Δίλεπτον 12 by Δίλεπτον

ΤΕΥΧΟΣ 12

Άγιος Μάρκος Ευγενικός

ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2014

ǁ¾»½Ƞ·Ä £³ÅÉ³½»¿ȁÄ jȲʎʂʑʆʓʢʎ ˂ʋʐʊʍʜʉʈ ˧ʥ ʌʛʙʎv

ȋʆʐʎʔʝʐʕ Ȑʒʆʓʃ ɓʆʒʐʓʐʌʠʍʙʎ

ʑʒʐʑʚʔʐʒʂʥ əʂʋʢʃ ʓʕʎʆʊʓʖʛʒʆʊ ʋʂʝ ʂ˞ʔʟʥ ʓʔʜʎ Ȳʎʚʓʔʂʓʊ ʔʐ̫ Ȋʕʒʝʐʕ ʌʛʄʐʎʔʂʥ jȲʎʂʑʆʓʢʎ ˂ʋʐʊʍʜʉʈ ˧ʥ ʌʛʙʎ ʋʂʝ ˧ʥ ʓʋʠʍʎʐʥ ʌʛʐʎʔʐʥ ʔʝʥ ˂ʄʆʒʆ̣ ʂ˞ʔʟʎ v ȁ˞ʔʚ ˙ əʂʋʢʃ ʔʚ ʑʒʐʆʖʜʔʆʕʓʆ ʄʊʚ ʔʟʎ հʆʓʑʟʔʈ ʍʂʥ Ȗʒʊʓʔʟ ȃʊʂʔʝ ˂ʋʐʊʍʜʉʈ ˧ʥ ʌʛʙʎ ˙ Ȗʒʊʓʔʟʥ ȓʝ ʖʂʎʆʒʢʎʆʊ ʂ˞ʔʟ Ȑʒ̯ʔʐʎ ʔʟ ʃʂʓʊʌʊʋʟʎ ʺʏʝʙʍʂ ʋʂʝ ʅʆʠʔʆʒʐʎ ʔʜʎ ʅʠʎʂʍʊ ʔ̝ʥ Ȳʎʂʓʔʚʓʆʙʥ հʊʟʔʊ ˝ʑʙʥ ʺʋʒʊʃ̯ʥ ʋʂʎʆʝʥ ʅʛʎ ʔʐʌʍ̘ ʎʚ ʏʕʑʎʜʓʈ ʌʛʐʎʔʂ ˙ ˙ʑʐ̣ʐʥ ʋʐʊʍ̘ʔʂʊ ʍʛʗʒʊ ʎʚ ʏʕʑʎʜʓʈ ʍʟʎʐʥ ʔʐʕ ˆʔʓʊ ʋʂʝ ʔʟʎ հʆʓʑʟʔʈ Ȗʒʊʓʔʟ ʋʂʎʆʝʥ ʅʛʎ ʔʟʎ ʺʎʛʓʔʈʓʆ ʺʑʟ ʔʐʠʥ ʎʆʋʒʐʠʥ ʺʌʌʚ ʍʟʎʐʥ ʔʐʕ ʺʎʛʓʔʈʓʆ ʔʟʎ ˃ʂʕʔʟ ʔʐʕ ˝ʑʙʥ ʍʑʐʒʐ̫ʍʆ ʎʚ ʔʟʎ ʺʋʐʠʓʙʍʆ ʎʚ ʌʛʄʈ jȼʏʐʕʓʝʂʎ ˆʗʙ ʔʜʎ ʘʕʗʜʎ ʍʐʕ ʉʆ̣ʎʂʊ ʋʂʝ ˂ʏʐʕʓʝʂʎ ˆʗʙ ʌʂʃʆ̣ʎ ʂ˞ʔʜʎv ʋʂʝ ʑʚʌʊ jʌʠʓʂʔʆ ʔʟʎ ʎʂʟʎ ʔʐ̫ʔʐʎ ʋʂʝ ˂ʎ ʔʒʊʓʝʎ ˉʍʛʒʂʊʥ ˂ʄʆʒ̯ ʂ˞ʔʟʎv jȲʎʂʑʆʓʢʎ ˂ʋʐʊʍʜʉʈ ˧ʥ ʌʛʙʎv ʌʛʄʆʊ ˂ʑʆʊʅʜ ʌʛʙʎ ˆʗʆʊ ˘ʎʐʍʂʓʉ̝ ˙ Ȗʒʊ ʓʔʟʥ ȃʊʂʔʝ հʊʟʔʊ ˝ʑʙʥ ʺʋʒʊʃ̯ʥ ˙ ʌʛʙʎ ˝ʔʂʎ ʋʐʊʍ̘ʔʂʊ ˆʗʆʊ ʺʎʐʊʋʔʐʠʥ ʔʐʠʥ ˘ʖʉʂʌʍʐʠʥ mʂ˞ʔʟ ʆ˖ʎʂʊ ʖʕʓʊʋʟ ʄʊʚ ʔʟʎ ʌʛʐʎʔʂm ˆʔʓʊ ʋʂʝ ˙ հʆʓʑʟʔʈʥ ʍʂʥ Ȗʒʊ ʓʔʟʥ ˝ʔʂʎ ʌʟʄ̭ ʔ̝ʥ ˂ʎʂʎʉʒʙʑʜʓʆʙʥ ʄʊʚ ʔʒʆ̣ʥ ˉʍʛʒʆʥ ˂ʋʐʊʍʜʉʈ ʅʛʎ ˆʋʌʆʊʓʆ ʔʚ ʍʚʔʊʂ ʔ̝ʥ Ȉʆʟʔʈʔʐʥ

Ἕνας βασιλλεύς γράφει γιά τήν Πε Πεντηκοστή «Ἔρχεται λοιπόν, ὁ Παράκλητος, τό Πνεῦμα τό ἀγαθό, ὅπως ὑποσχέθηκε ὁ Χριστός, στούς μαθητές, γιά νά ἁγιάσει τήν κτίση. Δέν ἁγιάζει κατά τμήματα ἀλλά τό σύμπαν. Δέν μοιράζει τίς εὐεργεσίες μόνο σ’ ἕνα γένος (τῶν Ἰουδαίων). Ἀπό τήν χάρη τοῦ Πνεύματος πηγάζουν Ὁ Λέων ὁ Σοφός. σοφίες ἀπό τά χείλη ἀμαθῶν (τῶν Ἀποστόλων) καί ἀκοῦν οἱ διάφορες φυλές καί γλῶσσες τά μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ. Τώρ ώ α διαμερίζονται πύρινες γλῶσσες καί φέρνουν ἑνότητα στόν παλαιό γλώσσικό διαμερισμό· ὁ Θεός στήν ἀνοικοδόμηση τοῦ πύργου τῆς Βαβέλ χώρισε μέ τίς γλῶσσες τό πλῆθος πού εἶχε ἑνωθεῖ κακῶς. Τώρ ώ α ἀκουγόταν μία γλῶσσα καί φαινόταν γνωστή στόν καθένα, ἀπό ὅποια χώρα καί ἄν προερχόταν. Ὁ Πέτρος ὁμιλεῖ ἐνώπιον τοῦ πλήθους. Αὐτό εἶναι φρικτό θαῦμα. Ὁ ψαράς, πού μόλις ἄφησε τά δίχτυα, διέλυσε μέ τό λόγο του καί μέ θάρρος τίς πανοῦργες φλυαρίες. Πῶς ἔγινε τόσο τολμηρός αὐτός πού δέν ἄντεξε τά λόγια τῆς δούλης (εἶχε ἀρνηθεῖ τόν Ἰησοῦ τό βράδυ τῆς σύλληψης); Οἱ ἱεροί μαθητές πολλή Χάρη ἀπόλαυσαν τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς. Καί τώρα ὅσοι τιμοῦν τό ἅγιο Πνεῦμα καί γνωρίζουν ὅτι εἶναι Θεός ἰσότιμος μέ τόν Πατέρα καί τόν Υἱό, ὅτι εἶναι ἄκτιστον, ἁγιάζει τά πάντα καί πληροῖ τά πάντα, ἀπολαμβάνουν τή χάρη Του Του. 3

Πίστη καί οἱ Πατέρες τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων

Ἐὰν ξεφυλλίσουμε προσεκτικὰ τὸ ἡμερολόγιο τῆς Ἐκκλησίας μας, θὰ παρατηρήσουμε ὅτι τρεῖς Κυριακὲς τὸ χρόνο ἀναφέρονται ὡς «Κυριακὴ τῶν ἁγίων Πατέρων». Μία φορὰ μετὰ τὴν ἑορτὴ τῆς Ἀναλήψεως, ἑορτάζουμε τοὺς Πατέρες τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ποὺ ἔγινε στὴν Νίκαια καὶ καταδίκασε τὸν Ἄρειο, ὁ ὁποῖος δίδασκε ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι κτίσμα καὶ ὄχι Θεός. Δεύτερη φορὰ τὸν Ἰούλιο, ποὺ γιορτάζουμε τοὺς Πατέρες τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἡ ὁποία ἐξέδωσε ὅρο δογματικὸ περὶ τῆς ὑποστατικῆς ἑνώσεως (ἕνωση σ’ ἕνα πρόσωπο, σὲ μία ὑπόσταση) τῶν δύο ἐν Χριστῷ φύσεων «ἀχωρίστως, ἀδιαιρέτως, ἀτρέπτως καὶ ἀσυγχύτως» καὶ καταδίκασε τὸν Εὐτυχῆ, ὁ ὁποῖος δίδασκε ὅτι ὁ Χριστὸς εἶχε μόνο μία φύση, τὴν θεία (αἵρεση μονοφυσιτισμοῦ). Ἡ ἀνθρώπινη φύση, ἔλεγε ὁ Εὐτυχής, ἀπορροφήθηκε ἀπὸ τὴν θεία καὶ ἑπομένως ὁ Χριστὸς ὑπῆρξε μόνο Θεὸς καὶ φαινομενικῶς ἄνθρωπος. Καὶ τρίτη φορὰ τὸν Ὀκτώβριο ἑορτάζουμε καὶ τιμοῦμε τοὺς Πατέρες τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ποὺ καταδίκασε τὴν εἰκονομαχία, δηλαδὴ καὶ πάλι τὸν μονοφυσιτισμό, ἀφοῦ μὴ δεχόμενοι οἱ εἰκονομάχοι –ἀνάμεσα στ’ ἄλλα ποὺ πρέσβευαν– τὴν ἐξεικόνιση τοῦ Θεοῦ, δὲν δέχονταν οὐσιαστικὰ τὴν ἀνθρώπινή του φύση, ἡ ὁποία ἑνώθηκε μὲ τὴν θεία, ὅπως δογμάτισε ἡ Δ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος. Τὸν Θεὸ κανεὶς δὲν εἶδε λέγει ἡ Γραφή, ἀλλὰ τὴν ἀνθρώπινη φύση τοῦ Χριστοῦ, ποὺ ἑνώθηκε μὲ τὴν θεία, τὴν εἴδαμε καὶ συνεπῶς μποροῦμε νὰ τὴν ζωγραφίσουμε, ὅπως καὶ τὰ ὁράματα τῶν προφητῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Συνεπῶς παρατηροῦμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας, τρεῖς Κυριακὲς τὸ χρόνο, τιμᾶ ὅλους ἐκείνους τοὺς Πατέρες, οἱ ὁποῖοι ἀπὸ 4

μακρινὰ μέρη, διανύοντας τεράστιες ἀποστάσεις, χωρὶς νὰ ἔχουν τρένα, αὐτοκίνητα ἢ ἀεροπλάνα, περνώντας μέσα ἀπὸ δάση, ἐρήμους, ληστές, θηρία καὶ χίλιες δύο ἀντίξοες συνθῆκες, συγκεντρώνονταν σὲ μία πόλη τῆς αὐτοκρατορίας, γιὰ νὰ συζητήσουν τὰ πιὸ σοβαρὰ θέματα. Δὲν ἔκαναν συνεδριάσεις, γιὰ ν’ ἀσχοληθοῦν μὲ θέματα μικρὰ καὶ ἀσήμαντα, γήινα καὶ ἐφήμερα, γιὰ τὰ ὁποῖα γίνονται συνέδρια σήμερα καὶ μάλιστα τρία στὴν ὥρα. Συγκεντρώνονταν καὶ συνεδρίαζαν πρωτίστως γιὰ θέματα πίστεως καὶ γιὰ θέματα, ποὺ εἶχαν σχέση μὲ τὴ ζωὴ τῶν χριστιανῶν καὶ τῆς Ἐκκλησίας μας, δηλαδή ποιὰ εἶναι ἡ πίστη μας, τί πιστεύουμε, ἀπὸ ποῦ κινδυνεύει, ἀπὸ ποιὸ σημεῖο ἔχουμε ρύπανση καὶ μόλυνση ὄχι ἁπλῶς τοῦ περιβάλλοντος καὶ τῆς ἀτμοσφαίρας ἀλλὰ τοῦ πνευματικοῦ χώρου καὶ περιβάλλοντος. Ἀγωνίζονταν ἐπίσης νὰ προσδιορίσουν ποιὰ πρέπει νὰ εἶναι ἡ ζωὴ τῶν χριστιανῶν, ἡ πολιτεία τους ὅπως λένε τὰ συναξάρια. Γνώριζαν λοιπὸν οἱ ἅγιοι Πατέρες τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων ὅτι χωρὶς τὸ σωστὸ δόγμα καὶ χωρὶς τὸ σωστὸ βίο δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει ἄξιος τοῦ ἀνθρώπου πολιτισμός, οὐσιαστική πρόοδος, ἀληθινὴ εὐτυχία, αἰώνια ζωή, κατὰ Θεὸν καταξίωση. Ἡ ὀρθή πίστη, ἀπὸ τὴν ὁποία ἀπορρέει ἡ σωστὴ ζωὴ, εἶναι θεῖο δῶρο, θεία ἀποκάλυψη, θεῖο ἀγαθό, πρᾶγμα οὐράνιο καὶ τέλειο. Βοηθεῖ τὸν ἄνθρωπο νὰ προσανατολισθῆ σωστὰ στὶς σχέσεις του μὲ τὸν Θεὸ καὶ τοὺς συνανθρώπους του· νὰ θεραπεύσει τὰ πάθη του, νὰ ἔχει ὑγεία ψυχικὴ καὶ σωματική. Ἂς θυμηθοῦμε τί λέγει ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός· «Ψυχὴ καὶ Χριστὸς σᾶς χρειάζονται· τὸ σῶμα σας ἂς τὸ τηγανίσουν, τὰ χέρια σας ἂς τὰ κόψουν, τὰ μάτια σας ἂς τὰ βγάλουν, τίποτε δὲν εἶναι· τίποτε δὲν σᾶς βλάπτει, ἂν δὲν χάσετε τὸν Χριστὸ καὶ τὴν πίστη σας». Ι.Π.Τ.

Ἑνας ἐπίσκοπος συμβουλεύει βασιλέα

Ὀ ἐπίσκοπος Ἀντιοχείας Φλαβιανός ἔλεγε στόν Μέγα Θεοδόσιο, ὅταν οἱ Ἀντιοχεῖς ἐπαναστάτησαν καί ἔσπασαν τούς ἀνδριάντες τῆς βασιλικῆς οἰκογένειας

«Κατέστρεψαν τ’ ἀγάλματά σου· μπορεῖς ὅμως ἐσύ μέ τήν φιλανθρωπία σου καί τήν συγγνω ́ μη σου σέ κάθε Α ̓ ντιοχέα νά ̔ιδρύσεις τό ἄκτιστο ἄγαλμά σου μέσα στή ψυχή του γιά πάντοτε. »Λές ὅτι κανένας ἄλλος βασιλιάς δέν ἐξευτελίστηκε, ὅ́πως ἐσύ. Ἀ ́ ν θέλεις ὅμως, αὐτή ἡ ὕβρη μπορεῖ νά σοῦ δω ́ σει λαμπρότερο στεφάνι ἀπό τό στέμμα πού φορεῖς, διότι στόν ἄρχοντα δέν προσδίδει τόσο ἀξία ἡ τιμή καί ὁ σεβασμός τω ͂ν ἀνθρω ́ πων πρός τό ἀξίωμα πού ἔχει, ὅσο κυρίως καί προπαντός ἡ προσωπική του ἀρετή. Τό διάδημα εἶναι ἀπόδειξη τῆς ἀρετῆς σου ὅπως καί τῆς εὐνοίας τοῦ Θεοῦ· ἀλλά ἐκεῖνο πού θά σέ καταστήσει πιό ἀξιοθαύμαστο καί θεοπρόβλητο εἶναι ἡ συγγνω ́ μη καί ἡ φιλανθρωπία. »Καί θά μοῦ ἐπιτρέψεις νά σοῦ θυμίσω ἕνα γεγονός, πού συνέβη σ’ ἕνα προκάτοχο τοῦ θρόνου σου. Ο Μ. Κωνσταντῖνος, ὅ́ταν κάποτε λιθοβόλησαν τόν ἀνδριάντα του καί τόν κατέστρεψαν, ἐνω ͂ οἱ συνεργάτες του ὑπέδειξαν νά τιμωρήσει σκληρά τούς αἰτίους τοῦ γεγονότος, ἐκεῖνος δέν τό ἔκανε. Α ̓ λλά φιλοσοφικά φερόμενος, ἀφοῦ μέ ἀταραξία καί ἀδιαφορία ψηλάφησε μέ τά χέρια του τό πρόσωπό του, χαμογέλασε ἤρεμα καί εἶπε· “Δέν βλέπω πουθενά πληγή. Ὅ ́ λο μου τό κεφάλι εἶναι ἐν τάξει, τό δέ πρόσωπό μου δέν ἔχει ὑποστῆ καμμία ἀλλοίωση”. Οἱ συνεργάτες, πού τόν προέτρεπαν γιά τιμωρία, ντροπιάστηκαν καί ὑποχω ́ ρησαν. Πολλά τά κατορθω ́ ματα τοῦ Μ. Κωνσταντίνου· τά λόγια του στήν περίπτωση αὐτή εἶναι τό λαμπρότερο καί τό ὕψιστο. Α ̓ ξίζει τούς ἐπαίνους τω ͂ ν ἀνθρω ́ πων καί τά στεφάνια τοῦ Θεοῦ. 6

»Α ̓ λλά δέν ὑπάρχει ἀνάγκη ξένων παραδειγμάτων. Βασιλιά, θυμήσου ὅτι μέ εὐκαιρία τή γιορτή τοῦ Πάσχα, πού πλησιάζει, ἐξέδωσες διάταγμα ν’ ἀποφυλακισθοῦν ὅσοι ἐξέτιαν ποινή στίς φυλακές. Ἐκεῖ ἔγραψες· “Μακάρι νά μποροῦσα νά φέρω ξανά στή ζωή καί τούς νεκρούς, λόγω τιμωρίας διά θανάτου”. Καί ὅμως, βασιλιά, μπορεῖς μ’ ἕνα σου λόγο ν’ ἀναστήσεις τήν νεκρωθεῖσα Α ̓ ντιόχεια. Μπορεῖς νά τήν εὐεργετήσεις περισσότερο ἀπ’ αὐτόν, πού τήν ́ἵδρυσε, διότι ἡ Α ̓ ντιόχεια τω ́ ρα πεθαίνει καί οὐδέν ὄφελος, πού ̔ιδρύθηκε. Ἐ ̓ άν τήν ἐλευθέρωνες ἀπό τούς βαρβάρους –καί ἄ́λλοι τό ἔκαναν αὐτό– δέν εἶναι θαυμαστό. Θαυμαστό εἶναι νά τήν συγχωρήσεις. »Ἐ ́ πειτα δέν πρόκειται μόνο γιά τό πρόσωπό σου· πρόκειται καί γιά τόν χριστιανισμό, ἄν ἔχει τή δύναμη νά ἀναπλάσει τούς ἀνθρω ́ πους κατά τό πρότυπο τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, πού συγχωροῦσε καί τούς ἐχθρούς του. Ἰουδαῖοι καί εἰδωλολάτρες περιμένουν νά τό δοῦν αὐτό. Μή ἀκοῦς αὐτούς πού λένε ὅ́τι, ἄν δέν τιμωρηθῆ ἡ Α ̓ ντιόχεια, θά εἶναι κακό παράδειγμα καί γιά τίς ἄλλες πόλεις. Ὅλοι γνωρίζουν ὅτι μπορεῖς νά τιμωρήσεις τούς πάντες. Οἱ δέ Α ̓ ντιοχεῖς τιμωρήθηκαν ἀπό τήν ἀγωνία τους καί ἀπό τά ὅσα παθαίνουν τω ́ ρα. Εὔκολο εἶναι νά τιμωρήσεις. Δύσκολο καί ἔκτακτο καί σπάνιο εἶναι νά συγχωρήσεις, καί μάλιστα ὅταν εἶσαι βασιλιάς. »Θυμήσου πω ́ ς καί σύ ἔχεις βασιλιά, τόν ὁποῖο πρέπει ν’ ἀκοῦς. Θυμήσου ὅτι καί σύ κάποτε θά κριθῆς. Καί ἄν παρατηρήσει ὁ Θεός τίς ἀνομίες μας, κανένας δέν μπορεῖ νά σταθῆ ἀθω ͂ ος ἀπέναντί Του. Θυμήσου πω ́ ς συγχω ́ ρησε ὁ Χριστός τούς σταυρωτές Του καί συνεχω ͂ ς συγχωρεῖ καί μᾶς ἀγαπᾶ ὅλους μας, καί ἀνατέλλει τόν ἥλιο ἐπί πονηρούς καί ἀγαθούς καί βρέχει ἐπί δικαίους καί ἀδίκους (Ματθ. 5,45). (Ἀπό τό «Μὴ ὁ πίπτων οὐκ ἀνίσταται;» Α ̓ ρχιμανδρίτη Μελέτιου Α ̓ π. Βαδραχάνη) 7

ĸŌĬŚŠ ĸŌĬŚŠ f Ĝ { K{ { ~ ƚ ö ~ x

¾ ~ ~ { x~ ~ ă {

Ê ƚ ~ x z º x

ö z~ x { x ~

~ ƍ ~ { Ê ~z ~ g [x ` { ~ ~Ă ` º z { Ű ` y Z ~ } ÷ ç { a y ~ k `

ŅŭϗũūŮ ŰϗŮ ŇŵũůŰŝũŰťũūűŬϩŧšŵŮ Ņŭϗũū Ņ ŭϗũūŮ ŰŰϗŮ ϗŮ Ň ŇŵũůŰŝũŰťũūűŬϩŧšŵŮ ŵũůŰŝũŰťũūűŬϩŧšŵŮ "̽şũЃůŰūű ŬūťţŰūϻ& +/ūŮ ŝϜ(#

ͺ ũūϻŮ Ũūű Ŧŝϙ ϫ ŧūşťůŨϩŮ ůűşųϳŢšŰŝť ũΡ şŭΡŴţ& ũΡ ůŰťųūŬŧκŪţ ΤůŰūųšϡ& Űςũ Υŧŵůťũ ŰϗŮ ōϩŧţŮ( ͒ůšϡŮ ŞūűũΡ& ŤŭţũςůšŰšĶ Ŧŝϙ ŬκŰŭŝť ŭŝşťůŤϗŰš Ŧŝϙ ŬūŰŝŨūϙ ŲűŭΡůšŰš Ŧŝϙ ŞŭϻůšŮ ŪšŭŝŤϗŰš& ŠťϩŰť νųΡŤţ Űϩ ŦŧšťŠϙ ϭŧţŮ ŰϗŮ ūϜŦūűŨκũţŮ& Űϩ ŨΡŰť ŰϗŮ ̽ũŝŰūŧϗŮ Ŧŝϙ ŰϗŮ œŭťůŰťŝũūůϳũţŮ(((( (((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((

͒Šκ ŬϙŦŭŝũ Ŧŝϙ ůűŨŲūŭΡ& Űςũ šϢųšũ τ Їŭŝ ŦšϙũţĶ νŠκ ŦŧŝűŤŨϩŮ Ŧŝϙ ŠΡŦŭűŝ Ŧŝϙ ŞŭūűųťůŨϩũ ŨšşΡŧūũ ((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((

Őϙ ŬϙŦŭŝũ& Ŭϩůţũ ůűŨŲūŭΡũ šϢųšũ τ ŐŭϙŰţ νŦšϙũţ

Ἡ πύύλλη ὅπου ἀπαγχονίστηκε ὁ Γ Γρρηγόριος ὁ Ε΄.

Ναός Ἀγίου Γεωργίου

ͺŨťŧšϡ ͺ Ũťŧšϡ τ Ŀ ĿšũšŰťΡ šũšŰťΡ

Ἡ Μονή Χώρας

ōϩŧţ& Űϩ ŬΡůųšťŮ ŬΡůųŵ Űū Ŧŝϙ Űϩ ŬūũšϡŮ ŬūũЋ Űū Ŧŝϙ τ Ŭūŧŧς ůūű ůűŨŲūŭΡ ŦťǤ νŨκ ŬťŦŭς νŲΡũţ& şťŝŰǤ ψůūűũ ŪšũūŠϩųťůůŝ& ŦűŭΡ ŰЋũ ŝϜųŨŝŧЃŰŵũ& ųŭťůŰťŝũЋũ Űϩ ŦŝϳųţŨŝ Ŧŝϙ ŰЋũ Σşϙŵũ ŠϩŪŝ& ŰЋũ Ūκũŵũ Ŧŝϙ ŰЋũ ϬŭŲŝũЋũ τ ŬŝŭŝŦŝŰŝŤςŦţ( ͺŬūϻųšŮ ųϙŧťšŮ νŦŦŧţůťκŮ Ŧŝϙ ųϙŧťŝ ŨūũŝůŰςŭťŝ& ϭŧŝ ŰšŰŭŝŬšũŰΡŰūűŭŧŝ& Ũκ ŤϩŧūűŮ νŦŰťůŨκũŝ& Ŧŝϙ ůŬϙŰťŝ ŠϙŬŝŰŝ& ŨǤ ŝ϶ŧκŮ ųŭűůūŨŝŭŨŝŭŵŨκũšŮ( (((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((( łϢųšŮ Ŧŝϙ Űςũ ̾şťΡũ ŏūŲťΡũ& Űϩ ŦςŭűşŨŝ Űūϻ ŦϩůŨūű& ΤŬǤ Τ ŬǤ ϭŬ Ŭūű ūű ννůūŲϙůŤţŦš ůūŲϙůŤţŦ ţŦš ŰŰūϻ ūϻ Ŧ ŦϩůŨ ϩůŨ Ũūű ūű τ ůůūŲϙŝ(((( ūŲϙŝ((((

ť ` y ¿ Ű Z ~ { ç { ` y G} ~z ~ x y Ë y ƚ ~ y \ z~ y I z~ º ~z~ ~z Ê ~ y Fz ~ ç ` ~ ~z × º y Ű ¾ ~ y Ŭ Vþ ¾ ` { F F { K y ~ î ~ Â { G k~ } Z I` ~ ¾ Û \ z~ Ê ~ s Ë ~ ` K~ y x Ñ ~ ` 9

Ἡ «λ «λογία» ογία» ττοῦ οῦ Πα Π Παύλου αύλου

Πέτρος Π έτρος καί καί παπική πα παπιική Ἐ Ἐκκλησία κκλησσία

ἀγάπη του φλογεροῦ Ἀποστόλου φαίνεται καί στή «λογία», στήν ὀργάνωση δηλαδή τοῦ ἐράνου γιά τούς φτωχούς τῆς Ἱερουσαλήµ, στήν πρώτη φ Ἐκκλησία. Στόν φοβερό λιµό πού ἔγινε ἐπί Κλαυδίου τό 44 µ.Χ., ὁ Βαρνάβας καί ὁ Παῦλος µετέφεραν βοήθεια, ἀπό τήν Ἀντιόχεια στήν Ἱερουσαλήµ. Ὁ Παῦλος εἶχε ὀργανώσει τή «λογία» στίς Ἐκκλησίες τῆς Γαλατίας. Προτρέπει τούς Κορινθίους νά κάµουν καί αὐτοί προετοιµασίες. Στήν Β΄ πρός Κορινθίους ἐπιστολή του ὁ Παῦλος ἀφιερώνει τό η΄ καί θ΄ κεφάλαιο στό θέµα τῆς «λογίας». Τόση σπουδαιότητα ἀποδίδει στήν ἀγάπη. Ἔτσι θά πάψει ἡ κοινωνία νά εἶναι ἕνα χάος, µία πρόγευση τῆς κόλασης καί θά γίνει ἕνα προµήνυµα τῆς οὐράνιας ἁρµονίας, µιά ἀπαρχή τοῦ κόσµου.

ακῶς ὀνοµάζεται ἡ Λατινική Ἐκκλησία Καθολική, διότι δέν ἔµεινε πιστή στό ἀρχαιοπαράδοτο δόγµα τῆς πίστεως καίί στό πολίτευµα τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας. Τό πρωτεῖο τοῦ Πάπα εἶναι αἵρεση τῆς Ρωµαϊκῆς Ἐκκλησίας ἀναφερόµενη στό διοικητικό σύστηµα τῆς Ἐκκλησίας, διότι ὁ Πάπας εἶναι διάδοχος τοῦ Ἀπ. Πέτρου στόν ἐπισκοπικό θρόνο τῆς Ρώµης. Ὁ Πέτρος δέν εἶχε λάβει ἀπό τόν Κύριο καµία ὑπεροχή ἔναντι τῶν ἄλλων Ἀποστόλων. Ἀλλά καί ἄν συνέβαινε κάτι τέτοιο, οὐδέποτε τό προνόµιο αὐτό θά µεταβιβαζόταν στόν ἐπίσκοπο Ρώµης ὡς διάδοχο τοῦ Πέτρου, ἁπλούστατα, γιατί ὁ Πέτρος µαρτύρησε µέν στή Ρώµη, ποτέ ὅµως δέν ἐχρηµάτισε πρῶτος ἐπίσκοπος αὐτῆς.

Ĭ ĬÊÊËÇÐ¼À ÊÀ¼ Ñ¬ ëÒÌÈÊ¬ Ã¼ÊÀÈÀ ÊÊËÇÐ¼À ÊÀ¼ Ñ¬ ëÒÌÈÊ¬ Ã¼ÊÀÈÀ ÑÍƞ ĭËËÇÌÈÐ Íƞ ÑÍƞ ĭËËÇÌÈÐ Íƞ

Ἀρχιεπ. Χρύσανθος

Ἀρχιεπ. Δαμασ μασκ κηνός

Ò Ð¾ÑÔ Á ÒƽÍ ĩÐÖÉÅ ÉÑËË¾ ÔÍ ³Ð×ÑÍÓÎ× ËÁ½ Á ÁÑËÈÍÎĊ ÷ êÓÍÉË¼ ÁÕ Ñ×ÍÅ½ÄÈÑÈ äÍÁÇÍÔÐ½ ØÅÉ ËÁ½ ĔÆÅ½ÌÅÉ Í äÍÁÇÍÔÐ½ØÈ ÍÒÎÒÅ ÒÎÀÕ Č »ÐÎÖÎ×Õ êËÆÐÁÑÒ»Õ ÒƚÕ ÁËÐÁÉÏÍÈÕ ŇÐÓÎÄ¾ÊÎ× ÁÐÁÄ¾ÑÅÅÔÕ ÇÉ Ò¼Í æÐÐÈËÒÈ Ñ×Ø×Ç½Á ËÁ½ Ò¼Í åÐ ÎÍÉË¼ Ñ×ÍÅÐÇÁ Ñ½Á ıËËÌÈÑ½ÁÕ ËÁ½ §ÐÒÎ×Õ ËÁÒ Ò¼Í Č ÅÅÐÐÑÑ ÉÑÈ ÒƽÍ êÓÍÉËƽÍ ÄÉËÁ½ÔÍ ÒÎĊ ĲÌÌÈÍÉÑ ÎĊ ĩ »ÑÔÕ äÐÖ½ØÎ×Í Îÿ íÐÁÍÎÉ ÇÉ Ò¼Í êÍ½ÑÖ×ÑÈ ÒÎĊ ÒÐÁ ÒÅÀ ÁÒÎÕ ËÁ½ ÒÎĊ ĩÇƽÍÎÕ ÒƚÕ ÁÒÐ½ÄÎÕ ± Ñ×ÑÑÑ½ÒÉÁ ÒƽÍ ĲÑÒÉƽÍ ¢ÁÐÂÁËÅ½Î× ËÁ½ ÌËÁÕ ÐÎÒÐ» ÎÍÒÁÉ Ò ıËËÌ × ÂÎÀÌÉÁ ÒƽÍ ®ÁƽÍ Í ÁÐÁÄÏÑÎÎ×Í Ò ÖÐ×Ñ äÆÉÅÐÏ ÁÒÁ ÑÑÒÒ¼Í ±Ð ÅØÁ ÒƚÕ ĲÌÌÄÎÕ Ò¾ Ä» äÍÒ½ÒÉ Î ÁċÒƽÍ Í ÄÉÁÒÅÓƚ Č »Ð ÒƚÕ ÂÁ ÑÉÌÉËƚÕ äÅÐÎ ÎÐ½ÁÕ ĭÐÖÉÑÁÍ Í ËÁÒÁÆÓÍÎ×Í Ð¾Õ Ò¾Í ĩÐÖÉÅ ½ÑËÎ Î ³ÐÀÑÁÍÓÎ ÈÍÀ ÁÒÁ ä ¾ »ÐÎ×Õ ÒƚÕ ÎÌÉÒÅ½ÁÕ ◆ Ò¼Í ê ÉÒÐÎ ¼ ÇÉ Í ÁÐÁÄÏÑÈ Ò¼Í ¾ÌÈ ÐÎÑÅ ËÁÌÅƧÒÎ ËÁ½ ĕ ĩÐÖÉÅ ½ÑËÎ ÎÕ ĩÌÌ êËÅƧÍÎÕ ä ÍÒÈÑÅÅ ¯ÿ ĶÌÌÈÍÅÕ ŀÅÐÐÖÅÕ Ä»Í ÁÐÁÄ½ÄÎ×Í ÒÕ ¾ÌÅÉÕ ÅþÕ Ò¾Í êÖÓÐ¾Í äÌÌ ËÁÓƚË¾Í ÒÔÍ ÅüÍÁÉ Í êÐÐÇÁÑÓÎĊÍ ÄÉ Ò¼Í ä ÅÌÅ×Ó»ÐÔÑÉÍ ÁċÒƽÍ ◆◆ ŕ ƚÐÊÅ ä Á½ÒÈÑÈ Í ĕÐË½ÑÈ Ò¼ ÇÅÐ ÁÍÎ Ð¾ÂÌÈÒÈ §×Â»ÐÍÈÑÈ ±ÑÑÎÎÌËÎÎÇÇÌÎ× »Í ÎÐƽ Í ĕÐË½ÑÔ §×Â»ÐÍÈÑÉÍ ÐÎÂÌÈÓÅƧÑÁÍ Č ¾ ÒÎĊ êÖÓÐÎĊ ĸ ÅƧÕ ÇÍÔÐ½ØÎ ÅÍ ėÒÉ ÒÕ §×ÂÅÐÍ¼ÑÅÉÕ ĕÐ½ ØÅÉ ĕ Á¾Õ ËÁ½ ĕ ¢ÁÑÉÌÅÀÕ ƽÕ ÎĊ ØÈÒÅƧÒÅ Í ĕÐË½ÑÔ §×Â»ÐÍÈÑÉÍ Č ÎÄÅÉÖÓÅƧÑÁÍ Č ¾ ÒÎĊ êÖÓÐÎĊ ÄÉ Í ÅüÍÁÉ æÂÎ×ÌÎÍ ĖÐÇÁÍ¾Í ÒÎ×

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἐπαύθη ὑπό συγκληθείσης ἐπί τούτῳ «Μ Μεείζονος Συνόδου» (2 ἸἸου ουυλίου 1941)

ƕÏÐÈÊȱÎÔ

¯ȳ ǽÂÈÎÈ ǅǹÒØÌ ÉÀȱ ²ØÒȱÏÀÓÐÎÑ Îȳ ƕÏɁÒÓÎÊÎÈ

űşū ŴϬũŭŧ ηšşŮťŪύūŭŧ ŲŭЎ ͐Ů ŏşІũŭų ͮ ŤŷūŲşūϕ ŲŭųŰ ŮϬűŲť ŨşŲύűŲťűţ ŲŭІŰ ŢІŭ şЉŲŭІŰ κūŢůţŰ ϐŮŧűŨϼŮŭųŰĸ Ͼ ΀δűŭūşŰ űŲϕū Œşůűϼ Ͼ őŷűϬŮşŲůŭŰ űŲϼ ΀Ũϼūŧŭ ŏϪšşū űŲϼ ūťűϬ ŲϪŰ ŉύůŨųůşŰ šŧδ ūδ ŨťůІŬŭųū Ųϼ Ŧţϴŭ ũϼšŭ ͥŨţϴ Ͼ ţϯŢŷũŭũδŲůťŰ κůŵŭūŲşŰ ŉţůŨųũũϴūŭŰ ŲŭІŰ űųūύũşŠţ ŨşϬ ŲŭІŰ ŴųũδŨŧűţ ŉδūŭųū ŵůŧűŲŧşūŭІŰ ϏŮŲδ ŴťŪŧ űŪύūŭųŰ ũϕűŲşůŵŭųŰ ŲŭЎ ūťűŧŭЎ ŲŭІŰ őşŲŭůūϴūŭ ΀şŨϬűŵŭũŭ ŔşųűŲŧşūϼ ΀şūŭų δůŧŭ ŋşůűδũŧŭ ńЉŴůδűŧŭ ŨşϬ ŋşŪŪϴūŭ Ųϼ ŢţűŪŭŴІũşŨş ͐ūŲЖūŧŭ ŨşϬ Ųϕū Ũϼůť ŲŭЎ ŉţůŨųũũϬūŭų ŉţůŨІůş ŲϪŰ ϾŮŭϬşŰ ϗ ŮϬűŲť Ŵύůūţŧ ŮũϪŦŭŰ ūύŷū ŮŧűŲОū ΑŲşū Ͼ ŉţůŨųũũϴūŭŰ ŮūϬšťŨţ űǨ ϑūş ūşųδšŧŭ Ųϼū ŢŧşŢύŵŲťŨţ Ͼ ŃşŲŧşūϼŰ ͮ ŉţůŨІůş Ũϼůť ŲŭЎ Łşűŧũŧδ ŉţůŨųũũϬūŭų ϾŪŭũϼšťűţ Ųϼū ŕůŧűŲϼ ŨşϬ ŮŭІũťűţ Ѐũş ŲťŰ Ųδ ŨŭűŪϕŪşŲş ŨşϬ Ųδ ŵůϕŪşŲş Ųδ ϓŢŷűţ űŲŭІŰ ŴŲŷŵŭІŰ ŁşűşūϬűŲťŨţ Ūύ ŮŭũũŭІŰ ŲůϼŮŭųŰ ŨşϬ űŲϼ ŲύũŭŰ Ųϕū ŨůύŪşűşū ŨşϬ Ųϕ ŦşūδŲŷűşū Ūύ Šύũť 12

œŧŬťũИųťũŲ ιŰϾ ϓŭš ŴšŮϮŤũ ųŴϗŭ ņЋűИŰŧ ŴůА ŎŴůųŴůţũϏŢųŪũ ŎϮ łδũũŭŧ ŢŧşŨϕůųŬşū o2OHKXZ© ©MGROZ© LXG ZKXTOZ© { ŒϬ űťŪşϬūţŧ oROHKXZ©{! ͥũţųŦţůϬş ŏŭŧδ ϐũţųŦţůϬş ЀŪŷŰ! ͮ ϐũţųŦţůϬş ūδ ŨδūţŧŰ Ѐ Ųŧ ŦύũţŧŰ Ųδ ŮδūŲş űŲϼ ŮũşϬűŧŭ ŲŭЎ ūϼŪŭų ŠύŠşŧş ϗ ϐũţųŦţůϬş ŮŭІ ţϵūşŧ ϲŢŧş šŧδ ЀũŭųŰ! ΞűŲϼűŭ ŮϼŲţ ϓŵţŧŰ Ųϕ ŢųūşŲϼŲťŲş ūδ ŨδūţŧŰ Ѐ Ųŧ ŦύũţŧŰ! ΑŲşū Ţŧ şŦύŲţŧŰ ϏŨşŲŭŪŪІůŧş ŉşϬ ŮůŭűŴύůţŧ ϗ ϐũţųŦţůϬş űύ ЀũŭųŰ ϏŨşŲŭŪŪІůŧş! ΐŵŧ ŴųűŧŨδ ŒϬ ţϵūşŧ Ͼ κūŦůŷŮŭŰ ŵŷůϬŰ ϏŨşŲŭŪŪІůŧş! ΍ κūŦůŷŮŭŰ ũŭŧŮϼū ŵŷůϬŰ ϏŨşŲŭŪŪІůŧş Ţύū ţϵūşŧ ϐŨţϴūŭŰ ŮŭІ ŪŮŭůţϴ ūδ Ũδūţŧ Ѐ Ųŧ Ŧύũţŧ ηũũδ ϐŨţϴūŭŰ Ūύ Ųϼū ϾŮŭϴŭ Ũδūŭųū Ѐ Ųŧ Ŧύũŭųū ͥůŵϼŪşűŲţ ŲЖůş űŲϕ ŢţІŲţůť ũύŬť ŲϪŰ ŢŧşŨϕůųŬťŰ ǣ o©MGROZ©{ ŋţŲδ Ųϕū ϐũţųŦţůϬş ũŭŧŮϼū ϓŵŭųŪţ Ųϕū ϯűϼŲťŲş ŨşϬ ŪδũŧűŲş ϯűϼŲťŲş ŪŮůŭűŲδ űŲϼ ūϼŪŭ ŋϼūŭ ϑūş űŵϼũŧŭ Ŧδ Ũδūŷ ϐŢОĸ Ūύ Ųϕ Ūŭů Ŵϕ ŮŭІ ϐŴşůŪϼŤţŲşŧ űϕŪţůş Ͼ ŨδŦţ łδũũŭŰ ŪŮŭůţϴ ŨşϬ ŮůύŮţŧ ūδ Ųϕ Ŧţŷůϕűţŧ ŮůŭűŷŮŧŨϕ ŮůŭűŠŭũϕ ŔŲδűşŪţ űŲϼ ŲţũţųŲşϴŭ ŪύůŭŰ ŲϪŰ ŢŧşŨϕůųŬťŰ ǣ űŲϕū ηŢţũŴŭűІūť Ųϼ Ůŧϼ ηűŲţϴŭ κůŦůŭ ŲŭЎ šşũũŧŨŭЎ őųūŲδšŪşŲŭŰ ŨşϬ ϿŴţϬũŭųŪţ ūδ ϾŪŭũŭšϕűŭųŪţ ϗ ŪţšşũІŲţůť ϐŪŪŭūϕ ŲϪŰ ŃІűťŰ ΍ ŢųŲŧŨϼŰ κūŦůŷŮŭŰ Ūŧũδţŧ šŧδ ηŢţũŴŭűІūť ŨşϬ Ţύū ηūŲŧũşŪŠδūţŲşŧ ЀŲŧ Ţύū ЈŮδůŵţŧ ŲůϼŮŭŰ ūδ Ųϕū ηŮŭŨŲϕűţŧ ϐŮţŧŢϕ ηŮϼ Ųϕ ŢųŲŧŨϕ ŴІűť ЀŮŷŰ ηŮŭŢţϬŵŲťŨţ ηŮŭųűŧδŤţŧ ŨşϬ şЉŲϕ ŮŭІ Ũųůŧşůŵţϴ ţϵūşŧ ϗ ŮůŭűŷŮŧŨϕ ηůŵϕ ŲŭЎ ηŲϼŪŭų ŨşϬ ϗ ŮůŭűŮδŦţŧş űųūŲϕůťűťŰ ŨşϬ ϮŨşūŭŮŭϬťűťŰ ŲŭЎ ńłŗ łŧδ ūδ ϏŢůşŧŷŦţϴ ϗ ηŢţũŴŭűІūť ŮůύŮţŧ ϗ ŮůŭűŷŮŧŨϼŲťŲş ūδ ŨşŲşŦύűţŧ Ųϼū ϏşųŲϼ ŲťŰ ϐŬ ϾũŭŨũϕůŭų űŲϕ ŢŧδŦţűť ŲŭЎ ŨŭŧūŷūŧŨŭЎ űųūϼũŭų ŨşϬ ūδ ŦųűŧşűŲţϴ κūţų Ѐůŷū šŧδ Ųϼ Ũŭŧūϼ Ũşũϼ ηūţŬşůŲϕŲŷŰ ŨşϬ Ůύůşū ŲϪŰ ŢŧţŨŢϬŨťűťŰ ŲОū ŮůŭűŷŮŧŨОū ŲťŰ ŢŧŨşŧŷŪδŲŷū ŀЉŲδ Ųδ ηūŦůЖŮŧūş šūŷůϬűŪşŲş ЀŪŷŰ ţϵūşŧ

* Ἐλευθερία, ἰσότητα, ἀδελφοσύνη. 13

Ŭύūş šŧδ Ųϕū ŮŭũŧŲŧűŪύ ūť ŨŭŧūŷūϬş ŲϪŰ ŃІűťŰ Ųδ Ūύũť ŲťŰ ηŮşŧŲŭЎū ϐŮŧŲşŨŲŧŨδ Ųδ ηŲŭŪŧŨδ ŢŧŨşŧЖŪşŲδ ŲŭųŰ ŨşϬ ϐŮŧŦųŪŭЎū Ųϕū ηŲŭŪŧŨϕ ŲŭųŰ ЈŮϼűŲşűť ИŰ Ŭţ ŵŷůŧűŲύŰ ŪŭūδŢţŰ ŲŭЎ ŨŭŧūŷūŧŨŭЎ űųūϼũŭų Œϼ ūδ ŦųűŧδűţŧŰ Ųϕ Ťŷϕ űŭų ŮťšşϬūŭūŲşŰ űŲϼ űŲşųůϼ ŨşϬ űŲϕū Ůųůδ ИŰ ϐŦţũŭūŲŧŨϕ ŮůŭűŴŭůδ űŲϼ ЂūŭŪş ŲŭЎ ŨŭŧūŭЎ ϿŴύũŭųŰ ţϵūşŧ ŮůδŬť ŮŭІ ŪŮŭůţϴ ūδ űųūŲţũţűŲţϴ Ūϼūŭ Ūύűş ηŮϼ űųūţŧŢťŲύŰ ηŮŭŴδűţŧŰ ŮŭІ ţϵūşŧ űύ Ŧύűť ūδ ŮůşšŪşŲŭŮŭŧϕűţŧ κŲŭŪŭ Ųϼ ϾŮŭϴŭ ŠůϬűŨţŲşŧ űύ ηūЖŲţůş ϐŮϬŮţŢş ϐŬύũŧŬťŰ łŧδ ūδ ЈŮδůŬţŧ ηŢţũŴŧŨϕ ηůŵϕ ηšδŮťŰ ηūδŪţűδ ŪşŰ ηŮşůşϬŲťŲť ŮůŭŹ ŮϼŦţűť ţϵūşŧ ϗ ηšδŮť Ōδ ηšşŮϋŪţ ũŭŧŮϼū Ųϼ ϓūűŲŧŨŲŭ ūδ ŪϋŰ ЙŦţϴ ŮůϼŰ Ųδ ϯŢşūŧŨδ ŲϪŰ ηŢţũŴŭűІūťŰ ŲϪŰ ŨŭŧūϼŲťŲşŰ ŨşϬ ŲϪŰ ϾŪϼūŭŧşŰ ŨşϬ şЉŲϕ ϗ ϑũŬť ūδ ЈŴϬűŲşŲşŧ ŮşůǨ Ѐũş Ųδ Ţţŧūδ ŲŭЎ ϓŦūŭųŰ Ųϕ ŠδůŠşůť ŠşūşųűϼŲťŲş ŨşϬ Ųϕū ηŪŭůŴŷűŧδ ŮŭІ ţϵūşŧ ůŧŤŷŪύūţŰ ŠşŦŧδ űŲϕū ЊŮşůŬϕ ŪşŰ ūδ ηšşŮϋŪţ Ůşůδ Ųϕū ЈŮŭŢŭІũŷűť ŨşϬ Ųϕū ŨşŲşŮϬţűť şϯЖūŷū Ůşůδ ŲϬŰ ŬύūţŰ ϐŮŧŢůŭŪύŰ ŨşϬ Ųϕ űŨũťůϼŲťŲş ŏůŭűŮşŦţϴ ũŭŧŮϼū ūδ ŢťŪŧŭųůšϕűţŧ ϐŨ ŲŭЎ ŪťŢţūϼŰ ŨδŮŭŧş ηŢţũŴŧŨϕ Ũŭŧ ūϼŲťŲş ŨşϬ ūδ Ųϕ ŦţŪţũŧЖűţŧ Ůδūŷ űŲδ ϯŢşūŧŨδ ŲϪŰ ηšδŮťŰ ŨşϬ ŲϪŰ ϾŪϼūŭŧşŰ ηũũδ ŮОŰ ūδ ŴŲŧδŬţŧŰ ůşšŨŭІ ηŮϼ ũşšϼ ЀŲşū űŭЎ ũţϬŮţŧ Ͼ ũşšϼŰ! ΑŲşū Ţťũş Ţϕ ũţϬŮţŧ ϗ ϮŨşūϼŲťŲş ŲϪŰ ηūŦůЖŮŧūťŰ ŴІűťŰ ūδ ηšşŮϋ Ųϼū ŮũťűϬŭū ŲťŰ ИŰ ηŢţũŴϼ

δ ί λ ε πθερμά τ ο ν την a ~ y N ` G } Ευχαριστούμε ζωγράφο κα Μάρθα Καπετανάκου e - Ξυνοπούλου για τις εικόνες της που διαμορφώνουν και Ċ } ~ ` a{ F z~ [ ` ~ K ` ax~ Ð ~z~ προσφέρουν αισθητική ποιότητα στο δίλεπτον Ð y K~ ~ y e 14

Ŧ ŇÏǕÂÍÒÍÐ ƬÁÏ¿ÖÃ ÁÇƍ ÒÍǟÐ ÎÏǯÒÍÓÐ «¿ÈÃÂǕËÃÐ À¿ÑÇÉÃǍÐ

¯ÃÏÂǅÈÈ¿Ð ƬÁÇËÃ ưÁÃÊǕË¿Ð ÒǷË «¿ÈÃÂǕË×Ë ÊƦ ÒǕË ƨÌǃÐ ÒÏǕÎÍ ²ÏÃǍÐ ƐÂÃÉÔÍǅ Ǘ ¢¿ÓƍËÅÐ Ǘ ĩƦÏÍÎÍÐ È¿ǅ Ǘ ¯ÃÏÂǅÈÈ¿Ð ƐÎǕÁÍËÍÇ ÒÍǧ ²ÅÊƦËÍÓ ƬÔÓÁ¿Ë ƐÎǕ ÒǕ ĭÏÁÍÐ È¿ǅ È¿ÒƦÔÓÁ¿Ë ÑÒƮË řÉÉÓÏǅ¿ ĩÎǕ ÈÃǍ ƬÔÒ¿Ñ¿Ë ÑÒƮË ƓË× «¿ÈÃÂÍËǅ¿ È¿ǅ ÎǃÁ¿Ë ÑÒƮË ÎÍÉÇÒÃǅ¿ ªÃÀ¿ǅ¿ ľÈÃǍ ƩÏÁƍÄÍËÒ¿Ë ÊƦ ÊÇÑÆǕ ÑÒǕË À¿ÑÇÉÇƍ Ŧ ƪË¿Ð ÔǟÉ¿ÁÃ ƓÉÍÁ¿ Ǘ ƓÉÉÍÐ ÀǕÂÇ¿ È¿ǅ Ǘ ËÃǯÒÃÏǕÐ ÒÍÓÐ Ǘ ¯ÃÏÂǅÈÈ¿Ð ÔǟÉ¿ÁÃ ÊÇ ÈÏƍ ÄǷ¿ ²ǕË Î¿ÉÇǕ È¿ÇÏǕ ǛÕÇ ÊǕËÍ Ǘ É¿ǕÐ Êƍ È¿ǅ ÍǇ À¿ÑÇÉÇƍÂÃÐ ƶÑ¿Ë ÔÒ×ÕÍǅ È¿ǅ ư ǋÂÇ¿ ư ÁÓË¿ǅÈ¿ ÒÍǧ À¿ÑÇÉÇƤ ƬÖÅËÃ ÒǕ Ö×Êǅ ÒÍǧ ÑÎÇÒÇÍǧ ©ƍ ÆÃ ÔÍÏƍ ǙÊ×Ð ÎÍǟ ƬÖÅËÃ ÒǕ Ö×Êǅ ÒÍǧ ËÃǯÒÃÏÍÓ ÒÍǧ ¯ÃÏÂǅÈÈ¿ ÁÇ ËǕÒ¿Ë ÎƍËÒÍÒÃ ÂÇÎÉƍÑÇÍ È¿ǅ ƩÎÃÇÂƮ ¿ǢÒǕ ÒǕ ÎÏƤÁÊ¿ ÁÇËǕ Ò¿Ë ÎƍËÒ¿ ư ÁÓË¿ǅÈ¿ ÒǕ ÃǎÎÃ ÑÒǕË ƓËÂÏ¿ ÒÅÐ ÎÍǟ ǙÒ¿Ë Òà ƓÈÍÓÑÃ ÑÈƦÔÆÅÈÃ ÃǢÆǟÐ ÎǯÐ ƶÒ¿Ë ÑÅÊƍÂÇ ÊƦ ÔÍÀÃÏƦÐ ÑÓËƦÎÃÇÃÐ ©ƍÉÃÑÃ ÒÍǟÐ ÒÏÃǍÐ ǡÎÍÒ¿ÈÒÇÈÍǟÐ ÒÍÓ È¿ǅ ÒÍǟÐ ÂÇƦÒ¿ÌÃ Ëƍ ÔǟÁÍÓË ƐÎǕ ÒƮ Áǃ ÒÍÓ ľÈÃǍǍËÍÇ ǡÎÍÈÏǅÆÅÈ¿Ë ÒƍÕ¿ ÎǯÐ ÃǎÕ¿Ë ÂÇÈ¿ǅ×Ê¿ Ëƍ ÎƍÏÍÓË ÒÍǟÐ ÊÇ ÑÆÍǟÐ ÒÍÓÐ È¿ǅ ǣÑÒÃÏ¿ Ëƍ ÔǟÁÍÓË ²ǕÒÃ ÑƍË ƓÈÍÓÑÃ ÁÇƍ ÊÇÑÆÍǟÐ Ǘ À¿ÑÇÉÇƍÐ ǋÑ×Ð Ëƍ ÒǕË Î¿ÏƦÑÓÏÃ ÈƍÎÍÇÍÐ ÆÃǕÐ ÃǎÂÃ Ëƍ ÊÎ¿ǅËÅ ƐÎǕ ÒƮË È¿ÎËÍÂǕÕÍ ƲÉÇÍÐ ÊƦÑ¿ ÑÒǕ ÑÎǅÒÇ m ǢÒǕË ÑƤÐ ÂǅË× ÁÇƍ ÊÇÑÆǕ ÎÍǟ ÑƤÐ ƐÌǅÄÃÇv ÃǎǎÎÃ È¿ǅ ƬÂÃÇÌÃ ÒǕË ƲÉÇÍ Ŧ ¢¿ÓƍËÅÐ È¿ǅ Ǘ ĩƦÏÍÎÍÐ ƬÊÃÇË¿Ë ƓË¿ÓÂÍÇ ǙÒ¿Ë Òà ƓÈÍÓÑ¿Ë 15

¿ǢÒƍ Ǘ ËÃǯÒÃÏÍÐ ǙÊ×Ð ÎÍǟ ÒǟÕ¿ÇËÃ Ëƍ ƬÕÅ Ê¿Õ¿ǅÏÇ ÃǎÎÃ m£ÃÕǕ Ê¿ÑÒÃ À¿ÑÇÉÇƍ Òƍ ǙÑ¿ ÊƤÐ ÂǅËÃÇÐv È¿ǅ Õ¿ÏƍÄÃÇ ÊƦ ÒǕ Ê¿Õ¿ǅÏÇ ÒÍÓ ÕƍÊ× ÒǕË ÈǟÈÉÍ ÎÍǟ ƬÈ¿ËÃ Ǘ ƲÉÇÍÐ ÊƦÑ¿ ÑÒǕ ÑÎǅÒÇ ƑÊ¿ ÒǕ ƬÈ¿ËÃ ¿ǢÒǕ ÒÏÃǍÐ ÔÍÏƦÐ ƬÈ¿ËÃ ÒƍÕ¿ ÎǯÐ Ê¿ÄÃǟÃÇ ƲÉÇÍ ƐÎǕ ÈƍÒ× ÊƦÑ¿ ÑÒƮË ÎÍÂÇƍ ÒÍÓ ŰÑÒÃÏ¿ ƬÔÓÁ¿Ë È¿ǅ ÍǇ ÒÏÃǍÐ ÒÍÓÐ ©¿ǅ ƩÈÃǍËÍÇ ÊƦË ƬÔÓÁ¿Ë ƐÉÉƍ ÈƍÎÍÇÍÐ ƐÎǕ ÒǕ ÎÃÏÇÀƍÉÉÍË ÒÍǧ À¿ÑÇÉÇƤ ÒÍǧ ƩÎÇÑƮÊ¿ËÃ ¿ǢÒǕ ÎÍǟ ƬÈ¿ËÃ Ǘ ÊÇÈÏǕÐ È¿ǅ ÊƦ ÎǕÑÅ ÑǟËÃ ÑÅ Ǘ ÊÇÈÏǕÒÃÏÍÐ ƐÎǕ ÒÍǟÐ ÒÏÃǍÐ ÂƦÕÒÅÈÃ Ǚ ÒÇ ÒÍǧ ƬÂ×ÑÃ ²ǕÒÃ ǙÒ¿Ë Ǘ À¿ÑÇÉÇƍÐ Òà ƓÈÍÓÑÃ ÆǟÊ×ÑÃ ÎÍÉǟ ÈÇ ƬÑÒÃÇÉÃ ǇÎÎÃǍÐ Ëƍ ÒÍǟÐ ÑÈÍÒǯ ÑÍÓË ŮÎƍÏÕÃÇ ÑÒƮË ÎÃÏÇÍÕƮ ƪË¿Ð ÎÍÒ¿ÊǕÐ ÑÒǕË ǗÎÍǍÍ ÆÓÑÇƍÄÍÓË ÑƍË ÑƦ Ñ×ÒǃÏ¿ ÍǇ ƐÎǕÁÍËÍÇ ÒǷË ÒÏÇǷË ƐÂÃÉÔǷË ŪÒ¿Ë ÒǕË ÂÇƍÀÅ È¿Ë Òƍ ÒÏǅ¿ ƐÂƦÉÔÇ¿ Òƍ ËÃÏƍ ÒÍǧ ÎÍÒ¿ÊÍǧ ƐËƦÀÅÈ¿Ë È¿ǅ ÂƦË ÊÎǕ ÏÃÑ¿Ë Ëƍ ÒǕË ÂÇ¿ÀÍǧË ÍǇ ǇÎÎÃǍÐ ²ƍ ÒÏǅ¿ ƐÂƦÉÔÇ¿ ƬÔÒ¿Ñ¿Ë ÑƦ ƓÉÉÅ ÎÃÏÇÍÕƮ ÒǃÐ «¿ÈÃÂÍËǅ¿Ð È¿ǅ È¿ÒÍǅÈÅÑ¿Ë ÈÍËÒƍ ÑÒÍǟÐ ÈƮÎÍÓÐ ÎÍǟ ÉƦÁÍËÒ¿Ç ÒÍǧ «ǅÂ¿ ÁÇÍǧ ÒÍǧ ¢ÍÏÂǅÍÓ ǙÎÍÓ ÔÓÒÏǯËÍÓË ÊǕË¿ ÒÍÓÐ ƓÁÏÇ¿ ÏǕÂ¿ ƨÌÅÈÍËÒƍÔÓÉÉ¿ ÎÍǟ ÊÓÏǅÄÍÓË ÎÍÉǟ ÎÇǕ ÂÓË¿Òƍ ƐÎǕ Òƍ ƓÉÉ¿ ¯ÇǕ ÖÅÉƍ ƐÎǕ ÒÍǟÐ ÈƮÎÍÓÐ ǡÎƍÏÕÃÇ ƪË¿ ÀÍÓËǕ ÎÍǟ ǘËÍÊƍÄÃÒ¿Ç ¡ƦÏÊÇÍ ÎÍǟ ÒǕË ÕÃÇÊǯË¿ ÃǎË¿Ç ƓÀ¿ÒÍ ŪÒ¿Ë È¿ÒƦÈÒÅÑ¿Ë ¿ǢÒƮË ÒƮË ÎÃÏÇÍÕƮ ƬÕÍËÒƍÐ ÒÅË ÁÇƍ ǗÏÊÅÒƮÏÇÍ Òƍ ÒÏǅ¿ ƐÂƦÉÔÇ¿ È¿ÒƦÈÒÅÑ¿Ë È¿ǅ ÒƮË ǡÎǕÉÍÇÎÅ «¿ÈÃÂÍËǅ¿