Gymno 19.5

Gymno November 2008

In het rood

19.5

1

November 2008

In ho ud so pg av e Redactioneel Berichten CONGO’s Agenda Van de voorzitter Van de penningmeester

Actueel/Opinie: discovery 08 AF(uck)AC Het einde van de Aarde Obama in Amerika?

Van ruilen komt huilen...

De Rebus Wetenschappelijk nieuws Een crisis verantwoord avondje uit De jungle

4 5 6 8 9 10 12 14 16 18 19 20 22 24

CONGO CONGres FSR Onderwijsprijs Congo’s eerstejaarsweekend Hoeren en Pooiers feest Krakow: Een bussie op naar Polen Etmaal Nieuwbouw Nieuws Filmrecensie: Saving primate Ryan Boekenrecensie: animals in translation

26 27 28 29 32 34 35 36 37 38

In het Rood Hoe een week te overleven met 10 euro?

Aan het eind van mijn geld...

Eten bij de Gaarkeuken 10 tips om goedkoop te koken Vrolik & Rood

39 41 42 44 46

3

November 2008

Redactioneel Vandaag in de Etos, naarstig op zoek naar de tandpasta, viel het me op hoeveel spullen er in de winkel stonden die geen tandpasta waren: tientallen soorten deo, shampoo, crème, douchegel, bodymilk, haargel, haarmaskers, haargladmakers en andere middeltjes om het doorsnee vrouwenego er weer bovenop te helpen.

Na een kwartier rondgelopen te hebben (je zou denken dat iemand die zo vaak dingen verliest ondertussen een meester in de kunst van het zoeken is), vond ik eveneens een enorm leger tandpastasoorten. Wat een keuze, wat een nutteloosheid!

Alhoewel, als ik mijn oud-leraar economie mag geloven, hebben we hier (in onze rol van consument) blijkbaar behoefte aan.

En behalve de secundaire behoefte aan een tandpasta die ons helpt om tandsteen weg te houden, fluor bevat, voor het tandvlees zorgt, en onze tanden behalve wit ook glimmend* maakt, zijn daar ook nog de primaire behoeftes aan voedsel, kleding en dergelijke. Om nog maar niet te spreken van het verlangen onze nieuwsgierigheid en hersenhonger te stillen! Zoveel behoeftes om te bevredigen, en belangrijker, zoveel mogelijkheden dat te doen, dat je hier alle dagen van een mensenleven mee vullen kan.

Gelukkig heeft de tegenwoordige mens een brein meegekregen dat de capaciteit tot plannen (engels uitspreken) bezit. Zelfdiscipline is nu alleen nog nodig om de juiste prioriteiten te stellen, de directe behoeftebevrediging een halt toe te roepen en je zo uit de lange termijn problemen te plannen.

Helaas is de bewonderenswaardige eigenschap van zelfcontrole niet bij iedereen ingebouwd en zijn dierlijke passies en verlangens ons vaak de baas. Het resultaat: een kredietcrisis, een arme Gymno (we hadden wel wat eerder op zoek naar adverteerders mogen gaan), en een etos-tasje vol gezichtsverzorgingsproducten.

LvS

4

November 2008

BERICHTEN

Rectificatie

De redactie biedt haar excuses aan Harm Krugers aan, omdat zijn naam niet onder zijn stukje ‘Stress en geheugen’ stond in de vorige Gymno. Er stond alleen een verwijzing naar een website. Sorry Harm, dit was een slordigheid van ons!

Verloren voorwerpen

Thomas (uit het eerste jaar) is op dinsdag 28 oktober zijn zwarte rugtas verloren in cafe De Havelaar.

Heb je een tas gevonden, stuur dan even een mailtje naar info@congo.eu.

Persbericht

Amsterdam, 13 oktober 2008

Enthousiaste studenten niet welkom op UvA Het College van Bestuur (CvB) van de Universiteit van Amsterdam (UvA) wil vanaf 2010 studenten die extra vakken volgen zelf voor de kosten laten opdraaien. Het gaat hier om alle vakken die de UvA-student volgt bovenop het standaard programma. Zodoende zullen studenten extra moeten gaan betalen voor honours-programma’s, minors, ‘los’ gevolgde extra vakken of een tweede studie. Tot nu toe waren zulke onderdelen inbegrepen in het jaarlijkse collegegeld van 1565 euro.

De ASVA Studentenunie en de Centrale Studentenraad (CSR) van de UvA maken zich ernstige zorgen over dit soort maatregelen. “Met name het verschil tussen de voornemens en besluiten van het CvB verbaast mij” laat Karsten Meijer, voorzitter van de CSR, in een reactie weten. “Enerzijds zegt de UvA te streven naar excellent onderwijs, anderzijds ontmoedigt de universiteit studenten te excelleren door ze daarvoor extra te laten betalen”.

Ook Martijn Weeda, voorzitter van ASVA, verbaast zich over het voornemen van de UvA. “Studenten straffen voor hun extra inzet is de omgekeerde wereld. Je zou studenten die bereid zijn meer uitdaging te zoeken in hun studie eerder financieel moeten belonen”. Op de opening van het academisch jaar van de UvA verkondigde minister Plasterk dezelfde mening.

De maatregel is onderdeel van de kaderbrief 20091. De kaderbrief is hét beleidsdocument waarop de begroting wordt gebaseerd. In de kaderbrief 2009 worden verder bezuinigingen aangekondigd op de Universiteitsbibliotheek, de beveiliging van gebouwen en andere faciliteiten. De universiteit laat echter na te besparen op haar hoge energierekening.

De maatregel is de concrete uitwerking van de speech die CvB-voorzitter Van der Toorn uitsprak tijdens de opening van het academische jaar.2 De ASVA studentenunie en de CSR denken na over de invulling van nadere acties.

------------------------------------------------------Voor meer informatie kunt u bellen met Martijn Weeda (voorzitter ASVA studentenunie), 06 145 98 431 of 020-6225771 of met Karsten Meijer (Voorzitter Centrale Studentenraad UvA) 06 250 91 942 of 020-5253726

5

November 2008

CONGO’s Agenda november 2008 Woensdag 05

Lezing Frans de Waal

“De aap in ons: de menselijke natuur onder de ogen van een primatoloog” Schrijf je in op www.congocongres.nl!

Zondag 9 t/m vrijdag 21

Boekenbestelperiode! Meer info volgt.

Zondag 9 Noordzee boottocht Hou je van vogels, varen op zee en een mooie gelegenheid om je talenten als fotograaf te showen? Congo bied jou een dag vogelspotten aan voor het gereduceerde bedrag van 25 euro! Op deze dag neemt een vissersboot je een volle dag mee de Noordzee op boven Ameland. We verwachten onder andere Jan-van-Genten, Noordse stormvogels, Jagers, Alken, Zeekoeten, Bruinvissen (de kleinste Dolfijnensoort) en Zeehonden te zien.

Woensdag 12 - zondag 16

Buitenlandreis Krakow

We vertrekken 12 nov. ‘s avonds en we komen zondag 16 nov. terug.

Donderdag 20

Lezing Johan Braeckman

“Kreupele wetenschap en blinde religie? Over de verhouding tussen rede en geloof” Woensdag 26 Kookcursus Wil jij je ook een echte Jamie Oliver voelen? Kom dan naar Congo’s kookcursus op 26 November. Onder begeleiding van een professionele kok zal er een 3-gangenmaaltijd klaargemaakt worden. Om half 5 wordt er begonnen met koken, waarna de maaltijden natuurlijk ook gezamenlijk gekeurd worden! Omdat we gebruik maken van een gelegenheid die schoon moet worden opgeleverd, gaan we ook nog met z’n allen opruimen! Het koken, eten en opruimen zal ongeveer tot half 11 duren. Dit alles vindt plaats in de Berkhoff (de koksschool van het ROC (wibautstraat 220) voor maar 8 euro! (drankjes niet inbegrepen, 1 euro p/s).

Schrijf je snel in door een mailtje met je naam en telefoonnummer te sturen naar congokookcie@gmail.com!

6

November 2008

december 2008

Woensdag 03

Open podium

Woensdag 10

CONGres 2008 ‘Science and Religion: the Meaning of Life Science’

Benieuwd wat er dit jaar zal gebeuren op het Open Podium?

Zou Peter Assink weer optreden? Zouden zwarte klaas en witte piet weer komen om stoute/lieve kinderen te bedanken? Komen er veel vettere acts?

Heb je zelf een verborgen talent wat je wilt delen? Ben je een kei in tapdansen, heb je een fantastische stem, is jongleren jouw ding of ben je een geboren commedian? Begin dan alvast met oefenen en meld je nu aan via activiteiten@congo.eu.

(P.s. Voor bandjes komt er een aparte bandjesavond.)

Waarom geloven mensen? Hoe komt het dat wetenschap en geloof ooit hand in hand gingen, maar nu vaak recht tegenover elkaar staan? Wat gebeurt er in het brein bij religieuze ervaringen? Is er een gelijk te halen in de discussie tussen evolutietheorie en intelligent design? Om deze en andere vragen te beantwoorden organiseert de CONGrescommissie dit jaar op 10 december voor de derde keer haar CONGres. Het onderwerp is ‘Science and Religion: the Meaning of Life Science’.

De sprekers zijn Bas Haring, Bert Theunissen, David Linden, Jan van Hooff, Cees Dekker, Dick Swaab en Alister McGrath.

In de aanloop naar het CONGres worden twee losse lezingen gegeven: door Frans de Waal op 5 november en door Johan Braeckman op 20 november.

Voor alle relevante informatie, zie www.congocongres.nl

Dinsdag 16

Algemene ledenvergadering

Deze ALV staat helemaal in het teken van de verkiezing van een nieuwe bestuur. Wil je weten wie zich dit jaar kandidaat stellen en wat deze figuren te vertellen hebben, kom dan vooral kijken en stemmen!

Meer informatie over de ALV en over hoe je jezelf verkiesbaar kunt stellen voor een van de vacatures vind je binnenkort op deze site.

januari 2009 Zaterdag 03 t/m zaterdag 10 januari

Wintersport

Ben je klaar voor wat winterpret? Van zondag 4 tot zondag 11 januari 2008 is het zo ver: Congo organiseert een wintersportreis! Voor E249 heb je onderdak, een ski-pas en de busreis naar het prachtige St. Sorlin d’Arves (Frankrijk). St. Sorlin is beroemd om zijn mooie ski-pistes en berucht om zijn Yeti-bar. Bovengenoemde prijs is exclusief lessen, ski- of snowboardverhuur en extra’s als reis- en/of annuleringsverzekeringen. Tevens is deze prijs gebaseerd op een minimum van 20 deelnemers, dus schrijf je snel in!

7

November 2008 Van de voorzitter Hoe heeft het zover kunnen komen? Hadden we dit niet kunnen zien aankomen? Heeft de toezichthouder zijn werk wel goed gedaan? Worden mensen hier de dupe van? Betekent dit het einde van ons systeem? Gaan de leiders aan de top er nu vandoor met hoge bonussen terwijl de boel omvalt? Slaat dit over naar de reële economie? Wie is hier verantwoordelijk voor?

Help! De Gymno is blut…

Gelukkig heeft de redactie van die mooie blad haar geld het afgelopen jaar niet belegd in risicovolle Amerikaanse bank-verzekeraars of geparkeerd bij een riskante IJslandse bank met hoge rente, de schade valt gelukkig te overzien.

Ondanks het financiële dipje van een paar weken geleden ligt er een nieuwe gymno voor je. Via het leggen van contacten en het actief benaderen van bedrijven en instellingen heeft de redactie het voor elkaar gekregen om middels extra sponsoring geld te vinden en dat verdient lof.

Maar het laat ook zien dat er binnen Congo nog heel veel groeimogelijkheid bestaat. Deze editie van de Gymno is namelijk slechts een enkel bewijs van het resultaat dat actief op zoek gaan naar sponsoren teweeg kan brengen. Het is misschien niet echt leuk werk, en kost wat tijd, maar dan heb je ook wat Met meer dan duizend leden, die later allemaal in de top van de samenleving gaan meedraaien (oke, bijna allemaal) zijn wij met zijn allen een interessante doelgroep. Potentie en talent.

Met dat gegeven in het achterhoofd is dit jaar de sponsorcommissie opgezet. Het is de bedoeling dat deze groep leden in de toekomst op een professionelere manier extern geld Congo binnen gaat krijgen. In vergelijking met broertjes en zusjes heeft Congo hier namelijk nog een wereld te winnen en zo ontstaat de kans om deze mooie vereniging nog meer te laten uitblinken en extra activiteiten te ontplooien. Oftewel, grotere feesten en gavere buitenlandreizen.

Heb je interesse om Congo hierbij te helpen, meld je dan aan door een mailtje naar het bestuur! info@congo.eu Arjan Miedema Voorzitter

8

November 2008 Van de penningmeester Tja, als “Gymno in het rood” het thema is kan ik niet achterblijven. Natuurlijk schrok “in het rood” me wel een beetje af, maar dat probleem heeft onze eigen redactie erg goed opgelost!

Het zou natuurlijk leuk zijn als ik een stuk over bijvoorbeeld de kredietcrisis zou schrijven, maar dat thema was al bezet. Daarover kun je op een andere pagina lezen. Toch kan het geen toeval zijn dat het kapitaal van de Gymno zo gelijk is gedaald met de beurskoersen… meer woorden maak ik niet vuil aan de kredietcrisis.

Goed, dan rest mij als penningmeester niets dan iets te vertellen over mijn verantwoordelijkheden en de uitkomst daarvan. In deze tijden gaat het met financieel Congo gelukkig nog goed. Toch heb ik meerdere malen tijdens dit jaar gedacht: “wat als onder mijn bewind Congo failliet gaat” of wat er ook wel eens door mijn hoofd schoot was: “Hoe zou het weer op de Bahama’s zijn?”

Gelukkig gaan al die dromen weer voorbij, want zoals je ziet loopt Congo nog steeds op rolletjes en daar doet iedereen zijn best voor. Ik voel mij nog steeds erg vereerd dat ik het vertrouwen kreeg van jullie om dit kapitaal te beheren en controleren, geld blijft natuurlijk een van de belangrijkste zaken in een vereniging.

Maar een nieuwe penningmeester wordt alweer gezocht en ik heb er alle vertrouwen in dat mijn opvolger met dezelfde passie dit vak een jaar lang zal uitoefenen. Want wat is nou een mooiere passie dan een passie voor geld?

Liefs, Janske Penningmeester

9

November 2008

DISCOVERY 08 Men nemen: een zootje bèta’s, wat alcohol, een museum in de vorm van een schip met allemaal wetenschappelijke speeltjes er in en men heeft een goed feestje. Met nog wat toevoeging van interactieve onderzoekjes, bandjes en dj’s , discussies en bellenblaas heb je dan Discovery 08. En dat is meer dan zomaar een feestje, dat is een wetenschappelijk verantwoord feestje…

Op vrijdag 26 september was de dag daar. Heel wetenschappelijk en hip Amsterdam keek er al tijden naar uit. Het feestje van die avond, Discovery 08.

Onder het mom van ‘new ideas, new science, new party’, werd de derde editie van discovery dit jaar gehouden in science centre NEMO. En werkelijk waar, alle wetenschappelijke laatjes zijn die avond opengetrokken.

Niemand minder dan Mr. Wix (eclectische mix) , Tom Trago , The Walk & Rogerseventytwo en The Unbearable Light DJ's vertegenwoordigde het dj gedeelte van deze avond. Maar helemaal uit je plaat gaan op deze mix skillz van deze mannen was natuurlijk niet het enige wat er deze avond in NEMO kon worden gedaan.

Naast een optreden van HIT ME TV kon er ook gelachen worden om Fokke&Sukke. Een andere leuke bijkomstigheid was het meedoen aan een interactief experiment van de mensen van CREED. Hiermee konden cocktails worden gewonnen, en dit slaat de gemiddelde bèta natuurlijk niet af. Deze fijne drankjes werden aan de cocktail bar bereid door echte pro’s.

10

November 2008

Naast al het feestgespuis was er ook ruimte voor serieuze wetenschap. Vele Congolezen hebben zich gestort op het bouwen van dammen en energiecentrales. Met onze eigen M. Wortel konden wetenschappelijke conversaties worden gevoerd door middel van het zeer verantwoorde medium, genaamd de post-it©. Ook de vaste NEMO activiteiten als jezelf opsluiten in een enorme zeepbel, de balletjes machine en ‘ de tl-buis gaat branden als je elkaars hand vasthoud!’ , waren natuurlijk aanwezig.

In allemaal zaaltjes, verspreid over het NEMO gebouw, werden experimenten uitgevoerd en toegelicht.

Ook werden de nieuwste gadgets en snufjes die de wetenschap gecreëerd heeft naar voren gebracht.

Dingen als een 3D-tv, handschriftherkenners en een vliegende camera’s waren niet uitzonderlijk op deze avond.

Voor de mensen die het zonder partner moesten doen, was er de QR-code dating service.

Dit was de kans om de perfecte partner te vinden die de juiste mix van party-genes en science-brains bezit.

De supersnelle micro-talks van het 20PK onderdeel waren voor de mensen onder ons die nog wel helder waren die avond, want alle partijen waren goed vertegenwoordigd en er werd volop gepraat, gediscussieerd en gewetenschapt.

Bijna heel Congo was aanwezig en er werd flink gefeest, geëxperimenteerd, gedronken, gedanst, gesjanst, gegamed en geprobeerd. Deze avond van interactieve muziek, beeld en wetenschap was wat mij betreft een groot succes. Volgend jaar zeker weer.

IvdB

11

November 2008 AF(uck)AC Fiets kwijt?

Neem vanaf station Sloterdijk bus 82 in de richting IJmuiden. Je stapt uit bij bushalte Westpoortweg en loopt een klein stukje terug naar de oversteekplaats. Hier steek je rechtsaf de Westpoortweg over naar de Australiëhavenweg. Deze loop je in. Aan je rechterhand loop je langs het gebouw van SkyNet. Na dit gebouw ga je rechts Bornhout in. Na ongeveer 200 meter zie je aan je linkerhand de AFAC. Deze routebeschrijving leverde mij een tanig verpeste maandagochtend.

Zaterdagavond had ik haast, ik wilde de trein naar het oosten van het land graag halen en reed met volle vaart op het centraal station af. Waar vroeger nog elke reling, boom, lantaarnpaal en verlaten hond steun bood voor mijn Fahrrad was nu de hele omgeving gesaneerd. Ik week uit naar de fietsflat.

Aldaar, bleek de fietsflat overvol te zijn als we het op rekniveau beschouwen, dus ik moest uitwijken naar een reling waar ik mijn rijwiel zijdelings tegenaan zette.

Met het zweet in de okselen denderde ik naar het perron en haalde nog net de Twente Express de IJssel over.

Toen ik uitgerust en wel op maandagochtend vol frisse moed de trein uitstapte en naar mijn fiets liep, zag ik allerlei mannen met oranje pakken in de weer rond de fietsflat. Verder niets vreemds maar wel miste een detail in het verhaal: mijn biciclette! Even terug naar het begin van het verhaal, en let daar op het woord: reling. Gevonden.

12

Goed, mijn parkeerstijl werd blijkbaar niet beschouwd als legitiem volgens artikel 8.1 APV en dus besloot de dienst stadstoezicht, anderhalf uur voordat ik terug was in Amsterdam op maandag, mijn ketting door te zagen (adios verzekeringsgoedgekeurd slot van gehard staal, marktwaarde: € 80,-) en mijn fiets te verplaatsen naar de bloeiende industrievleugel van Amsterdam: Slotervaart.

Samen met lotgenoot Jurg (had net gesolliciteerd bij een reclamebureau), stapte ik in de trein naar Sloterdijk. Op Sloterdijk probeerden we tevergeefs een tuc tuc te bestellen en lukte het ons niet een fijn dealtje te sluiten met meneer De Gesnorde Taxichauffeur.

Jurg had ooit een verhaal gehoord over een vriendin van een vriend van hem die eens drie dagen had gedaan over de bus-/voettocht vanaf sloterdijk naar de AFAC, want ver is het, dat is zeker.

Vanaf hier zal ik het verhaal stap voor stap met jullie doornemen: 1. Toen je op weg ging naar de AFAC heb je goed nagedacht op welke dag je fiets weggehaald zou kunnen zijn (alles gaat op datum aldaar).

2. Je hebt je chipknipper opgeladen, wat met geld geschoven op internetbankieren of je hebt een bult cash bij je. Het ophalen van je fiets KOST €10,-

November 2008 3. Tevens heb je natuurlijk een identificatiebewijs bij je, anders gaat het hele feest niet door.

4. Je hebt begrepen dat Bornhout een straatnaam is, niet een of ander bos.

5. In de rij voor de balie drink je op topsnelheid water, thee, koffie en wienerschnitzelmelange (of hoe die zooi ook mag heten), het is gratis en je wilt toch een beetje wraak nemen.

6. Je kunt goed omgaan met kansarme types zonder IQ die in de kilometers fietsen met jou op expeditie gaan de jouwe terug te vinden.

7. Als je eindelijk je fiets terug hebt hoort je slot er bij te zitten (ja, de doorgeknipte), dat is beleid en als het mis is gegaan kun je bezwaar aantekenen.

8. Je hebt een conditie als een paard, door de twee uur vertraging die je nu al hebt opgelopen moeten je benen zich het schompes trappen om nog op tijd bij college te zijn. Ga in ieder geval uit van drie kwartier en hoop dat het niet waait, regent, hagelt, sneeuwt of stormt.

9. Je gaat naar Waterlooplein en koopt daar een slot van €11,- wat waarschijnlijk binnenkort geknipt wordt door een persoon met onderdak-, drank- en geldproblemen.

Goed, we hebben de fiets terug, we hebben een workout gehad, we hebben een nieuw slot gekocht en ons tot op het randje van zelfmoord gebracht, maar dat mag de pret niet drukken. Overpeinzend rijd je naar je aanstaande afspraak en dan komt nog de volgende vraag opzetten:

Wat doe ik de volgende keer als mijn fiets ge-AFACt is?

Lever ik de volgende keer weer zo veel geld, tijd, moeite en levensenergie in om mijn, toch al veel te sjofele, ijzeren staaf met wielen op te halen? Ik denk het eigenlijk niet, en dat is waarschijnlijk waarom het zo moeilijk is om je in deze situatie te verplaatsen in de geniale ambtenaar die dit hele circus heeft verzonnen. Want wat lost dit hele verhaal nu helemaal op?

In ieder geval lijkt het me niet logisch om aan te nemen dat door het knippen van ‘gezonde’ fietsen het aantal bezette parkeerplekken drastisch zal toenemen. Ook lijkt het me onwaarschijnlijk dat deze maatregel het aantal geheelde rijwielen zal doen dalen in de statistieken. Nee, je voelt je gewoon genaaid en bovenal had je nog zo de intentie om je fiets goed te stallen maar kon het gewoonweg niet.

Kortom, ik ga binnenkort een Segway© kopen, race daarmee drie keer zo hard als met mijn fiets over het voetpad, bevestig twee lansen aan de wielen om die vervelende toeristen eens flink te mutileren, onderwijl ga ik heel heftig pijproken in het openbaar en neem ik mijn Segway© waar niet mogelijk alsnog mee in het openbaar vervoer. Dat zal ze leren.

SdK

13

November 2008

Het Einde van de Aarde

In de vorige Gymno heb ik geschreven over hoe de wereld zoals we die kennen begonnen is. Deze keer onthul ik hoe hij zal eindigen.

Zoals je wellicht hebt gehoord zal de wereld in 2012 vergaan. Verschillende heilige geschriften voorspellen dit, onafhankelijk van elkaar. Het moet dus wel waar zijn. De Maya’s waren zulke slimme rakkers dat ze het zelfs tot op de datum precies uitgerekend hebben: 21 december 2012. Allemaal leuk en aardig maar ze vertellen er niet bij hoé hij zal vergaan.

Nu heb ik met mijn goed onderbouwde theologische achtergrond deze heilige geschriften eens onder de loep genomen en heb ik er het volgende uit gedestilleerd.

Het einde der tijden Zo zal het gaan Ik begin met een paar feiten op te helderen. Om te beginnen is Tupac niet dood. Hij heeft zijn eigen dood in scene gezet en leeft nu op het eiland Tulagi, één van de Solomon eilanden. Uitsluitend bewijs is dat zijn laatste clip (onder het pseudoniem Makaveli) “To Live And Die in L.A.” vier maanden na zijn dood verschenen is. Hier komt nog bij dat Machiavelli een Italiaanse filosoof uit de 16e eeuw was die betoogde dat je je eigen dood in scene moet zetten om je vijanden te ontwijken en macht te vergaren.

Dit zijn slechts enkele uit een reeks overtuigende bewijzen.

Verder is Elvis Presley ook niet dood. Hij is opgestraald door dezelfde aliens die betrokken waren bij het Roswell Incident. Als je op Google ‘elvis+aliens’ intikt krijg je 1.790.000 hits. Dit overschreid de beroemde Google-waarheidsgrens van 1.500.000 hits en dus is het waar. Elvis is sinds 1977 gevangen gehouden door aliens die allerlei (veelal seksuele) experimenten op hem uitgevoerd hebben.

Nu gebeurt er in 2012 iets ontzagwekkends. Na al die jaren van ballingschap vinden de aliens het wel genoeg en besluiten ze Elvis terug te stralen op aarde. Door een grove speling van het lot wordt Elvis op het eiland Tulagi gestraald waar hij Tupac ontmoet. Samen besluiten ze de wereld te laten zien dat ze nog leven. Ze maken een gangstah-rap-rock-’nroll crossover van het nummer “My Heart Will Go On” van Céline Dion en zingen dit in een duet. Op 21 december 2012 wordt dit nummer wereldwijd uitgebracht en is in elke uithoek van de planeet te horen. Het nummer is echter zo ontzagwekkend lelijk en slecht dat de hele aarde in één keer implodeert en in het niets oplost.

Zoals je hebt kunnen lezen is er weer een mysterie opgelost. 21 december 2012 duurt niet al te lang meer dus zorg dat je alles wat je wilt doen in je leven voor die datum gedaan hebt.

Bij deze ben je ook uitgenodigd voor mijn ‘Countdown Till the End of the World Party’ op donderdag 20 december 2012. Laat even weten of je komt, aanhang is welkom!

Guido Meijer

(Endnotes)

1 Zie http://members.aol.com/subseven/tupac.html 14

2 Zie http://www.ibiblio.org/elvis/alien.html

November 2008

15

November 2008 Obama in Amerika?

In augustus 2007 reed mijn vader ons door de woestijn van Nevada. Vanuit onze tien meter lange camper hadden wij alle smaken van Amerika op dat moment al zo een beetje gezien.

Na landing en kort verblijf in San Francisco waren wij langs de kust via Monteray en Carmel naar het zuiden gereden om vervolgens via de grote natuurparken het binnenland in te trekken, met onder andere de Grand Canyon als tussenstop. En nu waren we alweer op de weg terug. De kaarsrechte weg liep dwars door de woestijn en onze rit werd opgevrolijkt door gigantische onweersbuien, hangend boven de bergen aan weerszijde van de weg.

We hebben al een half uur geen auto van de andere kant zien komen en hebben slechts één langzaam rijdende mevrouw, op weg naar de supermarkt 200 mijl verderop, ingehaald als er links naast de weg een soort van tankstation opdoemt. Na de camper geparkeerd te hebben blijkt het niet alleen een tankstation, maar ook een motel, restaurant, kroeg en supermarkt te zijn met de naam Jeff’s place. Er wordt Amerikaans gesproken met een zuidelijk accent en de barman en zijn vrienden zijn druk in gesprek als het Nederlandse gezelschap binnenkomt. Dat gesprek valt stil en de mannen kijken op van hun bier. Wat we komen doen, is de vraag terwijl we verbaasd worden aangekeken. We hebben honger, zijn op doortocht en zouden wel een hamburger lusten, sir. Dat kan gelukkig.

Op de tafel waar we aan waren gaan zitten vind ik een blaadje, het maandblad blijkt later, van de NRA, The National Rifle Association. De kaft van het blaadje lijkt op het eerste gezicht op de cover van de nieuwste versie van het oorlogsspel Soldier of Fortune, een man met een enorm automatisch wapen. Alleen staat deze meneer in zijn eigen tuin, lachend en met zijn kinderen op zijn arm. In het blad staan verschillende advertenties van wapenfabrikanten: kleinere handpistolen, semi automatische uzi-achtige geweren en een enkele AK74 of M4, de prijzen staan er keurig bij.

Als de ober ons de hamburgers komt brengen ziet hij mij bladeren in het blaadje en knikt goedkeurend, tot hij de verwondering ziet op mijn gezicht. Ik kijk op en vraag hem net te bijdehand of hij ook één van deze wapens bezit. Ja, zegt hij, één thuis en één achter de bar, jongeman. Waarom in hemelsnaam? Omdat het vanaf hier ongeveer twee uur duurt voor er een politieauto in de buurt is en ik ze bovendien voor geen cent vertrouw. Net als alle ambtenaren en politici trouwens, thats why!

Oh. Dit is dus ook Amerika. Deze man vertegenwoordigde een enorm deel van de mensen die zich in de periferie van Amerika proberen te redden. Het ‘Right to Carry’ , het recht om een wapen te hebben en dragen, is slechts een voorbeeld van de vele vrijheden die veel Amerikanen zeer belangrijk achten en tot de kern van Amerika rekenen. Nog altijd horen daar ook het, niet aanwezige, verzekeringssysteem en de vele voorrechten van ondernemers bij.

16

November 2008

Alles is geregeld door de markt en iedereen zorgt voor zichzelf, voor zijn eigen pensioen, hypotheek en baan. Lukt je dat niet, dan heb je pech, sir.

In dit licht is het ongelooflijk dat ditzelfde Amerika op het punt staat om een zware socialist tot president van de Verenigde Staten te kiezen. Obama wint zijn stemmen weliswaar vooral in de grote steden, waar de linkse elite zich bezighoud met heel andere zaken, maar leidt in de polls ook in Nevada met 7 procentpunt. Hij krijgt als president te maken met deze bewapende barman en zijn principes. Het zal moeten blijken of Obama dan in staat is om deze 250 jaar durende traditie van onverschilligheid en ‘zorg maar voor jezelf’, te doorbreken. Ik hope het.

Arjan Miedema

17

November 2008 Van ruilen komt huilen, van krediet komt verdriet De wereld staat rood. Verzekeraars gaan failliet, banken worden genationaliseerd en zelfs je spaargeld verdampt sneller dan het water in de Ijslandse geisers. Uiteraard is de oorzaak terug te leiden tot het ‘land of the free, home of the brave’. Veel Amerikanen zijn inderdaad free, want werkeloos. En miljoenen dreigen hun home te verliezen door de hypotheekcrisis aldaar. Als ze gewoon allemaal brave hun hypotheek hadden betaald, was er helemaal niks aan de hand geweest. Maar ja, elke ‘Joe the plumber’ wil een comfortabel huis in de suburbs van Pasadena hebben en steekt zich lachend tot zijn redneck in de schulden. Die hij uiteindelijk niet meer kan betalen en zo heeft hij een wereldwijde economische crisis ontketent.

Deze crisis gaat uiteraard niet ongemerkt voorbij aan ons land. Bijvoorbeeld ook Fortis, het laatste restje waardigheid en trots dat Belgie bezat, is een van de slachtoffers. Het bedrijf is genationaliseerd en een aandeel van Fortis is inmiddels minder waard dan een Snickers.

Bijkomend voordeel hiervan is wel dat onze Rotterdamse vrienden van Feyenoord hierdoor nog dieper wegzakken in de poel van verderf die de club (tegenwoordig) is, aangezien Fortis hoofdsponsor van de club is. Het bedrijf draaide er zelfs zijn hand niet voor om het sponsorcontract met de Rotterdammers te verlengen om naar de buitenwereld de schijn op te houden dat alles goed ging. Mijns inziens een prachtig staaltje van volksverlakkerij aan het adres van de mensen die Fortis nog enigszins op de been hielden, namelijk hun aandeelhouders.

Mijn vraag is echter of deze crisis eigenlijk wel zo slecht is? Hopelijk komt er nu eens een einde aan het grenzeloos virtueel geld creëren door banken die geld lenen aan mensen, bedrijven en elkaar zonder enige garantie dit ooit terug te krijgen, de belachelijk hoge “bonussen” voor managers die minder gepresteerd hebben dan Bonnie St. Claire en de onverantwoorde beleggingsrisico’s die publieke instellingen nemen met geld van burgers (wat natuurlijk sowieso een gotspe is).

Maar ook consumenten komen misschien eindelijk eens tot het inzicht dat men niet alleen maar kan blijven consumeren op krediet en jarenlang ongestraft boven zijn stand kan blijven leven. Dit is namelijk zoals ik hierboven al aangaf een van de oorzaken van deze hele toestand. Iedereen wil altijd maar meer, meer, meer. Misschien ben ik te idealistisch als ik zeg dat mensen ook best eens wat kunnen consuminderen, want niet tevreden zijn met hetgeen dat je al hebt lijkt in de menselijke aard te zitten. De ‘American way of life’ (kopen op krediet totdat je krediet moet nemen om je krediet af te kunnen betalen) is dan ook in Europa allang tot volledige wasdom gekomen. En niet zonder gevolgen: steeds vaker hoor je dat mensen zwaar in de problemen komen omdat ze hun schulden niet meer kunnen afbetalen. Ik kan dus alleen maar tot de conclusie komen dat je behoeften bevredigen met geleend geld dat je toch niet kan terugbetalen niet langer tot de mogelijkheden kan behoren. En hoe logisch dat dit allemaal ook klinkt, het blijkt toch dat er de afgelopen jaren honderden miljarden geinvesteerd zijn in kansloze ondernemingen en geleend zijn aan

18

November 2008 kansloze particulieren. Ik begrijp dat geld kunnen lenen zeer belangrijk is om als bedrijf of particulier investeringen te kunnen doen, maar er moet dan wel een reĂŤle kans zijn dat het geld terugverdiend gaat worden.

Al met al vind ik dit toch mooie overpeinzing van iemand die tijdens zijn studie jarenlang geteerd heeft op de staat en een fikse lening bij de IBG heeft lopen zodat hij zijn behoeften kon bevredigen gedurende zijn studententijd. Ach, ook hypocrisie ligt in de menselijk aard...

GH

19

November 2008 Wetenschappelijk nieuws Evolutie van vleermuizen ontrafeld Vleermuizen zijn de enige zoogdieren die kunnen vliegen. De kennis over de evolutie van vleermuizen was lange tijd gebaseerd op een 52.5 miljoen jaar oud fossiel, Icaronycteris index, die eigenlijk verassend veel lijkt op huidige vleermuizen: lange voorarmen, korte bovenarmen, en een borstkas, schouderbladen en borstbeen die ontwikkeld zijn voor vliegen. Vleermuizen zijn waarschijnlijk geëvolueerd uit zoogdieren met vel tussen hun voor- en achterpoten, zoals bij de ‘vliegende’ eekhoorn, die van boom tot boom kan zweven. Tot voor kort was er geen fossiel bekend die qua ontwikkeling tussen deze voorouders en Icaronycteris in staat. Onychonycteris finneyi, gevonden in de Amerikaanse staat Wyoming, is het tussenstadium waar onderzoekers lang op gewacht hebben: hij heeft in verhouding tot Icaronycteris kortere voorarmen en langere bovenarmen. Daarnaast heeft hij vijf bruikbare klauwen ten opzichte van klauwen die zijn ingebed in het weefsel van de vleugel zoals bij vleermuizen van nu.

Bron: Scientific American http://tinyurl.com/67876b NF3-gas: houdt het in de gaten Het Kyoto-protocol van 1995 noemt zes broeikasgassen, waaronder CO2 en methaan, waarvan het gebruik door verschillende landen verminderd moest worden. Hierbij zat niet stikstof trifluoride (NF3), een gas dat steeds meer wordt gebruikt in de halfgeleider industrie, bijvoorbeeld bij het maken van LCDschermen. Over een periode van 100 jaar is

20

de global warming potential (GWP)-waarde van NF3 gelijk aan 16.800. Dit is een getal wat de geschatte toekomstige bijdrage aan het broeikaseffect aangeeft ten opzichte van CO2, wat een GWP van 1 heeft.

Volgens Michael Prather, een atmosferisch wetenschapper, is het percentage NF3 wat in de atmosfeer terecht komt (1 tot 3 procent) geen reden om stil te zitten, vooral omdat het gas een levensverwachting heeft van zo’n 550 jaar.

Bron: Nature Reports Climate Change, augustus 2008 Waterstofsulfide als nieuw signaalgas Naast stikstofoxide (NO), een signaalgas dat betrokken is bij het verwijden van bloedvaten, blijkt waterstofsulfide ook als signaalmolecuul te werken. Dit ontdekten Sol Snyder en zijn team van Johns Hopkins University School of Medicine in Baltimore.

Waterstofsulfide is beter bekend als het gas wat scheten zo laat stinken en een geur van rotte eieren voortbrengt. Het gas wordt gemaakt door het enzym cystathionine-y-ligase (CSE) en blijkt net zoals NO gereguleerd te worden door calcium en calmoduline. Beide zijn EDRF’s: Endothelium-Derived Relaxation Factors.

Het uitschakelen van het gen voor CSE bij proefdieren leidde tot hoge bloeddruk.

Volgens een van de onderzoekers kan deze vondst nieuwe methoden voortbrengen voor het behandelen van hoge bloeddruk en op langere termijn ook voor atherosclerose, hartfalen en diabetesgerelateerde hartziekten.

Bron: Nature online, 23 oktober 2008 TR

November 2008

21

November 2008

De jungle Kantoor De ventilator bracht zacht brommend verkoeling. Het enige irritante was de tik van een van de bladen, die nu al weken een beetje los zat. Het werkte op je zenuwen, maar de verkoeling was het waard. In de zomer was het werken achter zo een suf scherm anders echt niet te harden.

Hardloper Met een ontspannen pas bewogen zijn gympies hem voort. Zijn ritme probeerde hij gelijk te krijgen aan dat van de song die al een tijdje in zijn hoofd zat, een lekkere poppy beat. Hij ging er helemaal in op. Heerlijk om even volledig leeg te raken, zo tussen de werkdagen door.

Vakantie Eindelijk vakantie! De koffers gepakt en de tickets op tafel. Niets kan er nog misgaan: Montaña de los Perros Terrible, here we come!

Achtervolging Een krakend geluid scheurde door de nacht. Iets raakte met een plof de grond. Instinctief wist hij dat het mis was. Hij zette het op een lopen. Het gekraak werd omgezet in een ritselende geschuif. Het kwam zijn kant op. Nu was de vraag wat het langer vol zou houden, zijn getrainde lijf of dat van het beest dat hem achtervolgde. Een uitputtende sprint door struiken en takken startte. Steeds verder liep zijn achtervolger op hem in. In het open veld zou hij een kans hebben gehad, maar nu moest hij er aan toegeven. Een laag kronkelend stuk hout maakte een verdere vlucht vergeefs, hij zakte door zijn knieën. Een dubbele rij vlijmscherpe tanden beet zich vast in zijn linkerbeen.

Casa de los reptiles peligrosa ‘De pythangora is goed te herkennen aan het zwart gele vlekken patroon dat halverwege gebroken wordt door oranje.’

‘Bijt deze?’

De oppasser lachte vanachter zijn brede snor: ‘Ze bijten niet graag, maar als ze eenmaal bijten laten ze niet gauw los. Hun vlijmscherpe tanden slijpen diep het vlees in. Dat geeft lelijke littekens.’

Hij slikte. Gelukkig zat deze achter glas.

22

November 2008

‘Maar het kan nog veel erger hoor,’ met een triomfantelijke glimlach ging de oppasser hem voor, ‘deze bijvoorbeeld, als je deze tegenkomt heb je pas echt een probleem. Hij is familie van de pythangora maar heeft alleen niet de oranje kleur en is ietsjes langer. Die is instaat om een snelheid te halen van meer dan 10 km/h op ongelijke grond. Dat houdt-ie nog lang vol ook. In het woud heeft een gemiddelde prooi dan ook weinig kans. Eenmaal gevangen zal het zelfs een middelgrote prooi binnen een minuut doorslikken.’

Hij keek het beest aan. Herhaaldelijk stak het zijn tong naar hem uit. De kille blik leek een voorbereiding op wat er ooit met hem kon worden gedaan.

‘Nu gaan we door naar mij favoriete vrienden: de alligators.’

In bed Verward en bezweet werd hij wakker. Een bed, een vlamgekleurd dekbed en een klam kussen.

Waar was hij? Het licht van de zon deed vermoeden dat hij dicht bij de evenaar zat. Een klein schilderijtje met een streekwapen er op: drie honden met opengesperde muilen. Dat was het: hij was veilig in zijn hotelkamer. De rest was gedroomd.

Op het dorpsplein Daar in de diepte was het prachtige uitzicht vanaf het dorpsplein zichtbaar: de eeuwig groene wouden met een immer verfrissende natuur. Het zicht was hier al net zo mooi als van de nabijgelegen grillig gevormde bergtop.

Radio Hij keek omlaag naar zijn linkerbeen. Vanuit een flinke beet lekte bloed. Daar onderin het bed kronkelde iets. Een gesis ging vooraf en daar werd het zichtbaar: een kille onmenselijke blik. Een deel van het lichaam kwam te voorschijn: het was zwart-geel gevlekt. Even meende hij iets oranjes te zien. Relatief opgelucht zuchtte hij. De bek opende wijder en wijder. Op dat moment viel hem de oranje lichtstraal op die het geel van het beest bedrieglijk verkleurde.

Het beest ging over tot de aanval.

Vanuit de radio klonk: ‘Buenos días, oyentes! Ocho de la mañana una canción maravillosa.’

Een bekend nummer met een poppy beat klonk door de kamer. Langzaam verdween de man in de romp van het dier.

TV

23

November 2008 Een crisis-verantwoord avondje uit Ik was laatst naar de Open Bak, een open podium in de Engelenbak alwaar een filmpje werd getoond over het zusje van mijn vriendin.

De Open Bak is een begrip in theaterland en is een open avond waar iedereen die dat wil wat kan laten zien. Een stukje cabaret, een liedje, een goocheltruc, alles mag, als het maar binnen de 15 minuten blijft. Alle grote namen uit de hedendaagse kleinkunst hebben hier gestaan om hun eerste probeerseltjes los te laten op het publiek. 't Was dan ook heel leuk en aan het begin van de pauze zei de presentator (elke x iemand anders, nu die dude van die Vifit reclame/acteur/ cabaretier/ex-KinderenVoorKinderen zanger, Martijn Hillenius) dat nu 't moment was aangebroken waar iedereen op zat te wachten; het Nesgedicht. Hij noemt een onderwerp en je moet tijdens de pauze een gedicht in elkaar flansen waar hij dan na de pauze een winnaar uit kiest. Met het logische thema "aandelen" nog maar net uitgesproken, trokken de vaste bezoekers meteen hun blocnote uit de tas en begonnen ze driftig te pennen. Nog voor ik de zaal uit was had 1 dude al 2 gedichtjes klaar. Wat een fanatisme. Die beloofde prijs voor de winnaar zou wel heel speciaal moeten zijn.

Nu wil ik nog wel eens het occasional gedichtje schrijven, meestal ladderzat op verjaardagen of in de Biecht, maar de inspiratie (lees: bier) moet natuurlijk wel aanwezig zijn. En met dat ene biertje van voor de voorstelling achter de kiezen, voelde ik me nou nog niet als een ware Komrij of Poe. Onder lichte dwang van mijn vriendin ben ik toch maar begonnen met schrijven maar de druk was enorm! De pauze was zo voor-

24

November 2008 bij en met haar zusje in m'n oor schreeuwend: "kneedde hij het deeg, kneedde hij het deeg!!" moest ik nog 2 regels toen de pauze eigenlijk al voorbij was. Anyway, toch nog maar ff snel afgemaakt en toen ging Martijn ze allemaal voorlezen. Het waren er 27 in totaal, de een wat beter dan de ander, maar dat van mij belandde toch redelijk snel op wat later de "Goed" stapel zou blijken. De reactie van het publiek was een beetje lauw maar "deze vond HIJ dan wel weer leuk". Uiteindelijk werd de schifting steeds dunner, de spanning steeg en ja hoor, ik had gewonnen! Of t was omdat híj wel meteen alle diepe verwijzingen zag of dat 't een kosmisch verwantschap betrof (beide geboren te Leiden, 1981), ik weet het niet, maar daar stond ik opeens; Op het podium van de Engelenbak met de microfoon in mijn hand, mijn limerick (ik verstond dat het een limerick moest zijn) voor te dragen. Wederom een wat lauwige reactie, maar wel applaus en met een brede grijns op mijn gezicht en een t-shirt dat je alleen kunt winnen bij het Nesgedicht over mijn schouder, ging ik weer zitten naast een trotse vriendin en vervolgden we de show...

En dit was het winnende gedichtje: Beurscrisis! (originele titel: Naar Wijf!)

Haar aandeel in mijn crisis was te schatten, Toch was 't nog maar moeilijk te bevatten, De beurs was leeg, Slechts mijn ongeluk steeg, Met haar ga ik me nooit meer bezatten!

De Open Bak trouwens een absolute aanrader voor een leuk, cultureel verantwoord, avondje uit. Elke dinsdag in de Engelenbak op de Nes. Entree slechts €8,50, bier €2,en alleen op dinsdag mogen ze mee de zaal in. Het duurt ongeveer 2 uur, vanaf 20.30 dus je hebt daarna nog ruim de tijd om je flink te bezatten in de Havelaar. En natuurlijk wachten we allen met smart op de dag dat er een volgende Congolees zijn of haar winnende Nesgedicht in de Havelaar komt voordragen...

IS

25

November 2008 De CONGres commissie 2008 presenteert:

Science and Religion The Meaning of Life Science

Jij gelooft waarschijnlijk in toeval en evolutie, maar is dit dan de waarheid of ook maar een geloof? Vroeger gingen wetenschap en religie samen; Mendel was een monnik die Gods wegen probeerde te doorgronden. Tegenwoordig echter, lijken wetenschap en religie meer tegenover elkaar te staan. Religie is er nog steeds en heeft ook bestaan zolang de mens bestaat.

Zit het dan in ons? Wat gebeurt er in de hersenen tijdens een goddelijke ervaring?

Kennen andere diersoorten ook religie? Is er een juiste uitkomst in het debat tussen Intelligent Design en evolutie?

Als je antwoord wilt op deze vragen en meer, kom dan naar ons congres: Science and Religion, the Meaning of Life Science.

In een dagvullend programma zullen bekende professoren van binnen en buiten Nederland hun kijk op de zaak uitleggen.

Ook dit jaar komen de sprekers weer uit diverse hoeken zoals theologie, filosofie, geschiedenis, ethologie, evolutie theorie, neurowetenschappen en biofysiologie.

We sluiten de dag af met een levendige discussie tussen de sprekers, en ook jij bent van harte uitgenodigd om deel te nemen en jouw mening te geven over ‘the Meaning of Life Science’.

Voorafgaand aan dit inspirerende CONGres organiseren wij ook twee interessante lezingen: Frans de Waal De Aap in Ons: de Menselijke Natuur door

26

de Ogen van een Primatoloog Wij mensen denken dat we zulke bijzonder dieren zijn, dat het haast een belediging is als we elkaar zo noemen. Maar hoe ver weg staan wij eigenlijk van de aan ons meest nauw verwante primaten: de chimpansee en de bonobo? In zijn lezing vertelt de wereldberoemde primatoloog Frans de Waal over zijn bevindingen over ‘Our Inner Ape’.

Johan Braeckman Kreupele Wetenschap en Blinde Religie?

Over de Verhouding tussen Rede en Geloof Het lijkt misschien zo dat wetenschap en religie vandaag de dag tegenover elkaar staan, maar is dat wel zo? Kunnen we deze twee wel uit elkaar halen? Waarom zijn er nu nog zoveel mensen die aan religie vasthouden? Onze favoriete Belgische ethicus Johan Braeckman is van mening dat wetenschap en religie twee heel verschillende ‘werelden’ zijn, maar in praktijk nauw verweven. Het conflict tussen religie en moderne wetenschap is daarom bijna onvermijdelijk.

Dus schrijf in je agenda: 5 november – Frans de Waal: 12:00-13:00 AMC, zaal 3 (gratis, maar eerst inschrijven op de website).

20 november – Johan Braeckman 20:0021:30 CREA theaterzaal (gratis, maar wel collegekaart meenemen! kaartje halen v.a. 19:00).

10 december – Science and Religion, v.a.

9:00 uur REC A-A (kaartje kopen online, bij een commissielid of in de CONGOkamer).

Kijk voor het complete programma, kaartjes en meer informatie www.congocongres.nl

November 2008 Van de Facultaire Studenten Raad: Beste leden van CONGO, Sinds 1 september heeft de gehele studentenraad van onze faculteit weer een nieuw gezicht! De raad bestaat uit 12 studenten, waaronder acht levenswetenschappers. Ook dit jaar is het weer belangrijk dat we er zijn. De studentenraad adviseert en beslist mee over zaken die spelen op facultair niveau. Wij kunnen zelf onderwerpen aandragen die we willen bespreken met het bestuur van de faculteit. Bij bepaalde onderwerpen is het faculteitsbestuur zelfs wettelijk verplicht om de studentenraad te raadplegen voordat er veranderingen worden doorgevoerd.

Voorbeelden van onderwerpen waar wij over meedenken zijn de nieuwbouw, maar ook het aantal tentamenkansen. Wat op dit moment speelt is het plan van het College van Bestuur om alle studenten van de UvA te laten betalen voor extra behaalde studiepunten. Je zou dan meer betalen als je bijvoorbeeld een extra vak volgt of een honoursprogramma doet. De studentenraad doet er alles aan om dit te voorkomen.

We zijn vol enthousiasme begonnen waardoor we op 9 oktober ons beleidsplan konden presenteren. Wij vinden het heel erg belangrijk dat jullie als studenten op de hoogte zijn van de onderwerpen waar wij ons mee bezig houden. Verder willen we ook heel graag weten wat jullie meningen zijn. Bij deze willen we jullie dan ook vragen om het beleidsplan of de samenvatting daarvan te lezen zodat jullie weten wat de studentenraad van plan is. Deze staat op onze website www.studentenraad.nl/fnwi. Vier keer per jaar versturen we jullie een nieuwsbrief, maar blijf tussendoor op de hoogte door onze website regelmatig te bezoeken! Mocht je zelf nog ideeĂŤn hebben of klachten over iets wat speelt binnen onze faculteit?

Laat het weten! Je kunt een e-mail sturen naar fnwi@studentenraad.nl Namens de facultaire studentenraad, Arda, Nienke, Sicco, Lisa, Ilona, Lodewijk, Judith en Lily.

27

November 2008

STEM NU OP JE FAVORIETE DOCENT Liep jij met tranen in je ogen van ontroering de zaal uit bij een college van Wim? Droom jij ‘s avonds nog over Jan Hindrik?

Heeft Marjan jou ook betoverd? Stem nu op een van deze of een andere topdocent voor Congo’s Onderwijsprijs 2008!

De winnaar wordt namens jullie als leden van Congo aangedragen als Docent-van-het-Jaar UvA breed.

Stemmen via www.congo.eu 28

November 2008

Congo’s eerstejaarsweekend 2008 Vrijdagochtend, ik sleep samen met mijn partners in crime volgeladen karren door de Makro. “Zo dames, dat zijn een hoop boodschappen, hebben jullie honger?” vraagt een willekeurige voorbijganger. “Nee dit is voor het eerstejaarsweekend van onze studievereniging, we moeten 165 man te eten geven.”“165, dat zijn er een hoop.

Moeten jullie die ook allemaal vermaken?”. Vermaken denk ik bij mezelf. Ja, dat is eigenlijk wel de bedoeling.

Met het boodschappen doen zijn de laatste voorbereidingen getroffen en vol goede moed vertrekken wij in de vrijdagmiddagspits naar het hoge noorden. Op dat soort momenten begrijp je als niet-autorijder opeens waar het file-lied van de Koen & Sander show vandaan komt. Iets te laat komen we aan in het altijd idyllische Ellertshaar, waar de nieuwe eerstejaars inmiddels kennis aan het maken zijn met hun groepje. Aan ons de taak om het avondeten voor deze hongerige mensen in elkaar te draaien, zodat ze nog een nachtje vooruit kunnen. Na een goed gevulde tortilla moet dat toch goed komen, en ik richt me op de spooktocht die komen gaat.

Met een flesje voor onderweg en een tentje op de rug ga ik samen met Inger een mooi plekje uitzoeken in het bos, dat toch best donker is ’s nachts. “Joyce, eigenlijk vind ik dit zelf ook doodeng, en wij moeten die eerstejaars bang gaan maken?” hoor ik naast me. Ik zie het probleem, ik word niet echt vrolijk van alle krakende takken en geluiden om ons heen, en mijn behoorlijke nachtblindheid helpt ook niet bepaald mee. Het feit dat Mark en Gerben het ondanks ons “wij zijn het, maak ons niet bang” geroep toch niet kunnen laten om vanachter een boom vandaan te springen, maakt het er niet veel beter op. Die fles voor onderweg komt toch wel van pas. Naarmate de tijd vordert (en de fles leger raakt), wordt het in ons tentje steeds gezelliger, en de ellenlange gesprekken komen vanzelf op gang. Tussendoor komen de groepjes langs. Het ene groepje kun je al van een kilometer afstand aan horen komen omdat alle Neerlandse klassiekers uit de kast worden getrokken, het andere

29

November 2008 loopt lichtelijk ongerust door het bos. Intussen zijn onze schoenen zeiknat geworden, en we zijn dan ook blij dat we weer terug mogen naar de warme, en vooral lichte Klonie.

Op de weg terug bedenk ik me dat we toch minstens twee mensen een hartaanval bezorgd moeten hebben. De warme rum-choco die ons staat te wachten is een welkome afsluiter voor een goede dag.

Het is 9 uur ’s ochtends en ik lig nog een beetje te dommelen in mijn bed als er een ouder onze slaapkamer binnen komt. “Ligt het bestuur hier? Ik kom mijn zieke dochter halen maar ik kan haar niet vinden”. Mijn half slaapdronken hoofd stoot ik tegen de balken boven mijn bed, goedemorgen. Gelukkig kunnen we de zieke eerstejaars snel vinden. “Heeft u misschien trek in een kopje koffie?” vraag ik de moeder, terwijl ik stiekem denk dat ik dat zelf beter kan gebruiken dan zij.

Een volle dag met buitenactiviteiten staat voor de deur, dus het is tijd om iedereen met onze allervrolijkste glimlach te wekken. Alle onderdelen voor het sport en spel gedeelte staan net klaar als het heel hard begint te regenen. Dit blijkt echter de laatste van de dag te zijn, dus de groepjes kunnen zich storten op het skilopen en skippyballen. Bloedfanatiek wordt er gerend en geschreeuwd om zo snel mogelijk het kruiwagenparcours af te leggen, en als ik over mijn schouder kijk, zie ik dat het er bij het basketball ook niet al te zachtaardig aan toe gaat. Ze hebben er in ieder geval zin in, zo op de vroege morgen. Na de lunch vertrekt iedereen naar het bos voor een ouderwets potje levend stratego, en ik blijf met wat commissieleden achter om de troep op te ruimen (was dat gooien met bananenschillen nou echt nodig jongens?).

Wat een rust opeens, en ik maak er dankbaar gebruik van door een powernap in te lassen.

Ik word wakker door binnendruppelende mensen met indianenverhalen over het levend stratego, het schijnt heel leuk te zijn geweest.

De donderdag voor het weekend heb ik zitten zwoegen op 6 gram wiet om het zo fijn

30

November 2008 mogelijk gesneden te krijgen, want in het kader van het kinderpartijtje gaan Inger en ik spacecakejes versieren tijdens de workshops. Onze hoofdredactrice zag het in de uren die daarop volgden allemaal zeer zonnig in, en ik geloof dat anderen ook heel hard hebben gelachen om niets. Inmiddels ging de zon ook nog eens schijnen, dus dat was het moment voor de barbecue.

Ter voorbereiding van het feest kan de legendarische bierestafette van Sicco uiteraard niet ontbreken. Er wordt stevig doorgedronken voor het winnen van het gratis kratje bier, maar uiteindelijk zijn het toch weer de ouderejaars onder de naam Vleeschbevers die er met de trofee vandoor gaan. Volgend jaar zijn die bij deze uitgesloten van deelname. De sfeer zit er inmiddels goed in, en een kampvuur met gitaren volgt.

Niet lang daarna vertrek ik naar mijn slaapzaal om mijn pyjama te voorschijn te halen.

Niet voor een paar welverdiende uurtjes slaap, maar voor een heuse pyjamaparty. Als ik beneden kom zie ik dat een hoop ouderejaars al aan het voordoen zijn wat er nou zo kinky is aan een kinderpartijtje (blader voor uitgebreide achtergrondinformatie even door naar de Vrolik en Rood). Na een feestje is een nachtelijke snack zeer welkom, en de hamburgers van de barbecue smaken dan ook ineens bijzonder goed.

Zondagochtend, jezus wat ben ik moe, jezus waarom is de keuken zo’n ongelooflijke teringzooi? Pannen uitschrobben op de vroege ochtend is niet echt mijn hobby, en ik ben de eerstejaars die hun agressiviteit best even wilden botvieren met een schuursponsje nog steeds zeer dankbaar. Rond een uurtje of 1 is het boodschappenbusje weer ingeladen met alles dat nog mee moet, en ik ben blij dat ik weer terug kan keren naar de grote stad.

Vier uur ’s middags, moe maar voldaan zit ik naast Josta in het busje als we de ringweg oprijden. Terwijl ik mijn eigen bed bejubel, krijg ik een smsje van Inger.

“Die bussen zijn niet op komen dagen en nu moeten we terug met het OV...”. Toch een beetje een domper zo aan het eind van het weekend, maar dat mag de rest van de pret natuurlijk niet drukken. Als ik mijn bed in duik, bevindt de rest zich vermoedelijk nog ergens tussen Utrecht en Amsterdam, maar daar kan ik niet eens meer aan denken. Er zijn zelden nachten geweest waarin ik beter heb geslapen. Als de rest zich maar half zo vermaakt heeft als ik, dan moeten ook zij een topweekend achter de rug hebben.

JB

31

November 2008

Het Hoeren en Pooiers 2008: Born to be Porn 29 September, Escape DeLux. Dit jaar met de entree aan de voorzijde. Mannen in de duurste pakken, de goedkoopste sieraden. Vrouwen in de kortste rokjes, de roodste lippenstift. Af en toe een rondhuppelende travestiet met eveneens het kortste rokje en de roodste lippenstift. Dat is echter nog altijd minder erg dan vrouwen die meer dan de helft van hun lichaam bedekken. Jammer dat er toch altijd weer een kleine minderheid is die het probeert te verpesten voor de grote groep. Al moet ik toegeven dat ik blij was dat sommige dames niet veel bloot gaven, en dat sommigen weer iets te veel lieten zien, ook weer van toepassing op de travestieten... Gelukkig, gelukkig... Er waren ook vele lichtpuntjes. Een aantal vrouwen nog naakter dan je had durven dromen, en dames die zich van een totaal onverwachte kant lieten zien... Dat laatste geldt trouwens wéér voor een travestiet. Travotip nummertje 1: Ondergoed.

Hoewel je weet welk feest er komen gaat, blijft het je toch elke keer weer verbazen. Je kijkt goed rond, en begint te sorteren. Je ziet een brunette lopen: Duidelijk een ‘ja’. Je ziet een blondine: Een ‘nee’. Simpelweg in hokjes indelen. ‘Bruine krullen op drie uur...Oe lekker kontje...Oh kut een travo’ (travotip nummertje 2: Blijf thuis, je bespaart je medeman veel pijnlijke momenten). Zo ga je iedereen af. Eigenlijk is het heel simpel, want met uitzondering van de echt doorgewinterde hoeren & pooiers-ganger kan je er maar eentje kiezen. En er is zo veel keuze, je komt er toch nooit uit.

Naarmate de avond vorderde en de taps leger raakten, verdwenen steeds meer kledingstukken en sierraden op de dansvloer. Panty’s werden losgescheurd, ringen en kettingen vonden hun plaats tussen de stampende voeten. De mannen hadden inmiddels al gekeurd, besproken, onderhandeld en af en toe uitgevochten.

Het was bepaald en vaak met een biertje beklonken.

Ouderwets een sigaartje roken zat er helaas niet meer in.

De mannen lopen naar de bar en smijten met hun door de vrouwen verdiend geld. Ze bestellen bier, wijn of zelfs een Malibu cola. Brengen het drankje naar hun target, zitten wat aan d’r, fluisteren wat liefs in d’r oor en geven d’r een

32

November 2008 stiekeme kus, draaien zich om en lopen weg. Vijf minuten later doen ze hun kunstje nog een keer, en nog een keer. Tot de drank begint te werken. Overal dezelfde taferelen. Bij enkelen gaat het sneller dan bij anderen.

De zweetdruppels parelden over de gezichten. De gezichten die zich steeds dichter bij elkaar bevonden. De eerste likken werden uitgedeeld, en steeds meer hoekjes werden bezet.

De Escape DeLux begint leeg te lopen. Het feest nadert zijn einde. Aan klefheid deze avond wederom geen gebrek. Buiten is de harde realiteit, geen luxe limo’s geen snelle BMW’s. Voor zowel de mannen als de vrouwen een teleurstelling. Maar het is mooi, zo mooi om voor even te zijn wat je stiekem best wilt zijn. Je mag geen hitsig meisje zijn, en je bent geen rijke pimp. Maar we willen het wel. En weet je wat, die avond mag het. En die avond, de 29ste september waren we het.

TS

33

November 2008 Een bussie, een bussie, een bussie op naar Polen!

Wenen was top. Praag en Londen schijnen ook leuk te zijn geweest. Nu dus Krakow. Met z’n vijftigen moeten we ons gaan vermaken in het altijd vrolijke Polen. Nou ga ik er vanuit dat dat vermaken wel gaat lukken, want dat doen we altijd wel. Maar als we dan toch achttien uur heen en achttien uur terug in een bus zitten, heb ik liever dat we in de tussenliggende drie dagen iets verder gaan dan ons gewoontjes vermaken! Maar wat is er dan eigenlijk allemaal te doen en te zien in Krakow?

De botanische tuinen bijvoorbeeld. Als bioloog moet je daar toch eigenlijk wel een bezoekje aan brengen. Het mag dan wel herfst zijn, misschien komt dat juist wel ten goede aan de tuinen. Mocht de kou je toch te veel worden, dan kun je altijd nog de planten in de broeikassen bekijken. Ik vrees echter dat niemand van ons deze tip ter harte neemt en jullie meer geïnteresseerd zijn in waar je goed bier kunt drinken. Nou, dat kan in Krakow.

Bijvoorbeeld bij het centrale plein, het Rynek Glowny. Dit is een van de grootste middeleeuwse pleinen van heel Europa. Aan de rand van het plein zijn erg veel restaurantjes en cafés te vinden. Een goede plek om overdag een drankje te doen.

Vlakbij is de Wawel, een heuvel waarop heel veel historische gebouwen staan zoals een kasteel en een kathedraal. Erg leuk is de grot die zich onder de heuvel bevindt. Deze Drakengrot (Smocza Jama) is de beroemdste grot van Polen. Het verhaal gaat dat er in de Middeleeuwen een draak woonde die elke dag gevoerd werd met vee. Koning Krak beloofde dat diegene die de draak zou verslaan, met zijn dochter mocht trouwen. Een schoenmaker slachtte een schaap, vulde het met zwavel en naaide het weer dicht. De draak at dit schaap, vloog in brand en sprong in de Wisla. Zo trouwde een simpele schoenmaker met de dochter van de koning. Nou, daar moet ook op gedronken worden!

Het echte drinkwerk begint natuurlijk ’s avonds. Krakow (ik had het niet verwacht) staat bekend om haar vele jazz bars. De leukste hiervan is de Harris Piano Jazz. Hier is vaak live muziek en op zolder is een likeurenbar en een sigarenbar, heerlijk ouderwets dus. Hierna kan er echt gestapt worden in de Poolse studentenclub Rentgen of het meer toeristische Paparazzi. Ook leuk is Insomnia, een ondergronds complex bestaande uit verschillende zalen. De ene voor het dansen, de andere dient als bar en weer een andere staat vol relaxte stoelen.

34

November 2008

Voor bijvoorbeeld een zaterdagochtend is het, naast je roes uitslapen, misschien leuk om Poolse souvenirs te kopen bij de lakenhallen. Dit is misschien wel het oudste winkelcentrum ter wereld. En ben je uitgeshopt, dan kan je boven het gebouw een kijkje nemen in het National Museum. Wil je tijd besparen? Ga dan naar de Florianuspoort. Vlakbij deze poort ligt een schildersmuur waar kunststudenten hun schilderijen voor erg weinig geld aanbieden.

Zo kun je een souvenir kopen en kunst bekijken in één! Naast oude gebouwen bekijken, bier drinken en souvenirs kopen kent Krakow nog een serieuze kant die je eigenlijk niet mag missen. In de Tweede Wereldoorlog zijn er verschrikkelijke dingen gebeurd in en rond Krakow en daar zijn nu nog dingen van te zien. Er is bijvoorbeeld een Joodse wijk in Krakow waar de film Schindler’s List is opgenomen. Deze wijk heet Kazimierz. Bijna alle 70.000 Joodse inwoners van voor 1940 zijn omgekomen in het nabijgelegen Auschwitz.

Aan Auschwitz moet je eigenlijk ook wel echt een bezoek brengen, ondanks het feit dat het niet héél dichtbij Krakow ligt.

In Krakow valt nog veel meer te bezichtigen en te doen. Het wordt zeker weten meer dan zomaar gezellig en ik verwacht dat het goedkope Krakowse bier veel geschonken zal worden! Op naar Polen!

TS

Etmaal Als de avond ochtendrood zou zijn, En de nacht door zonlicht aangedaan, Dan zou de ochtend slechts vervagend zijn En de middag geheel vergaan.

JvH

35

November 2008

Nieuwbouw Nieuws Op 12 september jl. vertrokken we in de stromende regen naar de Nieuwbouw voor een Hard Hat Tour. Eerst een inleidend praatje en vervolgens laarzen aan en helmpje op. Met een bouwlift op naar de bovenste verdieping, waar we de tour begonnen.

Binnen in het gebouw is al een hoop gedaan.

Je kunt je al een beetje voorstellen hoe het allemaal gaat worden en je ziet jezelf al lopen tussen alle andere studenten.

We liepen langs de nieuwe grote collegezaal, langs de plek waar het studiecentrum zal komen, de centrale entree en natuurlijk ook langs de nieuwe Congokamer. We komen in een hoekkamer te zitten op de begane grond, met lekker veel licht en met iets meer ruimte dan dat we nu hebben. Het mooiste aan de nieuwbouw zijn misschien toch wel de

leerbalkons (zie onderste plaatje).

Het studiecentrum, zal afhankelijk van de vraag open zijn tot 24:00, zodat je lekker lang kunt blokken voor je tentamens.

Naast het studiecentrum komt er ook een bar waar je, mocht je het leren even zat zijn, kunt ontspannen en een biertje kunt drinken. Leren maakt hongerig dus er zal zelfs een Magnetaria zijn, waar je magnetronmaaltijden uit de muur kunt trekken. Ook al zullen veel mensen de sfeer van het oude Anna’s Hoeve terrein missen, er komt in ieder geval genoeg moois voor in de plaats!

De Kruislaan, die per 1 januari 2009 Science Park gaat heten, zal ook plaats bieden aan een horecavoorziening door Plancius. In 2012 zal die in de Anna’s Hoeve gevestigd worden, voor die tijd (vanaf november aanstaande!) in een tijdelijke voorziening. Ook zal het Science Park een hotel/conferentiecentrum gaan herbergen. Kortom: Science Park wordt the place to be!

Dan nog: Vanaf december 2009 zal Station Amsterdam Science Park in gebruik worden genomen. Het station zal in rechtstreekse verbinding staan met Amsterdam CS en Station Weesp. Tweemaal per uur zullen er in ieder geval treinen rijden tussen het Science Park en Centraal Station.

RKD en Lianne Klaver

36

November 2008

Saving primate ryan Ben stiller: houten kop, grote blauwe vaag kijkende ogen, een getraint lichaam met het nodige tintje en een dosis vulgaire slapstick. ‘Meet the parents’, ‘Meet the fockers’ en ‘There’s something about Mary’ zijn goede voorbeelden van Ben’s werk. Echt werk om trots op te zijn. Mensen met nul verstand aan het lachen maken met scheldwoorden, vieze gappen en ziektebeledigingen, en niet te vergeten onsmakelijk de draak te steken met gevoelige onderwerpen uit het dagelijks leven, zoals relaties en andere kwesties die onzekerheid oproepen bij de algemene voorbijganger.

Ja, Ben Stillers werk is altijd al een staaltje geweest van ambiguïteit, diepzinnigheid en geëngageerdheid.

Natuurlijk heeft deze acteur en regisseur van die drieslag geen kaas gegeten, alhoewel in zijn laatste film ‘tropic thunder’de drie aspecten wel aardig aan het licht komen.

‘Tropic thunder is in het eerste opzicht een onsmakelijke romkom aan replicaties van oorlogsfilms door de jaren heen zoals uiteraard ‘saving private ryan’, ‘apocalypse now’en ‘the deerhunter’. Maar er schuilt een adder, een onderliggende gedachten, een diepere laag. Als je door al het bloed, bommen en blotebillenhumor heenkijkt, zie je een knap geconstrueerde verwijzing naar Hollywood. De hele film lang zijn de dialogen zelfs nog door apen volgbaar en gedraagt Stiller zich weer voor de zoveelste keer als een medeprimaat, zowel als de rest van de sterrenkast bestaande uit Tom Cruise, Robert Downey jr., Jack black, Tobey Maguire en Metthew McConaughy. Het verbaasd mij hoe Ben deze acteurs zo ver heeft gekregen aan deze film mee te doen, want Downey jr. zet zich neer als een achterlijke acteur die veel trekjes heeft van onze vriend Russel Crowe die dan binnen de kortste keren Robert buiten de set zal opwachten om zijn hersenen voorgoed te verbouwen tot primatenniveau. Ook zet Tom Cruise zich neer als een onbeschofte vieze ouwe op geld geilende fanaat, waar zijn arme Suri kindertrauma’s van krijgt. Toch schuilt er een goede boodschap tussen al het geleuter waarmee het script van de film gelardeerd is. Wat wij namelijk allemaal kennen van Hollywood: dat de spraakmakende acteurs en regisseurs daar ook niet helemaal jofel zijn, dat ze in hun persoonlijke financiele crisis geneigd zijn tot zelfverlagende tenenschimmelzalfcomercials, dat er bij menig showbizzexemplaar geen lichaamsdeel meer onaangetast is door een op geld belustte chirurgenhand en dat mislukte films ernstige trauma’s of op zijn minst drugsverslavingen teweeg kunnen brengen, dat wordt allemaal nog eens lekker dik aangezet. In ieder geval zal de boodschap van de film wel duidelijk worden, ondanks de met messen hakkende en drugsbende leidende kleuters en ondanks de vele schetenhumor. De film zet Hollywood en het hele fenomeen van Amerikaanse materialisme en massamedia een grote spiegel voor. Ook al wordt dit gedaan door Ben Stillers perceptie van humor. Ik kon het in iedergeval niet droog houden tijdens de film.

SZ

37

November 2008

Deze week in de boekenclub: Animals in translation - Temple Grandin Als ik op vakantie ga neem ik altijd een flinke stapel boeken mee, niet omdat ik er zo van houd om met kilo’s extra gewicht te zeulen, nee, ik voel me dan slim. Bovendien lees ik natuurlijk lang niet alle boeken die ik meeneem. Elke keer als je lekker zit komt er een wijntje, een zwembad, een grappig beest met zeven poten of een diner tussen, terwijl slechts twee pagina’s verwerkt zijn.

Boeken moeten dus wel heel interessant zijn om de aandacht vast te houden. Deze vakantie ontdekte ik dat niet alleen een spannende roman dit effect kan bereiken, ook populair wetenschappelijke literatuur (popscience), is in sommige gevallen toereikend. Zeker als het aansluit op het (vak)gebied van je studie. Vandaag in de boekenclub: Animals in translation door Temple Grandin.

In haar boek Animals in translation gaat Temple Grandin op zoek naar de, voor haar evidente, overeenkomsten tussen het gedrag van dieren en autisten. Grandin, zelf een autist, is jarenlang op zoek geweest naar een manier om met haar “ietwat andere brein” om te leren gaan.

Grandin ontdekte dat ze op een heel andere manier naar de wereld keek dan andere mensen, maar dat haar perceptie wel veel leek op die van dieren.

De centrale stelling in haar boek is dat de onderontwikkelde verbindingen tussen hersendelen bij autisten eenzelfde structuur lijken te zijn als de hersenen van dieren. Ze concludeert hierom dat dieren en autisten eenzelfde perceptie hebben van hun omgeving. Om haar stelling bij te staan haalt ze de ene theorie na de andere uit de kast en overstelpt ze de lezer met onderzoeken, voorbeelden en anekdotes.

Het mooie aan het boek is dat het zowel uit eigen ervaring als uit een breed wetenschappelijk kader geschreven is. Op deze manier komt Grandin tot de geweldigste conclusies, zoals de bevinding dat honden enkel onderontwikkelde wolven zijn die in hun kindertijd zijn blijven hangen, albinodieren door een gebrek aan melanine in de hersenen eigenlijk een beetje dom zijn en dat koeien zich kapot kunnen schrikken van een flapperende gele regenjas.

Haar inzichten zijn fenomenaal en radicaal anders dan de meeste (neuro)wetenschappers op een aantal niveaus. De insteek die ze kiest wanneer het gaat om de intelligentie van dieren is: ga er, als je op dit gebied onderzoek doet, van uit dat het dier wel intelligent is, wel kan communiceren en wel strategisch kan denken. Ook al zijn haar ideeën wat controversieel, toch waren haar inzichten reden voor de Amerikaanse overheid om haar in

38

November 2008 dienst te nemen om de leefomstandigheden in de voedingsmiddelenindustrie (lees: vee) eens grondig onder de loep te nemen.

Het boek Animals in Translation is voor een levenswetenschapper een genot om te lezen.

Wel moet gezegd worden dat de hoeveelheid herhaling van bepaalde inzichten, het vaak anekdotisch staven van de realiteit en de eenzijdige benadering op een gegeven moment vervelend kunnen worden. Laten we het er op houden dat ze een autist is en die hebben nu eenmaal obsessies.

SdK

Hoe te overleven met 10 euro per week?

Het thema van deze Gymno is ‘in het rood’, en het leek de redactie een goed idee om hier een sociaal experiment aan te wijden. En waar kun je als student nou beter op besparen dan eten (bier is vanzelfsprekend een 1ste levensbehoefte)? Er staan in deze Gymno meer dan genoeg tips om goedkoop te eten, en ik heb ze een week lang in uitvoering gebracht.

Een week eten voor 10 euro dus. Zou toch te doen moeten zijn. Ontbijten doe ik meestal niet, dus dat scheelt geld. Althans dat dacht ik in het begin, maar een gebrek aan ontbijt compenseer je door de rest van de dag veel te eten. Omdat ik meestal brunch met een broodje van de Sorbon à 3,15, heb ik bijna nooit brood in huis. Ik moet bekennen dat ik te lui ben brood te smeren om mee te nemen. Elke dag dus vol goede moed naar Anna’s hoeve..zonder ontbijt. College maakt echter wel hongerig, maar ipv. een broodje brie gewoon 2 bruine boterhammen (16 ct). Zonder beleg, want een beetje beleg bij de Sorbon kost minstens 50 ct. Gelukkig is er nog altijd de Congokamer, hierdoor heb ik de hele week bruine boterhammen met vruchtenhagel kunnen eten. Helaas vullen boterhammen toch niet zo goed als een broodje van 3.15. Mensen in de Congokamer boden uitkomst met bekers yoghurt, broodjes avocado etc.

Zo goedkoop mogelijk avondeten doe je natuurlijk met andere mensen! Zo at ik maandag met 3 vriendinnen, pasta met spinazie en roomkaas voor 1.50.

Dinsdag op naar de supermarkt. ‘s Avonds naar een constitutie in Leiden, en om de ene of andere reden beginnen constituties altijd rond een uur of 7. Etenstijd dus. Meestal beginnen we dan ergens op een station bij de burger king oid., maar dat zat er deze keer niet in, dus ik bedacht om zelf een broodje hamburger te gaan maken. AH hamburgers zijn ook maar slechts 1.78 per 12! Bolletjes (99 ct) erbij gekocht en ananas schijfjes om de separatorvleesburgers nog enigszins naar iets te laten smaken. Dus voordat ik goed en wel op weg was naar de constitutie had ik een broodje hamburger op. Nog 2 bolletjes mee en hop, de trein in. M’n medebestuursgenoten hadden natuurlijk nog niet gegeten

39

November 2008 en stortten zich in Leiden op de AH maaltijdsalades.

(5 euro per stuk ja). Dat ene broodje hamburger was niet echt voldoende, en m’n 2 bolletjes waren in de trein ook al gesneuveld. Een beetje zielig zat ik dus toe te kijken hoe de rest lekker zat te eten. Wetend dat er veel (GRATIS) bier op me stond te wachten, en nog niet helemaal vol, besloot ik maar het goedkoopste, nog enigszins vullende artikel van de AH to Go te kopen.

Een broodje Bapao (90 ct).

Helaas was er ook een Swirls op het station, waar uiteraard ook iets gekocht moest worden. Gelukkig hadden ze toch wel een beetje met me te doen en werd me regelmatig een hap ijs gevoerd. Na de constitutie nog even door naar de Havelaar (wederom gratis bier) en toen naar huis! Wel ontbeten dit keer (toch handig, logees die ontbijt meenemen). Helaas de overige bolletjes vergeten mee te nemen, dus maar weer boterhammen gekocht bij de Sorbon. ‘s Avonds gezellig bij vrienden eten, weer voor 1.50. (boontjes, aardappels en echte hamburgers). Donderdag vrij! Gebruncht met de overgebleven bolletjes. S’avonds weer een AH hamburger, met aardappelschijfjes uit de diepvries (65 ct. Voor een kilo! En lekker ook nog!) en een potje rode kool (50 ct). Behalve de hamburger, was het allemaal prima te eten. Vrijdag weer boterhammen met vruchtenhagel en, omdat ik die avond toch bij m’n ouders zou gaan eten, iets te snacken voor in de trein.

Een week lang eten voor 10 euro kan dus best! Nog minder geld uitgeven doe je door wel brood in huis te hebben, ook al lijkt 16 ct voor 2 boterhammen zo weinig. Verder, helpt het ook om te eten met mensen die ook graag zo goedkoop mogelijk willen eten, je krijgt niemand met geld vrijwillig aan de AH hamburgers. Het vervelendste is toch dat je niet tussendoor even wat te snacken kan kopen als je trek hebt (iets wat ik normaal regelmatig doe en dan het liefst broodjes van meer dan 3 euro). Ik was blij toen ik zaterdag in de stad gewoon een patatje kon kopen zonder me druk te maken over het feit dat ik daar geen geld voor had. Als je wil is er dus best veel te besparen op eten, maar het kost moeite en je eet helaas ook niet altijd even smakelijk.

RKD

40

November 2008 Aan het eind van mijn geld houd ik altijd een stuk maand over…

Wie herkent zich niet in bovengenoemde Loesje-uitspraak? Niet alleen de Gymno heeft het moeilijk, jij als arme student hebt natuurlijk elke maand een probleem met die twee eindjes die je aan elkaar moet knopen. De krediet crisis valt feitelijk in het niet bij de financiële crisis van de gemiddelde student, vandaar enkele tips om in de toekomst iets minder maand en iets meer geld over te houden.

TIP 1: Als je nog geen bijbaantje hebt is het toch, financieel gezien, wel handig om er één te zoeken.

Amsterdam biedt daarvoor genoeg mogelijkheden en die 40 studie-uren per week heeft niemand ooit gehaald, dus dat valt allemaal best te combineren. Neem dan bij voorkeur een baantje met handige extra’s, zoals gratis eten, gratis toegangskaartjes, korting, etc.

Nog beter: regel een baantje bij de UvA. Uitstekende verdiensten en ook nog goed voor je cv. Begeleid bijvoorbeeld eens een practicum, word mentor van scholieren, stap in de opleidingscommissie of help bij open dagen.

Nog beter: ga gewoon lekker bij Congo en zorg dat je een bestuursfunctie bemachtigd.

TIP 2: Vind je dit allemaal wat teveel gedoe, dan kan het natuurlijk altijd anders. Vanuit je luie stoel valt er heel wat te verdienen met behulp van die mooie uitvinding die internet heet. Geef je bijvoorbeeld op voor zoveel mogelijk ‘click-sites’ (sites waarbij je betaald krijgt voor elk mailtje dat je leest, http://geldverdienen. ultrastart.nl/). Het duurt even maar je hoeft er in ieder geval de deur niet voor uit.

Nog beter: Wees creatief met internet en maak een populaire website met lekker veel advertenties.

Een student uit Delft is op deze manier in twee maanden slapend rijk geworden. Hij zette zichzelf, al slapende, online en wist hiermee zo’n 12.000 euris aan advertentie-inkomsten te cashen. Beetje jammer dat dit idee nu niet meer bruikbaar is maar in principe zijn de mogelijkheden natuurlijk eindeloos.

TIP 3: Met betrekking tot boodschappen doen zijn er honderden handige tips voor een zuiniger leven (zie hiervoor ook de tips van de kookcie). Laat je bijvoorbeeld niet leiden door aanbiedingen en bedenk of je een product wel echt wilt. Het scheelt als je niet gaat winkelen met een lege maag (lege maag = vol mandje), en je kunt natuurlijk in plaats van de Appie eens een bezoekje brengen aan de markt, waar je vaak voor belachelijk lage prijzen absurd veel kunt kopen.

Nog beter: Eet zoveel mogelijk samen met vrienden en huisgenoten, dat scheelt aanzienlijk in de kosten. Verder is het vooral een kwestie van slim zijn en inspelen op de actualiteiten. Wil je op vakantie, ga dan bijvoorbeeld eens naar IJsland. Het is er op dit moment spotgoedkoop!

TIP 4: Kom je nu nog steeds niet rond, dan zijn daar altijd nog je ouders. Je hoeft natuurlijk niet meteen te bedelen om geld maar ouders zijn zeer geschikt voor het doen van de was en het aanvullen van de nodige vitamientjes met behulp van grote hoeveelheden eten.

Nog beter: Maak die spaarzame bezoekjes aan je ouders zo rendabel mogelijk. Ouders hebben doorgaans ruim beschikking over die spullen waar jij eigenlijk geen geld aan uit wilt geven, zoals shampoo, tandpasta, schoonmaakmiddelen en kantoorartikelen. Lekker meenemen dus!

Mocht je na deze tips nog steeds van wanhoop de hele week maar op rijst en ketchup leven, bekijk het dan eens van de zonnige kant: je hebt in ieder geval geen spaargeld, hypotheek, aandelen of beleggingen, geen pensioenopbouw, geen rekening bij Icesave of een huis in Amerika. Kortom, jij hebt als één van de weinigen niets te vrezen van de economische crisis, en dat is toch ook wel weer een fijn idee.

MdJ

41

November 2008 Eetrecensie – Eten bij de gaarkeuken In moeilijke tijden moet de broekriem strak worden aangetrokken. De Gymnoredactie ging dit keer dan ook niet uit eten bij een hip nieuw restaurantje, maar besloot back-to-basic (denk stamppot), een bezoek te brengen aan een Amsterdamse gaarkeuken.

Nu is gaarkeuken niet precies de juiste benaming voor ‘De keuken van 1870’, de betreffende eetgelegenheid. Het is tegenwoordig gewoon een restaurant, maar wel een restaurant dat is ontstaan uit wat vroeger een gaarkeuken was. De keuken van 1870 kent een lange geschiedenis en is vernoemd naar de datum waarop de Vereniging tot Uitbreiding en Instandhouding van Volksgaarkeukens te Amsterdam is opgericht (16 maart 1870).

Vroeger kon je hier voor 10 cent een maaltijd nuttigen en was het een essentiële voorziening voor de minder bedeelden van Amsterdam.

In de loop van de jaren veranderde de clientèle van arbeiders tot kantoorbedienden en studenten, gepensioneerden, weduwnaars en gastarbeiders. De keuken kon niet altijd het hoofd boven water houden, verdween een aantal keer maar kwam toch altijd weer terug.

De huidige keuken is geopend in 2004 en probeert nog steeds de idealen van de gaarkeuken na te leven: veel voor weinig.

Tot zover een lesje geschiedenis. Wij (redactieleden MdJ, MJ en TR) kwamen binnen in een frisse en gezellige ruimte die ons eigenlijk in niets deed denken aan de gaarkeuken die het ooit is geweest. De prijzen waren in overeenstemming met het interieur, die waren namelijk helemaal niet zo uitzonderlijk goedkoop (voor studentikoze begrippen dan).

Eten kan a la carte of je kunt kiezen voor één van de dagmenu’s, die allemaal vermeld staan op een groot bord. De overzichtelijkheid van het bord liet wat te wensen over maar de keuze was vrij groot, met verschillende stamppotten en andere gerechten. TR ging voor het dagmenu. Voor 8,50 krijg je een voorgerecht, hoofdgerecht en toetje, wat dan ook

42

November 2008

met afstand de goedkoopste optie is. MJ koos na lang wikken en wegen voor de dubbele hamburger met friet (8,50). De vegetariër onder ons nam de pasta met tomaat en pesto (8,-) en onze vierde tafelgenoot koos voor garnalen uit de oven (12,-).

Het dagmenu van TR bestond uit kippensoep, spinaziestamppot met worst/gehaktbal en meloen als toetje. Dit was allemaal prima weg te krijgen (het helpt wel als je van meloen houdt). De garnalen uit de oven waren lekker maar met erg veel feta bereid, wat de smaak wat eentonig maakte. Hetzelfde gold voor de pasta met pesto en tomaat. Pasta met pesto gaat na een half bord toch wat vervelen en het bakje sla met tomaat dat erbij werd geleverd was snel op. De dubbele hamburger was helaas aangebrand en niet echt gaar, dit kwam misschien door het feit dat eerst een verkeerde bestelling was gebracht en de andere tafelgenoten toen al van een hoofdgerecht waren voorzien. De bijgeleverde frietjes waren wel erg lekker. Er werd niet gevraagd of we nog een toetje wilden en TR’s meloen werd direct gebracht, dus hebben we die maar gezamenlijk verorberd. Er was wel voldoende keus (o.a. cheesecake, ijs, vla).

Het publiek was divers, met in het begin vooral veel jonge mensen. Wat later op de avond zagen we meer van de vaste klanten; het stereotype weduwnaar/onverzorgd/man die niet kan koken. Verder zagen we een Jakhals van ‘de wereld draait door’ en enkele toeristen, dus alles bij elkaar een gezellig gemixt gezelschap.

Samen genomen is dit een redelijk goedkoop restaurant met redelijk eten, maar alles is net niet echt professioneel. De bediening is aardig maar wat amateuristisch en het eten niet echt geweldig. Toch, als je kiest voor het dagmenu met stamppot (de specialiteit ten slotte), krijg je waar voor je geld. Best leuk om hier een keer te eten, vooral als je (buitenlands) bezoek eens wilt laten kennismaken met de echte Nederlandse keuken. De sfeer is goed en er wordt bier geschonken, dus een leuk avondje uit houd je er in ieder geval wel aan over.

De keuken van 1870 Spuistraat 4 Maandag t/m zaterdag, van 17 uur tot 22:00.

MdJ

43

November 2008 10 tips om goedkoop te koken Wordt je helemaal gek van elke dag droge rijst eten, heb je helemaal genoeg van het maximaal bijlenen bij de IB-Groep of wil je weer eens een biertje kunnen drinken op de borrels in de Havelaar? Dan hebben wij hier 10 handige tips om goedkoop maar wel lekker te eten! 













44

Zorg dat je een magnetron en vriezer hebt. Zonder valt niet te leven. Heb je het niet?

Koop het dan! Je hebt de kosten er zo uit.

Doe eens sociaal en maak kennis met je huisgenoten door gezamenlijk te eten of nodig anders eens wat vrienden uit om gezellig samen te komen eten. Het is namelijk een stuk goedkoper en leuker om samen te eten.

Als je toch liever als een kluizenaar wilt leven zorg dan wel dat je meerdere porties tegelijk kookt en vries de rest in. Het is namelijk erg duur en onhandig om alleen voor jezelf te koken en het scheelt ook nog eens tijd! (vriezer en magnetron wel verreist) Bezoek je ouders eens. Die zijn allang blij dat je eindelijk weer langskomt dat ze maar al te graag je lievelingsgerecht op tafel zetten, kan je gelijk even je was droppen.

Helemaal voor noppes. En bedenk ook dat je ouders waarschijnlijk een groot deel van je studie financieren, dus hou ze te vriend en verblijd ze door af en toe langs te komen!

Altijd leuk gevonden gevonden om mensen voor je aan het werk te zetten? Ga dan zelf ook maar fulltime werken en stop met je studie, want afhalen is namelijk ontzettend duur en bedoeld voor rijke luie mensen, net als kant-en-klaarmaaltijden.

Doe eens gek en kook zelf! Je zal zien dat dit niet alleen een stuk leuker is, maar ook een stuk lekkerder. Ga bijvoorbeeld eens roerbakken; gooi wat vlees en groenten bij elkaar, sausje erin en bakken maar. Een kind kan de was doen. Snij wel even zelf de groenten en vlees, je betaalt namelijk een stuk meer voor voorgesneden producten.

En als je toch bezig ben maak dan ook gewoon de saus zelf, hartstikke makkelijk en goedkoop (internet is je vriend hier) en je kan zelf bepalen wat erin gaat.

Check geregeld de aanbiedingen van de supermarkten in de buurt. Er is niks heerlijker dan 10 minuten langer in de regen te fietsen om daarmee 17 eurocent uit te sparen! Maar serieus, maak er gebruik van en doe gelijk veel en goed inkopen, zeker bij producten die lang houdbaar zijn. Let wel op de prijs per kilo, soms kunnen deze aanbiedingen nog flink tegenvallen. Het is trouwens sowieso aan te raden om hierop te letten.

November 2008 





Euroshopper! Euroshopper! Euroshopper! Koop eens C-merken of diepvriesproducten, daar is namelijk helemaal niks mis mee en het is soms nog lekker ook. Zeker de diepvries aardappel-schijfjes, afbak-broodjes, pasta en andere simpele producten zijn aanraders, terwijl je deze bijna gratis mee naar huis krijgt. En omdat er nog altijd de consensus schijnt te heersen dat alle studenten vitaal en sportief zijn, liggen deze producten jammer genoeg meestal onderaan in het rek.

Maar ga je dan toch nog voor een beetje kwaliteit, neem dan in ieder geval het huismerk. Dat zijn in het algemeen gewoon A-merken die goedkoop door supermarkten zijn opgekocht en weer goedkoop aan jou worden doorverkocht.

Goed geregeld toch?

Ooit op de markt geweest? Nee? Verras jezelf dan eens en ga naar de markt. Het is niet alleen leuk om je onder de arbeiders te scharen, het is ook nog eens hartstikke goedkoop en veel producten zijn nog van betere kwaliteit ook!

Verder schijnt het nog zo te zijn dat niet alle groente en fruit het hele jaar door hier verbouwd kunnen worden (waarvoor zijn die kassen dan uitgevonden?). Let hier op, dit kan namelijk tot grote prijsverschillen lijden. En wie wil er nou niet de hele winter alleen maar boerenkool eten?

Volg deze tips en dan zien we jou hopelijk met een gevuld buikje op de volgende borrel.

Laat je er vooral niet van weerhouden om de Kookcie leden hiervoor te bedanken met een overheerlijke goud-gele rakker in de Havelaar. Je kan ons herkennen aan luid ‘Heet & Lekker’ geschreeuw en ander stom geneuzel.

Met nog een dikke ‘Superdoei’ van Thomas...

De Kookcie

45