Najważniejsze pytania, na jakie starano się uzyskać odpowiedź, dotyczyły tego, czy efekty wyjazdów indywidualnych kadry nauczycielskiej mają szansę na szersze wykorzystanie w szkołach oraz czy prowadzi to do trwałych zmian, istotnych z perspektywy dalszego funkcjonowania tych placówek. W raporcie wiele uwagi poświęcono również wpływowi mobilności na kompetencje językowe, zmianę postaw nauczycieli, szczególnie w kontekście wykorzystywania zaobserwowanych za granicą nowych metod pracy z uczniami. Poruszono w nim także kwestie związane ze zmianami w funkcjonowaniu szkół, w tym dotyczące organizacji pracy grona pedagogicznego. Istotna część informacji o efektach mobilności odnosi się również do wpływu tych zmian na klimat badanych placówek i ich otoczenie instytucjonalne. Niniejszy raport stanowi również próbę określenia czynników, jakie mogą zadecydować o sukcesie zrealizowanych mobilności z perspektywy poprawy jakości pracy instytucji wysyłającej. Naturalną konsekwencją analizy dokonanej w tym zakresie są rekomendacje, które mogą pomóc szkołom w lepszym i bardziej efektywnym zaplanowaniu mobilności oraz w wypracowaniu szerszej strategii umiędzynarodowienia dzięki realizacji kolejnych mobilności dofinansowanych nie tylko z programu Erasmus+, ale i z innych programów przeznaczonych dla polskich instytucji edukacyjnych. Kontekst programu Zgodnie z założeniami programu Erasmus+ wyjazdy edukacyjne kadry sektora edukacji szkolnej wspierają mobilność międzynarodową osób zatrudnionych w placówkach dydaktycznych i mają na celu przede wszystkim: →→ wspieranie uzyskiwania nowych kompetencji (wiedzy, umiejętności i postaw), zarówno w celu umożliwienia rozwoju indywidualnego, jak i zwiększenia szans na rynku pracy; →→ wspieranie doskonalenia zawodowego pracowników sektora edukacji na rzecz większej innowacyjności i poprawy jakości nauczania; →→ zwiększenie kompetencji w zakresie języków obcych; →→ zwiększenie wiedzy na temat innych krajów i kultur dzięki tworzeniu sieci kontaktów międzynarodowych; →→ zwiększenie umiędzynarodowienia placówek w celu uatrakcyjnienia ich oferty, tak aby w większym stopniu zaspokajała potrzeby osób objętych nauką; →→ wzmocnienie synergii i ułatwianie transferu pomiędzy obszarami kształcenia formalnego, pozaformalnego, szkoleń zawodowych, zatrudnieniem i sektorem przedsiębiorczości; →→ zapewnienie jakościowego uznawania kompetencji uzyskanych podczas nauki za granicą.
8
