3 minute read

Pleasant potato peel pie?

door Lauren Hermans

Voor deze maand is het weer eens tijd om een oude Eindeloos rubriek terug te brengen: historische recepten. Zeker aangezien het in de centerfold deze maand over alles ‘zalig’ gaat. Maar of het historische recept van deze keer, de Guernsey Potato Peel Pie, ook werkelijk iets met zaligheid te maken heeft is nog de vraag.

Advertisement

Menig lezer zal de naam Potato Peel Pie bekend in de oren klinken. Het recept, die zijn oorsprong kent uit de tijd van de Tweede Wereldoorlog, kreeg opnieuw een plek in de (Hollywood) spotlight door het boek van Mary Ann Schaffer The Guernsey Literary and Potato Peel Pie Society uit 2018, maar voornamelijk door de tien jaar later verschenen gelijknamige film. Het verhaal speelt zich af in een klein dorpje in Guernsey, een Brits eiland naast de kust van Normandië, waar het hoofdpersonage Juliet naar toe reist naar aanleiding van een mysterieuze brief van een man daar die haar boek in handen heeft. Deze Dawsey is lid van The Guernsey Literary and Potato Peel Pie Society. Geïntrigeerd door de mysterieuze brief en oorsprong van de naam van deze Literary Society gaat Juliet op pad naar Guernsey. Daar leert ze dat de Society was opgericht tijdens de Tweede Wereldoorlog als een cover voor mensen die de avondklok van de Duitse bezetters wilden ontvluchten. Eén van de dingen die men tijdens die bijeenkomsten at, om de tijd rond te komen en om het samenkomen iets feestelijker te maken, was een Potato Peel Pie. En ja, dat is precies zoals het klinkt: een taart gemaakt van enkel aardappel, rode biet en een klein scheutje melk, waarbij zelfs de schillen van de aardappel gebruikt werden om te dienen als bodem en rand van de taart. Voedsel was in die tijd zo schaars en boter en bloem waren amper te krijgen, vandaar dat ieder deel van de aardappel gebruikt werd in de taart. En als je nu denkt, dat klinkt toch helemaal niet lekker, heb je groot gelijk. Om deze taart te maken, was een uitgebreide instructie en ingrediëntenlijst zeker niet nodig. De aardappels en bieten worden simpelweg geschild, de schillen gebruikt om de bodem en randen van de cakevorm te bedekken, de aardappels en bieten gekookt (zo kort mogelijk want brandstof is schaars), geprakt met een scheutje melk en vervolgens in de cakevorm geschept om nog even (maar vooral weer zo kort mogelijk) in de oven te bakken. Deze laatste stap dient vooral om de schillen nog enigszins te garen en de illusie te wekken dat we daadwerkelijk een taart aan het bakken zijn. Voor deze eigen gemaakte versie van de Potato Peel Pie is dus bovenstaande recept gevolgd, wat volgens de website van The Guernsey Literary and Potato Peel Pie Society het meest historisch accurate recept is, maar daardoor ook het minst eetbare recept is. Waarschijnlijk zijn de meeste recepten die online te vinden zijn daarom ook iets aangepast. In ieder geval wordt overal ten minste boter, zout, en bloem toegevoegd en in sommige gevallen zelfs eieren, spek en kaas. Die ‘taart’ zou wel eens de moeite waard kunnen zijn. Hoewel het verhaal van The Guernsey Literary and Potato Peel Pie Society puur fictief is, heeft de Potato Peel Pie wel bestaan. Voor de smaak is het recept zeker niet de moeite waard, maar wie weet, misschien maakt de taart deze winter toch een comeback vanwege de uit de pan reizende energie- en supermarktprijzen. d

Stap 1: Schil de aardappels en bieten. Gebruik de randen om de cakevorm te bedekken.

Stap 2: Kook de aardappels en bieten. Prak dan met scheutje melk.

Stap 3: Laat je taart even bakken in de oven. Dan serveren! Stap 4: Laat je taart proeven!

This article is from: