Vergiftigd

'De vrouw is als een rib, als je die probeert te strekken, zal die breken. En als je haar met rust laat, blijft de kromming in haar.'

Tuffula, Amhad Zaky, Al-mar'ah wal Islam, Dar al-Kitab al-Lubani, (eerste editie, Beiroet 1995, p180) registreert het gezegde;

'De vrouw is speelgoed ...'

Waren vrouwen voor hem slechts objecten geworden voor zijn eigen zelfbevrediging?

De houding van de profeet was duidelijk dat de vrouwen gewoon eigendom waren om te worden gebruikt of verhandeld; -

'Toen stuurde de apostel Sa-d b. Zayd al-Ansari, broer van Abdu'l-Ashal met enkele van de gevangen vrouwen van Banu Qurayza naar Najd en hij verkocht ze voor paarden en wapens.' (Ibn Ishaq 693)

Het is niet verrassend dat Mohammeds gewelddadige levensstijl hem eindelijk inhaalde. Zijn ‘karma’ kwam op hem zelf terug. Wat hij zaaide oogstte hij.

Na jaren van misleiding en bedrog, van het aanvallen van Mekkaanse karavanen in de heidense Heilige maanden waarin vechten verboden was, tot gebroken vredesverdragen zoals het Hudaybiyyawapenstilstand, en het achterlaten van een erfenis van duizenden doden, onteigeningen of verkrachtingen, was het uiteindelijk een vrouw die hem vermoordde, of beter gezegd, vergiftigde!

Na een campagne om Joden van het Arabische schiereiland te verdrijven en af te slachten, waaronder de massale uitwijzing van Bani

An-Nadir en de genocide in Banu Qurayza, stierf Mohammed door toedoen van een jodin (Ibn Ishaq 436-464, Tabari 8/34) .

Het gebeurde nadat hij en zijn volgelingen de joodse nederzetting in Khaybar hadden aangevallen, in het openbaar een van de leiders hadden onthoofd en de vrouw, Safiyah, als seksslavin hadden genomen nadat hij haar had geruild voor zeven andere slaven met een van zijn volgelingen.

Daar in Khaybar, een medegevangene genaamd Zaynab, die uit wraak op wat Mohammed haar volk had aangedaan, een plan had gemaakt om hem een maaltijd te bereiden die ze zou vergiftigen en tegen zichzelf zei:

"als hij een ware profeet was, zou hij niet misleid worden, maar als hij alleen maar een koning was, zou hij eten en sterven". (Ibn Sa'd 251-252)

Dus ging ze door met haar plan;

"Toen de boodschapper van Allah rustte van zijn werk, diende Zaynab bt. Al-Harith, de vrouw van Sallam b. Mishkam (die Mohammed had gedood) hem een gebraden schaap. Ze had gevraagd welk deel van de schapen de boodschapper van Allah was beviel het beste en kreeg te horen dat het het voorbeen was. Dus laadde ze dat deel met gif ... " (Tabari, Volume 8, p123-124)

Hij nam het vergiftigde vlees en het was een langzame en pijnlijke ondergang die meer dan drie jaar duurde

"hij leed veel pijn" (Ibn Ishaq / Hisham 1006) "Ik heb nog nooit iemand meer pijn zien lijden dan de Boodschapper van Allah", (Sunan Ibn Majah 1622)

Uiteindelijk stierf Mohammed aan de vergiftiging, zich ervan bewust dat dit de oorzaak was en zei daarna;

"Ik bleef het effect van de vergiftigde hap voelen" (Sahih Bukhari 3/47/786)

'De profeet in zijn ziekte waarin hij stierf, zei altijd:' Oh Aisha! Ik voel nog steeds de pijn veroorzaakt door het voedsel dat ik at in Khaibar, en op dit moment heb ik het gevoel dat mijn aorta uit dat gif wordt gesneden " (Bukhari 5/59/713)

'Aisha zei:' Toen de profeet ziek werd en zijn toestand ernstig werd, verzocht hij zijn vrouwen om hem in mijn huis te laten behandelen, en zij lieten hem toe. Hij kwam naar buiten leunend op twee mannen terwijl zijn voeten over de grond sleepten. . " (Sahih al-Bukhari 2588)

Mohammed's laatste woorden zijn opgetekend in Sahih Bukhari 1/8/427; -

"Moge Allah de joden en christenen vervloeken ..."

Mohammed keerde terug naar zijn Allah, die door deze verklaring duidelijk niet dezelfde is als de God van de joden en christenen.