mogą polegać na równouprawnieniu. Oczekują więc zmian w swoich miejscach pracy. Lawinowy przyrost liczby rektorek w ostatnim czasie, nie tylko na uczelniach artystycznych, ale też politechnicznych, dowodzi, że te zmiany już następują. O obecnych studentkach i przyszłych absolwentkach kierunków międzynarodowych, europeistyki i politologii piszemy w rozdziale „Nowe pokolenie”. Poprosiłyśmy je o ich własną ocenę szans zatrudnienia i opis warunków decydujących o karierze i postrzeganiu kobiet. Zebrała je i podsumowała dr hab. Kinga Anna Gajda.
Media Nie ma to jak robić krzywdę kobietom i koniecznie zapewniać parytet w każdej dyskusji. Może osoba, która zapraszała osoby do dyskusji w ogóle nie brała pod uwagę kryterium płci? Bo i dlaczego miałaby to robić?
Rozdział drugi Polska polityka zagraniczna a perspektywa kobiet
– to cytat (pisownia oryginalna) z wymiany zdań na polskim Twitterze z grudnia 2020 roku. Przedmiotem sporu był brak kobiet w dyskusji medialnej zorganizowanej przez stację telewizyjną TVN24 w reakcji na nasilające się napięcia na linii Polska – Unia Europejska związane z budżetem UE i wymogiem przestrzegania przez nasz kraj zasad praworządności. Na męski skład panelu zwróciła uwagę między innymi dziennikarka Estera Flieger:
Celowo nie podajemy nazwiska autora cytowanego tweetu, ponieważ nie chodzi nam o tego konkretnego mężczyznę (znanego i szanowanego publicznie reprezentanta prywatnego think tanku związanego z liberalną stroną sceny politycznej), tylko o zjawisko w naszym odczuciu dość powszechne, a znakomicie oddane w tej konwersacji. Jest to przyjęty w polskiej przestrzeni publicznej sposób reakcji na upominanie się o udział kobiet w mediach. Nie twierdzimy przy tym, że postulat zapraszania kobiet do programów telewizyjnych i radiowych, debat, wywiadów jest wezwaniem do tego, żeby „koniecznie 45
