że sama stworzyła postać, napisała dla niej scenariusz, to również zagrała zupełnie po swojemu.

I w połowie filmu namówiła cię na kręcenie „z ręki”…

Do kręcenia bez statywu nie byłem wcześniej przekonany, bardzo mnie takie drgania obrazu denerwo-

film wały. Ale chyba udało mi się nakręcić to tak, żeby było emocjonalnie, a jednocześnie nie drażniło ani mnie, ani widzów. Żałuję wręcz, że innej sceny – twojej z Januszem Kwasowskim – nie nakręciłem podobnie. Mimo wielu cięć i różnych kątów widzenia ze statywu nie udało się osiągnąć takiej emocjonalności.

Czy jest coś jeszcze, co byś poprawił?

Mając doświadczenie, które wynika z pracy przy montażu, dziś pewnie kilka rzeczy inaczej bym sfilmował, inaczej napisałbym też dialogi. Ale tak samo jest z muzyką. Edyta Bartosiewicz już 5 lat nagrywa płytę i nie może jej wydać, bo stale coś poprawia. Wiadomo, że z czasem więcej wiesz, zmieniasz się, ale w końcu tworzymy dla ludzi, dlatego mimo niedoskonałości trzeba do nich wyjść! Ja, jak wiesz, narzuciłem sobie termin i bez względu na wszystko musiałem zakończyć ten film.

Chociaż teraz wiem, że na zrobienie dobrego, dopracowanego filmu potrzeba dużo, dużo więcej czasu.

Jesteś praktycznie całą ekipą filmową w jednym ciele. Co jest w tej roli najtrudniejsze?

Trochę przesadzasz, bo profesjonalni operatorzy bardzo mi pomogli, chociaż faktycznie ponad połowę zdjęć nakręciłem sam. Granie, reżyserowanie, filmowanie, pisanie scenariusza to dla mnie drobiazg w porównaniu z montażem. Z materiałów, które nazbierałem przez kilka tygodni zdjęciowych trzeba było wybrać najlepsze fragmenty i posklejać tak, żeby było prawdziwie i ciekawie. To bardzo trudne zadanie szczególnie w sytuacji, gdy scenariusz jest umowny, a zdjęcia zrobili zarówno operatorzy profesjonalni jak i amator.

Debiutujesz nie tylko jako reżyser filmu fabularnego, ale też jako aktor. Jak ci poszło?

Scarlett Johansson grała ostatnio z Jerzym Skolimowskim, po czym powiedziała: „Wiadomo, że był zardzewiały, ale się rozkręcił”. Z tego wynika, że aktor, który długo nie grał, wychodzi z wprawy. A co ma powiedzieć aktor, który NIGDY nie grał? Nigdy się tego nie uczyłem! W tej sytuacji nie mam do siebie żadnych uwag.

Tworzy się często po to, by skanalizować swoje niepokoje, dialogować o czymś, co jest dla nas ważne.

Czy temat alkoholizmu cię zajmuje?

Wczoraj wrócił do mnie obraz sprzed kilkunastu lat: zobaczyłem kompletnie pijaną kobietę prowadzącą przed sobą wózek z małym dzieckiem. Nie należę do osób, które łatwo zaszokować, ale skoro do tej pory to pamiętam, ta sytuacja musiała wywrzeć na mnie duże wrażenie. Pamiętam też kilku znajomych, którzy zapłacili najwyższą cenę za nałóg, i sam mam dużo ciekawych i nieciekawych doświadczeń. Ale bezpośrednią inspiracją był artykuł o kobietach sukcesu, które zapłaciły za ambicje, pęd do pieniędzy i szczytu zawodowego nałogiem.

Przyznam, że jako odtwórczyni głównej roli nie czuję, żebym wystarczająco głęboko zanurzyła się w psychikę postaci. Ten film tak naprawdę przypomniał mi, że… moim terenem jest jednak teatr. Do tego scenariusz napisałeś w jedną noc, a później

dużo improwizowaliśmy. Myślisz, że mimo to uporaliśmy się z tematem?

Ja wcale nie chciałem się z tematem „uporać”. Nie chciałem robić studium psychologicznego, rozpracowywać problem alkoholizmu, bo wtedy wypadałoby kręcić np. w izbie wytrzeźwień. Ktoś może nawet powiedzieć, że to film o miłości, nie o alkoholizmie, i chyba tak powinien być odbierany. Mam tylko nadzieję, że ten obraz delikatnie odciśnie swoje piętno na widzach o podobnej wrażliwości co ja. Takie mam marzenie.

Jakich reakcji się spodziewasz?

Jak zawsze – będą tacy, którym film się spodoba, i tacy, którym nie przypadnie do gustu. Na forach internetowych widać, że opinie na temat większości filmów są zupełnie skrajne. Moim zdaniem taki jest koszt oceny publicznej. Nawet my sami różnie oceniamy moje dotychczasowe dokonania, a co dopiero ludzie nie związani z filmem.

Masz już kolejne filmowe plany?

Zakochałem się w kręceniu filmów, kreowanie nowej rzeczywistości to coś pięknego! W robieniu dokumentu, kiedy obrazujesz rzeczywistość zastaną, też jest coś fascynującego, ale nie tak porywającego jak w fabule.

Mam już kilka pomysłów i propozycji, ale konkretne decyzje jeszcze nie zapadły.

W filmie widać sporo bydgoskich miejsc: bwa, Kredens, ulice Mostową, Długą, Restaurację Eljazz…

Czy to znaczy, że dobrze Ci się tworzy w naszym mieście? Żyję tu prawie od urodzenia, chociaż z przerwami.

Znam Bydgoszcz i na pewno łatwiej mi się tu planuje zdjęcia czy zaprasza partnerów do współpracy niż w miejscu, którego nie znam. Jestem zresztą pod wrażeniem zaangażowania ludzi w ten film. Po raz pierwszy spotkałem się z tak pozytywnymi reakcjami na pomysł, tak bezinteresownym zaangażowaniem – mam na myśli zarówno operatorów i aktorów, jak i osoby, które udostępniały nam swoje lokale czy mieszkania do zdjęć (szczególnie dziękuję Hubertowi Białczewskiemu, właścicielowi Pubu Kredens, a także Kindze Eliasz z Eljazzu, galerii bwa, drukarni E-Druk, Maciejowi Jurkowi za zdjęcia podwodne, Milanie Kalisz, ekipie aktorskiej z Torunia). Przy okazji tobie dziękuję za wyjątkowe zaangażowanie nie tylko aktorskie – mogłaś się np. utopić! Ten film to dla mnie przede wszystkim pozytywne spotkanie z ludźmi. Ponownie zachciało mi się żyć.

Podnieść się, by nie upaść premiera filmu 30 czerwca o godz. 18.00 wstęp wolny Po seansie zagrają bydgoskie zespoły, których utwory znalazły się w filmie Podnieść się, by nie upaść: Sellisternium i Gravity Dariusz Landowski – współzałożyciel zespołu Kredki, gitarzysta, wokalista i autor tekstów. Twórca dokumentów muzycznych Variete muzyka bez końca, Kredką pomazane, teledysków i filmu fabularnego Podnieść się, by nie upaść.

Czerwiec 2012 |

| 15

Kochać i lubić swoje miasto Z Jerzym Puciatą rozmawia Monika Grabarek Twoja wystawa otworzyła nową, długo wyczekiwaną przez środowiska artystyczne przestrzeń w Bydgoszczy, Galerię Wspólna. Co sądzisz o tym miejscu?

To prawda, bardzo długo czekaliśmy, bardzo chcieliśmy mieć takie swoje miejsce. Jeszcze nie wiem, jak galeria będzie funkcjonować, to zupełnie nowe miejsce.

Mam nadzieję, że ta przestrzeń będzie okazją do spotkań, do dialogu, dyskusji. Brakowało takiego salonu, na którym przenikałyby się środowiska plastyczne i literackie, a przecież od zawsze malarze i poeci, pisarze byli dla siebie nawzajem natchnieniem. Oprócz indywidualnej pracy jest ogromna potrzeba w artystach bycia razem, rozmów, sporów, wspólnych poszukiwań. Chciałbym, aby tak było w Galerii Wspólna. Chociaż mam zastrzeżenie do nazwy, zastanawiam się, bo co to znaczy Wspólna? Kojarzy mi się z czymś powszechnym, dla wszystkich czyli dla nikogo. Jestem ciekaw, co będzie dalej z tym miejscem, czy zaistnieje ta wspólnota. Ale to już zależy od ludzi. Tam nie wchodzi się prosto z ulicy, trzeba zadać sobie trochę trudu, wejść po stromych schodach… I dobrze. To nie jest miejsce dla każdego.

Miejsca elitarne charakteryzują się tym, że dotarcie do nich nie jest łatwe, znajdują się w miejscach często nieoczywistych. Bardzo ważne jest to, jak to miejsce zostanie potraktowane przez media, te codzienne, które są najczęściej przez ludzi czytane. Czy galeria, jej unikalność zostanie zauważona? Media, niestety, bardzo po macoszemu traktują plastykę w Bydgoszczy. Nie bez znaczenia jest też, jaką formę przybierze nowy Węgliszek? Trzeba powiedzieć, że tamto wnętrze było okropne, nie było dobre do biesiad, dysput.

Te miejsca powinny się przenikać. Artyści muszą mieć odpowiednią oprawę do swoich rozważań, rozmów, sporów. Wiadomo, że zawsze są spory pomiędzy różnymi frakcjami. Jest część środowiska mocno tradycyjna, hołdująca klasycznej spuściznie, są też artyści negujący przeszłość. Mnie bardzo brakuje, nawet ostrej, dyskusji w środowisku. Myślę, że teraz znalazło się miejsce na takie sytuacje. Istnieje ogromna potrzeba konfrontacji tych postaw. Z lekkim niepokojem obserwuję pewne rozpłynięcie pewnych zasad, kanonów, nie tylko w plastyce, brak poszanowania dla tego, co było, dla wartości. Nastał czas dla artystycznej hochsztaplerki. Świat dziś zachwyca się byle czym. Łatwo oszukać ludzi i wmówić im, że to co nowe, najnowsze, to jest prawdziwa sztuka, a to, co było, to się nie liczy. Dziś sztuka bardzo się zbrutalizowała, epatuje obrazoburczymi środkami, obraża wartości.

Dziś panuje tendencja, że nie ma już podziału na kulturę wysoką i niską. Każdy jest odbiorcą, ale i twórcą.

Fundamentalnie nie zgadzam z taką tezą, bo to jest wbrew wszystkiemu. W takim ujęciu sztuki bardzo 16 |

| Czerwiec 2012

łatwo o sztuczki i pozory. Sztuka jest elitarna, zawsze była skierowana do pewnej grupy ludzi, do konkretnego odbiorcy. W tej chwili światem rządzi popkultura, ona totalnie wszystkim zawładnęła. Nawet artyści, świat kultury, niestety, przed nią schylają głowę i zabiegają, aby zaistnieć w tym modnym obszarze. Bardzo przykre jest schlebianie najniższym gustom. To nieprawda, że każdy jest artystą, twórcą. To bardzo denerwujące, że w naszym kraju wszyscy uważają, że znają się na kulturze i sztuce, że mogą wydawać sądy, nie mając o niczym pojęcia. Tu się kłania tragiczny stan edukacji artystycznej, która niestety prawie nie istnieje. Taka postawa jest moim zdaniem bardzo groźna, bo deprecjonuje świat sztuki. Trzeba się takim złym tendencjom przeciwstawiać.

Porozmawiajmy chwilę o Bydgoszczy. Jaka jest teraz Bydgoszcz w twoich oczach? Jak się zmieniła na przestrzeni tych wszystkich lat?

Przyjechałem do Bydgoszczy jesienią 1959 roku, czyli można powiedzieć, że mieszkam tu od 1960 roku. Przyjechałem tu za chlebem, nie lubiłem wtedy miasta. To był ciężki czas. Ja, świeżo upieczony artysta, dyplom z wyróżnieniem na koncie, już z rodziną, z małymi dziećmi, ale bez pracy i perspektyw zarobków. Dzięki koledze załapałem się wtedy do ciężkiej, fizycznej, ale dobrze płatnej roboty, nocami rozładowywałem węgiel przez trzy miesiące. W domu nic oczywiście nie powiedziałem, wstyd mi było. Ale potem bardzo szybko się przekonałem, jak to było ważne doświadczenie w moim życiu, dużo rzeczy ustawiło mi we właściwej pozycji i proporcjach. Potem pojawiła się możliwość pracy w Wojskowej Poradni Terenowej. To była ciężka praca w terenie, ciągle w rozjazdach. Byłem tam instruktorem od plastyki. Organizowałem tam życie artystyczne, wystawy. Kolejny etap to praca nauczyciela.

Wziąłem za koleżankę zastępstwo i zacząłem uczyć. To był rok spędzony w szkole, po nim nastąpiły dwa lata w Wojewódzkim Ośrodku Sztuki. Każda praca bardzo dużo mnie nauczyła. W końcu przyszedł czas na własną pracownię i po przeprowadzce na Kapuściska przestałem być na państwowej posadzie i zająłem się własną twórczością. Przez ten długi czas mojego pobytu w Bydgoszczy zawsze byłem bardzo zaangażowany w życie artystyczne, kulturalne naszego miasta. Widziałem jak się rozwija, jak pięknieje. Miałem okazję współpracować z Andrzejem Szwalbe, który był nieocenionym skarbem dla Bydgoszczy. Śmiało można powiedzieć, że to był wizjoner. Moje początki działalności tu jednak nie były proste. Miałem problem z tutejszą mentalnością.

Nawet nie tyle robotniczą co taką bardzo niemiecko-mieszczańską. Ludzie tu byli bardzo zachowawczy, nieprzystępni, nas, ludzi przyjezdnych, zwłaszcza tych

plastyka ze Wschodu traktowali z pogardą. Brakowało mi tu rozmachu, odwagi, fantazji, długofalowego myślenia. I tak poniekąd jest tu do dziś. Ciągle obserwuje niedoskonałości pewnych decyzji. Robi się coś na pół gwizdka, po trochu, zamiast śmiało realizować konkretne plany i projekty. Tu zawsze władza bała się iść na całość, zainwestować bardzo w kulturę w obawie, że przecież dla wszystkich musi wystarczyć. Niesłusznie, bo tylko odważne, wizjonerskie plany odnoszą duże sukcesy, wszyscy znamy efekt Bilbao. Niepozorne miasto, które za sprawą sztuki zna dziś cały świat.

Jednak miłość do Bydgoszczy w końcu przyszła…

Oczywiście, że tak. Z czasem pokochałem bardzo to miasto. Bydgoszcz piękniała, ciągle pięknieje. Mamy tu kawał dobrej architektury. Kiedyś bardzo dużo chodziłem pieszo, poznawałem miasto jego zakątki, zaułki, zakamarki. Potem ten klimat miasta oddawałem w swoim malarstwie. Bydgoszcz jest bardzo zielona, to daje oddech, powietrze, przestrzeń. W latach osiemdziesiątych bardzo się zaangażowałem w życie opozycyjne. Jak mówili złośliwi, sztuka zeszła do kruchty. Ale wtedy tam była prawdziwa wolność. Tam panowała prawdziwa duchowość i to był na tamten czas środek życia artystycznego nie tylko w Bydgoszczy, ale i całym kraju. Bardzo intensywny okres w moim życiu to czas, kiedy byłem prezesem Związku Artystów Plastyków Polskich. Postanowiłem rozwinąć to towarzystwo. Organizowałem plenery, okręgowe, ogólnopolskie, wreszcie międzynarodowe. Sam dzięki temu nawiązywałem wspaniałe znajomości, podróżowałem.

Miasto niewątpliwie zachwyca, Wyspa Młyńska jest przepiękna. Ale trzeba pamiętać, że to był proces, że to

zasługa poprzedniego prezydenta, który włożył dużo wysiłku w realizację tych planów. Zastanawia mnie jednak to, że w Bydgoszczy ludzie bardzo powoli się zmieniają. Ciągle widoczny jest tu problem dziwnej mentalności. Bydgoszczanie nie lubią swojego miasta, nie czują się z nim związani. Taka postawa nie sprzyja rozwojowi, młodzi ludzie stąd uciekają, to bardzo niepokojące.

Gdzie jest twoje kulturalne centrum miasta, twój artystyczny szlak Bydgoszczy?

Bydgoszcz to muzyka bez wątpienia. Zatem dla mnie najważniejszy jest trakt muzyczny – Filharmonia Pomorska, Akademia Muzyczna, Opera Nova. To moim zdaniem najważniejsze instytucje kultury i sztuki w naszym mieście. Oczywiście obserwuję i doceniam rozwój innych miejsc i dziedzin artystycznych, często kreowanych przez młodych ludzi. Jednak dla mnie serce Bydgoszczy to muzyka. Muzyka i rzeka. Jesteśmy miastem wody powinniśmy to wykorzystać jak najpiękniej.

Miasto niedawno obchodziło swoje urodziny. Jakie są twoje życzenia?

Bydgoszcz to piękne miasto i życzę jej jak najlepiej.

Przez ten czas bardzo się z miastem zrosłem, związałem. Życzę przede wszystkim rozmachu i odwagi w realizacji dalekich planów, żeby nareszcie coś zrobić w całości od początku do końca Natomiast bydgoszczanom życzę uśmiechu bo tego na naszych ulicach bardzo brakuje.

Bardzo ważna jest też zmiana mentalności. Ludzie muszą nauczyć się kochać, lubić swoje miasto. Wyzbyć się tych potężnych kompleksów. Nie narzekać tylko wspólnie pracować i dbać o rozwój naszego miasta. Odrobina dobrej woli, polotu chęci działania i naprawdę dużo może się udać.

We r n i s a ż w G a l e r i i Ws p ó l n e j , 26 k w i e t n i a 2 012 . F o t . D a r i u s z G a c k o w s k i

Czerwiec 2012 |

| 17

plastyka Hanna Strychalska

Iskry i popioły

Tak, wiem. To farba i płótno. Gęsta masa nałożona pędzlem, warstwowo i fakturalnie, niekiedy na plastycznym podkładzie, skupiona w rzeźbiarskie grudki, a czasami gładko rozprowadzona wałkiem, aż do ujawnienia struktury płótna. Często widzimy ciekawą naprzemienność. Na grubym „nawarstwieniu” z farby, przypominającym ryt – ślad pędzla lub wałka, pozostawiony z energią, a równocześnie spokojnie i pewnie. Podobnie kolor. Intensywny, przykryty innym, mocnym w wyrazie, po czym okryty cienką warstwą szarości, która tłumi barwę, opada na jej powierzchnię, jak gęsta mgła.

Jerzy Puciata, z tego mięsistego budulca – farby, stworzył wcześniej barwne pejzaże, weduty Bydgoszczy w tonacji brązów i starego złota oraz geometryczne, symboliczne J e r z y P u c i a t a , O b ra z V I I [z c y k l u Ku ś w i a t ł u] , 2 0 0 9, o l e j J e r z y P u c i a t a , Ku ś w i a t ł u , 2 0 0 8 , o l e j

układy, oparte na kontrastach koloru i światła. Całe bogactwo form powstałych z barw, płaszczyzn i linii, faktur i walorów. Rzeczywistość natury, ludzi, tajemniczych przestrzeni, malowana z pasją oraz ekspresją, już zaistniała, trwa. Została spełniona i zinterpretowana poprzez środki malarskie.

Teraz jest tylko farba na płótnie? Czarne tunele z błyskami bieli, które szkicowo wyznaczają perspektywę. „Tryptyk” zbudowany z gęstych, niepokojących szarości.

Kameralne kadry, będące spojrzeniem w głąb chłodnych, metalicznych czerwieni oraz zieleni, przy której siarkowa żółć tylko potęguje uczucie zimna i obcości, innej rzeczywistości.

Wokół kilku niewielkich, barwnych płaszczyzn, kontrastujących z monochromatycznymi kompozycjami, szerokie, białe ramy ścian, 18 |

| Czerwiec 2012

plastyka

J e r z y P u c i a t a , O b ra z X I I I , 2 012 , o l e j

ascetyczna pustka galeryjnego wnę­ trza. Echo konceptualnych aran­ż acji wystawienniczych.

Kolor gaśnie. Odzywa się jako plama chłodnego błękitu nieba albo wody na bardzo rozbielonej szarości, spalonej prawie po biel. Jest plastrem słonecznej lawy, co jak łza znad planety spada i groby przecieka, w głąb przyczernionej zieleni, z rozmytym odpryskiem szafiru.

Forma jest „przypomnieniem” kształtu z szeroko pojętej natury.

Istnieje jako impuls pobudzający wyobraźnię: barwne, rzeźbiarskie strzępy malarskiej materii, przenikania i odbicia.

Przestrzeń wynika z sugestii.

Wznoszące się czarne niebo, a także fakturalnie gęstą od nagromadzenia czerni wodę, dostrzegamy tylko dzięki serii świetlistych odbić.

To malarstwo opisuje rzeczywistość niematerialną, a więc nierozpoznawalną poprzez zmysły. Ale – według artysty – istniejącą. Ile z tego, co nas otacza naprawdę widzimy? To świat „skonstruowany” z bardzo osobistych przeżyć, refleksji i nadziei. Świat wewnętrzny, którym jednak artysta dzieli się z widzem. Czyni to świadomie, w skupieniu, wprost proporcjonalnie do formy przedstawień i atmosfery jaką emanują.

Jerzy Puciata, za pośrednictwem obrazów stworzonych w ostatnim czasie, nawiązuje z odbiorcą swoich dzieł trudny dialog o rzeczach niejasnych, ale podstawowych. Urywane zdania, pojedyncze słowa, wybrzmiewają w ciszy, jak krople barwy i bliki światła w nieokreślonej, monochromatycznej przestrzeni.

Wystawa malarstwa „Puciata nieznany”, Bydgoszcz, Galeria Wspólna, wernisaż 26.04.2012.

Obrazy z lat 2008-2012, wykonane w technice olejnej.

Czerwiec 2012 |

| 19

Michał Tabaczyński

Się nam wydaje.

W Bydgoszczy (11) Epistoły, czyli żywioł mowy Tak właśnie, nie inaczej: żywioł mowy! Mowy, w żadnym razie nie języka. W tej zadziwiającej książce to mowa, żywa mowa, rozpędzony język szamoczący się w ustach, stukający o zęby i podniebienie (a nie ten abstrakcyjny system gramatycznych i leksykalnych uporządkowań), to on nadaje rytm opowieści, to on dyktuje kolejne zdarzenia, to on kreuje tę upojną narrację.

A że narracja jest upojna, nie mam najmniejszych wątpliwości – Jerzy Szatkowski okazuje się świetnym prozaikiem: obala więc opinię o tym, że poetyckie terminowanie źle robi późniejszym prozatorskim występom, a potwierdza tezę (z którą zgadzać się nie musimy), że proza lubi doświadczenie, że dojrzałość jest prozy sprzymierzeńcem.

Co ten żywioł mowy prozie Szatkowskiego daje? Po pierwsze, daje oryginalność. Proza Szatkowskiego jest oryginalna, bo należy do chyba zawsze niszowego nurtu polskiej prozy, tego nurtu, który reprezentowany był przez Czycza, Białoszewskiego, może też Pankowskiego, może Nowaka, może jeszcze kilku, najwyżej kilkunastu (ale i to chyba przesada) pisarzy. Nurt ten stawia 20 |

| Czerwiec 2012

potoczność mowy ponad normę pisma. Nurt jest niszowy i nic dziwnego – nie ma szans na jego nagłą eksplozję, nie ma szans na wysyp tego typu prozy, ona jest skazana na niszowość. I bardzo dobrze.

Po drugie, żywioł ten daje – nie ma sensu się krygować – wrażenie niezapośredniczenia opisywanych doświadczeń. Słowa ściśle przylegają do rzeczy, nie ma większej różnicy pomiędzy przedmiotem a jego nazwą, mało tego – nazwa jest niedającym się oddzielić elementem samej rzeczy. Dzięki temu nie ma problemów z nazywaniem opisywanego świata, nie ma problemu niewyrażalności (albo jest, ale można go przemóc, można znaleźć z tego labiryntu wyrażania wyjście, co zresztą narrator często czyni: wiemy o tym, ponieważ nie waha się o tym mówić – jest to bowiem proza, która nie wstydzi się mówić o własnych problemach i rozterkach).

Po trzecie, daje nawiązanie (kto uważnie czytał ten wywód, wie dobrze, dokąd on zmierza – kierunek jest nieunikniony) do najbardziej fascynującego nurtu polskiej prozy – tego mianowicie, który nazywano prozą chłopską. Nie o sam chłopski, ludowy, wiejski temat tu chodzi, chociaż owszem, jest on tu obecny i to obecny w swojej cudownej chłopskiej pełni.

Czym są Epistoły? O czym są?

O kim wreszcie? Są to, jak sam tytuł mówi, listy. Listy? W istocie monologi do nieobecnego słuchacza.

A jeśli już koniecznie listy, to listy nieskuteczne, listy, które nie mają szans dojść do adresata. Ale ostatecznie, pisanie listu adresata zakłada, ale niekoniecznie wymaga.

Szymon, adresat tych monologów pisze do Pani Wychowawczyni, jak się potem dowiadujemy w sytuacji zamknięcia (najpewniej więzienie) i cenzury (najpewniej cenzury więziennej). O czym pisze/mówi do Pani Wychowawczyni (status ontologiczny tej osoby zostawmy na razie na boku)? Otóż po pierwsze, bez ryzyka błędu można powiedzieć, że pisze o wszystkim, a przynajmniej o wszystkim, co dla niego istotne, pisze o całym swoim świecie, tak jak go pojmuje. A po drugie, również bez ryzyka pomyłki trzeba powiedzieć, że to, o czym pisze, jest nieistotne, a przynajmniej nie tak istotne jak język, którego używa (proszę zwrócić uwagę na żelazną konsekwencję mojego wywodu: skoro język jest tożsamy z opisywanym światem, to naprawdę nieistotne jest to, co nazywamy zazwyczaj treścią – ważny jest bowiem sam język, najprawdziwszy obraz przedstawionego świata). Opowieści wykwitają jedna z drugiej, łączą się ze sobą, motywy powracają, wątki się splatają (a i cała opowieść najróżniejszymi nićmi spleciona jest i wykwita z innej książki Szatkowskiego – z pierwszej części Tryptyku).

Rzecz oczywista, można interpretować psychologicznie tę sytuację komunikacyjną – więzień piszący listy – dość prosto: słowo jest je-

książki

dyną drogą do wolności, jedyną szansą ucieczki od tej rzeczywistości (nawet jeśli więziennych realiów niektóre z tych listów w części przynajmniej dotyczą). Może tak być, chociaż wolę myśleć o tym inaczej.

Ogólniej. Szerzej. Otóż – taki wniosek wyciągam z tej prozy – język jest uniwersalną drogą do wolności, jest szansą ucieczki dla nas wszystkich. Język, a dokładniej: mowa!, jest mechanizmem wyzwolenia.

Tym samym wracamy do chłopskiej literatury, o której Wiesław Myśliwski pisał jako o jedynej przestrzeni chłopskiej wolności (chłop niewolny w życiu, wolny mógł być tylko w tym, co mówi). A skoro i to nazwisko padło, to trzeba powiedzieć, że Epistoły w tym są podobne do Traktatu o łuskaniu fasoli, że Pani Wychowawczyni pełni podobną rolę, co gość z tamtej opowieści (i podobnie niewyraźny jest jej status ontologiczny – że to sama śmierć, sugerowano, gdy pisano o Traktacie; kto wie, może i tu jest podobnie).

Nie jest to lektura łatwa, ale za to: mocna, przejmująca. Nie jest to

lektura łatwa, ale gdybym miał jakieś wobec niej życzenia, to takie, by była jeszcze trudniejsza; narrator nie używa interpunkcji (poza kropkami), a myślę, że efekt byłby lepszy, gdyby wyeliminować i wielkie litery, i akapity, i – może nawet te kropki: rozlewna ta proza byłaby może trudniejsza znacznie w lekturze, ale ta trudność niewiele by jej szkodziła. Ciekawej prozie żadne lekturowe trudności nie są w stanie zaszkodzić.

Sny na jawie, czyli bedeker Na pierwszy rzut oka mamy do czynienia z poetyckim bedekerem, z tomem poetyckim, który ułożony jest w sposób nadzwyczaj oczywisty – kolejne wiersze z kolejnych części tego tomu układają się w kształt tras podróży autorki tych wierszy po Polsce i Europie. Polski jest oczywiście najwięcej – o powodach tego stanu rzeczy jeszcze powiem. O tym, dlaczego piszę „na pierwszy rzut oka” i dlaczego w tym pierwszym spojrzeniu czai się po-

myłka, gruby błąd, ba, otchłanne nieporozumienie – o tym wszystkim będzie później. Na razie refleksja natury ogólnej.

Poetycki bedeker to rzecz będąca – nie mogę się właściwie zdecydować i miotam się pomiędzy dwiema przeciwnościami – cudownie niepotrzebnym i nieużytecznym przewodnikiem po miejscach, ludziach i historii albo, przeciwnie, w jakiejkolwiek podróży tym samym szlakiem rzeczą absolutnie kluczową, przewodnikiem najbardziej potrzebnym, planem jazdy, który zwraca uwagę na rzeczy najmniej oczywiste, najbardziej ukryte, na – mówiąc wprost – tajemnice tego świata, które tylko poetyckie oko potrafi przeniknąć i odkryć. Myślę, że jest z tym tak, jak to zwykle bywa: oto wielka poezja podróżna jest rzeczą niezbędną i nie do zastąpienia, wielka poezja przekracza swoje bedekerowe ograniczenia, nicuje miejsca, o których traktuje, a nawet więcej: wielka poezja tworzy te miejsca na nowo, burzy to, co tam jest i buduje wszystko na nowo, zmienia oko podróżnika (tego, kto ośmieli się podróżować do miejsc, o których wcześniej czytał wiersze), nagina rzeczywistość do rytmu swoich wierszy, ot, banał, stwarza świat na nowo. A zła poezja, jak to ze złą poezją bywa: psuje wszystko, maluje miejsca na kiczowate kolory, upiększa to, co upiększone być nie powinno, oszpeca to, czego – wydawałoby się – nie można oszpecić, to, co bywa głębokie, banalnie wypłaszcza, tego, co choćby tylko nieco skryte, właściwie tylko delikatnie przykryte, nie zauważa. Czyli jest jak zwykle: dobra poezja jest pożyteczna, zła – szkodliwa.

Na pierwszy więc rzut oka ta książka z wierszami jest poetyckim bedekerem, zapisem wrażeń z podróży, relacją rozpoetyzowanego podróżnika. Tak, jest tym wszystkim i to jest bardzo, w dużej, przerażająco dużej intensywności. Na pierwszy rzut oka jest to poezja, która niczego odkrywczego o miejscach odwiedzanych przez autorkę nie mówi, nie odkrywa żadnych warstw rzeczywistości, których nie dałoby się zobaczyć przy pobieżnej podróCzerwiec 2012 |

| 21

książki

ży (a może nawet dzięki wirtualnej podróży – te cudowne, podróżne narzędzia internetu, których tu nie wymieniam z wiadomych powodów). Na pierwszy rzut oka więc ta poezja jest pocztówkowa, co prawda bezrefleksyjna, ale za to wrażeniowa, czuła na pejzaż i turystyczny banał. O, właśnie, na pierwszy rzut oka to nie jest poezja podróżna, ale – turystyczna! Czym się różni podróżnik od turysty, chyba wiadomo i wyjaśniać nie trzeba.

Zanim wyjaśnię, czym ta poezja jest na drugi i kolejne rzuty oka, to wyjaśnijmy, dlaczego, co sygnalizowałem wcześniej, Polski jest najwięcej. Nie, wcale nie dlatego, że po kraju podróżować najłatwiej, że koszty małe i sentymenty duże, że kraj nasz piękny, a niepoznany, bo wiadomo, że piękniejsze wydaje się nam to, co odległe i tak dalej. Otóż wszystko to, rzecz jasna, prawda, ale powody tej przewagi wierszy polskich są inne.

Jest bowiem Maria Jolanta Kowalska patriotką w wierszach i podróżach po równo, jednak, kto nie doczyta 22 |

| Czerwiec 2012

tego tomu do samiutkiego końca, nie będzie miał pewności (choć uważny czytelnik może domyślić się nieco wcześniej), bo na samiuteńkim końcu taki wiersz o takim otwarciu napotkamy: „Nad Paryżem noc gwiaździsta mnie nie wzrusza / i na Polach spacer Elizejskich / blask neonów szał seks szopów mocne wina / nie zaćmiły piękna moich stron / wciąż powracam z biciem serca ze łzą w oku / tutaj właśnie moje miejsce jest” (W kaszubskich borach (piosenka)). Deklaracja mocna, mocna, ale subtelna, gdyż chyba każdy czyta, że jest to – subtelna właśnie – wariacja ma motywach znanego szlagwortu o „fiołkach w Neapolu” i zupełnie czymś innym na polu.

Z niejaką uciechą zauważam tę przebiegłą grę autorki z czytelnikiem: oto ostatni wiersz unieważnia wszystkie wcześniejsze banalne zachwyty, co znaczy: unieważnia zarówno zachwyt, jak i banał.

Jednak nie ta gra z czytelnikiem jest najważniejsza (choć ona również nie jest widoczna na pierwszy rzut

oka), jest tu ważne co innego. Trudniej – pochlebiam sobie, ale tylko trochę, więc może uchodzi – zauważyć spod płaskich pejzażowych wierszyków coś zupełnie innego. Maria Jolanta Kowalska na drugi i kolejne rzuty oka, a dokładniej: z każdą kolejną lekturą – odsłania swoje prawdziwe oblicze: poetki hermetycznej.

Gdy autor posłowia, Dariusz Tomasz Lebioda, pisze, że tom ten może „stanowić lekturę na lata”, nieuważny czytelnik gotów wziąć to za przejęzyczenie („lekturę lata”?) albo pochwałę na wyrost. Ale czytelnik, który poświęci na lekturę więcej czasu (lata całe? może nie szarżujmy), przekona się, że to może być prawda. Hermetyczna twórczość Marii Jolanty Kowalskiej nie tyle nawet, że nie poddaje się łatwo interpretacji, ale ona nawet w warstwie podstawowych znaczeń, zwykłej deszyfracji polszczyzny stanowi problem otchłanny.

Weźmy wiersz – nie pierwszy z brzegu, ale starannie dobrany, wyszukany przy drugiej, trzeciej, kolejnej uważnej lekturze – Pomiędzy: „Zachwyty upokorzenia / z głową w chmurach / w maskach”. Od pierwszego wersu problem na problemie: wymienianka to zwykła czy może dopełniaczowa metafora wprowadzająca sprytnie trop masochizmu (jestże ktoś zachwycony, że go upokarzają? samo upokarzanie jest zachwycone swoją potworną robotą?)? Jeśli to wymienianka, czy pokazuje rozpiętość ludzkiego doświadczenia, ergo: jest rozwinięciem tytułu, czy przemieszanie odczuć tego – i tu, uwaga, przechodzimy do drugiego wersu – kto nosi głowę w chmurach? Kto to? Czyżby poeta, ptak niebieski? Wiersz to znaczy autotematyczny? Metawiersz? Wiersz o liryce maski (to wers trzeci nam podpowiada). A jeśli wiersz o masochizmie – dajmy pokój, rzeczy nie rozwikłamy, lektura to na lata. A to dopiero pierwsza strofka.

I co zaczynam czytać, to natrafiam na podobne zagadki. Ale co ja mówię, jakie zagadki, to są tajemnice sążniste, mroki nieprzebrane, zastęp interpretatorów poezji hermetycznej będzie nad tymi lirykami lata spędzał, a nie jeden biedny czytelnik. „Skulona / w kąciku skarg /

książki dziewczyna / cienkiej nici / przeznaczenia / wspina się / po szczeblach talentu…” – pytanie podstawowe: jaki syntaktyczny związek zachodzi między dziewczyną a cienką nicią? Że jest on ostatecznie związkiem miłosnym, tylko możemy się domyślać, bo poezja Marii Jolanty Kowalskiej mimo hermetyzmu jest jednak miłosną. Jednak powiedzieć, że relacja tu jakaś miłosna zachodzi, to nie powiedzieć wiele – relacji miłosnych tyle przynajmniej, ile wierszy w tej przysadzistej skądinąd książce z wierszami. A co wiersz, to tajemnica. „Skalisty las / magnesem spiżu oplata ziemię” – niby potrafię zdekodować na podstawowym poziomie polskiego języka: kto – czym – co robi – no, powiedzmy, z kim.

Ale dojście do tego, skąd skalisty las wziął ten magnes spiżu i po co nim oplata ziemię? Tak jest, zadanie na lata. Rozpaczliwie próbuję ratować się tytułem, a tam kolejna otchłań się otwiera: Meteory lustrem Boga.

Jakby to efektownie zakończyć?

Na pierwszy rzut oka – bedeker, na drugi rzut oka – tajemnica, na kolejne – obezwładniająca przepaść językowej niezrozumiałości. Sny na jawie? No chyba.

61 wierszy, czyli wróżenie z dymu Może i Henryk Słysz był poetą z Bożej łaski, ale bądźmy poważni – jacy inni bywają poeci. Różni bywają co prawda bogowie, którzy obdarzają takich nieszczęśników, jedno się wszak nie zmienia: łaska. Łaska jest potrzebna koniecznie. Bez tej łaski, choćby jak najmarniejszej – wszystko na nic. Henryk Słysz tej łaski dostał całkiem sporo, dostał jej tyle, żeby być poetą – takim prawdziwym, nieskłamanym, czyli: odważnym, bezkompromisowym, czułym, o silnym głosie, gorącej głowie, pojemnym sercu. Tyle przynajmniej potrafię wyczytać z tej poezji. Tyle w niej odnajduję, że tego, co powyżej, jestem zupełnie pewien.

Napisać o nim, że był poetą wsi, że był poetą chłopskim, że był poetą prowincji i co tam jeszcze da się w podobnym tonie wymyślić, to napisać dużo i właściwie przy okazji trochę skłamać. Bo owszem, był poetą kultury wiejskiej, bo był poetą natury, był poetą krajobrazu, był nawet – tak sobie myślę – poetą etyki wywiedzionej ze wspomnianej kul-

tury. Ale po pierwsze, był poetą wsi, który miał za sobą doświadczenie miasta. Ale cóż to znaczy, że miasta doświadczył? Tadeusz Nowak też był wiejskim poetą w mieście (mało tego, był wiejskim poetą kształconym w mieście i to wykształconym dobrze), czyli miasta doświadczał w sposób intensywny i permanentny. Czy ta pozorna analogia coś nam daje? Daje, ale niewiele. Otóż Henryk Słysz był człowiekiem miasta – jakby to ująć: nawróconym na wieś? Tak, tak bym to ujął. Jednak nie tyle mnie interesuje ten biograficzny fakt, co jego poetyckie implikacje. To nawracanie na wieś widać w wierszach. Widać, jak zachodzi ten proces odnajdywania azylu w słowach, które opisują inny zupełnie świat.

Jest w tej poezji głębinowy smutek. Nie chcę przez to powiedzieć, że to smutna poezja, że smutek musi koniecznie towarzyszyć lekturze. Co zadziwiające, jest wprost przeciwnie: smutek ten, nawet jeżeli głębinowy, przynosi czytelnikowi inne zupełnie doznanie. Przynosi, równie co smutek głębinową, czułość. Czułość do otaczającego świata jest dzisiaj taka trudna i dlatego poezja Słysza jest tak cenna.

Jest też cenna z innego powodu.

Czułość będąca atrybutem jego poetyckiej postawy nie kłóci się bowiem z czym innym: z ciemnością opisywanego świata. Nie wiem, czy ta ciemność jest synonimem grozy, czy przeciwnie: jest ona miękką otuliną przed ową grozą chroniącą.

Może to drugie. Raczej właśnie tak: choćby dlatego, że groza wypowiedziana tym jego językiem traci dużo ze swojej mocy. Po przeczytaniu wiersza Biały sad groza śmierci traci tej mocy większość. Gdy pisze „powróż mi z dymu / moje sny złowieszcze” wcale się tej grozy nie boję.

Jerzy Szatkowski, Epistoły, Biblioteka „Tematu” nr 54, Warszawa 2012 Maria Jolanta Kowalska, Sny na jawie, Biblioteka „Tematu” nr 56, Warszawa 2012 Henryk Słysz, 61 wierszy, MCK, Biblioteka Bydgoskiego Oddziału SPP, Bydgoszcz 2012.

Czerwiec 2012 |

| 23

historia Ciekawe wspomnienie o bydgoskim ociemniałym wirtuozie. Czy pierwszy film B. Poręby powstał dzięki Szczepanowi Jankowskiemu?

W kamienicy przy Śniadeckich 55

Franciszka Nowickiego. Mieściło się w domu przy ulicy Śniadeckich 55, na drugim piętrze, pod numerem 3.

Przydzielenie nam dużego pokoju za ścianą gabinetu przyjęć, oraz małego pokoiku, w którym zainstalowano kuchenkę gazową, nie mogło budzić zachwytu w dotychczasowych właścicielach, zwłaszcza, że na początku musieliśmy korzystać ze wspólnej toalety, co wymagało przechodzenia przez salon pana doktora.

Jego samego niemal nie spotykaliśmy – był stale zajęty.

Za to jego gospodyni, mrukliwa jak niemowa, wyraźnie nie mogła nam darować naruszenia spokoju tego solidnego, mieszczańskiego domu…

Olaf Jankowski, syn Szczepana Jankowskiego, bardzo dba, aby pamięć o jego ojcu – wieloletnim, legendarnym organiście kościoła p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa – nie zatarła się. Fakt istnienia skweru imienia taty, tablicy memorialnej, uzupełnia jeszcze zbieraniem wspomnień dotyczących ojca. Tym razem dostarczył nam szkic autorstwa Bohdana Poręby, reżysera filmowego, postaci wzbudzającej wiele emocji i kontrowersji, twórcy m.in. „Hubala” czy „Katastrofy w Gibraltarze”.

Jankowski przypomniał swoim listem, że młodość Poręby upłynęła właśnie w Bydgoszczy, w kamienicy przy ul. Śniadeckich 55, jak się okazuje zamieszkiwanej przez cała plejadę ciekawych, twórczych i charyzmatycznych postaci. Jedną z nich był właśnie organista świątyni przy Placu Piastowskim.

Tekst Poręby jest też świadectwem nastrojów pierwszych dni, miesięcy, lat funkcjonowania powojennej Bydgoszczy.

Zakwaterowani w mieszkaniu doktora

Szczepan Jankowski miał sz yk wir tuoza – do legendy przeszła jego codzienna elegancja. Fot. Archiwum

24 |

„Wojna zakończyła się dla mnie opuszczeniem ukochanego, rodzinnego Wilna.

Po krótkim, paromiesięcznym zamieszkaniu w Toruniu, w którym jeszcze urzędowała sowiecka komendantura, licznie rozlokowane były wojskowe, frontowe, szpitale i „regulirowszczyce” kierowały jeszcze ruchem na rogach ulic, zjechaliśmy do Bydgoszczy.

Rodzice otrzymali przydział do dużego, sześciopokojowego mieszkania doktora

| Czerwiec 2012

O ciemnia ł y mu z y k p r z y koście lnych o rganach . Fot . Archiw um

Te muzyczne ćwiczenia nas męczyły Okna naszego pokoju, w którym spaliśmy: ojciec, matka i ja i który służył nam też za salon i jadalnię, wychodziły na skwer z barokowym, białym kościołem pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. Balkon był dla nas niedostępny, chociaż rozciągał się pod naszym oknem.

Pierwsze miesiące były trudne.

W nasze przebywanie pod Śniadeckich 55 m. 3 szybko wdarła się… muzyka. Piętro nad nami, pod numerem 5, odbywały się stałe, męczące nas ćwiczenia na pianinie. Musiało to doprowadzić do spotkania i poznania mieszkającej nad nami rodziny – państwa Jankowskich. I od razu przerwała się zasłona osamotnienia i izolacji.

Tak poznałem również Szczepana Jankowskiego.

Grał klasyków i własny repertuar Budził we mnie zainteresowanie i jednocześnie niepokój. Rzadko się odzywał. Albo grał swoje ćwiczenia, albo siedział nad nutami.

Nie od razu zauważyłem, że nakłuwał białe karty papieru alfabetem Braille’a. Zawsze w czarnym ubraniu lub kamizelce i śnieżnobiałej koszuli.

historia

Zapisy nutowe ut worów skomponowanych pr zez Szc zepana Jankowskiego. Fot. Archiwum

Wielokrotnie Go obserwowałem jak wychodził z domu.

Sztywno wyprostowany, szybkim krokiem, jakby podkreślającym jego samodzielność i niezależność, przemierzał ulicę Śniadeckich i wchodził do kościoła pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa, mijając skwer, który nosi dzisiaj jego imię. Jeszcze wtedy nie wiedziałem, ze pracował w tym kościele od 1922 roku.

Był wszechstronnie, muzycznie wykształcony. Kończył Konserwatorium w Poznaniu oraz Akademie Muzyczne w Lipsku i Monachium. Przez wybuch wojny nie zdążył już skorzystać z przyznanego mu w 1939 roku stypendium Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

Bywałem w kościele Serca Jezusowego aby posłuchać jego gry: Bacha, Bethovena, Haendla. Grał też dużej piękności swoje własne, sakralne kompozycje.

Stworzył ich ponoć ponad 130! Ponadto ponad 60 pieśni dla prowadzonego przez siebie chóru „Harmonia”, którego był dyrektorem i dyrygentem, oraz 4 muzyczne Msze.

Może to dzięki niemu powstał mój pierwszy film?

Jego gra była niezwykle porywająca, dynamiczna.

Organy pod jego dłońmi i stopami były jakby ogarnięte szaleństwem.

Nie były bardzo regularne i częste te moje wizyty w kościele Serca Jezusowego. My bowiem – gimnazjaliści z Placu Wolności, umundurowani, ze sztandarem naszej Piątej Bydgoskiej Drużyny Harcerzy i z orkiestrą, chodziliśmy do „naszego”, gimnazjalnego kościoła Klarysek, Tak było aż do rozwiązania harcerstwa w 1949 roku.

Jak wspominałem, nie od razu zauważyłem, że pan Szczepan był niewidomy. Jego ojciec, kowal, sprzedał kuźnię a więc swój warsztat pracy, gdy ośmioletni Szczepan stracił wzrok w wyniku zachorowania

Olaf Jankowski mocno pielęgnuje pamięć o ojcu, zbierając m . i n . w s p o m n i e n i a o s ó b , k t ó r e b y d g o s k i e g o w i r t u o z a z n a ł y.

Fot. Adam Gajewski

na odrę. O tym się raczej u Państwa Jankowskich nie mówiło.

Ale może to właśnie pan Szczepan i jego obserwacja wpłynęły na to, że pierwszym moim absolwenckim filmem po Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi był „I dla nas świeci słońce”, poetycki reportaż o bydgoskim zakładzie dla niewidomych z ulicy Krasińskiego? Czy nie mam prawa dopatrywać się metafizyki w fakcie, że to zakład, który skończył Szczepan Jankowski i gdzie odkryto jego talenty muzyczne?”

Wstęp i opracowanie wspomnień: Adam Gajewski Czerwiec 2012 |

| 25

rotfl

(7) Szymon Andrzejewski

Bydgoszcz – podręcznik użytkownika Brzeczka, rzeczka, honor i Tęcza Byłbym zapomniał. A zapominanie nie jest szczególnie polecane, co wiedzą ci, którzy musieli kiedykolwiek w trybie awaryjnym korzystać z usług hydraulika (czyli pana, co ma cienistą dolinę południa pleców wpisaną w wizualną charakterystykę zawodu), ekipy remontowej tudzież straży, co jest pożarska. Pożarna znaczy. Chociaż z drugiej strony mój organizm nie pamięta lat dziewięćdziesiątych i dlatego wszyscy myślą, że jestem dziesięć lat młodszy niż faktycznie. Pamięć jednak potrzebna jest jak zapalniczka, gdy otwieracza brak, a wszystkie parapety zaokrąglone. O pamięci więc w miesiącu mych urodzin… „Skąd ty mieszkasz k…o jeden?” – ten amalgamat gramatycznych pomyłek przyjął kiedyś na twarz i na Pradze Południe jednocześnie mój znajomy (obecnie znany pianista i aranżer) wracając nocną porą do wynajmowanego na rzeczonej dzielnicy mieszkania. Dzielnicy będącej częścią największego na Ziemi skupiska betonowych klocków Lego. Przyjął i zestrachawszy się na chwilę stracił poczucie czasu. Gdy się ocknął, to okazało się, że ma trzech nowych znajomych, że znajomi ci mają permanentne łzawienie na niebiesko dosłownie wymalowane na twarzach i że mu się Warszawka pod nogami kołysze procentowo. Nie dostał po ryju ani nie wydał zbyt dużo pieniędzy. Kiedyś o takich zachowaniach mówiło się „Honor wśród złodziei”. Nie wiem, czy druga część tego tekstu ma pokrycie uszyte z prawdy, ale wiem, że honor to istnieje na pewno. Wyrażający się między innymi w tym, że nie leje się w trójkę niskiego, chuderlawego muzyka. Po co się męczyć we trzech skoro jeden wystarcza w zupełności. Na mojej „ośce” panuje to samo przekonanie.

Podążając za gramatyką wypowiedzi panów co łzawić nie przestaną – ja mieszkam ze Szwederowa.

Domu, w którym spędziłem pierwsze lata oglądania tego cyrku dookoła już nie ma. Na jego miejscu jest teraz skrzyżowanie. Charakterologicznie by się nawet zgadzało. Dom, w którym nauczyłem się czytać i podwórko, gdzie dwaj starsi kumple nauczyli mnie, jak jeździć rowerem i skutecznie posługiwać się czymkolwiek w czasie ulicznej różnicy zdań też już zniknęły z mapy tej najbardziej kolorowej dzielnicy naszego grodu szaroburego. Został pagórek usytuowany naprzeciwko płotu, co to okalał kiedyś warzelnicze centrum naszego regionu. Centrum, którego też już nie ma, bo piwo to się teraz zgorzkawia bydlęcą żółcią, a po chmielu została tylko ksywa mojego kumpla. Nie ma już tych magicznych poranków, kiedy sześciolatek budził się w dniu otwierania brzeczek i wiedział, że dziadek przywiązuje już sznurki do dwóch plastikowych kanisterków. Wiedział, bo cała dzielnica i pół 26 |

| Czerwiec 2012

śródmieścia pachniało szyszkami chmielowymi, które już trochę popracowały i rwą się, by w stanie ciekłym urozmaicić golonkę. Dziadek kanisterki przerzucał przez płot i pan Wiesiu nalewał. Potem odbierał zapłatę w spławikach wędkarskich i panowie ściskali sobie dłonie. Silne. Niezmączniałe w wyrazie od ściskania myszki komputerowej jeno. Barter. Piękno. Czysta forma.

U góry był dom dziecka, pod którym było zbocze i krzewy agrestu, owoce, które widziały, jak rodziła się męskość otoczona ciepłem pierwszych pocałunków.

Przez okno pani Ignysowej wychodziło się do ogrodu, gdzie w ogóle nie trzeba było uważać na pokrzywy, bo co one tak naprawdę mogły nam zrobić. Wystawiało się stoliki, przynosiło herbatę oraz wynik barterowej wymiany za spławiki i rozpoczynało się filozoficznie nacechowane oddychanie pełną piersią osiedla. Bo przychodzili wszyscy. Ci spod dwunastki też. Mimo iż godzinę wcześniej, przy pomocy glinianych kul wystrzeliwanych z baziowych witek, wyjaśnialiśmy sobie wspomniane wcześniej różnice w postrzeganiu wszechświata. Nikt nie spisywał za piwo ani za ognisko.

Nikt tego nie robił, bo dzielnicowy siedział przy stoliku i rżnął w skata. I był policjantem, a nie łapaczem staruszek na przejściach i zakładaczem klamr na koła. I rozumiał, że spokój bierze się ze spokoju. A jak kanisterki się opróżniły, to wysyłano silną grupę pod wezwaniem do Tęczy – legendarnego sklepu przy najbardziej niezrozumiałym skrzyżowaniu w znanym uniwersum. Tam panie obute w otwory na palce i pięty niezmiennie nie miały czasu i spod fartuszków oraz czepków burczały radośnie poczuciem chwilowej władzy nad tymi, co czekają w kolejce po bursztynową możliwość kontynuowania dywagacji. Potem się nad rzekę szło pod rękę z babcią albo za rękę z Kasią. Nikt się nie mógł w niej utopić (mimo chwiejnego podejścia niektórych uczestników), bo jak już kiedyś pisałem, niczym rzeka Ankh Pratchetta, była za gęsta. A potem się wracało. Rano sześciolatek budził się i czuł zapach chmielu. I wiedział, że kamienice dookoła już na niego czekają.

To nie jest tekst o tęsknocie za młodością. Naprawdę.

Mam przez całe życie siedemnaście lat i zemrę pewnie w tym samym mentalnym wieku. To tekst o miejscu absolutnie unikatowym i niepowtarzalnym. O dzielnicy, która jak niewiele dzielnic na świecie ma swój klimat.

Swój (i tu słowo, które rozpuszcza się ostatnio gwałtownie w korporacyjno-kłamliwym świecie zrobionym z homogenizowanych doznań) charakter. Mój serdeczny kolega wraca często ode mnie z żoną do domu w nocy pieszo. Przez Szwederko. Wiecie. I nic mu się nie może stać. Bo idzie z dziewczyną. Tak tu jest. Jeszcze.

Byłbym zapomniał. Ale nie zapomniałem.

Do następnego zachmurzenia.

bydgoski insynuator kulturalny mało odpowiedzialny organ

Zdzisława Prussa

Rozjechani przez tramwaj

Lusterko wsteczne (-25)

To, że w bydgoskiej inscenizacji „Rusałki” A. Dvoraka znalazło się wiele lokalnych akcentów, uczyniło ów spektakl interesującym dla publiczności i mocno stresującym dla artystów. Wszystkie bowiem soprany, alty, tenory i basy musiały pogodzić się z tym, że jedyne oklaski na tzw. wejście otrzymuje wjeżdżający na scenę zabytkowy tramwaj. Cóż, życie artysty nie jest usłane różami. Zwłaszcza, gdy reżyser ma pomysły.

Ćwierć wieku temu (czerwiec 1987)

Dużo wiosny jesienią Pani Ewie Zalewskiej udało się przekuć jesień życia w poetycką wiosnę i udanie zadebiutować w wieku wyraźnie dojrzałym, tomikiem wierszy „Spod przymrużonych żaluzji”. A że do pewnych spraw autorka podchodzi także z przymrużeniem oka, więc mamy do czynienia z nieczęstym u dojrzałych twórców i stypendystów ZUS – demonstrowaniem życiowego optymizmu. We wszystkich klubach seniora tomik p. Ewy powinien być lekturą obowiązkową.

Reinkarnacja Zazdroszcząc Warszawie „cudu nad Wisłą” Bydgoszcz doczekała się „cudu nad Brdą”. Jest nim niewątpliwie zmartwychwstanie „IKP”. Popularna ongiś gazeta codzienna przybrała w nowym wcieleniu postać tygodnika i zamierza mówić (pisać) własnym głosem o lokalnych sprawach. A z jakim to będzie skutkiem? Już samo nazwisko redaktora naczelnego skazuje IKP na bezsporną skuteczność.

100

W ramach Dni Bydgoszczy odbył się nad Brdą kabareton z udziałem Skautów Piwnych, Czachy i Spółki z Zaułka.

W Teatrze Kameralnym zastawiono „Pułapkę na samotnego mężczyznę”. W tym podstępnym a komediowym działaniu ręce maczali m.in. Krystyna Bartkiewicz, Jarosław Kuszewski i Zbigniew Szpecht.

Autor książek o tematyce lotniczej Zbigniew Jankiewicz mówił w filii bibliotecznej przy ul. Śniadeckich o „Powstaniu i upadku Luftwaffe”.

Mieszkańcy Szwederowa spotkali się w kawiarni „Szarotka” z dziennikarzami „Ilustrowanego Kuriera Polskiego”.

Jerzy Sulima-Kamiński wyznał na łamach „BIK”, że w pisaniu bardzo mu pomaga „tykanie zegara, muzyka starych mistrzów, kot drzemiący na stole i pies leżący u stóp.”.

Rzyscy w natarciu Ceniony a rodzinny tandem aktorski, Wanda i Eugeniusz Rzyscy, zwiększył siłę swego artystycznego rażenia. W ich najnowszym, autorskim programie kabaretowym „Heca na swojską nutę” zadebiutowała Aleksandra Rzyska czyli utalentowana wokalnie i aparycyjnie córka aktorskiego małżeństwa.

W tej sytuacji muzyczna rodzina Czekałów doczekała się silnej i symetrycznej (3 na 3) konkurencji.

Siłowe rozwiązanie Na uroczystej sesji z okazji 666-lecia Bydgoszczy – doszło do zmasowanego ataku bydgoskich poetów na Bogu ducha winnych, a Jasiakiewicza słuchających, miejskich rajców. Wszyscy oni – i ci z prawa, i ci z lewa – zalani zostali nawałnicą słów i ostrzelani celnymi mataforami. Trwająca blisko trzy kwadranse ofensywa zakończyła się pełnym sukcesem oddziałów dowodzonych przez W. Banacha i D.T. Lebiodę. Rajcy obiecali wspierać miejscowych poetów, ci zaś przyrzekli nie nachodzić ratusza.

Czerwiec 2012 |

| 27

wydarzenia Adresy bydgoskich instytucji kultury AKADEMIA MUZYCZNA

im. Feliksa Nowowiejskiego, ul. J. Słowackiego 7, 85-008 Bydgoszcz, tel. 523 210 582, www.amuz.bydgoszcz.pl 1

AKADEMICKA PRZESTRZEŃ KULTURALNA – APK, przy Wyższej Szkole Gospodarki, ul. Królowej Jadwigi 14. Galeria Nad Brdą, Muzeum Fotografii, Galeria DEBIUT. 2 ART GALERY Anny Osińskiej, ul. Gdańska 42, e-mail: annaosinska49@o2.pl, tel. 525 153 295, 604 313 266 3 Autorska Galeria Sztuki Małgorzaty Maciejewskiej, ul. Morelowa 9, 85-362 Bydgoszcz, tel. 502 714 888, www.artgalery.bydgoszcz.pl.

G

ALERIA 85 prowadzi Ewa Pankiewicz, ul. Gdańska 17, 85-006 Bydgoszcz, tel. 523 226 222. 17 Galeria ALIX, M. i M. Dobeccy, ul. Jezuicka 26. 18 aleria AUTORSKA Jan Kaja i Jacek Soliński, ul. Chocimska 5, 85-097 Bydgoszcz, tel. 608 596 314, www.autorska.pl, galeria@autorska.pl 8 Galeria DEBIUT przy APK, Marta Rosenthal-Sikora GALERIA DECORAF ul. Niedźwiedzia 5, tel. 523 220 613, www.decoraf.com.pl, Hanna Radkosz-Florkowska. 15

Bydgoskie Centrum Informacji,

ul. Batorego 2, 85-109 Bydgoszcz, bci@visitbydgoszcz.pl, www.visitbydgoszcz.pl 4

Galeria Francuska MISTRAL, przy WSG, prowadzi Henryka Stachowska prezes Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Francuskiej, ul. Garbary 2, budynek A, tel. 668 705 587. 11

BYDGOSKIE STOWARZYSZENIE ARTYSTYCZNE, ul. Pomorska 76, 85-051 Bydgoszcz, tel. 523 401 806, Prezes zarządu Wiesław Karpusiewicz.

Galeria GRAFFITI ul. Unii Lubelskiej 17, oferta dla młodzieży, prowadzi Anna Osińska, e-mail: annaosinska49@o2.pl, tel. 525 153 295, 604 313 266 9

5

BYDGOSKIE TOWARZYSTWO HERALDYCZNO-GENEALOGICZNE, ul. Wyczółkowskiego 21/1, tel. 523 413 291, prezes Paweł Bogdan Gąsiorowski.

GALERIA INNOWACJI UTP ul. Prof. S. Kaliskiego 7, 85-789 Bydgoszcz, kier. dr Anna Bochenek, czynne codziennie od 10-17

BYDGOSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE, SOCIETAS SCIENTIARUM BYDGOSTIENSIS, BYDGOSZCZ SCIENTIFIC SOCIETY, ul. Jezuicka 4, 85-102 Bydgoszcz, tel./fax 523 222 268, www.btn.bydgoszcz.eu, prezes prof. dr hab. inż. Marek Bieliński, czynne: pon., czw. 14-15. 6

Galeria KANTOREK tel. 523 210 211, wstęp wolny, prezentacja i sprzedaż dzieł sztuki 10

Dom Kultury MODRACZEK,

ul. Ogrody 15, tel./fax 523 713 331, www.modraczek.smbudowlani.pl, e-mail: modraczek@tvogrody.com, abuzal­ska@smbudowlani.pl, dyr. Agnieszka Buzalska.

Dom Kultury ORION, ul. 16 Pułku Ułanów Wlkp. 1, 85-319 Bydgoszcz, tel. 523 487 201, kierownik Nikoletta Stachura.

FILHARMONIA POMORSKA

dyrektor: Eleonora Harendarska, ul. Andrzeja Szwalbego 6, 85-080 Bydgoszcz. Rezerwacja telefoniczna w godz. 11-14, tel. 523 210 234; wew. 21, bilety@filharmonia.bydgoszcz.pl, www.filharmonia.bydgoszcz.pl 7

FUNDACJA „WIATRAK”, Prezes Fundacji: Ks. Krzysztof Buchholz ul. Bołtucia 5, 85-791 Bydgoszcz tel. 523 234 810, fax 523 234 811 www.wiatrak.org.pl, e-mail: sekretariat@wiatrak.org.pl, Biuro Fundacji „Wiatrak” czynne: pon.-pt. 8.00-20.00

28 |

GALERIA MDK 1 przy MDK nr 1, ul. Baczyńskiego 3 GALERIA MIEJSKA bwa dyrektor: Wacław Kuczma, 85-006 Bydgoszcz, ul. Gdańska 20, tel. 523 393 050, godz. otwarcia: wt.-czw.: 10-18, pt.: 12-20, sob.-niedz.: 11.30-16.30, w niedzielę wstęp wolny. bwa@galeriabwa.bydgoszcz.pl, www.galeriabwa.bydgoszcz.pl 12 GALERIA NAD BRDĄ przy APK, Karolina Prus.

GALERIA NA PIĘTRZE Studio Działań Artystycznych, ul. Długa 27, 85-034 Bydgoszcz, tel. 515 452 040, 601 443 119, sda.dluga27@interia.pl, czynne: pon.-pt. 10.00-20.00, sob. 12.00-16.00 13 GALERIA NON FERE przy II Społecznym Liceum Ogólnokształcącym.

GALERIA SZKŁA POLSKIEGO Waldemar Łachut, ul. Długa 39, tel. 698 879 887. 16

| Czerwiec 2012

GALERIE PRYWATNE: Galeria-Kawiarnia COLOMBINA, ul. Krasińskiego 5, 85-008 Bydgoszcz, tel. 523 228 023, Katarzyna Delert-Kalisz oraz Anita Gadzińska-Spiczonek. 14

Izba Pamięci

Adama Grzymały-Siedleckiego, WiMBP, ul. Libelta 5, tel. 523 238 207, czynne: wt. i pt. 13-18, śr. 10-15. 19

Klub ARKA, ul. M. Konopnickiej 24a, 85-124 Bydgoszcz, tel. 523 487 202, kierownik Nikoletta Stachura.

Klub HEROS, ul. Gen. W. Thomée 1, Bydgoszcz, tel. 523 430 004, kierownik Danuta Antkowiak.

KLUB INSPEKTORATU WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH, ul. Sułkowskiego 52 a, 85-915 Bydgoszcz, tel. 523 783 550, kierownik Marek Trojan.

Biblioteka Klubu IWsp SZ, tel. 523 783 668, kierownik Zdzisława Gajownik, czynna: pn. 10-15, wt., czw., pt. 13-18, sob. 10-15.

Klub Miłośników Kaktusów, ul. M. Konopnickiej 24a, 85-124 Bydgoszcz, przewodniczący Jerzy Balicki, tel. 523 215 538, www.republika.pl/bkmk/ KLUB MIŁOŚNIKÓW AUSTRALII I OCEANII, ul. Plac Kościeleckich 8, pok. 8, Bydgoszcz, prezes Lech Olszewski, tel. 607 120 182, fax 052 321 32 60, www.kmaio.bydg.pl. 20 Klub ODNOWA, ul. Planu 6-letniego 38, tel. 523 631 867, e-mail:klubodnowa@interia.pl, www.klubodnowa.strefa.pl, kier. Grażyna Salemska.

KLUB POLSKIEJ KSIĄŻKI, Hotel Centralny, ul. Dworcowa 85, tel. 523 432 452, Jolanta Kowalska oraz przy Zespole Szkół Ogólnokształcących nr 4, tel. 523 412 504, Alicja Leśniak. 21 KLUB ŚWIATA KSIĄŻKI, ul. Dworcowa 85, tel. 523 454 698, kier. księgarni Mariola Zawisza. 21 KLUB ŚRODOWISK TWÓRCZYCH, ul. Batorego 1-3, tel./fax 523 228 715, 523 225 677, prezes Piotr Trella. 22 KOŁO FILMOWE przy Klubie POW, ul. Sułkowskiego 52a. Projekcje odbywają się w Kinoteatrze przy ul. Dwernickiego 1, tel. 523 783 550.

Miejskie Centrum Kultury,

ul. Marcinkowskiego 12, 85-056 Bydgoszcz, sekretariat@mok.bydgoszcz.pl, www.mok.bydgoszcz.pl 39

Młodzieżowy Dom Kultury Nr 1, ul. K.K. Baczyńskiego 3, 85-805 Bydgoszcz, tel. 523 755 349, Fax 523 450 628, e-mail: mdknr1bydgoszcz@go2.pl, www.mdk1.bydgoszcz.pl, dyr. Piotr Skowroński Młodzieżowy Dom Kultury nr 2, im. Henryka Jordana, ul. Leszczyńskiego 42, 85-137 Bydgoszcz, tel./fax 523 731 795, dyr. Adam Łętocha. Biblioteka Literatury Fantastycznej im. Janusza A. Zajdla – Gimnazjum Nr 20, ul. Tucholska 30, czynne: wt., śr. 16-19.

Młodzieżowy Dom Kultury nr 4, ul. Dworcowa 82, 85-010 Bydgoszcz, tel./fax 523 224 413, e-mail: mdk4@cps.pl, www.mdk4.bydgoszcz.pl, dyr. Małgorzata Gładyszewska. 23 Młodzieżowy Dom Kultury nr 5, ul. Krysiewiczowej 8, 85-796 Bydgoszcz, tel./fax 523 485 002, dyr. Jolanta Wawrzonkowska, www.mdk5.bydgoszcz.pl, mdk@mdk5.bydgoszcz.pl.

Muzeum Dyplomacji i Uchodźstwa Polskiego Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, ul. Berwińskiego 4, 85-044 Bydgoszcz, tel./fax 523 462 318, e-mail: muzeum@ukw.edu.pl, czynne: wt.-pt. 10-14, dyr. prof. dr hab. Adam Sudoł. 24 MUZEUM FARMACJI Apteki Pod Łabędziem, ul. Gdańska 5, tel. 523 220 187. 25 MUZEUM FOTOGRAFII – przy APK, Arkadiusz Blachowski. 2 MUZEUM KANAŁU BYDGOSKIEGO, przy III LO, ul. Nowogrodzka 3, www.muzeumkanalu.pl, tel. 693 765 075.

MUZEUM OKRĘGOWE im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy: ul. Gdańska 4, 85-006 Bydgoszcz, Dyrektor Muzeum dr Michał F. Woźniak; Sekretariat: tel./fax 52 58 59 966, e-mail: sekretariat@muzeum.bydgoszcz.pl; www.muzeum.bydgoszcz.pl, www.exploseum.pl, Dział Edukacji i Promocji: tel. 52 58 59 910-15, e-mail: promocja@muzeum.bydgoszcz.pl; Biblioteka muzealna: tel. 52 58 59 916.

Godziny zwiedzania Muzeum: wtorek – piątek 9.00-17.00, sobota, niedziela 11.00-18.00, poniedziałki – nieczynne Soboty – wstęp bezpłatny 26 MUZEUM OŚWIATY, ul. M. Curie-Skłodowskiej 4, tel. 523 426 590.

MUZEUM WOJSK LĄDOWYCH, ul. Czerkaska 2, 85-641 Bydgoszcz, dyr. Mirosław Giętkowski, tel. 523 782 026, www.muzeumwl.pl.

wydarzenia

O

pera NOVA w Bydgoszczy dyrektor: Maciej Figas, ul. Marszałka Focha 5, 85-070 Bydgoszcz, tel. 523 251 502, Dział Promocji i Obsługi Widzów oraz przedsprzedaż biletów: tel. 523 251 655, fax 523 251 636. Kasa biletowa tel. 523 251 555. Obiekt dostosowany dla potrzeb osób niepełnosprawnych, www.operanova.bydgoszcz.pl 27

PAŁAC MŁODZIEŻY, ul. Jagiellońska 27,

85-097 Bydgoszcz, tel. 523 210 081, www.palac.bydgoszcz.pl, dyr. Joanna Busz. Tutaj: Galeria Pałac. 28

Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka im. Mariana Rejewskiego, ul. Skłodowskiej-Curie 4, 85-094 Bydgoszcz, tel. 523 413 074, www.pbw.bydgoszcz.pl, dyr. Ewa Pronobis-Sosnowska PIANOLA, ul. Jagiellońska 2, 85-067 Bydgoszcz, tel. 795 143 063 38 PROF-EUROPE Stowarzyszenie Nauczycieli Języka Francuskiego w Polsce, ul. Dworcowa 80, 85-010 Bydgoszcz.

Prezes: Marta Samolej-Chmielewska, tel./fax 523 221 661 oraz 601 679 572, www.profeurope.pl. 29

STOWARZYSZENIE ARTYSTYCZNE „MÓZG”, www.stowarzyszenie.mozg.art.pl, ul. Gdańska 10, 85-006 Bydgoszcz, tel. 523 455 195 30

Salezjańskie Stowarzyszenie Wychowania Młodzieży, ul. Salezjańska 1, 85-792 Bydgoszcz, www.dominiczek.salezjanie.pl, tel. 523 447 401 lub 523 766 739.

TEATR PANTOMIMY „DAR”

www.dar.art.pl; e-mail: teatrdar@wp.pl tel. 523 407 468, 602 572 021, 602 257 675 TEATR POLSKI im. Hieronima Konieczki dyrektor: Paweł Łysak, al. Mickiewicza 2, 85-071 Bydgoszcz, tel. 523 397 841, Kasa Teatru czynna jest od wtorku do piątku w godz. od 12 do 18 oraz godzinę przed spektaklem: tel. 523 397 818, fax 523 397 840 lub bilety@teatrpolski.pl, www.teatrpolski.pl 31 TOWARZYSTWO MIŁOŚNIKÓW MIASTA BYDGOSZCZY, ul. Jezuicka 4, tel./fax 523 225 196, 523 454 434, www.tmmb.pl, e-mail: tmmb@neostrada.pl, skrytka pocztowa nr 17, 85-169 B 37, prezes Jerzy Derenda.

Biuro Zarządu czynne we wt., śr., czw. 9-15, sklep TMMB z bydgostianami, ul. Długa 15, czynny: pon.-pt. 10-18, sob. 10-14. 6

TOWARZYSTWO INICJATYW KULTURALNYCH, ul. Dworcowa 62/2, 85-009 Bydgoszcz, tel. 523 213 371, prezes Maria Papała. 32

TOWARZYSTWO MUZYCZNE im. Ignacego Jana Paderewskiego, ul. ks. Piotra Skargi 7, 85-018 Bydgoszcz, tel./fax 523 270 291, prezes Felicja Gwincińska. 33 TOWARZYSTWO OPEROWE im. prof. Felicji Krysiewiczowej, ul. Focha 5, 85-006 Bydgoszcz, prezes Zenona Tomczak, tel. 603 993 852, sekretarz zarządu Danuta Święcichowska. 27 TOWARZYSTWO POLSKO-AUSTRIACKIE, Oddział B. ul. Stary Rynek 5, 85-104 Bydgoszcz, tel. 609 678 277, e-mail: lubomira.kubiak@gmail.com, prezes Lubomira Kubiak, dyżury w każdą drugą środę miesiąca. 34 TOWARZYSTWO POLSKO-NIEMIECKIE, ul. Fordońska 120. Dyżury we wtorki w godz. 13-16, e-mail: tpn1@wp.pl prezes Stanisław Puls, tel. 523 411 805; sekretarz Danuta Kucik, tel. 523 454 074.

TOWARZYSTWO POLSKO-WŁOSKIE Stary Rynek 22-24 (III p., wejście przez KATALOGI), tel. 523 238 008, dyżury: 1. środa miesiąca godz. 17-19 www.api.bydgoszcz.pl; api@api.bydgoszcz.pl, prez. Elżbieta Renzetti. 35

TOWARZYSTWO PRZYJAŹNI POLSKOFRANCUSKIEJ, Siedziba na terenie WSG w Bydgoszczy ul. Garbary 2; bud.: H-01, Prezes: Małgorzata Panasewicz tel. 504 199 624, wiceprezes: Józef Owczarek, tel. 507 160 445 11 URZĄD MIASTA, ul. Sielanka 8a, www.bydgoszcz.pl, tel. 525 858 189, Biuro Kultury Bydgoskiej 36 Dyrektor Magdalena Zdończyk WĘDROWNICZEK – Klub Turystyczny, prezes Adam Czachorowski, tel. 523 251 635.

WiMBP BIBLIOTEKA GŁÓWNA Bydgoszcz, ul. Długa 39, tel. 523 238 008, 523 399 200 – centrala; 523 287 390 – sekretariat, fax 523 287 390, e-mail: sekretariat@wimbp.bydgoszcz.pl, www.wimbp.bydgoszcz.pl Dyrektor: Ewa Stelmachowska 35 Wojewódzki Ośrodek Kultury i Sztuki Dyrektor: Maciej Puto, pl. Kościeleckich 6, 85-033 Bydgoszcz, wok@wok.bydgoszcz. com, tel. 52 585 15 01–03; Galeria Sztuki Ludowej i Nieprofesjonalnej, kierownik: Katarzyna Wolska, tel. 52 322 22 36, galeria@wok.bydgoszcz.com, www.wok.bydgoszcz.com 37

Redakcja BIK prosi Państwa o weryfikację danych: bik@mok.bydgoszcz.pl Czerwiec 2012 |

| 29

wydarzenia Filharmonia Pomorska

J e r z y M a k s y m i u k , f o t . A n d r z e j Św i e t l i k

1.06.2012, piątek, godz. 19.00

Koncert z cyklu wielcy artyści w filharmonii

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej Jerzy Maksymiuk, dyrygent Paderewski – Symfonia h-moll „Polonia” op. 24

Orkiestra Symfoniczna zagra FP pod batutą wielkiej indywidualności polskiej dyrygentury, niezwykle ważnej, charyzmatycznej i barwnej postaci w polskim życiu muzycznym na przełomie wieków. Maestro Jerzy Maksymiuk jest jednym z najwybitniejszych dyrygentów polskich i niezwykłą osobowością twórczą.

Orkiestra pod dyrekcją Maestro wykona Symfonię h-moll „Polonia” Paderewskiego. Nad tą wielką kompozycją Paderewski pracował kilka lat (1903-1907). Jest to muzyka inspirowana przez wyraźnie określone impulsy narodowo-patriotyczne. Przez wszystkie części symfonii przewija się „motyw przemocy”. Wykonana po raz pierwszy w 1908 w Bostonie, grana była niedługo potem w Londynie i Paryżu, aby z czasem zaistnieć na estradach świata. środa, 6.06.2012, godz. 19.00

Święto województwa pod patronatem Piotra Całbeckiego Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego Zespół Pieśni i Tańca „Ziemia Bydgoska” Elżbieta Kornaszewska, kierownik Zespołu

W programie m.in. tańce i pieśni kujawskie, pałuckie, kaszubskie, łowickie, górali żywieckich oraz tańce miejskie, jak: trojak czy polka warszawska.

6 maja 2008 na konferencji prasowej Marszałek Województwa Piotr Całbecki ogłosił, że nasze województwo, co roku, w dniu 7 czerwca będzie obchodzić swoje 30 |

| Czerwiec 2012

Z e s p ó ł P i e ś n i i Ta ń c a „ Z i e m i a B y d g o s k a ”

święto. Z tej okazji na estradzie Filharmonii w tym roku wystąpi Zespół Pieśni i Tańca „Ziemia Bydgoska”. Źródłem inspirującym działalność powstałego w 1958 Zespołu jest kultura ludowa Regionu Kujawsko-Pomorskiego. Zespół jest Organizacją Pożytku Publicznego, która liczy obecnie ponad 90 osób. Siedzibą Zespołu jest Państwowy Zespół Szkół Muzycznych w Bydgoszczy. Jego trzon stanowi 40-osobowa grupa tancerzy, śpiewaków i muzyków, druga część Zespołu to dzieci.

Od 1990 grupy pracują pod kier. artystycznym Elżbiety Kornaszewskiej – choreograf i prezes Stowarzyszenia ZPiT „Ziemia Bydgoska”, od 1995 nauczyciel, instruktor grup dziecięcych Ziemi Bydgoskiej, a także nauczyciel akademicki (bydgoska WSP i AB, od 2003 WSG w Bydgoszczy). piątek, 15.06.2012, godz. 19.00

Na życzenie melomanów Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej Tadeusz Wojciechowski, dyrygent Barbara Kubiak, sopran Maciej Komandera, tenor Leszek Skrla, baryton najsłynniejsze arie z oper: Verdi – Trubadur, Rigoletto, Mascagni – Cavalleria rusticana i Leoncavalla – Pajace Giuseppe Verdi uważany za najwybitniejszego narodowego twórcę słonecznej Italii (1813-1891) pochodził ze skromnej, włoskiej rodziny kupców, i jego droga do sławy nie była usłana różami. Kompozytor nigdy nie zapomniał o tym, że pochodzi z prostego ludu. W latach 50. XIX w. napisał trzy nieśmiertelne dzieła: Trubadura, Rigoletta oraz Traviatę, i kolejne Moc przeznaczenia, Aida… W sumie w ciągu swego długiego życia Verdi skomponował 26 oper.

Pietro Mascagni (1863-1945) kompozytor włoski; tworzył z Puccinim, Leoncavallem, Giordano i Cileą tzw.

wydarzenia szkołę młodowłoską, która zapoczątkowała nurt weryzmu w operze, postulujący zbliżenie opery do życia. Był uczniem A. Ponchiellego w konserwatorium w Mediolanie. W 1890 powstała najbardziej znana jego opera – Rycerskość wieśniacza (Cavalleria rustican), nagrodzona w konkursie rozpisanym przez wydawcę mediolańskiego, E. Sonzogno; jest ona właściwie, oprócz Pajaców, jednym z pierwszych dzieł włoskiego weryzmu.

Leoncavallo Ruggiero (1858-1919), ukończył konserwatorium św. Piotra w Neapolu, następnie doskonalił się na uniwersytecie w Bolonii. Skromny nauczyciel muzyki marzył o sukcesie i sławie kompozytora operowego, jednak jego pierwsze prace nie odniosły sukcesu.

Upragniony rozgłos przyniosły dopiero słynne Pajace, które wg wersji kompozytora oparte były na prawdziwej, sądzonej przez jego ojca, historii morderstwa.

W najsłynniejszych kreacjach z wybranych oper omówionych wyżej kompozytorów usłyszymy znane i wielce cenione głosy polskich scen operowych.

Barbara Kubiak, tenor Maciej Komandera, baryton Leszek Skrla B a r b a r a K u b i a k , s o p r a n

Rok Leona Wyczółkowskiego 17.06.2012, niedziela, godz. 17.00, Kościół pw. św. Michała Archanioła, Wtelno

AVE MARIA W MUZYCE

Orkiestra Kameralna Capella Bydgostiensis Waldemar Kośmieja, kierownictwo artystyczne Anna Wilk, sopran

m.in. Pieśń „Ave Maria” Bacha/Gounoda, Schuberta, Cacciniego, Donizettiego oraz utwory Händla, Mozarta, Dvořáka, Czajkowskiego Obchody Roku Leona Wyczółkowskiego objęte zostały Patronatem Honorowym Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego. Bydgoskie Muzeum, którego patronem jest słynny malarz, zawarło w kalendarzu obchodów Roku Wyczółkowskiego wiele wydarzeń kulturalno-artystycznych. Filharmonia zaproszona do współpracy, organizuje z tej okazji w Kościele pw. św. Michała Archanioła pobliskiego Wtelna specjalny koncert. Bilety są w cenie 10 zł. Jest możliwość przejazdu autokarem z Bydgoszczy, na który można nabyć bilet również za 10 zł w kasie biletowej FP. środa, 20.06.2012, godz. 19.00 Orkiestra Kameralna Capella Bydgostiensis José Maria Florêncio, dyrygent Anna Maria Staśkiewicz, skrzypce Krzysztof Meisinger, gitara

Twardowski – Koncert staropolski na orkiestrę smyczkową Bach – Koncert skrzypcowy E-dur BWV 1042 Varelas – Concerto grosso nr 3 na gitarę, smyczki i klawesyn (światowe prawykonanie) Varelas – Concerto grosso na skrzypce, gitarę, smyczki i klawesyn (światowe prawykonanie) Pitombeira – Cordel Współpraca bydgoskich kameralistów z Krzysztofem Meisingerem od lat układa się niezwykle harmonijnie i mają już na wspólnym koncie kilka wspaniałych projektów. Mesinger bez wątpienia jest jednym z najbardziej fascynujących i charyzmatycznych gitarzystów klasycznych swego pokolenia. Drugim znamienitym gościem Capelli będzie skrzypaczka Anna Maria Staśkiewicz, laureatka III nagrody XIII Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Wieniawskiego w Poznaniu Anna Maria Staśkiewic z (2006).

29.06.2012, piątek, godz. 19.00

W wakacyjnym nastroju

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej Maciej Niesiołowski, dyrygent Anita Maszczyk, sopran Michał Musioł, tenor W programie przeboje operetkowe i musicalowe

Miłą już tradycją stały się koncerty grane tuż przed zakończeniem 10-miesięcznego sezonu artystycznego Filharmonii, i bardzo oczekiwaną przez naszą publiczność. Zapowiadają rychły, letni odpoczynek, toteż w lżejszym, pogodnym klimacie wsłuchamy występu symfoników pod batutą prawdziwego mistrza takich nastrojów – Macieja Niesiołowskiego.

Po raz kolejny będziemy mogli podziwiać umiejętności świetnych, młodych śpiewaków, solistów Teatru Muzycznego w Gliwicach. Anita Maszczyk (sopran), nowa gwiazda operetki, o ujmującym głosie i urodzie współpracuje z Filharmonią Sudecką w Wałbrzychu, Filharmonią Łódzką, Filharmonią Opolską, Teatrem Muzycznym w Lublinie, Operą Krakowską, gdzie ostatnio zagrała Adelę w Zemście nietoperza, oraz z Operą Śląską w Bytomiu. Tenor Michał Musioł współpracuje także z Teatrem Muzycznym w Łodzi. Jest artystą uniwersalnym, nie bojącym się podejmowania nowych wyzwań artystycznych, czego daje dowód kreując role nie tylko w spektaklach muzycznych, ale także dramatycznych oraz w filmach. W swoim repertuarze posiada główne partie tenorowe z najsłynniejszych operetek i musicali. inf. Mariola Grochowina

Czerwiec 2012 |

| 31

wydarzenia Galeria Miejska bwa 5.06.2012, godz. 17.00 – otwarcie wystaw, wystawy czynne do 1 lipca

Prezentacja prac dzieci i młodzieży uczestniczących w warsztatach artystycznych współorganizowanych z BORPA Bydgoszcz Prezentacja dorobku artystycznego ośrodków artystycznych dla dzieci i młodzieży, współpraca z MCK w Bydgoszczy Kid Art Bus

4.06.2012, godz. 18.00, wstęp wolny

WOLNYM BYĆ… SZTUKA I POLITYKA Wykład Jerzego Brukwickiego

Sztuka współczesna niezwykle silnie związana jest z wydarzeniami dziejowymi i społecznymi, a zwłaszcza politycznymi. Dzieła sztuki często stają się głosem w politycznej dyskusji. Wykład „Wolnym być” to rozmowa o znaczących, silnych związkach polskiej sztuki współczesnej z polityką, z przemianami życia społecznego i politycznego. Poruszone zostaną tematy związane z działaniami władzy wobec społeczeństwa i artystów, przemocy, niesprawiedliwości. O moralnych i politycznych protestach. Sztuka czasów stalinizmu, epoki Gomółki, Gierka, narodzin „Solidarności”, stanu wojennego i III Rzeczypospolitej. Znaczenie Arsenału ’55, neoawangardy lat 70., ruchu kultury niezależnej lat 80., twórczość krakowskiej grupy Wprost, Jerzego Beresia, Marka Sapetty, Edwarda Dwurnika, Zofii Kulik, Gruppy, Luxusu, Zbigniewa Libery, i innych. (Jerzy Brukwicki) 12.06.2012, godz. 18.00, wstęp wolny

Seminarium filmowe – „Śledztwo dziennikarskie”

Kid Art Bus, czyli łowimy na sztukę. Kid Art Bus jest kontynuacją Kid Art Island.

Przenośny dom kultury w formie autobusu pojawi się na bydgoskich osiedlach jeszcze tej wiosny. Grupa doświadczonych twórców i animatorów poprowadzi z dziećmi oryginalne zajęcia artystyczne na podwórkach oddalonych od Centrum Bydgoszczy. Dzięki nim dzieci rozwiną swoją wyobraźnię i kreatywność blisko swojego miejsca zamieszkania. A przez cały maj zbieramy stare przytulanki i misie, które posłużą do stworzenia instalacji artystycznej w ramach 2. już edycji wystawy sztuki współczesnej dla dzieci – KID ART BUS, czyli łowimy na sztukę w Galerii Miejskiej bwa w Bydgoszczy.

Na tegoroczną edycję Kid Art Bus złożą się warsztaty: • TŁUMACZE SZTUKI – warsztaty z wiedzy o sztuce (7-14 lat), prowadzenie: Emilia Iwanciw, Aleksandra Grzybowska-Lińska • JESTEM ARTYSTĄ – warsztaty performance (4-14 lat), prowadzenie: Jakub Elwertowski.

• TAK TO WIDZĘ – warsztaty filmowe (5-12 lat), prowadzenie: Monika Wirżajtys • KAMUFLAŻ – warsztaty plastyczne (7-14 lat) DZIECIĘCY DESIGN – warsztaty tworzenia biżuterii (7-14 lat) Prowadzenie: Magdalena Walczak

32 |

| Czerwiec 2012

Czy śledztwa dziennikarskie są potrzebne? Czy dziennikarz, dokumentalista ma prawo wyręczać prokuraturę i organy ścigania? Jak przeprowadzić wnikliwe śledztwo dziennikarskie? Jak się przygotować do śledztwa dziennikarskiego? Jaka jest odpowiedzialność za prezentowane fakty? Na te i inne pytania odpowie Remigiusz Zawadzki, dyrektor Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Reportażu Camera Obscura. Obejrzymy też 2 reportaże: „Tajemnice śmierci Jaroszewiczów” (autor: Krzysztof Spiechowicz, prod. Uwaga! TVN), wyróżnienie Jury CAMERA OBSCURA 2008 dla dziennikarskiego śledztwa. Autorowi udało się zrobić to, czego nie potrafili lub nie chcieli zrobić policjanci i prokuratorzy. Tajemnicze zabójstwo byłego PRL-owskiego ministra Piotra Jaroszewicza od lat pozostaje tajemnicą. Być może reportaż Krzysztofa Spiechowicza przyczyni się do rozwiązania tej zagadki. – Wyróżniony prestiżowym Grand Press-em w kategorii dziennikarstwa telewizyjnego oraz I nagrodą w kategorii reportaż śledczy na CAMERA OBSCURA 2005. „Constar” (autorka: Alicja Kos, prod. Uwaga! TVN).

Autorka przez kilka dni wcielała się w rolę pracownicy Constaru, jednego z największych producentów sektora przemysłu mięsnego w kraju, gdzie była świadkiem uchybień sanitarnych, a zrobione tam nagrania były podstawą do realizacji reportażu o praktykach „odświeżania żywności” w zakładach mięsnych.

wydarzenia śledząc jego twórczą drogę. Artysta sam podkreśla: „Staram się określić znaczenie gestu w opozycji do linii prostej”. Uświadamia nam tym samym, iż dzięki rozwojowi techniki zapisu i jej doskonałości, dysponujemy materiałem porównawczym, który jest przełomem do dalszych poszukiwań. (…)” (Sebastian Mikołajczak) „Zainspirowały mnie badania z pogranicza różnych nauk m.in.: psychologii, językoznawstwa, grafologii, semiologii, i filozofii, odkrywające rolę gestu w komunikacji oraz w kształtowaniu naszej tożsamości. Gest istnieje pomiędzy kulturą i naturą, nie jest przypadkowym ruchem ale nie musi stać się znakiem. Jego istotą jest medialność. Ciało wyraża i odbiera gest bez pośredniczącego kodu. Jako nośnik znaczeń równocześnie nadaje znaczenia; jest dotykane i dotykające. (Piotr Tołoczko)

P i o t r To ł o c z k o , Z a m a c h

Galeria Miejska bwa, Galeria Brda 29.05.2012, godz. 17.00, otwarcie wystawy

Piotr Tołoczko, Biografia linii Od 29 maja 2012 w Galerii Brda, działającej pod patronatem Galerii Miejskiej bwa w Bydgoszczy czynna jest wystawa prac graficznych Piotra Tołoczki zatytułowana „Biografia linii”. „W jego pracach odnaleźć można motorykę ręki wspartej narzędziem, która jest jak pantograf w połączeniu z kodami impulsu zrodzonymi w mózgu. Autor uświadamia nam, iż zapisy te to nie wyłącznie studium gestu. To nie tylko kaligrafia, to nie jest również psychografologia twórcza, o którą można było by się pokusić

Piotr Tołoczko, w 2004 roku ukończył studia na kierunku Grafika w pracowni prof. Bogumiły Pręgowskiej (temat pracy dyplomowej: „Szkice do rekonstrukcji przedmiotów”, część teoretyczna: „Rola rysunku w grafice muzycznej”), a w 2007 roku ukończył studia na kierunku Rzeźba u prof. Macieja Szańkowskiego (temat praca dyplomowej „Sen Eschera”, część teoretyczna „Próba określenia związków sztuki współczesnej z architekturą”) na Wydziale Sztuk Pięknych UMK. W 2007 rozpoczął Studia Doktoranckie z Zakresu Sztuk Plastycznych na macierzystej uczelni. Od 2010 pracuje na Uniwersytecie Technologiczno-Przyrodniczym w Bydgoszczy na stanowisku asystenta, w Katedrze Sztuk Wizualnych na Wydziale Budownictwa i Inżynierii Środowiska. Jest kierownikiem galerii studenckiej „3.1” na UTP promującej twórczość młodych artystów. Prowadzi wykłady i warsztaty dotyczące synestezji sztuki i grafiki muzycznej. Brał udział w kilku wystawach indywidualnych i zbiorowych oraz kilku konkursach graficznych. Zajmuje się grafiką, rysunkiem, rzeźbą oraz instalacją.

Galeria Miejska bwa, Galeria Kantorek 1 czerwca 2012 godz. 18.00, wernisaż, wystawa czynna do 30 maja 2012

Wojciech Woźniak MOJE POWIETRZE Powietrze jest mieszaniną gazów występujących w najniższej części ziemskiej atmosfery stanowiąc jej zewnętrzną powwow. Mieszaniną różnorodną a jednocześnie warunkiem sine qua non istnienia życia.

Prezentuję w Galerii Kantorek swoje symboliczne „powietrze” – mieszaninę kilku cykli fotograficznych, których mianownikiem jest „moja” atmosfera, czyli różne poszukiwania artystyczne związane z materią zapisu fotograficznego, jego ulotności i magii chwili.

Składają się na nie, poza moimi ulubionymi fotografiami „Przybysz”, cztery cykle prac: „Przez auta szyby”, „Home”, „Pracownie otwarte”, „Ślady czasu”. (Wojciech Woźniak) Wojciech Woźniak ur. 1964 r. w Bydgoszczy. Członek ZPAF. Fotograf w Muzeum Okręgowym im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy. W latach 1995-2005 współorganizator Przeglądu Fotografii Bydgoskiej

Wo j c i e c h Wo ź n i a k , P r z e z a u t a s z y b y, f o t o g r a f i a

(BWA, Bydgoszcz). Autor kilkunastu wystaw indywidualnych, m.in. „Outside-Inside” (Młyny Rottera, Bydgoszcz, 2006). Ważne cykle prac: „Ogrody wyobraźni”, „Droga”, „Pamiątki”. „Krótka opowieść o miłości i tęsknocie, „Przybysz”. I nagroda – Międzynarodowe Biennale Fotografii Artystycznej, ASP, Lwów, 2007. Uhonorowany odznaką „Zasłużony dla kultury polskiej” (2008). inf. Elżbieta Kantorek

Czerwiec 2012 |

| 33

wydarzenia Opera Nova w Bydgoszczy 1.06.2012, godz. 11.00 2.06.2012, godz. 17.00 3.06.2012, godz. 17.00

„Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków” balet Bogdana Pawłowskiego kierownictwo muzyczne Henryk Wierzchoń choreografia Henryk Konwiński scenografia Anna Sekuła Krasnoludki – te cudowne i pożyteczne istoty znane są w folklorze całej Europy.

Niemieccy bajkopisarze, bracia Grimm, obdarzyli je szlachetnymi cechami i uczynili je przyjaciółmi pięknej królewny. Historia o „Królewnie Śnieżce i siedmiu krasnoludkach” stała się jednym z rozpoznawalnych znaków współczesnej masowej kultury: wielokrotnie wydawana, ekranizowana (popularna szczególnie animowana wersja disneyowska), doczekała się także uwiecznienia w formie baletu…

Specjalnie na Dzień Dziecka do repertuaru Opery powraca ukochana przez dzieci „Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków”, baletowa wersja znanej baśni braci Grimm. „Śnieżka…”, skomponowana przez Bogdana Pawłowskiego w 1970 r., przyniosła autorowi ogromną popularność i nie słabnącą sympatię młodych widzów, których kilka pokoleń przeżywało taneczne przygody bohaterów. Inscenizacja i choreografia jest dziełem Henryka Konwińskiego. Ten znany twórca realizował liczne balety klasyczne i współczesne, wielkie widowiska, ale i kompozycje o charakterze studyjnym; utwory przeznaczone dla dzieci inscenizuje ze szczególną dbałością. Scenograf, Anna Sekuła, wykreowała przepiękne kostiumy, oddające charaktery poszczególnych postaci i wkomponowała je w iście bajkową przestrzeń.

Obok głównych postaci w wersji baletowej pojawiają się także: Ptak, Lis, Żabka, Wiewiórki, Niedźwiedź, Myśliwy, Dwór, Świta.

Kiedy Krasnoludki ruszają na spotkanie z publicznością na widowni – emocje sięgają zenitu!

6, 9, 10 czerwca 2012, godz. 19.00

„Zemsta nietoperza” operetka Johanna Straussa Kierownictwo muzyczne Maciej Figas Inscenizacja i reżyseria Grzegorz Boniecki Scenografia Marian Stańczak Ten utwór to trzy odrębne stylistycznie elementy, trzy formy wyrazu, które geniusz kompozytora stopił w cudowną, harmonijną całość: elegancka komedia salonowa, bal maskowy i wiedeńska krotochwila. „Zemsta nietoperza” Straussa uchodzi za operetkę wzorcową dla swego gatunku i zawiera co najmniej dwa komponenty, które czynią z niej arcydzieło: wspa34 |

| Czerwiec 2012

niałą muzykę – walce, polki i arie, przed którymi drżą śpiewacy, gdyż wymagają wielkiej rozpiętości głosu oraz dowcipne i intrygujące libretto. „Zemsta…” nie schodzi z afisza od daty swej premiery w Operze Nova w 1995 r. i nadal plasuje się w gronie frekwencyjnych faworytów.

11.06.2012, godz. 19.00, (gościnnie)

„Edukacja Rity” Sztuka angielskiego autora Willy Russella w adaptacji wybitnego reżysera teatralnego i filmowego Macieja Wojtyszki. W tytułowej roli Rity jedna z najbardziej obiecujących polskich aktorek młodego pokolenia Małgorzata Socha, a w roli uniwersyteckiego profesora znakomity Piotr Fronczewski.

W Operze Nova, duet ten będziemy mogli podziwiać we wzruszającym komediodramacie, opowiadającym historię przyjaźni Franka, uniwersyteckiego profesora – alkoholika i Rity, jego studentki, ambitnej fryzjerki, słuchaczki niedzielnego uniwersytetu. Dzieli ich niemal wszystko – pochodzenie, status społeczny i wykształcenie, ale szybko okazuje się, że zarówno Rita, jak i Frank, mają sobie wiele do zaoferowania, a ich relacje stają się źródłem wiary w siebie i siły do pokonania przeciwności losu.

15, 16, 17 czerwca 2012, godz. 19.00

„RUSAŁKA” opera Antonina Dvořáka Kierownictwo muzyczne Maciej Figas Reżyseria Kristine Wuss (Niemcy) Scenografia i kostiumy Mariusz Napierała Choreografia Iwona Runowska Współpraca muzyczna Jerzy Wołosiuk Przygotowanie chóru Henryk Wierzchoń Genialna muzyka, w której można zakochać się. Scenografia najbardziej „bydgoska” z wszystkich stworzonych na scenie Opery Nova. Liryczna opowieść o Rusałce przenosi widzów… do XIX-wiecznej Bydgoszczy, gdzie wśród rozpoznawalnych elementów architektonicznych miasta toczy się tragiczna historia uczucia mieszkańców dwóch światów: wodnego i ziemskiego.

Realizatorom udało się zachować urok romantycznej baśni, fantastycznej ballady, przy odwoływaniu się do malarstwa prerafaelitów i wykreowaniu nastroju letniej nocy – mgieł unoszących się nad wodą, księżyca-cichego świadka miłości niemożliwej. To właśnie zawieszony nad mostem miesiąc jest adresatem najpiękniejszej bodaj arii w całej literaturze operowej słowiańskich kompozytorów.

Obok wody i zamieszkujących ją Wodnika i nimf, na nadbrzeżu żyją driady a na moście spaceruje, nieświadomy ich egzystencji, tłum strojnie odzianych mieszczan. Niemiecka reżyser, Kristina Wuss, sięgnęła po bogatą symbolikę, aby ukazać wieczność i przemijalność, nieśmiertelność i nietrwałość.

wydarzenia 21, 22, 23 czerwca 2012, godz. 19.00

„Baron cygański” operetka Johanna Straussa Inscenizacja, reżyseria i choreografia Janina Niesobska Scenografia i kostiumy Maria Balcerek Kierownictwo muzyczne Maciej Figas Reżyseria świateł Bogumił Palewicz Przygotowanie chóru Henryk Wierzchoń

Opera Nova kończy bieżący sezon artystyczny, który przyniósł 2 udane premiery (balet „Sen nocy letniej” i operę „Rusałka”).

Przed wakacjami coś, co zachwyca wszystkich! Błękity, szmaragdy, indygo, fiolety, cekiny, zapinki, przypinki. Jedwabne falbany spódnic tworzą barwną ruchomą płaszczyznę w porywającym czardaszu, powiewają frędzle chust, błyskają i dźwięczą szable. „Baron cygański” oszałamia wystawnością dekoracji i kostiumów i niezapomnianymi układami tanecznymi. Ta inscenizacja zapisała się w historii realizacji operetki: wystawiona z należnym jej przepychem, dbałością o piękno obrazu, pieczołowicie oddany detal i całościowy imponujący kształt, wiarygodną aktorsko grą.

Po wakacyjnej przerwie Opera zaprasza na spektakle od 7 września. inf. Ewa Chałat

Wierszowisko 2012 Jubileuszowe Wierszowisko w Jordanowie

OŚRODEK PRACY TWÓRCZEJ w Jordanowie pod Bydgoszczą, oraz POLSKIE TOWARZYSTWO FIZYCZNE (Oddział Bydgoski), zapraszają na jubileuszowy 10-ty piknik naukowo-artystyczny WIERSZOWISKO 2012.

Odbędzie się on w sobotę 23 czerwca 2012 roku w Ośrodku Pracy Twórczej w Jordanowie. Początek o godzinie 16-tej.

W ramach pikniku będą miały miejsce m.in. następujące działania: • Wykłady naukowe i popularno naukowe, • Prof. dr hab. Jan Styczyński – prorektor – elekt UMK ds. Collegium Medicum wygłosi wykład „Przeszczep szpiku kostnego”, zaś redaktor Katarzyna Barbara Rodziewicz wykład „Admirał Józef Unrug – współtwórca marynarki Wojennej II RP. Związki admirała Unruga z Ziemią Pałucką”, • Kontynuacja projektu Danuty Marii Kruszewskiej „Poezja Polifoniczna”, będącego cyklicznym spotkaniem grupy poetów połączonym z prezentacją ich twórczości na tle muzyki i przyrody, • Recital wiolonczelowy i autorski recital poezji śpiewanej Danuty Marii Kruszewskiej,

• „Reminiscencje” przypomnienie działań artystycznych poprzednich Wierszowisk.

Całości programu jubileuszowego Wierszowiska towarzyszyć będzie nowa instalacja muzycznej poezji przestrzennej „Anniversary” autorstwa założycielki Ośrodka – Danuty Marii Kruszewskiej.

Nie zabraknie tradycyjnego wspólnego śpiewania przy ognisku.

Zapraszamy. OŚRODEK PRACY TWÓRCZEJ (tel. 604 662 053, skrusz@cm.umk.pl)

Towarzystwo Muzyczne im. I.J. Paderewskiego 30.06.2012, sobota, godzina 16.00, sala balowa ZPP w Ostromecku, Ostromecko, ul. Bydgoska 9, Towarzystwo Muzyczne im. I.J. Paderewskiego; Samorząd Województwa Kujawsko-Pomorskiego; Urząd Miasta Bydgoszczy; Miejskie Centrum Kultury; Uniwersytet Kazimierza Wielkiego; zapraszają na

Uroczysty koncert z okazji 71. rocznicy śmierci Ignacego Jana Paderewskiego oraz 90-lecia istnienia Towarzystwa Muzycznego im. I.J. Paderewskiego w Bydgoszczy WYSTĄPI: Prof. Jerzy Godziszewski W PROGRAMIE: Chopin, Szymanowski, Paderewski W programie również wręczenie odznaczeń państwowych i resortowych członkom Zarządu Towarzystwa Muzycznego im. I.J. Paderewskiego WSTĘP WOLNY

inf. Agata Szpadzińska

Czerwiec 2012 |

| 35

wydarzenia Muzeum Okręgowe im. L. Wyczółkowskiego 1 czerwca 2012, zapisy pod numerami telefonów: 52 58 59 911 lub 14

Lekcje muzealne

Zapraszamy Państwa na nowe tematy lekcyjne przygotowane w ramach wystawy „Wokół daru Franciszki i Leona Wyczółkowskich”.

– Szkicownik z dawnych lat – Rysunki w pracowni Leona

Dzień Dziecka w Muzeum

Z okazji Dnia Dziecka Muzeum zaprasza na bezpłatne zajęcia muzealne z zakresu archeologii oraz sztuki: W spiżarni naszych pradziadków, W pracowni mistrza oraz Z wizytą u Leona.

Ponadto zachęcamy do skorzystania ze stałej oferty edukacyjnej realizowanej w ramach Roku Leona Wyczółkowskiego Oferta obejmuje różne zagadnienia i tematy związane z postacią Leona Wyczółkowskiego oraz epoką w której żył i tworzył ten niezwykły artysta.

Dla przedszkoli oraz szkół podstawowych (klasy I – III) – Z wizytą u Leona – Malowanie z Leonem – Kwiaty wyjęte z ram Dla szkół podstawowych (klasy IV – VI) – W pracowni mistrza – Konserwacje Wariacje Dla gimnazjów oraz szkół ponadgimnazjalnych – Na krawędzi – malarstwo europejskie przełomu XIX i XX wieku – Malowane światłem – rewolucja impresjonizmu – Leon Wyczółkowski – malarstwo, rysunek i grafika Więcej informacji na temat lekcji na stronie internetowej Muzeum: www.muzeum.bydgoszcz.pl

10 czerwca 2012, godz. 12.00-15.00, Budynki muzealne na Wyspie Młyńskiej

Spotkanie z cyklu Niedziela w Muzeum w ramach pikniku rodzinnego „Imieniny Leona”

W programie m.in. warsztaty plastyczne oraz oprowadzanie po wystawie „Twórczość Leona Wyczółkowskiego” 23 czerwca, godz. 17.00-24.00, budynki muzealne na Wyspie Młyńskiej oraz Spichrze nad Brdą przy ul. Grodzkiej 7-11

Bydgoska Noc Muzealna w ramach „Steru na Bydgoszcz”

W programie m.in.: – gra planszowa dla całych rodzin na wystawie „Od Starego Rynku do pl. Wolności. Spacer ulicami międzywojennej Bydgoszczy” – gra dla dzieci „Rzeka darem średniowiecznych mieszkańców Bydgoszczy” – prezentacja „Motywy wodne w malarstwie Leona Wyczółkowskiego” – warsztaty dla dzieci i młodzieży – oprowadzanie po aktualnych ekspozycjach

Wystawa posterowa „Śladami Leona Wyczółkowskiego”

W związku z trwającym Rokiem Leona Wyczółkowskiego Muzeum Okręgowe przygotowało wystawę posterową prezentującą dorobek oraz najważniejsze wydarzenia z życia tego wybitnego artysty. Zachęcamy wszystkie placówki kulturalno-oświatowe do bezpłatnego wypożyczenia wspomnianej ekspozycji.

Szczegółowe informacje można uzyskać pod numerem telefonu 52 58 59 913 lub pisząc na adre email: monika. lesniak@muzeum.bydgoszcz.pl

Orzełek Armii Krajowej

f o t . Wo j c i e c h Wo ź n i a k

36 |

| Czerwiec 2012

S t r ó j r o b o t n i k a DAG

Zapraszamy również na lekcje przygotowane w ramach wystawy stałej „Exploseum – Centrum techniki wojennej DAG Fabrik Bromberg” Dla szkół podstawowych (klasy IV – VI), gimnazjów oraz szkół ponadgimnazjalnych: – Alfred Nobel i jego dziedzictwo – Rycerz i muszkieter, czyli czym dawniej walczono?

– Walka konspiracyjna na Pomorzu i Kujawach podczas II wojny światowej Dla gimnazjów oraz szkół ponadgimnazjalnych: – Praca przymusowa podczas II wojny światowej – Wyzwolenie czy zniewolenie, czyli Armia Czerwona w Polsce Szczegóły na stronie internetowej: www.exploseum.pl.

wydarzenia Wystawy czasowe: Europejskie Centrum Pieniądza, ul. Mennica 4 „Pieniądz PRL” Wystawa czynna do dnia 7 stycznia 2013 r.

Galeria Sztuki Nowoczesnej, ul. Mennica 8a „Wokół daru Franciszki i Leona Wyczółkowskich” Wystawa czynna do 2 września 2012 r.

Wystawy stałe: Spichrze nad Brdą, ul. Grodzka 7-11 „Bydgoscy mistrzowie malarstwa” Spichrze nad Brdą, ul. Grodzka 7-11 „Od Starego Rynku do placu Wolności. Spacer ulicami międzywojennej Bydgoszczy”

ul. Dąbrowa „EXPLOSEUM – centrum techniki wojennej DAG Fabrik Bromberg” Zbiory Archeologiczne, ul. Mennica 2 „W grodzie Bydgosta. Tajemnice życia wczesnośredniowiecznych mieszkańców Bydgoszczy i okolic” Europejskie Centrum Pieniądza, ul. Mennica 4 „Mennica bydgoska” Leon Wyczółkowski, ul. Mennica 7 „Leon Wyczółkowski (1852-1936), malarstwo, rysunek, grafika”.

Galeria Sztuki Nowoczesnej, ul. Mennica 8a „Galeria Sztuki Nowoczesnej”.

Spichrze nad Brdą, ul. Grodzka 7-11 „Bydgoszcz – okruchy miasta” Inf. Mateusz Soliński

Akademia Muzyczna CXXIII KONCERT PAŁACOWY 10.06.2012, niedziela, godz. 17.00, Pałac w Lubostroniu, bilety można nabywać w pałacu pół godziny przed koncertem Małgorzata Grela, sopran Monika Zarębska, fortepian Małgorzata Grela – w 1993 roku ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy na Wydziale Wokalno-Aktorskim w klasie st. wykł. Ireny Mac u l e w i c z -Ż e j m o .

Po ukończeniu studiów jest pod opieką wokalną pani Jadwigi Dzikówny.

Jest laureatką II Międzynarodowego Konkursu Wokalnego w Dusznikach Małgorzata Grela zdroju oraz półfinafot. Halina Kośnik listką II Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki w Warszawie. Od 1993 roku jest solistką Opery Nova w Bydgoszczy, a także współpracowała z Operą w Krakowie, Operą i Operetką w Szczecinie i z Teatrem Muzycznym w Lublinie. Brała udział w wielu Festiwalach krajowych i międzynarodowych m.in.: na Festiwalu Mozartowskim we Francji wykonywała partię Paminy w „Czarodziejskim flecie” na Festiwalu Sommerfest-

spiele w Niemczech wykonała partię Mi w „Krainie uśmiechu”, Arseny w „Baronie cygańskim” oraz Chawy w „Skrzypku na dachu”. Na VI Bydgoskim Festiwalu Operowym wystąpiła w partii Micaeli w „Carmen”, na IX w partii Ines w operze „Trubadur”, na X Festiwalu Jubileuszowym śpiewała tytułową partię w „Hrabinie Maricy”, na XII Festiwalu zaśpiewała Ellen w „Lakme” a na XV partię Małgosi w operze „Jaś i Małgosia”. Na II Letnim Festiwalu Opery i Operetki w Krakowie wystąpiła jako Zerlina w „Don Giovannim”. Na IV Międzynarodowym Festiwalu Kalejdoskop Form Muzycznych w Sopocie brała udział w prawykonaniu „Requiem” – Ch. Gounoda, a na V wykonała partię Anny w „Le Villi” G. Pucciniego, W Filharmonii Bydgoskiej na XLI Międzynarodowym Festiwalu Musica Antiqua Europae Orientalis w Bydgoszczy wykonała partię sopranową w Oratorium „Elias” – F.B. Mendelssohna. Małgorzata Grela śpiewała w wielu krajach Europy m.in. w Niemczech, Austrii, Francji, Szwajcarii, Luxemburgu, Belgii i Holandii. W 2000 roku z okazji Międzynarodowego Dnia Muzyki została uhonorowana Nagrodą Prezydenta Miasta Bydgoszczy za niestrudzoną działalność na rzecz kultury muzycznej. W październiku 2006 roku z okazji 50-lecia Opery Nova w Bydgoszczy wystąpiła w uroczystej premierze opery I.J. Paderewskiego „Manru” kreując partię Ulany. Otrzymała „Złotą Maskę” za partię „Hrabiny Maricy”, wygrywając w plebiscycie „Gazety Pomorskiej” na Najpopularniejszą Śpiewaczkę Operową sezonu artystycznego 2003/2004.

W 2002 roku uzyskała kwalifikacje I stopnia sztuki muzycznej, a w 2009 roku uzyskała stopień doktora habilitowanego w dziedzinie sztuk muzycznych w zakresie dyscypliny artystycznej wokalistyka. Od października 2009 roku jest zatrudniona na etacie adiunkta w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy na Wydziale Wokalno-Aktorskim. inf. Anna Cudo

Czerwiec 2012 |

| 37

wydarzenia Teatr Polski 1 czerwca 2012, godz. 19.00 2 czerwca 2012, godz. 19.00 3 czerwca 2012, godz. 18.00, czas trwania: 120 minut

Artur Pałyga Szwoleżerowie reżyseria Jan Klata; scenografia, kostiumy Mirek Kaczmarek; muzyka Maciej Szymborski, Sławek Szudrowicz; reżyseria światła Justyna Łagowska; konsultacje choreograficzne Maćko Prusak, Aneta Jankowska; asystent reżysera Anna Włodarska; muzyka grana na żywo Błażej Gawliński, Sławek Szudrowicz, Maciej Szymborski, Kuba Ziołek; występują: Karolina Adamczyk, Dominika Biernat, Michał Czachor, Mirosław Guzowski, Marta Nieradkiewicz, Roland Nowak, Mateusz Łasowski, Marta Ścisłowicz, Małgorzata Witkowska, Piotr Żurawski O PRAWDZIWYCH KOBIETACH I ICH PRAWDZIWYCH FACETACH Wiadomo, sytuacje są różne. Nie wszyscy wytrzymują. Są wypadki. I są samobójstwa. Są pieniądze i są oczekiwania. Bo żużel to ból i pęd. To męski, polski, ułański, robotniczy sport. I jeśli ktoś spyta, co jest ważniejsze, zawodnik czy motor, odpowiedź brzmi: czym byłby zawodnik i motor bez kobiet? Wszelkie podobieństwo do osób i zdarzeń jest łudzące.

9 czerwca 2012, godz. 19.00 – PREMIERA 10 czerwca 2012, godz. 18.00 12 czerwca 2012, godz. 19.00 Mała Scena

Małgorzata Sikorska-Miszczuk Popiełuszko reżyseria: Paweł Łysak; scenografia: Paweł Wodziński; występują: Karolina Adamczyk, Paweł Gilewski, Michał Jarmicki, Marian Jaskulski, Sz woleżerowie, fot. Magda Hueckel

38 |

| Czerwiec 2012

Magdalena Łaska, Mateusz Łasowski, Roland Nowak, Marcin Zawodziński; inspicjent: Maja Walden „Po śmierci księdza Jerzego Popiełuszki powołany został do życia Legion Papierowych Księży Jerzych Popiełuszków. Ponieważ ludzie są z krwi i kości i, jakkolwiek byśmy to ukrywali, nie da się ich powołać do życia inaczej niż kochając się, gwałcąc się lub w inny sposób łącząc komórkę żeńską z męską, o tyle Legion Papierowych Księży został powołany do życia przez Myśli.

Prawdopodobnie wyglądało to tak, że myśl spotkała się z myślą i doszło do ciąży. Myśl zaciążona pęczniała i pęczniała aż wreszcie powiła Legion. Bractwo Papierowych łączy przed wszystkim fakt, ze żaden z Papierowych nie jest prawdziwy i wszyscy tylko udają żywych.

Niczym bohaterowie horrorów istnieją tylko po to, żeby straszyć, wygrażać zza grobu i walczyć. Są – ujmując to z drugiej strony – polskimi Golemami. Ich czeski brat służył do obrony Żydów, a oni mają bronić Polaków. Ale przed kim?” fragment nieistniejącego Audiobooka Jerzy Popiełuszko, rozdział 1: Prawda „Szanowni Państwo, Wysoka Izbo, Czarnuchy w sukienkach! Nienawidzę was, Czarna Bando. Nienawidzę was. To przez was straciłem wiarę. To przez was skomlę jak narkoman. To przez was wiem, że nie ma Boga. I nikt mi nie pomoże. I jestem sam. Nikogo nie ma. I mogę tylko się z tym pogodzić. Stanąć mężnie. Nie łudzić się nadzieją. A co myślicie? Że co? Że nie bierzecie za to odpowiedzialności? Za to, że jestem sam, czuję się sam, że odłączyłem się od świata? Że nie wierzę, że jestem dzieckiem Boga? Myślicie, że to moja wina? Nie. To jest wasza wina.” fragment przemówienia wygłoszonego przez Anty-Polaka w Sejmie RP do Czarnej Bandy.

wydarzenia Autorka sztuki, Małgorzata Sikorska-Miszczuk, odnajdując zagubione bądź nieistniejące dokumenty dotyczące księdza Jerzego Popiełuszki, jak również prowadząc śledztwo w sprawie dokumentów zatajonych lecz istniejących, a także zapoznając się z dokumentami bytującymi oficjalnie i ogólnodostępnie, przedstawia swoją wizję tego, jaka Prawdę głosił ksiądz Popiełuszko, za co jest obecnie prześladowany i jaki cud może sprawić, aby w Polsce zło dobrem zwyciężać.

15 czerwca 2012, godz. 19.00 16 czerwca 2012, godz. 19.00 17 czerwca 2012, godz. 18.00 premiera 27 marca 2012 na XXXIII Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, premiera bydgoska 27 kwietnia 2012, czas trwania: 55 minut bez przerwy

Przyrzecze Na podstawie tekstów piosenek PJ Harvey i dzienników Virginii Woolf Koncept: Agata Skwarczyńska, Aneta Jankowska, Karolina Adamczyk; Muzyka: Mikołaj Trzaska; Scenografia, kostiumy, reżyseria światła: Agata Skwarczyńska; Ruch: Aneta Jankowska; Video, zdjęcia: Paulina Stranz, Agata Skwarczyńska; Realizacja i przestrzeń dźwiękowa: Maciej Szymborski; Tłumaczenie piosenek PJ Harvey: Szymon Andrzejewski; Inspicjent: Hanna Gruszczyńska; Obsada: Karolina Adamczyk Agata Skwarczyńska, Aneta Jankowska i Karolina Adamczyk zainspirowane twórczością PJ Harvey, jednej z najciekawszych współczesnych artystek, stworzyły zmysłowy spektakl muzyczny.

Istotą projektu są teksty PJ Harvey oraz fragmenty dzienników Virginii Woolf śpiewane lub mówione na żywo przez Karolinę Adamczyk. Teksty śpiewanych utworów ułożone zostały w kobiece historie opowiadane nad brzegiem rzeki. Dominuje alegoryczny motyw

B IK -u L N IK Ó W A C Z Y TE L D cenie T w E IL BIK-u TAN I B em er m u ym n zł!

Z czer wcowty na spek takl: bile e : e cz i e Przyrz m y w t e r mi n 0 sza godz. 18.0 Zapra ca 2012 o nie : 17 czerw al ie m in sy rm ak te m yw a do zakupu Zapraszam u uprawni

15

Jeden egze

mplarz BIK- promoc yjnej cenie.

4 biletów w

topielicy Ofelii, kobiety, która zdecydowała się powierzyć swoje życie rzece.

Sensualny głos Karoliny Adamczyk, warstwa tekstowa oraz ruch sceniczny tworzą atmosferę zmysłowości, lekkości, symbiozy świadomości i natury.

22 czerwca 2012, godz. 19.00 – PREMIERA 23 czerwca 2012, godz. 19.00 24 czerwca 2012, godz. 18.00, Premiera 22 czerwca 2012, Mała Scena

Mateusz Pakuła/Weronika Szczawińska Źle ma się kraj reżyseria: Weronika Szczawińska; scenografia i kostiumy: Izabela Wądołowska; występują: Małgorzata Witkowska, Julia Wyszyńska, Michał Czachor, Mirosław Guzowski, Jakub Ulewicz; inspicjent: Hanna Gruszczyńska Dramat, którego główną inspiracją jest zbiór esejów zmarłego niedawno wybitnego intelektualisty, Tony’ego Judta. To analiza świata po kryzysie gospodarczym i próba odzyskania utraconych pojęć dotyczących wspólnoty i dobra społecznego. Spektakl będzie podróżą laika po świecie zdeterminowanym przez pojęcia ekonomiczne, rynkowe, kategorie opłacalności i zysku.

Jest to dowcipna i lekka próba odczarowania tych pojęć i pokazania, że to, jak ma się kraj, zależy w największej mierze od każdego z nas. inf. Paulina Wenderlich

Klub „Arka” B.S.M. 1.06.2012, piątek, godz. 17.00 Ziemia i przesadzanie kaktusów – spotkanie Klubu Miłośników Kaktusów 4.06.2012, poniedziałek, godz. 17.00 „ZIÓŁKO NA ZDRÓWKO” spotkanie z zielarką Haliną Olszewską

14.06.2012, czwartek, godz. 17.00 TURNIEJ JEDNEGO WIERSZA Ponadto: • Dyżur Koła Polskiego Związku Emerytów Rencistów i Inwalidów w każdą środę od 11.00-13.00 • Darmowe zajęcia plastyczne dla dzieci w każdy wtorek i czwartek o godz. 16.00

D.K. ORION BSM 13.06.2012, środa, godz. 17.00

Z cyklu „GALERIA O”

– wystawa prac koła plastycznego dla dorosłych 17.06.2012, niedziela

Festyn „MUZYCZNE BŁONIE”

21.06.2012, czwartek, godz. 18.00 Kolejne z cyklicznych spotkań/prelekcji Grupy Aktywnego Wypoczynku pt.: „Erich von Daniken” – szwajcarski pisarz i publicysta, autor teorii wpływu istot pozaziemskich na życie ludzi w czasach przedhistorycznych.

Ponadto: Darmowe zajęcia plastyczne dla dzieci w każdy poniedziałek i piątek o godz. 16.00 Czerwiec 2012 |

| 39

wydarzenia książek, połączonej z happeningami i przemarszami młodzieży. Akcję urozmaicać będą spotkania autorskie z twórcami, wydawcami, konkursy, wystawy. Zapraszamy – Fundacja Bookcrossing.pl Jolanta Niwińska ogólnopolski koordynator akcji Fundacja Bookcrossing.pl

Centralne uroczystości odbędą się w dniu 20 czerwca na Wyspie Młyńskiej w Bydgoszczy Honorowy patronat nad świętem sprawują: Prezydent Miasta Bydgoszczy – Rafał Bruski Kujawsko-Pomorski Kurator Oświaty – Anna Łukaszewska Dyrektor Kujawsko-Pomorskiego CEN w Bydgoszczy – Jerzy Zastempowski PROGRAM

IX edycja – 20.06.2012 r.

Uwolnij swoje książki, dziel się z innymi radością czytania 20 czerwca ogólnopolskie Święto Wolnych Książek Z wielką przyjemnością informujemy, że IX edycja ogólnopolskiego Święta Wolnych Książek, odbędzie się 20 czerwca. Wzorem minionych lat zapraszamy środowiska kultury, szkoły, uczelnie, urzędy, jak również wszystkich aktywnych i kreatywnych czytelników do współtworzenia tego dnia.

Idea Święta narodziła się 8 lat temu i ma na celu promowanie czytelnictwa.

W obchody aktywnie włączyły się szkoły, biblioteki, uczelnie wyższe, organizacje społeczne, kulturalne, instytucje naukowe, środowiska literackie, samorządy, media ogólnopolskie i lokalne.

Cieszymy się, że dzięki naszym działaniom w obiegu jest ponad 143 tysiące książek, że udało się uruchomić ponad 20 tysięcy półek bookcrossingowych.

Uwalnianie książek daje innym szansę na ich przeczytanie; książki zaś nabierają życia, bo są w ręku czytelników. Czynimy wszystko, by nie zaginęła sztuka czytania, wspieramy i rozwijamy czytelnictwo w różnorodnych jego formach, przywracając książce jej należne miejsce.

20 czerwca planujemy, przykładem minionych lat, przeprowadzenie ogólnopolskiej akcji uwalniania 40 |

| Czerwiec 2012

1. Przemarsz dzieci i młodzieży ulicami Bydgoszczy połączony z uwalnianiem książek mieszkańcom.

Orszak literacki poprowadzą: pisarka Joanna Olech, gość honorowy obchodów i Jolanta Niwińska ogólnopolski koordynator bookcrossingu.

Zbiórka godz. 10.00, wymarsz ul. Św. Trójcy 37 (ZSM Nr 1), godz. 10.20 2. Happening Wyspa Młyńska godz. 11.00-13.00 • Kurkowe Bractwa Strzeleckie wystrzałem z wiwatówki zainaugurują obchody IX edycji Święta Wolnych Książek, • wspólne, głośne czytanie książek przez znanych bydgoszczan i zaproszonych gości, • występy artystyczne uczniów bydgoskich szkół, • pojedynek rycerski – szkoła fechtunku historycznego „Maximus”, • „Introligator w aucie” – mobilny punkt introligatorski doraźnej pomocy książce, • „Ulica Wolnych Książek” – stoisko bookcrossingowe, przekazywanie książek z obiegu bookcrossingowego mieszkańcom miasta, wymiana książek, • konkurs wiedzy o książce, • „Wyspa Młyńska w Bydgoszczy – miejsce magiczne” – rozstrzygnięcie konkursu plastycznego, wręczenie nagród i dyplomów, • „Literackie fantazje” – rozstrzygnięcie konkursu na najciekawsze przebranie grupy młodzieży z okazji Święta Wolnych Książek, wręczenie nagród i dyplomów.

3. Spotkanie uczniów bydgoskich szkół z pisarką Joanną Olech – Miejskie Centrum Kultury, godz.

13.30 4. „Niecodzienne pasje” spotkanie uczniów bydgoskich szkół z przedstawicielami Kurkowych Bractw Strzeleckich Gdyni i Torunia – Zespół Szkół Mechanicznych Nr 1 ul. Św. Trójcy 37, godz. 13.30 Organizatorzy: Fundacja Bookcrossing.pl i TNBSP odział Bydgoszcz

wydarzenia

Czerwiec 2012 |

| 41

wydarzenia Galeria Autorska Jan Kaja i Jacek Soliński 21.06.2012, godz. 18.00

otwarcie wystawy obrazów Jacka Solińskiego pt. „Aniołowie domu”

do tekstów: Gizeli Chmielewskiej, Heleny Gawłowskiej, Urszuli Gawłowskiej, Urszuli Guźleckiej, Anny Jakubowskiej, Hanny Kalinowskiej, Ewy Kuczkowskiej, Barbary Maklakiewicz, Lucyny Mielhorskiej, Hanny Mierzwy, Jagienki Perlikiewicz-Kass, Magdaleny Solińskiej, Hanny Strychalskiej, Justyny Szmyt i Ewy Szydeł. Teksty przedstawią Alicja Mozga i Mieczysław Franaszek.

ON JEST ZAWSZE

…są w niebiosach aniołowie, których prośby łączą się z niepokojem serca na ziemi Marie de Flavigny d’Agoult

Czy istnieje ktoś, kto może nawiedzić mnie w każdej myśli, w miejscu każdym i w każdej osobie? Albo może zjawić się nieoczekiwanie we śnie lub na jawie?

J a c e k S o l i ń s k i , Ws k a z a n i e , l i n o r y t , 19 93

42 |

| Czerwiec 2012

Siedzę w fotelu i czytam książkę. Czynność zwyczajna, ale zarazem niezwykła. Jestem tu i jednocześnie, jakbym był gdzieś indziej, trudno to ustalić. W swoich myślach przeżywam duchową rozterkę, zwątpienie, gorycz. Czuję niepokój, przechodzę nad przepaścią, idę długo i niepewnie, aż w końcu odnajduję równowagę. Pojawiło się dobre natchnienie. Nagle widzę to z całą wyrazistością, a nadeszło tak niespodziewanie.

Wszystko wraca do równowagi – wszak jestem u siebie w domu, w swoim własnym wnętrzu, w miejscu, w którym czuję się bezpiecznie. Refleksje zawarte w tej prostej i, jak się wydaje, oczywistej metaforycznej sytuacji, którą starałem się opisać, naprowadziły mnie na pomysł realizacji kolejnego malarskiego podcyklu zatytułowanego „Aniołowie domu”.

Prezentowany wybór obrazów jest częścią większego zbioru „Opiekunowie czasu”. Cykliczność wszystkich prac, mimo że zamyka się w konkretnej liczbie, określa tu formułę otwartą – istnienia w przemijalności czasu.

Aby to wyjaśnić, cofnijmy się do początku. Już kilkanaście lat żyję otoczony wizerunkami „swoich” aniołów.

Jacek Soliński, Anioł 341 dnia, dedykowany Hannie Str ychalskiej, tech. miesz., 2012

wydarzenia W jakim celu tworzę ich konterfekty? Z pewnością dlatego, że dobrze czuję się w tym otoczeniu i wierzę, iż malowanie ich wyobrażeń jest uaktywnianiem wrażliwości duchowej.

Kiedy i jak to się zaczęło? Mój linoryt „Wskazanie” z 1993 roku stał się pierwowzorem cyklu malarskiego „Opiekunowie czasu”. Całość składa się z 366 wizerunków aniołów. Każdy z nich jest przyporządkowany kolejnemu dniowi roku. Czas odmierzamy latami, zatem można przyjąć jeden rok jako symboliczną miarę ogarniającą poprzez swoją powtarzalność całą doczesność. Przedstawiony w formie graficznej anioł stał się znakiem, który starałem się „rozpisać”, a może raczej rozmalować, tak, by z tego „kanonicznego” ujęcia wydobyć odrębność osobową każdego kolejnego Bożego Posłańca. Anioł na linorycie zwrócony jest an face wskazując palcem niebo. Kierunek wertykalny podkreślają pionowe linie przebiegające w centralnym miejscu kompozycji przez twarz do wnętrza postaci. Czarno-biały świat linorytu działa tu ascetycznie i jakby dwuwymiarowo. Stąd zrodził się pomysł, by przekroczyć to ograniczenie i tchnąć w przedstawienie duchowej rzeczywistości barwy. W założeniu wygląda to tak, jakby wyjść z naszego ograniczonego świata – w tym wypadku umownie opisanego bielą i czernią – i przejść w rzeczywistość wielowymiarową i niewyobrażalną – ujętą tu w bogactwie kolorów. Czytelność zabiegu lepiej widać przy zestawieniu tych dwóch przedstawień, czarno-białego jako doczesności i nieograniczonego kolorystycznie jako wieczności. Wolność w świecie kolorów staje się synonimem duchowej wrażliwości.

Wszystkie wizerunki aniołów z cyklu „Opiekunowie czasu” wyłaniając się z czarno-białej grafiki działają jak impresje o istotach do „odnalezienia”, jak drogowskazy ku nowej przestrzeni.

Każde z tych przedstawień ma być innym „przejściem” prowadzącym do tej samej rzeczywistości. Moje wizerunki są tylko próbą zbliżenia się do niewyobrażalnej sfery – to ćwiczenia dla wyobraźni, znaki które mają przypominać o ważnej obecności. Mówiąc najprościej – malując, przemieszczam się od słów i odczuć do obrazu, „piszę” intencjonalne listy dedykowane różnym osobom. Opisuję na swój sposób „stan spotęgowanego przeczuwania”, który jest aktem wiary. Posłańcy wędrujący pomiędzy wiecznością a czasem przychodzą do nas jako przewodnicy równowagi i wiodą ku roztropności. Te duchowe istoty przenikając teraźniejszość, wskazują to, co jest „o krok dalej”. Czy możemy

je„zobaczyć”? Skoro Anioły są tak jak my stworzone przez Boga, „muszą być rozpoznawalne za pomocą całkowicie normalnej ludzkiej zdolności rozpoznawania” (Herbert Vorgrimler). Objawiają się działając w naszych wnętrzach, w duszy, we śnie i wokół nas poprzez innych ludzi. Te duchowe intuicje pomagają wnikliwiej widzieć świat. Uzmysłowienie sobie obecności osobowego dobra to ważny impuls dla naszej świadomości. Można to nazwać budzeniem intuicji metafizycznej, albo duchowym otwarciem. Podobny wpływ (choć nie w takim zakresie) może mieć działanie sztuki, które wzrusza i uszlachetnia swoim pięknem. Dzięki niej ocieramy się o nieskończoność.

Aniołowie pojawiają się w wielu religiach. Ustawicznie dociekamy: kim są dla nas? Przywoływanie tych postaci stało się dla wyobraźni substytutem oczekiwanego opiekuna i powiernika. Świadomość istnienia kogoś takiego działa kojąco, wręcz terapeutycznie. Wiara w czyste duchy rozwija się często uwolniona od teologicznych rozpoznań, bywa swobodna i niczym nieograniczona. Czy to dobrze? Ezoteryka uruchamia tu dużą dowolność. Warto pośród wielokulturowej rozpiętości odnaleźć wiarygodność i konkret. Chrześcijaństwo określa wyraźną drogę i cel. „Niebiescy Posłańcy” mają do spełnienia w doczesności swoje zadania. Ta misja, której sygnały znajdujemy w Biblii, jest dla nas czytelna, wręcz oczywista. Aniołowie stają się pomostami między rzeczywistością trwającą w czasie a wiecznością. To pośrednictwo uwiarygodnia motyw naszego istnienia i wskazuje na jedyne spełnienie w Stwórcy.

Nie wierzę w specjalizację wśród anielskich zastępów, ale wierzę w ich wielowątkową obecność, która przewyższa naszą inteligencję. Są dla nas istotami równie przewidywalnymi, jak i nieprzewidywalnymi.

Chronią nas wszędzie, gdzie jesteśmy. Szczególnie tam, gdzie mieszkamy. Dom jest miejscem, które kojarzymy z bliskimi, z ciepłą atmosferą, z czułością i wrażliwością.

Dom rodzinny formuje osobowość, często decyduje, kto kim się staje. To przyjazne miejsc, do którego pragniemy wracać. Wiążemy z nim tradycję, pochodzenie, wszystko, co szlachetne i dobre – etos kształtujący naszą tożsamość. Gdybyśmy „dom” spersonifikowali, znaczyłoby, że dostrzegliśmy w nim obecność anioła.

A któż mógłby o tym najwięcej opowiedzieć? Któż jak nie kobiety, piastunki życia rodzinnego, chrześcijanki, matki, córki, małżonki lub przyjaciółki, Wy wszystkie, które znacie wartość duszy.

Jacek Soliński

First Praise 4.06.2012, godz. 19.00, kościół Ewangelicko-Augsburski, ul. Warszawska 8 – Plac Zbawiciela w Bydgoszczy, wstęp wolny Koncert ekumeniczny amerykańskiego zespołu First Praise

Czerwiec 2012 |

| 43

wydarzenia Akademicka Przestrzeń Kulturalna Wyższej Szkoły Gospodarki w Bydgoszczy 1-2 czerwca 2012, Akademicka Przestrzeń Kulturalna, Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy / Cafe Pianola, wstęp wolny

„Prawa starości”

Projekt „Prawa starości” ma na celu zwrócenie uwagi społeczeństwu na problem odrzucenia i marginalizacji osób starszych i pokazanie młodym ludziom oraz seniorom, że należy walczyć ze stereotypami dotyczącymi starości i młodości, ponieważ dotyczą one nas wszystkich. Powyższe kwestie stały się dla inspiracją do działania, stąd też takie, a nie inne formy aktywności w ramach projektu. W programie znaleźć można pokaz filmowy, cykl wykładów, a także warsztaty taneczne i happening. Choć te dwie ostatnie formy kojarzą się z zasady z ludźmi młodymi, w praktyce może w nich uczestniczyć każdy. W ramach inauguracji projektu odbędzie się „Publiczne wyznanie wieku”, które ma na skłonić mieszkańców Bydgoszczy do refleksji na temat braku otwartości w stosunku do ludzi starszych. Wiek nie powinien nas zawstydzać, wręcz przeciwnie – powinien napawać nas dumą.

Następnie w Cafe Pianola, dzięki uprzejmości Best Filmu, zostanie bezpłatnie wyświetlony film „Pora umierać”, który ukazuje specyfikę polskiej kinematografii w odniesieniu do tej kwestii. Następnego

dnia w Akademickiej Przestrzeni Kulturalnej przy Wyższej Szkole Gospodarkibędzie można wysłuchać wykładów dotyczących motywu starości w filmie, literaturze i sztuce, które zostaną wygłoszone przez wykładowców akademickich.Planowana jest również dyskusja, której temat będzie oscylował wokół problemu starości, a także warsztaty taneczne skierowane do wszystkich grup wiekowych.

Udawanie, że coś nie istnieje nie rozwiąże problemu, a także nie zagłuszy strachu młodych ludzi przed starością. Starzejemy się – to fakt, a kremy z kolagenem i botoks niewiele zmienią oraz nie powstrzymają upływu czasu. Młodość tkwi głęboko w nas, głęboko w ludziach starych, potrzeba tylko bodźca, który sprawi, że ujrzy ona światło dzienne.

Projektowi patronuje Ogólnopolski Program „Profilaktyka a Ty” 5 czerwca 2012, godz. 18.00 – wernisaż, Muzeum Fotografii, WSG, wstęp wolny

„Światłem malowane” – fotografia

K a r o l i n a M y s z k o w s k a , Św i a t ł e m m a l o w a n e , f o t o g r a f i a

Światłem malowane to coroczna wystawa uczniów Technikum Fotochemicznego przy Zespole Szkół Chemicznych im. Ignacego Łukasiewicza w Bydgoszczy.

Przyjęła ona formę przeglądu prac biorących udział w szkolnym konkursie fotograficznym, w trakcie którego uczniowie mają możliwość zaprezentowania swoich dokonań. Różnorodność tematyki i formy wynika z otwartej formuły, jaką przyjęli organizatorzy konkursu. Uczniowie mają możliwość swobodnej wypowiedzi twórczej, a brak ograniczeń formalnych ma wpływ na rozwój wyobraźni młodych autorów. Sposób prezentacji prac powoduje jednak spójną całość wystawienniczą. Z wystawą w Muzeum Fotografii, na zaproszenie jego kustosza Arkadiusza Blachowskiego uczniowie goszczą już po raz szósty.

44 |

| Czerwiec 2012

wydarzenia 8 czerwca 2012, godz. 17.00, sala widowiskowa APK, wstęp wolny

„Indianie w Stanach Zjednoczonych – złamane traktaty” – wykład poprowadzi Adam Piekarski

Indianie są jednym z najbardziej charakterystycznych symboli Ameryki. Ich kultura i historia fascynuje także polskich historyków, antropologów, socjologów, kulturoznawców. Wiedza o pierwotnych mieszkańcach obu Ameryk jest w Polsce ciągle niewystarczająca.

Wśród polskiego społeczeństwa nieprzerwanie funkcjonują stereotypy rodem z filmów o Winnetou czy powieści Karola Maya. W latach dziewięćdziesiątych obraz ten uzupełniony został nowymi schematami z filmów takich jak „Tańczący z Wilkami”, „Ostatni Mohikanin”, „Geronimo – amerykańska legenda”. W tych ostatnich Indian przedstawiano w sposób dalece romantyczny. W kulturze masowej mamy zatemdo czynienia z uproszczonym postrzeganiem Indian i ich kultury.

Dramatyczne losy, a zwłaszcza ich współczesna walka o przetrwanie, są tematem wartym naukowej refleksji i bardziej szczegółowego poznania. Zagadnienia poruszone w prezentowanej w trakcie spotkania książce są doświadczeniem wielu narodów, które zawierając w swojej historii umowy i traktaty padały ofiarami skutków ich łamania lub niedotrzymywania. Ten problem jest aktualny do dziś, zwłaszcza w przypadku mniejszych grup etnicznych. Długotrwałe zmagania Indian o ziemię i własne prawa nie są ostatecznie zakończone.

Trwa walka o utrzymanie tożsamości narodowej, kultury, tradycji i języka.

12 czerwca 2012, godz. 12.00, Akademicka Przestrzeń Kulturalna, wstęp wolny

„Janusz Korczak przyjacielem dzieci.

Rok 2012 Rokiem Janusza Korczaka” – otwarcie wystawy pokonkursowej / rozstrzygnięcie konkursu

Organizatorzy: Biblioteka Główna WSG, Zespół Szkół nr 9 w Bydgoszczy oraz Wyższej Szkoły Gospodarki w Bydgoszczy 14 czerwca 2012, godz. 18.00 – wernisaż, Muzeum Fotografii, Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy, wstęp wolny

Grupa Miłośników Kadru – fotografia

tykają się od 2010 roku, dzieląc się doświadczeniami, doskonaląc technikę fotograficzną, dyskutując, a także wyjeżdżają na plenery oraz poznają sylwetki znanych fotografików i ich twórczość.

20 czerwca 2012, godz. 11.00, Akademicka Przestrzeń Kulturalna, Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy, wstęp wolny Biblioteka Główna WSG w Bydgoszczy, Studenckie Koło Literackie WSG w Bydgoszczy oraz Akcja Bookcrossing Polska zapraszają na:

„Święto Wolnych Książek” Akcje „uwalniania” książek (inaczej bookcrossing) to forma promowania czytelnictwa, zapoczątkowana w Stanach Zjednoczonych przez programistę komputerowego Rona Hornbakera. Uwalnianie książki rozpoczyna się od jej celowego „zgubienia” w miejscach publicznych – parkach, pociągach, tramwajach, ulubionych pubach, kawiarniach, wybranych sklepach, galeriach, teatrach czy kinach. Książki oznacza się specjalnymi winietami, nadaje numer identyfikacyjny, który wprowadzony do odpowiedniej bazy danych w Internecie pozwala monitorować jej losy.

W programie święta m.in. przemarsz i uroczystości na Wyspie Młyńskiej, a także rozwiązanie konkursu literacko-artystycznego pt. „Recital nieznanych talentów” (godz. 14.00, sala widowiskowa APK) Szczegółowe informacje na stronie www.biblioteka.byd.pl

„Recital nieznanych talentów” – literacko-artystyczny konkurs twórczości młodzieży gimnazjalnej województwa kujawsko-pomorskiego Terminy: nadsyłanie prac do 8.06.2012 na adres: Biblioteka Główna WSG ul. Garbary 2, 85-229 Bydgoszcz z dopiskiem „Recital nieznanych talentów” szczegóły na temat konkursu dostępne są na stronie www.biblioteka.byd.pl oraz pod numerem telefony 52 567 00 73.

25 czerwca 2012, godz. 16.00, sala widowiskowa APK, wstęp wolny

Muzeum Fotografii zaprasza na otwarcie pierwszej wystawy Grupy Miłośników Kadru. Jej członkowie spo-

z cyklu Bydgoskie Kino bez Barier

Wo j c i e c h M a l i ń s k i , f o t o g r a f i a

Serdecznie zapraszamy na pokaz z audio deskrypcją oraz tłumaczeniem na język migowy filmu „Gdzie jest generał…” w reżyserii Tadeusza Chmielewskiego.

„Gdzie jest generał…” – film z audio deskrypcją

Seans jest częścią projektu realizowanego przez Fundację Gaudeamus współfinansowanego przez Miasto Bydgoszcz.

Partnerzy projektu: Okręg Kujawsko-Pomorski Polskiego Związku Niewidomych oraz Ośrodek Szkolno-Wychowawczy nr 2 im. Gen. S. Maczka w Bydgoszczy. inf. Anna Ciechanowska

Czerwiec 2012 |

| 45

wydarzenia Terrarium Józef Skrzek Jarosław Pijarowski 30.06.2012, godz. 20.12, Kościół św. Andrzeja Boboli Bydgoszcz, Plac Kościeleckich 7 wstęp wolny

Kino MOMENT (Klub Mózg) W czerwcu kino MOMENT przenosi się wraz z Mózgiem do ogródka klubowego, który w te wakacje będzie otwarty na placu przed Galerią Handlową Drukarnia. Czekają nas zatem gorące filmowe noce pod gwiazdami w samym centrum miasta.

Seanse w ramach letniego ogródka Mózgu odbędą się pod wspólną nazwą Dobry MOMENT na film. Rozpoczęcie przewidziane jest na połowę czerwca od owocu podjętej współpracy z Międzynarodowym Festiwalem Filmowy MOTYWY ŻYDOWSKIE. Przez cały czerwiec będziemy pokazywać najciekawsze filmy z ostatniej edycji festiwalu, która odbyła się w Warszawie między 25 a 29 kwietnia.

Festiwal MOTYWY ŻYDOWSKIE poświęcony jest narodowi żydowskiemu, jego tradycji, tożsamości narodowej i kulturowej oraz historii, zarówno współczesnej jak i na przestrzeni dziejów. Polska jest dziś krajem demokratycznym, tolerancyjnym i otwartym, mającym wielki szacunek do własnej historii, w której naród żydowski odegrał ogromną rolę. Żydzi osiedlali się w Polsce w tym w Bydgoszczy od początków jej istnienia dzięki światłej polityce polskich władców, stosujących w praktyce tolerancję religijną i światopoglądową. Naród żydowski mógł w Polsce żyć, pracować, rozwijać i pielęgnować swoją kulturę i tradycję, harmonijnie współistniejąc z narodem polskim i innymi narodami Rzeczypospolitej na przestrzeni wieków. Dzielił z Polakami trudny los wspólnej państwowości, włączał się nie tylko w sprawy ekonomiczne, kulturalne, ale także brał czynny udział w walce o niepodległość Kraju. W roku 46 |

| Czerwiec 2012

1939 społeczność żydowska w II Rzeczypospolitej liczyła ponad 3 miliony osób. Od nas samych zależy ile z ich dorobku i kultury zdołamy ocalić, ile przetrwa w pamięci i świadomości nowych pokoleń. (www.jewishmotifs. org.pl) Szczegółowy repertuar na www.mozg.pl

wydarzenia

23 czerwca 2012, sobota, Miejsce Festiwalu: skwer u zbiegu ulic Szymanowskiego oraz Berwińskiego (w pobliżu centrum handlowego Focus oraz bydgoskiej Bazyliki).

Wstęp bezpłatny.

Festiwal Nowe Spojrzenie Honorowy patronat nad Festiwalem objął biskup diecezji bydgoskiej, ksiądz Jan Tyrawa.

Na scenie wystąpią uznani polscy artyści: Full Power Spirit, Arka Noego, Maleo Reggae Rockers, Luxtorpeda Idea Festiwalu Festiwal to nowe spojrzenie na Kościół, który jest przede wszystkim wspólnotą ludzi szczęśliwych z powodu życia obranymi wartościami, realizujących swoje pasje i lubiących dobrą zabawę.

Festiwal to nowe spojrzenie na młodość, która oznacza energię, pomysłowość i zapał. Festiwalowy Konkurs to świetna okazja dla młodych artystów do zaprezentowania się szerokiej publiczności. Sam Festiwal jest od samego początku organizowany przez ludzi (czasem bardzo) młodych. To dzięki ich staraniom i zaangażowaniu ambitne festiwalowe plany każdego tygodnia są wcielane w życie.

Festiwal to nowe spojrzenie na Bydgoszcz. Miasto które w ostatnich latach niesamowicie zmieniło swoje oblicze i ma wiele do zaoferowania odwiedzającym je gościom. Festiwal poza walorami kulturalnymi będzie świetną okazją do zauroczenia się Bydgoszczą.

Artyści Full Power Spirit Zespół został założony w 2001 roku przez trzech świetnych raperów – Mirasa, Picię i Dzyroo. W kolejnych latach dołączyli do nich Dj Ike, wokalistka Olga Szomaoska, beat-boxer PRYK oraz saksofonista Tomek Busławski. W ciągu 11 lat istnienia zagrał setki koncertów zarówno w Polsce, jak i za granicą, m.in. w Niemczech, Austrii czy Belgii.

Współpracował z takimi muzykami jak Mateusz i Marcin Pospieszalski, Mietek Szcześniak czy Piotr Baron. FPS to przede wszystkim pozytywny przekaz oraz niesamowita energia, która poruszy każdą publiczność.

Arka Noego Początkowo ta grupa dzieciaków pod opieką muzyków z 2Tm 2,3 miała nagrać tylko piosenkę „Tato” dla ojca świętego Jana Pawła II z okazji jego przyjazdu do Polski w 1999 r., ale tak im się spodobało, że postanowili tworzyć dalej. Zespół wielokrotnie koncertował za granicą, m.in. w Niemczech, USA i Kanadzie. Jego piosenki przetłumaczone zostały na język angielski, niemiecki, hiszpański, a nawet japoński. Piosenki Arki mówią w niezwykle prosty i przyjazny sposób o rzeczach najważniejszych dla człowieka, rodziny, dla „małych i dużych”.

Maleo Reage Rockers Założycielem i liderem zespołu jest Darek „Maleo” Malejonek, muzyk zespołów Izrael, Moskwa, Armia oraz 2Tm 2,3, obecnie jedna z najbardziej rozpoznawalnych postaci na polskiej scenie reggae. Zespół powstał w 1997 roku. Do tej pory ma na swoim koncie pięć doskonałych płyt oraz setki koncertów w kraju i za granicą, w tym na Festiwalu Rototom Sunsplash w Hiszpanii oraz dwukrotnie na Przystanku Woodstock. Maleo Reggae Rockers to muzyka, która porusza ciało i serce, zastrzyk pozytywnej energii dla każdego.

Luxtorpeda Zespół powstał w 2010 r. i dał się poznać szerszej publiczności podczas Jarocin Festiwal 2011 oraz podczas 17 edycji Przystanku Woodstock 2011, a utwór „Autystyczny” wspiął się na pierwsze miejsca wielu list przebojów, między innymi w radiowej Trójce, Eska Rock i Antyradiu. W wielu rankingach i podsumowaniach muzycznych 2011 roku Luxtorpeda uplasowała się w ścisłej czołówce niejednokrotnie zajmując 1 miejsce, chociażby wśród czytelników pisma „Teraz Rock”, gdzie została uznana za najlepszy zespół roku, płytę roku, przebój roku, teledysk roku i nadzieję roku. Luxtorpeda otrzymała również 4 nominacje do nagrody Fryderyki za 2011 r.

Aktualne informacje o Festiwalu są dostępne na stronie internetowej: www.nowespojrzenie.com oraz na Facebooku: www.facebook.com/Festiwal.NS

Czerwiec 2012 |

| 47

wydarzenia Wojewódzki Ośrodek Kultury i Sztuki 19 maja – 6 czerwca, Oranżeria Pałacu w Lubostroniu

2.06.2012, godz. 12.00-18.00, Gminny Ośrodek Kultury w Gostycynie

Wielka Wystawa Ceramiki i Batiku

Pracownia Ceramiki Artystycznej WOKiS w Bydgoszczy powstała z inicjatywy Adriany Wituckiej, artysty plastyka, wieloletniego pracownika Ośrodka. Otwarcie nastąpiło w samo południe w Dzień Zakochanych, 14 lutego 1996 roku.

O wystawie: „Długo zastanawiałam się jak uczcić przypadającą w tym roku 16 już rocznicę powstania Pracowni Ceramiki i doszłam do wniosku, że najlepiej będzie pokazać różnorodność działań Pracowni organizując Wielką Wystawę Ceramiki i Batiku. Zaprosiłam wszystkich absolwentów kursów, szkoleń i warsztatów ceramiki i batiku które organizowałam przez wszystkie lata działalności Pracowni. Trudno uwierzyć, ale przez te 16 lat kursy i szkolenia skończyło ponad 200 osób – byli to instruktorzy domów i ośrodków Kultury, wychowawcy domów opieki społecznej, terapeuci warsztatów terapii zajęciowej i duża grupa nauczycieli szkół podstawowych i gimnazjalnych. Była też spora grupa ludzi różnych zawodów – archeologów, farmaceutów, cukierników, historyków, plastyków. Wszystkich łączyła jedna sprawa: „miłość do zaczarowanego świata gliny”, miłość do lepienia w glinie swoich twórczych wizji…”

Adriana Witucka

Wojewódzkie Spotkanie Teatrów Obrzędu Ludowego

Niestety niewiele już takich teatrów działa w naszym województwie, ale tym bardziej musimy je wspierać i pokazywać światu… To przecież nasze korzenie, nasza tożsamość, bez których trudno egzystować. Trudno opisać koloryt i niepowtarzalną atmosferę tego spotkania! W tegorocznym programie m.in. przemarsz Korowodu przez wieś, prezentacje konkursowe zespołów, zajęcia panelowe dla instruktorów/warsztaty, prelekcja dotycząca kultury ludowej. Dodatkową atrakcją Spotkania będzie prezentacja stoisk z regionalną żywnością, wystawa prac twórców ludowych oraz występy kapeli „Frantówki” z Bysławia. Zapraszają Wojewódzki Ośrodek Kultury i Sztuki w Bydgoszczy i Gminny Ośrodek Kultury w Gostycynie.

Krystyna Wulert

6-21.06.2012, godz. 12.00 – wernisaż, Galeria Sztuki Ludowej i Nieprofesjonalnej WOKiS, Stary Rynek 18 w Bydgoszczy.

Wystawa czynna do 21 czerwca

Wystawa Prac Plastycznych Uczestników WTZ „Tęcza” Caritas Diecezji Bydgoskiej

Warsztat Terapii Zajęciowej „Tęcza” Caritas Diecezji Bydgoskiej od 14 lat realizuje zadania z zakresu rehabilitacji zawodowej i społecznej, zmierzające do ogólnego rozwoju i poprawy sprawności uczestnika, przygotowania go do możliwie niezależnego, samodzielnego i aktywnego życia w środowisku. Wiodącą formą rehabilitacji prowadzoną w WTZ jest terapia zajęciowa. Stanowi ona ważny elementem aktywizowania osób niepełnosprawnych, głównie poprzez zajęcia praktyczne prowadzone w pięciu specjalistycznych pracowniach tj.: gospodarstwo domowe, ogrodnictwo, stolarnia, rękodzieło artystyczne i mała poligrafia. Zajęcia dostosowane są do sytuacji, wydolności psychicznej i fizycznej, sprawności manualnej, motywacji do działania, aktualnego stanu zdrowia, uwzględniając jednocześnie ce 1 czerwca, godz. 16.30, Sala Malinowa Hotelu „Pod Orłem”, ul. Gdańska 14, Bydgoszcz

Dzień Dziecka w Sali Malinowej

Może nie wszyscy wiedzą, że w okresie międzywojennym w Hotelu Pod Orłem organizowano zabawy dla dzieci, w trakcie których atrakcją było czytanie bajek.

WOKiS, odwołując się do tej tradycji zaprasza do Sali Malinowej, gdzie z okazji Dnia Dziecka bydgoscy artyści i inne osoby związane z kulturą czytać będą bajki i fragmenty opowiadań dla dzieci. Szczegóły już wkrótce na www.wokis.bydgoszcz.com.

48 |

| Czerwiec 2012

wydarzenia chy osobowości, zdolności i zainteresowania każdego uczestnika warsztatu. Warsztat nasz realizuje program terapii przez twórczość, terapii przez pracę, formy rehabilitacji społecznej.

Sztuka osób niepełnosprawnych jest środkiem i celem prowadzonej w warsztacie terapii. Zauważamy i cieszymy się, że staje się ona przedmiotem profesjonalnie prowadzonych kampanii promocyjnych, ponieważ granice sztuki niepełnosprawnych artystów i twórców w pełni sprawnych zacierają się. Sztuka staje więc ponad podziałami. Poprzez nasze prace mówimy dziś do Państwa, stoimy przed wami – my, na co dzień „niewidzialni”.

Grupy Poetyckiej „Na Oścież” w Chojnicach i inicjatorka oraz współorganizatorka Ogólnopolskich Spotkań Poetyckich Chojnice – Charzykowy. Juror kilku ogólnopolskich konkursach poetyckich.

Krystyna Wulert

26 czerwca – 2 lipca, godz. 13.00, Galeria Sztuki Ludowej i Nieprofesjonalnej WOKiS, Stary Rynek 18 w Bydgoszczy

„E Collage II”: Apokalipsa 2012, intrygująca sztuka pocztówki Braille’a

Grażyna Bieńkowska

15.06.2012, godz. 12.00, Muzeum im. Jana Kasprowicza, ul. Solankowa 33, Inowrocław

Finał VIII konkursu „Zabytki naszego regionu”

W 2012 roku Pracownia Dokumentacji, Popularyzacji Zabytków i Dziedzictwa Narodowego Wojewódzkiego Ośrodka Kultury i Sztuki w Bydgoszczy organizuje po raz VIII konkurs „Zabytki naszego regionu”. Jego ideą przewodnią jest zainteresowanie młodzieży z regionu kujawsko-pomorskiego historią najbliższego otoczenia. Odbywa się on pod patronatem Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego, Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków oraz Kujawsko-Pomorskiego Kuratora Oświaty. Każda edycja poświęcona jest innym zabytkom. Tegoroczne hasło konkursu to: „Pamiątka po prababci, pamiątka po pradziadku”. Teksty i fotografie oceniło jury złożone z historyków i historyków sztuki.

Prace, w większości bardzo emocjonalne, wzruszające, opisujące historie rodzinne nadeszły miedzy innymi z Nakła, Włocławka, Wąbrzeźna, Golubia-Dobrzynia, Brodnicy, Lipna i Rypina.

Agnieszka Wysocka

21.06.2012, godz. 17, Sala WOKiS, pl. Kościeleckich 6

Spotkanie poetyckie z Łucją Gocek

Na spotkanie w ramach Klubu Poetycko-Wydawniczego „Arkona” zapraszają Wojewódzki Ośrodek Kultury i Sztuki w Bydgoszczy i Robotnicze Stowarzyszenie Twórców Kultury w Bydgoszczy. Łucja Gocek urodziła się w Małej Cerkwicy k. Sępólna Krajeńskiego, od 1974 mieszka w Chojnicach. Autorka tomików poetyckich: „Mój mały eden” (1991), „A jednak świtanie” (1998), „Zmienne klimaty” (2007).

Wiersze poetki ukazały się w kilkudziesięciu almanachach i antologiach. Od 1989 członek Robotniczego Stowarzyszenia Twórców Kultury w Bydgoszczy. Współzałożycielka nieformalnej

Celem II edycji projektu jest współpraca dwóch środowisk: ludzi z chorobą schizofrenii oraz ludzi niewidzących.

Wielki finał projektu odbędzie się w Galerii Sztuki Ludowej i Nieprofesjonalnej w Bydgoszczy. Oprócz wystawy prac malarskich zaprezentowane zostaną pocztówki oraz usłyszymy mini-recital (klarnet, syntezator) w wykonaniu niewidomego artysty Marka Andryszewskiego pn. „Ewolucja cywilizacji zmierzająca Ku Apokalipsie”. Wszyscy uczestnicy projektu otrzymają nagrody i upominki.

Monika Klawitter

28-30 czerwca 2012, Amfiteatr przy ul. Mostowej, teren Focus Mall Bydgoszcz

V Międzynarodowe Spotkania Artystów Ulicznych Bydgoszcz Buskers Festival 2012

Odbywający się od 2008 roku Bydgoszcz Buskers Festival to spotkanie międzynarodowej społeczności wędrownych artystów zwanych „buskerami”. Na festiwal składają się koncerty, pokazy, przedstawienia i happeningi prezentowane na ulicach Bydgoszczy.

Podczas nich podziwiać można niewiarygodne wręcz popisy cyrkowców, klaunów, muzyków, akrobatów, kuglarzy i wielu, wielu innych adeptów sztuki ulicznej. Na festiwalu gościliśmy już artystów z całego świata, m.in. z Anglii, Niemiec, Austrii, Włoch, Bułgarii, Argentyny, Boliwii, Szwajcarii, Hiszpanii, Japonii, Australii, USA, Ukrainy i Kanady.

Festiwal ze swoją oryginalną formułą eksponującą otwartość i dostępność dla widza, międzynarodową obsadą i szczególną medialnością wzbogaca kulturalny pejzaż Bydgoszczy, tworząc nowy estetyczny wizerunek przestrzeni publicznej. Na kilka dni przekształca ją Czerwiec 2012 |

| 49

wydarzenia

w tętniące życiem miejsce spotkań i zabawy. Jest przez to znakomitym uzupełnieniem dla innych wydarzeń kulturalnych organizowanych w Bydgoszczy w zamkniętych salach.

Oprócz ustalonych festiwalowych przystanków (Amfiteatr przy Mostowej, Focus Mall Bydgoszcz), w 5-tej edycji festiwalu buskerzy mają pełną swobodę przemieszczania i występów w centrum Bydgoszczy, a wystąpią m.in.: David Cassel (Kanada) komik-teatr uliczny Elkote (Chile) – komik-akrobata Familia Flamini (Chile) cyrk uliczny Waldini Chalupa (Chile) clown-kuglarz Menzo Menjunjes (Argentyna) clown-komik Tincho Fontalicio (Argentyna) – komik, cyrkowiec, uliczny grajek Maurangas (Argentyna) – aktor-akobata Mark Di Giuseppe (Włochy) – uliczny grajek El gran Enano (Urugway) – komik-akrobata Irena i Natalia Jewtuszok (Ukraina) – duet bandurzystek Nigel Hancock (Anglia) – grajek uliczny Teatr Pantomimy Mimo (Polska) – teatr Just Edi Show (Polska) – komik-ekwilibrysta Projekt jest finansowany z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Kujawsko-Pomorskiego na lata 2007-2013.

30.06.2012, godz. 10.00-18.00, Rybi Rynek, ul. Grodzka i Mostowa w Bydgoszczy

Jarmark Świętojański

W sobotę 30 czerwca zapraszamy wszystkich na Rybi Rynek, gdzie odbędzie się kolejny, już XXI Jarmark Świętojański. Impreza organizowana przez Wojewódzki Ośrodek Kultury i Sztuki na dobre zadomowiła się na bydgoskim Rybim Rynku, miejscu z wielowiekową tradycją handlową.

Z całej Polski do naszego miasta przybędą rzeźbiarze, garncarze, malarze, wikliniarze, hafciarki i koronczarki oraz wielu innych twórców nie mieszczących się w żadnych sztywnych konwencjach. Przywiozą ze sobą 50 |

| Czerwiec 2012

wspaniałe wyroby, które obejrzeć i zakupić będzie można w godzinach od 10.00 do 18.00. Wystawcy postarają się też nasycić nasze żołądki. Skosztujemy regionalnego jadła, domowej nalewki, sera, „swojskiej” wędliny, piwa ważonego wg oryginalnych średniowiecznych receptur czy powideł. Jarmarkowi towarzyszyć będzie „Święto chleba”, w którym udział wezmą najznamienitsi piekarze z Bydgoszczy i regionu. Odbędą się pokazy ginących zawodów i rzemiosł: będzie kowal, rzeźbiarz, garncarz, wikliniarz. Przez cały czas towarzyszyć nam będą popisy cyrkowców, klaunów, muzyków, akrobatów i kuglarzy, którzy występować będą w ramach Międzynarodowych Spotkań Artystów Ulicznych Bydgoszcz Busker Festiwal. Jarmarkowy tygiel zabaw z tradycją, historią i folklorem. Gorąco zapraszamy!!!

Katarzyna Wolska

Konkurs dla uczniów: „Życie i twórczość Leona Wyczółkowskiego”

Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy, Wojewódzki Ośrodek Kultury i Sztuki w Bydgoszczy oraz Muzeum Oświaty serdecznie zapraszają uczniów szkół bydgoskich do udziału w konkursie: „Życie i twórczość Leona Wyczółkowskiego”.

Konkurs plastyczny dla uczniów klas szkoły podstawowej inspirowany twórczością i sylwetką Leona Wyczółkowskiego – „Mistrz Leon i przyroda”.

Konkurs wiedzy o życiu i twórczości Leona Wyczółkowskiego dla uczniów klas gimnazjalnych: praca literacka – esej na temat dowolnego dzieła artysty zawierający podstawowe informacje o obrazie.

Konkurs fotograficzny dla uczniów klas ponadgimnazjalnych „Żywe obrazy” – polegający na odtworzeniu w rzeczywistości postaci z obrazów Leona Wyczółkowskiego.

Ponadto, zapraszamy do konkurs dla mieszkańców Bydgoszczy: „Moje Wspomnienie o ulicy Wyczółkowskiego” / „Moje Wspomnienia o Skrzetusku”.

Praca konkursowa o charakterze literackim powinna zawierać osobiste lub rodzinne wspomnienia dotyczące bydgoskiej dzielnicy Skrzetusko i ulicy Leona Wyczółkowskiego.

Agnieszka Wysocka

wydarzenia Fundacja Nowa Sztuka Wet Music Duchamperie – działania w muszli koncertowej i przestrzeni miejskiej

Słowo „muszla” towarzyszy nam od najmłodszych lat – już to jako wspomnienie z pierwszych wakacji nad morzem, już to w kontekście trudów pierwszej samodzielnej dziecięcej toalety. Fundacja Nowa Sztuka Wet Music zadba o to, aby w nadchodzące wakacje słowo to skojarzyło się mieszkańcom Bydgoszczy z aktywnym i rozwijającym wypoczynkiem, któremu towarzyszyć będą pokazy filmów, koncerty, warsztaty oraz wystawy. Jeśli komuś wakacje nie kojarzą się tylko i wyłącznie z leżakowaniem w Mielnie, a Egipt nie zawsze bywa bezpieczny, Fundacja oraz MCK zapraszają od połowy czerwca do końca sierpnia na serię imprez w bydgoskiej Muszli Koncertowej w ramach projektu „Duchamperie – działania w muszli koncertowej oraz przestrzeni miejskiej”.

21.06.2012, czwartek, godz. 21.30

Film „David chce odlecieć”

reż. David Sieveking, Niemcy/Austria/Szwajcaria 2010 David, młody niemiecki filmowiec odkrywa, że jego idol, reżyser David Lynch, praktykuje medytację Maharishiego i wierzy, że jest ona drogą do spełnienia. Zapatrzony w mistrza filmowiec spotyka się z reżyserem, uważnie wsłuchuje się w jego słowa, uiszcza 2000 euro wpisowego i rozpoczyna przygodę z medytacją transcendentalną. Śmierci guru uruchamia problemy walkę o sukcesję i rozłamy wewnątrz ruchu.

23.06.2012, sobota, godz. 21.00

KIRK (Warszawa) – koncert

Projekt powstał około 2000/2001. Punktem wyjścia była muzyka techno – wszystkie jej niepokorne nurty i artyści zorientowani na odkrywanie nowych obszarów.

Ciągłe poszerzanie horyzontów, użyźnianie wyobraźni wszystkim tym, w czym pobrzmiewa „flow”, „groove” „feeling”, „czad” i „wykop” musiało przeformułować podejście do dźwięku. kIRk zobaczył siebie jako projekt w działaniu – proces bez końca, z ideami, ale bez doktrynerstwa. Bo w istocie kIRk to wehikuł, który zabrnąć może w najbardziej nieprawdopodobne obszary. Estetycznie zespół dawno zarzuciło techno-ortodoksję. Pozostało natomiast zamiłowanie do undergroundowego etosu i przekonanie o potrzebie bezkompromisowości.

Jak dotąd numery kIRków znalazły się na pięciu winylach (m.in. dla Neue Heimat, Noodles Institute of Technology czy ukraińskiego Ghettofuck) i dwupłytowej, kompaktowej epce, którą wydała warszawska oficyna 16 Wersów. Zespół został dostrzeżony przez takie tuzy sceny elektronicznej jak Si Begg czy Mary Anne Hobbs, a ich występy miały miejsce na festiwalach Era Nowe Horyzonty, Heineken Open’er czy Satta Outside.

27.06.2012, środa, godz. 16.00

SIANO – warsztaty, część 1

SIANO to warsztaty rodzinne, dla dzieci i dorosłych.

Akcja miejskiego recyklingu i designu składa się z kilku prostych i relaksujących czynności: szyjemy z białego płótna sienniki, farbujemy na zimno, rozwieszamy w parku na sznurach pomiędzy drzewami kolorowe „pranie”. Będzie też możliwość ufarbowania własnej koszulki trykotowej. A wszystko w starych unikatowych baliach. Po takich przygotowaniach pora na część drugą, czyli zabawa z wielkim stogiem siana. Najpierw rozładujemy siano i zbudujemy wielki stóg. Do wyboru – będziemy oglądać film „Siano”, bawić się w tunelach w stogu, przenosić stóg metodą „podaj dalej”, układać wzory z siana, a na koniec zapakujemy siano do kolorowych sienników, żeby wspólnie usiąść, z sianka tworzyć figurki, teatrzyk i opowieść.

Prowadzenie: Katarzyna Torzewska 28.06.2012, czwartek, godz. 21.30

Film „I tak nie zależy nam na muzyce“ reż. Cédric Dupire, Gaspard Kuentz, Francja 2009

Jeden z najoryginalniejszych muzycznych dokumentów ostatnich lat. Panorama niezależnej sceny japońskiej, od noise’u, przez industrial, laptopy, minimal, po avant-pop. Siła filmu pochodzi m.in. ze zderzeń fragmentów koncertów z ujęciami z życia codziennego. Reżyserzy umieszczają twórczość ośmiu tokijskich muzyków na szerszym społecznym tle. Przez muzyczny pryzmat przepuszczają konfrontację idei niezależności z konsumpcyjnym charakterem życia we współczesnej metropolii.

29.06.2012, piątek, godz. 21.00

NAPSZYKŁAT (Poznań) – koncert

Napszyklat – (Robert Piernikowski, Marek Karolczyk) – duet mieszka i pracuje w Poznaniu, tworzy muzykę eksperymentalną na pograniczu elektroniki i akustyki.

W muzyce Napszykłat można doszukać się źródeł hiphopowych, współczesnej muzyki elektronicznej, muzyki konkretnej oraz noise’u, gdzie puls i chropowata tekstura dźwięku spotykają się z głosem Piernikowskiego, który jest również autorem tekstów.

Na ostatniej płycie „Kultur Shock” (Qulturap 2011) dźwięk i słowo obrazują kontekst funkcjonowania „pomiędzy”, gdzie stare zakurzone BMW z buczącym subwooferem na szlaku bez asfaltu, zatankowane na stacji benzynowej „Las Vegas” kieruje się gdzieś na wschód a łyse chłopaki z pitbullami spędzający swój czas na przystanku autobusowym, słuchający muzy z komórek notorycznie wystawiają środkowy palec w kierunku nadjeżdżających niemieckich aut. Za nimi największy na świecie Jezus.

Szczegółowy program na www.wetmusic.pl Na wszystkie wydarzenia wstęp wolny.

Zapisy na warsztaty: danka.milewska@wetmusic.pl lub telefonicznie: 513 910 378 inf. Artur Mackowiak

Czerwiec 2012 |

| 51

wydarzenia Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna 27.06.2012, godz. 18.00, Biblioteka Główna ul. Stary Rynek 24

Koncert piosenek Andrzeja Poniedzielskiego

Tym razem nasz gość wystąpi z koncertem piosenki poetyckiej, dla którego inspiracją było wydanie tomików poezji „Szumi czas” i „Jednocześnie”. Muzyce towarzyszyć będą opowieści, skecze i anegdoty.

Andrzej Poniedzielski – poeta, scenarzysta, autor tekstów piosenek – m.in. dla Elżbiety Adamiak, Michała Bajora, Haliny Frąckowiak, Edyty Geppert, Anny Marii Jopek, Maryli Rodowicz, Stanisława Soyki, Grzegorza Turnaua. Jako uczeń technikum założył szkolny kabaret, wiersze zaczął pisać, będąc na pierwszym roku studiów.

W 1995 roku utworzył wspólnie z Elżbietą Adamiak Piwnicę Artystyczną „Przechowalnia”, w której od 1999 r. prowadzi wraz z Arturem Andrusem wieczory kabaretowe. W marcu 2007 r., przyjmując propozycję Gustawa Holoubka, objął kierownictwo literackie „Sceny na dole” w warszawskim Teatrze Ateneum.

Udział w koncercie jest bezpłatny, odbiór wejściówek w Wypożyczalni Głównej WiMBP przy Starym Rynku 24 w terminie 18-22.06.2012 w godz. 9.00-19.00 (tel. 52 33 99 248). Ilość miejsc ograniczona.

Zajęcia edukacyjne

4.06.2012, godz. 10.30, WIMBP (Filia nr 17 dla dorosłych i dla dzieci ul. Łanowa 2) „Dzień przyjaciela w bibliotece” – zajęcia plastyczne dla przedszkolaków połączone z głośnym czytaniem wierszy i opowiadań o przyjaźni.

5.06.2012, godz. 15.30, WiMBP (Filia nr 10 dla dzieci i młodzieży ul. Broniewskiego 1) „Zabawa w introligatora” – tworzenie książki obrazkowej w oparciu o wiersz Wandy Chotomskiej pt. „Niebieska piosenka”.

5.06.2012, godz. 15.30, WiMBP (Filia nr 13 dla dzieci i młodzieży ul. Połczyńska 3) Spotkanie Kółka Plastycznego „Mały Artysta” – niezbędnik najmłodszego czytelnika, czyli tworzymy książki obrazkowe (warsztaty plastyczne).

12.06.2012, godz. 15.30, WiMBP (Filia nr 10 dla dzieci i młodzieży ul. Broniewskiego 1) Tworzymy kolorowy kolaż do wiersza Doroty Gellner pt. „Motyl” – kolaż wykonany będzie z produktów spożywczych (kasza, ryż, płatki).

12.06.2012, godz. 17.30, WiMBP (Filia nr 13 dla dorosłych ul. Gawędy 1) „Co nowego, co interesującego w Bibliotece? – kryminał dobry na lato” – spotkanie z seniorami, które przybliży im postać szwedzkiego pisarza Henninga Mankella.

13.06.2012, godz. 10.00, WiMBP (Filia nr 17 dla dzieci i młodzieży ul.Brzęczkowskiego 2) „Abecadło z książki wypadło” – iluminatorstwo, czyli poznajemy sztukę zdobienia książek.

14.06.2012, godz. 13.00, WiMBP (Filia nr 16 dla dorosłych ul. Broniewskiego 1) „Wspomnienia z PRL-u, czyli życie zaczyna się za pięć trzynasta” – występ Teatru Form Różnych Nasza Klasa.

15.06.2012, godz. 9.30, WiMBP (Filia nr 14 dla dzieci i młodzieży ul. Bohaterów Kragujewca 11) „Pippi jakiej nie znamy” – tworzenie książki obrazkowej.

15.06.2012, godz. 10.00, WiMBP (Filia nr 1 dla dzieci i młodzieży ul. Powst. Wielkopolskich 26) Tworzenie książki obrazkowej na podstawie baśni „Bursztynowa korona” – zajęcia literacko-plastyczne.

15.06.2012, godz. 12.00, WiMBP (Filia nr 13 dla dzieci i młodzieży ul. Połczyńska 3) „Niezbędnik każdego czytelnika” – tworzenie książki obrazkowej w oparciu o wybraną książkę.

20.06.2012, godz. 16.30, WiMBP (Filia nr 14 dla dorosłych i dla dzieci ul. Dworcowa 49) „Bajka o dwóch królestwach” spektakl teatralny dla dzieci i rodziców w wykonaniu Dziecięcego Teatrzyku „4 na 4” z Młodzieżowego Domu Kultury nr 5 w Bydgoszczy.

21.06.2012, godz. 17.00, WiMBP (Filia nr 4 dla dorosłych ul. Czerkaska 11) Spotkanie z poetą Arturem Łukasikiem.

6.06.2012, godz. 15.00, WiMBP (Filia nr 14 dla dorosłych i dla dzieci ul. Dworcowa 49) „Czerwcowe czytanki” – impreza dla dzieci zorganizowana w ramach akcji „Ogólnopolski Tydzień Czytania Dzieciom”.

25.06.2012, godz. 15.30, WiMBP (Filia nr 31 dla dorosłych i dla dzieci ul. Wielorybia 99) „Cała Polska czyta dzieciom” – głośne czytanie fragmentów książki Adama Bahdaja pt. „Wakacje z duchami”.

11.06.2012, godz. 16.00, WiMBP (Filia nr 17 dla dorosłych i dla dzieci ul. Łanowa 2) „Najpiękniejsze miejsca nad polskim morzem” – zajęcia edukacyjne z wykorzystaniem Internetu i księgozbioru.

26.06.2012, godz. 15.00, WiMBP (Filia nr 3 dla dorosłych i dla dzieci ul. Grunwaldzka 59) „Ludowe inspiracje: poznajemy kulturę ludową wybranych regionów Polski” – zajęcia edukacyjne.

12.06.2012, godz. 12.00, WiMBP (Filia nr 13 dla dzieci i młodzieży ul. Połczyńska 3) „Myślimy obrazem” – tworzenie książki obrazkowej z wykorzystaniem przygotowanej literackiej mapy.

26.06.2012, godz. 15.30, WiMBP (Filia nr 10 dla dzieci i młodzieży ul. Broniewskiego 1) „Nasze zwierzątka” – wykonywanie ozdób na ołówki z kolorowego filcu.

52 |

| Czerwiec 2012

wydarzenia Kinoteka Kinoteka dla dzieci? Czemu nie! W Małej Kinotece prezentować będziemy najciekawsze filmy dla najmłodszych. Na początek – najlepsze animacje ostatnich lat i szczypta klasyki. Mała Kinoteka startuje w ramach Festiwalu Książki Obrazkowej dla Dzieci LiterObrazki organizowanego przez bydgoską bibliotekę.

Wstęp wolny!

Na seanse zaprasza Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. dr. Witolda Bełzy w Bydgoszczy

Mała Kinoteka – seanse filmowe dla najmłodszych 14.06.2012, czwartek, godz. 18.00 / Błonie, biblioteka przy ul. Broniewskiego 1 15.06.2012, piątek, godz. 17.00 / Śródmieście, biblioteka przy ul. Dworcowej 49 16.06.2012, sobota, godz. 16.00 / Biblioteka Główna, Stary Rynek 24

17.06.2012, niedziela, godz. 13.00 / Biblioteka Główna, Stary Rynek 24 17.06.2012, niedziela, godz. 16.00 / Biblioteka Główna, Stary Rynek 24

Kinoteka Objazdowa / biblioteki osiedlowe 21.06.2012, czwartek, godz. 18.00, Błonie, ul. Broniewskiego 1 Happy go lucky, czyli co nas uszczęśliwia, reż. Mike Leigh / 2008 21.06.2012, czwartek, godz. 17.00, Wyżyny, ul. Przyjazna 13 Chłopiec z latawcem, reż. Marc Forster / 2007 28.06.2012, czwartek, godz. 18.00, Bartodzieje, ul. Skłodowskiej-Curie 33a Jak zostać królem, reż. Tom Hooper / 2010

LiterObrazki – Festiwal Książki Obrazkowej 11-17 czerwca 2012 W słoneczne czerwcowe dni do bydgoskiej biblioteki zawitają LiterObrazki – Festiwal Książki Obrazkowej dla Dzieci organizowany w dniach 11-17 czerwca 2012 roku przez Wojewódzką i Miejską Bibliotekę Publiczną w Bydgoszczy.

Wydarzenie promuje wciąż mało popularne zjawisko, jakim jest autorska książka obrazkowa, która stanowi często pierwsze spotkanie dziecka ze sztuką. Festiwal w atrakcyjny dla najmłodszych sposób ukazuje dokonania polskich autorów, ilustratorów i wydawców. To impreza dla czytelników poszukujących książek ciekawych i wartościowych, prezentująca alternatywę dla estetyki powszechnie spotykanej na sklepowych półkach.

W Bibliotece Głównej na Starym Rynku odbędą się warsztaty literackie i plastyczne, koncerty, spotkania z pisarzami i ilustratorami, seanse filmowe, gry i zabawy. Gościć będziemy m.in. Edytę Jungowską, Edwarda Lutczyna, Iwonę Chmielewską, Anię Brodę i czołówkę polskich ilustratorów, łącznie niemal 30 artystów. Nie zabraknie także wydarzeń towarzyszących – podczas festiwalu działać będzie Mała Kinoteka, zaś we współpracy z Ośrodkiem Działań Kulturowych LAS (odpowiedzialnym za stworzenie słynnych bydgoskich murali, m.in. Piotrusia Pana przy ul. 3 maja) w jednej z osiedlowych bibliotek stworzymy niezwykłą dekorację – najprawdziwszy mural!

LiterObrazki to antidotum dla łatwej rozrywki, jaką stanowią telewizja i komputery – wspaniały sposób na rodzinną zabawę w bibliotece!

Festiwal zakończy się prezentacją oferty niszowych polskich wydawnictw o najwyższym poziomie – literackim, ilustratorskim i edytorskim, stawiających książkę dla dzieci w nowym świetle. Wizytę w Bydgoszczy

K a t a r z y n a B o g u c k a , C o Tu J e s t G r a n e , i l u s t r a c j a

A l e k s a n d r a Wo l d a ń s k a - P ł o c i ń s k a , P i e r w s z e u r o d z i n y P r o siaczka, ilustracja

potwierdziły m.in. Wydawnictwo Dwie Siostry, Ezop, Zakamarki, Muchomor, Tako i Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Udział we wszystkich imprezach festiwalowych jest bezpłatny.

Więcej informacji: Strona internetowa: www.literobrazki.pl Facebook: www.facebook.com/LiterObrazki Czerwiec 2012 |

| 53

wydarzenia Młodzieżowy Dom Kultury Nr 5 1.06.2012, godz. 16.00-19.00

Festyn z okazji Dnia Dziecka – „Kolorowy Świat” 2.06.2012, godz. 10.00-18.00

VII Ogólnopolski Turniej Tańca „Bydgoskie Rytmy 2012” ZS 28

fot. Aleksandra Sobolewska

f o t . P. K o r p a l s k i

6.06.2012, godz. 16.00, klub

„Wieczór premier” – przedstawienie teatralno-muzyczne 16.06.2012, godz. 11.00, klub

„Piechotą do lata” koncert sekcji wokalnych na zakończenie roku 23.06.2012, godz. 11.00, Arthol Galeria

„Symbole Naszego Miasta” finał projektu i wystawa!

Projekt zakładał realizację warsztatów artystycznych promujących miasto Bydgoszcz w różnych środowiskach młodzieżowych. Grupy dobrane zostały różnorodnie, aby sprawdzić jakie jest spojrzenie młodego pokolenia na SYMBOLE NASZEGO MIASTA.

Warsztaty artystyczne integrujące poszczególne grupy dotyczyły interpretacji i przedstawienia symboli Bydgoszczy (włączając postać Leona Wyczółkowskiego jako patrona) i obiektów w wybranych technikach plastycznych tj. rzeźba przestrzenna, fotografie, foto collage, prace rysunkowe i malarskie. Poprowadzili je artyści – nauczyciele fordońskich placówek. Najciekawsze prace zostały wydrukowane jako pocztówki. Zostaną one zaprezentowane na wystawie połączonej ze spotkaniem integracyjnym wszystkich grup w MDK 5. Będzie można ją oglądać do 6 lipca 2012. Do końca listopada wystawa będzie prezentowana kolejno w poszczególnych ośrodkach biorących udział w projekcie.

Dokumentacja fotograficzna pracy i symboli miasta oraz pocztówki zostaną przesłane również do partnerskiego miasta Bydgoszczy – Kragujevca – w celu promocji miasta i nawiązania współpracy z młodzieżą z Serbii.

Projekt realizowany we współpracy z miastem Bydgoszcz i w ramach Bydgoskiego Grantu Oświadowego.

23.06.2012, godz. 16.00, klub

„Tu się gra” – koncert instrumentów klawiszowych

inf. Justyna Siemianowska

Klub „ODNOWA” 1.06.2012, piątek, godz. 14.30

MINI FESTYN Z OKAZJI DNIA DZIECKA

– w programie występy artystyczne, zabawy, konkursy z nagrodami. Miejsce imprezy plac przed Klubem „ODNOWA”.

5.06.2012, wtorek, godz. 15.30 Wieczorek taneczny w Klubie Seniora „Kalina” 6.06.2012, środa, godz. 16.30

„Podwodny świat” – Zabawy plastyczne dla dzieci 12.06.2012, wtorek, godz. 15.30 Wieczorek taneczny w Klubie Seniora „Kalina” 54 |

| Czerwiec 2012

13.06.2012, środa, godz. 16.30

„Na niebie tyle gwiazd…”

– Zabawy plastyczne dla dzieci

15.06. 2012, piątek, godz. 17.00 Klub Polskiej Książki – Gdy sny na jawie gonią marzenia – promocja książki Jolanty Kowalskiej „Sny na jawie” 22.06.2012, piątek, godz. 16.30 „Muzyczne Prezentacje” – uroczysty koncert z okazji zakończenia roku kulturalnego w wykonaniu uczniów z sekcji muzycznych działających w Klubie „ODNOWA”.

26.06.2012, wtorek, godz. 15.30 Wieczorek taneczny w Klubie Seniora „Kalina”

wydarzenia Rok Leona Wyczółkowskiego w placówkach oświatowych 1.06.2012, Młodzieżowy Dom Kultury nr 5 „Teka Bydgoska” BGO – cykl plenerów – tworzenie wedut bydgoskich „na wzór” tek tworzonych przez Leona Wyczółkowskiego 1.06.2012, Młodzieżowy Dom Kultury nr 5 I Międzyszkolny Przegląd Twórczości Dzieci i Młodzieży „Motyw Drzewa – czar krajobrazu” – wystawa w ARTHOL GALERII – przegląd twórczości plastycznej jako forma integracji i twórczej rywalizacji placówek oświatowych, w których inspiracją są dzieła L. Wyczółkowskiego.

5.06.2012, godz. 14.00 – otwarcie wystawy, Gimnazjum nr 22, ul. Dąbrowskiego 8, wystawa potrwa do 8 czerwca Wystawa pokonkursowa „Dziś i jutro. Bydgoszcz przyszłości inspirowana twórczością Leona Wyczółkowskiego”. Wernisaż, program artystyczny, rozdanie nagród i dyplomów 5.06.2012, Zespół Szkół Samochodowych Rozstrzygnięcie konkursu plastycznego „Leon Wyczółkowski w oczach młodego człowieka XXI wieku”. Konkurs został ogłoszony w kilku kategoriach: najciekawsza prezentacja multimedialna, album, plakat oraz komiks.

5.06.2012, MDK 2 „Słońce świeci dla wszystkich dzieci” – rodzinny, integracyjny piknik malarski na terenie MDK 2.

2, 3, 9 i 10 czerwca 2012, Wyspa Młyńska „EN FACE” warsztaty portretowe w plenerze. IX Eedycja Bydgoskich Ekspresji Malarskich. Organizator – MDK nr 4 12.06.2012, godz. 10.30, Aula Zespołu Szkół Ogółnokształcących nr 2, ul. Nowodworska 13, wystawa potrwa do 13 czerwca Wystawa pokonkursowa „Dziś i jutro. Bydgoszcz przyszłości inspirowana twórczością Leona Wyczółkowskiego”. Otwarcie wystawy i atrakcje dla gości. Organizator – Gimnazjum nr 22 im. gen. J.H. Dąbrowskiego

14.06.2012 godz. 17.00, Klub Arka ul. Konopnickiej 24a, w ystawa potrwa do 15 czerwca Wystawa pokonkursowa „Dziś i jutro. Bydgoszcz przyszłości inspirowana twórczością Leona Wyczółkowskiego”. Otwarcie wystawy i atrakcje dla gości.

Organizator – Gimnazjum nr 22 im. gen. J.H. Dąbrowskiego 15.06.2012, sala widowiskowa Pałacu Młodzieży Pałacowe Potyczki z KLIO – Leon Wyczółkowski – życie i dzieła. Finał konkursu regionalnego dla gimnazjalistów.

17.06.2012, Osiedle Błonie Festyn Muzyczne Błonie. Występy zespołów tanecznych i muzycznych z ZSiP nr 1, MDK nr 3, prezentacja prac plastycznych tematycznie związanych z obchodami roku L. Wyczółkowskiego. Organizator – Rada Osiedla Błonie we współpracy ze szkołami.

18-22.06.2012, Zespół Szkół nr 32 Prace inspirowane naturą i obrazami Leona Wyczółkowskiego „Drzewa”. Wystawa poplenerowa.

19.06.2012, godz. 10.00, MDK nr 2 Warsztat – giełda pomysłów edukacyjnych – „Historia jednego obrazu” – w ramach Konferencji „Dozwolone do lat 18, czyli sztuka animacji dzieci i młodzieży.

21.06.2012, godz. 11.00, Dom Kultury „Modraczek” Twoja Bydgoszcz, Panie Leonie. IV Miejski konkurs interdyscyplinarny o Bydgoszczy i Regionie „Z okna Słonecznika…” (L. Wyczółkowski). Organizator SP 38 24.06.2012, MDK 1, ul. K.K. Baczyńskiego 3 Wyczółkowski w plenerze. Konkurs plastyczny inspirowany twórczością Leona Wyczółkowskiego. inf. Hanna Paprocka

Młodzieżowy Dom Kultury Nr 4 1.06.2012, sobota, godz. 10.00, boisko „SZANTY NAD BRDĄ” – konkurs piosenki żeglarskiej

20.06.2012, środa, godz. 16.00, boisko „DZIEŃ RODZINY” – festyn rodzinny

15.06.2012, środa, godz. 16.00, sala nr 5 „WĘDKARSKIE OPOWIEŚCI” – quiz wiedzy przyrodniczej i ekologicznej dla dzieci 19.06.2012, piątek, godz. 16.00, sala nr 5 „POCZTÓWKA Z WAKACJI” – tworzenie pocztówek i nauka pisania listów

26.06.2012, wtorek, godz. 16.00, sala gimnastyczna „ŻEGNAJ SZKOŁO NA WESOŁO” – zabawa taneczna dla każdego inf. Ł. Malinowski S. Pacewicz, A. Merder

Czerwiec 2012 |

| 55

wydarzenia Pałac Młodzieży 1 i 2 czerwca 2012 udział Pałacu Młodzieży w Festiwalu Maskotek z okazji Dnia Dziecka – impreza otwarta dla najmłodszych. Zapraszamy do parku W. Witosa, na tereny zielone przy muszli koncertowej. W programie m.in. zabawy sportowe, plastyczne, animacje oraz występy pałacowych zespołów artystycznych.

3.06.2012, godz. 15.00

Olimpiada OYAMA Karate W niedzielę w sali sportowej Pałacu Młodzieży rozegrana zostanie kolejna edycja „Olimpiady OYAMA Karate”.

Zawodnicy w wieku od 4,5 do 15 lat rywalizować będą podzieleni według wieku i stopnia zaawansowania w trzech konkurencjach: sprawnościowej, „Ducha Walki” (walka „na tarczy”) oraz „Kata” (formy techniczne).

Na finalistów czekają atrakcyjne medale i dyplomy.

Olimpiada zostanie przeprowadzona przy współpracy z Urzędem Miasta Bydgoszczy, Pałacem Młodzieży, MDK nr 5 oraz Hurtownią Sprzętu Sportowego „PAAK”.

Jak co roku wspierać nas organizacyjnie będą rodzice uczestników zajęć. Ekipę sędziowską tworzyć będą instruktorzy Bydgoskiego Klubu OYAMA Karate Pałac: Sensei Sławomir Posłuszny 4 Dan, Tomasz Zaboklicki 1 Dan, Hubert Sobolewski 1 Dan, Sempai Zbigniew Podsiadły 2 kyu, Roksana Maćkowska 2 kyu.

13.06.2012, sala widowiskowa Finał konkursu „Przyroda na wagę złota” 14.06.2012, godz. 11.00

Konferencja naukowa, pt. „Świat Wiedzy”

Pierwsze tego typu spotkanie w województwie, w ramach cyklu „Forum Olimpijczyków” Konferencja adresowana jest do uczniów szkół gimnazjalnych. Spotkanie ma na celu wielopłaszczyznowe i wszechstronne rozwijanie i wspieranie uzdolnień młodych ludzi oraz zaprezentowanie na szerszym forum „ucznia zdolnego”. Konferencję poprowadzą laureaci oraz finaliści olimpiad ogólnopolskich wiodących szkół bydgoskich.

Uczniowie wygłoszą wykład na dowolnie wybrany przez siebie temat z dziedziny, w której są specjalistami.

Sala widowiskowa w Pałacu Młodzieży. Zgłoszenia grup

proszę nadsyłać do 6 czerwca – Ewa Sawoszczuk tel.

501 745 076 lub na adres e-mailowy: ewamusic@go2.pl Pałac Młodzieży w Bydgoszczy, ul. Jagiellońska 27, tel. 523 210 081, wew. 333 15.06.2012, godz. 10.30, sala widowiskowa

„Bajdobrzenie na scenie” – adaptacja bajki

15.06.2012, godz. 12.00 Międzygimnazjalny Konkurs Historyczny „Potyczki z Klio” 16.06.2012, godz. 9.00, sala widowiskowa IX Ogólnopolski festiwal Małych Form Scenicznych „Abracadabra – pierwsze kroki na scenie w języku francuskim” 18.06.2012, godz. 11.00 Cykl imprez poświęconych słowu i książce pn. „Święto słowa” – impreza miejska, warsztaty, konkursy, wykłady 19.06.2012, basen Pałacu Młodzieży Amatorskie Zawody Pływackie „Złoty Delfin” 19.06.2012 Podsumowanie projektu „Bydgoszcz – moja mała Ojczyzna” oraz wręczenie odznak „Młodego Przyjaciela Bydgoszczy” 19.06.2012, godz. 10.00 Konferencja „Dozwolone do lat 18. – sztuka animacji dzieci i młodzieży”. Będzie ona rodzajem aneksu Bydgoskiego Kongresu Kultury. Kierujemy ją do animatorów oraz edukatorów dzieci i młodzieży bydgoskiego środowiska oświatowego. Konferencja połączy w sobie spotkanie plenarne (Pałac Młodzieży), będące rodzajem analizy SWOT – krytyki i obrony aktualnego systemu edukacji kulturalnej dzieci i młodzieży oraz stanu funkcjonowania placówek. Druga część to tematyczne panele, poświęcone czterem głównym obszarom działalności edukacyjno-animacyjnej (teatr, plastyka, muzyka, taniec) połączone z prezentacją warsztatu artystycznego, z aktywnym udziałem młodzieży, które odbywać się będą równolegle w Pałacu Młodzieży,

DKF Niespodzianka w Pałacu Młodzieży zaprasza na kinowe seanse w czerwcu środa, 6 czerwca, godz. 19.30 Spadkobiercy (The Descendants), reż. Alexander Payne, USA 2011, 115 min. czwartek, 14 czerwca, godz. 19.30 Wszystkie odloty Cheyenne’a (This Must Be a Place), reż. Paolo Sorrentino, Włochy/Irlandia/Francja 2011, 118 min. czwartek, 21 czerwca, godz. 19.30 Lęk wysokości, reż. Bartosz Konopka, Polska 2011, 90 min. czwartek, 28 czerwca, godz. 19.30 56 |

| Czerwiec 2012

Dziewczyna z tatuażem (The Girl with the Dragon Tatoo), reż.

David Fincher, USA 2011, 158 min.

CENA KARNETU: 24 zł CENA POJEDYNCZEGO BILETU NORMALNEGO: 8 zł CENA KARNETU ULGOWEGO: 15 zł CENA BILETU ULGOWEGO (MŁODZIEŻ PONADGIMNAZJALNA, STUDENCI): 5 zł Karnety i bilety do nabycia w portierni Pałacu Młodzieży przed seansem.

Kontakt: Pałac Młodzieży w Bydgoszczy, Dominik Wierski, tel. 52 321 00 81 wew. 359.

inf. Dominika Kosińska

wydarzenia MDK nr 2, MDK nr 4, MDK nr 5. Organizatorzy: MDK nr 2 i Pałac Młodzieży.

23.06.2012, godz. 11.00 2. Granda Filmowa – Horrory. Granda Filmowa jest interaktywnym konkursem wiedzy o filmie adresowanym do uczniów szkół gimnazjalnych. Główne cele przedsięwzięcia to szeroka edukacja filmowa młodzieży i przygotowanie jej do aktywnego odbioru dzieła filmowego, a także integrowanie uczniów szczególnie zainteresowanych kinem. Sala 115.

24.06.2012, godz. 11.00 ZYGZAK – Zabawowy Klub Filmowy Malucha zaprasza na pokazy filmów animowanych dla dzieci w wieku od 3 lat. Spotkanie III, czyli blok polskich bajek animowanych, czas pokazów około 45 min i 20 minut zabawy po filmach. Bilety w cenie 8 zł tylko dla rodziców. Sala widowiskowa.

26.06.2012 Podsumowanie roku szkolnego 2011/2012 w Pałacowej Katedrze Historii. Wręczenie statuetek nagrodzonym w konkursie Potyczki z Klio 27.06.2012, godz. 17.00, sala widowiskowa Koncert na zakończenie roku szkolnego Pałacu Młodzieży 28.06.2012 Zakończenie roku szkolnego w Dziecięcej Akademii Sztuki

Fordon Cały Dzień Dobry 2012 Cały Dzień Dobry to inicjatywa kilkunastu osób, którzy obrali sobie za cel ożywienie życia kulturalnego, sportowego i alternatywnego w Bydgoszczy. To pomysł na spędzenie wspólnie zorganizowanego czasu w wybrany przez siebie sposób, produktywnie, nietypowo, przyjemnie i z pożytkiem dla swojego zdrowia, z pożytkiem dla rozwijania swoich pasji i pomysłów.

Organizujemy koncerty, turnieje, obozy, zajmujemy się szeroko pojętym projektowaniem czasu wolnego. To próba powstańczego okrzyku nawołującego całe miasto Bydgoszcz, i inne miasta, do stworzenia swobodnej przestrzeni kulturalno-muzyczno-sportowej, w której wspólnie mogą spędzić czas na dobrej zabawie artyści, sportowcy, muzycy, tancerze, kobiety i dzieci, starsi i młodsi, babcie i dziadki, i wujostwo, i chomik pana Mariana spod trójki na parterze.

Mamy przyjemność zaproponować alternatywne podejście do zainteresowań, które mogą stać się pasją i sposobem na życie. Fundamentem naszego Stowarzyszenia jest sztuka i sport. Chcemy rozwoju każdej z tych dziedzin na bardzo szeroką skalę. Chcielibyśmy wskrzesić i wydobyć z podziemi talenty z naszego miasta.

30 czerwca 2012, sobota, teren boiska szkolnego SP nr 65 w Bydgoszczy im. Czesława Tańskiego Harmonogram dnia: 8.00-17.20 Turniej koszykówki (Orlik) – „ALL DAY LONG STREETBAL 2012” 10.00-13.00 „DUŻY FINAŁ MAŁYCH LUDZI” – Bieg z przeszkodami dla dzieci (Orlik) 11.00-15.00 Autobus krwiodawstwa 12.00-17.30 Aranżacja muzyczna – In-Deed (powierzchnia asfaltowa – scena) 12.30-13.00 Pokaz grupy ratowniczo-obronnej 13.00-19.00 Grill 14.30-14.45 pokaz grupy Braterstwo Stylu 16.30-17.00 bitwa taneczna Braterstwo Stylu vs Born2Dance 17.30-21.00 Koncerty główne (powierzchnia asfaltowa – scena) 17.30-17.50 Mistah Lego 18.10-18.50 Paffrazi 19.00-20.00 BiszOerKay & DJ Paulo 20.05-20.50 In-Deed

21.00 Zakończenie Czerwiec 2012 |

| 57

wydarzenia Młodzieżowy Dom Kultury Nr 2 2.06.2012, godz. 10.00, sala nr 9

XI Wojewódzki Rodzinny Turniej Szachowy z okazji Dnia Dziecka

Impreza towarzyszy XXXI Dniom Szwederowa. Rodzinę reprezentuje dorosły (18 lat) i dziecko rocznik 1999 lub młodsze. Organizatorzy liczą na udział ok. 20 rodzinnych reprezentacji. Turniej spełnia ważną rolę w integracji środowiska szachowego oraz w popularyzacji gry szachowej wśród dzieci i młodzieży. Turniej zostanie rozegrany systemem szwajcarskim, na dystansie 9 rund (tempo 15 min. – na zawodnika). W turnieju obowiązują przepisy Kodeksy Szachowego. Impreza otrzymała Bydgoski Grant Oświatowy.

5.06.2012, godz. 15.30, teren MDK2

Rodzice i nauczyciele – dzieciom

czyli słońce świeci dla wszystkich dzieci – rodzinny festyn plenerowy adresowany do środowiska Szwederowa, Górzyskowa, Wzgórza Wolności, w którego organizowanie od wielu lat zaangażowana jest także Rada Rodziców działająca przy placówce.

Festyn zwyczajowo połączony jest z Dniem Dziecka i podsumowaniem roku szkolnego. W ramach imprezy przewidziane są prezentacje artystyczne w wykonaniu zespołów dziecięcych i młodzieżowych oraz teatralne prezentacje rodziców na scenie plenerowej oraz wiele bezpłatnych atrakcji dla naszych milusińskich ( dmuchana zjeżdżalnia, pokazy rycerzy, karate, wozów strażackich, wspólny grill ) i wiele stoisk tematycznych sponsorów, partnerów i instytucji współpracujących z MDK2 (gry strategiczne, pokazy robotyki i prezentacje fryzjerskie itp.). Na dzieci czekają liczne konkursy z nagrodami. Ważną część imprezy stanowić będzie plenerowa akcja plastyczna dedykowana Leonowi Wyczółkowskiemu. PĘDZLEM i SŁOWEM MALOWANE. Przewidujemy udział ok.

900 osób. Impreza została wyróżniona Bydgoskim Grantem Oświatowym.

17.06.2012, godz. 10.00 sala sportowa

GRAWITACJE

Koncert kół tanecznych na zakończenie roku szkolnego 2012/2012 – stanowi on artystyczne podsumowanie rocznej pracy z wszystkimi grupami tanecznymi działającymi w MDK2, połączone z wyróżnieniem najlepszych uczestników zajęć 17.06.2012, godz. 15.00, sala 2 i 9

Wieczór z fantastyką

– tym razem pod hasłem FOLKLOR A FANTASTYKA – w programie min. prelekcje, spektakl teatralny, scenki kabaretowe, gry fantastyczne 19.06.2012, godz. 10.00

DOZWOLONE DO LAT 18. – czyli sztuka animacji dzieci i młodzieży – konferencja

Bydgoski Grant Oświatowy.

Projekt skierowany jest do animatorów oraz edukatorów dzieci i młodzieży bydgoskiego środowi58 |

| Czerwiec 2012

ska oświatowego. Pragniemy, przy Państwa udziale, stworzyć kontekst nie tylko do wspólnej dyskusji, ale również wypracowania wniosków dotyczących naszej pracy w obszarze aktywności kulturalnej najmłodszych, także w perspektywie nowej strategii kulturalnej Bydgoszczy. Mamy obowiązki względem młodego uczestnika kultury – kształtowania i wychowywania młodego pokolenia do czasu wolnego, do kultury i do życia społecznego.

Konferencja będzie pierwszym tego typu spotkaniem „branżowym” w ramach bydgoskiego środowiska oświatowego. Jako nauczyciele przedmiotów artystycznych, bibliotek, świetlic, klubów, poradni, ośrodków szkolno-wychowawczych, wychowawcy klas integracyjnych, instruktorzy placówek wychowania pozaszkolnego „cierpimy” na brak uprofilowanych merytorycznie spotkań i warsztatów. Nie mamy tak do końca orientacji, jakim dysponujemy potencjałem.

Konferencja połączy w sobie spotkanie plenarne (Pałac Młodzieży), będące rodzajem krytyki i obrony aktualnego bydgoskiego systemu edukacji kulturalnej dzieci i młodzieży Pragniemy również przedstawić szerszej publiczności postulaty Stolika Edukacji Kulturalnej zgłaszanych w czasie Bydgoskiego Kongresu Kultury, podsumować projekt ALFABET KULTURY, zrealizowany przez Instytut Kulturoznawstwa WSG oraz przedstawić nowy – SZKOŁA KULTURY. Druga część to tematyczne panele, poświęcone czterem głównym obszarom działalności edukacyjno-animacyjnej (teatr, plastyka, muzyka, taniec) połączone z prezentacją warsztatu artystycznego, z aktywnym udziałem młodzieży, które odbywać się będą równolegle w Pałacu Młodzieży, MDK nr 2, MDK nr 4, MDK nr 5. Celem będzie zinwentaryzowanie ograniczeń i potrzeb środowiska oraz stworzenie banku wspólnych inicjatyw. W ramach konferencji zaprezentowane zostaną także wybrane projekty zgłoszone do obchodów roku Wyczółkowskiego przez placówki oświatowe.

Konferencja „Dozwolone do lat 18.

– czyli sztuka animacji dzieci i młodzieży 19.06.2012 godz. 10.00, sala widowiskowa Pałacu Młodzieży – oficjalne otwarcie konferencji godz. 10.15-13.00 – obrady plenarne 10.15-11.30 wystąpienia: – Iwona Waszkiewicz, Dyrektor Wydziału Edukacji Urzędu Miasta Bydgoszczy „Animacja kulturalna dzieci i młodzieży – nie? – chciane dziecko placówek oświatowych” – prof. Marek Chamot, Dyrektor Instytut Kulturoznawstwa Wyższej Szkoły Gospodarki w Bydgoszczy „ALFABET KULTURY – dwa języki – dwa światy?!”

– dr Jerzy Zastempowski, Kujawsko-Pomorskie Centrum Edukacji Nauczycieli w Bydgoszczy „Doskonalenie animatorów kultury – luksus czy konieczność?”

wydarzenia

– Michał Tabaczyński, Bydgoski Informator Kulturalny, „Stolik Edukacyjny Bydgoskiego Kongresu Kultury – gdy zaczęliśmy z sobą rozmawiać!”

– Marcin Płocharczyk, Ośrodek Działań Kulturowych LAS „Mój ślad w kulturze – czego szukają młodzi” – Bogna Wojciechowska-Blachowska, Komisja Edukacji Rady Miasta Bydgoszczy „Projekt – Szkoła Kultury – do dyskusji” godz. 11.30-13.00 – dyskusja godz. 13.00-14.00 – przerwa kawowa godz. 16.00-18.00 – panele dyskusyjne i otwarte warsztaty: „Dźwiękoszczelni” – rzecz o muzyce – Pałac Młodzieży (ul. Jagiellońska 27) „Obrazoburcy” – rzecz o plastyce – Młodzieżowy Dom Kultury nr 5 (ul. Krysiewiczowej 8 – Fordon) „Zamaskowani” – rzecz o teatrze – Młodzieżowy Dom Kultury nr 2, ul. Leszczyńskiego 42) „Na trzy pa” – rzecz o tańcu – Młodzieżowy Dom Kultury nr 4 (ul. Dworcowa 82) Zapisy na konferencję: Biuro organizacyjne – MDK nr 2, tel. 523 731 795, kom. 604 220 828.

Na panele tematyczne obowiązuje wstępna rejestracja, na podstawie karty zgłoszeń przesłanej drogą elektroniczną – e-mail: mdk2jordan@poczta.onet.pl do dnia 15 czerwca 2012 21.06.2012, godz. 16.00, sala sportowa

XIII Spotkania Integracyjne O uśmiech dziecka

Jest to impreza ciesząca się dużym uznaniem i popularnością wśród dzieci niepełnosprawnych. Spotkanie ma charakter artystycznych prezentacji (teatralnych, tanecznych, wokalnych, plastycznych) szkół specjalnych, stowarzyszeń, świetlic środowiskowych, warsztatów terapii zajęciowej oraz grup i zespołów artystycznych MDK2 oraz zaprzyjaźnionych szkół i placówek. Co roku impreza gromadzi ok. 200 uczestników.

22.06.2012, godz. 16.00, sala 2

III etap VII Konkursu Wiedzy i Umiejętności „wielcy kompozytorzy Europy”

Finał imprezy połączony z koncertem i ogłoszeniem wyników – tym razem w kręgu zainteresowań uczestników konkursu znaleźli się Bach, Mozart, Bethoven – Uczestnicy konkursu będą musieli wykazać się dobrą znajomością życia i twórczości kompozytorów, ale również literatury muzycznej.

23.06.2012, godz. 11.00, teren placówki

Słońce, plaża, czyli Hawaje… w MDK 2

Impreza środowiskowa o charakterze artystyczno-integracyjnym dla dzieci i rodziców. Z przymrużeniem oka zakończymy rok szkolny w placówce i powitamy wakacje.

MŁODZI POD LUPĄ (3)

WUWU, czyli Ewa Strusewicz – w opowieści Justyny Superczyńskiej – instruktorki teatralnej Ogromna wrażliwość, niespożyta dawka energii i szaleństwa i jeszcze więcej uroku, a to wszystko ukryte w niewielkiej osobie… Dzisiejsza Ewa z odważną fryzurą, kolczykami tu i ówdzie, obuta w 22-dziurkowe glany, nie przypomina 7 letniej nieśmiałej dziewczyneczki z warkoczykami, która pod opieką mamy przyszła na pierwsze zajęcia teatralne do MDK 2. A już wtedy było widać, że niebanalna to osobowość…

A u aktora to najważniejsze.

Dziś Ewa ma lat 17. Oczy i niesamowity uśmiech zostały i to one chyba sprawiają, że Ewa czaruje… wychodzi na scenę i cichną wszystkie odgłosy i szmery. Od pierwszych chwil pracy z Ewką, wiadomo było, że to „zwierzę sceniczne”. W role wchodziła intuicyjnie, wystarczyło leciutko ją nakierować, podać jakieś skojarzenia i sama pięknie budowała swoją postać. I każda z jej kreacji była niezwykła i nietuzinkowa. A spory wachlarz się tego nazbierał. Nieznośnie namolna, ale i sympatyczna Letycja Petronella Wampir (w „Strasznej Przygodzie Edzia Wampira” – scenariusz powstał na motywach opowiadania 9 letniej wówczas Ewy), wzruszająca nastolatka w „Mamie-Nic”, nieco naiwna, z ogromnym apetytem na życie Tania z „Czwartej Siostry” czy wreszcie kobieca i emocjonalna Lucjetta w „Awanturze w Chioggi. WUWU – bo tak ją w teatrze nazywają, na próbach daje z siebie dużo, ćwiczy z korkiem (dykcja!), cierpliwie powtarza kwestie, wchodzi w kontakt z partnerem, ale tak naprawdę dopiero w czasie spektaklu pokazuje na co ją stać, to sceniczne deski dodają jej skrzydeł i energii i sprawiają, że po prostu nie można oderwać od niej oczu, przykuwa uwagę widzów i trzyma ją do ostatnich chwil. Z niespożytą energią wchodzi w każde zadanie aktorskie, ma przy tym ogromny dystans do siebie i oryginalne, jak na ten wiek, poczucie humoru. Mam wrażenie, że potrafiłaby zagrać nawet grzankę z serem lub kipiące kakao, improwizacja to jej żywioł – im bardziej „odjechane” zadanie tym lepiej. Prywatnie Ewa jest równie energetyczna i ma wiele różnorodnych pasji: gra na gitarze elektrycznej, śpiewa w zespole, interesuje się filmem, ma za sobą pierwsze próby reżyserskie i od niedawna sama projektuje i wykonuje stroje oraz biżuterię, nieźle rysuje i w wolnych chwilach tworzy kolaże. Jeśli słowo pisane to Andrzej Pilipiuk, a jeśli film to Tim Burton, muzyka –zawsze, dużo i różnorodna. Uczy się w III Liceum Ogólnokształcącym, a od blisko 10 lat związana jest z Młodzieżowym Domem Kultury nr 2 w Bydgoszczy. Ma za sobą wiele sukcesów scenicznych, nagrody indywidualne za kreacje aktorskie.

Warto zapamiętać tę niezwykle barwną i niebanalną młodą osobę, bo niezależnie od tego, która z jej pasji w końcu dojdzie do głosu i pochłonie bez reszty, musimy trzymać za nią kciuki WARTO!!!

Inf. Bogna Blachowska

Czerwiec 2012 |

| 59

wydarzenia Młodzieżowy Dom Kultury Nr 1 5.06.2012, godz. 10.00

III Zawody Międzyszkolne „Śmieszne sporty” Konkurs zmagań sportowych dzieci z kl. I szkoły podstawowej polegający na wspólnym wykonywaniu nietypowych zadań połączonych z wesołą zabawą.

9.06.2012, godz. 10.00

XVI Przegląd Gitarowy

cykliczna impreza muzyczna mająca charakter konkursu o zasięgu wojewódzkim, podczas której prezentowane są umiejętności gitarowe uczestników.

24.06.2012

Festyn na zakończenie roku szkolnego,

który odbędzie się na terenach rekreacyjnych MDK nr 1. W programie przewidziane są występy młodych artystów z MDK nr 1, gry i zabawy sportowe, rodzinny turniej szachowy, konkursy plastyczne, loteria fantowa, domowe wypieki i grill. Festyn rozpocznie się o godzinie 13.00 zapraszamy! inf. Katarzyna Sawczuk, Grażyna Goralewska

Dom Kultury MODRACZEK 6.06.2012, środa, godz. 15.00 Spotkanie w Klubie Seniora 9.06.2012, sobota godz. 15.30-19.30 Popołudnie taneczne w Klubie Seniora 13.06.2012, środa, godz. 15.00 Spotkanie Klubu Seniora 14.06.2012, czwartek, godz. 18.00

Kawiarnia Literacka, gość: Wojciech Kowalczyk, prowadzenie spotkania – W. Barbara Jendrzejewska 16.06.2012, sobota, godz. 15.30-19.30 Ostatnie przedwakacyjne „Popołudnie taneczne w Klubie Seniora” 1.06.2012, piątek, godz. 16.00

Dzień dziecka

– konkurs plastyczny połączony z wystawą Kotów Rasowych – Stowarzyszenie Miłośników Kotów Cat Club Animals 2.06.2012, sobota, godz. 15.30-19.30 Popołudnie taneczne w Klubie Seniora

60 |

| Czerwiec 2012

17.06.2012, niedziela, godz. 13.30-21.00

„XIV Wiosna na Wyżynach”

– Festyn przy Zespole Szkół nr 19 ul. A. Grzymały-Siedleckiego 11 21.06.2012, czwartek, godz. 18.00 „Czwartkowy wieczór z muzyką” Michał Trella – flet poprzeczny

wydarzenia Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Toruniu 2 czerwca 2012, godz. 12.00, wystawa będzie czynna do 9 czerwca, wstęp wolny

Otwarcie wystawy prac słuchaczy Sekcji Plastycznej Toruńskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku oraz prezentacja prof. Mariana Stępaka „Prawda artysty”

Wystawa jest prezentowana podczas obchodów święta Województwa Kujawsko-Pomorskiego.

Najważniejsza jest radość tworzenia Po zimowej przerwie wznawia działalność Galeria Spotkań mieszcząca się w Wojewódzkim Ośrodku Animacji Kultury przy ul. Szpitalnej 8 w Toruniu. W maju prezentowana była wystawa Last minute – ekspozycja studentów Wydziału Sztuk Pięknych UMK i Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. W pierwszy czerwcowy weekend otwarta zostanie natomiast wystawa zbiorowa słuchaczy Sekcji Plastycznej Toruńskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Wernisaż odbędzie się w sobotę, 2 czerwca o godzinie 1200, w jego trakcie prof. Marian Stępak wygłosi prelekcję Prawda artysty.

15.06.2012, godz. 17.00, wystawa będzie prezentowana do końca czerwca Ogłoszenie wyników konkursu fotograficznego Dzieciństwo organizowanego w ramach XXI Konfrontacji Amatorskiej Twórczości Artystycznej Regionu pod patronatem Przewodniczącej Sejmiku Województwa Kujawsko-Pomorskiego Doroty Jakuty

Dzieciństwo sfotografowane

Kolejną wystawą prezentowaną w Galerii Spotkań WOAK w czerwcu będzie pokonkursowa ekspozycja Dzieciństwo, na którą złożą się prace nadesłane na konkurs fotograficzny organizowany w ramach Konfrontacji Amatorskiej Twórczości Artystycznej Regionu.

Otwarcie wystawy pokonkursowej połączone będzie z ogłoszeniem wyników konkursu, na który nadeszło kilkadziesiąt zgłoszeń.

26 czerwca, godz. 11.00, wstęp wolny Zakończenie Programu edukacji kulturalnej dla dzieci ze szkół wiejskich (Uroczystość odbędzie się w Muzeum Etnograficznym im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej)

Półroczna przygoda ze sztuką We wtorek, 26 czerwca w Toruniu podsumowana zostanie dwudziesta edycja Programu edukacji kulturalnej dla dzieci ze szkół wiejskich. W trakcie uroczystego zakończenia uczestnicy – dzieci z klas piątych szkół wiejskich z województwa kujawsko-pomorskiego – zaprezentują owoce swojej półrocznej przygody ze światem sztuki. Program edukacji kulturalnej w tym roku objął uczniów z: Piechcina, Świedziebni, Zelgna, Płowiec i Bieganowa, Bądkowa i Stolna – w sumie 163

Zajęcia w Muzeum Etnograf ic znym

dzieci. Program trwał od lutego do czerwca i w tym czasie dzieci uczestniczyły w lekcjach realizowanych w toruńskich instytucjach kultury: Muzeum Etnograficznym, Muzeum Okręgowym, Teatrze Zaczarowany Świat, Galerii i Ośrodku Plastycznej Twórczości Dziecka, Toruńskiej Orkiestrze Symfonicznej oraz w Wojewódzkim Ośrodku Animacji Kultury (zajęcia teatralne, taneczne, plastyczne i muzyczne).

Najbliższe warsztaty i szkolenia:

2 czerwca – Rodzinne gry i zabawy. Warsztaty z cyklu Za-bawialnia, czyli sposoby na pogodę i niepogodę dla całej rodziny. Rodzinne warsztaty artystyczne – zajęcia prowadzi Alicja Usowicz. Koszt akredytacji 40 PLN. 2-3 czerwca – Warsztaty charakteryzacji filmowej z wykorzystaniem efektów specjalnych „Zombie” – zajęcia prowadzą: Małgorzata Maykut i Michał Zabielski. W programie warsztatów są podstawy charakteryzacji filmowej, telewizyjnej oraz scenicznej. Koszt akredytacji 150 PLN. 9 czerwca – Jak przygotować oprawę rodzinnej imprezy z udziałem dzieci? Warsztaty z cyklu Za-bawialnia, czyli sposoby na pogodę i niepogodę dla całej rodziny. Rodzinne warsztaty artystyczne – zajęcia prowadzi Krystyna Poznańska. Koszt akredytacji 40 PLN, termin zgłoszeń: 25 maja.

16-17 czerwca – Kurs pedagogiki cyrku dziecięcego.

Spotkanie V Opr. Kamil Hoffmann, Jerzy Rochowiak

Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Toruniu ul. Szpitalna 8, 87-100 Toruń, tel./fax: 56 6522027, 56 6522028, 56 6522755, 56 6570290, 56 6570291 www.woak.torun.pl; e-mail: woak@woak.torun.pl Czerwiec 2012 |

| 61

wydarzenia Dwór Artusa w Toruniu 1.06.2012, piątek, godz. 19.00, Galeria Artus, wstęp wolny „Toruń miastem sportu” – wernisaż wystawy toruńskich fotografów sportowych Z okazji odbywających się w Polsce i na Ukrainie Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej, Dwór Artusa organizuje wystawę fotograficzną zatytułowaną Toruń Miastem Sportu. Wystawa zaprezentuje 60 zdjęć sportowych wykonanych przez toruńskich fotografów prasowych.

Będziemy mogli podziwiać prace: Jacka Smarza, Mariusza Murawskiego, Grzegorza Olkowskiego, Adama Zakrzewskiego i Marcina Łaukajtysa.

2.06.2012, sobota, godz. 19.30, Sala Wielka, bilety – 20 zł (normalny), 15 zł (ulgowy)

Sentido del Tango, czyli Zmysł Tanga & Milonga w Dworze Artusa

Nocna impreza, podczas której królować będzie tango. Zaprezentuje się zespół Sentido del Tango, który zaprezentuje utwory Tango Nuevo Astora Piazzolli, klasyczne Tanga Argentyńskie we własnych aranżacjach oraz kompozycje własne w klimacie tanga argentyńskiego. Po koncercie wszystkich chętnych zapraszamy do tańca w ramach nocnej Milongi.

7.06.2012, czwartek, godz. 19.00, 27.06.2012, środa, godz. 16.30, 18.00, Sień Dworu Artusa, bilety – 6 zł (normalny), 4 zł (ulgowy)

Oprowadzanie po Dworze Artusa

Dwór Artusa to także zabytek historyczny i architektoniczny. Raz w miesiącu, pod okiem przewodnika, wszyscy chętni mogą obejrzeć niedostępne zakamarki budynku, posłuchać historii, opowieści i legend związanych z Dworem Artusa. Oprowadzanie odbędzie się, gdy zbierze się grupa minimum 5 osób.

11.06.2012, poniedziałek, godz. 20.30, Sala Wielka, bilety – 35 zł

Shannon – koncert dla kibiców

Z okazji Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej EURO2012 oraz pobytu dużej grupy kibiców drużyny Irlandii w To-

runiu, zamieniamy Dwór Artusa w irlandzki pub. Wystąpi zespół Shannon, jedna z najciekawszych rodzimych formacji wykonujących muzykę irlandzką. Na wszystkich chętnych czekać będzie piwo (jeden kufel wliczony w cenę biletu) oraz możliwość wspólnego muzykowania z artystami. Ilość miejsc ograniczona!

12.06.2012, wtorek, godz. 18.30, Sala Wielka, wstęp wolny

IX Koncert Kompozytorski – Pięciolinia dla Papieża

Spotkanie poświęcone będzie Janowi Pawłowi II i odbędzie się już po raz dziewiąty, wspominając tym samym pobyt Papieża Polaka w Toruniu i Bydgoszczy.

14.06.2012, czwartek, godz. 18.30, Kafeteria Struna światła, wstęp wolny

Czwartki z filozofią: Filozofia religii – krytyka czy apologia?

– wykład dr hab. Tomasza Kupsia

Na czym polega specyfika filozoficznego ujęcia religii? Jakie różnice dzielą filozofię religii od teologii, albo religioznawstwa? Co łączy nauki o religii? Na te pytania postara się odpowiedzieć swoim wykładem dr hab. Tomasz Kupś.

17.06.2012, niedziela, godz. 17.30, Sala Mała, bilety – 20 zł (normalny), 15 zł (ulgowy)

Jazz w Artusie – Tomasz Licak / Sebastian Zawadzki

Tomasz Licak / Sebastian Zawadzki – to zespół uformowany przez dwóch studentów Carl Nielsen Academy of Music w Odense (Dania). Doświadczonemu saksofoniście Tomkowi Licakowi partneruje młody toruński pianista Sebastian Zawadzki. Artyści wykonują autorską muzykę, która łączy różnorakie wpływy: od klasycznego jazzu, przez folk na muzyce awangardowej kończąc.

29.06.2012, piątek, godz. 20.30, Sala Wielka, bilety – 20 zł (normalny), 15 zł (ulgowy)

Premiera filmu Homo Musicus w reżyserii Ryszarda Kruka

Homo Musicus to najnowszy film dokumentalny uznanego toruńskiego reżysera Ryszarda Kruka. Próbuje on znaleźć odpowiedź na pytanie: kim jest człowiek muzyczny? Poprzez intrygujące rozmowy z twórcami – muzykami, pośród których znajdują się m.in. Bogdan Hołownia, Sofa, Ergo, Tomasz Cebo, przyglądamy się nie tylko różnym gatunkom muzycznym, ale także dowiadujemy się czym w istocie dla artystów jest muzyka. Po pokazie filmu okazja do spotkania z bohaterami i twórcami produkcji.

62 |

| Czerwiec 2012

wydarzenia Kino Orzeł …a w kinie Orzeł ciepło, cieplej, gorąco

Mały Orzeł

Miesiąc zaczniemy od propozycji dla najmłodszych w postaci dwudniowego przeglądu pod wspólnym szyldem Mały Orzeł organizowanego jako filmowy Dzień Dziecka. Następnie kontynuacja repertuaru z maja w postaci „Wichrowych wzgórz” Andrei Arnold oraz „Wszystkich odlotów Cheyene’a” z głośną rolą Seana Penna. Jeszcze w pierwszej połowie miesiąca zobaczymy animację „Chico i Rita” oraz bardzo interesujące „Opowieści, które żyją tylko w pamięci”. 22 czerwca natomiast zobaczymy premierowo polski film grozy z 1929 roku „Mocny człowiek” z muzyką na żywo skomponowaną i zagraną przez Marcina Pukaluka. Poza tym czeka nas spotkanie z wybijającym się lokalnym twórcą filmowym Rafałem Kapelińskim. I na koniec muzyczno-festiwalowa komedia „Tej nocy będziesz mój” oraz „Grabarza” – najlepszy węgierski film ubiegłego roku.

Sekret Eleonory (premiera) „Sekret Eleonory” to animowana podróż do magicznego i bajkowego świata książek, gdzie znakomite postaci, znane każdemu małemu czytelnikowi, ożywają, a czytanie staje się umiejętnością na wagę złota. Rodzina małego Nataniela dostaje w spadku po cioci Eleonorze dom wraz z bogatą biblioteką. Problemy finansowe rodziców chłopca sprawiają, że bezcenne książki mają zostać sprzedane. Nataniel odkrywa, że biblioteka cioci Eleonory ma niezwykłą moc, zaczyna szukać sposobu by ocalić książki oraz ich bohaterów dla kolejnych pokoleń.

Mia i Migusie Podczas budowy luksusowego kompleksu hotelowego, w środku rozległego i pięknego lasu, jeden z robotników o imieniu Pedro zostaje uwięziony w podziemnym tunelu. Kilkuletnia Mia udaje się na poszukiwania zaginionego ojca. Dziewczynka, aby dotrzeć do miejsca budowy, wędruje przez tajemniczy las. Spotyka w nim stworzenia zwane Migusiami.

Sekrety księgi z Kells Kells to opactwo położone w hrabstwie Meath w Irlandii.

Z niego pochodzi główny bohater filmu, wesoły i uczynny dwunastolatek Brendan. Pomaga on m.in. opatowi w budowie muru, który ma ochronić wioskę przed Wikingami. Brendan nie zna świata poza murem, aż do momentu, gdy do Kells przybywa Brat Aidan z Iony. Rozpoznaje on w poczciwym dwunastolatku talent i angażuje go do pomocy w pracy nad niezwykłą księgą przygotowywaną przez celtyckich mnichów.

U Akcja „U” rozgrywa się w wielkim zamku nad morzem, gdzie w smutku i towarzystwie dwóch złośliwych szczurów żyje księżniczka Mona. Widoku jej łez i przygnębienia znieść nie może dziewczynka o imieniu U, wyróżniająca się tym, że jej głowę zdobi róg jednorożca.

U zaprzyjaźnia się z Moną.

KARNET RODZINNY/GRUPOWY

Kino Orzeł wprowadza również nową propozycję dla rodzin oraz większych grup widzów w postaci Karnetu Rodzinnego/Grupowego. Karnet kosztuje 30 zł i ważny jest dla 3-4 osób, każda następna osoba to kolejne 5 zł. To znaczy że za jedyne 50 zł na seans może wejść nawet 8 osób.

8.06.2012, godz. 20.15

Spotkanie z Rafałem Kapelińskim

Spotkanie autorskie z Rafałem Kapelińskim oraz pokaz filmów „Emilka płacze”, „Konfident”, „Fundacja kultura”.

Rafał Kapeliński. Absolwent Wydziału Filologii Angielskiej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (1994), Wydziału Zarządzania i Administracji Mediami (MBA) Uniwersytetu Washington w Seattle (USA) i Londyńskiej Szkoły Filmowej (LFS) w Londynie. W latach 19931994 pełnił funkcję Dyrektora Biura Festiwalowego Festiwalu Operatów Filmowych Camerimage w Toruniu.

W 2006 razem z Piotrem Ledwigiem utworzył firmę Aurora Film Production z siedzibą w Katowicach. Firma zrealizowała dwa filmy fabularne

– Emilka Płacze i Ballada o Piotrowskim – oraz dwa filmy dokumentalne – Wzywam BH-Q i Spitfire z Occoches. Pełnometrażowy projekt Rafała Na dachu zakwalifikował się do programu Cinefondation Residency sponsorowanego przez festiwal filmowy w Cannes (2009). Jego krótki metraż Grzebanie Konia był finalistą w europejskim konkursie ko-produkcyjnym organizowanym przez Fundację Boscha w Stuttgarcie, w Niemczech. Obecnie pracuje nad swoim debiutem pełnometrażowym pt. Dziennik z wycieczki do Budapesztu.

Emilka płacze Wydarzenia z 1982 roku na Śląsku w intymnym oświetleniu: przez pryzmat dorastającego chłopca beznadziejnie zakochanego w córce zomowca.

czyli dzień dziecka w kinie Orzeł (1-2 czerwca)

Czerwiec 2012 |

| 63

wydarzenia Fundacja Kultura Piotr Piotrowski pracuje jako pan „złota rączka” dla małej prowincjonalnej fundacji. Ale chce więcej.

Konfident Pieniążkowie są zwyczajną, polską rodziną mieszkającą na przedmieściach małego miasteczka. Sąsiedztwo byłych komunistów sprawia, że ich życie z każdym dniem coraz bardziej zamienia się w piekło.

22.06.2012, godz. 20.15

Mocny człowiek Seans/Koncert Seans polskiego, niemego filmu z 1929 roku „Mocny człowiek”, z muzyką na żywo skomponowaną i odtworzoną przez Marcina Pukaluka.

nie do ciężkich, mrocznych brzmień z doświadczeniem wyniesionym z wieloletniej aktywności na gruncie muzyki ethno. W jego podejściu do muzyki uderza prostota środków, przejrzystość formy oraz niekiedy radykalna selekcja dźwięków.

Cechy te wpisują go w powstały w latach 60–tych nurt minimal music.

Szczególną pozycję w jego twórczości zajmują kompozycje do filmów niemieckich ekspresjonistów (Metropolis, Gabinet Doktora Caligari, Nosferatu-Symfonia Grozy). Łączą one w sobie głęboką fascynację przestrzenią wyrażającą się w dbałości o warstwę brzmieniową utworów, umiejętne operowanie nastrojem oraz wyczucie dramatyzmu.

30.06.2012, godz. 18.00, wstęp wolny

Podnieść się, by nie upaść – premiera filmu

Bohater – Henryk Bielecki – jest typem mocnego człowieka, dążącego za wszelką cenę do sławy i bogactwa. Morduje podstępnie zapomnianego pisarza oraz fałszuje weksel, by rękopisy ofiary wydać pod własnym nazwiskiem. Nie jest jednak zwykłym „zbirem duchowym” i „genialnym pasożytem, wysysającym soki z innych”. Sława i bogactwa zdobyte kosztem ruiny innych, są dlań niczym wobec wyśnionego ideału ukochanej. Gdy spotyka ów ideał na swej drodze, odradza się moralnie, czując całą nędzę swego poprzedniego postępowania. Dopiero dzięki Ninie „mocny człowiek” staje się naprawdę mocnym człowiekiem, zwycięża bowiem ona w nim zło, które kazało mu deptać życie ludzkie w dążeniu ku własnemu szczęściu.

Marcin Pukaluk. Kompozytor, muzykolog i multiinstrumentalista. Łączy wykształcenie oraz upodoba64 |

| Czerwiec 2012

Scenariusz, reżyseria: Dariusz Landowski; Zdjęcia: Dariusz Landowski, Bogdan Szetela, Michał Frączek, Mateusz Frączek, Tomasz Lewandowski, Maciej Jurek; Występują: Ewa Stołowska, Ewa Helena Kania, Janusz Kwasowski, Hubert Białczewski, Jakub Elwertowski, Dariusz Landowski, Paulina Halecka, Kristianna Grigoryan, Grażyna Gruszka, Kacper Ligarzewski, Piotr Simson, Beata Biernacka, Milana Kalisz, Alina Kondrat, Paulina Łangowska, zespół Sellisternium.

Po seansie zagrają bydgoskie zespoły, których utwory znalazły się w filmie „Podnieść się, by nie upaść”: Sellisternium i Gravity. Dariusz Landowski jest współzałożycielem zespołu Kredki, gitarzystą, wokalistą i autorem tekstów, twórcą dokumentów muzycznych „Variete muzyka bez końca”, „Kredką pomazane” oraz teledysków. „Podnieść się by nie upaść” to jego debiut fabularny, zainspirowany obserwacją osób borykających się z problemem alkoholizmu i lekturą artykułu na temat uzależnienia wśród kobiet sukcesu.

Film nie jest jednak studium psychologicznym, ale swego rodzaju impresją. – Ktoś może nawet powiedzieć, że to film o miłości, nie o alkoholizmie, i chyba tak powinien być odbierany – mówi reżyser. – Mam tylko nadzieję, że ten obraz coś zasygnalizuje, delikatnie odciśnie swoje piętno na widzach o podobnej wrażliwości co ja.

Filmy w Kinie ORZEŁ Wichrowe wzgórza

„Wichrowe wzgórza” to najnowsza, rewolucyjna adaptacja klasycznej brytyjskiej powieści, wielokrotnie przenoszonej na kinowy ekran.

To historia wielkiej namiętności Catherine i Heathcliffa. Opowieść o pożądaniu, okrucieństwie, zazdrości, bólu i zemście. O wszystkim tym, co w miłości najsilniejsze i najbardziej pierwotne. Bez niepotrzebnych słów. Pośród zamglonych wrzosowisk Yorkshire.

Wszystkie odloty Cheyenne’a

Cheyenne to dawny muzyk rockowy, który w wieku pięćdziesięciu lat wciąż nosi się jak za czasów swej młodości. Śmierć ojca, z którym nie był w najlepszych stosunkach, sprawa że wraca z Europy do USA. Tam odkrywa, że jego rodzic miał obsesję – chciał zemścić się za upokorzenia, których doznał z rąk pewnego człowieka.

Chico i Rita

„Chico i Rita” to opowieść o wielkiej miłości utalentowanego pianisty Chico i pięknej, obdarzonej niezwykłym głosem Rity. Ich wspólna historia zaczyna się na Kubie w 1948 roku, ale los rzuci kochanków do Nowego Jorku, Paryża, a nawet Hollywood. Bohaterów opartego na prawdziwej historii filmu połączyło pożądanie i muzyka, która odgrywa w „Chico i Rita” niezwykle ważną rolę. Na doskonałej ścieżce dźwiękowej usłyszymy jazz, cubop, mambo, sambę…

Walhalla. Mroczny wojownik

Czciciele dawnych bogów kontra pierwsi chrześcijanie. Nicholas Winding Refn, reżyser „Drive”, zaprasza do świata wikingów na okrutne widowisko. Rok 1000. Jednooki wojownik (Mads Mikkelsen) od lat trzymany jest w klatce przez wrogie plemię, które zmusza go do krwawych walk. Kiedy udaje mu się w końcu odzyskać wolność, spotyka na swojej drodze pierwszych

wydarzenia chrześcijan. Namawiają go oni do udziału w krucjacie i wyprawie do Jerozolimy. Jednooki decyduje się wyruszyć razem z nimi w stronę nieznanego świata. Prosto do jądra ciemności.

Opowieści, które żyją tylko w pamięci

Zainspirowana lokalną legendą poetycka historia wioski w brazylijskim interiorze, gdzie czas dawno stanął w miejscu. Wyczekując z utęsknieniem deszczu ostatni żyjący mieszkańcy fikcyjnej Jotuomby spędzają czas na rozmowach, grze w bule i wspólnych posiłkach.

Pewnego dnia do zamkniętej społeczności przybywa Rita, młoda fotograf zafascynowana aurą zastygłego w czasie miejsca. Dziewczyna tchnie nowe życie w uśpioną osadę, wnosząc do codzienności starszych ludzi delikatny urok młodzieńczej radości.

Tej nocy będziesz mój

Co się stanie, jeśli na 24 godziny zostaniesz nierozerwalnie związany z drugim człowiekiem? To właśnie przydarza się Adamowi i Morello.

Oboje są muzykami – on gra elektro pop w duecie ze swoim kumplem Tyko; ona jest liderką punkowego zespołu The Dirty Pinks. Czekając na występ, wdają się w głupią sprzeczkę, którą słyszy przechodzący obok kaznodzieja. W imię miłości skuwa ich ze sobą kajdankami, po czym znika z kluczem. Początkowa frustracja bohaterów z czasem zamienia się w niechętną akceptację, a stąd już tylko krok do prawdziwego uczucia…

Grabarz

Adaptacja opowiadania Rainera Marii Rilkego o tajemniczym młodzieńcu obejmującym posadę grabarza w San Rocco. Nieznajomym fascynuje się córka miejscowego podesty. Spędza z nim całe dnie w cmentarnym ogrodzie, prowadząc rozmowy o śmierci. Tymczasem miasteczko nawiedza plaga.

Ludzie masowo umierają, ostatni żywi pchają na cmentarz wozy pełne trumien.

1 czerwca piątek 2 czerwca sobota 3 czerwca niedziela

18.00

11.00-16.00 18.00 20.30 4 czerwca 18.00 poniedziałek 20.30 5 czerwca 18.00 wtorek 20.30 18.00 8 czerwca piątek

20.15

21 czerwca czwartek

18.00 20.15 18.00 20.15 18.00 20.15 18.00 20.15 18.00 20.15 18.00 20.15 18.00 20.15 18.00 20.15 18.00 20.15 18.00 20.15 18.00 20.15

22 czerwca piątek

20.15

9 czerwca sobota 10 czerwca niedziela 12 czerwca wtorek 13 czerwca środa 15 czerwca piątek 16 czerwca sobota 17 czerwca niedziela 18 czerwca poniedziałek 19 czerwca wtorek 20 czerwca środa

23 czerwca 18.00 sobota 20.00 24 czerwca 18.00 niedziela 20.00 25 czerwca 18.00 poniedziałek 20.00 26 czerwca 18.00 wtorek 20.00 27 czerwca 18.00 środa 20.00 28 czerwca 18.00 czwartek 20.00 29 czerwca 18.00 piątek 20.00 30 czerwca 18.00 sobota

Sekret Eleonory Mia i Migusie; Sekrety księgi z Kells; U Wichrowe wzgórza Wszystkie odloty Cheyenne’a Wichrowe wzgórza Wszystkie odloty Cheyenne’a Wichrowe wzgórza Wszystkie odloty Cheyenne’a Chico i Rita Spotkanie autorskie z Rafałem Kapelińskim oraz pokaz jego filmów krótkometrażowych: Emilka płacze, Konfident, Fundacja kultura Chico i Rita Opowieści, które żyją tylko w pamięci Chico i Rita Opowieści, które żyją tylko w pamięci Chico i Rita Opowieści, które żyją tylko w pamięci Chico i Rita Opowieści, które żyją tylko w pamięci Opowieści, które żyją tylko w pamięci Walhalla. Mroczny wojownik Opowieści, które żyją tylko w pamięci Walhalla. Mroczny wojownik Opowieści, które żyją tylko w pamięci Walhalla. Mroczny wojownik Opowieści, które żyją tylko w pamięci Walhalla. Mroczny wojownik Opowieści, które żyją tylko w pamięci Walhalla. Mroczny wojownik Opowieści, które żyją tylko w pamięci Walhalla. Mroczny wojownik Opowieści, które żyją tylko w pamięci Walhalla. Mroczny wojownik Mocny człowiek – Seans z muzyką na żywo skomponowaną i odtworzoną przez Marcina Pukaluka Walhalla. Mroczny wojownik Grabarz Walhalla. Mroczny wojownik Grabarz Walhalla. Mroczny wojownik Grabarz Walhalla. Mroczny wojownik Grabarz Walhalla. Mroczny wojownik Grabarz Walhalla. Mroczny wojownik Grabarz Tej nocy będziesz mój Grabarz Podnieść się, by nie upaść premiera. Po seansie spotkanie z twórcami i koncert zespołu SELLISTERNIUM

Kino Orzeł ul. Marcinkowskiego 12 bilety normalne 14 zł ulgowe 11 zł Na spotkanie i pokaz filmów Rafała Kapelińskiego 8 czerwca – bilety 5 zł 1-2 czerwca na filmy dla dzieci – wstęp wolny 30 czerwca na film i koncert – wstęp wolny

Czerwiec 2012 |

| 65

wydarzenia V Bydgoski Festiwal Wodny „Ster na Bydgoszcz 53˚N, 18˚E” V Bydgoski Festiwal Wodny „Ster na Bydgoszcz 53˚N, 18˚E” to trzydniowa impreza organizowana na przeuroczej Wyspie Młyńskiej – zielonym centrum rekreacji, kultury i wypoczynku w sercu Bydgoszczy, wypełniona atrakcjami na wodzie i lądzie.

W tym roku w dniach 22-24 czerwca na miłośników sportów wodnych, aktywnego wypoczynku oraz wszystkich, którzy chcą ciekawie spędzić czas, organizatorzy przygotowali m.in.: – „Noc szantową” z udziałem gwiazd polskiej sceny, – spotkania ze sławnymi wodniakami (Joanna Pajkowska, Roman Paszke, Bronisław Radliński), – „Koncert na wodzie” – Gary Guthman Quartet, – uroczystą paradę jednostek pływających, – koncert „Wiedeń nad Brdą”, czyli Marek Czekała z Orkiestrą – pokazy sportów wodnych, – występy zespołu Zejman&Garkumpel – warsztaty budowy łodzi i umiejętności żeglarskich, – „Kuchenne szaleństwa. Frutti di Mare” – pokazy kulinarne połączone z degustacją, – wystawy plenerowe oraz wiele innych atrakcji.

W programie V edycji Festiwalu wiele niespodzianek znajdą dla siebie również najmłodsi uczestnicy.

Podczas imprezy, tradycyjnie już, swoje podwoje otworzy Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, z „bydgoska nocą muzealną”, interesującymi wystawami i eventami.

Bydgoski Festiwal Wodny to bez wątpienia największe święto wodne w regionie. Z roku na rok przedsięwzięcie to widocznie ewoluuje, by coraz skuteczniej osiągać swoje cele; przyczyniać się do promowania Bydgoszczy, jako ważnego punktu na Międzynarodowej Drodze Wodnej E-70, popularyzować żeglugę śródlądową w regionie oraz zainteresować bydgoszczan oraz turystów tematyką wodną poprzez organizację różnorodnych atrakcji sportowych, turystycznych, kulturalnych, ekologicznych i innych.

Organizatorem jest Urząd Miasta Bydgoszczy.

Obierz STER NA BYDGOSZCZ 53˚N, 18˚E i baw się razem z nami podczas czerwcowego Festiwalu!

Najnowsze informacje na: www.sternabydgoszcz.pl 66 |

| Czerwiec 2012

wydarzenia Miejskie Centrum Kultury 1.06.2012, piątek, godz. 10.00, MCK, bilety 17 zł, w przedsprzedaży 16 zł

Dzień Dziecka z Bydgoskim Teatrem Lalek BURATINO – „Ach, ta Mysia” – spektakl

1.06.2012, piątek, godz. 10.00-19.00, Muszla Koncertowa

Festiwal Maskotek Korporacyjnych i Symboli Miejskich – Festiwal Maskotek DWA DNI WSPANIAŁEJ ZABAWY Z MASKOTKAMI! Serdecznie zapraszamy do udziału w Festiwalu Maskotek Korporacyjnych i Symboli Miejskich, który odbędzie się w dniach 1-2.06.2012 w Bydgoszczy, w Muszli Koncertowej. Organizatorem tego wydarzenia jest Bydgoska Lokalna Organizacja Turystyczna (BYLOT), WSG oraz firma BLUZ s.c. Partnerami medialnymi są: Radio Eska, Express Bydgoski, Partnerami: Pałac Młodzieży, Miejskiej Centrum Kultury, Sponsorem: Energomiar Sp. z o. o.

W programie: 10.00-11.30 – KOLOROWY POCHÓD uczniów szkół podstawowych oraz przedszkoli, który jest formą świętowania Dnia Dziecka i początkiem festiwalu. Pochód rozpocznie się o godzinie 10.00 przemarszem z placu na terenie WSG w Bydgoszczy (zbiórka przy bramie głównej, od ul. Garbary 2) i zakończy się w Muszli Koncertowej w Parku im. Witosa. Dzieci maszerować, ubrane na kolorowo, z wesołymi transparentami i ulubionymi pluszaki. W pochodzie będą uczestniczyły również maskotki.

11.30 – ROZPOCZĘCIE FESTIWALU BEZPIECZNE WAKACJE: pokazy pogotowia, policji, konkursy dla dzieci Występy Zespołów Tanecznych z Pałacu Młodzieży: Tańca Współczesnego „DT‑Dominutki” i „Małe Dominutki” Zabawa teatralna – Pracownia teatru i tańca MCK Kolejne intrygujące wydarzenia to: nauka TAŃCA MASKOTEK; prezentacje maskotek, pokaz edukacyjny; czytanie bajek na dobranoc; dmuchany plac zabaw oraz gry i zabawy z animatorami. Ponadto na terenie przy Łuczniczce będą miały miejsce pokazy WOPR, przejażdżki łódkami sportowymi, pn. Bezpieczne wakacje na wodzie, w godz. 16.00-18.00. Na ulicy Długiej odbędzie się Kolorowy Jarmark, na który zapraszamy w godz. 10.00-16.00.

2.06.2012, sobota, godz. 10.00-19.00, Muszla Koncertowa

Festiwal Maskotek Korporacyjnych i Symboli Miejskich – Magiczny Piknik

Piknik rozpoczynamy „Bajowym Śniadaniem”, które serwują bydgoskie hotele od godz. 10.00 do 12.00.

Kolejne atrakcje to: pokazy edukacyjne; konkurs o Byd-

goszczy; dyskoteka z maskotkami; pokazy edukacyjne; prezentacje maskotek.

1.06.2012, piątek, godz. 17.00, Galeria Wspólna

„NEGATYWNI”

– spotkanie fanów fotografii analogowej, prowadzi Marta Wiśniewska-Krasuska 1.06.2012, piątek, godz. 17.00, Pianola

Prawa starości: Happening „Publiczne wyznanie wieku” 1.06.2012, piątek, godz. 19.00, Pianola

Prawa starości: pokaz filmu „Pora umierać”,

dzięki uprzejmości BEST CO, pokaz bezpłatny Prawa starości 1.06.2012, Pianola, Bydgoszcz ul. Jagiellońska 2.

17.00 Happening „Publiczne wyznanie wieku” 19.00 Pokaz filmu „Pora umierać” (dzięki uprzejmości BEST CO, dystrybutora filmu, możemy zaprosić widzów na bezpłatny pokaz) 2.06.2012, Sala widowiskowa APK 11.00 Wykład „Motyw starości w sztuce” 12.00 Wykład „Motyw starości w literaturze” 13.00 Wykład „Motyw starości w filmie” 14.00 Dyskusja na temat projektu „Prawa starości” 15.00 Warsztaty taneczne Szczegółowych informacji udziela Aleksandra Grudzińska – studentka i współautorka projektu, telefon 784770347, e-mail aleksandra90@poczta.onet.pl oraz opiekunka projektu dyplomowego Magorzata DysarzLewińska, e-mail Malgorzata.dysarz@byd.pl Zapraszamy 1 i 2 czerwca!!!

4.06.2012, poniedziałek, godz. 16.00, Galeria Miejska BWA

Wernisaż I Bydgoskiego Przeglądu Plastycznej Twórczości Dzieci i Młodzieży KOTŁOWNIA

Będzie to podsumowanie „plastycznego” roku szkolnego i konfrontacja dorobku artystycznego kół zainteresowań i sekcji plastycznych działających na terenie Bydgoszczy.

Czerwiec 2012 |

| 67

wydarzenia 6.06.2012, środa, godz. 19.00, MCK

Koncert publiczny specjalności Wokalistyka Jazzowa Wydziału Dyrygentury, Jazzu i Edukacji Muzycznej Akademii Muzycznej w Bydgoszczy (z udziałem zespołów combo) 6.06.2012, środa, godz. 22.00, Pianola, bilety 10 zł

Novika i trzy inne duety djskie 8.06.2012, piątek, godz. 17.00, Galeria Wspólna

„NEGATYWNI”

– spotkanie fanów fotografii analogowej, prowadzi Marta Wiśniewska-Krasuska

11.06.2012, poniedziałek, godz. 18.00, MCK, wstęp wolny

Pokaż się w teatrze! „Au! Tobus” Teatr W NIEWOLI UST działający przy Pałacu Młodzieży zaprezentuje spektakl „Auu! tobus – czyli niezwykła jazda stylistyczna” według Raymonda Queneau w adaptacji i reżyserii Jacka Małachowskiego.

Przechodniu, 10 czerwca ubierz się w stylu retro i przyjdź na Wyspę Młyńską!

Nie masz stroju takiego kostiumu? – Też przyjdź!

Leon Wyczółkowski zaprasza na Imieniny!

Czy ubiegłoroczna plenerowa impreza „Imieniny Leona” zainspirowała obwieszczenie Roku Leona Wyczółkowskiego, czy może po prostu druga edycja edukacyjno-rekreacyjnego pikniku stanie się przysłowiową wisienką na słodkim torcie, jaki przez cały rok Mistrz Leon serwuje mieszkańcom nie tylko Bydgoszczy A.D. 2012? – Nieistotne. Najważniejsze, że 10 czerwca Wyspa Młyńska znów stanie się miejscem wspólnej zabawy i nauki Bydgoszczan, pikniku w stylu retro, trwającym od południa do godziny 18.00! Zapraszamy każdego!

Imieninową ofertę przygotowują m.in. Miejskie Centrum Kultury, bydgoskie Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego i cała plejada organizacji, stowarzyszeń, grup artystycznych, którym nie obojętna jest sztuka najwybitniejszego malarza i grafika związanego z naszym regionem. 10 czerwca zobaczymy na Wyspie zarówno reprodukcje dzieł „Wyczóła”, jak i ich współczesne interpretacje w stylu street artu, czy prace namalowane na miejscu, przez imieninowych gości!

Tego dnia wszystkie wystawy muzealne w obiektach przy Wyspie Młyńskiej i Mennicy będą dostępne za darmo. – „Wyczół” jak zwykle gościnny…

Wyspa Młyńska: godzina 12.00-18.00

Gościeradzkie przysmaki, obecność starych aut, występy muzyczne, pokazy i nauka tańców z epoki, warsztaty graficzne – to atrakcje znane już z ubiegłorocznej edycji, ale cieszące się wówczas tak wielkim wzięciem, że tegoroczny program powtarza je i potęguje. Kogo zaś upał i atrakcje zmorzą, ten znajdzie na pewno ukojenie na plaży. Oczywiście plaży w stylu retro.

10 czerwca zapowiada się imieninowo!

A.G.

Zapraszamy do podróży w czasie

Preferujemy styl Leonowi najbliższy, to jest retro; z lat – załóżmy orientacyjnie 1900-1939 – dla najefektowniej przebranych, również dla właścicieli starych, klasycznych rowerów – przewidziano nagrody. Muzeum zaproponuje zaś konkurs na najlepszą laurkę dedykowana Solenizantowi. Sam Leon – podobnie jak w ubiegłym roku – na pewno pojawi się na Wyspie, będzie wiec okazja, aby malarzowi złożyć życzenia osobiście.

68 |

| Czerwiec 2012

J e s z c z e n i g d y L e o n W y c z ó ł k o w s k i n i e b y ł t a k c z ę s t o o b e cny na ulicach naszego miasta – niedawno wraz z mał żonk ą Fr a n c i s z k a o r a z p r z y j a c i e l e m – i n ż y n i e r e m K a z i m i e r z e m Szulisławskim (plus dyskretnie czuwając ym w drugim plan i e p o l i c j a n t e m), ś w i ę t o w a ł w B y d g o s z c z y s w o j e U r o d z i n y, a dziś prz ypomina już o swoich Imieninach! Rok Leona Wyczółkowskiego tr wa! Fot. Archiwum MOB

wydarzenia Jan Peszek o spektaklu Auu! tobus „To Znakomity spektakl, w którym młodzi ludzie, w niezwykle dynamiczny, ekspresyjny sposób, ale tez zarazem bardzo autentycznie opowiadają o współczesnym, otaczającym ich świecie… już dawno nie widziałem w Teatrze tak interesującego i tak innego sposobu przedstawienia własnych obserwacji i wciągnięcia w tę podróż widza”.

13.06.2012, środa, godz. 10.00, MCK, bilety 17 zł, w przedsprzedaży 16 zł

Bydgoski Teatr Lalek BURATINO – „Ach, ta Mysia” – spektakl 14.06.2012, czwartek, godz. 14.00, MCK

Przesłuchania konkursowe zespołów do X edycji festiwalu Muszla Fest 14.06.2012, czwartek, godz. 17.00, Pianola

Koło Gospodyń Miejskich – kolaże 14.06.2012, godz. 18.00, wstęp wolny

Galeria Wspólna zaprasza na wykład prof. dr hab. Dariusza Markowskiego kierownika Zakładu Konserwacji i Restauracji Sztuki Nowoczesnej Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu pt. „Zmienność i nietrwałość w aspekcie sztuki nowoczesnej”. Odbędzie się on na ul. Batorego 1/3 15.06.2012, piątek, godz. 17.00, Galeria Wspólna

„NEGATYWNI”

– spotkanie fanów fotografii analogowej, prowadzi Marta Wiśniewska-Krasuska 15.06.2012, godz. 16.00-18.00, Galeria Wspólna, ul. Batorego1/3.

Zgłoszenia: tel. 691 748 599 W ramach Piątków w Pracowni odbędą się WARSZTATY AKWARELOWE. Gościem spotkania będzie Adam Papke, który przybliży tajniki techniki akwareli.

15.06.2012, 18.00, foyer MCK,

Każdy jest jakiś

– wystawa prac plastycznych dzieci z Zespołem Aspergera. Wystawa ma na celu przybliżenie twórczości plastycznej dzieci z Zespołem Aspergera, oswojenie społeczne zjawiska, jakim jest ta choroba, integracja społeczeństwa z dziećmi i ich sposobem postrzegania świata.

16.06.2012, sobota, godz. 10.00, MCK

„Zatańcz ze mną mamo”

Zapraszamy na warsztaty taneczne dla mam z dziećmi od lat 5 utrzymane w stylistyce flamenco-jazz. Zapisy dagmara.wroblewska@mok.bydgoszcz.pl. Prosimy o zaopatrzenie się w wygodny strój i obuwie na zmianę

16.06.2012, sobota, godz. 12.00, MCK, bilety 18 zł, w przedsprzedaży 17 zł

Bydgoski Teatr Lalek BURATINO – „Brzydkie Kaczątko” – PREMIERA 16.06.2012, sobota, godz. 12.00, Szklarnia MCK

KomiX w Bydgoszcz City 6

warsztaty komiksu: „Jak zadebiutować na rynku komiksowym, czyli o wydaniu zinów”, prowadzą Szymon Kaźmierczak i Maciej Jasiński 16.06.2012, sobota, godz. 14.00, Pianola

Spacerownik bydgoski – z wizytą w pracowni witrażu u Justyny Żywieckiej 17.06.2012, niedziela, godz. 9.10, Dworzec PKP

Pianola poleca: Kultura na świeżym – rowerem wokół zalewu koronowskiego

Ruszamy korytem Brdy, do siedziby nadleśnictwa Zamrzenica. Stamtąd aż do samej Bydgoszczy jedziemy nad rzeką. Trasa będzie wiodła głównie szlakami leśnymi, więc amatorom kolarstwa szosowego radzimy wsiąść na jakiś terenowy rower, albo chociaż miejską damkę. Wyczynowych odcinków nie przewidujemy.

Dystans ok. 60 km Jak zawsze, zabieramy wałówkę.

Wyjazd: bilet normalny 10 zł + rower 5zł 9.10 – zbiórka na dworcu PKP 9.28 – odjazd pociągiem z rowerami do Błądzimia 10.13 – wysiadamy z pociągu i ruszamy trasą: Błądzim – Lubiewo – Zamrzenica – Wielonek – Nowy Jasiniec – Wilcze Gardło – Samociążek – Bożenkowo – Smukała – Bydgoszcz Przewidywany dojazd do Bydgoszczy ok. godz. 18-19.

17.06.2012, niedziela, godz. 12.30, MCK

„Nowa Pinakoteka” – lekcja historii sztuki

O malarstwie Giuseppe Arcimboldo – Ogrodnik, 1590 r. Zajmiemy się półmiskiem z misternie ułożonymi warzywami z obrazu mistrza manieryzmu. Czy uda się tak skomponować martwą naturę jak mistrzowi Giuseppe? Zapraszamy do zabawy, wyrafinowanej gry wymagającej spostrzegawczości, wiedzy i poczucia humoru.

17.06.2012, niedziela, 18.00, MCK, bilety: normalny 8 zł/ulgowy 5 zł

Szamotuły Wronki Krzyż – kabaretowy wieczór impro

Na oczach publiczności i w oparciu o jej sugestie, rodzą się improwizowane skecze i piosenki. Doświadczenie kabaretowe pozwala na prawie 2 godzinną zabawę, pełną szalonych pomysłów, niespodziewanych zwrotów, zaskakujących puent. Oprócz oryginalnych i niepowtarzalnych tekstów, naszą grupę charakteryzują także, niezapomniane czerwone trampki – marki trudCzerwiec 2012 |

| 69

wydarzenia nej do nieokreślenia. Grupa nazywa się „Szamotuły – Wronki – Krzyż”, a gramy w Poznaniu pod szyldem GZIK – Grupowe Zabawy Improwizacją Kabaretową.

Grupę tworzą Kabaret Czesuaf, oraz artyści z Kabareciarni Z. Laskowika

Ogólnopolskie Święto Wolnych Książek,

IX edycja akcji bookcrossingowej pod honorowym patronatem Prezydenta Miasta Bydgoszczy Rafała Bruskiego Patrz strona 40.

20.06.2012, środa, godz. 18.00, MCK, Marcinkowskiego 12

Laboratorium Żywej Kultury: Jaki obraz bydgoskiej kultury pokazują badania? cz. 2 – debata

Poznańska grupa improwizacyjna „Szamotuły-Wronki-Krzyż”, działająca pod szyldem GZIK* – Grupowe Zabawy Improwizacją Kabaretową, rusza w Polskę! * GZIK – to w gwarze poznańskiej twarożek ze szczypiorkiem, nam chodzi bardziej o szczypiorek 19.06.2012, wtorek, godz. 10.00, MCK, bilety 18 zł, w przedsprzedaży 17 zł

Bydgoski Teatr Lalek BURATINO – „Król Maciuś I” – spektakl 19.06.2012, wtorek, godz. 19.00, foyer MCK

Z cyklu „Pomiędzy intuicją a nauką” – Tajemnice snu, czyli życie „nocnych marków”

– spotkanie m.in. z prof. dr hab. n. med. Jackiem Klawe, Kierownikiem Katedry i Zakładu Higieny i Epidemiologii Collegium Medicum; specjalizującym się w badaniach nad snem, kochającym motocykle i… literackich bohaterów E. Remarque’a, prowadzi Ilona Słojewska Tajemnice snu, czyli życie „nocnych marków” Jak funkcjonuje nasz organizm we śnie. Problem rytmów biologicznych w aspekcie przekraczania stref czasowych. Jak dzieli się dobę na podwodnych okrętach atomowych. Rytm snu i czuwania w bunkrach chronobiologicznych. Cykl: światło-ciemność. Kto się nadaje do pracy na nocnej zmianie? Dlaczego największe katastrofy mają miejsce w nocy? Skowronki, sowy i „mieszańcy”. Co to jest chronotyp i czy ma znaczenie w… związkach partnerskich.

20.06.2012, środa, godz. 11.00-13.00, Wyspa Młyńska 70 |

| Czerwiec 2012

poprowadzą: Karol Zamojski Obserwatorium Kultury WSG, prof. WSG dr Grzegorz Kaczmarek prof. WSG Spotkanie będzie kontynuacją dyskusji na temat wyników badań zatytułowanych „Diagnoza systemu kultury Bydgoszczy” (2011), dotyczących uczestnictwa w kulturze, oferty kulturalnej, wydatków na kulturę oraz wskaźników atrakcyjności miasta na tle innych miast starających się o tytuł ESK. Celem spotkania jest próba przełożenia uzyskanych wyników na konkretne narzędzia zmiany zarządzania w kulturze m.in. w płaszczyźnie marketingowej, promocyjnej, animacji kulturalnej.

20.06.2012, środa, godz. 20.00, MCK

Premiery płytowe: Sing Sing Penelope – „This is the Music” Skład zespołu: Rafał Gorzycki – perkusja, Wojciech Jachna – trąbka, Aleksander Kamiński – soprano sax, Daniel Mackiewicz – Rhodes piano, organy, instr. perkusyjne, Patryk Węcławek Najnowszy krążek „ This is the Music, vol 1” to podsumowanie 10 lat istnienia zespołu i doświadczeń zebranych w tym czasie. Płyta zawiera materiał komponowany na przestrzeni kilku lat i obejmujący zarówno odniesienia do improwizowanych form muzycznych charakterystycznych dla współpracy z Andrzejem Przybielskim, jak i form przygotowanych, wzbogaconych o nowe brzemienia.

Najnowszy, szósty już album Sing Sing Penelope – This is the music – nagrany został w oktecie z gościnnym udziałem norweskiej gwiazdy jazzowej muzyki elektronicznej Pala Nyhusa – DJ Strangefruit - (Nils Petter Molvaer, Bugge Wesseltoft) specjalizującego się w nowatorskiej technice – Live Remix.

22.06.2012, piątek, godz. 17.00, Galeria Wspólna

„NEGATYWNI”

– spotkanie fanów fotografii analogowej, prowadzi Marta Wiśniewska-Krasuska 24.06.2012, niedziela, godz. 9.30, MCK

Szekspirowski Poranek Teatralny dla dzieci niepełnosprawnych

wydarzenia

2 0 . 0 6 . 2 012 , ś r o d a , g o d z . 2 0 . 0 0 , M C K , P r e m i e r y p ł y t o w e : S i n g S i n g P e n e l o p e – „T h i s i s t h e M u s i c ”

24.06.2012, niedziela, godz. 11.00, MCK

Poranek z Teatrem Współczesnym dla rodzin z dziećmi 27.06.2012, środa, godz. 18.00, MCK

Laboratorium Żywej Kultury: DNA miasta – dlaczego mieszkańcy powinni budować politykę kulturalną miasta

prowadzą: Karol Zamojski Obserwatorium Kultury WSG, Olga Marcinkiewicz, gościem spotkania będzie Artur Celiński zastępca red. nacz. Res Publica Nowa Celem spotkania jest przedstawienie metodologii uspołecznienia procesu przygotowania Masterplanu.

Planu rozwoju kultury w Bydgoszczy do roku 2030.

28.06.2012, czwartek, godz. 18.00, foyer MCK

Centrum Kultury Fantastycznej, 4:

James Graham Ballard. Nowa Fala sf - surrealizm w fantastyce, prowadzi Tadeusz Krajewski Ballard to ceniony autor powieści psychologiczno-społecznych z elementami fantastyki naukowej, m.in.

Kraksy oraz Imperium słońca, zekranizowanego przez Stevena Spielberga.

Urodził się w Szanghaju. Po ataku na Pearl Harbour rodzina chłopca została internowana. Do Anglii powrócili dopiero w 1946 roku. Pobyt w japońskim obozie opisał Ballard w Imperium słońca, autobiograficznej powieści, która weszła do kanonu współczesnej literatury.

Zanim jednak Ballard całkowicie poświęcił się twórczości literackiej, długo szukał drogi życiowej. Studiował medycynę w Cambridge, pracował dla firm reklamowych, był bileterem w Covent Garden, wreszcie zaciągnął się do RAF-u i odbył służbę w Kanadzie.

W 1956 roku ukazało się pierwsze opowiadanie Ballarda, a w 1961 roku debiut powieściowy. Wyróżniające

się oryginalną treścią i formą, powieści Ballarda odzwierciedlają prześladującą autora wizję zagłady świata, zniszczonego katastrofą nuklearną czy ekologiczną (Wyspa, Witaj Ameryko, W pośpiechu do raju). Wydarzeniem literackim stała się książka Kraksa, będąca metaforą życia człowieka w nowoczesnym społeczeństwie, oraz powieść Kokainowe noce.

J.G. Ballard był uznanym przez krytykę i czytelników twórcą literatury na najwyższym poziomie, łączącym w swych powieściach symboliczne obrazy wyimaginowanej przyszłości z realiami okrutnej codzienności.

29.06.2012, piątek, godz. 17.00, Galeria Wspólna

„NEGATYWNI”

– spotkanie fanów fotografii analogowej, prowadzi Marta Wiśniewska-Krasuska 30.06.2012, sobota, godz. 15.00, Wyspa Młyńska

Spektakl Komedianci w wykonaniu Teatru Mimo

Spektakl jest bezpośrednim nawiązaniem do formy przedstawień, jakie miały miejsce przed laty. Opowiada historię grupy artystów ulicznych, którzy od dawna nie mieli możliwości prezentowania swoich umiejętności, podróżując jedynie z miejsca na miejsce wozem, w którym mieszkają. Pewnego dnia całkiem niespodziewanie pojawiają się widzowie, zaczyna się spektakl.

Teatr Pantomimy Mimo powstał w 2002 roku. Od tego czasu teatr zaprezentował 12 premier. Od roku 2010 teatr realizuje spektakle plenerowe, wierząc, że sztuka pantomimy potrafi zaistnieć w przestrzeni innej niż teatralna scena.

Spektakl odbędzie się w ramach Bydgoszcz Buskers Festival 2012. Dodatkowym elementem są warsztaty pantomimiczno-kuglarskie odbywające się po spektaklu.

Czerwiec 2012 |

| 71

wydarzenia MCK/ZPAP zapraszają na wystawę artystów bydgoskich

Zbigniewa oraz Adama Papke pt. „Ojciec i Syn” – AKWARELE

Galeria Wspólna, ul. Batorego 1/3, ekspozycja czynna do 23 czerwca Zbigniew Papke Przede wszystkim malarz krajobrazu.

Forsuje wartości silnie ekspresyjne i napięciowe. …Motywy z Kaszub, Borów Tucholskich, z Funki, z Charzykowych, Bachorza z Wdzydz Kiszewskich, Śliwic czy Krągu. Oto główna ulica, w pionie, przy której z obu stron wszystko się dzieje: jest kompleks skansenu z „kożlakiem”, kościół, są jeziora, piachy kaszubskie…

Sprowadzono to pospołu do kompozycji malarskiej o wyrazistej symbolice miejsca, miejsca widzianego jakby z góry, z lotu ptaka.

Prace przypominają mapy.

Przeważa w nich, i to zdecydowanie, widzenie topograficzne.

Maluje od lat akwarele.

Są znacznie cieplejsze w kolorze od olei.

Nic dziwnego, bowiem prawie wszystkie powstają w plenerze – w słońcu.

Są zapisem spontanicznym, dowodem przeżytej i uchwyconej chwili techniką rzeczywiście alla prima. To szczera praca na przyrodzie.

Kazimierz Hoffman, „przy obrazie”, KPTK, 1998

Zbigniew Papke, Por t r yback i, ak warela

Zbigniew Papke, ak warela, 1983

Adam Papke, Spacerek po toruńsku, ak warela, 35×50 cm, 2011

72 |

| Czerwiec 2012

wwyyddaarrzzeenni iaa

Witamy w Ostromecku! fot. Andrzej Gawroński

G

rudzień w Ostromecku, maj w Ostromecku, każda pora roku jest tutaj olśniewająca, ale to, jak jest tutaj w maju – bezcenne. W ciągu kilku dni drzewa, krzewy oszalały – atakują zielenią w takich odcieniach, że chyba nawet osoby mające problemy z rozróżnianiem kolorów zobaczyłyby wszechobecną ZIELEŃ. Niesamowite, ile radości mogą dać zielone liście i zapach traw.

Co ciekawe, nawet nasza zaprzyjaźniona krecia rodzina chyba troszkę odpuściła i przestała nam dewastować trawniki – może pojechali na Majorkę? W każdym razie trawnik bez nich jest taki jakiś… ładniejszy.

Za nami fantastyczny weekend majowy – nieprzyzwoicie długi, w pewnym momencie pogubiłem się w nim z kretesem. Fantastycznie nam wyszły dwie imprezy: Dzień Flagi i koncert w Święto Konstytucji, czyli 3 Maja. Mnóstwo gości, występy, konkursy – jednym słowem piknik na całego. Na dokładkę dwudniowy.

Przy okazji refleksja. Jedna z uczestniczek Święta Flagi nie potrafiła zrozumieć dlaczego nie organizujemy imprezy w niedzielę tylko w środę? Tłumaczenie, że Święto Flagi jest właśnie w środę nie skutkowało – to przypomina trochę wojnę z wiatrakami. No tak, mówi pani, ale w niedzielę byłoby więcej ludzi. Masz babo placek! Było dobrze, było trochę uroczyście, ale też bez zbytniego zadęcia (chociaż grała orkiestra dęta, na dokładkę z Torunia). I to jak zagrała! Wzruszający był

koncert 3-majowy podczas, którego goście śpiewali z chórami pieśni patriotyczne. Piękny był wieczór po koncercie, kiedy chórzyści wspólnie przy grillu i akordeonie śpiewali do wieczora na pałacowych tarasach.

Piękne i pouczające, jak można świętować, nie drąc szat, a cieszyć się i biesiadować.

Tyle majowych wspomnień. Podziękowania dla wszystkich, którzy pomogli nam zorganizować Święto Flagi i koncert 3 Maja. Szczególnie dla grona pedagogicznego „naszej” Szkoły w Ostromecku „pod batutą” dyr. Stanisława Busia zaangażowanego w to wielkie przedsięwzięcie. Bez Was byśmy sobie nie poradzili!

Dziękujemy!!! Dziękujemy też chórom, dyrygentom, a szczególnie Marianowi Wiśniewskiemu. Marianie jesteś wielki!

W chwili kiedy piszę te słowa w Pałacu Nowym w Ostromecku odbywa się po raz pierwszy turniej brydżowy – zgłosiło się 30 par – jak na pierwszy raz wydaje mi się, że to chyba nieźle? Chcemy, by turniej na stałe wkomponował się w ofertę programową Zespołu Pałacowo-Parkowego, tak jak chcemy, by cyklicznie odbywały się u nas turnieje bilardowe, może nawet co miesiąc? Pierwszy już 16 czerwca.

Zapraszamy do Ostromecka – tutaj czas płynie inaczej – tutaj trzeba bywać.

Pozdrawiam Andrzej Gawroński

Zespół Pałacowo-Parkowy w Ostromecku 2.06.2012, sobota, 10.00-17.00

Kiermasz pod Pałacem

– zapraszamy na kolejny kiermasz antyków i sztuki ludowej. Nie zabraknie jak zwykle stoisk ze specjałami kuchni regionalnej.

3.06.2012, niedziela, godz. 16.00, Pałac Stary

Biesiada literacka Impreza zamykająca X edycję Bydgoskiego Trójkąta Literackiego. W programie promocja antologii Nieobiecana ziemia literatury: Literra Bydgoszcz.

Antologia 2012, która gromadzi twórczość ponad 40 pisarzy naszego regionu.

8.06.2012, piątek, godz. 18.00, Pałac Stary

Wernisaż malarstwa Marysi Balcerskiej Marysia Balcerska zajmuje się głównie malarstwem, fotografią i sztuką video. W malarstwie olejnym stosuje precyzyjny rysunek. Często używa technik przypominających tradycyjne renesansowe, mieszając je z elementami rodem wziętymi ze sztuki ulicy. Jednym z charakterystycznych narzędzi staje się ziemniak, używany jako medium graficzne. Obrazy często zyskują instalacyjny charakter poprzez wykorzystywanie odmiennych niż płótno podłoży, takich jak buty, szuflady, czy walizki.

Ludzie uwięzieni i zatrzymani w sytuacjach, spoczywający w charakterystycznych pozach oddają się swoim codziennym czynnościom w skupieniu i ciszy.

Prawie zawsze ktoś patrzy w „obiektyw” malarza, tak jakby to nie widz, ale obraz obserwował widza. Opowieści i historie, w których uczestniczą bohaterowie prac, często stają się groteskowe i surrealistyczne. Oni Czerwiec 2012 |

| 73

wydarzenia 14.06.2012, czwartek, godz. 19.00, Pałac Stary w Ostromecku

Kobra w Pałacu – „Amerykańska guma do żucia Pinky”, zaprasza Adam Gajewski Ilość miejsc ograniczona. Seans odbędzie się w Sali Multimedialnej Starego Pałacu w Ostromecku.

KRAJm Story, czyli telewizyjne ukąszenie Kobry”, to cykliczne spotkania z legendarnym Teatrem Sensacji Telewizji Polskiej, jaki niegdyś gromadził przed telewizorami miliony widzów łaknących opowieści z dreszczykiem, kryminałów – na długo wcześniej, nim pojawiły się telewizyjne seriale sensacyjne.

M a r y s i a B a l c e r s k a , L DZ- B C N , 12 0 ×10 0 c m , o l e j n a p ł ó t n i e

jednak zachowują absolutną powagę i trwają bez ruchu z niewzruszonymi wyrazami twarzy. Istotą chłodnej a zarazem przejaskrawionej obserwacji staje się empatia.

10.06.2012, niedziela, godz. 16.00, bilety w cenie 10 zł

Gitarowe barwy jazzu – Piotr Olszewski, Andrzej Sobczyński, Waldemar Matecki Piotr Olszewski (ur. 12.12.1965 Bydgoszcz) – jest gitarzystą, absolwentem Wydziału Jazzu i Muzyki Rozrywkowej AM w Katowicach, którą to ukończył z wyróżnieniem w 1993 roku.

Wielokrotnie nagradzany na festiwalach i konkursach muzycznych, ma na swym koncie kilkanaście nagranych płyt. Jest cenionym akompaniatorem ale także aranżerem. W 2009 ukazała się jego autorska płyta „Olszewski-Bach-Trio” z jazzowymi opracowaniami muzyki wielkiego mistrza baroku.

W programie koncertu m.in.: standardy muzyki jazzowej. Muzycy zagrają także kompozycje z solowych płyt Piotra Olszewskiego.

16.06.2012, sobota, godz. 11.00, ZPP w Ostromecku

Konkurs orkiestr dętych o puchar marszałka województwa kujawsko-pomorskiego W konkursie wezmą udział ponad 10 orkiestr dętych z województwa kujawsko-pomorskiego.

W konkursie przewiduje się następujące kategorie orkiestr: – Orkiestry młodzieżowe (szkolne).

– Orkiestry zakładowe.

– Orkiestry OSP. – Inne orkiestry.

17.06.2012, niedziela, godz. 16.00, Pałac Nowy w Ostromecku

Koncert laureatów Konkursu Orkiestr Dętych o Puchar Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego 19.06.2012, wtorek, godz. 18.00, Pałac Stary w Ostromecku

„Colloquia Ostromeckie” – Klub im. Andrzeja Szwalbego 21.06.2012, czwartek, godz. 18.00, ZPP w Ostromecku (oranżeria)

Wernisaż wystawy fotografii Roberta Sawickiego ROBERT SAWICKI – rocznik 1971, bydgoszczanin. Już jako nastolatek interesowałem się „czarami”, a pierwszą sztuczką magiczną jaką wykonałem było zatrzymanie czasu, chwili – widzianej moimi oczami – tak, by później podzielić się nią z innymi – po prostu zrobiłem zdjęcie aparatem „DRUH”. Umiejętności swoje rozwijałem dalej w szkolnym kółku fotograficznym. W 1990 ukończyłem Zasadniczą Szkołę Zawodową o profilu fotograf, następnie szkołę średnią. Drogę zawodową rozpocząłem dość prędko, początkowo jako fotograf w Pomorskim Okręgu Wojskowym, następnie jako pracownik Urzę74 |

| Czerwiec 2012

wydarzenia du Wojewódzkiego, a obecnie od kilku lat utrwalam w kadrze, najważniejsze wydarzenia oraz czar naszego miasta jako fotograf w bydgoskim ratuszu. W swoim dorobku mam nie tylko wiele wydawnictw albumowych, zdjęć do prasy, ale również kilka wystaw.

23.06.2012, sobota, godz. 20.00, ZPP w Ostromecku, wstęp wolny

Noc Świętojańska w Ostromecku O godzinie 20 zapraszamy do ZPP Ostromecko na wspólne poszukiwania kwiatu paproci, topienie wianków i ognisko. Noc pełna atrakcji przed nami. Dla gości zaprezentują się także Płomienie, które zaprezentują gościom obrzędy związane z tą szczególną nocą.

Noc Świętojańska, obchodzona z 23 na 24 czerwca, zwana wcześniej Nocą Kupały, to święto nie tylko sięgające głęboko w obyczaje słowiańskie, ale zawierające też pierwiastki celtyckie, germańskie i indoeuropejskie.

24.06.2012, niedziela, godz. 16.00, Pałac Nowy w Ostromecku, bilety w cenie 10 zł

Katarzyna Matuszak – Pieśni Europy Katarzyna Matuszak jest pierwszą polską artystką, która 1 maja 2004 roku, w dniu wejścia Polski do Unii Europejskiej, zaśpiewała w Brukseli specjalnie na tę okazję przygotowany Recital Pieśni Krajów Unii Europejskiej. Przez wiele lat związana była z Operą Nova w Bydgoszczy i scenami operowymi w kraju m.in. Teatrem Muzycznym „Roma” w Warszawie i Teatrem Wielkim w Łodzi.

Jest śpiewaczką, która wystąpiła w kilkunastu krajach Europy i Ameryki Północnej. Na miejsce zagranicznego debiutu wybrała po prostu… Hollywood.

W Oslo odnosiła sukcesy, śpiewając z tamtejszą Radiową Orkiestrą Narodową. W Paryżu zaśpiewała na inaugurację duńskiej prezydencji w UE, a w Brukseli dla korpusu dyplomatycznego na balu pod patronatem prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej. W Ameryce koncertowała w Chicago, Las Vegas i kanadyjskim Toronto.

cję wspólnego oglądania Kobry udało się z sukcesem przywrócić w sercu miasta, w Pianoli – wierzymy też, że nie zabraknie chętnych na „powtórkowe” seanse w niezwykłych wnętrzach Pałacu Starego w Ostromecku. „Fakirem” poskramiającym Kobrę jest Adam „Gajos” Gajewski z Pracowni Kino – Film MCK. 30.06.2012, sobota, godz. 16.00, Sala balowa ZPP w Ostromecku, wstęp wolny Towarzystwo Muzyczne im. I.J. Paderewskiego, Samorząd Województwa Kujawsko-Pomorskiego, Urząd Miasta Bydgoszczy i Miejskie Centrum Kultury zapraszają na:

Uroczysty koncert z okazji 71. rocznicy śmierci Ignacego Jana Paderewskiego oraz 90-lecia istnienia Towarzystwa Muzycznego im. I.J. Paderewskiego w Bydgoszczy Wystąpi prof. Jerzy Godziszewski w programie: Chopin, Szymanowski, Paderewski W programie również wręczenie odznaczeń państwowych i resortowych członkom Zarządu Towarzystwa Muzycznego im. I.J. Paderewskiego

28.06.2012 czwartek, godz. 19.00, Pałac Stary w Ostromecku

Kobra w Pałacu – „Pomyłka, proszę się rozłączyć”, zaprasza Adam Gajewski KRAJm Story, czyli telewizyjne ukąszenie Kobry”, to cykliczne spotkania z legendarnym Teatrem Sensacji Telewizji Polskiej, jaki niegdyś gromadził przed telewizorami miliony widzów łaknących opowieści z dreszczykiem, kryminałów – na długo wcześniej, nim pojawiły się telewizyjne seriale sensacyjne. TradyCzerwiec 2012 |

| 75

RAMÓWKA RADIA KULTURA PONIEDZIAŁEK: 10.00–14.00 Z Kawą Przy Mikrofonie – prowadzi: Marcin Szymczak i Monika Grabarek 14.00–16.00 ArchiwumB – prowadzi: Adam Gajewski 18.00–20.00 RadioTyka Regionu – prowadzi: Szymon Andrzejewski

WTOREK: 10.00–14.00 prowadzi: Marcin Szymczak i Monika Grabarek 18.00–20.00 Uszy Szeroko Otwarte – prowadzi: Marcin Szymczak 20.00–21.00 Forever Pink – prowadzi: Artur Maćkowiak

ŚRODA: 10.00–14.00 prowadzi: Marcin Szymczak i Monika Grabarek 18.00–19.00 Dominacja – prowadzi: Dominika Kiss-Orska 19.00–20.30 JazzRock Alchemia – prowadzi: Marek Hoffman 20.30–21.30 Ulice Świata – prowadzi: Dymitr Czabański

CZWARTEK: 10.00–14.00 prowadzi: Marcin Szymczak i Monika Grabarek 19.00–20.00 Co tam, panie, na ekranie? – prowadzi: Szymon Andrzejewski 20.00–21.30 Siła Bluesa – prowadzi: Piotr Gwizdała 22.00–23.00 prowadzi: NESKIM (SET DJSKI)

PIĄTEK: 10.00–14.00 prowadzi: Marcin Szymczak i Monika Grabarek 18.00–20.00 Kocham lata 80-te – prowadzi: Bartosz Rakowski 20.00–22.00 Z winyla – prowadzi: Kuba Ignasiak i Justyna Ptaszyńska

S łuchaj nas:

w w w. r adiokultur a. pl

Księgarnia Jolanta

księgarnia internetowa www.jolanta.osdw.pl i stacjonarna ul. M. Konopnickiej 30 tel. 52 373 26 81

czynna:

os. Szwederowo w centrum handlowym blisko targowiska; MZK 64, 66, 69, 79

www.radiopik.pl 76 |

| Czerwiec 2012

pon.–pt. 10.00–18.00 sob. 10.00–14.00

25.05.2012, piątek, godz. 19.00, Pałac Nowy, Ostromecko

Wstęp do Trójkąta

wieczór autorski: Zdzisław Pruss koncert: Barbara Stępniak-Wilk 28.05.2012, poniedziałek, godz. 18.00, Pianola

Powieść – opowiadanie – reportaż

Andrzej Klawitter, Stanisław Luchowski 29.05.2012, wtorek, godz. 18.00, Pianola

Poetki Związku Literatów Polskich

Grażyna Gzara, , Maria Jolanta Kowalska, Małgorzata Nowak, Małgorzata Szweda 30.05.2012, środa, godz. 18.00, Foyer MCK

Fantastyczny Trójkąt Literacki: Marek Żelkowski, prowadzenie: Tadeusz Krajewski 30.05.2012, środa, godz. 19.00, Galeria Wspólna

Prezentacja SPP: Wojciech Banach, Jarosław Jakubowski, Paweł Szydeł 31.05.2012, czwartek, godz. 18.00, Pianola

Między poezją a prozą

Kazimierz Rink, Marek Żelkowski, Dariusz Tomasz Lebioda 1.06.2012, piątek, godz. 17.00, Gościeradz

Sąsiedzi: Henryk Słysz i Leon Wyczółkowski

Piknik połączony z promocją książki 61 wierszy Henryka Słysza i wykładem Jolanty Baziak o Leonie Wyczółkowskim, który odbędzie się w sadzie pomiędzy domami obu bohaterów 2.06.2012, sobota, godz. 12.00, dziedziniec Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej

Wręczenie nagród w konkursie na Bydgoską Literacką Nagrodę Roku „Strzała Łuczniczki” 2.06.2012, sobota, godz. 17.00, Pianola

Wieczór autorski laureata nagrody w konkursie na Bydgoską Literacką Nagrodę Roku „Strzała Łuczniczki” 3.06.2012, niedziela, godz. 16.00, Ostromecko, Pałac Stary

Biesiada literacka

Promocja antologii Nieobiecana ziemia literatury: Literra Bydgoszcz.

Antologia 2012, a także biesiada literacka Pozostałe spotkania w Trójkącie:

Zdzisław Pruss w OKTiK Anna Cybulska w Zespole Szkół Plastycznych Mieczysław Wojtasik w Klubie Arka Poezja filozoficzna: Jolanta Baziak, Grzegorz Grzmot-Bilski, Marek Kazimierz Siwiec w Seminarium Duchownym