BIK 1/2018

styczeń 2018

nr 1 (490) ROK XLIV ISSN 1232-4450, INDEX 38139x, cena 2,10 zł (5% VAT)

BIK: Bydgoski Informator Kulturalny

Berenice Abbott, Solita Solano, ok. 1920, Cortesia Howard Greenberg Gallery

Elliot Erwitt, New York City, 1946

In the stream of time – wystawa fotografii czynna do 28.01.2018

George Hoyningen-Huene, Divers, Horst and Model.

Swimwear by A.J. Izod. Ltd London, 1930, ©George Hoyningen-Huene, Cortesia Staley Wise Gallery

Harold Edgerton, Densmore Shute Bends the Shaft, 1938, ©Harold Eugene Edgerton

Powrรณt do Montauk, kino Orzeล , 5-11 stycznia

2 |

Kacperiada, Miejskie Centrum Kultury w Bydgoszczy, 28 stycznia | styczeń 2018

Sorry Boys: Amor Tour, sala kinowo-widowiskowa MCK, 27 stycznia styczeń 2018 |

| 3

„Bydgoski Informator Kulturalny” się zmienia. A nawet więcej, biorąc na siebie pełną odpowiedzialność, powiedzmy: zmieniamy go my. Już chyba po raz trzeci. Nie dlatego, że nam się nudzi i świerzbią nas ręce.

Chociaż to może też. Ale zmieniamy go, bo zmienia się rzeczywistość wokół nas, zmieniają się potrzeby i my sami też się zmieniamy.

Zmiana może się zdać głównie estetyczna, ale chcemy ją postrzegać jako funkcjonalną. Każdy numer od teraz zaczynać będzie galeria ciekawych wydarzeń. Każda okładka tego roku będzie nawiązywać do przemysłowych tradycji Bydgoszczy (w kontekście Roku Bydgoskiego Dziedzictwa Przemysłowego). W każdym numerze pojawi się – z tej samej okazji – kolejna część cyklu poświęconego (zarówno zapomnianym, jak i obecnym, a nawet – wybiegającym w przyszłość) przemysłowym aktywnościom związanym z naszym miastem.

Pojawi się także – to może najbardziej widoczna (alfabet!) zmiana – „dział ukraiński”: kilka stron opowiadających o kulturze, historii i bydgoskiej teraźniejszości dla tych spośród pochodzących z Ukrainy bydgoszczan, dla których lektura w języku polskim wciąż jeszcze jest barierą, która ich powstrzymuje od uczestnictwa w kulturze. Dla nich też w dołączonym kalendarium – oprócz części angielskiej – pojawi się i ukraińska.

Zmieniliśmy też wiele szczegółów, o których nie warto wspominać, bo – ufamy – widać je dobrze. A nawet jeśli nie dają się zauważyć, to spełniają swoją funkcję: ułatwiają i uprzyjemniają lekturę. Taką przynajmniej mamy nadzieję.

Michał Tabaczyński i redakcja „Bydgoskiego Informatora Kulturalnego”

in s t y t u c je k ult ur y z a p ra s z ają : Filharmonia Pomorska im. I.J. Paderewskiego. . . . . . . . . 26

Impresariat Artystyczny ITD. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 48

Biblioteka Główna UKW. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29

Młodzieżowy Dom Kultury nr 1. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 48

Opera Nova w Bydgoszczy. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 32

Młodzieżowy Dom Kultury nr 4. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 49

Galeria Miejska bwa. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 36

Otwarta Przestrzeń „Światłownia”. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51

Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego. . . . . . . 29

Teatr Polski w Bydgoszczy. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34

Galeria Brda. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38

Galeria Kantorek. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38

Muzeum Fotografii w Bydgoszczy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39

Dom Kultury MODRACZEK . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39

Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna. . . . . . . . . . . 40

Akademicka Przestrzeń Kulturalna WSG . . . . . . . . . . . . . . 49

Pałac Młodzieży. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50 Kino Jeremi. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51 Młodzieżowy Dom Kultury nr 2. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52 Młodzieżowy Dom Kultury nr 5. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52

Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Toruniu . . . . . . 53 Miejskie Centrum Kultury w Bydgoszczy. . . . . . . . . . . . . . 54

Kultura w Zatoce. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 41

Potęga Małej Formy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57

Dom Edukacyjno-Kulturalny Regnum. . . . . . . . . . . . . . . . . 43

Powrót Bydgoszczy do Macierzy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 60

Akademia Muzyczna w Bydgoszczy. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 42 Kujawsko-Pomorskie Centrum Kultury w Bydgoszczy. . .44

Galeria Autorska Jan Kaja i Jacek Soliński. . . . . . . . . . . . . 46

Impresariat Artystyczny ADRIA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47

Artyści w Bohemie. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47

ANIMOCJE zapraszają: Perły Ukraińskiej Animacji. . . . . . 58

Kino Orzeł . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 61 Zespół Pałacowo-Parkowy w Ostromecku. . . . . . . . . . . . . 62

Galeria Wspólna. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 64

s pi s t re ś c i

Drodzy Przyjaciele, bydgoszczanie (wszystkich języków i miejsc urodzenia) / Дорогі Друзі, Бидгощани

(всіх мов і місць народження)

Michał Tabaczyński

6

Dziś sama jestem dziadkiem Emilia Walczak, Literacki flâneur (15)

8

Przemysłowe historie, przemysłowe życiorysy…

Adam Gajewski

9

Człowiek musi robić to, co potrafi z Marcinem Sauterem rozmawia Monika Grabarek

10

Się nam wydaje. W Bydgoszczy (21) Michał Tabaczyński

12

Blaski i nędze autopromocji, czyli bydgoska Rusałka na DVD Gniewomir Zajączkowski, Szymon Żuchowski

14

Małe Formy – Wielkie Kreacje. Dwa. Kuba Ignasiak

17

Hassan i Maciej Bartłomiej Siwiec, Zugzwang (56)

18

Bydgoski insynuator kulturalny (161) Zdzisław Pruss

19

Szymon Idczak: Horror, popcorn i autorzy Emilia Walczak: Wszystko jest polityczne na dwoje: kino (4)

20

Pomidorowa na pięćset stron Agnieszka Bykowska

Adresy bydgoskich instytucji kultury

23 24

Na okładce: fot. Dariusz Gackowski

Instytucja kultury miasta Bydgoszczy

BIK 1/2018 (490), Rok XLIV, nakład 2000 egz. dystrybucja: częściowo bezpłatny wydawca: Miejskie Centrum Kultury w Bydgoszczy, dyrektorka: Marzena Matowska, 85-056 Bydgoszcz, ul. Marcinkowskiego 12, e-mail: sekretariat@mck-bydgoszcz.pl, www.mck-bydgoszcz.pl redaktor naczelny: Michał Tabaczyński, michal.tabaczynski@mck-bydgoszcz.pl redaktor wydania: Emilia Walczak, emilia.walczak@mck-bydgoszcz.pl redakcja: Szymon Andrzejewski, Kuba Ignasiak, Szymon Idczak, Monika Grabarek, korekta: Emilia Walczak, skład, opracowanie graficzne: Bogdan Prus redakcja: tel. 523 255 553, bik@mck-bydgoszcz.pl, ul. Marcinkowskiego 12, druk i oprawa: Polraster BIK w sieci: www.bik.bydgoszcz.pl, www.facebook.com/bik.bydgoszcz, www.issuu.com/bik_ Redakcja nie zwraca materiałów niezamówionych i zastrzega sobie prawo do dokonywania skrótów oraz zmiany tytułów. Nie ponosi odpowiedzialności za treść programów placówek kulturalnych oraz materiałów informacyjnych i graficznych. Reklamodawcy ponoszą pełną odpowiedzialność za skutki prawne wynikłe z opublikowania dostarczonych przez siebie materiałów. Opinie prezentowane przez autorów nie zawsze są zgodne ze stanowiskiem redakcji i wydawcy.

Prenumerata jest realizowana przez RUCH S.A.: Zamówienia na prenumeratę można składać bezpośrednio na stronie www.prenumerata.ruch.com.pl. Ewentualne pytania prosimy kierować na adres e-mail: prenumerata@ruch.com.pl lub kontaktując się z Centrum Obsługi Klienta „RUCH”: tel. 226 937 000 lub 801 800 803.

styczeń 2018 |

| 5

Drodzy Przyjaciele, bydgoszczanie (wszystkich języków i miejsc urodzenia), mijamy się na ulicach, w sklepach, w różnych instytucjach, zdarza się, że razem pracujemy, nasze dzieci spotykają się w szkołach – od kilku lat żyjemy obok siebie. Nasze nienawykłe do obcych brzmień polskie ucho coraz częściej wychwytuje ten charakterystyczny wschodni akcent. Zdajemy sobie sprawę, że to także bariera językowa sprawia, iż – jak celowo napisałem wyżej – żyjemy obok siebie, a nie: ze sobą, pośród siebie.

Pracujemy w kulturze i choćby dlatego wierzymy w jej siłę. Uważamy, że dzięki niej dysponujemy doskonałym narzędziem, które pozwala nam właśnie żyć ze sobą i cieszyć się naszą wzajemną obecnością.

Kultura z jednej bowiem strony pozwala tę barierę języka ignorować i szukać porozumienia ponad takimi przeszkodami, a z drugiej strony – aktywnie taką granicę pokonywać, uczyć się nawzajem swoich języków, oswajać ich obcość.

Miejskie Centrum Kultury w Bydgoszczy od stycznia chce zaprosić naszych nowych współmieszkańców, ukraińskich bydgoszczan, do uczestnictwa i współtworzenia miejskiej kultury. Zapraszamy do uczestnictwa w wydarzeniach kulturalnych, w których uczestniczą też bydgoszczanie – z czasem postaramy się udostępnić Wam te sfery kultury, które ze względu na obcość języka dostępne nie są.

Każdego miesiąca w „Bydgoskim Informatorze Kulturalnym” będziemy publikować niewielki dział w języku ukraińskim, w którym postaramy się przybliżyć ukraińskojęzycznym bydgoszczanom miasto, jego kulturę i historię, a także we wkładce do naszego pisma („Bydgoskie Kalendarium Kulturalne”) do informacji w języku angielskim dodamy również przekład na ukraiński.

Ale liczymy także na to, że to Państwo pomogą nam w tworzeniu programu, który Was zaciekawi, którego oczekujecie. Mamy też nadzieję, że ta wymiana będzie przebiegać także i w drugą stronę, to znaczy: że możemy liczyć na to, że ukraińscy bydgoszczanie pomogą nam poznać siebie i swoją kulturę, że będziemy mogli wspólnie przybliżać wszystkim zainteresowanym tę kulturę, która dziś powstaje w Ukrainie.

Zaczynamy skromnie, ale symbolicznie. Zapraszamy wszystkich na Animocje (szczegółowe informacje na str. 58) poświęcone ukraińskiej animacji. Dzieci wszystkich stron świata kochają bajki, stąd to doskonała okazja, żeby mogły się spotkać. A z nimi i my, ich rodzice. To chyba niezły początek, prawda?

Michał Tabaczyński

PS Zachęcam wszystkich do nadsyłania swoich propozycji, pomysłów i opinii. Niedługo chcielibyśmy spotkać się z Państwem, żeby móc o Waszych potrzebach kulturalnych, nadziejach i oczekiwaniach porozmawiać. Już teraz zapraszam!

6 |

| styczeń 2018

Дорогі Друзі, Бидгощани (всіх мов і місць народження),

Przełożyła Swietłana Kaszuba

ми зустрічаємось на вулицях, в магазинах, в різних установах, трапляється так, що працюємо разом, наші діти разом вчаться в школах, на протязі років живемо поряд. І, все частіше наше польське вухо, що не звикло до чужих звучань, чує характерний східний акцент. Ми розуміємо, що мовний бар’єр є також однією з причин, як я раніше написав, що ми живемо поряд, а не: спільно. Ми працюємо в сфері культури і, хоч би тому, віримо в її силу. Ми вважаємо, що завдяки їй ми маємо в розпорядженню ідеальний інструмент, який дозволяє нам жити спільно і насолоджуватися нашою взаємною присутністю. Культура з одного боку – дозволяє оминати той мовний бар’єр і шукати згоди не зважаючи на перешкоди, а з іншого боку – активно долати такі границі, вивчати мови один одного, долати етнічну чужість. Міський Центр Культури в Бидгощі вже від січня хоче запросити наших нових співмешканців, українських бидгощан, до участі і створенню спільної міської культури. Ми запрошуємо Вас до участі в культурних подіях нашого міста, а з часом постараємося зробити доступними сфери культури, які на сьогодні не є такими, з огляду на мовні бар’єри. Щомісяця в «Бидгощскому Культурному Інформаторі» ми будемо публікувати невеликий розділ українською мовою, в якому намагатимемося наблизити україномовних бидгощан міста до його культури і історії, а також у вкладці до нашого журналу («Бидгощський Культурний Календар») додамо до інформації на англійській мові переклад українською. Але ми також сподіваємось на Вашу допомогу у створенні програми, яка буде для Вас цікавою та очікуваною. Маємо надію, що культурний обмін буде відбуватися в обидва боки, а саме, що ми можемо розраховувати на те, що українські бидгощани допоможуть нам краще пізнати себе, познайомитися з своєю культурою і ми спільно зможемо зблизити всім зацікавленим культуру, яка сьогодні повстає в Україні. Ми починаємо скромно, але символічно. Ми запрошуємо всіх на Анімoції (докладна інформація на сторінці 58), присвячені українським анімаційним фільмам. Діти всіх частин світу люблять казки, отже, це для них прекрасна можливість зустрітися. А з ними і ми, їх батьки. То хіба не добрий початок, правда?

Міхал Табачинський

PS. Заохочую всіх представити свої пропозиції, ідеї та думки. Незабаром хотіли би зустрітися з Вами, щоб обговорити ваші культурні потреби, сподівання та очікування. Запрошую Вас вже сьогодні! styczeń 2018 |

| 7

lit e ra c k i f l â n e ur (15)

Dziś sama jestem dziadkiem Sąsiada na starość dopadła demencja i po śmierci żony zaczął znosić do mieszkania śmieci. Nie tyle może odpadki dnia codziennego, jak obierki, papierki czy czerstwy chleb, lecz znalezione pod osiedlowym kontenerem śmieci wielkogabarytowe: meble, dywany, popsuty sprzęt RTV i AGD. Co wcale nietrudno było przewidzieć, już wkrótce w całym bloku pojawiła się nieproszona reprezentacja drobnej fauny: robactwo oraz gryzonie. I o ile widok przebiegających od czasu do czasu przez kuchnię szarych myszek nie był dla tego dziecka, jakim wówczas byłam, jakoś szczególnie odstręczający, a nawet, powiedziałabym, stanowił źródło pewnej uciechy, to już z buszującymi pośród zabawek karaczanami nie było mi wcale do śmiechu.

A było to wszystko dawno, dawno temu, w odległej od centrum Bydgoszczy, gdzie leży MCK, krainie podleśnych Wyżyn, zwanych też czasem przez ignorantów – Glinkami. Pamiętam to, jakby wydarzyło się wczoraj, choć dziś sama jestem już dziadkiem, to znaczy – zaraz, zaraz – właściwie, to babcią. No dobra, tak naprawdę tkwię obecnie w wieku chrystusowym, lecz czasem na serio zastanawiam się nad moją metryką mentalną. Zwłaszcza gdy zaczynam już powoli znosić do domu śmieci…

Okej – bez obaw! – w istocie nie są to śmieci sensu stricte, jak te wspomniane na wstępie obierki czy papierki, a i nawet powstrzymałam się ostatnio przed przytaszczeniem do mieszkania produkowanego w Bydgoskiej Fabryce Mebli, popularnego w latach 70. krzesła „z dziurką”, leżącego smętnie na Bocianowie. Oczywiście później tego żałowałam, bo wyglądało na całkiem nieśmigane, a Niemiec zapewne płakał, kiedy je wyrzucał. Chociaż, z drugiej strony, może po prostu było już ciemno, a ja mam -5 dioptrii, astygmatyzm i kurzą ślepotę.

Za to naznosiłam niedawno do domu – co w obliczu prezentowanego tu cyklu z literackością w nazwie zaskoczeniem dla Państwa pewnie wcale nie będzie – całe sterty książek z tzw. wystawki. Przyrzekłam sobie i światu co prawda, że więcej już tego nie uczynię, ale jak to z każdym nałogiem bywa: obietnice takie po prostu nie mają pokrycia.

Jako że po ukończonych rok temu warsztatach introligatorskich z Oficyną Peryferie, jakie odbywały się w MCK-owej Galerii Wspólnej, zostało mi trochę sprzętu do naprawy woluminów, zawsze na 8 |

| styczeń 2018

WALCZAK

początku w takich sytuacjach idą w ruch igła z nitką, klej i taśma do naprawy stronic, klipsy biurowe, kostka do bigowania, nożyk do tapet, a w trudniejszych przypadkach z pomocą przychodzi mi także kolega dysponujący gilotyną do cięcia papieru (Bogdanie, ukłony!). A później siadam wygodnie w fotelu i w drucianych binoklach na nosie, bezzębną szczęką tego dziadka, jakim się dziś stałam, ssąc karmelki Werther’s Original, wszystko to czytam…

No dobrze, o ile pierwszą część tego felietonu cechować mogła jakaś tam vis comica, o tyle teraz nadszedł już czas na łzy. Z lektury tej przychodzi mi bowiem do głowy taka oto refleksja: że kiedyś, tj. w okresie PRL-u – bo tego typu popularne serie „Klubu Srebrnego Klucza” (Iskry) czy też „Z jamnikiem” (Czytelnik) naznosiłam właśnie ostatnimi czasy do domu – nie było praktycznie złej literatury. Tzn. możemy oczywiście zapytywać o jej znaczenie propagandowe, a więc to, o c z y m to jest, i tę kwestię ewentualnie podawać w wątpliwość, lecz już w tę samą wątpliwość trudno w moim przekonaniu podać kwestię formalną, czyli to, j a k to jest napisane. Nie o wszystkim oczywiście da się powiedzieć, że jest znakomite czy też bardzo dobre, ale na pewno każdorazowo jest to przynajmniej przyzwoite. Dziś tymczasem, kiedy (póki co) do czynienia mamy z bezgraniczną demokratyzacją i wynikającą zeń olbrzymią wydawniczą nadprodukcją (kiedyś to obliczałam i wyszło mi, że dziennie w Polsce ukazuje się ok. 100 książek!), kiedy powieść stała się po prostu kolejnym obok bułek produktem i za pomocą odpowiedniej reklamy da się ją wcisnąć każdemu, kiedy każdy może dziś być pisarzem i kiedy każdy może też zostać wydawcą, a więc kiedy i jakość książek leci na łeb na szyję, to gdy pojawia się w końcu rzecz zwyczajnie d o b r z e n a p i s a n a – z miejsca okrzykuje się ją mianem arcydzieła! Nie sugeruję, rzecz jasna, że scentralizowanie sceny wydawniczej i reglamentacja papieru to byłyby dobre rozwiązania. A już na pewno nie opowiadam się za wprowadzeniem cenzury – tfuj! Ale nie wiem też za bardzo, co miałoby stanowić dziś owo sito oddzielające ziarno od plew. Bo powinien nim być gust czytelniczy, ale w nim dziury bardzo duże – i są nimi braki w edukacji. Jako mentalny dziadek mogę Wam jedynie doradzić, abyście w nowym, 2018 roku sięgając po książkę po prostu wybierali mądrze.

Emilia Walczak

Rok Bydgo s k i ego D z i e d z i c t wa P r z e mys ł owego

Adam Gajewski

Przemysłowe historie, przemysłowe życiorysy…

Właśnie wchodzimy w Rok Bydgoskiego Dziedzictwa Przemysłowego. Wchodzimy nieśmiało, nie wiedząc jeszcze, co przyniesie. W pamięci tkwi jednak ostatnia edycja TehoFestu, święta Szlaku Wody Przemysłu i Rzemiosła, która pozwala marzyć o pobudzaniu coraz większego zainteresowania industrialną stroną historii naszego miasta.

Także kolejną rocznicę powrotu Bydgoszczy w granice Polski potraktujmy jako kontekst.

Przypomnijmy – obiekty bydgoskiego Szlaku to m.in: Stara Gazownia Miejska, wodociągowa Stacja Pomp i Wieża Ciśnień, Introligatornia Biblioteki Publicznej, Fabryka Obrabiarek do Drewna, barka „Lemara”… Wszystkie one mają długą historię, zachowały pamiątki z przeszłości, a przede wszystkim są świadectwem pewnego etapu rozwoju technologii, rozwoju przemysłu czy rzemiosła.

W roku 2018 nie zapominajmy o tych miejscach!

Wbrew przeciwnościom!

Rok Dziedzictwa Przemysłowego może być próbą przypomnienia o wyjątkowym, bydgoskim etosie pracy, który w swojej epoce moderował dynamiczny rozwój miasta, pozwolił także względnie łagodnie przejść etap repolonizacji Bydgoszczy po roku 1920. Doktor Marek Chamot z Instytutu Kulturoznawstwa bydgoskiej Wyższej Szkoły Gospodarki postrzega to jako fenomen: – Międzywojenna Bydgoszcz była miastem gospodarczego sukcesu, osiąganego jakby na przekór wszystkim i wszystkiemu. Ogromny odpływ niemieckiego kapitału i exodus niemieckich przedsiębiorców nie zawsze pociągał bankructwa, a zaktywizował Polaków, którzy potrafili przejmować interesy, rozwijać je, zakładać nowe. Co najbardziej warte podkreślenia, potrafiono także skutecznie działać nawet w warunkach wojny celnej z Niemcami, która miała spowodować krach „sezonowego państwa” – jak nasi sąsiedzi nazywali Polskę. A jednak Bydgoszcz trwała i budowała swój kapitał, jakby na przekór prawom ekonomii i politykom. Zawdzięczamy to etosowi pracy, pomysłowości, świetnemu planowaniu – mówi pasjonat dziejów grodu nad Brdą. Podobnego zdania jest inżynier Włodzimierz Sobecki, autor pionierskiej pracy Historia przedsiębiorczości Bydgoszczy. Już na okładce stawia odważną tezę: „Po 1920 roku przedsiębiorczość polska powstawała w Bydgoszczy. Rozprzestrze-

niała się następnie w całym kraju. Wielu Polaków, specjalistów przemysłu niemieckiego, przenosiło się do Polski ze swoją: myślą techniczną, doświadczeniem, majątkiem…”. Na blisko 200 stronach opracowania Sobecki rozwija swoją myśl, wspiera licznymi przykładami, biografiami.

O Stanisławie Janie Rolbieskim, twórcy bydgoskiej fabryki Kabel Polski, inżynier Sobecki pisze: „sylwetka reprezentatywna”. Rzeczywiście, w życiorysie Rolbieskiego odbijają się burze dziejowe, społeczne przemiany, dramaty. Urodzony w 1873 roku, już jako gimnazjalista przeciwstawiał się germanizacji swą przynależnością do „Sokoła”. Pracę zawodową rozpoczął od stażu w Warsztatach Kolejowych w Bydgoszczy, aby następnie praktykować na terenie Niemiec, gdzie własnym wysiłkiem dochodzi do dyplomu inżyniera. Praca dla berlińskiego potentata w sektorze produkcji kabli otwiera przed nim całą Europę – stawia fabryki w wielu krajach, nadzoruje projekty. Jest dyrektorem technicznym w koncernie. A jednak na wieść o odrodzeniu Polski porzuca oferujący mu luksus i zawodową stabilizację Berlin i decyduje się wspomagać swoją wiedzą Podkomisariat Naczelnej Rady Ludowej na Obwód Nadnotecki. W 1920 roku kieruje w Bydgoszczy procesem przejmowania – za odszkodowaniami – niemieckich fabryk i przedsiębiorstw. Jest też ważną figurą w magistracie, zarządzając miejskim transportem czy elektryfikacją. Zawsze będzie też społecznikiem, członkiem wielu organizacji kulturalnych, charytatywnych, gospodarczych. Kierował „polonizacją” portu bydgoskiego, od podstaw zbudował fabrykę Kabel Polski, przejął nadzór nad Fabryką Karbidu w Smukale koło Bydgoszczy. Wszędzie odniósł „sukces menedżerski”, jak powiedzieliby współcześni. Niestety, rejestr dzieł Rolbieskiego będzie też rejestrem jego „przewin” wobec okupanta w roku 1939. Niemcy aresztują go już w październiku 1939, oskarżając o nieprzejednaną postawę w dniach wrześniowych walk. Karą będzie natychmiastowe rozstrzelanie w Lesie Gdańskim. Wraz z przedsiębiorcą zginą też jego żona oraz syn. W roku 2012 „patronat” Stanisława Rolbieskiego otrzyma jedna z uliczek Bydgoskiego Parku Przemysłowego.

A może właśnie w Parku uda się zorganizować jakąś imprezę plenerową związaną z Rokiem Bydgoskiego Dziedzictwa Przemysłowego? styczeń 2018 |

| 9

f ilm

Z Marcinem Sauterem rozmawia Monika Grabarek.

Człowiek musi robić to, co potrafi Żalanasz pusty brzeg zdobywa nagrodę i za tą nagrodą idzie jak burza przez festiwale filmowe…

Wymieńmy dotychczasowe laury.

Zdobyliśmy Złotą Żabę na Festiwalu Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych Camerimage 2017 w konkursie krótkometrażowych filmów dokumentalnych. W Amsterdamie, na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych – najważniejszym festiwalu tego typu w Europie – nagroda główna, a wcześniej, wiosną, w Krakowie odbyła się premiera i dostaliśmy nagrodę za najlepszy montaż podczas Krakowskiego Festiwalu Filmowego. À propos montażu – na festiwalu Camerimage zobaczyliśmy trochę inną wersję od tej pokazywanej w Krakowie i w czerwcu podczas premiery w kinie Orzeł. Dlaczego zdecydowałeś się na taki krok?

To niestety wynika z mojego charakteru. Jestem perfekcjonistą i bardzo dużo czasu zabiera mi cyzelowanie szczegółów. Montaż to bardzo żmudna praca, trwa bardzo długo i w czasie tego procesu tracimy dystans do tego, co robimy. Dlatego po pierwszych projekcjach stwierdziłem, że film jest odrobinę za długi, trochę za mało dynamiczny.

Zdecydowałam się też na inną końcówkę, która już wcześniej chodziła mi po głowie, ale dopiero po pokazie w kinie Orzeł zdobyłem tę pewność, jak ma wyglądać wersja ostateczna. Film jest krótszy i ma inny koniec.

10 |

| styczeń 2018

Twój film opowiada o życiu w miejscu bez czasu, po końcu świata… Podczas premiery w kinie Orzeł powiedziałaś, że zawsze chciałeś zrobić film o apokalipsie. W tej pięknej rybackiej wiosce nad brzegiem Morza Aralskiego w wyniku działań człowieka taka apokalipsa się dokonała…

Taka jest geneza tego obrazu. W dokumencie można w ten sposób postępować. Najpierw jest temat, który interesuje autora, potem dopiero szuka się miejsc, które o tym temacie mogą opowiedzieć.

Od dawna nie dawało mi spokoju, że świat się coraz bardziej degeneruje, że my to widzimy, ale się do tego przyzwyczajamy. Bardzo mnie martwi to, co się wydarzy ze światem za kilkadziesiąt lat, przejmuję się tym, w jakim świecie będzie żyła moja córka. Bardzo często o tym myślę i chciałem o tym zrobić film. Mając już pewność, o czym chcę go nakręcić, zacząłem szukać tematu. To, co nasunęło mi się od razu, to katastrofa ekologiczna spowodowana przez człowieka. Wyschnięcie Morza Aralskiego to właśnie jedna z tych największych katastrof. To, co tam się wydarzyło, zmieniło życie mieszkańców tej osady na zawsze.

W Żalanaszu widzimy głównie starych ludzi i dzieci osadzone w pustce, dziwne to miejsce…

Ludzie młodzi i w średnim wieku wyjechali, zostali głównie starcy i dzieci. Bohaterów, którzy pojawiają się w filmie, poznaliśmy już na miejscu.

Jeździliśmy tam wielokrotnie, na dokumentację,

f ilm budowaliśmy tkankę filmu z tego, co było dookoła. Tym, co najbardziej mnie uderzyło, co było dla mnie wskazówką, jak ten film realizować, było to, że to będzie film o zbiorowej pamięci. To, co tam zastaliśmy, jest właściwie na granicy surrealizmu.

Ludzie przestali tam żyć codziennością, a zaczęli żyć swoją pamięcią. Ta sytuacja dotyczy całego społeczeństwa. Tam naprawdę cały czas rozmawia się o morzu, przeszłość ważniejsza jest od teraźniejszości. Mimo upływu kilkudziesięciu lat, oni śnią o morzu, opowiadają sobie te sny, wspominają swoją młodość – lata szczęśliwe, które wraz z morzem odeszły bezpowrotnie. W tym niesamowitym miejscu ciężar egzystencji został przesunięty w coś niematerialnego, w sferę pamięci. Bardzo mnie to fascynowało.

Na spotkaniu z widzami podczas premiery powiedziałeś, że Żalanasz to najbrzydsze miejsce na świecie, a na pewno najgorsze do życia. W twoim obrazie nie widzimy tego, uwodzisz nas. Przepięknymi zdjęciami w tym filmie zbudowałeś oniryczną, baśniową krainę, powstała uniwersalna historia, niemal przypowieść, która trafia do ludzi na całym świecie…

Zależało mi na tym podczas realizacji, a potem w ciągu długotrwałego monażu, żeby jak najbardziej zuniwersalizować ten temat, aby odsunąć wszystkie rzeczy, które są publicystyczne. Chciałem, by to miejsce było modelem tego co może się z nami

stać, a nie opowieścią o tej konkretnej katastrofie.

Stąd też moja decyzja o zmianie zakończenia, teraz ten film jest dużo bardziej metaforyczny niż był w pierwszej wersji. Zabieg artystyczny polegał na tym, żeby przesunąć film z płaszczyzny realizmu stąd te piękne miejsca. Chciałem, by obraz zadziałał transowo na ludzi. Znaczenia widziane na ekranie zostały przesunięte w stronę serca, nie rozumu.

Tym filmem zabierasz głos w ważnej sprawie, masz nadzieję, że będziesz usłyszany?

Wychodzę z prostego założenia, że każdy człowiek musi robić to, co potrafi. Jeśli ktoś ma talent np. do robienia filmów, to musi to robić, po to, by dokładać swoją cegiełkę. Nie jestem idealistą, nie wierzę, że ten film cokolwiek zmieni, natomiast myślę, że wszyscy jesteśmy zobowiązani do tego, by w obrębie naszych umiejętności, naszej świadomości, swoimi wyborami dokładać te swoje małe cegiełki. To jest ważne.

Co dalej? Kolejne festiwale?

Tak, oczywiście. Nagrody otworzyły przed filmem wiele nowych możliwości. Film zostanie zgłoszony do Amerykańskiej Akademii Filmowej.

Co z tego wyniknie, nie wiadomo. Będziemy się starać o nominację do przyszłorocznych Oscarów, bo w tym roku już nie zdążymy. Cały czas jesteśmy zapraszani na kolejne festiwale, kolejne projekcje mamy w Grecji i na Węgrzech.

styczeń 2018 |

| 11

Się nam wydaje.

W Bydgoszczy (21) Michał Tabaczyński

1. Na tyłach wiersza, czyli właściwie gdzie Osobliwa jest konstrukcja tych wierszy. Zdarza się w literaturze bowiem tak, że wiersz budowany jest od puenty, od końca: czuć to i słychać w takich wierszach, bo rozpędzają się aż do wybuchu (konceptu? myśli? brzmienia?) w kulminacyjnym punkcie – wygłosie ostatniego wersu. Takim poetą, poetą puenty, był choćby Lechoń – budował wiersz od końca, od (by użyć poręcznego w tym kontekście wersu innego poety, który poetą puenty stał się na starość) „dymu z komina”. Ale są i tacy poeci, którzy liryczną materię rozkładają równo na całej przestrzeni wiersza: ci najlepsi tworzą wiersze złożone z samych eksplozji, ci najgorsi – z samych implozji, z pełznących przez wiersz nudy i banału.

Ale są też inni, a przynajmniej jeden taki jest, mam ten przykład pod ręką – Michał Siewkowski.

On zaczyna zazwyczaj wiersz od mocnego otwarcia, od konceptu, który niesie za sobą myślowe wyrafinowanie i energię, poetycką moc, która im dalej w wiersz, tym bardziej się rozprasza, rzednie, słabnie (tak, mnie też ta analogia nie daje spokoju: tak, wiersze takie jak Michała Siewkowskiego powtarzają w jakimś sensie model powstania wszechświata – od wielkiego wybuchu do stygnięcia rozszerzającego się uniwersum). To stwierdzenie nie jest w żadnym razie wartościujące, a czysto opisowe. Często mnie zaskakiwała ta maniera (technika?), ale dawałem się jej prowadzić, może nawet: uwodzić, zawładnąć, przyzwyczaiłem się w końcu do tego wyciszenia wiersza – można się tym cieszyć, da się tym nawet rozkoszować.

Zastanawia mnie tytuł tego tomu: Na tyłach wiersza jest wyrażeniem niejednoznacznym, przynajmniej dwie lub trzy metafory uruchamia, a każda jakoś inaczej objaśnia i oświetla zgromadzone tu wiersze, inaczej je porządkuje.

Po pierwsze więc: „na tyłach wiersza” może znaczyć na jego zapleczu, tam, gdzie trwa jego 12 |

| styczeń 2018

niewidoczna praca, gdzie toczy się walka znaczeń, w miejscu zazwyczaj ukrytym przed wzrokiem i doświadczeniem czytelnika, tam, gdzie dostęp ma tylko autor, a i to nader rzadko i raczej niezależnie od swojej woli. W takim przypadku moglibyśmy się spodziewać, że wiersze z tego tomu odsłonią przed nami jakieś warsztatowe tajemnice. Czy to robią? W jakimś sensie – oczywiście, chociaż nie wprost, niewiele jest wierszy autotematycznych, niewiele metatekstualnych refleksji. Jeśli już gdzieś autor daje swoje obserwacje i spekulacje dotyczące sztuki (poetyckiej?), to raczej w wierszach o malarstwie (które – tak jak i plastyczna wrażliwość – jest autorowi bliskie, bo sztuki plastyczne są obok poezji drugim polem jego twórczej działalności), a także wierszach o muzyce.

Po drugie: „na tyłach wiersza” oznaczać może to, co idzie po wierszu, co przychodzi po nim, co ciągnie się jak smród za wierszem (pozwalam sobie na ten gruby żart, na taką mało wyszukaną trawestację znanego powiedzonka, bo i Michał Siewkowski często z niejaką lubością i sztubacką – jak domniemywam – radością wtyka takie elementy w materię wiersza). Co przychodzi po wierszu: jakiś postwiersz, wiersz czasów niepoetyckich, wiersz z odpadów cywilizacji i kultury, wiersz, którego materia jest przypadkowa i niepoetycka, a jednak trzeba się z nią jakoś uporać; alternatywą jest bowiem następująca: albo można jakoś oswoić tę materię, jakoś ją okiełznać, albo zrezygnować z poezji (a przynajmniej z poezji, która uczciwie mierzy się z widzialnym światem). Siewkowski zbiera te skrawki cywilizacji i stara się je przemienić w lirykę – gest to odważny, chociaż autor nie jest poetą heroicznym, raczej – jest poetą gorzkiej rezygnacji (na tyłach wiersza zawsze bowiem gościła rezygnacja), ale tym bardziej trzeba te wysiłki docenić.

Czy to nie z tej rezygnacji bierze się to cichnięcie, stygnięcie tych wierszy?

Po trzecie: „na tyłach wiersza” oznaczać też mogłoby obszar, który odwiedzamy w chwili, gdy przenicujemy wiersz, to taka kraina, która znajdu-

książki je się po drugiej stronie zadrukowanej kartki. Gdy się już tam znajdziemy, zobaczymy, że rozciąga się tam dziwny krajobraz naznaczony językiem wiersza, ale też powstały z jego odrzucenia, z jego przepracowania, przepracowania poetyckiego idiomu.

W czym się to przejawia? U Michała Siewkowskiego widać to w całym procesie, który zaczyna się od języka poetyckiej wzniosłości, wiedzie przez ironię i drwinę (które podważają ten zastany poetycki czy nawet poetyzujący porządek), aż kończy się na języku najzupełniej własnym, prywatnym, potocznym, domowym idiomie. To w tym Michał Siewkowski zapewne najbardziej przypomina Stanisława Swena Czachorowskiego, któremu poświęcił pracę naukową i którego nieznanych utworów był edytorem i wydawcą; jeżeli ktoś pamięta – co mówię czysto rytualnie, bo nie sądzę, ale może… jeśli więc ktoś pamięta poemat Cynobrowy poeta, a szczególnie jego część trzecią, albo jakieś sonety, powiedzmy: Nokturn z wejściem oboju, żeby wymienić jakiś przykład skrajny, ale przez to wyraźny, ten będzie przeczuwał, w jaką stronę nicuje poetycki język autor Na tyłach wiersza).

Wiem, że wspominanie w kontekście Michała Siewkowskiego nazwiska poety, któremu poświęcił pracę doktorską, może być łatwizną. Ale po pierwsze, nie jest to powinowactwo w żadnej mierze wstydliwe (wręcz przeciwnie: komplementujące), a po drugie, dobrze daje się Siewkowskiego opisać Swenem Czachorowskim: ta sama cechuje ich poetycka wszystkożerność, podobna barokowość, humor podobny, podobna frywolność. Bo Na tyłach wiersza można sobie na wiele pozwolić – i Michał Siewkowski sobie pozwala. Bawi się na tyłach wiersza, bo tam trwa wieczna zabawa. Zabawa jak w krzakach Wyspy Młyńskiej opisana w wierszu Demony bydgoskie. Ale i taka poważniejsza – jak z wiersza W nieskończoność, gdzie „nudy barokowe” idą o lepsze z zachwytem oka, które lepiej słyszy „przemijania więcej”.

Michał Siewkowski, Na tyłach wiersza, Inowrocław 2017

2. „Splot Nieskończoności” (nr 5(8)), czyli się uroczo plecie „Nawet jeśli trafiamy tylko do pojedynczych ludzi, to już jest dla nas sukces” – pisze w Raporcie nieskończoności Maksymilian Gwinciński, redaktor czasopisma. Do tego minimalistycznego, skrom-

nego programu dostosowany jest charakter pisma, którego oblicze ma przynajmniej dwa charakterystyczne elementy: z zinów wziętą wiarę w wybuchowy i transgresyjny charakter kultury oraz nieposkromioną predylekcję do zabawy, zgrywy, niepowagi. Kultura, transgresja i wygłup – mieszanka może i wybuchowa, ale i o zerowym dzisiaj potencjale komercyjnym. Perspektywa tych kilku ludzi, ludzi pojedynczych (niezależnie od tego, czy jest prawdziwa, czy nie) jest dla twórców czasopisma wyzwalająca: nic nie muszą, nie muszą spełniać niczyich oczekiwań – poza swoimi, poza chęcią wyrażenia swoich (do wyboru) pragnień, przekonań, nastrojów. Jednak ta projektowana tu przeze mnie anarchiczna postać pisma wcale nie oznacza, że twórcy bełkocą coś bez ładu i składu, że tekst za tekstem dostajemy tu wierszowane wynurzenia z głębi małoletnich, gimnazjalno-licealnych wzruszeń i zachwytów. I to nie tylko dlatego, że autorzy czas gimnazjów i liceów mają już za sobą.

Mało tu zresztą wierszy i prozy beletrystycznej, a więcej tekstów krytycznych, publicystyki literackiej, felietonów, esejów. Adam Kempa pisze o zespołach, których kawałki wykorzystano w czołówkach znanych seriali (pamiętacie Państwo otwarcie Doktora House’a? no, to właśnie o tym). Mateusz Lubiewski pisze o psychologii internetu. Agnieszka Bykowska pisze o rymie we współczesnej poezji. Katarzyna Stępień pisze o eskapistycznych tendencjach we współczesnej kulturze. A Marcelina Gaworzewska pisze o człowieku (postczłowieku?) i jego człowieczeństwie (postczłowieczeństwie?) na marginesie książki Czerwona królowa Matta Ridleya.

Ale chyba najbardziej podoba mi się szalony tekst Magisterka dynksiary Marty Dobkowskiej.

Rzecz jest autobiograficzna (quasi?) i wariacka, tekst wylewa się niepowstrzymaną rzeką, owszem – jak zapowiada autorka – ociera się o „schizofreniczny bełkot”, ale jest czymś o wiele istotniejszym.

Jest – pomimo stylu na granicach szaleństwa, na granicach przejrzystości – rozważaniem o sztuce w naszych czasach, o artyście w czasach dla artystów marnych, o artystce – młodej, gniewnej, rozczarowanej. Obrazoburczy i wulgarny to hymn, który trzeba jednak czytać jako część artystycznego projektu Marty Dobkowskiej, która podpisuje się też ksywą „Schizo”: „Same problemy z tą dziewczyną”? No, nie wiem, może.

Ale wiem, że problemy to nieodłączny element zajmowania się sztuką. Twórcy „Splotu Nieskończoności” też już chyba to wiedzą. Ale to dobrze.

To jest radosna wiedza. styczeń 2018 |

| 13

o pe ra Gniewomir Zajączkowski, Szymon Żuchowski

Blaski i nędze autopromocji, czyli bydgoska Rusałka na DVD Rusałka Antonína Dvořáka, która swoją prapremierę miała w 1901 roku, jest obok nieco mniej popularnych Sprzedanej narzeczonej Bedřicha Smetany i Jenůfy Leoša Janáčka najchętniej wystawianą na świecie czeską operą. Choć ma swoje niekwestionowane hity – na czele z arią bohaterki tytułowej śpiewaną do księżyca – na polskich scenach utwór ten gości stosunkowo rzadko i wielu bywalców opery nie miało u nas okazji zobaczyć tego dzieła w całości. Sytuacja ta zaczyna się powoli zmieniać i krajowi wykonawcy zwracają się ku sławnemu, lecz w Polsce nadal mało znanemu dziełu Dvořáka. I tak w ostatnich latach doczekaliśmy się wystawienia go w łódzkim Teatrze Wielkim (2010) oraz w Operze Nova w Bydgoszczy (2012). To drugie przedstawienie zostało zarejestrowane w 2015 roku i ukazało się na płycie DVD (DUX, 2016).

Rusałka to utrzymana w baśniowej poetyce opowieść o nimfie wodnej, która zakochuje się w człowieku (Princ, czyli Książę) i wyznaje przychylnemu jej Wodnikowi, że sama chce zyskać ludzką naturę, by móc się z nim połączyć. Z pomocą przychodzi jej miejscowa czarownica (Ježibaba, czyli Baba-Jaga), która ofiarowuje zakochanej bohaterce duszę, w zamian jednak odbierając jej głos. Książę, z początku zafascynowany dziewczyną, odtrąca ją i porzuca na rzecz Obcej Księżnej (Cizí Kněžna). Czar jednak ma taką naturę, że jeśli wybranek poślubi kogoś innego niż Rusałka, ta będzie musiała umrzeć. Do akcji znów wkracza czarownica, która tłumaczy, że dziewczynę ocalić może wyłącznie zabicie ukochanego, i wręcza jej sztylet. Rusałka jednak odmawia i rzuca się w odmęty. Powraca jednak jako demon zawieszony między dwoma światami: ziemskim a wodnym.

Księciu, trawionemu tęsknotą i poczuciem bezsensu życia, udaje się odnaleźć ukochaną, której pocałunek wreszcie przynosi mu śmierć.

14 |

| styczeń 2018

Ta paraboliczna opowieść zakorzeniona jest w baśniach autorów czeskich, a także niemieckiego pisarza Friedricha Fouquégo (który inspirował chociażby Wagnera) i Hansa Christiana Andersena. Wiadomo również, że autor libretta, Jaroslav Kvapil, interesował się pracami Sigmunda Freuda, takimi jak Objaśnianie marzeń sennych (datowane na 1900, ale wydane już w 1899 roku), których publikacja nieznacznie poprzedziła premierę opery jego i Dvořáka, i Rusałkę, jak każdą dobrą baśń, da się interpretować na różne sposoby – można w niej dostrzec alegorię przynależnego kondycji ludzkiej rozdarcia między dwoma światami: materialnym i psychicznym, dostępnym nie wprost; można postrzegać ją jako traktat na temat niemożliwości pełnego zbliżenia między mężczyzną a kobietą, czy ludźmi w ogóle; można doszukiwać się w niej komentarza socjologicznego na temat nieprzekraczalnych barier społecznych; czy wreszcie widzieć w niej wyraz tęsknoty za wymiarem mitycznym, duchowym egzystencji, która w czasach po rewolucji przemysłowej i w dobie odkryć naukowych mogła wydawać się zmechanizowana, rządzona przez nowo odkryte zimne reguły nauki i odczłowieczona.

Bydgoska inscenizacja Rusałki w reżyserii Kristiny Wuss sprawia wrażenie, jakby inscenizatorka chciała wykorzystać wszystkie te tropy interpretacyjne jednocześnie. Spektakl nasycony jest masą symboli, które wyglądają trochę jak szwedzki stół – dla każdego coś miłego. Reżyserka rzuca motywy, a widz ma sam sobie wybrać, jaką układankę z nich stworzy. Taka otwartość interpretacyjna nie zawsze musi być wadą przedstawienia – nie chodzi przecież o to, żeby całość złożonego dzieła tekstowo-muzyczno-teatralnego, jakim jest opera, sprowadzić do jednego aspektu. Puzzle jednak, które podsuwa widzowi Wuss, mają wiele kawałków zdublowanych, a za-

o pe ra razem niektórych elementów w nich brak. Nie brak za to nawiązań do kolorytu lokalnego – akcja opery została umieszczona w okolicy bydgoskiego mostu im. Jerzego Sulimy-Kamińskiego, który po niedawnym remoncie nabrał bardziej zabytkowego charakteru.

Szczerze mówiąc, aluzji do architektury i dziejów Bydgoszczy jest w przedstawieniu tyle, że człowiekowi, który nie ma związku z tym miastem, trudno się w nich połapać na płaszczyźnie czysto faktograficznej, nie mówiąc już o jakiejkolwiek ich interpretacji. Da się wyczuć, że jakiś zabieg reżyserski odnosi się do historii i kultury „Wenecji Północy” głównie przez to, że nie-bydgoszczaninowi z niczym się on za bardzo nie kojarzy. Rolę tyleż ważną, co mało zrozumiałą odgrywa w spektaklu rzeźba Przechodzącego przez rzekę, jedna z wizytówek Bydgoszczy, przedstawiająca mężczyznę balansującego z tyczką i strzałą na linie rozpiętej nad Brdą w pobliżu wspomnianego mostu. Rzeźba stanowi element „nowej świeckiej tradycji” – została odsłonięta 1 maja 2004 roku, by upamiętniać wejście Polski do Unii Europejskiej. W spektaklu Kristiny Wuss, zamiast symbolizować otwarcie na świat, odegrała rolę jednego z lokalnych symboli zawężających spektrum interpretacyjne i grono odbiorców przedstawienia.

W związku z tym lokalnym przesytem, mimo niemałej skali przedsięwzięcia realizatorskiego, trudno nie odnieść wrażenia, że całość to zlepek materiałów promocyjnych, kolejny suwenir powstały na zamówienie samorządu terytorialnego ku czci małej ojczyzny.

Cokolwiek bełkotliwą reżyserię, realizującą chyba doraźną potrzebę promocyjną miasta, dałoby się jeszcze jakoś przeżyć, gdyby strona muzyczna przedsięwzięcia była satysfakcjonująca. Niestety, większość zgromadzonej obsady nie stanęła na wysokości zadania, a koncepcja dzieła pozostawiała dużo do życzenia. W roli tytułowej usłyszeliśmy Magdalenę Polkowską – a usłyszeliśmy ją zwłaszcza w górze

skali, ponieważ zdawała się śpiewać od jednej „górki” do drugiej, zaniedbując sens i wyraz tego, co pomiędzy, jak również dykcję, byle było głośno tam, gdzie da się to łatwo osiągnąć. Sądząc po wykonaniu Polkowskiej, wyglądałoby na to, że Dvořák napisał nie tyle operę, co piękną arię, i to jedną – przebojową Měsíčku na nebi hlubokém (I akt), w której zresztą sopranistka również gubiła się metrycznie i wyrazowo, a orkiestra jej nie pomagała. Rusałce partnerował Tadeusz Szlenkier w roli Księcia – i niestety oboje dobrali się

jak w korcu maku. Szlenkier, który ma skłonność do balansowania między operetką a musicalem, i tym razem zaprezentował wizję postaci na granicy karykatury – dlatego że nieproporcjonalnie duży nakład środków trafiał w interpretacyjną próżnię i, mimo widocznych starań tenora, muzyka nie szła do przodu, a siłowe śpiewanie negastyczeń 2018 |

| 15

o pe ra tywnie odbijało się na barwie oraz intonacji. Niemniej jednak Polkowska i Szlenkier i tak wypadli całkiem nieźle w porównaniu z Jackiem Gresztą w roli Wodnika. Trudno orzec, czym kierowali się realizatorzy przy doborze obsady do tych trzech ról, a szczególnie Wodnika – brak mu było i warunków aktorskich (zwłaszcza wobec stylizacji na gibką postać Przechodzącego przez rzekę), i wokalnych – jego głos wydawał się dziurawy, co drugi–trzeci dźwięk ledwo mu się odzywał. Gdyby nie przychylna mu reżyseria dźwięku w nagraniu, w niektórych fragmentach nie mielibyśmy szans usłyszeć go na tle orkiestry lub chóru. Może to i jednak lepiej, tam bowiem, gdzie było go słychać, było tak nieczysto, że wolelibyśmy, aby to jemu, a nie Rusałce, zabrała głos Ježibaba.

Odtwórczyni jej roli, Darina Gapicz, wypadła znacznie lepiej od wspomnianej trójki i można powiedzieć, że okazała się najjaśniejszym punktem obsady, zarówno aktorsko, jak i wokalnie. Jej Baba-Jaga nie była banalną, wstrętną czarownicą, tylko osobą niejednoznaczną i atrakcyjną, tak że nietrudno było uwierzyć w jej rolę jako spiritus movens akcji dramatycznej. Gapicz w tym nagraniu nie stara się „zastraszyć” słuchacza swoim mezzosopranem, nie szafuje ciemną barwą dla taniego efektu, co zdarza się jej koleżankom po fachu: po prostu mądrze i estetycznie używa swojego głosu. W pewnym sensie jej dramaturgiczną antytezą w partyturze jest Obca Księżna – nieempatyczna, jednowymiarowa, ale również istotna fabularnie – w nią wcieliła się Katarzyna Nowak-Stańczyk. Trudno sobie wyobrazić, w jaki sposób ta śpiewaczka mogłaby się sprawdzić w roli Cio-cio-san w Madamie Butterfly albo Violetty w Traviacie, w których jest w Bydgoszczy obsadzana, ale jako Księżna wypadła przekonująco.

Słychać po niej i widać doświadczenie sceniczne, które pozwoliły jej stworzyć postać dojrzałą, a zarazem cyniczną i rozpasaną. I nawet jeśli czasem nie do końca zabrzmiały jej górne dźwięki, to nie zaburzało to konterfektu wykreowanej przez niej bohaterki.

Obok odtwórców głównych ról w kilku mistrzowsko napisanych przez kompozytora scenach pojawiają się Nimfy Leśne – niestety, w bydgoskiej realizacji zostały one potraktowane po macoszemu, chyba głównie przez dyrygenta (a zarazem dyrektora Opery Nova) Macieja Figasa, który nie zadbał o zestrojenie ani bar16 |

| styczeń 2018

wę wykonujących je śpiewaczek. Wstawki z ich udziałem, które mają być ornamentem Rusałki, zamiast ją ozdabiać, bardziej ją obrzydzały. Na szczęście lepiej zaprezentował się chór, który mimo pewnych problemów metrycznych w scenach zbiorowych (co znów wyglądało na zaniedbanie dyrygenta) brzmiał profesjonalnie. Tego samego nie można, niestety, powiedzieć o orkiestrze, która pod batutą Figasa brzmiała nieszczególnie już od pierwszych taktów wstępu. Reżyser dźwięku ewidentnie starał się pomóc – poprawić spójność brzmienia całości, szczególnie orkiestry – ale nie ma chyba takiej techniki, która zdołałaby ukryć lub naprawić brak całościowej wizji partytury u dyrygenta i licznych niedoróbek na drodze do jej realizacji.

W rezultacie z połączenia wybujałych ambicji promocyjnych w warstwie reżyserskiej z niedopracowaną warstwą brzmieniową odbiorcy dostają przekaz równie czytelny, co fragment dołączonego do płyty omówienia pióra Józefa Balińskiego. Czytamy w nim: „Widz skądinąd, przybysz spoza Bydgoszczy, dla którego ten specyficzny aspekt przedstawienia siłą rzeczy pozostanie czymś obcym, skupi się raczej – i może bardziej – na historii opowiedzianej w «Rusałce», na tym, jak mądrze i jak wnikliwie przekłada ją na język muzyki Dvořák. Albo na przesłaniu dramatu, tematyzującego blaski i nędze wielkiej namiętności, której najmniej raz życiu, częściej ulega prawie każdy, na estetycznych walorach spektaklu, ewentualnie na niezwykłości, popularności tematu i związanej z nim tytułowej postaci”. Nic dodać, nic ująć.

Gniewomir Zajączkowski – zajmuje się muzykologią oraz dziedzictwem żydowskim w Polsce. Pisze o muzyce klasycznej do „Zeszytów Literackich”, „Muzyki w Mieście” i „Dwutygodnika”. Stale współpracuje z „Kulturą Liberalną”.

Szymon Żuchowski – tłumaczy i pisze, także o muzyce.

Publikuje w „Zeszytach Literackich”, „Muzyce w Mieście”, „Dwutygodniku”, „Literaturze na Świecie” i „Twórczości”.

Stały współpracownik „Kultury Liberalnej”. Autor książek Ars amandi, vita brevis (2014) i Podział odcinka (2016).

fot. Dariusz Gackowski

scena

Kuba Ignasiak

Małe Formy – Wielkie Kreacje. Dwa. Początek grudnia w MCK przywitał nas drugą odsłoną cyklu Małe Formy – Wielkie Kreacje, współorganizowanego przez Impresariat Artystyczny itd. Odsłoną nieco skromniejszą od tej pierwszej, co nie znaczy, że gorszą. Przeciwnie – cykl ów trzyma poziom jak mało który.

Jan Peszek, Scenariusz dla nieistniejącego, lecz możliwego aktora instrumentalnego Już samo nazwisko pierwszego aktora powinno dać Państwu znać, że poziom był wysoki. Śmiało można uciec się tu do banału, że Jan Peszek to klasa sama w sobie. I nie są to puste słowa. Po pierwsze, przyjechał tu z monodramem – niewątpliwie jedną z najtrudniejszych form teatralnych. Dla Jana Peszka forma ta zdaje się codziennością. Bez trudu zgarnia on całą uwagę widza, nie pozwalając mu zapomnieć o sobie choć na chwilę. Z jednej strony, mamy tu tekst napisany przez Bogusława Schaeffera w 1963 roku, będący swoistą satyrą na sztukę współczesną. Co ciekawe, po 54 latach ten tekst jest wciąż do bólu aktualny, zdawać by się mogło, że powstał całkiem niedawno. Oczywiście monodram ten nie miałby takiej siły rażenia, gdyby nie wykonujący go aktor, a ten daje popis, o którym trudno zapomnieć. Umówmy się, że Jan Peszek nie należy już do aktorów młodego pokolenia, mimo to wielu przedstawicieli tego ostatniego powinno zazdrościć mu formy i witalności, o umiejętnościach aktorskich w ogóle nie wspominam, bo osiągnięcie takiego poziomu z pewnością okupione zostało latami ciężkiej pracy, którą owo „młode pokolenie” ma dopiero przed sobą. Dość powiedzieć, że poza znakomitą dykcją, wyczuciem chwili, mikrogestami urzekającymi publiczność, Jan Peszek daje też iście gimnastyczny show, chociażby w scenie z drabiną. Tak zresztą jest w każdej scenie z wykorzystaniem dowolnego elementu scenografii, których zresztą na scenie nie brakuje. Ogląda się to wszystko z nastroszonymi uszami i wytrzeszczonymi oczami. Prawdziwa stara szkoła. Cudowny wieczór!

Na koniec „ciekawostka dropsa”: miałem okazję

podejrzeć korespondencję mailową między organizatorami tego wydarzenia. Wśród masy technicznych punktów znalazł się ten dotyczący długości próby przed spektaklem. Odpowiedź była rozbrajająca i tylko potwierdzająca wszystko, co napisałem powyżej, a brzmiała mniej więcej tak: „Próba?

Bo ja wiem, z 10 minut. Aktor gra ten spektakl od blisko 40 lat”. Szach mat.

Andrzej Poniedzielski, LIVE? To nie był monodram. To był recital. Piękny.

Przezabawny. Z tytułem idealnie dobranym do charyzmy jego bohatera. Kto zna choć pobieżnie dokonania Andrzeja Poniedzielskiego, ten wie, że w jego przypadku na popisy gimnastyczne nie ma co liczyć. I właśnie z tej charyzmy (czy też jej braku) nasz bohater korzysta w pełni, zamieniając ją w zabójczą broń. Zabija oczywiście śmiechem, bo jak tu się nie śmiać, kiedy opowiada (cokolwiek beznamiętnie) o tym, że z wiekiem on i jego organizm stają się dwoma oddzielnymi bytami, co skutkuje na przykład tym, że gdzieś by sobie poszedł (na spacer czy na zakupy), ale pomysł to jedno, a wykonanie drugie i często zdarza się, że wcale nie idą one w parze. I tak też pan Andrzej żartował sobie ze swojej „żywotności” przez blisko dwie godziny, wypełniając tę opowieść anegdotami bawiącymi do łez i autorskimi piosenkami. I tu muszę się Państwu przyznać do swej ignorancji: tak jak uwielbiam monologi Poniedzielskiego, tak nie miałem pojęcia, że pisze on (i śpiewa!) piosenki. To znaczy przypuszczałem, że na samym żartowaniu satyryk ów nie poprzestaje, ale nie spodziewałem się śpiewu. W sumie dobrze, bo bliżej mu było do melorecytacji niż śpiewania, ale zawsze. I tu czas na łyżkę dziegciu do tej beczki miodu: mnie to jego „śpiewanie” kompletnie nie pasowało i było zdecydowanie najsłabszym elementem programu. Ja wiem, że recital to „przekrojówka”, więc jego bohater chwali się tym, co ma najlepsze, ale moim zdaniem akurat śpiewać to on nie powinien. Co ciekawe, dam sobie obie ręce uciąć, że Andrzej Poniedzielski doskonale o tym wie i robi to z premedytacją. I ja to nawet szanuję. styczeń 2018 |

| 17

z ug zwa ng (56)

siwiec Hassan i Maciej Moje zaległości lekturowe w dość istotny sposób pogłębił pan Rafał Berger (za co mu jestem wdzięczny i nawet trochę zakłopotany), gdyż ofiarował mi swoich osiem książek. Wszystkie – co chyba robi wrażenie – wydane w ciągu ostatnich kilku lat w Warszawie i w Bydgoszczy przez Stowarzyszenie Jedności Muzułmańskiej. Autor, rocznik 1963, od 1971 mieszkaniec Bydgoszczy, zafascynowany jest tematem polskich Tatarów.

Głównym bohaterem w narracji Bergera jest Maciej Konopacki (rocznik 1926; książka Bergera pt. Munia została wydana z okazji jego 90. urodzin), jeden z bardziej rozpoznawalnych przedstawicieli tej mniejszości. Konopacki, obecnie mieszkaniec Sopotu, ale w czasach stalinowskich mieszkał w Bydgoszczy i tu też ukończył I LO. W tym też czasie zmarł w naszym mieście jego ojciec Hassan, pułkownik Wojska Polskiego, który w 1920 roku, w czasie wojny polsko-sowieckiej był dowódcą oddziałów białoruskich wiernych Józefowi Piłsudskiemu. Warto chyba wiedzieć i pamiętać, że w tamtych latach, gdy ważyły się losy niepodległości Polski, gdy byliśmy osamotnieni (na szczęście trochę nam pomogli Francuzi i Węgrzy), mieszkający na wschodnich terenach II RP Tatarzy pozostali wierni przeżywającej trudne chwile ojczyźnie.

Mając tak ciekawych bohaterów, Berger proponuje czytelnikom cykl książek oscylujący wokół sylwetki Macieja Konopackiego, nazwany: Listy do Macieja. W skład tej serii wchodzą: Dżennet do Macieja, Literaci do Macieja, Profesorowie do Macieja, Tadeusz i Roman do Macieja i Ułani do Macieja. Jak łatwo się domyślić, seria ta dotyczy korespondencji, którą od lat prowadzi Maciej Konopacki.

Najbardziej interesują mnie listy pisarzy adresowane do Konopackiego. I jest to korespondencja rzeczywiście dość ciekawa, myślę, że nie tylko dla badaczy. Bohater książki Bergera tropi wszelakie przejawy tatarskości w literaturze, więc pyta Tadeusza Konwickiego o szwadron tatarski z jego powieści Kronika wypadków miłosnych. Konwicki jest życzliwy, więc odpowie Konopackiemu, czemu 18 |

| styczeń 2018

tak bardzo uwielbia polskich Tatarów, choć późno sobie to uświadomił. Iwaszkiewicz powie, że być może w jego rodzinie byli Ormianie, ale potem dorzuci: „Ja mam się za Polaka”. Kazimiera Iłłakowiczówna napisze: „Pana polowanie na Tatarów wydaje mi się bardzo atrakcyjne”. Kiedy indziej odpowie Konopackiemu na jego pytanie dotyczące przydomku pisarki „Iłła”: „Cierpiałam na pospolitość swego imienia, a pociągało mnie nazwisko, które moim zdaniem miało jakiś podźwięk muzułmański”.

Z listów do Anny i Jacka Kajtochów, literatów z Krakowa, dowiedzieć się można niesłychanej, wręcz filmowej historii o Janie Jakubie Szegidewiczu, który wspólnie z ojcem Kolbe przebywał w KL Auschwitz-Birkenau i który później wraz z Franciszkiem Gajowniczkiem był najważniejszym świadkiem w procesie beatyfikacyjnym franciszkanina. A swoją drogą, kto by pomyślał, że Tatar-muzułmanin J. Szegidewicz znajdzie się kiedyś w takiej roli!

Ciekawie też przedstawia się korespondencja z Witoldem Dąbrowskim, poetą i tłumaczem literatury rosyjskiej, znanym choćby z tłumaczeń Bułhakowa, Sołżenicyna i Okudżawy. Panowie pisali do siebie w latach 1973–1977 i rzecz miała charakter rozwojowy, ale została przerwana nagłą śmiercią poety (10.05.1978). Przyczyną śmierci był zawał serca, ale Berger ładnie o tym pisze, że Dąbrowski nie godził się z haniebnym aktem polskiego Sejmu z 1976 roku, czyli taką modyfikacją konstytucji, która w istocie podporządkowywała PRL Związkowi Radzieckiemu, i podpisał się pod Memoriałem 101, protestem ludzi pióra. A grupa to rzeczywiście była zacna. Inspiratorami Memoriału byli Wiktor Woroszylski i Jacek Bocheński, list przewodni napisał Jerzy Andrzejewski, a podpisy swoje złożyli sami wybitni, choćby Miron Białoszewski, Jerzy Ficowski, Ryszard Krynicki, Antoni Słonimski i wielu innych. Tak więc od 1976 roku Dąbrowskiego mieli „na oku” funkcjonariusze wszędobylskiej SB. Może nawet zaglądali do korespondencji poety, choćby tej z Maciejem Konopackim. Kto wie, to jest możliwe, a nawet bardzo prawdopodobne.

Bartłomiej Siwiec

b ydgo s k i in sy nu ator k u lt uralny

PRUSS Mało odpowiedzialny organ Zdzisława Prussa (161) Całkiem możliwe Na zaproszenie niezmiennie gościnnego europosła Janusza Zemkego prezes Klubu Środowisk Twórczych Piotr Trella wybrał się do europarlamentu.

Znając przebojowość prezesa i siłę jego tenorowego głosu, należy oczekiwać, że najbliższe organizowane przez KST „Spotkanie po latach” odbędzie się nie w Lubostroniu, ale w Brukseli. Niewykluczone też, że do wspólnego wykonania duetu „Usta milczą, dusza śpiewa” p. Piotr zaprosi pełną operetkowego wdzięku Julię Piterę.

Wiarygodna opinia Wspominając na łamach „Kalendarza Bydgoskiego 2018” barwne a bogate życie rozrywkowo-towarzyskie lat 60. i 70., Norbert Krawczyk skonkludował, że wbrew niektórym „niedouczonym, domorosłym i upolitycznionym historykom”, PRL nie był aż taką „czarną dziurą w kosmosie”, jak im się wydaje i jaką chcieliby widzieć. Podzielam opinię cenionego dziennikarza, który jako bywalec, nomen omen, „Kosmosu”, a także „Słowianki”, „Jupitera”, „Zodiaku” i licznych klubów przyzakładowych swoje przeżył i widział, więc wie, co mówi i pisze.

Złamanie monopolu Nie od dziś wiadomo, że Piotr Salaber swoimi wszechstronnymi talentami potrafił zagospodarować liczne muzyczne pola i niwy (kompozycje, dyrygentura, pedagogika). Nic więc dziwnego, że tak zapracowany artysta wyróżniony został Honorową Perłą Polskiej Gospodarki. Przyjmując zasłużone gratulacje, p. Piotr oświadczył, że jako naznaczony perłą odbierze przynależny dotąd wyłącznie sopranistkom koloraturowym monopol na… perlisty śmiech! Przyjdzie mu to tym łatwiej, że cieszyć ma się z czego.

Mówi się trudno W kawiarni MCK „Szpulka” odbyła się druga już z kolei „Biesiada z Pegazem”. Zaproszeni na nią

zostali bydgoscy poeci i bydgoscy poloniści. Literaci zaproszenie przyjęli i przeczytali, co napisali.

Poloniści niestety nie dopisali. Widać, bydgoski Pegaz nie ma już tej siły przebicia, jaką miał przed reformą szkolnictwa.

Jubileuszowa gorączka Związana przez szereg lat z Radiem PiK Katarzyna B. Rodziewicz świętowała 35-lecie pracy twórczej, 25-lecie dziennikarskiej działalności i 15-lecie zawiadywania Dworem Marzeń w Sielcu. Znana ze swojej nie tylko artystycznej wrażliwości potrójna Jubilatka otrzymała tyle gorących życzeń, że spowodowało to u niej podwyższenie temperatury, co z kolei zaskutkowało performance’em pt. „Stany podgorączkowe”. Jak nam donoszą, po tych mocnych przeżyciach p. Kasia doszła już do siebie i zagania swoje liczne muzy do twórczej roboty.

Lusterko wsteczne /-25/ Ćwierć wieku temu (styczeń 1993) – Laureatami Kulturalnej Nagrody „BIK-u” za rok 1992 zostali: pisarz i publicysta Tadeusz Nowakowski, artysta plastyk Marian Olszewski i poetka Jadwiga Tyrankiewicz.

– Estradę Filharmonii Pomorskiej zdominowali pianiści. W trzech styczniowych koncertach wystąpili kolejno: Jerzy Godziszewski, Ewa Pobłocka i Piotr Paleczny.

– W Galerii „Style Art” (u zbiegu ulic Krasińskiego i Libelta) z recitalem zatytułowanym „Najpiękniejsza jest muzyka polska” wystąpiła solistka bydgoskiej opery Katarzyna Rymarczyk.

– Wojewódzki Ośrodek Kultury zapraszał na koncert kolęd „Od Renesansu po Negro Spirituals” w wykonaniu Collegium Vocale.

– Recenzując poezję Jana Sabiniarza Krystyna Potr-Ubacz zwróciła szczególną uwagę, że są to wiersze człowieka „rozmiłowanego w przyrodzie i zauroczonego ciszą”. styczeń 2018 |

| 19

n a dwoje : k ino (4) Szymon Idczak

Horror, popcorn i autorzy No i minął nam filmowy rok 2017. Dla kinomana jak zwykle było to pracowite dwanaście miesięcy radości i smutków, emocji i nudy, pozytywnych zaskoczeń i wręcz przeciwnych rozczarowań. Przy obecnym natężeniu kinowych premier podsumowanie roku jest wyzwaniem nie lada. Z drugiej strony, ulga, gdy czasem zamiast rozwlekać myśli, drążyć temat i ważyć nad danym tytułem, można pobieżnie przebiec przez kilkadziesiąt ekranowych wspomnień. Zwierzam się poniżej nieco na ten temat, dzieląc to, co zobaczyłem, na trzy kategorie, z zastrzeżeniem, że niektóre tytuły dopiero będą miały szeroką premierę w Polsce, można ich było jednak doświadczyć w obiegu festiwalowym. Zapraszam do wspólnego wspominania.

Najlepsze Na początku najzacniejszej z kategorii zamieszczę Klienta i Sieranevadę – dwa znakomite psychologiczno-socjologiczne dramaty, skupione na naturalnym aktorstwie, oba z Cannes (choć z dwóch różnych edycji). Z kina jeszcze bardziej autorskiego – Po tamtej stronie, czyli kryzys emigracyjny oczami (kamerą) Akiego Kaurismäkiego. Dodam do tego powrót do wysokiej formy Woody’ego Allena – Na karuzeli życia (do nadrobienia w styczniu w kinie Orzeł).

Spośród oscarowych propozycji moimi faworytami byli: przyprawiający o tupanie nogą hołd dla klasycznego hollywoodzkiego musicalu – La La Land – oraz dramat w pełni tego słowa znaczeniu, który w końcu wypchnął Caseya Afflecka z cienia jego starszego brata – Manchester by the Sea. W kategorii dokumentalnej ciągle mam przed oczami poruszającego Ostatniego w Aleppo, wzruszającą Komunię i prezentowane na Docs Against Gravity kinofilskie Dawson City: czas zatrzymany.

Klient

20 |

Wśród animacji – pełne mądrego uroku Nazywam się Cukinia, poetycki Czerwony żółw i formalnie pionierska polsko-brytyjska oscarowa nadzieja – Twój Vincent.

Na marginesie tego zestawienia uplasowałyby się: Siedem minut po północy (premiera 25.12.2016), Toni Erdmann, Captain Fantastic, Dunkierka i Wind River.

Wszystkie gorąco polecam!

Guilty pleasures Tu się nieco odkryję i ku szczękościskom piewców świątyń sztuki filmowej wyznam, co polubiłem, bo było… fajne. Podzielam entuzjazm amerykańskich widzów nad romantyczną, opartą na faktach komedią I tak cię kocham (polska premiera 5.01.2018). Gdy wsiadłem do samochodu po pulsującym Baby Driver, byłem królem szos. Czekałem i nie zawiodłem się Wojną o planetę małp – niby kotlet kilkukrotnie już odgrzewany, a nadal smakowity kąsek.

To był dobry rok dla horroru. Pełne sentymentów za latami 80. To stało się najbardziej dochodowym horrorem w historii kina (po ponad 40 latach zdetronizowało Egzorcystę). Znów świetnie poradziła sobie niskobudżetowa wytwórnia Blumhouse’a – Śmierć nadejdzie dziś, Split, Uciekaj!

Jedno zdanie specjalnie dla najlepszego filmowego Batmana od czasu Michaela Keatona – LEGO® BATMAN: FILM. Z komiksowych adaptacji przede wszystkim zmęczony życiem Logan: Wolverine, trzymający poziom Strażnicy Galaktyki vol. 2 i Kingsman: Złoty krąg oraz choreograficznie doskonała Atomic Blonde.

W sumie dość sentymentalny zestaw, jak na tę kategorię.

Rozczarowania Nie lubię pisać o złych filmach. Nie tylko dlatego, że szkoda gadać, ale i dlatego, że z pastwienia się, wymądrzania, wymyślania kreatywnych acz złośliwych epitetów świadomie nie lubię czerpać poOstatni w Aleppo

| styczeń 2018

n a dwoje : k ino (4) jawiającej się nieświadomie przyjemności. Wspomnę zatem tylko o tych złych filmach, które takie się stały, choć wcale nie musiały.

Pierwsze trzy filmy Terrence’a Malicka dały mu ogromny kredyt zaufania w moim osobistym kinomańskim mniemaniu. Później było już coraz gorzej, a ostatnia transza owego kredytu przypadła na (znów) nieznośnie pretensjonalne Song to Song.

Szkoda mi też dwóch uniwersów, z których mogły powstać kolejne święcące boxoffice’owe triumfy kinowe seriale, tym razem oba w różnych wariantach monster movies. Pierwszy w ramach nurtu kaijū, którego bohaterami (lub antybohaterami) są ogromne monstra, wylansowanego przez Godzillę i tytułowego bohatera tegorocznego jakościowo dziurawego Konga: Wyspa czaszki. Drugi (którego bardziej mi szkoda) miał być rebootem chyba najstarszego kinowego uniwersum (nabrało mocy w latach 30., kulminacja w latach 40.), stworzonego przez wytwórnię, nomen omen, Universal, w skład którego wchodziły tak ikoniczne postacie jak Dracula, potwór Frankensteina, Niewidzialny Człowiek czy Wilkołak. Była w tym gronie również Mumia, która miała teraz zainaugurować nowe oblicze serii. Tegoroczny film z Tomem Cruise’em nie spełnił oczekiwań krytyki, fanów, ani producentów, nie wiadomo zatem, czy inne zakontraktowane gwiazdy – Russel Crowe (Dr. Jekyll – pojawia się w już Mumii), Johnny Depp (Niewidzialny Człowiek), Javier Bardem (potwór Frankensteina) – będą w ogóle miały okazję ubrać ikoniczny kostium. Mój wewnętrzny filmowy wróżbita wróży rychły koniec obu potwornych serii.

Zauważę, że do tej kategorii nie przypisałem T2: Trainspotting ani Obcego: Przymierze, ale to, że nie ma ich też w pierwszym zestawie, samo w sobie jest już chyba rozczarowaniem.

Gwiezdne wojny: Ostatni Jedi, Suburbicon George’a Clooneya, czy obsypany nagrodami The Square. Te tytuły z pewnością znalazłyby się na którejś liście.

A co nas czeka w 2018 roku? M.in.: Pomniejszenie (premiera 12.01) Alexandra Payne’a; triumfator Wenecji Kształt wody (19.01) Guillermo del Toro; hit festiwalu w Gdyni Atak paniki (19.01); zwycięzca Berlina i Camerimage Dusza i ciało (26.01); Wszystkie pieniądze świata (26.01) Ridleya Scotta, bez Kevina Spaceya; Niemiłość (2.02) Andrieja Zwiagincewa; film o najgorszym filmie w historii – Disaster Artist (9.02) Jamesa Franco; Happy End Michaela Hanekego (9.02); Pomiędzy słowami (16.02) Urszuli Antoniak; zwycięzca Tofifestu Jeszcze nie koniec (16.02); podobno ostatnia rola Daniela Day-Lewisa – Nić widmo Paula Thomasa Andersona (23.02); W ułamku sekundy Fatiha Akina (2.03); I, Tonya z brawurową Margot Robbie (2.03); animowana Wyspa Psów Wesa Andersona (20.04); kontynuacja hitu sprzed 14 lat – Iniemamocni 2 (13.07); biografia Freddie’ego Mercury’ego – Bohemian Rhapsody (25.12).

A także oscarowi faworyci – Tamte dni, tamte noce (26.01); Trzy billboardy za Ebbing, Missouri (2.02); The Florida Project (25.12.2017). Dwa filmy Spielberga – Czwarta władza (13.02) i Ready Player One (6.04). No i pewniaki światowego boxoffice’a – Avengers: Wojna bez granic (26.04); Solo: A Star Wars Story (25.05); Deadpool 2 (1.06).

No i oczywiście cała masa filmów, o których na razie nie mamy pojęcia. Filmowego nowego roku!

Niestety, nie udało mi się zobaczyć wszystkiego, co powinienem. Przede mną jeszcze gdyńska Cicha noc, Pewnego razu w listopadzie Andrzeja Jakimowskiego, netflixowa Okja, Blade Runner 2049,

Sporządzając moje prywatne filmowe podsumowanie 2017 roku, musiałam posłużyć się nieco innym od Szymona kluczem, tak by nie być posądzoną o plagiat. Bo posądzać mnie można, jak,

*

Emilia Walczak

Wszystko jest polityczne

Sieranevada

styczeń 2018 |

| 21

n a dwoje : k ino (4) nomen omen, sądzę, o wiele grzechów – zwłaszcza że Penitencjaria Apostolska znacznie wydłużyła w ostatnim czasie ich listę – lecz o pożyczanie bez pytania – nigdy! I tak – jako że zawsze, mimo że było to często powodem szydzenia ze mnie i wytykania palcami, byłam entuzjastką kina polskiego – zobaczmy, co ciekawego mieli w swej zeszłorocznej ofercie rodzimi twórcy. Przyznam od razu: w 2017 nie obejrzałam wszystkiego, trochę się nawet w tej kwestii obijałam. Ale, patrząc chronologicznie, widziałam np. Powidoki, czyli ostatni film Andrzeja Wajdy: kręcone w Łodzi wspomnienie o malarzu Władysławie Strzemińskim. Trochę przeraża, że te złowrogie dla kultury i jej twórców czasy mogą niestety jeszcze powrócić… I to byłoby na tyle „dobrego”, co mogę na temat tego filmu powiedzieć.

Wspomnę jeszcze jedynie, że tak pompatycznego zakończenia nie widziałam w polskim kinie od czasów Popiołu i diamentu.

Również w styczniu na ekrany weszła Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej – film, podobnie jak wcześniejszy Dzień kobiet Marii Sadowskiej, nakręcony z „jajem”, i nie idzie mi tu tylko o eksponowane po wielokroć na ekranie pewne części ciała Eryka Lubosa. Wszystkie elementy tej wieloczęściowej układanki, jaką jest film, od scenariusza, poprzez reżyserię, grę aktorską, aż po wszystkie technikalia, jak zdjęcia czy montaż, składają się tu w spójną, wciągającą, dynamiczną i żywą całość. Na pewno warto, zwłaszcza że ktoś tu chyba znów chce nam, kobietom, odbierać prawa reprodukcyjne?

Miesiąc później na ekrany wszedł długo wyczekiwany – także przez piszącą te słowa – Pokot w matczyno-córczynej reżyserii Agnieszki Holland i Kasi Adamik: nakręcony na podstawie bestsellerowej powieści Prowadź swój pług przez kości umarłych Olgi Tokarczuk film, który pod pretekstem kina gatunkowego (niby-kryminał) porusza etyczną kwestię naszego (nie)ludzkiego stosunku do zwierząt. Co ciekawe, jego produkcja ruszyła na długo przed objęciem przez Jana Szyszkę stanowiska ministra środowiska, a więc zarówno Tokarczuk, jak i Holland posiadają bez mała zdolności profetyczne.

Jeśli już przywołałam Kasię Adamik, to warto by jeszcze wspomnieć króciutko jej ostatni Amok – mroczny, lecz niestety dość nierówny, oparty na faktach kryminał o psychopatycznym mordercy, który jest jednocześnie… pisarzem. Ot, taka ciekawostka. A do kompletu dorzucę jeszcze „nieobyczajny” film Szatan kazał tańczyć Katarzyny Rosłaniec – jego główna bohaterka również jest pisarką, i o ile nie jest morderczynią, to psychopatką – i owszem. Zresztą, od twórczości literackiej do szaleństwa droga bliska.

22 |

| styczeń 2018

Z filmów o pisarzach (a konkretnie – poetach) mieliśmy jeszcze w zeszłym roku – ale to już z zagranicy – m.in. Patersona Jima Jarmuscha, który, niestety, bardzo zawiódł moje oczekiwania. Powiem tak: zegarek z podświetlaną tarczą przydaje się w życiu człowieczym; czasem przydaje się również w kinie. I nawet Golshifteh Farahani wypadła tutaj dość blado… (To chyba zresztą żart politycznie niepoprawny, a więc to moje résumé ma szansę dostarczyć heheszków absolutnie każdej ze stron politycznego sporu). Natomiast z filmów o psychopat(k)ach, to z pewnością – jeśli jeszcze Państwo tego nie zrobili – koniecznie trzeba obejrzeć arcydzielne, czesko-francusko-polsko-słowackie Já, Olga Hepnarová – kameralne, czarno-białe studium szaleństwa w czasach komunizmu w reżyserii Petra Kazdy i Tomáša Weinreba, nad którym rozpływałam się w zachwytach w jednym z zeszłorocznych felietonów, a więc nic więcej już tutaj nie napiszę, zwłaszcza że nałożono na mnie srogie ograniczenie liczby znaków.

I tak, zupełnie nie mogę tutaj wspomnieć dokumentu Strike A Pose Reijera Zwaana i Ester Gould, który wcale – jak chciałby polski dystrybutor, nadając mu taki oto rodzimy odpowiednik oryginalnego tytułu – nie opowiada o „tancerzach Madonny” towarzyszących jej podczas Blond Ambition World Tour w 1990 roku, a o problemie HIV/AIDS i powiązanej z nim „kwestii gejowskiej” w USA. Ale film to również seriale, a rok 2017 był dla ich fanów nad wyraz hojny. Amerykanie dostali m.in. opartą na powieści Margaret Atwood z 1985 roku Opowieść podręcznej, która w epoce Donalda Trumpa zyskała całkiem nowe polityczne oblicze.

Dostali także piąty już sezon hitowego Orange Is the New Black, czyli niby-komedię opartą na dziennikach skazanej na 15 miesięcy więzienia Piper Chapman – rzecz o dyskryminacji kobiet ze względu na… wszystko: pochodzenie etniczne, kolor skóry, religię, klasę społeczną, zdrowie, orientację seksualną, wiek oraz – last but not least – przede wszystkim na płeć.

A kiedy już od oglądania kultowego już, feministycznego OITNB zrobi nam się na duszy ciężko (chociaż cały wyzierający spod powierzchni zdarzeń smutek jest tutaj umiejętnie równoważony ironią i humorem), zawsze możemy zajrzeć do drugiego sezonu Stranger Things. Lub też – jeśli od horroru i SF wolimy jednak kryminał, i to w dodatku rodzimej produkcji, to Jakub Żulczyk wraz z Moniką Powalisz i Bartłomiejem Ignaciukiem dostarczyli w 2017 roku twórcom Belfra całkiem nowy (jakże karkołomny!) scenariusz i tak oto powstał Belfer 2.

Drodzy Państwo, było – i nadal jest – co oglądać!

fe li e ton

Pomidorowa na pięćset stron Prawdopodobnie ktoś kiedyś powiedział o tej części miasta, że zimą wróble przymarzają tu do linii energetycznych, a sklepiki z drobiazgami dogorywają w nieocieplonych pawilonach. I albo ten majdan kochasz, albo go po prostu nie rozumiesz. Pamiętam, że najbardziej zdziwił mnie widok biblioteki nieopodal mojego nowego miejsca zamieszkania.

Pierwsza reakcja: co za szczęście! Ktoś wpadł na pomysł, aby postawić tu bibliotekę! Ale po chwili dopadło mnie coś na kształt opóźnionej reakcji i zaczęłam się zastanawiać, kto u licha wpadł na pomysł, aby przekształcić całe piętro pokaźnych rozmiarów budynku akurat w bibliotekę? Równie dobrze mógłby powstać tu aktywizujący klub dla seniora, gdyż średnia wieku mieszkańców osiedla dobija do sześćdziesiątki. Decyduję się zajrzeć do środka.

Z początku ogarnia mnie konsternacja i jakieś wstępne stadium antyspołecznej paniki, gdyż nie mogę znaleźć właściwych drzwi prowadzących do wnętrza. Stoję tak chyba dłuższą chwilę i najwyraźniej mam nieciekawy wyraz twarzy, bo kątem oka zauważam parę starszych mieszkańców osiedla przypatrujących mi się z niepokojem. Spłoszona tym zainteresowaniem przechodzę przez pierwsze lepsze drzwi. Na pozór klatka schodowa jak każda inna. Po chwili dostrzegam, że drewniana poręcz, której się trzymam, jest pomalowana na różowo.

Bolą oczy. Biegnę schodami szybciej i docieram na piętro. Wtedy stają przede mną dwie ogromne głowy kobiet zwieńczone perukowymi hełmami. Patrzę tak na nie przez dłuższą chwilę. Orientuję się, że to (na szczęście?) tylko reklama zakładu fryzjerskiego, sąsiadującego z biblioteką. Pani Stasia siedzi już wygodnie w fotelu i mówi: „Trwałą poproszę, tradycyjnie”.

W bibliotece, o dziwo, gwarno. Dobiega mnie jakiś świergot, z którego nie jestem w stanie wyciągnąć nawet słowa. Zatrzymuję się przed napisem: KSIĄŻKA ZA 1 ZŁ – ZBIERAMY NA NOWE KSIĄŻKI. Z moich ust wyrywa się wzruszone: „Ooooch”, i szybko przeglądam stosy tanich egzemplarzy. Rzuca się na mnie Teleny Oscara Wilde’a. Nie zastanawiam się długo i podchodzę do pani siedzącej przy biurku.

Hola! Ten świergot, słyszany przy drzwiach wejściowych, nabiera kształtów i oto słyszę: „Pani Teresko, a nie mogłaby mi pani tej jednej tak… dodatkowo… no, wie pani”. I już czuję, że kobieta przysporzy mi trochę zniecierpliwienia i tupania nogą. Słucham dalej: „Pięćset stron? Pff, a co to jest?! Ja to do gotowania

Bykowska obiadu przeczytam!”. Naraz odzywa się głos młodej mamy, wypożyczającej kolejne części audiobooka Bajkowy świat śnieżnych przyjaciół dla swojego pięcioletniego Sebastianka: „Ciekawe, jaka to zupa, że tak długo wytrzyma!”. W odpowiedzi usłyszy: „Proszę pani, pomidorooowa!”. Spakowałam do plecaka książkę o budowie planet, Marka Żbika, nieszczęsnego Teleny’ego i tu spodziewając się wzburzonych głosów w rodzaju: „Nie za młoda pani na ten rodzaj literatury?” (kto czytał, lub próbował wcześniej czytać tę powieść, Wilde’a, ten wie, o czym mówię), dostałam pytanie o „to ładne, co mam na twarzy”. Rzuciłam smutno, że brokat. Schodząc po schodach trzymałam się kurczowo różowej poręczy.

I bardzo mnie zaintrygował ten fenomen bibliotek na uboczu. Postanowiłam odwiedzić inną, aby zmierzyć się z własnymi uprzedzeniami. Zamknęłam oczy i zawiesiłam wskazujący palec nad mapą miasta. Padło na zachód. Podróż zajęła mi niecałą godzinę. Było wietrznie i czuło się jakąś nieprzyjemność w powietrzu. Autobus stanął przy Polo.

Wysiadłam i znów chwila zastanowienia. Gdzie bym się ukryła, gdybym była biblioteką? Poszłam więc tam, gdzie kończył się asfalt. Trzy kroki dalej i jest. Maleńki budynek w zieleniach i żółcieniach, z domieszką drewna gdzieś w okolicach poddasza.

Przestępuję próg i widzę starszą kobietę pochyloną nad „dzisiejszą gazetą”. Spoglądam w lewo, gdzie znajduje się kolorowy pokój. W nim grupa chłopców podskakuje nieregularnie na dywanie. Z nosa sączy się krupnik. Złe przeczucia.

Tym razem na posterunku dwie przemiłe panie.

Zamieniamy ze sobą kilka słów, grzeczne powitanie.

Raczej stawiam się w roli słuchacza i obserwatora.

Czekam na rozwój akcji, chowając się pośród regałów, które mogę policzyć na palcach jednej ręki.

Naraz słyszę: – A słuchaj tego: Kurt Gödel zmarł w wyniku śmierci głodowej po tym, jak jego żona nagle wyjechała.

– Biedny, nie mógł sobie kolacyjki zrobić?

Wspólny, elegancki śmiech. Panie zyskują moją sympatię. Potem dzwoni telefon. Z rozmowy dowiaduję się, że czytelnicy biją się o czytniki e-booków, które biblioteka udostępnia. Uśmiecham się pod nosem, chowając usta w szaliku. Potem jeden z chłopców z sąsiedniego pokoju wbiega do czytelni i mówi: „Poproszę dziesięć minut więcej”. Dostaje swoich dziesięć minut. Wizytę kończy anegdota o Michaelu Jacksonie polityki. Szum wiatru podsuwa mi kolejne tytuły.

Agnieszka Bykowska

styczeń 2018 |

| 23

Adre sy b ydgo s k i c h in s t y t u c ji k ult ur y Akademia Muzyczna im. Feliksa Nowowiejskiego, ul. J. Słowackiego 7, 85-008 Bydgoszcz, tel. 523 210 582, www.amuz.bydgoszcz.pl 1

Kamienica 12, ul. Poznańska 12, 85-129 Bydgoszcz, tel. 887 164 349, e-mail: 12kamienica@gmail.com 45

Akademicka Przestrzeń Kulturalna przy Wyższej Szkole Gospodarki, ul. Królowej Jadwigi 14, 85-229 Bydgoszcz, Koordynator: mgr Marta Rosenthal-Sikora, www.apk.byd.pl; e-mail: apk@byd.pl, tel. 52 567 00 57.

Muzeum Fotografii – Adam Juszkiewicz; Galeria Debiut – Marta Rosenthal-Sikora; Galeria Nad Brdą – Karolina Prus 2

Klub ARKA, ul. M. Konopnickiej 24a, 85-124 Bydgoszcz, tel. 523 487 202, kierownik Nikoletta Stachura

Bydgoski Klub Miłośników Kaktusów, przy Klubie „ARKA” BSM, ul. M. Konopnickiej 24a, 85-124 Bydgoszcz, przewodniczący Jerzy Balicki, tel. 523 215 538, www.bkmk.strefa.pl/ Bydgoskie Centrum Informacji, ul. Batorego 2, 85-104 Bydgoszcz, bci@visitbydgoszcz.pl, www.visitbydgoszcz.pl 4 Bydgoskie Stowarzyszenie Artystyczne, ul. Pomorska 76, 85-051 Bydgoszcz, tel. 523 401 806, Prezes zarządu Wiesław Karpusiewicz 5 Bydgoskie Towarzystwo Heraldyczno-Genealogiczne, ul.

Wyczółkowskiego 21/1, tel. 523 413 291, prezes Paweł Bogdan Gąsiorowski Bydgoskie Towarzystwo Naukowe, Societas Scientiarum Bydgostiensis, Bydgoszcz Scientific Society, ul. Jezuicka 4, 85-102 Bydgoszcz, tel./fax 523 222 268, www.btn.bydgoszcz.eu, prezes prof. dr hab. inż. Marek Bieliński, czynne: pon.-pt. 9.00-14.00 6 Dom Edukacyjno-Kulturalny „REGNUM” przy Fundacji „Nowe Pokolenie”, ul. A.G. Siedleckiego 12 i ul. Bośniacka 3, dyr. Joanna Dobska, tel./fax 523 711 051, kom. 793 101 280, www.nowe-pokolenie.pl, fundacja@nowe-pokolenie.pl Dom Kultury MODRACZEK, ul. Ogrody 15, tel./fax 523 713 331, www.modraczek.smbudowlani.pl, e-mail: modraczek@tvogrody.com, abuzal­ska@smbudowlani.pl, dyr. Agnieszka Buzalska Dom Kultury ORION, ul. 16 Pułku Ułanów Wlkp. 1, 85-319 Bydgoszcz, tel. 523 487 201, kierownik Nikoletta Stachura Eljazz – Centrum Artystyczne, ul. Kręta 3, 88-117 Bydgoszcz, tel. 523 221 574, 662 152 726, www.eljazz.com.pl 41 Farbiarnia Pracownia Fotografii Artystycznej, ul. Pomorska 68A/1, Bydgoszcz 40 Filharmonia Pomorska, dyrektor Maciej Puto, ul. Andrzeja Szwalbego 6, 85-080 Bydgoszcz. Rezerwacja telefoniczna w godz. 11-14, tel. 523 210 234; wew. 21, bilety@filharmonia.bydgoszcz.pl, www.filharmonia.bydgoszcz.pl 7 Fundacja „Wiatrak”, Prezes Fundacji: Ks. Krzysztof Buchholz, ul. Bołtucia 5, 85-791 Bydgoszcz, tel. 523 234 810, fax 523 234 811, www.wiatrak.org.pl, e-mail: sekretariat@wiatrak.org.pl, Biuro Fundacji „Wiatrak” czynne: pon.-pt. 8.00-20.00 Galeria 85, prowadzi Ewa Pankiewicz, ul. Gdańska 17, 85-006 Bydgoszcz, tel. 523 226 222 17 Galeria ALIX, M. i M. Dobeccy, ul. Jezuicka 26 18 Galeria AUTORSKA Jan Kaja i Jacek Soliński, ul. Chocimska 5, 85-097 Bydgoszcz, tel. 608 596 314, www.autorska.pl, galeria@autorska.pl 8 Galeria Francuska MISTRAL, przy WSG, prowadzi Henryka Stachowska prezes Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Francuskiej, ul. Garbary 2, budynek A, tel. 668 705 587 11 Galeria Innowacji UTP, ul. Prof. S. Kaliskiego 7, 85-789 Bydgoszcz, kier. dr Anna Bochenek, czynne 10-17 Galeria MDK 1 przy MDK nr 1, ul. Baczyńskiego 3 Galeria Miejska bwa w Bydgoszczy: dyrektor: Karolina Leśnik.

Gmach główny 12 (ul. Gdańska 20): wtorek – piątek: 10.00-18.00, sobota – niedziela: 11.30-16.30, wstęp wolny, www.galeriabwa.bydgoszcz.pl, bwa@galeriabwa.bydgoszcz.pl, tel. 52 339 30 50; Galeria Kantorek 10 (ul. Gdańska 3): wtorek – piątek: 11.00-18.00, sobota: 11.00-14.00, wstęp wolny; Galeria Brda 9 (ul. Dworcowa 94 – Hotel Brda, parter), pod patronatem Galerii Miejskiej bwa w Bydgoszczy, wstęp wolny Galeria Sztuki NEXT, Dom Aukcyjny NEXT – Aukcje Sztuki, ul. Poznańska 31, 85-129 Bydgoszcz, www.galerianext.pl, kontakt: info@galerianext.pl, tel. 503 919 118, czynne: pon.-pt. 10.00-18.00 43 Galeria Wieży Ciśnień, Muzeum Wodociągów, ul. Filarecka 1, 85-160 Bydgoszcz 42 Galeria Wspólna (MCK+ZPAP), ul. Batorego 1/3, 85-104 Bydgoszcz, tel. 523 221 447, e-mail: galeriawspolna@onet.pl 22 Izba Pamięci Adama Grzymały-Siedleckiego, WiMBP, ul. Libelta 5, tel. 523 238 207, czynne: wt. i pt. 13-18, śr. 10-15 19

24 |

| styczeń 2018

Klub HEROS, ul. Gen. W. Thomée 1, Bydgoszcz, tel. 523 430 004, kierownik Grażyna Wrzecionek Klub Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych, ul. Sułkowskiego 52a, 85-915 Bydgoszcz, tel. 261 413 550, kierownik mgr Marek Trojan. Biblioteka Klubu IWspSZ, tel. 261 413 563, kierownik mgr Zdzisława Gajownik, e-mail: klubiwspsz@wp.mil.pl Klub Miłośników Australii i Oceanii, ul. Plac Kościeleckich 8, pok. 8, Bydgoszcz, prezes Lech Olszewski, tel. 607 120 182, fax 052 321 32 60, www.kmaio.bydg.pl 20 Klub ODNOWA, ul. Planu 6-letniego 38, tel. 523 631 867, e-mail: klubodnowa@interia.pl, www.klubodnowa.strefa.pl, kier. Grażyna Salemska Klub Środowisk Twórczych, ul. Batorego 1/3, tel./fax 523 228 715, 523 225 677, prezes Piotr Trella 22 Kujawsko-Pomorskie Centrum Kultury w Bydgoszczy, pl. Kościeleckich 6, 85-033 Bydgoszcz, tel. 52 585 15 01-03, www.kpck.pl. Dyrektor: Ewa Krupa, sekretariat@kpck.pl; Galeria Sztuki Ludowej i Nieprofesjonalnej Pl. Kościeleckich 6, 85-033 Bydgoszcz, tel. 52 585 15 06, www.galeria.kpck.pl, Kierownik: Katarzyna Wolska, galeria@kpck.pl 37 Miejskie Centrum Kultury w Bydgoszczy, ul. Marcinkowskiego 12, 85-056 Bydgoszcz, tel. 523 255 555 (informacja), sekretariat@mck-bydgoszcz.pl, www.mck-bydgoszcz.pl 39 Międzynarodowe Centrum Kultury i Turystyki oraz Esperantotur ul. M. Skłodowskiej-Curie 10, 85-094 Bydgoszcz tel./fax: 523 461 151, e-mail: info@esperanto.bydgoszcz.eu Młodzieżowy Dom Kultury Nr 1, ul. K.K. Baczyńskiego 3, 85-805 Bydgoszcz, tel. 523 755 349, fax 523 450 628, e-mail: mdknr1bydgoszcz@go2.pl, www.mdk1.bydgoszcz.pl, dyr. Piotr Skowroński Młodzieżowy Dom Kultury nr 2, im. Henryka Jordana, ul. Leszczyńskiego 42, 85-137 Bydgoszcz, tel./fax 523 731 795, dyr. Adam Łętocha.

Biblioteka Literatury Fantastycznej im. Janusza A. Zajdla – Gimnazjum Nr 20, ul. Tucholska 30, czynne: wt., śr. 16-19 Młodzieżowy Dom Kultury nr 3 (Zespół Szkół i Placówek nr 1 w Bydgoszczy), ul. Stawowa 53, 85-323 Bydgoszcz, tel. 52 373 25 15, fax/tel. 52 348 68 68 Młodzieżowy Dom Kultury nr 4, ul. Dworcowa 82, 85-010 Bydgoszcz, tel./fax 523 224 413, e-mail: mdk4@cps.pl, www.mdk4.bydgoszcz.pl, dyr. Małgorzata Gładyszewska 23 Młodzieżowy Dom Kultury nr 5, ul. Krysiewiczowej 8, 85-796 Bydgoszcz, tel./fax 523 485 002, dyr. Jolanta Wawrzonkowska, www.mdk5.bydgoszcz.pl, mdk@mdk5.bydgoszcz.pl Muzeum Dyplomacji i Uchodźstwa Polskiego Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, ul. Berwińskiego 4, 85-044 Bydgoszcz, tel./fax 523 462 318, e-mail: muzeum@ukw.edu.pl, czynne: wt.-pt. 10-14, dyr. prof. dr hab. Adam Sudoł 24 Muzeum Kanału Bydgoskiego, przy III LO, ul. Nowogrodzka 3, www.muzeumkanalu.pl, tel. 693 765 075 Muzeum Mydła i Historii Brudu, ul. Długa 13-17, 85-032 Bydgoszcz.

Rezerwacja tel. 525 157 015, e-mail: warsztaty@muzeummydla.pl; www.muzeummydla.pl 15 Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy.

Dyrektor dr hab. Michał F. Woźniak; Sekretariat: tel./fax 52 58 59 966, e-mail: sekretariat@muzeum.bydgoszcz.pl; www.muzeum.bydgoszcz.pl.

Godziny otwarcia Muzeum w śródmieściu: wtorek, środa, piątek – 10.00-18.00; czwartek – 10.00-19.00; sobota, niedziela – 11.00-18.00; poniedziałek – nieczynne, w soboty wstęp bezpłatny. Godziny otwarcia Exploseum: wtorek, środa, piątek, sobota, niedziela – 9.00-17.00; czwartek – 9.00-19.00; poniedziałki – nieczynne; we wtorki – wstęp bezpłatny 26 Muzeum Wodociągów: Hala Pomp, ul. Gdańska 242 oraz Wieża ciśnień, ul. Filarecka 1 Muzeum Oświaty, ul. M. Curie-Skłodowskiej 4, tel. 523 426 590 Muzeum Wojsk Lądowych, ul. Czerkaska 2, 85-641 Bydgoszcz, dyr. Mirosław Giętkowski, tel. 523 782 026, Godziny otwarcia: wtorek – piątek: 8.30-15.30; w niedziele: 10.00-14.00; w soboty i poniedziałki – nieczynne. www.muzeumwl.pl

Opera Nova w Bydgoszczy, dyrektor: Maciej Figas, ul. Marszałka Focha 5, 85-070 Bydgoszcz, tel. 523 251 502, Dział Promocji i Obsługi Widzów oraz przedsprzedaż biletów: tel. 523 251 655, fax 523 251 636. Kasa biletowa tel. 523 251 555. Obiekt dostosowany dla potrzeb osób niepełnosprawnych, www.operanova.bydgoszcz.pl 27 Otwarta Przestrzeń „Światłownia”, ul. Św. Trójcy 15, 85-224 Bydgoszcz, swiatlownia@onet.pl, www.swiatlownia.eu 44 Pałac Młodzieży, ul. Jagiellońska 27, 85-097 Bydgoszcz, tel. 523 210 081, www.palac.bydgoszcz.pl, dyr. Joanna Busz. Tutaj: Galeria Pałac 28 Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka im. Mariana Rejewskiego, ul. Skłodowskiej-Curie 4, 85-094 Bydgoszcz, tel. 523 413 074; www.pbw.bydgoszcz.pl, dyr. Ewa Pronobis-Sosnowska Stowarzyszenie Artystyczne „MÓZG”, www.stowarzyszenie.mozg.art.pl, ul. Gdańska 10, 85-006 Bydgoszcz, tel. 523 455 195 30 Salezjańskie Stowarzyszenie Wychowania Młodzieży, ul. Salezjańska 1, 85-792 Bydgoszcz, www.dominiczek.salezjanie.pl, tel. 523 447 401 lub 523 766 739 Skrzynka na bajki, księgarnia dla dzieci, ul. Gdańska 22 (w podwórzu), 85-005 Bydgoszcz, tel. 501 338 969 Teatr Pantomimy „DAR”, www.dar.art.pl; e-mail: teatrdar@wp.pl, tel. 523 407 468, 602 572 021, 602 257 675 Teatr Polski im. Hieronima Konieczki, dyrektor: Łukasz Gajdzis, al. Mickiewicza 2, 85-071 Bydgoszcz, tel. 523 397 841, kasa główna/ info: pon.-pt. w godz. 14.00-19.00, weekendy/święta: trzy godziny przed spektaklem, tel. +48 523 397 818, tel. +48 885 607 090, bilety@teatrpolski.pl; kasa ul. Rejewskiego 3 (CH Auchan): codziennie w godz. 10.00-19.00, tel. 885 607 090, www.teatrpolski.pl 31 Towarzystwo Inicjatyw Kulturalnych, ul. Dworcowa 62/2, 85-009 Bydgoszcz, tel. 523 213 371, prezes Maria Papała 32 Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy, ul. Jezuicka 4, tel./fax 523 225 196, 523 454 434, www.tmmb.pl, e-mail: biuro@tmmb.pl,

skrytka pocztowa nr 17, 85-169 B 37, prezes Jerzy Derenda. Biuro Zarządu czynne pon.-pt. 9-15, sklep TMMB z bydgostianami, ul. Długa 15, czynny: pon.-pt. 10-18, sob. 10-14. 6 Towarzystwo Muzyczne im. Ignacego Jana Paderewskiego, ul. ks. Piotra Skargi 7, 85-018 Bydgoszcz, tel./fax 523 270 291, www.konkurspaderewskiego.pl, prezes prof. Katarzyna Popowa-Zydroń 33 Towarzystwo Operowe im. prof. Felicji Krysiewiczowej, ul. Focha 5, 85-006 Bydgoszcz, prezes Zenona Tomczak, tel. 603 993 852, sekretarz zarządu Danuta Święcichowska 27 Towarzystwo Polsko-Austriackie, Oddział B. ul. Stary Rynek 5, 85-104 Bydgoszcz, tel. 609 678 277, e-mail: lubomira.kubiak@gmail.com, prezes Lubomira Kubiak, dyżury w każdą drugą środę miesiąca 34 Towarzystwo Polsko-Niemieckie, ul. Fordońska 120. Dyżury w każdy trzeci poniedziałek miesiąca w godz. 13-16, e-mail: tpn1@wp.pl www. tpnbydgoszcz.bugs3.com, www.facebook.com/tpn.Bydgoszcz, prezes Danuta Szczepaniak-Kucik, tel. 504 100 024, sekretarz Krystyna Bender-Dudziak, tel. 605 666 936 Towarzystwo Polsko-Włoskie, Stary Rynek 22-24 (III p., wejście przez KATALOGI), tel. 523 238 008, dyżury: 1. środa miesiąca godz. 17-19, www.api.bydgoszcz.pl; api@api.bydgoszcz.pl, prez. Elżbieta Renzetti 35 Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Francuskiej, Prezes: Beata Żmuda, tel. 693 925 911, wiceprezes: Maria Pastucha, tel. 694 582 721, www.tppf.byd.pl 11 Urząd Miasta, Biuro Kultury Bydgoskiej, ul. Jezuicka 14a, 85-102 Bydgoszcz, www.bydgoszcz.pl, tel. 525 858 189, Dyrektor Magdalena Zdończyk 36 Wędrowniczek – Klub Turystyczny, prezes Adam Czachorowski, tel. 523 251 635 WiMBP Biblioteka Główna, Bydgoszcz, ul. Długa 39, tel. 523 238 008, 523 399 200 – centrala; 523 287 390 – sekretariat, fax 523 287 390, e-mail: sekretariat@wimbp.bydgoszcz.pl, www.wimbp.bydgoszcz.pl.

Dyrektor: Ewa Stelmachowska 35

styczeń 2018 |

| 25

w yd a r z e ni a Filharmonia Pomorska im. I.J. Paderewskiego 5.01.2018, piątek, godz. 19.00

Z batutą i Mocartem, czyli Maciej Niesiołowski i Grupa MoCarta symfonicznie Gala Sponsorów Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej Grupa MoCarta Agnieszka Kowaluk mezzosopran Joanna Makarczuk kontrabas Ewa Harasimiuk puzon Maciej Niesiołowski dyrygent

podpisał w imieniu Polski traktat wersalski, czyli główny układ pokojowy kończący I wojnę światową.

2018 – to także Jubileusz 60-lecia naszej siedziby, którą oddano muzykom i melomanom 16 XI 1958.

z batutą i Grupą MoCarta symfonicznie W Nowym Roku zapusty, licząc tradycyjnie od Święta Trzech Króli, potrwają do soboty 10 lutego, czyli przed nami 35 swawolnych dni, zapraszających do wszelakiej uciechy, w tym muzycznej. Filharmonia rozpocznie MOCnym karnawałowym akcentem,gdyż zarówno maestro Maciej Niesiołowski, jak i sławna Grupa MoCarta potrafią rzeczywiście zabawić swoją publiczność.

W koncercie Orkiestra Symfoniczna i muzycy kwartetu stają się jedną wielką Grupą MoCarta, prezentującą hity muzyki klasycznej w niecodziennych wersjach. W programie pojawią się również trzy wyjątkowo utalentowane i piękne solistki. Cały wieczór poprowadzi znany z programu „Z batutą i humorem”, ulubieniec bydgoskich melomanów – Maciej Niesiołowski, który będzie dyrygować w równym stopniu orkiestrą co widownią oraz zaprezentuje się jako instrumentalista.

12.01.2018, piątek, godz. 19.00

100 LAT NIEPODLEGŁOŚCI

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej Kai Bumann dyrygent Katarzyna Gołofit fortepian Moniuszko (1819-1872) Polonez uroczysty Es-dur Uwertura fantastyczna „Bajka” Chopin (1810-1849) Fantazja A-dur na tematy polskie Andante spianato i Wielki Polonez Es-dur Moniuszko (1819-1872) Uwertura do opery „Paria” Mazur z opery „Halka”

A.D. 2018 to rok obchodów stulecia odzyskania przez Polskę niepodległości i będzie obfitował w niezwykle ważne wydarzenia tak w historii kraju, jak i samej Filharmonii Pomorskiej. 11 listopada 1918 był przełomowym dniem w dziejach całej Europy i Polski – po 123 latach niewoli nasza Ojczyzna zrzuciła jarzma niewoli. W walkę o niepodległość zaangażowany całym sercem był Ignacy Jan Paderewski, patron bydgoskiej Filharmonii, wirtuoz pianista, kompozytor, żarliwy patriota i niestrudzony ambasador Polski w świecie, działacz społeczny i mąż stanu, który jako premier i minister spraw zagranicznych 26 |

| styczeń 2018

Katarzyna Golofit

Koncert wypełnią w całości rodzime kompozycje. Solistką będzie Katarzyna Gołofit. Ukończyła bydgoską Akademię Muzyczna pod kierunkiem Katarzyny Popowej-Zydroń. Jest laureatką ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów pianistycznych, m.in. „Chopin +” w Budapeszcie i im. Miłosza Magina w Paryżu. Otrzymała wiele nagród i stypendiów artystycznych. Była w grupie 15 Polaków zakwalifikowanych do XVII Konkursu Chopinowskiego w 2015. W październiku 2017 pianistka zdobyła drugą nagrodę w 11. Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim w Darmstadt. Na podium dyrygenckim stanie maestro Kai Bumann, szef artystyczny FP. 19.01.2018, piątek, godz. 19.00

Piotr Salaber i jego muzyka

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej Chór Kameralny Akademii Muzycznej w Bydgoszczy Piotr Salaber dyrygent Markus Stockhausen trąbka, flugelhorn Katarzyna Duda skrzypce Sebastian Wielądek instrumenty etniczne (m.in. ney perski, lira korbowa, duduk), śpiew gardłowy Janusz Stanecki przygotowanie Chóru Magdalena Filipska współpraca m.in. muzyka do spektakli teatralnych oraz filmów

Piotr Salaber, kompozytor, pianista i dyrygent, jest absolwentem bydgoskiej Akademii Muzycznej, najpierw ukończył dyrygenturę chóralną u Henryka Gostomskiego, a następnie Wydział Kompozycji i Teorii Muzyki. Doktorat w zakresie sztuk muzycznych, w dyscyplinie dyrygentura

w yd a r z e ni a Edukacji Muzycznej, Kompozycji, Teorii Muzyki i Reżyserii Dźwięku oraz Wydziału Instrumentalnego.

21.01.2018, niedziela, godz. 12.00

Muzyczny poranek z Capellą Bydgostiensis i ciastkiem Orkiestra Kameralna Capella Bydgostiensis Michał Krężlewski dyrygent Maria Murawska fortepian Wiesława Ronowska fortepian

Bach (1685-1750) – Koncert na dwa fortepiany c-moll BWV 1060 Lutosławski (1913-1994) – 5 melodii ludowych na zespół smyczkowy Spisak (1914-1965) – Suita na orkiestrę smyczkową

Piotr Salaber, fot. Tymon Markowski

uzyskał w 2005, a stopień naukowy doktora habilitowanego w 2012. Od 2013 jest profesorem nadzwyczajnym bydgoskiej Akademii Muzycznej. Jest autorem muzyki do blisko 100 spektakli teatralnych, piosenek, programów radiowych i telewizyjnych, trzech filmów fabularnych i dwóch seriali TV. Autor reportaży m.in. z Indonezji, Singapuru, Madagaskaru, Kenii czy Tanzanii. Od 1994 do 2001 związany był z Teatrem Polskim w Bydgoszczy. Współpracuje z TVP1, TV Polonia, TV Polsat, Programem 1 i 3 PR, Teatrem PR oraz wieloma teatrami dramatycznymi w Polsce i za granicą. Koncertował w Rosji, Czechach, Niemczech, Szwecji, USA i Kanadzie. Dyryguje wszystkimi nagraniami swojej muzyki teatralnej i filmowej. Laureat nagrody Amadeusz za debiut w Teatrze Polskiego Radia (2016). Ostatnie dzieło artysty Non Omnis Moriar – We mnie jest miejsce spotkania – oratorium na chór, solistów i orkiestrę symfoniczną do tekstów ks. Sylwestra Warzyńskiego, miało swoje prawykonanie 9 września 2017 na Wyspie Młyńskiej w Bydgoszczy.

Markus Stockhausen, ukończył klasę fortepianu i trąbki w szkole muzycznej w Kolonii. Regularnie występuje jako solista, w tym na renomowanych międzynarodowych festiwalach muzycznych. Katarzyna Duda jest jedną z najciekawszych osobowości artystycznych w Polsce. Występuje na całym świecie. Krytycy zgodnie określają ją jako artystkę nowego formatu. Podkreśla się wspaniałe połączenie kunsztu muzycznego z olbrzymim temperamentem scenicznym oraz wirtuozerii z wielką wrażliwością muzyczną. Sebastian Wielądek, z wykształcenia leśnik, muzyk samouk, multiinstrumentalista, członek m.in. grup Yerba Mater, Gadająca Tykwa, Masala, Maćko Korba, Nell’ Ambientes, Mosaik, Wielbłądy, zespołu Marii Pomianowskiej i in.

Chór Kameralny Akademii Muzycznej w Bydgoszczy powstał w 1986 z inicjatywy Janusza Staneckiego. Członkami zespołu są studenci Wydziałów: Dyrygentury, Jazzu i

Na estradzie przywitamy bardzo szacowny i utytułowany wirtuozowski duet fortepianowy.

Prof. zw. dr hab. Maria Murawska studiowała początkowo w Uczelni poznańskiej, a następnie w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy w klasie Jerzego Godziszewskiego.

Swe umiejętności doskonaliła następnie w Weimarze oraz na stażu w Rosyjskiej Akademii Muzyki im. Gniesinych.

Prowadzi działalność koncertową jako solistka i kameralistka w kraju i za granicą. Szczególną pozycję w jej repertuarze stanowią utwory kompozytorów polskich, w tym również współczesnych. W latach 2005 – 2012 była rektorem bydgoskiej uczelni muzycznej, od 2012 sprawuje funkcję prorektora ds. organizacji, nauki i współpracy z zagranicą.

Prof. zw. dr hab. Wiesława Skrzypek-Ronowska, absolwentka Akademii Muzycznej w Warszawie. Po wygraniu Ogólnopolskiego Konkursu na Stypendia Artystyczne podjęła studia w słynnym Konserwatorium Muzycznym im. P. Czajkowskiego w Moskwie, gdzie otrzymała dyplomy w trzech specjalnościach: solisty, kameralisty i pedagoga, Była także stypendystką Czeskiego Ministerstwa Kultury.

Jest laureatką wielu nagród i wyróżnień. W bydgoskiej Akademii Muzycznej prowadzi klasę fortepianu.

W interpretacji mistrzyń klawiatury usłyszymy Bacha Koncert c-moll, pochodzący z repertuaru, który kompozytor tworzył dla studenckiej orkiestry Collegium Musicum. Ponadto kameraliści zaprezentują dwa dzieła polskich twórców. Efektowne dla słuchacza 5 prostych melodii ludowych Lutosławskiego są oparte na melodiach ludowych z różnych regionów Polski. Michał Spisak, skrzypek i kompozytor zmarł na obczyźnie, w Paryżu. Mimo statusu kompozytora emigracyjnego, nie zerwał kontaktów z krajem. Jego utwory były regularnie wykonywane na Warszawskiej Jesieni, Poznańskiej Wiośnie Muzycznej i innych festiwalach muzyki współczesnej. Poznamy jego Suitę na orkiestrę smyczkową, którą napisał w 1945.

Obok doświadczonych artystek na podium dyrygenckim stanie Michał Krężlewski, absolwent dyrygentury symfoniczno-operowej gdańskiej Akademii Muzycznej (2016).

Poczęstunek: №1, Restaurant & Wine Bar styczeń 2018 |

| 27

w yd a r z e ni a 24.01.2018, środa, godz. 19.00

Minimal Music

Orkiestra Kameralna Capella Bydgostiensis Piotr Pławner dyrygent, skrzypce

m.in. Glass (* 1937) – II Koncert skrzypcowy Szostakowicz (1906-1975) – Adagio i Allegretto (Elegia i Polka) Philip Glass powszechnie jest rozpoznawany jako wybitny twórca muzyki filmowej, ale poprzez swoje opery, symfonie, kompozycje pisane dla własnego zespołu i szeroką współpracę z artystami od Twyli Tharp do Allena Ginsberga, od Woody’ego Allena do Davida Bowiego, wywarł niezwykły i bezprecedensowy wpływ na muzyczne i intelektualne życie doby współczesnej. Studiował kompozycję w Juilliard School w Nowym Jorku oraz w Paryżu u jednej z najwybitniejszych pedagogów kompozycji w XX wieku – Nadii Boulanger. Tam odkrył muzykę indyjską, która wpłynęła na kształt jego późniejszej twórczości – „minimalistyczną” wizję muzyki. Minimalizm w swym założeniu ideowym odrzuca intelektualnie skomplikowaną i, dla przeciętnego odbiorcy, nieprzejrzystą muzykę współczesną, często zatem czerpie z muzyki kultur pozaeuropejskich, głównie azjatyckich i afrykańskich, które w swych pierwotnych cechach są zasadniczo minimalistyczne. Glass jest pierwszym kompozytorem, który pozyskał szeroką, wielopokoleniową publiczność tak w sali koncertowej, jak i w operze i świecie tańca, Wirtuoz skrzypiec Piotr Pławner, w tym koncercie również w charakterze dyrygenta, zaprezentuje II Koncert skrzypcowy „The American Four Seasons” Glassa, wielu uważa, że jest niedocenianym dziełem kompozytora, w którym łączy on genialnie dwa światy – klasycznej tradycji i awangardy koncertu skrzypcowego, zachęcając słuchacza do odkrywania nowych sfer muzyki.

Piotr Pławner, fot. Krzysztof Żuczkowski

Piotr Pławner należy do najwybitniejszych i najbardziej kreatywnych skrzypków swojej generacji. „Ten młody człowiek jest fenomenem, to prawdziwy geniusz. Jego gra jest fascynująca, przemyślana do ostatniego niuansu.

O tej interpretacji można mówić tylko w superlatywach“ – pisze o artyście gazeta Stuttgarter Zeitung, z kolei The Times – „to wyjątkowy, nieskazitelny talent”, a Lord Yehudi Menuhin nazwał go skrzypkiem o fenomenalnych zdolnościach oraz jednym z najbardziej obiecujących talentów nadchodzącej ery. Kolejny punkt programu zawrze utwory Szostakowicza, najwybitniejszego symfonika XX wieku.

28 |

| styczeń 2018

26.01.2018, piątek, godz. 19.00

American Pops Concert

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej Mariusz Smolij dyrygent Jolanta Wagner sopran największe przeboje Broadwayu

Mariusz Smolij, fot. Wojtek Szabelski

Nasz specjalny gość zza oceanu – Mariusz Smolij i jego, wręcz oblegany przez melomanów, projekt AMERICAN POPS CONCERT już po raz 6 w sali koncertowej FP. Dyrygent od przeszło 30 lat mieszkający w Stanach Zjednoczonych, regularnie współpracuje z Filharmonią Pomorską. Artysta jest jednym z najwybitniejszych dyrygentów swojego pokolenia, prowadzących orkiestry w USA i Europie. Opinię tę potwierdzają zarówno krytycy muzyczni po obu stronach Atlantyku, jak i American Symphony Orchestra League. Ta prestiżowa organizacja z siedzibą w Nowym Jorku, zrzeszająca wszystkie orkiestry symfoniczne w Ameryce Północnej, wyróżniła jego nazwisko na prestiżowej liście najwybitniejszych mistrzów batuty. Maestro Smolij postrzegany jest jako ambasador muzyki polskiej w USA i amerykańskiej w Polsce. Mimo licznych obowiązków, artysta utrzymuje stały kontakt z Polską. Współpracował z ponad 120 orkiestrami w 27 krajach świata, nagrywa m.in. dla Hungaroton, CD Accord i NPR, a od 2004 regularnie współpracuje z NAXOS. Dla tej firmy nagrana została pod jego dyrekcją, z Orkiestrą Kameralną Filharmonii Pomorskiej Capella Bydgostiensis i pianistką Ewą Kupiec, płyta „Grażyna Bacewicz: Symphony for String Orchestra”, która zdobyła Fryderyka 2015 w kategorii „najlepszy album polski za granicą”. Obecnie M. Smolij pełni także funkcję zastępcy dyrektora ds. artystycznych Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej.

Jolanta Wagner jest solistką bydgoskiej Opery Nova.

Ukończyła Akademię Muzyczną w Bydgoszczy w klasie Katarzyny Rymarczyk. W czasie studiów uczestniczyła w wielu kursach mistrzowskich prowadzonych przez wybitnych śpiewaków (m.in. Ryszard Karczykowski, Teresa Żylis-Gara, Helena Łazarska). Była stypendystką Fondazione Romualdo Del Bianco (Florencja, Włochy). Na scenie Opery Nova w Bydgoszczy zadebiutowała jako solistka w operze Moniuszki w tytułowej partii Halki (2013) Bilety do nabycia na www.bilety24.pl, w kasie biletowej FP oraz w Biurze Podróży „Wakacyjny świat” ul. Magnuszewska 8, Bydgoszcz tel. 52 320 52 29 www.filharmonia.bydgoszcz.pl inf. Mariola Grochowina

w yd a r z e ni a Biblioteka Główna UKW 24.01.2018, godz. 18.00, Biblioteka UKW, ul. Szymanowskiego 3 (Galeria I piętro). Wystawa będzie prezentowana do 3 marca 2018

Otwarcie wystawy fotografii Romualda Fajtanowskiego pt. „DEKADA – ciąg dalszy”

Romuald Fajtanowski – absolwent Wydziału Architektury i Wzornictwa Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Od ukończenia studiów w 1987 roku pracuje jako projektant w założonym przez siebie Studiu Projektowym ROGO. Do tej pory opracował około 200 projektów wzorniczych i ponad 300 kompleksowych opracowań graficznych. Współpracował z wieloma firmami w kraju i za granicą, przygotowując projekty dla takich firm jak: Brilux, Slican, Apator, Polam, Activision, York czy Posnet. Projekty, w opracowaniu których uczestniczył, czterokrotnie uzyskały Godło TERAZ POLSKA, trzykrotnie znak DOBRY WZÓR, a także zdobyły wiele złotych medali na Międzynarodowych Targach Poznańskich. Od 2007 roku pracuje również w Zakładzie Wzornictwa UTP w Bydgoszczy, prowadząc zajęcia w autorskiej pracowni projektowania specjalistycznego, uczy także projektowania mebli na Architekturze Wnętrz. inf. Barbara Maklakiewicz

Romuald Fajtanowski, fotografia

Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego 20.01.2018, godz. 12.00, Spichrze nad Brdą, ul. Grodzka 7-11 – wernisaż wraz z rozdaniem nagród, wstęp wolny. Wystawę będzie można oglądać do 18 lutego.

Wystawa XI edycji Ogólnopolskiego Konkursu Fotograficznego „Śladami Leona Wyczółkowskiego”

XI edycja Ogólnopolskiego Konkursu Fotograficznego „Śladami Leona Wyczółkowskiego” dobiegła końca.

W konkursie wzięło udział 142 uczestników. Łącznie nadesłano 471 prac. Tematem, z którym zmierzyli się fotogra-

Wystawa pokonkursowa, wernisaż, fot. Wojciech Woźniak

ficy amatorzy, byli ludzie. Leona Wyczółkowskiego inspirowali przyjaciele, osoby, które spotykał na swej drodze, ale również te, których nie miał przyjemności poznać osobiście. Artysta zajmował się człowiekiem jako samodzielnie występującym, ale bezimiennym studium, tworząc typy ludowe, układając postaci w grupy, tworząc sceny rodzajowe. Jak temat przedstawili uczestnicy konkursu?

By poznać odpowiedź, zapraszamy na wernisaż wystawy, połączony z rozdaniem nagród.

25.01.2018, godz. 17.00, Galeria Sztuki Nowoczesnej, ul. Mennica 8, wstęp wolny

Matejko, Wyspiański, Kossak, Chełmoński i inni „Mistrzowie” w Galerii Sztuki Nowoczesnej

Oprowadzanie kuratorskie po wystawie Do 28 stycznia zapraszamy do zwiedzenia ekspozycji przybliżającej wybrane prace malarskie i rzeźbiarskie z kolekcji bydgoskiego muzeum. Zbiory mają ponad 100-letnią tradycję związaną z Nadnoteckim Towarzystwem Historycznym, które gromadziło zabytki historyczne i artystyczne. W kontekście Galerii Sztuki Nowoczesnej przygotowana wystawa stanowi prolog do ekspozycji stałej. Ukazuje najbardziej reprezentacyjne dzieła bydgoskiego muzeum, autorstwa twórców, których nazwiska na trwałe zapisały się w historii sztuki od końca XVIII do styczeń 2018 |

| 29

w yd a r z e ni a 18.01.2018, godz. 16.30-18.00, Zbiory Archeologiczne, ul. Mennica 2, piwnica, obowiązują zapisy. Informacje pod nr. tel. 693 242 459

Dziecięce Graffiti

Zajęcia rewidalizacyjne dla osób z zespołem Downa oraz ich rodzin Styczniowe zajęcia rewidalizacyjne dla osób z zespołem Downa oraz ich rodzin odbędą się na wystawie „DOMASŁAW – nekropolia arystokracji z wczesnej epoki żelaza (VIII-VI w. p.n.e.)”.

Oprowadzanie po wystawie „Mistrzowie”, fot. Wojciecj Woźniak

początku XX wieku. Prezentowane są m.in. portrety Daniela Chodowieckiego, Jana Matejki, Maurycego Gottlieba, Stanisława Wyspiańskiego, Jacka Malczewskiego, Konrada Krzyżanowskiego, Teodora Axentowicza, Stanisława Dębickiego i Wlastimila Hofmana, krajobrazy pędzla Jana Feliksa Piwarskiego, Stanisława Gałka, Juliana Fałata, Ferdynanda Ruszczyca i Józefa Rapackiego oraz sceny rodzajowe utrwalone przez Józefa Chełmońskiego, Juliusza Kossaka, Władysława Jarockiego, Kazimierza Sichulskiego czy Stanisława Czajkowskiego. Interesujący akcent stanowią obrazy artystów pochodzących z Bydgoszczy lub związanych z naszym miastem – Maksymiliana Antoniego Piotrowskiego, Waltera Leistikowa, Jerzego Rupniewskiego, Franciszka Gajewskiego i Piotra Chmury oraz dawno nieudostępniane zwiedzającym prace autorów z kręgu malarstwa niemieckiego i holenderskiego, m.in. Ernsta Andersa i Hansa Baluschka. Ekspozycję uzupełniają przykłady rzeźby Xawerego Dunikowskiego, Konstantego Laszczki i Ferdinanda Lepckego. inf. Inga Kopciewicz

10 i 24 stycznia 2018, godz. 11.00-13.00, ul. Mennica 6, obowiązują zapisy: tel. 525 859 914 lub 910, lub e-mailowo: edukacja@muzeum.bydgoszcz.pl, opłata za warsztaty: dzieci 5 zł, opiekunowie – wstęp bezpłatny

Maluchy w muzeum – środy sensoryczne dla najmłodszych

Zapraszamy maluchy w wieku do 3 lat do udziału w warsztatach sensorycznych. Podczas wesołej zabawy będziemy stymulować rozwój dzieci, uaktywniając ich zmysły.

Podczas zajęć stworzymy pierwsze prace plastyczne.

Wystawy czasowe: Europejskie Centrum Pieniądza, ul. Mennica 4 „Dzieje Pieniądza. Księstwo Warszawskie”. Wystawa czynna do 8 kwietnia 2018 roku.

Exploseum, ul. Alfreda Nobla „Obozy DAG Bromberg”. Wystawa czynna do 31 marca 2018 roku.

Galeria Sztuki Nowoczesnej, ul. Mennica 8 „Mistrzowie”. Wystawa czynna do 28 stycznia 2018 roku.

Zbiory Archeologiczne, ul. Mennica 2 „DOMASŁAW – nekropolia arystokracji z wczesnej epoki żelaza (VIII-VI w. p.n.e.)”. Wystawa czynna do 28 lutego 2018 roku.

Spichrze nad Brdą, ul. Grodzka 7-11 Wystawa pokonkursowa XI edycji Ogólnopolskiego Konkursu Fotograficznego „Śladami Leona Wyczółkowskiego”. Wystawa czynna do 18 lutego 2018 roku.

Wystawy stałe: Zbiory Archeologiczne, ul. Mennica 2 „Na pograniczu Wielkopolski i Pomorza. Bydgoszcz i region u zarania dziejów” „W grodzie Bydgosta. Tajemnice życia wczesnośredniowiecznych mieszkańców Bydgoszczy i okolic” Europejskie Centrum Pieniądza, ul. Mennica 4 „Mennica bydgoska” „Wyspa Młyńska – historia i teraźniejszość” Galeria Sztuki Nowoczesnej, ul. Mennica 8 „Galeria Sztuki Nowoczesnej” Dom Leona Wyczółkowskiego, ul. Mennica 7 „Twórczość Leona Wyczółkowskiego (1852-1936)” Spichrze nad Brdą, ul. Grodzka 7-11 „Od Starego Rynku do placu Wolności. Spacer ulicami międzywojennej Bydgoszczy” Exploseum, ul. Alfreda Nobla „EXPLOSEUM – Centrum techniki wojennej DAG Fabrik Bromberg” inf. Natalia Szczerbińska

30 |

| styczeń 2018

O b i e k t mi e s i ą c a :

Stanisław Wyspiański (1869–1907), Portret Lucjana Rydla, 1898, wł. MOB

Przypadająca w styczniu kolejna rocznica urodzin Stanisława Wyspiańskiego skłania do przypomnienia jednego z jego dzieł w zbiorach bydgoskiego muzeum. Geniusz i wszechstronność uczyniły z Wyspiańskiego twórcę na miarę renesansowego wizjonera. Dramaturg, poeta, teoretyk i reformator teatru, malarz, grafik, scenograf, architekt, projektant – z odwagą i rozmachem łączył rozmaite sfery, spełniając modernistyczną zasadę współistnienia sztuk. Dekoracyjny, kreślony secesyjną kreską wizerunek Lucjana Rydla – literata i przyjaciela Wyspiańskiego ze szkolnej ławy – został namalowany dwa lata przed ślubem portretowanego z chłopką Jadwigą Mikołajczykówną. Wpisujący się w modę „chłopomanii”, w myśl zasady: „Weź pan sobie żonę z prosta: duza scęścia, małe kosta”, związek przypieczętowany został ślubem w Bazylice Najświętszej Maryi Panny w Krakowie, wesele zaś odbyło się w podkrakowskich Bronowicach. Jak wspominał Tadeusz Boy-Żeleński w Plotce o „Weselu” Wyspiańskiego: „Wieś była oczywiście zaproszona cała, z miasta kilka osób

z rodziny i przyjaciół Rydla, cały prawie światek malarski z Krakowa. I Wyspiański. Pamiętam go jak dziś, jak, szczelnie zapięty w swój czarny tużurek, stał całą noc oparty o futrynę drzwi, patrząc swoimi stalowymi, niesamowitymi oczyma. Obok wrzało weselisko, huczały tańce, a tu, do tej izby raz po raz wchodziło po parę osób, raz po raz dolatywał jego uszu strzęp rozmowy. I tam ujrzał i usłyszał swoją sztukę. (…) Zamierzał tu napisać złośliwy pamflecik na swoich znajomych; w trakcie pisania geniusz poezji porwał go za włosy i ściany Bronowickiego dworku rozszerzyły się – niby nowe Soplicowo – w symbol współczesnej Polski”. Rok później w Teatrze Miejskim w Krakowie odbyła się prapremiera dramatu Wyspiańskiego Wesele.

Portret Lucjana Rydla prezentowany jest obecnie w Galerii Sztuki Nowoczesnej na wystawie czasowej Mistrzowie, czynnej do 28 stycznia. Jest to wyjątkowa okazja, aby go obejrzeć, gdyż kruchość podłoża i ulotność techniki, w jakiej został wykonany, wymusza jedynie sporadyczne eksponowanie dzieła. Oprowadzanie kuratorskie po wystawie, w ramach finisażu, odbędzie się 25 stycznia o godz. 17.00 – wstęp wolny. inf. Inga Kopciewicz

styczeń 2018 |

| 31

w yd a r z e ni a Opera Nova w Bydgoszczy Powieść Lewisa Carrolla o małej dziewczynce, która podążając za białym królikiem trafia do pełnej dziwów krainy, jest powszechnie znana i cieszy się niegasnącą popularnością. Spektakl przenosi odbiorcę do krainy baśni i niesamowitych zdarzeń. Jest opowieścią o poszukiwaniu przyjaźni i własnej tożsamości .Powieść Lewisa Carrolla jest jednym z pierwszych dzieł adresowanych równocześnie do dzieci i dorosłych; dzięki wielopoziomowej narracji poznańska inscenizacja zachowuje tę cechę pierwowzoru literackiego. Na scenie zobaczymy niezwykłe kostiumy i scenografię.

Koncert Sylwestrowy w Operze Nova, fot. Andrzej Makowski

1.01.2018, godz. 17.00

Gala sylwestrowo-noworoczna

Kierownictwo muzyczne: Maciej Figas Reżyseria: Sebastian Gonciarz Choreografia: Iwona Runowska Scenografia i kostiumy: Mariusz Napierała Przygotowanie chóru: Henryk Wierzchoń Prowadzenie: Piotr Bałtroczyk Soliści: Darina Gapicz, Katarzyna Nowak-Stańczyk, Krystyna Nowak, Magdalena Polkowska, Małgorzata Ratajczak, Dorota Sobczak, Jolanta Wagner, Łukasz Jakubczak, Sławomir Kowalewski, Janusz Ratajczak, Szymon Rona, Janusz Żak, gościnnie: Ewa Prus, Przemysław Zubowicz, Łukasz Załęski. Balet, Chór i Orkiestra Opery Nova w Bydgoszczy Chyba żaden spektakl nie jest tak wyczekiwany w ciągu roku , jak ten nadzwyczajny koncert. Traktowany jako nieformalna premiera, oby był udaną zapowiedzią wszystkich tegorocznych przedsięwzięć artystycznych Opery Nova z XXV Bydgoskim Festiwalem Operowym na czele!

8.01.2018, godz. 12.00 i 18.00 – gościnne spektakle operowo-baletowe dla dzieci

Alicja w Krainie Czarów

Pomysł i reżyseria: Anna Niedźwiedź Muzyka: Gabriel Kaczmarek Kierownictwo muzyczne: Cheung Chau Choreografia: Ewa Aksamitowska, Viktor Davydiuk, Przemysław Grządziela, Magdalena Kossakowska, Sandra Napierała, Anna Niedźwiedź, Tomasz Rodak, Karolina Sierant, Wiera Szymańska, Beata Wrzosek-Dopierała Scenografia: Sławomir Wrembel Konsultacja: Ryszard Kaja Zapraszamy na widowisko baletowo-operowo-akrobatyczne, w którym obok zawodowych wykonawców zobaczymy także uczniów poznańskiej Szkoły Baletowej Anny Niedźwiedź, Niepublicznej Szkoły Sztuki Tańca, Szkoły Artystyczno-Akrobatycznej oraz Poznańskiej Szkoły Chóralnej Jerzego Kurczewskiego.

32 |

| styczeń 2018

12.01.2018, godz. 19.00 13.01.2018, godz. 19.00 14.01.2018, godz. 18.00 15.01.2018, godz. 19.00

Księżniczka czardasza – operetka Emmericha Kálmána

Kierownictwo muzyczne: Piotr Wajrak Reżyseria: Wojciech Adamczyk Choreografia: Zofia Rudnicka Kostiumy: Maria Balcerek Scenografia: Marcelina Początek-Kunikowska Przygotowanie chóru: Henryk Wierzchoń Choć tytuł ten już czwarty rok widnieje na afiszu Opery Nova, to zdobycie biletów na „Księżniczkę czardasza” (w dodatku w karnawale) jest wciąż wyzwaniem! Już piąte pokolenie bawi się i zachwyca tym arcydziełem operetki: Kálmán skomponował „Czardaszkę” w przededniu I wojny światowej. Leo Stein i Béla Jenbach przedstawili mu libretto osnute wokół miłości syna arystokratycznej rodziny austriackiej zbliżonej do dworu cesarskiego do szansonistki z budapeszteńskiego teatrzyku. Libretto oddaje prawdę o zmieniającym się świecie: przemianach w obyczajowości, rozpadzie starych struktur społecznych.

Realizacja Opery Nova sytuuje akcję sceniczną w Polsce międzywojennej: w Warszawie i Wilnie, w modnym lokalu, którego bywalcami są m.in. sanacyjni oficerowie oraz w pałacu kresowej arystokracji. Wizja reżyserska zaproponowana Wojciecha Adamczyka spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem.

20.01.2018, godz. 17.00 21.01.2018, godz. 17.00 23.01.2018, godz. 19.00

Dziadek do orzechów – balet Piotra Czajkowskiego

Choreografia: Paul Chalmer Kierownictwo muzyczne: Maciej Figas Scenografia: Mariusz Napierała Kostiumy: Agata Uchman Reżyseria świateł: Jordan Tuinman Efekty multimedialne: Krystian Drywa Przygotowanie chóru żeńskiego: Henryk Wierzchoń Przygotowanie chóru dziecięcego: Izabela Cywińska-Łomżyńska

w yd a r z e ni a

Pajace, fot. Andrzej Makowski

Po raz kolejny w zimowym miesiącu Opera wystawia balet bazujący wiernie na baśniowym opowiadaniu E.T.A. Hoffmanna; już pierwsze sceny są odbiciem literackiego pierwowzoru: (…). Szybko zapadał zmierzch. Fred i Klara, mocno przytuleni do siebie, nie śmieli powiedzieć nic więcej. W tej samej chwili dał się słyszeć czysty, srebrny dźwięk: „Dyń-dyń, dyri-dyń!”. Drzwi otworzyły się nagle i taki blask wpadł z wielkiego salonu, że dzieci krzyknęły: „Ach!”, i jak wryte zatrzymały się na progu. Zwracam się teraz do Ciebie, Czytelniku, i proszę, żebyś przypomniał sobie swoją ostatnią Gwiazdkę i podarunki, które otrzymałeś. Wtedy dopiero będziesz mógł wyobrazić sobie, jaki zachwyt ogarnął dzieci i jak im oczy zabłysły. Klara po długiej chwili dopiero westchnęła: „Ach, jakie to śliczne!”, a Fred zaczął skakać z radości.

Realizacja „Dziadka do orzechów” (premiera w 2015 r.) w choreografii wybitnego tancerza i choreografa Paula Chalmera przywołuje czar świątecznych dni oraz zachowuje urok dziecięcych wyobrażeń oddany w pięknie klasycznego tańca i fantazji układów choreograficznych.

Paul Chalmer, Maciej Figas i Agata Uchman, autorka olśniewających kostiumów, spotkają się przy pracy nad kolejną realizacją i najbliższą premierą Opery Nova: baletem „Romeo i Julia” Sergiusza Prokofiewa.

27.01.2018, godz. 19.00 28.01.2018, godz. 18.00 30.01.2018, godz. 19.00

Pietro Mascagni – Rycerskość wieśniacza – opera w 1 akcie Ruggiero Leoncavallo – Pajace – opera w 2 aktach z prologiem

Kierownictwo muzyczne: Wojciech Rajski Dyryguje: Piotr Wajrak Reżyseria: Andrzej Bubień Scenografia i kostiumy: Anita Bojarska Choreografia: Jarosław Staniek Przygotowanie chóru: Henryk Wierzchoń Nie biografie wielkich władców i heroin, lecz życie „zwykłych” ludzi, historie dziejące się z dala od wielkich miast,

pozornie nieefektowne i niebudzące ciekawości świata, stają się podstawą kipiących od emocji oper weryzmu.

W opowiadaniach Giovanniego Vergi i tekście R. Leoncavalla, które były kanwą librett „Rycerskości wieśniaczej” i „Pajaców”, odbijają się dramaty mieszkańców mieściny w sercu upalnej Sycylii i namiętności aktorów wędrownej trupy. Dzisiejsi kochankowie stają się zaprzysięgłymi wrogami – tragicznym paradoksem jest, iż dzieje się to z miłości. Odrzucone uczucie, zazdrość, krwawa zemsta – oto schemat działania bohaterów oper, do których cudowną muzykę skomponowali Mascagni i Leoncavallo. Do ich sukcesów na wszystkich scenach operowych przyczyniły się przejmujące i wiarygodne tematy librett, uproszczenie środków teatralnych, ogromne bogactwo melodii oddających charakter i atmosferę południa Włoch. Realizatorzy premiery w Operze Nova usytuowali akcję obu jednoaktówek w centralnym punkcie miasteczka. W „Rycerskości…” będzie to plac przed kościołem, do którego zmierza wielkanocna procesja. To tu rozgrywają się dramatyczne rozmowy między zrozpaczoną Santuzzą a młodzieńczym, pełnym radości życia Turiddu, który zaplątał się w niciach romansów z nią i zamężną Lolą. Tu też znajduje się winiarnia, w której znieważony publicznie Turiddu wyzwie na pojedynek bezwzględnego Alfia. W „Pajacach” z przestrzeni znikają stylizowane na antyk kolumny i jakiekolwiek odniesienie do sfery sacrum: na placu odbywa się ludyczne widowisko, gdzie komedianci wystawiają „wszystko na sprzedaż”, nawet własne uczucia. Gawiedź wita paradę przybywających aktorów, a o godz. 23 zasiada na trybunach w pstrokatych koszulkach fanów „pajaców”. Tu cieszyć się będzie błazenadą komedii dell arte, aż do momentu, kiedy oszalały z rozpaczy i zazdrości Canio-Pajac dokona zemsty na żonie, która zakochała się w młodszym mężczyźnie. W reżyserskiej wizji obie opery są „lustrem” dla siebie: np. scena, w której Santuzza chodzi po stołkach w winiarni „odbija się” w scenie w garderobie Neddy, kiedy aktorka tańczy na toaletkach, marząc o wolności.

Obie opery łączy wspólny temat: zdrada i zemsta. I prawda o ludzkich uczuciach. inf. Ewa Chałat

styczeń 2018 |

| 33

w yd a r z e ni a Teatr Polski w Bydgoszczy 5.01.2018, piątek, godz. 19.00 6.01.2018, sobota, godz. 19.00 7.01.2018, niedziela, godz. 16.00 10.01.2018, środa, godz. 19.00 11.01.2018, czwartek, godz. 19.00 12.01.2018, piątek, godz. 11.00 Duża Scena TPB

William Shakespeare – Komedia omyłek

reżyseria: Jean Philippe Salério; scenografia i kostiumy: Łukasz Błażejewski; muzyka: Łukasz Maciej Szymborski; tłumacz projektu: Mariola Odzimowska; asystent reżysera: Yoann Tivoli; choreografia i ruch sceniczny: Karolina Rychlik; współpraca dramaturgiczna: Daria Sobik; współpraca merytoryczna: Łukasz Gajdzis; inspicjent: Hanna Gruszczyńska; występują: Agata Cejba, Katarzyna Faszczewska, Michał Filipiak, Paweł L. Gilewski, Mirosław Guzowski, Marian Jaskulski, Maciej Miszczak, Alicja Mozga, Emilia Piech, Jerzy Pożarowski, Jakub Ulewicz, Marcin Zawodziński

Goszczeni z honorami, podejmowani kolacją, obdarowani złotem, z upływem czasu są coraz dotkliwiej rozdarci i zdezorientowani. Czy wciąż są tymi, za kogo się uważali?

A może nigdy nie wiedzieli, kim tak naprawdę są? Pytanie o własną tożsamość, jakie stawia Shakespeare, przybiera w spektaklu formę tytułowej komedii omyłek. Zamęt na scenie rośnie z każdą minutą, a słowne „szermierki” bawią w niebanalny sposób. Mimo to, na scenie nie brakuje miejsca na refleksję nad kondycją współczesnego człowieka – obywatela świata.

8.01.2018, poniedziałek, godz. 19.00 Duża Scena TPB, czas trwania: 70 min bez przerwy – spektakl gościnny

Kwartet

autor: Bogusław Schaeffer; scenariusz i reżyseria: Mikołaj Grabowski; obsada wymienna: Andrzej Grabowski, Jan Frycz, Tomasz Karolak, Jan Peszek, Mikołaj Grabowski

Kwartet to jedna z tych sztuk, w której świetni aktorzy próbują odpowiedzieć na pytania fundamentalne: o istotę teatru, bycia aktorem i istotę sztuki w ogóle. Każdy z kolejnych spektakli jest inny, bowiem aktorzy zostawiają sobie duży margines na zabawę z publicznością, na improwizację. Cały smak tkwi w tym, iż tekst i zarysowana sytuacja dramatyczna są zaledwie partyturą dla improwizujących artystów. Tekst Bogusława Schaeffera ma bo-

Komedia omyłek, fot. Dawid Stube

Mówią, że pełno oszustów w tym mieście: zręcznych kuglarzy, co łudzą nam zmysły, czarnoksiężników mącących myślenie, wiedźm, co zniekształcą ciało, zgubią duszę, gładkich szalbierzy, głośnych szarlatanów i wielu innych krzewicieli grzechu; jeśli tak – trzeba stąd ruszać czym prędzej. Każdy, kto ośmieli się przekroczyć granice Efezu, ryzykuje życiem. Kto nie ma dość pieniędzy na kaucję, nie zdoła opuścić miasta bez szwanku. Sytuacja ta nie jest korzystna dla Antyfolusa i jego sługi, Dromia, którzy poszukują w Efezie swoich zaginionych przed laty braci bliźniaków. Paradoksalnie, ich zagubienie w obcym mieście wzmaga się, im bardziej uznawani są za tutejszych.

IK-u IKÓW B CZYTELN A L D ET w cenie -u LNY BIL rem BIK e m TEATRA u n zł ! iow ym kl: Z s tyc znilety na spek ta k b yłe m o ia o d Kome ilippe Saléri inie: n-Ph reż . Jea raszamy w term z. 19.00 d o Zap g ia o symalnie 1 styczn nia do zakupu makcenie. w 10 lub 1 ej ra jn p cy u o

15

BIK-u prom ektakl w zemplarz Jeden eg ów na jeden sp 4 bilet

34 |

| styczeń 2018

Kwartet, fot. Paweł Topolski

w yd a r z e ni a wiem to do siebie, że można go ciąć i przestawiać do woli, i dzieje się to bez uszczerbku dla całości. Na tym polega geniusz twórcy, który buduje swoje dzieło z samodzielnych części, dając ogromną swobodę aktorowi i przez to czyni go współautorem.

9.01.2018, wtorek, godz. 10.00 10.01.2018, środa, godz. 10.00 11.01.2018, czwartek, godz. 10.00 Mała Scena TPB, czas trwania: 1 h 30 min z przerwą

Maria Kownacka – Plastusiowy pamiętnik

reżyseria: Lena Frankiewicz; kostiumy i scenografia: Melania Muras; choreografia: Iza Chlewińska; muzyka: Marek Napiórkowski; animacje: Natalia Bucior; konsultant dziecięcy: Mikołaj Frankiewicz; asystentka scenografa: Marta Sidrów; inspicjent: Mateusz Stebliński; występują: Michalina Rodak, Alicja Mozga/Małgorzata Trofimiuk, Artur Krajewski, Jakub Ulewicz, ze specjalnym udziałem Karoliny Adamczyk jako Zosi (materiał wideo) Mimo że pierwszy odcinek Plastusiowego pamiętnika ukazał się w 1931 roku, do dziś przygody ludzika z plasteliny fascynują kolejne pokolenia dzieci. Teatr Polski zaprasza najmłodszych widzów na kolorową, pełną humoru i mądrości bajkę o tym, co wydarzyło się w piórniku.

13.01.2018, sobota, godz. 19.00 14.01.2018, niedziela, godz. 18.00 16.01.2018, wtorek, godz. 19.00 Mała Scena TPB, czas trwania: 90 min, dwie przerwy

Artur Pałyga – Historie bydgoskie

reżyseria: Paweł Łysak; scenografia: Ewa Machnio; występują: Mieczysław Franaszek, Alicja Mozga, Roland Nowak, Jakub Ulewicz, Małgorzata Trofimiuk, Małgorzata Witkowska, Jerzy Pożarowski, Marcin Zawodziński

W kolejnych odsłonach spektaklu aktorzy Teatru Polskiego w Bydgoszczy mierzą się z innymi wątkami i zagadkami z historii miasta. Skąd się wzięła w Bydgoszczy Łuczniczka? Co dla miasta zrobił Kazimierz Wielki? Jaka słynna śpiewaczka pochodzi z Bydgoszczy? Historie bydgoskie to cykl spektakli, które odkryć mają wielowymiarową toż̇ samość miasta.

19.01.2018, piątek, godz. 19.00 20.01.2018, sobota, godz. 19.00 21.01.2018, niedziela, godz. 18.00 Duża Scena TPB, czas trwania: 110 min, jedna przerwa

Michał Bałucki – Klub kawalerów

reżyseria: Łukasz Gajdzis; scenografia: Mirek Kaczmarek; reżyseria światła: Robert Łosicki; akordeon: Kacper Chabrowski; opracowanie muzyczne: Łukasz Maciej Szymborski; występują: Karolina Adamczyk, Paweł L. Gilewski, Mirosław Guzowski, Marian Jaskulski, Jerzy Pożarowski, Michalina Rodak, Małgorzata Trofimiuk, Jakub Ulewicz, Małgorzata Witkowska, Marcin Zawodziński

Odwieczna walka płci pięknej z tą „drugą” o dominację i panowanie nad światem przybiera różne formy i posługuje się wymyślnymi narzędziami. Istnieje jednak wiele historii o tych, którzy tej walki nie chcieli

toczyć. Klub Kawalerów z napisanej w XIX w. komedii Bałuckiego zrzesza liber baronów, wyznawców wolności i kawalerskich swawoli. Nieustannie podsycają przekonanie o elitarności i awangardzie życia bez kobiet. Coś musi się jednak stać, by „kluby kawalerskie w puch rozbite” były.

24.01.2018, środa, godz. 19.00 25.01.2018, czwartek, godz. 19.00 26.01.2018, piątek, godz. 19.00 27.01.2018, sobota, godz. 18.00 Mała Scena TPB

Beksińscy

Spektakl inspirowany książką Magdaleny Grzebałkowskiej Beksińscy. Portret podwójny

reżyseria i opracowanie tekstu: Michał Siegoczyński; współpraca merytoryczna i redakcyjna: Zuzanna Bojda, Jarosław Murawski; scenografia: Weronika Ranke; muzyka: Kamil Pater; reżyseria świateł/projekcje wideo: Michał Głaszczka; ruch sceniczny: Alisa Makarenko; inspicjent: Mateusz Stebliński; asystentka reżysera: Michalina Rodak; występują: Michalina Rodak, Sylwia Zmitrowicz, Radomir Rospondek, Tomasz Taranta Beksińscy to spektakl przedstawiający w nielinearny sposób historię o ogromnej samotności i niemożności okazywania uczuć, ale też o miłości, która jest źródłem akceptacji i zrozumienia nawet najbardziej irracjonalnych zachowań i postaw. To opowieść o sztuce, która jest nie tylko eksploracją własnej podświadomości, ale również ucieczką od samego siebie.

28.01.2018, niedziela, godz. 17.00 29.01.2018, poniedziałek, godz. 10.00 spektakl od lat 5. roku życia, czas trwania: 85 min, Duża scena TPB – spektakl gościnny

Pinokio

reżyseria: Paweł Aigner; scenografia: Michał Golubowski; muzyka: Zbigniew Krzywański; występują: Krzysztof Parda, Krzysztof Grzęda, Grażyna Rutkowska-Kusa, Marta Parfieniuk-Białowicz, Mariusz Wójtowicz Pinokio to jedna z najwybitniejszych powieści dla dzieci, która kształtuje ich wyobraźnię i jest źródłem wielu inspiracji literackich po dziś dzień. Inscenizacja teatralna Baja Pomorskiego włącza główną opowieść o niezwykłym chłopcu-lalce z długim nosem w widowisko teatralne przygotowane przez trupę wędrujących aktorów-komediantów.

Tworzą oni niepowtarzalną i zabawną grupę aktorską, która zabiegami czysto teatralnymi przemienia swój teatr-wóz w kolejne miejsca znane z historii Pinokia – dom Dżeppetta, Pole Cudów, dom wróżki czy wnętrze wieloryba. Pinokio jest tu niegrzecznym chłopcem, żądnym poznania świata i chętnie podejmującym ryzykowne decyzje. Oczywiście kłamie, ale też cierpi za każdym razem, gdy wydłuża mu się nos. Na scenie w roli Pinokia oglądamy aktora i animowaną przez niego drewnianą lalkę, z którą dramatycznie obchodzą się Lis i Kot. inf. Paulina Wenderlich

styczeń 2018 |

| 35

w yd a r z e ni a Galeria Miejska bwa w Bydgoszczy wystawa czynna do 28.01.2018, bilety wstępu: normalny – 10 zł, ulgowy – 5 zł, rodzinny – 15 zł

In the stream of time

Niezwykły zbiór hiszpańskiej znawczyni sztuki, kuratorki wielu wystaw, Loli Garrido, pozwala widzom prześledzić historię fotografii od połowy XIX wieku do lat 90. wieku XX. Kolekcja obejmuje 90 prac autorstwa 61 mistrzów fotografii, takich jak: Henri Cartier-Bresson, Man Ray, Dorothea Lange, Alexander Rodchenko, Robert Capa, Diane Arbus, Cindy Sherman, Nan Goldin i in. Długa lista obejmuje zarówno pionierów fotografii, jak i wielkich europejskich i amerykańskich autorów lat 20. i 30. U boku legendarnych nazwisk fotoreportażu kolekcja prezentuje osiągnięcia twórców historycznej awangardy, rewolucyjnych fotografów mody, jak i uznanych artystów współczesnych. Dodatkowym atutem wystawy jest specjalna prezentacja prac autorstwa jednej z najciekawszych fotografek XX wieku, która była naocznym świadkiem ewolucji kultury pop – portrety autorstwa Lindy McCartney, które powstawały na przestrzeni 30 lat jej kariery.

To jest, czego nie ma

Kuratorka: Danka Milewska Artyści: Rafał Bujnowski, Wojciech Fangor, Rafał Iwański, Kornel Janczy, MoonArk (Lowry Burgess, Mark Baskinger, Dylan Vitone, Matt Zywica, Mark Rooker with Chris Robinson and Andrew Kaiser), Forrest W. Myers, Łukasz Patelczyk, Agnieszka Piksa, Sebastian Soberski, Anna Witkowska.

kilka innych wspólnych fascynacji. Fotografie kosmosu są bardzo często pięknymi obrazami i działają jak ikony.

Dźwięki kosmosu pulsują wolno i rytmicznie, jak bicie serca. Patrzenie w niebo ma wiele wspólnego z poczuciem wolności i skłania do przeorientowania pozycji Ziemi w kosmosie oraz do zmiany postrzegania samego siebie jako człowieka.

Rezydencje artystyczne w Galerii Miejskiej bwa w Bydgoszczy

Łuczniczki – rezydencja artystyczna Agnieszki Kryst 20.01.2018, sobota, godz. 16.00–20.00.

Szczegóły i zapisy: danuta.milewska@galeriabwa. bydgoszcz.pl, tel. 52 339 30 62

Komponowanie ciała w czasie rzeczywistym – warsztaty z zakresu tańca i kompozycji, vol. 3

Prowadzenie: Agnieszka Kryst Warsztat ruchowy z zakresu pracy ze świadomością ciała i improwizacją. W trakcie warsztatu będziemy zagłębiać się w najważniejsze praktyki taneczne (od treningów cardio po praktyki somatyczne), jak i kompozycyjne z pola współczesnej choreografii.

Są artyści, którzy przenoszą sztukę w kosmos, i tacy, którzy kosmos przenoszą do swojej sztuki. Dla jednych to realizacja własnych marzeń – tak jak dla Forresta W. Myersa, który w 1969 roku we współpracy z inżynierami z Experiments Arts Technology wysłał na Księżyc wraz z misją Apollo 12 pierwsze dzieło sztuki Moon Museum / Księżycowe Muzeum – niewielką ceramiczną płytkę z pracami sześciu amerykańskich artystów. W tym przenoszeniu sztuki w kosmos i kosmosu do sztuki jest też

Agnieszka Kryst, fot. Marta Ankiersztejn, dzięki uprzejmości artystki

Agnieszka Kryst – tancerka i choreografka. Absolwentka Szkoły Głównej Handlowej oraz Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie na Wydziale Choreografii i Teorii Tańca. Stypendystka Alternatywnej Akademii Tańca 2013/Art Station Foundation by Grażyna Kulczyk. Laureatka wymiany studyjnej programu GPS/ Global Practice Sharing realizowanego przez Movement Research w Nowym Jorku, we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca oraz Art Stations Foundation. Jest członkinią grupy Centrum w Ruchu, przestrzeni sztuk performatywnych w Warszawie.

Kornel Janczy, Mapa nieba, dzięki uprzejmości artysty

36 |

| styczeń 2018

w yd a r z e ni a Dziecko na warsztat

Warsztaty dla dzieci przedszkolnych i szkoły podstawowej każda środa stycznia – godzina do ustalenia z grupą.

Zapisy: agnieszka.gorzaniak@galeriabwa.bydgoszcz. pl lub pod nr. tel. 52 339 30 62. Spotkania dla grup do 25 osób, trwają ok. 1-1,5 godz., poprzedzone są oprowadzaniem po aktualnych wystawach, wstęp wolny.

Jak edytować zdjęcia za pomocą wyobraźni?

Prowadzenie: Agnieszka Gorzaniak, Karolina Pikosz – kuratorki Galerii Miejskiej bwa w Bydgoszczy.

Na styczniowych warsztatach podejmiemy dialog z ikonami fotografii XX wieku. Każdy otrzyma wydruk jednej z prac, wchodzących w skład wystawy In the stream of time i podda go obróbce własnej wyobraźni.

RODZINNE WARSZTATY WEEKENDOWE 13.01.2018, godz. 11.00. Zapisy: agnieszka.gorzaniak@ galeriabwa.bydgoszcz.pl lub pod nr. tel. 52 339 30 62.

Kosmiczne dźwięki

Prowadzenie: Rafał Iwański i Wojciech Zięba. Warsztat kierowany do dzieci w wieku 5-12 lat wraz z opiekunami.

Voices of the Cosmos to projekt muzyczno-astronomiczny łączący sztukę z nauką. W jego ramach powstaje muzyka wykorzystująca kosmiczne sygnały zarejestrowane przez radioteleskopy, urządzenia elektroniczne oraz instrumenty akustyczne, także własnej konstrukcji.

Warsztaty są skierowane dla osób zainteresowanych astronomią i eksperymentami dźwiękowymi.

Sztuka w samo południe.

Warsztaty dla seniorów 5.01.2018 godz. 13.00 (siedziba TVP Bydgoszcz, ul. Kujawska 7), obowiązują wcześniejsze zapisy: artur.owczarczak@galeriabwa.bydgoszcz.pl, tel. 523 393 053, wstęp wolny

Pokazy filmów

Na wystawie In the stream of time zobaczyć możemy zdjęcia fotografów, którzy przeszli do historii fotografii.

Wielu z nich to postacie wyjątkowe i fascynujące, nie tylko ze względu na swoją pracę, ale i pasjonujące życie. Nic więc dziwnego, że niektórzy z nich stali się bohaterami filmów. W Galerii zaprezentujemy dwa długometrażowe dokumenty, na które zapraszamy wszystkich pasjonatów fotografii i dobrego filmu dokumentalnego.

18.01.2018, godz. 18.00 Bert Stern. Prawdziwy Madman, reż. Shannah Laumeister, USA, 2011, 93’ Sophia Loren, Liz Taylor, Shirley MacLaine, Barbra Streisand, Madonna, Scarlett Johansson, Marilyn Monroe – wszystkie one znalazły się na zdjęciach słynnego amerykańskiego fotografa Berta Sterna. „Kochać się i robić zdjęcia – to bardzo zbliżone do siebie czynności, jeśli chodzi o kobiety” twierdzi Stern, który zdobył sławę dzięki tzw. sesji pościelowej z Marlin Monroe i zdjęciu „Lolita w okularach w serduszka”. Zostało ono użyte na plakacie filmu Stanleya Kubricka „Lolita”. „Bert Stern. Prawdziwy Madman” podzielony jest na części i wypełniony zdjęciami, wywiadami oraz scenami z życia Sterna, a także nastrojową muzyką. Laumeister pokazuje nam historię mężczyzny, który czcił kobiety – swoje modelki i, wynosząc je na piedestał, stworzył z nich ikony stylu i mody. Jednocześnie jednak nie potrafił dzielić z nimi codzienności. Film przedstawia intymny i delikatny portret uwielbianego mężczyzny, który miał w życiu wszystko, ale który również stracił wszystko.

Temat: Telewizja od kuchni – kulisy powstawania regionalnego programu telewizyjnego

Prowadzenie: Artur Owczarczak Jak wygląda studio, reżyserka i newsroom? Co to jest teleprompter? Dlaczego dziennikarz powinien znać „tecetkę”? Tego wszystkiego dowiedzą się Państwo na kolejnym spotkaniu „Sztuka w samo południe”.

Artur Owczarczak – montażysta i realizator TV, absolwent kierunku montaż filmowy na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Członek Polskiego Stowarzyszenia Montażystów.

Bydgoska Akademia Sztuki 10.01.2018, godz. 18.00, wstęp wolny Kajetan Giziński. Inny model artysty – Kandinski jako teurg – wykład 24.01.2018, godz. 18.00, wstęp wolny Monika Rak. Tkanina. Przegląd aktualiów z zakresu sztuki i projektowania – wykład

Nowojorska ulica w obiektywie

25.01.2018, godz. 18.00 Nowojorska ulica w obiektywie (Everybody Street), premiera: 28 kwietnia 2013, reż. Cheryl Dunn, USA, 2013, 83’ Hołd złożony zanikającej dziś sztuce fotografii ulicznej.

Autorka rozmawia z największymi jej gwiazdami, z niedowierzaniem słuchając opowieści o wielogodzinnym czekaniu i wytrwałości godnej myśliwych. Różne strategie służą jednemu celowi: uchwycić ten jeden, ulotny moment. styczeń 2018 |

| 37

w yd a r z e ni a Galeria Miejska bwa Galeria Brda wystawa czynna do 24.01.2018

Magdalena Dreścik.

Rezerwat Tworzyw Sztucznych Kurator: Danuta Pałys

Magdalena Dreścik – ur. w 1992 roku w Białymstoku, absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, dyplom w pracowni prof. Jarosława Modzelewskiego. Stypendystka Prezydenta Miasta Białegostoku dla młodych twórców, finalistka Promocji 2016 Galerii Sztuki w Legnicy, finalistka konkursu Polygonum 4 w Galerii Miejskiej bwa w Bydgoszczy, laureatka grand prix 2016 Konkursu im. Franciszki Eibisch.

Magdalena Dreścik, Bez tytułu, 2017, olej na płótnie, 100×120 cm, fot. Adam Gut

Galeria Miejska bwa Galeria Kantorek

wystawa czynna do 26 stycznia 2018

Źródła (w małym formacie) – wystawa pokonkursowa

Organizatorem Konkursu sztuk wizualnych dla artystów bydgoskich jest Towarzystwo Inicjatyw Kulturalnych w Bydgoszczy, a współorganizatorem – Galeria Miejska bwa w Bydgoszczy. Tegoroczny konkurs zorganizowano po raz dziewiąty. Tematy poprzednich: 2009 – Podwórko Dworcowa 62, 2010 – Podwórko, 2011 – Mosty, 2012 – Inspirowane Wyczółkowskim, 2013 – Ulice, 2014 – Dom, 2015 – My, 2016 ‒ Sąsiedzi. Na tegoroczny konkurs napłynęło 61 prac z zakresu malarstwa, rysunku, grafiki, kolażu, rzeźby i fotografii autorstwa 33 artystów bydgoskich. Poziom konkursowych prac od strony formalnej był wyrównany.

Jury oceniało wartości artystyczne, strukturę kompozycji, jakość warsztatową. Tematyczny konkurs narzucił jury również ocenę interpretacji słowa „źródła” dokonanej przez artystów. Inspiracje były różnorodne. Artyści odwoływali się do natury, „źródeł życia” ‒ powietrza, wody, ognia, ogniska domowego, religii, sztuki mistrzów malarstwa, zgłębiali istotę światła i barwy. Połączenie analizy warsztatowej i semantycznej pozwoliło na wyłonienie najbardziej interesujących prac ‒ niestandardowych w ujęciu tematu i interesujących w rozwiązaniach formalnych. Jury w składzie: prof. Aleksandra Simińska (artysta plastyk), Barbara Chojnacka (historyk sztuki), Wojciech Woźniak (artysta fotografik), uhonorowało ośmiu artystów. W zakresie sztuk plastycznych nagrody otrzymali: Leszek Goldyszewicz, Magdalena Rucińska, Adam Strzałkowski, a wyróżnienie Rafał G. Nowicki. W dziedzinie fotografii nagrodzono: Annę Maciejewską i Annę Mackiewicz-Chojnacką, Dariusza Gackowskiego, Mateusza Chojnackiego, a wyróżnienie otrzymał Witold Jurkiewicz. Nagrody i wyróżnienia zostały ufundowane przez prezydenta Bydgoszczy oraz Galerię Miejską bwa w Bydgoszczy (w formie zakupu do kolekcji galerii) i Fundację Skarbowości im. Jana Pawła II. inf. Elżbieta Kantorek

38 |

| styczeń 2018

Leszek Goldyszewicz, Jak się masz, stary Koniu, z cyklu Rozmowy z mistrzami, Rozmowa z Pablo, 2017, akryl, płótno, 40×50 cm – I nagroda

Anna Maciejewska i Anna Mackiewicz-Chojnacka, Źródła, 2017, kolaż-fotografia na płycie, 50×50 cm – I nagroda

w yd a r z e ni a Muzeum Fotografii w Bydgoszczy 27.01.2018, sobota, godz. 11.30-13.00, ul. Królowej Jadwigi 14, udział w warsztatach jest bezpłatny – obowiązują zapisy: muzeumfoto@byd.pl

Jak dbać o tradycyjne zdjęcia?

Podczas spotkania podpowiemy, jak zadbać o domowe archiwa fotograficzne. W jakich albumach przechowywać zdjęcia? W jaki sposób zabezpieczać negatywy oraz uszkodzone odbitki? Czy i jak opisywać fotografie? Jakie znaczenie dla wartości naszego domowego archiwum ma właściwy opis?

Więcej szczegółów na www.muzeumfoto.byd.pl.

Muzealne lekcje fotografii 19.01.2018, piątek, godz. 18.00, ul. Królowej Jadwigi 14, wstęp wolny, wystawa czynna do 17 lutego

Anna Bulla-Dembek – Faktura koloru

Anna Bulla-Dembek – urodzona w Bydgoszczy. Studia na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu w latach 2004–2010. Dyplom z grafiki warsztatowej w pracowni art. graf. Bogumiły Pręgowskiej, prof. UMK, w 2009 roku. Dyplom z projektowania graficznego i grafiki edytorskiej w pracowni grafiki projektowej art. graf. Edwarda Salińskiego, prof. UMK, w 2010 roku.

Jest projektantem graficznym, artystą grafikiem, zajmuje się fotografią. Na swoim koncie ma udział w wielu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą oraz kilka wystaw indywidualnych. Jest pięciokrotną stypendystką stypendium artystycznego Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego. Należy do Twórców Kultury Torunia.

Więcej szczegółów na stronie www.muzeumfoto.byd.pl.

Dom Kultury MODRACZEK 4.01.2018, czwartek, godz. 18.00, wstęp wolny „Indianie Ameryki Północnej. Historia i dzień dzisiejszy”.

Indianie znad Wielkich Jezior. Spotkanie poprowadzi Adam Piekarski.

12.01.2018, piątek, godz. 18.00, wstęp wolny Kawiarnia Literacka – gość: Bartłomiej Siwiec, nagradzany szachista; członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Napisał powieści: „Zbrodnia, miłość, przeznaczenie”, „Autodestrukcja”, opowiadanie „Wpuszczony w maliny”, sztuki teatralne: „64 pozycje w życiu szachisty”, „Skóry”, „Wyszła z domu”, „Anyżek”, poezje:

Camera obscura – historia i współczesne zastosowania. Poznaj zasady działania camera obscura i podstawy fotochemii.

Fotografia – zjawisko naturalne. Stwórz przeźrocza z mchu, porostów i źdźbła trawy, a następnie za pomocą rzutnika do slajdów zobacz powiększony świat natury.

Historia fotografii w praktyce. Poznaj zasady analogowej techniki tworzenia obrazu, wykonując portret fotograficzny z użyciem repliki XIX-wiecznego aparatu.

Znikające obrazy. Poznaj nietypowe sposoby tworzenia obrazów za pomocą światła, m.in. na pigmencie fosforescencyjnym.

Z wizytą u fotografa – pozujemy do zdjęć. Dowiedz się, jaką rolę w portrecie odgrywa światło oraz jak prawidłowo skomponować zdjęcie.

Więcej szczegółów na stronie www.muzeumfoto.byd.pl w zakładce „lekcje”. Dodatkowe informacje: muzeumfoto@byd.pl lub pod nr. tel. 52 567 00 07. inf. Elżbieta Schulz

„Instrukcja zabicia ptaka”, „Matka i róża”. Ostatnio opublikował „Przypadek Pana Paradoksa”. Jego szkice i recenzje ukazują się w „Toposie” i „BIK-u”. Spotkanie poprowadzi W. Barbara Jendrzejewska.

18.01.2018, czwartek, godz. 18.00 wstęp wolny Spotkanie z Latarnikiem. Spotkanie poprowadzi Sławomir Krajewski.

24.01.2018, środa, godz. 17.00 Magiczny Świat Literatury „Moliki”. Spotkanie z książką dla dzieci poprowadzi Anna Krajewska.

25.01.2018, czwartek, godz. 17.00 wstęp wolny Koncert z okazji Dnia Babci i Dziadka – występy dzieci pracowni muzycznej i Bajkowej Rytmiki.

3, 10, 17, 24, 31 stycznia 2018, środy, godz. 15.00 Spotkania tematyczne Klubu Seniora. inf. Izabela Kaczyńska

styczeń 2018 |

| 39

w yd a r z e ni a Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna Godzinami o książkach – Dyskusyjne Kluby Książki w WiMBP 16 Dyskusyjnych Klubów Książki działa w filiach Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej. Szczegóły dotyczące ich działalności publikowane są na stronach: dkk.wimbp.man.bydgoszcz.pl, biblioteka.bydgoszcz.pl/ dzialalnosc-dodatkowa/dkk/. Realizowany przez WiMBP przy wsparciu finansowym Instytutu Książki program DKK obejmuje także spotkania autorskie.

26.01.2018, godz. 18.00, Biblioteka Główna WiMBP, Sala Wykładowa Spotkanie z Cezarym Łazarewiczem – dziennikarzem, reporterem, publicystą, który publikował w „Gazecie Wyborczej”, „Przekroju”, „Polityce”, „Newsweeku”, „Wprost”.

W połowie lat 80. zaangażowany w działalność opozycyjną, zajmował się dystrybucją pism drugiego obiegu, redagował prasę podziemną. Autor reportaży z rodzinnego Pomorza: Kafka z Mrożkiem (2012) Cezary Łazarewicz, oraz Tu mówi Polska (2017), fot. Adam Tuchliński oraz książek: Sześć pięter luksusu. Przerwana historia domu braci Jabłkowskich (2013), Elegancki morderca (2015), Żeby nie było śladów.

Sprawa Grzegorza Przemyka (2016). Ta ostatnia przyniosła mu Nagrodę Literacką Nike 2017, Nagrodę im. Oskara Haleckiego, Nagrodę MediaTory w kategorii Obserwator.

Współautor książek: Zapraszamy do Trójki (z Ewą Winnicką) oraz Ja. Z Lechem Wałęsą rozmawiają Andrzej Bober, Cezary Łazarewicz. W 2015 roku dołączył do redakcji portalu Wirtualna Polska. Wstęp za okazaniem wejściówek (do odbioru od 19.01.2018, godz. 16.00 w Wypożyczalni Biblioteki Głównej, Stary Rynek 24 – pierwszeństwo mają członkowie Dyskusyjnych Klubów Książki). inf. Lucyna Partyka

4.01.2018, czwartek, godz. 18.00-20.00, udział w Targowisku Kultury jest bezpłatny

Targowisko Kultury

Na Targowisko Kultury zapraszamy wszystkich, dla których ważny jest fizyczny, dosłowny, namacalny z nią kontakt. Tu spotykają się książkowi fetyszyści, winylowi maniacy, amatorzy fotografii analogowej, miłośnicy komiksów. Uwalniają książki zalegające na półkach, płyty i filmy, gry, instrumenty, aparaty, kamery i sprzęt RTV. Pora dać im nowe życie, niech ucieszą innych konsumentów kultury.

Sprzedaż? Wymiana? To zależy od Ciebie – my tylko stwarzamy okazję!

40 |

| styczeń 2018

11, 25 stycznia 2018, godz. 18.00

Projektor

Na strychu biblioteki prócz ciekawych filmów czekać będą na Was leżaki i wygodne pufy. W sercu miasta, za darmo. Zapraszamy na seanse w ramach cyklu Projektor.

Każdego miesiąca prezentujemy nowy zestaw filmów; wśród nich absolutne klasyki i obrazy mniej popularne, te ambitne i zupełnie rozrywkowe.

Od marca 2017 r. podejmujemy współpracę z „Bulwarem filmowym” Poza współdziałaniem w zakresie programowym, w ramach Projektora odbywają się prelekcje dotyczące teorii i historii kina.

17.01.2018, godz. 19.00, strych WiMBP, wstęp bezpłatny

горище бібліотеки, безкоштовний вступ

ANIMOCJE zapraszają: Pomiędzy Niebem a Ziemią – Perły Ukraińskiej Animacji

ANIMOCJE запрошує: між небом і землею – Перлини української анімації opis wydarzenia na str. 58

3, 10, 17, 24 stycznia 2018, godz. 18.00-19.00

Konwersacyjny klub językowy Deutsch Mit Spaß

Raz w tygodniu w bibliotece spotyka się grupa pasjonatów, by porozmawiać w języku niemieckim z ludźmi innych kultur i ciekawych zainteresowań. Jest to doskonała okazja, aby sprawdzić swoje możliwości lingwistyczne i podszlifować język obcy w czasie nieformalnych rozmów, gier, zabaw i innych aktywności. W ramach klubu konwersacyjnego Deutsch mit Spaß w bibliotece spotykają się otwarte i pozytywnie nastawione osoby, które chcą się sprawdzić i swobodnie rozmawiać w języku obcym.

Prokultura

Karta ProKultura to karta biblioteczna Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Bydgoszczy, która poza standardową funkcją dostępu do zbiorów biblioteki umożliwia jej posiadaczom uzyskanie rozmaitych korzyści poza murami książnicy. To karta rabatowa, umożliwiająca zakup tańszych biletów na wydarzenia kulturalne w Bydgoszczy i uprawniająca do zniżek w restauracjach, księgarniach i punktach usługowych. Dzięki współpracy z instytucjami kultury i lokalnymi firmami sprawiamy, że czytanie się opłaca.

Karty biblioteczne z hologramem programu ProKultura są dostępne bezpłatnie w Wypożyczalni Głównej lub filiach bibliotecznych na terenie całego miasta.

Partnerami programu Prokultura są m. in. Opera Nova, Filharmonia Pomorska im. Ignacego Jana Paderewskiego, Teatr Polski im. Hieronima Konieczki, Exploseum i Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego, Miejskie Centrum Kultury, Kino Orzeł, Muzeum Wojsk Lądowych, Leśny

w yd a r z e ni a Park Kultury i Wypoczynku Myślęcinek. Specjalną ofertę dla Czytelników przygotowały też kawiarnie i restauracje, księgarnie, kręgielnie i wiele innych firm – szczegóły na www.prokultura.net Patronat honorowy: Marszałek Województwa Kujawsko-Pomorskiego Piotr Całbecki i Prezydent Miasta Bydgoszczy Rafał Bruski

Wybrane zajęcia edukacyjne w styczniu 2018

4.01.2018, godz. 17.00, WiMBP (Filia nr 15 dla dorosłych z Oddziałem dla dzieci i młodzieży, ul. Brzęczkowskiego 2) Ikony i święci na obrazach – wystawa malarstwa Grażyny Nieradko.

18.01.2018, godz. 10.00, WiMBP (Filia nr 4 dla dorosłych z Oddziałem dla dzieci i młodzieży, ul. Czerkaska 11) W kręgu baśni Ch. Perrault: Kogo połknął wilk? Gdzie zgubił się pantofelek? Jak sprytny okazał się kot, co chodził w butach? – głośne czytanie.

18.01.2018, godz. 11.00, WiMBP (Filia nr 3 dla dorosłych i dla dzieci, ul. Grunwaldzka 33) Brzechwa w bibliotece, czyli Brzecholudki wypędzają smutki: kto osoli porcję soli – zajęcia literackie na podstawie wiersza J. Brzechwy pt. Sól.

11.01.2018, godz. 17.00, WiMBP (Filia nr 15 dla dorosłych z Oddziałem dla dzieci i młodzieży, ul. Brzęczkowskiego 2) Spotkanie z historią i zabytkami Bydgoszczy – wykład Krzysztofa Bartowskiego.

23.01.2018, godz. 11.00, WiMBP (Filia nr 3 dla dorosłych i dla dzieci, ul. Grunwaldzka 33) Dramat na polanie, już nie stoi bałwan przy bałwanie: zimowe kłótnie naszych śnieżnych przyjaciół – zajęcia z twórczego myślenia na podstawie tekstu W. Chotomskiej pt. Dziesięć bałwanków.

12.01.2018, gpdz. 18.00, WiMBP (Filia nr 14 dla dorosłych i dla dzieci, ul. Dworcowa 49) Wigilianki w bibliotece, czyli kolędy, pastorałki i piosenki świąteczne. W świat kolęd wprowadzą znani bydgoscy artyści. Impreza dla dorosłych, dzieci i młodzieży.

25.01.2018, godz. 14.00, WiMBP (Filia nr 21 dla dorosłych, ul. M. Skłodowskiej-Curie 33a) Rzeczywistość i fikcja w twórczości Marii Chilickiej: obrazy i wiersze.

16.01.2018, godz. 13.00, WiMBP (Filia nr 23 dla dorosłych z Oddziałem dla dzieci i młodzieży, ul. M. Konopnickiej 28) Spotkanie z zabytkami Bydgoszczy – spotkanie dla młodzieży i dorosłych.

25.01.2018, godz. 16.00, WiMBP (Filia nr 24 dla dorosłych z Oddziałem dla dzieci i młodzieży, ul. Pielęgniarska 17) Konkurs trudnego czytania dla dorosłych.

Kultura w Zatoce Z widokiem na Brdę z Zatoką w tle – kreatywne warsztaty dekoracji OFERTA ZIMOWA 2018: SZKATUŁKI MIŁOŚCI (ozdabianie drewnianej szkatułki techniką decoupage); ZAKŁADKI DO KSIĄŻEK (ozdabianie zakładki ze sklejki techniką mieszaną); PUDEŁKA ROZMAITOŚCI (ozdabianie drewnianego pudełka techniką mieszaną); RAMKI DO ZDJĘĆ (wykonanie ramki do zdjęć techniką decoupage); MASKI KARNAWAŁOWE (zdobienie masek); INTEGRACYJNA MOZAIKA (Zdobienie przedmiotów przy użyciu szkła oraz różnego rodzaju płytek ceramicznych); ŚWIAT BOMBEK I CEKINÓW (ozdabianie styropianowej bombki techniką decoupage); EBRU (metoda tradycyjnego malarstwa na wodzie); ŚNIEŻNE LAMPIONY (warsztaty rękodzielnicze utrzymane w tematyce zimowej).

Prowadzenie: Marlena Zabłocka – absolwentka UKW w Bydgoszczy, ukończyła studia podyplomowe z zakresu: arteterapia, plastyka i technika. Aktualnie studiuje na ASP we Wrocławiu.

REZERWACJE: 660 270 114, bilet: 10 zł /osoba.

12.01.2018, godz. 15.30-18.30, rezerwacje: 668 334 542 bilet: 10 zł /osoba TWÓRCZE WARSZTATY MODY: Między wodą a modą, czyli BYDGOSKA PROMENADA Warsztaty modelarsko-artystyczne dla dzieci i młodzieży. Będziemy przełamywać stereotypy dotyczące ubioru, tworzyć oryginalne, unikatowe kreacje, otwierając przy tym zasoby fantazji uczestników i zgłębiając podstawową wiedzę techniczną o szyciu. Podczas zajęć stworzymy unikalną kolekcję zimową zakończoną sesją fotograficzną.

Prowadzenie: Zuzanna Wędrowska – animatorka kultury, pomysłodawczyni i realizatorka licznych projektów kulturalnych, artystycznych i edukacyjnych. Absolwentka Pracy Socjalnej na Wydziale Nauk Pedagogicznych UMK w Toruniu.

Restauracja Zatoka, ul. św. Floriana 6a, tel: 52 322 12 23, kom. 660 270 114, e-mail: zatoka.bydgoszcz@wp.pl, FB: facebook.com/rest.zatoka.3, www.zatoka.bydgoszcz.pl. styczeń 2018 |

| 41

w yd a r z e ni a Akademia Muzyczna w Bydgoszczy 4.01.2018, czwartek, godz. 19.00, Sala Koncertowa Akademii Muzycznej, ul. Gdańska 20, wstęp wolny

Koncert specjalny

Mariusz Patyra – skrzypce Mariusz Klimsiak – fortepian w programie: J. Brahms, C. Debussy, M. Ravel

7.01.2018, niedziela, godz. 17.00, Sala Rotundowa Pałacu w Lubostroniu. Bilety w cenie 10 zł można nabywać w Pałacu w Lubostroniu pół godziny przed koncertem.

CLXXXIII Koncert Pałacowy

Małgorzata Grela – sopran Beata Gramza – sopran Bartłomiej Tomaka – bas Studenci klasy śpiewu Adam Rogala – fortepian w programie: arie i duety z oper i operetek

11.01.2018, czwartek, godz. 19.00, Sala Koncertowa im. prof. R. Sucheckiego, ul. Staszica 3, wstęp wolny

CXXIX Koncert Organowy Julian Gembalski – organy

Weronika Sławińska – puzon Ewelina Dudzik – fortepian w programie: F. von Suppe – Uwertura do operetki Lekka kawaleria F. Mendellsohn-Bartholdy – Concertstikck d-moll nr 2 op. 114 G. Rossini – La Danza: Tarantella Napolitana ze zbioru Les Soirées musicales G. Puccini – O mio babbino caro… aria Lauretty z opery Gianni Schicchi J. Strauss – Polka Feuerfest op. 269 N. Kapustin – II Koncert fortepianowy op. 14 G. Gershwin – Somertime aria Klary z I aktu opery Porgy and Bess A. Pryor – Thoughts of love L. Bernstein – Maria song z musicalu West Side Story L. Bernstein – Suita z West Side Story 16.01.2018, wtorek, godz. 19.00, Sala Koncertowa im. prof. R. Sucheckiego, ul. Staszica 3, wstęp wolny

CCLXXX Bydgoski Wtorek Muzyczny

Doktoranci AM w Bydgoszczy: Agnieszka Karwowska – flet Łukasz Macioszek – kontrabas Szymon Olszański – organy Justyna Woś, Marek Przywarty – klawesyn

23.01.2018, wtorek, godz. 19.00, Sala Koncertowa Akademii Muzycznej, ul. Gdańska 20, wstęp wolny

Koncert Specjalny

Diana Chubak (Lwów) – fortepian Lidia Reznikova (Moskwa) – fortepian Nagroda Rektora AM w Bydgoszczy dla laureatów Złotych Parnasów XII Międzynarodowego Forum Pianistycznego Bieszczady bez granic

14.01.2018, niedziela, godz. 10.00 i 11.30, Sala Koncertowa, ul. Staszica 3. Bilety w cenie 5 zł dla dzieci i 8 zł dla osób dorosłych można nabywać w foyer Sali Koncertowej pół godziny przed każdą audycją.

CXCV Poranek Muzyczny dla dzieci z rodzicami W karnawale 14.01.2018, niedziela, godz. 16.00 i 19.00, Sala FP, ul. Szwalbego 6. Bilet normalny 25 zł, bilet ulgowy 20 zł (emeryci, renciści, studenci, uczniowie) – do nabycia w Dziale Artystycznym AM oraz godzinę przed koncertem w Filharmonii Pomorskiej.

Koncerty Karnawałowe

Orkiestra Symfoniczna AM w Bydgoszczy Michał Dworzyński – dyrygent Anna Federowicz, Weronika Kober – sopran Marcin Skibiński – tenor Konrad Nowakowski, Jan Mikołaj Wieremiejczuk – klarnet

42 |

| styczeń 2018

Diana Chubak

Lidia Reznikova

w programie: S. Prokofiew – VII Sonata B-dur op. 83 B. Latoszyński – Preludium op. 38 nr 1 S. Rachmaninow – Etiuda-obraz D-dur op. 39 nr 9 F. Chopin – 2 Mazurki op. 17 S. Rachmaninow – II Sonata b-moll op. 36

w yd a r z e ni a 27.01.2018, sobota, godz. 16.00, Sala Audytoryjna Domu Polskiego, ul. Grodzka 1, wstęp wolny

Musica Spiritus Movens

Pedagodzy i studenci Wydziału Wokalno-Aktorskiego: Justyna Gęsicka, Kamila Korgól – mezzosopran Anna Kocent – alt Łukasz Jakubczak – bas Dorota Kuczyńska, Ewa Leszczyńska, Artur Pilch – fortepian w programie: S. Niewiadomski – Latawica; J. Massenet – Elegie; P. Czajkowski – Zabyt’ tak skora; P. Czajkowski – Blagoslowliaju was liesa ze zbioru Romansów op.

47; R. Hahn – À chloris; F. Schubert – Der Tod und das Mädchen op. 7 nr 9; A. Pachmutowa – Nieżnost’; G. Rossini – La danza – tarantella napoletana ze zbioru Les soirées musicales; G. Donizetti – Me voglio fà’na casa – canzonetta napoletana ze zbioru Soirées d’automne à l’Infrascata; V. Bellini – Quando incise su quel marmo ze zbioru Composizioni da camera; P. Mascagni – Voi lo sapete, o mamma… – aria Santuzzy z opery Rycerskość wieśniacza; P. Czajkowski – Je crains de lui… rec. i aria Księżnej z II aktu opery Dama Pikowa; M. Musorgski – Pieśń Warłama z I aktu opery Borys Godunow; S. Rachmaninow – Wjes’ tabor spit… – cavatina Aleko z opery Aleko; G. Rossini – Cruda sorte!… – aria Izabelli z I aktu opery Włoszka w Algierze

28.01.2018, niedziela, godz. 10.00, Dom Jubileuszowy Fundacji „Wiatrak”, ul. gen. M. Bołtucia 7, bilety w cenie 6 zł dla dziecka i 9 zł dla osoby dorosłej można nabywać w biurze Fundacji „Wiatrak” od poniedziałku do piątku w godz. 9.00-19.00 oraz godzinę przed Porankiem.

Poranek Muzyczny w „Wiatraku” Taneczne rytmy

28.01.2018, niedziela, godz. 12.00, Pałac Nowy w Ostromecku, wstęp wolny

Akademia Dzieciom Taneczne rytmy

28.01.2018, niedziela, godz. 16.00, Pałac Nowy w Ostromecku, bilety w cenie 15 zł (ulgowe – 10 zł) można nabywać pół godziny przed koncertem

Akademia w Pałacu

Karolina Mikołajczyk, Iwo Jedynecki

Karolina Mikołajczyk – skrzypce Iwo Jedynecki – akordeon Przemysław Wojciechowski – akordeon inf. Anna Cudo

Dom Edukacyjno-Kulturalny Regnum Karnawał to najlepszy czas na rozpoczęcie nowych zajęć!

Każdy ma jakieś postanowienia noworoczne, prawda?

Jeżeli Twoim jest spędzanie więcej czasu z dzieckiem, koniecznie przyjdź na zajęcia dla maluszków do Domu Edukacyjno-Kulturalnego Regnum! W styczniu możesz skorzystać z dwóch rodzajów zajęć: – Muzyczne zabawy z Petronelą (dla dzieci w wieku 12-20 miesięcy) – 9 stycznia, godz. 17.10 – rytmika (dla dzieci w wieku 1,8-3 lat) – 10 stycznia, godz.

16.45; 15 stycznia, godz. 17.30; 17 stycznia, godz. 17.45 A może Twój przedszkolak chce rozwijać swoje pasje i zainteresowania? Mamy dla niego aż dwie propozycje: – Karate dla dzieci w wieku 4-6 lat – 18 stycznia, godz.

16.30 – Grupa taneczna „Iskierki” – zajęcia w dwóch grupach wiekowych: 3-4 lata (8 stycznia, godz. 16.15) i 5-6 lat (17 stycznia, godz. 16.10)

Uwaga! Jedna osoba może uczestniczyć tylko raz w tych samych zajęciach w ramach oferty bezpłatnej. Na zajęcia obowiązują zapisy: 793 101 280, fundacja@nowe-pokolenie.pl. Zajęcia odbywają się na ul. A. Grzymały-Siedleckiego 12 (os. Wyżyny).

Chcesz być na bieżąco? Polub nasz profil na Facebooku: facebook.com/Dom-Edukacyjno-Kulturalny-Regnum.

Pamiętaj! W Domu Edukacyjno-Kulturalnym znajdziesz wiele więcej ciekawych i interesujących zajęć w sekcji wokalno-instrumentalnej, terapeutycznej czy językowej.

Odwiedź naszą stronę i sprawdź styczniowe nowości: www.regnum.bydgoszcz.pl inf. Ewa Ślesińska

styczeń 2018 |

| 43

w yd a r z e ni a

Kujawsko-Pomorskie Centrum Kultury w Bydgoszczy do 10 stycznia, Salon Hoffman KPCK, pl. Kościeleckich 6, wstęp wolny

Wystawa „Szopki krakowskie” 10.01.2018, godz 18.00

Wykład pt. „Historia szopki krakowskiej”

Tradycyjna szopka krakowska, która powstała pod koniec XIX w., była przenośnym teatrzykiem kukiełkowym, z muzyką i specjalnie pisanymi tekstami. Z czasem amatorów odgrywających scenki zastąpiono poruszanymi mechanicznie figurkami. Figurki te są wyrzeźbione lub ulepione z modeliny czy gipsu. Tradycyjnie szopki upamiętniają narodzenie Chrystusa, dlatego w każdej z nich znajdziemy całą Świętą Rodzinę: figurki Dzieciątka, Marii i Józefa. Najczęściej towarzyszą im aniołowie, Trzej Królowie, pasterze i zwierzęta. Krakowskie szopki prezentują dodatkowo sceny z postaciami historycznymi (królami, bohaterami narodowymi i zasłużonymi) oraz legendarnymi (np. Trębaczem, Panem Twardowskim, Lajkonikiem).

W niektórych umieszcza się postaci w tradycyjnych strojach ludowych: krakowskich i góralskich, a także znane osobistości, np. Lecha Wałęsę czy papieża Jana Pawła II.

dzieżowych i dorosłych Zespołu Pieśni i Tańca Ziemia Bydgoska.

Podczas koncertu w foyer filharmonii ponownie czynne będzie stoisku Galerii Sztuki Ludowej i Nieprofesjonalnej KPCK. 18.01.2018, czwartek, godz. 18.00, Salon Hoffman KPCK – wernisaż. Wystawa czynna do 15 lutego 2018, wstęp wolny

REFLEKSJONIŚCI – 25 – wystawa prac plastycznych artystów WTZ Stawowa – Bydgoszcz

Okoliczność wystawy REFLEKSJONIŚCI – 25 jest szczególna: w 1993 roku powstał Warsztat Terapii Zajęciowej na Stawowej 1, założony przez lekarzy medycyny Henrykę i Andrzeja Cholewińskich. Pionierska oraz eksperymentalna forma terapii poprzez sztukę stała się fak-

13.01.2018, godz. 17.00, Filharmonia Pomorska, ul. Szwalbego 6, bilety w cenie 20 zł do nabycia w recepcji KPCK

Ziemia Bydgoska – koncert noworoczny

W programie m.in. najpiękniejsze polskie kolędy, pastorałki, pokaz tańców z różnych regionów Polski w wykonaniu wszystkich grup dziecięcych oraz grup mło-

tem w Bydgoszczy. Czas szybko przemija, ale ma wielką wartość, gdy jest poświęcony ważnym sprawom, ideom, szczególnie gdy konkretnie służy potrzebującym. Teraz można to docenić po 25 latach, ile się wydarzyło, ile osób skorzystało z szansy na zmianę, często odkrywając swój talent. Wystawy indywidualne, konkursy, w tym Ogólnopolski Konkurs Malarski im. T. Ociepki, potwierdzały, że istnienie bydgoskiego pokolenia malarzy art brut jest niezaprzeczalnym faktem. Historia zapisuje się pięknymi 44 |

| styczeń 2018

w yd a r z e ni a barwami obrazów, rozmów, spontanicznego śmiechu – pomimo codziennej szarości. Wystawa jest pokazem prac artystów WTZ, refleksyjnym wspomnieniem oraz dokumentacją postaw sztuki intuicyjnej. inf. Stanisław Stasiulewicz

19.01.2018, godz. 17.00, Salon Hoffman KPCK. Obowiązują bezpłatne wejściówki do odebrania w recepcji KPCK od 3 stycznia.

Spektakl Bajkowy kuferek – wiersze i bajki dla dzieci

Bajkowy kuferek – najpopularniejsze wiersze i bajki dla dzieci w wykonaniu Teatru Form Rożnych „Nasza Klasa” z Kujawskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Spektakl z okazji Dnia Babci i Dziadka.

20.01.2018, godz. 16.00, Salon Hoffman KPCK, wstęp wolny

„Most łączy pokolenia” – spotkanie inicjujące obchody jubileuszu 90. rocznicy urodzin Jerzego Sulimy-Kamińskiego

Prowadzenie: Ewa Dąbska W 2018 roku będziemy obchodzić 90. rocznicę urodzin Jerzego Sulimy-Kamińskiego. Rocznicę bardzo ważną dla tradycji, historii i kultury Bydgoszczy.

Jerzy Sulima-Kamiński był znanym, a jednocześnie najbardziej „bydgoskim” pisarzem w Polsce. Autorem wielu utworów literackich na czele z trylogią „Most Królowej Jadwigi”, w której z detalami przedstawione zostały losy miasta i jego mieszkańców. Jest autorem, który w piękny i autentyczny sposób opisał swoje ukochane miejsca, wciąż bliskie wielu pokoleniom bydgoszczan.

Zapraszamy miłośników twórczości pisarza na spotkanie w Salonie Hoffman, podczas którego przedstawimy plany jubileuszowych uroczystości. Gościem spotkania będzie również córka pisarza, pani Elżbieta Kamińska-Zielińska, która niezmiennie z dużym zaangażowaniem propaguje twórczość ojca.

i gospodarczych. Zagadnienia te wszechstronnie omówi wybitna znawczyni tematu, dr Monika Opioła-Cegiełka z UKW. 25.01.2018, godz. 17.00, Salon Hoffman KPCK, pl. Kościeleckich 6, wstęp wolny

Promocja książki poetyckiej Małgorzaty Grajewskiej pt. Podpalam żyrafę

Prowadzenie: Alina Rzepecka Małgorzata Grajewska – ur. 1966 w Bydgoszczy, nauczycielka polonistka pisząca wiersze. Debiutowała w 2013 r. zbiorem trenów pt. blisko bliżej za daleko.

W 2017 r. wydała książkę poetycką pt. Podpalam żyrafę.

Stypendystka Prezydenta Miasta Bydgoszczy, członek SPP Oddział Bydgoszcz.

26.01.2018, godz. 18.00, Salon Hoffman KPCK. Obowiązują bezpłatne wejściówki, do odebrania w recepcji KPCK od 15 stycznia

Kino Hoffman: Dwie Joasie, reż. Mieczysław Krawicz, 1935

24.01.2018, godz. 18.00, Salon Hoffman KPCK, wstęp wolny

XVIII Spotkanie z Historią u Hoffmana: Powrót Bydgoszczy do Macierzy – miasto i jego mieszkańcy w latach 1918–1925

XVIII Spotkanie z Historią, poświęcone tym razem jednemu z ważniejszych wydarzeń w prawie tysiącletnich już dziejach Bydgoszczy. Mowa o powrocie miasta do państwa polskiego, odrodzonego w wyniku I wojny światowej po epoce rozbiorów, trwającej nad Brdą od 1772 roku. Powrót ów nastąpił później niż na większości ziem polskich, bo dopiero w 1920 roku, choć oczekiwany był już dwa lata wcześniej. Dużym wyzwaniem dla polskich władz miasta był problem repolonizacji mocno zniemczonego, pruskiego Brombergu, co udało się osiągnąć w niedługim czasie po pamiętnym roku 1920. Mimo to zmiana przynależności państwowej wymagała rozwiązania całego kompleksu dylematów politycznych, administracyjnych, społecznych

Między Joasią a Joasią może być niewielka różnica, czyli znakomita komedia omyłek we wspaniałej obsadzie!

Ponadto:

zapisy do 15 stycznia

Trzymiesięczny kurs instruktora hip-hop

Chcesz zostać instruktorem tańca lub podnieść swoje kwalifikacje? Nie przegap tej szansy, już dziś zarezerwuj sobie miejsce. Szczegóły dotyczące zapisów dostępne są na witrynie kpck.pk w zakładce „taniec”. inf. Jędrzej Kubiak

styczeń 2018 |

| 45

w yd a r z e ni a Galeria Autorska Jan Kaja i Jacek Soliński 10.01.2018, godz. 18.00

„Prawda i …” spotkanie autorskie z Jarosławem Jakubowskim i promocja drugiego tomu dramatów

Czytanie tekstów – Mieczysław Franaszek, Jan Kaja i Roma Warmus

10.01.2018, godz. 18.00

Otwarcie wystawy obrazów Wojciecha Nadratowskiego pt. „Koszule na różne okazje”

Wojciech Nadratowski ur. 1957 w Wąbrzeźnie. Malarz i rysownik, zajmuje się także grafiką wydawniczą, ma na swoim koncie pokaźną liczbę opracowań graficznych przygotowanych do literatury pięknej i poezji (Wydawnictwa Pomorze). W latach 80. XX w. współpracował z Ilustrowanym Kurierem Polskim. Od 1979 r. związany jest z Galerią Autorską Jana Kaji i Jacka Solińskiego w Bydgoszczy. W latach 1980-1984 zajmował się działaniami konceptualnymi pod auspicjami (założonego przez siebie) Biura Strat Bezpowrotnych. Jest autorem kilkunastu indywidualnych wystaw malarstwa. Uprawia głównie pejzaż oscylujący między poetyckim realizmem, abstrakcją a surrealizmem.

* * *

Jarosław Jakubowski, fot. Filip Kowalkowski

Jarosław Jakubowski urodził się w 1974 roku w Bydgoszczy. Poeta, prozaik, dramatopisarz, dziennikarz. Autor kilku tomów wierszy, między innymi: Pseudo, Ojcostych, Święta woda, Światło w lesie, prozy: Slajdy, Cyryl, dlaczego to zrobiłeś?, Oczy pełne strachu, Rzeka zbrodni oraz wyborów sztuk teatralnych Generał i inne dramaty polityczne oraz Prawda i inne dramaty. Czterokrotny laureat nagrody Strzała Łuczniczki za najlepszą bydgoską książkę roku – ostatnio za wybór wierszy Światło w lesie. Na polskich scenach odbyły się premiery szeregu jego sztuk, w tym: Generała, który zdobył Grand Prix festiwalu polskich sztuk współczesnych „Raport” w Gdyni w 2011 roku oraz Wiecznego kwietnia, za który zdobył Nagrodę Główną Konkursu Metafory Rzeczywistości 2012 w Poznaniu. W 2016 roku jego sztuka Viva Violetta! została wyróżniona w ogólnopolskim konkursie na sztukę teatralną inspirowaną życiem i twórczością Violetty Villas. Zdobywał nagrody w konkursie na sztukę dla dzieci i młodzieży Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu (za Wielką podróż Malinowego Królika i za Opowieść o Dziewczynce-Wiewiórce). Współpracownik Dwumiesięcznika Literackiego „Topos”. Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Mieszka w Koronowie.

Malarstwo Wojciecha Nadratowskiego to niezwykłe świadectwo pracy wyobraźni. Już pierwszy rzut oka na te dzieła daje wrażenie ich niesamowitej rozpiętości formalnej, jakby siły twórcze domagały się wciąż nowego wyrazu.

Znajdziemy tu nawiązania, a nawet cytaty odnoszące się do wielkich malarzy, takich jak choćby van Gogh czy Kandinsky i w tym sensie jest to malarstwo erudycyjne, jednak pastisz nie jest tu celem sam w sobie, jest raczej wyrazem świadomości, że stanowi się część długiej tradycji malarskiej.

Jarosław Jakubowski

* * *

W tym roku minie dziesięć lat od napisania przeze mnie pierwszej sztuki teatralnej. Dobrze się składa, że z okazji tego minijubileuszu mogę podzielić się z Wami książką.

Zawiera teksty do czytania i do wystawiania. Marzy mi się, żeby wszystkie zaczęły życie sceniczne. Jak dotąd udało się to: „Człowiekowi, który nie umiał odejść”, „Licheniowi Story” i „Prawdzie”, kilka innych sztuk miało publiczne czytania, reszta nie wyszła poza papier. Tak czy inaczej, zapraszam Was do wspólnej podróży. Wsłuchajcie się w głosy, nie jesteście sami.

Jarosław Jakubowski

46 |

| styczeń 2018

Wojciech Nadratowski, Zielona koszula II, 2012, akryl

w yd a r z e ni a Impresariat Artystyczny Adria 3.01.2018, godz. 19.00, Filharmonia Pomorska

Piwnica pod Baranami – Kolędy i Pastorałki „Dla Miasta i Świata”

Słowem, które najlepiej opisuje tradycyjny Piwniczny koncert świąteczny jest „magia”. Już sam tytuł koncertu jest zimowy i magiczny, otula słuchacza niezwykłą tajemnicą. Muzyka od samego początku wprowadza słuchacza w tajemniczy świat a kolejne etapy widowiska muzycznego odkrywają ponad 60-letnią historię Krakowskiej legendy.

Kraków, mgła, śnieg, kolędnicy, galicyjskie wino to obrazy, które zimową porą towarzyszą Świątecznym koncertom Piwnicy Pod Baranami. Spektakle legendarnej Piwnicy gromadzą od wielu lat tysiące widzów pragnących zatopić się w nastrój krakowskiej cyganerii i magiczny świat sztuki. Zespół Piwnicy rozpoczął kolejny sezon swojej działalności kultywując w swoim przesłaniu najlepsze wzorce europejskiego kabaretu, rodzimych teatrzyków przedwojnia, jak i tego bardziej współczesnego. Wszystkie utwory to oryginalne kompozycje Jana Kantego Pawluśkiewicza, Zygmunta Koniecznego, Andrzeja Zaryckiego, Zbigniewa Preisnera, do tekstów Dymnego, Nowaka, Długosza, Wójtowicza i innych. Ten niezwykły występ - który już od 20 lat przygotowują twórcy i kompozytorzy związani z Piwnicą, co roku prezentując nowy repertuar - będziemy mieli okazję obejrzeć w wykonaniu ponad 30 osobowej grupy artystów, gwiazd i muzyków Piwnicy pod Baranami.

6.01.2018, godz. 17.00 i 20.00, Opera Nova

Klatka dla ptaków, reż. Andrzej Strzelecki

„Klatka dla ptaków” to komedia inna niż wszystkie!

Spektakl w doskonały sposób ukazuje konfrontację dwóch różnych światów i punktów widzenia.

Grzegorz i Albin prowadzą klub, jednak sielankowe życie zaburza wizyta przyszłych teściów ich syna. Rodzice Młodego nie należą do klasycznego modelu rodziny, więc

to spotkanie przysporzy wielu problemów i nieprzewidzianych sytuacji. Zwłaszcza, że teść to bardzo konserwatywny polityk. Kiedy zderzają się ze sobą dwa światy, huk jest wielki! A śmiech jeszcze większy!

W spektaklu wystąpią: Tomasz Sapryk, Wojciech Raszewski, Jarosław Gajewski, Witold Dębicki, Marek Kaliszuk, Małgorzata Rudzka, Joanna Kurowska, Olga Kalicka/ Joanna Balas.

Kto widział Robina Wiliamsa i Gene Hackmana w filmowej wersji „Klatki dla ptaków” przekona się, że w Polsce jest śmieszniej niż w USA. 29.01.2018, godz. 19.00, Opera Nova

„Edukacja Rity”, reż. Andrzej Strzelecki

Kameralna, dwuosobowa wersja mitu o Pigmalionie (na podstawie którego powstała powieść George’a Bernarda Shawa „Pigmalion”, a następnie słynny musical „My Fair Lady”). „Edukacja Rity” to historia spotkania dwojga ludzi, których pozornie dzieli wszystko.

Ona – młoda fryzjerka z niezamożnej rodziny marzy o wyrwaniu się do lepszego świata i dlatego zostaje studentką uniwersytetu otwartego. Tam trafia na Niego – nadużywającego alkoholu, doświadczonego profesora literatury. Ona to wulkan energii, entuzjazmu i młodzieńczej otwartości. On – niespełniony poeta, zamknięty w sobie, zgorzkniały i zrezygnowany. Wkrótce okaże się, że ta przypadkowa znajomość nieoczekiwanie zmieni ich oboje…

Mądre i zabawne dialogi, wybitni Aktorzy i Reżyser z poczuciem humoru to wszystko składa się na spektakl, który bawi, wzrusza i skłania do refleksji.

Obsada: Katarzyna Ucherska, Piotr Fronczewski Bilety na powyższe wydarzenia do nabycia w biurze Impresariatu Adria, ul. Piotra Skargi 13 oraz na stronie adria-art.pl Rezerwacja telefoniczna: 605 555 676

styczeń 2018 |

| 47

w yd a r z e ni a Impresariat Artystyczny itd.

7.01.2018, godz. 17.00 i 20.00, Opera Nova.

Bilety: 80, 100, 120 zł: impresariat artystyczny „itd.” (ul. Gdańska 13 – kawiarnia FANABERIA), Opera Nova oraz online: bileterka.com, biletyna.com, ebilet.pl, kupbilecik.pl

Artur Andrus i DUŻO KOBIET, BO AŻ TRZY (Magda Umer, Hanna Śleszyńska i Joanna Kołaczkowska)

DUŻO KOBIET, BO AŻ TRZY to spektakl muzyczno-kabaretowy, którego gospodarzem jest człowiek orkiestra, czyli Artur Andrus – dziennikarz, piosenkarz, poeta, artysta kabaretowy, komentator „Szkła kontaktowego”, a do niedawna redaktor trójkowej „Powtórki z rozrywki”.

Towarzyszyć mu będą trzy cudowne artystki: Joanna Kołaczkowska – uwielbiana przez publiczność, weteranka polskiej sceny kabaretowej (ponad 30 lat w kabarecie); Hanna Śleszyńska – jedna z najbardziej wszechstronnych i lubianych aktorek, podziwiana z równym entuzjazmem w teatrze, telewizji, filmie czy kabarecie; oraz Magda Umer – piosenkarka kultowa, artystka o rzadko spotykanej charyzmie, autorka niezapomnianych spektakli i programów telewizyjnych poświęconych legendom polskiej piosenki.

Razem stworzyli program pełen humoru i licznych anegdot okraszony śpiewem.

inf. Katarzyna Borkowska-Kiss

Młodzieżowy Dom Kultury nr 1 12.01.2018, godz. 16.30-18.00 Bal karnawałowy dla dzieci. Na bal zaproszone są wszystkie dzieci w wieku szkolnym uczęszczające na zajęcia do MDK1, a także ich nauczyciele. W programie przewidziano liczne konkursy, zabawy, wybór króla i królowej balu oraz nagrody za najciekawsze przebrania. Jak co roku będziemy świetnie się bawić w rytm popularnej muzyki.

13.01.2018, godz. 10.00 Bal karnawałowy dla małych dzieci i ich rodziców. Ważnym atrybutem tej imprezy jest wytworzenie pogodnego i radosnego nastroju podczas wspólnych zabaw dzieci i rodziców. Nie zabraknie również tanecznych rytmów przy ulubionych przebojach oraz udział w ciekawych konkursach i wielu innych niespodzianek.

24.01.2018, godz. 10.30 Dzień Babci i Dziadka w Klubie Przedszkolaka. Dzieci z Klubu Przedszkolaka zaprezentują na scenie wierszyki oraz piosenki, a także nastąpi uroczysta premiera spektaklu pt. „Rzepka” przygotowanego specjalnie na tę uroczystość. Dziadkowie i babcie zostaną również obdarowani upominkami samodzielnie wykonanymi przez maluchy.

26.01.2018, godz. 17.00 Otwarcie wystawy Mariana Zielińskiego „Pory roku”.

Zieliński pochodzi ze Skarżyska-Kamiennej. Od wielu lat mieszka i tworzy w Ostródzie. Studiował grafikę i malarstwo na Wydziale Sztuk Pięknych w Toruniu w pracowni 48 |

| styczeń 2018

prof. Stanisława Borysowskiego. Duża część twórczości Zielińskiego jest inspirowana jego dodatkowymi pasjami: podróżami po świecie i lotnictwem szybowcowym.

Kilkanaście lat temu artysta przebywał często na Bliskim Wschodzie. Owocem tych podróży był duży cykl obrazów poświęconych temu rejonowi świata. Również wiele obrazów tematycznie nawiązuje do lotnictwa. Obrazy prezentowane na wystawie „Pory roku” są częściowo podsumowaniem dotychczasowych działań artystycznych związanych z tytułem wystawy. Pozostałe dzieła są efektem twórczości ostatniego okresu. Autor brał udział w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą.

31.01.2018, godz. 16.30 Posłuchaj, jak gramy i śpiewamy. Koncert pracowni muzycznej MDK1 z dedykacją dla babć i dziadków. Koncert, podczas którego swe umiejętności wokalno-instrumentalne prezentują wychowankowie uczęszczający na zajęcia do Pracowni Muzycznej MDK1.

Zapraszamy na dwutygodniowe półkolonie w MDK1 w czasie ferii zimowych, 12–23 lutego

Półkolonie w MDK1 od lat cieszą się dużym zainteresowaniem dzieci i rodziców. Przygotowany przez nas program przewiduje zarówno rozrywki edukacyjne, jak i kulturalne oraz sportowe. Dzieci wraz z opiekunami uczestniczą w zajęciach edukacyjno-rozrywkowych w placówce, ponadto biorą udział w spotkaniach muzealnych, zwiedzają ciekawe miejsca w naszym mieście, oglądają spektakle w teatrze, pływają na basenie czy odwiedzają zoo w Myślęcinku. Poszerzają także wiedzę z dziedziny przyrody i historii. Uczestnikom codziennie oferujemy małą przekąskę na drugie śniadanie oraz obiad. Jak co roku sympatycznym zakończeniem półkolonii jest zabawa w Family Parku. Gwarantujemy wiele miłych wspomnień z półkolonii w MDK1. Zapraszamy dzieci w wieku szkolnym (od 7 do 12 lat). Zapisy od 17 stycznia. inf. Katarzyna Klarkowska i Grażyna Tomasik

w yd a r z e ni a Akademicka Przestrzeń Kulturalna – Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy 20.01.2018, sobota, ul. Królowej Jadwigi 14, udział w warsztatach jest bezpłatny – obowiązują zapisy: dk@byd.pl

Dzień otwarty Domu Kultury APK

Zapraszamy do zapoznania się z naszą ofertą edukacyjną w roku szkolnym 2017/2018 (aktualnie prowadzimy nabór na zajęcia prowadzone w semestrze letnim – od lutego do czerwca), spotkań z instruktorami i bezpłatnego udziału w pokazowych zajęciach.

godz. 11.00–11.45 Jeżdżą, chodzą i latają – witamy w świecie robotów. godz. 11.30–12.15 Jestem Superbohaterką, jestem Superbohaterem.

Podczas zajęć plastycznych dzieci (7–10 lat) wykonają autoportrety w skali 1:1 w technice malarskiej, rysunkowej lub mieszanej. W pracach przedstawią swoje pasje i marzenia. godz. 11.30–13.00 Portret fotograficzny 100 lat temu. Podczas rodzinnych warsztatów studyjnym aparatem wielkoformatowym wykonamy unikatowe portrety. Wykorzystamy właściwości światłoczułe papieru fotograficznego, który po naświetleniu w atelier wywołamy w ciemni.

Więcej szczegółów na stronie www.domkultury.byd.pl.

Ferie zimowe twórcze i kreatywne

Centrum Usług Społecznych WSG prowadzi zapisy na ferie zimowe 2018 dla dzieci w wieku szkolnym. W programie: warsztaty edukacyjne, zajęcia artystyczne, integracyjne i ruchowe.

Więcej szczegółów oraz zapisy na stronie: www.kolonie.byd.pl.

Młodzieżowy Dom Kultury nr 4 3.01.2018, godz. 16.00 „Najważniejsze wydarzenia minionego roku” – quiz dla dzieci i młodzieży szkolnej. Uczestnicy poznają najważniejsze wydarzenia, jakie miały miejsce w 2017 roku, zarówno w życiu społecznym, kulturalnym, sportowym czy politycznym. Wydarzenia dotyczą Polski, ale też całego świata.

9.01.2018, godz. 16.00 „Maski karnawałowe” – spotkanie dla dzieci w wieku szkolnym. Przygotowujemy maski i stroje na zabawę karnawałową. Wspólnie ustalamy repertuar muzyczny na tę imprezę.

12.01.2018, godz. 16.00 „Zabawa karnawałowa dla dzieci w wieku szkolnym” – impreza taneczna połączona z konkursami.

18.01.2018, godz. 16.00 „Miejski konkurs pięknego czytania” pt. „Czytam z mamą, czytam z tatą”. Regulamin na stronie MDK 4.

23.01.2018, godz. 16.00 „Sporty zimowe w miniaturze” – wykonujemy makiety znanych sportów zimowych. Technika mieszana: masa solna, plastelina, karton i drobne elementy drewniane.

Wykonane prace zostaną wystawione w formie ekspozycji w MDK 4. Klasy I–III szkół podstawowych.

26.01.2018, godz. 16.00 „Zimowe opowieści” – tworzenie barwnych krótkich opowiadań w formie komiksu. Dzieci w wieku IV–VI klasy szkoły podstawowej prezentują swoją historię o dowolnej tematyce w sposób graficzny i literacki (komiks).

31.01.2018, godz. 16.00 „My się zimy nie boimy” – zabawy sprawnościowe dla dzieci w wieku szkolnym. styczeń 2018 |

| 49

w yd a r z e ni a Pałac Młodzieży Z powodu trwającej termomodernizacji Pałac Młodzieży korzysta z gościnności innych bydgoskich placówek edukacyjnych i zaprzyjaźnionych instytucji. Prosimy o zwrócenie uwagi na nowe miejsca proponowanych wydarzeń zaplanowanych na styczeń 2018!

19.01.2018, godz. 9.00, 10.30 Porannik muzyczny – audycja muzyczna. Spotkanie styczniowe zatytułowane jest „Dźwięki karnawału”. Kontakt i zapisy prosimy kierować do Patrycji Cywińskiej-Gacka, tel. 660 448 499. Miejsce: Sala Koncertowa Copernicanum UKW, ul. Kopernika 1.

19.01.2018, godz. 10.00 Poradnia Rozwoju Zdolności – warsztaty wsparcia psychologicznego dla uczniów zdolnych. Drugie warsztaty w tym roku szkolnym skierowane są do zdolnych uczniów szkół podstawowych (klasy V-VI). Spotkanie zatytułowane „Jak szybciej i efektywniej się uczyć – techniki wspomagające uczenie się” odbędzie się w świetlicy Gimnazjum nr 27 w Bydgoszczy (ul. Kruszwicka 2). Istotą wydarzenia jest wsparcie uczniów w zakresie metod i technik uczenia się. Przewidywany czas spotkania – ok. 3 godz. Zgłoszenia osób, grup prosimy kierować do 17 stycznia do Moniki Grzybowskiej, e-mail: monikagrzybowska27@wp.pl lub tel. 533 18 23 26.

21.01.2018, godz. 18.00, wstęp wolny Jazz Big Band ’75 z Pałacu Młodzieży pod kierownictwem Piotra Dąbrowskiego wystąpi na estradzie Centrum Artystycznego Eljazz (ul. Kręta 3). W wykonaniu zespołu będzie można usłyszeć zarówno tradycyjne aranżacje bigbandowe , jak i współczesne opracowania standardów jazzowych. Pojawią się również muzyczne akcenty świąteczne.

Z zespołem zaśpiewa gościnnie Olga Siemieniecka.

23, 24 stycznia 2018, godz. 9.00, 11.00 Baliki karnawałowe dla grup zorganizowanych. Obowiązują zapisy, tel. 52 321 00 81 wew. 323. Miejsce: sala ZNP, ul. Czartoryskiego 19.

26.01. 2018, godz. 19.00 Pałacowe Planetarium – prelekcje i pokazy nieba. Miejsce: SP 31.

29.01.2018, godz. 11.00 Wszechnica, czyli spotkania młodzieży z nauką. Tym razem językoznawca prof. Iwona Benenowska (UKW) ukaże, jak mowa określa naszą tożsamość, pokazuje, kim jesteśmy my i kim są inni. Miejsce spotkania: Gimnazjum nr 27, ul. Kruszwicka 2. Impreza adresowana do uczniów gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych.

28.01.2018, godz. 11 00, wstęp wolny Zygzakomazaki, czyli rodzinne niedziele. Spotkania z polską animacją w tle, podczas których będziemy opowiadać, czytać, rysować, malować, przedstawiać bajki, wcielając się w role aktorów poznanych podczas 6 lat spotkań Zygzaka. Każda niedziela będzie miała inną formułę. Obowiązują zapisy: dominika@palac.bydgoszcz.pl.

Miejsce: Gimnazjum nr 27, ul. Kruszwicka 2.

29.01.2018, godz. 11.00 Forum Olimpijczyków – Laboratorium Zdolności – konferencja naukowa dla uczniów zdolnych. Tematyka spotkania: geografia, turystyka, ekonomia i przedsiębiorczość.

Adresatami będą uczniowie szkół gimnazjalnych i VII SP. W ramach konferencji odbędą się: – prezentacje dorobku naukowego uczniów – laureatów i finalistów olimpiad i konkursów przedmiotowych z wiodących szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych w Bydgoszczy, – prelekcje wygłaszane przez pasjonatów, badaczy nauk humanistycznych, którzy swymi wystąpieniami zachęcą młodzież do poszerzania wiedzy i dążenia do sukcesu.

Zaproszenie przyjęli: dr Mirosław Rurek( Instytut Geografii UKW), dr Paweł Antoszak (Instytut Prawa, Administracji i Zarządzania UKW). Konferencja naukowa organizowana jest przez Pałac Młodzieży w ramach programu „Zdolni znad Brdy”, a odbędzie się w auli Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 1 w Bydgoszczy (pl. Wolności 9).

Przewidywany czas spotkania – ok. 2 godz. Zgłoszenia do 25 stycznia prosimy kierować do Moniki Grzybowskiej, e-mail: monikagrzybowska27@wp.pl lub tel. 533 18 23 26. inf. Dominika Kosińska

DKF Niespodzianka w Fordonie!

Seanse filmowe w Szkole Podstawowej nr 9 przy ul. gen. Tadeusza Bora-Komorowskiego 2

W związku z remontem Pałacu Młodzieży seanse filmowe DKF „Niespodzianka” od stycznia odbywać się będą w nowoczesnej auli Szkoły Podstawowej nr 9 w Fordonie. Filmy pokazywane będą w czwartki o godz. 19.00.

Czwartek 4 stycznia, godz. 19.00, Nasz najlepszy rok (Ce qui nous lie), reż. Cédric Klapisch, Francja 2017, 113 min Czwartek 11 stycznia, godz. 19.00, Party (The Party), reż. Sally Potter, Wielka Brytania 2017, 71 min Czwartek 18 stycznia, godz. 19.00, Nie jestem twoim murzynem (I Am Not Your Negro), reż. Raoul Peck, USA 2016, 105 min Czwartek 25 stycznia, godz. 19.00, The Square, reż. Ruben Östlund, Szwecja/Francja/Dania/Niemcy 2017, 142 min Cena karnetu: 24 zł; cena karnetu ulgowego (młodzież ponadgimnazjalna, studenci, emeryci): 15 zł; cena biletu normalnego: 8 zł; cena biletu ulgowego (młodzież ponadgimnazjalna, studenci, emeryci): 5 zł. Organizator: Pałac Młodzieży w Bydgoszczy; Partner: Szkoła Podstawowa nr 9 w Bydgoszczy. Kontakt: Dominik Wierski, tel. 52 321 00 81 wew. 379.

Karnety i bilety do nabycia w Szkole Podstawowej nr 9 na pół godziny przed seansami.

50 |

| styczeń 2018

w yd a r z e ni a Otwarta Przestrzeń „Światłownia” 5.01.2018, piątek, godz. 18.00

Tomasz Sawicki – koncert

Tomasz Sawicki – artysta poruszający się w różnych stylach muzycznych i tematyce. W jego piosenkach powaga kontrastuje z żartem. W repertuarze artysty znajdują się piosenki poetyckie, satyryczne i muzyczne żarty.

12.01.2018, piątek, godz. 18.00

Daria Wójcik i Remigiusz Kuźmiński – koncert

Daria Wójcik jest absolwentką UKW w Bydgoszczy na kierunku pedagogika, kształcenie zintegrowane i nauczanie muzyki oraz Państwowej Szkoły Muzycznej II st. w Inowrocławiu w klasie wokalistyki. Uczyła się śpiewu klasycznego pod kierunkiem cenionej śpiewaczki operowej i pedagog prof. Małgorzaty Ratajczak.

Remigiusz Kuźmiński to absolwent Akademii Muzycznej w Bydgoszczy w klasie wokalistyki prof. Joanny Żółkoś-Zagdańskiej i prof. Krzysztofa Szydzisza oraz w klasie dyrygentury prof. Moniki Wilkiewicz, prof. Radosława Wilkiewicza i prof. Andrzeja Zubka i Państwowej Szkoły Muzycznej II st. w Inowrocławiu w klasie wokalistyki prof. Janusza Ratajczaka i prof. Małgorzaty Ratajczak.

19.01.2018, piątek, godz. 18.00

Wokół Szopy – koncert Marcina Gąbki

Wokół Szopy zawiera utwory po części w konwencji typowo bardowskiej, po części w innych stylach muzycznych. Recital bierze pod lupę sens i przesłanie świąt, a poszczególne utwory dotykają różnych ich aspektów 26.01.2018, piątek, godz. 18.00

Bartek Kulik i Późne Lato – koncert

Późne Lato – zespół został założony w 2015 roku przez muzyków związanych z Toruńską Orkiestrą Symfoniczną oraz zespołem Disparates. Punktem wyjścia stały się

Późne Lato

piosenki Bartka Kulika inspirowane muzyką folkowych songwriterów lat 60. Na pierwszą płytę (która oprócz wspomnianego folku zawiera także elementy piosenki poetyckiej, muzyki filmowej, cygańskiego jazzu i alternatywnego rocka) składa się 13 utworów. Muzyka grana przez Późne Lato oparta jest w dużej mierze na klasycznym brzmieniu instrumentów akustycznych (smyczki, instrumenty dęte, instrumenty etniczne). Zespół celowo zrezygnował z dobrodziejstw, jakie niosą ze sobą nowe technologie, w tym z brzmień „syntetycznych”. W warstwie tekstowej utworów mieszają się elementy baśniowości z codzienną prozą, bezpośrednie odniesienia do obecnych sytuacji społecznych czy nawet politycznych z symboliczną, niestroniącą od surrealizmu poetyką.

Wstęp – cegiełka na Światłownię: 10 zł, niepełnosprawni, emeryci, studenci – 8 zł. www.swiatlownia.eu inf. Grzegorz Dudziński

Kino Jeremi Kino Jeremi zaprasza na cykl filmowy Miłosne perypetie, czyli wszystko się może zdarzyć…

4.01.2018, czwartek, godz. 19.00 Tej nocy będziesz mój, reżyseria: David Mackenzie, produkcja: Wielka Brytania 2011, wiek: 18+ 11.01.2018, czwartek, godz. 19.00 Madryt 1987, reżyseria: David Trueba, produkcja: Hiszpania 2011, wiek: 18+ 18.01.2018, czwartek, godz. 19.00 Zakochana bez pamięci, reżyseria: Sylvie Testud, produkcja: Belgia, Francja, Luksemburg 2012, wiek: 18+

25.01.2018, czwartek, godz. 19.00 Powtórnie narodzony, reżyseria: Sergio Castellitto, produkcja: Włochy, Hiszpania 2012, wiek: 18+ 1.02.2018, czwartek, godz. 19.00 Happy, happy, reżyseria: Anne Sewitsky, produkcja: Norwegia 2010, wiek: 18+ 8.02.2018, czwartek, godz. 19.00 Cokolwiek się zdarzy, reżyseria: Robert Bellsolà, produkcja: Hiszpania 2011, wiek: 18+ Bilety: normalny – 10 zł / ulgowy – 6 zł / członkowie DKF Jeremi – wstęp wolny. Kino Jeremi mieści się w XV LO w Fordonie, ul. gen. Zygmunta Berlinga 13. Repertuar i rezerwacja miejsc na www.kinojeremi.liceumxv.edu.pl. styczeń 2018 |

| 51

w yd a r z e ni a Młodzieżowy Dom Kultury nr 2 9.01.2018, godz. 9.30, sala sportowa Mistrzostwa Województwa Kujawsko-Pomorskiego w Szachach – Igrzyska Młodzieży Szkolnej 23.01.2018, godz. 9.30, sala sportowa Mistrzostwa Województwa Kujawsko-Pomorskiego w Szachach – Igrzyska Dzieci 17.01.2018, godz. 12.00, sala nr 2, wstęp wolny „Królowa Śniegu i nie tylko” – konkurs pięknego czytania baśni H.CH. Andersena. Konkurs adresowany do dzieci młodszych, promujący powrót do pięknej i klasycznej literatury dziecięcej, do baśni znanych i czytanych przez wiele pokoleń, mających niezaprzeczalne walory artystyczne i wychowawcze.

19.01.2018, godz. 17.00, sala nr 2, wstęp wolny Dzień Wszystkich Fajnych, czyli zabawa na sto 2! Zabawa taneczna dla dzieci młodszych i rodziców z licznymi konkursami, działaniami plastycznymi, zabawami ruchowymi, integracyjnymi, zgaduj-zgadulami i quizami. Postaramy się również rozszyfrować, „co to znaczy być FAJNYM” i czy tego można się nauczyć.

26.01.2018, godz. 18.30, sala nr 22, wstęp wolny Improwizacje Wieczorową Porą z Teatrem KALORYFER IMPRO. To kolejne spotkanie z widzami, którzy polubili sztukę improwizacji. Jak zawsze liczymy na aktywny udział publiczności. Tematy – oczywiście z życia wzięte.

Kaloryfer Impro

28.01.2018, godz. 12.00, Dom Polski, wstęp wolny XVIII Konkurs Kolęd i Pastorałek „Graj dudka, graj Panu”.

Zaprezentują się dziecięce i młodzieżowe zespoły wokalne, instrumentalne, instrumentalno-wokalne i schola z województwa kujawsko-pomorskiego działająca w szkołach, placówkach kulturalno-oświatowych i parafiach. Zespoły zaprezentują się w repertuarze świątecznym, przede wszystkim w kolędach, w tradycyjnych, ale i współczesnych aranżacjach. Oczekiwane są także kolędy autorskie. Wykonawcy walczyć będą o grand prix i nagrody w czterech kategoriach wiekowych.

inf. Bogna Blachowska

Młodzieżowy Dom Kultury nr 5 8.01.2018, godz. 18.00, Arthol Galeria „Graficy na ścianie” – wystawa. Wychowankowie Pracowni Multimedialnej oraz Sekcji Podstaw Grafiki zapraszają na wystawę swoich prac. Będą one przedstawione w formie płaskiej, jak i w postaci prezentacji multimedialnej.

13.01.2018, godz. 10.30-13.00, Arthol Galeria XXVI Finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Jak co roku, MDK 5 przyłącza się do akcji na rzecz Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Serdecznie zapraszamy na aukcje prac plastycznych i rękodzieła, koncert sekcji wokalnych i instrumentalnych, pokazy sportowe i różnego rodzaju warsztaty. Nie zabraknie też atrakcji dla najmłodszych.

19.01.2018, godz. 17.00, Arthol Galeria ,,Artysta i jego warsztat” – spotkanie z autorką scenariuszy teatrzyków dziecięcych. Gościem spotkania będzie Magdalena Głuszek, autorka zbioru scenariuszy dla teatrzyków dziecięcych i rodzinnych. Nauczycielka opowie o swojej pasji, o tworzeniu scenariuszy oraz metodach pracy na zajęciach z dziećmi o szczególnych potrzebach edukacyjnych. Poprowadzi także krótkie warsztaty .

19.01.2018, godz. 10.00-12.00 „Dzień Babci i Dziadka”. – spotkanie integracyjno-rodzinne dla przedszkolaków i ich dziadków z Klubu Malucha.

52 |

| styczeń 2018

25.01.2018, godz. 18.30, Arthol Galeria, wystawa będzie czynna do 10 lutego „Portrety rodzinne” – wernisaż wystawy. Ekspozycję będą stanowić obrazy ze zbiorów prywatnych. Przedstawiają one wizerunki bliskich. Większa część prac została wykonana na papierze w technice mieszanej, zacierając granice miedzy rysunkiem i malarstwem.

27.01.2018, godz. 10.00-12.00, Fordońska Piwnica Arttmuza 5 Bal Karnawałowy Przedszkolaka – dla dzieci z Klubu Malucha i zajęć popołudniowych 27.01.2018, godz. 17.00, Fordońska Piwnica Arttmuza 5 „Zimowa glissanda” – koncert. Wychowankowie sekcji instrumentów klawiszowych serdecznie zapraszają na wyjątkowy koncert zimowy. Wystąpią w nim mali i duzi uczestnicy zajęć, którzy zaprezentują utwory o zróżnicowanej tematyce i w nowej, oryginalnej odsłonie. Obiecujemy ciepłą, rodzinną atmosferę, mnóstwo artystycznych wrażeń i na koniec spotkania słodki poczęstunek. inf. Barbara Pszczółkowska

w yd a r z e ni a Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Toruniu 17.01.2018, godz. 17.00, wstęp wolny

Dookoła świata – spotkanie filmoznawcze z cyklu W pierwszym rzędzie

Spotkanie poświęcone będzie filmom zagranicznym.

Zaprezentowane zostaną krótkie metraże zrealizowane przez młodych, niezależnych twórców z Łotwy, Węgier i Serbii. Będą to filmy, które nigdy nie znalazły się w oficjalnej dystrybucji w Polsce. Szczegółowy program znaleźć można na stronie www.woak.torun.pl.

20.01.2018, godz. 9, 11, 12.30, wstęp wolny

Zajęcia teatralne z cyklu Teatralny rozruch oraz Poranne figle, psoty i żarty

tego. Zgodnie z regulaminem, Konfrontacje przebiegają dwuetapowo – do koncertu finałowego uczestnicy są kwalifikowani na podstawie nagrań demo. Zgłaszać można się przez formularz na stronie www.woak.torun.pl. Nagrania oceniają zarówno zaproszeni przez organizatorów jurorzy, jak i internauci; głosowanie odbędzie się na portalu gra.fm od 26 lutego do 5 marca. Zgodnie z regulaminem, uczestnikami Konfrontacji mogą być osoby mieszkające, studiujące lub pracujące na terenie województwa kujawsko-pomorskiego, które amatorsko zajmują się twórczością artystyczną. Udział we wszystkich przeglądach – zarówno dla widzów, jak i dla artystów – jest bezpłatny.

Prowadzone przez Agnieszkę Zakrzewską zajęcia mają charakter wspólnej parateatralnej zabawy, która rozwija wyobraźnię i kreatywność młodych uczestników. To także aktywny czas spędzony na eksperymentowaniu z wyobraźnią i wyzwalaniu działań twórczych. Zajęcia zakończy pokaz mody na zaimprowizowanym wybiegu. Ze względu na ograniczoną liczbę miejsc konieczne są wcześniejsze zapisy przez formularz na stronie www.woak.torun.pl.

27.01.2018

Warsztaty Skuteczny tekst w internecie (webwriting) i nowoczesny newsletter

Redaktorzy i administratorzy serwisów WWW, dziennikarze, copywriterzy, pracownicy instytucji kultury, pracownicy agencji PR i działów marketingu oraz osoby tworzące teksty do serwisów WWW i sklepów internetowych są adresatami warsztatów. Uczestnicy zajęć poznają techniki pisania wszelkiego typu tekstów, które sprzedają: od notek PR-owych po zapytania ofertowe, zarówno na potrzeby mediów, jak i do internetu. Cena: 120 zł, zgłoszenia przyjmowane są do 19 stycznia. Liczba miejsc ograniczona – o przyjęciu decyduje kolejność zgłoszeń.

27.01.2018

Warsztaty Etiuda teatralna – od pomysłu do realizacji

Udział w warsztatach wziąć mogą zarówno instruktorzy teatralni, instruktorzy domów kultury, nauczyciele czy animatorzy kultury, jak i członkowie amatorskich zespołów teatralnych oraz młodzież i dorośli zainteresowani tworzeniem teatru. Zajęcia mają formę praktycznych ćwiczeń, podczas których uczestnicy nauczą się budować krótkie sceny teatralne oparte na tekście, obrazie, przedmiocie lub muzyce. Cena: 50 zł, zgłoszenia przyjmowane są do 19 stycznia. Liczba miejsc ograniczona – o przyjęciu decyduje kolejność zgłoszeń.

Do 10 lutego

Zgłoszenia na KATAR Muzyka

Tegoroczny finał KATAR Muzyka zaplanowany jest na 24 marca, lecz zgłoszenia przyjmowane są tylko do 10 lu-

Zespół Reggaeside, laureat ubiegłorocznego konkursu KATAR Muzyka.

Fot. Stanisław Jasiński

Kolejne warsztaty i szkolenia:

• 3-4 lutego 2018 r. – warsztaty Menadżer 2.0. Zarzą-

• •

•

•

dzanie projektem i zespołem, zajęcia prowadzą: Kasia Toczko i Dominik Pokornowski, cena: 160 zł, termin zgłoszeń: 26 stycznia 2018 r.

10 lutego 2018 r.– warsztaty Śpiewnik polski. Śpiewamy polskie piosenki, zajęcia prowadzi Erwin Regosz, cena: 50 zł, termin zgłoszeń: 2 lutego 2018 r.

23-25 lutego 2018 r. – warsztaty Ogólnopolskie warsztaty piosenkarskie. Śpiew estradowy, zajęcia prowadzą: Artur Grudziński i Erwin Regosz, cena: 200 zł, termin zgłoszeń: 16 lutego 2018 r.

24-25 lutego 2018 r. – warsztaty Devising, czyli jak razem stworzyć spektakl z niczego, zajęcia prowadzi Wojciech Ziemilski, cena: 150 zł, termin zgłoszeń: 16 lutego 2018 r.

3 marca 2018 r. – warsztaty Trening prezentacji i wystąpienia publicznego, zajęcia prowadzą: Mariusz Kluszczyński i Wojciech Budny, cena: 120 zł, termin zgłoszeń: 23 lutego 2018 r.

Informacje szczegółowe na: www.woak.torun.pl inf. Kamil Hoffmann

styczeń 2018 |

| 53

w yd a r z e ni a Miejskie Centrum Kultury 6.01.2018, sobota, godz. 13.00, sala kinowo-widowiskowa. Bilety 20 zł – do nabycia w kasie MCK

Koncert Bożonarodzeniowy „Hej, w Dzień Narodzenia” Zespołu Pieśni i Tańca Płomienie z MDK nr 4 oraz ukraińskiego zespołu wokalnego Ektenia z Iwano-Frankowska

Czas świąteczny to czas niezwykły. Czy nie jest to najlepsza okazja do spędzenia go w gronie najbliższych?

W czasach ciągłego biegu znajdźmy chwilę na refleksję.

Zatrzymajmy się i spójrzmy na siebie. Koncert ZPiT Płomienie oraz gości z Ukrainy to wspaniała okazja do wspólnego kolędowania oraz spędzenia czasu z rodziną. Zabierzemy Państwa w niezwykłą podróż obrazującą piękno kultury naszego kraju. Barwne głosy, kolorowe stroje i uśmiechnięte twarze wykonawców wprowadzą nas w świąteczny nastrój. Całość otoczona dźwiękiem tradycyjnych kolęd i pastorałek w nowej odsłonie. Dokąd dokładnie porwiemy bydgoską publiczność tym razem? Tego dowiecie się Państwo podczas koncertu „Hej, w Dzień Narodzenia”.

7.01.2018, niedziela, godz. 11.00, sala kinowo-widowiskowa, bilety: 15 zł ulgowy, 18 zł normalny

14.01.2018, zbiórka na dworcu PKP o godz. 8.20

Kultura na świeżym vol. 62: Puszcza Bydgoska

O 8.37 wyruszymy pociągiem do Przyłubia i wkroczymy w Puszczę Bydgoską. Na szlaku do Nowej Wsi Wielkiej szukaliśmy kiedyś wiosny. Teraz mamy nadzieję zastać tam zimę i… Szwedów. O co chodzi? Przekonajcie się na miejscu! Powrót ok. godz. 16.00.

18.01.2018, godz. 17.00, barka „Lemara”, zapisy: dominika.kiss-orska@mck-bydgoszcz.pl, cena: 20 zł

Koło Gospodyń Miejskich: Szklarenki/latarenki

Na zajęciach zrobimy małe szklarnie na rośliny lub z przeznaczeniem na małe świeczki.

19.01.2018, godz. 19.00, sala kinowo-widowiskowa MCK. Bilety: 20 zł, do kupienia w kasie MCK i na bilety24.pl

pARTyzant: Kenopsja – koncert promujący nową płytę

Bydgoski Teatr Lalek Buratino – Historia Kopciuszka

Historia Kopciuszka jest adaptacją znanej wszystkim historii o spełnionym marzeniu. Wszystko, co w finale spotyka Kopciuszka, dzieje się za sprawą sprawiedliwości losu, który wynagradza dobroć i łagodność, a każe zło i podstępność. Jest to również opowieść o marzeniach i potrzebie szczęścia. Przypomina nam, że nie można przestawać marzyć, i że warto wierzyć, że zły los zawsze może się odwrócić. To historia pełna zwrotów akcji, magii i zabawnych zdarzeń, a wszystko opowiedziane zabawnym tekstem, dynamiczną akcją i przebojowymi piosenkami. Jak to zwykle bywa w Buratino – na scenie grają lalki, żywi aktorzy i maski.

11.01.2018, godz. 17.00, barka „Lemara”, zapisy: dominika.kiss-orska@mck-bydgoszcz.pl, cena: 30 zł

Kalendarz przyrody. Zima

Środek zimy, a jednak nie wszystko w przyrodzie śpi.

Przy rozgrzewającej sezonowej herbatce sosnowo-daglezjowo-imbirowej na pierwszym spotkaniu z cyklu Kalendarz przyrody będziemy rozbierać na czynniki pierwsze rośliny szpilkowe. Porównamy różne igły, szpilki i łuski.

Poznamy ich walory lecznicze, kosmetyczne i spożywcze.

Sprawdzimy, czy cały rok są zielone, czy nigdy nie opadają. Dowiemy się, dlaczego są tak zredukowane. Nauczymy się określać wiek np. sosny bez jej ścinania. Poznamy biowskaźniki czystości powietrza – porosty – czym są? Gdzie rosną? Czy znasz zjawiska: susza fizjologiczna, symbioza, mikoryza i jaka jest ich rola w ekosystemie? Przewodniczką po świecie roślin i zwierząt będzie dr Krystyna Stepczyńska-Szymczak z Akademii Natura.

54 |

| styczeń 2018

pARTyzant – rodzinny duet ojca i syna, który jako pierwszy rockowy zespół zagrał w prestiżowej sali koncertowej Vahdat Hall w Islamskiej Republice Iranu, dwukrotnie ją zapełniając. Duet porusza się płynnie pomiędzy różnymi stylistykami, nie brakuje mocnych rockowych riffów, bluesowych smaczków, humoru i zabawy przeplatanych z zadumą. Ważnym elementem koncertów jest interakcja z publicznością oraz nieskrępowana improwizacja.

Na repertuar składają się głównie kompozycje własne, przeplatane od czasu do czasu oryginalnymi interpretacjami znanych tematów. Zespół tworzą Krzysztof Toczko i Mikołaj Toczko.

21.01.2018, niedziela, godz. 10.30, sala kinowo-widowiskowa, wstęp wolny. Zapisy: dagmara.wroblewska@ mck-bydgoszcz.pl

Zatańcz ze mną, mamo, tato

Warsztaty taneczne dla rodzin z dziećmi (od 5 lat). Tańczymy flamenco we współczesnej aranżacji. Zajęcia prowadzi Dorota Dzięcioł – instruktor i choreograf.

w yd a r z e ni a 21.01.2018, niedziela, godz. 19.00, sala kinowo-widowiskowa, bilety: 15 zł

Trójkąt bermudzki – komedia Teatru Improwizowanego wymyWammy

26.01.2018, godz. 19.00, sala kinowo-widowiskowa MCK. Bilety: 25 zł przedsprzedaż / 35 zł w dniu koncertu, do kupienia w kasie MCK i na bilety24.pl

Progressive Evening vol. 3 + premiera nowego albumu Art of Illusion

Art of Illusion funkcjonuje na bydgoskim rynku muzycznym od 13 lat. W listopadzie 2014, za pośrednictwem wydawnictwa Lynx Music, udało się wydać pierwszy studyjny album Round Square of the Triangle. Zespół na prze-

Trójkąt bermudzki – nazwa spektaklu improwizowanego zaanektowana przez Teatr wymyWammy z dziedziny geografii paranormalnej. Przez fascynatów tychże zjawisk spektakl uznany może być za wydarzenie łamiące prawa fizyki, pełne niewytłumaczalnych splotów akcji, elementów abstrakcyjnych i postaci jedynie zainspirowanych rzeczywistością. Nie istnieje jeden ustalony kształt spektaklu, jego forma wyklaruje się spontanicznie. Istotny wpływ na jego przebieg mieć będzie publiczność, której sugestie pochłonięte zostaną przez wyobraźnię improwizatorek…

25.01.2018, godz. 20.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety: 55 zł, do kupienia na ticketpro.pl oraz w punktach stacjonarnych i kasie MCK

Muzyczne Smaki vol. 31: Piotr Bukartyk

Piotr Bukartyk jest obecny na polskiej scenie muzycznej od ponad 30 lat. Jego twórczość jest opowieścią o codziennym życiu, prozaicznych sytuacjach, które nas spotykają, ale i też trochę o miłości. Wszystkie historie oprawione są niebanalnymi tekstami oraz wspaniałą aranżacją muzyczną, nad którym czuwał Krzysztof Kawałko. Dzięki temu każdy koncert jest niesamowitą podróżą w świat muzyki.

łomie lat 2015/2017 poczynił szeroką promocję albumu, odwiedzając miasta takie jak: Warszawa, Lublin, Toruń, Gdańsk, Gdynia, Olsztyn, Poznań, Łódź, Bytom, Wrocław, Konin, Kraków, Katowice, Legionowo. Najważniejszym wydarzeniem był koncert na największym w Polsce festiwalu Metal Hammer Festival, na którym dzielił scenę m.in. z Dream Theater.

Sounds Like The End Of The World podczas swojej pięcioletniej działalności dali się poznać publiczności z jak najlepszej strony. Zaczęło się od epki It All Starts Here, a trzy lata temu ukazała się debiutancka płyta Stages of Delusion. Sukcesywnie budowana pozycja na scenie i wie-

lowymiarowa muzyka grana z pasją i precyzją zaowocowała wspólnymi występami z God Is An Astronaut, Riverside, Tides From Nebula czy Obscure Sphinx.

Retrospective to formacja reprezentująca młode pokolenie polskich zespołów progrockowych. Swoją muzykę inspirują twórczością artystów z bardzo szerokiego spektrum gatunkowego. Nie zamykają się ściśle w jednej stylistyce. Często podróżują w rejony różnych odmian styczeń 2018 |

| 55

w yd a r z e ni a 28.01.2018, godz. 12.00, sala kinowo-widowiskowa MCK. Bilety: 5 zł, do kupienia w kasie MCK

Małe Animocje i Mali idą w świat: Kacperiada – pokaz filmów krótkometrażowych (7+) i spotkanie z Grzegorzem Kasdepkem

rocka, od tego art, po ten hard. Potrafią kreować klimatyczne muzyczne pejzaże przepełnione emocjami, ale również niespodziewanie drasnąć zaskoczonego słuchacza ostrym pazurem.

27.01.2018, godz. 20.00, sala kinowo-widowiskowa MCK. Bilety: 25 zł przedsprzedaż / 35 zł w dniu koncertu, do kupienia w kasie MCK i na stronie bilety24.pl

Sorry Boys: Amor Tour

Amor Tour, czyli druga trasa koncertowa promująca nominowany do Fryderyka album Roma, zawierający przebojowe Wracam, Zwyczajne cuda, poruszające Miasto Chopina, a także najnowszy singiel Apollo. Na Amor Tour zespół zapowiada otwartą formę koncertów i niespodzianki. Obok studyjnych aranżacji piosenek ze wszystkich albumów grupy, na koncertach pojawią się wersje akustyczne oraz premierowe utwory. Od grudnia 2017 do kwietnia 2018 Sorry Boys odwiedzą kilkanaście sal koncertowych w Polsce.

Spotkanie poprowadzi Piotr Kikta z księgarni Skrzynka na bajki.

Kacperiada to animowany serial dla całej rodziny, do którego inspirację stanowiły książki dla dzieci autorstwa Grzegorza Kasdepkego. Serial jest współczesną obyczajową, pełną absurdalnego humoru komedią familijną w odcinkach. Filmowe przygody Kacperka wzorowane są na książkach Kasdepkego, ale nie są ich wierną adaptacją. Głównym bohaterem jest kilkuletni Kacper, który lubi rysować komiksy, wymyślać i tworzyć zabawki. Ma bujną wyobraźnię, którą pomagają mu rozwijać rodzice – tata pisarz i mama lekarz weterynarii. Najlepszą przyjaciółką Kacpra jest Ada; wspólnie poszukują odpowiedzi na nurtujące ich pytania dotyczące przyjaźni, szczerości, lojalności. Uczą się, jak radzić sobie z emocjami, np. z zazdrością, rozczarowaniem, i próbują zrozumieć bardzo dziwny, a zarazem fascynujący świat dorosłych. Każdy odcinek w ciepły i zabawny sposób porusza ważne tematy, zostawiając widza z pozytywnym przekazem.

Grzegorz Kasdepke – absolwent Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW. Od 1995 do 2000 redaktor naczelny magazynu dla dzieci „Świerszczyk”.

Autor wielu bajek i opowiadań dla dzieci publikowanych w „Świerszczyku”, „Ciuchci” i „Komiksowie”, scenarzysta programów dla dzieci (Ciuchcia, Budzik, Podwieczorek u Mini i Maxa) oraz seriali telewizyjnych (m.in. telenoweli Klan). Autor i współautor książek dla dzieci. Laureat wielu prestiżowych nagród, m.in. Nagrody im. Kornela Makuszyńskiego za Kacperiadę, dwukrotnie Nagrody Edukacja XXI za Co to znaczy i Bon czy ton, zdobywca Tytułu Ambasadora Polszczyzny.

29.01.2018, poniedziałek, godz. 19.00, sala kinowo-widowiskowa, bilety: 30 zł

W Trzech Osobach – spektakl improwizowany na wysokim poziomie szaleństwa

Zespół powstał w Warszawie z inicjatywy Tomasza Dąbrowskiego i Piotra Blaka, do których dołączyła charyzmatyczna wokalistka Bela Komoszyńska. Ich debiutancka płyta Hard Working Classes ukazała się jesienią 2010 roku i zebrała znakomite recenzje.

56 |

| styczeń 2018

Razem improwizują półtoragodzinne spektakle komediowe. Choć słowo „komedia” brzmi trochę miękko. To, co im wychodzi, jest dzikie, szybkie, błyskotliwe, absurdalne i abstrakcyjne. I zmyślone na oczach widzów. Jeśli już ich widziałeś, nie obawiaj się. Nic się nie powtórzy.

Ich trzy łby i serca zupełnie na nowo poszatkują siebie i Was w papkę. Z papki wyłoni się słonik, symbolizujący w kulturach północno-południowych „cudownie spędzone półtorej godziny”. Wystąpią: Ruciński – stand-uper, improwizator; Śliwiński – improwizator; Tremiszewski – improwizator.

w yd a r z e ni a

Alicja Wieczorek, Rybka, 2017, tusz i sprej na papierze, 13,5×13,5 cm

Agata Ciesielska, FORMA I, CGD (druk cyfrowy)

26.01.2018, godz. 18.00, foyer MCK

Potęga Małej Formy vol. 2 – wernisaż wystawy

Wystawa podsumowująca drugą edycję projektu, którego celem jest prezentacja dorobku i zainteresowań twórczych wykładowców oraz studentów związanych z Wydziałem Sztuk Pięknych UMK w Toruniu przez pryzmat małych form plastycznych. Tym razem proponujemy rozszerzoną formułę, prezentując prace nie tylko grafików, ale również twórców, którzy wypowiadają się poprzez małą formę, korzystając z innych technik plastycznych.

Ewelina Anastazja Nacfalska, autoportret II

Kamila Płochacka, bez nazwy, linoryt, 9,5×10 cm

Martyna Makowska, Wicher, 2017, serigrafia, 10×15 cm

Mirosław Pawłowski, KAMUFLAŻ – SKAN, 2016, D-Print, 12,5×19 cm

styczeń 2018 |

| 57

w yd a r z e ni a 17.01.2018, godz. 19.00, strych Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Bydgoszczy, wstęp wolny

горище бібліотеки, безкоштовний вступ

ANIMOCJE zapraszają: Pomiędzy Niebem a Ziemią – Perły Ukraińskiej Animacji

ANIMOCJE запрошує: між небом і землею – Перлини української анімації

W 1927 r. Wiaczesław Lewandowski stworzył przy Odessa Film Studio The Little Straw Bull-Calf – pierwszy ukraiński film animowany. Niestety, dzieło to nie przetrwało do dziś. Historia animacji na Ukrainie znalazła jednak swoją kontynuację dzięki filmom kolejnych pokoleń twórców.

Prezentujemy filmy z okresu od późnych lat 60. do lat 90. ubiegłego wieku. Lata 60., 70., 80. wiążą się z zaistnieniem plejady utalentowanych animatorów, tworzących zarówno kinowe hity czy satyry, jak i dzieła filozoficzne, liryczne, o tematyce politycznej. Późne lata 80. i wczesne 90. przyniosły mnóstwo swobody w kwestii ekspresji twórczej i eksperymentu. Każde z dzieł prezentowanych w ramach tego programu wciąż urzeka pomysłowością oraz językiem i zasługuje na to, by reprezentować historię filmu animowanego na Ukrainie. Kuratorką programu jest Anastasiya Verlinskaya, dyrektorka programowa Festiwalu LINOLEUM. Wszystkie prezentowane filmy zostały zdigitalizowane przez Centrum Dowżenki.

Myshko + Mashka, Hippolyte Lazarchuk | Ukraina | 1964 | 09:15. Dziewczyna o imieniu Masha i chłopiec Myshko przepadali za wspólną zabawą. Ich matki przyjaźniły się, spędzać czas razem lubiły też ich zwierzęta – kot i pies.

Myshko i Masha godzinami przesiadywali w piaskownicy, podczas kiedy ich matki wspólnie zajmowały się ogródkiem i domem. Pewnego dnia jednak kobiety się posprzeczały, co nie pozostało obojętne dzieciom.

Caution – nerves!, Eugene Syvokinj | Ukraina | 1975 | 06:54.

Dorosły człowiek każdego dnia mierzy się z sytuacjami, w których zmuszony jest odczuwać negatywne emocje.

Często już od samego rana: począwszy od irytującego dźwięku budzika, poprzez podróż miejską komunikacją w towarzystwie spieszących się ludzi, po dzień w pracy, którego nieodłącznymi elementami są stres i przytłaczające poczucie obowiązku. I jak tu nie być nerwowym?

White Arena, Iryna Gurvych | Ukraina | 1987 | 08:42. To opowieść o niesamowitym cyrku. Na śnieżnobiałej scenie występują biali ludzie i zwierzęta, co w świetle reflektorów robi wrażenie szczególne. W przedstawieniu biorą udział siłacz, komik, a także smutne postacie. Pewnego dnia jednak w sercu jednego z bohaterów jaśnieje tęcza...

The Window, Eugene Syvokinj | Ukraina | 1987 | 10:06. Spoglądając przez okno ten ostatni raz, wpatrując się w całe swoje życie – od dzieciństwa po wiek podeszły… Animacja malowana na szkle.

The Log, Serhiy Kushnierov | Ukraina | 1988 | 03:29. Trzeci odcinek z serii pod tytułem Short Stories: We, the Women opowiada o miejscu mężczyzny w życiu kobiety.

Mosaic, Volodymyr Vrublevskyy | Ukraina | 1989 | 07:40.

Film o tworzeniu barwnych mozaik z malutkich elementów. Ciągły proces modelowania, płynne przejścia od koloru do koloru, od formy do formy, w połączeniu z subtelnym podkładem muzycznym budują kojącą atmosferę 58 |

| styczeń 2018

tej animacji. Figury wzajemnie się wchłaniają, rozsypują, przetapiają przy melodyjnym akompaniamencie, układając się w kolejne obrazy.

Love And Death Of A Plain Potato, Natalia Marchenkova, Ukraina | 1990 | 08:49. Historia życia ziemniaka, który przyszedł na świat na polu i został wraz z towarzyszami zabrany do miasta. Poznaje atmosferę nowego miejsca i spotyka nóż, w którym zakochuje się od pierwszego wejrzenia.

Collection, Kostyantyn Baranov | Ukraina | 1991 | 08:43.

Bohaterami historii są paczki papierosów produkowanych w Związku Radzieckim. Wypadają nagle ze starej walizki i od tego momentu wiodą życie typowe dla współczesnych czasów. Mamy tu parkiet, po którym wirują eleganckie pary, wypoczynek na plaży i wiele innych obrazów.

1927 року на Одеській фабриці ВУФКУ киянин В’ячеслав Левандовський створив “Казку про солом’яного бичка” – перший анімаційний фільм в Україні. Ця робота, на жаль, не дійшла до нашого часу, проте історія вітчизняної анімації уславлена багатьома фільмами з наступних поколінь аніматорів. Наш показ представить авторські фільми кінця 60-х початку 90-х років. Незважаючи на постійний ідеологічний контроль, цей період відкрив цілу плеяду талановитих аніматорів, які творили як “блокбастери”, так і промовисті сатиричні фільми, ліричні, філософські та політичні картини. Кожна з представлених у програмі робіт і сьогодні вражає свєю як концептуальною, так і зображальною складовою і гідна представляти неформальну історію української анімації. Програма показу: Мишко+Машка, Іполит Лазарчук | Україна | 1964 | 09:15 Дівчинка Маша і хлопчик Миша любили разом грати. Їх мами були найкращими подругами, а кіт і собака теж із задоволенням проводили час разом. Який чудовий був час,

Caution – nerves! / Обережно – нерви!

w yd a r z e ni a

White Arena / Біла Арена

коли Миша і Маша могли годинами сидіти в пісочниці, а їх мами тим часом спільно саджали рослини і робили хатню роботу. Але одного разу ці дві жінки посварилися, що не змогло не відобразитись на спілкуванні їхніх дітей... Обережно – нерви! | Євген Сивокінь | Україна | 1975 | 06:54 Кожен день практично кожна доросла людина стикається з ситуаціями, в яких починає неминуче відчувати негативні емоції. Все найчастіше починається ще з пробудження під дратівливі трелі будильника, потім слідує дорога в транспорті, де так багато тих, хто поспішає, а після всього цього лише починається робочий день з притаманними йому відповідальністю і стресами. А чи так неможливо не нервувати? Біла Арена | Ірина Гурвич | Україна | 1987 | 08:42 Мова піде про дивовижний цирк. На його абсолютно білій арені виступали білосніжні артисти і тварини, що особливо було помітно в світлі прожекторів. У виступі брали участь і силачі, і комічні, і навіть сумні персонажі. Але одного разу райдужний колір осяяв серце одного з виступаючих тут… Вікно | Євген Сивокінь | Україна | 1987 | 10:06 Останній погляд у вікно, останній погляд на ціле життя, від мрійливого дитинства до сивої старості. Анімація, виконана в техніці покадрового живопису на склі.

Колода | Сергій Кушнєров | Україна | 1988 | 03:29 Третя частина збірки «Короткі історії. Ми - жінки». Фільм про те, яке місце займає чоловік в житті жінки. Мозаїка | Володимир Врублевський | Україна | 1989 | 07:40 Мультфільм про те, як із дрібних мозаїчних частинок створюються різноманітні візерунки. Безперервний процес формування малюнків, плавна зміна кольору і форм в поєднанні зі спокійною фоновою музикою створюють заспокійливу атмосферу. Фігури поглинають одна одну, перетікають в нові малюнки, щоб через секунду знову розтанути під мелодійні звуки. Колекція | Костянтин Баранов | Україна | 1991 | 08:43 Героями невеликих історій стали різноманітні пачки сигарет, які випускалися в Радянському Союзі. Вони несподівано вискочили зі старої валізи, а тепер живуть своїм життям і демонструють сценки, характерні для тих часів. Тут і танцювальний майданчик, на якому кружляють елегантні пари, і відпочинок на березі моря, і багато іншого. Любов та смерть картоплі звичайної | Наталія Марченкова | Україна | 1990 | 08:49 Історія життя картоплини, яка народилася на одному з полів, а потім була доставлена в місто разом з іншими своїми побратимами. Опинившись в квартирі, вона спостерігає за побутом і атмосферою нового для неї місця. Картопля знайомиться з ножем і з першого погляду закохується в нього... Міжнародний фестиваль актуальної анімації та медіа-мистецтва LINOLEUM – найбільший показ авторської анімації в Україні. Крім міжнародного і національного конкурсів, фестиваль складається з серії майстер-класів та лекцій від професіоналів індустрії, показів експериментальної анімації та відеоарту, тематичних позаконкурсних скринінгів та дитячої програми. Мета фестивалю привернути увагу широкої аудиторії, представників світової анімації та медіа-арту до України; об’єднати і представити на фестивалі найкращі роботи анімації та медіа-мистецтва.

Artystyczny Uniwersytet Trzeciego Wieku

9.01.2018, wtorek, godz. 16.00, sala kinowo-widowiskowa Justyna Woś, Marek Przywarty, wykład: Francuska muzyka klawesynowa w XVIII wieku 23.01.2018, wtorek, godz. 16.00, sala kinowo-widowiskowa dr Daria Bręczewska-Kulesza, wykład: Podróże nie tylko do wód – podróże i turystyka w XIX w.

30.01.2018, wtorek, godz. 15.30, sala kinowo-widowiskowa – wstęp także dla przyjaciół MCK

Stowarzyszenie UTW w Kutnie – spektakl Hamlet we wsi Głucha Dolna

Sztuka chorwackiego pisarza i dramaturga Ivo Bresana Przedstawienie „Hamleta” we wsi Głucha Dolna to historia rozgrywająca się w latach 50. ubiegłego wieku w pewnej bałkańskiej wsi, gdzie reprezentujący władzę ludową aktywiści spółdzielni wykonują dyrektywę partyjną dotyczącą rozwijania pracy kulturalno-oświatowej wśród obywate-

li. Postanowiono zorganizować przedstawienie teatralne. Wybór sztuki padł na Hamleta, a do zorganizowania przedstawienia zmuszono wiejską nauczycielkę. Na tle perypetii związanych z „przeróbkami Szekspira”, w celu dostosowania sztuki do poziomu wykonawców, rozgrywają się tragiczne losy mieszkańców wsi, którzy są poddawani manipulacji i zaszczuwaniu celem przykrywania oszustw, malwersacji i cwaniactwa rządzących spółdzielnią. styczeń 2018 |

| 59

Powrót Bydgoszczy do Macierzy 20.01.2018, sobota, start o godz. 13.00, Stary Rynek, wstęp wolny

Z wizytą w pracowni przedwojennych bydgoskich przedsiębiorców

Jan Maciaszek, Władysław Paciorkiewicz, Wanda Rolbieska, Józef Tomaszewski będą symbolicznymi bohaterami obchodów 98. rocznicy powrotu Bydgoszczy w granice Polski. Magnesem przyciągającym bydgoszczan na Stary Rynek stanie się na pewno jedyna w kraju „karuzela wiktoriańska”, która liczy sobie ponad sto lat. To cudem zachowany oryginalny mechanizm oraz kilka figur z epoki. Od rana karuzela kręcić będzie młodszych i starszych mieszkańców miasta bez jakichkolwiek opłat. Jako słodki dodatek do zabawy polecamy wypiekane w ZPP Ostromecko maciaszki – ciasta w kształcie kluczyków, nawiązujące do postaci pierwszego polskiego prezydenta Bydgoszczy – Jana Maciaszka. W kilku punktach Starego Rynku spotkamy historyczne postaci, tam czekać będą zagadki związane z dziejami miasta. Upominek zostanie wręczony każdemu, kto rozwiąże je wszystkie.

Rok 2018 świętować będziemy nad Brdą jako Rok Dziedzictwa Przemysłowego, stąd zaakcentujemy historie osób przedsiębiorczych, twórczych. Podczas imprezy spotkać będzie można: wynalazcę i konstruktora Władysława Paciorkiewicza oraz założycielkę Gimnazjum Żeńskiego Wandę Rolbieską, Józefa Tomaszewskiego – przedwojennego właściciela Bydgoskiej Wytwórni Mydła, oraz Jana Maciaszka – prawnika, prezydenta Bydgoszczy.

Tradycyjnie odtworzymy uroczyste przekazanie klucza do miasta przez Hugona Wolffa zwierzchniej władzy Janowi Maciaszkowi, wraz z odtworzeniem ich oryginalnych przemówień.

Ostatnią atrakcją podczas krótkiej inscenizacji historycznej styczniowego popołudnia będzie wyjątkowy bieg bydgoskich restauratorów. Udział w wyścigu kelnerów i barmanów wezmą przedstawiciele lokali restauracyjnych i pubów znajdujących się na Starym Rynku. Reprezentanci lokali będą musieli przemierzyć płytę rynku z lampką szampana na kelnerskiej tacy. Czy prezydentowi Maciaszkowi uda się wznieść toast za pomyślność Bydgoszczy?

20.01.2018, sobota, godz. 19.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp: 10 zł; dla dwojga: 15 zł

W retro rytmie – koncert i potańcówka, zagra zespół Kontrabus

Kontrabus powstał z wyniku twórczej pracy muzycznych przyjaciół. Zamiarem muzyków było powołanie do życia projektu bazującego na integracji stylów i gatunków, swobodzie wykonawczej oraz otwartości na różnorodne, często nowatorskie rozwiązania. Pięć indywidualności, pięć temperamentów, pięć męskich charakterów wymieszanych ze sobą doprowadziły do stworzenia niepowtarzalnego bandu, który nie kopiuje stylów czy manier wypracowanych przez geniuszy sceny artystycznej, lecz 60 |

| styczeń 2018

Kontrabus

sam stanowczo toruje drogę przez nieodkryte do tej pory sfery aranżacji muzycznej. W ten niezwykły świat muzyki wprowadza publiczność brzmienie instrumentów akustycznych, które nie tylko stara się oczarować słuchaczy, ale także przełamuje nadal aktualne stereotypy związane z tymże instrumentarium. Muzyka folk w wydaniu zespołu staje się materiałem do budowania wyjątkowego klimatu, który ma na celu nie tylko wprowadzenie publiczności w wyjątkowy nastrój, słuchając znanych melodii, lecz postara się wyzwolić z każdej osoby uczestniczącej w wydarzeniu ukryte pokłady energii.

20.01.2018, sobota, godz. 17.00, Pałac Stary w Ostromecku, liczba miejsc ograniczona. Osoby zainteresowane wzięciem udziału w tym wydarzeniu prosimy o kontakt pod nr. tel. 519 346 578.

Noskowski – reaktywacja, część I

Odsłona fortepianu Krall & Seidler Zygmunta Noskowskiego, który po odrestaurowaniu powrócił do Pałacu Starego w Ostromecku.

W programie: – wykład muzykolożki Agaty Mierzejewskiej poświęcony kompozytorowi Zygmuntowi Noskowskiemu; – prelekcja Andrzeja Włodarczyka, prowadzącego Pracownię Pianin i Fortepianów, przybliżająca prace przy restauracji instrumentu; – recital fortepianowy Mariusza Klimsiaka.

21.01.2018, niedziela, godz. 14.00-17.00, Pałac Stary w Ostromecku, wstęp wolny

Noskowski – reaktywacja, część II

W pięknych barokowych wnętrzach Pałacu Starego w Ostromecku, w sali błękitnej na pierwszym piętrze wszyscy zwiedzający będą mogli posłuchać muzyki granej na odrestaurowanym fortepianie Krall & Seidler Zygmunta Noskowskiego. Instrument pochodzi z około 1890 roku i został podarowany Noskowskiemu przez polski naród na 25-lecie działalności kompozytorskiej. Fortepian był w posiadaniu rodziny Zygmunta Noskowskiego do 1979 roku, po czym został zakupiony od synowej kompozytora, Eugenii Noskowskiej z Poznania, do Kolekcji Szwalbego.

w yd a r z e ni a Kino Orzeł The Florida Project, reż. Sean Baker W kinie Orzeł od 5 stycznia

Powrót do Montauk, reż. Volker Schlöndorff W kinie Orzeł od 5 stycznia

Jeden mężczyzna i dwie kobiety. Co ich łączy? Banalny trójkąt miłosny i krótkotrwałe pożądanie, a może skomplikowana relacja, która nie może mieć szczęśliwego zakończenia? On – dojrzały i popularny pisarz z niezamkniętą przeszłością, szukający odkupienia, rozdarty miłością do dwóch kobiet. One – namiętne, nieznające kompromisów w relacji, dwa silne i wyraziste żywioły – ogień i woda. Wszyscy pragną jednego – prawdziwego i czystego uczucia, jednak błędy z przeszłości i skrywane tajemnice nie pozwalają im na zbliżenie się do tego ideału. Czy ich los się odmieni, czy wybory, których dokonają, dadzą im szczęście? Prosty film o trudnej, ale prawdziwej miłości.

Moonee ma sześć lat i zawadiacki uśmiech, a dni spędza poza domem z paczką przyjaciół. Dom w ich przypadku oznacza motel Magic Castle, wściekle liliowy budynek przypominający kiczowaty pałac z bajki. Mała rozrabiaka razem ze swoją zbuntowaną mamą Halley układają sobie życie w niezwykłym miejscu, w którym przyszło im mieszkać. Nieświadoma coraz bardziej ryzykownych kroków, jakie podejmuje Halley, by opłacić pokój w motelu na kolejny tydzień, Moonee jest najszczęśliwszym dzieckiem na świecie. Całkiem jakby czerpała energię z wychylającego się zza horyzontu pobliskiego Disneylandu.

Pasażer, reż. Jaume Collet-Serra PREMIEROWO w kinie Orzeł 12 stycznia

Dla agenta ubezpieczeniowego Michaela Woolricha każdy dzień wygląda tak samo – praca i powrót pociągiem do domu. Wszystko zmienia się, gdy w czasie jednej z podróży poznaje tajemniczą kobietę. Nieznajoma, która wydaje się wiedzieć o Michaelu dosłownie wszystko, zleca mu niezwykłe zadanie. Zanim pociąg dotrze do celu, mężczyzna ma zlokalizować i wskazać osobę, która tego dnia nie powinna się w nim znajdować. Jeśli tego nie zrobi, ucierpi zarówno on sam, jego rodzina, jak i pozostali współpasażerowie. Nie mając wyboru, Michael postanawia rozwiązać zagadkę.

Z każdą minutą i przebytym kilometrem stawka rośnie, a mężczyzna przekonuje się, że stał się pionkiem w szalenie niebezpiecznej intrydze.

Zabicie świętego jelenia, reż. Yorgos Lanthimos W kinie Orzeł od 13 stycznia

Colin Farrell, Nicole Kidman i Alicia Silverstone we wciskającej w fotel opowieści o człowieku stojącym przed niewyobrażalnie trudnym wyborem. Bez względu na to, jaką decyzję podejmie, stanie się sprawcą tragedii we własnej rodzinie. A wszystko za sprawą nastoletniego chłopca, który dotąd był dla niego jak syn. Pełen napięcia na granicy szaleństwa i klaustrofobicznego poczucia zagrożenia mroczny thriller z elementami szatańskiego poczucia humoru. styczeń 2018 |

| 61

w yd a r z e ni a Zespół Pałacowo-Parkowy w Ostromecku 6.01.2018, sobota, godz. 18.00, Pałac Nowy w Ostromecku, wstęp wolny

Od Turnera do Warhola, czyli nowe malarstwo – wykład Grzegorza Pleszyńskiego z cyklu „Antydepresyjna historia sztuki” 6.01.2018, sobota, godz. 20.00, Pałac Nowy w Ostromecku, wstęp: 160 zł/os., rezerwacja: tel. 785 250 182, 52 364 64 11, recepcja@palacwostromecku.pl

Bal Trzech Króli 2018

W programie utwory o tematyce religijnej, a także kolędy i pastorałki.

Chór Miejskiego Centrum Kultury w Bydgoszczy powstał w marcu 2012 r. Założycielką i dyrygentką zespołu jest Marta Ronek-Koślińska. Trzon chóru tworzyła grupa znajomych, których od lat łączyła pasja śpiewania zespołowego. Z czasem, dzięki kolejnym naborom, dołączali kolejni śpiewacy, a zespół rozrósł się do ok. 25 osób. Znajdziemy w nim głównie bydgoszczan – rodowitych i tych, którzy z naszym miastem związali się poprzez studia, pracę czy rodzinę.

Marta Ronek-Koślińska – pochodzi z Tomaszowa Mazowieckiego. Jest absolwentką Akademii Muzycznej im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy (teoria muzyki oraz prowadzenie zespołów wokalnych i wokalno-instrumentalnych). Ukończyła również z wyróżnieniem Podyplomowe Studium Chórmistrzowskie. Od 2003 r. związana była z wieloma bydgoskimi chórami i zespołami wokalnymi – początkowo jako chórzystka, następnie jako dyrygent.

14.01.2018, niedziela, godz. 16.00, Pałac Nowy w Ostromecku, wstęp: 15 zł, ulgowy 10 zł (dzieci i młodzież do 15. r.ż. i osoby z Bydgoską Kartą Seniora 60+)

Jak na prawdziwy bal przystało, nie zabraknie wspaniałej oprawy muzycznej w wykonaniu zespołu EFEKT z Dąbrowy Mogileńskiej, którego niewątpliwym atutem jest szerokie instrumentarium. Jako że jest to Bal Trzech Króli, nie zabraknie na nim owych monarchów. W ich role wcielą się: Lech Zagłoba-Zygler, Adam Gajewski i Andrzej Gawroński. Restauracja Pałacowa przygotowała dla Państwa w tym dniu wyśmienite menu, które znajduje się m.in. na: www.palacwostromecku.pl, zakładka „wydarzenia”.

7.01.2018, niedziela, godz. 16.00, Pałac Nowy w Ostromecku, wstęp wolny

Koncert muzyki sakralnej i bożonarodzeniowej w wykonaniu Chóru Miejskiego Centrum Kultury pod kier. Marty Ronek-Koślińskiej

Rozśpiewanego Nowego Roku!

– recital Emilii Czekały

Rządzić będą piosenki pogodne, wesołe, z obowiązkową nutką humoru – bo właśnie taki ma być cały 2018 rok! Emilia Czekała zadba o to, by publiczność zamieniła się w roześmiany chór, piękne gitarowe dźwięki zapewni Maciej Olesiński, a w rytm nowego roku wprowadzi Mateusz Krawczyk. W programie m.in.: Ja się boję sama spać, Mambo Italiano, O mnie się nie martw, Pogoda ducha czy Waterloo.

20.01.2018, sobota, godz. 17.00, 21.01.2018, niedziela, godz. 14.00-17.00 Pałac Stary w Ostromecku, wstęp wolny, (osoby, które chcą wziąć udział w wydarzeniu, prosimy o kontakt pod nr. tel. 519 346 578)

W 98. ROCZNICĘ POWROTU BYDGOSZCZY DO MACIERZY: Noskowski – reaktywacja – prezentacja odrestaurowanego fortepianu firmy Krall & Seidler Więcej na str. 60

27.01.2018, sobota, godz. 12.00, Pałac Nowy w Ostromecku, wstęp wolny, zapisy: agnieszka.szczutkowska@staz.mck-bydgoszcz.pl,

Djembe na salonach III – warsztaty i jam session, prowadzenie: Piotr Schutta

fot. Dariusz Gackowski

62 |

| styczeń 2018

Warsztaty gry na zachodnioafrykańskich bębnach djembe i dun-dun dla osób początkujących, od 10. roku życia. Zapewniamy instrumenty. Po warsztacie odbędzie

w yd a r z e ni a skiej Porębie czy w Konkursie Poetyckim o Kwiat Polany.

Ma na koncie Nagrody Publiczności na: OTGPS w Szklarskiej Porębie 2014, OPPT Danielka 2014 i Nocnym Śpiewaniu na Zamku w Radzyniu Chełmińskim 2015.

Wojtek Lachowski – wirtuoz gitary, muzyk z dużym doświadczeniem, nagrał kilka płyt, ma na swoim koncie liczne nagrody.

Krystyna Berndt – animatorka kultury, polonistka, teatrolog, podróżniczka, ceniony reżyser i fotografik. Od dłuższego już czasu fascynuje ją wzajemne przenikanie się kultur.

28.01.2018, niedziela, godz. 12.00, Pałac Nowy w Ostromecku, opiekunowie – wstęp wolny, dzieci – 10 zł

się bębniarskie jam session (zachęcamy do zabrania swojego instrumentu, nie obowiązują zgłoszenia).

Piotr Schutta – pasjonat bębniarstwa, z zawodu dziennikarz, reportażysta, z wykształcenia pedagog.

Prowadzi grupy warsztatowe dla dzieci, młodzieży, dorosłych i seniorów. Uczestnik kursów instruktorskich i warsztatów z metodyki nauczania gry na djembe oraz bębnach dun-dun.

27.01.2018, sobota, godz. 16.00, Pałac Nowy w Ostromecku, wstęp wolny

Z krainy łagodności – spotkanie poetycko-muzyczne: Marzena Nowakowska i Wojtek Lachowski, prowadzenie: Krystyna Berndt

Spotkanie przy piosenkach, kolędach, pastorałkach wierszach, wspomnieniach, przeźroczach. Będziemy cieszyć się niepowtarzalnym urokiem zimy, a także aurą polskich zwyczajów. Prosimy wziąć ze sobą śpiewniczki turystyczne, kolędniki i odświeżyć wspomnienia.

Spróbujemy podtrzymać tradycję i pokazać, że współcześnie może mieć ona inne niż kiedyś, ale nadal wspaniałe oblicza.

Marzena Nowakowska – bydgoski bard w spódnicy.

Pisze i komponuje piosenki z kręgu poezji śpiewanej.

Laureatka ogólnopolskich festiwali piosenek autorskich, studenckich i turystycznych, jak: Nocnik, Danielka, Bakcynalia, Natchnieni Bieszczadem. Jej teksty nagradzano i wyróżniano m.in. na Bazunie, Giełdzie Piosenki w Szklar-

Taneczne rytmy – poranek muzyczny z cyklu „Akademia dzieciom”

Prowadzące: dr Ewelina Boesche-Kopczyńska i mgr Honorata Glaza-Gulgowska, wykorzystują metodę aktywnego słuchania, polegającą na dodaniu do muzyki elementów ruchu, gry na instrumentach czy melorecytacji.

Angażują dzieci do wspólnej zabawy. Celem zajęć jest umuzykalnianie i rozwijanie zainteresowań muzycznych.

Odbywa się to poprzez prezentację twórczości różnych kompozytorów, zapoznawanie z brzmieniem i budową instrumentów, naukę i śpiewanie piosenek, realizację prostych układów rytmicznych.

28.01.2018, niedziela, godz. 16.00, Pałac Nowy w Ostromecku, wstęp: 15 zł, ulgowy 10 zł (dzieci i młodzież do 15. r.ż. i osoby z Bydgoską Kartą Seniora 60+)

Akademia w Pałacu – Koncert Noworoczny Wykonawcy: Karolina Mikołajczyk – skrzypce; Iwo Jedynecki – akordeon.

Duo Karolina Mikołajczyk & Iwo Jedynecki– jeden z najciekawszych zespołów kameralnych młodego pokolenia.

Laureaci pierwszych nagród i grand prix na międzynarodowych konkursach muzycznych we Francji, Chorwacji, Austrii, Włoszech, Polsce. Mają za sobą występy m.in. na festiwalu Warszawska Jesień, festiwalu „Emanacje” Europejskiego Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego, w nowojorskiej Carnegie Hall, w salach koncertowych wszystkich uczelni muzycznych w Polsce, a także recitale we Francji, Szwajcarii, Hiszpanii, Gruzji i USA. W Ostromecku wystąpią z towarzyszeniem Przemysława Wojciechowskiego (akordeon).

Przemysław Wojciechowski – jest absolwentem klasy akordeonu prof. Klaudiusza Barana na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Należy do grona najwybitniejszych akordeonistów młodego pokolenia. W 2007 r. otrzymał stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za szczególne osiągnięcia artystyczne, jest także laureatem ponad 40 nagród i wyróżnień na krajowych i międzynarodowych konkursach muzycznych. Jako solista i kameralista często koncertuje w Polsce i za granicą, m.in. w Chinach.

Francji, Hiszpanii, Niemczech, Włoszech, na Ukrainie, Słowacji i Węgrzech. styczeń 2018 |

| 63

w yd a r z e ni a Galeria Wspólna

Jacek Gowik, obraz

23.01.2018, wtorek, godz. 18.00, ul. Batorego 1/3

Jacek Gowik, obraz

ekspozycja potrwa do 12.01.2018

Sztuka na Ostro – wystawa poplenerowa 18.01.2018, czwartek, godz. 19.00, ul. Batorego 1/3 ekspozycja czynna do 9 lutego

Malarstwo Jacka Gowika – wernisaż wystawy

Jacek Gowik (ur. w 1955) – studiował na ASP w Warszawie w latach 1976–1980. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w 1980 r. w pracowni prof. Jacka Sienickiego. Brał udział w następujących wystawach: 1980 – wystawa zbiorowa „DYPLOMY 80” Zachęta, Warszawa; 1985 – wystawa indywidualna Galeria Zapiecek, Warszawa; 1986 – wystawa indywidualna Galeria Zapiecek, Warszawa; 1987 – wystawa indywidualna Galeria Sztuki Współczesnej, Łódź; 1988 – wystawa indywidualna BWA, Tychy; 1988 – wystawa indywidualna BWA, Bytom; 1988 – wystawa zbiorowa ARSENAŁ, Warszawa; 1988 – wystawa indywidualna Galeria Sztuki Współczesnej, Monachium; 2010 – wystawa zbiorowa Muzeum Nocy przy Galerii van Golik, Warszawa; 2010 – wystawa indywidualna w Galerii van Golik, Warszawa; 2014 – wystawa zbiorowa „Abstrakcja”, Dom Artysty Plastyka, Warszawa; 2016 – wystawa zbiorowa „Trzy wymiary”, Dom Artysty Plastyka, Warszawa; 2017 – wystawa indywidualna „Pejzaże wewnętrzne”, Dom Artysty Plastyka, Warszawa; 2017 – wystawa zbiorowa „Real 3”, Galeria Antresola w Muzeum w Koszalinie; 2017 – wystawa indywidualna „Struktura pejzażu”, Centrum Promocji Kultury w Dzielnicy Praga Południe m.st. Warszawy; 2017 – wystawa zbiorowa „Wizje”, Dom Artysty Plastyka. Warszawa.

64 |

| styczeń 2018

(Nie)zmienność formy.

O przeobrażeniach rzeźby lat 60. – wykład dr Anny Marii Leśniewskiej-Zagrodzkiej

Twórcy tradycyjnie pojętej rzeźby będącej dziedzictwem przeszłości kontynuowali klasyczne widzenie, ale niemal równolegle (od 2. poł. lat 50. XX w.) pojawiły się realizacje będące spełnieniem postulatów awangardy poprzez eksperymenty formalne i materiałowe, poszerzając obszar znaczeniowy rzeźby. Dzięki temu od lat 60. XX w. ujawniły się realizacje, których istotną częścią były działania aktywizujące widza, czyli happening, kompozycje przestrzenno-muzyczne i in. W działaniach innowatorów formy rzeźbiarskiej skupiają się najważniejsze problemy związane z przemianami zachodzącymi w sztuce, zarówno sposobu realizowania różnorodnych form, jak i podejmowanej tematyki oraz społecznego ich oddziaływania.

Anna Maria Leśniewska-Zagrodzka – ukończyła studia historii sztuki w Warszawie. Badania nad sztuką współczesną prowadziła w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, w Państwowej Akademii Nauk, a następnie w Muzeum Narodowym w Warszawie. Jest wykładowcą historii sztuki w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Jest też autorką wielu wystaw w Muzeum Narodowym w Warszawie, Narodowej Galerii Sztuki Zachęta w Warszawie, Międzynarodowym Centrum Kultury w Krakowie, Galerii Arsenał w Poznaniu, Muzeum im. Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów w Stawisku i innych galeriach na terenie Polski. Prowadzi działalność naukową m.in. w Muzeum Narodowym w Warszawie, Zachęcie, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Międzynarodowym Centrum Kultury w Krakowie. Jest członkiem Sekcji Polskiej Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki, a także współzałożycielką Stowarzyszenia Artystycznego „Poza” oraz członkiem Stowarzyszenia Edukacji i Postępu STEP.

Powrót Bydgoszczy do Macierzy Obchody 98. rocznicy – 20 stycznia 2018 r. – start o godz. 13.00, Stary Rynek MCK, ul. Marcinkowskiego 12-14 godz. 19.00, wstęp 10 zł/osoba; 15 zł/para

Stary Rynek, godz. 13.00-16.00, wstęp wolny

Z wizytą w pracowni przedwojennych bydgoskich przedsiębiorców

W retrorytmie: koncert i potańcówka, zagra zespół Kontrabus

– rekonstrukcja historyczna przekazania kluczy do miasta – przejażdżki 100-letnią karuzelą w stylu wiktoriańskim – bieg kelnerów – konkursy z nagrodami – degustacje / słodki poczęstunek

Organizatorzy:

Szczegóły: www.mck-bydgoszcz.pl

Partnerzy: