DATAMANAGEMENT
Interoperabiliteit tussen initiatieven
één digitale infrastructuur waarin clouden edge-diensten van Europese aanbieders worden verenigd. Dit is waar het Gaia-X-project zich op richt. Dit vereist generieke afspraken over cloud-infrastructuur in het algemeen, data-opslag (in de cloud), maar ook over data-uitwisseling nodig, al dan niet via de cloud. De Data Sharing Coalition kan met het opstellen van een afsprakenstelsel voor datadelen een belangrijk puzzelstuk bieden.
In januari 2020 nodigde het ministerie van Economische Zaken en Klimaat de markt uit om de samenwerking op te zoeken voor het cross-sectoraal delen van data. De Data Sharing Coalition, ondersteund door het ministerie, is hieruit voortgekomen. De Data Sharing Coalition verkent in een doorlopend proces welke generieke afspraken nodig zijn voor het cross-sectoraal delen van data. Dit zijn afspraken over de zakelijke, juridische, operationele, functionele en technische voorwaarden waaronder data wordt gedeeld.
Hoe komen de afspraken tot stand?
Waar er al verschillende datadeelinitiatieven zijn waarbij een aantal marktspelers afspraken over het delen van data heeft vastgelegd, zijn deze vooral gericht op één specifieke sector of domein. Wanneer interoperabiliteit mogelijk wordt tussen initiatieven, dan is een veelvoud aan nieuwe use cases op het gebied van datadelen mogelijk. Zo ziet ook de Europese Commissie het, die in haar Europese datastrategie de noodzaak benadrukt van een gemeenschappelijke Europese benadering van het gebruik van data in de digitale economie. Hiermee wordt de concurrentiepositie van Europa verstevigd. Voorwaarde is wel dat data vrij moet kunnen bewegen binnen de EU, maar ook binnen en tussen alle sectoren. Mogelijk zelfs via
De inzichten om tot generieke afspraken te komen, verkrijgt de Data Sharing Coalition op drie manieren. Ten eerste door het ontwikkelen van vijf praktische use cases die ieder afzonderlijk nieuwe waarde creëren door het cross-sectoraal delen van data. Hoewel het in deze use cases gaat om het creëren van interoperabiliteit tussen domeinen in een specifieke context, bieden ze ook praktische inzichten in de vereisten voor de generieke afspraken. Zo wordt in een use case onderzocht hoe een consument zijn energiedata kan delen met financiële dienstverlener. Die kan op basis van deze data bijvoorbeeld persoonlijk advies geven over energiebesparende maatregelen en financiering bieden via een lening. Een andere use case richt zich op logistieke organisaties die vrachtdata delen met hun verzekeraar
‘Wanneer interoperabiliteit mogelijk wordt tussen initiatieven, dan is een veelvoud aan nieuwe use cases op het gebied van datadelen mogelijk’
12 | MEI 2021 | INFOSECURITY MAGAZINE
voor het verbeteren van processen en verminderd risico. Behalve de inzichten uit deze use cases, leveren deelnemers van de Data Sharing Coalition ook experts die nuttige input bieden voor het maken van generieke afspraken. Denk aan advies over het gebruik van bepaalde marktstandaarden die in hun sector of domein worden gebruikt om datadelen mogelijk te maken. Tenslotte analyseert een projectteam van de Data Sharing Coalition ook hoe bestaande datadeelinitiatieven zijn ontworpen. Door lering te trekken uit de standaarden die hierin worden gebruikt en te beoordelen of ze in een bredere context van datadelen toepasbaar zijn. Alle afspraken worden uiteindelijk vastgelegd in een generiek afsprakenstelsel. De eerste praktische stappen hiervoor zijn al gezet met de publicatie van het zogeheten Harmonisatie Canvas waarin de hoofdlijnen van deze afspraken zijn verkend. De definitieve versie van dit canvas dient als basis voor een generiek afsprakenstelsel. Dit Trust Framework kunnen organisaties implementeren wanneer zij ook buiten hun sector of domein data willen delen.
