1 minute read
Hoofdstuk 5 De federale wetgevende macht
21
Juridische context van de vastgoedmarkt - PB Vastgoed 1 - 2021-2022
Hoofdstuk 5
DE FEDERALE WETGEVENDE MACHT
1. DRIE TAKKEN VAN DE NATIONALE WETGEVENDE MACHT
De nationale wetgevende macht wordt gezamenlijk uitgeoefend door de Koning, de Kamer van Volksvertegenwoordigers en de Senaat.
2. DE KAMER VAN VOLKSVERTEGENWOORDIGERS
De Kamer van Volkvertegenwoordigers is samengesteld uit 150 Kamerleden die in 11 kieskringen in één stemronde worden verkozen. Zij worden verkozen voor een periode van 5 jaar, tenzij de kamers vroeger worden ontbonden.
Door de 6de staatshervorming heeft de Kamer van Volksvertegenwoordigers meer macht gekregen. Zo worden de wetten, tenzij de Grondwet de uitzondering voorziet, nog enkel in de Kamer van Volksvertegenwoordigers tot stand gebracht, wat men dan ook de monocamerale procedure noemt.
3. DE SENAAT
De Senaat bestaat uit leden die worden aangewezen door en uit de deelstaatparlementen (aangewezen en gecoöpteerde senatoren). Bedoeling is dat hier de verschillende entiteiten van het land elkaar kunnen ontmoeten en tot afspraken komen, en dat de deelstaatparlementen via deze weg inspraak krijgen in de werking en de organisatie van de federale staat. Na de 6de staatshervorming is de macht van de Senaat enorm ingeperkt. Zo kan de Senaat alleen nog deelnemen aan het proces van wetgeving voor bijzondere wetten, zoals wijziging van de Grondwet of bijzondere meerderheidswetten (= bicamerale procedure).
4. DE KONING
De Koning is een deel van de wetgevende macht omdat hij initiatiefrecht heeft, wetten kan amenderen en wetten moet bekrachtigen.
22
Juridische context van de vastgoedmarkt - PB Vastgoed 1 - 2021-2022
