"En tijdens de expeditie van Hunayn, maakte de boodschapper van Allah tot slaaf van Hawazin totdat het aantal slaven zesduizend bereikte" (At-Tabaqat al-Khubra - Ibn Sa'd). Met al dit geweld dat gaande is tegen vrouwen in de vroege islam en vandaag de dag doorgaat in de islam, moet men de vraag stellen; wat was Mohammeds eigen gevoelens over vrouwen? Er zijn aanwijzingen in andere hadiths van de directe uitdrukking van zijn vrouwenhaat tegenover vrouwen; Sahih Bukhari (7/62/33) zegt dat hij naar zijn mening nooit 'een erger leed' dan vrouwen had meegemaakt. Sahih Muslim 8/3466 citeert hem als volgt; 'De vrouw is als een rib, als je die probeert te strekken, zal die breken. En als je haar met rust laat, blijft de kromming in haar.' Tuffula, Amhad Zaky, Al-mar'ah wal Islam, Dar al-Kitab al-Lubani, (eerste editie, Beiroet 1995, p180) registreert het gezegde; 'De vrouw is speelgoed ...' Waren vrouwen voor hem slechts objecten geworden voor zijn eigen zelfbevrediging? De houding van de profeet was duidelijk dat de vrouwen gewoon eigendom waren om te worden gebruikt of verhandeld; 'Toen stuurde de apostel Sa-d b. Zayd al-Ansari, broer van Abdu'l-Ashal met enkele van de gevangen vrouwen van Banu Qurayza naar Najd en hij verkocht ze voor paarden en wapens.' (Ibn Ishaq 693)
31
