FOTOGRAFIE SASKIA VAN DER LINDEN
OUD-BURGEMEESTER HARRY GROEN TERUG NAAR DE KUST
‘Ik wil geen dinosaurus worden die op van alles commentaar heeft’ Hoewel het kringetje kleiner werd, mede door zijn opgelopen hersenbloeding in 2014, vermaakt pensionado Harry Groen zich prima in zijn recent betrokken appartement in Huis ter Duin, met zicht op zee: ‘Ik heb het eerder meegemaakt; toen ik wegging bij de NCM (de Nederlandsche Credietverzekering Maatschappij), in 1995 toen ik aftrad als wethouder in Amsterdam en in 2014 als burgemeester in Noordwijk. Telkens val je uit bakjes, krijg je ineens geen uitnodiging meer.’
H
ij loopt lastig en met een stok en toch ziet hij zijn huidige status als een godsgeschenk. ‘Ik word geholpen door mijn rechterhand Mala, m’n zus, m’n dochter, m’n broer en een aantal vroegere vriendinnen. Van m’n familie moet ik het hebben.ʼ Het woord God komt natuurlijk niet uit de lucht vallen. Groen deed immers gymnasium op het seminarie in het Societas Verbi Divini (Gezelschap van het Goddelijke Woord): ‘Een zeer gedegen opleiding. Die vier jaar zijn elementair geweest voor mijn intellectuele en persoonlijke vorming. Ik ben er daarna trouwens afgeschopt. Er gebeurt nog wel ‘es wat op zo’n seminarie. Ik was zelf ook een beetje stout met de jongens onderling. Meisjes waren er niet, dus.’
Beslissing Het was de commissaris van de koningin Jan Franssen die tegen hem zei: “Waarom solliciteer je niet als burgemeester van Noordwijk?” Harry: ‘Toen dacht ik, een dorp met 26.000 inwoners, wat kan ik daar nou? Ik was de grote getallen in Amsterdam gewend. Het bleek een van mijn beste beslissingen ooit. Noordwijk is een prachtige plek, een merkwaardige mengvorm van een kosmopolitische badplaats en de middeleeuwse sfeer van Noordwijk Binnen. Ik ben daar echt verliefd op geraakt en blij dat ik er naar teruggekeerd ben. De Noordwijkers zijn eigenwijs en tegelijk erg leuk en ondernemend. Ik heb het acht jaar met veel plezier gedaan.’
Koninklijk Huis Met slechts vier jaar hoger onderwijs reeg hij evengoed een aardige reeks posities en ervaringen aan elkaar: ‘Ik ben handig met cijfers en in het debat.’
150 LEVEN!
Het bracht hem op bijzondere plekken en leverde hem een geestelijk album aan onvergetelijke herinneringen. Hij schudde handen met drie Amerikaanse presidenten (Bush sr., Bush jr. en Clinton), ging op audiëntie bij de Paus en heeft tot de dag van vandaag contact met leden van het Koninklijk Huis. Hij faciliteerde onder andere het huwelijk van Pieter-Christiaan van OranjeNassau en Anita van Eijk en sloot het huwelijk van Truus en Louis van Gaal. Beide huwelijken vonden plaats in het kustdorp waarvan hij destijds burgmeester was en waarin de bruidsparen woonachtig waren.
Selectief Groen is selectief met activiteiten en het ontvangen van bezoek. Eén keer per jaar bijvoorbeeld is er het NCM diner met 140 oudgedienden: ‘Ik was 31 jaar bij die club. Dat bood me het grootste netwerk. Mijn baas destijds is heel belangrijk geweest voor me. We zaten een keer te eten, toen ik m’n koffie om liet vallen over mijn lichte zomerpak. Hij zei: “Harry, courage (dapperheid, red.), rechtop lopen, iedereen aankijken als je naar buiten loopt, net doen alsof je niks hebt.” Dat was een belangrijke les. Maar nu hoef ik niet meer zo nodig. Van bijna alle functies heb ik twee jaar geleden al afscheid genomen. Ik vind het prima zo.’ De oud-bestuurder kijkt met tevredenheid terug op zijn werkzame leven en staart over zee om z’n herinneringen levend te houden: ‘Nu in de lente pakken we de rolstoel en doen we de boulevard. Ik heb lang genoeg binnen gezeten. En ik ben heel blij dat ik m’n avondeten kan bestellen uit de menukaart van Huis ter Duin. De keuken is open voor bewoners. Ik kan zelf niet koken dus beter kon ik het niet treffen.’
