z brakiem wcześniejszych doświadczeń w nawiązywaniu partnerstw między władzami samorządowymi a instytucjami edukacyjnymi (z sektora zarówno publicznego, jak i pozarządowego), a także brakiem chęci współpracy ze strony władz. Trudno zainteresować projektem władze samorządowe w Polsce. Teoretycznie łatwiej dostać dofinansowanie na jakąś jednorazową imprezę, np. wystawę, ale i tak wymaga to od nas ogromnego wysiłku.
Dla wielu beneficjentów istotne jest wsparcie, które otrzymują od instytucji partnerskich – urzędów administracji centralnej, instytucji kultury, stowarzyszeń i fundacji. Bardzo często o znaczeniu takiego wsparcia mówili przedstawiciele organizacji pozarządowych. Dla nich szczególnie cenna jest współpraca z instytucjami państwowymi, dzięki której zyskują gwarancję stabilności działań, stałe finansowanie oraz pomoc administracyjną i organizacyjną. W takiej współpracy organizacje pozarządowe uzupełniają i wspierają zadania realizowane przez instytucje publiczne, docierają do lokalnych społeczności z ofertą edukacyjną i szkoleniową dostosowaną do potrzeb odbiorców. Zdaniem beneficjentów nawiązanie tego typu współpracy jest jednak bardzo trudne. W Polsce odczuwalny jest problem bardzo słabej współpracy między pierwszym a trzecim sektorem. Szkoda, bo pierwszy sektor może być gwarantem, również finansowym, umożliwiającym realizację dobrych, zakończonych sukcesem projektów.
Współpraca wewnątrz instytucji Duży wpływ na jakość realizacji projektów i ich trwałość ma, zdaniem uczestników badania, współpraca wewnątrz instytucji. Współpraca ta dotyczy nie tylko omówionych wcześniej elementów (aktywny zespół, zaangażowany koordynator, dobre relacje z władzami instytucji itd.), lecz także atmosfery panującej w całej instytucji. Kluczowe znaczenie w budowaniu dobrej atmosfery ma stosunek pozostałych pracowników instytucji do członków zespołu projektowego, a także ich nastawienie do realizowanych działań. W większości badanych instytucji zespół składał się zaledwie z kilku osób, reszta pracowników obserwowała przedsięwzięcie z zewnątrz. Sukcesem jest włączenie się pozostałych pracowników w działania, ale istotny jest też ich życzliwy stosunek do realizowanych inicjatyw. Respondenci wskazywali, że w niechętnym środowisku nawet najbardziej aktywny koordynator nie odniesie sukcesu. Podkreślali także, że zapał jednej osoby nie wystarczy, by wprowadzić zmiany w placówce. Potrzebne jest zaangażowanie większej liczby osób.
Home
75
