“Parturiunt montes, et nascitur vidiculus mus”. Il mio scritto su “Due regni”, terminato ancor prima della seconda guerra mondiale, avevo intenzione di concludere conta quarta parte. Però quando durante la seconda guerra mondiale siamo stati costretti alla riforma del rito , per noi dannosa e pericolosa, ho maturato la decisione di scrivere la quinta parte sul Metropolita Andrej Szeptycki e il suo opetato, che a mio giudizio e’ stato influenzato dal mondo esterno senza ovviamente averne la prova e senz’altro che Egli se ne rendesse conto, credendo in cuor Suo di servire al meglio il Signore. È per questo che sono giunto con convinzione alla conclusione che l’attività del Metropolita contribuirà se non alla rovina della nostra Chiesa quantomeno a creare caos, confusione disorientamento, per questo ho trovato il coraggio di rompere il silenzio ed analizzare l’operato del Metropolita mostrando così le circostanze nelle quali la riforma è nata, per far si che la gente di buona volontà potesse orientarsi e non brancolare nel buio, prendendo una cosciente e chiara posizione. Con questo mio scritto non voglio però affermare che io sia infallibile. Anzi posso aver sbagliato nella presentazione di alcune persone, Ordini Religiosi, circostanze e fatti singoli accaduti, perciò richiamo, in quanto ho sbagliato. Ne tantomeno voglio imporre il mio giudizio, lascio che chiunque legga il mio scritto possa, alla luce dei fatti, maturare in coscienza la proprio opinione. Beato Gregorio KHOMYSHYN
Я мав намір мою працю про «Два царства», написану ще перед другою світовою війною, закінчити на Четвертій Части. Коли однак в часі другої світової війни накинено нам обрядову реформу, для нас шкідливу і небезпечну, я був спонуканий написати Пяту Часть про Митрополита Андрея Шептицького, котрого діяльність уважав як діяльність під впливом міра навіть без його свідомости, рівнож як доказ, що можна бути під впливом міра, а при тім вірити, що приноситься службу Господеві. Рівнож я набрав переконання, що діяльність Митрополита спричинить остаточно як не руїну нашої Церкви, то в кождім разі викличе хаос, замішання і дісорієнтацію, тому я не міг мовчати і відважився піддати аналізі діяльність Митрополита, щоби вказати на жерело і обставини, серед яких та обрядова реформа зродилася, щоби люде доброї волі могли зорієнтуватися, щоби не ходили на потемки і щоби могли заняти свідоме і ясне відповідне становиско. При тім зазначую, що я не є непомильний. Я міг в тім моїм письмі помилитися в представленню деяких осіб, Чинів, обставин і поодиноких фактів і тому наперед вже відкликую, о скілько я помилився. Рівнож не хочу нікому накидувати свого суду: нехай кождий, хто буде читати, сам виробить собі свій власний осуд. Блаженний Григорій Хомишин Станиславівський єпископ Miałem zamiar pracę o „Dwóch Królestwach”, napisaną jeszcze przed drugą wojną światową, zamknąć na Czwartej Części. Kiedy jednak w czasie drugiej wojny światowej została nam narzucona reforma obrzędowa, szkodliwa i niebezpieczna dla nas, byłem zobowiązany napisać Piątą Część o Metropolicie Andrzeju Szeptyckim, którego działalność uważałem za działalność pod wpływem świata nawet bez jego świadomości, jak też za dowód na to, że można być pod wpływem świata i wierzyć przy tym, że służy się Panu. Byłem też przekonany, że działalność Metropolity doprowadzi ostatecznie jeżeli nie do ruiny naszego Kościoła, to w każdym razie wywoła chaos, zamieszanie i dezorientację. Dlatego nie mogłem milczeć i zdecydowałem się poddać analizie działalność Metropolity, żeby wskazać na źródło i okoliczności, w których powstała reforma obrzędowa, żeby ludzie dobrej woli mogli się zorientować, żeby nie poruszali się w ciemnościach i żeby mogli zająć odpowiednie stanowisko świadome i jasne. Chcę również zaznaczyć, że nie jestem nieomylny. Mogłem w tym moim pisaniu pomylić się, przedstawiając niektóre osoby, Zakony, okoliczności i poszczególne fakty, i dlatego z góry odwołuję je, o ile zaszła pomyłka. Również nie chcę nikomu narzucać swego zdania: niech każdy, kto będzie czytał pracę, sam wyrobi swój własny osąd. Błogosławiony Grzegorz Chomyszyn Biskup stanisławowski
“Before World War II, I had the intention to finish the fourth chapter of my work, "Two Kingdoms". However, during World War II, there was an announcement of liturgical reform that was so destructive and dangerous, that it urged me to write the fifth chapter. It was about Metropolitan Andrey Sheptysky. Although he believed he served the Lord, I considered his activities were done unconsciously under the world's influence. I had a belief that Metropolitan's activities would cause chaos, bewilderment and disorientation, if not a complete collapse of our Сhurch. I could not keep silent and had the courage to analyze Metropolitan's work to point out the sources and circumstances that liturigical reform emerged. This was so that people of good will could orientate and take a wise and clear position instead of walking blindly. However, I am not without fault. I could have made mistakes in my manuscript in the presentation of some figures, monastic orders, circumstances and facts. Please accept my sincere apology. I also do not want to impose my conclusions upon anyone. May whoever read it make their own conclusion.” †Hryhory Khomyshyn, Bishop of Stanislaviv