Juni 2008
Wie het laatst lacht, denkt het langzaamst
1
Juni 2008
2
Juni 2008
Van de voorzitter Het bestuur van Congo zit momenteel vijf maanden en dat was me een behoorlijk drukke tijd. Zo zijn daar de feesten, de liftwedstrijd, de sporttoernooien en nu het naderende zeilweekend (vol in 18 minuten!), het volgt elkaar maar snel op. De achtbaan die Congo heet… Wellicht is de meest in de oog springende gebeurtenis van ons eerste half jaar de aanstaande kroegwissel. Na vijf jaar Biecht zal de Havelaar vanaf heden de plek zijn waar de Congo borrel plaatsvindt en het bestuur is hier zeer blij mee. Niet alleen hebben we goede en gunstige afspraken gemaakt voor Congo met de Havelaar, zoals twee uur wekelijks ‘happy time’ en structurele sponsering, ook denken we zo een goede impuls te kunnen geven aan de borrel op de lange termijn. Bovendien zijn we zeer tevreden over de samenwerking met de Havelaar tot nu toe. Als bestuur zijn we zodoende zeer enthousiast en ambitieus en dit hopen we uit te stralen, zeker in september in de richting van de nieuwe eerstejaars! Ik wil dan ook via deze weg alle leden van Congo vragen om samen met ons als bestuur, te proberen om vanaf 17 juni de borrelavond te laten bruisen. Sommige mensen vinden het na vijf jaar begrijpelijkerwijs jammer dat we weggaan uit de Biecht, ik hoop echter dat ook zij desondanks met plezier in de toekomst naar Congo’s borrel in de Havelaar zullen gaan. Dinsdag aanstaande zal in elk geval een spetterende aftrap zijn! Uiteraard is het de bedoeling om samen Nederland naar de kwartfinale te schreeuwen. Om dit een beetje te bevorderen hebben de activiteiten- en de feestcommissie samen de borrel georganiseerd, een unicum! Als bestuur hopen we het positieve gevoel dat we nu hebben vast te houden en het tweede half jaar net zo leuk en nuttig te maken als het eerste. We hebben er zin in en houden je op de hoogte! Hopelijk allemaal tot 17 juni, Havelaar! Arjan Miedema
3
Juni 2008
Van de oud-voorzitter ‘Tot ziens!’ zei Jan. ‘Ja,…. Tot ziens…’ wierp ik hem terug toen ik gisteravond voor het laatst de CONGO-borrel in de Biecht verliet. Traditie, het is een vreemd begrip. Om maar gelijk een schisma te creëren stel ik dat er twee soorten verenigingsmensen zijn: De ene soort is die bij wie bij het woord traditie de pretfonkels in de ogen springen, het oude verenigingsshirt uit de kast gehaald wordt en de reis richting stamkroeg wordt ingezet. De tweede soort is het slag mensen die een redelijk knijpend gevoel in hun maag krijgen, lichtelijke irritatie in de bijbal voelen en de woorden: viva la revolucion op de lippen voelt branden. Tradities zijn nuttig: ze zijn een bindende factor binnen een groep mensen, ze geven houvast in barre tijden en zijn een raamwerk voor hoe een verenigingsjaar er uit moet zien. Tradities zijn ook vaak achterlijk, zwaar verouderd en het kost een hele hoop moeite ze in stand te houden. Een discussie voeren over het al dan niet behouden van een traditie is een ware hel. Het meest frustrerende aan een discussie over een traditie is namelijk het feit dat de pro-traditie partij (conservatieven) een initiatief voor verandering altijd simpelweg weg kan wuiven met de opmerking: het is traditie. Dit op dezelfde kinderachtige wijze dat een verhitte discussie over geloof kan verzanden in de opmerking: maar ik geloof dit nu eenmaal (ergo: ik heb geen bewijs nodig en ik heb geen zin om er verder over na te denken). Het is in ieder geval duidelijk dat traditie en religie niet ver van elkaar liggen. Verenigingen houden zich over het algemeen met heilige overtuiging vast aan tradities. Soms is het echter zo dat een nieuw inzicht, een overhaaste beslissing of een aanbod dat niet afgeslagen kan worden de vastgeroeste koers wijzigt. Als oudbestuurslid krijg je in dit geval vaak de vraag: wat vind jij er nu van? Het aantal van dit soort vragen en de manier waarop je er mee om moet gaan kunnen een probleem vormen voor je mentale gezondheid. Er zijn zelfs mensen die, in een poging om dit probleem te kanaliseren, in een Raad van Advies plaats willen nemen. Begrijpelijk, want de vraag is of er wel een goed antwoord is op de vraag: ben jij het als oudbestuurslid eens met de verandering? Wanneer je tegen bent kom je al snel over als een ouwe lul en wanneer je het er wel mee eens bent komt de oude garde op de stoep staan om je als landverrader (Congo) te betitelen. Als bewijs tegen de stelling die ik eerder poneerde durf ik te zeggen dat ik niet een van de twee soorten ben, eigenlijk een soort inderdisciplinair. Aan de ene kant vind ik het tof dat we dit jaar gaan zeilen in Limburg, dat we naar een andere kroeg verhuizen en dat de gala’s steeds groter en luxieuzer worden maar aan de andere kant kom ik er maar niet overheen dat er al twee jaar geen Triviantborrel meer is geweest, er geen Grolsch meer in de Congokoelkast staat en ik te weinig spelfouten in de Gymno® tegenkom.
4
Juni 2008 Als oud-voorzitter wil ik bij deze het bestuur een hart onder de riem steken. Deze beslissing is goed geweest en is op het juiste moment genomen. Ik ben benieuwd naar de aanstaande vernieuwingen gedurende de rest van het bestuursjaar en vertrouw er op dat er nog voor het 90e bestuur aantreedt een tijdslimiet (45 min) voor algemene ledenvergaderingen in het huishoudelijk reglement wordt opgenomen. Ik denk dat ik binnenkort nog maar een keertje langsga bij de Biecht. Sicco de Knecht
Mensen he b b e n m e e r bacteriĂŤle dan menselijke cell en!
5
Juni 2008
2 3 2 1 d m e e r V 5 234 Kijk, als je bezig bent aan een Gymno met het thema VREEMD, en er is dan toevallig een feestje dat heet WILDVREEMD 2.0, dan kan je het natuurlijk niet maken om niet te gaan! Met het smoesje dat ik me al de hele dag niet goed voelde (de dag na de bandjesavond ja) had ik Linde laten weten dat ik toch maar niet mee zou gaan. Omdat ik me s’ avonds weer redelijk goed voelde en Linde heel overtuigend kan zijn, ben ik uiteindelijk toch gegaan. En ja, een feestje met de naam Wildvreemd 2.0, dat klonk best interessant. Met helaas iets minder mensen dan verwacht vertrokken we richting de Sugar Factory. Behalve het woord ‘Vreemd’ geschreven in rode neonletters, was er niet zo veel vreemds aan het feestje (in het kader van een feestje met de naam vreemd moeten we maar iets absurds doen om mensen te verassen/shockeren/blij te houden?). Tot de vrouw met het koeienmasker te voorschijn kwam. Na eerst boven een beetje over de rand te hebben gekeken (wat nog best leuk was) kwam ze toch echt naar beneden, in (jawel!) haar ondergoed. Het masker was best leuk, en het liedje dat ze zong was oké, maar ik vond het niet zoveel toevoegen. Op de flyers stond dat er electro, house, minimal, techno en techhouse gedraaid zou worden. Nou ben ik niet heel erg thuis in deze termen, ik weet alleen dat electro best vet kan zijn en dat minimal ‘niet helemaal mijn ding’ is. Vooral in het begin van de avond vond ik de muziek nogal eentonig. Wat me opviel was dat bijna niemand echt uit z’n dak ging (naar mijn mening leende de muziek zich er ook niet echt voor trouwens). Iedereen stond een beetje suf heen en weer te bewegen, maar weinig mensen deden iets wat ik zou bestempelen als dansen. Gelukkig waren we met een leuke groep mensen die wel wisten hoe ze uit hun dak moesten gaan. Wat mij verder heel erg op viel was dat (no offense) alle mannen zo vreselijk….metroman waren. Mannen mogen best een beetje aandacht aan hun uiterlijk besteden, daar niet van, maar als ze in T-shirts met zowat een decolleté gaan lopen gaat het mij toch iets te ver. Al met al, niet helemaal mijn feestje, maar toch een hele gezellige avond en een ware belevenis! Renee Kleine Deters
6
Juni 2008
7
CONGO’s Agenda
Juni 2008
dinsdag 17 juni Eerste avond in De Havelaar Vanaf 17 juni is de borrel op dinsdag niet langer in cafe de Biecht. De borrel zal vanaf dat moment worden gehouden in cafe ‘De Havelaar’, Voetboogstraat 22/24.
maandag 23 juni Eleven Vests Toco presenteert: Eleven Vests A play for young people on the devastating effect of war and violence. Two events involving the same person – in the first as a young teenager, in the second years later as an adult. They are strangely alike but at the same time worlds apart. It’s as if the first event were turned upside down by the second. Partly this is because teenagers must answer to authority but adults must first answer to themselves. Eleven Vests shows how the adult self develops out of the earlier self. It asks: how do we learn responsibility for ourselves and what we do? Meer info over kaartverkoop, locatie en tijden volgt.
vrijdag 27 juni Eindejaarsborrel Meer info volgt, zie www.congo.eu
Voor meer feitjes:
ts_ http://www.redorbit.com/science/fac figures/science_facts .html http://gizardboy1990.tripod.com/id5 cts.htm. http://www.hightechscience.org/funfa
8
Juni 2008
Congo verhuist! Mocht je jezelf afvragen wat al die vreemde bouwvakkers nu precies aan het doen zijn daar op Anna’s Hoeve: de nieuwbouw Science Park Amsterdam wordt gerealiseerd. Naast biologen, biomedici en psychobiologen zullen alle bètastudies hun intrek nemen in het nieuwe gebouw.
Bron: Rudy Uytenhaak Architectenbureau BV.
Tussen februari en juni 2009 zullen we verhuizen. Er zullen waarschijnlijk al eerder colleges gegeven worden in de nieuwbouw, omdat een aantal gebouwen zullen worden afgebroken, zo ook Gebouw IV met daarin de kantine, K.008 en de bibliotheek. Uiteraard komt er in het nieuwe gebouw ook een kantine, en zelfs een
Wist
espressobar dat na sluitingstijd een café zal worden. Er zal je dat 12 bijen een groot studiecentrum komen op de eerste etage met hun hele leven moe ten veel computers en ook gelegenheden om op je laptop te w e r k e n voor een lepe werken. l
honing?
Het nieuwe Science Park Amsterdam belooft een waar studentencentrum te worden. De Anna Hoeve (het boerderijtje tussen de bomen) zal omgetoverd worden tot een horeca gelegenheid. Wanneer je de kantine even zat bent, zal je ook daar wat kunnen drinken en snacken. Ook het Universitair Sportcentrum verhuist naar het Science Park. Naar verwachting kun je medio 2010 direct na je college de sportschool in duiken en hoef je niet meer naar de Boelelaan te fietsen. Er wordt zelfs gespeculeerd over een treinstation in Watergraafsmeer! Door middel van een rondleiding door de nieuwbouw, genaamd de Hard Hat Tour, kan iedereen een betere impressie krijgen van de nieuwbouw. Deze tour gaat zo goed, dat het inmiddels al vol zit tot in augustus, maar schroom niet om je toch op te geven als je geïnteresseerd bent. Namens studievereniging Congo ben ik samen met andere studieverenigingen al een tijdje bezig om een zo gunstig mogelijke situatie te verkrijgen voor studenten en voor Congo in de nieuwbouw. Je zal hier meer van merken naarmate de verhuizing dichterbij komt. Voor meer informatie kun je altijd bij mij terecht of op www.science. uva.nl/nieuwbouw! Lianne Klaver
9
Juni 2008 De nieuwe vriend van je zusje heeft in zijn puberjaren nogal last gehad van jeugdpuistjes. Deze rode soldaten met witte koppen hebben hem een zwaar slachtveld bezorgd, waarbij velen sneuvelden en stukken huid hebben meegenomen in hun graf. Hij zit daar nogal mee. Op een spelletjesavondje spelen jij, je zusje, haar vriend en wat andere mensen een spelletje ‘raad de persoon’. Op een gegeven moment ben jij aan de beurt. Het toeval wil dat je de nieuwe vriend van je zusje moet beschrijven. Dit probeer je zo subtiel mogelijk te doen. Je zegt dan: Hij ziet eruit, alsof hij uit een gieter heeft gedronken en de druppels op het gezicht heeft gekregen = Hij heeft een gezicht vol oneffenheden. Ben je een man die vooral in het hier en nu leeft? Dan onthoudt: Wie een wijf trouwt om haar lijf, verliest het lijf en houdt het wijf = Mooie vrouwen blijven niet mooi als ze ouder worden. Het is nu 5 jaar geleden dat je met je studie medische biologie bent gekapt. Je moest wel kappen, want tijdens een van de Congo-avonden ben jij door een medestudent op een natuurlijke manier geïnsemineerd. Negen maanden later beviel je van je eerste kind, wat uiteindelijk een drieling bleek te zijn. Je hebt het nu niet breed. Het enige wat je hebt zijn die drie koters. Wegens de alsmaar stijgende voedselprijzen is het elke maand weer een gevecht met je portemonnee, om jezelf en je kinderen te voeden. Op een zekere dag vragen je zoontjes om een tosti ham-kaas, want hun vriendjes krijgen dat thuis ook altijd. Voor jou is de maat vol en terwijl je ze een flinke mep met de pollepel geeft, schreeuw je: Twee zuivels op een brood; dat geeft hongersnood = Door overdaad vervalt men gemakkelijk in armoede. Je beste vriendin van 33 heeft als enige in je vriendinnengroepje haar kinderwens nog niet waargemaakt. Ze komt maar niet aan de man. Op een dag kom je er achter dat zij 3 jaar geleden met je vriendje heeft gezoend. Je wordt furieus! Je zoekt haar samen met je gezonde kinderen op in haar 1-persoons woning, jullie nemen plaats op haar 1-persoons bed, en met een glimlach zeg je: Hoe hoger van jaren, hoe trager van baren = Op hogere leeftijd is het voor een vrouw moeilijk om nog kinderen te krijgen. Als de gulp van je stagebegeleider open staat, en je probeert het een beetje leuk in de groep te brengen tijdens een presentatieronde, dan zeg je: Zijn franse kerk staat open = De gulp van zijn broek staat open. MJ
10
Juni 2008
De dikke vandalen der Nederlandsche spreekwoorden
Sommige situaties zijn maar moeilijk samen te vatten. Je wilt ze graag inlijsten met je woorden, maar woorden schieten je tekort. Voor dit soort situaties moet je wel een hogere macht raadplegen. Toevallig hadden wij die hogere macht, het Groot Nederlandsch Woordenboek, op de bovenste plank van onze boekenkast. Graag delen wij met jullie een paar, ietwat, vreemde spreekwoordelijke wijsheden uit dit boek, zodat je straks niet met je spreekwoordelijke mond vol tanden hoeft te staan. Als je huisgeno(o)t(e) weer eens lijkbleek, met groene randen onder de ogen en opgedroogde stukjes galkorsten aan de mondhoek, gedehydreerd op de bank ligt te rotten, dan heeft hij/zij: Een beestje na een feestje = Hij/zij heeft een kater. De professor geeft college. Jij hoort hem zeggen dat een hoge cholesterolspiegel in je bloed leidt tot hart- en vaatziekten. Jij hebt in de nieuwste Viva gelezen dat onderzoekers in OekraĂŻne het tegenovergestelde beweren. Jij gelooft in het journalistieke werk van de Viva en de professionaliteit van de onderzoekers in OekraĂŻne. Op dat moment roep je dus door de collegezaal: Dat zijn aambeien met geslachtsroom = Dat heeft absoluut niets met elkaar te maken. Je vriendin en jij zijn precies 6 maanden bij elkaar. Dit willen jullie vieren, en wel met een heerlijk etentje. Jij wilt je helemaal volvreten aan shoarmapizza met extra knoflook bij de pizzeria om de hoek. Je vriendin kent echter een Frans restaurant in Oud-Zuid. Jij laat je overhalen. Als jullie eenmaal aan tafel zitten en het eten geserveerd wordt, blijken de porties minimaal te zijn. Echt Frans! Jij zegt dan tegen je vriendin: Dat past in mijn holle kies = Dat is zeer weinig. Als je na een vrijpartij zwaar teleurgesteld van je partner klimt, en hij of zij vraagt je hoe het was, dan antwoord je: Dat sloeg als kut op een gebakje = Dat leek nergens op.
Gaat daar verder!
Wist je dat vrouwen woorden 0 0 0 7 ld e d gemid en, ter wijl ik u r b e g g a d per 2000 toe t e m n e n n a m kunnen? 11
cience
Juni 2008
Weird S
De mens is van nature nieuwsgierig, daar is niets mis mee, maar sommige mensen voeren hun nieuwsgierigheid nog een beetje op. Verbanden leggen tussen op het eerste gezicht, en eigenlijk ook het tweede gezicht, totaal ongerelateerde zaken, op zoek naar een antwoord op onverklaarbare zaken, noem het maar en er is wel iemand mee bezig. De wetenschap heeft ons tot op heden al vele bruikbare antwoorden gegeven op veel zaken, maar er worden ook antwoorden gezocht voor iets minder belangrijke en voor de hand liggende zaken.
In maart 2007 hebben wetenschappers een correlationeel verband aangetoond tussen piraterij in de Indische oceaan en global warming. Wat ons betreft iets te ver gezocht. Maar dit is niet het enige wat ‘bewezen’ is door de wetenschap.
Buiten vreemde correlaties kent de wetenschap natuurlijk ook mythen die bewezen moeten worden. EĂŠn hiervan is het alom bekende verhaal van Bigfoot, een soort van enorme, witte mens aap die in koude bergachtige gebieden zijn sporen achterlaat. Sommige mensen beweren het beest gezien te hebben en andere vonden alleen een poot afdruk. De tak van wetenschap die dit soort verschijnselen onder de loep neemt is de cryptozoology. Van hieruit probeert men verklaringen en bewijzen te vinden voor
12
Juni 2008 mythische wezens. Een andere levensvorm die ook in deze tak van sport thuishoort is het monster van Loch Ness. Ook wordt er bewijs gezocht voor verschillende soorten extraordinaire dino’s en rare hybriden, zoals een kruising tussen een wolf en een zebra. In de geschiedenis van de wetenschap zijn er wel een paar foute interpretaties gemaakt. Zo heeft iemand ooit aan de hand van opgravingen een reconstructie van een aantal rare wezens met heel veel voeten en ogen gemaakt, later bleken de voeten echter rugstekels en bleek dit beest niet half zo bijzonder dan gedacht. Waar wetenschap in de lopen der jaren ook wel zijn bijdrage aan heeft geleverd zijn rare uitvindingen. Zo hebben onze vrienden uit Japan een paraplu gemaakt met een mini Beamer eronder die een beeld in de paraplu Wist je dat de bultrug projecteert, zodat je in de zeikende regen via tv of internet van alle levende o kunt uitzoeken wat het KNMI nou weer te melden heeft. rganism
en het hardste ge luid kan produceren?
De enige echte meneer Edison heeft na het uitvinden van de gloeilamp niet stil gezeten. Hij bedacht een metalen constructie waarin men beton kon gieten, verwijder het metalen frame en je hebt een...huis. Hartstikke handig. Het bleek alleen in de werkelijkheid niet bijster goed te werken, zeker niet op schaal van een heel Yankee stadion. Jammer. Ook erg handig maar toch niet erg veel bijdragend aan deze mooie wereld, de automatische condoomafroller, de USB-bekerwarmer en de glowbrick. Het is in ieder geval fijn om te weten dat de wetenschappelijke wereld niet stil zit. Gelukkig leidt een heleboel nutteloze wetenschap soms toch tot uiteindelijk goede inzichten. From now on it’s up to us, let’s shock science... IvdB
Nog meer weird science? Check de film (‘Weird Science’) uit 1985 of het weirde melodietje van ‘Does It Offend You, Yeah?’.
13
Juni 2008
In ho ud so pg av e
Van de voorzitter
3
Van de oud-voorzitter
4
VREEMD
6
Congo’s agenda
8
Congo verhuist!
9
De dikke vandalen der Nederlandsche spreekwoorden
Redactioneel
24
Vliegje
25
Vreemd hoor...
26
Rebus
28
Eetavontuur
29
Een praatje met Dyoke en 31 10 Iwan Het is een vreemd gevoel... 34
Weird Science
12
Dit
14
Vrolik & Groot
CONGO goes Noir: deel 3 15 Ben jij een geldklopper? 17 Ik ben vreemd maar jij 18 doet vreemd! Een recept van de kookcie 20 Colofon
21
Vreemde vogels en gekke 22 koeien
14
Je r zo’n eet per jaa r onten pe 430 insec p! geluk o
35
Juni 2008
15
16
Het gezwurf t e v a n d e K n a ad Kan de snoe f n i e t t e g e n g aan En al komt d i e K n a a d w a t laat Het fliep t i m m e r e e n b anaan Reeds dertig b o e f w o p s t e r ug De zwoeg fl o f t n u n i e t m eer Toen was K n a a d n o g k r ug En zwoeg b l o e f t i n d e leer Hoezeer een K l o e n k o o k b o r ft De Knaad knoe c h t e c h t h e t best Alwaar het s t r a k j e s h o r ft Heerst nu n o g s t e e d s d e pest
Juni 2008
Juni 2008
Ben jij een geldklopper? Sinds een paar maanden is Congo weer actief bezig met het aantrekken van sponsoren. De eerste hebben we inmiddels binnen: onze nieuwe borrelkroeg de Havelaar. De bedoeling van onze sponsoringbijeenkomsten is het maken van een informatiepakket over Congo en bedrijven zoeken die bij onze vereniging passen. Om wat voorbeelden te geven: geldbanken, bedrijven in de biomedische sector, biermerken, condoommerken en eigenlijk al het andere wat je kunt bedenken. Bedenk je nu ineens een bedrijf waarvan je denk dat wij die vergeten zijn? Dan moet JIJ je bij het geldkloppersgilde aansluiten. Je kunt op een leuke manier in aanraking komen met bedrijven waar jij later zou kunnen gaan werken en je doet goede ervaring op. Tevens kun je iets betekenen voor Congo, waardoor zij vettere feesten en goedkopere activiteiten kan organiseren. Voel jij je geroepen? Schroom niet en stuur een mailtje naar info@congo.eu! Of kom langs op onze borrel in de Havelaar, iedere dinsdag, en spreek me aan. Hopelijk tot mails! Liefs, Janske Willems Penningmeester Congo
10 alle procent van geboren mensen ooit ent in m o m it d p o is leven ! 17
Juni 2008
Ik jij
ben
vreemd maar doet vreemd!
Zelf vind ik vreemd een beetje een raar woord. Het is een van die woorden waarvan, als je er een tijdje over nadenkt, je gaat twijfelen over de betekenis, de context waarin het allemaal wel niet geplaatst kan worden, en als je net als ik niet zo bijster goed in Nederlands bent, zelfs aan de spelling. Vreemd is gewoon een beetje vreemd. Vreemd genoeg heb ik mijn Nederlandse woordenboek er even bij gepakt, een dikke Kramers uit 1996. Ik zeg: ‘wat nou nieuwe spelling!’ Hoe dan ook, in dit ietwat verjaarde woordenboek wordt het woord vreemd als volgt verklaard: Vreemd bn bijw 1 niet bekend: hij kwam in een vreemde straat terecht; ergens ~ zijn; niets menselijks is mij ~; 2 zonderling, ongewoon: ze zag er ~ uit; hee,wat ~!; 3 buitenlands: vreemde talen; in een vreemde stad ronddwalen; 4 Niet eigen: vreemde kinderen, met vreemde hulp werken; (een eigenschap) van geen mens ~ of van geen vreemde hebben van vader of moeder geërfd hebben; 5 verbaasd: hij keek er ~ van op; zie ook bij vreemdgaan Wat mij betreft een prachtige beschrijving van de mensen van Kramers, wel een beetje eenzijdig. Vandaar dat ik besloten heb om het heft in eigen handen te nemen en mijn eigen draai aan dit intrigerende woord te geven. Vreemd is als die vrouw in de stad met die papegaai die altijd in het Roemeens mensen uitscheldt. Vreemd is in de winter in je korte broek lopen. Vreemd is als je een haar vind in je eten in een heel duur restaurant met een michelin ster (zie ook bij vies). Vreemd is geen chocolade lusten. Vreemd is op vakantie naar Spanje en dan kroketten eten. Vreemd is kaal zijn met een snor. Vreemd is als deze Gymno. Maar vreemd is natuurlijk ook als gaan met een ander als je een relatie hebt, maar dat vinden mensen vreemd en doen de meeste mensen dus niet. Want men is liever normaal en niet vreemd. Bij het loslaten van de zoekmachine op internet op het woord ‘vreemd’ komen voornamelijk dingen naar voren als: gaikalvreemd.nl, bruid gaat vreemd op bruiloft en wildvreemd.nl.
18
Juni 2008 De gaikalvreemd.nl blijkt de site van een feestje in de Sugar factory te zijn, dat overigens door onze redactrice onder de loep is genomen. Verder zet mijn Google search naar ‘vreemd’ helaas geen zoden aan de dijk. Misschien biedt het vraagbaken van wikipedia een uitkomst. En ja hoor, de zoek optie ‘raar’ geeft een gehucht (genaamd: Raar) in de gemeente Meerssen in Limburg, dit behoeft verder geen uitleg lijkt mij. Om nog even verder te kunnen met mijn zoektocht schakel ik over op de .com en kijk of ‘weird’ iets oplevert. Er schijnt een hele fictieve literaire stroming te zijn met deze naam, maar verder valt het een beetje tegen.
25% Na nog wat uitgebreider zoeken en rondvragen kwam ik tot de van al je botten volgende conclusie: vreemd is zo vreemd nog niet. Mensen houden zit in je v oeten! steeds vaker van vreemde dingen, of in ieder geval dingen die eerder als vreemd werden beschouwt. En de dingen die nu echt vreemd zijn wennen vanzelf wel weer. Zo is het altijd geweest en zo zal het altijd gaan.
Ondanks dat dit misschien niet een geheel nieuwe kijk geeft op ‘vreemd’, wil ik toch even mijn complimenten geven aan de mensen van Kramers voor de toch wel beste uitleg van ‘vreemd’. Maar vreemd is normaal en normaal is vreemd. Jij bent vreemd en ik doe vreemd. Hier eindigt mijn zoektocht naar ‘vreemd’, ‘raar’ en ‘weird’. Slaap lekker allemaal. IvdB
19
Juni 2008
Een recept van de Kookcie Lieve Congoschatjes, Wij zijn voor u de diepste krochten van de kookwereld ingedoken om het gaarste recept op te duikelen. Het idee is misschien even wennen, maar warm bier kan lekker zijn in de vorm van Biersoep. Wilt u als man zich presenteren als een stoere hotshot, of wilt u uwen man lekker verwennen, let dan goed op! Bereidingswijze: • Men neemt een liter bier naar keuze, dit kan variëren van Pilsener tot Grolsch Kanon, en breng dit aan de kook. • Voeg 100 gram suiker toe en laat het oplossen in het warme bier. • Klop vier eierdooiers los en doe ze in een soepterrine. Voeg het warme biermengsel onder voortdurend kloppen aan de eierdooiers toe. • Roer naar smaak ongeveer één beker zure room door de soep. • Serveer de soep samen met wat sneetjes geroosterd brood voor een finishing touch. U kunt natuurlijk altijd nog groentes toevoegen, maar groentes zijn voor konijnen, dus beter vleesch, veel vleesch. Bier is onder elk geding lekker, dus deze biersoep moet wel lekker zijn. Als u denkt geen bier te lusten, moet u harder denken. Of naar een praatgroep. Try it or be a pussy-deluxe.
Wist je dat appels effeciënter zijn dan cafeïne om je ‘s morgens wakker te maken?
20
De Kookcie
Juni 2008
vreemde vogels gekke koeien...
&
In een blad voor en door biologiestudenten mag natuulijk geen stukje ontbreken over dieren. Dieren en ‘vreemd’ wordt vaak genoeg met elkaar geassocieerd, zie daarvoor de titel. Maar wat zijn nou de écht vreemde dieren? Je vindt ze hier! De axolotl. Dit is een salamandersoort die zijn hele leven in het larvale stadium blijft. Hij komt alleen voor in Mexico en kan regenereren. Zelfs minder belangrijke delen van zijn hersenen kunnen teruggroeien als ze worden weggehaald. Vreemd!!
De zwarte drakenvis. Een lang zwart geval dat in de diepzee leeft op ongeveer 2000 meter diepte. Diepzeedieren produceren meestal zelf licht ( bioluminescentie). Meestal is dit licht blauw, maar de drakenvis verandert het blauwe licht in rood, en is de enige vis die rood licht kan zien. Hij kan dus alles zien terwijl niemand hem ziet. ( Wat zou jij doen? Gratis shoppen in de Kalverstraat? )
Het vogelbekdier. Een combinatie van een zoogdier, vogel en reptiel. Hij heeft van alle drie de groepen stukken DNA in zijn genoom. De vrouwtjes leggen eieren, zogen hun jongen en de mannetjes produceren een reptielachtig gif. Daarnaast zwemmen ze met hun ogen, oren en neusgaten dicht. Ze gebruiken elektrosensorische ontvangertjes in de snavel om te jagen. Ook een best vreemd dier dus!
22
Juni 2008 De rafelvis. Als je op de foto kan zien waar z’n hoofd zit vind ik het knap! Het is een soort zeepaardje, en alle flappen aan z’n lijf zouden hem camouflage moeten bieden. Denk dat hij daar nog het best in slaagt met carnaval.
De blobfish. Is ook weer een maf onderwaterdier. Het leeft in Australië. Bestaat vooral uit gelatine. Gelatine is een bestandsdeel van drop dus misschien kan je van dit dier wel drop maken. Vind persoonlijk wel dat hij er dan meteen een stuk aantrekkelijker uit ziet. TS
Schildn adee n n u k padden nus! a n u h r men doo
Een kakkerlak kan zeven dagen lev en zonder hoofd.
23
Juni 2008
Weet je wie raar zijn? “You take picture, yes?” Ze zien er zo onschuldig uit als ze paniekerig wegspringen om je fiets te ontwijken. Maar veroordeel de Japanners niet op hun inspiratieloze fotogedrag! Als ze eenmaal kuddes vormen zijn ze niet meer te houden. Er zijn in Japan mede daarom mensen aangesteld, speciaal om zoveel mogelijk zakenmannetjes met blauw, paars of groen haar, de overvolle metro in te duwen. Waar ze trouwens massaal manga porno lezen, om vervolgens van een wolkenkrabber te springen omdat het slecht gaat op de zaak, terwijl ze van frequentie wisselende kreetjes slaken. Vind je het gek als je de hele dag met zijn allen ochtendgymnastiek doet! Na zo’n tragisch ongeval, is menig Japanner het vrolijk als een axolotl (zie verderop), want je weet: vermaak is leedvermaak, vooral in Japan! Dit is gelukkig iets waar ik me wel een beetje in kan vinden. Typ ‘Japanese humour’ in op YouTube en je dag kan niet meer stuk. Ik had misschien toch een patent aan moeten vragen toen ik op mijn tiende het concept ‘levend tetris’ bedacht (pas in het naderende vormpje of word in het water geduwd). Hilarisch was ook het filmpje waarin de nietsvermoedende saunagast met stoel en al de sneeuw in wordt gelanceerd, om vervolgens in zijn nakie op een grote lederen stoel met straalmotor de piste af te sjezen. En voor op zondagochtend de volgende truc: maak een massa mensen, en pak met je vrienden een willekeurige voorbijganger op om die vervolgens hoog in de lucht te gooien en weer hard weg te rennen. Zo, nu weet je, als je een maf grinnikende Japanner niet in de richting van het Van Gogh stuurt, ten minste met wie je te maken hebt. Think twice en check je stoel.
24
Er zitten meer dan 1000 chemisch e stoffen in elk kopje koffie
Linde van Schuppen Redactiecommissaris CONGO
Redactioneel
25
Vliegje Er zat een vliegje op de rand Wat aandachtig lonkend keek Naar het kletteren van mijn straal Minstens veertien keer per week En al trachtte ik met moed Hem te raken op z’n rug Het ging totaal niet goed Want mij af was hij te vlug Dus als ik hem weer zie Met z’n vliegensvlug gedrag Dan probeer ‘k ‘m niet te raken Maar zeg ik gewoon gedag
Juni 2008
Vreemd hoor, elke dag de wekker om 7.30. Maximaal 4 biertjes op een doordeweekse dag. Mensen die naar MIJ toe komen om te vragen of ze iets eerder naar huis mogen. De weekenden waar je nu eigenlijk pas de waarde van inziet. God wat duren ze kort zeg. Ik vind ’t maar vreemd om om 18.00 uur s’avonds helemaal bekaf thuis te komen, geen puf meer om lekker te koken, t liefst meteen mn bed in. De weken vliegen om, voor het eerst sinds m’n hardcore agenda van ‘t schooljaar ‘94-’95 maak ik weer gebruik van een papieren agenda! Helemaal volgekalkt! En niet met op elke bladzijde de kusjes van die en de groetjes van die, nee: afspraken, overleggen, vergaderingen, trainingen, voortgangsgesprekken, en uiteraard de borrels. En dan geen borrels die om 21 uur beginnen met een happy hour en met een rare hoed op mn kop in de Biecht, nee, borrels waar je om 21 uur de HRM adviseur van de grond moet rapen en in een taxi moet stoppen, waarna de naam De Omval meteen een andere lading krijgt… Vreemd hoor. Dat nieuwe leventje. Niet meer op de fiets naar Anna’s Hoeve, niet meer spieken in K008 (nee hoor Martijn ;) , niet meer basketballen tegen dat rare ding dat in de hal voor de
26
Juni 2008 CONGOkamer hangt. Niet meer zeiken op Sorbonne (we hebben nu een eigen kutkantinecatering). Niet meer bij Olivier achterop in z’n grappige rooie wagentje. Niet meer megabrak de wc onderkotsen in gebouw 3 (of 1 of 2). Niet meer Marion Seeman vervloeken, al doe ik dat heel soms nog wel gewoon voor de lol. Niet meer 3–hoofdige sneeuwpoppen bouwen waarbij je een schans moet maken omdat ie zo zwaar is. Niet meer tot aan kenkerlam en dansend op tafel al het bier opzuipen op de plantenfysiologenreünie. Niet meer mee op introweekend, of alleen nog maar op zaterdag om de bierestafettetitel te prolongeren met de Vleesbevers. ’t Is maar vreemd, dat nieuwe leventje… En dan verdwijnt ook nog eens dat enige zekerheidje in het onzekere bestaan van een student. Hoe onregelmatig mijn leven ook was, er was altijd die ene plek op die ene dag. Mijn veilige haven. Mijn kerk. Mijn tempel. ONZE Biecht… Elke dinsdag op bedevaart naar Jan. Biertje drinken, nog een biertje drinken, NOG een biertje drinken. ff Zoenen. Nog een biertje drinken. Nog ff zoenen. In de biecht was niets vreemd. Daar speelden we thuis! Aan de bar, met Jesus Action Figure erboven of in de heren wc, die we in de loop der jaren hebben af zien takelen van een fiere porseleinen troon tot een donker gat in de grond. De biecht was er gewoon! Altijd! Maar vanaf 17 juni begeven we ons op vreemd terrein. Ik hou m’n hart vast. Hebben ze er wel lekker bier? En nog veel belangrijker: Staat er een photoplaykast!!??
Juni 2008 Het lijkt nu wel alsof ik bang ben voor het vreemde, het onbekende dat komen gaat. Maar eigenlijk valt dat best wel mee. Op m’n werk gaat t prima, en als ik aan t eind van de maand m’n loonstrookje bekijk vind ik t ineens allemaal niet meer zo vreemd dat ik er zo hard voor moet werken. Je moet nou eenmaal offers maken. Het is of of. Als je geld wilt verdienen kun je niet meer 4 x in de week op stap. En als ik eerlijk ben ben ik dat gestudeer ook echt wel zat. Je wordt ouder, je vrienden worden ouder. Doordeweeks is niet meer om te feesten met daarna ‘t weekend om bij te komen. Het is nu andersom. En een beetje jaloezie is er ook nog wel. Of laat ik weemoed noemen. Als ik kijk hoe makkelijk je t als student wel niet hebt met je stufi, je eventuele toelage van je ouders en de dagen dat je gewoon echt helemaal geen ene reet uitvoert onder t mom van studeren, vind ik t ook echt niet vreemd dat er door de politiek wat gemorreld wordt aan t collegegeld en de studiefinanciering. Een half jaar geleden zou t huis te klein zijn maar nu ‘t tot uiting komt als negatieve post op mijn loonstrookje ben ik ‘t er roerend mee eens. Vreemd? Nee toch? 2008 is maar een vreemd jaar: Nederland wordt Europees Kampioen. Het is echt al vet lang best mooi weer. Ik heb maar 1 week zomervakantie. En wellicht is dit mijn allerallerallerlaatste stukje voor dit vreemde vogeltje… IS
Noot: Al deze feitjes dienen natuurli jk genomen te worden met een vrij grote korrel zou t.
27
Juni 2008
de lichtste baby die ooit overleefde , woog maar 283 gram 28
Juni 2008
Eetavontuur En toen stond ik daar: wat te doen, wat te doen?!?! Nog maar twee dagen voor de Gymno-deadline, en geen eetrecensie. Daar kwam gelukkig mijn goede vriend Bastiaan de Filosoof aan, die heeft altijd wel ideeën (een poster voor feest ‘de ontmoeting’? Gooi vla over elkaar heen en maak daar een foto van!). En ook dit keer stelde hij me niet teleur. Nadat ik hem vroeg wat er met hem aan de hand was, kreunde hij ietwat sip: ik wil zo graag zitten en bewegen. Door elkaar schudden bleek niet te baten, dus al snel hadden we het snode plan opgevat het deadline en beweegprobleem in één keer op te lossen door een pizza te bestellen op Prinsengracht 638, en daar dan als een pijl uit een boog heen te waterfietsen! Na het immense bedrag van 66 euro voor de waterfietsen betaald te hebben (50 euro borg haha je schrok he, wij ook), betraden we onze witte beauty. We hadden geluk, want luttele seconden nadat we in onze schuit stapten, werd de stralende zonneschijn vervangen door onheilspellende donderwolken: HOERA een avontuur! Ik wou vroeger altijd al schipbreukelinge worden. En ja hoor, daar begon God te wenen: hij begreep Bastiaans weemoed en wilde eveneens terug naar de baarmoeder. Nu is regen op de grachten een gezellige aangelegenheid omdat heel drijvend Amsterdam knus onder de bruggetjes schuilt. We hebben daar heel wat koetjes en kalfjes leren kennen! Ondertussen begon de tijd echter te dringen We wielrenden met heel ons wezen als een malle naar de Prinsengracht om de pizzakoerier te onderscheppen voor de rijke advocaat (of ander burgerlijk gespuis) van 638 met onze pizza verrast zou worden. Drijfnat en dolgelukkig meerden we maar tien minuten te laat aan, toevallig voor de voeten van een onder een boom schuilende voorbijganger die ons bespottend aan keek en zei: ‘zozo, lekker weertje, he.’ Ik sprong op de kade en snelde naar de deur, terwijl Bastiaan vol spanning achterbleef om onze boot te bewaken. Zouden we te laat zijn? Had de arts onze pizza al opgegeten of misschien zelfs teruggestuurd?! Ik belde aan en een uitgestreken man in lichtroze polo opende de grote houten deur. Hij nam me aandachtig op, van natte top tot blote teen, en toen hij me groette, leek zijn darmperistaltiek te protesteren tegen het inslikken van
29
Juni 2008 de woorden GATVERDAMME EEN ZWERVER (dient uitgesproken te worden met hete aardappel in de keel). Hij was echter uiterst vriendelijke en vond het helemaal niet erg dat we een pizza op zijn adres besteld hadden. De koerier was nog niet geweest en hij was bezorgd dat we kou zouden vatten. Na een paar keer gevraagd te hebben of het echt wel lukte zo, en ons een prachtige paraplu kado te hebben gedaan (wat zijn mensen toch moeilijk in te schatten), wensten de lieverd ons een goede avond en het wachten begon. Bij ieder zeurend zoemgeluidje sprongen we op, hopend dat de rode kubus nu toch echt om de hoek zou verschijnen. Na nog tien minuutjes gewacht te hebben, kwam hij daar toch echt aan. Na een vreemde blik en op ons schip en kleren sprong de koerier weer op zijn rode rakker (waar de communist allemaal wel niet voor goed voor is), en scheurde weg. Ook wij namen de benen en sprongen in ons eenvoudige vaartuig. De pizza was superlekker en de andere dobberduifjes waren keigezellig. Al met al een knallend gave eetervaring voor een totaalprijs van maar 15 euro pp. LS
30
Juni 2008
Een praatje met Dyoke en Iwan Een vreemde vraag, een vreemd antwoord. Dat was de gedachte achter de interviews die we voor deze Gymno hebben afgenomen bij twee bekende mensen op Anna’s Hoeve. Als eerste gingen we langs Dyoke (spreek uit: ‘djoeke’, oud-Fries), een medewerkster van de bieb in gebouw IV. Hoe zou u heten als u een jongen was geweest? Weet ik niet. Ik heb drie broers, Iman, Mello en Jeroen, dus mijn ouders waren allang blij met een dochter. Hoe zou u absoluut niet willen heten? Daar heb ik nog nooit echt over nagedacht, maar mijn oma heet Adelheid, wat ik geen mooie naam vind. Tenzij je natuurlijk Adelheid Rose heet, de caberatière. Zij is geweldig. Wat is uw favoriete Sorbonsoep? Ik haat soep. Wat is het eerste waar u aan denkt bij het woord Congo? Afrika. Ik heb natuurlijk als eerste van Congo als land gehoord. Maar ik denk wel aan jullie als er een vraag van een Congo-vertegenwoordiger komt. Bent u liever blind of doof? Ik ben liever doof, ik kijk liever dan ik luister. Zou u het zeggen als iemand op uw eerste date iets tussen zijn tanden heeft? Nee. Het kan wel, maar alleen op een tactvol moment, en dat vind je bijna nooit. Wat is het vreemdste dat u ooit heeft gedaan? Ik ben niet zo vreemd. Terwijl Dyoke redelijk kortaf was in haar antwoorden, vlogen de verhalen om onze oren toen wij Iwan, de welbekende en altijd vrolijke portier van Anna’s Hoeve,
31
Juni 2008 vertelden waar wij voor kwamen. Hij was aangenaam verrast en kreeg het er volgens eigen zeggen warm van… Wat is het eerste waar u aan denkt bij het woord Congo? Ik denk altijd aan Afrika. Wat vindt u van vrouwen met ongeschoren oksels? Dat zijn pure vrouwen! Dat is gewoon puur natuur, die penetrante geur, daar wordt je nou sterk van. Tegenwoordig dringt de maatschappij aan vrouwen op om hun oksels te scheren, alsof ze er anders niet bij horen. Ondertussen biedt Iwan ons broodjes aan en een lekkere beker melk, en vertelt ons dat hij zich erg gevleid voelt dat we hem willen interviewen.
Iwan op de foto met zijn kleindochter
Terwijl wij ons tegoed doen aan de volgens hem bescheiden portie die wij genomen hebben, vertelt Iwan ons over Olivier, de vreemdste persoon die hij ooit heeft ontmoet. Olivier, een goede collega van hem, is als een diamant: “ je snapt niet waarom een diamant zo mooi is, het is gewoon zo. Ik wordt plezierig van hem. Hij heeft een soort energie die hij laat voelen, zodat we van elkaar weten wat we denken.” Hij vertelt over dat Olivier altijd zo’n leuk riedeltje zong als hij even niet goed uit zijn woorden kwam. Olivier staat er met blozende wangetjes bij. Dat Iwan hem goed kent, demonstreert hij nog even als Olivier wegloopt. “Kijk, hij gaat weg, en dan kijkt hij nog even!” En Olivier kijkt. Vervolgens komt Piet binnen, de commandant van de brandwacht, en er schoot Iwan weer een verhaal te binnen. “Piet maakt altijd grapjes”. Hij vertelt over iemand die op een dag onwel werd, en die Iwan toen reanimeerde door middel van mondop-mond beademing. Vervolgens was iemand zo leuk om een stomme grap over zoenen te maken, waarop Piet even niet meer zo vrolijk was. “Ik had Piet nog nooit zo gezien”. De moraal van het verhaal: mensen met een grote verantwoordelijkheid kunnen ook vrolijk en gek zijn, totdat je ze op de tenen trapt. Dan zijn ze serieus.
32
Juni 2008 Onze laatste vraag luidde: Wat voor beroep zou u hebben gehad, als u niet als portier op Anna’s Hoeve werkte?. “Ik zou een beroep willen hebben waarbij je close contact hebt met mensen.” Vooral jongeren begeleiden en hen normen en waarden bijbrengen spreekt hem aan. “Ik heb geen heftige kennis van een specifiek vak, maar wel de power om jongeren hun eigenwaarde te laten beseffen”. Wij willen Dyoke en Iwan hartelijk bedanken voor de vreemde vragen die we aan ze mochten stellen. LvS, TS en TR
33
Juni 2008
Het is een vreemd gevoel. Het begint met nieuwsgierigheid, wie is die jongen, waarom geeft hij mij aandacht en wat zal er gebeuren? Maar later wordt het een verslaving, steeds meer aandacht en informatie heb je nodig om je goed te voelen. Je wilt alle details weten, waar houdt hij van en waar slaapt hij vannacht? Het gevoel wordt steeds sterker. De vlindertjes die door je buik zweefden, beginnen wild te fladderen. En dan opeens boem, au, lijkt het alsof iemand in je buik stompt. Even voel je de vlindertjes niet meer. Je besluit dat jij je nooit meer zo ellendig wilt voelen. Echter krijg je niet veel later weer een beetje aandacht en leer je meer over die leuke jongen. Zonder dat je het door hebt, wordt je verslaving weer gevoed, totdat je niet meer zonder kunt. Je voelt je steeds beter, vrolijker en lekkerder. Maar weer kom je erachter dat hij je helemaal niet zo leuk vindt. Dat op vrijdagavond tien andere jongens je versieren interesseert je niets, je bent niet leuk. Niet leuk genoeg. Verliefdheid is een vreemd fenomeen. Waarom worden we verliefd? Vaker gaat het fout dan goed. Harten worden gebroken, mensen worden onzeker. Waarom hebben we bevestiging nodig van die ene persoon, terwijl we die bevestiging krijgen van vele anderen en niet te vergeten van jezelf. Wat is daarvan het nut? Een leuk meisje als ikzelf heb al velen malen een jongen teleur moeten stellen. Iets waar ik niet echt trots op ben. Vaak vroeg ik mezelf af, waarom kan ik nou niet gewoon verliefd op hem zijn of waarom ben ik niet iets minder leuk? Maar nu was ik het een keer, die niet leuk genoeg was. Het enige nut dat ik hieruit kan halen is dat ik eraan wordt herinnerd dat het leven niet altijd gaat zoals ik wil, maar eigenlijk wist ik dat al. En misschien ben ik wel helemaal niet zo leuk als ik denk‌ Ach, wat een onzin ;). MS
34
Juni 2008
19.3
GYMNO
36