ÚÇßáõÙ »Ù »õ å³Ñ³ÝçáõÙ
äáõ¿Ýáë ²Ûñ¿ë, ²ñųÝÃÇÝ - 83ñ¹ ï³ñÇ - ÂÇõ 13.558 - 25 ê»åï»Ùµ»ñ 2014 - лé. (54 11)4775 7595
ՀՀ Սփիւռքի նախարարութիւն
աւարտեց Հայաստան-Սփիւռք Համահայկական 5րդ Համաժողովը
Ս
եպտեմբեր 19ին ժամը 10.30ին ալ.Սպենդիարեանի անուան օփերայի եւ պալէի ազգային ակադեմական թատրոնին մէջ տեղի ունեցաւ ՀՀ Սփիւռքի նախարարութեան նախաձեռնութեամբ իրականացուող ՀայաստանՍփիւռք Համահայկական 5րդ Համաժողովի բացման հանդիսաւոր արարողութիւնը:
Համաժողովի ձեռնարկները սկսան Սեպտեմբեր 18ին ամերիկահայ նկարիչ Դանիէլ Վարուժան Հեճինեանի` Հայաստանի անկախութեան 23րդ տարեդարձին եւ Հայոց Ցեղասպանութեան 100րդ տարելիցին նուիրուած «ՙԽաղաղութեան արուեստը» ցուցահանդէսի բացումով: Համաժողովը մեկնարկեց
լիագումար նիստով, ուր բացման խօսքով հանդէս եկաւ ՀՀ վարչապետ Յովիկ աբրահամեան: Ողջոյնի խօսքով հանդէս եկաւ Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետութեան նախագահ Բակօ Սահակեան: Իրենց օրհնութեան խօսքը համաժողովի մասնակիցնե(Þ³ñ.Á ¿ç III)
Հ.Յ.Դ. Բուրոյի ներկայացուցիչ Հրանտ Մարգարեանի խոսքը` Հայաստան-Սփիուռք 5րդ համաժողովին
«Մեր ուժի հիմնական ապաւէնը մենք ենք ու մեր միասնականութիւնը»
Հ
Հ և ԼՂՀ մեծարգոյ նախագահներ, Վեհափառ Տէրեր, Յարգելի ներկաներ, Հայրենիք - Սփիւռք Համաժողովները տարեցտարի էլ աւելի կարեւոր են դառնում: Կարեւոր՝ թէ քաղաքական, թէ ազգային առումներով: Հայրենիք - Սփիւռք համաժողովները աստիճանաբար վերածւում են մեր խնդիրներն ու անելիքները միասնաբար քննարկելու ու լուծումներ գտնելու իրական ելակէտի: այս համաժողովներում հընարաւոր է հասնել համընդհանուր եզրակացութիւնների, թէ ինչ է պէտք անել եւ ինչ պէտք չէ անել: Ընդգծել այն կարեւորը,
որով կառաջնորդուեն թէ իշխանութիւնները, թէ ընդդիմու թիւ նը, թէ Հայաստանում, թէ Սփիւռքում, թէ արցախում եւ Ջաւախքում աշխատող հասարակականքաղաքական գործիչներն ու կառոյցները: Մենք բոլորս էլ գիտենք, թէ որն է մեր ընդհանրական նպատակը՝ ապահովել մեր ժողովրդի անվտանգ ներկան ու ապագան եւ հիմքեր ստեղծել համընդհանուր կայուն զարգացման համար: Մեր նպատակն իրականացնելու ճանապարհ, անտարա-
կոյս, կա, սակայն այդ ճանապարհին կան կարմիր գծեր, որոնք հատելու իրաւունք մենք չունենք, այլապէս կդանդաղեցնենք մեր ընթացքը եւ կարող ենք մնալ կէս ճանապարհին: Եթէ մենք ճշգրտօրէն տանք ՙչի կարելիի՚ սահմանումները, ճշդենք յստակ ցանկը եւ ինքներս մեզ պարտադրենք հետեւողական լինել, ապա հաւատացեք, մենք կապահուենք մեր անշեղ ընթացքը: Սկսենք ամենակարեւորից. չի կարելի կատարել քայլեր կամ աջակցել քայլերի, որոնք մեր սերունդների իրաւունքների տիրոյթում են: - Մեր սերունդի մեծագոյն ձեռքբերումը արցախով միաւորուած 42 հազար քառակուսի քիլոմետր տարածքով անկախ (Þ³ñ.Á ¿ç II)
Մեծի Տանն Կիլիկիոյ արամ ա. կաթողիկոսը Թուրքիայէն պիտի պահանջէ Սիսի Կաթողիկոսարանը
Ս
եպտեմբեր 19ին, Երեւանի մէջ տեղի ունեցող Հայաստան-Սփիւռք Ե. համաժողովի բացման նիստին արամ ա. կաթողիկոս Մեծի Տանն Կիլիկիոյ ըսաւ. «Չենք կրնար անտարբեր մնալ մեր ազգին բռնաբարուած իրաւունքներուն նկատմամբ. անտարբերութիւնը ազգային դաւաճանութիւն է: Հետեւաբար, կոչուած ենք 100ամեակը բարձրագոյն աստիճանի պատասխանատուութեամբ նշելու ու զայն արժեւորելու այնպիսի իրագործումներով, որոնք մնայուն հետք կը թողուն ու նոր հունաւորում կու տան Հայ Դատի աշխատանքներուն»: անդրադառնալէ ետք Հայկական Ցեղասպանութեան ճանաչման գծով անցնող տասնամեակներուն տարուած գնահատելի աշխատանքին՝կարեւորութեամբ շեշտեց, թէ «ժամանակը հասած է, որ Հայ Դատի աշխատանքները Հայոց Ցեղասպանութեան ճանաչումէն անդին՝ փոխադրենք իրաւական դաշտ»։ ապա, մեր ազգը ներկայացնող համաժողովին առջեւ, առաջին անգամ ըլլալով յայտարարեց. «Մեծի Տանն Կիլիկիոյ կաթողիկոսութիւնը մօտ թուականին Թուրքիոյ Սահմանադրական դատարանին մօտ դատ պիտի բանայ՝ պահանջելով իր պատմական կեդրոնի՝ Սիսի, կաթողիկոսարանին վերադարձը իր իրաւատիրոջ՝ հայ եկեղեցւոյ ու հայ ժողովուրդին»: Յայտնեց, թէ անցնող երկու տարիներուն ընթացքին իր անմիջական հսկողութեամբ, այս գծով հետեւողական աշխատանք տարուած է միջազգային օրէնքի մասնագէտներու հետ: ապա, վեհափառը աւելցուց. «այն պարագային, երբ մեր դատը մերժուի Թուրքիոյ Սահմանադրական դատարանին կողմէ, զայն անմիջապէս պիտի ներկայացնենք Մարդկային իրաւանց եւրոպական դատարան»: Վեհափառ հայրապետը, յիշեցնելէ ետք, որ յիշեալ դատը անխուսափելի կերպով դուռ պիտի բանայ մեր եկեղեցապատկան, ազգապատկան ու սեփական կալուածներու վերադարձի թղթածրարին՝ հաստատեց. «Եթէ դատը շահինք, պատիւը ու յաղթանակը կ՛երթայ մեր ժողովուրդին, մեր հայրենիքին ու եկեղեցիին: Իսկ եթէ դատը կորսնցնենք, ապա դարձեա՛լ յաղթած կ՛ըլլանք, որովհետեւ ցեղասպանին ու միջազգային համայնքին գործնապէս յիշեցուցած կ՛ըլլանք, թէ հայ ժողովուրդը կը մնայ պահանջատէր իր իրաւունքներուն, որքա՛ն ալ տարիներու թիւը մեզ հեռացնէ Հայոց Ցեղասպանութեան թուականէն»: արամ ա. կաթողիկոսի յայտարարութիւնը մեծ խանդավառութեամբ ընկալուեցաւ համաժողովին կողմէ:
Էդուարդ նալբանդեան Դատապարտած Է Տէր Զօրի Ս. նահատակաց Հայկական Եկեղեցւոյ Պայթեցումը
Ե
րԵւան (hayernaysor.am) Սուրիոյ Տէր Զօր քաղաքի ալ Ռաշտիէ թաղին մէջ գտնուող հայկական եկեղեցին թիրախ դարձած է ՏաՀԵՇ-ին: այս մասին կը հաղորդէ արաբական almayadeen կայքը: ահաբեկիչները պայթեցուցած են Սուրբ նահատակաց յուշահամալիրի մէջ գտնուող հայկական պատմական եկեղեցին: Տէր Զօրի մէջ այժմ հայեր չեն բնակիր, այդ պատճառով ալ եկեղեցւոյ կրած վնասներուն մասին մանրամասնութիւն չի հաղորդուիր: «Խստօրէն կը դատապարտենք Հայոց ցեղասպանութեան զոհերու յիշատակին նուիրուած, Մեծ եղեռնի բազմաթիւ նահատակներու մասունքները ամփոփող Տէր Զօրի Սրբոց նահատակաց հայկական եկեղեցւոյ ականահարումը ահաբեկիչներուն կողմէ», յայտարարեց ՀՀ-ի արտաքին գործոց նախարար Էդուարդ նալբանդեան: «Սրբավայրին նկատմամբ այս զարհուրելի բարբարոսութիւնը անգամ մը եւս ցոյց կու տայ այսպէս կոչուած Իսլամական պետութիւն ահաբեկչական խմբաւորման վայրագ էութիւնը», ընդգծեց նախարար նալբանդեան: ան նաեւ համոզում յայտնեց, որ «միջազգային հանրութիւնը պէտք է անյապաղ կանգնեցնէ, արմատախիլ ընէ քաղաքակիրթ մարդկութեան սպառնացող այս ժանտախտը, կտրէ անոր սնուցման, ֆինանսաւորման, աջակցութեան եւ հովանաւորութեան ուղիները»:
ARMENIA
II
ÐÇÝ·ß³µÃÇ, 25 ê»åï»Ùµ»ñ 2014
§Ð³Û³ëï³Ý-ê÷Çõéù¦ 5ñ¹ гٳÅáÕáí
г۳ëï³Ý
«Միասնականութիւնն ու «ՀՅԴն Քառեակից դուրս չի կայունութիւնը հնարաւոր են գալու. ուժերը շարունակելու դառնում, երբ կայ արդարութիւն» են համագործակցել»
արմէն Ռուստամեան
Ե
րԵւան, «նիուզ», «Երկիր».– 17 Սեպտեմբերին կայացած ոչ իշխանական քառեակի (ԲՀԿ, ՀաԿ, «Ժառանգութիւն», ՀՅԴ) նիստէն ետք լրագրողներուն հետ ունեցած հանդիպումին ընթացքին ՀՅԴ խմբակցութեան ղեկավար արմէն Ռուստամեան անդրադարձած է միացեալ հանրահաւաքին Դաշնակցութեան չմասնակցելու հարցին, ինչպէս նաեւ խօսած է քառեակին հետ համագործակցութեան շարունակութեան գծով առկայ պատկերացումին մասին։ անոր համաձայն՝ ՀՅԴն պիտի չմասնակցի ոչ իշխանական ուժերուն կազմակերպած միացեալ հանրահաւաքին՝ սահմանադրական բարեփոխումներուն պատճառով: «Մեզ համար միշտ են կարեւոր եղել սահմանադրական բարեփոխումները: Մենք ցանկանում ենք, որ երկիրն անցնի խորհրդարանական կառավարման համակարգի: Մենք ունէինք փաթեթ, որը պատրաստ էինք քննարկել քառեակի հետ եւ համաձայնեցրել: Ինչ վերաբերում է հանրահաւաքին, ապա այնտեղ կոնկրետ խօսք պէտք է հնչի, սակայն սահմանադրական բարեփոխումների հարցն այնքան կարեւոր է եւ կարծիքներն այնքան տարբեր են, որ չէր կարող համատեղ հանրահաւաք լինել», ըսած է ան։ արմէն Ռուստամեանի համաձայն՝ սահմանադրական բարեփոխումներուն մասին հանրահաւաքի ժամանակ խօսիլը նախապէս օրակարգի վրայ չէր, իրենք միշտ վստահ եղած են, որ ազատութեան հրապարակին վրայ պիտի քննարկուի քառեակին առաջադրած 12 պահանջներուն գործադրութիւնը: «Սահմանադրական բարեփոխումների հայեցակարգը յայտնի կը լինի Հոկտեմբերի 15ից յետոյ», տեղեկացուցած է ան։ Պատասխանելով լրագրողին այն հարցումին, որ Դաշնակցութիւնը այսպիսով կրնա՞յ լքել քառեակը՝ արմէն Ռուստամեան յայտնած է. «ազգային ժողովի ՀՅԴ խմբակցութիւնը շարունակելու է համագործակցութիւնը ոչ իշխանական երեք ուժերի՝ Բարգաւաճ Հայաստան կուսակցութեան, ՀաԿի եւ «Ժառանգութեան» հետ. կը լինեն խնդիրներ, որոնց շուրջ չորս ուժերը միասնական դիրքորոշում կը յայտնեն եւ միասին կը պայքարեն։ Մենք կոալիցիա չենք մտնելու: Ինչ վերաբերւում է քառեակին, ապա իրենք իրաւունք ունեն քարոզել իրենց տեսակէտը, մենք էլ՝ մերը: Թող հանրահաւաքին որոշուի, թէ ում տեսակէտը յաղթեց: Եթէ այնպէս ստացուի, որ Սահմանադրական բարեփոխումների շուրջ մեր յարաբերութիւնները փակուղի մտնեն, դա մեզ չի խանգարի շարունակել մեր համագործակցութիւնը միւս հիմնախնդիրների շուրջ»։ ան անգամ մը եւս շեշտած է, որ քառեակի ուժերը ունին բազմաթիւ հարցեր, որոնք կարելի է միացեալ ներկայացնել խորհրդարանին: «Երեք ուժերը կարող են զբաղուել ընդդէմ սահմանադրական փոփոխութիւնների քարոզչութեամբ, բայց քառեակը կը շարունակի», աւելցուցած է ան: Ռուստամեան նշած է, որ յառաջիկայ օրերուն Դաշնակցութիւնը իշխանութիւններուն պիտի ներկայացնէ սահմանադրական փոփոխութիւններու թղթածրարը։ «Մենք ներկայացնելու ենք մեր պահանջները ու ակնկալելու ենք դրա հետ կապուած արձագանգ: Յետոյ կ՛որոշենք մեր հետագայ քաղաքական մարտավարութիւնը, բայց դա կը լինի Հոկտեմբերի 15ից յետոյ: Դրա համար էինք ասում՝ սպասենք մինչեւ Հոկտեմբերի 15ը, բայց իրենք որոշեցին հանրահաւաքը Հոկտեմբերի 10ին անել», բացատրած է ան։ Լրագրող մը հարցուցած է, թէ կրնա՞յ ըլլալ, որ ՀՅԴն մտադիր է իշխանութիւններուն հետ համախոհութիւն կազմել. Ռուստամեան պատասխանած է. «Մեր խնդիրը, կոալիցիայի հետ կապուած, մենք յստակ յայտարարել ենք, դրանք 7 կէտերն են, եթէ այդ կէտերի հետ լիարժէք ընդունելի համաձայնութիւն չլինի, մենք կոալիցիայի մաս կազմելու խնդիր չենք դրել եւ չենք դնելու»: ան շեշտած է, որ, սահմանադրական փոփոխութիւններով պայմանաւորուած, կառավարման համակարգի փոփոխութիւնը 7 կէտերէն մէկը եղած է: Բազմաթիւ հարցերու առնչութեամբ ՀՅԴն լուրջ տարակարծութիւններ ունի իշխանութիւններուն հետ, եւ բնականաբար, անկախ ամէն ինչէ, քանի դեռ շատ հարցեր չեն լուծուած, ՀՅԴն կը մնայ ընդդիմութեան դաշտին մէջ։
Av. Callao 1162 - Buenos Aires info@hotelwilton.com.ar
4812-4993 www.hotelwilton.com.ar
(Þ³ñ. ¿ç I-Ç)
Հայաստանն է: այն այլեւս միայն մեր սերնդինը չէ, այն նաեւ յաջորդ սերունդների իրաւունքն է: այս 42 հազար քառակուսի քիլոմետրից չի կարելի զիջել եւ ոչ մի բան: - Չի կարելի որեւէ կերպ գնալ Հայոց մեծ երազի արժեզրկման: անկախ նրանից թէ երբ կլինի մեր օրուայ օրակարգում հայրենիքի բռնագրաւուած մասի ազատագրումը, չի կարելի ուղղակի եւ անուղղակի զիջել մեր, մեզ յաջորդող սերունդների իրաւունքը: Թող այն ոմանց համար նոյնիսկ երազանք համարվի, սակայն չի կարելի հրաժարւել ազգային երազանքից: ազգային երազանքը մեր կենսունակութեան մղիչ ուժն է: Եւ հենց այս համատեքստում չի կարելի գնալ հայ ժողովրդի անանց իրաւունքների հաշուին հայ-թրքական յարաբերութիւնները կարգաւորելու փորձերի: - Չի կարելի զիջել հայերէնը՝ տուրք տալով օտարամոլութեանը եւ հարմարուելով ժամանակի թուացեալ ու կեղծ պահանջներին: - Չի կարելի արտագաղթել Հայաստանից, հայապատկան հողերից: Չի կարելի նպաստել արտագաղթին: Չի կարելի չգիտակցել, որ մեզանից իւրաքանչիւրը ոչ միայն երկրի մի մասնիկն է այլեւ՝ երկրի հիմքը եւ ինչքան ամուր լինենք մենք, այնքան ամուր կլինի երկիրը: - Որքան ուզում է մեծ լինի անհամաձայնութիւնը իշխանութիւնների վարած քաղաքականութեան հետ, որքան ուզում է մեծ լինի անվստահութեան չափաբաժինը, որքան ուզում է գլուխ բարձրացրած լինի հիասթափութիւնը, որքան ուզում է կորած լինի հաւատը, միեւնոյն է, չի կարելի խռովել հայրենիքից: - Չի կարելի մեր ներքին հարցերին մասնակից դարձնել օտարներին, համակերպուել օտար ուժերի կողմից ներհայկական միասնականութեան բանաձեւի փոփոխմանն ու քայքայմանն ուղղուած ցանկա-
ցած դրսեւորման: Մենք պէտք է գիտակցենք, որ մեր ներքին հարցերը միայն պատրուակ են օտարների համար իրենց սեփական շահը ի հաշիւ մեր իրաւունքների եւ ինքնիշխանութեան լուծելու: - Չի կարելի տուրք տալ ընդհանուր նպատակների շուրջ հետզհետէ ձեւաւորուող ներհասարակական, միջհամայնքային համախմբման միտումները ձախողելու փորձերին: Տուրք տալ Հայ եկեղեցու, աւանդական համայնքային կառոյցների ազդեցութեանն ու համախմբուած գործունէութեան կազմալուծմանն ուղղուած քայլերին: - Երբ խնդրոյ առարկայ է դառնում երկրի անվտանգութիւնը, չի կարելի միակամ ու միասնական չլինել: Լաւագոյն օրինակն ունեցանք վերջերս, երբ թշնամին ձեռնարկեց իր հերթական, այս անգամ շատ աւելի մասշտաբային ոտնձգութիւնը մեր սահմանների նկատմամբ: Մենք ոչ միայն վերստին համոզուեցինք հայկական բանակի բարձր պատրաստուածութեան եւ արիութեան մէջ, այլեւ ականատես եղանք ողջ ժողովրդի ինքնակամ զորակցութեանը եւ քաղաքական ուժերի միասնականութեանը: - Չի կարելի պառակտել ազգը: Մենք մեկ ազգ ենք, թշնամին արդեն բաժան - բաժան է արել մեզ, եւ մենք իրաւունք չունենք մեր հերթին արհեստական նորանոր բաժանումներ անել ինքներս մեր մեջ: Կայ մեկ ազգ, որ ապրում է հայրենիքում եւ դաժան պատմութեան բերումով տարածուած է աշխարհով մէկ: - «Չի կարելիների» այս շարքում չեմ կարող առանձնաբար չանդրադառնալ նաեւ ներքաղաքական յարաբերություններին՝ իշխանութեանը եւ ընդդիմութեանը: - Չի կարելի խտրական վերաբերմունք ունենալ սեփական ժողովրդի նկատմամբ: Չի կարելի քաղաքացիներին բաժանել իւրայինների եւ օտարների:
- Չի կարելի ժողովրդին զրկել ազատ կամարտայայտւելու իրաւունքից՝ ոչ փողի, ոչ նուէրի, ոչ էլ, առաւել եւս, ճնշումների միջոցով: - Չի կարելի ժողովրդի խընդիրները դարձնել սեփական պայքարի թեմա, քանի դեռ չունես այդ խնդիրները լուծելու բանալին: - Չի կարելի քննադատել քննադատելու համար, դրանով ոչ թէ վատութիւն ես անում ինչ որ ուժի, այլ վատութիւն ես անում պետութեանը: -Իշխանութիւն լինես թէ ընդիմութիւն չի կարելի իշխանութիւն պահպանելու կամ իշխանութեան հասնելու համար զիջել երկրի անկախութեան և անվտանգութեան երաշխիքները: Բոլորս հաւասար չափով պատասխանատու ենք երկրի անվտանգութեան համար, անկախ այն բանից թէ ներքաղաքական դաշտում ուր ենք գըտնւում: Ուր կայ անօրինականութիւն ու կամայականութիւն, ընդվզումն անխուսափելի է: Միասնականութիւնն ու կայունութիւնը հնարաւոր են դառնում, երբ կայ արդարութիւն: այլապէս ժողովուրդն անկախ իրենից վարակւում է դրսի անպատեհ օրինակներով: Մինչդեռ, համոզուած եղեք, մեր պարագայում «մայդանները» ոչ մի լաւ տեղ չեն կարող տանել: Խընայենք մեր երկիրը նոր «Մարտի 1-երից»: «Չի կարելիների» այս շարանը կարեւոր է մասնաւորապէս, երբ դիմագրաւում ենք ներկայ լարուած ու վտանգաւոր տարածաշրջանային քաղաքական կացութիւնը: ամենամեծ վտանգը երկրի արեւելեան ու արեւմտեան սահմանում դարանակալած հակառակորդին դէմ հանդիման մենակ մնալն է: Մեր ուժի հիմնական ապաւենը մենք ենք ու մեր միասնականութիւնը: Սա կարող է իրականութիւն դառնալ, եթէ մենք նոյն նպատակն ենք հետապնդում եւ նոյն խաղի կանոններով առաջնորդւում:
ARMENIA
ÐÇÝ·ß³µÃÇ, 25 ê»åï»Ùµ»ñ 2014
ÊÙµ³·ñ³Ï³Ý §²½¹³Ï¦Ç
աթէնքէն ետք նիւ Սաութ Ուէյլզն ու Պուէնոս այրէսը. Հայկական գործօնի պարտադրանքները
ա
ւստրալիոյ մեծագոյն նահանգին կողմէ արցախի Հանրապետութեան ճանաչումը կը պահէ իր հետեւողականութիւնը: նիւ Սաութ Ուէյլզ նահանգի օրէնսդիր խորհուրդի 10 Սեպտեմբերի որոշումը այդ հետեւողականութեան կարեւոր ցուցանիշ կարելի է նկատել: Հայ Դատի Յանձնախումբերու ճշդած նահանգային եւ քաղաքային մակարդակի վըրայ կեդրոնացուած աշխատանքի արդիւնքներու երեւումը ստացած է արագ կըշռոյթ: Քալիֆորնիոյ նահանգին ճանաչումէն հազիւ ամիս մը ետք նիւ Սաութ Ուէյլզը հանդէս կու գար ազրպէյճանի յարձակողապաշ տու թիւ նը դատապարտող յայտարարութեամբ: Միջազգային հանրային կարծիքի ճիշդ կողմնորոշման միտող, ազրպէյճանական ապատեղեկատուութիւնը չէզոքացնող շատ կարեւոր քայլ է աւստրալիոյ մեծագոյն նահանգին կայացուցած որոշումը: այստեղ չէ աշխատած անարդար հաւասարեցման սկզբունքը, այստեղ անգարայի եւ Պաքուի միացեալ մեքենան չէ կրցած սպառել իր արտադրութիւնը: այստեղ աշխատած է հայկական գործօնը, տեղւոյն Հայ Դատի Յանձնախումբը եւ աշխատած է ճիշդ ու առարկայական գնահատական տալու մօտեցումը: Հայկական գործօնը սակայն չէ բաւարարուած այս օրերուն իր ներուժը կեդրոնացնելով աւստրալիական նահանգներուն վրայ: Մինչ ժողովրդավարութեան ծնընդավայրին մէջ Հայ Դատը ժխտողականութեան քրէականացման առումով կարեւոր յաղթանակ կ՛արձանագրէր, Հարաւային ամերիկայի կարեւորագոյն մայրաքա-
ղաքներէն Պուէնոս այրեսի մէջ կը մերժուէր այն նախագիծը, որ կ՛առաջադրէր «ազըրպէյճանի Հանրապետութիւն» անունով հրապարակ կոչել: այստեղ ալ բարեբախտաբար չեն աշխատած փեթրոտոլարի սկզբունքը, ազրպէյճանական լոպիի աշխատանքները, մարդկային իրաւունքները անտեսելու եւ տեղւոյն հայ համայնքին արժանապատուութիւնը խոցելու մարտավարական խաղերը: Փոխարէնը, աշխատած են Պուէնոս այրեսի Հայ Դատի զգօնութիւնը, արագ եւ արհեստավարժ գործելաոճը, ազրպէյճանական նկրտումները բացայայտելու մեքանիզմը, բողոքելու եւ այդ բողոքի հիմնաւորումները ընդունելի դարձնելու քաղաքական աշխատանքը: արդիւնքը` ծրագիրին մերժումը, յետ համաձայնութեան: նշենք, որ այս երկրորդ անգամն է, որ հակառակորդի դաւադրութիւնը բացայայտելով արժանթինահայ գործօնը կը յաջողի տապալել երկու մեծ ծրագիր. առաջինը առաջադրուած անգարայի կողմէ եւ երկրորդը` Պաքուի: անտեղի չ՛ըլլար հաւանաբար այստեղ նշելը պարզապէս, որ ի տարբերութիւն եւ ի հակասութիւն Պաքուի, Ստեփանակերտը ցուցաբերելով բարի կամեցողութիւն եւ յանձնառութիւն ժընեւեան հռչակագիրներու դրոյթներուն, Կարմիր խաչի միջազգային խորհուրդի Ստեփանակերտի գրասենեակին կը յանձնէր արցախի Հանրապետութեան սահմանը հատած ազրպէյճանցի անչափահասը: Իսկ այս ժեսթը` Մամիկոն Խոջոյեանի կամ Կարէն Պետրոսեանի օրինակներուն դիմաց: Եւ պէտք չէ զարմանալ, որ նոյնիսկ նըման երեւոյթներու
պարագային միջազգային ընտանիքի կամ միջնորդական առաքելութեան կապուած մշտադիտարկումներու տեղեկագիրները շարունակեն անարդար հաւասարեցման մօտեցումներ ցուցաբերել ա՛յս մարզին մէջ նոյնիսկ: Բազմաշառաւիղութեամբ (բազմավեքթոր) յատկանշուող Հայ Դատի աշխատանքները թափ հաւաքած կ՛արդիւնաւորուին արդէն իսկ 100ամեակի փուլին: աթէնքի մէջ ժխտողականութեան քրէականացում, ամերիկեան ցամաքամասին մէջ թէ աւստրալիոյ տարածքին նահանգներու ճանաչում արցախի Հանրապետութեան, անգարայի եւ Պաքուի ծրագիրներու տապալում Հարաւային ամերիկայի մէջ եւ յաղթարշաւի այլ իրագործումներու նախադրեալներու երեւում: արցախի Հանրապետութեան ճանաչումի իւրայատուկ պարագայ է նաեւ պասքերու Խորհրդարանին կողմէ կատարուած յայտարարութիւնը: Թէեւ միջազգային ճանաչում չունեցող երկրամասէ է կատարուածը, այսուհանդերձ Ստեփանակերտի կողմէ առնուած քայլի արդիւնք պէտք է նկատել այս մէկը եւ իբրեւ այդպիսին ճանաչումի գործընթացին նպաստ բերող քարոզչաքաղաքական գործողութիւն ընդունիլ: Հայկական գործօնը այս կարեւոր ժամանակաշրջանին կը գործէ սթափ, օփերաթիւ եւ արդիւնաւէտ: Եւ հայկական գործօնի արդիւնաւէտութիւն ըսելով պէտք է հասկնալ պետական եւ սփիւռքեան համակարգաւորումի արգասիքը: «աԶԴաԿ» Պէյրութ
III
աւարտեց...
(Þ³ñ. ¿ç I-Ç)
րուն բերին ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ. ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը, ն.Ս.Օ.Տ.Տ. արամ ա. Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոս, Հայ Կաթողիկէ Եկեղեցւոյ Պատրիարք-Կաթողիկոս ներսէս Պետրոս ԺԹն: Ելոյթ ունեցաւ Հայ աւետարանական Եկեղեցիներու համաշխարհային խորհուրդի նախագահ, Հայաստանի աւետարանական Եկեղեցւոյ աւագ հովիւ Վերապատուելի դոկտոր Յովել Միքայէլեան: Ելոյթներով հանդէս եկան Հ.Յ.Դ. Բիւրոյի ներկայացուցիչ Հրանդ Մարգարեան, Ս.Դ.Հ.Կ. Կեդրոնական վարչութեան ատենապետ Յակոբ Տիգրանեան, Ռ.ա.Կ. Կեդրոնական վարչութեան ատենապետ Մայք Խարապեան, Հ.Բ.Ը.Մ. նախագահ Պերճ Սեդրակեան, ա.Հ.Հ. հոգաբարձուներու խորհուրդի նախագահ Հրայր Յովնանեան, Հ.Հ.Կ. եւ Ռ.Հ.Մ. նախագահ արա աբրահամեան, Հ.Օ.Մ.ի Կեդրոնական վարչութեան ատենապետուհի Վիգի Մարաշլեան, Համազգային Հայ Կրթական եւ Մշակութային Միութեան Կեդրոնական վարչութեան ատենապետ Մկրտիչ Մկրտիչեան: նոյն օրը` ժամը 12ին սկսաւ 2րդ լիագումար նիստը, ուր համաժողովի չորս հիմնական թեմատիկ ուղղութիւններու վերաբերեալ զեկուցումներով հանդէս եղան ՀՀ Սփիւռքի նախարար Հրանուշ Յակոբեան (Հայաստան-Սփիւռք գործակցութեան արդի առաջնահերթութիւնները եւ ապագային միտուած խնդիրները), ՀՀ Գաա Հայոց Ցեղասպանութեան թանգարան-հիմնարկի տնօրէն, Հայոց Ցեղասպանութեան 100րդ տարելիցին նուիրուած ձեռնարկները համակարգող պետական յանձնաժողովի քարտուղար Հայկ Դեմոյեան (Հայոց Ցեղասպանութեան 100րդ տարելիցին նուիրուած ձեռնարկներու կազմակերպման մասին), Սուրիահայերու հետ տարուող աշխատանքները համակարգող աշխատանքային խումբի ղեկավար, Սփիւռքի նախարարութեան աշխատակազմի ղեկավար Ֆիրդուս Զաքարեան (Հայաստանի մէջ ապաստանած սուրիահայերու հիմնախնդիրներու մասին) եւ Լրագրողներու համահայկական համաժողովները համակարգող մարմնի նախագահ, «ազդակ» օրաթերթի գլխաւոր խմբագիր Շահան Գանտահարեան (Հայկական մամուլի դերը համաշխարհայնացուող աշխարհի մէջ): Ժամը 14.30-18ին համաժողովի աշխատանքները չորս թեմատիկ բաժիններով զուգահեռաբար շարունակուեցան Էլիտ Պլազա Բիզնես կեդրոնին մէջ: «Հայոց Ցեղասպանութեան միջազգային ճանաչման, դատապարտման եւ հետեւանքներու վերացման գործընթացը» թեմայով նիստը տեղի ունեցաւ «Մանթաշով» սրահին մէջ: «Հայաստան-Սփիւռք գործակցութեան ներկայ հիմնախնդիրներն ու հեռանկարները» թեմայով նիստը կայացաւ «Կիւլպէնկեան» սրահին մէջ: «Սուրիահայ համայնքի հիմնախնդիրները» թեմայով նիստը տեղի ունեցաւ «արամեանց» սրահին մէջ: Հայրենիք-Սփիւռք 5րդ համաժողովի ծիրէն ներս լրագրողներու համահայկական 7րդ համաժողովը տեղի ունեցաւ «Քըրքորեան» սրահին մէջ: Ժամը 18ին համաժողովի մասնակիցներուն ՀՀ ազգային ժողովին մէջ ընդունեց աԺ նախագահ Գալուստ Սահակեան: Համաժողովին մասնակցութեան յայտ ներկայացուց աւելի քան 1.000 ներկայացուցիչ` Հայաստանէն, արցախէն եւ Սփիւռքէն: Ընդլայնուած է մասնակցութեան աշխարհագրութիւնը, համաժողովին մասնակցելու նպատակով Հայրենիք ժամանեցին աշխարհի շուրջ 60 երկիրներու հայկական կազմակերպութիւններու ու կառոյցներու ղեկավարներն ու ներկայացուցիչները` 741 մասնակից, արցախը ներկայացուց 20 մասնակիցներէ բաղկացած պատուիրակութիւնը, Հայաստանի Հանրապետութենէն համաժողովին մասնակցեցան 310 պետական, քաղաքական, մշակութային գործիչներ, գիտնականներ ու լրագրողներ: Սփիւռքէն մեծ ներկայացուցչութիւն ապահովեցին Ռուսաստանը` 129 մասնակից, Սուրիան` 103, Լիբանանը` 73 մասնակից, աՄնը`70 մասնակից, Վրաստանը` 45, Ֆրանսան` 30, Իրանը` 25, Քանատան` 23: Համաժողովին մասնակցելու նպատակով պատուիրակութիւններ եկան Հայաստան ամենահեռաւոր երկիրներէն` աւստրալիայէն 15 մասնակից, արժանթինէն 9 մասնակից, Չիլիէն 3 մասնակից, Հարաւային ափրիկէի հանրապետութենէն 1 մասնակից: նշենք, որ 1ին համազգային հաւաքը տեղի ունեցած է 1999ի Սեպտեմբերին եւ կոչուած է Հայաստան-Սփիւռք 1ին խորհրդաժողով, 2րդը` 2002ի Մայիսին, 3րդ համահայկական խորհրդաժողովը տեղի ունեցած է 2006ի Սեպտեմբերին: առաջին երեք համաժողովները կազմակերպած է ՀՀ արտաքին Գործոց նախարարութիւնը, իսկ 2011էն սկսած` այդ առաքելութիւնը կ’իրականացնէ ՀՀ Սփիւռքի նախարարութիւնը: 4րդ համաժողովի բացումը տեղի ունեցաւ Սեպտեմբեր 19ին Երեւանի մարզահամերգային համալիրի հանդիսութիւններու դահլիճին մէջ, այն կը կրէր «Սփիւռքի կազմակերպութիւններու ղեկավարներու եւ ներկայացուցիչներու համահայկական համաժողով» անուանումը:
ARMENIA
IV
ÐÇÝ·ß³µÃÇ, 25 ê»åï»Ùµ»ñ 2014
²ÏݳñÏ
Ջ
իւան աւետիսեանին հանդիպեցայ Կիպրոս, երբ հրաւիրուած էր Համազգային Մշակութային Միութեան կողմէ, որպէսզի ներկայացնէ իր բեմադրած եւ պատրաստած «Թեւանիկ» ժապաւէնը: Երիտասարդ բեմադրիչը լուռ է ընդհանրապէս` արուեստագէտի եւ արուեստի զգայնութեամբ եւ հոգեվիճակով, որ կը փորձէ մեր ազգային-հայրենասիրական հիմնահարցերը դիտել եւ ներկայացնել իր այդ ներաշխարհին մէջէն: «Թեւանիկ»ը հեռու է այսպէս ըսած «սպառողական» շուկայի համար պատրաստուած «թեզեր» ներկայացող եւ պաշտպանող ժապաւէններէ եւ տըւեալներէն: Ոչ ալ «ահաւոր» եւ «սարսափազդու» տեսարաններով լեցուն է, որով պիտի փորձէր այդ տեսակի պատկերներուն մէջէն ներկայացնել ղարաբաղեան պատերազմին ահաւորութիւնը: «Թեւանիկ»ը լեցուն է մարդկային փոխյարաբերութիւններու եւ անոնց ներաշխարհի պոռթկում-ապրումներով` պատերազմի ճնշիչ ու «կենաց-մահու» պայմաններուն տակ: Եւ նոյնինքն այս ապրուած պոռթկում-ապրումները, որոնք «իրական» էին, բաւարար էին հանդիսատեսին
«Մէկ փամփուշտ ունիս միայն…»
«Մանուկը ամէնէն շատ կը զգայ պատերազմին ցաւը»
հաղորդելու եւ անոր հետ բաժնեկցելու պատերազմին ահաւորութիւնը: արցախեան ազատագրական պայքարի ընթացքին Ղարաբաղի տարածաշրջանի մէկ փոքր գիւղի մը ապրած իրական կեանքն է` պատերազմի արհաւիրքին մէջ: Եւ այդ «իրական» ապրուած կեանքը երիտասարդին, չափահասին եւ տարեցին է, որ ընդհանրական եւ ամբողջական էր, եւ Ջիւան աւետիսեան այդ բոլորը կը փորձէր համադրել եւ ներառել երեք մանուկ-պատանիներու կեանքին մէջէն` արամին, աստղիկին եւ Թեւանիկին: Եւ արժէ մէկ-մէկ քակել ապրուած իւրաքանչիւր ներաշխարհ` այդ փոքրիկ գիւղի բնակիչներուն: Տարեցին հայրենասիրութիւնը եւ հողին կապուածութիւնը, երիտասարդին «վախը», որ չկարենալով դիմանալ այդ բոլորին, ձգելով` կը հեռանայ, իսկ միւս կողմէ` հօրը վըճռակամութիւնը. «Ինչպէ՞ս կըրնամ այս տունը եւ մօրդ գերեզմանը ձգել եւ երթալ…»: Հայ հօր անհանդուրժողու-
Ð᷻ѳݷÇëï ÎÇñ³ÏÇ, 28 ê»åï»Ùµ»ñ 2014ÇÝ, Û³õ³ñï êáõñµ ä³ï³ñ³·Ç, Ñ᷻ѳݷëï»³Ý å³ßïûÝ åÇïÇ Ï³ï³ñáõÇ êáõñµ ¶ñÇ·áñ Èáõë³õáñÇã سÛñ î³×³ñÇÝ Ù¿ç, ëÇñ»ÉÇ ³ÙáõëÝáÛë, Ñûñ »õ Ù»Í Ñûñª
àÕµ. ê²ð¶Æê âàðä²Öº²Ü-Ç
Ù³Ñáõ³Ý ù³é³ëáõÝùÇ ³éÇÃáí£ Ü»ñϳÛë ÏÁ ͳÝáõó³Ý»Ýù Ç ·ÇïáõÃÇõÝ Ù»ñ ³½·³Ï³ÝÝ»ñáõÝ »õ µ³ñ»Ï³ÙÝ»ñáõÝ£ ²ÛñÇݪ ÈáõëÇÝ îÇëã¿ù¿Ý»³Ý-âáñå³×»³Ý ¼³õ³ÏÝ»ñÁª ØÇÑñ³Ý âáñå³×»³Ý, ØÇÉí³ »õ î³ÝÇ¿É èÁ½»³Ý, è³ýýÇ »õ ²É¿Ë³Ýïñ³ âáñå³×»³Ý ÂáéÝ»ñÁª ܳñ»Ï, ö³ÃÇÉ, ²ñÇ, ØÇù³¿É, Ø»ÉÇݳ, γñÇÝ¿ »õ ìÇ·¿Ý
Ð᷻ѳݷÇëï ÎÇñ³ÏÇ, 28 ê»åï»Ùµ»ñ 2014ÇÝ, Û³õ³ñï êáõñµ ä³ï³ñ³·Ç, Ñ᷻ѳݷëï»³Ý å³ßïûÝ åÇïÇ Ï³ï³ñáõÇ êáõñµ ¶ñÇ·áñ Èáõë³õáñÇã سÛñ î³×³ñÇÝ Ù¿ç, ëÇñ»ÉÇ ³ÙáõëÝáÛë »õ »Õµûñª
àÕµ. ì²ð¸²Ü ²ÞÖº²Ü-Ç
Ù³Ñáõ³Ý ù³é³ëáõÝùÇ ³éÇÃáí£ Ü»ñϳÛë ÏÁ ͳÝáõó³Ý»Ýù Ç ·ÇïáõÃÇõÝ Ù»ñ ³½·³Ï³ÝÝ»ñáõÝ »õ µ³ñ»Ï³ÙÝ»ñáõÝ£ ²ÛñÇݪ îdzݳ ä³É»³Ý ºÕµ³ÛñÝ»ñÁª سÝáõÏ »õ È»õáÝ ÀÝï³Ý»Ï³Ý µáÉáñ å³ñ³·³Ý»ñÁ
Se solicita material relativo al Genocidio Armenio
A todos los interesados, se solicita archivos familiares para un proyecto documental sobre el Genocidio Armenio. Se está buscando fotos y relatos de sobrevivientes del genocidio armenio en la diáspora, en particular en argentina. Para más información por favor contactar a Hernán Khourian al siguiente email: wasiberran@gmail.com o al teléfono 0221-15-5041797
թիւնը իր երիտասարդ զաւկին «սիրոյն» նկատմամբ, որ ամուսնացած էր ազերիի մը հետ: Ու կար նաեւ աւոն, որ միշտ հաւատարիմ էր «հրամանատարին»: Եւ իւրաքանչիւր գիւղացի-քաջամարտիկ, որ չի կրնար հրահանգին ենթարկուիլ, երբ հրամանատարը ըսաւ, թէ պէտք էր վերադարձնեն: «Հապա ի՞նչ պիտի ըլլայ մեր այս գիւղը եւ իր ընտանիքները, եթէ քաշուինք…»: «Մանուկը ամէնէն շատ կը զգայ պատերազմին ցաւը…»: Ջիւանն է խօսողը: «Եւ ասոր համար է, որ ժապաւէնը ուզեցի ներկայացնել մանուկներու ապրած ներաշխարհին մէջէն»: Ջիւան աւետիսեանը ինը տարեկան էր, երբ սկսած էր ղարաբաղեան պատերազմը: Ինք ալ մանուկ էր եւ ապրած էր այդ պատերազմին «ցաւը»… ինչպէս` մինչեւ օրս շատ մը մանուկներ, որոնք կ՛ապրին պատերազմներու «ցաւեր»` հոսկէ հոն: «Ես պատմում եմ այն մասին` ինչ տեսել եմ, զգացել եմ, ապրել եմ…»: Եւ Ջիւան կը պատմէ իր «ապրած»ը ամենայն «անկեղծութեամբ» եւ «հարազատութեամբ»: արամը «կ՛ողբայ» իր ազերի մօր «կորսուող» սէրը: Երբ մայրը իր փոքր եղբօր հետ ստիպւած է լքել գիւղը եւ անցնիլ միւս կողմ: աստղիկ «կը կիսէ» եւ «կը բաժնէ» իր պատանեկան սէրը: Սէրը` Թեւանիկին, մանաւանդ երբ չի մոռնար իրեն տալու «խնձոր»ը, երբ Թեւանիկ հրամանատարին հետ կ՛ուղղուի դէպի հովիտ: Բայց աստղիկ նաեւ կ՛ուզէ «բաժնել» սէրը, եւ ամէն գնով կ՛ուզէ «հրամանատարին» հասցնել անոր կնոջ
նամակը: Հոն, ուր հրամանատարին կինը վերջապէս կրնայ հասկնալ իր ամուսնոյն «սէր»ը իր երկրին, ազգին ու ինքնութեան, եւ թէ ինչո՛ւ իր ամուսինը պէտք էր ճակատ երթալ
պաշտպանելու այս բոլորը, եւ թէ` ինք կ՛ուզէ միանալ եւ իր քովը ըլլալ: աստղիկ անպայման ուզեց այս նամակին մէջի «սէր»ը բաժնել հրամանատարին հետ, բայց չհասաւ… Իսկ Թեւանիկը երեւի ամբողջացումն է այս բոլոր ապրուած փորձառութիւններուն եւ հոգեվիճակներուն: «Մէկ փամփուշտ ունիս` կա՛մ կը սպաննես եւ կա՛մ կը սպաննուիս»…: Հրամանատարին վերջին խրատն էր Թեւանիկին` ազերի արձակազէնի գնդակէն սպաննուելէն առաջ… Եւ Թեւանիկ պիտի ապրէր այդ մէկ փամփուշտով, մինակը, առանց հրամանատարին: Եւ կարծէք այդ մինակ իրավիճակը թաւալգլոր կեանքն էր, երբ հետզհետէ պիտի մեծնար,
Ð᷻ѳݷÇëï ÎÇñ³ÏÇ, 5 ÐáÏï»Ùµ»ñ 2014ÇÝ, Û³õ³ñï êáõñµ ä³ï³ñ³·Ç, Ñ᷻ѳݷëï»³Ý å³ßïûÝ åÇïÇ Ï³ï³ñáõÇ êáõñµ ¶ñÇ·áñ Èáõë³õáñÇã سÛñ î³×³ñÇÝ Ù¿ç, Ù»ñ ëÇñ»ÉÇ Ñûñ »õ »Õµûñª
àÕµ. äºÜʲØÆÜ äÆÖÆؾܺ²Ü-Ç
Ù³Ñáõ³Ý ². ï³ñ»ÉÇóÇÝ ³éÇÃáí£ Ü»ñϳÛë ÏÁ ͳÝáõó³Ý»Ýù Ç ·ÇïáõÃÇõÝ Ù»ñ ³½·³Ï³ÝÝ»ñáõÝ »õ µ³ñ»Ï³ÙÝ»ñáõÝ£ ¸áõëïñÁª سñdz ÆÝ¿ë äÇ×ÇÙ¿Ý»³Ý øáÛñÁª êÇñí³ñ¹ äÇ×ÇÙ¿Ý»³Ý
եւ հասուննար Թեւանիկը, բայց նաեւ իւրաքանչիւր պատանի` այդ արհաւիրքին մէջէն: Չուշացաւ Թեւանիկին փորձութիւնը: Կար իր պատանեկան արբունքի շրջանի կիրքը եւ սէրը, երբ տեսաւ ազերի կին արձակազէնը, որ կը լոգնար հովիտին մէջ: Եւ հոն զէնքը մէկ կողմ դնելով` մտաւ նոյն այդ փորձութեան հմայքին մէջ: Բայց կար սթափումը` եթէ մէկ կողմէ ազերի կնկան, բայց նաեւ Թեւանիկին, եւ վերադարձը զէնքին` ինքնութեան: Եւ Թեւանիկ կը գլորուի: Եւ իւրաքանչիւր գլորուելու հետ կարծէք Թեւանիկ քիչ մը աւելի «կը մեծնար», մինչեւ որ գտնէր ամուր եւ հաստատ ու ապահով կայք մը, ուր կրնար դիրքորոշւիլ: Եւ չ՛ուշանար վճռական պահը, երբ խօսքը իսկութեան կը վերածւի, եւ մէկ ու միակ փամփուշտ ունի եւ պէտք է գիտնայ, թէ ինչպէ՛ս պիտի գործածէ զայն: Թեւանիկ կը կենայ հաստատ եւ վճռական` ազերի կին արձակազէնին դիմաց: ան կը գիտակցի, թէ պէտք էր գործածել իր «մէկ հատ փամփուշտը», որպէսզի… «ապրի»: Ինք, բայց նաեւ` գիւղն ու… հայը: Ու դարձեալ աւոն է: ան ալ ամուր կեցած է իր դիրքին ու խարիսխին վրայ եւ ստանձնած է հրամանատարի պարտաւորութիւնը: Հեռադիտակով կը դիտէ ու կը հետեւի աւոն, բայց այն համոզումով, որ պիտի տեսնէ «հայուն վերապրումը»: «Մէկ փամփուշտ ունիս միայն…»: Յստակ է եւ պատմութեան տուեալներէն մեկնելով` բացայայտ է, թէ հայուն ապրիլը եղած է «ցաւով»: Եւ երեւի տակաւին կը շարունակուի այդպէս ըլլալ: Եւ այդ «ցաւոտ» կեանքին մէջ հայը ունեցած եւ ապրած է «փորձութիւնը»…: Բայց նաեւ «իրական» է, թէ հայը այդ «ցաւին» մէջէն ու «փորձութեան» փորձառութենէն միշտ կառչած է «արժանապատիւ» կեանքին: Ջիւանն է դարձեալ եւ իր ժապաւէնին մէջէն… Ղարաբաղցի քաջամարտիկը դուրս եկաւ իր խարիսխդիրքէն` «խելագարած», կը կրակէ թշնամիին դիրքին վրայ ու կը յառաջանայ բացագանչելով. «Մենք մեր արժանապատուութեամբ է, որ պիտի ապրինք…»: Հայը «մէկ փամփուշտ ունի միայն»: Եւ այդ փամփուշտը պիտի գործածէ, որպէսզի ապրի իր «արժանապատուութեամբ»ը: Եւ «արժանապատուութիւնը» իր ազգային ինքնութեան եւ իր արդար պահանջատիրութեան մէջն ու անոր միջոցով է: Եւ հայը իր «մէկ փամփուշտը» պիտի գործածէ, որպէսզի շարունակէ ապրիլ իր «արժանապատուութեամբ»:
ԴՈԿՏ. ՀրաՅր ՃԷՊԷՃԵան