cm.be 3 augustus by CM ziekenfonds

r Zomeal speci 13

Wandelen en waterpret op CM-vakanties Zo ziet jouw zomer eruit

‘Nooit durven dromen dat ik zo ver zou geraken’

Discuswerper Philip Milanov naar de Spelen 8

‘Elke dag barbecue’ Fris zomermenu van huiskok Lien Willaert

Boekentips van onze reda ctie

Nieuws uit jouw regio

[ de kijk van ]

tin r a M

Batterij Met een lege autobatterij midden in de nacht op reis vertrekken naar het zuiden van Frankrijk. Zo startte enkele jaren geleden onze vakantie. We waren nochtans goed voorbereid. De bandenspanning en het oliepeil waren minutieus gecontroleerd. De benzinetank was tot de rand gevuld en alle bagage was ruim op tijd in de koffer geraakt. Op de picknick na waren we er helemaal klaar voor. Tenminste, dat dachten we. Tot we de wagen nog even in onze garage wilden rijden. Het belang van de batterij werd toen pijnlijk duidelijk. Zonder ze eerst te vervangen, vond ik niet dat we konden vertrekken. ‘Yes, we can’, toonde mijn echtgenoot zich vastberaden. De langverwachte vakantie enkele uren later aanvatten dan voorzien, was voor hem geen optie. Toch niet voor zo’n detail. Onze korte nachtrust duurde volgens hem lang genoeg om de batterij nieuw leven in te blazen. Tijdelijk, zo bleek al snel.

Na onze eerste plaspauze, die we zo lang mogelijk hadden proberen uit te stellen, weigerde de motor dienst. Politie kwam van God gezonden. Maar ons helpen, dat lukte niet. In hun dienstwagen konden ze geen batterij vinden om startkabels aan te sluiten. Mijn technisch vertrouwen in de arm der wet heeft daar een ferme deuk gekregen. Aan de kant staan, maakt een mens onzeker. Gelukkig waren er andere bereidwillige chauffeurs op overschot. Geen gefoeter van de reizigers over de vertraging die wij veroorzaakten. Batterijen opladen, dat was toch ons zelfde doel. Genieten van de vakantie, iedereen op zijn eigen manier, dat is ook waar deze zomerspecial over gaat. Martine Creve, redacteur cm.be

Stefan Dewickere

Op reis spreek ik nooit hippe maar altijd oude mensen aan. Je steekt meer op van een negentigjarige Griek die op een dorpsplein zit te puffen in de schaduw van een olijfboom dan van een blitse discotheekuitbater. Serge Simonart in De Morgen

Goedkoper op kamp Gaat je kind op kamp met de jeugdbeweging, dan betaalt CM een deel van de prijs per kampdag terug.

Om recht te hebben op de CM-tegemoetkoming moet de jeugdvereniging erkend zijn door de Vlaamse overheid. Voor Kazou-vakanties geldt dit voordeel niet, want daarvoor krijgen de deelnemers al een gunstige prijs. Ook een sportkamp ingericht door de sportdienst van de gemeente of door een sportclub erkend door Sport Vlaanderen komt in aanmerking voor deze tegemoetkoming. En als je kind naar een erkend speelplein gaat, heb je er eveneens recht op. Op de website vind je hoe CM je een duwtje in de rug geeft met diverse voordelen voor tijdens de zomervakantie.

www.cm.be/vrijetijd

Tijdelijk Museum

Dirk De Wachter Het Museum Dr. Guislain wordt tijdens de zomer het Museum Dirk De Wachter. Zijn boek Borderline Times gaf inspiratie. Volgens Dirk De Wachter leven we in borderlinetijden. We hebben allemaal last van wisselende stemmingen, zijn steeds op zoek naar kicks en kampen met verlatingsangst. Hij laat ons in een tentoonstelling de staat van de wereld ervaren aan de hand van hedendaagse kunst. Ook kunstwerken van psychiatrische patiënten komen aan bod. Net als andere psychiaters die de samenleving ook kritisch benaderden. Nog tot 25 september.

www.museumdrguislain.be

Redactie cm.be: Haachtsesteenweg 579 | 1030 Brussel | tel. 02 246 41 11 | e-mail: persdienst@cm.be Redactie: Dieter Herregodts, hoofdredacteur | Martine Creve | Thomas Rosseel | Nele Verheye | Anneleen Vermeire | Eric De Maegd (administratie) Webredactie: Marc Helin | Tom Van Geertsom Lay-out: Bart Gevaert Verantwoordelijke uitgever (nationale pagina’s): Luc Van Gorp | Haachtsesteenweg 579 | 1030 Brussel Jaarabonnement cm.be: storting van 13 euro op rek.nr. 000-0079000-42 | Mutualistische Edities, Landsbond Christelijke Mutualiteiten | Haachtsesteenweg 579 | 1030 Brussel (met vermelding ‘cm.be’) Druk en verzending: Coldset Printing Partners | A. Gossetlaan 30 | 1702 Groot-Bijgaaarden Lid VUKPP cm.be is ondertekenaar van de Milieubeleidsovereenkomst Papier Vlaanderen en steunt de inspanningen van de Vlaamse regering i.v.m. papierrecuperatie Contactgegevens CM: www.cm.be of zie p.15 Foto cover: Stefaan Beel

[ kortgeknipt ]

Kick op tijd af

van je werk

Je reppen om alles op het werk rond te krijgen voor je op vakantie vertrekt en uitgerekend dan ziek worden? Dan heb je last van de vrijetijdsziekte. Volgens de Nederlander Ad Vingerhoets krijgen vooral mensen die moeite hebben om af te haken en met stress kampen, met de vrijetijdsziekte te maken. Als je het druk hebt op het werk, zit je hoofd zo vol dat de pijn niet doordringt. Maar eens de afleiding van het harde werken wegvalt, voel je dat het niet goed gaat.

ne. Bij een inspanning komt adrenaline vrij. Bij een langdurige hoge werkdruk blijft het lichaam ook na de werkuren adrenaline produceren. Hierdoor krijgt het lichaam energie die het niet nodig heeft en dat ontregelt het afweersysteem. Op tijd loslaten, is de boodschap. De omschakeling van werk naar vakantie vraagt een afkoelingsperiode. Bewegen is ideaal om je vakantie in te zetten. Zo kan je lichaam de overtollige adrenaline wegwerken.

Wandelen door

Mechelen Interesse om Mechelen beter te leren kennen? De themawandeling van het magazine çava? leidt je naar bekende en minder bekende plaatsen in de stad. CM bestaat in Mechelen 125 jaar. Daarom staat dit jaar de stadswandeling in het teken van ‘Zorg door de eeuwen heen’. De wandeling duurt drie uur. Ze voert je langs de toeristische trekpleisters, maar brengt je ook op minder bekende locaties die met zorgverlening te maken hebben. Aan de wandeling is een wedstrijd verbonden waarmee je een ballonvaart kunt winnen. Tot 30 september kun je een brochure met de wegbeschrijving afhalen op de toeristische dienst van Mechelen, elke dag van 10 tot 17 uur, zaterdag en zondag tot 16 uur.

Meer ernstige ziektes schrijft Vingerhoets toe aan adrenali-

SPOT

50 procent

rcoördinator Doke Dilen (l.) zet theate er Wim Oris in de kijk

Ruim de helft van de fietspaden in Vlaanderen is oncomfortabel en heeft een laag trilcomfort, zo blijkt uit een onderzoek bij 2 500 fietsers en 173 gemeenten. Door de opkomst van de elektrische fiets leggen fietsers langere afstanden af en zijn ze kritischer geworden voor de fietspaden. Ze willen meer en betere fietspaden. 65 procent is niet tevreden over de beschikbare ruimte voor

de fietsers. En ook de kwaliteit van de fietspaden laat te wensen over. 71 procent wijst in de eerste plaats op het probleem van te weinig trilcomfort. De fietspaden geven te veel schokken en trillingen. In de tweede plaats klagen de bevraagde fietsers over te weinig afscheiding van de rijweg. Ook ergeren ze zich in mindere mate aan de breedte, te veel vuil op het fietspad, of te weinig fietspaden in eigen bedding.

Comp agnie Gagarine

Vlaamse fietspaden oncomfortabel

‘Enthousiast achter de schermen’

Propere treden voor

veilige ladder

Als het van vorige zomer geleden is dat je de ladder gebruikte, controleer dan eerst of hij nog in goede staat is. Veel klusongevallen gebeuren immers door een val van de ladder. De sporten van de ladder moeten goed vastzitten. Ga na of er geen sporten ontbreken. Ook een stabiele ondergrond is belangrijk. Zorg ervoor dat er geen vuil op de treden hangt. Zo heb je minder kans om uit te glijden. Voor een juiste plaatsing moet de ladder steeds onder een goede hoek staan, dat is 75 graden vanaf de grond. Als je de punten van je schoenen tegen de onderkant van de ladder zet en je armen recht vooruit steekt, moet je de ladder makkelijk kunnen vastnemen. Dan staat hij goed. Hoogtewerk vereist concentratie. Ga alleen op een ladder aan de slag als je uitgerust bent. Na een avondje stappen, begin je er beter niet aan.

Graag wil ik onze ‘leider’ Wim Oris van het sociaal artistiek theatergezelschap Compagnie Tartaren in de schijnwerpers zetten. Want hij zwoegt vooral achter de schermen. Hij zorgt ervoor dat elke amateurspeler volgens zijn mogelijkheden aan bod kan komen. Dat het gezelschap uitgegroeid is tot het succesverhaal van vandaag, is grotendeels te danken aan Wim. Hij is een belangrijke pion in het proces. Hij zet zich dagelijks enthousiast in om de Compagnie verder uit te bouwen. De succesvolle voorstellingen konden slechts worden gerealiseerd door zijn ongelooﬂijke en onbaatzuchtige inzet. En door zijn positieve ingesteldheid. Hij motiveert ons, de amateurs, altijd weer als er iemand een dipje heeft. Dankzij Wim krijg ik de kans om een van mijn dromen waar te maken. Waar zou ik dat met mijn psychische beperkingen elders kunnen doen? In naam trouwens van alle Tartaren, dank daarvoor. Wil jij iemand bijzonder nomineren? Stuur je verhaal naar bijzonder@cm.be en maak kans op twee ﬁlmtickets.

Zomerkriebels De zomer is hĂŠt seizoen bij uitstek waarin alles kan, alles mag, maar niets moet. Een mooie reis of lekker genieten in je eigen tuin. Waterpret of rustig een boekje lezen. Een stad verkennen of wandelen in de natuur. De mogelijkheden zijn eindeloos. De vakanties van Kazou, Ziekenzorg CM en Intersoc leverden alvast mooie zomerbeelden op. Geniet ervan!

Stefaan Beel

Kleine meisjes worde n groot. Met Kazou op boerd erijvakantie. Toch ee n beetje buikpijn van de zen uwen.

eten met Samen geni uinen. in CM Ter D Ziekenzorg

Vuile sp e

lletjes m et Kazou in Kollume roord.

ou. n Kaz jes va g a r. a em verde ngerig een dagje o h e Voor d weer nnen We ku

te en dag Oeps, e wel a D nkje heckt. c e g id. in vroeg stvrijhe r de ga o o v c o Inters

nte de la

San Vice et Kazou in Genieten m anje. Sp Barquera in

Stefaan Be

van oord an b a ! ë i m o oat Welk in Kr u o z Ka

Wind in de

zeilen en water in met Kazo u in De Pa de snoet nne.

Klaar voor een feestje xi’s van ’s en Ma de Teeny wel, ze zijn t e m l e Op wand is. Oh ja in Ausso ch. Intersoc fantastis

met Kazou!

u: azo an K r. v e i e ant zom vak n de erij a d v r in Boe beg leuk Op av ontuu Katr ien Bels

r met

had.

ts ge anders heb je nie en nog wat voort, do We . oi. CM mo g is or Het leven que met Ziekenz Een spelletje petan

Inters

oc in

St. Mo

ritz.

Student Philip Milanov (25), nationale hoop op een olympische titel

‘Wanneer je iets vol overgave d

dan telt geld niet’

‘Rijk ga ik er sowieso niet van worden, maar alles wat ik doe, gebeurt met dezelfde overgave.’ Discuswerper Philip Milanov, amper 25, is straks op de Olympische Spelen in Rio een van Belgiës grootste kanshebbers op een medaille. ‘Olympisch kampioen? Die woorden durven mijn vader en ik niet te gebruiken.’ > TEKST: THOMAS ROSSEEL

> FOTO: VIOLET CORBETT BROCK

hilip Milanov. Het zou de naam van de beste discuswerper van Bulgarije kunnen zijn. Maar hij is geboren en getogen in Brugge en studeert aan de Howest in Kortrijk. Op zijn 22ste verbrak hij het nationaal record, vorig jaar behaalde hij als eerste Belg ooit een zilveren medaille op een WK atletiek en onlangs werd hij nog tweede op het EK. In 2015 kreeg hij de Gouden Spike, als Atleet van het Jaar. Dat wroeten en harde werken waar West-Vlamingen voor staan, zit ook diep in de bijna twee meter lange atleet geworteld.

Mijn hele leven speelt zich hier af en ik voel me meer Belg dan Bulgaar, maar mijn roots kan ik niet negeren. In Bulgarije heerst er een traditie voor werpnummers. Mijn vader had als discuswerper een goeie, veeleisende trainer. Hij weet wat hard werken is. Die kennis geeft hij nu als trainer aan mij door. Ik ben begonnen op mijn twaalf jaar en het werd al snel duidelijk dat ik talent had. Ik was en ben nog steeds heel snel en wendbaar. Maar met talent alleen kom je er niet. Je moet hard werken om er te geraken. Dat is ontzettend belangrijk.’

Of hebben je Bulgaarse roots daar meer mee te maken, Philip? Philip Milanov: ‘Mijn ouders zijn Bulgaren die nog voor mijn geboorte naar België zijn uitgeweken. We spreken thuis Bulgaars.

Dag in dag uit met je vader samenwerken. Is dat gemakkelijk? ‘Ik kan eens van mijn foert maken, hé (lacht). Dat is moeilijker met een andere trainer. In het begin was het wat zoeken voor ons allebei, maar ik zou het nooit

nog anders willen. Thuis gaat het ook amper over atletiek. Dan hebben we het over andere dingen. Of ik nog geen lief heb, vraagt hij dan wel eens. Mijn vader vat het zo samen: op training zijn we trainer en atleet, maar aan tafel zijn we vader en zoon. Je moet je sport ook af en toe eens kunnen loslaten, anders ga je eraan onderdoor.’ Op je 24ste behaalde je al een zilveren medaille op het wereldkampioenschap. Hoe groot is de druk dan om olympisch metaal te halen? ‘De woorden olympisch kampioen, die durven mijn vader en ik al zeker niet in de mond te nemen. Dat kunnen we ons niet voorstellen. Maar eerlijk, als ik door de kwalificaties geraak, dan kan alles. Op het WK was dat ook zo. Ik stootte door en werd mentaal ijzersterk. Ik was niet meer te houden. Sindsdien is er veel veranderd. Ik ben zelf stilaan een grote naam in de atletiekwereld, maar ik kijk eigenlijk nog steeds op naar de mannen die nu mijn grote concurrenten zijn. Ik had nooit durven dromen dat ik zover zou geraken. Na het middelbaar heb ik een jaar lang enkel getraind, getraind en nog eens getraind. Ik ben fysiek veel sterker geworden, maar mentaal zat ik helemaal op mijn limiet. Dat hou je niet vol. Het moet goed zitten tussen je oren.’

Ik ben tweede van de wereld maar ik woon nog bij mijn ouders. Daar leef ik zonder stress. Philip Milanov

e doet, Geld? Eigenlijk interesseert me dat niet. Ik heb het geluk dat ik het thuis goed heb en goed ben in wat ik graag doe.

mooie 10 000 dollar (zo’n 9 000 euro, red.) over. Daar ging wel nog wat aan belastingen vanaf. Je kunt mijn loon uiteraard niet vergelijken met dat van een topvoetballer. Die worden schatrijk. Maar ik klaag niet. Er zijn genoeg sporten die het met veel minder moeten doen.’

Philip Milanov

Dus besloot je om afleiding te zoeken op de schoolbanken. Het werd een verrassende keuze, mogen we dat zeggen? ‘Ik ga naar mijn tweede jaar Digital Arts and Entertainment. Dat is iets helemaal anders dan atletiek, ja. Trailers maken voor videospelletjes. Ik zou dat graag gaan doen na mijn carrière. Als kleine jongen speelde ik al graag games. Nu is dat wat minder want ik moet vaak trainen, maar het blijft me prikkelen. Ik kijk al uit naar volgend jaar, want dan zien we meer praktijk. Eerst wachten er wel nog enkele herexamens. Die horen er helaas ook bij. Dat is voor na de Spelen. Alles wat ik doe, doe ik met evenveel overgave. Ik kan me uren op iets toespitsen, of dat nu atletiek is of tekenen en animeren. Studeren heb ik nodig, als afleiding, voor mijn toekomst maar ook voor het contact met andere studenten. Zij zien dat ik een gewone jongen ben, ondanks mijn plaats als tweede beste discuswerper van de wereld.’ En houdt je school rekening met je drukke agenda? ‘Ik werk mijn bachelor van drie jaar af over zes jaar. Ik heb nu twee jaar gestudeerd, maar heb dus nog maar een van de drie jaren afgewerkt. Dankzij mijn topsportstatuut is die opsplitsing mogelijk. Ik had ook de mogelijkheid om mijn examens te verschuiven, maar dat bleek niet nodig. Ik ben ondertussen aan mijn derde jaar als prof bezig en het is wel fijn dat er mogelijkheden zijn om dat te combineren met iets anders.’ Dient dat studeren dan eerder als vangnet? Het aantal schatrijke discuswerpers valt wellicht op een hand te tellen? ‘Als student met een topsportstatuut ontvang ik elke maand 1 200 euro van Topsport Vlaanderen. Mijn contract wordt elk jaar herbekeken op basis van mijn prestaties het jaar voordien. Ik wierp vorig jaar 67,26 meter, mijn persoonlijk record, en dat bracht me in de hoogste schaal. Wanneer ik goed presteer, levert dat bonussen van wedstrijdorganisaties en van mijn kledijsponsor op. Zo hield ik aan mijn eerste plaats op de Diamond League in Londen vorig jaar een

Een delicaat onderwerp, we weten het, maar een eventuele gouden medaille op de Olympische Spelen, levert dat dan niet de jackpot op? ‘Bij een olympische titel krijg je van de regering 50 000 euro bruto. Dat is voor iemand die gewoon gaat werken een duizelingwekkend bedrag. Maar maak eens de vergelijking. Een Bulgaarse die aan hinkstapspringen doet, werd vorig jaar vierde op het WK. Ze haalde het podium niet, maar kreeg wel 25 000 euro van de staat. Van het arme Bulgarije. Ik kreeg voor mijn zilveren medaille een schouderklopje en felicitaties van België. Het blijft ‘maar’ atletiek en dat jeukt wel. We hebben het nu al even over geld, maar eigenlijk interesseert me dat echt niet. Ik heb het geluk dat ik het thuis goed heb. Ik doe waar ik goed in ben en wat ik graag doe. Op die manier is er eigenlijk geen druk om te presteren. Voor de rest leid ik een zorgeloos bestaan. Ik ga soms ook eens iets drinken met mijn medestudenten. Daar geniet ik van.’

De wereldkampioen is 33 jaar oud en die wint bijna alles. Ik hoop ook nog zolang verder te kunnen doen. Veel hangt af van hoe fit je kunt blijven. Hier en daar loop ik al wat blessures op. Ik zou misschien meer en beter moeten opwarmen. Ik wil te snel overgaan tot actie. Trainen kan al snel een verslaving worden. Dat weegt op je lichaam, maar zo word je ook wel steeds beter.’ Heb je nog een gouden raad voor een jonge atleet die het tot topdiscuswerper wil schoppen? ‘Je moet wat feeling in het werpen hebben. Daarna kan alles. Ik ben pas op mijn achttiende

sterker beginnen worden door te trainen op kracht. Techniek en kracht kweken, dat heb je zelf grotendeels in de hand. Door hard te werken. En je moet wat geluk hebben met je genen. Een discuswerper van onder 1.85 meter vind je niet snel, maar er zijn nog altijd uitzonderingen. Volgens mijn vader zijn er drie belangrijke elementen om er te geraken: talent, hard werken en … een goeie trainer met veel kennis. Ik zal maar slim zijn en zeggen dat ik die alle drie heb (lacht).’

Je moet hard werken om er te geraken. Trainen kan ook al snel een verslaving worden. Philip Milanov Gezondheid boven alles, dus. Je bent een imposante kerel van een slordige 1.98 meter en 112 kilo. Hoe word je zo’n beer van een vent? ‘Het zit wel wat in mijn genen. Mijn vader is ook vrij groot. Eigenlijk let ik niet zo hard op mijn voeding. Ik eet vooral behoorlijk veel. Het ontbijt is heel belangrijk en ik zorg ervoor dat ik voldoende proteïnen naar binnen speel. Mijn schotels zijn dezelfde als die van een ander. Ik zou daar wat professioneler in kunnen worden. Met mijn 112 kilo ben ik een lichtgewicht in het discuswerpen, waar kolossen van ruim 130 kilo meer regel dan uitzondering zijn. Ik moet het vooral van mijn snelheid en draaitechniek hebben. Zo lukt het ook.’ Conclusie: nog enkele jaartjes beter worden en dan stilaan richting de game-industrie? ‘Als discuswerper ben je pas rond je 28ste op de top van je kunnen. En dan is er nog speling.

Wat kunnen wij leren van topsporters? Uiteraard is topsport niet voor iedereen weggelegd. Toch laten heel wat mensen zich inspireren door bekende sportfiguren. Sportpsycholoog Jef Brouwers somt op wat we van onze sportidolen kunnen leren. • Laat je drijven door passie. • Een open geest. Blijf leren om beter te worden in wat je doet. • Hou je aan de drie basisvoorwaarden: focus, structuur en discipline. • Geef nooit op, ondanks tegenslagen. Toon mentale weerbaarheid. • Zelfkennis is een voorwaarde tot succes. Weet wat je kunt en waar je minder goed in bent.

‘BBQ hoeft niet vettig t ‘Een BBQ hoeft niet synoniem te staan voor hopen vlees, versierd met een schijfje tomaat en wat blaadjes sla.’ Onze huiskok Lien Willaert doorbreekt met een fris zomermenu de traditionele BBQ. ‘Groenten en vis zijn ook heerlijk met een BBQ-smaakje. Zonder hopen vlees kun je elke dag barbecueën, op een gezondere manier.’ > TEKST: LIEN WILLAERT EN THOMAS ROSSEEL > FOTO’S: TOM SWALENS

‘Ik barbecue elke dag. Dat kan als je het gezond houdt.’ Lien Willaert

APERITIEF Watermeloencocktail ( 1 liter) Ingrediënten: 1 el tagatesse (= suikervervanger, te koop in de supermarkt) • 1/4 watermeloen (= 1 kg met schil, 600 g zonder schil) • 5 ijsblokjes • sap van 2 limoenen • optioneel: 1/4 rood pepertje • tequila • basilicum Dit drankje is even lekker zonder als met alcohol en je kunt die hoeveelheid zelf bepalen. Er kruipt ook heel weinig tijd in om het te bereiden. Verwarm 1 el tagatesse met 2 dl water. Blender dit suikerwater met de watermeloen, ijsblokjes en het sap van de limoenen. Voor de liefhebbers van pikant kan er 1/4 rood pepertje bij. Optioneel is een scheut(je) tequila en een paar plukjes basilicum. Het is gezond omdat het ook lekker is zonder alcohol. Watermeloen is licht en verfrissend.

Mexicaans hapje (12 stuks) Ingrediënten: 1 avocado • 1 el magere Griekse yoghurt • een paar druppels limoensap • peper • 1 theelepel guacamole • 12 nacho- of tortillachips • 3 kerstomaten (in 4 gesneden) • optioneel: 1 gekookte (diepvries) kreeft in 12 stukken of stukjes krab • 12 scampi’s of gebakken kip als goedkoper alternatief • een paar takjes verse koriander Mix 3/4 avocado met de magere Griekse yoghurt, breng op smaak met een paar druppels limoensap en wat peper. Geen zout hier, want de nachochips zijn al heel zout. Leg een theelepel gaucamole op een nacho- of tortillachip, schik er een stukje kerstomaat, een blokje avocado en gekookte kreeft of de scampi, krab of gebakken kip op. Garneer met een korianderpluksel. Avocado is gezond, maar bevat vrij veel (goede) vetten en daardoor ook veel calorieën. Deze guacamole is veel lichter dan de klassieke versie, omdat we hem met Griekse yoghurt bereiden in plaats van met olijfolie.

g te zijn’ BARBECUE Gegrilde gamba’s met muntpesto (4 personen) Ingrediënten: 50 g pijnboompitten • 1 el olijfolie • 1 teentje knoflook (grof gesneden) • 50 g verse muntblaadjes (grof gesneden) • 2 el water (optioneel) • fleur de sel en peper • 500 g gamba’s Mix de pijnboompitten met 1 el olijfolie, de knoflook en de muntblaadjes. Voeg indien nodig wat water toe tot de muntpesto niet meer ‘brokkelig’ is. Kruid met fleur de sel en peper. Snijd de rug van de gamba’s open en verwijder het darmkanaal. Wrijf de gamba’s goed in met de (helft van) de muntpesto. Duw ook wat muntpesto onder de opengesneden pantsers. Grill de gamba’s aan beide zijden op de BBQ.

Tabouleh Ingrediënten: 200 g bloemkoolroosjes • 100 g couscous • 2 dl (kippen)bouillon • 1 aubergine (heel fijn gesneden) • 1 ui • 1 el olijfolie • 1 teentje knoflook (fijngehakt) • 3 tomaten (zaadjes verwijderd, fijngesneden) • veel bladpeterselie, basilicum en koriander Blender de bloemkoolroosjes kort. Meng de bloemkool onder de couscous en giet er 2 dl kokende kippenbouillon over. Laat de couscous 7 minuten zwellen. Bak ondertussen 1 heel fijn gesneden aubergine en 1 ui in hete olijfolie (1 el). Doe er 1 teentje knoflook (fijngehakt) bij en meng alles onder de couscous, ook de bakolie. Doe er de tomatenblokjes en veel fijngehakte verse kruiden bij. Couscous is gezond. Het bevat eiwitten, koolhydraten, calcium, ijzer en vitamine B. Maar couscous is ook erg calorierijk. Hier vervangen we de couscous voor een groot deel door ‘bloemkoolcouscous’, wat veel minder calorieën bevat. De bloemkool zal de smaak van de couscous overnemen.

DESSERT Aardbeien op een chocoladestokje De hoeveelheid bepaald je zelf. Per dessertje gebruik je 1 aardbei en 1 wit chocoladestokje. Snijd het steeltje van de aardbei, zet ze met de punt naar boven, en duw er een stokje in. Steek de stokjes er wel niet te lang op voorhand in, want dan worden ze slap door het aardbeiensap. Dit is vooral een gemakkelijk en caloriearm dessert. De aardbei zorgt voor wat vitamientjes. Het is dus best een gezond dessertje.

Deze en andere zomerse gerechten vind je terug in Lien Willaerts ‘Gezond Gulzig’ (zomer-lente).

Kazou zorgt voor een vakantiegevoel in asielcentra

‘We voelen ons daar onmiddellijk Als de kinderen uit de asielcentra niet naar Kazou kunnen komen, dan gaat Kazou naar hen, want iedereen verdient een vakantie. Kazou zorgt al voor het vierde jaar op rij voor een vakantiegevoel in enkele open asielcentra. Een heel bewuste keuze van vrijwilligers Hannelore, Ine en Laura.

welkom’

> TEKST: TOM DEGRANDE > FOTO: JOOST DE BOCK

aura Tielemans (22) uit Adegem gaat met veel plezier terug naar het asielcentrum in Eeklo. ‘Het was voor mezelf een beetje een drempel om een asielvakantie te begeleiden, maar een vriendin heeft mij kunnen overtuigen. Het sprak mij aan om met vluchtelingen samen te werken, het was ook het onderwerp van mijn thesis’. Over naar Ine Debosschere (21) uit Kortrijk. Zij kent het asielcentrum van Menen bijna als haar broekzak, zij deed er de afgelopen maanden haar stage. ‘Ik vind dat de kinderen alle kansen moeten kunnen krijgen en het is ook plezant om hen enthousiast te maken voor onze activiteiten.’ Hannelore Beck (31) ten slotte, woont op een boogscheut van het centrum in Gent, voor haar is het de eerste asielvakantie. ‘Iedereen heeft recht op vrije tijd en vakantie’, zegt Hannelore. ‘Voor mij is vrije tijd een grondrecht.’

Laura Tielemans: ‘De kinderen zijn ongelooflijk blij met onze komst.’

Verveling troef De kinderen gaan net als hun leeftijdsgenoten naar school, maar tijdens de schoolvakanties hebben ze vaak niks omhanden. ‘De kinderen gaan graag naar school omdat ze zich dan niet vervelen. Wij zorgen een week lang voor een welgekomen afleiding’, vertelt Ine. ‘We hangen alle activiteiten in de vorm van tekeningen op aan een muur zodat ze weten wat hen te wachten staat. De kinderen zijn ongelooflijk blij met onze komst, we voelen ons daar ook onmiddellijk welkom’, gaat Laura verder.

Met handen en voeten De voorbije jaren bleek dat de kinderen snel contact zoeken met de monitoren ook al is het niet evident om met hen te communiceren. ‘De communicatie zal het moeilijkste punt zijn, ik hoop dat de meesten een beetje Engels kunnen. We zullen gebruik maken van

pictogrammen om onze uitleg te doen,’ zegt Hannelore. ‘Vorig jaar was er slechts één kindje dat Nederlands sprak. We deden eerst de uitleg in het Engels en dat werd toen door een zestienjarige bewoner vertaald naar het Arabisch. We spraken ook regelmatig Nederlands want het is ook de bedoeling dat ze de taal leren en eigenlijk pikten ze het vrij snel op. Het merendeel van wat we wilden zeggen, gebeurde met gebaren en tekeningen. We moeten dus veel met handen en voeten uitleggen’, lacht Laura. ‘Door met foto’s en

Het merendeel van wat we zeggen, gebeurt met gebaren en tekeningen. Laura Tielemans

veel gebaren te werken, of door heel traag Nederlands te praten kom je al heel ver’, beaamt Ine.

Carte blanche In een open asielcentrum mogen de bewoners het domein verlaten. De monitoren krijgen bovendien carte blanche van het centrum. ‘We krijgen een budget waarmee we mogen doen waar de jongeren zin in hebben’, laat Hannelore weten. ‘We gaan opnieuw naar Plopsaland, dat was vorig jaar een schot in de roos. Onze uitstap naar zee of naar de Blaarmeersen in Gent wordt ongetwijfeld een hele belevenis voor de kinderen. Verder gaan we ook naar de brandweer en naar een minigolfterrein. In het asielcentrum zelf zullen we knutselen en makkelijke spelletjes spelen zoals zakdoekje leggen’, zegt Laura.

Op inleefreis in Brussel

‘Molenbeek is helemaal anders dan op televisie’ Student Sociaal Werk Evert Wouters (20) trekt eind augustus hoogstwaarschijnlijk voor de derde keer op inleefreis naar Brussel. ‘Overdag zetten we ons in als stagiair, ’s avonds koken we samen en zijn er verschillende activiteiten.’

vrijwilligers te praten. Dat was een heel speciale ervaring. Je ziet veel over die problematiek op het nieuws, maar het is toch helemaal anders als je er zelf bij betrokken bent.’

Op bezoek in de moskee

Evert zit in zijn tweede jaar Sociaal Werk. Vlak voor hij aan deze studies begon, trok hij bij wijze van vuurdoop op inleefreis naar Brussel. ‘Ik kom uit het overwegend blanke Haacht en ging in Brussel studeren, maar kende hier niets. Ik wou de stad, de mensen en de sociale organisaties beter leren kennen.’ Samen met negen andere jongeren verbleef hij een week in een jeugdherberg in Molenbeek.

De inleefreis beperkte zich echter niet tot de stage. Ook ’s avonds werden er activiteiten voorzien. ‘Er kwamen af en toe mensen spreken. Zo is de priester van Molenbeek eens langsgekomen om te praten over zijn gemeente. Een heel gedreven man die zich actief inzet voor vluchtelingen. We hebben ook een moskee bezocht, waar we gastvrij ontvangen werden met koekjes, thee en een rondleiding.’

Vluchtelingen

‘Mijn blik op Brussel is door die twee reizen sowieso veranderd. Ik vind het nieuws zelfs frustrerend, omdat ze vaak een vertekend beeld geven. Molenbeek is eigenlijk een heel gezellige gemeente, terwijl het sinds de aanslagen als de jihadihoofdstad bestempeld wordt. Vroeger zou ik misschien zelf ook gedacht hebben dat het in Molenbeek vol met geradicaliseerde moslims zit, terwijl mijn blik nu wel verruimd is.’

‘Overdag staken we per twee een handje toe bij een sociale organisatie. Tijdens de eerste reis was ik actief bij de vzw Globe Aroma. Globe Aroma werkt met vluchtelingen die bezig zijn met kunst: van muziek en schilderen tot dans. Ze willen hen via hun talent de kans geven om een netwerk uit te bouwen. Vandaag wordt er veel in wij-zijdenken gesproken als het om vluchtelingen gaat, terwijl daar het gesprek wordt aangegaan met hen.’ Ook tijdens de tweede inleefreis zette Evert zich in voor vluchtelingen. ‘Ik deed vorig jaar stage bij Pigment vzw, een initiatief dat daklozen en sans-papiers helpt om hun weg te vinden in Brussel. Op dat moment had de vluchtelingenstroom z’n piek bereikt. We zijn toen naar het Maximiliaanpark geweest om met de vluchtelingen en de

Evelien van Gerwen Meer info over de komende inleefreis in Molenbeek: www.ijd.be/ kalender/inleefreis-brussel IJD is het jongerenpastoraal in Vlaanderen.

Laura (l.): ‘We zorgen voor een welgekomen afleiding.’

De ouders houden zich low-profile en zo hebben de monitoren het graag. ‘Ze zijn nieuwsgierig naar wat we gaan doen maar ze houden zich op de achtergrond. De ouders staan er echt wel voor open en vertrouwen je daar ook in. Ze zijn heel dankbaar voor wat wij doen’, klinkt het nog bij Hanne, Ine en Laura.

Wouter Van Vooren

Dankbaar

[ inbox ] Attest kwijt

[ brief in de kijker ] Slechthorend Ik ben slechthorend en moet daarom alles via de computer regelen. Bij mijn huisarts kan ik via mail een huisbezoek regelen of raad vragen. Hij is nu met vakantie en heeft mij namen en telefoonnummers van artsen gegeven die met hem samenwerken. Ik ben alleen, in geval van nood kan ik niet zelf bellen. Op de website van de andere artsen kan ik wel een consultatie in hun praktijk regelen, maar ik kan er geen huisbezoek of raad vragen. Als alleenstaande slechthorende moet je maar je plan trekken. Ook in ziekenhuizen houden ze geen rekening met mensen die slechthorend zijn. Van de medische wereld mag je toch een beetje meer begrip voor ons verwachten. Naam en adres bekend bij de redactie

Maximumfactuur Speur je in cm.be mee naar het antwoord?

Tip Aan deze prijs zitten twee kanten Oplossing

L Stuur je antwoord voor 20 augustus op een gele briefkaart naar informatieblad cm.be, Postbus 40, 1031 Brussel. Of mail het antwoord naar zoekenwin@cm.be. Vermeld welk boek (zie pag. 13) je wenst: • ‘Gij nu’ van Griet Op de Beeck • ‘Weg van liefde’ van Alain de Botton • ‘De naam van de roos’ van Umberto Eco • ‘Het smelt’ van Lize Spit

De maximumfactuur houdt alleen rekening met het remgeld van terugbetaalbare medische kosten. Heel wat geneesmiddelen worden niet terugbetaald. Bovendien respecteren lang niet alle huisartsen en specialisten de overeengekomen tarieven en vragen ze meer. Ik heb een berekening gemaakt van wat ons gezin uit eigen zak en zonder terugbetaling aan medische kosten heeft betaald. Ik kwam aan het fenomenaal bedrag van 3 982,81 euro. Als het zo verdergaat, kunnen wij onze medische zorg niet langer betalen. Naam en adres bekend bij de redactie Ondanks systemen om de toegankelijkheid van gezondheidszorg te vergroten (verhoogde tegemoetkoming, derdebetalersregeling, maximumfactuur), kan de factuur voor de patiënt nog altijd hoog oplopen. CM blijft daarom ijveren voor een betere terugbetaling van dure zorg.

Jaarlijks ga ik voor de zomer bij de dermatoloog langs om mijn moedervlekken te laten controleren. Ik betaalde de consultatie en kreeg een briefje voor terugbetaling van het ziekenfonds. Maar dat vind ik niet meer. Moet ik de raadpleging nu volledig zelf betalen? Naam en adres bekend bij de redactie Ben je een getuigschrift voor verstrekte hulp kwijt, dan kun je een duplicaat vragen aan de zorgverlener. Hij moet daarop wel vermelden dat het een duplicaat is. Als je dit bezorgt aan je ziekenfonds, krijgt je een verklaring te ondertekenen. Je ziekenfonds gaat eerst na of de prestatie al werd terugbetaald. Is dat niet het geval, dan ontvang je de vergoeding.

Studeren in buitenland Mijn zoon zal vanaf september enkele maanden gaan studeren in Italië. Wij zijn volop bezig met de voorbereiding. Hoe zit het met de terugbetaling van medische kosten als hij daar ziek wordt? Moeten wij daarvoor een aparte verzekering afsluiten? Naam en adres bekend bij de redactie

Als je zoon recht heeft op kinderbijslag, geldt de CM-reisbijstand ook tijdens zijn studies in Italië gedurende maximaal een jaar. Dat is het geval voor alle andere landen van de Europese Unie, Zwitserland, Noorwegen, IJsland of Liechtenstein. Studenten kunnen er een beroep doen op de alarmcentrale Mutas en krijgen een tegemoetkoming voor dringende medische kosten.

s r. Groetje e m o z e tig Een preKtazou-vakantie. p o van

Uit de juiste inzendingen worden dit keer acht winnaars geloot.

Antwoord opgave cm.be nr. 12 Schoenen Winnaars • Maria Koninckx (Keerbergen) • Daniël Van Cutsem (Sint-Martens-Lennik) • Paul Van Hecke (Haaltert) • Leon Verbraeken (Balen) We zijn er terug op 7 september.

Heb je vragen of opmerkingen bij een artikel? Aarzel niet om ze te sturen naar lezersbrieven@cm.be - Persdienst CM, Postbus 40, 1031 Brussel Onder elke brief publiceren wij de volledige naam en woonplaats van de auteur. Als je jouw reactie liever zonder deze gegevens ziet verschijnen, vermeld dit dan uitdrukkelijk. De redactie kan de teksten inkorten of niet geven bij plaatsgebrek.

Boekentips van de redactie De zomer is de ideale periode om wat meer van het leven te genieten. Soms zit het geluk in een klein boekje. Daarom geven onze redacteurs hun leestip voor de zomer. Een terrasje, een lekker drankje en een mooi verhaal, meer heeft een mens soms niet nodig om weg te dromen.

Anneleen Vermeire

En wat zou gij doen? Vijftien verhalen. Vijftien situaties waarin beslissingen bepalend zijn. Marcel en de cruise met die koppels. Jessica en de nieuwe fiets waarmee ze even te snel gaat. Kathleen en de ontdekking op het toilet. Dolo, gevlucht uit zijn land. Vijftien keer hangt er iets in de lucht. Eenzaamheid. En spanning. Beslissingen dringen zich op, soms verkeerde, soms hoopvolle. Niet elk verhaal is even sterk. Toch zit je er middenin. Door herkenbaarheid, compassie, nieuwsgierigheid. Leest als een trein, ideaal voor het vliegtuig.

Tom Van Geertsom

Moorden in het klooster 1327, de laatste week van november. Broeder William Basker ville bezoekt een welvarende abdij in het noorden van Italië. Daar vinden zeven duistere misdaden plaats. De muren van de ontoegankelijke bibliotheek, een waar doolhof, worden met bloed besmeurd. Alle monniken hebben iets te verbergen. Deze klassieker ademt het ritme van het kloosterleven. De historische achtergrond, de strijd tussen verschillende stromingen binnen de Rooms-Katholieke Kerk, wordt uitgebreid geschetst. Dat klinkt als stevige kost, maar verwacht je vooral aan een vlot leesbare speurdersroman. Voor wie de film zag met Sean Connery, het boek is nog spannender. Umberto Eco, ‘De naam van de roos’, Prometheus, 1980, 584 pagina’s.

Griet Op de Beeck, ‘Gij nu’, Uitgeverij Prometheus, 2016, 288 pagina’s. Dieter Herregodts

Even donker als de kaft Nele Verheye

Liefde met hindernissen De eerste kus. De eerste keer ruzie in de Ikea, over welke glazen het best passen bij de rest van het servies. Het verhaal van Kirsten en Rabih toont een relatie, vanaf de eerste verliefdheid tot de strijd met de dagelijkse sleur, de komst van kinderen en andere onverwachte hindernissen. Mooi aan dit boek is niet alleen het verhaal, maar ook de korte bedenkingen waarin de filosoof ingaat op hoe een relatie werkt en hoe wij vandaag over liefde denken. Onze romantische idealen blijken lang niet altijd te stroken met de werkelijkheid, maar – zo argumenteert de Botton – dat maakt de liefde niet minder waardevol. Filosofisch gezien is een ruzie in de Ikea dus slechts een deel van een veel groter geheel. Al weet ik niet of je door dat besef de volgende keer wél met de juiste glazen naar huis gaat. Alain de Botton, ‘Weg van Liefde’, Atlas Contact, 2016, 240 pagina’s.

Dertien jaar na een snikhete zomer die volledig uit de hand loopt, keert Eva terug naar haar geboortedorp met een blok ijs in de kofferbak. Zo staat het op het debuut van Lize Spit. Ik hou mij voor een keer strikt aan die omschrijving. Om te voorkomen dat ik de spanning ondermijn. Het Smelt is met meer dan 60 000 verkochte exemplaren en een verfilming in aantocht een hype. Ik weet het, met hypes in de boekenwereld moet je voorzichtig zijn, maar dit boek heeft mij van mijn sokken geblazen. Nog één hoofdstuk en dan ga ik slapen, maak je jezelf wijs. En voor je het weet zit je tien hoofdstukken verder. Een ideaal vakantieboek dus. Maar let op, de inhoud is even donker als de kaft. Lize Spit, ‘Het smelt’, Das Mag Uitgeverij, 2015, 480 pagina’s.

Speel mee met Zoek en Win op pagina 12 en maak kans op een gratis exemplaar van een van deze boeken.

Nieuwe winterbrochure De zomervakantie is nog maar halfweg en we zijn bij Intersoc al volop bezig met het winterseizoen. Deze winter kun je komen genieten in twee nieuwe Intersoc-hotels in Zwitserland - Anzère en Wengen - en in enkele nieuwe partner-bestemmingen. Kijk jij ook al uit naar de winter? Vanaf 12 augustus vind je alle informatie op onze website. Je favoriete winterbestemming reserveren kan vanaf 29 augustus via onze website. Vanaf 31 augustus kun je ook telefonisch inschrijven op 070 23 31 19. Vraag gratis je winterbrochure aan: via www.intersoc.be of klantendienst@intersoc.be. Ging je de afgelopen 3 jaar met Intersoc op vakantie, dan krijg je de brochure thuis toegestuurd.

samen weer genieten van de sneeuw

Meer informatie via www.intersoc.be en 070 233 119.

[ uitsmijter ] Goedele Liekens verovert de wereld

‘Openheid niet alleen belangrijk in relaties en bij seks’ Goedele Liekens (53) is hot. De Engelse term is op zijn plaats, want sinds vorig jaar geeft ze Britse tieners seksuele opvoeding in het programma ‘Sex in class’. Ze krijgt zo veel lovende kritieken dat de hele wereld haar nu op tv wil. > TEKST: AMÉLIE JANSSENS > FOTO: BELGA

Je bent druk in de weer in Engeland, Nederland en straks misschien ook in Australië. Maakt dat van jou een gelukkige vrouw? Goedele Liekens: ‘Ja, ik ben een gelukkige vrouw op dit moment. Maar het feit dat ik nu professioneel succes heb, is daarin niet de belangrijkste factor. Gezondheid, het familiale en het relationele zijn voor mij zoveel belangrijker. Maar lukt het op professioneel gebied minder goed, dan is het wellicht moeilijker om van die andere zaken te genieten. Een leuke job hebben en succes in wat je doet helpt dus wel.’ Je streeft naar openheid over seks en relaties, waarom? ‘Ik heb gedurende mijn hele carrière gepleit voor openheid en eerlijkheid. Dat is niet alleen belangrijk als het gaat over relaties en seks. Ik ben ervan overtuigd dat ons welzijn zou stijgen, als we allemaal eerlijker zijn en wat meer rekening houden met elkaar. Openheid draagt ook bij tot empathie. We moeten meer luisteren naar elkaar en begrip opbrengen. Dat zal bijdragen tot ons geluk.’

Soms wordt jouw openheid je niet in dank afgenomen. Merk je dat zelf ook? ‘Het valt nogal mee met die negatieve kritiek, hoor. En kritiek op zich raakt me niet zo. Wat me meer raakt is dat op die kritiek dan zo gefocust wordt. Dat zal wel iets typisch Vlaams zijn. We verdragen moeilijk het succes van anderen. Maar weerwerk bieden en tegenstand proberen wegwerken is ook gewoon deel van mijn opdracht. Als ik voor de Verenigde Naties naar Afghanistan of Afrika trek om er te praten over geboorteplanning, worden we natuurlijk niet overal met open armen ontvangen. Die weerstand het hoofd bieden is dan mijn job.’ Sta je anders in het leven door wat je op je reizen voor de Verenigde Naties hebt gezien? ‘Ik kan het alleszins iedereen aanraden om elders in de wereld ervaringen op te doen. Ik vind het voor mij persoonlijk heel verrijkend. Voor mijn eigen leven, maar ook voor mijn visie op ons leven en onze maatschappij. Dat wil dan wel zeggen dat ik me soms erger aan dingen als ik terug in België ben. Dat bepaalde zaken me meer opvallen of storen.

Ik zal daar dan opnieuw open over praten, om het onder de aandacht te brengen. Zo vind ik bijvoorbeeld dat we hier nog veel kunnen leren van de OV-kaart in Nederland waarmee je zowel de trein, bus, of tram neemt en zelfs een fiets huurt.’ De nieuwe Londense burgemeester heeft een reclamecampagne verboden die vrouwen het ultieme ‘bikinilijf’ wil opleggen. Opdracht geslaagd? ‘Dat is een goeie beslissing maar het is één klein stapje in een veel groter proces. We hebben nog veel werk. Jongeren krijgen vandaag zoveel informatie over zich heen. We moeten een zwaar tegengewicht bieden en ervoor zorgen dat ze de juiste informatie krijgen. Dat ze weerbaar worden. Ik geloof daarom erg in de voorschriften van de Wereldgezondheidsorganisatie. Zij zeggen bijvoorbeeld dat jongeren al van op jonge leeftijd een goeie seksuele opvoeding moeten krijgen. Want veel van de problemen en vooroordelen die nu bestaan, zijn er uit onwetendheid. Als nu homoseksuele mensen aangevallen worden, is dat omdat veel mensen nog niet weten dat homoseksualiteit geen keuze of ziekte is. Die onwetendheid is er heus niet alleen in derdewereldlanden. Ook in het Westen, ook in België.’ Dan kun je nog wel even doorgaan met je werk. Maar eerst uitblazen? ‘In de media volg je een beetje het pad van de studenten. We werken hard toe naar eind juni. Dan valt het een beetje stil, en vanaf eind augustus beginnen we weer. Deze zomer was er dus even tijd voor vakantie. Maar vanaf eind augustus vind je me opnieuw in Londen.’

Goedele Liekens: ‘Tegenstand wegwerken is een deel van mijn opdracht.’