NewsBib by Gim123

Redakcja: Biblioteka. Szkoła Podstawowa nr 366 im. Jana Pawła II w Warszawie.

Od redakcji Po dłuższej przerwie nasze czasopismo biblioteczne NewsBib wznawia swoją działalność. Mamy ambitne plany stworzenia nowych działów tematycznych. Pierwszym, nowo utworzonym jest ekologia. Proponujemy czytelnikom refleksję nad tym, co każdy z nas może zrobić dla ochrony środowiska. W numerze świątecznym podróż przez życie z Janem Pawłem II. Dalej informacje o tradycjach związanych z Bożym Narodzeniem, w tym przepisy kulinarne. Oczywiście zgodnie z nasza tradycją w dziale Przeczytane… Polecane… ciekawa propozycja, oraz informacje o nowościach książkowych w naszej bibliotece. Jeśli macie ciekawe pomysły, robicie ciekawe rzeczy, którymi chcielibyście się podzielić, zapraszamy do pracy w naszej redakcji. Przydadzą się literaci, graficy komputerowi, wszyscy, którzy chcą dzielić się swoimi talentami. Kontakt w bibliotece

W tym numerze:  Myśli Jana Pawła II

str. 3

 Ekologia - co mogę zrobić

str. 4

 Boże Narodzenie – w polskiej tradycji

str. 5

 Boże Narodzenie od kuchni

str. 6

 Prawosławne Boże Narodzenie

str. 7

 Przeczytane—polecane

str. 8

 Nasze nowości

str. 8

"Szukajcie tej prawdy tam, gdzie ona rzeczywiście się znajduje! Jeśli trzeba, bądźcie zdecydowani iść pod prąd obiegowych poglądów i rozpropagowanych haseł! Nie lękajcie się Miłości, która stawia człowiekowi wymagania". (Jan Paweł II, „List do młodych całego świata”, 1985 r.)

"Czujesz się osamotniony. Postaraj się odwiedzić kogoś, kto jest jeszcze bardziej samotny". (Jan Paweł II, Homilia, Sopot, 1999 r.)

"Wolności nie można tylko posiadać, ale trzeba ją stale zdobywać, tworzyć. Może ona być użyta dobrze lub źle, na służbę dobra prawdziwego lub pozornego". (Jan Paweł II, Audiencja dla wiernych z Białorusi, 1998 r.)

"Brońmy się przed pozorami miłości, nie miłujmy słowem i językiem, ale czynem i prawdą". (Jan Paweł II, Homilia, Rzym, 1979 r.)

"Musimy pokonać nasz lęk przed przyszłością. Ale nie możemy go do końca pokonać inaczej, jak tylko razem". (Jan Paweł II, Przemówienie, ONZ, 1995 r.) "Człowieka trzeba mierzyć miarą serca". (Jan Paweł II, Homilia, Sopot, 1999 r.)

Ziemia, klimat, wielka polityka, światowy szczyt Ale chyba najważniejsze jest to, że ja i moi koledzy bę-

dziemy pamiętać, że od nas także zależy przyszłość klimatyczny, czy mam z tym coś wspólnego? Przecież i świata. tak sam nic nie zrobię? Ale czy na pewno? Może przyda się jakieś hasełko żeby o tym pamiętać? Ocean składa się z małych kropel wody. Nie da Może takie? się ich odróżnić, ani dostrzec pojedynczej kropelki. Razem jednak tworzą potęgę, która ma niewyobrażalną siłę. Czy nie jest więc tak samo z działaniem pojedynczego człowieka? Czy nie jest tak, że ja też mogę mieć wpływ na to co się dzieje na świecie?

Światło,

Jaka będzie nasza stara Ziemia za 30, 50 lat? Wtedy będą już na niej żyły moje wnuki. Jaką ją zastaną? Czy będą jeszcze zielone lasy? Czy będą błękitne jeziora i rzeki? Czy te gatunki zwierząt, które ja znam oni też jeszcze zobaczą? Może jednak mogę coś zrobić dla świata?

Śmieci,

Urządzenia i przeze mnie Świat się zmienia

Na pewno ma znaczenie, że będę wyłączać z kontaktu urządzenia, z których nie korzystam w tej chwili, ma znaczenie, że będę za każdym razem gasić Jeśli przyjdzie Wam jakieś lepsze do głowy, napiszcie światło w pomieszczeniu, z którego wychodzę, ma zna- do nas. czenie, że zacznę segregować śmieci.

Boże Narodzenie to najważniejsze, zaraz po Wielkanocy święto w roku. Wiąże się z nim wiele tradycji i zwyczajów.

Oprac. Julia Podstawka Ostatnie roraty W Wigilie rano odprawia się ostatnie roraty. Wielu parafiach jest mocno zakorzeniony zwyczaj, że na te ostatnie roraty przychodzi bardzo wielu parafian. Wierni przychodzą całymi rodzinami, nawet z małymi dziećmi, także ci, którzy w ciągu Adwentu rzadko w nich uczestniczyli. Ten szczególny dzień - Wigilię, rozpoczynają właśnie od rorat. Od modlitwy, od oddania czci Matce Zbawiciela, od przyjęcia Komunii świętej. Zwyczaj ten godny jest szczególnej pochwały, bo wigilia jest dniem wielkich przeżyć w życiu religijnym człowieka. Na te ostatnie roraty ludzie przynoszą światło : dzieci lampiony, a dorośli świece roratnie. Te płonące świece są symbolem oczekiwania na przyjście Zbawiciela i wyrażeniem gotowości przyjęcia Go do naszych rodzin i dusz.

Przygotowanie żłóbka Panu Jezusowi W Wigilię w wielu parafiach wierni przygotowują żłóbek Panu Jezusowi w kościele. Dzieci przynoszą siano, dla wyścielenia tego żłóbka. Za każdy uczynek dziecko może przynieść jedno źdźbło siana i włożyć je do żłóbka Pana Jezusa.

Ubieranie choinki Choinka jest to ustrojone drzewko świerku lub jodły. Tradycyjnie powinno być naturalne, współcześnie preferuje się sztuczne. Choinkę ubiera się dopiero w Wigilię, wtedy gdy wspominamy pierwszych ludzi. Drzewko życia ubierają dzieci- w miarę swoich możliwości i pod nadzorem rodziców. Jest to okazja do objaśnienia im znaczenia świątecznych obrzędów. Choinka jest symbolem życia wiecznego, jest zapowiedzią szczęśliwości zbawionych, przypomina nam również Drzewo Życia, które na rozkaz Boga wyrosło na środku raju. Światła na drzewku jest symbolem światła jakie rozbłysnęło nad grotą betlejemską a dniu narodzenia Chrystusa. Ozdoby choinkowe i smakołyki symbolizują Łasku Chrystusowe zsyłane dla ludzi.

Pierwsza gwiazdka W Polsce wieczerzę wigilijną rozpoczyna się wczesnym wieczorek, gdy na niebie ukaże się pierwsza gwiazda. Zwykle przy oknach czuwają dzieci Opłatek Zwyczaj łamania się opłatkiem w czasie wigilii jest powszechnie znany. Opłatek to przaśny chleb taki sam jak używa się do celebracji Mszy św. Do czasu świąt opłatki powinny być przechowywane w godnym miejscu. Opłatek wigilijny jest symbolem pojednania i przebaczenia, znakiem przyjaźni i miłości. Dzielenie się nim na początku wieczerzy wigilijnej wyraża chęć bycia razem, bo przecież ludzie skłóceni nie zasiadają do wspólnego stołu. Świeca wigilijna Ten ewangeliczny zwyczaj zrodził się w Holandii. W wieczór wigilijny przed wejściem do każdego domu ustawiano płonący lampion lub zwykłą świecę. Miły one być znakiem zaproszenia Matki Najświętszej św. Józefa, aby Jezus narodził się w ich domu. Współcześnie zwyczaj zapalania świecy na stole wigilijnym praktykowany jest w wielu polskich rodzinach.

Potrawy wigilijne Na stół wigilijny katolicy podają jedynie potrawy postne, bezmięsne. Rozpowszechniony jest zwyczaj spożywania dwunastu potraw. W różnych krajach podawane są odmienne dania. Także w różnych regionach Polski dania wigilijne są różne.

W Polsce wśród potraw wigilijnych : barszcz z uszkami, kapusta z grochem, kapusta z grzybami, karp, kluski z makiem, kompot z suszonych owoców, kotleciki z ryżu, kutia, paszteciki z grzybami, pierogi z kapustą i grzybami oraz z kminkiem, śledzie, zupa migdałowa.

Karp wigilijny

CIASTECZKA KORZENNE SKŁADNIKI: OK. 40 SZTUK 125 g masła 25 g smalcu lub masła 100 g cukru pudru 1 małe jajko 2 łyżeczki miodu 1 i 1/2 łyżki przyprawy piernikowej lub korzennej 1/2 łyżeczki cynamonu 250 g mąki pszennej 1/2 łyżeczki proszku do pieczenia potrzebne też będą: foremki do ciastek z motywami świątecznymi PRZYGOTOWANIE:  Masło pokroić w kostkę i ocieplić w temp. pokojowej, z lodówki wyjąć też smalec i jajko.  Ubić mikserem masło ze smalcem i cukrem pudrem na puszystą masę (przez ok. 7 minut). Dodać jajko i ubijać jeszcze przez ok. 3 minuty.  Dodać miód, przyprawę piernikową i cynamon i zmiksować. Dodać mąkę z proszkiem do pieczenia i znów zmiksować do połączenia się składników w jednolite ciasto.  Uformować kulę, w razie potrzeby obtaczając ciasto mąką, zawinąć w folię i włożyć do lodówki na około 60 minut.  Ciasto podzielić na 3 części. Podczas pracy z pierwszą częścią ciasta resztę trzymać w lodówce. Piekarnik nagrzać do 180 stopni C.  Ciasto rozwałkować podsypując mąką na placek o grubości ok. 3 mm. Foremkami wyciąć ciasteczka i ułożyć je na dużej blaszce wyłożonej papierem do pieczenia. Piec przez ok. 10 minut lub na złoty kolor (po upieczeniu ciasteczka mogą być miękkie w środku, później skruszeją).  Resztki ciasta połączyć i wyciąć ponownie ciasteczka. Upiec resztę ciasta z lodówki.

Kapusta z grochem

Pierogi

Prawosławne tradycje Bożego Narodzenia Boże Narodzenie jest w prawosławiu jednym z 12 tzw. "wielkich świąt", a także jednym z czterech spośród nich, które jest poprzedzone postem, tzw. Filipowym. Trwa on 40 dni. Jego celem jest uświęcenie ostatnich dni roku sakramentem odnowienia duchowej jedności z Bogiem i przygotowanie się do świąt. Post kończy się wigilią. Święta trwają trzy dni, nie licząc wieczoru wigilijnego, aby w ten sposób podkreślić udział Trójcy Świętej w dziele zbawienia.

Na prawosławnym stole wigilijnym prosfora pełni rolę opłatka, którym wierni dzielą się składając sobie życzenia. Na wigilijnych stołach pojawią się tradycyjne potrawy, jak karp w galarecie, pierogi z grzybami i kapustą, czy barszcz z uszkami. Będzie także sianko pod obrusem i dodatkowe nakrycie dla niespodziewanego gościa.

Wieczerza wigilijna - jedyny posiłek w ciągu dnia poprzedzającego święta Bożego Narodzenia - rozpoczyna się od modlitwy. Wierni dzielą się prosforą, czyli wypiekanym przaśnym chlebem odpowiednikiem opłatka w Kościele katolickim. Prosfora (z greckiego: ofiara) to chleb używany w Kościele wschodnim do konsekracji i komunii.

Wieczorem o godz. 17, w cerkwiach odbywają się nabożeństwa Wielkiej Wieczerni, po których wyruszają kolędnicy. Zamiast szopki niosą ogromną, ręcznie zrobioną gwiazdę, nieodłączny i jedyny atrybut prawosławnych kolędników. Po nocnych nabożeństwach wierni spotykają się w rodzinnym gronie.

W cerkwi nie ma żłóbka. Wierni adorują ikonę Bożego Narodzenia, w której opowiedziana jest cała historia święta. Ikona wystawiana jest zawsze W odróżnieniu od chrześcijan zachodnich, na środek świątyni. W cerkwiach ubrane są choinświętujących narodzenie Chrystusa 25 grudnia, ki. W świąteczny czas wierni prawosławni pozdrawiększość prawosławnych obchodzi to święto 7 wiają się słowami: "Christos rożdajetsia - sławitie jeho" (Chrystus się rodzi - wychwalajcie Go). stycznia.

Ostatnio w ręce wpadła mi niesamowita książka - ,,Arka Czasu’’ Marcina Szczygielskiego, która opowiada historię ośmioletniego Rafała – żydowskiego chłopca mieszkającego w czasie wojny wraz ze swoim dziadkiem w getcie. Dziadek jest dla niego jedyną rodziną, dlatego obydwaj darzą się niezwykłą miłością i są gotowi do wzajemnych poświęceń. Rafał jest w stanie oddać ostatnie kęsy jedzenia, aby jego zapracowany dziadzio nie był głodny. Książka ukazuje nam, jak chłopiec zmienia się wraz z każdą przeżytą przygodą, a także dzięki poznawanym osobom. Rafał, mimo swojego ciężkiego życia, potrafił żyć chwilą i cieszyć się z najdrobniejszych rzeczy. Jest małym chłopcem, a uczy nas dojrzałości i pokory. Uświadamia nam, jak ważne jest aby doceniać to co mamy i dbać o to. W książce mamy także do czynienia z podróżami w czasie, co wspaniale uzupełnia powieść. Książka Szczygielskiego wzrusza, uczy, pokazuje jak ważna jest w życiu przyjaźń i miłość. Zachęcam do przeczytania i gwarantuję, że się nie zawiedziecie. Znajdziecie ją w naszej bibliotece. Milena Sekścińska

Miś Paddington w naszej bibliotece