Ο σταθμός Halley VI, ένα νέο πρότυπο σχεδιασμού στην Ανταρκτική

Ο σταθμός Halley VI, ένα νέο πρότυπο σχεδιασμού στην Ανταρκτική

Το περιβάλλον της Ανταρκτικής είναι τόσο σκληρό, όπου μέχρι πρόσφατα ο ρόλος του Αρχιτέκτονα στον σχεδιασμό υποδομών εκεί υπήρξε δευτερεύων. Τα κρίσιμα ζητήματα είχαν να κάνουν με τον ανεφοδιασμό, το κρύο και το σκοτάδι.. Αυτό άλλαξε, ωστόσο, με το

διορισμό των Βρετανών Hugh Broughton Architects για τον σχεδιασμό του

Halley VI, για το BAS 42 , την Βρετανική Ερευνητική Ομάδα Ανταρκτικής. Ο

Broughton κέρδισε έναν διεθνή διαγωνισμό, έναντι 85 συμμετοχών παρά

το γεγονός, ή ίσως εξαιτίας του ότι δεν είχε εμπειρία στο σχεδιασμό για

ένα τόσο ακραίο περιβάλλον. 43

O Σταθμός HALLEY, είναι ο νοτιότερος σταθμός που χειρίζεται η BAS.

Βρισκόταν αρχικά στο Brunt Ice Shelf, μία παγονησίδα πάχους 150

μέτρων, η οποία μετακινείται 400 μέτρα ετησίως προς τη θάλασσα. Τα

επίπεδα χιονιού αυξάνονται στο σημείο κατά 1 μέτρο κάθε χρόνο. Οι

θερμοκρασία πέφτει στους -56°C και ο ήλιος δεν ανεβαίνει πάνω από τον

ορίζοντα για 105 μέρες κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Το σημείο, το οποίο

βρίσκεται κοντά στην ακτογραμμή, συχνά εκτίθεται σε καταβατικούς

ανέμους 44 που υπερβαίνουν τα 160 χιλιόμετρα την ώρα. Η διαχείριση του

ανεφοδιασμού, συμβαίνει στο σύντομο χρονικό διάστημα των 3 μηνών

της καλοκαιρινής εποχής με πλοία και αεροπλάνα, λόγω της αδυναμίας

προσέγγισης της ηπείρου καθ’ όλη τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου.

Ένας ερευνητικός σταθμός παραμένει μονίμως σε λειτουργία στο σημείο

ήδη από το Διεθνές Γεωφυσικό έτος (International Geophysical Year) το

1958. 45

PRODUCED BY AN AUTODESK STUDENT VERSION

42 British Antarctic Survey 43 Slavid, Extreme Architecture, 2009, σελ, 96 44 Ανήκει στην κατηγορία περιοδικών ανέμων. Άνεμος που πνέει προς τα κάτω από τις κορυφές βουνών ή υψηλές ακτές. 45 Slavid, Extreme Architecture, 2009, σελ, 97 Εικ. 36.

PRODUCED BY AN AUTODESK STUDENT VERSION

ένα νέο πρότυπο σχεδιασμού στην Ανταρκτική

Γεωγραφικός Νότιος Πόλος Υψόμετρο: 20m πάνω από τη θάλασσα (πάχος παγονησίδας: 150m) Μέση ετήσια βροχόπτωση: 1m Μέση μέγιστη και χαμηλή θερμοκρασία: 4.5 οC - 55.4oC Έτος σχεδιασμού - έτος πλήρους λειτουργίας: 2005 - 2013 Αρχιτεκτονικό γραφείο: Hugh Broughton Architects Μηχανικοί : AECOM PRODUCED BY AN AUTODESK STUDENT VERSION

PRODUCED BY AN AUTODESK STUDENT VERSION

Ο Halley VI, έγινε ένας από τους πιο «δημοφιλείς» σταθμούς στην Ανταρκτική, όντας από τους πρώτους σταθμούς

στην Ανταρκτική που σχεδιάζεται με επικεφαλής Αρχιτέκτονα. Βεβαίως, ο Broughton συνεργάστηκε με έναν εξαιρετικά έμπειρο μηχανικό, τον Faber Maunsell, αλλά φέρνει μια φρεσκάδα σχεδιαστικής προσέγγισης, χωρίς να παραβλέπει τις τεχνικές απαιτήσεις του σχεδιασμού και της οικοδόμησης για επιβίωση σε ένα τόσο ζοφερό περιβάλλον. Την περίοδο που ολοκληρώθηκε, έγινε ο πιο προηγμένος ερευνητικός σταθμός, τόσο σε σχέση με τις κατασκευαστικές του καινοτομίες, όσο και για την μέριμνα για την ικανοποίηση περισσότερων ανθρώπινων αναγκών σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.

Για πρώτη φορά, η αρχιτεκτονική στην Ανταρκτική κλήθηκε να απαντήσει στις απαιτήσεις σχεδιασμού, που αφορούν

και την καθημερινή ανθρώπινη διαβίωση. Ως προς το κατασκευαστικό κομμάτι, έγινε ο πρώτος σταθμός με πλήρη

δυνατότητα μετακίνησής του σε άλλη τοποθεσία σε περίπτωση ανάγκης, ακολουθώντας τη λογική του modular design 46 .

Αυτή η νέα αρχιτεκτονική ματιά στην ήπειρο, προσέγγισε και το ενδιαφέρον της ευρύτερης αρχιτεκτονικής κοινότητας,

καθώς παρουσιάστηκε σε πληθώρα δημοσιευμάτων που είτε αφορούν την αρχιτεκτονική κοινότητα άμεσα, είτε όχι.

Από τον Halley I στον Halley VI

Ο σταθμός πριν την κατασκευή του νέου HALLEY VI, ο HALLEY V , το 1992, ήταν ο πέμπτος στη σειρά σταθμός που κατασκευάστηκε. Οι πρώτες τέσσερεις βάσεις σχεδιάστηκαν ώστε να θαφτούν στο χιόνι, όμως ο HALLEY V, ανυψώθηκε σε μεταλλικά «πόδια», τα οποία κάθε χρόνο ευθυγραμμίζονταν και επεκτείνονταν για να κρατήσουν τον σταθμό ελεύθερο από τα αυξανόμενα επίπεδα χιονιού. Αν και ο σχεδιασμός ήταν επιτυχής, η θέση της βάσης είναι πλέον αβέβαιη, έχοντας μετακινηθεί σταδιακά πολύ μακριά από το κεντρικό σημείο, σε θέση επικίνδυνη να ξεφύγει από την παγονησίδα στα επόμενα 5-10 χρόνια.

Εφόσον τα μεταλλικά πόδια του σταθμού ήταν σταθερά

τοποθετημένα στον πάγο, δεν μπορούσε να μετακινηθεί.

Έτσι, το 2004, Η Βρετανική Ερευνητική Ομάδα Ανταρκτικής διοργάνωσε διεθνή διαγωνισμό για την επιλογή σχεδιαστών

για έναν νέο, μετεγκαταστάσιμο σταθμό, που θα απασχολεί

52 ανθρώπους το καλοκαίρι και 16 τον χειμώνα. Τον

διαγωνισμό κέρδισαν οι Hugh Broughton Architects, σε

συνεργασία με τους Faber Maunsell (σήμερα AECOM), με ένα

πλάνο αρθρωτού σχεδιασμού (modular concept). 47

46 «Αρθρωτός» σχεδιασμός 47 Hugh Broughton, Antarctic Research Stations: Parallels for Interplanetary Design, 2010, σελ. 2 Εικ. 37. Ο σταθμός Halley V

Μεγάλο μέρος της ανησυχίας του Broughton ήταν το πώς είναι πραγματικά η εμπειρία του να ζει κανείς στο σταθμό. Οι επιστήμονες και το προσωπικό υποστήριξης δεν είναι πλέον τόσο αποκομμένοι όσο ήταν κάποτε, καθώς έχουν μεγαλύτερη σύνδεση με τον έξω κόσμο, με πρόσβαση σε email και τηλέφωνο, καθώς και σε (αργές) συνδέσεις στο Διαδίκτυο. Το γεγονός αυτό, θα μπορούσε ενδεχομένως να επιδεινώσει την διαπροσωπική επικοινωνία μεταξύ του προσωπικού, οδηγώντας σε αντικοινωνικές συμπεριφορές, καθώς μπορεί να αποσυρθεί κανείς στα υπνοδωμάτιό του, έχοντας πρόσβαση στον «έξω κόσμο».

Το προσωπικό, χρειάζεται πλέον ένα «σπίτι» όπου μπορεί να εργαστεί άνετα και αποτελεσματικά. Ο Broughton εξέτασε ιδιαίτερα τη δημιουργία χώρων κοινωνικοποίησης που επιτρέπουν τόσο την “παραδοσιακή” αλληλεπίδραση όσο και την πιο ήσυχη περισυλλογή. Το κεντρικό module που δημιουργήθηκε έδειχνε μία προσπάθεια απαλλαγής από τον τυπικό κοινόχρηστο χώρο όπως αυτός της «φοιτητικής εστίας». Επιπλέον, ο Broughton, σχεδίασε χώρους στους διαδρόμους όπου οι άνθρωποι μπορούσαν να σταματήσουν και να συνομιλήσουν, σε μία προσπάθεια κατάργησης της αίσθησης ότι βρίσκεται κανείς σε ένα μακρύ τρένο κτιρίων - μια ευθυγράμμιση που υπαγόρευε η γεωμετρία για την αποτελεσματική εναπόθεση του χιονιού.

Εικ. 38. Σκίτσο ιδέας

Βασικοί σχεδιαστικοί στόχοι:

Ευκολία μεταφοράς στο σημείο και η δυνατότητα να οικοδομηθεί, να λειτουργήσει και τελικά να αποσυρθεί.

Δυνατότητα αντικατάστασης μεμονωμένων εγκαταστάσεων-μονάδων χωρίς σημαντική παρέμβαση σε ολόκληρο το σταθμό.

Ελαχιστοποίηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από την κατασκευή έως την αποσυναρμολόγηση, με έμφαση στην ενεργειακή απόδοση, τη μειωμένη χρήση νερού και τη βελτίωση της στρατηγικής διαχείρισης αποβλήτων.

Δημιουργία ενός εργονομικού «σπιτιού», για την υποδοχή 16 ανθρώπων κατά τον 9μηνης διαρκείας αυστραλιανό χειμώνα και 52 ανθρώπων κατά την τρίμηνη περίοδο του καλοκαιριού.

Παροχή ευελιξίας για την υποστήριξη ενός πενταετούς επιστημονικού προγράμματος σε ένα κτίριο με ελάχιστη διάρκεια ζωής 20 ετών.

Να είναι πλήρως μετακινήσιμος στην ενδοχώρα όταν υπάρχει κίνδυνος να «ξεκολλήσει» το κομμάτι πάγου στο οποίο εδράζεται.

Ελαχιστοποίηση της ανάγκης για διαχείριση του χιονιού και δυνατότητα ανύψωσης του σταθμού πάνω από τα

ετήσια επίπεδα αύξησης του χιονιού.

48

48 ‘Hugh Broughton Architects’,

B2 ΚΟΙΤΩΝΕΣ Β1 ΚΟΙΤΩΝΕΣ

C ΔΙΟΙΚΗΣΗ Α ΔΙΗΜΕΡΕΥΣΗ

Διάταξη

Ο σταθμός είναι διατεταγμένος σε ευθεία γραμμή κάθετη προς τη φορά του ανέμου που επικρατεί, έτσι ώστε το χιόνι να συσσωρεύεται από την πλευρά που είναι προστατευμένη από τον άνεμο. Ως αποτέλεσμα, η πλευρά που είναι εκτεθειμένη στον άνεμο είναι προστατευμένη από κάποια ανατροπή από την ποσότητα πάγου που έχει συσσωρευτεί από την άλλη μεριά, μειώνοντας τις απαιτήσεις διαχείρισης χιονιού και δημιουργώντας μια σκληρή παγωμένη επιφάνεια στην οποία τα οχήματα μπορούν εύκολα να κινούνται.. Ο σταθμός, χωρίζεται σε δύο τμήματα για ασφάλεια, το καθένα από οποία έχει το δικό του ενεργειακό κέντρο και είναι αυτοσυντηρούμενο σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Η γέφυρα που λειτουργεί σαν σύνδεσμος ανάμεσα στα δύο, επιτρέπει την διανομή ενέργειας, αποχέτευσης και νερού.

Τα υπνοδωμάτια, τα εργαστήρια, οι γραφειακοί χώροι και τα κέντρα ενέργειας, βρίσκονται σε τυποποιημένες μπλε μονάδες - modules 152 τ.μ., τα οποία ζυγίζουν μεταξύ 80-95 τόνων. Ενώ η πλειοψηφία των βασικών δραστηριοτήτων μπορεί να συμβεί σε αυτά, η πρόθεση για σχεδιασμό κοινόχρηστων χώρων για διαβίωση, φαγητό και αναψυχή, καθόρισε την ανέγερση μίας κεντρικής ξεχωριστής διώροφης μονάδας 467 τ.μ. εσωτερικού χώρου, βάρους 160 τόνων.

E1 ΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ E2 ΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ

Η1 ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ Η2 ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ

Εικ. 39.

Στο κέντρο της μονάδας βρίσκεται ένας διπλού ύψους, γεμάτος φως χώρος, με κάθετους και κεκλιμένους υαλοπίνακες υψηλής απόδοσης και ημιδιαφανή μονωμένα πάνελ nanogel. Έχει προγραμματιστεί μελλοντικά η εγκατάσταση ενός μικρού υδροπονικού θερμοκηπίου στον χώρο, ικανό να παρέχει έως και 3 σαλάτες την εβδομάδα στο χειμερινό

πλήρωμα, που μέχρι τώρα στερείται το φρέσκο φαγητό για 9 μήνες το χρόνο, λόγω της αδυναμίας ανεφοδιασμού

κατά τη χειμερινή περίοδο. Οι μελέτες κατά τον πρώιμο σχεδιασμό, διερεύνησαν την προσάρτηση περισσότερων

μονάδων σε σημεία κόμβων για τον περιορισμό του μήκους της κυκλοφορίας, αλλά αυτό περιπλέκει τη μελέτη για

προστασία από το χιόνι. Σε ευθεία γραμμή είναι εύκολο να προβλεφθεί πώς το χιόνι που οδηγείται από τον άνεμο θα

εναποτίθεται στην κάτω πλευρά. 49

Εικ. 40.

Το μεσαίο module

49 Broughton, Antarctic Research Stations: Parallels for Interplanetary Design. Σελ.6

Εικ. 41.

Science Module Προκειμένου ο νέος σταθμός να μην έχει την ίδια κατάληξη με τους προηγούμενους, οι οποίοι θάφτηκαν σταδιακά στο χιόνι και αχρηστεύθηκαν, οι μονάδες στηρίζονται από γιγάντια μεταλλικά «πέδιλα σκι» και στηρίγματα-πόδια με υδραυλικό μηχανισμό. Τα υδραυλικά στηρίγματα επιτρέπουν στον σταθμό να «σκαρφαλώνει» εκτός χιονιού κάθε χρόνο ώστε να μην θαφτεί. Παράλληλα, οι μονάδες μπορούν να χαμηλώσουν σε ύψος χρησιμοποιώντας τον υδραυλικό μηχανισμό των στηριγμάτων και να φτάσουν στο επίπεδο του εδάφους. Με αυτόν τον τρόπο, ρυμουλκούνται εν τέλει από μπουλντόζες σε μία νέα ασφαλή τοποθεσία μακρύτερα από την ακτογραμμή. Εκμεταλλευόμενες τις «καθαριστικές» ιδιότητες του ανέμου, η γεωμετρία των μονάδων σχεδιάστηκε με τρόπο ώστε τα σκι να είναι καθαρά από το χιόνι για τη διευκόλυνση της μετακίνησης.

Εικ. 42. Μετακινώντας τον σταθμό Halley σε νέα τοποθεσία, το 2015

Modular Design

Τα modules του Halley είναι κατασκευασμένα με στιβαρή χαλύβδινη δικτυωματική κατασκευή για τον σκελετό και υπερκατασκευή πλαισίου με επένδυση με προ-βαμμένα πλαστικά πάνελ, ενισχυμένα με ίνες (FRP). Το εξωτερικό περίβλημα συνδέεται σε ολόκληρο το μονωτικό σώμα με ίνες εμποτισμένες με ρητίνη για να αποφευχθεί η αποκόλληση υπό φορτίο ανέμου. Χρησιμοποιώντας FRP, τα μεγέθη των πάνελ θα μπορούσαν να μεγιστοποιηθούν και η στεγανότητα θα μπορούσε να επιτευχθεί χρησιμοποιώντας ένα μόνο περίβλημα, βοηθώντας στην ελαχιστοποίηση του χρόνου ανέγερσης στο σημείο κατασκευής. Αυτό είναι σημαντικό καθώς η περίοδος κατασκευής περιορίζεται σε 10 εβδομάδες. Αυτό το χρονικό περιοριστικό παράθυρο για την κατασκευή είναι ένας κρίσιμος κοινός περιοριστικός

παράγοντας με την ανάπτυξη διαστημικού προγράμματος.

Οι περιορισμοί εφοδιασμού του σημείου κατασκευής ήταν ένας σημαντικός παράγοντας για τον καθορισμό του modular design. Καθώς η παγονησίδα προεξέχει τουλάχιστον 20 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, όλα

τα υλικά που παραδίδονται στον Halley πρέπει να εκφορτώνονται στον θαλάσσιο πάγο. Σύρονται λοιπόν σε τεχνητές ράμπες χιονιού που δημιουργούνται σε φυσικούς κολπίσκους στην άκρη του βράχου.

Εικ. 43.

Εικ. 44.

Εικ. 45.

Δοκιμή στο Cape Town

Π ρ ο κ α τ α σ κ ε υ ή κ α ι δ ο κ ι μ α σ τ ι κ ή κατασκευή

Ο θαλάσσιος πάγος είναι επισφαλής και λεπτός με μέγιστη φέρουσα

ικανότητα μόνο 9,5 τόνους, περιορίζοντας το βάρος και συνεπώς το μέγεθος

των κατασκευαστικών στοιχείων. Η δικτυωματική κατασκευή του σκελετού

σχεδιάστηκε προσεκτικά εντός αυτού του ορίου, έτσι ώστε να μπορεί να

παραδοθεί πλήρως συναρμολογημένη δίνοντας χρονικό προβάδισμα στις

εργασίες επί τόπου. Παρομοίως, πολλά από τα δωμάτια του σταθμού και όλα

τα δάπεδα έχουν σχεδιαστεί για να είναι προκατασκευασμένα έτσι ώστε να

μπορούν να ολοκληρωθούν σε εργοστασιακές συνθήκες και να ανυψωθούν

στη θέση τους σε τελική μορφή. 50

Επιπλέον, οι ανάδοχοι για την κατασκευή του έργου, έχοντας ήδη εμπειρία με κατασκευές στην Ανταρκτική, συμπεριέλαβαν στα στάδια του σχεδιασμού σημαντική έρευνα και ανάπτυξη βασικών τεχνικών πτυχών του έργου, ιδίως της χαλυβουργικής δομής και του FRP (fiber-reinforced plastic). Η δοκιμαστική κατασκευή πραγματοποιήθηκε στο Cape Town και έδωσε στους υπεύθυνους της κατασκευής μία εξαιρετική ευκαιρία να εξοικειωθούν με τη σειρά συναρμολόγησης και να κάνουν μικρές προσαρμογές για να διευκολύνουν την πρόοδο της κατασκευής στον πάγο.

50 Broughton., σελ. 7 Εικ. 46.

Εικ. 47. Κοινόχρηστος χώρος διημέρευσης

Εικ. 48.

Εικ. 49.

Χώρος Ύπνου

Δ ο κ ι μ α σ μ έ ν ε ς κ α ι ν ο τ ο μ ί ε ς , μελέτη και ανάπτυξη

Ηεπιβίωση στην Ανταρκτική είναι δύσκολη και είναι σημαντικό ο σύγχρονος ερευνητικός σταθμός να διευκολύνει τη ζωή των ομάδων που εργάζονται. Ο κρίσιμος σχεδιασμός του σταθμού αναπτύχθηκε επομένως βασιζόμενος σε δοκιμασμένες τεχνολογίες, αν και συχνά αναγκαστικά εφαρμόστηκε με καινοτόμους τρόπους από τομείς εκτός του κατασκευαστικού κλάδου. Για παράδειγμα, οι σύνδεσμοι από λάστιχο σιλικόνης μεταξύ των modules πρέπει να έχουν σημαντική αντοχή, οπότε μια εταιρεία, η οποία συνήθως πραγματοποιεί συνδέσεις μεταξύ βαγονιών αμαξοστοιχιών, διορίστηκε για να τις αναπτύξει και να τις κατασκευάσει ώστε να ταιριάζει στις χαμηλές θερμοκρασίες και σε ευρύτερες διαστάσεις κατάλληλες για ένα κτίριο.

Όλο το νερό στο σταθμό παράγεται με δεξαμενή τήξης, η οποία χρησιμοποιεί σημαντικές ποσότητες ενέργειας. Η χρήση νερού στη βάση μειώθηκε επομένως από 100 λίτρα/άτομο/ημέρα σε 50, μέσω της εισαγωγής αερισμένων εξαρτημάτων και ενός συστήματος αποστράγγισης, προσαρμοσμένου από αυτό που χρησιμοποιείται στο θαλάσσιο περιβάλλον, το οποίο ήταν επίσης η πηγή του συστήματος επεξεργασίας απορριμμάτων βιοαντιδραστήρα. Επιπλέον, η

εφαρμογή συσκευών εξοικονόμησης χώρου ήταν ζωτικής σημασίας για την οικονομική βιωσιμότητα και η προμήθεια τους προέρχονταν συχνότερα από τον τομέα των μεταφορών παρά από τον τομέα της κατασκευής.

Εντός των modules, η εσωτερική διακόσμηση διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στον καθορισμό της επιτυχίας του έργου. Η χρωματική παλέτα του έργου αναπτύχθηκε σε στενή συνεννόηση με έναν ψυχολόγο χρώματος για να βοηθήσει στην αντιστάθμιση της διαταραχής της αισθητηριακής επεξεργασίας και στη χαλάρωση των κατοίκων. Στα υπνοδωμάτια αναπτύχθηκε ένα ειδικό

φωτιστικό για την αντιμετώπιση της εποχιακής συναισθηματικής διαταραχής,

με προσομοίωση φωτός της ημέρας και λειτουργία ειδοποίησης για να προσαρμόζει αργά την ισορροπία των ερυθρών και λευκών αιμοσφαιρίων των ανθρώπων καθώς ξυπνούν κατά τη διάρκεια των σκοτεινών χειμερινών μηνών,

συμβάλλοντας στον περιορισμό της σύγχυσης. 51

51 Broughton, σελ 7

Εικ. 50.

Εικ. 51.

Εικ. 52.

Ε π ι τ ό π ι ε ς Δ ο κ ι μ έ ς - T r i a l a n d E r r o r

Σχεδόν αμέσως μετά την εγκατάσταση των εξωτερικών FRP πανέλων,

εμφανίστηκε σημαντική επιφανειακή ρωγμή κυρίως στις άκρες των πάνελ

αλλά και σε άλλα σημεία, χωρίς προφανή λογική εξήγηση. Ο σχεδιασμός

περιλάμβανε στεγανοποίηση με τη χρήση σιλικόνης στους συνδέσμους μεταξύ

των εξωτερικών πανέλων. Μόλις παρατηρήθηκε το ελάττωμα, άρχισαν έρευνες

στη Νότια Αφρική, η οποία αποκάλυψε ότι η κατασκευή κάποιων κομματιών

δεν ταιριάζει με τα αρχικά δείγματα και ήταν υπερβολικά πλούσια σε ρητίνη.

Η ανάλυση έδειξε ότι οι πλούσιες σε ρητίνη περιοχές υπέφεραν από θερμικό σοκ κατά την άφιξή τους στην Ανταρκτική προκαλώντας το σπάσιμο. Κατά

τη διάρκεια των δύο επόμενων χειμώνων, η ενότητα παρακολουθήθηκε επί

τόπου και δεν αναπτύχθηκε περαιτέρω ρωγμή, επιβεβαιώνοντας την πηγή του

προβλήματος. Εν τέλει, έγιναν κάποια τεστ ξανά στη δοκιμαστική κατασκευή

στη Νότια Αφρική με τις αλλαγές, πριν ξεκινήσει ξανά η κατασκευή των νέων

πανέλων στην ολότητα της κλίμακάς τους.

Δοκιμές όπως αυτή, έχουν δείξει

το όφελος των δοκιμών κατά την κατασκευή σε ακραία περιβάλλοντα, κάτι

που είναι ένας κρίσιμος παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά την

ανάπτυξη εγκαταστάσεων και για το Διάστημα.

52

Εικ. 53.

52 GBroughton, Antarctic Research Stations: Parallels for Interplanetary Design . Σελ.7

Halley VI: Το μέλλον

Όταν ο Halley VI ολοκληρώθηκε, έγινε ο πιο προηγμένος ερευνητικός σταθμός στην Ανταρκτική σε τεχνικό, επιχειρησιακό, περιβαλλοντικό και κοινωνικό επίπεδο. Η ευελιξία του επιτρέπει την εύκολη μετατροπή των επιστημονικών modules ώστε να ταιριάζει σε ένα μεταβαλλόμενο επιστημονικό πρόγραμμα ανά τα χρόνια, ενώ η προηγμένη αρχιτεκτονική και οι εσωτερικοί του χώροι φιλοξενούν το πλήρωμα με άνεση και, αναμενόμενα, προσελκύει επιστήμονες αιχμής να εργαστούν στην Ανταρκτική με το BAS (British Antarctic Survey), δικαιολογώντας εν τέλει τη ριζοσπαστική προσέγγιση στις προμήθειες και το σχεδιασμό. Το κλειδί της επιτυχίας του σταθμού είναι το βελτιωμένο περιβάλλον που διατίθεται για την επιστημονική έρευνα στον σταθμό Halley.

Παρόλο που είναι ήδη σαφές ότι η αναλογία των επιστημόνων προς το τεχνικό προσωπικό θα βελτιωθεί δραματικά,

επί του παρόντος δεν υπάρχουν προγραμματισμένα προγράμματα για τον προσδιορισμό βελτιώσεων στην ανθρώπινη απόδοση στο σταθμό, που επιτυγχάνονται ως συνέπεια του σχεδιασμού. Αυτός θα μπορούσε να είναι ένας ενδιαφέρων

τομέας συνεργασίας μεταξύ της BAS και της διαστημικής κοινότητας, παρόμοια με τα προγράμματα που βρίσκονται σε

εξέλιξη στον σταθμό Concordia, τα οποία διαχειρίζεται η ESA σε συνεργασία με τα γαλλικά και ιταλικά προγράμματα

της Ανταρκτικής. 53

53 Broughton, σελ. 7 Εικ. 54.