Koło Biblioteczne Gim 123
Kwiecień Rok 1, numer 4
NewsBib 4/2017 Czasopismo Koła Bibliotecznego Gimnazjum 123
Koło Biblioteczne Gim 123
Kwiecień Rok 1, numer 4
NewsBib 4 Co w tym numerze
W aktualnym numerze naszego czasopisma znajdziecie ciekawe informacje o Lucy Moud Montgomery, kanadyjskiej pisarce, autorce sławnej serii o Ani czytanej od pokoleń. 24 kwietnia przypada kolejna, 75 rocznica jej śmierci. Powędrujemy do Wilna razem z uczniami naszej szkoły, aby podążać śladami sławnych Polaków Mamy niespodziankę kulinarną związaną z piłkarzami. Ulubione dania polskich mistrzów piłki nożnej. W kąciku kulinarnym prezentujemy dania wielkanocne, typowe dla kuchni polskiej. Dania na słono i słodko. Jest w czym wybierać. Nie zabraknie przeczytanych i polecanych książek. Ciekawe recenzje—książek, które warto przeczytać. Zapraszamy do lektury!
W tym numerze
Biografia Lucy Maud Montgomery
3
Wilno—śladami wielkich Polaków
5
Białoczerwoni na talerzu .....
7
Kulinarne tradycje wielkanocne
9
Przeczytane , polecane
11
Zbiórka książek dla klas 1-3
12
Ważne tematy Wyrosłeś z książki—co z nią zrobić?
Biografia Lucy Maud Montgomery zamieszkać z rodziną ojca. Zachwycona była podróżą po Kanadzie, a w Prince Albert znalazła wielu nowych przyjaciół. Jednak jej stosunki z macochą były bardzo złe i jedynie miłość do ojca pozwoliła jej przetrwać te kilka miesięcy pod wspólnym dachem. Pobyt w Prince Albert miał także swoje przyjemne strony – w grudniu 1890 roku na łamach ukazującej się na Wyspie Księcia Edwarda gazety „The Patriot” ukazał się drukiem jej wiersz On Cape LeForce.
Lucy Maud Montgomery (używała jedynie drugiego imienia – Maud) urodziła się 30 listopada 1874 roku w Clifton na Wyspie Księcia Edwarda jako jedyna córka Hugh Johna Montgo-mery'ego i Clary Woolner Macneill Montgomery. Kiedy miała 21 miesięcy, jej matka zmarła na gruźlicę. Ojciec przeniósł się na zachód Kanady, oddawszy dziecko do adopcji swoim teściom Alexandrowi Marquis Macneill i Lucy Woolner Macneill, zamieszkałym w rybackiej wiosce Cavendish na Wyspie Księcia Edwarda. Dzieciństwo i młodość (z krótką przerwą na początku lat 90. XIX wieku) przyszła pisarka spędziła z dziadkami. Byli to ludzie o surowych zasadach – nie potrafili okazać wnuczce troski i uczuć. Ostoją dla Maud był Park Corner, dom jej ciotki Annie Macneill Campbell (siostry jej zmarłej matki). Ciotka była dla niej zawsze gościnna; okazywała jej miłość, a jej córki były dla Maud jak rodzone siostry. Ojciec Maud, który osiadł w miejscowości Prince Albert, ożenił się w kwietniu 1887 roku z Mary Ann McRae. Z tego związku przyszło na świat przyrodnie rodzeństwo Maud, z którym jednak nie utrzymywała bliskich kontaktów. W 1890 roku Maud przeniosła się na zachód, by na ponad rok
Po powrocie na Wyspę Księcia Edwarda we wrześniu 1891 roku pisarka ukończyła naukę w szkole powszechnej. W roku 1894 skończyła dwuletni kurs nauczycielski w Prince of Wales College, zaliczywszy wszystkie zajęcia w ciągu jednego roku i uzyskawszy tym samym dyplom nauczycielski pierwszej klasy. W czasie swojej krótkiej kariery nauczycielskiej w latach 1894-1898 pracowała w trzech szkołach: w Bideford, Belmont i Lower Bedeque. W roku akademickim 1895/96 brała udział w zajęciach na Dalhousie University w Halifaksie, będąc tam jedną z niewielu studentek. W tym też okresie otrzymała swoje pierwsze honorarium autorskie. Biografia Lucy Maud Montgomery cd. Bedeque Maud, wynajmowała mieszkanie u państwa Leardów. Zakochała się wtedy w ich synu – Hermanie. Jednak zdawała sobie sprawę z tego, że Herman, niewykształcony farmer, nie jest dla niej odpowiedni. Poza tym swoją rękę obiecała już innemu. Ta sytuacja stała się przyczyną wielu jej rozterek i Maud długo nie potrafiła zdecydować się, jak powinna postąpić. W marcu 1898 roku zmarł dziadek Maud i pisarka powróciła do rodzinnego domu, by zamieszkać razem z babką. W ten sposób zakończył się jej romans z Hermanem Leardem. Niedługo potem zerwała też zaręczyny z Edwinem Simpsonem. Z babką mieszkała przez następne 13 lat (z krótką przerwą); zajmowała się nią do końca jej życia. W latach 1901-1902 przez dziewięć miesięcy pracowała jako korektorka w gazecie „The Daily Echo” w Halifax. Mieszkając w Cavendish nie przestawała pisać – publikowała swoje opowiadania na łamach wielu kanadyjskich gazet. W ten sposób mogła też zarobić na utrzymanie – w roku 1898 zarobiła 96,88 $; kilka lat później, w 1903, jej dochód z pisania wyniósł już około 500 $.
Montgomery (obie pisarki zbliżyły do siebie podobnie brzmiące nazwiska). Innym z jej wieloletnich korespondentów był nauczyciel i początkujący pisarz Ephraim Weber; pisali do siebie od 1902 roku. Jeszcze innym jej przyjacielem na odległość był młody szkocki dziennikarz George Boyd MacMillan, z którym nawiązała korespondencję w roku 1903 i z którym spotkała się jedynie raz, w sierpniu 1911 roku w czasie swojej podróży poślubnej. W 1903 roku prezbiteriańskim pastorem w Cavendish został Evan MacDonald. Maud żywiła do pastora uczucie pozbawione namiętności i pasji, ale zdawała sobie sprawę, że jest to dla niej odpowiednia partia. W roku 1905 Maud zaczęła pisać swoją pierwszą powieść – Anię z Zielonego Wzgórza. Rok później, kiedy Macdonald musiał na rok wyjechać na studia do Edynburga, młodzi zaręczyli się potajemnie. Maud postanowiła nie wychodzić za mąż, dopóki będzie żyła jej babka, którą wciąż się opiekowała. Kiedy Lucy Macneill zmarła w marcu 1911 roku, Ewan Macdonald i Lucy Maud Montgomery wzięli ślub. Miało to miejsce 5 lipca 1911 roku w Park Corner, domu jej ukochanej ciotki Annie Campbell. W podróż poślubną pojechali do Wielkiej Brytanii. Po ślubie państwo Macdonald przenieśli się do Leaskdale w Ontario, gdzie Ewan objął obowiązki pastora. Pisarka do końca życia mieszkała poza Wyspą Księcia Edwarda; pojawiała się tam jedynie w czasie wakacji.
Kiedy Lucy Maud Montgomery mieszkała i pracowała w Cavendish, nawiązała kilka korespondencyjnych przyjaźni. Przez wiele lat wymieniała listy ze starszą pisarką z Massachusetts Lucy Lincoln
3
Biografia Lucy Maud Montgomery cd. Maud urodziła trzech synów: Chestera w roku 1912, Hugh (który zmarł po porodzie) w 1914 i Stuarta w 1915. Jako żona pastora zajmowała się prowadzeniem szkółki niedzielnej i innymi sprawami kościoła. Bardzo dużo w tym czasie pisała. Lubiła też zajmować się uprawą ukochanych kwiatów, fotografią, gotowaniem. Swój czas dzieliła pomiędzy wychowanie synów, pracę w kościele i pisanie. Dużo miejsca poświęcała swojemu dziennikowi, na którego karty przelewała swoje troski i zmartwienia: rozpacz z powodu śmierci synka, ból po stracie ukochanej kuzynki Frede Campbell, rozterki związane z depresją jej męża. W głębi duszy czuła się samotna, toteż pisała: „Tylko samotni ludzie piszą pamiętniki”. W roku 1926 Macdonaldowie przenieśli się do Norval w Ontario, gdzie mieszkali do roku 1935, kiedy to Evan Macdonald zrezygnował z bycia pa-
storem. Przenieśli się wówczas do Toronto, by być bliżej synów.
Lucy Maud Montgomery zmarła w Toronto 24 kwietnia roku 1942; jej mąż zmarł w listopadzie roku następnego. Pisarka została pochowana na cmentarzu w Cavendish, niedaleko jej rodzinnego domu.
Powieści Lucy Maud Montgomery 1908: Ania z Zielonego Wzgórza (cz. 1 serii o Ani) 1909: Ania z Avonlea (cz. 2 serii o Ani)
1927: Emilka na falach życia (cz. 3 serii o Emilce) (inne tytuły: Emilka szuka szczęścia, Dorosłe życie Emilki)
1910: Dziewczę z sadu (inne tytuły: Kilmeny ze 1929: Czarodziejski świat Marigold (inny tytuł: starego sadu, Kilmeny z kwitnącego sadu) Czary Marigold) 1911: Historynka (Historynka, cz. 1) (inny tytuł: 1931: W pajęczynie życia (inny tytuł: Dzban ciotki Wakacje na starej farmie) Becky) 1913: Złocista droga (Historynka, cz. 2) (inny tytuł: 1933: Pat ze Srebrnego Gaju (cz. 1 serii o Pat) Złoty gościniec) 1915: Ania na Uniwersytecie (cz. 3 serii o Ani) 1917: Wymarzony dom Ani (cz. 5 serii o Ani) 1919: Dolina Tęczy (cz. 7 serii o Ani) 1921: Rilla ze Złotego Brzegu (cz. 8 serii o Ani)
1935: Pani na Srebrnym Gaju (cz. 2 serii o Pat) (inny tytuł: Miłość Pat) 1936: Ania z Szumiących Topoli (cz. 4 serii o Ani) (inny tytuł : Ania z Szumiących Wierzb)
1937: Jana ze Wzgórza Latarni (inne tytuły: Jane z 1923: Emilka ze Srebrnego Nowiu (cz. 1 serii o Lantern Hill, Janka z Latarniowego Wzgórza, Jane Emilce) (inny tytuł: Emilka z Księżycowego Nowiu) ze Wzgórza Latarni) 1925: Emilka dojrzewa (cz. 2 serii o Emilce) (inne 1939: Ania ze Złotego Brzegu (cz. 6 serii o Ani) tytuły: Emilka dorasta, Emilka szuka swojej gwiazdy) 1926: Błękitny zamek
4
20 kwietnia 2017 roku 56 uczniów Gimnazjum 123 wyruszyło w podróż do Wilna. W wędrówce po Wilnie śladami Polaków towarzyszył nam przewodnik—pan Andrzej. Jego opowieści zawierały nie tylko szczegółowe informacje historyczne, ale także legendy, anegdoty związane z odwiedzanymi przez nas miejscami i sławnymi ludźmi. Zapraszamy do pierwszego odcinka małej podróży po Wilnie. C.d.n.
Wilno– śladami Polaków
Biografowie
Adama
Mickiewicza
podają, że jako kilkuletni chłopiec wypadł z okna i stracił przytomność Jego matka zwróciła się z błagalną modlitwą do Pani Ostrobramskiej i chłopiec w cudowny sposób został uzdrowiony. Sam Mickiewicz opisuje to zdarzenie w Inwokacji do Pana Tadeusza „Panno święta, co Jasnej bronisz Częstochowy I w Ostrej świecisz Bramie! Ty, co gród zamkowy Nowogródzki ochraniasz z jego wiernym ludem! Jak mnie dziecko do zdrowia powróciłaś cudem, (Gdy od płaczącej matki pod Twoją opiekę Ofiarowany, martwą podniosłem powiekę I zaraz mogłem pieszo do Twych świątyń progu Iść za wrócone życie podziękować Bogu), „
Muzeum Adama Mickiewicza w Wilnie mieści się w mieszkaniu przy zaułku Bernardyńskim na Starym Mieście, gdzie od Wielkanocy do czerwca 1822 r. żył poeta. Dokładna data założenia muzeum nie jest znana. Najwcześniejsza informacja o jego istnieniu pochodzi z 1899 roku. Jest to ilustracja z napisem “pokój w Wilnie” z “Grażyny” w albumie Władysława Bełzy wydanym we Lwowie. W tym mieszkaniu Mickiewicz pracował również nad I tomem “Ballad i romansów” oraz II i IV częścią “Dziadów”. Właściciel mieszkania, lekarz Jan Życki, u którego student Uniwersytetu Wileńskiego Mickiewicz wynajmował pokój na parterze, umieścił tablicę pamiątkową z napisem w języku polskim informującą o tym, że tu została napisana “Grażyna” . Prywatne muzeum, które było czynne do drugiej wojny światowej, w wykupionym na własność mieszkaniu w 1911 r. urządził wydawca, redaktor “Kwartalnika Litewskiego”, historyk Jan Konrad Obst. W 18 metrowym pokoju zgromadził pamiątki, bibliotekę, portrety poety z różnych okresów jego życia, autografy oraz rzeczy opisane w “Panu Tadeuszu”. Muzeum nie było na liście informatorów turystycznych tamtych czasów, może dlatego, że po wydarzeniach 1863 roku nie mogło działać legalnie. W 1938 r. Jan Konrad Obst podarował mieszkanie i zbiory muzealne Uniwersytetowi Wileńskiemu. Podczas drugiej wojny światowej zostało ono częściowo rozgrabione. Muzeum zostało odnowione i ponownie otwarte w 3 pokojach w setną rocznicę urodzin Mickiewicza w 1955 r. dzięki staraniom prof. Uniwersytetu Wileńskiego Lewa Władymirowa, rektora Jonasa Buczasa (lit. Jonas Bučas) i prof. Czesława Kudaby (lit. Česlovas Kudaba). Odtąd należy ono do Biblioteki Uniwersytetu Wileńskiego.
Łukasz Fabiański Urodził się 18 kwietnia 1985 w Kostrzynie nad Odrą – polski piłkarz występujący na pozycji bramkarza w walijskim klubie Swansea City oraz w reprezentacji Polski. Początki z piłką nożną: Uczestnik Mistrzostw Świata 2006 oraz Mistrzostw Europy 2008 i 2016. Swoją karierę piłkarską rozpoczął w roku 1999 w juniorskiej drużynie Polonii Słubice. Zawodowy kontrakt podpisał w 2004 z Lechem Poznań. W tym samym roku był również na stażu w Arsenalu, jednak ostatecznie odrzucił ofertę kontraktu i wrócił do Polski. 1 Lipca 2014, po wygaśnięciu kontraktu z Arsenalem, Fabiański został zawodnikiem walijskiego Swansea City A.F.C.
Reprezentacja Polski: Występował w reprezentacjach Polski różnych kategorii wiekowych, w tym w drużynie młodzieżowej U-21. 30 maja 2016 został powołany przez selekcjonera Adama Nawałkę do kadry Polski na Mistrzostwa Europy 2016. Na turnieju pełnił funkcję drugiego bramkarza, jednak z powodu kontuzji Wojciecha Szczęsnego wystąpił w zremisowanym 0:0, drugim meczu fazy grupowej przeciwko reprezentacji Niemiec. Był to debiut Fabiańskiego na wielkim turnieju. Z powodu wspomnianego urazu Szczęsnego, rozegrał w bramce reprezentacji także wszystkie następne mecze Polski na Euro 2016
Białoczerwoni na talerzu
Ulubione danie Fabiańskiego
Barszcz czerwony na zakwasie Barszcz
„Jako dziecko lubiłem kotlety schabowe. W Niedziele zazwyczaj na obiad był rosół, a na drugie danie wyczekiwany kotlet. Klasycznie jak u większości osób, na talerzu pojawiały się ziemniaki. Lubiłem mizerię mamy i jej pierogi. Ona zawsze robiła przetwory na zimę- dżemy, marmolady, ogórki- smakowały genialnie! Do dziś bardzo lubię barszcz czerwony. Taki naturalny, robiony na zakwasie. Obecnie staram się jadać dania z naturalnych produktów. Zwracam uwagę na jakość składników oraz na dopasowanie godzin posiłków do moich potrzeb”
6
3-4 duże buraki (ok. 1 kg) 3 litry wody lub rosołu od Arka MilikaJ 1 szklanka zakwasu buraczanego 4 ząbki czosnku 1 jabłko 3 ziarna ziela angielskiego 2 liście laurowe 1 łyżka majeranku Cukier lub cukier trzcinowy do smaku Sól morska, pieprz czarny do smaku Ocet jabłkowy do smaku Zakwas buraczany (1 litr) 2 duże buraki (500g) 1,2 litra wody (ok. 5 szklanek) 1 łyżka cukru lub cukru trzcinowego 1 płaska łyżka soli morskiej 4 ziarna ziela angielskiego 2 liście laurowe 5 ząbków czosnku
sterki. Jabłko płuczemy pod zimną bieżącą wodą, kroimy w ćwiartki i wycinamy gniazda nasienne. → Do buraków dodajemy łyżeczkę soli, szczyptę pieprzu, łyżkę octu jabłkowego, czosnek, 2 łyżki cukru. Całość dokładnie mieszamy i odkładamy w temperaturze pokojowej na minimum 30 minut. → w garnku nastawiamy do gotowania wodę lub rosół z liściem laurowym, zielem angielskim i majerankiem. Gotujemy na wolnym ogniu, doprawiając delikatnie do smaku. do wywaru dodajemy buraki i jabłko i na wolnym ogniu doprowadzamy do wrzenia. Gotujemy na bardzo wolnym ogniu przez 5 min. Wyłączamy i studzimy. Całość przecedzamy przez drobne sitko, podgrzewamy pilnując by nie doprowadzić do wrzenia i doprawiamy zakwasem i przyprawami. Zakwas buraczany
≥ buraki obieramy, płuczemy pod zimną wodą i ścieramy na tarce o grubych oczach. Czosnek obieramy i kroimy w plasterki. Zagotowujemy wodę z solą, cukrem, liściem laurowym i zielem angielskim, a następnie studzimy. ≥ do kamiennego naczynia przekładamy buraki, zalewamy je zimną wodą z przyprawami, Barszcz dodajemy czosnek, mieszamy i całość przykrywamy gazą. Odstawiamy na 4-5 dni w → buraki obieramy, płuczemy pod zimną temperaturze pokojowej. Tak przygotowany bieżącą wodą i ścieramy na tarce o grubych zakwas przecedzamy przez drobne sito, wleoczkach. Czosnek obieramy i tniemy na pa- wamy do słoika lub butelki i trzymamy w lo-
Michał Pazdan ur. 21 września 1987 w Krakowie – polski piłkarz występujący na pozycji obrońcy w polskim klubie Legia Warszawa oraz w reprezentacji Polski. Uczestnik Mistrzostw Europy 2008 i 2016. Jest wychowankiem Hutnika Kraków, z którego przed rozpoczęciem sezonu 2007/2008 przeniósł się do Górnika Zabrze. 14 września 2007 zadebiutował w Ekstraklasie, zaliczając pełne 90 minut podczas wygranego 4:0 spotkania z Polonią Bytom. 21 maja 2012 podpisał umowę z Jagiellonią Białystok. 25 czerwca 2015 przeszedł do Legii Warszawa, podpisując 4-letni kontrakt. W sezonie 2015/2016 zdobył z Legią mistrzostwo i Puchar Polski. Był także drugim kapitanem drużyny.
grudnia 2007 podczas wygranego 1:0 towarzyskiego spotkania z Bośnią i Hercegowiną, przebywając na boisku przez 68 minut. 16 kwietnia 2008 został powołany do kadry na Mistrzostwa Europy 2008. 12 maja 2016 został powołany przez selekcjonera Adama Nawałkę do szerokiej kadry na Mistrzostwa Europy 2016 we Francji. 30 maja 2016 Adam Nawałka oficjalnie powołał go do ścisłego składu na mistrzostwa Europy.
W reprezentacji Polski zadebiutował 15
Białoczerwoni na talerzu Racuchy jaglane z jabłkami i sosem z czarnych porzeczek Ulubione danie Pazdana Racuchy jaglane z jabłkami i sosem z czarnych porzeczek ,, Śniadania z czasów dzieciństwa to w większości były kanapki. Oczywiście
różne:
z
masłem,
serem, dżemem lub wędliną i ogórkiem kiszonym. Zawsze miałem też apetyt na kluski z masłem i cukrem. Placki ziemniaczane, racuchy z jabłkami polane koktajlem z truskawek lub posypane cukrem pudrem. Paruchy, czyi kluski na parze z dżemem. Niedzielny obiad to rosół, kotlet czy inne mięso, a do tego tłuczone ziemniaki i mizeria lub ogórek kiszony. Krupnik. Mój ulubiony dodatek na słodko to kogel-mogel, pierogi z truskawkami czy jagodami do tego śmietana i cukier. Ciasto drożdżowe z rabarbarem i kruszonką na deser. Moją ulubio-
ną potrawą z dzieciństwa były frytki.
7
Ciasto na racuchy: 1 szklanka mąki jaglanej ½ szklanki mąki białej ryżowej 2 łyżki mąki ziemniaczanej 2 łyżki skrobi kukurydzianej 2 łyżki mielonego siemienia lnianego 1 łyżka nasion chia (szałwii hiszpańskiej) 2 jajka 3 łyżki melasy, syropu daktylowego, trzcinowego, miodu lub cukru Szczypta soli 2 łyżeczki proszku do pieczenia 1 szklanka mleka lub mleka kokosowego Ziarenka wanilii lub cukier waniliowy Masło klarowane lub olej kokosowy do smażenia Cukier puder do posypania lub syrop daktylowy do polania
kawałki do miseczki. Do pokrojonych jabłek dodajemy szczyptę cynamonu i goździków, całość mieszamy. ≥ Do miski miksera wbijamy jajka, dodajemy mleko, melasę lub syrop oraz nasiona chia. Całość miksujemy do spienienia składników. Dorzucamy mąkę, siemię lniane, szczyptę soli, proszek do pieczenia, ziarenka wanilii i miksujemy do uzyskania jednolitej konsystencji. Tak przygotowane ciasto odstawiamy na 10 minut. Do ciasta dodajemy przygotowane wcześniej jabłka, a następnie całość mieszamy łyżką. 1 wersja: ≥ Na patelni rozgrzewamy masło klarowane lub olej kokosowy i smażymy małe placki z wcześniej przygotowanego ciasta. Rumienimy placki z obu stron na złoty kolor. 2 wersja: ≥ Racuchy można też upiec w piekarniku. W tym przypadku piekarnik nagrzewamy do 200˚C. Foremki do babeczek smarujemy masłem, obsypujemy cukrem trzcinowym lub wykładamy papierem do pieczenia i nakładamy do nich ciasto z jabłkami. Wstawiamy do Dodatki nagrzanego piekarnika i pieczemy przez 15-20 4 czerwone jabłka minut. Szczypta cynamonu do smaku ≥ Tak przygotowane racuchy podajemy z Szczypta goździków mielonych syropem daktylowym lub sosem porzeczkowym według przepisu↓J Sos porzeczkowy Sos porzeczkowy: 250g czarnych porzeczek ≥ W garnuszku roztapiamy masło i dodajemy miód do smaku do niego miód. Całość podgrzewamy i dorzu1 łyżeczka masła klarowanego camy porzeczki. Zalewamy wodą i dusimy do 50 ml wody momentu rozgotowania owoców. Miksujemy i Racuchy: przecieramy przez sito. Mieszamy i doprawia≥ Jabłka obieramy, przekrawamy na ćwiartki, my do smaku miodem. Tak przygotowany sos wycinamy gniazda nasienne i tniemy na małe podajemy na ciepło lub zimno do racuchów.
Wielkanoc w polskiej kuchni Od pokoleń na naszych wielkanocnych stołach pojawiają się te same, tradycyjne potrawy. Pokarm w czasie świąt Wielkiej Nocy ma szczególne znaczenie. Jego święcenie jest jednym z najstarszych i najważniejszych zwyczajów świątecznych. Te same pokarmy, które zostają poświęcone, pojawiają się później na naszych wielkanocnych stołach. A to, co wkładamy do koszyczka, nie jest dziełem przypadku. Każda potrawa ma swoje symboliczne znaczenie, które jest bardzo ważną częścią religijnego kultu i właściwego przeżywania tego świątecznego czasu. .
Dania Wielkanocne Barszcz biały BABKA WIELKANOCNA
SKŁADNIKI: 200 g masła 1 i 1/4 szklanki cukru 4 jajka 1 i 1/2 szklanki mąki ziemniaczanej 4 łyżki mąki pszennej 1 pełna łyżeczka proszku do pieczenia 4 łyżki śmietanki kremowej 30% (płynnej) 1 łyżka soku z cytryny C.d. s.9.
SKŁADNIKI: 500 g mięsa wieprzowego z kością (żeberka, łopatka, kości wieprzowe) 1 i 1/2 łyżeczki soli 1 włoszczyzna 1 duża cebula 100 g wędzonki (kiełbasy lub boczku) 2 kawałki suszonych borowików kilka ziaren pieprzu 2 listki laurowe 5 ziaren ziela angielskiego 500 g surowej białej kiełbasy 2 ząbki czosnku 1 łyżka tartego chrzanu opcjonalnie - 250 ml żurku/barszczu białego na mące pszennej 2 łyżeczki suszonego majeranku 200 g gęstej kwaśnej śmietany 18% PRZYGOTOWANIE: Do dużego garnka włożyć opłukane i pokrojone na kawałki mięso, wlać 3 litry zimnej wody, posolić i gotować pod przykryciem przez ok. pół godziny. Następnie dodać obrane i opłukane warzywa z włoszczyzny, nieobraną opłukaną cebulę, wędzonkę, suszone borowiki, pieprz, liście laurowe oraz ziele angielskie. Po zagotowaniu zszu
8
mować, zmniejszyć ogień, przykryć i gotować przez ok. 1 godzinę. Dodać opłukaną kiełbasę i gotować na małym ogniu przez ok. 20 minut. Dodać rozgniecione końcem noża ząbki czosnku oraz chrzan. Odstawić na 15 minut, następnie przecedzić przez sitko do czystego garnka. Dodać zakwas na biały barszcz jeśli go używamy i zagotować. Gotować przez ok. 2 minuty co chwilę mieszając. Do wywaru dodać majeranek, pokrojoną na plasterki kiełbasę. Dodać ugotowane grzyby oraz jeśli chcemy pokrojoną na kawałeczki wędzonkę i kawałki mięsa wieprzowego. Zupę doprawić świeżo zmielonym pieprzem i zaprawić śmietaną: śmietanę wymieszać z 4 łyżkami zimnej wody a następnie ze stopniowo, po łyżce dodawaną zupą , dopiero wówczas można dodać zaprawioną śmietanę do garnka z zupą. Podgrzać na minimalnym ogniu i podawać z ugotowanym jajkiem, chlebem na zakwasie, białym serem.
Wielkanoc w polskiej kuchni BABKA WIELKANOCNA C.D. PRZYGOTOWANIE: Składniki na babkę (masło, jajka i śmietankę) wyjąć znacznie wcześniej z lodówki aby się ogrzały. Formę na babkę z kominem o pojemności minimum 2,5 litra (u mnie o średnicy 22 cm) wysmarować grubą warstwą masła i oprószyć mąką. Piekarnik nagrzać do 180 stopni C (góra i dół bez termoobiegu). Mąkę ziemniaczaną wymieszać z mąką pszenną i proszkiem do pieczenia. Masło ucierać mikserem na wysokich obrotach razem z cukrem przez minimum 10 minut. Stopniowo po jednym dodawać jajka cały czas dokładnie i długo miksując (po minimum 3 minuty po każdym dodanym jajku).
połowę śmietanki, zmiksować mikserem na średnich obrotach do dokładnego połączenia się składników, dodać resztę mąki i śmietanki, wlać sok z cytryny, alkohol jeśli używamy i zmiksować dokładnie na jednolitą masę. Wylać do formy (powinna wypełnić ją do połowy), wyrównać powierzchnię i wstawić do piekarnika. Piec przez 35 40 minut (po tym czasie wetknięty patyczek w środek ciasta powinien wyjść suchy). Wyjąć i studzić przez około 10 minut, wyłożyć na paterę do góry dnem i udekorować dowolną polewą lub cukrem pudrem.
Do ubitej masy dodać połowę mieszanki mąki oraz
Dania Wielkanocne Babeczki jogurtowe SKŁADNIKI: 1 duże jajko 1/4 szklanki drobnego cukru 1 łyżka cukru wanilinowego 3/4 szklanki jogurtu (truskawkowego lub naturalnego) 1 szklanka mąki pszennej (144 g) 1 łyżeczka proszku do pieczenia 20 g roztopionego masła opcjonalnie - odrobina barwnika różowego w żelu lub 1 op. budyniu truskawkowego (w miejsce 2 łyżek mąki pszennej) PRZYGOTOWANIE: Jajka i jogurt ogrzać do temperatury pokojowej. Piekarnik nagrzać do 180 stopni C. Jajko ubić z cukrem i cukrem wanilinowym na puszystą i białą masę. Dodać jogurt, roztopione masło, przesianą mąkę wraz z proszkiem do pieczenia oraz odrobinę barwnika w żelu jeśli używamy. Delikatnie wymieszać łyżką tylko do połączenia się składników na jednolitą masę lub krótko zmiksować mikserem na minimalnych obrotach. Wyłożyć do 6 foremek i piec przez 20 - 22 minuty. Polukrować gdy są jeszcze ciepłe (z poniższego przepisu wystarczy 1/4 ilości lukru). Na surowe ciasto można położyć po 2 maliny.
9
Przeczytane, polecane Ania na uniwersytecie — Lucy Maud Montgomery ,,Ania na uniwersytecie" to trzecia część cyklu o przygodach Ani Shirley, autorstwa Lucy Maud Montgomery. Dziewczyna rozpoczyna naukę na uniwersytecie w Redmond. Bohaterka szybko odnajduje się w nowej szkole. Znajduje nowych przyjaciół, przeżywa ciekawe przygody i od razu popisuje się swoją wiedzą na uczelni. Tęskni za dawnym życiem w Avonlea, jednak nie daje
tego po sobie poznać. Jak dawnej, jest zawsze uśmiechnięta, tryska energią i optymizmem. W książce pojawiają się również nowi bohaterowie, którzy odgrywają ważne role w życiu Ani. Dziewczyna ma kolejnego adoratora – Roberta Gardnera. Choć Ania jest już dorosła, nadal jest urocza i roztrzepana, a jej przygody czyta się z zapartym tchem. Zachęcam do przeczytania!
Jeżeli się wie, że ktoś chce naszego dobra, nie można mu brać za złe, gdy czasami nie wszystko wychodzi tak, jak powinno. (Ania Shirley)
Przeczytane, polecane Etiopia, ale czat! - Martyna Wojciechowska Jest to książka idealna dla osób, które lubią podróże. Posiada przepiękne kolorowe zdjęcia, a wszystkie informacje są zapisane w ciekawy i łatwy do zrozumienia sposób. Przygody Wojciechowskiej czyta się z zainteresowaniem, ponieważ autorka zawsze dzieli się swoimi przeżyciami z poczuciem humoru i lekkim sarkazmem. Pani Martyna z jednej strony chce pokazać nam piękne zabytki i widoki, a z drugiej straszną biedę panującą w tym kraju. Możemy zapoznać się również ze zwrotami i wyrazami w językach etiopskich. Pozycja zawiera wywiady z mieszkańcami Etiopii, którzy pomagają nam w poznaniu kultury i tradycji tam panujących. Myślę, że książka jest warta Waszej uwagi. Znajdziecie ją w naszej bibliotece.
Wiadomość do mnie—Miriam Dubini Jest takie miejsce, do którego trafiają niedoręczone listy, zawieruszone paczki, wiadomości, które rozpłynęły się w powietrzu. Istnieją oczy, które znają mowę wiatru i serca. „Co za głupota!” – powiedziałaby natychmiast Greta, trzynastolatka w glanach, która ucieka na swoim rowerze, gdy tylko ktoś zaczyna mówić o uczuciu… Powieść jest pełna zagadek i tajemnic. Bardzo wciąga, dlatego jeden tom nie wystarczy, aby nasycić się przygodami głównych bohaterów. W każdym rozdziale wplecionych jest wiele cytatów, nad którymi często musimy pomyśleć, aby zrozumieć je na swój sposób. Autorka używa prostego języka, książka jest lekka, dlatego czyta się ją bardzo szybko. Przedstawia nam również ciekawe postacie, z którymi można się utożsamić. Polecam zarówno dziewczynom jak i chłopakom.
10
Biblioteka Gim123
8-12 maja nasza biblioteka
Biblioteka Czynna PN-PT 7.45—17.45. W Bibliotece działa Koło Biblioteczne,
zbiera książki dla maluchów
Zapraszamy do współpracy.
czasopisma przesyłajcie drogą mailową
Jeśli masz w domu książki dla dzieci w wieku 7-10 lat, wyrosłeś z nich i nie masz młodszego rodzeństwa, które będzie z nich korzystać, przynieś je do biblioteki. Książki lubią być czytane, nie lubią obrastać kurzem na półkach.
Kontakt:
Ty też możesz zostać darczyńcą naszej biblioteki.
emaka@strumyk21.edu.pl
Przyjmujemy książki w dobrym stanie. Jeśli wyrazisz takie życzenie na książce umieścimy informację, kto ją podarował. Dzięki temu każdy czytelnik będzie wiedział komu zawdzięcza miłe chwile z książką, którą czyta.
Teksy i inne materiały, które chcielibyście opublikować na łamach naszego
GIM123