Приказни обични за луѓе необични (2012)

Zrel za penzija Devet godini postar, malku zen, malku smiren, no dali ostaren?

Dali toa staroto mr~alo yirka od prikaznive i od smeewe se zdive? Negoviot trik uspea, negovata iluzija e kompletna!

Bunto se soglasuva - Koga dete bev jas, sonot realnost mi be{e ba{, no}e mese~arev i vo son zboruvav, a ti!? Na site samo potvrdno „da, da...” veli{ i fantazija ni za lek nema{. Koga „Bu” }e slu{ne{, ti se trese{, od „nt” ni traga ni glas~e, a kamo li te-en-te!? - a Psiho dodava - Kako mom~e gledav vizii, prekrasni il' stra{ni, gajle nemav, gi sakav i slu{av, tie znaeja s$ za `ivotot prav.

Napati imav ~uvstvo deka jas ne sum jas, mislite “bumtras”, a duhot od gore “ah-ah!”

- No, vozrasen stanav, sonot od javeto gi razlikuvam i vizii nemam, realnosta ja znam, „rabota-doma, rabota-doma”, pee{e eden poet slaven, duri ni vo `ivotot moj ne sum glaven. Da bide{ ma`, tatko, vraboten, ~len na zaednicata produktiven, so kredit za stan i kola, rakija zamenuva kokakola i u~ebnici menuva{ za peleni, smetki: struja, telefon, parno i mobilen, i po malku senilen... da, jas sum vozrasen!

- gordo izvika g-din Slepigluv, dodeka drugite dvajca - puf!

60