1 minute read
Σύγκριση της εξέλιξης του σχεδιασμού στις δύο περιπτώσεις
Έχοντας αναλύσει προηγουμένως την πορεία της ανθρώπινης παρουσίας στην παγωμένη ήπειρο, βλέπουμε πως η εξελικτική πορεία του σχεδιασμού στην Ανταρκτική, παρουσιάζει ομοιότητα με αυτή των διαστημικών προγραμμάτων. Ενώ η αρχιτεκτονική στην Ανταρκτική ήπειρο από τις αρχές έως τα μέσα του 20ου αιώνα ήταν αυτοσχέδια, με προσωρινό χαρακτήρα και συνυφασμένη με την πρακτικότητα, τις τελευταίες δεκαετίες το αρχιτεκτονικό τοπίο εξελίχθηκε δραστικά. Η Ανταρκτική, αναζητά πλέον μια αρχιτεκτονική ταυτότητα. Σταθμοί όπως ο Halley, αποτελούν πλέον πρότυπα σχεδιασμού και παρατηρούμε πως όλα τα μελλοντικά σχέδια ανέγερσης ερευνητικών σταθμών στην Αρχιτεκτονική περνούν από τα χέρια των Αρχιτεκτόνων.
Advertisement
Στον αντίποδα, η εξελικτική πορεία του σχεδιασμού στον διαστημικό τομέα, φαίνεται πως είναι αισθητά πιο αργή. Αυτό συμβαίνει λόγω της αυξημένης τεχνικής δυσκολίας, του κόστους, του χρόνου παραγωγής, ακόμα και των πολιτικών συμφερόντων για τις διαφορετικές αποστολές. Επίσης, στο πέρασμα του χρόνου, ελάχιστες αποστολές αφορούν την φυσική ανθρώπινη παρουσία στο διάστημα. Όπως και στην Ανταρκτική, έτσι και σε όλες τις διαστημικές αποστολές, προτεραιότητα είναι η επιβίωση και η τεχνική αρτιότητα.
Παρόλα αυτά, η παραπάνω ανάλυση δείχνει πως τα επόμενα χρόνια αναμένεται να αποτελέσουν σημείο καμπής για την ανθρώπινη φυσική παρουσία στο διάστημα. Ελπιδοφόρες αποστολές όπως η “Artemis 2024”, καθώς και μία πληθώρα προτάσεων και βλέψεων για εγκαταστάσεις στη σελήνη, με σκοπό τη μόνιμη φυσική ανθρώπινη παρουσία εκεί, καθώς και ο ανερχόμενος τομέας του διαστημικού τουρισμού, δείχνουν την πρόθεση και την ανάγκη για έναν σχεδιασμό που θα ανταποκρίνεται καλύτερα στις ανθρώπινες ανάγκες και τα συναισθήματα. Επιπρόσθετα, τα διαφορετικά πειράματα στην Ανταρκτική, που λειτουργούν ως προσομοιωτές για τη διαστημική έρευνα, ενισχύουν το επιχείρημα του παραλληλισμού της εξελικτικής πορείας.
Σε μία δεύτερη ανάγνωση, η κατασκευαστική λογική των σταθμών στην Ανταρκτική φαίνεται να «δανείζεται» στοιχεία από διαφορετικές κατασκευαστικές ανθρώπινες εμπειρίες. Για παράδειγμα, η λογική του modular design, δεν είναι κάτι καινούριο. Χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια σαν κατασκευαστική λογική τόσο για κατασκευές σε απομονωμένες τοποθεσίες όπως η Γροιλανδία και ο Βόρειος Πόλος, όσο και για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), ακόμα και για μη επανδρωμένες αποστολές, όπως αυτές των Rover στον Άρη. Παρόλα αυτά, μπορεί κανείς να αναγνωρίσει την ομοιότητα στην πορεία των κατασκευών σε απομονωμένες και ακραίες τοποθεσίες.
