KLEDINGKAST VAN

DE KLEDINGKAST VAN MAUREEN RADEMAKERS

Het is een zonnige middag als we Maureen (23) ontmoeten op het terras van LE:EN. Zoals afgesproken heeft ze een katoenen tote bag bij zich, gevuld met items uit haar kledingkast. De goedgehumeurde CMD’er laat ons één voor één haar favoriete items én minder goede aankopen zien.

TEKST: LISA KROESEN, BEELD: GEKE BOSCH

COMFORTABEL ÉN CHARMANT Gekleed in een zwarte crop top en een prachtige donkerbruine corduroy broek, neemt Maureen een grote slok van haar koffie voordat ze begint te praten. “Eén van mijn vriendinnen noemt mijn stijl een combinatie tussen art-hoe en skate-hoe. Daar ben ik het eigenlijk wel mee eens!” De brunette lacht. “Het is niet zo dat ik alleen maar dingen van de vintagemarkt draag of juist alleen maar sportief, het zit er tussenin. Comfortabel én charmant.” Voor Maureen is comfortabele kleding dan ook belangrijk. “Jurkjes en rokjes draag ik niet snel omdat ik altijd in dingen klim. Je moet bedekt overal doorheen kunnen komen... En het moet fijn zitten en ademen.” De bruine Dr. Martens die Maureen ooit voor maar liefst dertig euro - de koopjesjager - kocht op de IJ-hallen, zijn dan ook terug verbannen naar de kledingkast. “Man, ik was zo trots op die vondst! Het probleem is: als die krengen eenmaal door een ander zijn ingelopen, lopen ze voor geen meter meer.”

Onder haar donkerbruine broek draagt Maureen een zwarte biker short. “Dat is een typisch voorbeeld van een item waarvan ik in het begin dacht: ‘dat ga ik dus écht niet dragen’. Uiteindelijk werkt ‘ie toch wel goed voor me.” We vragen ons af wat een voorbeeld is van een trend die volgens Maureen per direct de prullenbak in mag. “Witte schoenen”, pleit de CMD’er zonder enige twijfel en terughoudendheid. Vol ongemak kijken we met ons drieën naar de witte schoenen van onze fotografe. “Er is in principe qua stijl niks mis mee, ze gaan overal bij! Het probleem is dat je ze aanschaft voor weet ik niet hoeveel geld en er na drie weken weinig wits meer van over is. Daarbij, echt íedereen heeft ze.”

CADEAU Uit de katoenen tas komt een zwarte longsleeve tevoorschijn, bewerkt met lila tekst opdrukken zoals ‘cute but will fight’, ‘constant pleasure seeker’ en illustraties. “Deze top is ontworpen door Egle Zvirblyte, een meisje uit New York. Ze heeft een tijdje dingen ontworpen bij Kapitaal, ook dit shirt verkocht ze daar. Ik wilde het onwijs graag hebben, maar vond het toch een tikkeltje aan de dure kant.” Tot haar grote verrassing kreeg Maureen het een poos later cadeau van haar collega’s na het afronden van haar stage. “Dat vond ik zó cool! Waarschijnlijk heb ik het gewoon één keer kort genoemd in een gesprek en dat hebben ze onthouden. Echt een mooi gebaar. Vaak denken mensen dat ik het zelf heb ontworpen, omdat het helemaal onderstreept wie ik ben.” ‘OUDE MEUK’ Normaal gesproken winkelt Maureen weinig online, maar door het coronavirus is er de afgelopen maanden toch veel in online shops gespeurd. “Merken die ik veelal draag zijn Weekday, Monki en merken die te vinden zijn bij Urban Outfitters. De ZARA en de H&M skip ik eigenlijk gewoon permanent, het is daar altijd een enorme zooi en de items zijn iets te meisjesachtig voor mijn smaak.” Ondanks dat de brunette aangeeft nog te weinig met duurzaamheid in haar kledingkast bezig te zijn, bestaat toch een goede veertig procent van haar kleding uit tweedehands aankopen. “De meeste dagen ga ik door het leven met minstens één item dat tweedehands is. Oude meuk, dingen die eigenlijk anders weg zouden gaan maar die ik er toch nog tussenuit heb gepikt. Je voelt je net iets specialer, omdat de kans kleiner is dat de rest van de wereld met dezelfde outfit rondloopt. Ik koop ook wel eens iets dat veel anderen ook dragen, maar dan probeer ik het net anders te combineren waardoor het toch weer iets meer eigen wordt.”

Maureen haar kledingkast bevat veel zwarte items met hier en daar enkele flarden kleur. Een opvallend kledingstuk is de drukke blouse met zachtgroene en lichtbruine tinten. “Die is van mijn opa geweest, hij is helaas in april overleden. De blouse komt uit Indonesië. Als ik het draag, zie ik mijn opa voor me die ergens in een hoekje hout zit te bewerken. Ik vind het bijzonder om nog iets van hem te hebben en te dragen.” De creativiteit spat van de brunette af, het verbaast dan ook niet dat ze nog een stiekeme wens heeft om ooit zelf met behulp van zeefdruk een shirt of hoodie te ontwerpen. “Ik wil ook echt een keer leren om zelf kleren te vermaken! Net iets kunnen alteren zodat het nóg beter past.”