november 2023 - De Hoogstraatse Maand

Nr. 452 NOVEMBER 2023 €3,-

JAARGANG 39

UITGEVERIJ DE HOOGSTRAATSE PERS B.V.B.A., BEGIJNHOF 27, 2320 HOOGSTRATEN www.demaand.be AFGIFTEKANTOOR: 2300 TURNHOUT

Een groot hart voor oud-strijders Ron Vermeiren (Wortel) Maria Van Aelst en Frans Brosens (NSB Meerle-Hoogstraten)

Snelheidsbeperkingen in dorpskernen Het eenzame graf van Miguel in Meer Het Petje van eierboer Jos Borremans Musia Mwankumi en Jef Geeraerts De postkaarten van Frans Van Peer Van achterstraat tot Leemstraat

VRIJKAARTEN voor de Aardbeiencross

De wereld lijkt om zeep, maar…

Bij een rondleiding van Groenten en Bloemen gaven de kunstenaars zelf meer uitleg over hun creaties. Zo vertelde Siyan Wu uit Singapore: “Door het oppervlak te verwijderen, door stof, duisternis en negatieve gevoelens te verwijderen, onthul je het innerlijke vuur en schoonheid.” Aan de buitenkant van haar creatie lag houtskool, was alles zwart en donker. Pas van dichtbij zag je de schoonheid van rozen en andere bloemen. Prachtig.

Het deed me denken aan de discussies in onze vriendenkring. “De wereld is om zeep”, klinkt het dan steeds vaker. Overal om ons heen zien we miserie en ongeluk. Overstromingen teisteren dorpen en steden, extreme weersomstandigheden komen steeds vaker voor. Het lijkt alsof de aarde zich tegen ons keert, ons wil laten boeten voor onze wandaden.

Ondertussen proberen wij in ons eigen wereldje gelukkig te zijn. We streven naar een stabiel leven, waarin we familie en vrienden liefhebben en geliefd worden. We jagen onze dromen na om ons eigen geluk te creëren.

Al worden we zelfs dan soms bedrogen en belogen.

De wetenschap roept dat artificiële intelligentie ons leven zal verbeteren, in werkelijk-

heid voelen velen zich hier door bedreigd.

Reclame manipuleert ons voortdurend, laat ons geloven dat we ongelukkig zijn en dat producten kopen ons gelukkig maakt. De media hebben ook een duistere kant. Russische media staan er om bekend verkeerde informatie te verspreiden, terwijl ook wij in ons eigen land partijdig geïnformeerd worden. Waar kunnen we nog op vertrouwen als zelfs nieuws en informatie niet te vertrouwen zijn?

Zelfs de economie blijkt een bron van bedrog en corruptie. We worden keer op keer bedrogen door grote bedrijven die enkel winst najagen, zonder rekening te houden met de gevolgen voor mens en milieu. De drugshandel blijft floreren en degenen die dat veroorzaken, lijken er altijd mee weg te komen. We proberen de CO2-uitstoot te verminderen en onze planeet te redden, maar overal horen we over bosbranden, oorlogen en vernielingen.

De wereld is om zeep, lijkt het. Is het onze moeite nog wel waard? Kunnen we echt een verschil maken?

Bij de woorden van Siyan Wu werd het voor mij plots helder. Ik wist wat ik volgende week aan mijn vrienden zou vertellen. De kunstenares wil het negatieve in onze gedachten verzachten. Ze bemoedigt om ons

Wegé tekent

2 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

niet machteloos te voelen, alsof onze inspanningen tevergeefs zijn.

Laten we de hoop niet verliezen en blijven streven naar een betere wereld, ondanks alles. De armen niet laten zakken, we kunnen nog steeds stappen zetten om de wereld om ons heen te verbeteren. Bewust consumeren, onze stem laten horen, ons inzetten voor de bescherming van mens en milieu.

Laat de miserie in de wereld ons dus niet verlammen. En in plaats daarvan frustratie en woede omzetten in actie. Laten we vechten voor een wereld waarin eerlijkheid, transparantie en zorg voor elkaar en onze planeet centraal staan. Want we moeten blijven hopen, moediger en vasthoudender zijn dan ooit tevoren. Ons verenigen en samenwerken om verandering teweeg te brengen. De wereld lijkt misschien om zeep, maar we kunnen nog steeds een verschil maken. Samen vechten voor een wereld waarin geluk voor iedereen mogelijk is, waarin we niet geleefd worden maar echt kunnen leven.

Het was een prachtige creatie met een sterke boodschap - van ver niet mooi en donker, maar er zaten hele mooie bloemen binnenin… Mijn vrienden zijn bij deze uitgenodigd voor de volgende, 25ste editie van Groenten en Bloemen. (rob)

OMSLAGVERHAAL

De herdenkingen van de doden van 1914 - 1918

We zullen hun verhalen blijven vertellen…

OORLOGSHERDENKING Op 20 september heeft de Unesco in Riyad, Saudi-Arabië, 139 begraafplaatsen en herdenkingssites WO I langs het Westelijk front ingeschreven op de UNESCO-Werelderfgoedlijst.

Het gaat over 27 sites in Vlaanderen, verder nog in Wallonië en Frankrijk.

Vlaams minister van Onroerend Erfgoed Matthias Diependaele zei daarover: “Ik ben heel blij dat het Werelderfgoedcomité deze begraafplaatsen en herdenkingssites van WO I op de Werelderfgoedlijst heeft geplaatst. In Vlaanderen is die herdenking een levende traditie die ondertussen deel uitmaakt van onze identiteit, denk maar aan de Last Post die elke avond aan de Menenpoort in Ieper weerklinkt. Het is zo belangrijk dat we het verhaal van de Eerste Wereldoorlog blijven vertellen: een verhaal dat mensen van over de hele wereld verbindt met elkaar en met onze regio.”

De meeste van die sites situeren zich langs de toenmalige frontlijn in de Westhoek en velen onder ons hebben die wellicht al bezocht. Maar ook dicht bij huis, in elk van onze dorpen, zijn slachtoffers van die wereldbrand begraven en zijn er herdenkingsmonumenten. Jaarlijks komen op Wapenstilstandsdag 11 november nog steeds mensen bijeen om de herdenking levendig houden en het verhaal te blijven vertellen.

We zochten er enkelen op om te vragen waarom en hoe ze dat doen.

Ron Vermeiren, Oud-soldaten en oud-strijders van Wortel

“Eerbied en respect voor alle slachtoffers” De voorzitter van de Oud-soldaten van Wortel is Marcel Van Ammel, maar hij is er gerust in dat de vereniging, die meer dan 50 mannelijke leden en bijna evenveel vrouwen telt, met Ron Vermeiren in goede handen is. Door de verhalen van diens grootouders en vooral van meester Jules Noeyens, is Ron Vermeiren immers vanaf de lagere school gepassioneerd door de oorlog, de slachtoffers van de oorlog en de sereniteit van de begraafplaatsen waar de duizenden, meestal jonge mensen, begraven liggen.

“Laat een ding duidelijk zijn,” begint Ron zijn verhaal, “ik gruw van oorlog. Maar het zijn de mannen die begraven liggen op die Vlaamse militaire kerkhoven die ervoor gezorgd hebben dat we hier al jaren in vrede leven, ook al zijn de militaire conflicten rondom ons niet meer te tellen.

De verhalen van Jules Noeyens lieten me niet los. Als 17-jarige ging hij op de vlucht omdat hij door de Duitsers opgeroepen werd om voor hen te werken of naar het front te gaan. Hij trachtte naar Frankrijk of Engeland te vluchten, maar bleef ondergedoken in Duinkerke bij de Franse grens. De manier waarop Jules over de gruwel van de oorlog en met

respect voor de slachtoffers sprak, is de reden waarom ik me nu nog steeds inzet voor de oud-soldaten.”

Nieuwe vlag “Ik had al meer dan eens gevraagd om bij de oud-soldaten te gaan, maar toenmalig voorzitter Janneke Donkers zag dat niet zitten omdat ik nooit soldaat ben geweest. Maar de Ron Vermeiren belangstelling voor de 11 novemberviering nam steeds meer af en in 2008 werd ik door Marcel Van Ammel en Jan Donkers, toen de twee bestuursleden, gevraagd om de vereniging nieuw leven in te blazen.

Ik zag dat wel zitten en versterkte het tweekoppig bestuur met Wim Strijbos, Jos Van Bavel en Vik Aerts.

Ondertussen was ik kind aan huis in Ieper en stond ik vol bewondering voor de manier waarop men de doden er stijlvol herdenkt. Ik dacht opNOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 3

OMSLAGVERHAAL nieuw aan meester Noeyens, die zelfs goede punten gaf als we op 11 november respectvol aanwezig waren bij het monument.

We stonden op de vooravond van ons 100-jarig bestaan in 2010 en de vereniging had toen twee oude, haast niet meer bruikbare vlaggen.

Dat bracht ons op het idee om ons kandidaat te stellen voor de opbrengst van de Landlopersjogging. We deden dat samen met Widar, want onze nieuwe vlag zou 800 euro kosten, en de rest van de opbrengst stonden we met plezier af aan het Widar project in Wortel-Kolonie.”

Oud-soldaten en oud-strijders “Dat we ons 100-jarig bestaan in 2010 vierden heeft alles te maken met het feit dat er in Wortel ooit twee soldatenverenigingen waren, die niet altijd door één deur konden. Op 20 maart 1910, ruim vier jaar voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, werd de “Maatschappij der oud-soldaten van Wortel” opgericht onder de leuze ”Willen is kunnen”. Het was een vaderlandslievende vereniging met Frederic Stevens als voorzitter, Adriaan Horsten als ondervoorzitter, Alfons Vanhaute was secretaris, Henri Horsten schatbewaarder en Victor Donckers boetemeester.

Naast verbroederen en het organiseren van feesten had de vereniging ook als doel ”Malkander bij te staan in het verkrijgen van steungelden of eretekens van de staat voor de leden die zich in de nodige conditie zoude bevinden”. En er was vaak reden tot feesten.

Zeker op 17 september 1911, wanneer de Oud-soldaten een vlag kregen, geschonken door koning Albert.

Tussen juni 1914 en januari 1919, tijdens de Eerste Wereldoorlog, lag de werking van de vereniging stil. In september 1919 deelde Joseph Snels mee dat met VOS (Vlaamse

4 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Ron Vermeiren bezoekt regelmatig de Menenpoort in Ieper. Op deze foto staat hij tussen de klaroeners van de Last Post Association.

Oud-Strijders) in Wortel een vereniging ging oprichten. Het VOS ontstond aan het IJzerfront door Vlaamse soldaten die komaf wilden maken met het militarisme en de achterstelling van de Vlamingen in België.

In 1920 was het zo ver. Naast de oud-soldaten was er in Wortel dan ook een vereniging van oud-strijders. De twee verenigingen werkten aanvankelijk goed samen. Zo goed zelfs dat de Oud-soldaten in het dorp geld gingen ophalen zodat de oud-strijders in maart 1921 een vlag konden kopen…”

Niet Vlaams genoeg “Maar blijkbaar was er volgens bepaalde leden iets mis met die vlag en met het monument. In het dorp werd er geroddeld dat

de vlag geen Vlaams zinnebeeld was en dat ze bovendien niet gewijd zou zijn. De vlag moest aangepast worden. De ’Vossen’ zagen de Vlaamse leeuw liever iets groter en hun leuze ”Alles voor Vlaanderen, Vlaanderen voor Kristus”, vonden ze helemaal niet terug.

Er ontstond onenigheid binnen de vereniging van oud-strijders, in die mate zelfs dat de vereniging op 31 oktober 1920 ontbonden werd. Maar niet voor lang. Iets meer dan een maand later, op 6 december, werd de vereniging al opnieuw opgericht en werd er een nieuw bestuur gekozen met Fons Vanhaute als voorzitter. Hoe dan ook, de oud-strijders staken hun liefde voor Vlaanderen niet onder stoelen of banken.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog lag de werking van beide verenigingen stil. Maar uitein-

De 11-novemberherdenking wordt in Wortel druk bijgewoond, mogelijk omwille van de stijlvolle regie. Een momentopname van de herdenking in 2022.

OMSLAGVERHAAL

Ron Vermeiren droomt van een herstel of restauratie van het tafereel dat oorspronkelijk op het monument stond. delijk bleek dat twee verenigingen met bijna dezelfde doelstellingen van het goede teveel voor het kleine Wortel. Op 2 november 1953 smolten de twee verenigingen samen op vraag van de oud-strijders, die op dat moment nog maar tien leden hadden.”

Hoogdagen Met Ron Vermeiren als sterkhouder gaan de oud-soldaten de tweede eeuw van hun bestaan succesvol in. De vereniging telde nooit meer

Burgemeester Marc Van Aperen tussen de bestuursleden van de oud-soldaten. Bovenaan Luc Meyvis, Ron Vermeiren, Vindevogel en Sysmans, Onderaan Jos Van Bavel, Marcel Van Ammel en Wim Strijbos. leden, die op 11 november in stoet vertrekken van in hun lokaal De Nieuwe Buiten, de dankviering bijwonen, hulde brengen aan het monument om daarna met zijn allen terug naar hun lokaal te gaan voor het jaarlijks teerfeest.

Vijf Wortelse slachtoffers Jan COX

Werd in 1893 in Loenhout geboren als zoon van Pieter Cox en Joanna Van Veldhoven. Bij het uitbreken van de oorlog woonde hij in Bolk. Hij werd op 25 oktober 1914 vermist na de stormloop van zijn regiment tegen de Duitsers die langs de brug van Ternave de IJzer tussen Nieuwpoort en Diksmuide wilden oversteken.

Zijn stoffelijke resten werden pas na de oorlog teruggevonden en zijn bijgezet op de militaire begraafplaats te Keiem.

Petrus DEBIE

Geboren in Niel in 1891, hij was bij het uitbreken van de oorlog douanier en gedomicilieerd op de Kleine Plaats in Wortel (nu Worteldorp).

Hij sneuvelde op 29 september 1814, amper 23 jaar oud, ter hoogte van de Elzenstraat in Sint Katelijne Waver Niel. Hij werd aanvankelijk begraven op de plaats waar hij gesneuveld was, maar in het begin van 1815 werd hij herbegraven op het militaire ereperk van de stedelijke begraafplaats te Mechelen.

Frans GOVAERTS

In Wortel geboren in 1891, sneuvelde Frans op 29 oktober 1914 bij de zware offensieve gevechten bij Ramskapelle.

Hij kreeg op 30 oktober 1914 een geïmproviseerd veldgraf op de plaats waar hij viel. Mogelijk werden zijn stoffelijke resten na de oorlog als onbekende bijgezet op de Belgische militaire begraafplaats te Ramskapelle.

Tot voor corona gingen de leden elk jaar op uitstap naar een of enkele militaire kerkhoven, die Ron kent als zijn broekzak. En lang niet enkel naar de door iedereen gekende kerkhoven zoals Tyne Cot Cementery, maar ook naar

Adelson RABBAEYS

Geboren in Nieuwpoort in 1889. Hij was bij het uitbreken van de oorlog douanier en woonde op de Rooimans, alhoewel in zijn stamboekdossier de Esplanadestraat 9 te Ieper als zijn officieel adres wordt vermeld.

Hij sneuvelde tijdens de zware afweergevechten te Ramskapelle.

Hij werd getroffen door schrapnellkogels bij de Grote Hemme en als vermist opgegeven na dit gevecht.

Wellicht werd hij na de oorlog als onbekende begraven op de militaire begraafplaats van Ramskapelle.

Jan HORSTEN

Werd in 1892 geboren te Wortel als zoon van Adriaan Horsten en Amelia Peeraer. Hij werd op 24 oktober 1918 gehospitaliseerd in het Belgisch militair hospitaal, in ‘Villa Les Cèdres’, dat door het leger was opgeëist.

Jan Horsten bezweek er na de bevrijding op 23 november 1918 aan de gevolgen van de Spaanse griep. Hij werd op 25 november 1918 begraven op het Belgisch militair erepark te St.-Jean Cap Ferrat in Frankrijk. In 1921 werden zijn stoffelijke resten op vraag van de familie gerepatrieerd naar Wortel en bijgezet op het plaatselijke kerkhof waar het graf nu verdwenen is.

Op deze groepsfoto staan de `Vossen’ (Vlaamse Oud-Strijders) nog op de foto. Later zou een aantal van hen geen deel meer uitmaken van de ”Oud-Soldaten” van Wortel.

Links van het monument, zittend v.l.n.r. Jan Vertneiren, E. H. Jaak Verheyen en Vic Donkers. Op de tweede rij: Jan Wouters, Louis Christiaensen, Jan Verstraelen, Jan Strijbos, Gust Mertens en Frans Goetschalckx. Op de derde rij: Petrus Vermei ren, Alfons Snels, Jozef Christiaensen, Adriaan Horsten, Maurice De Koninck en helemaal bovenaan Vic Lambrechts.

Rechts van het monument, zittend v.l.n.r Frans Hillen, pater De Clerck en Meester Snels. Op de tweede rij: Vindevogel, onbekend, onbekend, Louis Michielsen, Leon Dupuis, Jef Kimpe, Aimé Nicolas en Jan Verbreuken. Op de derde rij Louis Verbreuken, Henri Noeyens en een onbekende, net zoals de man helemaal bovenaan. minder gekende, vaak kleine begraafplaatsen.

“Soms verscholen midden in een bos vol netels ligt er een klein ommuurd kerkhof met grafzerken op een gazon als een biljartlaken.

Zo goed onderhouden. Rond Ieper zijn er in totaal 175 plaatsen waar militairen begraven liggen. Allemaal ongelooflijk goed onderhouden.”

Het “Passchendaele museum”, geniet de voorkeur van Ron. Hij bezoekt ook regelmatig “In Flanders Fields”. Daar kan je met een bandje om je arm het traject en het verhaal van een soldaat volgen. Op het einde zegt men waar die begraven ligt. Dan gaat hij dat graf van die man bezoeken, die door het verhaal een gezicht gekregen heeft. Een intense beleving.

En dan zijn er nog de musea, groot en klein.

Om de waanzin van een oorlog te illustreren

eindigt Ron met een verhaal dat in de buurt van Castelré gebeurd is. “Wij werden bevrijd door de Polen. Op een bepaald moment staan er twee soldaten gewapend tegenover elkaar en… het blijken broers te zijn. De jongste werd opgepakt en moest vechten voor de Duitsers. De oudste vluchtte naar Polen en werd daar opgeleid. Twee broers, waarvan men verwacht dat tegen elkaar vechten. Waanzin toch?” (fh)

de boom

wat weet de boom

wat weet de boom

van herfst en storm

wat weet de boom van zaad

van waaien en windstil

en eikel, van koele grond

van vallen van het blad

van bottend blad

van eindeloos winterwachten

van rechte stam

keer op keer op keer op keer

zoekend naar het licht marleen

6 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

DICH TERL IJKE VRIJ HEID

OMSLAGVERHAAL

Maria Van Aelst en Frans Brosens, NSB Meerle - Hoogstraten

“Zeg niet dat het hier niet meer kan gebeuren!”

Maria Van Aelst en Frans Brosens, zijn niet alleen een echtpaar, ze zijn ook respectievelijk voorzitter en secretaris van de NSB Meerle-Hoogstraten (Nationale Strijdersbond van België). De zorg voor de gedachtenis en de herdenkingen van de beide wereldoorlogen zijn hen met de paplepel ingegeven. Hun beider vaders, gesteund door hun echtgenotes, Frans Van Aelst en Joke Vermonden en Ambroos (Broske) Brosens en Anna Bastijns, stonden mee aan de wieg van de huidige vereniging en zijn er penningmeester en voorzitter van geweest. Tenminste van de NSB zoals we die nu kennen.

Vermonden, mijn grootvader van langs moederszijde. Hij overleed in 1939. Het oorspronkelijke houten kruis, dat door de familie zelf geplaatst werd, was vergaan. De gemeente heeft er toen een zwart smeedijzeren kruis geplaatst, dat ooit van het Meerse kerkhof afkomstig was en in het magazijn bewaard werd.

Erepark In 1947 werd de KNSB (Katholieke Nationale Strijdersbond) opgericht, later omgevormd tot NSB. De initiatiefnemers waren Constant Van Den Heyning als voorzitter en verder nog Albert De Roover, Hubert Claes, Maurits Gladinez en Frans Van Aelst (vlaggendrager). De vereniging regelde destijds de erkenningen voor de oud-strijders en de vergoedingen en tegemoetkomingen voor invaliditeit voor de oorlogsslachtoffers.

En er kwam ook een nieuwe vlag. Ook vele oud-strijders uit Hoogstraten sloten zich aan omdat de NSB daar niet van wal geraakte. In de statuten staat dat een lid uit Hoogstraten mag zetelen in het bestuur.

Nadien nam Peer Van Aelst de leiding over. Later traden nog Karel Adriaensen en Jos Marijnissen als voorzitter aan.

Luna, Maria en Gust, trouwe werkers van NSB Meerle-Hoogstraten

Nog één graf Frans doet het verhaal van de oud-strijders in ons dorp: “Na de eerste wereldoorlog, in 1919, werd het verbond VOS (Vlaamse Oud-Strijderbond) opgericht. Voor de gesneuvelden van Meerle kwam er naast de kerk een monument met daarop hun namen. Uit ons dorp zijn heel wat mannen ten strijde getrokken, waaronder 18 vrijwilligers. Er prijken ook 18 namen van gesneuvelden op het grafmonument van 1914-1918.

De oud-strijders kwamen jaarlijks bijeen op 11 november. Zij woonden een eucharistieviering bij en gingen dan in groep naar het monument, waar een bloemenkrans werd neergelegd. De burgemeester hield een korte toespraak en de fanfare speelde het Belgisch volkslied en de Vlaamse leeuw. Nadien luisterden de aanwezigen naar het Te Velde.

Met een kort gebed eindigde deze viering.

Het gemeentebestuur bleef niet achter. Op het nieuwe kerkhof kwam een oorlogsmonument voor de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Daar werden op het erepark ook de oud-strijders, de oud-soldaten en de weerstanders begraven samen met hun echtgenotes. Maria: “Dat laatste is een verdienste van Arnold Van Aperen, die de vereniging altijd goed gezind geweest is en bijgestaan heeft. Op het erepark begraven worden, wil immers zeggen dat de graven nooit ontruimd zullen worden.”

Persoonlijk Na Jos Marijnissen traden Maria en Frans aan. Ze werkten al langer mee achter de schermen. Gust van Aelst, broer van Maria, en Karel

Oud-soldaat Engelbert Aerts was de voorzitter. Ook alle oud-soldaten met hun echtgenoten woonden deze viering bij, evenals vele inwoners van Meerle samen met de kinderen van de lagere school en de leerkrachten. Nadien was er een feestmaal in hun lokaal “In de Bombardon“, bij Adriaan Van de Heyning.

Maar de oud-strijders werden ook echt oud, de één na de ander verliet deze wereld. Zij werden begraven achter het grafmonument op het oude kerkhof. De laatste oud-strijder van WO I was Jules Van de Heyning.

Hij overleed in 1982 op negentigjarige leeftijd.”

“Op dit ogenblik is er nog één graf over,” vult Maria aan, “dat van Jan

De herdenking aan het monument van 14-18 in 1999 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 7

OMSLAGVERHAAL Jongens van bij ons Een kleine honderd jongemannen uit Meerle dienden tijdens de Eerste Wereldoorlog in het Belgisch leger. Negentien jongemannen kwamen tijdens de ’Grote Oorlog’ om het !even. Een twintigtal Meerlenaren werden, zoals dat indertijd zo mooi omschreven werd, ’in bevolen dienst’ gewond. Minstens vier van hen zouden kort na de oorlog bezwijken aan opgelopen verwondingen of aan een aan het front opgelopen ziekte.

Broske Brosens bij de 11 novemberviering in 1994 Govaerts van Hoogstraten vervolledigen het bestuur. Wat de vereniging nu vooral doet? Maria: “Het belangrijkste is de herdenking op 11 november aan de beide monumenten. We proberen daar altijd de Meerlese mensen en de verenigingen bij te betrekken.”

“En de families van de oud-strijders ook natuurlijk,” zegt Frans, “die gaat Maria elk jaar persoonlijk uitnodigen. Dat werkt veel beter dan een kaartje of een mail of een bericht in het parochieblad. Veel NSB-afdelingen kijken met verwondering naar hoeveel mensen bij ons de herdenkingen komen bijwonen. De gemeente zorgt steeds voor de bloemenkransen en draagt de kosten voor de kleine ontvangst die wij de aanwezigen aanbieden. In november kan een warme koffie deugd doen na een plechtigheid in open lucht!

Daarnaast vertegenwoordigen wij Meerle en Hoogstraten op vele herdenkingen in heel het land. Deze tijd (september-oktober) zijn dat er heel wat, dan wordt op veel plaatsen de bevrijding van 1944 herdacht.

We zijn daar steeds met onze twee vlaggen. We geven ook aandacht aan de uitvaartplechtigheden van de echtgenotes van onze oud-strijders.

Oud-strijders zelf zijn er niet meer, de laatste was Jan Huybrechts, die was 102. Nu blijven er nog enkele echtgenotes over. De 100ste verjaardag van Marie Mertens, de weduwe van Jan, hebben we uiteraard niet vergeten!”

Niet vanzelfsprekend Het koppel komt op voor het belang van vrede. Onze jeugd lijkt zich daar minder van bewust. “Ja, die liggen van die oorlogen niet meer wakker hé. Die zijn er niet mee opgegroeid zoals wij. Onze ouders hebben het meegemaakt en wij hebben er altijd over horen vertellen.

In menig huishouden en in menig etablissement hing vroeger een ode van Meerle’s zonen, gesneuveld voor Vrijheid, Vorst en Vaderland.

8 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

De meesten van de Meerlese gesneuvelden waren ongehuwd, enkelen waren wel gehuwd en hadden kinderen. Veel van hen waren boerenzonen of arbeiders, er waren evenwel ook bedienden, een zoon van de burgemeester en zelfs een priester/leraar onder de Meerlese gesneuvelden. Velen hadden voor het uitbreken van de oorlog wellicht nooit verder gereisd dan Antwerpen of Breda, maar enkelen van hen zouden ver van huis, in het zuiden van Frankrijk of Noord-Duitsland overlijden. Sommigen hebben zelfs geen gekend graf en zijn officieel vermist gebleven, wat het rouwproces van hen die achterbleven zeker niet gemakkelijker heeft gemaakt.

De dood van deze jongemannen liet een pijnlijke leegte na in Meerle. Wat bleef was de herinnering, die een houvast en wellicht ook troost bood na een vernietigend conflict dat zovele menselijke relaties had kapotgemaakt. Maar deze herinnering verloor in de loop der jaren veel van haar kracht en in feite zijn we vandaag de dag vergeten wie deze jongemannen waren. De steeds meer vervagende foto’s, een paar brieven en de namen op het oorlogsmonument zijn vaak de enige tastbare herinnering geworden die er nog van hen rest. Opdat u niet zou vergeten dat achter elke naam op het oorlogsmonument in Meerle een mens en een verhaal, sterker nog, een tragedie schuilt...

De namen van de gesneuvelden op het monument 1914-1918 in Meerle:

Adriaensen Jozef - Geb. 1894 - Gesneuveld in Moorslede in 1918 Aerts Petrus - Geb.1892 - Gesneuveld in Bellem in 1918 Braspenning Frans - Broeder Van Barmhartigheid, Broeder Anselmus, Geb. 1880 - Gesneuveld in Diksmuide in 1915 Broekmans Frans - Geb. 1892 - Gewond en overleden in Bellem in 1918 Faes Petrus - Geb. 1884 - Vermist in Stuivenskerke In 1914 Havermans Lodewijk - Geb. 1894 - Overleden aan de gevolgen van diverse verwondingen in De Panne in 1918 Jansen Jozef - Geb. 1878 - Overleden aan de gevolgen van gifgas in Meerle in 1923 Meeuwesen Adriaan - Geb. 1892 - Overleden in Faverges (F) aan de ziekte van de Ijzergrachten in 1919 Michielsen Louis - Geb. 1889 - Gesneuveld in Lo-Reninge in 1915 Raes Willem - Geb. 1883 - Overleden (vermoedelijk Spaanse griep) in Adinkerke in 1918 Van Gils Adriaan - Geb. 1895 - Gesneuveld in Adinkerke in 1915 Van Gils Albert - Geb. 1887 - Overleden in krijgsgevangenschap in Theessen (D) In 1918 Van Gils Jozef - Geb. 1886 - Gesneuveld in Reninge in 1915 Van Nueten Jozef - Geb. 1888 - Gesneuveld in Hansbeke in 1918 Van Tongerloo ‘John’ Frans Willem - Geb. 1892 - Gesneuveld in Ramskapelle in 1914 Verbunt Jan - Geb. 1887 - Gesneuveld in Moorslede in 1918 Verheyen Jozef - geb. 1886 - Overleden aan de gevolgen van gifgas in Meerle in 1923 Zegers Alfons - geb. 1892 - Overleden aan de gevolgen van diverse verwondingen in Dinard (Fr) in 1916 (Bron - Jan Huybrechts in een lezing in Meerle nav 100 jaar einde van WO I).

OMSLAGVERHAAL Dat het niet meer leeft bij de jongste generatie is ook omdat we ondertussen al heel lang in vrede leven. Zij hebben nooit moeten horen ‘eet uw bord leeg, ge moest de oorlog eens meemaken’. Ook de school in Meerle heeft bij de herdenkingen afgehaakt. We begrijpen dat, het is een vrije dag voor leerlingen en leerkrachten. Nochtans blijven wij het nodig vinden de mensen die voor die vrede gevochten hebben te blijven herdenken, hen het respect geven dat ze verdienen.

En dat de vrede niet vanzelfsprekend is, zien we al anderhalf jaar op een dagreis van hier, in Oekraïne. Zeg niet dat het hier niet meer kan gebeuren!” (jaf)

Aandoenlijk schoolwerk uit 1939 van Joke Vermonden, de moeder van Maria Van Aelst. Ze was toen 13 jaar en moest voor school een boekje over Meerle maken. ‘De Hulde aan onze Gesneuvelden’ was er een deel van. De leerkracht vond het ‘In orde!’.

Op zoek naar Meersel-Dreefse slachtoffers 1914-1918 Jozef, Adriaan en Albert VAN GILS hebben een herdenkingsplakkaat onderaan het H. Hart beeld in het Mariapark van Meersel-Dreef.

Een beetje een bijzonder geval is Alfons VERBAETEN geboren 1898 in Meerle. Dodelijk gewond door een geweerkogel en granaatscherven bezweek hij in het militair hospitaal te Hoogstade op 21.09.1916. Daar werd hij begraven op de militaire begraafplaats. Maar zijn naam komt niet voor op het monument in Meerle. In Meersel Dreef wonen nogal wat Verbaetens, en een van hen zocht Alfons zijn graf op in de Westhoek (zie foto). Zijn naam blijkt op het monument in Minderhout te staan.

1940 - 1945 De tweede wereldoorlog ligt minder dan een Het graf van Alfons Verbaeten eeuw achter ons. Enige jaren geleden kwam er een Engels sprekende man in Meersel-Dreef, die alle plekken aandeed waar zijn grootvader tijdens de tweede wereldoorlog was geweest. Jammer genoeg is de identiteit en de contactgegevens van de kleinzoon verloren gegaan in een PC-crash. Mogelijk staat de grootvader van de Dreefse bezoeker op de groepsfoto van Canadese soldaten getrokken tijdens de tweede wereldoorlog voor café ‘In ’t Hof van Holland’ van P. Jochems-Noyens, maar zekerheid is hierover niet. Het is een tijdsdocument dat slechts nog voor enkelen onder ons een levende herinnering is, het gebouw zelf is nog duidelijk herkenbaar aanwezig in het straatbeeld, ondanks verbouwingen.

DE WERELD VAN

NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 9

VA N U I T H E T S TA D H U I S Snelheidsbeperking op enkele plaatsen doorgevoerd

Voert Hoogstraten echt een sociaal grondbeleid?

Het voorstel dat het college tijdens de raad van september voorlegde aan de gemeenteraad leek vrij eenvoudig: het stadsbestuur zou een bedrag van 243.875 euro uit het grondfonds ter beschikking stellen aan het OCMW voor de renovatie van appartementen in de Mouterij. Een logische beslissing voor de meerderheidspartijen: er zit 2,7 miljoen euro in het grondfonds en met de aankoop van een stuk grond van woonmaatschappij De Ark en de bouw van bejaardenwoningen in MeerselDreef zijn er voorlopig maar twee uitgaven gepland, voor een totaal van 1,3 miljoen euro.

GEMEENTEBELEID Hoewel ook tijdens de gemeenteraad van september weer serieus met de wenkbrauwen gefronst werd bij de nieuwe evoluties inzake de grondruil voor de parking van de Mosten, bleef de oppositie deze keer wél zitten en zorgde toch vooral een ander voorstel voor beroering. Het bestuur stelde immers voor om het grondfonds te gebruiken voor renovatiewerken aan de Mouterij, terwijl dat geld eigenlijk bestemd is voor de aan- en verkoop van gronden voor sociale huisvesting.

Verder zouden zowel het ontwerp voor het cultuurhuis als het beleidsplan ruimte er dan stilaan toch aankomen, roken en drinken we straks niet meer op de speelpleintjes, verlaagt het stadsbestuur de snelheid op gewestwegen in (delen van) de dorpskernen naar 30 km/u, verrijzen in Hoogstraten binnenkort twee ‘tiny forests’, wacht de burgemeester tevergeefs op excuses en zoekt CD&V naar… gras uit 2020.

Voeten vegen Voor oppositiepartijen CD&V en Anders is er duidelijk toch meer aan de hand. Ze zijn het met het college eens dat de renovatie nodig is, maar verzetten zich tegen het feit dat het geld uit het grondfonds gehaald wordt. “Van onze schepen van financiën heb ik altijd begrepen dat we er niet slecht voor staan,” zegt raadslid Marc Haseldonckx (CD&V) daarover. “Maar nu wil het college wel geld onttrekken aan een potje dat daar helemaal niet voor dient? In ons reglement over het grondfonds staat duidelijk

dat het gebruikt moet worden ‘voor de verwerving van onroerende goederen, kaderend in een ruimtelijk verantwoord gemeentelijk sociaal huisvestingsbeleid’: ofwel ‘voor de aankoop van gronden met een strategische ligging’, ofwel ‘voor het tijdelijk overbruggen van een vervroegde aankoop van onroerende goederen in lopende projecten’.

De voeten vegen aan onze eigen reglementen?

Marc Haseldonckx (CD&V) De renovatie van gebouwen die we al in eigendom hebben komt dus helemaal niet in aanmerking. Het kan toch niet zijn dat wij als raadsleden gevraagd worden onze voeten te vegen aan onze eigen reglementen? Ofwel zoek je het geld voor de renovatie in je eigen begroting en gebruik je het grondfonds waarvoor het dient, ofwel pas je het reglement over het grondfonds aan.”

Door de bocht

De definitieve beslissing over het ontwerp voor een nieuw cultuurhuis op de site van de Pax is voor binnenkort, aldus schepen Arnold Wittenberg.

10 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Ook voor raadslid Fons Jacobs (Anders) kan deze werkwijze niet door de beugel. “De Mouterij heeft ons destijds niet veel gekost door allerlei subsidies, maar het is wel duidelijk dat het bestuur in de loop der jaren nagelaten heeft om het nodige onderhoud uit te voeren. En nu lonkt het college daarvoor naar het grondfonds, ‘want daar wordt toch niet veel mee

VA N U I T H E T S TA D H U I S gedaan’. Dat fonds heeft echter een andere doelstelling en deze renovatie voldoet aan geen enkel van de criteria in het reglement.

Het bestuur schrijft dat ook letterlijk in het dossier: ‘We wijken hiermee af van de strikte doelstelling en het beheer van het fonds zoals bepaald in het reglement.’

Het bestuur geeft dus toe dat het niet kan, maar gaat er toch mee voort. Verder lezen we: ‘De realiteit is dat besteding aan de aankoop van sociale kavels of gronden voor sociale kavels zo goed als onmogelijk is’, maar dat lijkt mij wel heel kort door de bocht. Het bestuur had de laatste jaren gerust gronden kunnen kopen op de hoek Molenstraat / Van Aertselaerstraat, bij De Tram of het huidige politiecommissariaat.

Maar daar is niks mee gebeurd.”

...hoe je dat gaat doen als het geld straks weg is?

Tinne Rombouts (CD&V) Ook raadslid Tinne Rombouts (CD&V) mengt zich in het debat. “Dit potje is destijds opgericht als een rollend fonds, dat betekent om te kopen en te verkopen met een sociaal doel.

En dus zeker niet om eenmalig te investeren waardoor het budget weg is. Bovendien lijkt mij de doelstelling van het fonds nog altijd niet bereikt en vraag ik me af hoe je dat gaat doen als het geld straks weg is.”

Ingetrokken “We weten inderdaad dat we afwijken van het reglement,” bevestigt burgemeester Marc Van Aperen (Hoogstraten Leeft). “Het is aan de gemeenteraad om vandaag te beslissen en vervolgens aan de hogere overheid om te beoordelen of die beslissing klopt. Volgens mij blijven we in de geest van het reglement. Het alternatief was om het grondfonds af te schaffen en dan vrij over de gelden te beschikken, maar daarvoor hebben we niet gekozen.”

Marc Haseldonckx is het daar niet mee eens: “Je neemt een risico door nu dit geld te gebruiken. De beslissing is onwettig. Er komt sowieso een klacht, dus zit je als bestuur binnenkort weer af te wachten en kan je niet voort met de renovatie. Is de financiële situatie zo rampzalig dat je geen 243.000 euro kan vinden in het meerjarenplan?” Haseldonckx wees er een klein jaar geleden bij de besparingsmaatregelen al op dat het bedrag in het grondfonds ‘bestemde gelden’ zijn, die het bestuur dus niet zomaar voor elk doel kan gebruiken.

De sociale woningen in de Mouterij zijn aan renovatie toe. Hoewel het reglement dat niet toelaat, wilde het bestuur daarvoor het grondfonds aanspreken.

Na een korte pauze waarin de meerderheidspartijen de vergadering even verlaten voor onderling overleg, laat burgemeester Van Aperen weten het voorstel weer in te trekken. “Volgende maand komen we met een aangepast voorstel, dat dan hopelijk door de volledige raad wordt goedgekeurd.”

Of het dan enkel gaat om een andere financiering voor de renovatie van de Mouterij, of ook over een bijsturing van het grondfonds, valt voorlopig nog af te wachten.

Tussentijds Tijdens de gemeenteraad van september presenteerde het bestuur naar jaarlijkse gewoonte ook de tussentijdse evaluatie van het meerjarenplan. Dat meerjarenplan loopt van 2020 tot en met 2025 en beschrijft het beleid dat de stad in die periode wil voeren, samen met de inkomsten en uitgaven die daarvoor voorzien worden.

Over het cultuurhuis op de site van de Pax, dat plaats moet bieden aan gemeenschapscentrum, muziek- en woordacademie, bibliotheek en dienst toerisme, lezen we dat het originele tijdspad intussen verlaten werd. Normaal gezien zou de aanvraag voor de omgevingsvergunning afgelopen zomer aangevraagd moeten zijn, maar dat bleek niet haalbaar. Na een eerste ontwerpronde ontving het bestuur eind 2022 aangepaste ontwerpen, die intussen door de jury beoordeeld zijn. Het is nu aan het college om de nodige besluiten op te maken.

Raadslid Joël Adams (CD&V) vindt de informatie over het cultuurhuis in het rapport erg beperkt en vraagt een uitgebreidere stand van zaken. Daarbij vraagt hij zich ook af wat de gevolgen zijn van de brand die afgelopen zomer de Pax trof, aangezien de stad intussen het gebouw in erfpacht heeft. Burgemeester Marc Van Aperen (Hoogstraten Leeft) antwoordt eerst vrij afgemeten dat de vragen schriftelijk beantwoord zullen worden, “omdat hij liever een volledig en correct antwoord geeft”. Raadsleden Tinne Rombouts en Hilde Vermeiren (CD&V) wijzen hem er echter op dat het college vragen enkel schriftelijk kan beantwoorden als een mondeling antwoord niet mogelijk is. Ze kunnen zich moeilijk voorstellen dat de stand van zaken van zo’n belangrijk dossier geen parate kennis zou zijn.

Als ook raadslid Maarten Leemans (Anders) uitleg vraagt “omdat over dit precaire dossier met grote impact op financiën, mobiliteit en ruimte intussen de wildste verhalen de ronde doen”, blijkt schepen van cultuur Arnold Wittenberg (Hoogstraten Leeft) wel bereid wat meer toelichting te geven. De jury heeft haar bevindingen inderdaad overgemaakt aan het college. De beslissing over het ontwerp kan binnenkort genomen worden, nadat nog een aantal juridische zaken zijn uitgeklaard.

De gevolgen van de brand in de Pax blijven beperkt voor de stad: het zijn de jeugdlokalen aan de achterkant die schade hebben opgelopen en gelukkig zijn de jeugdbewegingen intussen verhuisd naar Den Dijk. De werking

NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 11

VA N U I T H E T S TA D H U I S van het gemeenschapscentrum ondervindt daarvan dus geen nadeel.

Ruimte voor interpretatie Over het beleidsplan ruimte, dat al enkele jaren in opmaak is en waar de partijen uit de oppositie regelmatig naar vragen, lezen we in de tussentijdse rapportering dat een eerste versie en de rapportering over de milieueffecten klaar zijn. Het is nu aan het college om de tekst goed te keuren, waarna de verschillende adviesorganen er hun reactie op kunnen geven.

Hopen dat het geen kader wordt met veel ruimte voor uitzonderingen

Maarten Leemans (Anders) Voor raadslid Maarten Leemans (Anders) wordt dat hoog tijd: het project werd immers al in 2019 opgestart. Verwijzend naar het mobiliteitsplan dat na verschillende jaren studiewerk slechts een ‘mobiliteitskader’ werd (zie DHM 451) hoopt hij alvast dat het ‘beleidsplan ruimte’ geen ‘beleidskader ruimte’ wordt, “met veel ruimte voor interpretatie en uitzonderingen”. Raadslid Ward Baets (CD&V) vraagt alvast dat de raadsleden nog de nodige toelichting en kans tot bespreking krijgen vóór het plan goedgekeurd moet worden. Schepen van ruimtelijke ordening Piet Van Bavel (Hoogstraten Leeft) stelt de oppositiepartijen gerust: “Over het beleidsplan ruimte wordt kortelings gecommuniceerd.”

Pockets zoeken Ook het tragewegenplan, dat ertoe moet leiden dat de bestaande trage wegen verbeterd worden en waar mogelijk ook bijkomende trage wegen gerealiseerd of opnieuw in gebruik genomen worden, nadert stilaan zijn voltooiing. Het plan zou dit najaar nog afgewerkt en goedgekeurd worden. Over mobiliteit beschrijft het rapport verder nog dat achter de schermen nog steeds gewerkt wordt aan de plannen voor een heraanleg van de Minderhoutse Schoolstraat. Het doel is om daar een echte kind- en verkeersvriendelijke school-straat van te maken, maar het ontwerp blijkt een werk van lange adem. De tijdelijke opstelling met betonblok en gele plastic paaltjes is intussen al vijf jaar oud en wordt dus hopelijk binnenkort vervangen door een duurzame oplossing.

Intussen zoekt het bestuur ook nog altijd naar aanbieders van ‘parkingpockets’ in de vier

kwadranten van Hoogstraten-centrum, die de geplande centrale parking onder het plein in de Gravin Elisabethlaan zouden moeten vervangen. Twee concrete voorstellen zijn volgens de tussentijdse rapportering in onderzoek: als de eigenaren een vergunning krijgen voor hun project, kan een erfpachtovereenkomst opgemaakt worden. “We zijn op dit moment in elk geval afgestapt van het plan van één centrale parking,” zegt schepen van mobiliteit Jef Vissers (N-VA) daarover. “We werken nu aan de pockets. Het idee is om er vier te vinden, misschien komen er op termijn nog meer bij.”

Rook- en alcoholverbod De gemeenteraad werd gevraagd om een aanpassing goed te keuren aan het huishoudelijk reglement voor de speelpleinen. De aanleiding daarvoor was enerzijds een nieuwe schrijf- en huisstijl, maar anderzijds ook de wens van het bestuur om roken en vapen op de speelpleinen te verbieden. De jeugdraad gaf daarover een positief advies en stelde voor om zelfs nog verder te gaan door een verbod op verdovende middelen toe te voegen. Het college volgde dat idee, waardoor dus niet enkel roken vanaf nu verboden is op de openbare speelpleinen, maar ook alle vormen van druggebruik.

Onafhankelijk raadslid Michel Jansen had er graag ook nog een alcoholverbod aan toegevoegd gezien, “en liever nog op het hele grondgebied, want er wordt nogal wat verbruikt op de Hoogstraatse zitbanken en vensterbanken”. De burgemeester stelt Jansen alvast gerust: zo’n algemeen alcoholverbod op het openbaar domein - met uitzondering van de terrassen - blijkt effectief in de maak te zijn.

... er wordt nogal wat verbruikt op de Hoogstraatse zitbanken en vensterbanken Michel Jansen

Hopelijk wordt daarbij rekening gehouden met nieuwjaarsborrels en andere buurtfeesten. “Het is trouwens onnodig om dat apart op te nemen in het speelpleinreglement,” merkt raadslid Tinne Rombouts (CD&V) nog op, “aangezien alcohol sowieso al onder de ‘verdovende middelen’ valt.”

De parkingsaga Wie dacht dat de saga rond de parking van de Mosten en de grondruil tegen een weide

12 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

in Meerle intussen van de baan zou zijn (zie DHM 450 en 451) komt bedrogen uit: tijdens de raad van september volgde deel 3 van het verhaal en het ziet er voorlopig niet naar uit dat alles volledig uitgeklaard is.

Een korte samenvatting van wat voorafging.

De gemeente huurde als parking voor de Mosten al jarenlang een weide tegenover het recreatiedomein en wil die nu in bezit krijgen via een grondruil: de eigenaar krijgt een andere weide die in eigendom is van het OCMW. Haren in de boter: de oppositie betwist de ruil omdat de weide in Meerle bijna dubbel zo groot is en volgens het schattingsverslag toch evenveel waard zou zijn, een eerder schattingsverslag met hetzelfde totaalbedrag maar met een andere oppervlakte ontbrak in het gemeenteraadsdossier, en de landbouwer blijkt de grond in Meerle als sinds 2020 in gebruik te hebben zonder daarvoor een vergoeding te moeten betalen. Dat leverde het college alvast een aantal klachten op bij de toezichthoudende overheid, waarna de burgemeester en schepenen tijdens de vorige raad weigerden meer antwoorden te geven dan ‘dat de zaak onderzocht werd’. En dát was dan weer de reden dat de oppositiepartijen tijdens de vergadering van augustus misnoegd opstapten uit de raadzaal.

Huiswerk Intussen blijkt schepen van sport Arnold Wittenberg zijn huiswerk gemaakt te hebben. Ook hier een poging tot korte samenvatting: rond 2020 lag een ander voorstel voor de grondruil op tafel, waarbij de eigenaar van de parking nog een bepaalde som zou bijbetalen. Op basis van dat voorstel werd de landbouwer op de OCMW-grond in Meerle al opgezegd en nam de eigenaar van de parking die in gebruik vanaf september 2020. De deal ging echter niet door, waardoor het voorstel én het schattingsverslag voor Wittenberg ook niet thuishoorden in het dossier van de uiteindelijke grondruil.

Dat in tussentijd bij bestuur en administratie geen belletje afging om een tijdelijke overeenkomst te maken voor het gebruik van de grond in Meerle, wijt de schepen onder meer aan de lange onderhandelingen om tot een nieuw akkoord te komen over de parking. “Bovendien hebben we bij nazicht van alle landbouwgronden van het OCMW moeten vaststellen dat niet voor elke grond die in gebruik is gegeven een overeenkomst bestaat,” aldus Wittenberg.

“Dit was of is blijkbaar een gangbare zaak binnen het OCMW over verschillende legislaturen heen, waarbij voor bepaalde gronden enkel mondelinge afspraken werden gemaakt.”

Ook dat zou ertoe bijgedragen hebben dat er geen reflex was om een overeenkomst over het gewijzigde gebruik van de grond af te sluiten.

VA N U I T H E T S TA D H U I S Wittenberg wil de situatie in elk geval rechtzetten en zal dus inderdaad het gebruik vanaf september 2020 alsnog laten aanrekenen.

Het bestuur wil in één beweging ook voor alle andere gronden de nodige overeenkomsten opmaken. Tot de gouverneur uitspraak heeft gedaan over de kwestie van het schattingsverslag gaat de ruil van de gronden in elk geval niet door.

Minachting ten opzichte van de burgemeester en schepenen Marc Van Aperen Hoogstraten Leeft)

Excuses

Burgemeester Van Aperen vult daarop nog aan: “Over de vorige gemeenteraad las ik dat het bestuur ‘pertinent weigerde antwoorden te geven’ en dat het ging over ‘onbehoorlijk bestuur’. Wel, ik geef in de gemeenteraad geen antwoord als ik het niet ken, om niet het verwijt te krijgen maar een half of een onvolledig antwoord gegeven te hebben. Ik moet zeggen dat die woorden mij wel hebben geraakt. Ik had het gevoel bijna weggezet te worden als leugenaar. De oppositie had het over een minachting van de gemeenteraad, maar ik moet zeggen dat ik hun opstappen ervaren heb als minachting ten opzichte van de burgemeester

en schepenen. Ik was eigenlijk van plan verontschuldigingen te eisen, maar dat ga ik niet doen. Het zou wel fijn zijn als er toch spontaan excuses zouden komen.”

“Ik begrijp niet van wie of waarover u excuses verwacht,” antwoordt raadslid Tinne Rombouts daarop, “maar het bestuur heeft toen wel degelijk gezegd niet te willen antwoorden zolang het onderzoek loopt, ook op de vragen die helemaal niet een onderzoek zaten. Ik stel bovendien vast dat er nogal altijd vragen onbeantwoord blijven en dat de schepen nu ook nieuwe zaken naar boven brengt, waarschijnlijk enkel om daarover een soort sfeer te scheppen.”

Gras gezocht Raadslid Jos Matthé, die zelf nog OCMW-voorzitter was, voelt zich aangesproken en neemt het woord. Hij is destijds zelf niet met pachtovereenkomsten bezig geweest, stelt hij, die waren van voor zijn tijd, maar voor verschillende percelen waren er wel degelijk gebruiksovereenkomsten waarbij een vergoeding werd gefactureerd voor het landbouwgebruik en waarbij ook kosten voor bemesting en inkomsten voor de verkoop van het gras in rekening werden genomen. Een aantal kleine stukjes landbouwgrond werd tijdens zijn beleidsperiode al verkocht.

Raadslid Tinne Rombouts blijft met onbeantwoorde vragen zitten. Zo zou zij bijvoorbeeld graag weten wat er met de grasoogsten van

Ook in de Gelmelstraat tussen de Vrijheid en de Gustaaf Segersstraat komt een snelheidsbeperking tot 30/u. het perceel gebeurd is in de periode tussen het vertrek van de eerste landbouwer begin 2020 en de ingebruikname door de andere landbouwer in september van dat jaar. Ze herhaalt dat het voor haar nog altijd niet duidelijk is wie er nu precies toestemming heeft gegeven voor het gebruik.

Daarop antwoordt schepen Wittenberg alvast dat de verantwoordelijkheid bij hem lag en dat hij die dan ook op zich neemt. De vraag naar een vergoeding is volgens hem gewoon door de mazen van het net geglipt, daarbij was hij niet te kwader trouw. Over het gras is hij niet op de hoogte, maar hij laat het onderzoeken.

Dat wordt dus weer vervolgd.

De vraag blijft natuurlijk of het de dag van vandaag nog logisch is dat een lokaal bestuur landbouwgronden bezit en ter beschikking stelt. En of het niet logischer is om louter in te zetten op strategisch gelegen gronden die de hele gemeenschap ten goede kunnen komen of, zoals in het punt over het grondfonds ter sprake kwam, gronden te gebruiken voor sociale huisvesting.

Snelheidsbeperking 30 km/u

Op de plaats in de Vrijheid waar vorige lente nog een dodelijk ongeval gebeurde, wordt de snelheid verlaagd tot 30 km/u. De parkeerplaatsen blijven er voorlopig onaangeroerd.

Begin oktober maakte het stadsbestuur bekend dat het de toegelaten snelheid zou verlagen tot 30 km/u op een deel van de Vrijheid / Van Aertselaerplein (tussen Tinnenpotstraat en de aansluiting met de Minderhoutsestraat), de Gelmelstraat (tussen de Vrijheid en de Gustaaf Segersstraat), Meerdorp (tussen Het Lak en Hoogeind) en Meerledorp (tussen de Langstraat en de Hazenweg). “Dit is een eerste concrete maatregel uit het beleidskader

NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 13

VA N U I T H E T S TA D H U I S voorlopig enkel de snelheid op de N14 verlaagd wordt. De omzetting naar een grotere zone 30 moet voorlopig eerst “onderzocht worden”.

Tiny forests Als onderdeel van het klimaatplan zien we in Hoogstraten de komende jaren twee ‘tiny forests’ verschijnen. Voor wie het concept nog onbekend in de oren klinkt: een tiny forest is een dichtbegroeid, inheems bos ter grootte van een tennisbaan. Zo’n bosje zou een prettige plaats zijn voor vlinders, vogels, bijen en kleine zoogdieren, maar ook voor mensen: het is een plek om elkaar te ontmoeten en kinderen kunnen er wat leren over natuur. Om dat leren te stimuleren, kan een tiny forest ook aangeplant worden door kinderen en wordt het geadopteerd door een school die er ook buitenlessen geeft.

In Meerdorp tussen Het Lak en Hoogeind, is een snelheidsbeperking geen luxe… Bij de buren in Meerledorp geldt eenzelfde regeling voortaan tussen de Langstraat en de Hazenweg. mobiliteit dat de gemeenteraad in augustus goedkeurde,” klonk het in de communicatie.

“Een verlaging van de snelheid in een aantal dorpskernen met veel doorgaand verkeer is een logische stap. Het gaat om delen van gewestwegen met gemengd verkeer, waar fietsers op de rijbaan moeten rijden.”

Hoewel het inderdaad een ‘logische stap’ is, wijkt de uiteindelijke maatregel wel af van het initiële idee van het stadsbestuur. De directe aanleiding voor de maatregel was immers het dodelijk ongeval dat eind mei plaatsvond op de Vrijheid, op het gedeelte zonder fietspad waar de snelheid nu wordt verlaagd. Toen ze werd ingehaald door een tractor kwam een fietsster ten val en overleed ter plaatse. Kort daarna volgde een overleg tussen de stad en het Vlaamse Agentschap Wegen en Verkeer, dat instaat voor het beheer van gewestwegen zoals de Vrijheid. Op de vraag of dit gevaarlijke gedeelte van de Vrijheid ingericht zou kunnen worden als fietsstraat (waarbij auto’s verplicht achter de fietsers moeten blijven), antwoordde AWV echter negatief. Ook een verbod op inhalen of een volle middenlijn bleek voor het agentschap op gewestwegen niet mogelijk.

De enige optie was dan ook om de snelheid op dergelijke stukken met fietsers op de rijbaan binnen de bebouwde kom te verlagen naar 30 kilometer per uur. Of er ook gesproken is over het feit dat op dit stukje Vrijheid een goeie 20 geparkeerde auto’s maar liefst 2 meter van de schaarse wegbreedte innemen ten koste van de fietsers, is niet meteen duidelijk. In het

goedgekeurde mobiliteitskader staat immers als ‘belangrijk principe’ dat parkeren ondergeschikt is aan het STOP-principe: comfortabele bereikbaarheid voor voetgangers en fietsers en gebruikers van openbaar vervoer primeren op autoparkeren.

Koudwatervrees De aanpassing naar 30 km/u bleek bovendien niet enkel haalbaar voor het stukje Vrijheid / Van Aertselaerstraat, maar meteen ook voor de gevaarlijke stukken Gelmelstraat tot aan de bushalte bij het Spijker, Meerdorp en Meerledorp. Het stuk Gelmelstraat van bushalte tot aan de Lindendreef voldoet dan weer niet aan de regels van AWV, drie andere stukken gewestweg in Meerle echter wel: de Kerkstraat en Ulicotenseweg tot aan de Lage Rooy, en de Chaamseweg vanaf het centrum tot aan de straat Elsakker.

Toch koos het college er niet voor om in die drie Meerlese straten de snelheid ook te verlagen. Omdat de dienst mobiliteit vreest dat mensen de Lage Rooy en Hazenweg als sluipweg zouden nemen om de snelheidsbeperking in de Kerkstraat te vermijden, lag immers het voorstel op tafel om in Meerle een grote zone 30 in te voeren tussen Schuivenoord in het noorden, Rondeelweg in het oosten, Lage Rooy in het zuiden en de N14 in het westen.

Die maatregel zou meteen passen in het nieuwe mobiliteitskader, dat 30 km/u wil invoeren in de ‘woonkamers’ in de dorpscentra.

De koudwatervrees bij het college bleek echter toch nog wat te groot, waardoor in Meerle

14 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

De stad screende verschillende mogelijke locaties en koos uiteindelijk voor een terrein van 416m² achter parking Paterswiel in MeerselDreef en een ingesloten stuk van 450m² in de Heimeulenstraat in Meerle. Op beide gronden groeit nu vooral gras en ze liggen dicht genoeg bij bewoning en scholen. Andere mogelijke plekken waren de site van de melkerij in Meerle (waar te weinig zekerheid was wat er op termijn met de grond zou gebeuren) en de ruimte voor de voormalige pastorij (waar al verschillende bomen staan, waardoor te weinig plaats zou overblijven voor nieuwe aanplanting), een terrein in de Donckstraat in Meer (dat al een ander gebruik bleek te hebben) en een stuk aan de Finse piste in Hoogstraten (waar het bestuur liever een toekomstige invulling voor sport niet in gevaar wou brengen).

De bosjes in Meersel-Dreef en Meerle worden nog aangeplant in het plantseizoen 20232024. De coördinatie ligt bij GoodPlanet Belgium vzw, die ook instaat voor het educatieve traject met de scholen. (twi)

BLOEDAFNAMES

_____ HOOGSTRATEN _____ Rode Kruislokaal, Slommershof 18 17.00 - 21.00 uur 24/11 en 29/11

_____ MEER _____

Gemeentelijke basisschool De Meerpaal, Terbeeksestraat 6 17.30 - 20.30 uur 27/12

_____ MEERLE _____ Parchiezaal Ons Thuis, Gemeenteplein 2 17.30-20.30 uur 4/12

STRAAT IN DE MAAND

Leemstraat

Leemstraat Hoogstraten

Een achterstraat met leemgrond…

WONEN De Leemstraat - bijna hartje Hoogstraten, geprangd tussen de ’s Boschstraat en de Vrijheid.

Met een opmerkelijk gevarieerd beeld: dicht bij het centrum een aaneengebouwde huizenrij, pas verder in de straat steeds meer recente, ruime en alleenstaande woningen.

Straatnaam De naam Leemstraat verwijst naar de bodemgesteldheid, leemgrond dus. Men zal er leem hebben kunnen steken, eertijds gebruikt in de bouw. Het is een veel voorkomend toponiem, in vele gemeenten vind je dus een Leemstraat. In Beerse, Malle en Sint Lenaarts, om er maar enkele te noemen. Ook in Antwerpen is er bijvoorbeeld de Lange Leemstraat.

In de 15de eeuw gebruikte men blijkbaar Achterstraat als naam, pas vanaf 1666 werd het Leemstraat. In die tijd stonden er bijna geen huizen. In het begin van de straat stonden er enkele, ook helemaal op het einde nog twee. Dat was alles. Stilaan kwamen er meer huizen.

De woningen vooraan in de straat aan de oostzijde zijn allemaal tegen elkaar aangebouwd en al dikwijls gemoderniseerd of verbouwd tot appartementen. Aan de westkant is soms nog duidelijk te zien dat ze de achterzijde vormen van de gebouwen in de Vrijheid, waaronder de achterzijde van de kantoren van de politie. Verder in de straat richting Minderhout zien we jongere en modernere woningen met een grote verscheidenheid.

Drie zijstraten komen uit in de Leemstraat. De Molenakker was er al langer, de verkavelingen van de Leemakker en Koolhof zijn nog recent.

De bewoners Diana Iancu

“Super om in deze rustige straat te wonen” In de appartementen vooraan in de straat wonen veel Roemenen. Diana Iancu fietste met haar elektrische step naar de garage achteraan. Zij was bereid om even te babbelen, sprak al goed Nederlands en gebruikte wanneer het niet duidelijk was de hulp van een vertaalapp.

“Ik woon hier al 5 jaar,” zegt ze. “Ik werk voor een poetsbureau. Eerder woonde ik 12 jaar in Italië. Mijn zoontje woont bij mij en ik ben zwanger van een tweede kindje. Mijn man werkt in Lier, om niet te veel kilometers te moeten doen komt hij een keer per week naar Hoogstraten. Mijn moeder woont ook hier. In de appartementen rondom ons wonen er heel veel Roemenen, hoeveel weet ik niet, maar veel... Eén Belg en de rest zijn allemaal Roemenen.”

NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 15

STRAAT IN DE MAAND

Nin Lanslots

Leo en Lief

Nin Lanslots

“Het zicht dat wij hier hebben achter ons en naast ons, is onbetaalbaar,” klinkt het, iets wat we graag beamen. Vlak voor onze voeten kwam er een eekhoorntje kijken. “Je ziet het, het is hier zalig wonen, dicht bij het centrum en toch in de natuur,” zeggen Leo en Lief. “Weet je dat we hier onlangs nog reeën zagen lopen? Het is alweer eventjes geleden, maar het zou toch spijtig zijn moesten ze de grond achter ons kunnen verkavelen. Ook naast ons was er eerder een poging om te verkavelen.

Wij zijn er geen voorstander van. Laat ons maar ons stukje natuur!”

“Ik wil hier nooit meer weg” Terug op de straat bots ik op Nin Lanslots. Zij woont aan de overkant in een van de appartementen. Zij was aan het wandelen met Liesbeth Geenen, een buurvrouw uit Koolhof. Veel tijd voor een babbel is er niet. Op de vraag of ze gelukkig is in de Leemstraat, zegt ze: “Ik woon hier al 20 jaar en ik wil hier nooit meer weg.”

Leo Swaegers en Maria Janssens wonen wat verder in de straat. “Wij wonen hier vanaf september 1968. In het begin waren we de jongsten en kenden we iedereen. Vroeger voetbalden we vooraan in de straat, daar waar de wegversmalling is. De opstelling was telkens dezelfde: de heren tegen de boeren…”

Leo is er ondertussen 88 en Maria 83. “Nu zijn we de oudsten en kennen we vele van onze buren niet meer. Het is moeilijker om contacten te leggen met de buren. Sporadisch gebeurt dat wel, maar dat is dan wegens noodzaak. Ze hebben dan iets nodig, geld, een fietspomp of iets anders. Ons huisnummer is opgedeeld in A, B, C en D en daarom krijgen we geregeld verkeerde post en belandt er ook post bij de buren zoals rekeningen en pakjes.”

“We hebben hier altijd graag gewoond en ook nu nog,” besluiten ze, “Het is vlakbij het centrum met alles kortbij zoals een bakker en een apotheker.”

Jef Blockx en Bernadette Vandereyker

“We liepen door den Angelique” Jef Blockx is opgegroeid in de Leemstraat en woont er nu opnieuw al meer dan 10 jaar. Daar moest ik zeker eens aanbellen.

“Wij woonden vooraan in de Leemstraat, zegt Jef. “Mijn vader Bert Blockx, zo werd verteld, deed in Hoogstraten de lamp branden want hij was elektricien van de gemeente. Waar we nu wonen waren vroeger, zeg maar 70 jaren geleden, tuinbouwgronden. Die akkers, dat was onze speeltuin. Samen met mijn tweelingbroer plukten we er aardbeien, zwarte en rode bessen en sprongen over de gracht en liepen we door ‘den Angelique’ (Engelwortel, Angelica). Misschien ken je dat nog wel, het zijn kruidachtige bloemen en de struiken werden 1 tot 2 meter hoog. Daar liepen we dan onderdoor. Die gracht die ligt er nog steeds.

Kom maar eens kijken…”

Leo Seeuws en Lief Boeykens

“Het zicht dat wij hebben is onbetaalbaar” Leo Seeuws en Lief Boeykens bouwden hier hun huis in 1984. “Wij hebben de grond gekocht toen het nog uitbreidingsgrond was. Later kwam er een nieuwe wet waardoor het mogelijk was om te bouwen.

Het was dus erg open, in het begin hebben we mais verbouwd op de grond. We hebben wel wat problemen gehad met de boer die deze grond bewerkte voor wij dat deden. De eigenaar vertelde dat met die boer alles was geregeld, maar die laatste dacht daar helemaal anders over. Hij wilde geld voor onze mais…

Toen wij hier kwamen wonen, stond het huis naast ons er al wel, en op het einde van de straat waren er nog enkele huizen. De enige huizen die er al langer stonden waren die van in het begin van de straat, dus aan de kant van de ’s Boschstraat.”

16 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Jef en Bernadette

STRAAT IN DE MAAND Het mag gezegd worden, niet enkel het interieur bij de ingenieur-architect is prachtig, ook zijn tuin is een juweeltje. “Onze woning werd gebouwd in 2008. Wij wonen hier sinds 2009, ongeveer op dezelfde tijd dat Koolhof werd ontwikkeld. De Leemakker was er al eerder. In het begin had ik wel wat schrik van het drukke verkeer in de straat, maar ik vind dat dit best meevalt. De ’s Boschstraat is veel drukker.

Het is hier heel rustig wonen, terwijl het hier midden in het centrum is.

In het begin van de straat stonden vroeger slechts enkele huizen. Die zijn nu allemaal verbouwd en achteruit gezet. Aan de overkant van de straat stonden minder huizen, maar daar waren ingangen van de tuinen van de Vrijheid en er waren ook enkele bedrijfjes.

Er was een loodgieterij, een leerlooierij, een slachterij en een zagerij. Vooral die laatste was ook wel een speeltuin voor ons. We kropen over de bomen die moesten worden verzaagd, het was misschien onverantwoord maar zo ging dat toen.

Vooraan is er ook een trage weg die loopt van de Vrijheid tot aan de Gelmelstraat. Het is een padje dat vertrekt in de Vrijheid, dat de Leemstraat kruist en uitkomt in de ’s Boschstraat en vroeger zo verder liep over een zandweg, nu Postweg, tot aan de Gelmelstraat. Verder in de straat was er vooral ‘achtergrond’, een weide van het kerkfabriek, die in het gewestplan te boek stond als uitbreidingszone waar mogelijk ooit kon worden gebouwd wanneer de ontwikkeling van de achterliggende grond niet in het gedrang kwam.

Het is een van de oudste straten in Hoogstraten, er zit veel leem in de grond. Leem is een mengsel van klei en zand. Vroeger was dit een kasseiweg, die liep tot aan de Molenstraat.

Daarna was er een paddeke dat naar het kapelleke van Minderhout liep.”

Of het koppel hier blijft? “In de loop der jaren hebben we verschillende plannen gesmeed. Zouden we naar Antwerpen trekken?

Uiteindelijk bleek ik toch wel honkvast, want

ik ben in de straat komen wonen van mijn ouders en mijn grootouders. Ik ben hier altijd gelukkig geweest en we hebben bewust een huis gebouwd waar we een vakantiegevoel bij hadden. Dus we zullen hier nog lang blijven wonen, maar je weet het natuurlijk nooit…”

Staf Van Hullebusch en Magda Deceuster

“Wij hadden zicht tot op de Vrijheid” “Wij bouwden onze woning in 1983 en wonen er nu dus al 39 jaar,” zegt Magda Deceuster. “We zijn afkomstig van Brecht, ik gaf les op het Spijker en Staf werkte in Brussel. We zochten dus iets dichter bij mijn werk, dicht bij het centrum en toch in het groen. Wij woonden hier vroeger helemaal in het groen. Behalve Gerard Mariën waren het allemaal jonge mensen zoals wij toen. 4 huizen met jonge kinderen die speelden waar nu Molenakker is. We hadden zicht tot op de Vrijheid.

Ik heb het wel spijtig gevonden dat de Leemstraat geen echte buurtwerking had zoals in sommige gebuurten. Destijds met Begijntjes laat besluit sloten de meesten zich aan bij de Statie. Staf was destijds ook in het bestuur van dat gebuurte samen met Cis Verboven en Jef Geerts. De bewoners in het begin van de straat sloten aan bij het Begijnhof.

Nu is het allemaal hard veranderd. De mensen in onze buurt zijn allemaal naar appartementen getrokken, maar wij willen hier nog zo lang mogelijk blijven wonen. We willen misschien wel verbouwen zodat het zelfs rolstoelvriendelijk wordt. Ook nu zijn we omringd door jonge mensen, allemaal toffe mensen, wij zijn de oudjes in de buurt. Staf organiseerde een keer een tentoonstelling, een open atelier, helemaal niet bekendgemaakt, maar de buren waren plots allemaal daar om eens te komen kijken. Dat hadden we echt niet verwacht. We waren blij verrast.

Staf en Magda In het begin van de straat wonen een aantal mensen die we helemaal niet kennen. Je kunt daar soms moeilijk contact mee leggen. Zij blijven dikwijls in hun eigen wereld. Ik moet er wel eens aanbellen voor de gezinsbond maar het is moeilijk. Ik doe dan mijn uiterste best, maar toch lukt het gesprek dikwijls niet.

We vinden het heel spijtig dat er in de Leemstraat nog altijd geen fietspad en geen voetpad is. Het zou een fietsstraat kunnen zijn of een straat met eenrichtingsverkeer. De kinderen van Minderhout, Meer, Meerle en MeerselDreef rijden allemaal langs hier naar school en vele mensen die de weg kennen fietsen langs hier naar Minderhout en verder. Dikwijls is er een omleiding langs hier en dan is het echt gevaarlijk. Ook nu met de vele bouwwerken in de Vrijheid kiezen vele automobilisten voor deze sluipweg. Sommigen scheuren de Molenakker voorbij alsof de Leemstraat een hoofdweg is terwijl ze voorrang van rechts moeten geven.” (rob)

Mac Ryan

Borduuratelier

Borduurwerk voor bedrijven en particulieren

BEZOEK ONZE TOONZAAL

Minderhoutdorp 66 2322 Minderhout Tel 03 314 40 46 info@macryan.be JE VIND T BIJ ONS DE BEST E MERKEN OPENINGSTIJDEN ma t/m vr van 9.00-17.00 u za op afspraak 10.00-12.00 u

www.macryan.be

NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 17

CULTUUR

Musia Mwankumi in een toneelbewerking van Gangreen 1

“Schaambot” en het gedachtengoed onder de woorden…

THEATER Op 14 september ging in De Studio de voorstelling “Schaambot” in première en ondertussen is ze begonnen aan een tour langs de cultuurhuizen in Vlaanderen. Op 5 december staat het stuk in De Warande in Turnhout geprogrammeerd. Valentijn Dhaenens en Musia Mwankumi gaan hierin op een prangende manier aan de slag met “Black Venus” van Jef Geeraerts.

Deze eerste roman van de Gangreen-cyclus was lang een typisch leeslijst-boek. In 2015 werd het opgenomen in de literaire canon en er in 2020 er weer uitgegooid, wat voor een intense discussie zorgde. Aanleiding voor Valentijn Dhaenens van het toneelgezelschap Skagen om er een toneelopvoering van te maken, samen met de in Wortel en Minderhout opgegroeide Musia Mwankumi.

Jef Geeraerts (1930-2015) is u wellicht bekend van zijn thrillers zoals ”De zaak Alzheimer” en “Diamant”, maar in de jaren 60 en 70 schreef hij ook over Congo, waar hij gewerkt had als koloniaal ambtenaar. In “Gangreen 1 - Black Venus” uit 1968 zette hij zijn eigen ervaringen in Congo op papier en op wat voor een manier! Het boek zit vol seks en geweld en werd mettertijd ook verguisd wegens openlijk racisme, vrouwenhaat en pedofilie. Verguisd, maar tegelijk ook geprezen. Het heeft dus een bewogen geschiedenis achter de rug. Het kreeg in 1969 de Driejaarlijkse Staatsprijs voor Proza, terwijl de toenmalige minister van justitie het in beslag liet nemen wegens ‘obsceen’, waardoor hij het boek en zijn auteur Jef Geeraerts ongewild een ongelooflijke boost gaf.

Valentijn Dhaenens (46) las het boek toen hij 20 was. Maar hoe nu omgaan met literair erfgoed dat vandaag als kwetsend en ranzig wordt ervaren, wat het voor velen eigenlijk altijd al was? Met die vraag gingen hij en Musia aan de slag. “Voor mij was de belangrijkste vraag: hoe kan dit boek een stapsteen zijn om thema’s die in het boek naar voor komen, en ook in ons dagelijks leven aanwezig zijn, te bespreken. Welk wereldbeeld presenteert het boek en hoe zien we dat wereldbeeld in ons dagelijks leven doorsijpelen?”

Bonte Beestenboel Musia werd geboren in Gent maar kwam op 5-jarige leeftijd met haar moeder, Ilse Somers, naar Wortel. Haar vader Dominique Mwankumi, geboren en geboren en getogen in Kinshasa, Congo, was naar België gekomen om in Brussel aan de academie verder te studeren als illustrator en had daar kennis gemaakt met haar moeder. Ze woonden een tijd samen in Gent.

Ondertussen was de relatie verbroken, vader verhuisde naar Brussel en

18 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Musia Mwankumi later naar Londen. Musia kwam met haar mama mee naar Wortel, naar de Bonte Beestenboel. Momenteel woont Musia in Gent.

Musia: “De Bonte Beestenboel was een paradijs om in op te groeien als kind, met al de dieren, met de speeltuin, met de natuur. Dat mis ik vandaag wel hard, in Gent moet ik een heel eind fietsen om een koe te vinden die ik kan aaien” (lacht). “Lagere school liep ik in Turnhout, in de Freinetschool “De Regenboog”, een heel leuke school. Daarna naar het ASO in het Spijker en vanaf het 5e jaar naar het H. Graf in Turnhout voor Woordkunst en Drama. Een heel toffe omgeving, het paste veel meer bij me dan het strikte keurslijf van het ASO. Het was er ook veel diverser publiek. Ik merkte meteen, ‘tiens, hier ben ik toch niet de enige met een kleur, hier ben ik gewoon Musia en niet meer een van de weinige mensen van kleur’.“

Kleur “Dat was in Hoogstraten wel lange tijd het geval en in ben me daar druppelsgewijs van bewust geworden. In het 1e middelbaar ben ik gepest geweest, maar ik kan niet echt zeggen dat het vanwege mijn huidskleur was. Maar als kind zoek je een reden. Later is dat gebeterd en heb ik best een fijne vriendenkring opgebouwd. In de klas in Turnhout was iedereen bijzonder, vooral luid en heel aanwezig (lacht).

Dat was verrijkend, veel afwisseling en veel ruimte. Het paste beter bij wie ik ben.

Voor mijn studies heb ik lang getwijfeld, al zou het wel in een kunstrichting zijn. Want ook tekenen trok me heel hard aan, ik doe dat trouwens nog steeds. Er zitten tekeningen van mij in de voorstelling. Het werd uiteindelijk de makers- en acteursopleiding in KASK in Gent. Die opleiding was niet alleen acteren, maar ook alles errond, zoals regie, decor, …. Ik werd dus niet meteen in één richting gedwongen. Ik heb

CULTUUR me er goed thuis gevoeld, al was het wel weer terug een wit instituut.

Maar er werd wel veel over gesproken, het instituut leerde de studenten kritisch te zijn, zichtzelf te bevragen. Dat gold trouwens ook voor mij.

Fijn om mee te maken, wel vermoeiend. Ondertussen is de instroom wel veel diverser geworden.”

De zaak Shell In mei van dit jaar heeft Musia eindelijk ook haar afstudeerproject opgevoerd. Wel met vertraging, maar dat betekent niet dat ze in de tussentijd heeft stilgezeten: “Dat werd vanuit de opleiding ook gestimuleerd.

Tijdens een stage in Amsterdam die heel goed was opgepikt, heb ik meegewerkt aan “De zaak Shell”, een stuk dat de klimaatverandering als thema heeft. Het kreeg prijzen, ik werd zelfs genomineerd voor een acteerprijs. Ineens kreeg ik veel jobaanbiedingen. De combinatie met de studie was best pittig. Maar ik heb veel ervaring kunnen opdoen, ook in Nederland.

Mijn afstudeerproject “Do you love her?” heb ik gedaan met medestudenten waar ik eerder ook al mijn bachelorproef mee had gedaan: Abigail Gypens, Maria de Cort en Madonna Lenaert. We hebben samen “Het Magdalena Collectief” gevormd, een jong, vierkoppig en intersectioneel feministisch dramacollectief. Onze artistieke praktijk wordt gevoed door een academische praktijk, een interesse in mythologie, en een onderliggend activistisch verlangen. Daar willen we nu verder mee aan de slag, het ook een deftige structuur geven.”

Schaambot Hoe kwam het theaterproject “Schaambot” op haar traject? “Valentijn heeft me gevraagd via een kennis. Hij wilde graag iets doen met ons Vlaams Erfgoed. Eerder maakte hij al een voorstelling omtrent de klassieker “Het gezin Van Paemel”. Hij kwam met “Black Venus”, dat hij op 20-jarige leeftijd gelezen had. Ik kende het niet, maar ben het dan beginnen lezen “Jezus, dit is pittig” dacht ik meteen. Belangrijk dat we het daar eens over hebben. En erover praten met een “witte heteroseksuele cisgender man van meer dan 20 jaar ouder” vind ik sowieso interessant. Het boek geeft aanleiding om het over belangrijke dingen te hebben: racisme, vrouwenhaat, seksisme, kolonialisme.

Musia tijdens een schrijfmarathon voor Amnesty International in Hoogstraten het n-woord. Je hoeft de woorden niet uit het boek te schrappen, maar je wel bewust zijn van de impact ervan.”

Kolonialisme “Nu, Valentijn is in de voorstelling niet Jef Geeraerts, en ik identificeer me niet met de meisjes in het boek. We leven gelukkig ook niet meer in die tijd. Maar we reflecteren wel aan de omstandigheden, naar het kader dat het kolonialisme mogelijk heeft gemaakt. Dat is nog niet verdwenen, het heeft andere vormen aangenomen. Onze westerse welvaart steunt nog steeds veel op die fundamenten, we steunen nog op rijkdommen die we hebben verworven onze kolonisatie van Congo en in het heden maken we nog steeds gebruik van grondstoffen van armere niet-westerse landen zonder daarvoor behoorlijk te betalen.

En dat ruikt naar neokolonialisme. En omdat ik, ook als persoon van kleur persoon, in een westers land woon, maak ik daar zelf deel van uit. Ik heb ook een smartphone met kobalt erin, wellicht uit de mijnen uit Congo. Maar radicale veranderingen zijn moeilijk, er samen aan werken - niet alleen mensen van kleur die witte mensen dingen uitleggen, sàmen in conversatie gaan - is nodig om een omslag te bewerken.

Over taal ook. Ik voel dat er veel aan het verschuiven is, anti-woke, en dat vind ik eng. Het gaat over uitspraken die mensen doen die zich beperkt voelen in hun vrijheid om te zeggen wat ze willen. Maar die geen rekening houden met de mensen die ze ermee kwetsen, er niet om malen als je zegt dat het pijn doet. Als woorden terug de ruimte krijgen, krijgt het gedachtengoed onder die woorden ook terug ruimte.

Dat komt in de voorstelling aan bod, omdat we de woorden van het boek aan mekaar voorlezen en hardop lezen komt hard binnen. Zoals

Het maken van het stuk was zeker confronterend. Ik heb een witte en een zwarte ouder, draag tegelijkertijd twee geschiedenissen mee. Maar het contact is ongelijk, ik ben opgegroeid in een witte context. Ik word hier gezien als een zwart persoon, maar representeer daar de totale betekenis niet van. Ik ben slechts zijdelings in contact gekomen met de zwarte context. Enkele keren per jaar zie ik mijn vader in Londen, in Congo ben ik nog niet geweest. Ik voel me er nog niet klaar voor.

Ik moet eerst nog beter Frans leren en zeker ook Lingala, de taal van mijn vader en mijn familie in Congo.”

Valentijn Dhaenens en Musia Mwankumi in Schaambot

“De woorden van het boek aan mekaar voorlezen, en hardop lezen komt hard binnen.”

NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 19

CULTUUR Verrijkend “Het stuk is confronterender voor mij dan voor Valentijn. Het confronteert me met mijn identiteit als mixed persoon. In de voorstelling hebben we het ook vaak over mijn persoonlijke ervaringen met racisme en vrouwenhaat, Valentijn maakt door zijn identiteit als witte hetero cisgender man minder of geen systemische haat mee.

Dat is voor beiden confronterend, maar ik blijf diegene die is opgezadeld met persoonlijke herinneringen aan lijfelijke voorbeelden van systemische discriminatie. Ik heb nu eenmaal een identiteit die op het eerste zicht gelinkt is aan meer gevoelige thema’s: queer-zijn, van kleur-zijn, geen man-zijn….

Maar toch staat Valentijn hier niet los van en moet zich verhouden tot de houding van de wereld tegenover mensen die zoals mij verder van ‘de norm’ liggen. Desondanks is het een heel verrijkende belevenis. En Valentijn is een warme persoon. We zijn alle twee zoekende mensen en dat zorgt voor verbinding. Daarom is de voorstelling ook meer dan confrontatie, er zit veel spelplezier in, veel warmte ook.”

Wat de toekomst brengt, wilden we nog graag weten. “De tournee met Schaambot loopt, er zijn al heel wat boekingen. In het voorjaar staat ook een herneming van “De Zaak Shell” gepland. Maar eerst nu toch wat rust inbouwen. De laatste twee jaren heb ik zoveel gedaan, zware onderwerpen ook. Mijn lichaam en geest protesteren. Daarna ga ik zeker verder, onder meer met ons Magdalenacollectief! Ik wil immers niets liever doen dan verhalen vertellen aan de wereld, daarvoor zit ik in het theater. De drang om de wereld beter te maken is groot, groter dan het plezier dat eraan te beleven valt. Dat komt wel met de tijd…” (jaf) Praktisch: “Schaambot” door SkaGen in De Warande op dinsdag 5 december - aanvang 20.15 uur. Gratis inleiding om 19.30 uur in de tuinzaal van de Warande (Kuub, zittend). Het stuk is verder op tournee tot februari 2024. Meer info en data op SKaGeN.be.

Het Magdalenacollectief

God-niet-vergeten Het heeft tien jaar geduurd voordat ik mijn eerste en voorlopig enige tattoo heb laten zetten. Dat had te maken met uitstelgedrag van mijn kant en ook wel met de ontrading door mijn eega. Ten langen leste doorgezet, mijn bovenarm is voortaan gesierd met een tattoo waarvan onze kinderen zeggen dat die wel bij mij past. Oef. Het heeft mij ook tien jaar gekost voordat ik de stap gezet heb om mij te laten ontdopen, omdat ik dacht dat het een sombere eenzame lijdensweg was, een soort ontluizing ‘manu militare’.

Waarom nu? Omdat het moet, het moet van mijn hart en het moet uit mijn ziel, enkele onaanvaardbare gebeurtenissen hebben mij hiertoe genoopt, anders was het sacrament genaamd doopsel voor mij een vergeten en vergeven hoofdstuk waartoe indertijd mijn ouders besloten hadden over te gaan.

Maar door alles wat gezegd en geschreven werd na de “Godvergeten” VRT-reeks, legden de media nu eenvoudigweg uit hoe het

moet. In principe moet één e-mail volstaan (secretariaat@bisdomantwerpen.be). Maar het werden er dus twee. Want ja, wantrouwend als het bisdom is, je moet ook je identiteitskaart voorleggen met indien gewenst je handtekening bedekt, en datum en parochie meedelen waar je doopsel is toegediend ofwel het volledige adres van je ouders ten tijde van het doopsel opgeven. Verder googelen leert mij dat je ook een typebrief voor kerkuittreding kan downloaden, tot zover de modernisering van de Rooms-katholieke kerk.

van je aanvraag, nadat het bisdom aan je parochie gevraagd heeft om een ‘annotatie’ aan te brengen in het doopregister, gevolgd door een officiële bevestiging. Hopelijk smaken de trappisten daarna nog altijd alsof een duveltje op mijn tong piest, want anders zou dat toch wel jammer zijn - of zou dat de straf van God voor het ongeoorloofde zijn? Dan wordt het ‘carte blanche’ voor een Duvel.

Een smeulend vuur, een sluipend vergif, het moet ten einde zijn, wortels uitroeien en takken afhouwen. Is er licht aan het einde van de tunnel?

Door het doopsel, waarover de meesten zelf niet beslist hebben, gezien hun prille leeftijd van één dag tot enkele dagen, staat je naam niet alleen administratief vermeld in het doopregister van je parochie maar staat je naam ook “in de handpalm van God geschreven” en dat laatste kan nu eenmaal niet worden uitgewist… Nou, volgens mij zou wijlen koning Leopold II daar wel een oplossing voor hebben. (Sorry voor het cynisme.)

Dit doet mij denken aan een cartoon die ik onlangs zag: een hond en een kat komen samen aan de hemelpoort bij Gods troon. God ondervraagt de hond naar zijn trouw en loyaliteit, waarna de hond goedgekeurd de hemel in kan. Daarna kijkt God naar de kat en vraagt “en hoe zit het met jou?”, waarop de kat stoïcijns antwoordt: “Je zit op mijn stoel”. Er zijn 2,6 miljoen katten in België.

Misschien moet ik ook nog een kat laten tatoeëren op mijn andere schouder. (JJ)

De kerkverlating gaat normaal in op datum

20 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

SAMENLEVING

Jos Borremans en José van de Velde blikken terug op een gevuld leven

Sinaasappelkisten met 360 eieren, fietsen met de Petjes en de wijde wereld zien…

Jos Borremans en José van de Velde (foto Paul Versmissen)

“Mijn eerste eieren verkocht ik in een sinaasappelkist, daar konden precies 360 eieren in. Op het laatst had ik een sorteermachine in mijn magazijn dat 16.000 eieren per uur kon verwerken.” Samen met zijn vrouw José zit Jos aan tafel en vertelt met veel plezier over de tijd dat hij nog eierboer was. “Het waren lange dagen van hard werken en we hadden het niet breed” zegt Jos. “Maar altijd met veel plezier en volle goesting” vult José aan. En het mag gezegd: het leven heeft hen zeker geen windeieren gelegd.

Ze praten er met veel plezier over…

Confituur Royale “In het voorjaar waren we op vakantie in Tenerife en daar heb ik een zware verkoudheid opgelopen, de longen uit mijn lijf gehoest en er zijn een aantal wervels op elkaar gezakt. Daar heb ik veel van afgezien. Ik moest terug leren lopen en heb nog altijd veel pijn in mijn rug.

Daarom zit ik nogal veel in de zetel hier aan het raam met het zicht op de Achtelsestraat. Want in de Achtelsestraat is het voor mij allemaal begonnen en na 89 jaar zit ik hier nog.

Ik ben vroeg beginnen werken. Tot mijn 14 jaar ben ik naar de handelsschool geweest. De toenmalige directeur vond dat ik toch maar beter naar de vakschool zou gaan, maar daar was vader geen voorstander van. Ons moeder had toen een kruidenierswinkeltje hier in de Achtelsestraat, waar nu de parking is van de Delhaize. Vader oordeelde dat ik dan maar beter mee in de winkel kon werken.

Mijn vader werkte toen in het confituurfabriek van Albert Brosens, waar nu houthandel Janssens zit. De villa van Albert Brosens staat er nog. Mijn vader heeft die nog mee helpen bouwen. Nadien is hij bij Albert blijven werken om confituur te verkopen. Ze hadden een afgedankt legerautootje gekocht en installeerden achteraan een kap waar alles onder gelegd kon worden. Ik zie het nog zo voor mij: die houten bakken met in elke bak 12 pottekes confituur van erbizzeme, krieken, pruimen. En zo ging mijn vader langs alle winkeltjes in de buurt om ‘Confituur Royale’ te verkopen.”

Appelsienbakken “Mijn moeder had hier in de straat een klein kruidenierswinkeltje zoals er tientallen waren in Hoogstraten. Ze verkocht er suiker, rijst, koffie, zout, tabak, waspoeder van Persil, javel en groene zeep met den emmer.

Ik ging dan met mijn velo eieren rondhalen bij de boeren. Eigenlijk was het een soort ruilhandel. De boeren gaven me door wat ze nodig hadden uit de winkel en dat bracht ik dan de week erop mee. Zij gaven me eieren, dat werd dan uitgerekend en het verschil werd betaald.

Het ouderlijk huis, een kruidenierszaak waar nu parking van Delhaize is.

Met mijn nonkel Sooi van Ceulen, die een kruidenierswinkel had vooraan de Loenhoutsebaan, kon ik elke vrijdag mee naar Antwerpen om NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 21

SAMENLEVING ‘Zij vreeën op straat’ “Op Drijhoekkermis in Rijkevorsel heb ik José van de Velde voor de eerste keer ontmoet in een danstent. Ik mocht daar eigenlijk niet zijn maar José ook niet. Zij was afkomstig uit Sint-Lenaarts.”

José: “Ons vader was een varkenskoopman en liet in die tijd zijn varkens slachten bij Stan Swaegers en die van Swaegers waren toen klaar om iemand te zoeken. Dus had ons vader liever dat we niet naar de kermis gingen. Mijn zus, Maria, had toen verkering met Charel Van Nijen, van den brouwer. Hij mocht daar nog niet mee thuis komen, ‘zij vreeën op straat’ zoals ze toen zegden…”

Jos tijdens de legerdienst in het Duitse Kassel die eieren te verkopen. Nonkel Sooi had al een camion en die nam mijn eieren mee naar de stad. In appelsienbakken legde ik hooi, dan een laag eieren, terug hooi, en zo vijf lagen per bak. Dat waren dan 360 eieren in totaal.

Er werd een bak in Deurne afgezet bij nonkel Fons en twee bakken in Berchem in een frituur op de Zurenborg. En dan ging ik ’s zaterdag rondrijden om die eieren te verkopen bij de burgers. Mijn toer ging zelfs over de Keyserlei en het Koningin Astridplein. Ik heb daar in Antwerpen heel wat kilometers afgelegd met de fiets. Iets wat ik nu nog graag doe met de Petjes.”

Een Chevrolet met twee sturen “Op 1 april 1953 begon ik aan mijn legerdienst in Kassel (Duitsland). Dat was toen nog anderhalf jaar. Ik kon toen al goed autorijden omdat ik rijlessen had gevolgd. In die tijd kwam er een firma uit Brugge elke zondag rijles geven in café Roma. Een rijbewijs moest je toen nog niet hebben. Van de rijschool kreeg je een getuigschrift en dat was het. Dan reden we met een Chevrolet met twee sturen heel de dag rond tot tegen Diest, want daar was het al wat heuvelachtiger, en ge moest toch ook in de bergen kunnen rijden w. Als ik dan een manoeuver verkeerd inschatte dan kon die begeleider overnemen met zijn stuur. Tegen de middag gingen we in Diest eten: een schoofzakje van thuis met wat boterhammen erin.

Op het eind van de dag kon je dan autorijden.

Na mijn legerdienst heeft mijn vader onmiddellijk een vrachtwagen gekocht en kon ik zelf naar de boeren rijden om de eieren af te halen. De boeren verhoogden toen ook hun productie door grotere koten te zetten. Meer kiekens en dus meer eieren. En zo is onze handel begonnen.”

“Toen ik verkering kreeg met José zijn we met Maria en Charel met de fiets naar Scherpenheuvel gereden,” vervolgt Jos, “op onze terugweg zijn we dan binnen gereden bij haar ouders. Charel, Maria, José en ik. Dat viel gelukkig allemaal nogal mee, we kregen zelfs koffie en kaas aangeboden. Het ijs was gebroken en zowel Charel als ik mochten binnen!”

José: “Ik kreeg verkering met Jos een week voor ik 18 jaar werd en ons vader vond dat ik maar moest wachten tot mijn 18. Ik zei hem dat die acht dagen het niet zouden maken en dat ik volgende week met Jos naar Scherpenheuvel zou rijden en dat Jos niet gewoon is om op straat te vrijen zoals ons Maria moest doen.

Ik zei het maar vlakaf en dat heeft blijkbaar toch wel indruk gemaakt.”

Jos: “In 1957 zijn we dan getrouwd. Wij namen de winkel over van ons thuis. De winkel was altijd open van ’s morgens vroeg tot we gingen slapen. Zelfs op zondag waren we open, dan moesten we afspreken wie van ons

twee naar de eerste mis ging van 6u30. Na de mis kwamen er al heel wat boerenvrouwen op de winkel om te zien wat er allemaal te koop was.”

Een camion vol “In de loop van de jaren haakten er heel wat eierboeren af, en heb ik een viertal zaken kunnen overnemen. Het was heel de week hard werken en de zondag diende voor het schrijfwerk en de facturatie. Later heb ik een magazijn achter het huis gezet met een sorteermachine voor eieren. De schaalvergroting bij de boeren zette zich ondertussen verder.

Waar ik vroeger een hele dag moest rondrijden om eieren in te kopen, ging ik nu naar een kippenbedrijf en laadde heel mijn camion vol met eieren. De meeste eieren werden verkocht in en rond Antwerpen, vooral bij bakkers.

In 1977 kocht ik een stuk bos in Retie, op de weg naar Postel. Later werd dat bouwgrond en hebben we er een huis op gebouwd. Daar hebben we heel wat weekends doorgebracht.

Ik was er zelfs bij de lokale fietsclub van Dessel. Ondertussen hadden wij ook twee kinderen. Nicole is afgestudeerd als verpleegster en heeft altijd op de Mick in Brasschaat gewerkt, en Dirk, die mee in het bedrijf is gestapt en in 2007 de zaak overgenomen heeft.”

Bruin gebakken “Ik had een kozijn die bakker is en die ging tussen Kerstmis en Nieuwjaar naar Tenerife.

Hij kwam letterlijk elke keer bruin gebakken terug. Dat zijn wij ook gaan doen, vele jaren hebben we de maanden november en februari in Tenerife doorgebracht. Het is daar ook het ideale klimaat om te fietsen, wat voor mij altijd een gezonde verslaving is geweest. Tij-

In 1953 of ’54 op de kermis met de fanfare van de Katholieke Bond met helemaal boven Jos Borremans, Fred Mertens, Jan Geysen; uiterst links en rechts de broers van Dijck; onderaan hurkend Marcel van Weereld, Fons ‘den Buuk’ Frans en Lex Verschueren.

22 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

SAMENLEVING besloten om nog een stukje van de wereld te gaan verkennen. Dat bracht ons in Amerika, Zuid Afrika, Thailand, Cuba, Sri Lanka, Kenia. Ook een reis om nooit te vergeten was een cruise met de kinderen en kleinkinderen in de Caraïben.

Op weg naar Scherpenheuvel rond de eeuwwisseling: (van links naar rechts) Liza Mortelmans, José van de Velden, Jos Borremans, Raf Horsten, Frans Simons en Paul Vinck. dens de uitbouw en de drukte van het bedrijf doe je dat wat minder, maar later heb ik de draad toch terug opgenomen. Ik begon wat kilo’s bij te komen en dokter Vermander raadde me aan om terug te gaan fietsen.

Ik klom dan om 5 uur ’s morgens op mijn fiets om een toer te doen en kwam dan regelmatig Mon Rigouts tegen. Mon was toen nog directeur van de Veiling. Hij vroeg me of ik zin had om zondags mee te gaan rijden en zo geschiedde. We zijn dan met een klein groepje zondags gaan fietsen maar ik kon nog niet zo goed volgen als beginneling. Mon zei: ‘ge moet die slijklappen van uw velo doen want die vangen veel te veel wind’. Sindsdien werden mijn prestaties wekelijks beter...

In die tijd was er nog geen fietsclub in Hoogstraten, dus waren wij aangesloten bij KAWS Turnhout. De blauwe kledij was voor ons niet meer aantrekkelijk, een aantal leden wilde hier verandering in brengen en afzonderlijk met een nieuwe club beginnen. Ik heb me daar achter gezet om te zorgen voor kledijsponso-

ring, wat niet zo gemakkelijk was. Samen met Willy van den Ouweland zijn we dan in 1999 gestart met een nieuwe club. Wij fietsten toen elke donderdagnamiddag al met een groepje.

Die groep werd altijd maar groter en groter.

Er werd zelfs gezegd ‘wordt er eigenlijk in Hoogstraten nog gewerkt op donderdag?’ Wij hebben dan van de donderdag een fietsdag gemaakt, en het aantal leden is steeds groter geworden. HWT is ondertussen een gekende groep geworden in de Kempen en ik hoop dat dit in de toekomst ook zal blijven. Na 11 jaar heb ik de fakkel van de club overgegeven aan Jan Martens.”

Charmes “Op 5 april 2003 heb ik tijdens het fietsen een hartinfarct gehad. In het ziekenhuis werd een stent geplaatst, maar drie maanden later lag ik er opnieuw voor een heupoperatie. Nog later heb ik een openhartoperatie ondergaan. Dat zijn de charmes van het ouder worden zeker?

Toen we in 2007 onze zaak overlieten aan onze Dirk en zijn vrouw Chantal, hebben we

Ondertussen rij ik sinds 1989 elke veertien dagen een ritje met de Petjes. Wij fietsen met een gewone fiets naar een zaak waar we spek en eieren eten met de nodige dranken erbij. In het voorjaar ben ik na een mooie rit gevallen en brak mijn bekken op twee plaatsen, ook de kom van mijn linkerheup was op meerdere plaatsen gebarsten. De revalidatie heeft heel wat maanden gekost.”

Zien veranderen “En daarom heb ik dus heel wat tijd gehad om eens terug te blikken op ons leven. Het gaat allemaal zo snel…!

Ik weet nog zo goed dat er op den Aard geen stroom was, dat ik elke week bij de boeren kwam en hen al het nieuws uit ons dorp vertelde. De boeren hadden toen enkele koeien, een paar zeugen, een jong varken dat vetgemest moest worden om dan te verkopen, en op het erf liepen een tiental kippen rond. Ik kwam die eieren elke week ophalen. Ieder jaar liepen er meer kippen rond, het is niet meer gestopt. Boeren werden op den duur bedrijven met tienduizenden kippen.

Ik heb dat allemaal voor mijn ogen zien veranderen. We hebben een schoon leven gehad.

Daar ben ik heel dankbaar voor. José heeft me altijd gesteund, vanaf de danstent op den Drijhoek in Rijkevorsel tot vandaag. We hebben het goed gehad samen, niet?”

En José knikt instemmend. (pm)

TOPAANBIEDINGEN nieuwe en 2e handswagens ERKENDE CARROSSERIE alle merken

Erkend hersteller I Verhuur I eigen takeldienst

+75 jaar GARAGE GEUDENS BEDANKT voor uw vertrouwen!

GEUDENS.BE I sales@geudens.be I +32 3 315 71 76

NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 23

Geniet binnen twee weken van jouw droombadkamer

“Alles werd volgens planning geleverd en zeer goed afgewerkt door ervaren medewerkers. We zijn zeer tevreden.”

- Arno

Als maatwerk, kwaliteit en professionaliteit elkaar ontmoeten, creëer je prachtige totaalprojecten.

Dat is waar we bij installatiebedrijf van den Berg voor gaan.

Na de start van de werken geniet jij binnen twee weken al van je nieuwe badkamer. Daarnaast zorgen wij ook voor verwarming, airco en zonne-energie volledig op maat van jouw woning.

Installatiebedrijf

VAN DEN BERG

Meerseweg 183 - Hoogstraten Tel: 03 315 75 31 - info@vdberg.be - www.vdberg.be

24 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

VERZAMELEN

De muur van Frans Van Peer, en alles wat er achter verscholen zit

Een unieke verzameling van zichtkaarten “Hij is weer bezig !” fluisterden de mensen van Wortel als ze Frans Van Peer weer aan het werk zagen aan zijn gevel. “De gevelrestaurateur “ werd er al wel eens lachend geroepen. Want er was een tijd dat Frans bijna constant aan de straatkant aan het metsen was. Met het geduld van een man waarbij de tijd van geen tel is. Nu de gevel weer netjes hersteld is wilden wij wel eens weten welke geheimen hier achter verscholen zitten. En Frans lichtte met plezier een tipje van de sluier op…

Gevelrestaurateur Frans Van Peer kan er nu zelf wel om lachen, al is het eerder een bedachtzame glimlach.

Weken lang was hij zijn gevel aan het heropmetsen of herstellen. En deze was maar goed en wel hersteld of vlam, er zat weer een auto in zijn muur. En die muur was spijtig genoeg niet zo sterk als de aangrenzende kerkmuur van Wortel. En dus begon Frans opnieuw.

Maar ook dat duurde niet lang. Vijf keer na elkaar ging de beuk er in en vijf keer na elkaar kon Frans aan het werk. “Ik heb in mezelf dan ook wel eens gevloekt” zegt hij nu, ”maar eigenlijk hielp dat toch niet. Je kan zoveel vloeken als je wil, maar daarmee staat die muur niet terug recht. Bij een van die auto’s was de kilometerteller op 183 blijven staan. Op een ander moment heb ik ook eens een levenloos kindje in mijn armen gehad. En dat viel niet mee. Meestal gebeurden die accidenten ’s nachts. Op zeker moment heeft men het wegdek in Wortel vernieuwd en sindsdien is er niemand meer uit de bocht gevlogen.”

Ook de Klapekster in Wortel-kolonie mocht op het tekentalent van Frans een beroep doen om het lokaal op te vrolijken.

gepasseerd zijn, want Frans houdt zijn privé liever voor zichzelf.

Maar wie hem nodig heeft kan hem meestal wel vinden in de Guld achter de kerk, of op donderdagvoormiddag in de antiekzaak van Kris Voeten in Rijkevorsel. Vroeger zagen we hem ook op allerlei ruilbeurzen in de ruime omtrek. Want Frans is een verwoed verzamelaar waarbij de postkaarten van Frans Hoelen op de bovenste plank liggen.

Van de koperen

in die tijd in de kazerne Blairon in Turnhout bijna de enige vrouwelijke werknemer. En zo gebeurde het dat klein Franske op zijn vijfde levensjaar uitgeroepen werd als mascotte van de kazerne. Door het feit dat zowel vader als moeder veel buitenshuis waren werd de figuur van grootvader heel belangrijk voor Frans. “Grootvader was voor mij dé held. Hij heeft mij Wortel leren kennen maar samen met grootmoeder ook de interesse voor de fotografie meegegeven.”

Toen grootvader en grootmoeder trouwden gingen zij in Oostmalle wonen en begonnen er een winkel, annex café en ook een koperslagerij in de traditie van de familie Peeraer.

“Ik heb die winkel zelf niet meer gekend want mijn grootvader is daarmee gestopt in het midden van de jaren ’50. Dat was een winkel met auto’s en moto’s van merken zoals Sarolia, Minerva, Harley Davidson, enz. Toen mijn moeder trouwde bleven ook zij in Oostmalle wonen en zo ben ik daar in 1956 geboren.

Ik was de oudste van drie kinderen. Na mij kwamen nog twee zusjes.”

Buurman

Hoewel Frans al langer een emotionele band heeft met Wortel, woont hij hier pas vanaf 1994. Maar als kleine jongen kwam hij hier regelmatig op bezoek bij de zus van zijn grootmoeder Leontine Janssens. Zij woonde in het ouderlijke huis waar nu Wilfried Van Dijck woont. Grootmoeder Leontine was getrouwd met Jef Peeraer uit Rijkevorsel, door iedereen gekend als ‘Jef van de koperen’. Die naam verwees naar de koperslagerij die de familie Peeraaer had in Rijkevorsel. En zo kreeg dan ook later de moeder van Frans Van Peer de naam mee als ‘Maria van de koperen’.

Tornado

Frans is de buurman van de kerk van SintJan Baptist in Wortel. Een twee meters hoge muur scheidt zijn huis met de kerkmuur. De voordeur blijft al jaren gesloten en of de bel nog werkt mag Joost weten. De toegang tot het huis is voor Frans het houten poortje in zijn tuinmuur. Veel volk zal er langs daar nog niet

Frans heeft zich vooral opgetrokken aan de figuur van deze grootvader. De vader van Frans, Louis Van Peer was afkomstig uit Zoersel en baatte lange tijd een varkensbedrijf uit maar toen er voor de derde keer varkenspest in het bedrijf uitbrak, hing hij de overall aan de haak en ging in Nederland werken. Moeder was

Frans volgt het lager onderwijs in Oostmalle en kent er een onbezorgd leven tot er in ’67 iets ingrijpends gebeurt. “Dat moment heeft heel mijn leven veranderd. Het is een ommekeer in mijn denken geworden”, vertelt hij ons. Hij is op dat moment 10 jaar en is die namiddag op het veld aardbeien aan het plukken. Opeens

NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 25

VERZAMELEN zagen zij iets op hen afkomen waar ze geen enkel idee over hadden.

“Allerlei stukken vlogen door de lucht en de hemel hing vol glinsterende elementen die achteraf allemaal stukken kapotte golfplaten en bouwmaterialen waren. De boer riep dat we moesten stoppen want dat er een ramp gebeurd was in het dorp. Ons vader kwam ons tegemoet gelopen en vertelde dat er een tornado over Oostmalle getrokken was.

Wat we toen zagen in het dorp was enorm.

Wij hadden zelf geen slurf van die windhoos gezien maar waren wel geschrokken van een geweldig lawaai. Eerst dachten we dat er op het nabijgelegen vliegveld iets gebeurd was met een vliegtuigmeeting of zo, maar wat we in het dorp zagen was verschrikkelijk. De torenspits van de kerk was weg en alle daken van de huizen die we passeerden waren ineen gevallen. Met vader ben ik dan beginnen helpen en zijn we huizen binnengegaan om naar mensen te zoeken. Op zeker moment riep ik: “ Vader, ik denk dat ik hier een been gevonden heb !” En dan vonden wij een mens helemaal onder het puin, in zijn gezicht zat een kabel van de elektriciteit gewrongen. Die man heeft nog één jaar geleefd.”

Gastgezin “Kort na de tornado werden wij gescheiden van onze ouders en geplaatst bij een gezin in Schoten. Samen met een twintigtal andere kinderen werden wij na die ramp geplaatst bij gastgezinnen in de streek. Voor mij was dat een hele ervaring maar zeker geen fijne. Ik heb er een maand verbleven en trok er grote ogen.

Het was wel dik tegen mijn goesting.

De sfeer was er ook helemaal anders. Het is daar dat ik voor de eerste keer een badkamer zag. Wij hadden thuis enkel een zinken bad.

De eerste dag in dat gezin moest ik al mee om een van de grootouders op het sterfbed te gaan groeten. Het was voor mij allemaal onwezenlijk. Dat beeld van de verwoesting door die tornado maar ook die plaatsing in dat andere gezin hebben me nooit meer losgelaten.”

Seminarie Na de lagere school in Oostmalle trekt Frans naar het Klein Seminarie in Hoogstraten. Zes jaar zal hij er school lopen maar hij geraakt niet verder dan de derde Moderne. En dan houdt hij het voor bekeken. Hij werd er geconfronteerd met moeilijke ervaringen maar kon zich vooral optrekken aan de vele uren tekenen en de tekenlessen bij Alex Nijs.

“Tekenen heeft mij altijd blijven boeien en ik heb ook altijd wel eigen ideeën gehad over kunst en muziek. Ik was vooral geïnteresseerd in de sixties en dat is ook altijd zo gebleven. Ik

“De tornado van Oostmalle heeft heel mijn leven veranderd”, vertelt Frans en hij wordt er zowaar stil van. heb veel stripverhalen uit die tijd gelezen. De boeken van Marc Sleen hebben mij ook altijd kunnen bekoren en ik heb ook verschillende keren met Sleen gecommuniceerd, zelfs tot kort voor zijn dood.

Als kind heb ik ooit eens aan een tekenwedstrijd deelgenomen met een tekening van de tornado uit Oostmalle zoals dat op mijn netvlies gebrand stond. Ineens werd een meisje als winnares uitgeroepen en zij mocht op het podium. Maar zij had wel mijn tekening in haar handen. Ik heb natuurlijk gereclameerd en mijn eigen tekening terug opgeëist. Gelukkig heeft men de vergissing ingezien en werd ik uitgeroepen tot winnaar, dank zij het bewijs van een nummerplaat van een auto onder het puin zoals ik die getekend had. En zo was de rode bal als prijs voor de winnaar van mij, en dat ik daar fier op was. Voor mij als kind was dat toen heel belangrijk.”

Kromme nagel Na zijn seminarieavontuur gaat Frans aan het werk bij de Post, en loopt er drie maanden proef als facteur. Wanneer hij echter zijn vaste benoeming zou krijgen, bedenkt hij zich en kiest voor een andere job. “In die tijd had ik al een grote voorliefde voor graveerwerk en toen er een job vrij kwam in een steenkapperij in Oostmalle was de beslissing snel gevallen.

Dat waren toen vooral grafstenen waarin wij met de hand allerlei tekeningen in graveerden.

Dat heb ik gedaan tot 1995. Spijtig genoeg begon men toen al meer en meer met computers te werken en dat was niets meer voor mij. Ik ben daar weggegaan en kon direct beginnen in de gevangenis van Hoogstraten. Ik was toen al verhuisd naar Wortel.”

26 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

21 jaar werkte hij in de gevangenis van Hoogstraten. “Dat werk met gevangenen dat was in het begin wel wennen want ik moest van nul beginnen. Al wat ik vroeger opgebouwd had aan ervaring kon ik hier niet goed gebruiken.

Ik heb eerst heel wat orde en structuur moeten aanbrengen in dat werkhuis. Toen ik daar voor het eerst binnenkwam stonden er zeker 1200 postzakken met papier gevuld. Ik heb eens goed in mijn haar moeten krabben en toen men mij vroeg wat ik nodig had om dat werkhuis in orde te maken, heb ik geantwoord: “Geef mij eerst maar een kromme nagel om mijne jas aan te hangen”. Nadien hebben wij bijna niets anders gemaakt dan transportboxen voor de tuinbouw. Dat waren minimum toch twee grote vrachtwagens per dag. En tussendoor heb ik jarenlang tekeningen gemaakt voor het krantje voor de gevangenen.”

Niet opjagen Op onze vraag hoe Frans als zachtaardig type zijn mannetje kon staan in een gevangenis met kerels die wel iets gezien hebben in het leven antwoordt hij heel rustig en laconiek: “Ge moet preventief werken !” en hij verduidelijkt.

“Ik maakte een goei afspraak met de directeur.

Elke maandagmorgen trok ik een half uur uit om met die gasten te spreken en uit te horen of ze het werk die week wel zouden aankunnen. ’s Maandags zat het dokterskabinet in het gevang gewoonlijk stampvol met mannen die weinig goesting hadden of al dan niet ziek waren. Bij mij konden ze dan eerst hun hart eens goed luchten. Ge moet ook weten dat wij met machines werkten waarbij er toen van veiligheid nog niet zoveel sprake was.

En zo heb ik eigenlijk nooit problemen gehad.

VERZAMELEN ongeveer 20 km van zijn woonplaats Kapellen. Vooral heel wat polderdorpen die verdwenen bij de uitbreiding van de Antwerpse haven zijn hierbij voor eeuwig vastgelegd. De figuren poseerden wel voor de foto, maar dat was ook wel nodig met zo’n lange sluitertijd.

De man is vroeg gestorven in 1904 aan een longontsteking. Hij was maar 34 jaar maar heeft een schat aan foto’s en kaarten achtergelaten.

Zijn familie, zeker zijn vrouw en zijn zoon, heeft nadien nog een tijd de zakelijke belangen verder gezet tot 1939 en toen is de zaak gestopt.

Misschien heeft hij wel meer dan 8000 verschillende postkaarten uitgegeven, maar het juiste aantal weet men niet. In 1898 trok hij zelfs naar het vroegere Belgisch Congo om er een reeks te maken over de werken van de Trappisten ginder met ook heel wat foto’s over ontginning van het woud.”

Ruilbeurzen “ Na de dood van Frans Hoelen zijn er heel wat glasplaten verkocht waarvan ik er een deel in mijn bezit heb. Daarnaast heb ik intussen al wel een paar duizend postkaarten van hem. Ik ging vroeger heel veel naar ruilbeurzen en antiekmarkten op zoek naar zichtkaarten die ik kocht of ruilde. Maar dat is allemaal erg verminderd omdat er tegenwoordig heel veel via internet verhandeld wordt. En ik heb geen computer of internet, en eigenlijk heb ik er ook geen interesse in. Maar ik blijf wel zoeken, want ik wil mijn collectie nog uitbreiden.

Frans Van Peer op een van de zovele ruilbeurzen waar hij vaste klant is op zoek naar oude zichtkaarten.

Als twee gevangen mekaar met een Gillette-mesje aan het ‘begaaien’ zijn, moet ge daar best niet tussen komen en dat stilletjes laten passeren.

In 2016 ben ik op pensioen gegaan en later hoorde ik dat het werkhuis nu dicht is. Mijn opvolger heeft zelfmoord gepleegd.”

Ondertussen was hij ook in Wortel komen wonen. “Ik was in 1981 getrouwd maar al vlug terug gescheiden. Ik heb één dochter en vier kleinkinderen. Oorspronkelijk woonden wij in Brecht. In 1994 ben ik naar Wortel gekomen waar ik het huis gekocht heb waar ik nu nog altijd woon. Ik herinner me nog goed hoe ik dat huis hier heb kunnen kopen. Er hing een heel speciale sfeer rond dat huis. De vorige bewoner had zelfmoord gepleegd. In het dorp noemden ze dat huis ook wel eens het ‘spookhuis’. “Laat maar spoken” dacht ik en ik heb er goed mijn profijt aan gedaan. Dat was immers een koopdag met opbod in ’t café Den Nieuwen Buiten. Ik deed mijn bod en er heeft niemand een tegenbod gedaan.”

Verzamelaar En zo had Frans een groot huis om zijn hobby ten volle te laten uitgroeien. Het verzamelen zit er bij hem al van jongs af aan in en zijn voorliefde gaat in de eerste plaats uit naar postkaarten uit de streek en ook naar foto’s en kaarten die met de gevangenis te maken hebben.

Maar top of the bill zijn de postkaarten en foto’s van Frans Hoelen. Dat was een fotograaf uit Kapellen en volgens Frans één van de grondleggers van de buitenfotografie.

“In zijn periode werd er heel veel binnen gefotografeerd met kunstlicht. Hoelen fotografeerde buiten op statief met een sluitertijd van 20 seconden en maakte van zijn foto’s daarna postkaarten. Oorspronkelijk waren dat miniatuurfoto’s waarnaast op de voorkant van de kaart nog wat ruimte was om een berichtje te schrijven. Later werden dat grotere foto’s met op de achterkant plaats voor het adres en een boodschap.

Hoelen fotografeerde vooral het leven in de dorpen in een straal van

Ook andere postkaarten blijven mij boeien. Elke donderdagvoormiddag ben ik als één van de eersten in de antiekwinkel van Kris Voeten in Rijkevorsel. Daar vind je vaak dingen die op een ander niet te vinden zijn. Ik heb vroeger heel wat kaarten uitgeleend aan Marcel Leunen voor zijn fotoboeken over de verschillende dorpen uit de streek. Ook zijn heel wat van die kaarten van pas gekomen bij de restauratie van oude waardevolle gebouwen. Die zichtkaarten geven een schat aan informatie zowel over het leven in die tijd, maar ook over het landschap, de gebouwen, de tradities. En dat vind ik heel boeiend want geschiedenis interesseert mij heel erg.”

Geen stress Als er iets niet aan Frans Van Peer kleeft, dan is het stress. Hij is de rust zelve en als je een boeiend gesprek met hem wil, moet je alvast een stevig potje tijd uitnemen. “Stress is nooit goed”, verzekert hij ons. “ik ben van het principe dat ge rust moet kunnen brengen op de plaats waar ge zijt. Vroeger heb ik veel gereisd, en altijd alleen. Landen als Zuid-Afrika, Kenia, Tanzania, Midden -America, Egypte, enz., ik ben er overal op zoek gegaan naar de bron van de beschaving, rustig op mijn gemakske.

In ’79 ben ik met een oude camionette naar de Noordkaap gereden.

Dat was een geweldige ervaring waar ik ontzettend van genoten heb.

Dat land zingt daar door het ontdooien van de permafrost. De tijd van reizen is nu voorbij. Er zit hier nog zoveel geschiedenis op zolders en mansardes. En dat wil ik allemaal nog ontdekken. Maar het bijzondere is wel dat ik, die zo van foto’s hou en er zo mee opgegroeid ben, nooit foto’s genomen heb op al mijn reizen.

Laat mij dus nog maar rustig wat verder zoeken en overal rondneuzen.

Ik blijf mijn collectie postkaarten van Hoelen en anderen met plezier uitbreiden. Ik zal ze natuurlijk nooit helemaal kunnen vervolledigen.

En op het moment dat ik het niet meer zie zitten, of als ik er niet meer ben, gaat heel die verzameling naar het museum in het Begijnhof. Ik zou niet willen dat ze versnipperd en te gelde gemaakt wordt zoals dat wel met meer verzamelingen gebeurt.” Zo lang zijn muur blijft staan heeft Frans alvast nog tijd zat om zijn geschiedenis en zijn collectie op te fleuren. (fh/jh)

NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 27

Hoogstraten in groenten & bloemen 2023 VVV Hoogstraten dankt hoofdontwerper Tom De Houwer en zijn internationaal team van masterclass-studenten: Katrien Goossens / België, Cindy Gunther / Frankrijk, Keith Stanley / USA, Diana Toma / Roemenië, Ekatarina Seehaus / Rusland, Francisca Pérez / Chili, Siyan Wu / Singapore, Tom Brawn / Ierland, Tuba Belgin Oskan / Turkije, Barbara Astbury / UK, Hannah Bennett / UK, Eleni Bolaki / Griekenland het Stadsbestuur, Coöperatie Hoogstraten, Impuls Media en VITO Hoogstraten voor de logistieke en financiële ondersteuning, de medewerkers van verschillende stadsdiensten, de politiezone Noorderkempen en de kerkwachters van de Sint-Katharinakerk voor de samenwerking, de ondernemers die sponsorden bij de catering voor de vrijwilligers: Vandersmissen Feestservice en Fruitbedrijf W. Stoffels - Van Baelen, de bakkers Mathysen en Van Thillo, de vele vrijwilligers die enthousiast meewerkten aan de 24ste editie, de organisaties en bedrijven die één of meerdere creaties sponsorden : Special Fruit (4), Den Berk Délice specialty tomatoes (2), Unizo (2) en Horeca Hoogstraten, Ac/s Accountants & Belastingconsulenten, Apotheek Fransen, Apotheek Horsten, Blockx, Peeters & Van Looveren architectuur, Bogaerts Greenhouse Logistics, Bolckmans industriebouw, Dego bouwbedrijf, De Hoogstraatse Maand, ING Hoogstraten (Noorderkempen Advice), Janssens & Janssens Hout, KBC Bank en verzekering, Mibo Pietra natuursteenstrips, SBB Accountants & Adviseurs, Tuinontwerp Tilburgs, W&M Installatiebedrijf, de personen/ondernemingen die zorgden voor de verlichting van creaties, de bedrijven en organisaties die gratis materiaal/logistiek ter beschikking stelden: Ansu Vanda - Wateringen NL, Bogaerts Greenhouse Logistics - Hoogstraten, Crauwels Peers - Lier, Decofresh Roses - Nederland, Dekker chrysanten - Hensbroek NL, De kleine Boerderij - Merksplas, Den Berk Délice - Hoogstraten, Gebroeders Geens - Hoogstraten, Ooms graszoden - Meer, Romberama - Wuustwezel, Smithers Oasis Belgium - Houthalen.

Indien we iemand vergeten te vermelden, gelieve ons hiervoor te verontschuldigen.

28 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

VITO met drie wagens in de GreenPower Challenge

Eerst een auto bouwen, dan racen in Zolder…

Links de 2 nieuwe wagens, rechts de wagen waarmee vorig jaar in Zolder al werd geraced.

SCHOOL Het derde leerjaar autotechnieken van VITO keek uit naar de levering van de bouwpakketten voor elektrische wagens in het kader van de GreenPower Challenge. Vorig jaar had de school voor het eerst deelgenomen, samen met 30 andere technische scholen. Ze kocht toen een elektrische wagen aan in bouwpakketvorm om die zelf te bouwen en de prestaties te optimaliseren. Er volgden testritten en een apotheose met een race in Zolder. Ze wonnen er de prijs voor het meest creatieve team. Ook dit jaar neemt de school deel. Dat doen ze met de twee nog te bouwen wagens, bovendien willen de vierdejaars hun wagen van vorig jaar nog beter maken en meeracen.

Glunderen

Bart Oomen en Jan Rotsaert hebben de tweede graad autotechnieken onder hun hoede, en “omdat er in het derde jaar 20 leerlingen zijn, komt Mr. Vermeiren ons een aantal uren ondersteunen.” De levering van de twee nieuwe

wagens voor deze lichting “is voor hen een officieel gebeuren dat ze vol trots en bewondering beleven. De wagens zijn identiek. Normaal zou er maar 1 wagen geleverd worden, maar Noordtrucks, een MAN garage uit St. Lenaarts, was bereid om de tweede volledig

te sponsoren. We merken aan de leerlingen dat ze heel blij en enthousiast zijn om hieraan te kunnen deelnemen. Je ziet ze letterlijk glunderen…

Het is nu zaak om tegen het einde van het kalenderjaar deze 2 auto’s te bouwen. Nadien

Groepsfoto van de leerlingen in de tweede graad voertuigtechnieken van VITO die dit jaar deelnemen aan de Greenpower Challenge.

NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 29

RACEN gaan ze aan de carrosserie beginnen. Die zou dan eind februari moeten klaar zijn. Dan volgen nog testritten om de wagens af te stellen en uiteindelijk volgt de apotheose: racen op het circuit van Zolder.

De leerlingen van het vierde jaar hebben dit allemaal al meegemaakt. Zij willen dit jaar opnieuw deelnemen met hun wagen die ze vorig jaar hebben gebouwd. Maar het is de bedoeling om hem te optimaliseren en sneller te maken. Dit kan bv. door er versnellingen in te plaatsen en de batterij langer te laten meegaan. En de echte uitdaging is natuurlijk om zeker voor de 2 wagens van het derde jaar te eindigen in Zolder.”

Winning team

De bouwpakketten voor de 2 nieuwe elektrische wagens worden vol trots uitgeladen.

Noord Trucks uit Sint-Lenaarts sponsort de tweede auto. Raf Claes: “Wij vinden het project supertof. De leerlingen kunnen iets bouwen, kunnen er zelf mee rijden en verbeteren.

Op een vakbeurs leerde ik Pierre De Canniere en deze challenge kennen. Dit concept is fantastisch, toen we hoorden dat hij nog sponsors zocht, hebben we niet getwijfeld om hier aan mee te werken. Omdat VITO de school was die het dichtste bij was, kozen we voor een samenwerking met hen. Maar ook omdat we onder de indruk waren van hun prestatie het afgelopen jaar!”

De firma verkoopt en onderhoudt MAN vracht- en bestelwagens. “In deze school kunnen we de talenten vinden die eventueel later bij ons aan de slag kunnen gaan. Want we zijn nog constant op zoek naar goed geschoold personeel. En nu zien we enorm uit naar het eindproduct en hoe zich dat op het circuit van Zolder zal manifesteren. Bij technische vragen of als ze bepaalde werktuigen nodig hebben, kunnen wij hen bijstaan. Het is zeker onze bedoeling om deze leerlingen met alle mogelijke middelen te ondersteunen, zodat ze een winnende auto kunnen maken.

Een winning team dus!”

Jan Rotsaert en Bart Oomen

Bezieler Organisator en bezieler van deze Benelux Challenge is Pierre De Canniere, die aanwezig was in VITO. “Ik was aan het werk bij de invoerder van BMW’s in Bornem. Wij werkten samen met de 70 garages van het BMW netwerk. Eén van hun grootste problemen was om goed geschoolde mensen te kunnen vinden,” begon hij zijn verhaal. “In 2019 zijn we dit initiatief toen in Engeland tegengekomen en we vonden dit een prachtig idee om technische scholen in contact te brengen met garages. Ik had mij voorgenomen om nog 10 jaar iets interessants in mijn leven te gaan doen als vrijwilliger en besloot om mijn schouders onder dit project te zetten.”

Scholen met een ‘automobielactiviteit’ leer-

Greenpower, school en sponsors zorgen voor de nodige omkadering: Pierre De Canniere (organisator), Nick Verstappen technisch adviseur tweede graad VITO), Raf Claes (zaakvoerder Noord Trucks), Nick Knippenberg (werknemer Noord Trucks) en Hans Van Loon (technisch adviseur coördinator VITO).

30 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

RACEN den de GreenPower Challenge kennen in een video-informatiesessie.

Het initiatief bestaat al 20 jaar in het Verenigd Koninkrijk. “Als GreenPower Benelux maken we deel uit van de internationale GreenPower Education Trust en gebruiken ook hun licentie, website, wedstrijdreglementen, enz. We laten leerlingen uit het middelbaar onderwijs volop kennismaken met de STEM domeinen Wetenschap, Technologie, Techniek en Wiskunde door hen een elektrische auto te laten ontwerpen, bouwen, optimaliseren en ermee te racen.”

Heel wat scholen toonden interesse, maar vaak kwam de vraag naar sponsoring terug. Gelukkig bleken er heel wat partners te vinden die hier brood in zagen vanuit hun zoektocht naar afgestudeerde technische profielen. Een 10-tal garages van de MAN-organisatie ondersteunt nu ieder een eigen school, evenals 9 garages van Porsche en 15 garages van het VW-netwerk. Het streefdoel is om elk van de ongeveer 150 technische scholen met de betreffende richtingen te laten samenwerken met een garage in hun buurt.

Groeimarge De Canniere: “Voor onze eerste editie vorig jaar tekenden 30 teams in, 24 daarvan hebben deelgenomen aan de finale in Zolder. Voor het komende jaar zijn er 65 teams ingeschreven. In Nederland hebben zich ook al 15 teams aangemeld en in Frankrijk zullen er 16 teams bijkomen. Dat is al een stevige basis, maar met deze interesse is er nog steeds een enorme groeimarge. We moeten wel een goede gefundeerde financiering te vinden om daarrond een goede organisatie te bouwen.”

Ook dit jaar zal het circuit van Zolder het decor vormen voor de finale van het evenement op 21 april of 19 mei 2024. Daarnaast zijn er nog

andere oefendagen. “Vorig jaar hadden we 6 racemomenten gepland voor de deelnemende scholen. Zolder en Brugge waren de 2 officiële wedstrijden. Er waren ook nog 4 ‘frag-days’, halve dagen waar de scholen op 4 verschillende plaatsen met hun bolides kunnen gaan oefenen. Dat gebeurt in een soort van parcours, meestal in een groot park. Oefenen op de speelplaats is toch immers wat te gevaarlijk. Dit jaar voorzien we weer 6 racemomenten, er komen nog 1 of 2 terreinen van het Belgisch leger bij. Ook zij nemen deel aan ons initiatief omdat ze zelf technisch geschoolde mensen nodig hebben.”

Ondertussen bouwt de Challenge een internationaal netwerk uit. In Nederland zijn er nog geen wedstrijden, maar zijn er wel volop gesprekken met een lokale organisaties. Op 8 oktober gaat de internationale finale van de GreenPower Challenge door in Goodwood. Drie Belgische scholen die vorig jaar in Zolder bij de besten waren, nemen deel: Maaseik, Halle en Tielt. Een team uit Diest doet mee aan een race in Valencia later dit jaar. (JL)

De leerlingen van het vierde jaar voertuigtechnieken, die dit jaar in Zolder de ’speciale prijs voor het meest creatieve team’ wonnen.

NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 31

HOE ZOU HET ZIJN MET

Find Rob! Een zoektocht naar Rob van de Kniphoeck

“Altijd positief blijven…”

ONDERNEMEN Hoe zou het zijn met Rob van de Kniphoeck? “Ik zou dat wel weten, toch?”, aldus de collega’s van de redactieraad. Nu had ik vroeger al wel veel gehoord over Rob en over zijn kapsalon aan de transportzone. Maar ik ken Rob helemaal niet en zou ook niet weten waar hij uithangt. Maar om de stoutmoedige verwachtingen niet onderuit te halen, heb ik maar toegegeven en stortte ik me op het onderzoekswerk met als opdracht: Find Rob! En ja, opdracht geslaagd. Want…

Dat bleek aardig mee te vallen. Google is natuurlijk handig en via allerlei omwegen kon ik me zo ongeveer een traject voor de geest halen. Uiteindelijk belandde ik bij een telefoonnummer in Frankrijk. Vooraf had ik al een mailtje gestuurd zodat Rob niet helemaal uit de lucht zou vallen. Toen ik hem telefoneerde leek hij toch enigszins verrast. Het nummer dat ik terugvond bleek niet veel gebruikt te worden. Maar ik had hem, en zijn vrouw Rian, wel te pakken. Rob en Rian Hoeck openden in 2019, volop in coronatijd, een Bed & Breakfast in de Ardèche in Frankrijk. En zo bleek, daar had De Hoogstraatse Maand in 2019 ook

Rian en Rob in hun kasteel in de Ardèche (Frankrijk)

al eens over geschreven. Hoe zou het er ondertussen mee zijn?

Wel, met Rob dus alles goed. “We hadden al langer een droom om met alles te stoppen en een totaal nieuw leven te beginnen. Het uitbaten van een B&B leek ons wel een leuke uitdaging omdat ondernemen nu eenmaal in ons bloed zit. Dat bleek ook toen ik startte met de Kniphoeck. “Wie begint er nu een kapsalon op de transportzone?” hoorde je de mensen denken. Maar al heel snel bleek dat een schot in de roos.”

Wilgentakken Rob hing zijn tondeuse na twintig jaar aan de wilgentakken en Rian stopte haar activiteiten als restaurantuitbaatster. Als ondernemerskoppel gingen ze op zoek naar een nieuwe uitdaging. “In eerste instantie zouden we een B&B openen in het Klooster in Meer, maar dan hadden we toch wel heel veel geduld moeten hebben. Die plannen dateren ondertussen van twaalf jaar geleden en werden acht jaar geleden opgeborgen omdat ik ziek werd.

Misschien heeft het zo wel moeten gaan. We zijn echte Frankrijkliefhebbers en zijn in de loop der jaren echt van dat land gaan houden, vooral de streek van de Ardèche ligt ons na aan het hart. Het was dan ook vanzelfsprekend dat onze zoektocht naar een geschikte plek focuste op die regio. Maar alles liep niet vanzelf.”

We lezen tussen de regels al een “Ik Vertrek”-scenario, maar dat lijkt aardig mee te vallen. “Vrij snel had onze makelaar een geschikt huis gevonden en zetten we onze eigen woning in de Melkerijstraat in Meer te koop. Dat ging vlot van de hand, net zo vlot als het huis in Frankrijk dat voor onze neus een andere eigenaar kreeg. In zo’n situatie is het kwestie positief te blijven, we waren er op voorbereid en hadden een lijstje met ander opties.”

Le chateau Chateau d’ Ucel, de B&B van Rob en Rian Hoeck

32 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

“Eén van de opties was een oud klooster, gebouwd op de fundamenten van le Chateau

HOE ZOU HET ZIJN MET d’Ucel. Bij ons eerste bezoek waren we overdonderd door de grootte van het gebouw. Het was imposant, maar bood natuurlijk veel mogelijkheden. De vorige eigenaar was vijftien jaar lang bezig geweest met de restauratie, maar toen zijn vrouw overleed, zag hij het niet meer zitten. Tenslotte overleed ook hij en werd het gebouw te koop aangeboden. We hebben niet geaarzeld en hebben ons met veel energie op de verdere restauratie gegooid. Er was veel achterstallig onderhoud, maar omdat ik nogal handig ben, verliepen de herstellingen vlot.”

Het oude dorp Ucel telt vijftien woningen. “Acht huizen zijn bewoond, er zijn vier vakantiehuizen bij en drie woningen staan leeg. Het “nieuwe” Ucel kan je van grootte vergelijken met Meersel-Dreef. Het is hier rustig en natuurlijk prachtig langs de rivier de Ardèche.”

Rob en Rian hebben zich al goed aangepast aan de plaatselijke gewoontes. “In het zuiden blijven de mensen tussen 14 en 17 uur binnen omdat het te warm is. Toeristen hebben de neiging om toch naar buiten te gaan en vanalles te bezoeken. Maar bij hoge temperaturen is dat geen goed idee.”

Bochten en hobbels “En nu gaat alles goed”, gaat Rob verder. “We hebben veel bochten en hobbels moeten nemen, vooral de administratie bleek een zware dobber. Maar na vier jaar hebben we echt het gevoel op onze plaats te zitten. Voor Rian was het even moeilijker omdat ze in het begin geen Frans verstond en dan bleek die taalbarrière echt een hindernis.

Maar ondertussen loopt ook dat beter. En natuurlijk startten we net in de coronaperiode. Die hebben we gelukkig achter de rug. Het was vervelend allemaal, maar het heeft ons toch ook tijd gegeven om links en rechts nog wat in orde te brengen. Half juni, in 2020, zijn we dan echt opengegaan. En we zijn heel tevreden over de toeloop. Onze B&B is dan ook een pareltje met uitstraling en in een prachtig gebied, de Ardèche. We hebben twaalf bedden. Iedereen heeft zijn privacy en een eigen terrasje. De gasten zijn over het algemeen echt wel tevreden over hun verblijf.”

Rian en Rob komen de dagen goed door. “Aan zo’n gebouw is er altijd wel werk en onze dagen zijn dus goed gevuld. Rian houdt zich bezig met het hotelgebeuren, de kamers en de keuken. Ik ontferm me over het onthaal en de technische kant van het verhaal. Dat betekent dat ik de tuin onderhoud, het zwembad zuiver maak en allerlei technische klusjes uitvoer. We hebben goed gevulde dagen en dat maakt dat we

“We zijn echte Frankrijkliefhebbers en zijn in de loop der jaren echt van dat land gaan houden…” niet zoveel tijd hebben om aan ons thuisland te denken. We hebben weinig behoefte om naar onze geboortestreek terug te keren. Wellicht ook omdat veel van onze vrienden liever naar hier komen…”

Om een lang verhaal kort te maken: hoe het zou zijn met Rob en Rian?

Super, zo blijkt. Om een beeld van hun mooie B&B en de omgeving te krijgen, kan je eens kijken op https://chateauducel.com/. (ao)

SFEERVOL W O N E N Kom langs en samen creëren we het interieur van je dromen met de mooiste raamdecoratie!

GORDIJNEN BINNENZONWERING BEHANG & KLEURADVIES VLOERBEKLEDING PVC-VLOEREN BOXSPRINGS & BEDLINNEN KAPELSTRAAT 6 BAARLE-HERTOG T. 014 69 90 02 WWW.VANDERSLUIS.BE

NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 33

HERDENKING

In november herdenken we onze dierbaren

Ver van huis vond Miguel een rustplaats in Meer…

HERDENKING Sinds juni 2022 rust Miguel uit Venezuela op het Meerse kerkhof, tussen de Meerse mensen. Na een verblijf van slechts enkele weken in Meer, overleed hij onverwacht en moest hier - ver van zijn eigen land - worden begraven. Vrijwel niemand kent hem hier. Om ook hém niet te vergeten staan we graag even stil bij zijn verhaal. Hoe kwam Miguel in Meer terecht? Wat is er gebeurd?

Hoe is het met zijn familie?

Meer nog dan anders denken we in de novembermaand aan onze dierbare overledenen. Het kerkhof is daar getuige van. Graven, gedenkstenen worden gekoesterd, versierd, bezocht en na enige tijd ook weer vergeten. Met de jaren komen sommige zelfs in verval. Maar wie rondloopt op het kerkhof maakt een wandeling in de geschiedenis. Hoe ouder je bent, hoe meer mensen je hier kent. En Miguel?

Miguels dochter Sandra is getrouwd met de Nederlander Rolf (over hoe zij elkaar hebben ontmoet later in dit artikel méér), het paar verhuisde begin maart 2022 van Den Haag naar Meer. Dat was op dat moment handig voor het werk van Sandra, het koppel wilde ook graag wat groter wonen voor een prijs die in Nederland niet haalbaar is.

Weerzien Het zou Sandra ook toelaten om haar ouders uit Venezuela voor een aantal maanden in huis

halen. Ze hadden elkaar immers al jarenlang niet in het echt gezien, vooral door de corona­ crisis. Ondertussen hadden Sandra en Rolf een kindje gekregen en was de zus van Sandra overleden, dus er was wel bijzonder veel behoefte om de familie, liefst voor wat langere tijd, in het echt te zien.

Nadat eerst het huurhuis in Meer helemaal werd ingericht en er in Venezuela nieuwe paspoorten werden geregeld (het duurt daar lang door een minder goed functionerende overheid), kwamen Sandra’s ouders half mei naar hier. Het weerzien was fantastisch, en opa en oma uit Venezuela sloten voor de eerste keer kleindochtertje Marly-Claire in de armen. Er was direct een enorme klik tussen Miguel en de kleine meid.

Maar toen bleek helaas dat Miguels gezondheid snel achteruit ging. Het bleek dat hij zich sterk had gemaakt om de grote reis te kunnen maken, maar hij leed aan enkele serieuze kwa-

Een bescheiden graf op het kerkhof van Meer. Hier rust Miguel uit Venezuela. len. Na twee weken belandde hij op de Intensieve Zorgen in Antwerpen, en al snel daarna overleed hij. Zijn zus Lina - die decennialang verpleegster was geweest - was nog snel naar België gekomen in de hoop hem te kunnen helpen verzorgen, maar was al te laat…

Buick Miguel had een zwaar leven gehad in Venezuela. Zijn land was economisch en maatschappelijk in de laatste decennia enorm achteruit gegaan. Hij had gewerkt als chauffeur, maar zijn oude Amerikaanse Buick moest op een gegeven moment dagelijks naar de garage voor onderhoud! Dochter Sandra had aangeboden een nieuwe auto voor hem te kopen, maar dat wilde hij niet... te gevaarlijk in Venezuela, je kan dan afgeperst worden.

Voorheen had Miguel gewerkt als verkoper van gegrild vlees langs de weg. Hele dagen in de volle zon. In hun stad Maracaibo is het ook nog eens extra heet. De airco’s in huis vielen regelmatig uit door dagenlange stroomstoringen als gevolg van gebrekkig onderhoud door de overheidsbedrijven die er verantwoordelijk voor waren.

Dochter Sandra was een goede leerling, ze nam zich voor om materieel een beter leven te krijgen dan haar ouders. Ze studeerde en werkte er heel hard voor. Op haar 21ste kwam ze van de technische universiteit en ging aan de slag bij een multinational in de olie- en gasindustrie. Ze werkte zo in diverse landen in Zuid-Amerika en Afrika.

Dancing Queen De familiefoto bij het huwelijk van Rolf en Sandra in Venezuela

34 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

We gaan tien jaar terug in de tijd. Sandra had een Latina-vriendin die werk vond in de zakenwereld en in Den Haag woonde. Zij ken-

HERDENKING Droom Hoe kan het verder voor het koppel? Er volgde een periode van onduidelijkheid over naar welk land Sandra uitgezonden zou worden voor de volgende ronde. De meest uiteenlopende opties kwamen voorbij, maar werden niet concreet. Tot Sandra kon afdwingen af dat ze naar Nederland zou worden overgeplaatst.

Zo kon ze eindelijk een jaar na het huwelijk met Rolf gaan samenwonen in Den Haag.

Buurvrouw Netje kon het goed vinden met Marly-Claire de Rolf een beetje van de sportschool. Toen Sandra in 2012 een week ging logeren bij haar vriendin, stelde zij voor om met elkaar op stap te gaan... Rolf organiseerde een karaokeavond in een kroeg en zei ‘kom daar maar langs, en daarna zien we wel’. Bij een duetje ”Dancing Queen” van ABBA sloeg de vonk tussen Rolf en Sandra over... Sandra kon niet zingen, maar dansen kon ze wél...

Na die week hielden Sandra en Rolf contact via Skype. Tot er serieuze plannen ontstonden om het verder met elkaar te proberen. Sandra wilde bij een volgende plaatsing als expat in een ander land Rolf daarheen halen om op proef samen te wonen. Maar omdat Sandra’s bedrijf de relatie wel als serieus moest zien, moest er eerst snel getrouwd worden!

Rolf reisde af naar Venezuela om kennis te maken met de familie en er te trouwen.

Schoonvader Miguel sloot Rolf meteen in de armen. Zo had hij 12 kippen gekocht - om de honger van zijn aanstaande schoonzoon te stillen. Hij liet met veel trots de stad Maracaibo zien. En hij versierde zijn auto prachtig voor het huwelijk.

Ze vierden het huwelijk van Rolf en Sandra nu ook in Den Haag. Miguel genoot enorm van het huwelijksfeest, het tripje in de limousine naar de bruiloftslocatie en het ’hora loca’ (”gekke uur”) waar hij als indiaan was uitgedost. Al was er wel de angst voor zijn zwakke hart. Miguel zag in de daaropvolgende weken de Nederlandse molens, de kaasmarkt in Gouda, de Amsterdamse grachten. Hij proefde haring, die hij verrassend genoeg lekker vond.

Miguel wilde ook per sé de fiets van Rolf uitproberen, want hij had nog nooit gefietst. Na een paar meter viel hij al en moest naar het ziekenhuis met een gebroken arm. Zijn passie was oude auto’s, dus het bezoek aan het automuseum van Den Haag was een hoogtepunt.

En een trip naar Parijs met het huwelijkspaar was als een onvervalste droom die uitkwam voor Miguel en zijn vrouw Ramona.

Spaans Terug naar Meer, voorjaar 2022. Miguels dochter Sandra en haar man Rolf voelden zich thuis en welkom in Meer, ook de schoonouders werden warm ontvangen. Ze hadden heel goed contact met de buren, waaronder buurvrouw Netje. Op dinsdag gingen ze regelmatig lunchen in de pas geopende parochiezaal, o.a. met Marcel en Luc. Miguel is ook meegegaan, maar dat was helaas van korte duur.

Miguel werd ziek, belandde in het ziekenhuis en stierf…

Voor de begrafenis werd een beroep gedaan op de plaatselijke parochie. De communicatie

Een familiewandeling in de Gestelsestraat in Meer. Genieten van de koeien.

Op bezoek in de Gestelsestraat. Miguel met dochter Sandra en kleindochter Marly-Claire. met pastoor Soontjes verliep erg warm en vlot.

Soontjes, die lange tijd pastoor was geweest in Guatemala, beheerst de Spaanse taal volledig en droeg de mis op in het Spaans. De mis vond plaats voor slechts een handvol aanwezigen, want Miguel was in de Meerse parochie uiteraard niet bekend. En zo belandde Miguel op het Meerse kerkhof. Ver van zijn geboorteland, maar niet vergeten.

Najaar 2023. Intussen is het gezin met (schoon)moeder Ramona terug verhuisd naar Den Haag. Hun werksituatie was alweer gewijzigd, bovendien kon Ramona niet langdurig in België blijven. Doordat ze niet meer terug kan naar Venezuela nu haar man, een dochter en andere directe familieleden zijn overleden, heeft het gezin een aanvraag bij de Nederlandse overheid gedaan om haar permanent in Nederland te kunnen houden.

Het graf van Miguel laten zij voorlopig in Meer; het is een goede reden voor hen om af en toe nog eens terug te komen. Want ondanks de tragische gebeurtenis kijkt de familie graag terug op hun tijd in Meer. En dan brengen ze nog wel eens een bezoekje aan de vriendelijke buren van toen… (ma)

Een beeld tijdens Miguels afscheidsviering, die pastoor Soontjes in het Spaans voorging.

NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 35

Doe d eg chec ratis k-u onlin p e

Uw adviseur voor kredieten & verzekeringen zowel voor particulieren als KMO’s bevoorrechte partner van

Van Huffel Verzekeringen Vrijheid 74 2320 Hoogstraten 03 314 46 10 vanhuffel@dvv.be www.van-huffel.be FSMA:14593A

VAN HEMELEN BVBA

Love 2 heal Paul van Huffel Helend medium Carolinestraat 11

VAN HEMELEN BVBA

NIEUWBOUW & RENOVATIE

2322 - Minderhout Tel.: 0475 66 92 77

ELEKTRICITEIT

info@love2heal.be

CENTRALE VERWARMING

www.love2heal.be

SANITAIR ALTERNATIEVE WARMTE WARMTEPOMPEN ZONNEBOILERS ZONNEPANELEN

Industrieweg 4 2330 Merksplas Tel: 03 314 37 67 Tel: 014 26 60 72

info@vanhemelenbvba.be

www.vanhemelenbvba.be 36 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

God gaf aan mij de legkaart van mijn leven Als stukjes speelgoed in een kinderhand.

De doos met het voorbeeld heeft hij niet gegeven.

Ik vind niet meer dan de hoekjes en de rand Daar binnen in zie ik alleen maar kleuren Ook stukjes zwart, en stukjes wolken wit.

DEZE MAAND

Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten - redactie@demaand.be

“One-ode” van Sam Vloemans’ is een muzikale reis door emoties MUZIEK Een samenwerking tussen jeugdvrienden en professionele muzikanten? Dat klinkt alvast als muziek in de oren! Multi-instrumentalist Sam Vloemans uit Meer bracht op 26 oktober zijn nieuwe album “One-ode” uit. Hij componeerde en produceerde het album volledig zelf, maar voor de uitvoering schakelde hij de hulp in van muzikale duizendpoten Florejan Verschueren, Peter Verhelst en Tom Vanstiphout. “One-ode” telt zo’n zestien nummers, waarvan twaalf op de piano worden gespeeld en vier op de gitaar.

Het werd een melodieuze samensmelting van melancholie en hoop…

Het album wordt beschreven als een nachtelijke wandeling met een melancholische ondertoon, maar tegelijk met een hoopvolle draai.

Sam probeerde zo een intieme en pure sfeer te creëren. Wie het werk van Sams muziekcollectief Cargo Mas kent, merkt dat dit nieuwe album heel anders is dan wat hij gewend is uit te voeren. Daar grijpt Sam meer naar funk en soul, terwijl hij in dit nieuwe album ‘One-ode’ meer focust op sereniteit en bezinning.

Verbinding De naam van het album bevat twee delen: ‘One’ verwijst naar de ene uitvoerder van het album, namelijk Sam Vloemans. Het deel ‘Ode’ verwijst ernaar dat muziek voor Sam

Sam Vloemans

een connectie creëert. Alle muziek ontstaat uit ontmoetingen, gebeurtenissen en gesprekken met mensen. Dit album is dan ook een ode aan die verbinding.

Voor de uitvoering sloeg Sam de handen in elkaar met jeugdvriend Florejan Verschueren, inmiddels een bekende naam voor de Hoogstraatse muziekliefhebber. Florejan werkte mee aan de compositie van musicals zoals ‘Groot circus van het klein verdriet’ en ‘1814’.

Ook was hij te zien in een aantal TV-programma’s zoals Sing That Song, Eurosong en als orkestleider van Steracteur Sterartiest. Bij dit album vinden we Florejan voor twaalf stukken natuurlijk terug op zijn vertrouwde pianokruk.

Persoonlijk Daarnaast droegen ook gelauwerd jazzartiest Peter Verhelst en Belgisch muziekicoon Tom Vanstiphout hun steentje bij aan de uitvoering.

Peter Verhelst is geschoold als jazzgitarist, maar behoudt een enorme passie voor andere genres zoals klassieke muziek. Voor dit album ging hij aan de slag met één compositie op de gitaar. De andere drie gitaarstukken worden gespeeld door Tom Vanstiphout, die in het verleden al samenwerkte met artiesten zoals Milow, Zaz en Clouseau.

Het album is alvast een muzikale reis vol emoties. Zo is de eerste track ‘12’ een ode aan zijn plusdochter. Sam houdt zijn muziek altijd persoonlijk, terwijl hij bruggen bouwt tussen verschillende muzikale werelden. Wie alvast benieuwd is naar zijn werk, kan terecht op Youtube om enkele singles van het album te beluisteren. En ook kan je je ogen goed de kost geven: door een kunstige samenwerking komen schilderijen van Annik Rachel Klaes tot leven op zijn muziek. (Lieselot Staes)

Florejan Verschueren NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 37

DEZE MAAND

De natuur leren kennen NATUURBEHOUD CURSUS Twee cursussen in the picture bij Natuurpunt Markvallei: dit najaar nog gaat een lessenreeks over roofvogels van start; vanaf januari is er ook de alomgekende cursus natuurgids.

Roofvogels Van beginneling tot kenner: vrijwel elke vogelliefhebber voelt zich aangetrokken tot roofvogels. Ze spreken tot onze verbeelding met hun snelle duikvluchten, prachtige verenkleden en soms imposante verschijning. Maar waar kan je ze zien? Hoe herken je ze in het veld en hoe hou je ze uit elkaar? Hoe kunnen we ze beschermen?

stelling rekenen, dikwijls ook van mensen van buiten de regio. Er zijn drie onderdelen: de cursus, de verdieping en de stage.

Het cursusdeel omvat een 30-tal activiteiten waarvan ongeveer de helft excursies. Tijdens de verdieping volg je 20 uur bijkomende vorming volgens eigen interesse. Deze vorming kan zowel inhoudelijk als methodisch zijn.

Tijdens de stage doe je ervaring op als natuurgids. De stage kan bestaan uit verschillende types van engagement. In totaal doe je 20 uur aan activiteiten, waarvan je 2 activiteiten volledig zelfstandig begeleidt.

Natuurgids

De cursus duurt ongeveer een jaar. De stage en de verdieping doe je op eigen tempo met een maximum van 2 jaar na het einde van de cursus. In de cursus werk je rond een brede waaier aan thema’s. Je ontdekt hoe dieren, planten en landschappen samenleven en je krijgt een stevige basis rond ecologie en natuurbeheer.

Tijdens de lessen gidsvaardigheden leer je hoe je een boeiende wandeling uitstippelt en groepen gidst. Daarnaast ga je regelmatig op excursie met ervaren gidsen en bezoek je natuurgebieden in de buurt. De activiteiten worden gespreid over een jaar zodat je de natuur in ieder seizoen leert kennen. Daarnaast werk je samen met medecursisten een ‘groene activiteit’ uit waarbij je een natuurgebied of natuurthema stevig onder de loep neemt. Meer info over de verdieping en de stage krijg je tijdens de cursus.

De opleiding tot natuurgids start in januari.

Deze cursus kan doorgaans op veel belang-

De theorielessen vinden plaats op donderdagavond van 19.30 tot 22.30 uur. De excursies op

Op 13 november gaat een vijfdelige lessenreeks van start. Komen aan bod: de ecologie van roofvogels, de relaties die ze hebben met hun omgeving, trek en lichaamsbouw, bedreigingen. De hoofdbrok is determinatie, je leert stap voor stap hoe je hierbij te werk zou moeten gaan en wanneer je welke soort waar mag verwachten.

Onder meer vogelkenner Bastiaan de Ketelaere begeleidt deze cursus die 4 theoretische lessen en een excursie telt. Deelnemen kost 45 euro voor een Natuurpuntlid, 83 euro voor niet-leden. Meer info: bc.valleivanhetmerkske@natuurpunt.be

Deze jonge Hoogstraatse torenvalk werd gespot in Bredene, 123 km van zijn nest.

Foto: Filip De Ruwe zaterdagvoormiddag van 9 tot 12 uur. Tijdens de schoolvakanties zijn er geen lessen. De eerste bijeenkomst is op 25 januari 2024 en de afronding is op 14 december. Inschrijven kan via de website van Natuurpunt, meer info: 03 383 02 08. (ao)

Allerlaatste “Henry” door Peter De Graef

THEATER In 1997 blies theatermaker Peter De Graef vriend en vijand van zijn sokken met de magistrale monoloog “Henry”.

Zo ongeveer elke prijs die er bestond kwam op zijn schouw terecht. In 2020 hernam hij deze opvoering, en nu eind 2023 sluit het boek “Henry” voorgoed. De allerlaatste voorstelling kan je in GC Hoogstraten komen zien.

Voor de twijfelaars: gidsen in de natuur is soms heel plezant!

38 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Henry heeft een begin en eind, maar wat daartussen gebeurt, laat zich alleen maar ervaren.

Dat kan alvast op zaterdag 23 december om 20.15 uur in GC Rabboenizaal. Tickets 15 euro, kansentarief 3 euro. (fh)

DEZE MAAND

Kamerkoor Vialta ziet het “Noorderlicht” CONCERT Kamerkoor Vialta laat op 18 november het “Noorderlicht” schijnen in de kapel van het Klein Seminarie. Op het programma “een Scandinavisch Muzikaal Avontuur’ onder leiding van dirigent Sander Le Roy, met Herlinde Van de Straete, mezzosopraan en Sander Meersman, piano.

Dit Hoogstraatse gemengd kamerkoor bestaat uit zo’n 25 getalenteerde zangers. “Noorderlicht” brengt de schoonheid en magie van de Scandinavische muziek tot leven met een brede selectie van composities, variërend van de

klassieke werken van Edvard Grieg en Jean Sibelius tot hedendaagse pareltjes van Ola Gjeilo.

Het gevarieerde werk van de beroemde Noorse componist Edvard Grieg vormt de rode draad door het concert. Maar ook Jean Sibelius, de trots van Finland, inspireert enkele van de koorwerken met “Finlandia”. Ola Gjeilo is een hedendaagse componist wiens composities wereldwijd geliefd zijn. Zijn werk “Northern Lights” was de bron van inspiratie voor het hele concert.

Praktisch: “Noorderlicht” door kamerkoor Vialta op zaterdag 18 november om 20 uur in de kapel van het Klein Seminarie. VVK 15 euro, kassa 18 euro, -16 jaar gratis. Tickets via www.vialta.be. (fh)

Davidsfonds Kerstconcert met CantaBella VERENIGING CONCERT Het Davidsfonds organiseert op zaterdag 16 december zijn tweejaarlijks kerstconcert in de Sint-Katharinakerk. De cultuurvereniging nodigt daarvoor het koor CantaBella uit.

CantaBella werd in 2018 opgericht door Els Germonpré. Dit damesensemble bestaat uit 24 enthousiaste zangers met ambitie. Een krachtige vrouwelijke uitstraling en een sterke onderlinge verbondenheid zijn de basisprincipes van het koor. Het wil topkwaliteit brengen en focust zich op een gevarieerd programma uit de klassieke en hedendaagse koormuziek.

Maar ook traditionele wereldmuziek, met zowel oriëntaalse als noordse toetsen, en

hartverwarmende moderne muzikale pareltjes behoren tot het repertoire.

Het Davidsfonds, Els Germonpré, CantaBella en pianiste Lotte Bayens willen u op zaterdag16 december om 19.30 uur verrassen, ontroeren en bekoren met een sfeervol kerstconcert. Na het concert is er een kerstdrink in zaal Pax. Tickets kosten in VVK €15, aan de kassa €18.

Een steunkaart kost €5. Info en kaarten hoogstraten.davidsfonds@telenet.be / tel. 0472/64 27 82 / Toerisme Hoogstraten, Vrijheid 149. (red)

Nu al proeven van “De Sneeuwman” THEATER Lang voor nieuwjaar, op een moment dat er van sneeuw nog geen sprake is, vragen we uw aandacht al vragen voor de familievoorstelling “De Sneeuwman” op 5 januari 2024 om 15 uur in GC Rabboenizaal. Dit is een bijzondere voorstelling, die GC Hoogstraten samen met vzw LA:CH organiseert.

Dit muzikale sprookje is gebaseerd op het gelijknamige boek van Raymond Briggs, de tekst is van Ward Bal, Axelle Kennes en Frederik Tilkin . Zelf noemen de makers het “een poëtische, muzikale vertelling met live-muziek voor wegdromers en koulijders vanaf 5 jaar”.

Die makers, dat zijn geen onbekenden: aan de piano treffen we Laure Campion, maar de verteller van dit verhaal, de acteur die de oude man speelt, is niemand minder dan Jos Dom. Die schreef en regisseerde in opdracht van vzw LA:CH “Het Groot Circus van het Klein Verdriet” en eerder ook “1814, De Vergeten Veldslag”. Nu krijg je de kans hem eens zelf aan het werk te zien.

Even proeven?

Boempi is oud. Al heel oud.

Boempi woont samen met Laure in een klein huisje aan de rand van het bos.

En Boempi praat. Boempi praat veel. Heel veel, vindt Laure.

Laure zelf praat niet. Toch niet met woorden..

Laure spreekt met noten.

Geen pindanoten natuurlijk. En ook geen apennoten. Of kokosnoten.

Laure spreekt met muzieknoten.

Als Boempi praat, vallen er soms woorden op de grond. En die raapt Laure dan op.

En dan steekt ze die verspilde woorden in een glazen pot.

En soms - als Boempi eens niet op een bepaald woord kan komen - dan tovert ze zo’n woord tevoorschijn en kan het verhaal weer verder.

“De Sneeuwman” is een bijzonder warme en deugddoende voorstelling over de onschuld en verwondering van de kindertijd. Over dromen en vooral over een ontroerende vriendschap. Over sneeuwballengevechten en lekkere koekjes bij de thee. (fh)

NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 39

40 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

DEZE MAAND

BorderBrass meets “The Ballerino” CONCERT Brassband BorderBrass houdt van een uitdaging. Ook dit najaar heeft ze, in samenwerking met Nootzakeljk vzw, een nieuw inventief evenement in elkaar gestoken - en dat blijkt de ‘humoritmische’ voorstelling “The Ballerino” te zijn. Op zondagnamiddag 12 november staan ze er mee op het podium van de Rabboenizaal.

Afgelopen jaren bracht de band concerten met solisten uit diverse genres zoals Sam Vloemans, Florejan Verschueren en Barbara Dex. Dit keer wordt het een geheel nieuwe samenwerking met Nootzakelijk, een vzw uit Wortel. “The Ballerino” doet het relaas van een ooit befaamde balletdanser die aan het coronavirus heel wat fysieke problemen (en kilo’s) overhoudt en het over een ander boeg wil gooien.

Hij gaat zelfverzekerd en met enthousiasme op zoek naar een andere job waarmee hij zou kunnen doorbreken - stripper, leraar, mimespeler, masseur, … maar telkens weer blijkt dat hij een nadelige beroepsmisvorming meesleurt. Door het jarenlange trainen krijgen ongewild en onbewust minder subtiele balletbewegingen de bovenhand, waardoor de job in kwestie vaak ‘belachelijk’ overkomt.

WO O R D

V A N

In deze voorstelling gaat hij op zoek naar het instrument waarop hij zou kunnen uitblinken.

Kan hij zijn pliés, relevés, port de bras en cambrés onder controle houden? Welk instrument krijgt uiteindelijk zijn voorkeur? En, kan het orkest zijn lach inhouden? Je komt het te weten tijdens deze humoritmische voorstelling…

D E

Praktisch: Brassband BorderBrass brengt “The Ballerino” op zondag 12 november om 14.30 uur in de Rabboenizaal. De presentatie is in handen van Emelien Raats. Tickets aan € 16 - €12,50 of- €10 te reserveren (zolang de voorraad strekt) via de website van het orkest (www.brassbandborderbrass.be). (fh)

M A A N D (30)

Voor altijd dank verschuldigd...

1

1. Voorstelling die op 14 september in De Studio in première ging

2 3 4

2. Oud dorp in Frankrijk waar Rob van de Kniphoeck een B&B uitbaat 3. Elena Peeters kijkt erin...

5 6 7

4. Zit in Meer succesvol in een nieuw kleedje 5. Vriendenclub waarmee Jos Borremans sinds 1989 om de twee weken gaat fietsen 6. Instrument waarop onder de Menenpoort dagelijks de Last Post wordt gespeeld

8 9 10 11

7. In dit grensdorp bevindt zich het Karkooi museum 8. Aantal wagens waarmee VITO deelneemt aan de GreenPower Challenge 9. Plaats waar de afgevaardigden van vzw Klooster Meer naartoe reisden voor de Europa Nostra Award in ontvangst te nemen 10. Deze gebeurtenis in Oostmalle heeft een diepe indruk nagelaten bij Frans 11. De thuisoverwinning tegen deze ploeg was van goudwaarde (jc) IJ’ is één vakje.

Mail het woord uiterlijk dinsdag 10 oktober door naar woord@demaand.be en maak kans op een cadeaubon van Hoogstraten voor de waarde van 20 euro. Of stuur naar: De DE HOOGSTRAATSE MAAND, Begijnhof 26, 2320 Hoogstraten. Vergeet niet uw naam en adres te vermelden.

Oplossing oktober 1 D O E 2

Y

I

3 G L 4 B R

I

A S

D G E

C

R A M E N L U B

5 Z A K 6 G E

K

N & Y A N G

L M E

L

S

P O T A L O T

7 W A C H T

E N D E N

8 C H A U G O N G 9 V A 11 P

I

L

E N C

10 M I

R H O

E

B

R

E

I

A

L O A Z

E

R

S

De cadeaubon van € 20 gaat naar: Ivo Broekmans, Treslong 18, Minderhout NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 41

HOOGSTRATEN

www.demaand.be REDACTIEADRES Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten tel. 0472 97 12 87 redactie@demaand.be

DORPSNIEUWS � Hoogstraten: Patrick Melis 0497 41 40 29 hoogstraten@demaand.be � Meer: Marcel Adriaensen tel. 03 315 90 40 meer@demaand.be � Meerle: Jan Fret tel. 03 315 88 54 meerle@demaand.be

Vierdejaars aan de slag met ‘Man over Boord’ SCHOOL Op vrijdag 15 september gaven de vierdejaars van het ASO Spijker een toonmoment van een kunstig avontuur dat drie dagen eerder begon. Elk jaar slaan de kunstenaars van het rebels kunstenplatform ‘Man over Boord’ (MOB) hun tenten op om jongeren een kans te geven zich op het onbekende terrein van de kunst te wagen.

uyter van MOB: “Wij roeien met de riemen die er zijn, soms schots en scheef, maar altijd samen met jongeren en kunstenaars. MOB wil verwonderen, verwarren en verleiden. Kijken en koesteren. Luisteren, roepen en redden, maar: ‘Wat moet gered?’ Een huis? De stad?

Een boomloos plein? Ons geweten? Ons vertrouwen? Ons verlangen?...”

Drie dagen lang worden de leerlingen ondergedompeld in de wereld van de fotografie, beeldende kunst, mode, boekbinden en druktechnieken, dans, beeld, theater, mixed media, spoken word en video/live stream. Lara Der-

Heel wat vragen dus, in een leerzaam proces en een boeiende uitdaging waarin jongeren hun maatschappelijke visie uitdragen via een kunstproject. (pm)

� Meersel-Dreef: Jef Jacobs tel. 03 315 73 64 meersel-dreef@demaand.be � Minderhout: minderhout@demaand.be � Wortel: wortel@demaand.be

SPORTNIEUWS Rob Brosens tel. 03 314 43 39 sport@demaand.be Niet alle beeldmateriaal wordt ons met auteursgegevens overgemaakt. Neem contact op met de redactie voor eventuele rechten.

ADVERTENTIES Jan Croes tel. 0477 66 11 60 advertenties@demaand.be

SECRETARIAAT/DRUKWERKEN Emilia Horsten Begijnhof 27 2320 Hoogstraten tel. 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27 2320 Hoogstraten

Davidsfonds dankt Swa Verschueren VERENIGINGSLEVEN DF Om hem te bedanken voor zijn jarenlange inzet in het Hoogstraatse Davidsfonds, kreeg Swa Verschueren onlangs het bezoek van voorzitter Jef Vissers en secretaris Joos Croes, met wie hij al die jaren intens samenwerkte. Ze schonken hem enkele boekenbons. In het ruime DF aanbod zal Swa als boekenwurm zeker zijn gading vinden.

Swa Verschueren heeft binnen het Davidsfonds zowat alle mogelijke functies opgenomen. Sinds 1990 al was hij penningmeester,

42 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

maar vele tientallen jaren ook wijkmeester en later boekenverantwoordelijke. In het pre-digitale tijdperk betekende dat: maandelijks de nieuwsbrieven ronddragen, jaarlijks de nieuwe boekenbrochure bij de leden gaan afgeven en daarna bij diezelfde leden het geld gaan ontvangen voor de aankoop van boeken uit het DF aanbod, want tot enkele jaren geleden werd iemand lid door twee of meer boeken of cd’s te bestellen.

Al die bestellingen, ook die van de andere wijkmeesters, moest hij vervolgens groepe-

HOOGSTRATEN ren en doorgeven aan de centrale in Leuven.

Enkele weken later werden er dan bij hem thuis enkele paletten (!) boeken afgezet, die hij in heel de benedenverdieping uitstalde, om er vervolgens meer dan 200 pakketjes mee samen te stellen, die dan op hun beurt - via de wijkmeesters - weer tot bij de leden moesten gebracht worden.

Verder zat Swa in de organisatie van tientallen dagreizen én meerdaagse reizen, was hij een van de verantwoordelijken voor de lessenreeksen van DF Academie (voorheen Universiteit Vrije Tijd), zat hij bij voordrachten samen met Joos Croes steevast aan de inkom, schonk hij de wijnen uit op de jaarlijkse degustatie, was hij altijd van de partij op de opendeurdagen, enz.

De laatste jaren is het bestuur gelukkig versterkt met enkele jongere krachten die nu veel van die taken op zich nemen, zodat Swa op zijn 75ste met een gerust gemoed afscheid kon nemen. (pm) Voor het nieuwe programma, raadpleeg https://hoogstraten.davidsfonds.be/.

Voorzitter Jef Vissers en secretaris Joos Croes huldigen Swa Verschueren voor diens jarenlange inzet.

Martens Glas back home BEDRIJF Als Martens Glas zijn 50ste verjaardag viert en opnieuw verhuist naar bedrijvenzone De Kluis in Hoogstraten, dan is dat meer dan reden genoeg om de jarige te gaan feliciteren. En even, zij het samengevat, in te gaan op die 50 jaar geschiedenis van het bedrijf.

Geboorte Voor de geboorte gaan we terug naar 1972 toen Jan Martens, samen met zijn Maria, Glashandel J. Martens oprichtte. Enkele beglazing plaatsen in ramen en deuren was toen nog de

corebusiness. Al vlug was de locatie in Meer te klein, in 1978 werd groter gebouwd in bedrijvenzone De Kluis in Hoogstraten waar ook de eerste stappen werden gezet naar glasbewerking.

In 2000 nemen zoon Guy Martens en zijn vrouw Hilde Van Hasselt de zaak over van vader Jan en verhuizen met Martens Glasindustrie naar de Transportzone, terug naar Meer. Waar fors geïnvesteerd wordt in de automatisering van het snijden en bewerken van glas, en het productiegamma stevig wordt uitgebreid. In 2012 worden showrooms ge-

De mensen achter Martens Glas, met links vooraan Guy Martens, zijn vrouw Hilde Van Hasselt en vader Jan.

opend in Meer, Deurne, Turnhout en Breda.

Na een periode van meer dan 20 jaar in de Transportzone kwam er de opportuniteit om terug naar De Kluis in Hoogstraten te trekken.

Niet ver van de bewoonde wereld en daardoor aantrekkelijk voor het huidige cliënteel. Dus terug naar De Kluis waar in 2023 een gloednieuw gebouw wordt neergepoot dat op 22 september officieel werd geopend met bijzondere aandacht voor ‘50 jaar Martens Glas’.

Binnenschrijnwerk Een vijftal jaren geleden werd de eigenlijke glasbewerking verkocht; thans wordt specifieke beglazing aangeschaft bij externe leveranciers in functie van de opdrachten. Die situeren zich vooral in de wereld van beglaasd aluminium binnenschrijnwerk, in alle maten, soorten en gewichten. Glazen binnendeuren en douchedeuren, scheidingswanden, ballustrades, isolatieglas… Deze aanpak creëert onafhankelijkheid, er kan aangekocht worden bij degene die de beste oplossing voor een specifieke opdracht in huis heeft in een wereld die voortdurend en steeds meer evolueert.

Aluminium buitenschrijnwerk zou kunnen, maar wordt niet geambieerd en dus overgelaten aan de bestaande constructeurs. Vervanging van enkele beglazing door dubbele kan wel, en als in dergelijk geval één of ander raamwerk in slechte gezondheid verkeert, dan wordt de vervanging ervan uiteraard in één be-

NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 43

HOOGSTRATEN weging mee doorgenomen. Hoe dan ook heel wat mogelijkheden waar de website www. martensglas.be alles over vertelt.

Brandwerend In het streven om de nieuwste technologieën en ontwikkelingen in de glasindustrie te implementeren startte het bedrijf een eigen productielijn voor brandwerende deuren en wanden in beglaasd aluminium schrijnwerk.

Hiertoe worden geattesteerde alu-profielen en beglazing aangetrokken dat voldoet aan de strengste Belgische en Europese normen.

De raam/deurstelsels worden ontworpen overeenkomstig het verslag van gelijkaardige stelsels die getest zijn in een geaccrediteerd labo. De in het testverslag vastgelegde voorschriften rond maximale afmetingen, het soort beglazing, profielen, bevestigingen en dichtingen moeten nauwgezet nageleefd worden bij elke toepassing van dit systeem in een project.

Brandwerend glas is een dubbele beglazing met een tussenlaag die bij hevige temperatuur gaat opschuimen. In geval van brand zal de eerste, geharde glazen plaat scheuren, waardoor de ingesloten en Uv-bestendige gel (van de tussenlaag) vrijkomt. Deze zal vervolgens uitzetten of sterk in volume toenemen om zo een ondoorzichtige en warmte-isolerende bar-

Het nieuwe gebouw in De Kluis, na heel wat jaren in de transportzone uiteindelijk toch terug in Hoogstraten. rière te vormen tussen de ruimte waar de brand woedt en de aangrenzende brandvrije ruimte.

De ondoorzichtig geworden beglazing laat niet alleen toe de aanwezigen veilig te evacueren maar verhindert ook dat er paniek ontstaat bij het zien van vlammen en/of rook.

Vierdaags Momenteel heeft het bedrijf 18 werknemers in dienst, maar heeft nog een aantal vacatures

openstaan. Die tracht men mede in te vullen door aantrekkelijke werkomstandigheden aan te bieden, zoals een vierdaagse werkweek. Er worden weliswaar iets langere dagen gedraaid maar wekelijks is er zo een vrije dag meer.

Om de werkplanning niet al te ingewikkeld te maken, wordt er wel gevraagd om die vrije dag constant op dezelfde weekdag te nemen, waarbij uitzonderingen evenwel steeds bespreekbaar zijn. En het systeem schijnt naar algemene voldoening te werken. (nad)

Een fanfare en/of een harmonie?

Viergeslacht in Hoogstraten

CONCERT Wat het verschil is tussen een fanfare en een harmonie, kan je komen ontdekken op zaterdag 18 november in GC Rabboenizaal.

Dries Raes dirigeert zowel de Koninklijke Fanfare Sint-Catharina als Harmonie De Ware Vrienden uit Oppuurs. Voor dit concert brengt hij zijn muzikanten van de harmonie mee naar Hoogstraten.

VIERGESLACHT Met de geboorte van Emilie kreeg Hoogstraten er een viergeslacht bij, ongetwijfeld tot groot geluk van overgrootmoeder Louisa Van Den Bogerd. Op de foto: Lindsey Bolckmans (1993) uit Minderhout, met de kleine Emelie Van De Locht (5/07/2023) op schoot, geflankeerd door Louisa Van Den Bogerd (1936) en Anja Stoffelen (1969) uit Hoogstraten. (jaf)

Elk orkest zal een muzikaal deel voor haar rekening nemen om op het einde samen af te sluiten. Meer dan 70 muzikanten zullen dan samen “You can’t stop the beat” uit de musical Hairspray brengen. Verder op het programma een mix van verschillende muziekstijlen. Gaande van Tattoo, muziek van U2, Puttin’ on the rits… tot typische fanfare- en harmoniebewerkingen.

Praktisch: Fanfare in Harmony op 18 november om 20 uur. (deuren: 19.30 uur.) in GC Hoogstraten. Inkom 12 euro (gratis onder 18 jaar).

Tickets vvk 10 euro bij muzikanten of Dienst Toerisme Hoogstraten of te bestellen via fanfarehoogstraten@hotmail.com (jaf)

44 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

HOOGSTRATEN

“Gemaakt onder den oorlog” REÜNIE Eerlijk gezegd, het was met een klein hartje dat het ‘bestuur’ - een groot woord voor een kleine groep - van de ‘Vereniging Hoogstraten geboren 1943’ de inschrijvingen afwachtte voor de reünie van de 80-jarigen van Hoogstraten (‘dorp, niet de stad’). “De laatste bijeenkomst was weeral 5 jaar geleden, en wie is er nog bij leven, wie is er nog gezond van lijf, leden en… geest? Want, zijn we niet gemaakt onder den oorlog? En wordt er niet getwijfeld aan de kwaliteit van hetgeen in die donkere periode geproduceerd is?

Maar niet minder dan 29 jaargenoten, al of niet met partner, schoven op 14 september ’s middags aan in de Jachthoorn. Om er te genieten van een krachtige maaltijd en een goed glas voor wie het nog mag van meneer doktoor.

Inbegrepen een ouderwetse gezelligheid zoals wij die nog kunnen verwekken. Mijmerend over die goeie ouwe tijd en de jeugd van tegenwoordig. En wees maar eerlijk. Zien we er voor onze ouderdom niet pront uit zoals te zien is op bijgaand portret?

Vermits ook wij het eeuwig leven niet bezitten werd een gangbare procedure ingezet om de vijfjaarlijkse bijeenkomst te wijzigen in een tweeënhalf jaarlijkse. Hiertoe werd het volk toegesproken, werd het standpunt van het bestuur opgedrongen en werd een democratische besluitvorming uitgelokt bij handopsteken. Een haast Stalinistische meerderheid koos voor de tweeënhalf… Tot binnenkort dus!” (nad)

De pronte Hoogstraatse 80-jarigen: Bertha Adams, Jan Bruyndonckx, Toine De Haes, Magda Haest, Flor Huysegems Willy Lauryssen, Walter Leyten, Magda Mertens, Karel Oprins, Irène Schrijvers, Jozef Sprangers, Lea Van Dijck, Cyriel Van Dijck, Hilda Daems, Antonia De Haes, Nand Doms, Tony Jacobs, René Lauryssen, Jos Pinxteren, Jos Smouts, Mirèse Thijs, Rob Torremans, Marc Van Baelen, Guy Van Den Heuvel, Jaan Van Der Steen, Mia Van Gestel, Stella Van Wesenbeeck en Jeanne Verheyen.

Autobanden René Van Hasselt Langenberg 15 2323 Wortel Tel. 03 314 57 32 GSM 0477 30 71 22

www.autobandenvanhasselt.be NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 45

HOOGSTRATEN

75-jarigen gingen terug in de tijd…

REÜNIE Op 14 september vierden de Hoogstraatse 75-jarigen in de Cirq te Hoogstraten.

Ludo Koyen - samen met Gerd Houben de bezielers van deze reünie - leidde het feest in goede banen en haalde herinneringen op aan hun geboortejaar 1948 en aan allerlei bijzonderheden die sinds het geboortejaar 1948 de Hoogstraatse revue passeerden. Over “prikken” en plakken, het ijverig knippen van gekleurde papieren strookjes en stukjes om als “strooisel” te dienen voor de Heilig Bloedprocessie. Het schrijven met griffel en lei en later

met de ’ballonekespen’. Over de spelletjes op de koer, ’we knikkerden niet... wij ”knipserden”. En de tollen, ze draaiden en zoemden tot er de pin van een andere tol op ketste.’

Een onbezonnen jeugd in toen nog verkeersvrije straten. De vele herinneringen die iedereen deelde: de schoolreis naar Expo ’58, het eerste flesje limonade van Louis Nees of Brosens, expobrood van Jos van de Welvaart, de vijzen en nagels van bij Weyler. En niet vergeten, die verse, lekkere soep van Van Boom,

die jaarlijks de vetsten os kocht in Antwerpen.

In de jaren zestig overspoelde de rock en roll Hoogstraten met fuiven in de Roma en in spiegeltenten, en met Los Camerados. Altijd bijna twee rappe, twee trage en 2 walskes. Veel gegniffel bij het aanwezige publiek bij al deze zaken die iedereen zo bekend voorkwamen.

Ludo en Gerd waren blij dat er nog zovelen de weg naar de Cirq hebben gevonden. De namiddag werd afgesloten met een maaltijd en een afspraak binnen vijf jaar. (pm)

Vooraan zittend: Irène De Backer. Eerste rij staand: Lieve Jagenau - Paula Baeyens - May Hofkens - Anny Bolckmans - Chris Hereijgers Maria Hereijgers. Tweede rij: Willy Kerselaers - Honorine Aerts - Rita Schellekens - Gerd Houben - Emmy Vereecken - Julia Donckers - May Aerts - Mieke Van Loock.

Derde rij: Liliane Van Bergen - Lief Croes - Jacqueline Jansen - Maria Bellens - Lea Dockx - Staf Martens - Aloïs Govaerts - Gust Versmissen.

Achteraan: Stan Jansen - Jef Donckers - Jan Michoel - Karel Govaerts - Ludo Koyen - Dirk Doms - Swa Verschueren - Gust Aerts - Etienne Heylen - Paul Harts. (foto : Heidi Bekaert)

46 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

MEER

Naar Venetië voor een prestigieuze Europese prijs ERFGOED Afgevaardigden van vzw Klooster Meer en aNNo architecten waren op 27 en 28 september in Venetië aanwezig op de voorstelling van de winnende projecten en de plechtige prijsuitreiking van de Europa Nostra Awards 2023. Op 27 september stelde architect Stijn Cools het project voor en op 28 september mocht Jef Van Bavel de award in ontvangst nemen.

Vzw Klooster Meer wint de prijs in de categorie burgerbewustwording, het resultaat en de 15 jaar lange inzet om het werk van meer dan 20-tal partners te coördineren: zeven bouwheren, drie architectenbureaus, zes aannemers en een reeks vergunningverlenende en subsidiërende overheden.

Burgerinitiatief De realisatie van de vzw Klooster Meer is een bijzonder burgerinitiatief dat nieuw leven blaast in een historisch site, gelegen in het hart van het dorp. De 19-eeuwse kloostersite werd in 2002 beschermd als monument en landschap. Wanneer de gebouwen in 2005 hun functie verliezen, wordt de toekomst van de site onzeker en dreigt een privatisering van de enige publieke ruimte in het dorp.

De reactie van de plaatselijke bevolking blijft niet uit. De dorpsraad stelt voor om, naar analogie met het Hoogstraatse begijnhof, een oproep te doen aan mogelijke kandidaten voor een herbestemming met behoud van het publiek karakter. De vzw Klooster Meer gaat in zee met Woonmaatschappij De Noorderkempen. De vzw coördineert de

Jef Van Bavel van vzw Klooster Meer mag de oorkonde in ontvangst nemen van leden van de jury. werken, zorgt voor de restauratie van de historische gebouwen. De Woonmaatschappij wordt eigenaar en bouwt er 17 sociale woningen.

Het project kreeg nu dus ook internationale erkenning. “Het is een sterk voorbeeld van hoe een erfgoedsite kan dienen als verbindende kracht binnen een gemeenschap. Bovendien is het een duurzaam model voor een circulaire economie. Het is een voorbeeld van herbestemming van een openbare ruimte met respect voor een erfgoedsite”, aldus de jury van de Awards. (fh)

De afvaardiging van vzw Klooster Meer en aNNo architecten: v.l.n.r. Hild Janssen en Marc Van Aperen, Frans Brosens en Milia Horsten, Stijn Cools (aNNo), Timi Mertens en Frans Horsten, Nele Vancaeyseele, Sofie De Ridder en Elisabeth Lehouck (aNNo), Guy Cools, Xavier Delcourt, Valentine Bekaert en Jef Van Bavel.

NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 47

MEER

Volksspelen succesvol in een nieuw kleedje…

KERMIS Voor het tweede jaar op rij was het kermis nieuwe stijl. Dus geen nakermis meer maar wel een dag eerder beginnen, op zaterdag, en met op maandag de laatste dag. Alles verliep vlotjes, zo kon dinsdags Meerdorp weer vrij gegeven worden voor het verkeer, ongetwijfeld tot genoegen van de automobilist.

Druk was het op de foor zondag en maandag, de vrije dag voor alle kinderen van de Hoogstraatse lagere scholen. Op zaterdag is het nog even wennen. Het is dan ideaal om naar de foor te komen omdat het dan rustig is. Want de kinderen van Meer doen dan eerst hun volksspelen en komen pas een paar uur later naar de foor.

Met een nieuw kermiscomité werden de volksspelen tevens in een nieuw kleedje gestoken. Met een T-shirt waren de helpers van het kermiscomité goed zichtbaar aanwezig.

‘We werken ons plat en straks zijn we zat’ liet de tekst aan duidelijkheid niets te wensen over, misschien ook wel meteen een motto van de volksspelen. Want veel Merenaren en daarbuiten stoppen een dagje met werken om kermis te kunnen vieren.

Veel pret op de Foor, zo ook de families Aerts - Aerts en Oomen - Adriaensen.

Huifkar en tractor Een andere uitdaging voor het kermiscomité was het om na het afhaken van café FF-thuis een derde deelnemer van de spelen te vinden.

Radio Valencia deed wat graag mee toen ze de uitnodiging kregen. Jef Pluym: “Het probleem van de afstand tot Meerdorp losten we op door het inleggen van huifkarren van Herman van Hasselt en tractoren van Van der Velden tuinonderhoud. De gasten werden gratis opgehaald en stonden op 10 minuten bij ons. En ze waren allemaal verzekerd. Het is gewoon prima verlopen!”

De mensen van het kermiscomité tonen hun nieuwe T-shirt alvorens aan de slag te gaan.

Ook bij Victoria, het hart van de Foor, verliepen de spelen vlot om op het einde van de dag in ’t Fortuin te eindigen met de prijsuitreiking.

Glen Mertens, voorzitter van het kermiscomité: “355 deelnemers is een record. Mede dankzij het goede weer waren de omstandigheden ideaal. We denken weer een goede formule gevonden te hebben voor de komende jaren.

Al zijn helpers, die de spelletjes mee helpen begeleiden nog altijd heel welkom. Want die van de KWB hebben aangegeven dat ze afgelost willen worden. Dus liefhebbers, laat het gerust weten. Dan zitten we weer goed voor volgend jaar. Voor de fun moet je het niet laten!” (ma) Generaties door elkaar spelen de volksspelen.

48 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

MEER

Kindervolksspelen - jong geleerd is lang gespeeld KERMIS Op zaterdag 30 september vonden 51 kleuters en 125 kinderen uit de lagere school de weg naar de kindervolksspelen. Zij genoten van een onvergetelijke spelletjesmiddag en kregen hierbij bonnetjes die zij op de kermis mochten gebruiken. De prijsuitreiking van de rode draad volgde op dinsdag 3 oktober in de school. Voor de eerste en tweede van elke categorie waren er bekers en medailles.

Voor het ballenspel waren dat in het 1ste leerjaar meisjes respectievelijk Nell Renders en Alies Van Dooren; bij de jongens Lebron Eyong en Tuur Marien. In het 2de leerjaar meisjes Sienna Duverge Ziaz en Sarah Everaert en bij de jongens Lewis Van De Velden en Stan Sprenkels. In het 3de leerjaar meisjes Margaret Diaconu en Sofie Antonissen; bij de jongens Warre Laurijssen en Louis Sprenkels.

In het ringspel gingen de eerste en de tweede plaats naar het 4de leerjaar meisjes Tess Vriends en Lynn Vriends, bij de jongens Ries Laurijssen en Lennert Martens; voor het 5de leerjaar meisjes Gitte De Vos en Julie Sevenans en bij de jongens Joppe Mertens en Arne Rennen. In het 6de leerjaar ten slotte bij de meisjes Josse Voeten en Lone Peeters; bij

De prijsuitreiking bij de kindervolksspelen. Het was plezant en volgend jaar doen we weer mee met de kermis, toch? de jongens Quinten Van Genechten en Rune Leenaerts .

Het kinderkermiscomité dankt langs deze

weg alle vrijwilligers en sponsors, evenals uiteraard de deelnemende kinderen met hun ouders. (ma)

Fanfare de Eendracht maakt zich op voor het teerfeest CONCERT FANFARE Voor fanfare de Eendracht staat een nieuw werkjaar voor de deur. De overleden (ere)leden worden herdacht in de eucharistieviering van zaterdag 25 november om 17.45 uur. Muzikaal wordt deze viering volledig verzorgd door de muzikanten onder de kundige leiding van dirigent Marleen Proost. Aansluitend heeft het jaarlijkse teerfeest plaats in de refter van de lagere school.

Daarna zijn er huldigingen voor verdienstelijke muzikanten en bestuursleden, en is er volop gelegenheid tot dans en vermaak.

’s namiddags als ’s avonds goed gevuld met muziekliefhebbers. Dat doet alweer uitkijken naar een volgende editie in 2024. En eind september kon de fanfare de kermis inzetten. Het goede najaarsweer zorgde toen voor een sfeervolle optocht in de Meerse straten. (ma)

Ondertussen gingen de lessen voor de opleiding tot muzikant opnieuw van start. Geïnteresseerden zowel jonge als minder jonge liefhebbers - kunnen zich nog steeds melden bij Luc Van Bladel op tel.

03/315.75.71.

Op de foto een beeld van de geslaagde muziekfeesten van 16 september. Verschillende muziekverenigingen gaven er het beste van zich zelf. De refter van de lagere school was zowel

Koninklijke Accordeonvereniging ‘De Vrije Kunst’ uit Beerse aan het werk tijdens de muziekfeesten van de Eendracht.

NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 49

MEER

Met Samana in het Karkooi museum in Rijsbergen VERENIGING Op 14 september bracht Samana Meer een bezoek aan het Karkooi museum in Rijsbergen. Ria Van Den Broeck bracht voor ons verslag van deze activiteit, waarvoor dank.

“Van op de voetbalparking vertrokken we richting Rijsbergen naar het museum De Karkooi. We werden er hartelijk begroet door

Riet, die in enkele woorden het verloop van de namiddag en ook het ontstaan van het museum vertelde. Terwijl we genoten van een lekkere tas koffie of thee.

Vier enthousiaste gidsen leidden ons in kleine groepjes door het zeer netjes verzorgde museum, met mooie anekdotes en hele verhalen over vroeger tijdens deze rondleiding.

Na een uurtje kwamen we terug in de grote woonkamer waar een lekkerbekje, een gevulde eierkoek met koffie of thee op ons wachtten. We konden nog een kleine Quiz oplossen en zeker ook nog gezellig napraten tot we rond vier uur deze gezellige en fijne namiddag afsloten.” (ma)

Het werd een boeiend bezoek aan het Karkooi museum dat heel wat herinneringen losmaakte.

Tussen Gras en Glas naar de Aschputten NATUURWANDELING Natuurpunt Markvallei organiseert zondag 5 november opnieuw een wandeling met als thema ”Tussen Gras en Glas”. Vertrek en aankomst vanuit Treehouse in de Mosten in Meer. Bedoeling van de wandeling is de deelnemers op een aangename manier kennis te laten maken met een natuurgebied en de natuur in hun omgeving. En wat is er aangenamer dan een geheel vrijblijvende afsluiter op een terrasje?

De vorige editie stelde de paddenstoelen van natuurgebied Den Rooy centraal, toen werd er vertrokken en aangekomen in Café De Posthoorn in Meerle. Dit keer gaat het vanuit de Treehouse bar door de Mosten en de Aschputten. Een mooi gevarieerd landschap met bossen, duinen, beemden, de meander van de Drie Gezusters en natuurlijk de Mark. Allicht kom je ook te weten waar de naam “Aschputten” vandaan komt… (ao)

Het eerste blad waaraan je denkt!

Ook de redactie van de Hoogstraatse Maand maakte eerder al een wandeling naar de Aschputten vanuit de Mosten onder deskundige begeleiding.

50 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

MEER MEERLE

Voor paal staan VERKEER Deze ouders en kinderen staan te wachten op hun kameraadjes om nadien veilig en zonder autoverkeer naar huis te kunnen fietsen via den Beekschen pad. Een smal paadje dat hen via binnenwegen naar het gehucht Beek leidt. Maar tot heden stond op deze plek vaak een auto geparkeerd en dat was een probleem omdat het hier bij schooleinde echt wel even drummen is. Na heel wat overleg werd een simpel paaltje als oplossing gevonden. Weg parkeerplaats en meer plaats voor fietsers en voetgangers. Hoe simpel kan het zijn. Bedankt voor het paaltje! (ma)

Brassbands brengen origineel kerstconcert CONCERT Brassband Rosalia en Brassband Wortel presenteren op zaterdag 23 december een kerstconcert in de parochiekerk van Onze-Lieve-Vrouw-Bezoeking in Meer.

Dirigent Cindy Kranen en de muzikanten van Meer en Wortel kiezen voor een originele invulling van het concert met een afwisseling van muziek en woord. Rasverteller en woordkunstenaar Gert Boeckx schrijft speciaal voor deze uitvoering een origineel, maar niet traditioneel, kerstverhaal. De muzikanten van de verenigde Meerse en Wortelse brassbands zorgen voor een passend muzikaal kader.

Dit unieke vertelconcert vindt zaterdag 23 december om 19.30 u. plaats in de parochiekerk van Meer. De deuren gaan open om 19 u. Kaarten zijn te verkrijgen bij de muzikanten, Ann Rombouts (0472 72 89 83), Liesbeth Brosens (0471 40 81 40) of via www.rosalia-meer.be Ze kosten € 10 in voorverkoop, € 12 aan de kassa.. In die prijs is één drankje in het Lokaal Dienstencentrum Parochiale Zaal, waar gelegenheid is om na te buurten. (red)

Benefietavond van Doorgeefluik Hoogstraten Noord ARMOEDEBESTRIJDING Op zaterdag 4 november organiseert Doorgeefluik Hoogstraten Noord een benefietavond in de Chirolokalen in Meerle. Een ‘Summer Dance Party’ met muziek en clips uit de jaren 70, 80, 90 en 00 met DJ Jan Venus en DJ’s Yannick en Yannick. De keuken is doorlopend open voor vol-au-vent of stoofvlees met frietjes.

In het weekend van 16 en 17 september zette de vereniging haar lokalen open, zodat je een kijkje kon nemen op welke manier de vrij-

willigers voedsel bedelen aan mensen uit de Noordhoek (Meer, Meerle en Meersel-Dreef) die daar nood aan hebben. Hoe ze het voedsel ophalen, op de juiste wijze bewaren en verdelen. Naast de voedselpakketten zijn er ook kledij en huishoudspullen, weliswaar een beperkt aanbod, omdat er daarvoor andere kanalen bestaan. De mensen met noden worden dan vakkundig doorverwezen.

Doorgeefluik wordt momenteel nog niet structureel gesubsidieerd, zodat ze volledig van

giften afhangen. Voor voedsel vallen ze vooral terug op overschotten van voedingswinkels en supermakten. Voor de werkingsmiddelen zijn ze aangewezen op eigen activiteiten en op giften van verenigingen of particulieren.

Onlangs mochten ze 2.000 euro in ontvangst nemen van Triatlonclub Meetria, die de opbrengst van haar jaarlijkse wedstrijd traditiegetrouw aan een goed doel schenken. Die gift werd met veel dank aanvaard. (jaf)

NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 51

MEERLE

30-Jarigen aan het feest REÜNIE Op zaterdag 16 september hielden de Meerlese 30-jarigen een fijn reüniefeest. De meesten van hen zijn geboren in 1993, er waren ook enkelen die hun lagere schooltijd bij hen hebben doorgebracht

hoewel ze niet hetzelfde geboortejaar hebben. Daar hoort een foto bij voor de herinnering. (jaf)

Onderste rij: Anouk Van Bavel, Steef van Loenhout, Tommy Theeuwes, Tjeu Hendrickx Kleine rij daarboven (startend met dame boven Steef van Loenhout): Lynn van Loenhout, Jente Boeren, Eva Hendrickx, Freek Van Bavel, Glenn Verschueren Volgende kleine rij daarboven (startend met dame met blauwe broek links): Carolien Potter, Ellen Verschueren (zwarte jurk), Silke Brosens, Marieke Pals (strepen bloes), Britt Jansen Bovenaan (mensen staan op één lijn): Denise Brouwers, Jessie Koyen, Anke Christianen, Maartje van Poppel, Marlies Van Weereld, Kasper Baars.

En helemaal achteraan steken nog twee jongens uit: Sam Hendrickx (met bril) en Jelle Hendrickx

Twee 100-plussers samen aan de koffie DORPSLEVEN Vaak kom je het niet tegen, twee eeuwelingen samen aan tafel.

Toch zeker niet in hetzelfde dorp. Na het bijwonen van de uitvaart van een dorpsgenoot togen Marie Martens (100) en Keske Van Den Ouweland (101) samen naar de Posthoorn voor een deugddoende koffie. Of iets straffer, dat kunnen we op de foto niet zien. Wel twee pronte eeuwelingen. Dank aan de toevallige maar attente fotograaf! (jaf)

52 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

MEERLE MEERSEL-DREEF

Leuke kermisuitstap met Samana VERENIGING Naar goede jaarlijkse gewoonte was Meerle-kermis voor Samana de aanleiding om met de leden op stap te gaan. Op 14 september trokken ze met 44 personen naar Poppel voor een bezoek aan de Vondhoeve, een museum met een grote, diverse verzameling van oude spullen. Peer gaf er uitleg over hoe hij een tiental jaar geleden begonnen was aan zijn uitgebreide verzameling.

Een groep ging door de twee grote loodsen met oude auto’s en antieke brandweerwagens, terwijl de andere groep ondertussen een bezoek bracht aan een schuur met oud werkmateriaal van verschillende beroepen én een zolder met ingerichte huiskamer, slaapkamer, kinderkamer en kerkgewaad. Na een uurtje was er in de kantine koffie of thee met een kersen- of chocolade koek; daarna wisselden de 2 groepen.

Het werd een leuk bezoek. Er was voor elk wat wils, veel interesse én de enthousiaste uitleg door de eigenaar en een hulpgids maakten er een boeiende namiddag van. Tal van spullen zoals werkmateriaal of machines waren heel herkenbaar en brachten ‘de tijd van toen’ weer tot leven.

Na een broodjesmaaltijd was er tijd voor een gezellige babbel onder elkaar, waarna het in de vooravond weer richting Meerle ging. Een geslaagde namiddag! (gvb/jaf)

Dartstoernooi van KWB en Den Dorpel TORNOOI Darts is overal tegenwoordig en dus nu ook in Meerle. Op zaterdag 18 november organiseren Jeugdhuis Den Dorpel en KWB Meerle samen een dartstornooi in het Jeugdhuis Den Dorpel, Gemeenteplein in Meerle.

Retro straatlantaarns weggehaald STRAATVERLICHTING Jaren geleden werden op de Dreef retro straatlantaarns aan huisgevels aangebracht, naast de bestaande straatlantaarnpalen. Deze muurlantaarns zorgden voor een nostalgische sfeerbeeld uit de jaren stillekes.

Fluvius bouwt en beheert de publieke nutsleidingen in alle Vlaamse steden en gemeenten, onder meer ook de openbare verlichting. Dit bedrijf vervangt de muurlantaarns door de zuiniger LED-verlichting. De oude lantaarns werden met de container afgevoerd, misschien om ergens een tweede leven te krijgen, maar vermoedelijk simpelweg als oud ijzer. (JJ)

Ingooien kan vanaf 19.30 uur, de eerste wedstrijden beginnen om 20 uur. Deelname kost 8 euro. Voor de winnaars zijn er geldprijzen voorzien. Wel graag inschrijven voor 5 november via e-mail : kwbmeerle@gmail.com (jaf)

NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 53

MEERSEL-DREEF

Reik mij de Hand andermaal een succes

SOLIDARITEIT Het derde weekend van september werd als vanouds de internationale solidariteitsactie Reik mij de Hand georganiseerd. Het zonnetje kwam wat laat door, er was evenwel veel publiek en een heel mooie opbrengst voor de projecten in Congo, Guatemala, Pakistan en Kenia.

Op zaterdag 16 september was er de sponsorloop voor de kinderen. Meer kinderen dan vorig jaar haalden al lopend stempeltjes op door de Mariatuin, de kerk en de speeltuin van de Zevenster. Zo haalden zij het mooie bedrag van 640,40 euro op. Dank aan alle vrijwilligers van de sponsorloop en de kinderen!

Op dezelfde zaterdag startte ook de verkoop van religieuze- en handgemaakte artikelen in de speeltuin. Vrijwilligers maken confituren, kaarten, wandhangers, slofjes, mutsen, sleutelhangers, en verzamelen religieuze artikelen. Ieder jaar is het weer een verrassing wat voor moois er te koop is. Het leuke van deze kraampjes is dat de vrijwilligers die het maken en verzamelen echt wel een hart hebben voor Reik mij de Hand en ook zelf de spullen verkopen. Bovendien konden de kinderen zich laten schminken of een glittertattoo laten zetten.

Internationaal Frank Roelands was de speaker van dienst op zondag. Vanaf 11.30 uur klonken er vrolijke Ierse klanken van Kees en Michiel in de speeltuin, een opwarmertje voor de muzikale middag waar tot 18 uur van genoten werd. De dames van Ferm bakten de lekkere pannenkoeken. Al even traditiegetrouw speelde de fanfare Voor Eer en Deugd de volksliederen van België en Nederland, terwijl de burge-

Kinderen overhandigen een cheque van 640,40 euro aan Reik mij de Hand meester van Alphen Chaam, Lieke Schuitmaker en schepen Arnold Wittenberg de vlaggen hesen. Hierna hees pater Joseph Joyson ook de vlag van Meersel-Dreef in top. Een officieel moment dat niet mocht ontbreken.

Op een mooi aangekleed podium, verzorgd door Bert van Leijsen (NL-Strijbeek), speelden verschillende blaaskapellen uit de regio.

Zodra de zon helemaal door brak, werd het zienderogen drukker op de terrassen. Muziek volop dus, maar je kon er ook poseren voor een portret of cartoon, alsof je in Parijs was…

De kinderen konden een rondje op een pony rijden. Ponyclub Villa Kakelbont begeleidde vier pony’s in het bos bij de speeltuin. Het Bredaas Showorkest “De Toffe Jongens” sloot de muzikale middag af met muziek en zang uit de jaren 60, 70 en 80. Zij wisten de juiste snaar te raken en zorgden ervoor dat het terras lekker vol bleef.

Is het nu Heieinde of Heiende?

VERKEER Lezen wat er niet staat, als je snel leest dan anticipeert je brein op wat er mogelijk kan staan in plaats van echt te lezen wat er staat. Dat kan er dus voor zorgen dat je iets anders leest dan wat er staat. De context is namelijk dat we lezen als we lezen wat er niet staat. Uw hersens worden dus een beetje gefopt…

Heel gek is dat, maar dat blijkt wel het geval op het Heieinde (met twee i’s). Het straatnaambord vermeldt slechts één i in plaats van twee i’s, maar dat was mij pas duidelijk toen een

Drevenier mij hierop wees. Dit was mij eerlijk gezegd nooit eerder opgevallen, ook al omdat er onmiddellijk na het bord ook nog eens een scherpe bocht komt, aan de Vossenkuil, zodat het bochtenwerk meer aandacht verdient dan het straatnamenbord.

In elk geval, werk aan de winkel om een correcte schrijfwijze van het straatnamenbord Heieinde te bekomen. Wie neemt de vrijheid (met twee i’s) voor deze aanpassing ? (JJ)

54 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Handen vol De tombolaprijzen mochten er zijn: als hoofdprijs een fiets, geschonken door Tweewielerspecialist van Boxel uit Galder, vier ballonvaarten geschonken door Coöperatie Hoogstraten, verder nog een pizzamaker en een koffiezetmachine geschonken door Electro World Van Boxel uit Galder.

Stan en Wendy, de nieuwe uitbaters van de Zevenster hadden samen met hun medewerkers de handen vol met de bediening van de volle terrassen. Ze zorgden ook prima voor alle vrijwilligers van Reik mij de Hand.

De organisatoren kunnen terugkijken op een mooi weekend en danken langs deze weg alle aanwezigen, vrijwilligers en al wie een steuntje gaf. (RvG/JJ)

MEERSEL-DREEF

Taart voor Pater Luk en Broeder Xavier KAPUCIJNENKLOOSTER Pater Luk en broeder Xavier resideren sinds 1 februari 2022 in Herentals. Pater Luk mocht onlangs 89 kaarsjes uitblazen en broeder Xavier in totaal 94 kaarsjes, en dat kan alleen maar gevierd worden met een grote mooie taart.

Gevaarlijke berm VERKEER Wanneer mag je een gevaarlijke berm een gevaarlijke berm noemen? In de Markweg is dat nogal duidelijk, aangezien

zelfs het waarschuwingsbord gevaarlijk begint over te hellen… (JJ)

Meersel-Dreef mist pater Luk en broeder Xavier, want beiden vormden voor veel mensen een deel van hun leven. En dat zal allicht ook vice versa zijn, uit het oog maar niet uit het hart. (JJ)

Voorrang van rechts gezien?

VERKEER Soms gebeurt er nog eens iets aan de veiligheid van de weginfrastructuur. Maar soms ook niet, en zeker niet overal. Zo werd op het kruispunt Oude Tramweg / Meersel de straatschildering van ‘voorrang van rechts’ opnieuw in de verf gezet, wat alleen maar kan toegejuicht worden. Maar waarom de andere kruispunten niet worden aangepakt, is toch een groot raadsel.

Sportief in ’t Dreefke SCHOOL Op woensdag 27 september vierden de schoolkinderen van ’t Dreefke de ’Dag van de sportclub’. Alle kinderen kwamen in de kledij van hun sportclub naar school, en het was fijn om te zien dat er zoveel sportieve kinderen zijn op onze school ! (JJ)

Misschien moeten we zelf de verfkwast hanteren? Maar wat baten kaars en bril als de uil niet zien en lezen wil… (JJ)

Neem nu o.a. het kruispunt Heieinde, Jan de Wysestraat en Scheurdekousweg, en eigenlijk alle andere kruispunten op de Dreef zelf, waar chauffeurs soms onverantwoordelijk met blik op oneindig rijden alsof het een voorrangsweg is, maar dat is het natuurlijk niet. Op het kruispunt Dreef-Markweg, richting Nederland, wordt meer naar links gekeken om te zien of er iemand bekend op het caféterras zit, dan naar het van rechts komende verkeer dat er voorrang heeft.

NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 55

MEERSEL-DREEF MINDERHOUT

Kapucijnenklooster wordt ook fietskerk

Gezinsbond organiseert puzzelkampioenschap

KLOOSTER Fietsers hebben voortaan een extra reden om halt te houden aan het Kapucijnenklooster. Op 1 oktober werd namelijk een “Fiets-adempunt” (fietsherstel- en oplaadpunt) ingehuldigd, met sponsoring van Tweewielers Van Boxel, Elektro Driesen en Dakwerken Verkaede. Dit is te bereiken via de boerenpoort tussen kloosterkerk en zaal Bij de paters. Er hangt daarnaast ook een plakkaat van Geert Rutten met een kunstwerk van kloosterbroeder Jo.

VERENIGING Tussen 27 oktober en 7 januari organiseert de Gezinsbond de tweede editie van het Puzzelkampioenschap in heel Vlaanderen. Ook Gezinsbond Minderhout stapt enthousiast mee in dit verbindend project waarbij jong en oud samenkomen om elkaar te ontmoeten en gezellig samen te puzzelen. Voor deze editie ontwierp Dieter Steenhout, de nieuwe - piepjonge - tekenaar van Jommeke, de wedstrijdpuzzel.

Fietskerken zijn open kerken in de buurt van fietspaden die uitnodigen tot stilte en bezinning in of rond de kerk. In principe beschikken ze ook over toegankelijke toiletten en verstrekken ze informatie over bezienswaardigheden in de regio. De fietskerken zijn vooral in Duitsland populair. Daar zijn er momenteel al meer dan 180, zowel protestantse als katholieke. In de provincie Antwerpen is naast Meersel-Dreef ook nog een fietskerk in de parochie Sint-Anna-ten-Drieën op Linkeroever Antwerpen. (JJ)

Dat puzzelen plezant is, bleek uit het succes van het vorige kampioenschap. ‘De beste gezinsactiviteit in jaren! Ik wist niet dat puzzelen zo tof kon zijn’, klonk het bij enkele deelnemers. Elke lokale afdeling krijgt daarom nu de kans om zelf een “kampioenschap” te organiseren. Het is een gedroomde manier voor gezinnen om elkaar te ontmoeten bij een gezellige activiteit. Je hoeft overigens geen lid van de Gezinsbond te zijn om deel te nemen.

Teamwerk Beleven en verbinden horen bij de kerntaken van de Gezinsbond, waar alle generaties onderdak vinden. Voor kinderen, ouders en grootouders is er een aanbod op maat en bovendien vinden ze elkaar tijdens gemeenschappelijke activiteiten. Dit puzzelkampioenschap kadert perfect in dat intergenerationele plaatje.

Iedereen kan deelnemen aan het Puzzelkampioenschap. Een team bestaat uit 3 tot 4 personen. De uitdaging van de wedstrijd bestaat erin om zo snel mogelijk een unieke puzzel van 500 stukken te leggen. Dieter Steenhout tekende daarvoor een exclusieve puzzel in de sfeer van een echte Jommekesstrip. ‘Jommeke, dat is avontuur en fantasie, waarin het goede altijd wint van het kwade. Alles is mogelijk in Jommeke’, aldus Steenhout.

De deelnemers hebben anderhalf uur de tijd om de puzzel te leggen. Dit Puzzelkampioenschap heeft plaats op 19 november in het Markenhof van 14 tot 16 uur. Deelnemen kost voor leden 10 euro / niet-leden 15 euro. De puzzel mag je achteraf mee naar huis nemen. Vooraf inschrijven kan tot 27-10-2023 via gezinsbondminderhout@outlook.be. (jaf)

Elena Peeters kijkt in het “Bidboek”

St-Lucia viering op 10 december VIERING Het St Lucia comité houdt op zondag 10 december a.s. om 14 uur haar jaarlijkse Sint Luciaviering, met aansluitend een gezellige babbel onder het genot van een glaasje glühwein of warme chocomelk, aangeboden door het comité.

Iedereen is van harte welkom. (JJ)

56 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

OPVOERING In de basiliek van Tongeren ligt er, net als in het kapelletje van Minderhout, een blanco boek. Daarin schrijven mensen smeekbedes, uitingen van hoop, dankbetuigingen, … De Kempense Elena Peeters maakt een voorstelling rond deze boeken. Aan de flarden van levens, vragen en bedenkingen die ze leest in het boek, voegt ze haar eigen stem toe. Ook al zit Elena stil, de woorden die ze voorleest blijven weerklinken in je hoofd.

Foto Noortje Palmers

“Bidboek” is een intieme en ingetogen ode aan de verstilling. Opvoering op donderdag 23 november om 20.15 uur in de Sint-Clemenskerk in Minderhout. Tickets 15 euro, kansentarief 3 euro. info www.gchoogstraten.be. (fh)

WORTEL

Het zal nooit meer hetzelfde zijn…

JEUGDCLUB Op maandag 18 september werd er gestart met de verbouwing en herbestemming van de boerderij die meer dan vijftig jaar onderdak bood aan jeugdhuis ’t Slot. Na de aankoop door de stad Hoogstraten wordt het uitzicht van de boerderij behouden, maar binnen wordt alles gestript en vernieuwd. Na de renovatie krijgen zowel ’t Slot als de KLJ er hun lokaal, evenals enkele lokalen met een polyvalent karakter. Het stadsbestuur investeert 1,12 miljoen euro voor de werken die 170 werkdagen zouden duren. (fh)

Landlopersjogging levert € 3000 op voor ‘Wortel 2030’ JOGGING Met 310 deelnemers werd de 21ste editie van de landlopersjogging ook dit jaar een groot succes. Dit succes was ook te merken aan de cheque van 3.059 euro die overhandigd werd aan ‘Wortel 2030’. Het geld wordt gebruikt om een picknickbank te plaatsen in de Boomkens zodat iedereen daar van kan meegenieten.

Voor de 22ste jogging die plaats vindt op vrijdag 30 augustus 2024 zijn de organisatoren nog op zoek naar een plaatselijk goed doel. De aanvragen mogen voor 31 januari 2024 binnengebracht worden bij Benny Goetschalckx, Kerkpad 2 B in Wortel of mailen: bgoetschalckx@hotmail.com. (fh)

Abonneren op De Hoogstraatse Maand www.het-slot.be worteldorp 28, wortel

- W O R T E L -

vrijdag & zaterdag open vanaf 19 uur, zondag vanaf 14 uur

NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 57

WORTEL

Pompoenweging ’t Slot op verplaatsing

Dorpsraad trakteert de Pidpa werknemers

VERENIGING Onder goedkeurend oog van de Pompoenpoaters, die jarenlang het evenement organiseerden, werden door het bestuur van JH ’t Slot op 8 oktober 19 pompoenen gewogen. De twee exemplaren van Jos Verschueren bleken met 362,5kg en 374kg wederom de zwaarste.

OPENBARE WERKEN De werken voor Pidpa in Worteldorp zijn uitgevoerd. De dorpsraad bedankte de arbeiders die er gedurende twee maanden aan het werk waren voor hun vriendelijkheid en behulpzaamheid. Ze zorgden er steeds voor dat de bewoners wisten wat er voor hun woning ging gebeuren, elke avond kon iedereen ook weer op zijn of haar oprit. In het lokaal van de koffiekrant kregen ze koffie, thee en koffiekoeken. (fh)

Daar voor het klassement enkel de zwaarste pompoen per deelnemer gerekend wordt, mochten ook Jos Stoffels met een exemplaar van 243.5kg en de Ping Pom Poenenclub (naaste buren Pieter Donckers, Wim Jansen en Ron van der Flaas) met een pompoen van 203kg de top 3 vervoegen. Tess Van Beek ontving de trofee voor jongste kweker.

Haar pompoen telde 50.5kg.

Voor de gelegenheid werd de weging om praktische redenen (verbouwingen) niet aan de Boomkes georganiseerd, maar werd er uitgeweken naar de kantine en parking van KVNA Wortel. (SK)

Geanimeerde lessen reanimatie LESSEN De dorpsraad richtte samen met VNA Wortel, het stadsbestuur en het Rode Kruis lessen reanimatie in. Drie avonden konden geïnteresseerden leren hoe ze iemand kunnen reanimeren, hoe het AED-toestel werkt en hoe men het moet gebruiken.

De belangstelling was groot, de 15 plaatsen die per avond waren voorzien, waren in geen tijd bezet. Guido van het Rode kruis bleek een uitstekend lesgever, op een verstaanbare en aangename manier werd de theorie afgewisseld met oefeningen. De deelnemers konden dan ook heel wat opsteken van deze nuttige lesavond. (fh)

De top drie: vlnr Wim Janssen en Pieter Donckers, Jos Verschueren, Jos Stoffels (Ron van der Flaas ontbreekt op de foto).

Er kon een beroep gedaan worden op geschikt transportmateriaal voor de zware pompoenen.

58 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

WORTEL

Ontharding is het probleem niet…

RUIMTELIJKE ORDENING In een vorige uitgave (DHM 450 blz. 70) publiceerden we een bijdrage over de ontharding en de vergroening van de Jan Huetstraat in Wortel.

Het artikel zou de indruk geven dat men tegen het verwijderen van de voetpaden is, maar niets is minder waar, aldus een van onze lezers. Wat niet in goede aarde valt, is het versmallen van de opritten. Die zijn te smal en bovendien weinig bruikbaar omdat ze haaks op de weg liggen en er geen schuine oprijsstroken voorzien zijn. Daardoor wordt het in- en uitrijden wel erg moeilijk.

En wat de bewoners vooral stoort, is de slordige uitvoering van de werken. De hoge opsluitbanden die het groen afbakenen liggen te hoog ten opzichte van de opritten. Het gaat hier niet om een “schoonheidsfoutje”, maar om gevaarlijke obstakels voor fietsers en voetgangers.

Het is jammer dat er vooraf geen overleg ge-

weest is met de bewoners, zo besluit onze lezer. “Als er rekening was gehouden met onze

bemerkingen, was onze straat nu even groen, maar proper en veilig!” (fh)

Pannenkoekendag van Samana VERENIGING Op zaterdag 7 oktober organiseerde Samana Wortel hun jaarlijkse pannenkoekendag naar aanleiding van de dag van de chronische zieken. Ondanks de wegenwerken vonden veel bezoekers de weg naar parochiecentrum ’t Trefpunt en dus werd het ook dit jaar een geslaagde editie. Om 18.30 uur werd de dag afgesloten met een viering in de kerk.

Samana dankt alle vrijwilligers en sympathisanten die zich ingezet hebben om er een onvergetelijke dag van te maken.(fh)

Eigen fabricage

Maatwerk Volg o n

s op

Productie en plaatsen van houten vloeren - Interieurprojecten op maat www.martensvloeren.be Groot Eyssel 39a - Meerle - T. 03 315 84 32 - GSM 0478 36 74 88

&

Centrale verwarming Vloerverwarming Sanitaire installaties Gasinstallaties Warmtepompen Airconditioning Epelteer 27 - 2320 Hoogstraten 0495 24 24 11 wm.installatiebedrijf@telenet.be wm-installatiebedrijf.be

Erkend vastgoedmakelaar BIV nr. 207427 Reeds 25 jaar uw vastgoedmakelaar voor Hoogstraten en omgeving!

Huis verkopen? Bel ons: 03 314 16 99 www.vanhuffelvastgoed.com info@vanhuffelvastgoed.com Vrijheid 72 - Hoogstraten 60 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

SPORT

Sportnieuws: Rob Brosens - Alfred Oststraat 3, 2320 Hoogstraten, 03 314 43 39 - sport@demaand.be

HVV boekt belangrijke overwinning tegen Thes NATIONAAL VOETBAL Half oktober. De top 3 van de huidige rangschikking is gepasseerd, profploegen zoals La Louvière en Lokeren zijn een maatje te groot voor HVV en spijtig genoeg konden er in die periode geen punten worden bijgeteld. De thuisoverwinning tegen Thes was van goudwaarde. Hierdoor maakte Hoogstraten een sprongetje in de rangschikking.

DHM: Tegen de sterkste ploegen van de reeks werd driemaal op rij verloren. In Heist, thuis tegen La Louvière en in Lokeren. Na 7 wedstrijden staan zij met zijn drieën afgescheiden aan de leiding in de rangschikking. Zat er meer in voor onze Rooikens?

Frank Belmans: Om eerlijk te zijn, zat er in dat drieluik niet veel meer in.

Misschien dat we in Heist met een puntje naar huis hadden kunnen gaan maar een prachtredding van hun doelman en een scheidsrechter die een geldig doelpunt afkeurde voor een duw die niemand op de beelden kan zien, beslisten daar anders over. La Louvière is gewoon geen spek voor onze bek, ze zijn denkelijk ook veel te sterk voor deze reeks, en uit in Lokeren in het Daknamstadion is nooit gemakkelijk met een paar duizend supporters die hun ploeg vooruit stuwen.

Twee logische nederlagen waren dan ook het gevolg want in zo’n wedstrijden moet alles wat meezitten en dat was twee keer niet het geval. Integendeel, weggeefgoals in geschenkverpakking maakten het voor de tegenstrever nog gemakkelijker om te zegevieren. Maar elk nadeel heeft zijn voordeel….we hebben waarschijnlijk de grootste titelfavorieten al gehad en als we de leermomenten uit die wedstrijden mee nemen naar de volgende maanden kunnen we hier alleen maar beter van worden.

DHM: Na een goede competitiestart zakte HVV daardoor in de rangschikking. Met de overwinning tegen Thes Sport werd een grote stap gezet in de goede richting. Was het verdiend?

Na een 4 op 6 volgde inderdaad een 0 op 12 en dus was het tegen Thes al een beetje van moeten als we niet alleen op de laatste plaats wilden belanden. Met de juiste grinta en mentaliteit hebben we over 90 minuten gezien de wedstrijd verdiend naar ons toegetrokken.

Onze doelman hield ons een paar keer overeind en op de juiste momenten scoorden we de belangrijke goals om Thes met een 3 - 1 nederlaag terug naar Tessenderlo te sturen.

Voor ons zijn het 3 gouden punten in de strijd om het behoud, tegen een toch wel sterke tegenstander met ex-spelers Naqqadi en Voca in de rangen.

DHM: Gemakkelijke wedstrijden zijn er niet in 1ste nationale, al zijn de volgende tegenstrevers niet van hetzelfde kaliber als de voorgaande. Wat verwacht je ervan?

Zoals je zelf al aangeeft speelt Hoogstraten in een reeks met veelal profploegen en/of teams met veel meer (financiële) mogelijkheden waardoor er geen makkelijke wedstrijden op de kalender staan. Het zal zaak worden om her en der de noodzakelijke punten te veroveren, zeker in de zespuntenwedstrijden tegen de ploegen van ons niveau.

We rekenen dan ook op onze supporters en iedereen die rood-wit goedgezind is om als

12de man de spelers te blijven aanmoedigen zodat ze net dat tikkeltje meer energie krijgen om de noodzakelijke thuiszeges te behalen.

De ‘support’ tijdens de wedstrijd tegen Thes was daarbij een mooi voorbeeld. Komaan Rooikens, allemaal achter de ploeg…!

Uitslagen SK Heist - Hoogstraten VV 1-0 Voor de rust had Hoogstraten alles onder controle tegen de leider in de rangschikking, maar net na de rust werd de 1 - 0 gescoord. HVV kreeg wel kansen om gelijk te komen maar lukte daar niet in. Een kopbal van Fall werd op een fantastische manier gered door de doelman en waarom de gelijkmaker na hoekschop werd afgekeurd was voor niemand duidelijk.

HVV - RAAL La Louvière 0-5 La Louvière bleek een maatje te groot zeker omdat ook alles tegenzat. Het openingsdoelpunt kwam er na een foutje van doelman Kustermans en een 2de doelpunt viel na een onge-

De U6 van HVV mochten mee oplopen voor de wedstrijd en nadien ook mee vieren.

NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 61

SPORT lukkige owngoal via Meeuwis. Na de rust ging HVV vol voor de aansluitingstreffer maar het werd al snel 0 - 3 , opnieuw door een zeer ongelukkig doelpunt. Match gespeeld.

KSC Lokeren-Temse - HVV 3-1 Hoogstraten speelde een verdienstelijke 1ste helft tegen een zeer sterk Lokeren dat na 6 speeldagen nog steeds ongeslagen was. Na verschillende reddingen moest Kustermans zich gewonnen geven op slag van rust. De gelijkmaker werd kort na de pauze afgekeurd wegens buitenspel en HVV kon verder weinig kansen creëren. Lokeren was heer en meester, en scoorde nog tweemaal voordat Cinti met een prachtig afstandsschot de eindcijfers vastlegde.

Hoogstraten VV - Thes Sport 3-1 Al in de 1ste minuut moest doelman Kustermans al zijn kunnen tonen om de bezoekers van een doelpunt te houden. Ook de bezoekende doelman moest redden op een kopbal van Mbaye. Stilaan nam de thuisploeg de leiding, kreeg enkele kansen maar er werd niet gescoord. Na de rust ging HVV door met hetzelfde enthousiasme en met 2 mooie kansen voor Tilburgs. Op het uur lukte Van Dooren de 1 - 0, Struyf miste alleen voor de doelman en wat later maakte Mbaye de 2 - 0. 10 minuten later scoorde Struyf een 3de keer. Thes kon nog tegenscoren maar de punten bleven in Hoogstraten. (rob)

Kalender Zaterdag 28 oktober 20 uur Olympic Charleroi - Hoogstraten Zondag 5 november 15 uur Hoogstraten VV - Excelsior Virton Zondag 12 november 15 uur R Cappellen FC - Hoogstraten VV Zondag 19 november 20 uur Hoogstraten VV - KVK Tienen Zondag 26 november 20 uur Union Namur - Hoogstraten VV

Vooral Minderhout is tevreden met de resultaten PROVINCIAAL VOETBAL KVNA Wortel heeft zijn 1ste zege te pakken, Minderhout VV staat met ambitie op de 2de plaats in de rangschikking, KFC Meer mist momenteel wat efficiëntie en Meerle FC heeft een probleem met gekwetste spelers die moeilijk te vervangen zijn. Dat is zowat de balans bij onze provinciale ploegen.

Minderhout VV staat mooi op de 2de plaats PROVINCIAAL VOETBAL Minderhout speelt uitstekend. Wanneer het de kansen afwerkt kan het tegen iedereen winnen.

DHM: Minderhout verloor zijn thuiswedstrijd tegen leider Wijnegem met 0 - 1. Zat er meer in?

Christian Vissers: Er zat absoluut meer in. De eerste helft ging gelijk op maar Wijnegem scoorde en wij niet. In de 2de helft speelden we kans na kans bij elkaar.

Iets na het uur stond de tegenstrever met 10 na een rode kaart voor een stevige overtreding. De kansen werden groter en groter, maar het was een dag waar niks lukte. De bezoekende doelman was sterk en zelf werkten we niet goed genoeg af. Eindstand 0 - 1.

DHM: In alle andere wedstrijden werden punten verdiend en Minderhout staat momenteel op de 2de plaats. Alle reden om tevreden te zijn, toch?

Wanneer je na 6 matchen op een gedeelde 2de plek staat, mag je niet teveel klagen. Toch mogen we ook kritisch zijn. Tegen Wijnegem en tegen Horendonk wrongen we veel kansen de nek om. Maar goed, op een heel seizoen zal dat ook wel een keer bij de tegenstrever gebeuren

en uiteindelijk sta je gewoon op de plek waar je hoort te staan.

DHM: Wat verwacht je van de volgende wedstrijden?

Het volgende drieluik krijgen we stevige tegenstanders voorgeschoteld, te beginnen met Wuustwezel dat net als Minderhout 13 punten uit 6 wedstrijden telt. Daarna volgt Merksem dat met 8 punten iets onder hun waarde geklasseerd staat, denk ik, en een spits in zijn rangen heeft die reeds 11 maal scoorde. Nieuwmoer is daarna aan de beurt en zij worden door de meesten genoemd als de grote titelkandidaat.

We zullen dus elke week flink aan de bak moeten maar zoals nu reeds duidelijk is in deze reeks zijn er veel ploegen aan elkaar gewaagd.

KVNA Wortel heeft eerste overwinning binnen PROVINCIAAL VOETBAL Na een aantal nederlagen tegen sterke ploegen behaalde Wortel zijn 1ste overwinning in 2de provinciale. Met enkele thuiswedstrijden in het vooruitzicht wil men aansluiting vinden bij de concurrenten.

DHM: Jullie kenden een moeilijke competitiestart. De eerste 4 wedstrijden moest Wortel opboksen tegen ploegen in de kop van de rangschikking. Ook tegen Lille en Punt-Larum werd verloren. Waren het logische nederlagen?

62 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Glenn Verhoeven: Tegen Lille werden we het eerste half uur een beetje overklast, logisch gevolg was een 3 - 0 achterstand na 30 minuten. Nadien kwamen we beter in de wedstrijd en konden we tegenscoren en vlak voor rust werd de 2 - 3 afgekeurd voor vermeend buitenspel op aanraden van de lijnrechter die de lijn niet kon volgen. Ook in de 2de helft deden we goed mee en toonden we weerbaarheid door telkens opnieuw terug te komen en te proberen om nog een puntje uit de brand te slepen.

Tegen Punt-Larum hebben we ons systeem aangepast en terug naar het vertrouwde concept van vorig seizoen gegrepen. Na 5 minuten kwamen we 1 - 0 achter maar waren we uiteindelijk wel de betere ploeg en kregen we ook voldoende kansen om tegen te prikken.

Na een uur spelen werd het 2 - 0 via een terechte penalty. Ondanks het resultaat was de prestatie hoopgevend.

DHM: De 1ste overwinning thuis tegen Sint Dimpna, met duidelijke cijfers nog wel, moet heel veel deugd hebben gedaan.

Het resultaat en de manier waarop deden enorm veel deugd voor iedereen die onze blauwe kleuren in het hart draagt. Een dik verdiende overwinning waarbij ieder op zijn manier zijn steentje bijdroeg aan deze overwinning. Een sterke collectieve prestatie waarbij er niets werd weggegeven en veel gecreëerd werd. We hoopten hiermee gestart te zijn voor een mooie reeks.

SPORT

De spelers van KVNA Wortel dit seizoen. Boven: Guy Donckers, Stef Wuyts, Staf van Dyck, Ruben Pintens, Senne Arnouts, Glenn Verhoeven, Joos Dockx, Ruben Gilops, Indi Smits, Toon de Bie, Niels Koeken, Robbe Mertens, Seppe Lenaerts, Michiel Swaenen, Rudi Snels Onder: Bram van Dyck, Mats Duijn, Xander Goetschalckx, Douglas Jansen, Pieter De Bie, Fons van Dyck, Silas Brosens, Geert Snoeys, Fabian Verdult, Klaas Mostmans DHM: Maar ook in Zwaluwen-Olmen, 5de in de rangschikking, werd verloren.

We hoopten nochtans hier de prestatie van de zondag voordien te bevestigen. Uit ervaring blijken zo’n wedstrijden vaak de moeilijkste te zijn. Helaas was dit ook zo het geval. Veruit onze minste wedstrijd van dit seizoen en ik heb op geen enkel moment het idee gehad dat we een punt verdienden. Een soort offday die hopelijk maar 1 keer op een seizoen voorkomt.

DHM: Als we naar de rangschikking kijken, komen er nu heel belangrijke wedstrijden aan. Wat verwacht je ervan?

We spelen de komende 3 wedstrijden, 2 keer thuis. We gaan proberen om zeker onze thuiswedstrijden te winnen en op verplaatsing toch minstens een punt te halen. Maar dan zal ieder van ons zijn niveau moeten halen en 3 weken op rij constant presteren. We hopen zo na deze 3 wedstrijden nog voeling te hebben met onze voorgangers in het klassement zodat deze ook beseffen dat er met Wortel rekening gehouden moet worden.

De efficiëntie bij KFC Meer is even zoek PROVINCIAAL VOETBAL Met een mooie overwinning tegen Aartselaar kon goed kermis worden gevierd. In de andere wedstrijden moest KFC Meer niet onderdoen, maar de doeltreffendheid ontbrak waardoor het te weinig beloond werd.

DHM: De matchen tegen Hemiksem en Achterbroek verliepen niet zoals je wilde.

Wat ging er fout?

Roy Muesen: Na de 4 op 6 wilden we heel graag die goeie start verderzetten in de tweede thuismatch op rij, tegen Hemiksem. Na een lange studieronde kregen we zelf een open kans op de 1 - 0. Helaas misten we deze en pakten we kort daarna zelf 2 doelpunten. Na de rust kregen we ondanks de goeie wil geen lijn in ons spel en leden we bijzonder veel balverlies.

Een collectieve offday, het was gewoon niet goed die match.

Tegen Achterbroek een beetje hetzelfde verhaal qua scoreverloop. We creëerden zelf enkele kansjes maar een voorzet van hun kant vloog zomaar in doel met kort daarna een nieuwe tegentreffer. We hebben dan wel alles op alles gezet met de aansluitingstreffer als gevolg. Ondanks de druk en kansen in de laatste 20 minuten viel de gelijkmaker niet.

Bijzonder zuur.

DHM: Tegen Aartselaar werd het wel een mooie thuisoverwinning.

Na die twee teleurstellende resultaten zijn we er vol voor gegaan om met de kermis de drie punten thuis te houden. Daar zijn we ook in geslaagd. Het werd een dik verdiende overwinning na een wedstrijd waarin we continu baas waren en ook een aantal goeie combinaties op de mat legden. Voor de vele toeschouwers was het een leuke pot voetbal en voor de groep een opsteker.

enkele kansjes uit creëren. In de omschakeling pakten we dan 2 vermijdbare doelpunten zodat we opnieuw een dubbele achterstand moesten ophalen na de rust. Het siert de groep dat we ons weer terug in de match hebben kunnen knokken. Gans de tweede helft hebben we druk gezet met een prachtige aansluitingstreffer als gevolg. Alleen ook hier wou die tweede goal, ondanks de vele goeie mogelijkheden, weer niet vallen. De vele complimenten van de tegenpartij nadien zijn dan extra pijnlijk, we kopen er niks mee.

DHM: Essen en Gooreind zijn de volgende tegenstrevers. Wat verwacht je daarvan?

Hoewel het momenteel tegenvalt qua puntenaantal, probeer ik wel door die resultaten heen te kijken. En dan is de conclusie dat we efficiëntie missen, datgene waar het uiteindelijk om draait. Ik ben er wel van overtuigd dat we dit kunnen omkeren. Omdat het spel zéér degelijk is, er heel veel drive in de groep zit en we wekelijks voldoende kansen creëren.

Tegelijkertijd zijn we niet naïef en gaan we hard blijven werken. Ik hoop dan ook dat de jongens zich de komende weken kunnen belonen met punten.

DHM: Leider Wijnegem was dan weer net te sterk voor KFC Meer?

We zijn naar Wijnegem getrokken met de intentie om ook daar het spel te maken en de 3 punten mee te pakken. De eerste helft hadden we dan veel balbezit maar konden daar slechts NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 63

SPORT

Teveel geblesseerde basisspelers bij KFC Meerle

Uitslagen

PROVINCIAAL VOETBAL Meerle behaalde tegen Pulderbos een mooie overwinning maar moest zich gewonnen geven in de volgende drie wedstrijden.

DHM: Tegen Pulderbos werd het een mooie driepunter. Was het verdiend?

Wil Lavrijsen: Tegen Pulderbos was het een wedstrijd met veel kansen aan beide zijden. De keepers bepaalden de wedstrijd met erg goede reddingen. Een gelijkspel was een juiste verhouding geweest maar daar dacht Simon Willemen anders over. Hij zag de keeper van Pulderbos ver voor zijn doel staan waarna hij de bal vanaf eigen helft schitterend binnenschoot.

DHM: Nadien volgden 3 nederlagen met zware cijfers. Wat liep er fout?

De laatste drie wedstrijden hebben we verloren omdat we met een drietal geblesseerde spelers moesten spelen. Onze selectie is wel erg klein. Dat kunnen we helaas niet meer oplossen en we kunnen enkel maar hopen dat iedereen zo snel mogelijk fit is.

DHM: Nu volgen 2 duels tegen ploegen die onder Meerle gerangschikt staan…

We kunnen niet meer doen dan het positief blijven benaderen en dan hopen dat het ook eens meezit. Het zelfvertrouwen is niet groot natuurlijk na drie nederlagen, maar we geven niet op. Een overwinning kan zo maar de ommekeer zijn. (rob)

Goeie buur Club Amai hoofdsponsor van KFC Meer PROVINCIAAL VOETBAL Club Amai is sinds dit seizoen hoofdsponsor van KFC Meer. Het blijft toch wel bijzonder dat een swingersclub hoofdsponsor wordt van een voetbalploeg. In Meer en in regio Hoogstraten is men wel op de hoogte van wat er gebeurt in de parenclub tegenover het tankstation aan de John Lijsenstraat. Wat drijft hen om een voetbalploeg te sponsoren? We vroegen het aan de secretaris van KFC Meer Marc Dufraing en aan eigenaar van de club Ian Meesaert.

Zoontje is jeugdspeler Secretaris Marc Dufraing is zonder meer te spreken over de buren. “de zevenjarige zoon

Kalender

16 en 17 september KVNA Wortel - KVC Lille United K Minderhout VV - K Wijnegem FC KFC Meer - Oxford Hemiksem K Meerle FC - KFCH Pulderbos

3-5 0-1 0-2 2-1

23 en 24 september FC Punt-Larum - KVNA Wortel Excelsior Essen - K Minderhout VV K Achterbroek VV - KFC Meer KFC Dessel Sport - KFC Meerle

2-0 0-3 2-1 4-1

Zondag 29 oktober 14:30 KVNA Wortel - Verbr. Balen K Meerle FC - KVV Dosko Zaterdag 4 november 19:30 Berchem Sport - KFC Meer KFC Grobbendonk - K Meerle FC

30 september en 1 oktober KVNA Wortel - KSAV Sint Dimpna 3 - 0 K Horendonk FC - K Minderhout VV 2 - 2 KFC Meer - Sv Aartselaar 2-0 K Meerle FC - KFC St Mart Halle 3-5

Zaterdag 4 november 20:00 KFC Herselt - KVNA Wortel

7 en 8 oktober Zwaluwen Olmen - KVNA Wortel K Minderhout VV - K Achterbr. VV K Wijnegem VC - KFC Meer KFC Lentezon Beerse - KFC Meerle

Zaterdag 11 november 19.30 KFC Meer - FC Merksem

3-0 3-2 2-1 4-1

van de eigenaar is overigens een jeugdspeler bij KFC Meer. Ian Meesaert, de eigenaar van de club, nam eerder al het initiatief om een open deur te organiseren. Zo wilde hij duidelijkheid brengen, geen geheimzinnigheid, geen geheimen. Wij zijn zowat een van zijn dichtste buren, hij wil zich vooral profileren als een goede buur en geen last bezorgen.”

Er waren dus al langer contacten. “Omdat hij een tekort had aan parking nam hij destijds contact op met ons met de vraag of ze de parking van de club mochten gebruiken.

Ik ontmoette hem voor een gesprek. Het is een vlotte kerel, het gebruik van de parking paste eigenlijk heel goed bij onze activiteiten.

Maandag is hun voornaamste avond van de week, op een moment dat er bij ons net weinig activiteit is.”

Er volgde nu dus meer. “Bouwmaterialen Gedimat Van der Velden was meer dan 20 jaar de hoofdsponsor van KFC Meer. Omdat ze weg gingen uit Meer stopten ze als hoofdsponsor.

Zij steunen ons wel nog, maar we moesten op zoek naar een nieuwe hoofdsponsor en schreven daarvoor al onze sponsors aan.

Club Amai meldde zich. We vroegen hen wat hier tegenover zou moeten staan. Dat bleek eigenlijk heel weinig, ze wilden hun naamvermelding op de shirts en wilden dit zelf wel in de pers brengen. Het gesprek was op 5 minuten klaar… Overigens hebben wij voor alle duidelijkheid ook nog een tweede sponsor, namelijk loonwerker Egreen-technology.

Onze hoofdsponsor profileert zich inderdaad tot een goede buur. Ze zorgen voor een opzich-

64 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Zaterdag 28 oktober 19:30 KFC Meer - Sporting Burcht FC K Nieuwmoer FC - K Minderhout VV

Zondag 5 november 14.30 K Minderhout VV - Oxford Hemiksem

Zondag 12 november 14.30 KVNA Wortel - KVV OG Vorselaar Sporting Burcht - K Minderhout VV K Meerle FC - KVK Westmalle Zondag 19 november 14.30 K Minderhout VV - KFC Meer KSK Weelde - KVNA Wortel KSK Oelegem - K Meerle FC Zaterdag 25 november 19.30 KFC Meer - Zandvliet Sport Zondag 26 november 14:30 KVNA Wortel - KFC Lentezon Beerse K Meerle FC - KFC Zwarte Leeuw KFC Berendrecht - K Minderhout VV

ter op de parking, die telkens ook netjes wordt opgekuist. Dat doet men niet op onze vraag, maar uit eigen initiatief. Soms staan er meer dan 100 auto’s op de parking. We zijn er zelf ook wel wat van geschrokken, maar ondervinden helemaal geen last van de bezoekers.

De klanten van Club Amai lopen niet zingend over straat…!”

Aanvaard worden Ian Meesaert, de eigenaar van de club Amai, is geboren in Oostende, woonde een tijdlang in Brasschaat, maar nu al 15 jaar in Minderhout.

“Aanvaard worden in de buurt is belangrijk voor een zaak zoals de onze,” zegt hij. “Wij willen laten zien dat wij een goede onderneming zijn en dat wanneer wij goed draaien, dat goed is voor iedereen. Wij willen hier duidelijk aanwezig zijn en zeker opvallen.

We wilden de parking van de voetbalclub benutten en daar voor de voetbalclub iets tegen-

SPORT

over zetten. Het toont ook aan dat we aanvaard worden in deze maatschappij, anders zouden we dit niet doen. We zien er op toe dat de parking en de omgeving proper zijn. Wij verzorgen de beken en de straatkant, houden dus ook de voetbalparking netjes.”

Er waren ook al opendeurdagen in de club.

“Wij zijn er ons van bewust dat we een beetje een duister imago hebben, daarom hebben we al driemaal een open deur gehouden voor de buurt. Het aantal geïnteresseerden blijkt elk jaar groter, vorig jaar waren dat er 8 à 900.

We flyeren in de buurt en hebben er niet direct zicht op waar al de bezoekers vandaan komen.

Het kunnen ook vrienden of familieleden van de buren zijn die een kijkje komen nemen.

Het zijn mensen die misschien niet voor de club zelf komen, die gewoon nieuwsgierig zijn naar hoe het er van binnen uitziet. We winnen daar geen klanten mee, maar willen wel de buurt voor ons winnen en dat is heel belangrijk in onze business.

Wij zorgen dan voor hapjes en drankjes, Omdat het bij zulke open deur zo druk is, zetten

we dan ook buiten een bar waar de mensen een drankje kunnen kopen voor 1 euro. De opbrengst gaat naar een goed doel, dit jaar was dat Stichting De Kleine Strijders uit Hoogstraten.”

En de betrokkenheid bij het voetbal? “We hoeven verder geen reclame te maken, laat het maar over voetbal gaan. We willen de mensen, de buurt en voetbalclub mee laten profiteren van onze onderneming.” (rob)

Gelvoc Dames A start met 2 overwinningen op 4 wedstrijden VOLLEYBAL De volleybalcompetitie heeft zich opnieuw op gang getrokken. “Als we ons eigen niveau halen, zullen de punten wel volgen,” zo heeft coach Dries Helsen er alle vertrouwen in. Dames A van Gelvoc heeft alvast 2 overwinningen behaald.

DHM: Met 2 overwinningen en 2 verloren wedstrijden staat Gelvoc middenin de rangschikking. Ben je tevreden met de behaalde resultaten?

Dries Helsen: In de eerste wedstrijd werden we geklopt door een sterk Wegi maar het was vooral bitter omdat we er niet in slaagden ons eigen niveau te halen. Het leek wel alsof we het harde werk van in de voorbereiding niet konden brengen op het veld. De week nadien kwam er wel een reactie van de ploeg en werd Molvoc vrij vlot opzij gezet en speelden we een vrij sterke match.

De daaropvolgende week tegen Olmen verloren we dan weer met 3 - 1. Wij scoorden 96 punten en zij slechts 93. Er was toch lichte ontgoocheling over de uiteindelijk niet be-

haalde punten. Dit weekend werd dan wel 3 - 0 gewonnen maar hadden we in de eerste twee sets niet zoveel overschot. Enkele zeer mooie individuele acties zorgden toch telkens voor setwinst. Achteraf gezien was een 7 of 8 op 12 ook zeker niet onmogelijk geweest.

DHM: Zoersel en Amigos zijn niet te onderschatten tegenstanders. Wat verwacht je ervan?

Beetje afwachten of dit nog steeds dezelfde ploegen zijn als vorig jaar, maar toen werden het wel vrij spannende wedstrijden. Ik hoop vooral dat mijn eigen ploeg op niveau acteert en dan is er veel mogelijk. Ik ga mij vooraf niet vastpinnen op een resultaat. Als we ons eigen niveau halen, zullen er wel punten genoeg volgen, daar ben ik zeker van. (rob)

Uitslagen 3-0

Dames A - Molvoc Mol

3-0

Olmense VC A - Dames A

3-1

Spinley Dessel - Dames A

0-3

(25/16, 25/17, 25/23) (26/24, 25/23, 16/25, 25/2) (21/25, 23/25, 16/25)

Zaterdag 11 november 14.00 VBC Zandhoven - Dames A Zaterdag 18 november 20 uur Dames A - VST Lions Groot Turnhout A Zaterdag 25 november 20 uur Dames A - VC Retie B

AANKOOP ALLE WAGENS EN MOBILHOMES steeds de beste prijs !!

Alle merken jong en oud, ook met schade en veel km's, ook met rode keuringskaart, bestelwagens, vrachtwagens, 4x4's, luxewagens en minibussen.

Snelle afhandeling - tel. 0473 31 85 58

Heylen V Wegi Lille - Dames A (25/16, 25/12, 25/12)

Kalender

NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 65

SPORT

AVN en Jan Vlamings met uitstekende resultaten

Jan Vlamings (midden) zag zijn deelname aan het EK beloond met een derde plek op de 100 meter horden.

ATLETIEK Voor de eerste keer slaagde een atleet uit Hoogstraten er in om het podium van een Europees kampioenschap te halen. Het is Jan Vlamings die in Italië een bronzen medaille behaalde. Bovendien kan hij als voorzitter van Atletiekvereniging Noorderkempen (AVN) ook bijzonder verheugd terugkijken naar de prestaties van de andere atleten van de vereniging.

In het zonovergoten Pescara (Italië) behaalde Jan Vlamings op 29 september tijdens de Europese kampioenschappen atletiek voor masters, de bronzen medaille in de categorie M65 op de 100m horden. Na een moeilijke voorbereiding vanwege een blessure miste hij op een haar na de verbetering van zijn eigen nationale record. Het scheelde slechts 6 honderdsten.

Met gemengde gevoelens vanwege dit bles-

sureleed, kijkt hij toch met voldoening terug op zijn prestaties van het afgelopen zomerseizoen. Hij behaalde onder andere de 1ste plaats 100m horden op het Belgisch kampioenschap voor masters outdoor in een nieuwe nationale recordtijd. Hierdoor was hij geselecteerd voor het Europees kampioenschap masters outdoor waar hij dus een 3de plaats behaalde.

Sportieve hoogzomer De AVN-voorzitter mag bovendien meer dan trots zijn op de prestaties van andere AVN-ers tijdens het afgelopen zomerseizoen.

Anne-Sophie Bremans behaalde een 1ste plaats op het Belgisch kampioenschap scholieren 400m, evenals op het Kampioenschap van Vlaanderen scholieren 400m. Daar kwam ook nog een 3de plaats bij op het Kampioenschap van Vlaanderen alle categorieën 400m.

Ook Sofie Geerts pakte flink uit. Zij legde beslag op de 1ste plaats op het Provinciaal kampioenschap masters 10000m V35, de 1ste plaats op het Provinciaal kampioenschap masters 5000m V35 en werd 2de op het Kampioenschap van Vlaanderen masters 5000m V35.

Nog podiumplaatsen voor Carine Jochems: een 1ste plaats op het Provinciaal kampioenschap masters 1500m V50, de 2de plaats op het Kampioenschap van Vlaanderen masters 800m V50 en de 3de plaats op het Belgisch kampioenschap masters 800m V50.

Eddy Oomen sluit dit rijtje af. Hij behaalde de 1ste plaats op het Belgisch kampioenschap masters 10000m M65 en de 1ste plaats op het Kampioenschap van Vlaanderen 5000m M65. (rob)

“Badminton speel je samen” BADMINTON Geen resultaten, geen competitie, geen druk. BCHO of badmintonclub Hoogstraten is een vereniging waar (speel) plezier centraal staat, waar iedereen welkom is en waar vrienden voor het leven worden gemaakt. Een gesprek met bestuursleden Frits De Prins en Dirk Janssens over hun lievelingssport in de club die startte op 1 september 1989. De leuze ‘Badminton speel je samen’ werd toen al gebruikt en dekt nog steeds de lading. En dat blijkt goed voor een deugddoende portie sportplezier elke woensdag in

verlieten Hoogstraten. We houden altijd wel een optie om op vraag van voldoende leden terug deel te nemen aan de provinciaal georganiseerde badmintoncompetitie. Een echte prioriteit is het echter niet.”

de Zevensprong…

“Wij zijn nu 60-plussers en badmintonnen zelf al vele jaren. Sinds 2018 maken we deel uit van het dagelijks bestuur. Stilaan denken we dat we de fakkel moeten doorgeven of dat het bestuur uitbreiding nodig heeft,” zegt het bestuursduo.

Straffe knarren

De club speelt enkel recreatief. “Er is een tijd geweest waarin we met enkele ploegen deelnamen aan de badmintoncompetitie, maar enkele spelers gingen hun liefde achterna en

“We hebben verschillende groepen binnen onze club. De leden van 12 tot 16 jaar krijgen training en vrij spel op woensdag van 18.30 tot 20.00 uur. Deze training is gratis en wordt

66 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

SPORT gegeven door ervaren speler-trainers. Een tweede groep is de 16-plussers, zij spelen van 18.30 uur en sluiten vanaf 19.30 uur meestal aan bij de derde groep, de volwassenen. En dan is er nog een vierde groep waartoe wij beiden behoren, namelijk de ‘straffe knarren’: ‘knarren’ omdat wij en de anderen in deze groep al ‘oud’ zijn en ‘straf’ omdat we toch nog geregeld sterk presteren. Dit is niet zo vanzelfsprekend: badminton is immers een zeer intensieve sport.”

De club telt op dit moment een 65-tal leden.

“Voor corona waren er meer dan 100. Covid heeft voor vele indoorclubs heel wat kapot gemaakt. De corona-maatregelen verboden indoorsport veel langer dan outdoorsport.

Daardoor zijn veel binnensporters in die periode overgeschakeld naar wandelen, fietsen… of een andere sport. Ook nieuwe sporthypes maakten dat er spelers afhaakten. Volgens een bevraging van Badminton Vlaanderen verloor een club gemiddeld 30% van zijn leden… Maar gelukkig vonden vele leden de weg terug naar onze club en hen zie je dan ook wekelijks zalig badmintonnen.

We mogen zeker onze g-sporters in Vosselaar niet vergeten. Paul Brosens is daar onze trainer. Hij is initiator g-sport en g-badminton.

Hij wordt door ons financieel en logistiek gesteund. Voor corona trainde hij 12 g-badmintonners en had hij een wachtlijst. Nu hebben we nog slechts zes spelers. Alle instellingen waarin deze mensen verblijven, gingen tij-

dens de corona-periode in lockdown en ook nu zijn de verantwoordelijken nog steeds vrij terughoudend omwille van geregelde circulatie van het corona-virus.”

Proeven?

Het duo blijft zelf gepassioneerd bezig met de club en de sport. “Het is en blijft een fantastische sport, bijzonder intensief en met weinig blessures. Reactiesnelheid, lopen, stoppen, springen, slaan, de opslag, slagen vanuit het achterveld, smash, clear, dropshots… allemaal onderdelen van deze mooie, olympische sport. Onze ‘multimedia-flirters’ doen hun best om onze sport te promoten via meerdere multimedia-kanalen. Zo hopen we nog meer zichtbaar en herkenbaar te zijn in Hoogstraten en omgeving.

Onze clubslogan is ‘Badminton speel je samen’ en dat proberen we elke woensdag waar te maken. We streven ernaar dat iedereen onmiddellijk bij aankomst kan starten én kan blijven spelen. Dit geldt voor alle leden, maar ook voor geïnteresseerden of nieuwsgieringen. Iedereen mag drie keer gratis komen proberen. Meestal, en zeker wanneer deze per twee komen, laten we hen even samen spelen, waarna we voorstellen om met hen samen te spelen. Wanneer een nieuwe speler alleen komt, zorgen we ervoor dat die onmiddellijk aansluiting vindt bij een medespeler of bij ons, zodat er meteen speelgelegenheid is.”

Verbeteren “Bij groepen 2 en 3 doen we aan ‘momentane coaching’ en dat werkt ook effectief.

Elke speelgelegenheid proberen we via tips en lichte coaching de badmintoncompetenties van onze leden spontaan te verbeteren. Samen verbeteren we techniek, opstelling, tactiek en corrigeren we fouten. We geven structureel geen echte training of lessen, met uitzondering van één of twee periodes waarop we gedurende drie woensdagen telkens een uur training geven voor geïnteresseerde leden. We zetten echter vooral in op het recreatief-sportief karakter van badminton: samen genieten van sporten… en dat… dàt doet altijd zo’n ‘deugd’!

Ieder jaar organiseren we enkele keren een intern minitornooi waarin iedereen tegen iedereen uitkomt. Op die manier zorgen we ervoor dat onze leden meer vertrouwd raken met elkaar, wat door hen zeer sterk wordt gewaardeerd. Zo spelen ze dan niet met hun vertrouwde medespeler(s) maar worden ze uitgedaagd om met een niet zo vertrouwde speler samen te spelen tegen twee, eveneens minder vertrouwde, tegenstanders. Het effect ervan is dat onze focus op ‘samen spelen’ nog vanzelfsprekender wordt. En daar doen wij het, als bestuur, nu echt voor: een combinatie van ‘club’ en ‘sport’, in ons geval: badminton!” (rob)

NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 67

SPORT

Allemaal winnaars op nieuwe omloop van de scholenveldloop ATLETIEK Jarenlang stak de organisatie van de scholenveldloop in de Mosten in hetzelfde jasje. Daar was niks mis mee, maar misschien kon het nog beter, de omloop bijvoorbeeld.

Het stadspersoneel van de Mosten had zelf het initiatief genomen en een nieuwe omloop uitgezet. Achteraf was iedereen hierover in de wolken. Voor de lopers was het snel duidelijk,

de toeschouwers konden hun oogappels ten allen tijde volgen, wat eerder niet zo was; de speeltuin was vrij om er te spelen en het gebeuren had plaats vlakbij het horecagebouw.

Winnaars over de hele lijn…

Dank zij het mooie weer vonden 257 leerlingen de weg naar De Mosten. Na de war-

Aan de start, klaar voor een spannende strijd in het Mostenzand.

Aan fervente supporters geen gebrek op deze druk bijgewoonde scholenveldloop.

68 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

ming-up moedigde schepen Wittenberg de leerlingen aan, de vele leerkrachten die een handje toestaken bij de verschillende aankomsten zagen er mee op toe dat alles opnieuw vlekkeloos verliep. Een tiental medewerkers nam nadien nog deel aan een wedstrijdronde, misschien ook wel het gevolg van de nieuwe omloop. (rob)

SPORT

Een groepsfoto van deelnemers van de Meerpaal

UITSLAGEN Meisjes 1ste leerjaar 1 Elise Van Den Bogerd 2 Lune Van Opstal 3 Lucie Vandamme

De Klimtoren Meerle De Meerpaal Meer Klein Seminarie

Jongens 4de leerjaar 1 Tibe Janssens 2 Elias Lievens 3 Lenn Van den Bogerd

Klein Seminarie Klein Seminarie Spijker Hoogstraten

Jongens 1ste leerjaar 1 Bram Kerstens 2 Emile Van Den Corput 3 Vincent Jespers

De Meerpaal Meer Klein Seminarie Scharrel Minderhout

Meisjes 5de leerjaar 1 Léonie Peeters 2 Kirsten Aerts 3 Julie Sevenants

Klein Seminarie De Meerpaal Meer De Meerpaal Meer

Meisjes 2de leerjaar 1 Ada Janczura 2 Lien Jacobs 3 Stella Van Der Westen

De Klimtoren Meerle De Klimtoren Meerle De Wijsneus Wortel

Jongens 5de leerjaar 1 Vic Janssens 2 Lowie Eelen 3 Cas Voet

Klein Seminarie Gemeenteschool Hoogstraten De Wijsneus Wortel

Jongens 2de leerjaar 1 Louis Piscaer 2 Seb Verboven 3 Luuk Koyen

Klein Seminarie De Meerpaal Meer De Meerpaal Meer

Meisjes 6de leerjaar 1 Kaat Van Deun 2 Josse Voeten 3 Mare Martens

De Wijsneus Wortel De Meerpaal Meer De Meerpaal Meer

Meisjes 3de leerjaar 1 Sofie Anthonissen 2 Fenna Koyen 3 Elise den Dunnen

De Meerpaal Meer De Klimtoren Meerle Gemeenteschool Hoogstraten

Jongens 6de leerjaar 1 Leon Michielsen 2 Rik Aerts 3 Sem Aerts

Gemeenteschool Hoogstraten Gemeenteschool Hoogstraten De Meerpaal Meer

Jongens 3de Leerjaar 1 Seppe Jansen 2 Warre laurijssen 3 Ricco Velthuizen

Klein Seminarie De Meerpaal Meer Scharrel Minderhout

Middelbaar meisjes 1 Lotte Van Deun 2 Nina Persyn

ASO Spijker ASO Spijker

Meisjes 4de leerjaar 1 Ella Van Dun 2 Evi Frijters 3 Lore Jansen

De Klimtoren Meerle De Meerpaal Meer De Meerpaal Meer

Middelbaar jongens 1 Tijl Brosens 2 Jens Poortmans 3 Cédric Kerremans

VITO ASO Spijker ASO Spijker

NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 69

SPORT

Superprestige Aardbeiencross in Merksplas op 18 november VELDRIJDEN De aardbeiencross in Hoogstraten was een begrip in het Vlaamse cyclocrosscircuit. Met de overstap naar Merksplas en zijn unieke locatie heeft vzw De Hoogstraatse Spurters hun organisatie verder uitgebouwd. Op zaterdag 18 november is het opnieuw zo ver.

Zullen de aardbeien opnieuw zijn voor Sweeck en Alvarado? Komt Pidcock opnieuw of zelfs Van Aert of van der Poel? Het is nog afwachten, want dit wordt meestal lastminute beslist. Een week eerder krijgen de SaniDump jeugdinitiatie en Dirty SplasheRR Gravelride hun beslag.

Programma De eerste wedstrijd start om 10.30 uur met het Provinciaal kampioenschap voor nieuwelingen gevolg door de internationale juniorenwedstrijd om 12.00 uur.

Om 13.40 uur starten de dames aan hun Superprestige Ladies Trophy en om 15.10 uur volgt dan de apotheose met de Telenet Superprestige Aardbeiencross voor heren elite en beloften.

Voor de supporters die in de deelgemeenten van Hoogstraten wonen, is er een gratis pendelbus. Die vertrekt in Hoogstraten ter hoogte van Café De Rijkswacht. De eerste bus vertrekt om 10.00 uur. Elk halfuur gaat het richting Merksplas. Ook voor de bewoners van Rijkevorsel en Merksplas zijn er pendeldiensten.

Jeugdinitiatie en gravelride Op woensdag 15 november van 14.00 tot 16.30 uur is er de Sanidump jeugdinitiatie. Deelnemers tussen 5 en 15 jaar jong kunnen zich onder begeleiding van Jens en Joeri Adams uitleven op het parcours van de Aardbeiencross. Voor iedere ingeschreven deelnemer ligt er nog een verrassing te wachten.

Zaterdag 11 november staat de Dirty SplasheRR Gravelride voor het goede doel gepland. De eerste Dirty Splasherr vorig jaar was meteen een schot in de roos. Mooi weer, lachende gezichten aan de start en onderweg met bijna 500 deelnemers. In de tweede editie kunnen de renners kiezen tussen 3 routes van 60, 90 of 125 km.

Deze Dirty Splasherr wordt georganiseerd samen met SpetseRR, een

Win een inkomkaart voor de aardbeiencross Ieder jaar nemen enkele toppers uit onze streek deel aan de aardbeiencross. Meer dan genoeg reden dus om hen mee aan te moedigen.

Merksplasse vereniging die zich richt op het organiseren van Ride- of Run-evenementen voor het goede doel. In de eerste editie ondersteunden ze vzw MarkSaam. In de tweede editie willen ze de AFH Rehab Weide in Wuustwezel ondersteunen. (rob)

WTC Papillon wint het Hoogstraatse clubklassement WIELRENNEN De Minderhoutse wielervereniging WTC Papillon won het clubklassement van het kampioenschap van Hoogstraten dat betwist werd op zaterdag 7 oktober. Met Benny en Frank Mertens als winnaars in een categorie en een 2de plaats voor Linsay Koyen was dit meer dan verdiend.

Uitslagen Dames tot 40 jaar 1. Frauke Bruylandts 2. Svajune Kyrubyte

WTC De Zwaantjes WTC Victoria

Dames +45 jaar

FC Boereneind WTC Papillon

1. Sabine Snyers 2. Linsay Koyen

Heren tot 30 jaar 1. Brend Kenis 2. Diederik Pemen

WTC Meirs Verzet WTC Meirs Verzet

Heren 31-40 jaar 1. Benny Mertens 2. Jonas Hendrickx

WTC Papillon De Vlinders

Wil je in aanmerking komen, ga dan naar www.demaand.be en beantwoord de volgende vraag:

Heren 41-50 jaar 1. Frank Mertens 2. Dave Bruylandts

WTC Papillon WTC De Zwaantjes

Hoe heet de Merksplasse organisatie die zich richt op Ride- of Run-evenementen voor het goede doel?

Heren 51-60 jaar 1. Eddy Vermeiren 2. Marc Goris

De Posthoorn Pieretrappers

Heren 61-70 jaar 1. Piet Herreygers 2. Danny Meyvis

De Vlinders WTC Victoria

Heren +70 jaar

Meerse Wielervrienden

De Hoogstraatse Maand geeft 4 inkomkaarten weg voor de Telenet Superprestige Aardbeiencross in Merksplas Kolonie van zaterdag 18 november.

Uit de juiste inzendingen worden 4 winnaars getrokken. Ze ontvangen elk een inkomkaart.

70 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

1. Frans Van Dun

EEN HALVE EEUW GELEDEN

NOVEMBER 1973

NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 71

NOODNUMMER bvba

112

Administratie Brandweer 03 314 32 11 Pyperpad 15 - 2321 MEER - 03 315 43 13

www.martens-tuinen.be

SAM VAN DIJCK

Aan & Verkoop van antiek en vintage-design Opkoop van volledige inboedels Leegmaken van huizen, zolders, kelders,... +(32) 485 67 01 49 Ook via WHATSAPP bereikbaar

samvdijck@gmail.com www.samvandijck.be

POLITIE

101

Noorderkempen 03 340 88 00 Wijkpost MEER 03 315 71 66

HUISARTSEN vanaf 18 uur tot 8 uur ’s morgens én tijdens het weekend

Wild & Gevogelte

014 410 410

Kip aan ‘t spit Heimeulenstraat 20 - 2328 MEERLE Tel. 03 315 70 16

zaterdagen, zondagen en feestdagen

STOFFELS bvba

Open:

di-do-vrij van 9.00 tot 18.00u woe: 9.00 - 12.00 u / zat: 9.00 - 17.00 u Gesloten: zondag en maandag

THUISVERPLEGING WIT-GELE KRUIS, 24 op 24 uur.

Voor Hoogstraten en deelgemeenten: tel. 014 61 48 02 DE VOORZORG, 24/24 uur: 014 40 92 44 WACHTDIENST

Zelfstandige Thuisverpleegkundige Noorderkempen, 24/24 uur: tel 014 40 50 13

Zelfstandige verpleegkundigen Adams Lieve Aernouts Anke Bartholomeeusen Liesbeth Bastijns Tine Bevers Lena Christianen Anke Christianen Sofie De Busser Edith de Jong Pascalle Dirks Els Geerts Inge Geerts Lia Jansen Laura Koyen Els Krols Anja Lambregts Linda Leys Nele Machielsen Kim Roefs Bianca Rombouts Kristel Rombouts Kristien Segers Nele Sempels Sabrina Spannenburg Anke Tomby Hella van Bavel Bowy Van Der Eycken Inne Van Dyck Silke Van Gastel Katrien Van Leuven Leen Van Loon Hanne Van Otten Heidi Verheyen Kathleen

0479 43 53 89 0479 34 68 03 0474 38 25 23 0472 73 16 05 0493 15 16 65 0472 57 07 81 0472 37 83 85 0477 17 58 06 0473 31 15 79 0474 36 08 84 0478 64 81 61 0498 64 53 80 0474 60 89 06 0476 43 07 55 0495 23 02 43 0476 94 31 15 0499 29 77 86 0477 81 27 61 0493 02 04 19 0474 26 14 41 0477 04 41 40 0494 92 32 27 0499 16 92 56 0478 38 96 94 0478 42 08 13 0497 15 92 09 0478 23 52 89 0492 06 60 69 0468 12 64 26 0479 50 98 05 0476 24 98 66 0486 37 45 27 0474 29 33 09

Zelfstandige vroedvrouwen Christiaensen Nathalie

0494 86 93 84

72 NOVEMBER 2023 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

- breiwol - stoffen - retouches

Ongeval / Brand / Ziekenwagen

zigzag-naaiatelier.be Desmedtstraat 5, 2322 Minderhout - T/F 03 314 71 34

Antiek - Brocante - Verzamelobjecten - Snuisterijen

“ Kris Voeten”

Koekhoven 5 2310 Rijkevorsel www.krisvoeten.be

Gsm. 0495 57 48 52 Tel. 03 314 09 04 info@krisvoeten.be

ook inkoop antiek - meubelen - kleingoed - lusters - zilver, enz...

Open: donderdag, vrijdag, zaterdag: 10 - 12u en 14 - 17u zondag t/m woensdag en op feestdagen gesloten

TANDARTSEN 090 33 99 69

WACHTDIENST APOTHEKERS 090 39 90 00

(1.50 euro per minuut)

www.apotheek.be

www.demaand.be

INHOUD NOVEMBER Column . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2 Omslagverhaal . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3 Vanuit het stadhuis . . . . . . . . . . . . . . . .10 Leemstraat in De Maand . . . . . . . . . . . .15 Musia Mwankumi bewerkt Gangreen 1 . . .18

_ REDACTIE _

Column 2……………………………………20

Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten 0472 97 12 87 redactie@demaand.be

De kaarten van Frans Van Peer . . . . . . . . .25

_ DORPSNIEUWS _

Hoe zou het zijn met Rob v/d Kniphoeck . .32

Zie blz 42 _ SPORTNIEUWS _ 03 314 43 39 sport@demaand.be

Eieren en Petjes van Jos Borremans . . . . . 21 VITO leerlingen racen op Zolder . . . . . . . .29 Een rustplaats voor Miguel . . . . . . . . . . .34 DEZE MAAND . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37 Woord van De Maand . . . . . . . . . . . . . .41 DORPSNIEUWS - Hoogstraten . . . . . . . . .42 DORPSNIEUWS - Meer . . . . . . . . . . . . . .47

_ ADVERTENTIES _

DORPSNIEUWS - Meerle . . . . . . . . . . . . .51

0477 66 11 60 advertenties@demaand.be

DORPSNIEUWS - Meersel-Dreef . . . . . . . .53

_ ABONNEMENTEN _ 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be

DORPSNIEUWS - Minderhout . . . . . . . . . 56 DORPSNIEUWS - Wortel . . . . . . . . . . . . .57 SPORT . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .61 Een halve eeuw geleden . . . . . . . . . . . . 71 Wachtdiensten . . . . . . . . . . . . . . . . . . .72

De volgende uitgave van de DE HOOGSTRAATSE MAAND verschijnt op

donderdag 30 november Voor volgende editie alle KOPIJ ten laatste op

DINSDAG 14 NOVEMBER redactie@demaand.be

De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden teksten in te korten