8 minute read
Stekjesmarkt
Tekst en foto’s: Mariëlla van Gemeren
Advertisement
De NVWK (Natuur- en Vogelwerkgroep Krimpenerwaard) bestaat 60 jaar. In dit kader vonden wij het leuk om na het grote succes van de boompjes uitdeelactie eind 2021 een vervolgactie te organiseren. Yvonne Metaal en Mariëlla van Gemeren bedachten het idee voor een stekjesmarkt. Met een stekjesmarkt willen we mensen stimuleren hun tuinen te vergroenen met onbespoten tuinplanten, en zo de biodiversiteit een beetje helpen. D
Iets organiseren is wel aan Yvonne Metaal toevertrouwd. In no time bedacht zij een plan en kwam tot actie. De locatie stond al gauw vast. Dit werd, net als bij de bomenactie, weer de Hooiberg bij Kanocentrum Loetbos. Vervolgens zocht zij contact met ‘Rotterdam de Boer op’, de organisatie die ook activiteiten in het kader van de Dag van de Biodiversiteit organiseerde op deze dag. Een kleine subsidie werd ons toegewezen, waardoor er statafels konden worden gehuurd bij Arie Kok. Boswachter Kees Kool van Staatsbosbeheer regelde dat we gebruik mochten maken van de schuur achter het kanocentrum. Via diverse kanalen werden de inwoners van de Krimpenerwaard geattendeerd op dit evenement en uitgenodigd om plantjes uit eigen tuin te stekken en deze aan te bieden voor de stekjesmarkt. Dat hebben we geweten. Van 13 mensen (leden en niet-leden) hebben wij in totaal zo’n 500 stekken ontvangen. Colette Haas van hobbyboerderij ’t Haasje verkoopt stekjes aan huis en kwam in contact met Yvonne. Hierdoor werd zij enthousiast om ook mee te doen aan deze dag.
Op 21 mei was het zover. Om 8 uur ’s ochtends waren Yvonne, Mariëlla en Colette aanwezig om de boel klaar te zetten. Om 9.30 uur kwamen de eerste geïnteresseerden al langs de kraampjes in aanbouw om de mooiste stekken te bemachtigen. Vanaf 10.00 uur begon het druk te worden en dit ging een uur lang non-stop zo door. Na een kleine adempauze waarin we snel een kopje koffie dronken, kwamen er de rest van de dag steeds weer mensen langs. Dat resulteerde in heel veel leuke gesprekken, enthousiaste reacties en ook veel vragen kwamen voorbij. De meest gestelde vragen waren: ‘Wat is de naam van de plant?’ ‘Moet de plant in de zon of schaduw?’ ‘Is het een vaste plant of een eenjarige?’ ‘Hoe groot wordt de plant, is het een woekeraar?’ ‘Heb je ook bodembedekkers?’ ‘Organiseren jullie dit elk jaar?’ ‘Is het volgend jaar weer?’ Er werd ook veelvuldig gevraagd om plantjes voor de moestuin (wij hadden een bescheiden selectie staan). De meest geliefde planten waren echte sleutelbloem (primula veris) duizendschoon (dianthus), ijzerhard (verbena bonariensis), vingerhoedskruid (digitalis) en goudsbloemen (calendula officinalis). Daarnaast deden de fuchsia’s het erg goed en ook de schaduwminnende planten, zoals daslook e.d. waren al snel uitverkocht. Een mooie partij framboosaardbeien was ook erg populair onder de kopers. Maar ook diverse struiken en boompjes deden het weer erg goed.
Tijdens al die gesprekjes over tuinen en planten hebben wij de vereniging onder de aandacht gebracht en vele folders en Waardvogels uit kunnen delen. Hopelijk levert het weer wat nieuwe leden op. Uiteindelijk werd het 3 uur en was 80% van de planten verkocht. We ruimden de boel op en stonden ons af te vragen wat te doen met de resterende planten. Op dat moment kwam er nog een laatste klant die het restant aan planten wilde opkopen voor een grote tuin in aanbouw. Dat was een knallende afsluiter! Deze actie heeft de verenigingskas maar liefst € 375,- opgeleverd! Een groot succes vinden wij en zeker voor herhaling vatbaar. Wel zijn er voor een vervolg meer handen nodig. En het zou mooi zijn om nog wat meer moestuinplanten en bloeiende struikjes aan te kunnen bieden. Mocht je het leuk vinden om dit volgend jaar mee te organiseren en/of planten aan te bieden, laat dan van je horen! Tenslotte willen wij iedereen die geholpen heeft of een bijdrage heeft geleverd langs deze weg hartelijk danken! D
Even voorstellen
Tekst en foto: Joke Colijn
We zijn blij dat zich twee nieuwe coördinatoren voor de vlinders- en libellenwerkgroep hebben aangemeld. Die post stond al enige tijd open en het bleek aantrekkelijker om de vacature als duo-taak te vullen. Daarom bedachten we als vorm ook een duo-interview om deze dame en heer aan onze leden voor te stellen. d
Wil Sluis komt uit Schoonhoven en is ten tijde van dit gesprek pas een paar dagen gestopt met werken. Onlangs sprak ze Max tijdens het ‘vogelen’ en vertelde dat ze binnenkort meer vrije tijd zou krijgen en niet meer gebonden was aan de structuur van een vaste baan. Ze zocht iets in de vrijwilligerssfeer waarbij ze flexibeler was om haar tijd in te delen en vrij was om leuke dingen te organiseren. Gelukkig is haar interesseveld breed en Max wist wel iets om te doen! Ze vindt het een fijn idee om het coördinatorschap in duo-vorm te kunnen doen. Zo kunnen ze sparren over ideeën en elkaar aanvullen, stimuleren en helpen waar kennis of ervaring bij de een mogelijk verder reikt dan bij de ander.
Ton Hoefnagel uit Krimpen aan den IJssel is getrouwd en al langer gestopt met werken. Hij was op zoek naar iets ‘leuks’ dat ook nog een beetje zinvol zou kunnen zijn, zoals hij het voorzichtig formuleert. Destijds bij de aanleg van de Idylle in het Loetbos las hij in de IJssel- en Lekstreek dat er mensen werden gezocht voor de NVWK-vlinderwerkgroep, om de vlinders te tellen. Er was een informatiebijeenkomst met Kars Veling in de Hendrikshoeve, waar hij vrijblijvend ging kijken. Wat hij hoorde sprak hem gelijk aan. Een en ander sloot bovendien mooi aan bij waar hij al mee begonnen was: zich verdiepen in fotografie met onderwerpen uit de natuur. De diergroep ‘vlinders’ is zeker in de Krimpenerwaard prima te overzien en hij heeft sindsdien elk jaar trouw de dagvlinders in de Idylle geteld volgens Gabrielles schema’s. Ton had daardoor wel meegekregen dat Gabrielle met het coördinatorschap was gestopt. Hij heeft even overwogen om in het gat te springen, want vlinders kende hij inmiddels wel. Maar aangaande zaken als nectarplanten, waardplanten, vogels e.d. voelde hij zich toch te onzeker. Opgegroeid in de stad en altijd in de bebouwde omgeving gebleven, was hij terughoudend om in een groep te komen waarin mensen ‘veel verstand hebben van natuur’ zoals hij zegt. Coördinator worden leek hem echt een brug te ver. Ton vertelt dat hij zich toen meldde bij de secretaris met het voorstel om in elk geval de Idylletellingen weer op poten te zetten, omdat hij het zonde vond dat er een gat in de tellingen zou ontstaan. Van het een kwam toen toch het ander en nu is hij samen met Wil coördinator. Toen hij na zijn pensioen de gelegenheid kreeg om de polder en de natuur in te trekken, vond hij dat ontzettend leuk. Zijn interesse is breed en zeker niet beperkt tot vlinders, maar de kennis is minder. Gelukkig is Ton nu overtuigd van de grote kennis en ervaring die aanwezig is binnen de werkgroep, zodat dit geen beletsel hoeft te zijn om de coördinator-kar te trekken.
Wil valt hem bij met haar ervaring dat door bijvoorbeeld meegaan met excursies je zóveel leert van elkaar, en dat er eigenlijk niemand is die níets weet. Kennis deel je, en als een onderwerp je aanspreekt groeit je kennis zonder dat je daar veel moeite voor hoeft te doen. Een coördinator schept de voorwaarden om dingen met elkaar te beleven, die hoeft zelf niet per se alle kennis in huis te hebben. Ton zegt: “Iets organiseren, mensen benaderen, dat is geen probleem. Dus als we inhoudelijke kennis bij anderen kunnen ophalen, gaat dit best lukken!”
Gevraagd naar de affiniteit van Wil met de vlinders en libellen zegt ze: “Ik ben begonnen als vogelaar en vervolgens ging ik daarnaast insecten zoals vlinders en libellen fotograferen. Ik trok rond in andere gebieden van Nederland om nieuwe soorten libellen en vlinders te zoeken. Fotograferen is ook míjn hobby. Gaandeweg kreeg ik een veel breder perspectief, er is veel méér interessants in de natuur dan alleen vogels. Ik kan nu niet meer ‘zomaar’ een wandelingetje maken, ik zie altijd wel iets dat een plaatje waard is. Daarbij komt: voor de meeste kans op vogels moet je eigenlijk heel vroeg op pad, en vlinders kun je juist midden op de dag het beste zien, tijdens de ‘rustige’ tijd voor vogels.” Van twee werelden het beste. Ze vult aan: “Nachtvlinders vind ik ook heel leuk.” Als vanzelf komt de Nationale Nachtvlindernacht ter sprake in het weekend van 1 juli, die we vorig jaar in het IHC-bos hielden. Wil denkt voor dit jaar aan het Loetbos, vanwege het gemak van aanwezige stroom en legt uit aan Ton hoe ‘nachtvlinderen werkt’. Ze vertelt hoe ze ook bij deze tak van sport haar kennis via anderen heeft vergaard, en hoe ze zelf ‘nachtvlindert’ met haar lichtbak. Ton is gelijk enthousiast en wil net als Wil iets organiseren in het kader van de Nationale Nachtvlindernacht op 1 juli as. [Dat is gelukt, zie pag. 4; red.]
Ton en Wil maken al plannen om kennis te maken met o.a. de Idylletelgroep en met de nachtvlinderaars, zodat er meer cohesie ontstaat en mensen ook elkaar beter kunnen vinden. Er komt van alles ter sprake: informatie ophalen bij de bekende vlinderaars over goede excursielocaties, een mogelijke App-groep, de groene glazenmakertelling die we een aantal jaren aanleverden en die nu verwaterd is, de jaarlijkse argusvlindertelling, het Graslandvlinderplan, Prachtlint, een bezoek van Kars Veling aan de Krimpenerwaard, nieuwe mensen interesseren voor de natuur. Nieuwe werkgroepleden en insectenliefhebbers zijn dan ook van harte welkom en kunnen zich melden op vlinderwerkgroep@nvwk.nl. Kortom: het borrelt bij Wil en Ton van de goede ideeën. Ik nam heel blij afscheid van onze nieuwe coördinatoren. Tot ziens in het veld, en veel plezier en succes gewenst bij alle plannenmakerij én bij de uitvoering! d
