ใต้เงาปิรามิด
1
ใต้เงาปิรามิด
จินตวีร์ วิวัธน์ : เขียน ISBN : ๙๗๘-๖๑๖-๗๗๓๕-๔๗-๔ พิมพ์ครั้งที่ ๑ : สำ�นักพิมพ์กรู๊ฟ พับลิชชิ่ง กันยายน พ.ศ.๒๕๕๘ หมวดนวนิยาย ลำ�ดับที่ ๕๕
จัดพิมพ์โดย สำ�นักพิมพ์ กรู๊ฟ พับลิชชิ่ง ในเครือบริษัท กรู๊ฟ พับลิชชิ่ง จำ�กัด เลขที่ ๒๙/๑๐๖ วิสต้า อเวนิว วัชรพล แขวงคลองถนน เขตสายไหม กรุงเทพฯ ๑๐๒๒๐ โทรศัพท์ : ๐๘๕-๖๖๕-๕๔๒๒ โทรสาร : ๐-๒๑๕๓-๐๕๐๐ อีเมล : groove_publishing@hotmail.com เว็บไซต์ : www.groovebooks.com, http://www.facebook.com/groovepublishing บรรณาธิการที่ปรึกษา : นายแพทย์พงศกร จินดาวัฒนะ บรรณาธิการสำ�นักพิมพ์ : อรรถรัตน์ จันทรวรินทร์ ประสานงานการผลิต : สุลวัณ จันทรวรินทร์ พิสูจน์อักษร : “ศรีพุทธา” และ กฤษดา ศิริกิจพาณิชย์กูล ออกแบบปก : พินิจ สังสกฤษ ประสานงานการออกแบบปก : จารุนันทน์ ศรีรัตนตรัย รูปเล่ม : บริษัท พี. วาทิน พับลิเคชั่น จำ�กัด พิมพ์ที่ : บริษัท พี. วาทินพรินติ้ง จำ�กัด ๙๒/๕ หมู่ ๘ ซ.เสนาสฤษด์เดช ถ.กรุงเทพ-นนท์ อ.เมือง นนทบุรี ๑๑๐๐๐ โทรศัพท์ ๐-๒๙๖๕-๐๑๐๐ จัดจำ�หน่ายโดย : บริษัท อมรินทร์ บุ๊ค เซ็นเตอร์ จำ�กัด ๑๐๘ หมู่ที่ ๒ ถ.บางกรวย - จงถนอม ต.มหาสวัสดิ์ อ.บางกรวย จ.นนทบุรี ๑๑๑๓๐ โทรศัพท์ ๐-๒๔๒๓-๙๙๙๙ โทรสาร ๐-๒๔๔๙-๙๒๒๒, ๐-๒๔๔๙-๙๕๐๐-๖ Homepage: http://www.naiin.com ราคา : ๑๙๐ บาท 2
จินตวีร์ วิวัธน์
ใต้เงาปิรามิด
3
คำ�นำ�สำ�นักพิมพ์ เมื่อสามสิบกว่าปีก่อน ตอนที่คุณจินตวีร์ วิวัธน์ เขียนนวนิยาย ขนาดสัน้ เรือ่ ง ‘ใต้เงาปิรามิด’ ลงตีพมิ พ์ในนิตยสารต่วย’ตูนพิเศษรายเดือน นั้น ได้สร้างความฮือฮาให้กับบรรดานักอ่านเป็นอย่างมาก ด้วยแนวเรื่อง แปลกใหม่ แตกต่างจากเรื่องอื่นๆ ที่เคยเขียนมา ผสมผสานเอาการผจญ ภัยและเรื่องราวประวัติศาสตร์อียิปต์โบราณเข้าด้วยกัน อียปิ ต์เป็นดินแดนทีม่ มี นตร์ขลัง เต็มไปด้วยเรือ่ งราวลึกลับ ปริศนา ทางประวัติศาสตร์ และคำ�ถามอีกมากมายที่ยังรอคำ�ตอบ เหล่านี้ล้วน ทำ�ให้ ‘ใต้เงาปิรามิด’ กลายเป็นนวนิยายที่โดดเด่นอีกเรื่องหนึ่งของราชินี เรือ่ งลึกลับของเมืองไทย ทุกๆ เดือนนักอ่านจะเฝ้ารอคอยติดตามการผจญ ภัยของกตัญชลีและโอมาห์ ว่าเรื่องราวจะดำ�เนินต่อไปอย่างไร และเพื่อให้ท่านผู้อ่านได้รับอรรถรสในการอ่านอย่างเต็มเปี่ยม ใน การพิมพ์ครั้งนี้ สำ�นักพิมพ์ กรู๊ฟ พับลิชชิ่ง มีความประสงค์อยากรักษา ต้นฉบับให้ใกล้เคียงกับของเดิมมากที่สุดเท่าที่จะสามารถทำ�ได้ จึงตัดสิน ใจคงรูปแบบของการสะกดคำ�ตามต้นฉบับเดิมเอาไว้
4
จินตวีร์ วิวัธน์
คุณจินตวีร์ วิวัธน์ เขียน ‘ใต้เงาปิรามิด’ ขึ้นในช่วงปี พ.ศ.๒๕๒๔๒๕๒๖ หลายคำ�ในปัจจุบัน (ปี พ.ศ.๒๕๕๘) ทางราชบัณฑิตยสถานได้ เปลีย่ นวิธกี ารสะกดเสียใหม่ เช่น ปิรามิด เป็น พีระมิด เป็นต้น จึงขอเรียน ท่านผู้อ่านทุกท่านมา ณ ที่นี้ เพื่อจะได้ไม่เกิดความสับสนในภายหลังว่า เหตุใดสำ�นักพิมพ์จึงไม่แก้การสะกดชื่อเรื่อง และคำ�สะกดอีกหลายคำ�ใน นวนิยาย ขอเชิญท่านผู้อ่านเตรียมตัวให้พร้อม และออกเดินทางผจญภัย ไปในทะเลทรายอันกว้างใหญ่ เต็มไปด้วยมนตร์ขลังแห่งอดีตกาลด้วย กัน ณ บัดนี้
ด้วยจิตคารวะ นพ.พงศกร จินดาวัฒนะ บรรณาธิการที่ปรึกษา สำ�นักพิมพ์ กรู๊ฟ พับลิชชิ่ง ในเครือบริษัท กรู๊ฟ พับลิชชิ่ง จำ�กัด
ใต้เงาปิรามิด
5
6
จินตวีร์ วิวัธน์
๑
ความน�ำ
แดดยามบ่ายร้อนเปรี้ยงปานจะแผดเผาทุกสิ่งทุกอย่างให้ มอดไหม้เป็นจุณไปในชั่วพริบตา มองออกไปข้างหน้า ความอัศจรรย์อย่างหนึง่ ทอดตัวขวางอยูก่ ลาง แดด เรียกร้องและท้าทายความสนใจจนผู้พบเห็นสามารถลืมความร้อน ระอุอันร้ายกาจของผืนปฐพีแห่งฟาโรห์น้ไี ด้อย่างชะงัด ปฐพีฟาโรห์... ถูกแล้ว ดินแดนแห่งนี้เองเมื่อประมาณ ๖,๐๐๐ ปีเศษที่ล่วงแล้ว มา นาเมอร์ได้ทรงอุตสาหะวิรยิ ะรวบรวมดินแดนบ้านเล็กเมืองน้อยอันราย รอบสามเหลีย่ มลุม่ แม่นำ�้ ไนล์อนั อุดมสมบูรณ์ ก่อตัง้ เป็นอาณาจักรขึน้ เป็น ครั้งแรก นัน่ คือ แรกเริม่ แห่งอารยธรรมอันแสนรุง่ โรจน์เรืองรองแห่งลุม่ แม่นำ�้ ไนล์ที่โลกแซ่ซ้อง แม้ว่ากาลเวลาจะผ่านผันไปนานแสนนาน อารยธรรมอันยิ่งใหญ่เหนือความยิ่งใหญ่ ยืนยงเหนือความยืนยง ประดุจท้าทายกับกาลเวลาอย่างแสนผยอง รอบๆ บริเวณและใกล้เคียง อาณาจักรแล้วอาณาจักรเล่า ก่อ ก�ำเนิดขึ้นแล้วแตกดับ รุ่งโรจน์โด่งดังประดุจพลุ แล้ววูบหายสาบสูญ ไม่ทิ้งรอยประดุจพลุดับเช่นกัน หลายอาณาจักรเหลือแต่ซากสั่งไผทไว้ให้อาดูรกับอดีตอันดับแล้ว ใต้เงาปิรามิด
7
อย่างสิ้นเชิง หลายอาณาจักรต้องอาศัยการศึกษาค้นคว้าอย่างเต็มไปด้วย อุตสาหะวิริยะของคนในยุคสมัยใหม่อย่างยิ่งยวด จึงสามารถขุดเอาซาก ยับเยินแต่อดีตขึ้นมาจากพื้นทรายแห่งกาลเวลาได้ หลายอาณาจักรเกิดแล้วดับ รุ่งแล้วร่วง ใหญ่แล้วเยิน อันเป็น วัฏจักรตามวิสัยโลกธรรม แต่ไม่ใช่มหาอาณาจักรของนาเมอร์... ในฐานะปฐมฟาโรห์แห่งราชวงศ์ท่ี ๑ นาเมอร์ทรงวางรากฐานให้ มหาอาณาจักรของพระองค์ กลายเป็นความมหัศจรรย์อย่างหนึง่ ของพิภพ โดยที่พระองค์เองก็อาจไม่ทรงตั้งพระทัย มิใช่ความมหัศจรรย์ของมหาปิรามิดอันโลกยกย่องแล้วว่าเป็นหนึง่ ในเจ็ดมหัศจรรย์ของโลกยุคโบราณ มิใช่ความอัศจรรย์อันแฝงด้วยเลศนัยลับเร้นของสฟิงซ์ เจ้าของ ปริศนาชีวติ ผู้หมอบเชิดหน้าพิทักษ์ทะเลทรายอยู่เป็นนิรันดร และมิใช่ความอัศจรรย์ของไผทอันอุดมสมบูรณ์จนได้รับสมญาว่า ‘ของขวัญแห่งไนล์’ ดังที่ชนชาติเพื่อนบ้านพากันกล่าวขวัญถึงด้วยความ ริษยา หากแต่เป็นความยั่งยืนแห่งอาณาจักรนี้ต่างหาก... สืบมาถึงปัจจุบันอันรุ่งโรจน์ด้วยวิทยาการก้าวหน้า ปฐพีฟาโรห์ก็ ยังคงอยู่ วิญญาณแห่งไอยคุปต์โบราณอาจค้นไม่พบ เผ่าพันธุ์อาจผิดแผก ผันไปตามอ�ำนาจแห่งกาลเวลาผู้ช�ำนะทุกสิ่ง แต่ใครจะกล่าวได้เล่าว่า ไอยคุปต์มไิ ด้อยู่ที่นี่? แม่น�้ำไนล์ยังคงอุดมสมบูรณ์เหมือนเดิม หล่อเลี้ยงผืนปฐพีให้อิ่ม เอิบเหมือนในอดีตกาลไม่แผกเพี้ยน กสิกรยังคงท�ำไร่ไถนาเช่นเดียวกับที่ เคยกระท�ำเมื่อหลายพันปีก่อน ไถคราดไปบนพื้นดินที่ครั้งหนึ่งรอยบาท แห่งฟาโรห์และนักบวชชั้นสูงเคยเหยียบย�่ำผ่านไปมา 8
จินตวีร์ วิวัธน์
ตรงนี้
ไอยคุปต์อยู่ท่นี ี่... กตัญชลี กรรณรัตน์ ห่อไหล่ลงเล็กน้อยเหมือนรูส้ กึ หนาวเมือ่ นึกถึง
แดดแผดเปรี้ยง บรรยากาศรอบตัวร้อนระอุอ้าว แต่หญิงสาวกลับ รู้สึกเยือกในใจอย่างประหลาดขณะทอดตามองสิ่งมหัศจรรย์ตรงหน้า ไม่ใช่ส่ิงมหัศจรรย์ของโลก แต่เป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่หล่อนคิดตั้งขึ้น เอง “หุบผากษัตริย์...” หล่อนหลุดความคิดออกมาเป็นค�ำพูดแผ่วเบาเหมือนคราง แต่ให้เบาเท่าเบา เสียงนั้นสามารถเข้าสู่โสตผู้ท่สี าละวนกับแผนที่ และแผนภาพอยู่ใกล้ตวั ทันที เขาหันมาเลิกคิ้วและถามเสียงสูง “คุณว่าอะไรนะ เชอร์ลยี ์?” กตัญชลีมองดูดวงหน้าทีเ่ อียงมามองหล่อนอย่างเอือ้ อาทรนัน้ แล้ว ก็วาบหวามอยู่ในใจลึกๆ เป็นดวงหน้าทีแ่ นบสนิทอยูใ่ นความคิดจิตใจและดวงวิญญาณของ หล่อนอย่างแท้จริง... หน้ารูปไข่ค่อนข้างยาว คร้ามแดดเล็กน้อยประกอบด้วยดวงตาอัน เป็นจุดเด่นทีส่ ดุ อยู่ภายใต้ควิ้ ยาวโค้งจรดหางตา จมูกโด่งเป็นสัน และริม ฝีปากบางเฉียบหยักลึกตรงกลางบ่งบอกความเป็นคนเจ้าอารมณ์ไม่น้อย แต่ก็รวมกันเข้าท�ำให้ดวงหน้าของเขาละม้ายเหมือนรูปสลักเทพเจ้า ไอยคุปต์โบราณ “โอ น็อธธิง โอม...” หล่อนบอกอย่างร่าเริงด้วยภาษาอังกฤษส�ำเนียงอเมริกนั ชัดเปรีย๊ ะ กตัญชลีพูดภาษาอังกฤษได้ชดั กว่าภาษาไทย หล่อนเกิดทีเ่ มมฟิส กลับมาอยูเ่ มืองไทยจนถึงอายุ ๑๒ ขวบ ความ จ�ำเป็นบางประการท�ำให้ต้องหวนกลับไปสหรัฐฯ และตั้งรกรากอยู่ที่นั่น กับครอบครัวซึ่งมีมารดาและคนเลี้ยงชาวไทยเพียงสองคนเท่านั้น ใต้เงาปิรามิด
9
หล่อนจบการศึกษาระดับปริญญาตรี ในสาขาศิลปกรรม ซึ่ง ณ สถาบันนี้เองที่ได้พบกับโอมาร์ แอนเดอร์สัน ผู้มีคุณสมบัติน่าทึ่งหลาย ประการ เชื้อสายอเมริกัน อียิปต์ อายุ ๒๔ รูปหล่อ และเรียนเก่งหาตัวจับ ยากโดยเฉพาะในแขนงวิชาที่เขาเลือกเรียน โอมาร์มีความเก่งกล้าจนน่า พิศวง อียปิ โตโลยี...อียิปตศาสตร์! ‘ไม่น่าแปลกใจเลย ที่โอมาร์ของยูเก่งในสาขานี้เหลือเกิน...’ เพื่อนๆ ของกตัญชลีวิจารณ์ ‘ในเมือ่ เขาเป็นอียปิ เชีย่ นบอร์น หน้าตายังกะรามเสสหรือราโฮเทป กลับชาติมาเกิดออกยังงั้น!’ ‘เขาไม่ใช่อยี ิปเชี่ยนแท้หรอก’ กตัญชลีค้านอ่อยๆ แล้วก็ถูกสวนตอบมาทันควันว่า ‘เขาจะเป็ น อะไรก็ ต ามเถอะน่ า แต่ โ อมาร์ ข องยู ห ล่ อ ที่ สุ ด ใน มหาวิทยาลัยก็แล้วกัน!’ หล่อนกับเขารักกันอย่างซาบซึ้งตรึงใจมาเป็นเวลาสามปีเศษแล้ว ส�ำหรับโอมาร์ แอนเดอร์สนั หล่อนคือ ‘เดียร์ เชอร์ลยี ’์ ซึง่ เขาเทิดทูน ส�ำหรับหล่อน เขาคือ ‘โอม’ ผู้น่าพิศวง ‘รีเมมเบอร์ ยู’ร์มาย วันเดอร์ฟูล วัน...’ สองเขาหล่อนสัญญากันว่า จะแต่งงานกันหลังเรียนจบ แต่ครั้น ส�ำเร็จการศึกษาเข้าจริงๆ กลับต้องเปลี่ยนแผน กตัญชลีไม่เคยลืมสีหน้าและแววตาของคนรักในวันที่กระหืดกระหอบมาหาหล่อนยังบ้านพัก ‘ข่าวดีทสี่ ดุ รูไ้ หม เชอร์ลยี ์ ดร.แมนสฟิลด์รบั ผมเข้าร่วมในคณะด้วย แล้วละ ฮูร่าห์! ดีใจกับผมหน่อยซี!’ หญิงสาวเบิกตากว้างด้วยความตื่นเต้น ถามเสียงแหลม ‘หมายความว่า โอมจะได้ร่วมในคณะส�ำรวจโบราณคดีอยี ิปต์ กับ ดร.แมนสฟิลด์ยงั งั้นหรือคะ?’ 10
จินตวีร์ วิวัธน์
‘ก็ยังงั้นน่ะซี! มันเป็นโอกาสเยี่ยมที่สุดของผมทีเดียวนะเดียร์ เชอร์ลีย์ ผมใฝ่ฝันมานานแล้วที่จะไปขุดส�ำรวจบริเวณสุสานกษัตริย์ของ อียิปต์ ไม่นกึ ไม่ฝันว่าโอกาสจะใกล้เข้ามาขนาดนี้’ ‘คุณก็จะได้พบแต่หบุ ผาทีพ่ รุนไปหมดแล้ว เพราะนักโบราณคดีคน อื่นๆ ชิงขุดไปจนเกลี้ยง ไม่เหลือที่ว่างสักตารางนิ้วเดียว!’ ‘ไม่เป็นยังงัน้ หรอกน่า ดร.แมนสฟิลด์บอกว่าเขาได้พบบริเวณหนึง่ ห่างบริเวณหุบผาออกไป เป็นมาวนด์เล็กๆ ปกคลุมด้วยทราย นัก โบราณคดีคนอื่นๆ ก็คิดว่าเป็นเพียงกองทรายธรรมดา แต่มีปีที่ท่าน ดร. พบเศษเครื่องปั้นดินเผาฝังอยู่ใน mound นั้น ลักษณะเหมือนเครื่องปั้น สมัยราชวงศ์ท่ี ๑๙...’ ‘ราชวงศ์ท่ี ๑๙’ กตัญชลีทวนค�ำ ‘ก็สมัยของเซติที่ ๑ กับรามเสสมหาราชน่ะซีคะ’ ‘แด็ท’ส์ ไรท์! ไม่น่าสนใจหรือ เชอร์ลยี ์ บางทีเราอาจค้นพบความ ลับบางอย่างของลอสต์ฟาโรห์บางองค์แห่งราชวงศ์น้กี ็ได้นะครับ’ ‘พัวร์ ดรีมเมอร์’ คนรักของเขาท�ำเสียงคราง สั่นหน้าน้อยๆ อย่างปลงอนิจจัง ‘คุณก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ โอม สุสานกษัตริย์ถูกค้นจนหมดเกลี้ยง แล้ว...แต่เอาเถอะ ฉันไม่ขัดศรัทธาคุณหรอก ว่าแต่การเดินทางไปส�ำรวจ ครั้งนี้อาจกินเวลาเป็นปีเชียวนะคะ‘ โอมาร์หน้าสลดลงเมื่อได้ยินค�ำพูดประโยคนั้น สุ้มเสียงก็พลอย คลายความตื่นเต้นลงไปพอแรง ‘นัน่ น่ะซี ผมวิตกเรือ่ งนีม้ ากครับ การแต่งงานของเราอาจต้องเลือ่ น ออกไปอีก....’ ‘หากคุณเต็มใจจะเลื่อน ฉันก็ไม่ว่าอะไรนะคะโอม’ กตัญชลีพูดเรียบๆ สีหน้าเอาจริง นักอียิปตศาสตร์มองหน้า ถามด้วยท่าทางร้อนรุ่ม ใต้เงาปิรามิด
11
‘รีลลี่? จริงๆ หรือ เชอร์ลีย์ ผมรู้ว่าคุณไม่ชอบใจแน่ๆ ผมเองก็ เหมือนกัน’ ‘ด๊อนท์ บี คิดดี้ โอม...งานต้องมาก่อนอื่นซีคะ นี่ฉันพูดจริงๆ นะ ไม่ไมนด์เลยที่คุณจะได้ร่วมในคณะส�ำรวจโบราณคดีของ ดร.แมนสฟิลด์ เราก็รู้ว่าดอกเตอร์เลือกคนร่วมงานมาก การที่เขาเลือกคุณ แสดงว่าเขา ไว้ใจและเชื่อมือคุณมาก เพราะฉะนั้นคุณคงไม่บ้าพอที่จะทิ้งโอกาสทอง นี้เสีย’ ‘แต่มันท�ำให้แผนการแต่งงานของเราเลื่อนไปอย่างไม่มีก�ำหนด จนกว่างานส�ำรวจจะเสร็จ’ ‘ไม่เป็นไร ฉันไม่รบี ร้อนทีจ่ ะแต่งงานหรอกน่ะ บางทีพอคุณเดินทาง ไปอียิปต์ ฉันก็จะเดินทางกลับเมืองไทยบ้าง เยี่ยมพ่อกับญาติๆ ที่นั่นสัก ปีสองปี พอคุณส�ำรวจเสร็จ เราค่อยพบกันอีก...’ ‘โอ๊ย!...’ โอมาร์ร้องคล้ายๆ อย่างนั้น ด้วยสุ้มเสียงที่กตัญชลีเกือบสะดุ้ง ‘ไอ แค้นท์ สแตนด์ อิท!...ผมทนไม่ได้หรอกเชอร์ลยี ์ ทนให้คุณไป ไกลถึงตะวันออกไกลอย่างนั้นไม่ได้แน่ๆ’ ‘ทั้งๆ ที่ตะวันออกไกลนั่นมันคือบ้านเกิดเมืองนอนของฉันยังงั้นรึ คะ?’ ‘ผมอยากให้คณ ุ ร่วมไปกับคณะของเราด้วย...ถ้าเป็นไปได้’ ‘คุณก็รู้ว่าเป็นไปไม่ได้โอม ดร.แมนสฟิลด์เลือกคนร่วมงานยังกะ อะไร เขาไม่เอาคนช่างเล่นไม่เป็นสับปะรดอย่างฉันร่วมคณะไปด้วยหรอก ทั้งๆ ที่ได้เงินทุนช่วยในการส�ำรวจครั้งนี้อย่างเหลือเฟือก็ตามเถอะ’ หล่อนเตรียมแพ็กของเพื่อเดินทางมาเยี่ยมบ้านเกิด ในขณะที่ โอมาร์เตรียมไปกับคณะส�ำรวจโบราณคดีอยี ปิ ต์ของ ดร.แอนดรู แมนสฟิลด์ ศาสตราจารย์นักโบราณคดีแขนงอียิปตศาสตร์ผู้มีชื่อเสียงเลื่องลือ ชาย หนุ่มไม่เต็มใจให้กตัญชลีจากไปเมืองไทยเลย แต่ก็ไม่ทราบว่าจะทัดทาน อย่างไรดี เพราะเขาเองก็ก�ำลังจากหล่อนไปสู่แอฟริกาเช่นกัน 12 จินตวีร์ วิวัธน์
แต่แล้ว วันหนึ่ง โอมาร์กว็ ิ่งหน้าตื่นเข้ามาในบ้านพักของกตัญชลี กรรณรัตน์ เขาต้องระงับความตื่นเต้นอยู่เกือบนาทีจึงออกปากบอกข่าวที่เจ้า ตัวคิดว่า ‘มหัศจรรย์’ ให้คนรักฟัง ‘เป็นโชคดีที่มหัศจรรย์ท่สี ุดนะ เชอร์ลีย์ คือว่า เจนนี่ท่จี ะร่วมคณะ ไปกับเราในฐานะผู้จดบัญชีโบราณวัตถุที่ขุดพบ และเป็นเลขานุการของ คณะ เกิดมีเหตุจ�ำเป็นเดินทางไม่ได้ ดร.แมนสฟิลด์ต้องหาคนใหม่ ผมจึง เสนอชื่อคุณ ผลเป็นยังไงรู้ไหม?’ เขากระโดดเข้าจับมือหล่อนเขย่าขึ้นๆ ลงๆ ด้วยความปีติยินดี เหมือนเด็กๆ ‘แอ็บสลู้ทลี่ มาร์เวลลัส! เขาตกลงทันที รู้ไหมเชอร์ลยี ์ คุณได้ร่วม คณะไปกับผม ดีใจไหม?’ กตัญชลีท�ำหน้าไม่ถูก ‘แล้วเมืองไทยของฉันล่ะคะ?’ ‘ช่างเถอะน่า บ้านเกิดเมืองนอนของคุณไม่หนีไปไหนหรอก ไปขุด หาฟาโรห์องค์ใหม่กับผมก่อนดีกว่า ขืนชักช้า คนอื่นขุดพบก่อน เราจะ ไม่ได้ไปเห็นแม้แต่สุสานร้างของพระองค์’ ด้วยเหตุนี้ กตัญชลีจึงร่วมมาในคณะส�ำรวจด้วยอย่างฟลุกที่สุด! เป็นการเดินทางที่หล่อนก็เต็มใจและพอใจ เพราะดินแดนอันยิ่ง ใหญ่แห่งอดีตบนลุ่มแม่น�้ำไนล์น้ีเป็นความปรารถนาของหญิงสาวที่จะได้ มาพบเห็นสักครั้งก่อนกลับบ้าน และบัดนี้ หล่อนก็ก�ำลังยืนอยู่หน้าบริเวณ ‘หุบผากษัตริย์’ อัน ลือนามกระฉ่อนโลกแล้ว... โอมาร์จ้องมองดูคนรักด้วยดวงตาด�ำสนิทคมกริบทอประกายกล้า ของเขาอย่างฉงน “คุณท�ำท่ายังกับหนาวงั้นแหละ เชอร์ลีย์ บางทีแดดอาจท�ำให้คุณ ไม่สบายไปละมัง?” ใต้เงาปิรามิด
13
“เปล่าค่ะ ฉันสบายดี...” กตัญชลีตอบ กวาดตามองไปรอบบริเวณ ซึง่ คณะส�ำรวจโบราณคดี ตั้งใจใช้เป็นที่พักถาวรในการส�ำรวจครั้งนี้ เป็นเต็นท์ใหญ่ มั่นคง แข็งแรง เรียงรายกัน ๕ เต็นท์ ซึ่งแน่ละ เต็นท์หนึ่งนั้นเป็นที่พักของหล่อนกับวิวกี ้า ลินด์ นักโบราณคดีสาวใหญ่ที่ ร่วมมาในคณะนี้ด้วย “mound ที่คุณว่าอยู่ตรงไหนคะ โอม?” “มองจากตรงนี้ไม่เห็นหรอก เชอร์ลยี ์ หน้าผามันบัง ประเดี๋ยวผม จะพาคุณไปดู ว่าแต่ตอนนีไ้ ปพักในเต็นท์กอ่ นดีกว่า หน้าคุณแดงก�ำ่ เชียว” “ไม่ค่ะ โอม ขอฉันมองดูหบุ ผากษัตริย์ให้เต็มตาเถอะ รู้สึกว่าเต็ม ไปด้วยอาถรรพณ์ลกึ ลับน่ากลัวจริงๆ” โอมาร์ แอนเดอร์สนั หัวเราะอวดไรฟันขาวเรียบเป็นเงาวับ “กลัวอะไร ในเมื่อผมอยู่ทั้งคน” “กลัวค�ำสาปนั่นน่ะซีคะ โอม” กตัญชลีตอบทันที สุ้มเสียงทีเล่นทีจริง “จ�ำไม่ได้หรือคะ ‘ความตายโบยบินมาสูส่ ู ผูห้ าญรบกวนความสงบ แห่งองค์ฟาโรห์’ ค�ำสาปแช่งประจ�ำสุสานทุกแห่งในหุบผากษัตริย์ไงล่ะ” โอมาร์หวั เราะอีก “ด๊อนท์ บี คิดดี้ ดาร์ลิง” เขาท�ำเสียงล้อเลียนหล่อน “ถ้าคุณกลัวอย่างนั้น คุณจะร่วมคณะกับเราอย่างไม่เป็นสุขแน่ๆ ทีเดียว เชอร์ลยี ์ เพราะว่า...” เขาหยุด อาการยิ้มแย้มจางไปจากสีหน้าอันคมสัน แววบางอย่าง ละม้ายครุ่นคิดกังวลผ่านแวบเข้ามาแล้วจางไปโดยเร็วก่อนที่กตัญชลีจะ จับสังเกตถนัด “เพราะว่าอะไรคะ?” หญิงสาวซักทันควัน 14
จินตวีร์ วิวัธน์
“เพราะว่า...” โอมาร์พดู ซ�ำ้ ประโยคนัน้ อีก สีหน้าและน�ำ้ เสียงเอาจริงเอาจังขึน้ กว่า เดิม เสมือนก�ำลังพูดเรื่องส�ำคัญ “สุสานที่ ดร.แมนสฟิลด์เชื่อว่าซุกซ่อนอยู่ใต้มาวนด์ลูกนี้ เต็มไป ด้วยอาถรรพณ์ล้ลี ับอันน่าพิศวงที่สุด โดยเฉพาะค�ำสาปประจ�ำสุสานมัน น่าหวาดเสียวและเขย่าขวัญยิ่งกว่าค�ำสาปใดๆ ทั้งนั้นครับ เชอร์ลีย์” “ว่ายังไงคะ?” หญิงสาวซักเสียงแหลม ท่าทางบอกความสนใจยิ่งยวด โอมาร์ถอนใจน้อยๆ ก่อนตอบเสียงเบาๆ ช้าและชัดเจนเหมือน ท่องจ�ำไว้จนขึ้นใจ “ความตายย่อมโบยบินมาสูส่ ู ผูห้ าญสัมผัส...ผูเ้ ดินทางโดยเรือทอง แห่งเรา มุ่งสู่ดินแดนแห่งโอสิริสโพ้น มันผู้ใดหากบังอาจล่วงล�้ำ มันย่อม สูญซากมิมเี หลือ วิญญาณมันจักถูกพรากไปจากร่าง อนูบสิ แล เซ็กเกอร์ จักน�ำไปสูย่ มโลก ซึง่ แอมมุทจักทึง้ มันออกเป็นชิน้ ๆ และขย�ำ้ กินด้วยความ หิวกระหาย ค�ำสาปนี้จักเป็นไปทุกประการแก่สูผู้หาญล่วงล�้ำสุสาน ศักดิ์สิทธิ์แห่ง...ธิดาแห่งไอซิส...”
ใต้เงาปิรามิด
15