Δίλεπτον 2 by Δίλεπτον

Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, Παναγία του Άρακα, Λαγουδέρα

ΤΕΥΧΟΣ 2

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2013

Τροπάρια Μεγάλου Κανόνος Ἀνδρέου Κρήτης

]

ŦŚŤœūťţš ƝŭŤŞŚø ĥŕ ŦŔš ĥœŦŤŖš Ŧäš šŦţŠäš ťţŧø ťŖù ŠŚŧŝŚÈťŖš ŦŔš şŖŤřŕŖš Ĥţŧĵ EŦŞ ĤŬšţƀ ŘŞţƀø MĥŒŤũŚŞƀ şŖŕ ƝŭŤŞţƀú

ũŤŬšţƀ A Ŧºƀ śūºƀ Ĥţŧø @ŠŕŘţƀ şŖŕ ĥŠŔŤŜƀ ĥŬšūš şŖŕ ĥţù šŜŤŕŖƀĵ ŠŠį š ĤŚŦŖšţŕ© ĤŚ ĥŖŤŒŠŖŗŚø şŖŕ š ĥŞŘšŮťŚŞ šŖşŒŠŚťŖŞĵ ĤŔ ŘœšūĤŖŞ şŦºĤŖø ĤŔ ŗŤäĤŖ Ŧţ× ŠŠţŦŤŕţŧĵ ŌūŦŔŤ ŖLŦŬƀ ĤŚ ţ4şŦŚŞŤţšú

Ŕš ƤŖšŖšŖŕŖšø şvŘŮ ĤŞĤţŭĤŚšţƀø ŠœŜťŬš ĤŚ ŗţäø ťţŕ ƣ1œ ƆŖŧƃřĵ ĥŦţĤŖŞ Ŧţ× şŤŖťĥœřţŧø Yƀ ! Ƙ1ĤţŤŤţţ×ťŖĵ şŠŖŕū Yƀ ! ƞŒŤŝŖø şŖŕ ƞŖŤŕŖ ĥŕ ŅŖśŒŤâú

ŜťŦŚŭťŖƀ A ƝŭŤŞţƀø !ĤœŤŖƀ ŦŚťťŖŤŒşţšŦŖø š Ŧ» ŤŔĤâø QťŦŚŤţš ĥŚŕšŖťŚø řŚŞşšŭƀ ŦŬ šŝŤŮĥŞšţšú őŧũŔ ĤŔ ŝŧù ĤŔť¸ƀĵ š ťţŞ ĥŤţťŗŒŠ¸ A ũŝŤŬƀø ĥŤţťŚŧũŖÈƀ ŦŚ şŖŕ šŜù ťŦŚŕŖŞƀø ş ĥţřäš ĥţşŤţŧťŝŔŦū ťţŞú

ŀ ÌÍÈ ÑƑÔ §ÄÆ¬ËÇÔ ĭÁÃÍ ¬ÃÍÕ Ő͜ūŪůŤ ŭŤūŪůŨŴŬŰΒŵ ũżΒŵ

ύριε, τά τελεώτατα φρονεῖν τούς οἰκείους παιδεύων μαθητάς, μή ὁμοιοῦσθαι τοῖς ἔθνεσιν, ἔλεγες, εἰς τό κατάρχειν τῶν ἐλαχιστοτέρων· οὐχ οὕτω γάρ ἔσται ὑμῖν τοῖς ἐμοῖς μαθηταῖς, ὅτι πτωχός θέλων ὑπάρχω· ὁ πρῶτος οὖν ὑμῶν ἔστω πάντων διάκονος, ὁ δέ ἄρχων ὡς ὁ ἀρχόμενος, ὁ προκριθείς δέ ὡς ὁ ἔσχατος· καί γάρ ἐλήλυθα αὐτός τῷ πτωχεύσαντι Ἀδάμ διακονῆσαι καί λύτρον δοῦναι ἀντί πολλῶν τήν ψυχήν, τῶν βοώντων μοι· δόξα σοι.

Κύριε, διδάσκων τούς ἰδικούς Σου μαθητάς νά ἔχουν τελειότατα φρονήματα, τούς παρώτρυνες νά μή ὁμοιάσουν πρός τούς εἰδωλολάτρες εἰς τό νά καταπιέζουν μέ τήν ἐξουσίαν των τούς πλέον ἀδυνάτους. Αὐτό, ἔλεγες, δέν πρέπει νά συμβῇ μεταξύ σας, μεταξύ τῶν ἰδικῶν μου μαθητῶν, διότι ἐγώ (ὁ Διδάσκαλός σας), ἔγινα μέ τήν θέλησίν μου πτωχός. Ὁ πρῶτος λοιπόν ἀπό σᾶς, ἄς εἶναι ὑπηρέτης ὅλων· ὁ δέ ἄρχων, ἄς εἶναι ὅπως ὁ ὑπήκοος· αὐτός δέ πού ἔλαβε τήν πρώτην θέσιν, ἄς εἶναι ὅπως ὁ τελευταῖος. Διότι καί ἐγώ ὁ ἴδιος ἔχω ἔλθει διά νά ὑπηρετήσω τόν Ἀδάμ, πού (ἦτο πλούσιος, ἀλλά μέ τήν παρακοήν του ἔχασε τά θεῖα χαρίσματα καί τόν Παράδεισον καί) ἔγινε πτωχός, καί νά θυσιάσω τήν ζωήν μου, διά νά λυτρώσω τάς ψυχάς τῶν πολλῶν, ὅλων, δηλαδή ἐκείνων, πού (πιστεύουν εἰς ἐμέ καί) μέ ὑμνοῦν, λέγοντες: Κύριε, δόξα σοι! 3

ηδείς, ὦ πιστοί, τοῦ δεσποτικοῦ δείπνου ἀμύητος, μηδείς ὅλως ὡς ὁ Ἰούδας δολίως προσίτω τῇ τραπέζῃ. Ἐκεῖνος γάρ τόν ψωμόν δεξάμενος, κατά τοῦ ἄρτου ἐχώρησε, σχήματι μέν ὤν μαθητής, πράγματι δέ παρών φονευτής· τοῖς μέν Ἰουδαίοις συναγαλλόμενος, τοῖς δέ ἀποστόλοις συναυλιζόμενος· μισῶν ἐφίλει, φιλῶν ἐπώλει τόν ἐξαγοράσαντα ἡμᾶς τῆς κατάρας, τόν Θεόν καί Σωτῆρα τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Κανείς, ὦ πιστοί, ἄς μή μείνῃ χωρίς νά συμμετάσχῃ εἰς τό Δεῖπνον τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ (εἰς τήν Θ. Εὐχαριστίαν), κανείς ἀπολύτως νά μή προσέλθῃ εἰς τήν Τράπεζαν (τῆς θ. Κοινωνίας) μέ δόλιον σκοπόν, ὅπως ὁ Ἰούδας. Διότι ἐκεῖνος, ἀφοῦ ἐδέχθη τό ψωμίον (ἀπό τόν Χριστόν), κατόπιν ἐκινήθη μέ ἐχθρικά διαθέσεις ἐναντίον τοῦ Ἄρτου (τῆς ζωῆς, δηλαδή τοῦ Χριστοῦ). Καί ἐξωτερικῶς μέν ἐφαίνετο ὅτι ἦτο μαθητής τοῦ Χριστοῦ, πραγματικῶς ὅμως παρίστατο πλησίον τοῦ Διδασκάλου ὡς δολοφόνος· μαζί μέ τούς ἐχθρούς τοῦ Κυρίου, τούς Ἰουδαίους ἔχαιρε ἀλλά καί μέ τούς ἀποστόλους συνανεστρέφετο. Ἄν καί ἐμίσει τόν Χριστόν, Τοῦ ἔδιδε φίλημα, καί διά τοῦ φιλήματος ἐπώλει Ἐκεῖνον πού (μέ τήν σταυρικήν Του θυσίαν) μᾶς ἐξηγόρασεν ἀπό τήν κατάρα τοῦ Νόμου (διότι ὁ Νόμος τῆς Π. Διαθήκης περιεῖχε κατάραν ἐναντίον πάντων τῶν παραβατῶν του καί ἑπομένως, ὡς παραβάται του, ἤμεθα ὅλοι κατηραμένοι), ἐπώλει δηλαδή τόν Θεόν καί Σωτῆρα τῶν ψυχῶν μας.

υσταγωγῶν σου, Κύριε, τούς μαθητάς, ἐδίδασκες λέγων· ὦ φίλοι, ὁρᾶτε, μηδείς ὑμᾶς χωρίσει μου φόβος· εἰ γάρ πάσχω, ἀλλ’ ὑπέρ τοῦ κόσμου· μή οὖν σκανδαλίζεσθε ἐν ἐμοί, οὐ γάρ ἦλθον διακονηθῆναι, ἀλλά διακονῆσαι καί δοῦναι τήν ψυχήν μου λύτρον ὑπέρ τοῦ κόσμου. Εἰ οὖν ὑμεῖς φίλοι μού ἐστε, ἐμέ μιμεῖσθε· ὁ θέλων πρῶτος εἶναι, ἔστω ἔσχατος· ὁ δεσπότης, ὡς ὁ διάκονος· μείνατε ἐν ἐμοί, ἵνα βότρυν φέρητε· ἐγώ γάρ εἰμι τῆς ζωῆς ἡ ἄμπελος.

Θέλων, Κύριε, νά εἰσαγάγῃς τούς μαθητάς Σου εἰς τό μυστήριον (τοῦ σταυρικοῦ θανάτου) Σου, ἔλεγες: Φίλοι μου, προσέχετε! Οὐδείς φόβος ἄς μή σᾶς χωρίσῃ ἀπό ἐμέ. Διότι ναί μέν τώρα ἐγώ θά ὑποφέρω παθήματα, ἀλλ’ αὐτό θά γίνῃ διά τήν σωτηρία τοῦ κόσμου. Νά μή κλονισθῆτε λοιπόν εἰς τήν πρός ἐμέ πίστιν μας (βλέποντες τάς ταπεινώσεις καί τούς ἐξευτελισμούς πού θά ὑποστῶ), διότι δέν ἦλθον εἰς τήν γῆν διά νά ὑπηρετηθῶ, ἀλλά διά νά ὑπηρετήσω καί νά προσφέρω τήν ζωήν μου ὡς λύτρον διά νά ἐλευθερωθῇ ὁ κόσμος (ἀπό τήν καταδυναστείαν τοῦ Διαβόλου). Ἐάν λοιπόν σεῖς (κατ’ ἀντίθεσιν πρός τόν κόσμον), εἶσθε πιστοί καί πραγματικοί φίλοι μου, ἐμέ νά μιμῆσθε. Ὅποιος δηλαδή θέλει νά εἶναι πρῶτος, ἄς εἶνε τελευταῖος (ἄς μή ἀγαπᾶ δηλαδή καί ἄς μή ἐπιδιώκῃ τιμές καί διακρίσεις)· ὁ κύριος ἄς εἶνε (ἁπλοῦς καί ταπεινός) ὅπως ὁ ὑπηρέτης. Μείνατε ἑνωμένοι πραγματικῶς μαζί μου διά νά φέρετε σταφυλάς (πνευματικούς καρπούς), διότι ἐγώ εἶμαι ἡ Ἄμπελος («Κληματαριά») πού δίδει (εἰς τά κλήματα) ζωήν (καί ὅποιος ἀποκοπῇ ἀπό ἐμέ δέν καρποφορεῖ, ἀλλά ξηραίνεται καί ἀποθνήσκει πνευματικῶς). 5

«…Συμπορευθῶμεν αὐτῷ καί συσταυρωθῶμεν…»

Ἀ

π’ ὅ,τι φαίνεται στήν ἁγία Γραφή, ἡ συμπόρευση καί ἡ ἀκολουθία τῶν ἀποστόλων μέ τόν Χριστό ἦταν τυπική καί φαινομενική, ὄχι οὐσιαστική καί πραγματική. Ἐπιφανειακή καί ἐπιπόλαια ὄχι ἀποφασιστική καί θυσιαστική μέχρι τέλους. Ἄφησαν τά σπίτια τους, τίς οἰκογένειές τους, τό περιβάλλον τους, τά ἐπαγγέλματά τους, ἀλλά δέν ἄφησαν ὁλοτελῶς καί ἐντελῶς τό ἐγώ τους, μέ ὄλες τίς ἀπαιτήσεις καί τίς ἀνθρωποκεντρικές ὁρμές πού τό συνοδεύουν. Ἔτσι ὁ Ἰούδας, ἐνῶ εἶναι δίπλα στόν ἀκτήμονα καί φτωχό Χριστό, φροντίζει νά ἰδιοποιεῖται τά χρήματα τοῦ κοινοβίου τῶν ἀποστόλων (Ἰω. 12,6) καί στό τέλος προδίδει τόν Χριστό χάριν εὐτελοῦς ποσοῦ. Ὁ Πέτρος, μόλις ἀκούσει τήν πρώτη πρόρρηση τοῦ Χριστοῦ γιά τό πάθος του, ἀρχίζει νά τόν μαλώνει δῆθεν ἀπό ἐνδιαφέρον λέγοντας· «Ἵλεως σοι Κύριε· οὐ μή ἔσται σοι τοῦτο» (Ματθ. 16,22-23) καί ἀργότερα τόν ἀρνεῖται 3 φορές ἀποκαλύπτοντας τό ἰδιοτελές καί δειλό ἐγώ του. Στήν δεύτερη πρόρρηση τοῦ Χριστοῦ γιά τό πάθος του, ὅλοι οἱ μαθητές του «ἐλυπήθησαν σφόδρα» (Ματθ. 17,2223), διότι κατάλαβαν, ὅπως καί ὁ Πέτρος, ὅτι, ἐάν σταυρωθεῖ ὁ ἀρχηγός τους, ὅλα τά ὄνειρα καί οἱ ἐπιδιώξεις τους διαψεύδονται καί δέν ὑπάρχει ἐλπίδα νά λάβουν κάποτε σάρκα καί ὀστᾶ. Αὐτοί προσδο6

κοῦν θρόνους καί ἀξιώματα, δόξες καί τιμές, κοινωνική ἐπιτυχία καί ἄνοδο. Γι’ αὐτό, ἐνῶ ὁ Χριστός προφητεύει γιά τρίτη φορά τό πάθος του, αὐτοί τυφλωμένοι ἀπό τή φιλοδοξία τους καί ἀπό τήν πίστη τους ὅτι κοντά στόν Χριστό θά ἀνέλθουν κοσμικά, οἱ μέν Ἰάκωβος καί Ἰωάννης ζητοῦν πρωτοκαθεδρίες, οἱ δέ ἄλλοι ἀπόστολοι ἀγανακτοῦν μέ τίς ἀξιώσεις τους, ὅταν ἀντιλαμβάνονται ὅτι αὐτοί παραθεωροῦνται (Μάρκ. 10,37-41). Ὅποιος γνωρίζει τήν ἱστορία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, βλέπει ὅτι ἡ πορεία τῶν μαθητῶν μαζί μέ τόν Χριστό, μοιάζει μέ τήν πορεία τῶν Ἰσραηλιτῶν μαζί μέ τόν Μωϋσῆ ἀπό τήν Αἴγυπτο στή γῆ τῆς ἐπαγγελίας. Ἀκολουθοῦσαν τόν Μωϋσῆ ἔχοντας ὡς ὅραμα στό νοῦ τους «τήν γῆ πού ρέει μέλι καί γάλα» χωρίς ὅμως νά ἐπιδώκουν τή συσταύρωση τοῦ ἐγώ τους μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Κι ὅμως ἡ συμπόρευση τοῦ Θεοῦ μαζί τους στήν ἔρημο, ἐνῶ τούς προστάτευε, τούς ὁδηγοῦσε καί τούς σκέπαζε μέ τή φωτεινή νεφέλη, τούς ἔτρεφε μέ μάννα καί τά ὀρτύκια, τούς ἔσβηνε τή δίψα μέ τό νερό, πού ἀνάβλυζε θαυματουργικά, ἐν τούτοις ἀπαιτοῦσε διαρκῆ πίστη, ταπείνωση καί ὑπακοή. Ἀπαιτοῦσε κένωση τοῦ ἑαυτοῦ τους ἀπό τό ἁμάρτημα τοῦ Ἀδάμ καί τῆς Εὔας, τόν ἀνθρωποκεντρισμό. Ἀπαιτοῦσε νά σταματήσουν νά ἔχουν ὡς μόνο σκοπό τους τό κυνήγι

τῆς παντοειδοῦς καί ποικιλοτρόπου ἡδονῆς, καί τήν ἀποφυγή μέ κάθε μέσο τῆς ὀδύνης καί τοῦ πόνου, πού ἀπορρέει ἀπό τήν οὐσιαστική συμπόρευση μέ τόν Θεό καί τήν συνταύτιση τοῦ ἀνθρωπίνου θελήματος μέ τό Θεῖο. Ἔτσι οἱ Ἰσραηλῖτες ἄρχισαν σιγά-σιγά νά στενοχωροῦνται γιά τή συμπόρευση αὐτή τοῦ Θεοῦ μαζί τους! Αὐτοί ἤθελαν ἕνα Θεό στά μέτρα τους. Ἕνα Θεό ρομπότ πού νά ἱκανοποιεῖ τό ἐγώ τους καί τίς ἐπιθυμίες τους, πού νά τόν μεταφέρουν, ὅπου αὐτοί θέλουν καί ὄχι νά τόν ἀκολουθοῦν ὅπου θέλει Ἐκεῖνος. Θέλουν ἕνα Θεό συμφεροντολόγο καί ὑλόφρονα, πού νά μποροῦν νά ἱκανοποιοῦν μέ τίς θυσίες τους. Γι’ αὐτό, ὅταν ἔβλεπαν τόν Μωϋσῆ νά ἀργεῖ νά ἐπιστρέψει ἀπό τό Ὄρος Σινᾶ, ὅπου εἶχε ἀνέβει νά πάρει τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί νά συνάψει τή Νέα Διαθήκη μέ τόν λαό του, ζήτησαν ἀπό τόν Ἀαρών νά τούς δημιουργήσει καινούργιους, νέους θεούς. Θεούς σύμφωνα μέ τούς θεούς τῶν ἄλλων ἐθνῶν. Φοβήθηκαν μήπως ὁ Μωϋσῆς γυρίσει καί δεσμευθοῦν ἐξ ὁλοκλήρου μέ τόν Γιαχβέ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, πού τούς ἔσωσε μέν ἀπό τήν δουλεία τῶν Αἰγυπτίων, ἀλλά τούς καλοῦσε σέ συνεχῆ ὑπακοή σέ συνεχῆ πίστη, σέ συνεχῆ σταύρωση τοῦ ἐγώ τους.

Κι ὁ λαός ὅμως, πού ἀκολουθεῖ τόν Χριστό, ἔχει τά ἴδια φρονήματα καί ἰδέες, τά ἴδια θελήματα καί ἐπιθυμίες. Θέλει τόν Χριστό, γιά νά τούς θεραπεύει, ν’ ἀνασταίνει τούς νεκρούς τους, νά διώχνει τά δαιμόνια ἀπό κοντά τους, νά τούς τρέφει καί νά ἱκανοποιεῖ τίς ποικίλες ὑλικές ἀνάγκες τους. Ὅταν ὁ Χριστός τά κάνει ὅλα αὐτά, δέν ἔχουν ἀντίρρηση νά τόν κάνουν καί βασιλέα κοσμικό (Ἰω. 6,15). Ὅταν ὅμως μιλᾶ γιά σταυρό δυσανασχετοῦν. Καί οἱ ἀνά τούς αἰῶνες μαθητές καί ἀκόλουθοι τοῦ Χριστοῦ συνεχίζουν τά ἴδια λάθη μέ τούς προπάτορές τους. Αὐτές τίς μέρες θά τρέξουμε στήν Ἐκκλησία. Θά φέρουμε λουλούδια, θά προσκυνήσουμε τόν Ἐσταυρωμένο, θά ἀκολουθήσουμε τόν ἐπιτάφιο, θά κοινωνήσουμε. Θά εἶναι ὅμως ἡ ψυχή μας ἕτοιμη νά συμπορευτεῖ πραγματικά μέ τόν Χριστό καί νά συσταυρωθεῖ; Νά πονέσει, νά χύσει αἷμα, δάκρυ, νά θάψει ὁριστικά τό ἁμαρτωλό της παρελθόν, ὅσο καί ἄν στοιχίζει αὐτό; Ὁ καθένας ἄς ἀπαντήσει προσωπικά καί ἄς ἀναλάβει τίς εὐθῦνες του. Ἡ Ἐκκλησία μας, πάντως, μᾶς προειδοποιεῖ «...συμπορευθῶμεν αὐτῷ καί συσταυρωθῶμεν...» (τροπάριο αἴνων ὄρθρου Μ. Δευτέρας) Ἀρχιμανδρίτης Μελέτιος Ἀπ. Βαδραχάνης

Αũť ϗ ϮűŲŭůϬş ŲОū ŋşŨţŢϼūŷū ηŮϼ Ųϕū ηůŵşŧϼŲťŲş КŰ űϕŪţůş ţϵūşŧ ϮűŲŭůϬş ͦũũϕūŷū Œϼ ЂūŭŪδ ŲŭųŰ ƫƿ ǈǃǂǋǍҲ/ ƫƿǈǃ ǂӂǋǃǐ ƫƿ ǈғǒƿǇ ŮŭІ űťŪşϬūţŧ κūŲůţŰ ŶťũŭϬ űδū ŲϬŰ ũţЎŨţŰ ЀŮŷŰ ŨşϬ Ųϼ ЂūŭŪş ŲϪŰ ŵЖůşŰ ŲŭųŰ ŋşŨţŲϬş ŋşŨţŢŭ ūϬş ŮůŭύůŵţŲşŧ ηŮϼ ŪϬş Ůşūδů ŵşŧş ϏũũťūŧŨϕ ũύŬť ǊґǈǍǐ ŮŭІ ţϵūşŧ Ͼ ŢŷůŧŨϼŰ ŲІŮŭŰ ŲϪŰ ũύŬţŷŰ ŪϪŨŭŰ ͮ ũύŬť ŪşŨţŢ ūϼŰ ŪşůŲųůţϴŲşŧ ϛŢť ηŮϼ ŲŭІŰ ηůŵşŧϼŲţůŭųŰ ͪũũťūţŰ Ůŭŧť ŲύŰ ŨşϬ ϮűŲŭ ůŧŨŭІŰ űųššůşŴţϴŰ Ųϼū ΑŪťůŭ ŨşϬ Ųϼū ͮůϼŢŭŲŭ Βεργίνα, Ὁ Μ. Ἀλέξανδρος σέ τοιχογραφία τάφου. Œϼ ũţŬŧũϼšŧŭ ţϵūşŧ ϐŮϬűťŰ Ϗũ ũťūŧŨϼ Œδ ŨІůŧş ϿūϼŪşŲş ŲОū ηůŵşϬŷū ŋşŨţŢϼūŷū Ѐũş ηūţŬşŧůύŲŷŰ ϏũũťūŧŨδ ͐ũύŬşūŢůŭŰ ͐ūŲϬŭŵŭŰ ͐ůŵύũşŭŰ ŔϬũŧŮŮŭŰ ŁţůţūϬŨť ŇţűűşũŭūϬŨť ŉũţŭŮδŲůş ΌũųŪŮŧδŰ Œδ űŮŭųŢşŧϼŲţůş ŲŭŮŷūІŪŧş ŲϪŰ ŵЖůşŰ ţϵūşŧ ϏũũťūŧŨδ ͑ũŧδŨŪŷū Łύ ůŭŧş ΌůţűŲϬŰ ŏύũũş Œδ ϿūϼŪşŲş ŲОū ŋşŨţŢŭūŧŨОū ŪťūОū ţϵūşŧ ϐŮϬűťŰ ϏũũťūŧŨδ ŃϴŭŰ ͐ŮţũũşϴŭŰ ͐ůŲţŪϬűŧŭŰ Αũş ũŭŧŮϼū ϏũũťūŧŨδ

ͨ šũИűűş ŮŭЀ ŪŧũŭЈū ŨşŲή Ůũţŧŭū϶ŲťŲş ŭϨ ŨήŲŭŧŨŭŧ ŲŭЈ ŨůήŲŭųŰ ŲИū őŨŭŮϦŷū ŨşϦ ŮŭЀ ϊūŲţũИŰ şЃŦşϦůţŲş ŲϏū Ϲū϶Ūşűşū oŋşŨţŢŭūŧŨϏ{ ţϯūşŧ ϋūş űũşŠŧŨ϶ ϩŢϦŷŪş Ūχ Ų϶űŭ űŲţūŭЀŰ ŢţűŪŭЀŰ Ůů϶Ű ŲϏ ŃůŵūţšűũŪϗ ŨşϦ ŲϏ œťűŢũŪϗ ДűŲţ űЀŪŴŷūş Ūχ ŲϦŰ αůŵχŰ ŲϤŰ šũŷűűŧŨϤŰ ϊŮŧűŲϏŪťŰ Ţχū ŪŮŭůţϮ ūή ϹūŭŪşűŲţϮ šũАűűş şЃŲŭŲţũϏŰ ϺŮŷŰ ŭϨ ŢЀŭ ŮůŭťšŭЀŪţūţŰ łŧή ŪυŰ ūŭŪϦŤŷ ŨşϦ šŧή ŨήŦţ αūŲŧŨţŧŪţūŧŨ϶ ŨůŧŲϏ Ų϶ Ůŧ϶ αűŨşūŢήũŧűŲŭ ŮůŭűŴųχ űŲţůŭ ŨşϦ ŮũťűŧχűŲţůŭ Ůů϶Ű ŲϏū αũϏŦţŧş ϼūŭŪş ţϯūşŧ Ų϶ oœūšŢũŪϾ ϱŤϮŹŬš ŲŭЈ ŨůήŲŭųŰ ŲИū őŨŭŮϦŷū{ 8

΍ ͮůϼŢŭŲŭŰ ŢŧťšţϴŲşŧ ΍ ͮůϼŢŭŲŭŰ ŲŭūϬŤţŧ ŨşŲťšŭůťŪşŲŧŨδ ЀŲŧ ŭϮ ŋşŨţ ŢϼūţŰ ţϵūşŧ ϏũũťūŧŨϼ ϓŦūŭŰ ŮŭІ ŨşŲŭŧŨŭЎűţ ŮůО Ųş űŲϕū Ůţůŧŭŵϕ ŲϪŰ ΐűűşŰ ŨşϬ ŲŭЎ ΌũІŪŮŭų űŲϕū ΀űŲŧşŧЖŲŧŢş ŨşϬ ЊűŲţůş ŢŧЖŵŲťŨţ ηŮϼ ŲŭІŰ ŉşŢŪţϬŭųŰ ŨşϬ ϐšŨşŲşűŲδŦťŨţ űŲϕū ŏϬūŢŭ Ūύ Ųϼ ЂūŭŪş ŋşŨţŢūϼū ΍ ŋţšδŠşŤŭŰ űŲůşŲťŲϼŰ ŲŭЎ ŃşůţϬŭų ϓűŲţŧũţ űŲůşŲŧŷŲŧŨŭІŰ ϐŨũţŨŲŭІŰ űŲϼū ͐ŪІūŲş ŲϪŰ ŋşŨţŢŭūϬşŰ ūδ ŤťŲϕűŭųū ošϪū ŨşϬ ЊŢŷů{ ŋţŲδ Ųϼ ŢţϴŮūŭ ŭϮ ŏύůűţŰ ŤϕŲťűşū ŨşŲδ Ųδ ϓŦŧŪδ ŲŭųŰ ŲϬŰ šųūşϴŨţŰ ŲŭЎ ŮşũşŲŧŭЎ ΍ ͐ŪІūŲşŰ ηūşšŨşűŪύūŭŰ Ũδũţűţ ŲϬŰ šųūşϴŨţŰ ŮŭІ ŨδŦŧűşū ηŮύūşūŲŧ űŲŭІŰ ŏύůűţŰ ŨşϬ şЉŲŭϬ ŪţŦųűŪύūŭŧ ŲϬŰ Ũδũţűşū ŢϬŮũş ŲŭųŰ ΍ šŧϼŰ ŲŭЎ ͐ŪІūŲş ͐ũύŬşūŢůŭŰ ŀĵ ŮŭũІ ūύŭŰ ηšşūşŨŲŧűŪύūŭŰ ϓűŲţŧũţ Ųϼū ŮşŲύůş Ųŭų ūδ ŬţŨŭųůşűŲţϴ ŉşϬ ţϵŮţ űŲŭІŰ ŏύůűţŰ ЀŲŧ ŭϮ šųūşϴŨţŰ Ŧδ ũţϬŶŭųū ũϬšŭ ūδ ũŭųűŲŭЎū ΑŲşū šІůŧűşū ϝűşū ūύŭŧ ūŲųŪύūŭŧ šųūşŧŨţϴş Ūύ ŪşŵşϬůŧş ΍ ͐ũύŬşūŢůŭŰ ţϵŮţ űŵţŲŧŨδ Ūύ Ųϕ ŴŧũŭŬţūϬş o ūδ ηūşŴύůţŲţ űŲϼū Šşűŧũŧδ űşŰ ЀŲŧ җǋƿǐ аǉǉǅǋƿǐ/ ǀƿǑǇǉǇѺǐ ǒҰǐ ƫƿǈǃǂǍǋҲƿǐ űϋŰ ŮţůŧŮŭŧϕŦťŨţ Иůşϴş űŲϼ Ųůş ŮύŤŧ ŨşϬ űŲϕū ŨŭϬŲť{ ΍ ͐ũύŬşūŢůŭŰ űŨύŮşűţ Ųϼū ŦδūşŲϼ ŲŭųŰ Ūύ ϓŬųŮūŭ ŲůϼŮŭ ŒţůŶŧŵϼůť ń Αűŭŧ ŨşŲδšŭūŲşŧ ηŮϼ Ųϼū ŏύůŢŧŨŨş ţϵūşŧ ͪũũťūţŰ ЀŮŷŰ ũύūţ ŭϮ ϲŢŧŭŧ ŨşϬ Ųϼ Ŭύůŷ ŨşϬ ϐšЖ ͮůϼŢŭŲŭŰ Ũşũδ Œϼ ϛŬţůşū ŨşϬ ŭϮ ϿůšşūŷŲύŰ ŲОū ΌũųŪŮŧşŨОū ηšЖūŷū ΑŲşū Ͼ ͐ũύŬşūŢůŭŰ ŀĵ Ů ŕ ŮϪšţ űŲϕū ΌũųŪŮϬş šŧδ ŲŭІŰ ηšОūţŰ ηŮύŢţŧŬţ ЀŲŧ ţϵūşŧ ͪũũťū űŲϕū ŨşŲşšŷšϕĸ űųŪŪţŲţϴŵţ űŲϼū ŢůϼŪŭ ŲŭЎ ϏūϼŰ űŲşŢϬŭų Ū ŨşϬ Ųţů ŪδŲŧűţ ŲşųŲϼŵůŭūş Ūύ Ųϼū ŮůОŲŭ ΍ ϮűŲŭůŧŨϼŰ ŏŭũІŠŧŭŰ ϓšůşŴţ ŎϮ ŋşŨţŢϼūţŰ o ŢŧşšŷūŧŤϼŪţūŭŧ ŮůϼŰ ŲŭІŰ ŠşůŠδůŭųŰ ЈŮύů ŲϪŰ ŲОū ͦũũϕūŷū ηűŴşũţϬşŰ{ őŲϕū ηůŵϕ ИŰ ϿŮŧűŦŭŴųũşŨϕ ŲОū κũũŷū ͦũũϕūŷū űŲϕ ŁşũŨşūŧŨϕ Ůŭũύ Ūťűşū ŮδūŲş ŨşϬ ηŮЖŦťűşū ŲŭІŰ ŇůşŨŭŸũũųůŧŭІŰ ͐ůšϼŲţůş ИŰ ηůŵťšŭϬ ŲОū ͦũũϕūŷū Ţŧύũųűşū Ųϼū Ůşũşŧϼ ηŢųűЖŮťŲŭ ϐŵŦůϼ ŲŭЎ ϏũũťūŧŨŭЎ ϓŦūŭųŰ ŲŭІŰ ŏύůűţŰ ŨşϬ ϐŮύŠşũşū Ųϼū ϏũũťūŧŨϼ ŮŭũŧŲŧűŪϼ ŨşϬ Ųϕū ϏũũťūŧŨϕ šũЖű űş űŲϬŰ ŵОůţŰ ŲϪŰ ͐ūşŲŭũϪŰ 9

œŧŬťũИųťũŲ ιŰϾ ϓŭš ŴšŮϮŤũ ųŴϗŭ ņЋűИŰŧ ŴůА ŎŴůųŴůţũϏŢųŪũ ŎϮ łδũũŭŧ ŢŧşŨϕůųŬşū o2OHKXZ© ©MGROZ© LXG ZKXTOZ© { ŒϬ űťŪşϬūţŧ oROHKXZ©{! ͥũţųŦţůϬş ŏŭŧδ ϐũţųŦţůϬş ЀŪŷŰ! ͮ ϐũţųŦţůϬş ūδ ŨδūţŧŰ Ѐ Ųŧ ŦύũţŧŰ Ųδ ŮδūŲş űŲϼ ŮũşϬűŧŭ ŲŭЎ ūϼŪŭų ŠύŠşŧş ϗ ϐũţųŦţůϬş ŮŭІ ţϵūşŧ ϲŢŧş šŧδ ЀũŭųŰ! ΞűŲϼűŭ ŮϼŲţ ϓŵţŧŰ Ųϕ ŢųūşŲϼŲťŲş ūδ ŨδūţŧŰ Ѐ Ųŧ ŦύũţŧŰ! ΑŲşū Ţŧ şŦύŲţŧŰ ϏŨşŲŭŪŪІůŧş ŉşϬ ŮůŭűŴύůţŧ ϗ ϐũţųŦţůϬş űύ ЀũŭųŰ ϏŨşŲŭŪŪІůŧş! ΐŵŧ ŴųűŧŨδ ŒϬ ţϵūşŧ Ͼ κūŦůŷŮŭŰ ŵŷůϬŰ ϏŨşŲŭŪŪІůŧş! ΍ κūŦůŷŮŭŰ ũŭŧŮϼū ŵŷůϬŰ ϏŨşŲŭŪŪІůŧş Ţύū ţϵūşŧ ϐŨţϴūŭŰ ŮŭІ ŪŮŭůţϴ ūδ Ũδūţŧ Ѐ Ųŧ Ŧύũţŧ ηũũδ ϐŨţϴūŭŰ Ūύ Ųϼū ϾŮŭϴŭ Ũδūŭųū Ѐ Ųŧ Ŧύũŭųū ͥůŵϼŪşűŲţ ŲЖůş űŲϕ ŢţІŲţůť ũύŬť ŲϪŰ ŢŧşŨϕůųŬťŰ ǣ o©MGROZ©{ ŋţŲδ Ųϕū ϐũţųŦţůϬş ũŭŧŮϼū ϓŵŭųŪţ Ųϕū ϯűϼŲťŲş ŨşϬ ŪδũŧűŲş ϯűϼŲťŲş ŪŮůŭűŲδ űŲϼ ūϼŪŭ ŋϼūŭ ϑūş űŵϼũŧŭ Ŧδ Ũδūŷ ϐŢОĸ Ūύ Ųϕ Ūŭů Ŵϕ ŮŭІ ϐŴşůŪϼŤţŲşŧ űϕŪţůş Ͼ ŨδŦţ łδũũŭŰ ŪŮŭůţϴ ŨşϬ ŮůύŮţŧ ūδ Ųϕ Ŧţŷůϕűţŧ ŮůŭűŷŮŧŨϕ ŮůŭűŠŭũϕ ŔŲδűşŪţ űŲϼ ŲţũţųŲşϴŭ ŪύůŭŰ ŲϪŰ ŢŧşŨϕůųŬťŰ ǣ űŲϕū ηŢţũŴŭűІūť Ųϼ Ůŧϼ ηűŲţϴŭ κůŦůŭ ŲŭЎ šşũũŧŨŭЎ őųūŲδšŪşŲŭŰ ŨşϬ ϿŴţϬũŭųŪţ ūδ ϾŪŭũŭšϕűŭųŪţ ϗ ŪţšşũІŲţůť ϐŪŪŭūϕ ŲϪŰ ŃІűťŰ ΍ ŢųŲŧŨϼŰ κūŦůŷŮŭŰ Ūŧũδţŧ šŧδ ηŢţũŴŭűІūť ŨşϬ Ţύū ηūŲŧũşŪŠδūţŲşŧ ЀŲŧ Ţύū ЈŮδůŵţŧ ŲůϼŮŭŰ ūδ Ųϕū ηŮŭŨŲϕűţŧ ϐŮţŧŢϕ ηŮϼ Ųϕ ŢųŲŧŨϕ ŴІűť ЀŮŷŰ ηŮŭŢţϬŵŲťŨţ ηŮŭųűŧδŤţŧ ŨşϬ şЉŲϕ ŮŭІ Ũųůŧşůŵţϴ ţϵūşŧ ϗ ŮůŭűŷŮŧŨϕ ηůŵϕ ŲŭЎ ηŲϼŪŭų ŨşϬ ϗ ŮůŭűŮδŦţŧş űųūŲϕůťűťŰ ŨşϬ ϮŨşūŭŮŭϬťűťŰ ŲŭЎ ńłŗ łŧδ ūδ ϏŢůşŧŷŦţϴ ϗ ηŢţũŴŭűІūť ŮůύŮţŧ ϗ ŮůŭűŷŮŧŨϼŲťŲş ūδ ŨşŲşŦύűţŧ Ųϼū ϏşųŲϼ ŲťŰ ϐŬ ϾũŭŨũϕůŭų űŲϕ ŢŧδŦţűť ŲŭЎ ŨŭŧūŷūŧŨŭЎ űųūϼũŭų ŨşϬ ūδ ŦųűŧşűŲţϴ κūţų Ѐůŷū šŧδ Ųϼ Ũŭŧūϼ Ũşũϼ ηūţŬşůŲϕŲŷŰ ŨşϬ Ůύůşū ŲϪŰ ŢŧţŨŢϬŨťűťŰ ŲОū ŮůŭűŷŮŧŨОū ŲťŰ ŢŧŨşŧŷŪδŲŷū ŀЉŲδ Ųδ ηūŦůЖŮŧūş šūŷůϬűŪşŲş ЀŪŷŰ ţϵūşŧ

* Ἐλευθερία, ἰσότητα, ἀδελφοσύνη. 10

Ŭύūş šŧδ Ųϕū ŮŭũŧŲŧűŪύ ūť ŨŭŧūŷūϬş ŲϪŰ ŃІűťŰ Ųδ Ūύũť ŲťŰ ηŮşŧŲŭЎū ϐŮŧŲşŨŲŧŨδ Ųδ ηŲŭŪŧŨδ ŢŧŨşŧЖŪşŲδ ŲŭųŰ ŨşϬ ϐŮŧŦųŪŭЎū Ųϕū ηŲŭŪŧŨϕ ŲŭųŰ ЈŮϼűŲşűť ИŰ Ŭţ ŵŷůŧűŲύŰ ŪŭūδŢţŰ ŲŭЎ ŨŭŧūŷūŧŨŭЎ űųūϼũŭų Œϼ ūδ ŦųűŧδűţŧŰ Ųϕ Ťŷϕ űŭų ŮťšşϬūŭūŲşŰ űŲϼ űŲşųůϼ ŨşϬ űŲϕū Ůųůδ ИŰ ϐŦţũŭūŲŧŨϕ ŮůŭűŴŭůδ űŲϼ ЂūŭŪş ŲŭЎ ŨŭŧūŭЎ ϿŴύũŭųŰ ţϵūşŧ ŮůδŬť ŮŭІ ŪŮŭůţϴ ūδ űųūŲţũţűŲţϴ Ūϼūŭ Ūύűş ηŮϼ űųūţŧŢťŲύŰ ηŮŭŴδűţŧŰ ŮŭІ ţϵūşŧ űύ Ŧύűť ūδ ŮůşšŪşŲŭŮŭŧϕűţŧ κŲŭŪŭ Ųϼ ϾŮŭϴŭ ŠůϬűŨţŲşŧ űύ ηūЖŲţůş ϐŮϬŮţŢş ϐŬύũŧŬťŰ łŧδ ūδ ЈŮδůŬţŧ ηŢţũŴŧŨϕ ηůŵϕ ηšδŮťŰ ηūδŪţűδ ŪşŰ ηŮşůşϬŲťŲť ŮůŭŹ ŮϼŦţűť ţϵūşŧ ϗ ηšδŮť Ōδ ηšşŮϋŪţ ũŭŧŮϼū Ųϼ ϓūűŲŧŨŲŭ ūδ ŪϋŰ ЙŦţϴ ŮůϼŰ Ųδ ϯŢşūŧŨδ ŲϪŰ ηŢţũŴŭűІūťŰ ŲϪŰ ŨŭŧūϼŲťŲşŰ ŨşϬ ŲϪŰ ϾŪϼūŭŧşŰ ŨşϬ şЉŲϕ ϗ ϑũŬť ūδ ЈŴϬűŲşŲşŧ ŮşůǨ Ѐũş Ųδ Ţţŧūδ ŲŭЎ ϓŦūŭųŰ Ųϕ ŠδůŠşůť ŠşūşųűϼŲťŲş ŨşϬ Ųϕū ηŪŭůŴŷűŧδ ŮŭІ ţϵūşŧ ůŧŤŷŪύūţŰ ŠşŦŧδ űŲϕū ЊŮşůŬϕ ŪşŰ ūδ ηšşŮϋŪţ Ůşůδ Ųϕū ЈŮŭŢŭІũŷűť ŨşϬ Ųϕū ŨşŲşŮϬţűť şϯЖūŷū Ůşůδ ŲϬŰ ŬύūţŰ ϐŮŧŢůŭŪύŰ ŨşϬ Ųϕ űŨũťůϼŲťŲş ŏůŭűŮşŦţϴ ũŭŧŮϼū ūδ ŢťŪŧŭųůšϕűţŧ ϐŨ ŲŭЎ ŪťŢţūϼŰ ŨδŮŭŧş ηŢţũŴŧŨϕ Ũŭŧ ūϼŲťŲş ŨşϬ ūδ Ųϕ ŦţŪţũŧЖűţŧ Ůδūŷ űŲδ ϯŢşūŧŨδ ŲϪŰ ηšδŮťŰ ŨşϬ ŲϪŰ ϾŪϼūŭŧşŰ ηũũδ ŮОŰ ūδ ŴŲŧδŬţŧŰ ůşšŨŭІ ηŮϼ ũşšϼ ЀŲşū űŭЎ ũţϬŮţŧ Ͼ ũşšϼŰ! ΑŲşū Ţťũş Ţϕ ũţϬŮţŧ ϗ ϮŨşūϼŲťŲş ŲϪŰ ηūŦůЖŮŧūťŰ ŴІűťŰ ūδ ηšşŮϋ Ųϼū ŮũťűϬŭū ŲťŰ ИŰ ηŢţũŴϼ

δ ί λ ε πθερμά τ ο ν την a ~ y N ` G } Ευχαριστούμε ζωγράφο κα Μάρθα Καπετανάκου e - Ξυνοπούλου για τις εικόνες της που διαμορφώνουν και Ċ } ~ ` a{ F z~ [ ` ~ K ` ax~ Ð ~z~ προσφέρουν αισθητική ποιότητα στο δίλεπτον Ð y K~ ~ y e 11

ۗ ǋİǄƾǊǆ ‫ۂ‬ȺƿĲİǈǎǐ ƔƲƿƵƪ ɚ ƲƬƮƢƱƶ ɷ ƨƦƟƮƪ ɢ ƠƵƨƬƱƳ Ƶ̈Ƴ ƴƾƦƸƲƱƯƪƳ Ǝƶ ƲƬƤƭ̈Ƴ ɿƴƵƱƲƢƤƳ ɚƯƤƵƲƠƸƱ ƨ ƴƵƟ ƲƽƴƷƤƵƤ ƦƨƦƱƯƽƵƤ ƭƤƢ ƴƶ ƨƲƤƢƯƱ ƨ ƿƳ ɢƭƨƢƯƪ ɯ ƠƲƤ ƧƠ ƴƶ ƥƱƮƢƩƨƬ ƵƢ ƱƵƨ ɖƮƮƱ ƤƲƟ ƵơƯ ɒ ƽƷƤƴƢ ƤƳ ƯƟ ƴƵƲƤƷƱ̥ ƨ ƴƵƽƯ ɣƤƶƵƽ ƤƳ ƭƤƢ ƯƟ ƴƶƯƨƬƧƪƵƱ ƱƬơƴƱƶ ƨ ƵơƯ ɒ ƱƴƵƱƮơ ƤƳ ¨Ơ ƴƶ ƥƱƮƢƩƨƬ ƵƢ ƱƵƨ ɖƮƮƱ ƤƲƟ Ƶơ ƴƶ ƦƭƠƯ ƵƲƺƴƬ ƵƱ̥ Ưƨƾ ƤƵƱƳ ƵƱ̥ Ƶƽ Ʊƶ ƤƳ ƴƠ ƲƱƴƺ ƬƭƽƵƪƵƨƳ Ơ ƨʞƭƲƤƵƪ ƨƴƱƦƨƬƤƭơ Ưƨƶ ƤƵƬƭƽƵƪƵƤ Ʊƾ ƨƵƠƥƤƮƤƯ Ƶƽ Ưƨ̥ Ƥ ɢƭƨ̖ƯƱ ²Ƶơ ƩƺƯƵƤƯơ ƨƲƬƱƶƴƢƤ ƵƱ̥ ƦƠƯƱƶƳ ƤƳ² ƴƠ ƦƨƦƱƯƽƵƤ Ʊƾ ƵƟ ƩơƴƤ ƨ ƵƽƴƱ ɦƯƵƱƯƤ ƤʚƵƟ ƵƟ ƸƲƽƯƬƤ ƦƬƤƵƢ ƥƮƠ Ƥ ƨ ƵƽƯ Ǝƶ ƲƬƤƭƽ ƮƤƽ ƯƟ ƥƤƧƢƩƪ ƲƽƳ ƵƟ ɢƫƯƬƭƟ ƨ Ʋƺ ƠƯƤ ƵƱƶ ƦƬƤƵƢ ƥƮƠ Ƥ ƨ ƴ· ƤʚƵƟ ƿƳ Ƶƽ ƮơƲƺ Ƥ ƵƱ̥ ƸƲƽƯƱƶ ƨʄƸƨ ɦƮƫƨƬ ƘƟ ƟƯƵƤ ƦƬƟ ƵơƯ ƵƬ ơ ɴƵƤƯ ɯ ɒ ƟƯƵƪƴƬƳ Ʊƾ Ƨƽƫƪƭƨ ɒ ƽ ɧƯƤ ƮƤƽ Ʊƾ ɖƭƱƶƨ ɢ ƬƵƤƭƵƬƭơ Ƶơ ƷƺƯơ Ƶ̈Ƴ ɿƴƵƱƲƢƤƳ ƵƱƶ ƯƟ ƵƽƯ ƭƤƮ̈ ƯƟ ɢƭƵƨƮƠƴƪ Ƶƽ ƸƲƠƱƳ ƵƱƶ ƲƽƳ Ƶơ ƤƲƟƧƱƴƬ ƲƽƳ Ƶơ ƧƽưƤ ƵƱ̥ ƤƲƨƮƫƽƯƵƱƳ Ơ Ƶƽ Ʒ̲Ƴ Ƶ̈Ƴ ƮƬƵƽƵƪƵƱƳ ƵƱ̥ ɮƫƬƭƱ̥ ƤƲƤƧƨƢƦ ƤƵƱƳ ƭƤƢ Ơ Ƶơ ƶƫƬƭơ ɓ ƮƽƵƪƵƤ ƵƱ̥ ƲƤƦ ƤƵƬƭƱƾ ɒƦƺƯƬƴƵ̈ ƈƬƤƵƢ ƧƠƯ ƨʄƯƤƬ ɒ ƟƯƵƪƴƬ Ʊƾ ƧƢƯƨƵƤƬ ƽƯƱ Ơ Ƶơ ƴƭƠƹƬ ƭƤƢ Ơ Ƶơ ƭƲƢƴƬ ƤƳ ɒƮƮƟ ˹Ƴ ɦƲƸƨƵƤƬ ɒ ƽ ƵƟ ƥƟƫƪ Ƶ̲Ư ƤɾƿƯƺƯ ƴƟƯ ƷƺƯơ Ƶ̲Ư ƤƵƠƲƺƯ ƤƳ ƴƟƯ ɢ ƬƵƤƦơ Ƶ̈Ƴ ɿƴƵƱƲƢƤƳ ƤƳ Ƙ̈Ƴ ɿƴƵƱƲƢƤƳ ƤƳ Ʊƾ ˹Ƴ ɢ ƬƥƟƮƮƨƬ ƵƢƳ ƨƦƤƮƾƵƨƲƨƳ ʛ ƱƸƲƨƿƴƨƬƳ ɷ ƲƱƟƴ ƬƴƬƳ Ƶ̈Ƴ ɨƮƨƶƫƨƲƢƤƳ ƤƳ ɯ ƢƤ ɯ ƫƶƴƢƤ ƭƤƢ ʏ ƫƟƯƤƵƱƳ ɒƭƽ ƪ ƧƬƟ ƵơƯ ƤƵƲƢƧƤ ɯ ɖƮƮƪ ƗƭƮƪƲƠƳ ƨʄƯƤƬ Ʊɿ ƠƲƨƳ Ʊƾ ƨƲƯƱ̥ ƨ ƔƱƮƮƟ ƵƟ ƴ ƢƵƬƤ Ʊƾ ƭƟ ƱƬƱƳ ƮƨƢ ƨƬ ƦƬƤƵƢ ƫƶƴƬƟƴƵƪƭƨ ƦƬƟ ƯƟ ƭƤƲ ƱƷƱƲơƴƪ ʏ ɒƦ̲ƯƤƳ ƔƱƮƮƠƳ Ʊɿ ƟƯƨƳ Ʊƾ ƧƠƯ ɦƸƱƶƯ ƵƟ ƤƬƧƬƟ ƵƱƶƳ ƭƱƯƵƟ ƵƱƶƳ ƦƬƤƵƢ ɢƭƨ̖ƯƤ ƥƲƢƴƭƱƯƵƤƬ Ƣƴƺ ɒ ƽ ƵƱƾƳ ƹƪƮƱƾƳ ƵƱƢƸƱƶƳ Ƶ̈Ƴ ƷƶƮƤƭ̈Ƴ ƔƱƮƮƠƳ Ʊɿ ƨƲƬ ƵƿƴƨƬƳ Ʊƾ ɦƧƨƬưƨ Ƶơ ƥƤƲƥƤƲƽƵƪƵƟ ƵƪƳ ɯ ƵƶƲƤƯƯƢƤ Ƶ̲Ư ɖƦƱƯƺƯ ƷƢƮƺƯ Ƶ̈Ƴ ɩƮƮƟƧƱƳ Ʊƾ ƵơƯ ɒ ƱƫƠƺƯƤƯ ƽƯƱƯ ʓƵƤƯ ƵơƯ ƨʄƸƤƯ ɒƯƟƦƭƪƯ ƐƨƦƟƮƪ ɯ ƨ̖ƲƤ ƤƳ ƦƬƟ ƵƱƾƳ ƧƶƯƟƴƵƨƳ ƤƳ ƱƮƮƟ ƵƟ Ƥƫơ ƤƵƤ ƱƮƮƟ ƵƟ ƧƨƢƦ ƤƵƤ ɒƸƤƲƬƴƵƢƤƳ ƲƽƳ Ƶƽ ɨƫƯƱƳ ƤƳ ƱƮƮƠƳ Ʊɿ ɒ ƱƧƨƢưƨƬƳ ɒ ƥƮƾƯƴƨƺƳ ƵƱ̥ ƧƬƨƫƯƱ̥Ƴ ƷƬƮƱƵƢ Ʊƶ ɒƮƮƟ ƨƦƟƮƪ ƭƤƢ ɯ ɒƯƵƱƸơ ƤƳ ƯƟ ƴƶƯƨƸƢƴƱƶ ƨ ƵơƯ ɢƫƯƬƭơ ƤƳ ƤƲƟƧƱƴƪ ƐƨƦƤƮƽ ƯƱƪ ɯ ɒ ƽƷƤƴƢ ƤƳ ɲ ƩơƴƱƶ ƨ ɢƮƨƾƫƨƲƱƬ ɲ ƯƟ ƨƫƟƯƱƶ ƨ ƈƬƤƵƢ ƧƠ ƱƲƱ̥ ƨ ƯƟ ƭƟƯƱƶ ƨ ɒƮƮƱƬ̲Ƴ ¨ƠƯ ƨʄƯƤƬ ɢƮƨƾƫƨƲƱƬ ƴƵơƯ ɢƭƮƱƦơ Ƶ̲Ư ƧƲƽ ƺƯ ƵƱƶƳ ƮƤƱƢ Ơ ɿƴƵƱƲƬƭơ ɢ ƠƵƨƬƱ ƴƟƯ Ƶơ ƧƬƭơ ƤƳ ɷ ƪ ɚ ƲƬƮƢƱƶ ƵƱ̥ ɯ ƠƲƤ Ʊƾ Ƨƪ ƬƱƾƲƦƪƴƨ Ƶƽ ƫƤ̥ Ƥ Ƶ̈Ƴ Ǝƶ ƲƬƤƭ̈Ƴ ɢ Ʊ ƱƬƢƤƳ ˹Ƴ ʛ ƤƦƱƲƨƾƨƬ ƵơƯ ƱƲƨƢƤ ƔƨƲơƷƤƯƱƬ ƴƨ ƯƶƯƽ ƤƴƵƨ ƦƬ· ƤʚƵơƯ ƔƬƴƵƱƢ ƴƵƽ Ưƨ̥ Ƥ Ʊƾ ƵơƯ ɢƧƪ ƬƱƾƲƦƪƴƨ ƧƠƯ ʛ ƱƴƵƠƮƮƱƶ ƨ Ƶơ ƴƪ ƤƢƤ Ƶ̈Ƴ ɒƯƵƬƴƵƟƴƨƺƳ ƦƬƟ Ư· ɒƯƵƬƭƲƾƴƱƶ ƨ Ƶơ ƠƲƤ Ʊƾ ƭƾƲƬƱƬ ƴƵƽƯ ƱʄƭƱ ƤƳ ƫƟ ƹƟƮƮƱƶ ƨ ƵƟ ɒƯƤƴƵƟƴƬ Ƥ

Ǆýąñþ Āûɣ íǇɮùûþ ° ©®± °©®± Ú³Ɨ¬ Ä¯» ³ ¤¼© Þ¯¤²¤ « ¶»«¤¬®± ³ «¤² ¬´ ©³ ³ŵ± « ¶»«¤¬®± ²³ ¬ ¯¤°¨®¶ ¨¬ Ċ°®± © ¬³ ²³ ¬ Č°¼¶®´ ¨ ªª®´°®± ¤³° ©¦± Ú³Ɨ¬ Ä¯» ³» ¨¥®© °¯ ²® ©®³½§¦©¤ Ä¯» ³®¼± Ð¢¢ª®´± Ô¬Ɨ æ³ ¬ Ô¯¨©¤µ ªŵ± ę± ²¦« ¨®µ»°®± ¯ °¤ ª ²¤¸± £¨ « °³´° ±

Παιδιά τῆς Κύπρου! στά μαγιάτικα χαράματα τόν ἥλιο ἐβάψατε μέ τό πυρρό σας αἷμα καί τόν ἀνάψατε ἀπ’ τή φλόγα τῆς καρδιᾶς. Γι’ αὐτό τή μέρα ἐκείνη ὁ ἥλιος πού μᾶς φώτισε δέν ἤτανε χρυσός, μά κατακόκκινος. – Ἔτσι εἶν’ ὁ ἥλιος πάντα τῆς Ἐλευτεριᾶς. Ματθ. Γ. Μουντές

ȅÃÂÈ ½¸ÄÀȿ ¶¾È½ɰ ÇÂɺÅ ·¼ʒ½Ç¸Å ÇÂÈ ɲ ɍÄÌÅ ɽÁ¸ÀÇɠÂÈ

¸¶Ȩ¾º ¤Ɂ¿ÃÇº ȨÍ ÂÅ ɠ´ ɲ¿Ȩ·´ Ȯ¶¶¾ÌÀ ȫÁ¼Ì¿´Ç¼½ʒÀ ÃÂɺ ¶ÀʊÄ¼¹´À Ƀ¾¾ºÀ¼½Ȩ ɄÃ¼Æ½ɁÃÇÂÀÇ´¼ Çɰ ¿ÂÀ´ ÆÇɉÄ¼ Ȩ»ÂÀÇ´¼ ÆÇɰ ÆÈ ÀÂ·¼½ɰ ½´ɠ ÃÄÂÆÃ´»ÂʂÀ ɶÊ¼ ´ɽÆÇºÄȨ ȫ¾¾Ȩ ¿Ɂ ȫ»ʒ¸Å ·ɞ»¸À µÂ¾¼·ÂÆ½Â ÃɉÆ¸¼Å ÀȨ ɄÁ´½Ä¼µʊÆÂÈÀ ȮÀ ɲ ɽÁ¸ÀÇɠÂÈ ɑÇ´À ÆÇɉÀ Ã¸Ä¼ÂÊɉ ɏ ȮÀ ¸ɩÊ¸ Ã¸ÄȨ Æ¸¼ ȫÃɰ Çɰ ¿ÂÀ´ÆÇɉÄ¼ Ἱερά Μονή Μαχαιρᾶ, Κύπρος. ´¹ɠ ÇÂÈÅ µÄɠÆ½¸Ç´¼ ɲ ɋ¶Âɺ¿¸ÀÂÅ ɣÄºÀ´ɨÂÅ ȁ ɽÁ¸ÀÇɠÂÈ ¿¸Ç´¿É¼¸Æ¿ɁÀÂÅ ÆɁ ¿ÂÀ´Êɰ ½´ɠ ¿Ɂ ·ÈÆ½Â¾ɠ´ ÆÇɰ µȨ·¼Æ¿´ ¾ɰ¶ʞ Ʉ¶Ê¸¼ÄɉÆ¸ÌÅ ¿Ã´ɠÀ¸¼ ÆÇɰ ÆÈÀÂ·¼½ɰ ½´ɠ ½Ä´ÇʊÀÇ´Å ÇɰÀ ȫÆº¿ɁÀ¼Â ·ɠÆ½Â ½¸ÄÀȿ ¶¾È½ɰ ½´ɠ ½ÂÈ¿´ÀÇ´Äɠ´ ÇÂɺÅ ȫÁ¼Ì¿´Ç¼½ÂɺÅ ¦Ɂ ½ȨÃÂ¼´ ÆÇ¼¶¿ɉ Âɢ ǈ¶¶¾Â¼ ¹ºÇÂʂÀ ȫÃɰ ÇɰÀ ɋ¶Âɺ¿¸ÀÂ ÀȨ ÇÂɺÅ ÉɁÄ¸¼ ÀȨ ·ÂʂÀ ÇɠÅ ÉÌÇÂ¶Ä´Éɠ¸Å ɴ¾ÌÀ ÇʒÀ ¿ÂÀ´ÊʒÀ ¶´ɠÀ¸¼ ɲ ɣÄºÀ´ɨÂÅ ¶¼Ȩ ÀȨ ÆÈ¶½¸ÀÇÄʊÆ¸¼ ÇɠÅ ÉÌÇÂ¶Ä´Éɠ¸Å ½´ɠ ɲ ɽÁ¸ÀÇɠÂÈ ¿ɁÀ¸¼ ¿ɰÀÂÅ ÒÇ´Ã¸¼ ÀɰÅ ½´ɠ ȫÃɰ½ÂÆ¿ÂÅ ¿ÂÀ´ÊɰÅÒ ¿Ɂ ÇÂɺÅ ɄÃ¼Æ½ɁÃÇ¸Å §ɰÇ¸ ɲ ɄÃ¼½¸É´¾ɞÅ Ç´¶¿´ÇȨÄÊºÅ ÇÂ¾¿ȿ ÇɉÀ ÃÄɰÇ´Æº Ò Ȩ ÆÂʂ ·ʊÆÂÈ¿¸ ÊÄɉ¿´Ç´ »Ȩ ÆɁ ÆÇ¸ɠ¾ÂÈ¿¸ ÆÇɉÀ Ǆ¶¶¾ɠ´ ÀȨ ÆÃÂÈ ·ȨÆ¸¼Å ¸Â¾Â¶ɠ´ Ȩ ɇÊ¸¼Å ɴ Ç¼ »Ɂ¾¸¼Å Ɂ¾ÂÈ¿¸ ¿ɰÀÂ ÀȨ ¿ȿÅ ¸ɣ·ÂÃÂ¼ɉÆ¸¼Å ɴÇ´À »Ȩ ɇÄ»¸¼ ɲ ɽÁ¸ÀÇɠÂÈ ÆÇɰ ¿ÂÀ´ÆÇɉÄ¼ ¶¼Ȩ ÀȨ ɇÄ»ÂÈ¿¸ ÀȨ ÇɰÀ ÆÈ¾ ¾ȨµÂÈ¿¸ ȁ ½´¾ɰ¶ºÄÂÅ ɲ Ã´ÇɉÄ ªÄɺÆ´À»ÂÅ ½ȨÀ¸¼ ɴÇ¼ Ʉ½Ã¾ɉÆÆ¸Ç´¼ ɴÇ¼ ÉÂµȿÇ´¼ ÇȨÊ´ ȫ¾¾Ȩ ½´ɠ ·ɁÀ ȫÃÂÄÄɠÃÇ¸¼ ÇɉÀ ÃÄɰÇ´Æɉ ÇÂÈÅ 14

Ò ¡´ɠ À´ɠ »Ȩ ÆȿÅ ¸ɣ·ÂÃÂ¼ɉÆÌ ȫ¾¾Ȩ ÃÄɁÃ¸¼ ÀȨ ¿Ɂ ÃÄÂÉÈ¾ȨÁ¸Ç¸ ÃÄÂÉɁÄ¸¼ ¿Ɂ ·ɁÂÅ §Âʂ ·ɠÀÂÈÀ ¿Ɂ ÇÄɰÃÂ ¶Ä´¿¿ɁÀÂ Æ× ɅÀ´ Ê´ÄÇȨ½¼ ÇɰÀ ȫÄ¼»¿ɰ Çº¾¸Éʊ ÀÂÈ ɴÃÂÈ ÃÄɁÃ¸¼ ÀȨ ¸ɣ·ÂÃÂ¼ɉÆ¸¼ ½´ɠ É¸ɺ¶ÂÈÀ ¿Ɂ Ȯ½Ä´ ɢ½´ÀÂÃÂɠºÆº ɴÇ¼ ɄÁ´ÆÉȨ¾¼Æ´À ɅÀ´ ½´¾ɰ Ã¾ºÄÂÉÂÄ¼Â·ɰÇº ÃÂɺ ɦÆÌÅ ÀȨ ÇÂɺÅ ɲ·º¶ÂʂÆ¸ ÆÇɰÀ ɽÁ¸ÀÇɠÂÈ ǈÀ ȫÀ´½Ȩ¾ÈÃÇ´À ÃÂ¼ɰÅ ½ÄÈµɰÇ´À ½ȨÇÌ ȫÃɰ Çɰ ÄȨÆÂ ÇÂʂ ÃȨÇ¸Ä ªÄɺÆ´À»ÂÈ ȫ¾¾Â¼ʊÇ¼½´ »Ȩ ¶Ä´ÉɰÇ´À ɋ ɄÃÂÃÂ¼ ´ ÇÂʂ ´Ê´¼Äȿ Ȩ ÃÂ¼Â¼ Ä¸Ç´ÀÂɠ ȫÁ¼Ì¿´Ç¼½Âɠ »Ȩ Ã¾ɉÄÌÀ´À ÇɉÀ ȫÀ´½Ȩ¾ÈËº ¿Ɂ Çɰ ´ɪ¿´ ÇÂÈÅ ½´ɠ Ã¾ȨÍ ÇÂÈÅ »ȮÃ¸ÉÇ¸ ɅÀ´ ÊÄɰÀÂ ÀÌÄɠÇ¸Ä´ ɲ ɋ¿ɠ»¸ÂÅ ǄºÇɰÅ ÇÂʂ ´Ê´¼Äȿ

Προτομή τοῦ Γρηγόρη Αὐξεντίου πλησίον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μαχαιρᾶ Κύπρου.