Gymno 23.3 ik hou van holland

Colofon Redactie Casper de Wit CdW Dennis van der Wiel DvdW Inske Groenen IG Mark de Boer

MdB Renee Kleine Deters RKD Wouter Bot WB Yannick van der Hoek YvdH Sara Neven SN

Eindredactie Esther Visser EV Guido Meijer GM Annike Bekius AB Joyce Buikhuisen JB

Columnist Boy Vissers BV Duygu Harmankaya Kaft: Paulien Neppelenbroek Achterkant: EV Spelling: EV & AB Lay-out: EV Contact: redactie@congo.eu

Jaargang 23, nummer 3 Gymnorhina is de periodieke uitgave van CONGO, studievereniging voor studenten biologie, pyschobiologie en biomedische wetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam. Het blad wordt neergelegd in de gebouwen van de Faculteit der Biologie. Als u 10 euro overmaakt op girorekening 4602231 ten name van CONGO o.v.v. Gymno abonnement, wordt de Gymno een jaar lang thuisgestuurd.

Oplage: 250 exemplaren Niets uit deze uitgave mag worden vermenigvuldigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, microfilm, fax of op welke andere wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redactie. De redactie behoudt zicht het recht voor stukken in te korten of niet te plaatsen.

Bestuur CONGO Algemeen Studievereniging CONGO Postbus 94214 1090 GE Amsterdam Telefoon: 020-525 7853/7863 Email: info@congo.eu Voorzitter Floris van Rhijn Secretaris Inske Groenen Penningmeester ZoĂŤ Dalmijn Commissaris Onderwijs Jennifer van den Berg Commissaris Activiteiten Coco Beudeker

Gymnorhina | 2

Gymnorhina No. 23.3 · April 2012

6 8

10 12 14 17 19 22 24 25

Optogenetics Nederland in de Wetenschappelijke Wereld Zaterdagavond Emigreer Niet!

Hollandse Sportzomer Recept Saus op de Camping Amsterdam Niet het leukste volkje?

Nederland in 2050 Hollandse sportfans

Pag. 15

Vaste Rubrieken Onderwijscolumn Liefs, Duygu

24

Stof tot nadenken Wat voor thee is dit?

26

Een brief aan..

Ronald Plasterk

28

Column Diep met Boy

32

Vrolik & Groot

34

Gymnorhina | 3

Van de voorzitter Lieve leden, Steeds als ik terug kom van een vakantie met de auto en de Utrechtsebrug in beeld komt, betrap ik me erop een gevoel van opluchting te hebben. Als we de Nederlandse grens passeren en plotseling de wegen niet meer vol gaten zitten, de pittoreske dorpjes tot nieuwbouw wijken vervallen en mooie natuur in platte kubistische polders overgaat, weet ik dat het eraan zit te komen: we naderen de thuisbasis.

Maar waarom stemt me dit gelukkig? Als men de clichés moet geloven zijn Nederlanders niet echt de meest positieve mensen. We staan bekend om ons klagende, zuinige karakter. Of het de politiek is of het weer, veel schijnt onderhevig te zijn aan achteruitgang en daar dient dan ook menig geërgerd gesprek aan geweid te worden. Een op het eerste gezicht weinig uitnodigende sfeer.

Maar toch is de realiteit anders, thuiskomen is altijd weer een aangename verrassing. Het zijn de kleine dingen waar ik van geniet: weer simpel in een winkel kunnen communiceren of door de binnenstad fietsen, kleine dingen, maar toch steeds weer een groot gemis. Als ik er over nadenk, is het niet zo gek. We zijn niet zo groot, maar soms voelt het alsof we één groot dorp zijn. In essentie zijn we dat ook.

Exact de reden van waarom ik van Holland hou kan ik dus niet geven. Maar zoals George Harrison al ruim 40 jaar geleden in zijn nummer “Something” bezong, weet je soms blijkbaar niet precies de reden van je affectie. Wat ik wel weet, is dat ik hou van Holland, en van Congo, en dat ik blij ben om hier te leven.

Liefs, Floris

Gymnorhina | 4

Van de redactie Lieve Hollandse Congolezen, Deze Gymno is een oogstrelende ode aan het kleine koude kikkerlandje waar wij met z’n allen leven. Want oh, wat is Nederland soms toch prachtig! Kijk eens door de bril van een toerist naar Amsterdam, de fenomenale sporters die wij hebben voortgebracht, wisselende seizoenen met ieder een eigen schoonheid, enorm succesvolle wetenschappers en al dat culturele erfgoed. Om over drop, boerenkool met worst en Koninginnedag nog maar te zwijgen!

Voor alle lifters die deze introductie lezen terwijl ze dubbel gevouwen bij een stinkende trucker in de cabine zitten op weg naar de nog onbekende bestemming: Voor je het weet ben je weer terug, weg van de Spaanse stinkchorizo, de koude Oostzee of Ierse dronkenlappen en ben je terug in het hemelse Holland!

Deze Gymno zal je nog eens vertellen waarom wij het, ondanks al ons geklaag, eigenlijk best goed hebben! Een van de mooiste dingen aan Holland vind ik de Europese (en Wereld) Kampioenschappen voetbal, waarbij iedereen zich in het oranje hult en zich als een van de zestien miljoen bondscoaches, Onze Jongens volgens hun tactieken, die natuuurlijk beter zijn dan die van Bert van Marwijk, naar de overwinning joelt. Voetbal verbroedert. Het EK wordt prachtig!

Deze Gymno staat vol met primeurs, zo hebben we sinds deze editie een nieuwe dame bij de redactie, welkom Sara! Daarnaast hebben we ook een nieuwe columniste, Duygu Harmankaya zal ons vanaf nu met haar onderwijscolumn op de hoogte houden van de laatste nieuwtjes op het gebied van de (studenten)politiek en de gevolgen die dit heeft voor ons als studenten.

Heel veel leesplezier!

Liefs, Esther Gymnorhina | 5

Optogenetics Bestuur het brein met licht

Er is geen twijfel mogelijk: optogenetics is op dit moment het ‘hot-topic’ binnen de neurobiologie. In 2010 heeft het toonaangevende blad ‘Nature Methods’ optogenetics uitgeroepen tot “Method of the Year”. Ongeveer elk lab dat zich bezig houdt met neuronale interacties heeft een optogenetics afdeling, of is druk bezig er één op te zetten. Ook binnen de UvA wordt er hard gewerkt om deze veelbelovende techniek te gaan gebruiken, de labs van Wytse Wadman en Cyriel Pennartz zijn beide hard bezig om optogenetics te implementeren in hun onderzoek.

Wat is optogenetics? Bij optogenetics wordt gebruik gemaakt van genetisch gemodificeerde muizen, die een gen in hun genoom ingebouwd hebben gekregen, dat codeert voor een channelrhodopsin eiwit. Dit eiwit is een ion-kanaal dat zich nestelt in het celmembraan. Het speciale aan dit ion-kanaal is dat het geopend kan worden door er licht op te schijnen met een specifieke golflengte (in dit geval 470nm, oftewel blauw licht). Als er dergelijk licht op geschenen wordt, opent dit kanaal zich en kan natrium de cel instromen.

Dit heeft tot gevolg dat het neuron depolariseert en actiepotentialen begint te vuren.

Er zijn naast channelrhodopsins nog een hele boel andere lichtgevoelige ion-kanalen die gebruikt kunnen worden. Het meest bekende alternatief voor channelrhodopsins zijn halorhodopsins. Deze eiwitten reageren op geel licht (570 nm) en laten niet zomaar alle ionen door, maar pompen actief chloride de cel in. Dit heeft tot gevolg dat de cel niet meer geactiveerd kan worden en zo kan je dus actief neuronen deactiveren.

Wat je nu kan doen is een glasvezel draadje, een ‘optic fiber’, in het brein laten zakken, om zo zeer selectief een groepje neuronen

te activeren of juist plat te leggen. Enkel door blauw of geel licht door de optic fiber te laten schijnen. Zo kun je kijken wat de invloed van activiteit van een aantal individuele neuronen is op het netwerk waarin ze zich bevinden. Of je kunt juist een paar neuronen ‘uitzetten’ en kijken wat het effect hiervan is en zo afleiden wat de functie van die neuronen is. Optogenetics wordt op deze manier gebruikt in combinatie met fMRI; een klein groepje neuronen wordt gestimuleerd en er wordt gekeken wat het gemeten effect hiervan is, met behulp van fMRI. Zo kan je dus achterhalen wat de relatie is tussen de activiteit die je opwekt en wat je ziet op de fMRI scanner.

Dit is echter nog maar het topje van de ijsberg van de mogelijkheden die optogentics te bieden heeft. Je kunt het gen dat codeert voor de channelrhodopsins namelijk ook selectief in bepaalde neuronen tot expressie brengen. Zo kan je voor het eerst op een neuronaal niveau de causaliteit van waargenomen fenomenen bepalen. Er is tegenwoordig een grote discussie gaande over de rol van interneuronen, dit zijn inhibitoire neuronen die met een groot aantal piramidale neuronen in verbinding staan en Gymnorhina | 6

vaak zeer actief zijn. Door specifiek bij interneuronen channelrhodopsins in te bouwen kan je achterhalen wat hun functie is.

Zo is aangetoond dat interneuronen verantwoordelijk zijn voor het induceren van gamma hersengolven, die een belangrijke rol spelen bij aandacht en concentratie.

‘freezing’ gedrag vertonen, wat een indicatie is van angst. De grote truc was dat ze in alle neuronen in de dentate gyrus, die tijdens het ondergaan van de angst conditionering actief waren, chanelrhodopsin tot expressie brachten. Vervolgens werden de muizen een dag later in een andere context geplaatst dan waar ze geconditioneerd waren en de gelabelde neuronen werden gestimuleerd door

“Eindelijk kan de causale rol van individuele neuronen bij cognitieve processen bepaald worden” Vorige maand is er een paper uitgekomen die alle andere optogentics onderzoeken overtreft. Liu et al. vroegen zich af hoe herinneringen opgeslagen worden in het geheugen en hoe deze herinneringen weer opgehaald worden. Hun hypothese was dat afzonderlijke herinneringen gerepresenteerd worden door een klein groepje neuronen in de dentate gyrus, een onderdeel van de hippocampus. Dit groepje neuronen wordt actief tijdens het opslaan van de herinnering in het geheugen, maar is ook betrokken bij het ophalen van deze herinnering. Om te testen of dit inderdaad zo is hebben ze een zeer ingenieus experiment uitgevoerd met optogenetics.

Ze onderwierpen muizen aan een angstconditionerings paradigma, waarin een toon gevolgd werd door een schok aan de voeten.

Op deze manier wordt er associatie gemaakt tussen de toon en de schok en zullen deze muizen ook bij alleen het horen van de toon

een optic fiber. Wat bleek? Toen het groepje neuronen dat actief was tijdens het opslaan van de herinnering aan de angst conditionering gestimuleerd werd vertoonde de muis freezing gedrag. De verklaring die de onderzoekers hiervoor gaven is dat door deze neuronen te stimuleren het geheugenspoor voor de angst conditionering geactiveerd werd en de muis die specifieke herinnering ophaalde.

Of de muis echt die herinnering ophaalde kunnen we natuurlijk nooit weten. Het is echter wel een goed voorbeeld van de ongelofelijke kracht die optogenetics heeft als methodologische aanpak. Eindelijk kan de causale rol van individuele neuronen bij cognitieve processen bepaald worden. Optogenetics staat nog maar in de kinderschoenen en de volledige potentie van deze techniek is nog lang niet bereikt. Verwacht dus in de toekomst hier nog veel over te horen.

GM Gymnorhina | 7

De positie van Nederland in de wetenschappelijke wereld De wetenschappelijke wereld breidt zich steeds verder uit. Steeds meer landen doen mee in de strijd om het beste wetenschapsland ter wereld te worden.

Hoe hoog staat Nederland eigenlijk in deze ranglijst?

W

e blijken in absolute aantallen op dit moment qua publicaties en citaties in de wetenschap 9e van de wereld te zijn, maar qua productiviteit per wetenschapper staan we in de top 3. Ondanks de lage financiering van de overheid, Nederland besteedt namelijk al tijden minder dan het internationale gemiddelde aan onderzoek, doen we het dus helemaal zo slecht nog niet. Maar hoe zit dat over een paar jaar, als andere landen maar blijven groeien? En zouden we niet de beste van de wereld kunnen worden als er meer geld in de wetenschap gestoken wordt?

Op veel onderdelen hebben we een goede uitgangspositie: strategische ligging, een cultuur die durft te ondernemen, hoogopgeleide inwoners en goede onderzoeks- en technologievaardigheden. Nederlanders zijn harde werkers, wat wel blijkt uit het hoge aantal publicaties per onderzoeker. Veel potentie dus, maar er zijn ook grote punten van zorg als het gaat om de wetenschap in Nederland.

We lijken problemen te hebben op het gebied van innovatie en bedrijfsinvesteringen.

Volgens een indeling van EU-lidstaten op het gebied van onderzoek door de Europese Commissie in 2011 is Nederland een innovatievolger, terwijl we een tijd geleden nog innovatieleider waren. Hoe kunnen we hier nou verandering in brengen? Volgens het innovatiebeleid van minister Verhagen moet

de markt bepalen waar onderzoek naar gedaan wordt. Echter, volgens Hans Clevers, president van de KNAW (Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen), kan dit wel voor korte duur de economie versterken, maar het zal nooit echte innovatie brengen. Vanuit, op het eerste gezicht misschien ‘nutteloze’, wetenschap, kunnen ook toepassingen voor de markt gevonden worden. Zo is ook Apple, een van de momenteel meest succesvolle bedrijven, ontstaan door wetenschappers die een toevallig geniaal idee op de markt hebben gebracht. Het is dus duidelijk dat we meer aandacht moeten besteden aan innovatie van de wetenschap, maar er zijn nog meningsverschillen over de manier waarop dit moet gebeuren.

Een van de belangrijkste zorgpunten is het onderwijs. Juist op het moment dat we wat betreft onderwijsprestaties af zijn gezakt tot de subtop voert de overheid bezuinigingen door in het onderwijs, terwijl we hierin nu juist extra zouden moeten investeren. Hoe ziet de toekomst voor ons studenten eruit?

Wanneer de bezuinigingen doorzetten zijn er straks geen banen meer vrij in de wetenschap. Groei is nodig om nieuwe plekken te creĂŤren en wanneer dit niet gebeurt, zal er grote vergrijzing optreden. Dit kan niet bevorderlijk zijn voor de positie van Nederland in de wetenschappelijke wereld. Volgens Gymnorhina | 8

“Nederlanders zijn harde werkers, wat wel blijkt uit het hoge aantal publicaties per onderzoeker”

mij moeten de pijlen meer gericht worden op ons studenten: nieuwe aanwas met een kritische, reflecterende, naar buiten gerichte blik, die grenzen verlegd.

Voor groei in de wetenschap is de ontwikkeling van mensen zeer belangrijk en daarom zouden universiteiten in Nederland studenten moeten helpen om het beste in zichzelf naar boven te brengen. Hierin kunnen ze een voorbeeld nemen aan de VS, waar studenten veel meer vrijheid krijgen. Zij kunnen vakken kiezen waarin ze uitblinken of goed in willen worden en zitten niet vast aan een systeem of bepaalde opleiding. Dat zou hier toch ook gewoon moeten kunnen? De overheid wil nu juist het tegenovergestelde invoeren. Welke student gaat nog een tweede studie doen, als deze volledig zelf betaald moet worden?

Ik denk dat ook de reputatie van de wetenschap verbeterd kan worden. Nog steeds hebben veel mensen, met name jongeren, bij het woord ‘wetenschap’ een standaard beeld van een nerdy professor met een klein brilletje en zijn neus in de boeken. Dit beeld moet veranderd worden en mensen moeten van jongs af aan vertrouwd gemaakt worden met de wetenschap. De interesse in de wetenschap zal dan zeker toenemen.

Ondanks het feit dat er nog op veel vlakken verbetering mogelijk is, blijft de gemiddelde kwaliteit van de Nederlandse wetenschap hoog. We mogen dus best trots zijn op ons kleine landje en het is aan ons nieuwe wetenschappers om de positie van Nederland in de wetenschappelijke wereld nog beter te maken.

AB Gymnorhina | 9

Zaterdagavond, TV-avond N

a een slopende week vol bier, zonder een fatsoenlijk ontbijt en met een beetje in de boeken duiken, is het dan eindelijk zo ver: WEEKEND!! Eindelijk. En het werd ook wel weer eens tijd, want die vuilniszak met vuile was vervulde al 2 dagen je kamer met een ietwat onaangename geur. Nu snel met het OV op naar het thuisfront, waar moeders vol smacht wacht op haar kroost. Een heerlijke warme maaltijd en een goede nachtrust geven je het gevoel alsof je in het Amstelhotel vertoeft. De wekker staat uit en zaterdagochtend kun je heerlijk uitslapen…..

Nouja, als je dan niet ’s ochtends in een of andere supermarkt achter de kassa zit of in de stromende regen de post rondbrengt.

de lokale 16-jarige jeugd binnen probeert te komen om dronken op après-ski muziek te staan schuren, of zak ik lekker onderuit met de voeten omhoog en blijf ik deze avond thuis? De thuisblijvers merken al snel dat er meer op tv is dan TellSell, want primetime zaterdagavond blijken er ineens toch nog leuke televisieprogramma’s te zijn.

Tegen een uur of acht, wanneer het nieuws geweest is en koters al in bed liggen begint onze hersenloze, maar toch vermakelijke bankhangavond, het liefst met een toastje brie of een borrelnootje. We openen de avond vaak met ‘De wereld draait doorrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr’.

“Dan kun je altijd nog terecht bij een of andere talentenjacht, waar eendagsvliegen gecreëerd worden” Naarmate de zaterdag zijn avond nadert, is het voor de meesten toch een overweging: Ga ik flink stappen met m’n maten en vriendinnen van vroegah in een kroeg waar

Matthijs van Nieuwkerk is werkelijk waar een van de meest irritante presentatoren van de gehele publieke omroep, maar er speelt altijd wel een leuk bandje waar je nog niet zoveel van hebt gehoord en er wordt gepres-

Gymnorhina | 10

teerd om items en gasten in hun show te krijgen die je anekdotes in de kroeg versterken.

Vervolgens zappen we snel door naar RTL, want ‘Ik hou van Holland’ begint. De klapper van de avond, the moment we’ve all been waiting for. De uiterst simpele en vermakelijke spelletjes, afgewisseld met muziek en aan elkaar gelachen door Linda de Mol zorgen voor een gouden formule.

Als je uitgekeken bent op Hollandse vlaggetjes kun je altijd nog terecht bij een of andere talentenjacht, waar eendagsvliegen gecreëerd worden. “Waar je nu moet stemmen voor Chris naar 4466 voordat de lijnen sluiten, als je wilt dat jouw popidol in de finale komt.” Terug van weggeweest is ‘The pain game’. Hier houd ik van. De makers van dit programma weten dat simpele zielen zich graag bijzonder ongemakkelijk bezeren, zolang er maar een geldbedrag tegenover

staat. Er is geen beter vermaak dan leedvermaak. En als je dan nog niet genoeg hebt gehad worden er altijd wel minimaal 2 B-films uitgezonden met Jean Claude van Dam, die meer spiermassa dan tekst schijnt te hebben.

Dan begint het al toch snel 12 uur te worden en langzamerhand zijn er steeds meer stoute meisjes die heel dicht bij jou wonen en wel zin hebben in een avond, dus bel nu voor live contact. Of als je wilt dat helderziende Joke in jouw toekomst kijkt, hoef je alleen maar te sms’en. Op dit punt weet je dat je tv-avondje er helaas alweer op zit.

Maar naar bed gaan? Neejoh! Je bent nog jong en fris en je bent makkelijk over te halen, dus dan toch maar op je fietsie naar het dorp! Slapen? Dat doen we later wel.

DvdW Gymnorhina | 11

Emigreer niet!

“Ik kom uit het land waar je door heen rijdt in 3 uurtjes Met een ander dialect elke 10 minuutjes Kom uit het land waar op papier een plek voor iedereen is En XTC, export nummer 1 is Kom uit het land waar Lange Frans een nogal matig lied over schreef Wat had ik graag gewild dat ie in DiemenZuid bleef” Nederlands tijdsbesteding nummer één: klagen. Overal bovenop zitten, kritiek leveren en zaniken wanneer het maar kan, tegen een ieder die het niet horen wil. 133.000 Nederlanders emigreerden in 2011. Maar waarom?

Het is hier zo goed vertoeven, joh.

Met argusogen houdt de media je in de gaten.

Duifmeneer of politicus, GeenStijl klopt op je deur. Geen censuur, de media controleert de politiek. Trias Politica, zoals democratie het graag ziet. Economisch sterk, geen aardbevingen of tsunami's, hongersnood of droogtes.

Dankzij naoorlogse politieke helden, zoals Willem Drees, ontstonden een enorme middenklasse, minimumloon en goed geregelde sociale regelingen. Genoeg redenen om niet te vertrekken.

Koninginnedag heet, maar vooral de vrijheid die een individu hier geniet. Doe wat je wilt, trouw als man met een vent: in Nederland kan je zijn wie je bent. De overbevolkte terrassen als de zon zich laat zien, geniale TV, zoals omroep Maxim. Zet in de voortuin de turbo aan, “zing” over oliebollen, toeters en scooters en tegelijkertijd onder curatele staan.

Nederland is rijk geworden door de gouden eeuw, de VOC-mentaliteit: er is goud geld verdiend aan kolonies en slavenarbeid. Het schimmige verleden ligt ver achter ons en in Holland van dit moment is het allemaal een stuk beter geregeld.

Nu denkt iedereen aan zichzelf en wordt er aan iedereen gedacht. Mensenrechten staan hoog in het vaandel, voor elk probleem een protest. De politiek is volksvertegenwoordiging zoals het hoort. Pedopartij of populistische partij, alles mag, tot op bepaalde hoogte. “Meldpunten Midden- en OostEuropeanen” , “kopvoddentax” , “Nederland moet weer Nederland worden”, niemand die een beetje na kan denken neemt het serieus. Coalities en regeerakkoorden vlakken extremen af, tot alles reilt en zeilt, zoals we

“Mensenrechten staan hoog in het vaandel, voor elk probleem een protest.”

Maar er zijn nog veel meer redenen om te blijven zijn. Het collectief kwijlen op rondborstige Unox meisjes bij een Nieuwjaarsduik, oranjegekte tot op de Alpe d'Huez, een tweedaags nationaal huisfeest dat

het eigenlijk al gewend waren. Economische malaise, kelderende huizenmarkten herstellen en vallen decennium in, decennium uit.

Relatief doen we het goed, crisis of niet. We gaan nog lang niet failliet.

CdW Gymnorhina | 12

Gymnorhina | 13

Vooruitblik op de Hollandse Sportzomer Na een zinderend slot van de Eredivisie, waar de kaarten bij het ter perse gaan van deze Gymno nog steeds niet geschud zijn, maakt sportminnend Nederland zich op voor een heerlijke zwoele zomer, waarin de Hollandse sport hoogtij zal vieren. De Europese Kampioenschappen voetbal in Polen en Oekraïne worden gevolgd door de Olympische Spelen in London. Sportliefhebbers smachten naar de begintonen van het volgende Wilhelmus op de bank met een biertje in de hand en de Nederlandse vlag om de schouders.

Europees Kampioenschap Voetbal Als er iets is wat zelfs het kille, ijskoude voetbalhart van de koelbloedigste vrouw kan laten smelten, dan zijn dat onze jongens van Oranje. En Oranje, dat zijn wij. Niet alleen die elf superieure spelers op de omgeploegde Poolse akker, maar ook wij, als twaalfde man.

Met oranje gezichten, Hollandse vlaggen en strijdliederen van jewelste schreeuwen wij vanuit Amsterdam onze pijn van de verloren WK finale weg en, vol overmoed, de mannen naar de overwinning.

Een blik op het speelschema verraadt dat het geluk niet onzerzijds was bij de loting. In de poolfase moeten onze jongens afrekenen met Denemarken, Portugal en Duitsland.

Gelukkig is tweede worden in de pool genoeg om door te gaan naar de kwartfinale, want na ruime winst in de openingswedstrijd tegen de Deense equipe van Dennis Rommedahl en co, een gelijkspel tegen onze oosterburen, en winst tegen Portugese oorbel dragende mooiboys, moeten we de Duitsers voor laten gaan op doelsaldo. Tegen de voorhoede met Klose en Müller zijn maar weinig verdedigingslinies opgewassen!

In de kwartfinale verslaan we de Griekse Goden relatief simpel, waarna we in de halve finale de heersend wereldkampioen Spanje tegenkomen. Er was nog een rekening te vereffenen na het verlies twee jaar geleden en na een bikkelharde wedstrijd komt het aan op penalty’s.

“Met oranje gezichten, Hollandse vlaggen en strijdliederen van jewelste schreeuwen wij vanuit Amsterdam onze pijn van de verloren WK finale weg en, vol overmoed, de mannen naar de overwinning” Gymnorhina | 14

Heel Nederland zit nagelbijtend op de bank, met beelden van de gemiste penals van Jaap Stam, Clarence Seedorf en Frank de Boer nog vers in het geheugen. Het tij keert en Nederland is de tweede finalist, na Duitsland. Wederom een treffen met Duitsland dus, maar nu in de finale. Alle hoop lijkt vervlogen na 80 minuten voetbal en een 1-0 achterstand, tot van Marwijk ‘The Hunter’ in het spel brengt. Ineens begint het elftal te draaien, Sneijder dribbelt drie man voorbij, passt de bal naar Huntelaar, die hem doorkopt naar de linker van Robin van Persie, die de bal vol de kruising in schiet.

Schweinsteiger die aan de grond genageld staat en stormt door richting de goal. Vanaf dertig meter ziet hij de keeper iets voor het doel staan, en haalt uit.. De traptechniek van Ronaldo verbleekt erbij, het schot is hard en zeilt via de onderkant van de lat de goal in.

De zomer kan niet meer stuk. Al regent het in juli en augustus elke dag, valt Europa uit elkaar en vindt er een ernstig surfongeluk plaats met een lid van de koninklijke familie, het maakt niet uit. We zijn Europees Kampioen! Eindelijk een prijs sinds ’88!

Het publiek scandeert het opzwepende ‘Alles of Niets’ en onze noeste Sjonnie (Heitinga), pikt de pass van Özil op en begint te lopen.

Iedereen houdt zijn adem in. Heitinga aan de bal richting de middellijn, dat kan bijna niet goed gaan. Hij omspeelt de verbaasde

Gymnorhina | 15

Olympische Spelen We mogen als Nederland dan misschien een klein landje zijn, maar op het gebied van sporten zijn we groots. Fanny Blankers Koen, Ard Schenk en Pieter van den Hoogeband zijn maar een paar Olympische kampioenen uit de rijke Nederlandse sporthistorie. Dit jaar zullen er menig sporters een gooi doen naar een olympische medaille en de eeuwige roem die hieraan verbonden zit.

Hoewel de selectie voor de Spelen nog niet voor elke sport vaststaat, zijn er een aantal Nederlandse sporters die zeker niet kansloos zijn voor een medaille en hoge ogen zouden kunnen gooien. Wil je het volkslied mee neuriën, terwijl een in het oranje gehulde sporter op de hoogste plaats van het erepodium staat? Kijk dan eens naar de volgende sporten!

Turner Epke Zonderland zou zomaar een medaille af kunnen snoepen van de huidige wereldtop, na zijn zilver op het WK en goud op het EK. Daarnaast zijn onze hockeyvrouwen een van de favorieten op de Spelen. Kunnen zij hun olympische titel prolongeren? Ook de mannenhockeyploeg is niet kansloos voor de ereplaatsen, mits bondscoach van As de ouwe garde terug toelaat in zijn selectie.

Ondanks de zestiende plaats op de vorige Spelen, is ook tafeltennister Li Jiao kanshebber. Kan ze de Aziatische garde verslaan met een staaltje Hollandse nuchterheid?

Bij het roeien zijn de Heren 8, die op de vorige Olympische spelen net naast het blik grepen met hun vierde plaats, op zoek naar revanche!

Ook in het wielrennen hebben wij als Nederland een pareltje, Marianne Vos. Zowel op de weg, als op de baan lijkt zij bij WK’s en EK’s onverslaanbaar te zijn. Kan zij de haar Olympische goud op de baan behouden?

Windsurfen is een discipline die ontzettend leuk is om naar te kijken en waar ook kansen zijn op eremetaal voor Nederland, hoewel je dit misschien niet zou verwachten in dit koude kikkerlandje. Surfer Dorian van Rijsselberghe is een van de favorieten, na zijn goud op het wereldkampioenschap vorig jaar.

De parel van de Spelen wordt naar mijn inzicht zwemster Ranomi Kromowidjojo, dé sportvrouw van het jaar. Dit jonge toptalent heeft reeds bewezen bij de absolute wereldtop te horen, door haar zeges op de Europese en Wereldkampioenschappen korte baan.

Het wordt een prachtzomer! Met zoveel fantastische sporters en geweldige wedstrijden in het vooruitzicht kan ik niet wachten tot het zover is!

EV Gymnorhina | 16

Recept

Hollandsche Bitterbal

Wat is er nou Hollandser dan een bitterbal? Origineel ontstaan tijdens de 80 jarige oorlog toen de Spanjaarden hun tapas hier in de Lage landen probeerde na te maken maar de ingrediënten er niet voor konden vinden. Hierdoor werd er veel geëxperimenteerd met Hollandse ingrediënten, en viel het oog op een mengsel van vlees, water en brood wat te boek stond als “broodragout”. Combineer dit met de Spaanse klassieker om vis in een deeg laagje te frituren in de olie en een bitterbal is geboren. Nu, ongeveer 350 jaar na dato, genieten wij nog van dit culinaire hoogstandje. Ik maak altijd bitterballen met groentenvulling aangezien vlees ongeveer 3 uur moet stoven. Houd er ook rekening mee dat de vulling nog moet afkoelen. Hier dus het recept voor de enige echte Congo-bitterbal: Ingrediënten: - 500 gram groenten (mag van alles zijn, leef je vooral uit. Mijn voorkeur gaat uit naar ui, wortels, doperwten en champignons).

- 200 gram boter - Ongeveer 50 gram gezeefde bloem - 2 blokjes groenten bouillon - 3 dl water - 3 eieren, los getikt in een schaaltje - Paneermeel, in een schaaltje - Peper en zout - Frituurvet/olie Bereiding: Snijdt de groenten zo klein mogelijk, het liefste in blokjes – Maak de groenten beetgaar, gebruik je de bovenstaande groenten, bak het dan in een beetje boter – Giet de groenten af zodat er geen water meer bij zit - Kook het water en los de bouillon op in het water – Pak vervolgens een grote pan, snijdt de boter in blokken van ongeveer een centimeter dik en leg deze in de pan – Als de boter is gesmolten roer je met een garde voorzichtig beetje voor beetje de bloem er doorheen – Wat je nu hebt is een roux, ook de basis voor gebonden sauzen en soepen – Doe hierbij de bouillon en roer met de garde net zolang tot het dik begint te worden – Als het te dun blijft (het moet ongeveer dezelfde dikte als ragout hebben) doe er dan nog wat bloem bij – Als het dik genoeg is roer je de groenten er doorheen – Breng op smaak met peper en zout – Zet de pan in de koelkast totdat het koud en dik is – Pak een beetje ragout ten grootte van de bitterbal en rol het door het ei heen en vervolgens door de paneermeel – Herhaal dit nog een keer als de bitterballen een beetje gedroogd zijn en laat ze weer drogen – Frituur 1 bitterbal op 180 graden en kijk na ongeveer 3 minuten of hij gaar is en niet uit elkaar is geklapt, mochten ze klappen doe er dan nog een laag paneermeel overheen – Frituur de rest van de bitterballen, niet teveel te gelijk dan loopt het ook niet goed af.

Daan Panneman namens de Kookcie

Gymnorhina | 17

Gymnorhina | 18

p o s u a

S

g n i p m a

C de

S

‘ o, now the birds fly saus’. Sommige van jullie herkennen het vast wel. Het was de man op lenteweekend die alles in het Engels ging doen, om een Amerikaan te pleasen, die toch niet oplette. De Saus-man. Dat is nog steeds een van de ergste dingen die er zijn, Nederlanders die gebrekkig Engels praten.

Dit komt jammer genoeg veel te vaak voor.

Zelfs onze ministers kunnen er niets van! Als je Mark Rutte Engels hoort praten, zijn je oren niet blij. Dit dus ook als je een Nederlander in het buitenland tegenkomt. Je kunt hem op 2 kilometer afstand al horen, met zijn gebrekkige Engels. ‘Oh, daar loopt weer een Nederlander’. En we zijn ook overal!

Toen ik in Nieuw-Zeeland op een camping in de keuken zat, zaten er drie Nederlandse stelletjes om me heen. Ze waren de enige in de omgeving, dus het voelde alsof ik gewoon in ons kleine landje was. Nederlanders nemen de wereld over. Overal ter wereld kom je ons tegen. Maar vooral in Frankrijk tijdens de zomervakantie. Dan zit heel Nederland daar massaal op de camping.

Als het zomervakantie wordt, neemt elke Nederlander zijn caravan mee naar Frankrijk.

Daar gaan ze dan met zn allen in een hoek op de camping zitten, want dat is ‘gezellig’.

Gezellig met allemaal anderen uit je eigen land. Dan kun je wat mij betreft ook gewoon thuis blijven, maarja. En dan met z’n allen lekker de hele dag voetbal kijken, bier drinken en asociaal harde muziek luisteren. Jan Smit en André Hazes. Daar worden de Fransen vast blij van.

Kortom, ik vind dat alle Nederlanders goed Engels moeten leren spreken. En de wereld overnemen mag van mij wel, want reizen is leuk. Maar doe het dan in kleine groepjes.

Niet massaal met de caravan naar Frankrijk.

Ga wat verder, verspreid je een beetje. So, go on and fly saus!

SN

Gymnorhina | 19

Amsterdam Het dagboek van een Engelse Toerist Dat was een lange rit. In een taxibusje voor 6 man met 8 mannen luidruchtige mannen.

John werd wagenziek en kotste het dashboardkastje onder. Eigen schuld, de chauffeur reed als een goedkope kermisattractie.

In Dover, het kanaal over, Calais en dan reden we nog 4 uur in deze rot bus naar de hoofdstad van Nederland: Amsterdam. Ik heb veel verhalen gehoord over de stad. William was er een keer geweest met een vriend die nu niet mee is. Hij vertelde dat het een stad van puur genot is. “You can do everything you want! Drinking a lot of beer and getting drunk as fuck! Smoking all kinds of weed and you can get all the girls in the red light district!” Ik keek hem met grote ogen aan toen hij een verhaal begon over een nacht die hij doorbracht in een groot bed samen met een dronken Nederlandse schone. Dit weekend wordt top!

Samen met mijn vrienden reden we langs “The Dam Square”. Wat een drukte hier en toen ik de hotels zo zag hier, zou de slaapplek vast hemels worden. De taxichauffeur vertelde zonder enige enthousiasme over enkele bezienswaardigheden in Amsterdam: “You have the Red Light District on de Wallen and take a look at some museums you like, here is a map and a guide. Good luck” Aan z’n monotone stem te horen bleek dat hij helemaal gaar was van de rit, net als wij. Michael schreeuwde: “Tonight, we get so fucking drunk. What did I say? NOW?!

We’ll forget this whole ride!” Michael kent zijn grenzen niet. Iedereen hoopte dat hij niet weer in een coma zou belanden, zoals vorige week. Eenmaal aangekomen bij een hotel genaamd Hotel Manofa, stapten we

schreeuwend en duwend uit. Spullen op de kamer en de stad in.

Ik hou van kunst en cultuur bezichtigen. Musea bekijken, monumenten over de historie van de stad, de kleine straatjes vol ambachtszaakjes met binnenlandse producten.

In tegenstelling tot mijn vrienden. Die vinden Amsterdam daar blijkbaar niet mooi genoeg voor. Ze wilden alleen maar zuipen, kneiter stoned worden en vrouwen grijpen.

In een totaal nieuwe stad komen en je dan zo roekeloos en luidruchtig gedragen. Ik zal mijn vrienden niet teleurstellen dit weekend, maar ik hoop dat het wel gezellig blijft.

“Ode Ziedsvorboergwal” Ik kon het nauwelijks uitspreken. William rende en sprong overal heen. “This is the place to be!” schreeuwde hij. Mensen op straat keken ons met een vuile blik aan en smoezelden naarmate wij gepasseerd waren. “Die klote toeristen altijd, rot toch eens op” Ik begreep het niet.

Iedereen moest een Nederlandse vrouw regelen en flink lam gaan dit weekend, dat was het motto waarmee we naar Amsterdam gingen. In een kleine steeg stonden we even stil. Lekker knus met acht man op een vierkante meter kijken naar een fluorescerend bh’tje en een tanga xxs. Acht Engelse mannen, hun lijf vol testosteron, ze keken hun ogen uit. Enkelen maakten even een praatje met een vaak niet-Nederlandse dame en stapten af en toe naar binnen. Toen zag ik haar. Een tinteling door mijn lijf van top tot teen. Blond krullend haar, slank, prachtige rode lingerie met kant en een boezem cup waar je u tegen zegt. “Hallo daar sterke kerel, 50 euro voor even lekker beurtje met mij?”

Gymnorhina | 20

you g n thi d very eer an e b do all of g t n n i o l a k c a t mo “You Drinking s fuck! S can ge a t! ” u wan g drunk and yo t district! in h gett of weed e red lig h s kind girls in t e all th Ik begreep weinig van het Nederlands, maar de 50 euro kwam wel over. “DO IT?! ONCE IN A LIFETIME!” schreeuwde William, half duwend tegen mijn rug. Voor ik het wist zat ik al op een klein opgemaakt bedje met een bloemetjesprint en de geur van parfum met mannenzweet maakte het misschien wat minder fijn “Zuigen of meteen neuken? Of beide maar dat is duurder.” Ik wist niet wat ik moest zeggen en liet haar haar gang gaan.

Condoompje, krik krik, lebber, krik. Ik was 70 euro armer, want ze keek zo lief.

Buiten gekomen, zag ik niemand meer. Hoelang was ik weggeweest dan? Ik was ruim een uur daar binnen. Links? Rechts? Totaal verdwaald liep ik een café binnen met een grote bulldog aan de gevel. Ik bestelde een biertje. Ik zat nog geen 10 seconden en ik zag de groep voorbij lopen. “Richard! We’re have you been?! How was the girl? Tell us everything! I see you’ve found the place to buy the good stuff!” Acht joints en 12 halve liters bier verder. We lachten en sprongen over de grachtstraten. We hadden pret voor 10 en niemand die het zou kunnen verpesten.

We denderden door de straten en maakten gekke foto’s bij monumenten en samen met mensen die het na afloop niet erg prettig vonden, volgens mij.

Aangekomen bij het Leidseplein, een bekende uitgaansgelegenheid voor Engelse toeristen, zagen we veel pubs met leuke serveersters. “Two Guinness for everyone!” schreeuwden we in koor toen we een niet al te groot café in liepen. Opnieuw werden we met een blik des doods aangekeken door de mensen in het café, zelfs door het personeel.

Ik had een slecht gevoel over dit café en stel-

de voor aan m’n vrienden om even naar een andere pub te gaan óf misschien een klein beetje rustiger aan te doen. “Fuck off! Richard! Take this beer and shut up!” zei William op een vervelende toon. Ik nam het bier aan en voor ik het wist was ik er acht verder.

Op weg naar het toilet achter in de ruimte, brak ik een muurlamp en stootte een tafel aan, waarna een brede kale man opstond.

“Oppleuren hier mafkees”. Vanaf dat moment ging alles in flitsen en ik zag mijn vrienden een voor een wegrennen. Ik hoorde een keihard geluid en besefte dat ik op straat lag, rondom mij lagen stukken glas die ook half mijn gezicht graveerden. Een onverwachte schoenmaat 47 belandde op mijn voorhoofd. “Voor je kanes, vieze Brit” en alles werd zwart.

De zon scheen en ik kon mijn ogen nauwelijks open doen. Niet door de zon, maar door hevige pijn aan mijn beide oogkassen. Ik lag op een bankje in een mooi rustig park en naast mij zat een oude vrouw met een winkelwagentje vol plastic tassen en met daar bovenop mijn gescheurde kleding stukken en schoenen. “Als toerist moet je wel oppassen in Amsterdam, de meeste mensen hier mogen ze niet” zei de oude vrouw. Ik stond op en probeerde weg te lopen. Een schok ging door al mijn botten en spieren en opnieuw werd alles zwart.

Later bleek dat het merendeel van mijn ribben gebroken waren, ik drie schedelfracturen had, mijn rechterlong geklapt, inwendige bloedingen in geheel mijn buik en een hersenbeschadiging.

Mijn vrienden heb ik niet meer gezien. Amsterdam heb ik niet overleefd.

YvdH Gymnorhina | 21

Nederlanders

zijn niet het leukste volkje op de wereld Wij Nederlanders zijn overal te herkennen. Als het niet op een Franse camping is, waar we

in groepjes bij caravans naar veels te harde muziek luisteren, dan is het wel omdat er een persoon is die onder een rood politielint doorloopt zonder er bij na te denken. Nederlanders hebben veel slechte eigenschappen en hieronder vind je over de vijf slechtste.

Gierig Een Nederlander is altijd bezig geweest met geld en handel . We zijn een minilandje, maar we doen het goed in de wereld. We kunnen onderhandelen en afdingen. Daarom vinden buitenlanders ons dan ook niet een geweldig volkje. We lopen over de markt, en als iets dan 1 euro kost, willen we 50 cent korting, want een euro is veel geld. Zoals de jeugd van tegenwoordig het zo mooi kan verwoorden: “Komt er een junkie naar me toe voor een euro. Euro, kènker één euro? Ik zeg hier heb je twintig cent, zegt-ie nee hoef ik niet.” Typisch Nederlanders.

Gehaast Als je als toerist in Amsterdam rondloopt, bestaat de kans dat je aangereden wordt door een chagrijnige fietser. Jij loopt gewoon op het mooie rode pad en dan komt er weer één. Luid bellend fietst hij je bijna aan, omdat hij haast heeft. Haast? Waarom hebben Nederlanders altijd haast? Omdat we teveel willen. En we willen alles snel, want tijd is niet oneindig. Dat geeft ons een goed excuus om de vervelende toeristen aan te rijden en daarna ook nog eens uit te schelden!

Stijf De helft van de Nederlanders hebben elke dag spierpijn. Nou, vind ik dat niet zo gek.

Oude Nederlanders staan altijd zo stijf voor zich uit te staren. Met de mentaliteit ‘doe

maar normaal, dan doe je al gek genoeg’.

Dit geldt wel vooral voor de oudere mensen.

Jonge Nederlanders zijn niet zo stijf meer, die zetten zich af tegen hun ouders en slaan misschien weer een beetje door. Kijk maar naar ‘Oh oh Cherso’.

Respectloos Er hangt een rood-wit politielint, maar de meneer voor je loopt er doodleuk onder door. Hij tilt het op, zonder er over te twijfelen. Deze man is vast een Nederlander.

Als je hem er op zou aanspreken, zal hij ook nog eens zeggen dat hij het niet eens gezien heeft. Zo veel respect hebben Nederlanders voor autoriteit. Niemand is belangrijk genoeg om niet afgezeken te worden.

Autoriteit bestaat niet.

Direct We zijn een vrijgevochten landje, waar bij hoort dat we geen respect hebben voor autoriteit. Ook betekent het dat we erg direct kunnen zijn in wat we willen. Er was eens een Nederlandse vrouw die in een mailtje naar een Amerikaan stuurde: ‘I request you to send me the following information’. De Amerikaan diende meteen een klacht is, omdat iemand haar had opgedragen iets te doen.

SN Gymnorhina | 22

Nederland in 2050 Tulpen blijven groeien in Nederland ondanks bar weer, want bar weer dat is het geweest.

De Nederlandse kenniseconomie is in de jaren twintig ernstig ingestort, doordat studeren een privilege geworden was, dat alleen uitbesteedt was aan de allerrijksten.

De voornaamste oorzaak hiervan was een trend die de Nederlandse regering in 2012 inzette. De afschaffing van de studentenbeurs kan als het beginpunt hiervan gezien worden. Deze visie gaat echter voorbij aan een groter probleem dat in die tijd heerste.

De afschaffing van de studentenbeurs was namelijk, naast een reactie op financiëel noodweer, een gevolg van de manier waarop tegen studenten aangekeken werd. Studenten werden door een groot deel van de bevolking neergezet als zuipende nietsdoeners. Al moet opgemerkt worden dat de term ‘zuipende nietsdoeners’ pas enkele jaren daarna in de mond werd genomen.

Met name studenten die ervaring opdeden door een actief studentenleven te hebben, werden in de jaren na 2012 vuil aangekeken.

Mensen bleken niet in staat om zich te realiseren dat ervaring niet per sé uit boeken opgedaan wordt. Bovendien zag men niet in dat deze zogenaamde ‘zuipende nietsdoeners’ later vooraanstaande onderzoekers en de bestuurders van Nederland zouden worden. En dat is nou juist waar het fout is gegaan, met die verschrikkelijke vijfentwintig jaar tot gevolg.

Door de ernstig hoge kosten die studeren met zich meebracht, besloten veel mensen

niet te gaan studeren of naar het buitenland te vertrekken. De uitstroom van academici en potentieel groot geldverdieners werd echter te laat opgemerkt. De regering was te laat met het invoeren van een tegenbeleid om de schade die de Nederlandse kenniseconomie jaren daarvoor was aangedaan, weer terug te draaien.

Nu in 2050 komt Nederland als kenniseconomie er weer langzaam bovenop. Er zijn weer volop kansen voor studenten. Kamerprijzen zijn goed betaalbaar geworden doordat gemeenten, in samenwerking met de regering, eindelijk in staat gesteld zijn het aanbod groter te maken dan de vraag. Het vinden van een kamer, zelfs in de binnenstad van Amsterdam, brengt geen moeilijkheden meer met zich mee.

Verder is Nederland nu al enkele jaren voorloper als het gaat om duurzame energie. De vraag is echter of het onderlopen van stukken land voorkomen kan worden, omdat de rest van wereld nog steeds achterloopt als het gaat om zuinige energie. De krimp van Nederland is dan ook een schrikbarend probleem, waar de regering de laatste jaren tegenaan loopt. Gelukkig is er weer een toename van academici die zich over dit vraagstuk kunnen buigen. Bovendien zullen tulpen altijd bloeien in Nederland, ondanks bar weer...

(En in het jaar 2050 houdt Gymnorhina natuurlijk nog steeds van Nederland.)

IG Gymnorhina | 23

Just another day at the office..

Donderdagochtend. 09:40. Science Park A1.26. Nog twintig minuten voordat het dagelijkse bestuur gaat vergaderen, laat ik tot die tijd maar mijn mail checken. Ik scan de mails op onderwerp; ‘Kantineleed’, ‘Proces opheffing opleidingen’, ‘Klacht betreffende de beschikbaarheid van science accounts’, ‘alcohol+DB’, ‘Kwartaalverslag bestuurlijke agenda FNWI semester 1’, ‘Adviezen OC BMW OERen 2012-2013’, ‘Aanpak Feedbackadvies voor het BO’, en dat is nog maar de helft Goed. Dit gaat langer dan 20 minuten duren. Terwijl ik met de gedachte speel om het overgebleven kwartiertje met gesloten ogen te benutten op de bank, komen mijn twee partners in crime binnen. “Het is vroehoeeg!” “Maar je bent wel op tijd! Dat gebeurt ook niet zo vaak.” “Dat is waar. Wat heb je trouwens in godsnaam aan?!” “Weet ik veel! Van de grond geraapt. Ik ben te brak om me hier druk om te maken.” “Wakker worden Duy! Mails gelezen? Heb je al gezien wie de nieuwe Kees de Groot wordt? Wat denk je ervan?” “Euhm… Ik heb daar nog niet echt een mening over gevormd.” “Dan weet je het dus nog niet. Ik ken je langer dan vandaag” “Tja.. Kom jongens, laten we vergaderen!”

Ik ben Duygu Harmankaya, studente Biomedische wetenschappen, ik zit in de Facultaire studentenraad (FSR) en ben lid van partij mei. Ik mag voor jullie de komende tijd schrijven over het reilen en zeilen van de FSR: twaalf studenten die namens jullie spreken met de directie van de faculteit.

We brengen gevraagd en ongevraagd advies uit en vergaderen elke twee weken met het directieteam. Een greep uit de onderwerpen waar de FSR FNWI op dit moment mee bezig

is, zijn: evaluatie numerus fixus BMW, herziening tweede- en derdejaars curricula, het verbeteren van studiegids en het gebruikersvriendelijker maken van SIS. De UvA heeft studentenraden op twee niveaus: de faculteit en de universiteit. Voor beide raden mag jij een stem uitbrengen.

Elk jaar in mei worden de studenten gekozen die gedurende het hele jaar opkomen voor de belangen van de studenten. Een facultaire studentenraad vergadert met de Gymnorhina | 24

decaan over facultaire onderwerpen. Vaak gaat het over het onderwijs, omdat een facultaire studentenraad daar veel over te zeggen heeft: hoe veel tentamenkansen er zijn, of er aanwezigheidsplicht is bij werkgroepen, hoe de toetsvormen eruit zien. Bij al dat soort onderwerpen heeft een FSR instemmingsrecht – een soort vetorecht. Deze regels zijn allemaal terug te vinden in het Onderwijs- en Examenenregelement. Ook praten we mee over organisatorische onderwerpen, dus bijvoorbeeld de openingstijden van de facultaire bibliotheek, of de organisatie van tentameninschrijving. Over dat soort zaken heeft een FSR adviesrecht.

Ook de landelijke politiek gaat de FSR aan, net als CONGO. De regering benadeelt studenten die langer dan vier jaar over hun bachelor doen met boetes. Dat zijn vaak actieve studenten die naast hun studie ook bijvoorbeeld actief zijn bij studieverenigingen.

Heb je tips, klachten of ideeën over het onderwijs? Je kunt Duygu bereiken op duygu.harmankaya@ studentenraad.nl waarde kan zijn in hun verdere loopbaan na de studie. Dankzij bepaalde maatregelen die zijn ingevoerd door de overheid, zoals de langstudeerboete, hebben ook de studentenpartijen moeite gehad met het vinden van kandidaten voor de studentenraden.

De FSR verzet zich hiertegen, samen met CONGO en andere verenigingen en organisaties, zodat goed en leuk studeren gewaarborgd kan blijven.

“Actieve studenten krijgen door de bezuinigingen steeds minder kansen om zich tijdens hun studie te ontwikkelen”

Een paar weken geleden is de Week van de Actieve Student gehouden. Tijdens deze week hebben verschillende studentenorganisaties laten zien wat de Amsterdamse student te bieden heeft en wat de meerwaarde is van bijvoorbeeld een bestuurs- of medezeggenschapsjaar. Actieve studenten krijgen door de bezuinigingen steeds minder kansen om zich tijdens hun studie te ontwikkelen op een gebied dat niet perse aan hun studie gerelateerd is, maar minstens even leerzaam kan zijn. Studieverenigingen, studentenverenigingen, de ASVA, medezeggenschapsraden, allen dragen zij bij aan het onderwijs. Dit soort organen worden bestuurd en in stand gehouden door studenten.

Zij doen hierdoor ervaring op die van grote

Volgende keer meer perikelen en dan zal ik vertellen over onze decaan Bart “Succes = impact x acceptatie” Noordam en de ontvlechting van het eerste jaar van levenswetenschappen. Nu eerst maar even mijn mails wegwerken!

Liefs, Duygu Gymnorhina | 25

Stof tot nadenken

? t i d e is

e h t r o o v t a W

Ik strek mijn arm uit. Er klopt iets niet. Mijn

arm strekt zich veel verder uit dan menselijk mogelijk is. Hij is veranderd in een soort elastiek. Steeds verder rekt mijn arm zich uit , alsof er geen bot meer in zit en hij gemaakt is van kauwgom. Zo begint het altijd.

De kamer waar ik me in bevind zweeft door een grote zwarte leegte. Er bestaat niks anders dan deze kamer, buiten deze vierkante meters houdt de wereld op met bestaan.

Als ik naar buiten kijk zie ik wel een uitzicht.

Waarschijnlijk heeft iemand een poster tegen de buitenkant van het raam geplakt zodat er toch iets is om naar te kijken. Alleen ik, deze ruimte en de mensen die zich erin bevinden bestaan. Niks anders.

De muur lacht naar me, ik wil met hem dansen. De personen die gevangen zitten in de foto’s die in hun lijstjes aan de muur hangen breken zich los uit hun gevangenschap. Ze klimmen uit hun fotolijst en proeven voor het eerst de zoete vrijheid, van geluk dansen en springen ze in het rond over de muur. Die vindt dat allemaal wel mooi, die muur.

Plotseling verandert het plafond in een kolkende massa van lava. De hitte slaat tegen mijn hoofd aan en staat op het punt om mijn haar te verbranden. Gelukkig is de hond er, die zal de lava wel bedwingen. En inderdaad, hij spuwt kleurige golven yoghurt over de lava heen waardoor deze zich terugtrekt.

Toch een beetje geschrokken van de lava besluit ik een duik te nemen in een kopje thee dat naast de bank staat.

“Hoe laat is het eigenijk?” vraag ik me af. Ik kijk op mijn horloge. De secondewijzer loopt de verkeerde kant op. “Laat ook maar” denk ik. Waarom zouden we ons ook iets van de tijd aantrekken als de tijd zich niks van ons aantrekt?

“Wie ben jij?” vraagt het meisje. “Wie ben jij?” vraagt ze opnieuw. Ik moet nadenken.

Wie ben ik? Dat is een goede vraag. Tot mijn schrik moet ik haar het antwoord schuldig blijven. Wie bén ik eigenlijk? Welke definitie moet ik aan mijn bewustzijn geven? Waarom ben ik ik en jij jij? Zoveel vragen, zo weinig antwoorden.

Na een korte vlaag van existentiële onzekerheid is het altijd fijn om een huis te bouwen op het gewij van een eland en daar in te gaan wonen met een vriend. Vervolgens tover ik nog even een lasershow met mijn vingertoppen, kruip ik in een schoen, bestudeer ik mensen die in een fles leven en ontmoet ik de farao’s die in de gouden pyramides van chocolade wonen.

Om over de dorpelingen nog maar te zwijgen.

Die zijn overal de dupe van, die dorpelingen.

De voedselketen is erg rechtlijnig: je hebt gras, dat wordt gegeten door hamsters, die worden opgegeten door de dorpelingen en de dorpelingen worden op hun beurt door reuzen opgepeuzeld. Tenzij de reus zelf bewust omgaat met zijn voeding, dan eten de dorpelingen natuurlijk de schijf van vijf.

GM Gymnorhina | 26

Gymnorhina | 27

Een brief aan..

Ronald Plasterk Beste Ronald Plasterk, Of moet ik u tegenwoordig aanspreken met het koosnaampje dat de mensen van Powned voor u bedachten: ‘Ome Roon’? Een tijdje terug zag ik u op tv met hen zwemmen in een zwembad in de achtertuin van een villa op Ibiza, terwijl Rutger Castricum uw glas vol schonk met uitstekende champagne en de helft van de flesinhoud ondertussen in het zwembad goot. Zonde, vond u. Rutger prees u, Ome Roon, de man die dit alles mogelijk had gemaakt en dat van onze belastingcenten.

Als minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen maakte u niet alleen vrienden met Powned, ook de docenten vonden u uiteindelijk de beste minister van Onderwijs die ze ooit hadden gehad, een 5.8 was uw rapportcijfer. Een 5.8, is dat niet een wat magere score voor een man van uw kaliber? Het maakt pijnlijk duidelijk dat je het als politicus nooit echt goed kan doen.

En daarom schrijf ik u nu. U had een wetenschappenlijke carrière waar menig PhD student op dit moment slechts van kan dromen.

Waarom verruilde u dit vijf jaar geleden in godsnaam voor het wespennest van de Haagse politiek?

Politiek betrokken was u altijd al als wetenschapper, ooit raadslid in Leiden, column in de Volkskrant en Buitenhof, maar was dat niet een prima combinatie? Pijnlijk vond ik het om te kijken naar uw strijd om het PvdAfractievoorzitterschap. Niet omdat ik dacht dat u niet de goede man was voor deze positie, integendeel. Het feit dat u in tegenstelling tot Cohen wel kan omgaan met Rutger helpt en als columnist heeft u bewezen dat u gecompliceerde zaken goed kan uitleggen aan ons normale mensen. Maar uiteindelijk verloor de man die nog nooit gesolliciteerd had omdat hij altijd gevráágd werd voor zijn volgende positie van de ‘straatvechter’ en kernfysicus Diederik Samsom. Tja, ik had ook niet verwacht dat beide termen ooit gebruikt zouden worden om één persoon te omschrijven. De laffe-bèta bioloog verloor van de hardcore fysicus.

Hoe komt de wetenschapper die furore maakte met zijn onderzoek op het gebied van transposons en RNA interference terecht in de positie van verliezer? Een vlugge zoekopdracht met uw naam op PubMed doet denken dat veel publiceren in Nature,

Gymnorhina | 28

Science en Cell heel gewoon is. U behoort tot de meest geciteerde wetenschappers in Nederland. Samen met Hans Clevers was u directeur van het Hubrecht Instituut in Utrecht. Hij gaat er vandoor met het presidentschap van de KNAW en ooit misschien een Nobelprijs, u bent woordvoerder

ministerschap uit voorliefde voor die romantische fase voor de PvdA gaan verdiepen in de kredietcrisis en de financiële markten, een nieuwe uitdaging, een nieuwe puzzel om op te lossen binnen de politiek? Ik vraag me slechts af hoe lang het Haagse u nog kan prikkelen nu u geen fractievoorzitter bent geworden.

“Hoe komt de wetenschapper die furore maakte met zijn onderzoek op het gebied van transposons en RNA interference terecht in de positie van verliezer?”

Financiën voor de PvdA. In een interview met Science zei u ooit dat u houdt van de romantische fase van onderzoek, het moment waarop je aan het uitpluizen bent wat er in godsnaam aan de hand is. Wellicht kon de wetenschap u niet meer zo’n soort onderzoek bieden en bent u daarom voor de nieuwe uitdaging definitief overgestapt naar de politiek. Maar ik kan dit me als jonge wetenschapper slecht voorstellen. Is mijn idee dat je eigen onderzoek je weer op nieuwe spannende vraagstukken brengt idealistisch?

Of was het zoeken naar iets nieuws toch een van de drijfveren? Bent u zich na uw

Toen u de wetenschap verliet voor een ministerspost zei u in een interview met Nature dat u het onwaarschijnlijk acht ooit nog terug te kunnen keren naar het onderzoek en u hebt waarschijnlijk ook te veel gemist.

Zonde, vind ik, net als het verkwisten van goede champagne.

Met vriendelijke groet, JB Gymnorhina | 29

Vraag aan de redactie..

Dat Holland een prachtig landje is, weten we allemaal. Maar wat maakt Nederland voor jou zo speciaal? Daarom stellen we in deze editie van de Gymno onze redactie de volgende vraag:

Waarom hou jij van Holland?

Esther:

Renee:

“Ik hou van Holland omdat we hier de meeste briljante profvoetballers per vierkante meter voortbrengen, die ons met het Nederlands Elftal dit jaar eindelijk Europees Kampioen gaan maken. En omdat we drop hebben, de Elfstedentocht, ondertiteling in plaats van nasynchronisatie en Koninginnedag!”

“Ik houd van Holland omdat - Ik het fijn vind dat we hier 4 seizoenen hebben - Ik (bijna) overal op de fiets heen kan - Amsterdam gewoon awesome is - Omdat we drop hebben <3 - En alles toch eigenlijk gewoon best wel goed geregeld is”

Sara: “Ik houd van Holland omdat Amsterdam er de hoofdstad van is. Amsterdam is een prachtige stad! De grachten. Het Vondelpark.

De verschillende mensen, en dat niemand je ooit raar aankijkt op straat. Het water. De lichtjes als je 's avonds naar huis fietst. De stad met de meeste nationaliteiten in de wereld.

De vrijheid. Én; Fietsen. Kortom, ik houd van Amsterdam!”

Boy: “- je hier tenminste niet allemaal van die kut bergen hebt. Je staat er nooit bij stil, maar bedenk eens hoe moeilijk op straat voetballen was geweest met een hellingshoek van 10%...

- wij in de Albert Heijn boodschappen kunnen doen. Dat is toch altijd weer een feest.

- omdat ons land zo tolerant is dat we zelfs Geert Wilders tolereren.”

Annike: “Het hier in de winter tot -20 graden kan vriezen, zodat we met het hele land gek worden van de schaatskriebels en genieten van de winterse natuur.

Maar ook dat het in de zomer zo heet kan worden als 30 graden, zodat we met het hele land de zomer in onze bol hebben en de parken vol liggen met mensen die genieten.

Kortom, omdat het een mooi klein landje is, waar we gezamenlijk van houden!”

Joyce: “Omdat wij rookworst hebben in de supermarkt.”

Gymnorhina | 30

Guido:

Yannick:

“Ik hou van Holland omdat we een collectieve hekel hebben aan nagesynchroniseerde films. We weten dat ons taaltje maar door een handje vol mensen gesproken wordt (waarvan de helft zelfs voor ons onverstaanbaar is) dus kunnen we allemaal Engels. Daardoor zijn we veel awesomer dan bijvoorbeeld Fransen die hun taal geweldig vinden en dus door niemand ter wereld begrepen worden.”

“Ik houd van Holland omdat dit kleine landje toch wel een erg goed sportlandje is. Omdat Heineken. Omdat Amsterdam dan van ons is, met een beste universiteit en voetbalclub.

Omdat een wit sneetje hagelslag heerlijk is.

Omdat ik er vandaan kom.”

Dennis: “Ik houd van Holland omdat hier ’t beste bier wordt gebrouwen (en getapt).”

Inske: Ik hou van Holland, omdat: “Op vakantie, hoewel de zon volop schijnt, je toch stiekem terugverlangt naar dat kleine regenachtige landje. Waarom ook eigenlijk? ...”

YvdH Gymnorhina | 31

De blonde wolf D

e dingen zijn natuurlijk helemaal niet het een of het ander! Maar om het een beetje gemakkelijk te houden doen we wel vaak alsof. Zo mag je eigenlijk maar uit twee seksuele geaardheden kiezen, Hetero of Homo.

Toen men later toch vond dat de nuance er een beetje uit was is er nog een tussencategorie bedacht, Biseksueel. Maar dit is eigenlijk een beetje een schijncategorie. Wanneer u aangeeft hierin te vallen kunt u steevast de vervolgvraag ‘En val je dan meer op mannen of op vrouwen?’ verwachten. Dit om aan te geven in hoeverre de mens lijdt aan indelingsdrang. Ook in situaties die duidelijk continu van aard zijn krijgt men meestal door de medemens de snijdende keuze ‘Ja of Nee’ opgedrongen. Anders wordt het te moeilijk.

Vaak geldt; hoe simpeler de geest tegenover u, des te meer deze u tot eenvoudige keuzes probeert te dwingen, alleen zo begrijpt hij het. Zwart-wit, Nederlands paspoort of Marokkaans paspoort. Je bent een van ons of een van hen. Alsof de evolutie helemaal niet constant flirt met diversiteit, maar al eeuwen streng selecteert op het een of op het ander.

Wanneer u op straat eens goed om u heen kijkt ziet u het tegendeel. Het zal u opvallen dat de evolutie het helemaal niet zo nauw meer neemt met zijn eigen ‘strenge’ selectiecriteria. Wat er allemaal aan de mens zo ongemerkt toch mag blijven bestaan is op zijn zachtst gezegd verwonderlijk… Niet zelden aanschouw ik met opgetrokken wenkbrauw wat er zoal aan mijn voeten voorbij krioelt op straat. Het is werkelijk niet te geloven.

Bij sommigen twijfel ik zelfs wel eens of ze eigenlijk niet gewoon uit een ei zijn gekropen. En, ze zijn allemaal verschillend. Een oneindigheid aan minderheden. En plots voel ik mij dan alleen... Dat gevoel vermindert slechts een beetje wanneer ik een spiegel tegenkom. Ik kijk erin en de verbouwereerde kop die weerkaatst doet vermoeden dat mijn spiegelbeeld zich net iets eerder dan ik realiseert hoe vreemd hij er ook zelf uit ziet. Een besef maakt zich van mij meester dat ik toch niet zo veel verschil van rest van het gespuis.

We zijn allemaal raar.

Gymnorhina | 32

“Alsof

de evolutie helemaal niet constant flirt met diversiteit, maar al eeuwen streng selecteert op het een of op het ander.”

Of we nou meer verschillend zijn of meer overeenkomsten hebben, het maakt eigenlijk niet uit. Het is maar net hoe je er naar kijkt. Wanneer mensen het kunnen opbrengen om over hun verschillen heen te stappen en de neuzen dezelfde kant op te draaien, dan gebeurt er iets moois. Zo onlogisch is dat ook niet; als je twijfelt of je links of rechts af moet, is het resultaat dat je blijft staan. Het is dus belangrijk dat mensen zich tolerant opstellen, vooral naar de overeenkomsten kijken en samen leren te werken.

Zo komt een land vooruit. Teveel op de verschillen focussen zorgt voor angst en haat, wat resulteert in dat mensen elkaar tegenwerken. Als ik een straatje leg en de ander ontdoet achter mijn kont de grond weer van al zijn stenen, dan hebben we beiden aan het eind van de dag hard gewerkt met als netto resultaat absoluut niks. Zonder overleg hebben we alleen aan onszelf gedacht, niet bereid tot een compromis… Als ik bedenk hoe vaak dat soort dingen gebeuren, dan voel ik mij alleen.

Nederland was een tolerant land. We werkten samen en deelden de voorspoed. Dat is nu anders. Wat er eerder was weet ik niet, maar ik zie in ieder geval de ene na de andere crisis gepaard opkomen met angst voor alles wat anders is en het daarbij passende stemgedrag op de Partij Van de Verdeeldheid. Ik zou haast oproepen om het vuur met vuur te bestrijden; behandel de PVV stemmer zoals hij anderen behandeld. Ga niet de

discussie aan, wees ongenuanceerd, praat in zwart-wit, in Ja/Nee en wij/jullie stellingen, isoleer hem en tenslotte, kleineer hem.

Ik word er heel boos van dat een geblondeerde idioot in ons land zoveel stemmen krijgt. Woede borrelt bij me omhoog en mijn bloed begint te koken, het wordt tijd dat we opstaan tegen Geert, we moeten kiezen. Je bent voor of tegen, het is Ja Geert of Nee Geert… en dan, plots, voel ik me niet meer zo alleen.

Mijn simpele geest dwingt anderen tot ongenuanceerde keuzes, ik hoor er zo helemaal bij, ik ben boos en bang. Toevallig ben ik boos op de PVV, maar dat is net zo erg. Polarisatie, angst en kwaadheid zijn blijkbaar heel besmettelijk. Als er één iemand mee begint, is het voor anderen moeilijk een genuanceerde koers te blijven varen en niet mee te gaan in het kortzichtige moddergevecht. Bah. Nederland is besmet. En ik? Ik voel me niet meer zo alleen. Ik ben kwaad! Dus schaar ik mij tussen de boze en de onnozele. Het voelt warm in deze kudde, nadenken hoeft niet meer, dat doet onze alleen heersende leider wel voor ons. De blonde wolf in schaapskleren.

BV Gymnorhina | 33

Gymnorhina | 36