Από τον ISS στο Φεγγάρι, από το Φεγγάρι στον Άρη

ISS

ΟΔιεθνής Διαστημικός Σταθμός είναι ένα μεγάλο διαστημικό «σκάφος» σε τροχιά γύρω από τη Γη. Η ανάπτυξή του στο διάστημα ξεκίνησε το 1998 και οι πρώτοι αστροναύτες κατέφθασαν στον σταθμό το 2000. 71 Ο ISS, βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη σε μέσο υψόμετρο περίπου 450 χιλιομέτρων και ταξιδεύει με ταχύτητα 27.600 χιλιόμετρων την ώρα. Αυτό σημαίνει ότι περιστρέφεται γύρω από τη Γη κάθε περίπου 90 λεπτά. Είναι το «σπίτι»

στο οποίο ζουν προσωρινά πληρώματα αστροναυτών και κοσμοναυτών, με διαρκή ανθρώπινη παρουσία στον σταθμό τα τελευταία 19 χρόνια. Στις 30 Μάϊου του 2020, ο κόσμος παρακολούθησε το ιστορικό γεγονός της απογείωσης αστροναυτών με προορισμό τον ISS, από Αμερικάνικο έδαφος, μετά από δεκαετίες, με το σκάφος Dragon και τον πρώτο πύραυλο που επαναπροσγειώνεται στη Γη, τον Falcon 9 της SpaceX.

Αρκετά έθνη συνεργάστηκαν για την κατασκευή του, ενώ αποτελείται από μέρη που συναρμολογήθηκαν στο διάστημα

από αστροναύτες. Πρόκειται για ένα μοναδικό επιστημονικό εργαστήριο, ενώ μέσα από τον σταθμό η επιστημονική

κοινότητα επιχειρεί να μάθει περισσότερα για τη ζωή και την εργασία στο διάστημα. 72 Σε ό,τι αφορά τους κατοικήσιμους

δορυφόρους ο ISS, διάδοχος των διαστημικών σταθμών Skylab (1974,1979) και Mir (1986-1996), είναι η μόνη εν λειτουργία

κατοικήσιμη δομή που έχει αναπτυχθεί στο Διάστημα.

Η εμπειρία των αστροναυτών που κατοικούν στον ISS έχει από μόνη της δημιουργήσει ένα νέο πεδίο έρευνας για τα προβλήματα που σχετίζονται με τη φυσιολογία και την ψυχολογία της διαμονής των ανθρώπων στο διάστημα για εκτεταμένες χρονικές περιόδους. Εκτός από ένα σπουδαίο επιστημονικό εργαστήριο, ο ISS αποτελεί απόδειξη για το πώς οι άνθρωποι καλούνται να αντιμετωπίσουν σημαντικά εμπόδια για την επιβίωσή τους στο Διάστημα, όπως τα προβλήματα της ακτινοβολίας, της έλλειψης βαρύτητας και της διατροφής.

71 72 ‘Twenty Years of the ISS - the Most Unlikely Machine Humanity Has Ever Built’, DLR - German Aerospace Center

‘Crew Demo-2 Launch and Docking’, SpaceX,

Εικ. 68.

Εικ. 69. ISS - exploded

Ο ISS είναι ένας αρθρωτός (modular) διαστημικός σταθμός τρίτης γενιάς. Το modular design του σταθμού, ευνοεί την προσθήκη ή την αφαίρεση ενοτήτων από την υπάρχουσα δομή, επιτρέποντας μεγαλύτερη ευελιξία. Κάθε module του

ISS έχει συγκεκριμένη χρήση, όπως η διεξαγωγή επιστημονικής έρευνας, η διαβίωση, η άθληση και η υγιεινή. Άλλα τμήματα του σταθμού αφορούν τη διαχείριση των απορριμμάτων, ενώ υπάρχει και εξοπλισμός γυμναστικής.

ΔΙΑΝΟΜΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΉΤΩΝ ΣΤΟΝ ISS

Ψυχαγωγία 2.,5 ωρεσ αθληση -εκουραση

Εργασία

6,5 ωρεσ 1,5 ωρεσ χειρισμοσ συστηματων

Φαγητό

3 γεύματα

Ύπνοσ

8,5 ωρεσ

Υγιει νή

πρωίκαι απόγευμα

ΦΕΓΓΑΡΙ

Το πιο φωτεινό και μεγαλύτερο αντικείμενο στον νυχτερινό μας ουρανό, η Σελήνη καθιστά τη Γη έναν πιο βιώσιμο πλανήτη μετριάζοντας την ταλάντευση του οικιακού μας πλανήτη στον άξονά του, οδηγώντας σε ένα σχετικά σταθερό κλίμα. Προκαλεί επίσης παλίρροιες, δημιουργώντας έναν ρυθμό που καθοδήγησε τους ανθρώπους για χιλιάδες χρόνια. Η Σελήνη πιθανότατα σχηματίστηκε αφού ένα «σώμα» μεγέθους Άρη συγκρούστηκε

με τη Γη. Στις 20 Ιουλίου 1969, το lunar module «Eagle» του Apollo 11 ακούμπησε την επιφάνεια του φεγγαριού. 73 Η

Σελήνη ήταν η πρώτος προορισμός πέρα από τη Γη που οι άνθρωποι προσπάθησαν να φτάσουν, καθώς η «Εποχή του Διαστήματος» ξεκίνησε στο τέλος της δεκαετίας του ‘50. Περισσότεροι από 100 «ρομποτικοί εξερευνητές» έχουν προσσεληνωθεί, ενώ, εννέα αποστολές με πλήρωμα έχουν πετάξει στη Σελήνη και πίσω.

Σε συνεργασία με εταιρείες των ΗΠΑ και διεθνείς συνεργάτες, η NASA θα επεκτείνει τα όρια της ανθρώπινης εξερεύνησης προς τη Σελήνη και τον Άρη. Η NASA εργάζεται για να στείλει την πρώτη γυναίκα και τον επόμενο

άνδρα στη Σελήνη έως το 2024 ως μέρος του προγράμματος Artemis και να δημιουργήσει μόνιμη ανθρώπινη παρουσία εκεί μέσα στην επόμενη δεκαετία για να αποκαλύψει νέες επιστημονικές ανακαλύψεις και να θέσει τα θεμέλια

για τις ιδιωτικές εταιρείες να οικοδομήσουν μια σεληνιακή οικονομία. Η NASA έχει επίσης σκιαγραφήσει μια ιδέα για το πώς τα ρομποτικά μηχανήματα και οι άνθρωποι εξερευνητές θα δημιουργήσουν υποδομές για μια μακροπρόθεσμη βιώσιμη παρουσία στη Σελήνη.

73 ‘Moon to Mars’, , NASA

Εικ. 70. Buzz Aldrin, Apollo 11

Εικ. 71. Η αποστολή Artemis της NASA. Τμήμα της αποστολής είναι και η παρουσία ενός νέου διαστημικού σταθμού (Gateway) σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, που θα λειτουργεί ως σημείο αναφοράς για την αποστολή υλικού και την προσσελήνωση των αστροναυτών.

Η εξερεύνηση της Σελήνης και του Άρη είναι αλληλένδετη. Η Σελήνη παρέχει την ευκαιρία να δοκιμάσουμε νέα

εργαλεία, όργανα και εξοπλισμό που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στον Άρη, συμπεριλαμβανομένων υποδομών

ανθρώπινης κατοίκησης, συστημάτων υποστήριξης ζωής και τεχνολογιών και πρακτικών που θα μπορούσαν να μας

βοηθήσουν να οικοδομήσουμε αυτοσυντηρούμενους σταθμούς μακριά από τη Γη. Το να ζει κανείς στο Gateway 74 για μήνες κάθε φορά θα επιτρέψει στους ερευνητές να κατανοήσουν πώς το ανθρώπινο σώμα αποκρίνεται σε ένα

πραγματικό περιβάλλον στο εξώτερο διάστημα πριν βρεθεί στο μακρόχρονο ταξίδι στον Άρη. 75

74 Το Lunar Gateway είναι ένας υπό επεξεργασία μίνι διαστημικός σταθμός σε σεληνιακή τροχιά που προορίζεται να χρησιμεύσει ως κόμβος επικοινωνίας με τη χρήση ηλιακής ενέργειας, επιστημονικό εργαστήριο, μονάδα βραχυπρόθεσμης κατοικίας και χώρος συγκράτησης για Rover και άλλα ρομπότ. Αναμένεται να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στο πρόγραμμα Artemis της NASA, μετά το 2024. (Philip Sloss, ‘NASA Updates Lunar Gateway Plans’,) 75 Slavid, Extreme Architecture,

Κ α τ α σ κ ε υ α σ τ ι κ ά Σ ε ν ά ρ ι α γ ι α τ η μ ό ν ι μ η α ν θ ρ ώ π ι ν η παρουσία στη σελήνη

Το περιβάλλον της Σελήνης, είναι το πιο σκληρό για να ζήσει κανείς. Και όμως, δεδομένου ότι είναι τόσο κοντά στη Γη, δεν υπάρχει καλύτερο μέρος για να μάθει ο άνθρωπος να επιβιώνει, μακριά της. Αν καταφέρουμε να διατηρήσουμε επιτυχώς την ανθρώπινη δραστηριότητα για μεγάλα χρονικά διαστήματα στη Σελήνη, η ανθρωπότητα θα είναι πολύ πιο εύκολο να εγκατασταθεί σε μακρινούς πλανήτες και να προετοιμαστεί για ταξίδια πέρα από το ηλιακό μας σύστημα, εμπλουτίζοντας παράλληλα την αστική αρχιτεκτονική εδώ στη Γη μέσω προηγμένων τεχνολογιών δόμησης, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης προηγμένων υλικών, του ενεργειακά αποδοτικού σχεδιασμού και της περάτωσης καινοτόμων έργων που προέρχονται από τα χαρακτηριστικά της σεληνιακής διαστημικής αρχιτεκτονικής.

Με βάση τις προαναφερθείσες στρατηγικές κατασκευής και κατηγορίες space habitats, υπάρχουν δύο κατευθυντήριες

ιδέες για τη συγκρότηση σεληνιακού οικισμού. Η πρώτη αφορά την εξ ολοκλήρου κατασκευή των αρχικών δομών του οικισμού με τη χρήση ρομπότ που ο χειρισμός τους γίνεται από τη Γη, ενώ η δεύτερη προτείνει τη συμμετοχή

του πληρώματος απευθείας στο σημείο κατασκευής. Ίσως θα μπορούσε να υπάρξει μία μέση λύση για το πλήρωμα

αστροναυτών στη σελήνη σε καθαρά εποπτικό ρόλο, με το χειρισμό ρομποτικών βοηθών στη σεληνιακή επιφάνεια.

Μια τέτοια επιχείρηση θα επέτρεπε στο πλήρωμα να επιλύσει γρήγορα τυχόν σφάλματα, μέσω της δραστηριότητας

εκτός οχήματος (EVA 76 ). 77

Καθώς ο οικισμός θα μεγαλώνει, θα χρειαστούν ακόμα μεγαλύτερες κτιριακές δομές στο έδαφος της Σελήνης, που

θα απαιτούν επί τόπου συναρμολόγηση με εξαρτήματα που μεταφέρονται από τη Γη. Αυτές οι δομές εμπίπτουν στην

λογική της προκατασκευής. Οι φουσκωτές (inflatable) δομές θεωρούνται καλοί υποψήφιοι για να παρέχουν τους

ευρύχωρους χώρους για το πλήρωμα κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης οικοδόμησης. 78

Εικ. 72.

MoonBaseTwo concept , 2007. Στάδια για την κατασκευή κατοικίας, χωρητικότητας 4 ατόμων, για φιλοξενία 6 μηνών

76 EVA - Extra Vehicular Activity: οποιαδήποτε δραστηριότητα που πραγματοποιείται από έναν αστροναύτη ή έναν κοσμοναύτη έξω από ένα διαστημικό σκάφος πέρα από την αισθητή ατμόσφαιρα της Γης 77 B. Khoshnevis κ.ά., ‘Contour Crafting Simulation Plan for Lunar Settlement Infrastructure Buildup’, στο Earth and Space 2012 78 W. W. Mendell, Lunar and Planetary Institute, επιμ., Lunar bases and space activities of the 21st century, σελ. 54

Εικ. 73. Πιθανό σενάριο για την πρώτη σεληνιακή βάση. Απεικονίζει modules του διαστημικού σταθμού, θαμμένα στον σεληνιακό ρεγόλιθο για προστασία από την ηλιακή ακτινοβολία.

Μετά την οικοδόμηση και χρήση των προσωρινών οικισμών της πρώτης και της δεύτερης φάσης, θα ξεκινήσει να

οικοδομείται η τρίτη κατηγορία δομών, με την εκτεταμένη χρήση τοπικών υλικών (In-Situ Resource Utilization - ISRU). Αυτές οι μόνιμες σεληνιακές δομές ίσως να κατασκευαστούν βαθιά κάτω από την επιφάνεια. Σε αυτήν την

περίπτωση, τόσο τα εργαλεία, όσο και ο βαρύς εξοπλισμός για την επεξεργασία σεληνιακού υλικού και την εκσκαφή,

θα πρέπει να μεταφερθούν από τη Γη, προκειμένου να κατασκευαστούν αυτοί οι μεγάλοι, ευρύχωροι, μόνιμοι υπόγειοι

οικισμοί στη Σελήνη. 79

79 Mendell, Lunar and Planetary Institute, σελ. 55

Η τρέχουσα φιλοσοφία για την κατασκευή υποστηρίζει ότι προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν τα υλικά που απαιτείται

να μεταφερθούν (λόγω του μεγάλου κόστους), πρέπει να υιοθετηθούν στρατηγικές που μεγιστοποιούν τη χρήση των

τοπικά διαθέσιμων πόρων. Αυτή η περιοχή μελέτης ονομάζεται επιτόπια χρήση των πόρων, ή ISRU. 80 Η σεληνιακή

επιφάνεια είναι γεμάτη με ορυκτά και στοιχεία που μπορεί να είναι εύκολα προσβάσιμα για την παραγωγή μετάλλων, γυαλιού, τούβλων, χρωμάτων και άλλων υλικών που είναι απαραίτητα για την κατασκευή μόνιμων οικισμών και υποδομών. Κατά συνέπεια, τα εργαλεία και ο ρομποτικός εξοπλισμός όπως οι εκσκαφείς, οι θραυστήρες βράχου και τα εργαλεία ταξινόμησης αδρανών, θα μπορούσαν να μεταφερθούν από τη Γη κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης των αποστολών. Η χρήση των πετρωμάτων για την οικοδόμηση είναι μια αρχαία αλλά διαχρονική τεχνολογία και θα

μπορούσε να χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά και εκτενώς στην ανάπτυξη των σεληνιακών υποδομών.

80 Workshop on Using in situ Resources for Construction of Planetary Outposts, Using in situ Resources for Construction of Planetary Outposts,, σελ. 2

Εικ. 74.

Foster+Partners, Πρόταση δομών στο Φεγγάρι, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία

ΑΡΗΣ

Άνυδρος, βραχώδης, κρύος και προφανώς άψυχος, ο Κόκκινος Πλανήτης είναι αφιλόξενος, όπου βρίσκεται το μεγαλύτερο ηφαίστειο του ηλιακού συστήματος, το βαθύτερο φαράγγι και υπάρχουν ακραία καιρικά φαινόμενα. Ο Άρης, είναι ο απόλυτος μοναχικός προορισμός. Η ατμόσφαιρα του Άρη αποτελείται κυρίως από διοξείδιο του άνθρακα (περίπου 96%), με μικρές ποσότητες άλλων αερίων όπως το άζωτο. Η ατμοσφαιρική πίεση

στην επιφάνεια του Άρη είναι περίπου 0,6% ό της Γης και η βαρύτητα το 40% της Γης, ενώ η μέση θερμοκρασία είναι

-63°C. Ένα ταξίδι προς τον Άρη διαρκεί περίπου 7 μήνες, λίγο περισσότερο από ό,τι οι αστροναύτες μένουν κατά μέσο

όρο στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, ενώ μία ανθρώπινη αποστολή στον Άρη θα είχε διάρκεια τουλάχιστον 2 ετών. 81

Τα μελλοντικά προγράμματα ανθρώπινης εξερεύνησης της NASA βασίζονται σε μία προσέγγιση 2 φάσεων: η πρώτη επικεντρώνεται στην προσγείωση στη Σελήνη εντός πέντε ετών, ενώ η δεύτερη θα δημιουργήσει μια σταθερή ανθρώπινη παρουσία μέσα και γύρω από τη Σελήνη έως το 2024. Χρησιμοποιώντας όσα μαθαίνουμε στη Σελήνη, προετοιμαζόμαστε για το επόμενο γιγαντιαίο άλμα, την αποστολή αστροναυτών στον Άρη.

Το Πρόγραμμα Εξερεύνησης του Άρη, που πραγματοποιείται επί τόπου από «ρομποτικούς εξερευνητές» έχει ως στόχο την κατανόηση του σχηματισμού του και την πρώιμη εξέλιξη του ως πλανήτη, την ιστορία των γεωλογικών διεργασιών που έχουν διαμορφώσει τον Άρη με την πάροδο του χρόνου, τη δυνατότητα του να φιλοξενήσει τη ζωή και τη μελλοντική εξερεύνηση του από ανθρώπους. Η στρατηγική εξερεύνησης, εξελίσσεται με την απάντηση σε υπάρχοντα ερωτήματα και τη δημιουργία νέων.

Πολλοί πιστεύουν ότι μια ανθρώπινη αποστολή στον Άρη είναι ένα εγχείρημα για το μακρινό μέλλον. Στην πραγματικότητα όμως, υπάρχει ήδη όλη η απαιτούμενη τεχνολογία, για την ανάληψη ενός προγράμματος εξερεύνησης

του Άρη με ανθρώπινο δυναμικό, και μάλιστα είναι συγκρίσιμη με αυτή που μετέφερε αστροναύτες στη Σελήνη σχεδόν

μισό αιώνα πριν. Δεν χρειάζεται να κατασκευαστούν γιγαντιαία διαστημόπλοια που ενσωματώνουν φουτουριστικές

τεχνολογίες συστημάτων πρόωσης 82 για να πάμε στον Άρη. Δεν χρειάζεται απαραίτητα να οικοδομήσουμε μια σεληνιακή

βάση, ένα μεγαλύτερο διαστημικό σταθμό, ή να αναζητήσουμε οποιοδήποτε άλλο τρόπο που θα καθυστερήσει τη

διαδικασία για περισσότερες δεκαετίες.Το κλειδί της επιτυχίας βρίσκεται στη στρατηγική ενός ταξιδιού με μικρό βάρος,

βασιζόμενο στην εκμετάλλευση των επιτόπιων υλικών, που έχει υπηρετήσει καλά εξερευνητές κατά τη διάρκεια

των αιώνων στου οποίους η ανθρωπότητα έχει περιπλανηθεί και έψαξε τον κόσμο. Ένα σχέδιο που προσεγγίζει τις

ανθρώπινες αποστολές στον Κόκκινο Πλανήτη με αυτόν τον τρόπο είναι γνωστό ως προσέγγιση Mars Direct. 83

81 82 83 All about Mars - Mars: Extreme Planet’, NASA Mars Exploration, Propulsion / Πρόωση είναι η ενέργεια ή η διαδικασία ώθησης ή έλξης για την προώθηση ενός αντικειμένου προς τα εμπρός. Arthur C Clarke, Robert Zubrin, και Richard Wagner, Case for Mars

Εικ. 75. Βραβευμένη πρόταση του διαγωνισμού της NASA. (3D printed Mars Habitat Challenge,)

Εικ. 76.

Concept της SpaceX

Ο Elon Musk, CEO της SpaceX, οραματίζεται ένα μέλλον στο οποίο 500.000$ θα είναι αρκετά για να εξασφαλίσουν σε

κάποιον τη μετακόμισή του στον Κόκκινο Πλανήτη με το διαστημόπλοιο “Starship” στο -όχι και τόσο- μακρινό μέλλον.

Ο ίδιος, δίνει 70% πιθανότητα στον εαυτό του να προλάβει να ταξιδέψει στον Άρη με έναν από τους πυραύλους του. Μάλιστα, παρομοιάζει τη διαφήμιση του ταξιδιού στον Άρη, ως παρόμοια με αυτήν του εξερευνητή Ernest Shackleton

για την εξερεύνηση της Ανταρκτικής στις αρχές του 20 ου αιώνα. 84 Όλα τα οράματα της SpaceX, απεικονίζουν υπέργειες

πόλεις, όμως η ακτινοβολία στον Άρη δείχνει την αναγκαιότητα για υπόγεια κατοίκιση. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους όπου το όραμα του Musk για τον Άρη ίσως μοιάζει πρώιμο.

84 Elon Musk: ‘There’s a 70% chance that I personally go to Mars,’

Εικ. 77.

NASA - Ρομποτικός εξερευνητής Mars 2020 Perseverance Rover (τρισδιάστατη απεικόνιση)

Παρόλα αυτά, σε ό,τι αφορά την επιστημονική έρευνα, σε αυτή τη φάση είναι πιο οικονομικό να στείλουμε ρομποτικές αποστολές αντί για ανθρώπους, παρόλο που έχουμε την τεχνογνωσία να το επιχειρήσουμε. Ταυτόχρονα, είναι πολύ πιο δύσκολο να φτιάξουμε υπόγειες υποδομές στο φεγγάρι και τον Άρη στο σύντομο μέλλον, για τον απλό λόγο ότι χρειάζεται πολύ μεγάλος εξοπλισμός και ειδικό προσωπικό, για τα οποία δεν έχουμε τα μέσα να μεταφερθούν εκεί. Συνεπώς, είναι πολύ πιο εύκολο, οικονομικό και ίσως πιο ασφαλές να οικοδομηθούν υποδομές στην επιφάνειά τους και να εστιάσουμε στη Σελήνη, για λόγους που προαναφέρθηκαν στις προηγούμενες σελίδες. Εξάλλου, μία μόνιμη βάση στο φεγγάρι, στην οποία θα συναρμολογούνται πύραυλοι θα μπορούσε να αποτελεί μελλοντικά σημείο εκτόξευσης πυραύλων για αποστολές στον Άρη (Jump-off spot) λόγω της μειωμένης βαρύτητας σε σχέση με τη Γη, εφόσον χρειάζεται λιγότερη ενέργεια για να βγει από την ατμόσφαιρα.

Προοπτικές για δημιουργία αποικίας

Ο Άρης, είναι ένας πλούσιος σε πόρους πλανήτης με επιφάνεια ίση με όλες τις ηπείρους της Γης μαζί. Όσο «εχθρικός» κι

αν φαίνεται, το μόνο εμπόδιο ανάμεσα στον Άρη και την κατοικησιμότητα είναι η ανάγκη ανάπτυξης της τεχνογνωσίας

για τον πλανήτη, η οποία θα αποκτηθεί από τους πρώτους εξερευνητές. Μεταξύ των σωμάτων στο ηλιακό μας σύστημα,

ο Άρης είναι ο μοναδικός που διαθέτει όλες τις πρώτες ύλες που απαιτούνται για την υποστήριξη όχι μόνο της ζωής,

αλλά και της επέκτασης ανθρώπινου πολιτισμού. Αυτή η μοναδικότητα απεικονίζεται με μεγαλύτερη σαφήνεια αν

αντιπαραθέσουμε τον Άρη με τη Σελήνη της Γης. Το οξυγόνο είναι άφθονο στη Σελήνη, αλλά μόνο σε οξείδια τα

οποία απαιτούν πολύ υψηλή ενέργεια για την επεξεργασία τους. Οι υπάρχουσες γνώσεις δείχνουν ότι αν ο Άρης

είχε ομαλό έδαφος και όλος ο πάγος του έλιωνε, ολόκληρος ο πλανήτης θα ήταν καλυμμένος με έναν ωκεανό

βάθους μεγαλύτερο από 100 μέτρα, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με τη Σελήνη, η οποία είναι τόσο στεγνή που

αν βρισκόταν εκεί σκυρόδεμα, οι άποικοι της Σελήνης θα έπρεπε να το εξορύξουν για να βγάλουν το νερό. Έτσι, εάν

θα μπορούσαν να καλλιεργηθούν φυτά σε θερμοκήπια στη Σελήνη, το μεγαλύτερο μέρος του υλικού βιομάζας τους

θα έπρεπε να εισαχθεί, 85 Αντιθέτως, ο Άρης διαθέτει ατμόσφαιρα αρκετά παχιά για να προστατεύσει τις καλλιέργειες

που καλλιεργούνται στην επιφάνεια από ηλιακές εκλάμψεις, υπάρχει η δυνατότητα εκμετάλλευσης της αιολικής ενέργειας, και όλοι τους πόρους για τη δημιουργία πλαστικού, επιτρέποντας την γρήγορη κατασκευή θόλων 50-100 μέτρων, με μεγάλα ανοίγματα στην επιφάνεια.

Το πιο ισχυρό επιχείρημα υπέρ της κατοίκισης στον Άρη, είναι ότι σε αντίθεση με την αποίκιση σε οποιοδήποτε άλλο

γνωστό εξωγήινο σώμα, οι άποικοι του Άρη θα είναι σε θέση να ζουν στην επιφάνεια, όχι σε σήραγγες, να κινούνται

ελεύθερα και να καλλιεργούν στο φως της ημέρας. Ο Άρης είναι ένα μέρος όπου οι άνθρωποι θα μπορούσαν να ζήσουν

και να πολλαπλασιαστούν σε μεγάλους αριθμούς, υποστηρίζοντας τον εαυτό τους με προϊόντα από γηγενή υλικά. Ο

Άρης είναι λοιπόν ένα μέρος όπου πέρα από ένα εξορυκτικό ή επιστημονικό κέντρο, μπορεί να αναπτυχθεί και ένας

πραγματικός πολιτισμός. Η Γη και ο Άρης είναι οι μόνες δύο θέσεις στο ηλιακό σύστημα όπου οι άνθρωποι θα είναι σε

θέση να καλλιεργήσουν και να εξάγουν αγαθά. 86

85 86 Heiken, Vaniman, και French, Lunar sourcebook., σελ. 121 Leach, Space architecture., σελ. 50

Εικ. 78. Βραβευμένη πρόταση του διαγωνισμού της NASA. (3D printed Mars Habitat Challenge,)