Od SŁOWA do ŻYCIA nr 3

Page 1

nr 3

nr 3 Czerwiec 2014

cena 7 zł

od SŁOWA do ŻYCIA

www.edycja.pl

(w tym 8% VAT)

Czytania

od

do

Teksty mszalne Rozważania

Wprowadzenia

Pytania do refleksji

SŁOWA ŻYCIA

Liturgia dnia z rozważaniami


Czerwiec 2014. Kalendarium 1

7 8

nd WNIEBOWSTĄPIENIE PAŃSKIE poniedziałek 7 tygodnia Wielkanocy pn Świętych Marcelina i Piotra świętych męczenników wt Karola Lwangi i Towarzyszy śr środa 7 tygodnia Wielkanocy cz św. Bonifacego, biskupa i męczennika piątek 7 tygodnia Wielkanocy pt św. Norberta, biskupa so sobota 7 tygodnia Wielkanocy nd ZESŁANIE DUCHA ŚWIĘTEGO

9

pn

10 11

wt bł. Bogumiła, biskupa śr św. Barnaby, apostoła Jezusa Chrystusa Najwyższego cz i Wiecznego Kapłana św. Antoniego z Padwy, prezbitera pt i doktora Kościoła so bł. Michała Kozala, biskupa i męczennika nd NAJŚWIĘTSZEJ TRÓJCY pn poniedziałek 11 tygodnia w ciągu roku wt św. Alberta Chmielowskiego, zakonnika

2 3 4 5 6

12 13 14 15 16 17

Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła

u wd

wł. III

wo

III

wo

III III

wd

III

wo wo

III wł. II (tom III) II II

ś

II

u ś

wo

II

wo u

II III III III

wo

– kolor liturgiczny danego dnia Skróty: u – uroczystość ś – święto wo – wspomnienie obowiązkowe wd – wspomnienie dowolne Liturgia godzin: I – pierwszy tydzień II – drugi tydzień III – trzeci tydzień IV – czwarty tydzień wł. – teksty własne

18

śr

19

cz

20 21 22 23 24 25

pt so nd pn wt śr

26

cz

27

pt

28

so

29

nd

30

pn

środa 11 tygodnia w ciągu roku NAJŚWIĘTSZEGO CIAŁA I KRWI CHRYSTUSA piątek 11 tygodnia w ciągu roku św. Alojzego Gonzagi, zakonnika 12 Niedziela w ciągu roku poniedziałek 12 tygodnia w ciągu roku NARODZENIE ŚW. JANA CHRZCICIELA środa 12 tygodnia w ciągu roku czwartek 12 tygodnia w ciągu roku bł. Zygmunta Gorazdowskiego, prezbitera NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny ŚWIĘTYCH APOSTOŁÓW PIOTRA I PAWŁA poniedziałek 13 tygodnia w ciągu roku świętych pierwszych męczenników Świętego Kościoła Rzymskiego

III u wo

u

wł. III III IV IV wł. IV IV

wd u

wł.

wo

IV

u

wł.

wd

I


od

do

SŁOWA ŻYCIA

Liturgia dnia z rozważaniami nr 3. czerwiec 2014


2 Za zezwoleniem władzy duchownej od

do

SŁOWA

Miesięcznik ISSN 2353-2173

Teksty z Lekcjonarza i Mszału za zgodą Konferencji Episkopatu Polski i Wydawnictwa Pallottinum

ŻYCIA

Rok 1 nr 3 (czerwiec 2014)

Adres redakcji: Od Słowa do Życia ul. Św. Pawła 13/15 • 42-221 Częstochowa tel. 34.372.34.22 • e-mail: odslowa@edycja.com.pl

Liturgia dnia z rozważaniami

www.odslowadozycia.pl

Redaktor naczelny: ks. Daniel Łuka SSP Redaktor odpowiedzialny: s. M. Iwona Kopacz PDDM Rozważania: ks. Zbigniew Kapłański, ks. Józef Maciąg, ks. Łukasz Laskowski, s. M. Iwona Kopacz PDDM Korekta: Ewa Stuła Opracowanie graficzne: br. Zbigniew Gawron SSP DTP: Tomasz Mstowski Projekt okładki: Edyta Woźniczko Druk: TZG Zapolex Sp. z o.o. – Toruń

Zamówienia i prenumerata: e-mail: prenumerata@edycja.com.pl tel. 34.370.83.50 • 722.290.119 www.prenumerata.edycja.com.pl Wydawca: Edycja Świętego Pawła ul. Św. Pawła 13/15 • 42-221 Częstochowa tel. 34.362.06.89 • www.edycja.com.pl Księgarnia internetowa: www.edycja.pl

3

Od Słowa do Życia…

OD SŁOWA DO ŻYCIA… Tytuł Od Słowa do Życia wskazuje drogę, którą mamy do pokonania. Słowo, które słyszymy w liturgii – nie tylko w czytaniach, ale również to, które w naszym imieniu jest wypowiadane przez kapłana w formie modlitw – ma stawać się naszym życiem, ma je przemieniać i kształtować. Dlatego też proponujemy, aby spotkanie ze Słowem odbywało się na trzech płaszczyznach: ➢ ➢ ➢

umysłu – który poprzez uważne czytanie i słuchanie Słowa otwiera się na zawartą w nim prawdę; woli – która jest wzmacniana przez rozważanie Słowa przy pomocy zamieszczonego na wstępie ogólnego wprowadzenia do całej liturgii i rozważania po każdym czytaniu, dzięki czemu zostajemy ugruntowani w pragnieniu podążania za Jezusem, który jest drogą i wskazuje nam swoim życiem właściwy kierunek; serca – które poruszone Słowem będzie się rozpalało miłością do Jezusa Mistrza i braci oraz sióstr. A miłość ta wyrazi się przez podjęcie konkretnego działania w życiu. Pomocą w rozpoznaniu, jakie to ma być działanie, mogą być zarówno pytania, które można znaleźć na końcu każdego dnia, jak również nasze własne poruszenia serca.

W dodatku, który jest umieszczany na końcu każdego numeru, nasi czytelnicy znajdą teksty prefacji i Modlitw eucharystycznych, które stanowią integralną część liturgii Mszy św. Warto poświęcić trochę czasu na rozważanie również tych tekstów, które z czasem bę-

miesiecznik liturgiczny_nr3stare.indd 2-3

11.03.2014 12:33


2 Za zezwoleniem władzy duchownej od

do

SŁOWA

Miesięcznik ISSN 2353-2173

Teksty z Lekcjonarza i Mszału za zgodą Konferencji Episkopatu Polski i Wydawnictwa Pallottinum

ŻYCIA

Rok 1 nr 3 (czerwiec 2014)

Adres redakcji: Od Słowa do Życia ul. Św. Pawła 13/15 • 42-221 Częstochowa tel. 34.372.34.22 • e-mail: odslowa@edycja.com.pl

Liturgia dnia z rozważaniami

www.odslowadozycia.pl

Redaktor naczelny: ks. Daniel Łuka SSP Redaktor odpowiedzialny: s. M. Iwona Kopacz PDDM Rozważania: ks. Zbigniew Kapłański, ks. Józef Maciąg, ks. Łukasz Laskowski, s. M. Iwona Kopacz PDDM Korekta: Ewa Stuła Opracowanie graficzne: br. Zbigniew Gawron SSP DTP: Tomasz Mstowski Projekt okładki: Edyta Woźniczko Druk: TZG Zapolex Sp. z o.o. – Toruń

Zamówienia i prenumerata: e-mail: prenumerata@edycja.com.pl tel. 34.370.83.50 • 722.290.119 www.prenumerata.edycja.com.pl Wydawca: Edycja Świętego Pawła ul. Św. Pawła 13/15 • 42-221 Częstochowa tel. 34.362.06.89 • www.edycja.com.pl Księgarnia internetowa: www.edycja.pl

3

Od Słowa do Życia…

OD SŁOWA DO ŻYCIA… Tytuł Od Słowa do Życia wskazuje drogę, którą mamy do pokonania. Słowo, które słyszymy w liturgii – nie tylko w czytaniach, ale również to, które w naszym imieniu jest wypowiadane przez kapłana w formie modlitw – ma stawać się naszym życiem, ma je przemieniać i kształtować. Dlatego też proponujemy, aby spotkanie ze Słowem odbywało się na trzech płaszczyznach: ➢ ➢ ➢

umysłu – który poprzez uważne czytanie i słuchanie Słowa otwiera się na zawartą w nim prawdę; woli – która jest wzmacniana przez rozważanie Słowa przy pomocy zamieszczonego na wstępie ogólnego wprowadzenia do całej liturgii i rozważania po każdym czytaniu, dzięki czemu zostajemy ugruntowani w pragnieniu podążania za Jezusem, który jest drogą i wskazuje nam swoim życiem właściwy kierunek; serca – które poruszone Słowem będzie się rozpalało miłością do Jezusa Mistrza i braci oraz sióstr. A miłość ta wyrazi się przez podjęcie konkretnego działania w życiu. Pomocą w rozpoznaniu, jakie to ma być działanie, mogą być zarówno pytania, które można znaleźć na końcu każdego dnia, jak również nasze własne poruszenia serca.

W dodatku, który jest umieszczany na końcu każdego numeru, nasi czytelnicy znajdą teksty prefacji i Modlitw eucharystycznych, które stanowią integralną część liturgii Mszy św. Warto poświęcić trochę czasu na rozważanie również tych tekstów, które z czasem bę-

miesiecznik liturgiczny_nr3stare.indd 2-3

11.03.2014 12:33


Od Słowa do Życia…

4

dziemy chcieli opatrzyć stosownymi komentarzami, aby pomóc w lepszym ich rozumieniu, aby i one stawały się inspiracją do modlitwy płynącej z serca. Pragniemy życzyć naszym Czytelnikom, aby nasz miesięcznik stał się pomocą również dla tych, którzy nie mogą uczestniczyć w codziennej liturgii, a chcą się nią ubogacić, zrozumieć ją i pogłębić jej znaczenie w swojej codziennej modlitwie. Mamy nadzieję, że dzięki poręcznemu formatowi miesięcznik będzie można zabrać ze sobą wszędzie i skorzystać z niego w różnych sytuacjach dnia codziennego: podczas dojazdów do pracy, do szkoły, na uczelnię, a także podczas codziennych spotkań sam na sam z Panem.

Zachęcamy czytelników, aby – szczególnie na początku ukazywania się czasopisma – dzielili się opiniami na jego temat. Wszelkie uwagi, propozycje i sugestie prosimy przesyłać na adres: Redakcja „Od Słowa do Życia” Edycja Świętego Pawła ul. św. Pawła 13/15 • 42-221 Częstochowa e-mail: odslowa@edycja.com.pl

miesiecznik liturgiczny_nr3stare.indd 4-5

5

CZERWIEC...

OKRES W CIĄGU ROKU CZERWIEC… Tegoroczny czerwiec jest bogaty w różne wydarzenia liturgiczne. Pierwsze dni tego miesiąca to zarazem ostatnie dni okresu Wielkanocy. W niedzielę pierwszego czerwca będziemy obchodzili uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, która wprowadza nas w czas bezpośredniego przygotowania do uroczystości Zesłania Ducha Świętego, przypadającej dokładnie pięćdziesiąt dni po Wielkanocy. Uroczystość ta kończy okres Wielkanocy, ale jest zarazem świętem objawienia się Kościoła. Apostołowie umocnieni darami Ducha Świętego zostają uzdolnieni do wyjścia z Wieczernika i odważnego głoszenia Ewangelii Chrystusowej. Rozpoczyna się czas Kościoła, co w liturgii wyraża się poprzez wejście w okres zwykły. W tym nowym początku nie może zabraknąć Tej, która cały czas towarzyszyła swemu Synowi Jezusowi podczas Jego nauczania, a teraz staje, wspiera i podtrzymuje Jego uczniów. Dlatego też na drugi dzień po uroczystości Zesłania Ducha Świętego w Polsce jest obchodzone święto Matki Kościoła. Również ten okres nie jest pozbawiony świąt i uroczystości. W czwartek, tuż po Pięćdziesiątnicy, obchodzimy święto Jezusa Chrystusa Najwyższego Kapłana. Zostało ono wprowadzone do kalendarza liturgicznego dopiero w zeszłym roku (2013 r.) jako owoc Roku Kapłańskiego (2009-2010) i jak zostało napisane w nocie Stolicy Apostolskiej: Wprowadzenie tego święta może przyczyniać się do pogłębiania świętości życia duchowieństwa i stać się inspiracją dla nowych powołań do służby kapłańskiej.

11.03.2014 12:33


Od Słowa do Życia…

4

dziemy chcieli opatrzyć stosownymi komentarzami, aby pomóc w lepszym ich rozumieniu, aby i one stawały się inspiracją do modlitwy płynącej z serca. Pragniemy życzyć naszym Czytelnikom, aby nasz miesięcznik stał się pomocą również dla tych, którzy nie mogą uczestniczyć w codziennej liturgii, a chcą się nią ubogacić, zrozumieć ją i pogłębić jej znaczenie w swojej codziennej modlitwie. Mamy nadzieję, że dzięki poręcznemu formatowi miesięcznik będzie można zabrać ze sobą wszędzie i skorzystać z niego w różnych sytuacjach dnia codziennego: podczas dojazdów do pracy, do szkoły, na uczelnię, a także podczas codziennych spotkań sam na sam z Panem.

Zachęcamy czytelników, aby – szczególnie na początku ukazywania się czasopisma – dzielili się opiniami na jego temat. Wszelkie uwagi, propozycje i sugestie prosimy przesyłać na adres: Redakcja „Od Słowa do Życia” Edycja Świętego Pawła ul. św. Pawła 13/15 • 42-221 Częstochowa e-mail: odslowa@edycja.com.pl

miesiecznik liturgiczny_nr3stare.indd 4-5

5

CZERWIEC...

OKRES W CIĄGU ROKU CZERWIEC… Tegoroczny czerwiec jest bogaty w różne wydarzenia liturgiczne. Pierwsze dni tego miesiąca to zarazem ostatnie dni okresu Wielkanocy. W niedzielę pierwszego czerwca będziemy obchodzili uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, która wprowadza nas w czas bezpośredniego przygotowania do uroczystości Zesłania Ducha Świętego, przypadającej dokładnie pięćdziesiąt dni po Wielkanocy. Uroczystość ta kończy okres Wielkanocy, ale jest zarazem świętem objawienia się Kościoła. Apostołowie umocnieni darami Ducha Świętego zostają uzdolnieni do wyjścia z Wieczernika i odważnego głoszenia Ewangelii Chrystusowej. Rozpoczyna się czas Kościoła, co w liturgii wyraża się poprzez wejście w okres zwykły. W tym nowym początku nie może zabraknąć Tej, która cały czas towarzyszyła swemu Synowi Jezusowi podczas Jego nauczania, a teraz staje, wspiera i podtrzymuje Jego uczniów. Dlatego też na drugi dzień po uroczystości Zesłania Ducha Świętego w Polsce jest obchodzone święto Matki Kościoła. Również ten okres nie jest pozbawiony świąt i uroczystości. W czwartek, tuż po Pięćdziesiątnicy, obchodzimy święto Jezusa Chrystusa Najwyższego Kapłana. Zostało ono wprowadzone do kalendarza liturgicznego dopiero w zeszłym roku (2013 r.) jako owoc Roku Kapłańskiego (2009-2010) i jak zostało napisane w nocie Stolicy Apostolskiej: Wprowadzenie tego święta może przyczyniać się do pogłębiania świętości życia duchowieństwa i stać się inspiracją dla nowych powołań do służby kapłańskiej.

11.03.2014 12:33


Okres w ciągu roku

6

W następującą po tym święcie niedzielę obchodzimy święto Najświętszej Trójcy, w którym przypominamy sobie, że Bóg jest jeden, ale w trzech Osobach. Są One od siebie odrębne, choć złączone tą samą naturą. Tajemnica Trójcy Świętej pozostaje jednak dla nas niezrozumiała i niewytłumaczalna. Dlatego też może łatwiej nam koncentrować się na poszczególnych Osobach boskich: Ojcu, Synu i Duchu Świętym. Kolejną uroczystością, którą będziemy przeżywać w czerwcu, jest Boże Ciało, czyli uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, podczas której dziękujemy Bogu za dar Eucharystii. Otrzymaliśmy go od Chrystusa w Wielki Czwartek, ale ponieważ Msza Wieczerzy Pańskiej rozpoczyna czas wspominania Męki Pana Jezusa, w XII wieku zewnętrzny obchód ustanowienia Eucharystii został przeniesiony na inny czas, aby móc to uczynić odpowiednio uroczyście. Osiem dni po tej uroczystości będziemy obchodzili inną uroczystość – również upamiętniającą miłość Jezusa do nas – Najświętszego Serca Pana Jezusa. Kult ten rozwijał się już od czasów średniowiecza, jednak został rozpowszechniony dopiero w XIX wieku dzięki objawieniom, jakie miała św. Małgorzata Maria Alacoque, francuska siostra zakonna. Od jej czasów cały miesiąc czerwiec jest w szczególny sposób poświęcony kultowi Najświętszego Serca, m.in. przez śpiew litanii ku Jego czci. Natomiast zaraz po uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa będziemy wspominali Niepokalane Serce Maryi. Miesiąc kończy się obchodem uroczystości Świętych Apostołów Piotra i Pawła, którzy położyli podwaliny pod rozwój Chrystusowego Kościoła w centrum cesarstwa rzymskiego.

miesiecznik liturgiczny_nr3stare.indd 6-7

7

CZERWIEC...

Przeżywajmy zatem ten czas, obficie korzystając z Bożej łaski, nie zapominając o tym, że uczestnictwo w Eucharystii, przystępowanie do Komunii św. i rozważanie Bożego słowa bardziej nas na tę łaskę otwierają i czyni nas zdolnymi do nieustannego odpowiadania na ten Boży dar świętością naszego życia.

Niech Jezus Boski Mistrz oświeci nasze umysły, abyśmy zrozumieli Prawdę, jaką chce nam przekazać; ożywi nasze serce, abyśmy całym życiem zapragnęli wypełnić to, co zrozumieliśmy; i wzmocni naszą wolę, abyśmy mogli to zrealizować na drodze kroczenia za Nim, aż do pełnego z Nim zjednoczenia.

11.03.2014 12:33


Okres w ciągu roku

6

W następującą po tym święcie niedzielę obchodzimy święto Najświętszej Trójcy, w którym przypominamy sobie, że Bóg jest jeden, ale w trzech Osobach. Są One od siebie odrębne, choć złączone tą samą naturą. Tajemnica Trójcy Świętej pozostaje jednak dla nas niezrozumiała i niewytłumaczalna. Dlatego też może łatwiej nam koncentrować się na poszczególnych Osobach boskich: Ojcu, Synu i Duchu Świętym. Kolejną uroczystością, którą będziemy przeżywać w czerwcu, jest Boże Ciało, czyli uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, podczas której dziękujemy Bogu za dar Eucharystii. Otrzymaliśmy go od Chrystusa w Wielki Czwartek, ale ponieważ Msza Wieczerzy Pańskiej rozpoczyna czas wspominania Męki Pana Jezusa, w XII wieku zewnętrzny obchód ustanowienia Eucharystii został przeniesiony na inny czas, aby móc to uczynić odpowiednio uroczyście. Osiem dni po tej uroczystości będziemy obchodzili inną uroczystość – również upamiętniającą miłość Jezusa do nas – Najświętszego Serca Pana Jezusa. Kult ten rozwijał się już od czasów średniowiecza, jednak został rozpowszechniony dopiero w XIX wieku dzięki objawieniom, jakie miała św. Małgorzata Maria Alacoque, francuska siostra zakonna. Od jej czasów cały miesiąc czerwiec jest w szczególny sposób poświęcony kultowi Najświętszego Serca, m.in. przez śpiew litanii ku Jego czci. Natomiast zaraz po uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa będziemy wspominali Niepokalane Serce Maryi. Miesiąc kończy się obchodem uroczystości Świętych Apostołów Piotra i Pawła, którzy położyli podwaliny pod rozwój Chrystusowego Kościoła w centrum cesarstwa rzymskiego.

miesiecznik liturgiczny_nr3stare.indd 6-7

7

CZERWIEC...

Przeżywajmy zatem ten czas, obficie korzystając z Bożej łaski, nie zapominając o tym, że uczestnictwo w Eucharystii, przystępowanie do Komunii św. i rozważanie Bożego słowa bardziej nas na tę łaskę otwierają i czyni nas zdolnymi do nieustannego odpowiadania na ten Boży dar świętością naszego życia.

Niech Jezus Boski Mistrz oświeci nasze umysły, abyśmy zrozumieli Prawdę, jaką chce nam przekazać; ożywi nasze serce, abyśmy całym życiem zapragnęli wypełnić to, co zrozumieliśmy; i wzmocni naszą wolę, abyśmy mogli to zrealizować na drodze kroczenia za Nim, aż do pełnego z Nim zjednoczenia.

11.03.2014 12:33


KATECHEZA LITURGICZNA

8

KATECHEZA LITURGICZNA Postawa stojąca Zgodnie z zapowiedzią w poprzednich numerach rozpoczynamy cykl krótkich katechez liturgicznych. Ich celem jest wprowadzenie w pełniejsze rozumienie tego, co dzieje się podczas każdej celebracji liturgii, zwłaszcza liturgii eucharystycznej, a co za tym idzie bardziej świadome i pełne w niej uczestnictwo. Dziś zaczniemy od wyjaśnienia postawy stojącej, którą przyjmujemy już na początku każdej celebracji. Postawa stojąca jest zwyczajową postawą osób modlących się i nie jest to związane jedynie z chrześcijaństwem. Człowiek modlący się „od zawsze” stawał w kierunku wschodzącego słońca i podnosząc swe ręce kierował tam myśl i wzrok. Chrześcijanie, od początku, w tym wschodzącym słońcu widzieli symbol zmartwychwstałego Chrystusa. Jeśli zatem Chrystus powstał z martwych, to znaczy ukazywał się w postawie stojącej, jak Pan i Zbawca, to my jako członki Jego Ciała również wezwani do powstania z martwych, czyli przyjęcia postawy stojącej, możemy modlić się, stojąc! Dlatego też jest to postawa, którą najczęściej przyjmujemy podczas celebracji Eucharystii. Ogólne wprowadzenie do Mszału rzymskiego z 2002 r. wskazuje nam, kiedy przyjmujemy postawę stojącą podczas celebracji Eucharystii: Wierni stoją od rozpoczęcia śpiewu na wejście albo od początku wejścia kapłana do ołtarza aż do kolekty włącznie; podczas śpiewu Alleluja przed Ewangelią; w czasie głoszenia Ewangelii; podczas wyznania wiary i modlitwy powszechnej; od wezwania „Orate fratres” przed

miesiecznik liturgiczny_nr3stare.indd 8-9

9

POSTAWA STOJĄCA

modlitwą nad darami do końca Mszy św., z wyjątkami, które zostaną niżej wymienione (OWMR 43). Tymi wyjątkami zajmiemy się w innej katechezie. Postawa stojąca jest przede wszystkim znakiem naszego skupienia, zwrócenia uwagi na to, co jest dla nas ważne. W tej postawie bowiem wyraża się jakieś napięcie, gotowość do podjęcia zleconego zadania, rozpoczęcia pracy, wyjścia, aby pójść tam, gdzie jesteśmy posyłani. Postawa ta wyraża również naszą radość ze spotkania. Zarówno ze spotkania we wspólnocie, jak i ze spotkania z Bogiem. Stajemy naprzeciwko Tego, który nadaje sens naszemu życiu, wypełnia je swoją obecnością, wyznacza nam szlaki, które mamy przemierzyć. Stając przed Bogiem, wyrażamy pragnienie, by nasze życie było nieustannym uwielbianiem Go, naszego Pana, Stworzyciela... niezależnie od tego, czym się w danej chwili zajmujemy. Jak pisze św. Paweł: Czy więc jecie, czy pijecie, czy cokolwiek czynicie, wszystko czyńcie na chwałę Boga (1 Kor 10, 31). Postawa stojąca jest szczególne uroczystym wyrażeniem naszej świadomości tego, że jesteśmy w bliskości Boga. Dzieje się tak zwłaszcza podczas wyznania wiary i modlitwy eucharystycznej. Gdy natomiast słuchamy Ewangelii w postawie stojącej, to świadczymy w ten sposób, że jest ona dobrą nowiną, która ma moc przemieniania naszego życia, przeprowadzenia nas, na wzór Chrystusa, ze śmierci egoizmu i grzechu do życia dla Boga i drugiego człowieka. Podobnie dzieje się podczas modlitwy nad darami. Przyjmując postawę stojącą, dajemy dowód tego, iż razem z darami złożonymi na ołtarzu pragniemy oddać Bogu nasze życie,

11.03.2014 12:33


KATECHEZA LITURGICZNA

8

KATECHEZA LITURGICZNA Postawa stojąca Zgodnie z zapowiedzią w poprzednich numerach rozpoczynamy cykl krótkich katechez liturgicznych. Ich celem jest wprowadzenie w pełniejsze rozumienie tego, co dzieje się podczas każdej celebracji liturgii, zwłaszcza liturgii eucharystycznej, a co za tym idzie bardziej świadome i pełne w niej uczestnictwo. Dziś zaczniemy od wyjaśnienia postawy stojącej, którą przyjmujemy już na początku każdej celebracji. Postawa stojąca jest zwyczajową postawą osób modlących się i nie jest to związane jedynie z chrześcijaństwem. Człowiek modlący się „od zawsze” stawał w kierunku wschodzącego słońca i podnosząc swe ręce kierował tam myśl i wzrok. Chrześcijanie, od początku, w tym wschodzącym słońcu widzieli symbol zmartwychwstałego Chrystusa. Jeśli zatem Chrystus powstał z martwych, to znaczy ukazywał się w postawie stojącej, jak Pan i Zbawca, to my jako członki Jego Ciała również wezwani do powstania z martwych, czyli przyjęcia postawy stojącej, możemy modlić się, stojąc! Dlatego też jest to postawa, którą najczęściej przyjmujemy podczas celebracji Eucharystii. Ogólne wprowadzenie do Mszału rzymskiego z 2002 r. wskazuje nam, kiedy przyjmujemy postawę stojącą podczas celebracji Eucharystii: Wierni stoją od rozpoczęcia śpiewu na wejście albo od początku wejścia kapłana do ołtarza aż do kolekty włącznie; podczas śpiewu Alleluja przed Ewangelią; w czasie głoszenia Ewangelii; podczas wyznania wiary i modlitwy powszechnej; od wezwania „Orate fratres” przed

miesiecznik liturgiczny_nr3stare.indd 8-9

9

POSTAWA STOJĄCA

modlitwą nad darami do końca Mszy św., z wyjątkami, które zostaną niżej wymienione (OWMR 43). Tymi wyjątkami zajmiemy się w innej katechezie. Postawa stojąca jest przede wszystkim znakiem naszego skupienia, zwrócenia uwagi na to, co jest dla nas ważne. W tej postawie bowiem wyraża się jakieś napięcie, gotowość do podjęcia zleconego zadania, rozpoczęcia pracy, wyjścia, aby pójść tam, gdzie jesteśmy posyłani. Postawa ta wyraża również naszą radość ze spotkania. Zarówno ze spotkania we wspólnocie, jak i ze spotkania z Bogiem. Stajemy naprzeciwko Tego, który nadaje sens naszemu życiu, wypełnia je swoją obecnością, wyznacza nam szlaki, które mamy przemierzyć. Stając przed Bogiem, wyrażamy pragnienie, by nasze życie było nieustannym uwielbianiem Go, naszego Pana, Stworzyciela... niezależnie od tego, czym się w danej chwili zajmujemy. Jak pisze św. Paweł: Czy więc jecie, czy pijecie, czy cokolwiek czynicie, wszystko czyńcie na chwałę Boga (1 Kor 10, 31). Postawa stojąca jest szczególne uroczystym wyrażeniem naszej świadomości tego, że jesteśmy w bliskości Boga. Dzieje się tak zwłaszcza podczas wyznania wiary i modlitwy eucharystycznej. Gdy natomiast słuchamy Ewangelii w postawie stojącej, to świadczymy w ten sposób, że jest ona dobrą nowiną, która ma moc przemieniania naszego życia, przeprowadzenia nas, na wzór Chrystusa, ze śmierci egoizmu i grzechu do życia dla Boga i drugiego człowieka. Podobnie dzieje się podczas modlitwy nad darami. Przyjmując postawę stojącą, dajemy dowód tego, iż razem z darami złożonymi na ołtarzu pragniemy oddać Bogu nasze życie,

11.03.2014 12:33


Czerwiec…LITURGICZNA KATECHEZA

10

ze wszystkim, co w nim się zawiera, zarówno z tym, co radosne i podniosłe, jak i z tym, co czasem może przysparzać nam smutku, trosk, a nawet upokorzeń. Postawa stojąca zatem, którą przyjmujemy podczas liturgii, czyni nas współuczestnikami Zmartwychwstania Chrystusa, sprawia, że stajemy się bardziej otwarci na działania Ducha Świętego i gotowi do spełniania tego, co On nam podpowiada, abyśmy mogli dojść do pełnego zjednoczenia z Bogiem. Jest to postawa osób, które świadomie pokonują drogę życiowej pielgrzymki, aby osiągnąć cel, jakim jest pełne zjednoczenie z Bogiem w wieczności.

11

1 czerwca 2014

1 CZERWCA 2014 WNIEBOWSTĄPIENIE PAŃSKIE uroczystość

Odmawia się Chwała.

KOLEKTA

Spośród wielu treści, jakie niesie dzisiaj liturgia, najważniejsza jest prawda przypomniana przez kolektę: Wniebowstąpienie Pana Jezusa jest wywyższeniem ludzkiej natury. Stąd płynie dziękczynienie i nadzieja, że będziemy umieli z tego wywyższenia skorzystać i na wieczność zostaniemy zaproszeni do chwały Boga. Znajdziemy dzisiaj też w treściach zawartych w słowach Pisma Świętego przypomnienie, że wszystko, czym Pan Bóg nas obdarowuje, to dary dawane wspólnocie, jaką dzięki otrzymanym darom mamy budować. Kościół to środowisko wzrastania ku Bogu, jak powiedział papież Franciszek szpital, w którym mamy dochodzić do pełni zdrowia. I choć teraz jest w Kościele wiele osób chorych, słabych i grzesznych, to otrzymane dary mogą to zmieniać. ANTYFONA NA WEJŚCIE

Por. Dz 1, 11

Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? * Jezus tak przyjdzie, jak widzieliście Go wstępującego do nieba. * Alleluja.

miesiecznik liturgiczny_nr3stare.indd 10-11

Wszechmogący Boże, wniebowstąpienie Twojego Syna jest wywyższeniem ludzkiej natury, † spraw, abyśmy pełni świętej radości składali Tobie dziękczynienie, * i utwierdź naszą nadzieję, że my, członkowie Mistycznego Ciała Chrystusa, połączymy się z Nim w chwale. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. PIERWSZE CZYTANIE

Dz 1, 1-11

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Pierwszą książkę napisałem, Teofilu, o wszystkim, co Jezus czynił i czego nauczał od początku aż do dnia, w którym dał polecenie apostołom, których sobie wybrał przez Ducha Świętego, a potem został wzięty do nieba. Im też po swojej męce dał wiele dowodów, że żyje: ukazywał się im przez czterdzieści dni i mówił o królestwie Bożym.

11.03.2014 12:33


Sobota 7 tygodnia Wielkanocy ANTYFONA NA KOMUNIĘ

40 J 16, 14

Duch Święty otoczy Mnie chwałą, * ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. * Alleluja. MODLITWA PO KOMUNII

Boże, Ty nas doprowadziłeś od Starego do Nowego Przymierza, † przyjmij łaskawie nasze prośby, * abyśmy oczyszczeni z zepsucia grzechu odnowili się w świętości. Przez Chrystusa, Pana naszego. POMYŚL: ✓ Trzeba stawiać pytania, wiele odpowiedzi da nam rozwój nauki potrzebnej w mądrym panowaniu nad

światem, ale przecież są pytania, na które na ziemi nie znajdziemy odpowiedzi, albo znajdziemy po latach… Czy umiem się z tym pogodzić? Czy zacząłem już odróżniać pytania, na które nie muszę znać odpowiedzi? ✓ Czy zainteresowanie drugim człowiekiem służy tylko temu, by okazać mu życzliwość? ✓ Czy moja ciekawość nie przekracza granicy, która mówi, że każdy człowiek jest tajemnicą? ✓ Czy umiem w każdych okolicznościach znaleźć sposób na głoszenie Ewangelii?

41

8 czerwca 2014

8 CZERWCA 2014 ZESŁANIE DUCHA ŚWIĘTEGO uroczystość WIECZORNA MSZA WIGILIJNA

KOLEKTA

Od początku chrześcijaństwa komentatorzy nie mieli wątpliwości, że Zesłanie Ducha Świętego jest zamknięciem nawiasu otwartego przez grzech pychy, okazany przez ludzi podczas budowy wieży Babel. Kolekta wieczornej Mszy wigilijnej jest jednoznaczną prośbą o zjednoczenie narodów, o zjednoczenie wyznawców Chrystusa, a proponowane czytania na różne sposoby pokazują, czym jest Boże dzieło zjednoczenia: pomocą w przekroczeniu granic postawionych przez pychę, wyjściem przez Boga w kierunku przerażonego człowieka, ponownym życiem osób zniszczonych przez życiowe doświadczenia, ale również posłużeniem się człowiekiem gotowym na to, by stać się Bożym narzędziem. ANTYFONA NA WEJŚCIE

Por. Rz 5, 5; 8, 11

Miłość Boża rozlana jest w naszych sercach * przez Ducha Świętego, który w nas mieszka. * Alleluja. Odmawia się Chwała.

miesiecznik liturgiczny_nr3stare.indd 40-41

Wszechmogący, wieczny Boże, Ty chciałeś, aby obchód świąt paschalnych objął okres Pięćdziesiątnicy, † spraw, niech Duch Święty zjednoczy rozdzielone narody, * aby każdy w swoim języku oddawał Ci chwałę. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Albo:

Wszechmogący Boże, spraw, niech zajaśnieje nad nami blask Twojej chwały, * a Chrystus, Światłość ze Światłości, niech umocni darem Ducha Świętego serca odrodzonych dzięki Twojej łasce. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. PIERWSZE CZYTANIE

Rdz 11, 1-9

Czytanie z Księgi Rodzaju

Mieszkańcy całej ziemi mieli jedną mowę, czyli jednakowe słowa, A gdy wędrowali ze

11.03.2014 12:33


ZesłaniE Ducha Świętego

wschodu, napotkali równinę w kraju Szinear i tam zamieszkali. I mówili jeden do drugiego: «Chodźcie, wyrabiajmy cegłę i wypalmy ją w ogniu». A gdy już mieli cegłę zamiast kamieni i smołę zamiast zaprawy murarskiej, rzekli: «Chodźcie, zbudujemy sobie miasto i wieżę, której wierzchołek będzie sięgał nieba, i w ten sposób uczynimy sobie znak, abyśmy się nie rozproszyli po całej ziemi». A Pan zstąpił z nieba, by zobaczyć to miasto i wieżę, które budowali ludzie, i rzekł: «Są oni jednym ludem i mają wszyscy jedną mowę i to jest przyczyną, że zaczęli budować. A zatem na przyszłość nic nie będzie dla nich niemożliwe, cokolwiek zamierzą uczynić. Zejdźmy więc i pomieszajmy tam ich język, aby jeden nie rozumiał drugiego!» W ten sposób Pan rozproszył ich stamtąd po całej powierzchni ziemi, i tak nie dokończyli budowy tego miasta. Dlatego to nazwano je

miesiecznik liturgiczny_nr3stare.indd 42-43

42

Babel, tam bowiem Pan pomieszał mowę mieszkańców całej ziemi. Stamtąd też Pan rozproszył ich po całej powierzchni ziemi.

Oto słowo Boże. Bibliści mówią, że obraz opowiedziany na początku jedenastego rozdziału Księgi Rodzaju nie musi być relacją konkretnego wydarzenia, jak zresztą cała prehistoria biblijna, która jest traktatem filozoficzno-religijnym odpowiadającym na najważniejsze pytania egzystencjalne. Stworzenie świata (oba opisy), prawda o grzechu pierworodnym, o pierwszym bratobójstwie, o zalaniu świata przez grzech (jak przez potop) i wreszcie wybrana na dzisiaj relacja – to wyjaśnienie sensu życia, przyczyn cierpienia, sposobów wyjścia z impasu. To, co się działo wokół wieży Babel, to odpowiedź na pytanie o bezowocność wielu ludzkich starań. Pycha to odsunięcie Pana Boga, a jeśli coś dzieje się bez Boga, to znaczy, że podjęta jest próba życia bez miłości. Albo: PIERWSZE CZYTANIE – 2 Wj 19, 3-8a. 16-20b

Czytanie z Księgi Wyjścia

Mojżesz wszedł na górę do Boga, a Pan zawołał na niego z góry i powiedział: «Tak powiesz

43

domowi Jakuba i oznajmisz Izraelitom: Wy widzieliście, co uczyniłem Egiptowi, jak niosłem was na skrzydłach orlich i przywiodłem was do Mnie. Teraz jeśli pilnie słuchać będziecie głosu mego i strzec mojego przymierza, będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich narodów, gdyż do Mnie należy cała ziemia. Lecz wy będziecie Mi królestwem kapłanów i ludem świętym. Takie to słowa powiedz synom Izraela». Mojżesz powrócił i zwołał starszych ludu, i przedstawił im wszystko, co mu Pan nakazał. Wtedy cały lud jednogłośnie powiedział: «Uczynimy wszystko, co Pan nakazał». Trzeciego dnia rano rozległy się grzmoty z błyskawicami, a gęsty obłok rozpostarł się nad górą i rozległ się głos potężnej trąby, tak że cały lud przebywający w obozie drżał ze strachu. Mojżesz wyprowadził lud z obozu naprzeciw Boga i ustawił u stóp góry. Góra zaś Synaj była cała spowita dymem, gdyż

8 czerwca 2014

Pan zstąpił na nią w ogniu, i uniósł się dym z niej jakby z pieca, i cała góra bardzo się trzęsła. Głos trąby się przeciągał i stawał się coraz donioślejszy. Mojżesz mówił, a Bóg odpowiadał mu wśród gromów. Pan zstąpił na górę Synaj, na jej szczyt. I wezwał Mojżesza na szczyt góry.

Oto słowo Boże. Izraelici widzieli trupy pierworodnych w Egipcie, widzieli zwłoki żołnierzy faraona zatopionych przez Morze Czerwone, a teraz ten sam Bóg chce się z nimi spotkać. Jak się Go nie bać? Bóg mówi do nich przez Mojżesza i powoli ten strach przemienia się w poczucie wybrania, w poczucie wywyższenia. Ten sam Bóg, który pomógł im zwyciężyć, teraz prowadzi, a niedługo da im prawa, dzięki którym życie może się rozwijać. Niedługo przecież otrzymają Dekalog, dziesięć słów Boga Stwórcy. Wydaje się, że ten fragment można by zadedykować tym, którzy boją się Boga, nie dostrzegając jeszcze, że Jego prawa prowadzą do życia, do pełni życia. Bóg wydaje się straszny jedynie dla tych, którzy Go do tej pory nie poznali, a to pozorne okrucieństwo Boga to po prostu prawo śmierci, do której prowadzi każdy grzech.

11.03.2014 12:33


ZesłaniE Ducha Świętego

wschodu, napotkali równinę w kraju Szinear i tam zamieszkali. I mówili jeden do drugiego: «Chodźcie, wyrabiajmy cegłę i wypalmy ją w ogniu». A gdy już mieli cegłę zamiast kamieni i smołę zamiast zaprawy murarskiej, rzekli: «Chodźcie, zbudujemy sobie miasto i wieżę, której wierzchołek będzie sięgał nieba, i w ten sposób uczynimy sobie znak, abyśmy się nie rozproszyli po całej ziemi». A Pan zstąpił z nieba, by zobaczyć to miasto i wieżę, które budowali ludzie, i rzekł: «Są oni jednym ludem i mają wszyscy jedną mowę i to jest przyczyną, że zaczęli budować. A zatem na przyszłość nic nie będzie dla nich niemożliwe, cokolwiek zamierzą uczynić. Zejdźmy więc i pomieszajmy tam ich język, aby jeden nie rozumiał drugiego!» W ten sposób Pan rozproszył ich stamtąd po całej powierzchni ziemi, i tak nie dokończyli budowy tego miasta. Dlatego to nazwano je

miesiecznik liturgiczny_nr3stare.indd 42-43

42

Babel, tam bowiem Pan pomieszał mowę mieszkańców całej ziemi. Stamtąd też Pan rozproszył ich po całej powierzchni ziemi.

Oto słowo Boże. Bibliści mówią, że obraz opowiedziany na początku jedenastego rozdziału Księgi Rodzaju nie musi być relacją konkretnego wydarzenia, jak zresztą cała prehistoria biblijna, która jest traktatem filozoficzno-religijnym odpowiadającym na najważniejsze pytania egzystencjalne. Stworzenie świata (oba opisy), prawda o grzechu pierworodnym, o pierwszym bratobójstwie, o zalaniu świata przez grzech (jak przez potop) i wreszcie wybrana na dzisiaj relacja – to wyjaśnienie sensu życia, przyczyn cierpienia, sposobów wyjścia z impasu. To, co się działo wokół wieży Babel, to odpowiedź na pytanie o bezowocność wielu ludzkich starań. Pycha to odsunięcie Pana Boga, a jeśli coś dzieje się bez Boga, to znaczy, że podjęta jest próba życia bez miłości. Albo: PIERWSZE CZYTANIE – 2 Wj 19, 3-8a. 16-20b

Czytanie z Księgi Wyjścia

Mojżesz wszedł na górę do Boga, a Pan zawołał na niego z góry i powiedział: «Tak powiesz

43

domowi Jakuba i oznajmisz Izraelitom: Wy widzieliście, co uczyniłem Egiptowi, jak niosłem was na skrzydłach orlich i przywiodłem was do Mnie. Teraz jeśli pilnie słuchać będziecie głosu mego i strzec mojego przymierza, będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich narodów, gdyż do Mnie należy cała ziemia. Lecz wy będziecie Mi królestwem kapłanów i ludem świętym. Takie to słowa powiedz synom Izraela». Mojżesz powrócił i zwołał starszych ludu, i przedstawił im wszystko, co mu Pan nakazał. Wtedy cały lud jednogłośnie powiedział: «Uczynimy wszystko, co Pan nakazał». Trzeciego dnia rano rozległy się grzmoty z błyskawicami, a gęsty obłok rozpostarł się nad górą i rozległ się głos potężnej trąby, tak że cały lud przebywający w obozie drżał ze strachu. Mojżesz wyprowadził lud z obozu naprzeciw Boga i ustawił u stóp góry. Góra zaś Synaj była cała spowita dymem, gdyż

8 czerwca 2014

Pan zstąpił na nią w ogniu, i uniósł się dym z niej jakby z pieca, i cała góra bardzo się trzęsła. Głos trąby się przeciągał i stawał się coraz donioślejszy. Mojżesz mówił, a Bóg odpowiadał mu wśród gromów. Pan zstąpił na górę Synaj, na jej szczyt. I wezwał Mojżesza na szczyt góry.

Oto słowo Boże. Izraelici widzieli trupy pierworodnych w Egipcie, widzieli zwłoki żołnierzy faraona zatopionych przez Morze Czerwone, a teraz ten sam Bóg chce się z nimi spotkać. Jak się Go nie bać? Bóg mówi do nich przez Mojżesza i powoli ten strach przemienia się w poczucie wybrania, w poczucie wywyższenia. Ten sam Bóg, który pomógł im zwyciężyć, teraz prowadzi, a niedługo da im prawa, dzięki którym życie może się rozwijać. Niedługo przecież otrzymają Dekalog, dziesięć słów Boga Stwórcy. Wydaje się, że ten fragment można by zadedykować tym, którzy boją się Boga, nie dostrzegając jeszcze, że Jego prawa prowadzą do życia, do pełni życia. Bóg wydaje się straszny jedynie dla tych, którzy Go do tej pory nie poznali, a to pozorne okrucieństwo Boga to po prostu prawo śmierci, do której prowadzi każdy grzech.

11.03.2014 12:33


ZesłaniE Ducha Świętego

44

Albo:

PIERWSZE CZYTANIE –3

Czytanie z Księgi proroka Ezechiela

Ez 37, 1-14

Spoczęła na mnie ręka Pana, i wyprowadził mnie On w duchu na zewnątrz, i postawił mnie pośród doliny. Była ona pełna kości. I polecił mi, abym przeszedł dokoła nich, i oto było ich na obszarze doliny bardzo wiele. Były one zupełnie wyschłe. I rzekł do mnie: «Synu człowieczy, czy kości te powrócą znowu do życia?» Odpowiedziałem: «Panie Boże, Ty to wiesz». Wtedy rzekł On do mnie: «Prorokuj nad tymi kośćmi i mów do nich: „Wyschłe kości, słuchajcie słowa Pana! Tak mówi Pan Bóg: Oto Ja wam daję ducha, byście ożyły. Chcę was otoczyć ścięgnami i sprawić, byście obrosły ciałem, i przybrać was w skórę, i dać wam ducha po to, abyście ożyły i poznały, że Ja jestem Pan». I prorokowałem, jak mi polecono, a gdy prorokowałem, oto powstał szum i trzask,

miesiecznik liturgiczny_nr3stare.indd 44-45

i kości jedna po drugiej zbliżały się do siebie. I patrzyłem, a oto powróciły ścięgna i wyrosło ciało, a skóra pokryła je z wierzchu, ale jeszcze nie było w nich ducha. I powiedział On do mnie: «Prorokuj do ducha, prorokuj, o synu człowieczy, i mów do ducha: „Tak powiada Pan Bóg: Z czterech wiatrów przybądź duchu i tchnij na tych pobitych, aby ożyli”». Wtedy prorokowałem tak, jak mi nakazał, i duch wstąpił w nich, a ożyli i stanęli na nogach – wojsko bardzo, bardzo wielkie. I rzekł do mnie: «Synu człowieczy, kości te to cały dom Izraela. Oto mówią oni: „Wyschły kości nasze, znikła nadzieja nasza, już po nas”. Dlatego prorokuj i mów do nich: „Tak mówi Pan Bóg: Oto otwieram wasze groby i wydobywam was z grobów, ludu mój, i wiodę was do kraju Izraela, i poznacie, że Ja jestem Pan, gdy wasze groby otworzę i z grobów was

45

8 czerwca 2014

wydobędę, ludu mój. Udzielę wam mego ducha po to, byście ożyli, i powiodę was do kraju waszego, i poznacie, że Ja, Pan, to powiedziałem i wykonam” – mówi Pan Bóg».

Oto słowo Boże. Porozrzucane kości to obraz życiowej klęski, to obraz tego, co pozostaje po ludzkich staraniach podjętych bez zapytania Pana Boga o zdanie. Jest to również ilustracja finału każdego działania osoby, która zna wolę Pana Boga, ale nie uwzględni Jego zdania. Warto więc szukać woli Boga, a gdy ją już poznamy, to warto spełnić to, czego chce Bóg. Ale można też zadać retoryczne pytania: Ile razy Pan Bóg zbierał kości porozrzucane po jakimś wąwozie? Ile razy dawał człowiekowi nową szansę? Ile razy pomagał zaczynać od początku? Można wegetować albo można żyć pełnią życia. Na to drugie mamy szansę tylko wtedy, gdy pozwolimy Bogu działać. Albo: PIERWSZE CZYTANIE – 4

Czytanie z Księgi proroka Joela

Jl 3,1-5

To mówi Pan: «Wyleję Ducha mego na wszelkie ciało, synowie wasi i córki wasze

prorokować będą, starcy wasi będą mieć sny, a młodzieńcy wasi będą mieć widzenia. Nawet na sługi i służebnice wyleję Ducha mego w owych dniach. I uczynię znaki na niebie i na ziemi: krew i ogień, i słupy dymne. Słońce zmieni się w ciemność, a księżyc w krew, gdy przyjdzie dzień Pański, dzień wielki i straszny. Każdy jednak, który wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony, bo na górze Syjon i w Jeruzalem będzie wybawienie, jak przepowiedział Pan, i wśród ocalałych będą ci, których wezwał Pan».

Oto słowo Boże. Duch Święty, choć jest Tajemnicą, choć jest Osobą Trójcy Świętej, jest dostępny każdemu. Potencjalnie każdy człowiek ma szansę się z Nim spotkać, można nawet powiedzieć, że każdy Go spotyka. Czemu zatem nie ma powszechnej jedności, czemu ludzie wciąż chcą działać w pojedynkę albo w małych grupach, czemu są wrogo do siebie nastawieni, skoro Duch jednoczy? Odpowiedź jest bolesna, choć zadziwiająco prosta. Nie każdy chce zrezygnować z decydowania

11.03.2014 12:33


ZesłaniE Ducha Świętego

44

Albo:

PIERWSZE CZYTANIE –3

Czytanie z Księgi proroka Ezechiela

Ez 37, 1-14

Spoczęła na mnie ręka Pana, i wyprowadził mnie On w duchu na zewnątrz, i postawił mnie pośród doliny. Była ona pełna kości. I polecił mi, abym przeszedł dokoła nich, i oto było ich na obszarze doliny bardzo wiele. Były one zupełnie wyschłe. I rzekł do mnie: «Synu człowieczy, czy kości te powrócą znowu do życia?» Odpowiedziałem: «Panie Boże, Ty to wiesz». Wtedy rzekł On do mnie: «Prorokuj nad tymi kośćmi i mów do nich: „Wyschłe kości, słuchajcie słowa Pana! Tak mówi Pan Bóg: Oto Ja wam daję ducha, byście ożyły. Chcę was otoczyć ścięgnami i sprawić, byście obrosły ciałem, i przybrać was w skórę, i dać wam ducha po to, abyście ożyły i poznały, że Ja jestem Pan». I prorokowałem, jak mi polecono, a gdy prorokowałem, oto powstał szum i trzask,

miesiecznik liturgiczny_nr3stare.indd 44-45

i kości jedna po drugiej zbliżały się do siebie. I patrzyłem, a oto powróciły ścięgna i wyrosło ciało, a skóra pokryła je z wierzchu, ale jeszcze nie było w nich ducha. I powiedział On do mnie: «Prorokuj do ducha, prorokuj, o synu człowieczy, i mów do ducha: „Tak powiada Pan Bóg: Z czterech wiatrów przybądź duchu i tchnij na tych pobitych, aby ożyli”». Wtedy prorokowałem tak, jak mi nakazał, i duch wstąpił w nich, a ożyli i stanęli na nogach – wojsko bardzo, bardzo wielkie. I rzekł do mnie: «Synu człowieczy, kości te to cały dom Izraela. Oto mówią oni: „Wyschły kości nasze, znikła nadzieja nasza, już po nas”. Dlatego prorokuj i mów do nich: „Tak mówi Pan Bóg: Oto otwieram wasze groby i wydobywam was z grobów, ludu mój, i wiodę was do kraju Izraela, i poznacie, że Ja jestem Pan, gdy wasze groby otworzę i z grobów was

45

8 czerwca 2014

wydobędę, ludu mój. Udzielę wam mego ducha po to, byście ożyli, i powiodę was do kraju waszego, i poznacie, że Ja, Pan, to powiedziałem i wykonam” – mówi Pan Bóg».

Oto słowo Boże. Porozrzucane kości to obraz życiowej klęski, to obraz tego, co pozostaje po ludzkich staraniach podjętych bez zapytania Pana Boga o zdanie. Jest to również ilustracja finału każdego działania osoby, która zna wolę Pana Boga, ale nie uwzględni Jego zdania. Warto więc szukać woli Boga, a gdy ją już poznamy, to warto spełnić to, czego chce Bóg. Ale można też zadać retoryczne pytania: Ile razy Pan Bóg zbierał kości porozrzucane po jakimś wąwozie? Ile razy dawał człowiekowi nową szansę? Ile razy pomagał zaczynać od początku? Można wegetować albo można żyć pełnią życia. Na to drugie mamy szansę tylko wtedy, gdy pozwolimy Bogu działać. Albo: PIERWSZE CZYTANIE – 4

Czytanie z Księgi proroka Joela

Jl 3,1-5

To mówi Pan: «Wyleję Ducha mego na wszelkie ciało, synowie wasi i córki wasze

prorokować będą, starcy wasi będą mieć sny, a młodzieńcy wasi będą mieć widzenia. Nawet na sługi i służebnice wyleję Ducha mego w owych dniach. I uczynię znaki na niebie i na ziemi: krew i ogień, i słupy dymne. Słońce zmieni się w ciemność, a księżyc w krew, gdy przyjdzie dzień Pański, dzień wielki i straszny. Każdy jednak, który wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony, bo na górze Syjon i w Jeruzalem będzie wybawienie, jak przepowiedział Pan, i wśród ocalałych będą ci, których wezwał Pan».

Oto słowo Boże. Duch Święty, choć jest Tajemnicą, choć jest Osobą Trójcy Świętej, jest dostępny każdemu. Potencjalnie każdy człowiek ma szansę się z Nim spotkać, można nawet powiedzieć, że każdy Go spotyka. Czemu zatem nie ma powszechnej jedności, czemu ludzie wciąż chcą działać w pojedynkę albo w małych grupach, czemu są wrogo do siebie nastawieni, skoro Duch jednoczy? Odpowiedź jest bolesna, choć zadziwiająco prosta. Nie każdy chce zrezygnować z decydowania

11.03.2014 12:33


ZesłaniE Ducha Świętego

46

o losach świata, nie każdy umie przyznać się do omylności swoich ocen i sądów. Przypomnijmy sobie, że wzywać imienia Pana to służyć Mu, to szukać Jego chwały, to pozwolić „zrobić z siebie narzędzie”. To jest niezawodna recepta na jedność myślenia i działania.

dajesz, zbierają, / gdy otwierasz swą rękę, sycą się Twym dobrem. Ref.

PSALM RESPONSORYJNY

DRUGIE CZYTANIE

Ps 104

Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Albo: Alleluja.

Błogosław, duszo moja, Pana, / o Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki. / Odziany w majestat i piękno, / światłem okryty jak płaszczem. Ref. Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! / Ty wszystko mądrze uczyniłeś, / ziemia jest pełna Twoich stworzeń. / Błogosław duszo moja, Pana! Ref. Wszystko to czeka na Ciebie, / byś dał im pokarm we właściwym czasie. / Gdy im

miesiecznik liturgiczny_nr3stare.indd 46-47

Kiedy odbierasz im oddech, marnieją / i w proch się obracają. / Stwarzasz je, napełniając swym Duchem / i odnawiasz oblicze ziemi. Ref. Rz 8, 22-27

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia: Wiemy, że całe stworzenie aż dotąd jęczy i wzdycha w bólach rodzenia. Lecz nie tylko ono, ale i my sami, którzy już posiadamy pierwsze dary Ducha, i my również całą istotą swoją wzdychamy, oczekując przybrania za synów – odkupienia naszego ciała. W nadziei bowiem już jesteśmy zbawieni. Nadzieja zaś, której spełnienie już się ogląda, nie jest nadzieją, bo jak można się jeszcze spodziewać tego, co się już ogląda? Jeżeli jednak, nie oglądając, spodziewamy się czegoś, to z wytrwałością tego oczekujemy.

47

Podobnie także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, wie, że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą.

Oto słowo Boże. Stworzenie wzdycha i jęczy w bólach rodzenia. Można by odważnie powiedzieć: to bardzo dobrze, jeśli są to naprawdę bóle rodzenia. Bo rodzenie prowadzi do nowego życia, do pojawienia się życia odnowionego. Czasem jednak niestety może to być ból poronienia – jest tak wówczas, gdy ból stanie się rozpamiętywaniem własnych porażek bez poszukiwania mądrych wniosków; jest tak wówczas, gdy człowiek własnymi pomysłami chce naprawiać świat. Czy Duch Święty robi wszystko za nas? Nie, ale „potrzebuje nas”, czyli chce mieć nasze ręce, chce pójść tam, gdzie zaniosą Go nasze nogi, gdzie opowiedzą o Nim nasze usta. Duch Święty tam będzie działać, gdzie człowiek zapragnie być Bożym posłańcem, gdzie spróbuje wprowadzać w życie natchnienia Ducha Bożego.

8 czerwca 2014 ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Alleluja, Alleluja, Alleluja.

Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca swoich wiernych i zapal w nich ogień swojej miłości. Alleluja. EWANGELIA

J 7, 37-39

X Słowa Ewangelii według Świętego Jana

W ostatnim, najbardziej uroczystym dniu Święta Namiotów, Jezus wstał i zawołał donośnym głosem: «Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie – niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak rzekło Pismo: Rzeki wody żywej popłyną z jego wnętrza». A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego; Duch bowiem jeszcze nie był dany, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony. Oto słowo Pańskie. Odmawia się Wierzę.

11.03.2014 12:33


ZesłaniE Ducha Świętego

46

o losach świata, nie każdy umie przyznać się do omylności swoich ocen i sądów. Przypomnijmy sobie, że wzywać imienia Pana to służyć Mu, to szukać Jego chwały, to pozwolić „zrobić z siebie narzędzie”. To jest niezawodna recepta na jedność myślenia i działania.

dajesz, zbierają, / gdy otwierasz swą rękę, sycą się Twym dobrem. Ref.

PSALM RESPONSORYJNY

DRUGIE CZYTANIE

Ps 104

Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Albo: Alleluja.

Błogosław, duszo moja, Pana, / o Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki. / Odziany w majestat i piękno, / światłem okryty jak płaszczem. Ref. Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! / Ty wszystko mądrze uczyniłeś, / ziemia jest pełna Twoich stworzeń. / Błogosław duszo moja, Pana! Ref. Wszystko to czeka na Ciebie, / byś dał im pokarm we właściwym czasie. / Gdy im

miesiecznik liturgiczny_nr3stare.indd 46-47

Kiedy odbierasz im oddech, marnieją / i w proch się obracają. / Stwarzasz je, napełniając swym Duchem / i odnawiasz oblicze ziemi. Ref. Rz 8, 22-27

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia: Wiemy, że całe stworzenie aż dotąd jęczy i wzdycha w bólach rodzenia. Lecz nie tylko ono, ale i my sami, którzy już posiadamy pierwsze dary Ducha, i my również całą istotą swoją wzdychamy, oczekując przybrania za synów – odkupienia naszego ciała. W nadziei bowiem już jesteśmy zbawieni. Nadzieja zaś, której spełnienie już się ogląda, nie jest nadzieją, bo jak można się jeszcze spodziewać tego, co się już ogląda? Jeżeli jednak, nie oglądając, spodziewamy się czegoś, to z wytrwałością tego oczekujemy.

47

Podobnie także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, wie, że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą.

Oto słowo Boże. Stworzenie wzdycha i jęczy w bólach rodzenia. Można by odważnie powiedzieć: to bardzo dobrze, jeśli są to naprawdę bóle rodzenia. Bo rodzenie prowadzi do nowego życia, do pojawienia się życia odnowionego. Czasem jednak niestety może to być ból poronienia – jest tak wówczas, gdy ból stanie się rozpamiętywaniem własnych porażek bez poszukiwania mądrych wniosków; jest tak wówczas, gdy człowiek własnymi pomysłami chce naprawiać świat. Czy Duch Święty robi wszystko za nas? Nie, ale „potrzebuje nas”, czyli chce mieć nasze ręce, chce pójść tam, gdzie zaniosą Go nasze nogi, gdzie opowiedzą o Nim nasze usta. Duch Święty tam będzie działać, gdzie człowiek zapragnie być Bożym posłańcem, gdzie spróbuje wprowadzać w życie natchnienia Ducha Bożego.

8 czerwca 2014 ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Alleluja, Alleluja, Alleluja.

Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca swoich wiernych i zapal w nich ogień swojej miłości. Alleluja. EWANGELIA

J 7, 37-39

X Słowa Ewangelii według Świętego Jana

W ostatnim, najbardziej uroczystym dniu Święta Namiotów, Jezus wstał i zawołał donośnym głosem: «Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie – niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak rzekło Pismo: Rzeki wody żywej popłyną z jego wnętrza». A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego; Duch bowiem jeszcze nie był dany, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony. Oto słowo Pańskie. Odmawia się Wierzę.

11.03.2014 12:33


ZesłaniE Ducha Świętego

48

Duch Święty, którego się spodziewamy, jest w cytowanych dzisiaj słowach Jezusa porównany do wody, która jest źródłem życia wiecznego. Znajdujemy w słowach św. Jana przypomnienie, że Jezus po odejściu z tego świata posłał wraz z Ojcem Ducha Świętego, który jest uobecnieniem dzieła stworzenia i Odkupienia. Co to znaczy? Tę prawdę będziemy odkrywać powoli, stopniowo. Ta prawda staje się dla nas dostępna zawsze wtedy, gdy widzimy nieomylność natchnień, gdy zauważymy nową siłę zrodzoną z oddania się Bogu, z powierzania Mu swoich starań, wysiłków i cierpień. MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, niech błogosławieństwo Ducha Świętego zstąpi na te dary † i wzbudzi w Twoim Kościele taką miłość, * aby wśród świata stawał się prawdziwym znakiem zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego. Prefacja o Zesłaniu Ducha Świętego, nr 27. W modlitwach eucharystycznych 1-3, wspomnienie tajemnicy dnia. ANTYFONA NA KOMUNIĘ

J 7, 37

W ostatnim dniu święta * Jezus, stojąc, zawołał donośnym głosem: * Jeśli ktoś jest spragniony,

miesiecznik liturgiczny_nr3stare.indd 48-49

a wierzy we Mnie, * niech przyjdzie do Mnie i pije. * Alleluja. MODLITWA PO KOMUNII

Boże, nasz Ojcze, niech przyjęty Sakrament nas uświęci † i da nam gorliwość płynącą od Ducha Świętego, * którym w cudowny sposób napełniłeś swoich apostołów. Przez Chrystusa, Pana naszego. POMYŚL: ✓ Czy umiem dyskretnie pomagać ludziom, którzy jeszcze nie poznali powodu bezowocności swoich działań? Czy umiem poprzez modlitwę próbować skierować ich uwagę we właściwą stronę? ✓ Czy nauczyłem się od Boga cierpliwości, gdy towarzyszę innym w ich dojrzewaniu w Duchu? ✓ Jak szukam jedności? Czy wiem, że widząc właściwe rozwiązanie tylko w swoim myśleniu, uniemożliwiam wspólne działanie? ✓ Jak pomagam uaktywniać i wprowadzać w życie natchnienia dawane przez Boga innym? ✓ Czy wyprowadzam mądre wnioski z nieudanych inicjatyw? Czy coraz trafniej odróżniam to, co pochodzi od Ducha Bożego?

49

8 czerwca 2014

MSZA W DZIEŃ

Albo:

Pan Bóg daje Ducha Świętego wszystkim. Można jednak powiedzieć, że „po kawałku”. Nikt nie ma mądrości Ducha Świętego, nikt nie ma Jego nieomylności. Trzeba umieć wspólnie się modlić, wspólnie rozmawiać, jednoczyć działania, by skorzystać z tych łask, które rozsypane są w sercach i umysłach wszystkich ludzi. Dotyczy to zarówno spraw wiary, jak i rządzenia światem. Czemu dzisiaj Kościół przypomina słowa o Bożym przebaczeniu? Bo doświadczenie własnej słabości, grzeszności jest jednocześnie szansą na to, by najpierw prosić Boga o przebaczenie, a potem mądrzej działać. By rozpoczynać od modlitwy, by szukać w pokorze tego, co wiedzą inni ludzie, tego, co im zostało dane przez Boga, by podejmować kolejne działania w posłuszeństwie, w otwarciu na nadzieję. Sekwencja, którą dzisiaj śpiewamy, może stać się jeśli nie modlitwą codzienną, to na pewno wezwaniem, do którego trzeba wracać regularnie, by pamiętać o przyjęciu darów Ducha Świętego, jeśli chcemy żyć w nieustannym rozwoju. ANTYFONA NA WEJŚCIE

Mdr 1, 7

Duch Pański napełnił okrąg ziemi, * Ten, który ogarnia wszystko, * zna każdą mowę. * Alleluja.

Por. Rz 5, 5; 8, 11

Miłość Boża rozlana jest w naszych sercach * przez Ducha Świętego, który w nas mieszka. * Alleluja. Odmawia się Chwała.

KOLEKTA

Boże, Ty przez misterium dnia dzisiejszego uświęcasz swój Kościół ogarniający wszystkie ludy i narody, † ześlij dary Ducha Świętego na całą ziemię * i dokonaj w sercach wiernych tych cudów, które zdziałałeś w początkach głoszenia Ewangelii. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. PIERWSZE CZYTANIE

Dz 2, 1-11

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru,

11.03.2014 12:33


ZesłaniE Ducha Świętego

48

Duch Święty, którego się spodziewamy, jest w cytowanych dzisiaj słowach Jezusa porównany do wody, która jest źródłem życia wiecznego. Znajdujemy w słowach św. Jana przypomnienie, że Jezus po odejściu z tego świata posłał wraz z Ojcem Ducha Świętego, który jest uobecnieniem dzieła stworzenia i Odkupienia. Co to znaczy? Tę prawdę będziemy odkrywać powoli, stopniowo. Ta prawda staje się dla nas dostępna zawsze wtedy, gdy widzimy nieomylność natchnień, gdy zauważymy nową siłę zrodzoną z oddania się Bogu, z powierzania Mu swoich starań, wysiłków i cierpień. MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, niech błogosławieństwo Ducha Świętego zstąpi na te dary † i wzbudzi w Twoim Kościele taką miłość, * aby wśród świata stawał się prawdziwym znakiem zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego. Prefacja o Zesłaniu Ducha Świętego, nr 27. W modlitwach eucharystycznych 1-3, wspomnienie tajemnicy dnia. ANTYFONA NA KOMUNIĘ

J 7, 37

W ostatnim dniu święta * Jezus, stojąc, zawołał donośnym głosem: * Jeśli ktoś jest spragniony,

miesiecznik liturgiczny_nr3stare.indd 48-49

a wierzy we Mnie, * niech przyjdzie do Mnie i pije. * Alleluja. MODLITWA PO KOMUNII

Boże, nasz Ojcze, niech przyjęty Sakrament nas uświęci † i da nam gorliwość płynącą od Ducha Świętego, * którym w cudowny sposób napełniłeś swoich apostołów. Przez Chrystusa, Pana naszego. POMYŚL: ✓ Czy umiem dyskretnie pomagać ludziom, którzy jeszcze nie poznali powodu bezowocności swoich działań? Czy umiem poprzez modlitwę próbować skierować ich uwagę we właściwą stronę? ✓ Czy nauczyłem się od Boga cierpliwości, gdy towarzyszę innym w ich dojrzewaniu w Duchu? ✓ Jak szukam jedności? Czy wiem, że widząc właściwe rozwiązanie tylko w swoim myśleniu, uniemożliwiam wspólne działanie? ✓ Jak pomagam uaktywniać i wprowadzać w życie natchnienia dawane przez Boga innym? ✓ Czy wyprowadzam mądre wnioski z nieudanych inicjatyw? Czy coraz trafniej odróżniam to, co pochodzi od Ducha Bożego?

49

8 czerwca 2014

MSZA W DZIEŃ

Albo:

Pan Bóg daje Ducha Świętego wszystkim. Można jednak powiedzieć, że „po kawałku”. Nikt nie ma mądrości Ducha Świętego, nikt nie ma Jego nieomylności. Trzeba umieć wspólnie się modlić, wspólnie rozmawiać, jednoczyć działania, by skorzystać z tych łask, które rozsypane są w sercach i umysłach wszystkich ludzi. Dotyczy to zarówno spraw wiary, jak i rządzenia światem. Czemu dzisiaj Kościół przypomina słowa o Bożym przebaczeniu? Bo doświadczenie własnej słabości, grzeszności jest jednocześnie szansą na to, by najpierw prosić Boga o przebaczenie, a potem mądrzej działać. By rozpoczynać od modlitwy, by szukać w pokorze tego, co wiedzą inni ludzie, tego, co im zostało dane przez Boga, by podejmować kolejne działania w posłuszeństwie, w otwarciu na nadzieję. Sekwencja, którą dzisiaj śpiewamy, może stać się jeśli nie modlitwą codzienną, to na pewno wezwaniem, do którego trzeba wracać regularnie, by pamiętać o przyjęciu darów Ducha Świętego, jeśli chcemy żyć w nieustannym rozwoju. ANTYFONA NA WEJŚCIE

Mdr 1, 7

Duch Pański napełnił okrąg ziemi, * Ten, który ogarnia wszystko, * zna każdą mowę. * Alleluja.

Por. Rz 5, 5; 8, 11

Miłość Boża rozlana jest w naszych sercach * przez Ducha Świętego, który w nas mieszka. * Alleluja. Odmawia się Chwała.

KOLEKTA

Boże, Ty przez misterium dnia dzisiejszego uświęcasz swój Kościół ogarniający wszystkie ludy i narody, † ześlij dary Ducha Świętego na całą ziemię * i dokonaj w sercach wiernych tych cudów, które zdziałałeś w początkach głoszenia Ewangelii. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. PIERWSZE CZYTANIE

Dz 2, 1-11

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru,

11.03.2014 12:33


ZesłaniE Ducha Świętego

i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też jakby języki ognia, które się rozdzielały, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. Przebywali wtedy w Jeruzalem pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak przemawiali w jego własnym języku. Pełni zdumienia i podziwu mówili: «Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami? Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? – Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie –

miesiecznik liturgiczny_nr3stare.indd 50-51

50

słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże».

Oto słowo Boże. Czy prawdziwa radość może pochodzić z innego źródła niż Pan Jezus, niż Duch Święty? Czy ktoś może nie chcieć nadziei? Nadziei na lepsze jutro, na lepszy świat? Raczej nie ma wątpliwości: wszyscy chcą, aby było coraz lepiej. Chyba główny problem polega na tym, że nie wszyscy dobrze wiedzą, na czym to ma polegać, aby naprawdę było lepiej. Nie wszyscy wiedzą, gdzie szukać. Dlatego uczniowie otrzymali łaskę, by o tym, co się stało z Jezusem z Nazaretu, o tym, co się potem stało w Wieczerniku, opowiadać językami zrozumiałymi wszędzie. To nie tylko chodzi o język, jakim mówimy. To jest zadanie chrześcijaństwa: abyśmy w tak czytelny sposób żyli Ewangelią, by nikt nie miał wątpliwości, że to właśnie z tego źródła płynie szczęście. A zatem: trzeba być tak szczęśliwym, aby inni umieli rozpoznać drogę, która do tego prowadzi. PSALM RESPONSORYJNY Ps 104 Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.

Błogosław, duszo moja, Pana, / Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki! / Jak liczne

51

8 czerwca 2014

są dzieła Twoje, Panie, / ziemia jest pełna Twych stworzeń. Ref. Kiedy odbierasz im oddech, marnieją / i w proch się obracają. / Stwarzasz je, napełniając swym Duchem, / i odnawiasz oblicze ziemi. Ref. Niech chwała Pana trwa na wieki / niech Pan się raduje z dzieł swoich. / Niech miła Mu będzie pieśń moja, / będę radował się w Panu. Ref. DRUGIE CZYTANIE

1 Kor 12, 3b-7. 12-13

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia: Nikt nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: «Panem jest Jezus». Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich. Wszystkim zaś objawia się Duch dla wspólnego dobra.

Podobnie jak jedno jest ciało, choć składa się z wielu członków, a wszystkie członki ciała, mimo iż są liczne, stanowią jedno ciało, tak też jest i z Chrystusem. Wszyscy bowiem w jednym Duchu zostaliśmy ochrzczeni, aby stanowić jedno Ciało: czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscy też zostaliśmy napojeni jednym Duchem.

Oto słowo Boże. Pan Jezus przyszedł na świat po to, by przynieść pokój i przebaczenie. Nie tylko zachęcał do takiej postawy, ale wypowiadał słowa, które miały moc, które przynosiły pokój i przebaczenie. Ale nie są to tylko marzenia Pana Boga: wprowadzanie pokoju i darowanie win to zadania dane ludziom na wszelkie czasy. Dobrze wiemy, że Pan Bóg do niczego nas nie przymusza, ale nam też na przymuszanie nie pozwala. Wynika stąd jasna droga: patrząc na skutki własnego i cudzego działania, należy uczyć się wyobraźni dobra i piękna. Tak się zafascynować dobrem, aby ono promieniowało z naszych słów, czynów, a nawet myśli. A inni? Jak zachowywać się wobec innych, aby nie przymuszać, lecz pomóc wybrać właściwą postawę? Nie ma innej możliwości: trzeba zachwycać własnym przy-

11.03.2014 12:33


ZesłaniE Ducha Świętego

i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też jakby języki ognia, które się rozdzielały, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. Przebywali wtedy w Jeruzalem pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak przemawiali w jego własnym języku. Pełni zdumienia i podziwu mówili: «Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami? Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? – Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie –

miesiecznik liturgiczny_nr3stare.indd 50-51

50

słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże».

Oto słowo Boże. Czy prawdziwa radość może pochodzić z innego źródła niż Pan Jezus, niż Duch Święty? Czy ktoś może nie chcieć nadziei? Nadziei na lepsze jutro, na lepszy świat? Raczej nie ma wątpliwości: wszyscy chcą, aby było coraz lepiej. Chyba główny problem polega na tym, że nie wszyscy dobrze wiedzą, na czym to ma polegać, aby naprawdę było lepiej. Nie wszyscy wiedzą, gdzie szukać. Dlatego uczniowie otrzymali łaskę, by o tym, co się stało z Jezusem z Nazaretu, o tym, co się potem stało w Wieczerniku, opowiadać językami zrozumiałymi wszędzie. To nie tylko chodzi o język, jakim mówimy. To jest zadanie chrześcijaństwa: abyśmy w tak czytelny sposób żyli Ewangelią, by nikt nie miał wątpliwości, że to właśnie z tego źródła płynie szczęście. A zatem: trzeba być tak szczęśliwym, aby inni umieli rozpoznać drogę, która do tego prowadzi. PSALM RESPONSORYJNY Ps 104 Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.

Błogosław, duszo moja, Pana, / Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki! / Jak liczne

51

8 czerwca 2014

są dzieła Twoje, Panie, / ziemia jest pełna Twych stworzeń. Ref. Kiedy odbierasz im oddech, marnieją / i w proch się obracają. / Stwarzasz je, napełniając swym Duchem, / i odnawiasz oblicze ziemi. Ref. Niech chwała Pana trwa na wieki / niech Pan się raduje z dzieł swoich. / Niech miła Mu będzie pieśń moja, / będę radował się w Panu. Ref. DRUGIE CZYTANIE

1 Kor 12, 3b-7. 12-13

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia: Nikt nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: «Panem jest Jezus». Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich. Wszystkim zaś objawia się Duch dla wspólnego dobra.

Podobnie jak jedno jest ciało, choć składa się z wielu członków, a wszystkie członki ciała, mimo iż są liczne, stanowią jedno ciało, tak też jest i z Chrystusem. Wszyscy bowiem w jednym Duchu zostaliśmy ochrzczeni, aby stanowić jedno Ciało: czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscy też zostaliśmy napojeni jednym Duchem.

Oto słowo Boże. Pan Jezus przyszedł na świat po to, by przynieść pokój i przebaczenie. Nie tylko zachęcał do takiej postawy, ale wypowiadał słowa, które miały moc, które przynosiły pokój i przebaczenie. Ale nie są to tylko marzenia Pana Boga: wprowadzanie pokoju i darowanie win to zadania dane ludziom na wszelkie czasy. Dobrze wiemy, że Pan Bóg do niczego nas nie przymusza, ale nam też na przymuszanie nie pozwala. Wynika stąd jasna droga: patrząc na skutki własnego i cudzego działania, należy uczyć się wyobraźni dobra i piękna. Tak się zafascynować dobrem, aby ono promieniowało z naszych słów, czynów, a nawet myśli. A inni? Jak zachowywać się wobec innych, aby nie przymuszać, lecz pomóc wybrać właściwą postawę? Nie ma innej możliwości: trzeba zachwycać własnym przy-

11.03.2014 12:33


ZesłaniE Ducha Świętego

kładem. Pan Jezus daje nam Ducha Świętego, od którego pochodzi energia do działania, radość, siła do pracy i wierności, mądrość. Duch Święty to niezawodna i nieustannie dostępna energia naszej duszy. SEKWENCJA:

Przybądź, Duchu Święty, ześlij z nieba wzięty światła Twego strumień. Przyjdź, Ojcze ubogich, przyjdź, Dawco łask drogich, przyjdź, Światłości sumień. O, najmilszy z gości, słodka serc radości, słodkie orzeźwienie. W pracy Tyś ochłodą, w skwarze żywą wodą, w płaczu utulenie.

miesiecznik liturgiczny_nr3stare.indd 52-53

52

Światłości najświętsza, serc wierzących wnętrza poddaj Twej potędze. Bez Twojego tchnienia, cóż jest wśród stworzenia? tylko cierń i nędze. Obmyj, co nieświęte, oschłym wlej zachętę, ulecz serca ranę. Nagnij, co jest harde, rozgrzej serca twarde, prowadź zabłąkane. Daj Twoim wierzącym, w Tobie ufającym, siedmiorakie dary. Daj zasługę męstwa, daj wieniec zwycięstwa, daj szczęście bez miary.

53

8 czerwca 2014

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Alleluja, Alleluja, Alleluja.

Odmawia się Wierzę.

Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca swoich wiernych i zapal w nich ogień swojej miłości. Alleluja. EWANGELIA

J 20, 19-23

X Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane». Oto słowo Pańskie.

Zagniewany jest każdy, kto spodziewa się od Pana Boga tego, czego On wcale nikomu nie obiecywał, kto żyje w świecie marzeń, dalekim od realności. Do tych ludzi Jezus Chrystus mówi: Pokój wam!”: popatrzcie na świat, na jego piękno i na jego porządek. Poszukajcie w tym świecie własnego miejsca i własnego powołania. Do chodzenia ścieżkami powołania dostaliście wszystkie potrzebne łaski, niepokój pojawia się tylko wtedy, kiedy schodzicie z tych dróg albo kiedy nie przyjmujecie siły, jaka jest dla was przygotowana. Każdy, kto szczerze zapragnie szukać Bożych praw i Bożej siły, otrzyma przebaczenie. Ponieważ jesteście słabi, to przebaczenie możecie otrzymać zawsze, kiedy o nie poprosicie. Abyście wiedzieli, jak to jest ważne i ile to kosztuje, sami też przebaczajcie. Każdy akt przebaczenia jest nową szansą, nowym życiem, nowym stworzeniem, udziałem w zmartwychwstaniu. Zacznijcie już od dzisiaj! Niech każdy, kogo spotkacie, dowie się o Bożej drodze do szczęścia, niech dozna od was Bożej łaski przebaczenia, niech doświadczy mieszkającego w was pokoju! MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, † spraw, aby zgodnie z obietnicą Twojego Syna, Duch Święty dał nam głębiej zro-

11.03.2014 12:33


ZesłaniE Ducha Świętego

kładem. Pan Jezus daje nam Ducha Świętego, od którego pochodzi energia do działania, radość, siła do pracy i wierności, mądrość. Duch Święty to niezawodna i nieustannie dostępna energia naszej duszy. SEKWENCJA:

Przybądź, Duchu Święty, ześlij z nieba wzięty światła Twego strumień. Przyjdź, Ojcze ubogich, przyjdź, Dawco łask drogich, przyjdź, Światłości sumień. O, najmilszy z gości, słodka serc radości, słodkie orzeźwienie. W pracy Tyś ochłodą, w skwarze żywą wodą, w płaczu utulenie.

miesiecznik liturgiczny_nr3stare.indd 52-53

52

Światłości najświętsza, serc wierzących wnętrza poddaj Twej potędze. Bez Twojego tchnienia, cóż jest wśród stworzenia? tylko cierń i nędze. Obmyj, co nieświęte, oschłym wlej zachętę, ulecz serca ranę. Nagnij, co jest harde, rozgrzej serca twarde, prowadź zabłąkane. Daj Twoim wierzącym, w Tobie ufającym, siedmiorakie dary. Daj zasługę męstwa, daj wieniec zwycięstwa, daj szczęście bez miary.

53

8 czerwca 2014

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Alleluja, Alleluja, Alleluja.

Odmawia się Wierzę.

Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca swoich wiernych i zapal w nich ogień swojej miłości. Alleluja. EWANGELIA

J 20, 19-23

X Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane». Oto słowo Pańskie.

Zagniewany jest każdy, kto spodziewa się od Pana Boga tego, czego On wcale nikomu nie obiecywał, kto żyje w świecie marzeń, dalekim od realności. Do tych ludzi Jezus Chrystus mówi: Pokój wam!”: popatrzcie na świat, na jego piękno i na jego porządek. Poszukajcie w tym świecie własnego miejsca i własnego powołania. Do chodzenia ścieżkami powołania dostaliście wszystkie potrzebne łaski, niepokój pojawia się tylko wtedy, kiedy schodzicie z tych dróg albo kiedy nie przyjmujecie siły, jaka jest dla was przygotowana. Każdy, kto szczerze zapragnie szukać Bożych praw i Bożej siły, otrzyma przebaczenie. Ponieważ jesteście słabi, to przebaczenie możecie otrzymać zawsze, kiedy o nie poprosicie. Abyście wiedzieli, jak to jest ważne i ile to kosztuje, sami też przebaczajcie. Każdy akt przebaczenia jest nową szansą, nowym życiem, nowym stworzeniem, udziałem w zmartwychwstaniu. Zacznijcie już od dzisiaj! Niech każdy, kogo spotkacie, dowie się o Bożej drodze do szczęścia, niech dozna od was Bożej łaski przebaczenia, niech doświadczy mieszkającego w was pokoju! MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, † spraw, aby zgodnie z obietnicą Twojego Syna, Duch Święty dał nam głębiej zro-

11.03.2014 12:33


ZesłaniE Ducha Świętego

54

zumieć tajemnicę Eucharystii, * i doprowadził nas do całej prawdy. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Niego uświęcony przyczynił się do naszego wiecznego zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Prefacja o Zesłaniu Ducha Świętego, nr 27. W modlitwach eucharystycznych 1-3, wspomnienie tajemnicy dnia.

W obrzędach zakończenia mówi się:

ANTYFONA NA KOMUNIĘ

Dz 2, 4. 11

Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym * i głosili wielkie dzieła Boże. * Alleluja. MODLITWA PO KOMUNII

Boże, Ty udzielasz swojemu Kościołowi nadprzyrodzonych darów, † zachowaj łaskę, którą go obdarzyłeś, * aby zawsze działała w nas moc Ducha Świętego, a pokarm eucharystyczny przez

K. Idźcie w pokoju Chrystusa. Alleluja, alleluja. W. Bogu niech będą dzięki. Alleluja, alleluja.

POMYŚL: ✓ Czy przyjmuję łaski, które przygotował dla mnie Pan Jezus? Czy nie domagam się tych, które dla siebie wymarzyłem, a może nawet zaplanowałem? ✓ Czy uczę się szanowania wolności człowieka, czy umiem dyskretnie wskazywać ścieżki Ducha Świętego, sposób myślenia właściwy dla chrześcijanina? ✓ Czy swoim przykładem, swoją modlitwą i postępowaniem uczę radości wynikającej z posłuszeństwa Duchowi Świętemu?

55

9 czerwca 2014

9 CZERWCA 2014 NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY MATKI KOŚCIOŁA

KOLEKTA

święto

Maryja pojawia się w Ewangelii Janowej jedynie w dwóch miejscach: na progu publicznej misji Jezusa na weselu w Kanie (2, 1-12), i u jej kresu pod krzyżem (19, 25-27). W obu tych niezmiernie ważnych momentach występuje jako Niewiasta – Nowa Ewa i jako Matka, czynnie uczestnicząca w objawieniu chwały Syna Bożego i w narodzinach wiary Kościoła. Jej słowa w Kanie to Jej testament dla nas i zapowiedź Nowego Przymierza: Uczyńcie wszystko, co wam powie (por. Wj 24, 7). Słowa Jezusa z krzyża to z kolei Jego testament, mocą którego oddaje On umiłowanego ucznia, a w jego osobie nas wszystkich pod Jej opiekę. Bez Niej nie możemy być chrześcijanami, Kościołem Chrystusowym. ANTYFONA NA WEJŚCIE

Por. Dz 1, 14

Uczniowie trwali jednomyślnie na modlitwie * razem z Maryją, Matką Jezusa. Odmawia się Chwała.

miesiecznik liturgiczny_nr3stare.indd 54-55

Boże, miłosierny Ojcze, Twój Syn przybity do krzyża ustanowił swoją Rodzicielkę, Najświętszą Maryję Pannę, naszą Matką, † spraw, aby za wstawiennictwem miłującej Matki Twój Kościół wzrastał, radował się świętością swoich dzieci, * i pociągał do siebie wszystkie narody. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. W kościołach, w których nie obchodzi się uroczystości, przed Ewangelią jest jedno czytanie.

PIERWSZE CZYTANIE

Rdz 3, 9-15. 20

Czytanie z Księgi Rodzaju

Gdy Adam zjadł owoc z drzewa zakazanego, Pan Bóg zawołał na niego i zapytał go: «Gdzie jesteś?» On odpowiedział: «Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się».

11.03.2014 12:33


poniedziałek 13 tygodnia w ciągu roku

160

ANTYFONA NA KOMUNIĘ

Ps 103 (102), 1

Albo:

J 17, 20-21

Błogosław, duszo moja, Pana, * i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego. Ojcze, proszę za nimi, aby wszyscy stanowili jedno, * aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. MODLITWA PO KOMUNII

Boże, nasz Ojcze, spraw niech święta Hostia, którąśmy ofiarowali i przyjęli, odnowi nasze

miesiecznik liturgiczny_nr3stare.indd 160-161

życie, † abyśmy nieustannie zjednoczeni z Tobą w miłości * przynosili owoce trwające na wieki. Przez Chrystusa, Pana naszego. POMYŚL: ✓ Co dla mnie oznacza wezwanie Jezusa: Pójdź za Mną? ✓ Jak w moim życiu realizuję wezwanie do pamiętania o Bogu i Jego drodze? ✓ Czy dziękuję Bogu za dobro, którego doświadczam każdego dnia? Czy potrafię w tym dobru dostrzegać Bożą opiekę nade mną?

161

Obrzędy wstępne 30 czerwca 2014

OBRZĘDY MSZY ŚWIĘTEJ Obrzędy wstępne K. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. W. Amen. K. Łaska i pokój od Tego, który jest i który był, i który przychodzi, niech będą z wami. W. I z duchem twoim. AKT POKUTY K. Uznajmy przed Bogiem, że jesteśmy grzeszni, abyśmy mogli z czystym sercem złożyć Najświętszą Ofiarę. Spowiadam się Bogu wszechmogącemu * i wam, bracia i siostry, * że bardzo zgrzeszyłem * myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem: moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina. Przeto błagam Najświętszą Maryję, zawsze Dziewicę, * wszystkich Aniołów i Świętych * i was, bracia i siostry, * o modlitwę za mnie * do Pana Boga naszego.

Albo: K. Przeprośmy Boga za nasze grzechy, abyśmy mogli godnie przyjąć słowo Boże i złożyć Najświętszą Ofiarę. K. Zmiłuj się nad nami, Panie. W. Bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie. K. Okaż nam, Panie, miłosierdzie swoje. W. I daj nam swoje zbawienie. Albo: K. Uznajmy przed Bogiem, że jesteśmy grzeszni, i błagajmy Go o miłosierdzie, abyśmy mogli godnie złożyć Najświętszą Ofiarę. K. Panie, który wstępując do nieba wywyższyłeś naszą ludzką naturę, zmiłuj się nad nami W. Zmiłuj się nad nami. K. Chryste, który zesłałeś na apostołów zebranych w Wieczerniku Twojego Ducha Świętego, zmiłuj się nad nami. W. Zmiłuj się nad nami. K. Panie, który pozostajesz z nami obecny w swoim ludzie i w sakramentach, zmiłuj się nad nami. W. Zmiłuj się nad nami.

11.03.2014 12:33


OBRZĘDY MSZY ŚWIĘTEJ

162

163

LITURGIA SŁOWA

Albo: K. Panie Jezu, który uzdrawiasz człowieka na duszy i na ciele, zmiłuj się nad nami. W. Zmiłuj się nad nami. K. Chryste, który nie pozostawiasz nas pod władzą złego ducha, lecz nieustannie śpieszysz nam na pomoc, zmiłuj się nad nami. W. Zmiłuj się nad nami. K. Panie, który jesteś naszą mocą i ucieczką w chwilach trudności i zwątpienia, zmiłuj się nad nami. W. Zmiłuj się nad nami.

W. Zmiłuj się nad nami. K. Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący * i odpuściwszy nam grzechy, * doprowadzi nas do życia wiecznego. W. Amen.

przyjm błaganie nasze. * Który siedzisz po prawicy Ojca, * zmiłuj się nad nami. * Albowiem tylko Tyś jest święty. * Tylko Tyś jest Panem. * Tylko Tyś Najwyższy, Jezu Chryste. * Z Duchem Świętym w chwale Boga Ojca. * Amen.

K. Panie, zmiłuj się nad nami. W. Panie, zmiłuj się nad nami. K. Chryste, zmiłuj się nad nami. W. Chryste, zmiłuj się nad nami. K. Panie, zmiłuj się nad nami. W. Panie, zmiłuj się nad nami.

KOLEKTA

Albo: K. Panie Jezu, który pochylałeś się nad płaczącymi i niemającymi znikąd pomocy, zmiłuj się nad nami. W. Zmiłuj się nad nami. K. Chryste, wskrzeszałeś umarłych i uzdrawiałeś tych, którzy do Ciebie przychodzili, zmiłuj się nad nami. W. Zmiłuj się nad nami. K. Panie Jezu, który wciąż obdarzasz nas Twoimi łaskami, zmiłuj się nad nami.

Jeżeli jest to przewidziane, śpiewa się lub odmawia hymn Chwała na wysokości Bogu.

miesiecznik liturgiczny_nr3stare.indd 162-163

Chwała na wysokości Bogu, * a na ziemi pokój ludziom dobrej woli. * Chwalimy Cię. * Błogosławimy Cię. * Wielbimy Cię. * Wysławiamy Cię. * Dzięki Ci składamy, * bo wielka jest chwała Twoja. * Panie Boże, Królu nieba, * Boże Ojcze wszechmogący. * Panie, Synu Jednorodzony, * Jezu Chryste. * Panie Boże, Baranku Boży, Synu Ojca. * Który gładzisz grzechy świata, * zmiłuj się nad nami. * Który gładzisz grzechy świata, *

LITURGIA SŁOWA

Pierwsze czytanie - psalm - drugie czytanie (jeśli jest przewidziane)- Ewangelia - homilia Wyznanie wiary: Wierzę w jednego Boga, * Ojca wszechmogącego, * Stworzyciela nieba i ziemi, * wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych. * I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, * Syna Bożego Jednorodzonego, * który z Ojca jest zrodzony * przed wszystkimi wiekami. * Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, * Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. * Zrodzony, a nie stworzony, * współistotny Ojcu, * a przez Niego wszystko się stało. * On to dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba.

I za sprawą Ducha Świętego * przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem. * Ukrzyżowany również za nas, * pod Poncjuszem Piłatem został umęczony i pogrzebany. * I zmartwychwstał dnia trzeciego, * jak oznajmia Pismo. * I wstąpił do nieba; siedzi po prawicy Ojca. * I powtórnie przyjdzie w chwale * sądzić żywych i umarłych, * a królestwu Jego nie będzie końca. * Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, * który od Ojca i Syna pochodzi. * Który z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę; * który mówił przez Proroków. * Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół. * Wyznaję jeden chrzest na odpuszczenie grzechów. * I oczekuję wskrzeszenia umarłych. * I życia wiecznego w przyszłym świecie. Amen. Modlitwa wiernych LITURGIA EUCHARYSTYCZNA PRZYGOTOWANIE DARÓW K. Błogosławiony jesteś, Panie, Boże wszechświata, * bo dzięki Twojej hojności otrzyma-

11.03.2014 12:33


OBRZĘDY MSZY ŚWIĘTEJ

162

163

LITURGIA SŁOWA

Albo: K. Panie Jezu, który uzdrawiasz człowieka na duszy i na ciele, zmiłuj się nad nami. W. Zmiłuj się nad nami. K. Chryste, który nie pozostawiasz nas pod władzą złego ducha, lecz nieustannie śpieszysz nam na pomoc, zmiłuj się nad nami. W. Zmiłuj się nad nami. K. Panie, który jesteś naszą mocą i ucieczką w chwilach trudności i zwątpienia, zmiłuj się nad nami. W. Zmiłuj się nad nami.

W. Zmiłuj się nad nami. K. Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący * i odpuściwszy nam grzechy, * doprowadzi nas do życia wiecznego. W. Amen.

przyjm błaganie nasze. * Który siedzisz po prawicy Ojca, * zmiłuj się nad nami. * Albowiem tylko Tyś jest święty. * Tylko Tyś jest Panem. * Tylko Tyś Najwyższy, Jezu Chryste. * Z Duchem Świętym w chwale Boga Ojca. * Amen.

K. Panie, zmiłuj się nad nami. W. Panie, zmiłuj się nad nami. K. Chryste, zmiłuj się nad nami. W. Chryste, zmiłuj się nad nami. K. Panie, zmiłuj się nad nami. W. Panie, zmiłuj się nad nami.

KOLEKTA

Albo: K. Panie Jezu, który pochylałeś się nad płaczącymi i niemającymi znikąd pomocy, zmiłuj się nad nami. W. Zmiłuj się nad nami. K. Chryste, wskrzeszałeś umarłych i uzdrawiałeś tych, którzy do Ciebie przychodzili, zmiłuj się nad nami. W. Zmiłuj się nad nami. K. Panie Jezu, który wciąż obdarzasz nas Twoimi łaskami, zmiłuj się nad nami.

Jeżeli jest to przewidziane, śpiewa się lub odmawia hymn Chwała na wysokości Bogu.

miesiecznik liturgiczny_nr3stare.indd 162-163

Chwała na wysokości Bogu, * a na ziemi pokój ludziom dobrej woli. * Chwalimy Cię. * Błogosławimy Cię. * Wielbimy Cię. * Wysławiamy Cię. * Dzięki Ci składamy, * bo wielka jest chwała Twoja. * Panie Boże, Królu nieba, * Boże Ojcze wszechmogący. * Panie, Synu Jednorodzony, * Jezu Chryste. * Panie Boże, Baranku Boży, Synu Ojca. * Który gładzisz grzechy świata, * zmiłuj się nad nami. * Który gładzisz grzechy świata, *

LITURGIA SŁOWA

Pierwsze czytanie - psalm - drugie czytanie (jeśli jest przewidziane)- Ewangelia - homilia Wyznanie wiary: Wierzę w jednego Boga, * Ojca wszechmogącego, * Stworzyciela nieba i ziemi, * wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych. * I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, * Syna Bożego Jednorodzonego, * który z Ojca jest zrodzony * przed wszystkimi wiekami. * Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, * Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. * Zrodzony, a nie stworzony, * współistotny Ojcu, * a przez Niego wszystko się stało. * On to dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba.

I za sprawą Ducha Świętego * przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem. * Ukrzyżowany również za nas, * pod Poncjuszem Piłatem został umęczony i pogrzebany. * I zmartwychwstał dnia trzeciego, * jak oznajmia Pismo. * I wstąpił do nieba; siedzi po prawicy Ojca. * I powtórnie przyjdzie w chwale * sądzić żywych i umarłych, * a królestwu Jego nie będzie końca. * Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, * który od Ojca i Syna pochodzi. * Który z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę; * który mówił przez Proroków. * Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół. * Wyznaję jeden chrzest na odpuszczenie grzechów. * I oczekuję wskrzeszenia umarłych. * I życia wiecznego w przyszłym świecie. Amen. Modlitwa wiernych LITURGIA EUCHARYSTYCZNA PRZYGOTOWANIE DARÓW K. Błogosławiony jesteś, Panie, Boże wszechświata, * bo dzięki Twojej hojności otrzyma-

11.03.2014 12:33


OBRZĘDY MSZY ŚWIĘTEJ liśmy chleb, * który jest owocem ziemi i pracy rąk ludzkich; * Tobie go przynosimy, * aby stał się dla nas chlebem życia. W. Błogosławiony jesteś, Boże, teraz i na wieki. Diakon lub kapłan wlewa wino i nieco wody do kielicha, mówiąc:

Przez to misterium wody i wina * daj nam, Boże, udział w Bóstwie Chrystusa, * który przyjął nasze człowieczeństwo. K. Błogosławiony jesteś, Panie, Boże wszechświata, * bo dzięki Twojej hojności otrzymaliśmy wino, * które jest owocem winnego krzewu i pracy rąk ludzkich; * Tobie je przynosimy, * aby stało się dla nas napojem duchowym. W. Błogosławiony jesteś, Boże, teraz i na wieki. Przyjmij nas, Panie, stojących przed Tobą * w duchu pokory i z sercem skruszonym; * niech nasza ofiara tak się dzisiaj dokona * przed Tobą, Panie Boże, * aby się Tobie podobała. Obmyj mnie, Panie, z mojej winy * i oczyść mnie z grzechu mojego. K. Módlcie się, * aby moją i waszą Ofiarę * przyjął Bóg, Ojciec wszechmogący.

miesiecznik liturgiczny_nr3stare.indd 164-165

164 W. Niech Pan przyjmie Ofiarę z rąk twoich * na cześć i chwałę swojego imienia, * a także na pożytek nasz i całego Kościoła świętego. MODLITWA NAD DARAMI PREFACJA K. Pan z wami. W. I z duchem twoim. K. W górę serca. W. Wznosimy je do Pana. K. Dzięki składajmy Panu Bogu naszemu. W. Godne to i sprawiedliwe. [23] 4. PREFACJA WIELKANOCNA

Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, * abyśmy Ciebie, Panie, zawsze sławili, * a zwłaszcza w tym czasie uroczyściej głosili Twoją chwałę, * gdy Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha. On zniweczył moc grzechu, * odnowił całe stworzenie i nam przywrócił utracone życie. Dlatego pełnią łask paschalnych * radują się wszystkie ludy na całej ziemi. * Również chóry

165

Aniołów i zastępy Świętych * śpiewają hymn ku Twojej chwale, * nieustannie wołając: Święty… [24] 5. PREFACJA WIELKANOCNA

Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, * abyśmy Ciebie, Panie, zawsze sławili, * a zwłaszcza w tym czasie uroczyściej głosili Twoją chwałę, * gdy Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha. Przez ofiarę swojego ciała na krzyżu * dopełnił On ofiary Starego Przymierza * i oddając się za nasze zbawienie, * sam stał się Kapłanem, Ołtarzem i Barankiem ofiarnym. Dlatego pełnią łask paschalnych * radują się wszystkie ludy na całej ziemi. * Również chóry Aniołów i zastępy Świętych * śpiewają hymn ku Twojej chwale, * nieustannie wołając: Święty… [25] 1. PREFACJA O WNIEBOWSTĄPIENIU

Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, * abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, * Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże.

PREFACJA

Albowiem Pan Jezus, Zwycięzca grzechu i śmierci, * wstąpił (dzisiaj) do nieba jako Król chwały, * którego podziwiają Aniołowie. * On jest Pośrednikiem między Bogiem a ludźmi, * Sędzią świata i Władcą stworzenia. * Wstępując do nieba, nie porzucił nas w ludzkiej niedoli, * lecz jako nasza Głowa wyprzedził nas do niebieskiej ojczyzny, * aby umocnić naszą nadzieję, * że jako członki Mistycznego Ciała również tam wejdziemy. Dlatego pełnią łask paschalnych * radują się wszystkie ludy na całej ziemi. * Również chóry Aniołów i zastępy Świętych * śpiewają hymn ku Twojej chwale, * nieustannie wołając: Święty… [26] 2. PREFACJA O WNIEBOWSTĄPIENIU

Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, * abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, * Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże, * przez naszego Pana Jezusa Chrystusa. On po swoim zmartwychwstaniu * jawnie się ukazał wszystkim swoim uczniom * i na ich

11.03.2014 12:33


Czerwiec 2014. Kalendarium 1

7 8

nd WNIEBOWSTĄPIENIE PAŃSKIE poniedziałek 7 tygodnia Wielkanocy pn Świętych Marcelina i Piotra świętych męczenników wt Karola Lwangi i Towarzyszy śr środa 7 tygodnia Wielkanocy cz św. Bonifacego, biskupa i męczennika piątek 7 tygodnia Wielkanocy pt św. Norberta, biskupa so sobota 7 tygodnia Wielkanocy nd ZESŁANIE DUCHA ŚWIĘTEGO

9

pn

10 11

wt bł. Bogumiła, biskupa śr św. Barnaby, apostoła Jezusa Chrystusa Najwyższego cz i Wiecznego Kapłana św. Antoniego z Padwy, prezbitera pt i doktora Kościoła so bł. Michała Kozala, biskupa i męczennika nd NAJŚWIĘTSZEJ TRÓJCY pn poniedziałek 11 tygodnia w ciągu roku wt św. Alberta Chmielowskiego, zakonnika

2 3 4 5 6

12 13 14 15 16 17

Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła

u wd

wł. III

wo

III

wo

III III

wd

III

wo wo

III wł. II (tom III) II II

ś

II

u ś

wo

II

wo u

II III III III

wo

– kolor liturgiczny danego dnia Skróty: u – uroczystość ś – święto wo – wspomnienie obowiązkowe wd – wspomnienie dowolne Liturgia godzin: I – pierwszy tydzień II – drugi tydzień III – trzeci tydzień IV – czwarty tydzień wł. – teksty własne

18

śr

19

cz

20 21 22 23 24 25

pt so nd pn wt śr

26

cz

27

pt

28

so

29

nd

30

pn

środa 11 tygodnia w ciągu roku NAJŚWIĘTSZEGO CIAŁA I KRWI CHRYSTUSA piątek 11 tygodnia w ciągu roku św. Alojzego Gonzagi, zakonnika 12 Niedziela w ciągu roku poniedziałek 12 tygodnia w ciągu roku NARODZENIE ŚW. JANA CHRZCICIELA środa 12 tygodnia w ciągu roku czwartek 12 tygodnia w ciągu roku bł. Zygmunta Gorazdowskiego, prezbitera NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny ŚWIĘTYCH APOSTOŁÓW PIOTRA I PAWŁA poniedziałek 13 tygodnia w ciągu roku świętych pierwszych męczenników Świętego Kościoła Rzymskiego

III u wo

u

wł. III III IV IV wł. IV IV

wd u

wł.

wo

IV

u

wł.

wd

I


nr 3

nr 3 Czerwiec 2014

cena 7 zł

od SŁOWA do ŻYCIA

www.edycja.pl

(w tym 8% VAT)

Czytania

od

do

Teksty mszalne Rozważania

Wprowadzenia

Pytania do refleksji

SŁOWA ŻYCIA

Liturgia dnia z rozważaniami


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.