‘Embedded ar*st’ in een surreële werkelijkheid FOTODOK Live! – Reality Check: Claire Becke9
In het hart van de Verenigde Staten bereiden militairen zich voor op hun gevechtsmissies in het Midden Oosten door middel van ‘Culturele OriëntaJe Trainingen’. Hoewel de oefeningen zijn bedoeld als voorbereiding op de werkelijkheid, gaat het spel in de prakJjk een eigen leven leiden. Dat is het moment dat fotografe Claire Becke9 fascineert. Wie zijn de good guys en wie de bad guys? Hoe voelt het voor een militair om zijn eigen vijand te spelen? En hoe voelt het om voor het eerst ‘kennis’ te maken met mensen uit andere culturen gespeeld door mede-‐soldaten? En kun je je in deze kunstmaJge omgeving wel voorbereiden op een échte oorlog? Vrijdagavond, 25 maart 2011 was Claire Becke9 te gast bij FOTODOK om een lezing te geven met als vertrekpunt haar fotoserie Simula.ng Iraq. De frêle Becke9, naast fotograaf en docent fotografie een achtergrond in antropologie, ontpopt zich al snel tot een boeiende en geanimeerde spreker die de nodige zelfspot en humor niet schuwt. Het werk van Becke9 werd vervolgens in een theoreJsch-‐filosofisch kader geplaatst door filosofe Arnisa Zeqo en getoetst aan de ervaringen van de Nederlandse korporaal Marc. In Training Voorafgaand aan Simula.ng Iraq werkte Becke9 aan haar project In Training waarin jonge militairen centraal staan die zich voorbereiden op oorlogsmissies. Tijdens het fotograferen legde ze haar focus voornamelijk op de jonge rekruten – veelal high school studenten, soms amper zevenJen jaar oud -‐ en de zogenaamde ‘weekend warriors’ de part-‐Jme militairen. Becke9s interesse werd gewekt door het proces dat de trainees in korte Jjd doormaken: van burgers tot een getrainde en met de juiste noodzakelijke middelen uitgeruste militair, maar ook het groeiproces van Jener naar volwassene.
© Claire Becke9 Private Rebecca Hill, Fort Jackson, SC, 2006.
© Claire Becke9 Private Alicia Hancock, Fort Jackson, SC, 2006.
Het fotograferen van acJemomenten en een journalisJeke of reportageachJge aanpak was niet aan de fotografe besteed. Ze had heel duidelijk haar eigen idee: het zichtbaar maken van de invloed van training op het lichaam, zowel fysiek als emoJoneel. Om deze fysieke en emoJonele veranderingen vast te leggen fotografeerde ze de jonge militairen veelal in hun uniform, soms met hun wapen nog wat schuchter in de hand, de brildragers onder hen met allemaal dezelfde degelijke bril – ‘army-‐issued-‐glasses’. Soms verzocht Becke9 de militairen tot een re-‐ enactment (het zo echt mogelijk naspelen van een gebeurtenis) omdat ze met haar groogormaat camera niet alJjd snel genoeg was om bepaalde momenten vast te leggen. Becke9 ontdekte dat de jonge militairen ook aan rollenspellen deden om zo om te leren gaan met de verschillende dreigingsniveaus die zij Jjdens hun missie tegen kunnen komen. Want hoe kun je een onschuldige burger en een terrorist van elkaar onderscheiden? De militairen nemen de rol op zich van dorpsbewoners, guerrillas en terroristen, rollen die zijn afgeleid van toekomsJge oorlogsgebieden zoals