Gymno's Cyberspace

Redactie Casper de Wit CdW Sara Neven SN Nina van Bruggen NvB Kavel Ozturk KO Vigo Schuts VS Vera Debeij VD Kim de Wit KdW Mainah Folkers MF Illona Hartman IH Keskin Arikan KA

Eindredactie Esther Visser EV Yannick van der Hoek YvdH Roos Voorn RV Annefleur Langedijk AL

Columnist

Bestuur CONGO

Keskin Arikan KA

Voorzitter Hilde Taverne

Kaft & Fotopagina’s: PaparaCie Spelling: AL & RV & EV Lay-out: RV & YvdH & EV

Secretaris Florence van der Hoven

Contact: redactie@congo.eu

Jaargang 25, nummer 2 Gymnorhina is de periodieke uitgave van CONGO, studievereniging voor studenten biologie, pyschobiologie en biomedische wetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam. Het blad wordt neergelegd in de gebouwen van de Faculteit der Biologie. Als u 10 euro overmaakt op girorekening 4602231 ten name van CONGO o.v.v. Gymno abonnement, wordt de Gymno een jaar lang thuisgestuurd.

Oplage: 250 exemplaren Niets uit deze uitgave mag worden vermenigvuldigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, microfilm, fax of op welke andere wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redactie. De redactie behoudt zicht het recht voor stukken in te korten of niet te plaatsen.

Penningmeester Thomas Dolman Commissaris Onderwijs Kavel Ozturk Commissaris Activiteiten Irene Glaudemans

Algemeen Studievereniging CONGO Postbus 94214 1090 GE Amsterdam Telefoon: 020-525 7853/7863 Email: info@congo.eu

Gymnorhina | 2

Gymnorhina No. No.25..2 21.5 ··December Maart 20112013

6 9 10 12 18 20 22 24 25 28 30 36 40

Keskin gaat online daten Brain games Think before you post Dagboek 7 dagen offline De man met de goeie berichten Matchfixing & Belchinezen Zoektocht naar een wildvreemde De ondergang van diepgang Silkroad Dé ziekteverwekker van de 21ste eeuw Nieuwe PF, R&R=Back Wikipedia Cookies

Recept Chocolademousse

11

Interview Tesla Alumnus Bart Appelhof 38

Congo in het buitenland Melanie fietste de Studyroad 26

Een kijkje in de wereld van Silicon Valley

Kennismaking met Commissie Almanakcommissie 32

Vraag aan de redactie 44

Gedicht Het geluid

34

42

Altijd zin met Keskin 46 Vrolik & Groot 48 Congo Agenda 51 Gymnorhina | 3

Van de voorzitter Lieve Congolezen, Uit onderzoek van Telecompaper is gebleken dat ruim 60 procent van de Nederlandse bevolking een smartphone heeft. Als je om je heen kijkt in de trein, zit iedereen in zijn eigen wereld met oortjes in en blik op het schermpje gericht. Hun lichaam is in de trein, maar de aandacht heel ergens anders. Ik kan me op dit moment niet meer dan één persoon indenken die niet in het bezit is van zo’n slimme telefoon. Die ene persoon zonder smartphone wordt er op aangekeken dat hij of zij er geen heeft, omdat we dan geld moeten betalen om hem of haar te bereiken, en hij of zij in de WhatsApp-groepen ontbreekt.

Leuk is het, en handig. Maar soms wil ik toch wel graag terug naar de tijd zonder smartphones.

Het is nog helemaal niet zo lang geleden toen ik mijn eerste telefoon kreeg. In Groep 8, was ik ontzettend hip met mijn Nokia’tje. Ik kon als een van de eersten van mijn vrienden spelletjes spelen en sms’en. Niet dat ik iemand had om te sms’en, maar daar ging het dan weer niet om.

Dat is nu tien jaar geleden, kijk eens hoe bizar snel dit veranderd is.

Ik merk aan mezelf dat ik minder met mensen bel. Je stuurt ze namelijk makkelijker even een appje - dan kan je tenminste nog andere dingen tegelijk doen. Eigenlijk is dat jammer, je hebt minder direct contact met anderen. Er wordt ook wel gezegd dat de hedendaagse media bijdraagt aan sociale afvlakking. Eigenlijk best een eng idee, vind ik! Daarnaast ben je ontzettend veel aan het multitasken, waardoor je dingen met minder aandacht doet.

Er komt zo ontzettend veel constante input binnen, doordat alles aan je smartphone gekoppeld is. Is het geen appje, dan is het wel een mail, een snapchat of een pushbericht van een of andere applicatie. Maar af en toe moet je even zonder, even afkicken. Als je alleen bent, maar ook juist als je met anderen bent. Bijvoorbeeld, toen wij een aantal weken geleden op bestuursweekend gingen, hebben wij aan het begin van het weekend allemaal onze telefoon ingeleverd. Dan ben je niet afgeleid en daardoor écht samen. Moeten we eigenlijk vaker doen, een dagje of weekendje zonder.

Erover schrijven en ernaar handelen zijn natuurlijk twee hele verschillende dingen, daar ben ik me van bewust. Want hoe graag ik ook weer even zonder smartphone zou willen leven, ik krijg nu al een paniekaanval als ik denk aan een dag zonder.

Zo, en dan nu even kijken of ik in de afgelopen 10 minuten nog wat gemist heb.

Dag Congo!

Liefs, Hilde Gymnorhina | 4

Van de redactie Lieve leden, Ik kan mij nog heel goed het moment herinneren waarop ik mijn eerste stappen zetten op het world wide web. Ik zat nog op de basisschool en mocht af en toe, vanuit mijn vaders e-mailadres, een mailtje sturen. Het was het magische moment waarop je achter de computer ging zitten en na een hele hoop tuuuuuuuuttututuutpieeeeppieeeep vervolgens via een zogenoemde inbelverbinding contact kreeg met het internet. Een vriend van mij stuurde zelfs onderaan zijn mailtjes altijd: “de verbinding met mij wordt nu verbroken, tuuuuuuuuuuuuuut”. Heel toepasselijk voor die tijd.

De mogelijkheden van het internet ontwikkelden zich snel en opeens was daar MSN. Ik had van mijn ouders ook nog eens super coole webcam gekregen, wat wil een kind nog meer? De hele avond zat ik achter m’n webcam lief te lachen en interessante MSN-gesprekken te voeren (Hoi. Hey. Alles goed? Ja met jou? Ja goed. Oké mooi. Nog wat leuks gedaan? Nee jij? Nee ik ook niet). Ik weet niet of jullie je het nog kunnen herinneren, maar de MSN-taal staat nog hardnekkig in mijn geheugen gegrift. Op een of andere rare manier was het een trend om in plaats van de i altijd ii te schrijven.

Dat was gewoon hiip. Daarnaast gebruikte je in plaats van de a een @, de s werd een $, etc. Ook was het een tijd in om elk woord te vervormen met een w, als in jahoowr en girwl. HooFdletterSssS en kleiine letterSss mochten oOk gewoOn doowr elkaar GeBruiikt wOrden. Het liefst ook zoveel mogelijk smilies in je MSN naam, die je trouwens elke dag aanpastte met je favoriete songtekst van Marco Borsato of je emoties van dat moment, welke door de puberteithormoontjes van minuut tot minuut konden verschillen.

Ook zo’n ongemakkelijk moment was het altijd als je aan het webcammen was en je moeder dan binnen kwam met een kopje gemberbloesemthee. Of je zusje ineens de deur open sloeg met teksten als “Ik haat je, waarom heb je mijn dagboek gelezen?”. Wanneer je webcam aan stond, moest je je gedragen als een plastic barbiepop in een plastic barbiehuis waar vooral geen andere familieleden woonden. Dus ook geen vaders die binnen komen om te zeggen dat het nu toch wel echt bedtijd is.

Ja, ook schaamte was te zien op een webcam.

Daarnaast was je MSN plaatje van crusiaal belang. Het was jouw beeld voor de wereld op internet.

Duckfaces bestonden toen nog niet eens, maar zwoel de webcam inkijken werd altijd erg gewaardeerd.

Net je BH-bandje laten zien, kon toen nog en was nog niet gedefinieerd als hoerig.

Om jullie allemaal nog even te laten wanen in de oude MSN-sferen wil ik mijn voorwoord afsluiten met een webcamfoto van Annefleur anno 14 jaar oud. Kijk, lach en geniet.

Liefs, Annefleur P.S. Wauw! De kersverse leden van de redactie zijn weer om door een ringetje te halen. Welkom Mainah, Kim en Vera!

Gymnorhina | 5

Keskin gaat

Online Daten Het is weer herfst. De tijd van het jaar waarin iedereen niets liever doet dan zich warm in huis opsluiten met een grote kop thee of rood wijntje. Knus tegen iemand aan kruipend onder een dekentje terwijl Expeditie Robinson aan staat of de zoveelste spin-off van “Jij denkt dat je iets kan”. Sinterklaas, Kerst, Oud & Nieuw. Het is leuker wanneer je het kunt delen met je honingdropje in plaats van in je Remi. Of er gebeurt weer eens iets dat je moet delen. Je kunt nu wel een WhatsApp sturen in “niet zo zeuren”, “zonnetje” of het posten op Facebook in een egocentrische schreeuw om aandacht, maar je weet dat dit allemaal halve maatregelen zijn voor wat je eigenlijk wilt. Ook ik ben een slaaf van de liefde, maar hoe vind ik mijn Doornroosje?

Nog altijd dicteert het huidige dogma ons dat je haar moet vinden op het feestje van een goede vriend, aan je practicumtafel of wie weet, achter het gordijn op een H&P-feestje. De kroeg, voor je in de rij bij de Albert Heijn, een huidige scharrel en natuurlijk moet je je line-dance vereniging niet vergeten. Liefde zit in een klein hoekje.

Deze gedachtegang is een self fulfilling prophecy. Een beetje student heeft een dusdanig sociaal leven dat als je maar lang genoeg wacht het ooit wel een keer raak is. Maar kunnen we het lot niet een handje helpen? Actief zoeken in je naaste omgeving heeft een groot nadeel, je weet nooit wie er ook op zoek is.

Een doeltreffendere maar nog altijd verguisde manier van zoeken naar de ware is online dating en eigenlijk is dat raar. We leven in een tijd waarin iedereen versmolten is met zijn slimme telefoon. Praten doen we via WhatsApp en Skype, leven doe je via Facebook en voor eten heb je Instagram. Waarom dan ook niet online zoeken naar je Assepoester?

Toegegeven dat ook ik niet vreemd ben van een aversie tegen online daten, offerde ik mij onder het motto “Alles voor de journalistiek” op om eens een kijkje te nemen in deze wereld en hier van verslag te doen. Zijn het echt alleen de socially awkward, freakshows van de maatschappij die hun heil online zoeken?

Zou je er stuk voor stuk je schurftige hond nog van af trappen of is het ondertussen een legitieme vorm van je boterbloempje zoeken?

Mijn opa zei altijd: “Als je iets doet, doe het dan goed. Aan half werk hebben we niets.”, en zo heb ik het dan ook aangepakt.

Aanvankelijk was het plan om eenmalig over online daten te schrijven maar ik heb besloten om ook te kijken naar het verschillende aanbod aan sites. Liefde mag dan gratis zijn, de zoektocht er naar blijkt een lucratieve zaak. Als je dan eindelijk de sprong wilt wagen zie je letterlijk door de bomen het bos niet meer. Er zijn veel gratis sites te vinden, veelal overladen met fakers. Daarbij lopen de kosten voor de “serieuze” websites ook nog eens flink uit één. Je kunt je geld maar één keer uitgeven en hoe minder je nu Gymnorhina | 6

uitgeeft, des te meer houd je over voor je date. Daarom niet 1 maar 10 datingsites en nu deel 1 van mijn tweeluik over online daten.

Je hebt eindelijk besloten de gok te wagen, online daten: YOLO. Direct worden mijn eerste vooroordelen bevestigd, namelijk: Online daten kost tijd, moeite, geld en dus energie. Alles wat ik juist hoopte te besparen en voorkomen ten opzichte van offline zoeken verplaatst zich doodleuk naar het www. In plaats van zoeken naar een kroeg met leuk publiek moet je zoeken naar een website met leuke mensen. Zorgen dat je goed voor de dag komt wordt nu een eindeloos getob over welke foto’s ik plaats op mijn profiel. Het eerste gesprek dat je normaal gemakkelijk en veilig voerde met behulp van de nodige biertjes, moet nu nuchter via een chat of berichtensysteem. Om nog maar te zwijgen over de ellenlange vragenlijsten die je in moet vullen om een nooit bewezen algoritme zijn werk te laten doen zodat er “potentiële” kandidaten gepresenteerd worden.

Wat is op dit moment de tussenstand?

We zijn op dit moment 25 interesse berichten, 8 personen met mailverkeer en drie dates verder. Twee zitten er in de pijpleiding en mijn full membership voor 3 betaalde datingsites moet nog in gaan.

Wat meteen opvalt is het verschil tussen de gratis sites, de betaalde met een gratis gedeelte en de volledig betaalde websites. Op de gratis sites zit het merendeel er duidelijk

alleen maar voor de lol. Vrijwel lege profielen zonder foto, verkapte 0906 profielen of het is het type dat je nog niet aan zou spreken als je knock-out in een hoekje in De Kleine staat. Gelukkig hebben bijna alle sites een zoekfunctie waar je in kan stellen dat je alleen actieve profielen wilt zien en dat ze een foto moeten hebben. Dit is je enige selectie aan de poort. Het helpt, maar nog altijd ben je uren zoet met het skimmen van de honderden profielen met vaak veel te flateuze foto’s.

Als er dan eindelijk een foto uit springt kun je wel vrij snel zien of iemand een serieuzere insteek heeft of alleen uit is op de egoboost.

De meest originele tekst die je tegen komt is “blablabla als je wat wilt weten stuur maar een berichtje”. In vrijwel alle gevallen gaat het hier om iemand met een gratis profiel of is de hele site gratis. Wel de lusten niet de lasten? En als iemand dan al de moeite heeft genomen om zijn profiel wat uitgebreider in te vullen dan loop je meteen tegen de standaard clichés aan. “Ik ben actief maar houd ook van op de bank zitten”, “Ik ben niet zo goed in mijzelf omschrijven”, “Ik ben eigenlijk niet op zoek, maar je weet maar nooit” en natuurlijk de klassieker “Als je iets over me wilt weten, moet je maar een berichtje sturen”. Er wordt zo veel geklaagd over dat mannen 1 bericht typen en dat naar alle profielen sturen, maar ik snap wel waarom ze dit doen: waarom moeite nemen als dit niet wederzijds is?

Alle datingsites werken feitelijk volgens Gymnorhina | 7

hetzelfde concept. Jij vult vragenlijst, na vragenlijst, na vragenlijst in. Plaatst een paar foto’s en wacht totdat je antwoorden en foto’s zijn goedgekeurd door de Admin.

Een gedeelte van de antwoorden komt op je profiel en een gedeelte is puur voor de match machine die volgens complexe berekeningen een soort Boter, Kaas en Eieren speelt om te besluiten wie er bij je past.

Er zijn wel een paar uitzonderingen die net iets anders werken. E-darling bijvoorbeeld, hier kun je geen profielen zoeken, maar krijg je eens in de zo veel tijd een aantal matches waar je het profiel van kan bekijken. Is dit allemaal niets, dan moet je weer wachten tot er een paar profielen worden aangeboden. Er zal hier vast een reden achter zitten, maar dit maakt het wel erg log en traag en verplicht je bijna om een jaarabonnement af te sluiten. Leuk voor de eigenaar, maar ik wil nu mijn prinses tegenkomen en niet pas over 9 maanden.

Andere insteek die beter werkt is PaiQ.nl.

Dit is een veredelde chatbox/ speeddate waar je gematched word aan een persoon en meteen met elkaar kunt chatten. Je krijgt elkaars foto langzaam steeds scherper te zien naarmate je meer berichten naar elkaar over en weer stuurt. Ook is er een optie om te speeddaten of zelfs een battledate aan te vragen waarin, als er twee gegadigden zijn, er twee personen acht minuten de tijd hebben om zich te verkopen aan jou. Waarna je de leukste kiest om mee door te speeddaten.

Last but not least mag natuurlijk Tinder niet ontbreken! De ultieme vleeskeurings-app die steeds populairder wordt. De app linkt zich aan je Facebook waar het je likes, vrienden en 5 profielfoto’s pakt. Vervolgens worden er, op basis van de radius waarbinnen je zoekt en jouw locatie, profielen aangeboden. Het enige dat je rest is het dilemma Hot or Not? Is degene hot en is dit insgelijks? Gefeliciteerd! Jullie zijn nu een match en mag je met elkaar chatten.

Weet je het niet zeker, dan kun je zien of je likes met elkaar deelt of misschien zelfs dezelfde vrienden hebt. Het programma werkt, zeker in het begin, zeer verslavend en is ook leuk om met je vrienden in de kroeg te doen. In het begin heb je alleen nog niet veel matches en ben je geneigd om met minder genoegen te nemen, wat kan resulteren in een stormvloed aan matches na een aantal dagen en zit je als nog uren het kaf van het koren te scheiden. Blijf dus lekker kritisch en ga alleen voor de 8en, daarom zitten we er.

Hoe sta ik op dit moment tegenover online daten?

Mijn vooroordelen over online daten moet ik iets bijschaven. Er zitten zeker leuke gesprekken en personen tussen, maar ik gooi het nu nog op de uitzonderingen die de regel maken. Voor elk leuk bericht en normaal profiel kom je er 4 tegen die op zoek zijn naar hun prins op het zwarte paard, hobby's hebben als harp spelen of breien of waarbij je je afvraagt waarom ze in godsnaam een foto hebben geüpload.

De meest normale mensen heb ik tot nu toe alleen gevonden op Tinder. En dit vind ik eigenlijk niet gek. Het is een trending topic binnen Amsterdamse studenten, het is hip, oppervlakkig, niet de overduidelijke insteek van dating en geeft daarom niet de afkeurende blikken die je wel krijgt als je zegt dat je op een datingsite zit.

Mijn experiment zet ik nog even voort, maar nu eerst op naar de volgende Tinderdate!

KA

Gymnorhina | 8

Brain games Hoe cool is dit? Het is voor het eerst gelukt om hersenen van mensen via internet aan elkaar te koppelen. Onderzoekers van de Universiteit van Washington hebben het voor elkaar gekregen om de hersenen van een persoon invloed uit te laten oefenen op de hersenen van een persoon in een andere ruimte. Mijn hersenen draaien meteen al overuren met alleen al de gedachte wat voor mogelijkheden dit allemaal biedt!

Elke onderzoeker in spé heeft dit filmpje vast voorbij zien komen op YouTube. De gedachten van de ene onderzoeker zorgen voor de handbeweging van zijn collega tijdens het spelen van een computerspel. Hoofdonderzoeker Andrea Stocco zegt hierover het volgende: “Het internet was een manier om computers aan elkaar te koppelen en kan nu op dezelfde manier gebruikt worden voor hersenen.”

Eerdere onderzoeken hebben, mét succes, al geprobeerd om rattenbreinen via het web te verbinden. Bovenden hebben dezelfde onderzoekers ook al eens een aap met zijn gedachten een robotarm laten besturen, maar bij mensen is het tot op dit onderzoek nog niet eerder gelukt om hersenen met elkaar te verbinden via het internet.

Hoe gaat dat nou precies in zijn werk, hersenen aan elkaar koppelen via het interenet? De hersenactiviteit van de ene onderzoeker wordt gemeten en vervolgens overgedragen op de andere onderzoeker via transcraniële magnetische stimulatie (TMS). Het is een hele mond vol, maar kort samengevat houdt deze techniek in dat er hersensignalen opgewekt worden in bepaalde hersengebieden.

Ik zie het kwijl al in de monden lopen van de psychobiologen onder ons. Dit is natuurlijk een ontzettend indrukwekkende ontdekking, zelfs voor een bio-medischer als ik. Maar wat zou dit nou voor de toekomst betekenen? Kan je je huisgenoot dan via het internet een biertje laten pakken uit de koelkast terwijl jij languit op de bank ligt? Kan je je zusje naar je tentamen sturen terwijl je zelf vanuit je bed de antwoorden stuurt naar haar hersenen? Is het dan zelfs mogelijk om je moeder je was op te laten vouwen terwijl jij er alleen maar aan hoeft te denken vanuit de Congo-kamer? Jeetje, wat een tal aan mogelijkheden! Waar dat internet wel niet allemaal goed voor is.

AL Gymnorhina | 9

Think before you post Ik heb een buurmeisje van vroeger bij mijn ouders. Je kan zeggen dat ze niet zo slim is en dat zelfreflectie ook niet haar beste kwaliteit is. Maargoed. Ze is een aantal jaar geleden met haar ouders mee naar Almere verhuisd en ik dacht dat ik haar daarna nooit meer zou zien. Maar daarvoor bestaat Facebook!

Tegenwoordig heb ik haar als vriend op Facebook, en daarmee kan ik haar hele leven in de gaten houden. Serieus, alles... Ik quote: ‘Koud:-(.. even een kopje thee drinken en zo lekker slapen ... *moe . Morgen weer werken’. Okee, wat moet ik daarmee? En wat moet iemand hiermee? Dit is geen informatie waar ik iets mee kan. En elke dag weer zulke berichten.

Laatst had ze een nieuw vriendje. En geloof me, ze had zo vaak statusupdates, van ‘Single’ naar ‘Het is ingewikkeld’, naar ‘In een relatie’ in een week tijd. En dan de week erna weer naar ‘Single’. Maar dit is anders, met deze jongen wil ze haar hele leven delen. Toen ze een statusupdate veranderde naar ‘In een relatie’, reageerde één van haar oude liefdes erop en draaide het op een heel gesprek uit tussen haar, haar nieuwe liefde en die andere jongen waarmee het niets is geworden.

Serieus, waarom zou ik dit moeten kunnen lezen, en ja, ik lees het. Want stiekem vind ik het heel leuk, een beetje uitlachen op Facebook. Wat mensen nu wel weer niet allemaal online zetten, wel of niet wetend dat de hele wereld het kan zien.

Er wordt je afgeraden om vrienden te worden met je baas op Facebook, wat ik op zich niet zo raar vind. Als je kijk wat er allemaal op onze pagina’s staat, wil je vaak ook niet dat je baas het kan zien. En je familie, als je moeder reageert op elke update die post. Ook niet iets om blij van te worden. Het is allemaal veel te publiekelijk en persoonlijk, naar mijn mening.

Maar aan de andere kant geloof ik dat je ook veel aan Facebook kunt hebben. Zo kan je door even door je Newsfeed te scrollen, een aantal leuke dingen lezen, een belangrijk bericht zien van een oude vriendin, die je toch eigenlijk wel weer eens had moeten zien, en een uitnodiging van een komend evenement attenden. Als je geen Facebook zou hebben, zou je dit allemaal missen. En zouden mensen je nog wel eens kunnen vergeten uit te nodigen voor een feestje. Dus, om het allemaal wat makkelijker te maken, is Facebook toch zeker wel een goed idee!

Ik ben dus ook van mening dat het hebben en veel gebruiken van Facebook echt geen slecht iets is. Ik ben zelf erg actief, en hierdoor heb ik het gevoel dat ik veel belangrijke dingen lees, dat ik op de hoogte blijf van de komende evenementen en dat ik de leuke dingen in mensen hun leven langs zie komen.

Toch worden er veel dingen gepost waarvan ik denk dat je die niet aan iedereen wilt laten zien (zoals bijvoorbeeld vorig jaar de Congo Koningencompititie, die gewoon openbaar was). Dus; blijf lekker actief op facebook, maar denk na voordat je je hele leven online zet!

SN

Gymnorhina | 10

KookCie Recept:

Chocolademousse

We kennen het cliché allemaal wel: de liefde van de man (en van de vrouw) gaat door de maag. Hoe cliché het ook mag klinken, het is wel zo. Je kunt dan ook geen betere indruk maken op je eerste (blind) date dan met een zelfgekookt diner! Om je alvast een stapje in de goede richting te helpen, heeft de KookCie hier alvast een recept voor een onweerstaanbaar lekker chocoladetoetje. Het voordeel van dit recept: snel, makkelijk en ... er zit heel veel chocolade in!

Goddelijke instant chocolademousse van Nigella Lawson voor 2 personen

Ingedriënten 75 gram witte marshmallow (mini marshmallows of in kleine stukjes geknipt) 25 gram zachte boter 125 gram chocolade van goede kwaliteit(puur, melk of combinatie, in kleine stukjes) 30 ml heet water 175 ml slagroom 0,5 tl vanille essence Bereidingswijze Smelt de marshmallow, de chocolade, de boter au bain marie in een steelpannetje met een dikke bodem op een laag vuur en roer regelmatig door.

Zet het vuur uit als alles een egale massa is en laat het mengel afkoelen. Klopt ondertussen de slagroom met vanille-essence stijf. Schep hierna de slagroom door het chocolade mengel. Laat alles opstijven in de koelkast en klaar is je toetje.

Als je ongeduldig bent, kun je het natuurlijk ook warm eten.

Tip: als je echt uit wilt pakken, kun je deze mousse gebruiken als basis voor een chocoladetaart.

Eet smakelijk!

Liefs van de KookCie Gymnorhina | 11

van Mainah Toen ik vrienden van mij vertelde dat ik een week geen social media en Whatsapp zou gebruiken wensten zij mij sarcastisch succes en sommigen van hen hadden zelfs medelijden. Dat is ook niet zo vreemd, omdat ik vaak op mijn smartphone te vinden ben. Sinds de aanschaf van dat ding is er wel veel verandert in mijn leven. Vroeger klaagde iedereen erover dat ik nooit te bereiken was en belden vrienden eerder naar mijn huistelefoon dan naar mijn mobiel om in contact met mij te komen. Tegenwoordig krijg ik het wel voor elkaar om maximaal binnen een halfuur op 90% van mijn inkomende berichtjes te reageren. Mijn levensstijl is dus drastisch veranderd, maar zijn die veranderingen onomkeerbaar geworden?

Dat heb ik uitgezocht in week 43, tactisch gekozen omdat we aan het einde van de week tentamen hadden en ik zo een excuus minder had om studie-ontwijkendgedrag te vertonen. Het gaf inderdaad rust en minder stress nu die smartphone niet trillend naast mijn studieboek lag. Op dag 3 van de 7 begon ik de social media al te missen, toch zag ik er tegenop om mijn berichten te openen, omdat er zo’n berg in één keer doorgewerkt moest worden. Van al die berichten was er maar zo’n 5% dat ik niet had willen missen. Een collega van me had namelijk ontslag genomen en daar kwam ik pas achter op zijn laatste werkdag, beetje gênant! Ook had een vriend van me een kaartje over voor een concert van Half Moon Run, gelukkig heeft hij me uiteindelijk gebeld toen ik maar niet reageerde op Facebook en Whatsapp en hebben we alsnog een goede avond gehad.

Ik moet eerlijk zeggen dat een weekje van het sociale internet afgaan niet helemaal mogelijk is, omdat ik nog wel e-mails moest sturen voor mijn studie en werk. Ook heb ik gewoon zitten bellen en af en toe een sms’je gestuurd. Het is ook ontzettend handig om lekker snel berichten en foto’s uit te kunnen wisselen, waarom zou je daarmee stoppen? Ik ben dus maar brieven gaan uitwisselen, om het eens op de prehistorische manier te proberen. Ik had al in geen jaren een brief meer gestuurd, ik moest op zoek naar een postzegel (Hoeveel moeten er op een brief?), een envelop en een brievenbus (Waar vind je die dingen tegenwoordig nog?).

Voordat mijn brief was aangekomen kwam ik de geadresseerde al tegen op Science Park en konden we gewoon bijkletsen, veel te langzaam gaat de post dus voor onze generatie.

Het leven in de eenentwintigste eeuw is dus sterk beïnvloed door de social media op onze smartphones, waarmee we overal en altijd met onze vrienden in contact kunnen staan. Na deze week ben ik me daar nogmaals bewust van geworden en heb ik ook ervaren hoe het anders kan. Dat heeft er niet tot geleid dat ik mijn smartphone in de prullenbak gegooid heb, omdat het heel handig kan zijn om je apps te gebruiken. Toch check ik mijn telefoon minder, omdat ik erachter gekomen ben dat het grootste gedeelte van de berichtjes die ik binnenkrijg eigenlijk niet van belang zijn en dus ook niet gelijk beantwoord hoeven worden. Het leven met een smartphone is prima, zolang je maar niet afhankelijk wordt van dat apparaatje.

Gymnorhina | 12

van Esther Maandag 21 oktober Het is zo ver! De zelfkastijding kan gaan beginnen. Gisteren hield mijn zusje haar verjaardagsfeestje in het Friese Tjerkgaast. WhatsAppen was dé manier om iedereen te vragen hoe laat hij of zij aanwezig zou zijn, de laatste inkopen door te geven en een taxi te regelen. Daarnaast zorgde het gezamenlijk Tinder’en en Snapchatten voor veel vermakelijke momenten. En nu moest ik zonder.. Ach, zo moeilijk kon het niet zijn toch?

Op de ochtend van de 21e reisde ik weer terug naar Amsterdam en zette onderweg, om klokslag 12 uur, mijn telefoon in vliegtuigmodus. Alle internetverbindingen werden verbroken, om zo de verleiding van binnenkomende appjes of Facebookberichten te kunnen weerstaan. Tijdens mijn terugreis naar Amsterdam was er een seinstoring halverwege mijn traject, waardoor ik mijn overstap op de volgende trein wel kon vergeten. “Ach, ik pak eventjes mijn telefoon erbij om met behulp van de NS-app mijn alternatieve reisadvies binnen te hengelen”, dacht ik direct. Tevergeefs, want geen internet is geen internet en nu al toegeven kan echt niet. Na een gezellig praatje met de conducteur, die mij met alle liefde de juiste weg wees, kwam ik met een half uur vertraging toch thuis zonder de regels te overtreden.

Dinsdag 22 oktober Vandaag was mijn zusje jarig, dus ik heb een van de schaarse sms’jes gespendeerd aan het feliciteren. Tot nu toe bevalt het isolement van alle sociale media prima, wat een hemelse rust. Toch typten mijn vingers vandaag tijdens het werk in een onbewust, ondoordacht moment zomaar facebook.com in, in mijn browser.

Natuurlijk heb ik dit direct weer weggeklikt, maar dit zette me wel aan het denken hoe vaak ik niet ‘eventjes’ op Facebook kijk gedurende een dag.

Woensdag 23 oktober De kop is eraf en nu gaat het echt beginnen. Anderhalve dag zonder Social Media kan iedereen. Nu is het even een kwestie van doorzetten, om zo echt te merken hoeveel invloed deze nieuwe media op je leven hebben.

Mijn leven zonder hippe smartphone en andere ‘sociale’ platformen bevalt erg goed. Nog steeds check ik minimaal een keer per kwartier mijn telefoon om te checken of ik nieuwe app’jes heb, maar meer dan zeven sms’jes zal ik deze week niet ontvangen, dus het levert weinig op.

Donderdag 24 oktober Vandaag ben ik halverwege en de berusting is ingeslagen. Het gejaagde gevoel van constant bereikbaar moeten zijn en op al je berichtjes antwoord geven ebt langzaam weg. Vandaag ben ik zelfs mijn telefoon ‘vergeten’, wat aangeeft dat mijn prioriteiten toch ergens anders liggen.

Gymnorhina | 13

Vrijdag 25 oktober Ai, een pittig momentje. Ene mevrouw Shepherd uit de VN-commissie die onderzoek doet naar Zwarte Piet heeft alvorens het onderzoek af te ronden haar persoonlijke mening uitgebreid verkondigd in de media.

Akelig dit, hier zou ik toch erg graag een pittig Facebookberichtje over schrijven, om zo aan te geven dat de neutraliteit en betrouwbaarheid van het onderzoek voor het oprapen ligt. Hoe kan iemand die een dergelijke positie bekleed bij een van ’s werelds meest prominente organisaties de Academische Basisvaardigheden zo onder de tafel schuift?

Zaterdag 26 oktober Vandaag heb ik weer gezellig twee feestjes en heb twee sms’jes gebruikt om eventjes een teken van leven te geven over mijn aankomsttijd en nadien, dat ik het erg gezellig vond. Ik begin langzamerhand te twijfelen of ik überhaupt nog wel terug wil naar een smartphone.

Zondag 27 oktober De laatste dag. Een zondag heeft al een flinke poos niet meer zo’n rust gebracht en ik merk dat ik tijd overhoudt om op de bank te gaan zitten met een boek. Wat een weelde! Aan de andere kant mis ik de leuke (digitale) gesprekken met vrienden of vriendinnen wel, maar zo een weekje zonder Social Media kan ik iedereen aanraden!

Maandag 28 oktober Om klokslag twaalf uur: het ei is gelegd, ik heb het gehaald! Terugkijkend op deze week kan ik concluderen dat ik véél te veel tijd besteed aan sociale media. De rust en tijd die je krijgt door het uitzetten van al je online sociale verplichtingen, is fantastisch. Misschien doe ik het binnenkort nog wel eens!

Gymnorhina | 14

van Illona Maandag Nou, daar gaan we. Een week lang geen Social Media en/of andere internet apps op je mobiel gebruiken. Ik heb het al eens eerder gedaan op de middelbare school tijdens een SE-week, maar sinds je op de universiteit een nog groter netwerk aan sociale contacten hebt, gaat dit denk ik nog een lastige klus worden. ‘Gelukkig’ heb ik tentamenweek, dus wordt mijn psychobiologieboek deze week maar mijn beste vriend; dag sociaal leven…

Dinsdag Vanochtend heb ik mijn eerste echte struggle van het geen internet hebben alweer overleefd. Zo moest ik namelijk een ochtendje werken in de thuiszorg, normaal no problemo, maar dit keer moest ik naar een nieuwe cliënt. Nieuwe cliënt, nieuw huisje, wat natuurlijk betekende dat ik naar een nieuw, onbekend adres moest.

Normaal gesproken dump ik het adres in mijn navigatie app, maar zonder smartphone gaat dat lastig worden; terug naar de plattegrond. Zoals iedereen weet is het spatieel gedrag van de vrouw niet erg denderend, dus werd ik alleen maar duizelig van dat papiertje met straatjes en weggetjes. Uiteindelijk heb ik maar de TomTom uit de auto gepakt en daar ging ik hoor; op de fiets met de ‘ouderwetse’ TomTom. Gelukkig waren mijn nieuwe clienten (het was een echtpaar) wel heel lief. De man kwam bovendien met een interessant psychobiologisch verhaal dat hij van de ene op de andere dag niks meer zag door één oog, waarschijnlijk door een afgestorven oogzenuw.

Woensdag Vandaag was best boring; leren. Ik bleef van dinsdag op woensdag bij een studiegenootje in Amsterdam slapen dus we waren in ieder geval nog met zijn tweeën saai aan het doen. Het hoogtepunt van de dag was mijn reis terug naar Haarlem en het eenmaal mogen checken van mijn e-mail, niet erg interessant dus.

Erg leuk dat Facebook mij blijkbaar al mist, ik vond vandaag namelijk een mailtje in mijn mailbox dat er ‘meldingen voor mij zijn’ en dat ik het één en ander aan activiteiten heb gemist. Thanks! ’s Avonds heb ik wel weer mooi mijn tentamenstress eruit kunnen rammen op het hockeyveld; heerlijk om zo’n goed ingepakte keeper als schietschijf te gebruiken.

Donderdag De ochtend begon weer met een bezoekje aan een cliënt voor de thuiszorg. Weer een nieuwe, maar dit keer wist ik het adres uit mijn hoofd, zonder TomTom of landkaart, te vinden. Het begon daar al goed; ik moest mijn schoenen uit doen en slofjes van haar aan zodat ik ‘het tapijt niet vuil zou maken’. Ik had verwacht dat ze me als Assepoester het hele huis zou laten boenen zodat alles weer perfect spik en span was, maar gelukkig viel dat hartstikke mee. We waren uiteindelijk zo gezellig aan de praat over de juiste studie kiezen en naar het buitenland gaan dat we de tijd helemaal vergaten en ik er een uur langer was gebleven dan dat ik uitbetaald werd… Oepsie.

Gymnorhina | 15

Daarna snel door naar de huisarts en de apotheek, leren is er vandaag – alweer- bij ingeschoten. Dat wordt een zware, lange nacht vol gekke stoornissen en Brodmann area’s…

Vrijdag Wauw, wat een stress vanochtend. Op de dag van een tentamen is er al-tijd iets mis met het openbaar vervoer.

Vier weken terug tijdens mijn eerste tentamen was het ook al zo’n feest; er reed toen nog maar één trein in het uur van Haarlem naar Amsterdam i.p.v. acht. Vandaag en de rest van het weekend zijn er werkzaamheden aan het spoor en dat doen ze natuurlijk uitgerekend in mijn ‘tentamenweek’, want ja, ‘heel Nederland’ heeft toch herfstvakantie; dan gaat er vast niemand met de trein en kunnen we die enkelingen wel met een NS-bus naar Amsterdam transporteren.

Het drama begon vanochtend al om elf uur toen ik bij de bushalte in mijn dorpje aankwam; twaalf minuten wachten tot de volgende bus. Ik besloot maar alvast aan de wandel te gaan naar de volgende halte, zes minuten verderop. Daar aangekomen stond dat stomme bord nog steeds op twaalf minuten! Een meisje in het bushokje deelde mee dat de bus oponthoud had. Ik terug gesprint naar mijn huis, waar ik op de fiets gevlogen ben richting Haarlem en onderweg vond ik gelukkig nog een bus vanuit IJmuiden die mij keurig netjes om half twaalf op Haarlem station afleverde. Samen met een vriendin gingen we op zoek naar de NSbus. Lang zoeken was niet nodig, want er stond me toch een massa mensen te wachten… Ik weet niet hoe we het uiteindelijk voor elkaar gekregen hebben, maar na een halfuur wachten en drie overstappen, kwamen we precies om één uur in de USC hal aan. Over het tentamen zal ik het maar niet hebben want dan kan ik zo nog twee bladzijden van deze Gymno verpesten aan mijn onzinnige vervloekingen.

Zaterdag Vanaf vandaag ben ik het ‘niet-internet hebben’ toch best wel een beetje zat aan het worden, aangezien ik geen studieverplichtingen heb meer heb; mijn tentamen is immers al voorbij. Ik ben voor het eerst sinds tijden weer eens met mijn ouders mee weg gegaan. Na dik een uur rijden kwamen we aan in de Bijlmer – moeders zijn nooit zo goed in de weg vinden (spatieel gedrag) – om te kijken voor een nieuw bed. Het bed hadden we uiteindelijk sneller gevonden dan de weg naar de Bijlmer toe… We aten ’s avonds snel een patatje in een snackbar nadat we nog een paar uur door de Media Markt en Decathlon geslenterd hadden. Het verbaasde me hoe bedrijvig het om zeven uur nog rondom de Arena was. Later bleek Ajax te spelen, niet zo gek dus dat het druk was.

Zondag Vandaag was het match-day, zowel fysiek als mentaal. Mentaal ging ik vanaf vandaag pas echt de strijd aan met de drang om mijn internet weer aan te zetten (verslaafd? Nee joh!) en fysiek ging ik met mijn team de strijd aan met de club onder ons in de poule, om in de bovenste helft van de competitie mee te kunnen gaan spelen. Uiteindelijk wonnen we met gemak. We versloegen de club uit Den Haag met 6-0 op eigen veld waarvan twee goals van mijn kant kwamen!

Morgen kan ik eindelijk weer een beetje normaal contact met mijn vriendjes en vriendinnetjes hebben, dan ben ik weer in het bezit van mijn Smartphone! Hallelujah, I’m going back to the future.

Statistieken Mainah Verzonden smsjes: 25 gebeld: 66 minuten e-mails: 9

Ontvangen Whatsappjes: 376 Facebookmeldingen: 32 e-mails: 71

Esther Verzonden sms’jes 5 Belminuten 12 Facebookberichten/ pdates 0 WhatsAppjes 0 Tweets 0 Ontvangen Sms’jes 7 Belminuten 51 Facebookberichten/updates 54 WhatsAppjes ?

Tweets 0

Illona 34 Gemiste Facebook meldingen 5 Gemiste Facebook chats 130+ Gemiste WhatsApp berichten 2 Gemiste Instagram likes 41 Gemiste Snapchats 9 Gemiste updates van mobiele apps Slechts 123 % batterijverbruik deze week

Gymnorhina | 16

Gymnorhina | 17

” n e t h ic r e b ie e o g “De man met de Nee. Nee. Ja. Nee. Krantje? Folders? Blauwe brieven? Tijdschriften? Elke weekend ziet hij ze voorbij komen. De man die de goede berichten brengt. Voor een gesprekje is hij niet verlegen. Handje in de lucht.

“Goedenmiddag, alsjeblieft, fijn weekend!”

Vaste routine. Daar fietst hij dan, door weer en wind. Sneeuw, gladheid of bloedhitte met zweet op het voorhoofd. Altijd komen de brieven wel aan en je bent hem dankbaar dat hij er is. Maar hoelang zal hij nog de gleuven gaan douwen? Zal het klepperdeklep geluid in combinatie met vallende pakketjes post nog bestaan binnenkort?

Want oh oh internet. Wat heb je gedaan? Een van de oudste beroepen beetje kapot lopen maken? Tegenwoordig is de automatisering van het beroep postbode voor een grotendeels overgenomen door internet.

Banksaldo, check! Reclame folders, check!

Gegevens van de verzekeringen, ja. Alles kan men tegenwoordig op internet vinden en lekker vanuit hun huiskamer regelen.

Berichtje sturen naar je tante in Groningen, even snel een mailtje hoppa. Briefkaartjes, worden die nog wel verkocht? Penvrienden worden mailbuddy’s. Hoe zou het leven van een postbode eruit zien in het jaar 2050? Is er dan nog werk voor hem? Of zal het beroep vervaagd zijn? Zakelijke berichten zijn al voor grotendeels overgenomen door e-mail en binnenkort zal het klassiek sturen van wenskaarten overgenomen worden door de Sociale Media. Ik denk dat we wel die richting op gaan. Gratis en snel. Facebookvriend nummer 1 wenst jou een fijne kerst en wilt het kerstbomenspel met je spelen. Dankje lul. Doei.

Tegenwoordig wordt iedereen steeds moderner en handiger. Ze lopen mee met de technologie. Bijna elke generatie weet hoe ze moeten werken met een computer en over een bepaalde tijd zal iedereen wel weten hoe het internet werkt, waarbij ze vaak ook de term privacy vergeten. Zullen er mensen nog behoefte hebben naar post op de mat?

Zullen de laatste antieke bijna weggerotte bejaarden nog steeds elke dinsdag wachten op de uitgave van het kunstgebitjournaal of het zondagskrantje vol onzinnige reclame of nieuwtjes over de klaverjassenvereniging? Dit alleen omdat ze niet de technologie kunnen of willen bij poten. “Heeft u wel de stekker erin gedaan?”

Gymnorhina | 18

den r a a j e b e t t ggero e w a n j i b het e n k a ie v t n e a v a g e t laats de uit p e o d n n e e t ll h u c “Z wa g a d s n i d e elk nog steeds naal r u o j it b e g t s kun

of het zondagsk rantje vol onzinn ige reclame of n over de klaverja ieuwtjes ssenvereniging? “

Natuurlijk zal er nog wel post zijn. Mensen hebben toch wel behoefte aan het gevoel van papieren krant in je hand of de lekkere geur van de nieuwe uitgave van de maandelijkse glossy. En men kan het toch niet maken om een rouwbrief of een persoonlijke uitnodiging via een snel mailtje of “FB” berichtje te sturen? Ik kan mij nu nog niet voorstellen dat alles digitaal zal worden, terwijl er natuurlijk elke week wel weer iets nieuws zal zijn in de technologie. Voordeeltje wel is dat de welberuchte blauwe brief zal verdwijnen, want de belastingdienst heeft internet uitgevonden.

De postbode. Wel of niet? Gaat de vriendelijke man met alle verhalen, berichten en ook wel roddels verdwijnen uit het straatbeeld? De concurrentie met het geweldige fenomeen “internet”, kan hij dat wel aan? Nu nog wel, hij is sterk en zal over bergen en dalen gaan met de zware zakken post aan zijn fiets. Sommige dingen zijn gewoon onvervangbaar: de altijd vriendelijke postbode die je gratis elastieken geeft of je schoenen van Zalando die je niet zo makkelijk door je mailbox krijgt, je zal het toch niet willen missen?

YvdH

Gymnorhina | 19

Matchfixing & Belchinezen Dat moderne communicatiemiddelen niet alleen pais en vree brengen, kun je op je klompen aanvoelen. Daar heb je geen NSA informatie voor nodig. Dat deze technieken ook zijn weerslag hebben op de sport, blijkt uit de explosieve groei van online goksites, waarmee elk weekend talloze euro’s, dollars en yuans worden verdiend. Waar je vroeger in de TOTO meespeelde voor een paar kwartjes, hebben alleen de Aziatische bookmakers wekelijks al een omzet van twee miljard dollar. Uit onderzoek van Interpol blijkt dat jaarlijks een biljoen dollar (dat is een 1 met 12 nullen!) omgaat in het gokken op sport, waarvan ongeveer zeventig procent zich richt op volkssport nummer één: voetbal.

Het internet biedt je ook de kans om te gokken op SK Londerzeel tegen Wetteren in de Derde Klasse A in België, en andere niet noemenswaardige (of soms zelfs nonexistente) potjes voetbal op een knollenveld.

Dergelijke wedstrijden worden niet uitgezonden op televisie, maar toch moeten de wedstrijdstatistieken doorgegeven worden aan de bookmakers, die zich voornamelijk in Azië bevinden. Dit wordt gedaan door de zogenaamde ‘Belchinezen’, meestal Aziatische studenten die deze statistieken, vaak met twee telefoons tegelijkertijd, doorbellen.

Vervolgens

gebruiken de bookmakers deze informatie om de quotes1 bij te stellen. Deze bookmakers maken zich hiermee nergens schuldig aan, het zijn de malafide goksyndicaten die proberen Europese wedstrijden, voornamelijk in de lagere competities, te beïnvloeden. Dit gebeurt door bijvoorbeeld spelers te benaderen of een scheidsrechter veel geld te beloven bij het uitloven van een vastgesteld aantal kaarten. Vervolgens zetten deze criminelen enorme bedragen in bij de Aziatische bookmakers op de uitslag, maar ook bijvoorbeeld het aantal corners, waarmee ze dan bakken met geld verdienen.

Uit onderzoek van minister Edith Schippers van Volksgezondheid, Welzijn en Sport is gebleken dat ook in Nederland deze matchfixing plaatsvindt, hoewel, volgens dit onderzoek niet op grote schaal. Ruim een kwart van de sporters denkt matchfixing in zijn of haar omgeving te hebben meegemaakt, zo blijkt. Hierbij moet wel een kanttekening geplaatst worden, namelijk dat matchfixing over het algemeen moeilijk te bewijzen is door netwerken met de transparantie van een modderpoel. Een paar maanden geleden ontstond er een rel langs het sportveld van Almere City, waarbij een belchinees betrokken was. Het eerste deel van de wedstrijd verliep rustig, tot er

1 - Quotes zijn de winstkansen, die aangeven hoe jouw inzet zich vermeerderd. Bij de wedstrijd Barcelona – Ajax is de kans enorm dat Barcelona wint (waarbij je dus bv. 1,5 maal je inzet wint), mocht Ajax toch verrassend winnen, win jij 4-5 maal je inzet.

Gymnorhina | 20

zich een paar uiterst merkwaardige situaties voordeden. Zo gaf de scheidsrechter maar liefst drie rode kaarten aan de thuisclub en na een serie aanvallen die onterecht werden afgevlagd als buitenspel, sloeg de vlam in de pan en moest deze Aziatische man die de Nederlandse taal niet machtig was, het stadion verlaten. Hoewel er geen officieel onderzoek is ingesteld naar deze wedstrijd, zit er toch een vreemd geurtje aan.

Een ander prachtig voorbeeld van vermoedelijke matchfixing deed zich voor op een koude decemberavond, bijna twee jaar geleden. Ajax mocht van zich laten horen op het kampioenenbal en het leek er op dat zij ook na de winterstop zich mochten meten aan Europa’s grote topclubs. In een poule met Dinamo Zagreb, het Franse Lyon en Real Madrid leek Ajax zeker van overwintering op basis van doelsaldo. Hoewel Ajax zelf met 2-0 verloor van de Madrilenen, leek er geen vuiltje aan de lucht. Lyon zou op dat moment met zes of meer doelpunten verschil moeten winnen van Dinamo, iets wat voor de minst scorende ploeg in deze poule een onmogelijke opgave leek. Maar, vlak voor rust opende de verdediging van Dinamo zich als de Rode Zee voor Mozes en er vielen maarliefst zeven goals in achtentwintig minuten. Dat is één doelpunt

per vier minuten, en voor de niet-voetballers onder jullie, een dergelijk scoreverloop komt na de E-pupillen nauwelijks voor. Dit alles werd nog merkwaardiger toen een verdediger uit Dinamo’s gatenkaas een enorme knipoog gaf aan een aanvaller van Lyon. Door de 7-1 winst van Lyon op de Kroaten, stond Ajax met lege handen en worstelde Lyon zich naar de volgende ronde.

Hoewel samenzweringstheorieën normaliter niet in mijn straatje thuishoren, vind ik dit lijken op een akelig staaltje omkoping.

Echter, de UEFA heeft geen aanwijzingen dat de uitslag onreglementair zou zijn en stelt daarom geen onderzoek in.

De FIFA en ook nationale voetbalbonden proberen de matchfixing aan banden te leggen door verschillende onderzoeken in te stellen naar Aziatische goksyndicaten en gedragscodes op te stellen voor sporters. Daarnaast zijn er meldpunten om verdenkingen van matchfixing aan te geven en net als de netwerken van de gokschandalen, gebeurt dit via internet.

EV omgaat r a ll o d n e jo en bil

rlijks e a ja t a d t jk li b van Interpol ort.” k e o z r e d n o gokken op sp “Uit

in het

Gymnorhina | 21

n e e r a a n t h c o t k e e o d Z m e e r v d l i w Toen ik voor het eerst de brievenbus van mijn nieuwe studentenhuisje opende, zat die volgestouwd met brieven. Gelukkig waren die brieven niet aan mij gericht, want er zaten er een hoop tussen voor achterstallige betalingen en van het Justitieel Incassobureau. Geen probleem dacht ik, ik gooi ze gewoon weer in de brievenbus met: VERHUISD RETOUR ZENDER. We zijn inmiddels drie maanden verder en de brieven blijven maar komen. Waarom heeft deze persoon zijn adres niet gewijzigd bij de desbetreffende bedrijven? Ontvlucht hij/zij betalingen? Kunnen die bedrijven hem/haar zelf niet opsporen?

Afgelopen maand was mijn moeder jarig en via internet had ik een cadeautje besteld.

Ik kreeg vervolgens een e-mail van de leverancier dat ik een ander bezorgadres moest opgeven, omdat ze slechte ervaringen hadden met mijn adres. Ik moest het cadeautje laten afleveren op mijn vaders werk en kon ik het pas een week na haar verjaardag aan mijn moeder geven! Hier ging ik het niet bij laten zitten, ik zal deze Mystery-man vinden!

Gelukkig had ik al heel wat afleveringen van Catfish gekeken, een nieuwe tv-serie op MTV waarin de programmamakers geheimzinnige

chatters opzoeken op het internet. Het moest de vrij makkelijk zijn om alleen met een naam informatie te verkrijgen over mijn slachtoffer: Mevr. R. K. Sussenbach, bij sommige bedrijven ook bekend als: Gregory Sussenbach.

Ik begon mijn zoektocht op Facebook.

De zoekopdracht ‘Sussenbach’ gaf geen relevante resultaten. Dan maar op Google verder met een iets specifieker zoekopdracht: R. K. Sussenbach. De letters R.K. gaven helaas vaak resultaten voor Rooms-Katholiek of een postcode. Dus probeerde ik het nog eens met: Gregogy Sussenbach. Dat gaf een paar afbeeldingen van een jonge, gespierde, getinte man en ook een Hyves-profiel. Op zijn profielfoto stond waarschijnlijk dezelfde man, maar deze keer lag hij in een soort ziekenhuisbed met een zonnebril op op een terras, wat mij nogal een vreemde keuze leek voor je profielfoto. Hij had slechts tien Hyves-vrienden, was dus blijkbaar niet heel actief op Hyves, of gewoon niet zo populair.

De volgende clue was dat hij als woonplaats Almere-buiten ingevuld had.

Ik scrolde nog even naar beneden en zag dat zijn laatste krabbel een rouwkaart van Gregory Raoul Sussenbach was! Hij was overleden op 1 juni 2011! Hoe en waar was dat gebeurd?

Gymnorhina | 22

De R. kon in ieder geval verklaard worden met Raoul, maar waar stond de K. voor?

En waarom was hij bij de meeste bedrijven bekend als mevrouw? Misschien was er een rede dat hij zijn echte naam niet wilde gebruiken.

Ik wist nu meer, maar dat riep juist nieuwe vragen op. Terug op Google kwam ik op beri.nl voor Surinaamse familieberichten, waar een condoleancepagina geopend was voor Gregory. Daar kwam ik er achter dat hij geboren was in Paramaribo en op 34-jarige leeftijd gestorven was in Almere. Maar het complex waar ik woon is pas opgeleverd in 2010, dus was hij niet wat oud om in dat jaar in een studentenkamer te gaan wonen? Ben ik nu wel de juiste persoon op het spoor?

Op wiezoektwie.nl stond een advertentie, omdat hij blijkbaar zoek was terwijl hij 99% invalide was. Ik vind het toch knap dat je iemand kwijt ka rraken die zich niet zelf kan verplaatsen. Dat kon wel de rare Hyves-

profielfoto verklaren, maar niet hoe hij hier ooit heeft kunnen wonen op de vierde etage zonder lift. Gebruikte hij dit adres dan illegaal, zonder dat hij hier woonde?

Meer heb ik niet kunnen vinden over deze mysterieuze persoon, veel vragen zullen dus onbeantwoord blijven. Toch is het gebleken hoeveel je over een wildvreemde te weten kan komen met moderne middelen zoals Google en Facebook, net als de mannen van Catfish hebben laten zien. Ik vind het geen prettig idee dat iemand van alles over mijn persoonlijke leven te weten kan komen door een beetje te googlen en zal daarom mijn informatie op onder andere Facebook beter moeten gaan afschermen voor vreemdelingen.

MF

Gymnorhina | 23

De ondergang van diepgang Een diep gesprek is als tegen een golf in naar de zee duiken. Het koude water je hoofd laten verkoelen en het zout op je lippen laten prikken. En dat je dan, als je weer boven bent, je van elke windvlaag meer bewust bent. Zodat je eigen huid kan voelen.

Ik hou net zoveel van diepe gesprekken als van dat koude water. Het bindt me met mensen en het zorgt ervoor dat we elkaar begrijpen.

Ik voel mezelf begrepen en soms brengt het me net tot andere inzichten, waarvan ik het bestaan eerst niet eens vermoedde.

Is er minder diepgang door social media?

Want, ja, whatsapp gesprekken gaan vaak nergens over. En, ja, je kunt de ander niet zien, dus je begrijpt elkaar ook minder.

En als laatste ja, gesprekken zijn vaker zomaar afgelopen, omdat een van de twee het terugpraten vergeet.

Soms kun je juist diepere gesprekken op whatsapp voeren. Je kunt langer nadenken over wat je zegt. Je durft juist meer te zeggen doordat je elkaar niet ziet. Je kunt het altijd weer terug lezen zodat je het beter begrijpt.

En toch, moet ik zeggen dat ik de voorkeur geef aan een ‘echt’ gesprek boven een whatsapp gesprek. Waarschijnlijk vooral omdat je iemand ziet.

Ten slotte geloof ik niet dat social media het grootste gevaar voor diepe gesprekken is.

De angst vóór ondergang is denk ik eerder de ondergang van diepgang. Want als je de mensen om je heen niet kunt vertrouwen, dan klapt je teken om en durf je niet meer over diepe onderwerpen te praten.

VD

Soms denk ik dat het een ‘min keer min is plus principe’ is. Twee keer dezelfde soort mensen leveren een positief getal op, maar zodra er eentje omgeklapt is, is het niet meer mogelijk. Als je dus beide een min bent zal je vanzelf wel een keer op een goed gesprek komen. Als je dat beide niet bent, dan niet.

Gymnorhina | 24

Silkroad Mijn stukje deze editie gaat over de zijdezachte weg. Silkroad is ‘de zwarte markt’ van het internet. Illegale drugs, wapens, huurmoordenaars, alles wat je maar kan bedenken en het is beschikbaar met behulp van de anonimiteit van het internet. Door middel van een proxy/ TORnetwerk/weetikveelhoedieshitwerkt kunnen gegevens niet achterhaald worden en is iedereen compleet veilig. Tenminste, zo werd het tot voor kort bekeken.

In de afgelopen maanden kreeg Silkroad ontzettend veel publiciteit op het internet. Na een aantal jaar lang onderzoek door de FBI, DEA, IRS en Homeland Security’s investigative unit en talloze (geheime) arrestaties gedurende deze periode, kon de verdachte ‘mastermind’ achter Silkroad eindelijk gearresteerd worden en is de website direct neergehaald.

Hoewel er ontzettend veel tijd en geld wordt besteed aan het aanvechten van een anonieme marktplaats, kan de essentie eigenlijk niet gestopt worden. Kort volgend op het neerhalen van de site is silkroad direct weer gelanceerd en back in business. Er gaat zoveel geld in om dat de heropstart natuurlijk niet uit kan blijven. Gelukkig zijn bij het neerhalen van de website alle bitcoins, de valuta van Silkroad, geconfesceerd. Dit maakt al het tijd en geld gestoken in operaties het weer meer dan waard.

Op deze manier is de Amerikaanse overheid waarschijnlijk toch succesvol in wat het wil bereiken. De echte hardcore illegalen die het meest aan Silkroad verdienen, kunnen met wat speurwerk gearresteerd worden (en hebben een overschat gevoel van veiligheid), terwijl er nog een zakcentje verdiend wordt ook. Op zich blijft Silkroad wel de perfecte marktplaats voor de kleinschalige verkopers en drugsenthousiastelingen.

Wat denken jullie? Is een dergelijke illegale marktplaats in stand te houden? Wordt in de toekomst Silkroad weer direct offline gehaald en worden alle smerige boeven gearresteerd?

Of zal de situatie juist blijven escaleren en is alle publiciteit een hoax om mensen af te schrikken en de situatie niet uit de hand te laten lopen? Misschien is een illegale marktplaats helemaal niet zo erg en wordt het juist gepromoot om de touwtjes in handen te houden. Een beetje achterdochtig zijn vind ik altijd leuk.

VS

Gymnorhina | 25

Congo in het buitenland

Melanie fietste de Studyroad

Na een enerverende Bachelorperiode te hebben afgesloten, ben ik afgelopen zomer drie maanden door Kyrgyzstan, Kazachstan en China gaan fietsen met The Study Road. Een fantastische fietsreis die ik aflegde samen met zes (post) studenten en een Chinese professor. The Study Road biedt een 12.000 km tellende fietsreis van Istanbul naar Beijing, waarbij gastcolleges gevolgd worden aan de acht universiteiten op de route.

Ik beoog niet nieuwe zieltjes te werven voor editie nummer twee komend jaar, noch ben ik van plan een uiteenzetting van het business plan te presenteren, maar ik probeer slechts een impressie te schetsen van de rijke ervaringen langs de route. Voor alle feitjes en vragen betreffende de organisatie verwijs ik eenieder door naar de website www. thestudyroad.com.

Door studiegerelateerde omstandigheden alsmede vanuit financiële overwegingen, ben ik in Bishkek te Kyrgyzstan aangesloten bij het reeds fietsende Study Road sterrenteam.

Omdat dit punt precies de helft van de route markeert, vond hier een kleine wisseltruc van deelnemers plaatst.

Waar ik me hier bij een behoorlijk getraind team (zo’n 6000 km oefening) voegde, vreesde ik het ergste voor mijn fietsersbenen in spé. Echter bleek het niet de conditie noch het uithoudingsvermogen waar ik tegenaan fietste onderweg; conditie bouw je immers snel genoeg op en kilometers maken went wel.

Daarentegen heb ik de groepsdynamica, tegen mijn verwachting in, als behoorlijk uitdagend ervaren. Het 24/7 bij elkaar zijn onder behoorlijk uitputtende mentale omstandigheden bleek super intensief. Na een lange dag bergbeklimmen door de stromende regen moesten alle lege magen immers nog altijd goed gevuld worden, het kamp opgezet, ervaringen en eureka momenten gedeeld en huishoudelijke handelingen verricht worden. Maar eenieder heeft zijn eigen routine of verwachtingspatronen en compromissen bleken een stuk lastiger te sluiten somewhere in the middle of Gansu.

Iedereen komt zichzelf onvermijdelijk tegen en dan kun je enkel hopen dat dat moment zich ergens ná die 1500 meter hoge klim voordoet..

Fietstechnisch gezien bood de reis een breed scala aan prachtige landschappen: van sprookjesachtige heuvels tot eindeloze rijstvelden en zelfs een stukje Gobi dessert (inclusief helse tegenwind). Elke dag fietste ik me de pleuris in een onwerkelijk ansichtkaartGymnorhina | 26

waardig landschap en verbaasde ik me keer op keer hoe mijn perspectief veranderde ten opzichte van die landschappen. En dan op het mooiste stukje van de wereld je eigen tentje uit je tas toveren om ‘s morgens zo vanuit je bed het sprookje weer te betreden. Daar kan geen synthetische serotonine heropame blokker tegenop.

Toch zijn het niet zozeer de views, maar juist de mensen die ik al reizende ontmoette, die mij het meest zijn bijgebleven. Zo bijvoorbeeld de Chinese couchsurfer, die 11 uren per dag werkt, binnen Shanghai dagelijks 3 uur reist naar zijn werk en hiervoor een loonstrookje ontvangt waar menig Amsterdamse barman zijn bed niet voor uitkomt... én mij toch belachelijk openhartig enkele dagen hostte.

Of het ontbreken van enige seksuele polariteit in de Chinese omgang tussen tegengestelde seksen. En dan de gemakzucht waarmee een gemiddelde Chinees zich neerlegt bij de huidige dictatuur.

Dergelijke zaken zijn voor thuisblijvers ook te begrijpen in het politiek, economisch en historisch perspectief van Azië en anders wel aan de hand van professor Lamme’s “De Vrije Wil Bestaat Niet”.

Maar het zelf meemaken maakt het besef levensecht. Door de verschillende colleges in Geschiedenis, Internationale Betrekkingen en Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen waren wij vaak ook nog in staat om wat zinnigs te kunnen concluderen uit de taferelen die we onderweg aantroffen.

Naast het opkrikken van mijn bandenplak skills (25 motherfuckers mogen ligeren), razendsnelle myocyt toename, uren consolidatie en vrienden voor het leven heb ik hier waardevolle ervaringen aan overgehouden. Meer dan de moeite waard om wat vertraging in je loopbaan voor te incasseren!

Melanie Hoetmer

China, ergens verdwaald in de bergen!

Gymnorhina | 27

Dé ziekteverwekker van de 21e eeuw?

Steeds vaker worden we gewaarschuwd voor de schadelijke effecten van onze mobiele telefoontjes. De straling die deze apparaatjes uitzenden zou schadelijk zijn voor de gezondheid. Het is zelfs zo erg, dat je er hersentumoren door zou kunnen krijgen.

Er worden allerlei middelen op de markt gebracht om deze schadelijke effecten te beperken. Zo kun je nu ook stickers kopen die je op je mobiel moet plakken. Deze stickers zouden de straling ‘neutraliseren’ zodat het niet meer schadelijk is. In België is er zelfs een verbod op het verkopen van mobiele telefoons aan kinderen onder de zeven jaar.

Uit recent onderzoek is gebleken dat zo’n 70 % van de bevolking zich zorgen maakt over de mogelijke gevolgen van het gebruik van hun telefoon. De vraag is: in hoeverre zijn deze zorgen terecht? Zouden we allemaal onze mobieltjes het raam uit moeten gooien of gaan we vrolijk verder met bellen, WhatsAppen en Facebooken?

Allereerst het volgende: theoretisch gezien is het niet eens zo aannemelijk om de straling van mobiele telefoontjes als schadelijk te bestempelen. Straling kan wel degelijk weefsels aantasten, maar daarvoor moet het wel ioniserende straling zijn. De fotonen moeten een dermate hoog energieniveau hebben dat het elektronen van een atoom kan losslaan. Door het losslaan van een elektron krijgt het atoom een positieve lading, het vrije elektron zal binden aan een ander

atoom waardoor dit atoom negatief geladen wordt. Hierdoor verandert de structuur van de moleculen waarin de atomen zich bevinden en dat kan natuurlijk de functies van dit molecuul in het lichaam beperken of veranderen met alle gevolgen van dien.

Mobiele telefoons zenden echter radiogolven uit en deze vorm van elektromagnetische straling is niet-ioniserend. Het enige dat nietioniserende straling te weeg kan brengen is het warmer worden van weefsel, doordat atomen sneller gaan bewegen door de energie van de straling.

Uiteraard zijn de stralingseffecten ook op experimentele wijze onderzocht. Ondanks dat er veel onderzoeken zijn gedaan waarin geen effect is aangetoond, zijn er ook onderzoeken gedaan waarin dit wel het geval is. En het stomme is, dat nu juist die artikelen enorm worden uitgelicht in de media. Aan de artikelen die geruststellende resultaten laten zien wordt amper aandacht besteed, waardoor het beeld wordt gecreëerd dat straling vanuit telefoons echt gevaarlijk is.

Hierdoor maken veel mensen zich, misschien onterecht, zorgen. Als er uit een onderzoek een bepaald resultaat komt, wil dit nog niet zeggen dat dit resultaat ook echt klopt met de werkelijkheid. Er spelen namelijk ook nog dingen mee als betrouwbaarheid van een experiment, een klein foutje in de opzet of in de metingen kan de resultaten zodanig beïnvloeden dat ze niet meer met de werkelijkheid overeenkomen.

Gymnorhina | 28

Kleinschalige effecten van straling van je telefoon zijn dus niet uitgesloten.

Zouden deze kleinschalige effecten ooit kunnen leiden tot meer serieuze klachten?

Misschien. Daarvoor zal er meer onderzoek gedaan moeten worden op de lange termijn.

Tot nu toe zijn hersentumoren als gevolg van straling in ieder geval nooit aangetoond. Er is geen verhoogde relatieve hoeveelheid hersentumoren geconstateerd de afgelopen decennia, terwijl het telefoongebruik wel aanzienlijk gestegen is. Ook mensen die, zoals zij het noemen, gevoelig zijn voor elektromagnetische velden (waaronder ook de mobiele telefoon valt) en daardoor klachten als hoofdpijn, slapeloosheid, concentratieproblemen, etc. krijgen, zijn niet erg geloofwaardig meer nadat ze aan onderzoek zijn onderworpen. Daarin werd hen niet verteld wanneer een stralingsbron aan of uit stond en moesten zij aangeven wat hun klachten zoal waren. Hieruit bleek geen verband tussen de klachten en het ontvangen van straling.

Dus is er reden voor paniek? Onwaarschijnlijk!

Voorlopig kan je dus maar beter je mobiel nog even te vriend houden, zodat je niet onnodig risico loopt alle nieuwtjes te missen. Dan ben je in ieder geval op de hoogte als er uit baanbrekend onderzoek blijkt dat je al die tijd rondgelopen hebt met dĂŠ ziekteverwekker van de 21e eeuw!

KdW

Gymnorhina | 29

Nieuwe PF, R&R= back!

Nog niet zo lang geleden werd het einde van een tijdperk bekend gemaakt. Na de overname van Skype door Microsoft begin dit jaar, en hierdoor de teloorgang van MSN, zal nu ook Hyves ophouden te bestaan. Per 2 december is Hyves niet meer.

Later zullen wij onze kleinkinderen kunnen vertellen over ons allereerste sociale netwerk, onze eerste profielfoto’s, eerste chatgesprekken. Waar het vroeger om het uitwisselen van MSN adressen ging, werd men daarna via e-mail uitgenodigd voor Hyves en is het nu een kwestie van “oh ik add je wel even op Facebook.”

De goeie oude tijd waarin je een middag na school doorbracht met vele opstaande MSN venstertjes met chatgesprekken, die uitsluitend bestonden uit “Hey! Alles goed? “ “Hoi! Ja met jou?”. Ik weet nog hoeveel moeite erin ging zitten om je Hyves pagina er vet cool uit te laten zien. Hoe belangrijk het was dat je foto leuk gevonden werd en hoeveel vrienden je had. Het Hyves tijdperk is over, de krabbel sturende tijden zijn voorbij.

Geen WieWatWaars meer, geen ge-“tik”, geen respects (want je weet, R&R= back).

Maar nog wel het ergste, wat Coen en Sander in hun show ook al even benadrukten, is de ondergang van de headbangende, dansende banaan.

Facebook, LinkedIn en Twitter, is wat nu de klok slaat. Oh en vergeet niet Tumblr, Instagram, Pinterest en natuurlijk de vergeefse poging van Google: Google+.

Tussen al deze sociale netwerken heeft Hyves het niet gered. Het ooit zo succesvolle concept blaast zijn laatste adem uit en duikt de vergetelheid in. Wat was Hyves, waarom was het eerst zo leuk en daarna zo “uit”? En vooral, waar ging het mis?

In 2004 zag Hyves voor het eerst het levenslicht: de digitale baby van Raymond Spanjar, Koen Kam en Floris Rost van Tonningen. Geïnspireerd door de sterk groeiende populariteit van sociale netwerken, met name in de VS, transformeren ze hun pas opgezette bedrijfje Startphone.com binnen no time in een sociaal netwerk: Hyves.

In het begin ging het langzaam, maar door een connectie hier en een ex-corpsbal daar breidde het netwerk zich steeds meer uit. De echte omslag kwam toen de mogelijkheid werd ingevoerd om de gehele Hotmail adreslijst met één klik op de knop uit te nodigen om lid te worden. Vanaf dat moment hield de groei van het aantal Hyvers niet meer op. Steeds nieuwe records werden verbroken, bekende Nederlanders werden lid, Hyves ging internationaal. Hyven werd een begrip.

Gymnorhina | 30

Deze succestrein denderde en denderde maar door; eind 2007 werd de waarde van Hyves geschat op 50 miljoen en ook hier stopte het niet. Hyves bleef groeien en steeds meer investeerders toonden interesse. Zelfs de opkomst van Myspace leverde geen problemen op.

De financiële crisis deed dit echter wel; voor het eerst zag de toekomst voor Hyves er iets minder oranjekleurig uit. Daarnaast moest er in 2009 toch echt opgebokst worden tegen het almaar populairder wordende Facebook.

Zodoende wijzigde Hyves de strategie. De focus kwam meer op Nederland te liggen en ook kon men nu Twitter, Facebook en Hyves accounts aan elkaar koppelen.

Het plafond leek echter in zicht. Met al 10 miljoen leden, wat kon Hyves verder nog bereiken? Toen het in 2010 door de Telegraaf werd gekocht, werd dat duidelijk: heel weinig. Sindsdien is het bergafwaarts gegaan met Hyves, ondanks de positieve instelling, nieuwe tactieken en hippe aanpassingen. Er werd verlies gedraaid en in augustus dit jaar werd dan ook een ultimatum gesteld: als het voor het einde van het jaar niet beter ging, zou er een einde gemaakt worden aan het Nederlandse online vrienden netwerk.

En voilà, hier zijn we nu. Hyves slaat het pad van de online game wereld in en wij zitten inmiddels allemaal op Facebook.

We zijn overlopers, verraders, misschien wel de oorzaak van Hyves’ ondergang.

Maar zeg eerlijk, wij waren het ook die Hyves groot maakten en volspammden met onze ongelofelijk onzinnige dagelijkse bezigheden. Wat mij betreft heeft Hyves het aan zichzelf te danken. Waar ik eerst een trouwe gebruiker was en daarna braaf zowel op Facebook als Hyves bleef posten, ben ik overgehaald om mijn profiel te verwijderen door de verkoop aan de Telegraaf. Al mijn persoonlijke gegevens en berichtjes hoefde ik daar geen eigendom van te laten worden.

Ik weet niet of de ondergang van Hyves echt door de verkoop kwam, waarschijnlijk was de Telegraaf gewoonweg heel slecht met zijn timing. Wat ik wel weet, is dat het heerlijk nostalgisch is om terug te denken aan de Hyves tijden, zoals we over een tijdje waarschijnlijk ook met Facebook zullen doen.

Er zal ongetwijfeld weer iets nieuws komen.

En daarna weer.

Wij zijn de bevoorrechte generatie die al deze ontwikkelingen mag meemaken, we kunnen er optimaal gebruik van maken en ze daarna compleet laten vallen. Laten we hiervan genieten. En laten we, in memoriam Hyves, de dansende banaan niet vergeten.

RV Gymnorhina | 31

Even voorstellen

De Almanakcommissie

Misschien had je er nog nooit van gehoord. Een almanak, van Congo? (wat is een almanak, überhaupt?) Dat kan kloppen, want bij ons verschijnt hij maar één keer per vijf jaar. Aangezien het volgend jaar alweer tijd is voor het 19e Lustrum, is het ook weer tijd voor een almanak!

Een almanak is een boek dat normaal gesproken jaarlijks wordt uitgebracht en waar eigenlijk van alles in kan staan, dat hangt er helemaal van af wie hem uitbrengt. In die van Congo zal het gaan over hoe de vereniging er nu uitziet (wie zijn de actieve leden), wat er de afgelopen vijf jaar allemaal is veranderd (toen de oude lullen nog jong waren, het Winterweekend nog in een kwartiertje uitverkocht was en de Liftwedstrijd nog doorging… die goede oude tijd), welke activiteiten er zijn geweest (en wie er daarbij op de laatste pagina’s van dit blaadje terecht zijn gekomen). Ook zullen we natuurlijk foto’s plaatsen die je later met trots aan je kleinkinderen kunt laten zien.

Het thema van de almanak is deze keer Entropie. Oftewel, even kort door de bocht: het streven van een systeem naar een toestand met de laagste energie en dus een zo groot mogelijke wanorde. Denk aan de laatste vrijdagmiddagborrel en je weet dat dit thema op Congo van toepassing is.

Op dit moment zijn wij druk bezig met het regelen van mensen die hun bijdragen willen leveren aan de almanak. Vaak krijg je natuurlijk als reactie ‘dat doe ik later wel’, of ‘meh’, maar bedenk wel dat het echt ontzettend leuk is om later je studietijd in één boekje samengevat in de boekenkast te hebben staan.

Dus heb jij zelf nog leuke ideeën over dingen die niet mogen ontbreken in de almanak? Een verhaal, een quote, een gedicht, een plaatje, een hoofdwet van de thermodynamica… Wacht niet en stuur ons een e-mailtje op almanak@congo.eu.

Liefs, de AlamanakCie

Gymnorhina | 32

Gymnorhina | 33

Het Geluid Het Geluid Het Geluid Het Geluid Ik zat te wachten met wat vrienden, na een tijdje viel het stil.

Ik sloot mijn ogen om te rusten, wat ik hoorÂŹde was niet veel.

Vanuit het niks deed ik: Tik, tik, tik, tik Het geluid wat ik daar hoorde, zorgde dat ik mijn ogen open gingen.

Daar zat ze en haar nagels waren, het ritme van een gesprek aan het zingen.

Nog verder ging ik: Tik, tik, tik, tik Het licht van haar mobiel flikkerde, bleek in haar mooie gezicht.

Toen ik dat verschijnsel zag, klapte spontaan mijn stembanden dicht.

Tik, tik, tik, tik

Gymnorhina | 34

En ik zat dus naar haar te kijken, te luisteren naar dat tikkende geluid.

Terwijl mijn ogen haar probeerde te bereiken, Zette zij haar telefoon maar niet uit.

Tik, tik, tik, tik Ik draaide me om en gaf het op.

Tik, tik, tik, tik Het geluid echode lang na in mijn kop.

Wat denk je nou mijn beste schat, dat ik jou helemaal niet door had?

Bang voor het geluid van je eigen stem durf je niet hardop te vragen wie ik ben?

Tik, tik, tik, tik Ga je vanavond mee een hapje eten?

Dit had ik kunnen weten.

En vind je het dan erg als ik je kom storen, Door alleen een: ‘tik, tik, tik, tik’ op je deur te laten horen?

VD

Gymnorhina | 35

Als je ergens aan begint dan begin je bij Wikipedia. Zo simpel is het. Als ik iets wil weten van een onderwerp dan zet ik automatisch “wiki” achter de trefwoorden die ik google. Een wereld zonder Wikipedia kan ik me persoonlijk nauwelijks voorstellen, laat staan een wereld zonder internet. Zelfs de geschiedenis van Wikipedia staat op Wikipedia, dus natuurlijk begin ik daar.

Wikipedia wordt door vrijwilligers geschreven en bijgehouden zonder dat iemand er winst op maakt. Al zijn er wel ongeveer 150 betaalde medewerkers die wat algemene dingen regelen. “Wiki” komt van het Hawaïaanse woord “wiki wiki” wat snel betekent en “pedia” komt natuurlijk van “encyclopedia”.

Wikipedia is in Nederland zo populair dat we de tweede plek innemen op de talenranglijst met ruim 1,7 miljoen artikelen. Al zegt dit niet heel veel over de kwaliteit van de Nederlandse Wikipedia. Want al hebben we meer artikelen dan bijvoorbeeld de Duitse Wikipedia, zij hebben drie keer zoveel gebruikers en aanpassingen.

Ik ben dus een grote fan van Wikipedia, maar zoals met zoveel goede dingen zijn er ook altijd haters, of in ieder geval mensen die vinden dat je Wikipedia niet mag gebruiken als bron, omdat het zo onbetrouwbaar is. Nu

is er een onderzoek gedaan in 2005 waarbij universitaire deskundigen blind artikelen moesten beoordelen die ofwel van Wikipedia kwamen ofwel uit de Encyclopedia Brittanica.

Hoewel de schrijfstijl van de Encyclopedia Brittanica beter was, was het aantal fouten redelijk gelijk, met een gemiddelde van drie fouten in de Encyclopedia Brittanica en vier fouten in Wikipedia. Al is dit natuurlijk geen hard bewijs dat Wikipedia volledig betrouwbaar is, voor de eerste verdieping in een onderwerp is het betrouwbaar genoeg.

Wat mij betreft gaat het ook niet alleen maar om de kwaliteit. Wat Wikipedia uniek maakt is dat de informatie volledig beschikbaar is voor iedereen die er interesse in heeft. Denk hierbij ook aan mensen in ontwikkelingslanden.

Hierdoor hoef je alleen maar beschikking te hebben tot het internet om aan informatie te komen. Al is kennis van de Engelse taal ook geen overbodige luxe, want de kwaliteit van de vertaalde pagina’s kan erg verschillen.

Op deze manier hoef je niet te investeren in boeken en blijft de informatie door de constante updating ook actueel. Ook is het leuk om Wikipedia te gebruiken om acteurs op te zoeken uit films en series. Je zoekt op de serie, zoekt de rol op van de acteur die je zoekt, klikt op de acteur en je weet gelijk waar je hem/haar ook alweer van kent. Verder is het ook heel leuk om je favoriete band op Gymnorhina | 36

te zoeken en op welke plaats hun album eindigde in allerlei landen. Reden genoeg om Wikipedia ook op een niet-wetenschappelijke manier te gebruiken.

Voor deze uitgave leek het me leuk om een Wikipedia-pagina aan te maken over de Gymnorhina. Vol enthousiasme begon ik aan de pagina en na wat gezoek en gestoei met codes had ik in een klein uurtje een eerste opzetje gemaakt. Voor het gemak had ik maar een tekstje van de Congo-site gekopieerd als algemene omschrijving. Het was alleen een beetje jammer voor mij dat daar termen zoals: “schrijfgoden en godinnen” en “briljante biologenweetjes” in stonden, want na een kleine koffiepauze was mijn artikel koelbloedig verwijderd van Wikipedia door een gebruiker genaamd: “Kattenkruid”. Ik werd beschuldigd van reclame, auteursrechtenschending en subjectiviteit. Op zich best waar, al is die auteursrechtenschending niet helemaal van toepassing, omdat ik tenslotte zelf één van de auteurs ben. Dit heb ik toen uitgelegd en ik beloofde er een objectief artikel van te maken als het zou worden teruggeplaatst. Maar nee hoor, de admins van Wikipedia bleven ook ongevoelig voor mijn smeekbedes. Ene “Wikiklaas” (geen grapje) besloot de discussie met de volgende tirade: “Ik plaats het niet terug, omdat het blad sowieso niet relevant is voor Wikipedia en een artikeltje erover

ook bij de volgende poging weer meteen zou worden verwijderd of op z'n minst voor verwijdering zou worden voorgedragen… Het overnemen van teksten die eerder elders gepubliceerd zijn niet is toegestaan, zelfs niet als je zelf de rechthebbende auteur bent... Ik hoop dat je hiermee verder kunt, maar ook dat je inziet dat pogingen hier iets over je clubblad te publiceren zinloos zijn.”

Dus, Wikipedia, super handig, maar het bewerken laten we maar over aan de no lifers.

Zin in iets minder serieuze Pedia’s? Google dan eens op: • Uncyclopedia of Oncyclopedia voor de Nederlandse versie (bekend van het “Vliegend Spaghettimonster”) • Chickipedia • Of natuurlijk onze eigen Biopedia!

NvB

Gymnorhina | 37

Tesla-alumnus Bart Appelhof

over de Tesla Track Tesla is een nieuw minor-programma voor studenten in hun masterfase. De minor ging afgelopen jaar voor het eerst van start. Bart Appelhof, een aankomende PhD-student, is één van de studenten die begon met deze interdisciplinaire minor. In dit interview lezen we over wat de minor nu daadwerkelijk inhoudt en wat er zo bijzonder aan is.

Hoe heb je Tesla beleefd?

Ik heb Tesla beleefd als een heel intensief programma dat zich focust op je persoonlijke ontwikkeling waarbij je tegelijk veel vaardigheden ontwikkelt.

Bij vaardigheden moet je dan denken aan presentatievaardigheden maar ook bijvoorbeeld aan technieken voor het benaderen van mensen waarvan je iets wilt weten en hoe je met hen kunt onderhandelen.

Het zwaartepunt ligt eigenlijk bij hoe je leert en hoe je met informatie omgaat, waarbij de inhoud ten diensten staat van het doel dat je hebt. Er werden bij ons veel dingen op een informele manier in de groep besproken, bijvoorbeeld over hoe je met bepaalde lastige situaties omgaat. Ook hadden we de gelegenheid om een gedeelte van ons eigen onderwijs te organiseren en konden we zelf trainingen inboeken. Zo bleek bijvoorbeeld, dat op een gegeven moment bij veel mensen de behoefte bestond om efficiënt te leren vergaderen. Toen hebben we een vergadertrainer ingehuurd. Verder heb ik veel mensen ontmoet die in de interface tussen kennisinstellingen en bedrijven werken. Het was leerzaam om inzicht te krijgen in de wereld om de universiteit heen.

Wat was het meest uitdagende onderdeel?

Vooral het feit dat we steeds moesten schakelen tussen concreet en abstract. Onze opdracht was om een studentenlaboratorium te ontwerpen en op te zetten waarbij studenten hun eigen laboratorium kunnen runnen. Conceptueel kun je dit goed uitdenken maar in de realiteit loop je tegen zoveel dingen aan dat je telkens je plan moet bijstellen. Je moet reageren op wat er gebeurt, en daarbij steeds lastige besluiten nemen. Dat vond ik uitdagend omdat ik niet gewend was om projecten uit te voeren die van te voren niet duidelijk afgebakend zijn.

Wat vond je het leukste onderdeel van Tesla?

Dat je heel veel vrijheid hebt en ontzettend veel verschillende dingen kunt doen, en dat is tegelijk ook een van de moeilijkste dingen.

Een groot deel van je eigen onderwijs kun je zelf invullen, maar daarbij moet je wel steeds enorm goed kunnen verantwoorden waarom je iets doet of kiest. Zelf heb ik bijvoorbeeld een aantal gastcolleges georganiseerd van sprekers die een vertaling maken van bètawetenschappen naar de praktijk. Ook hebben ik een aantal cursussen en excursies geregeld, Gymnorhina | 38

waarbij we verschillende bedrijven hebben bezocht. Hieruit is het voor mij duidelijk geworden dat bedrijven nooit iets zullen doen als ze er zelf niet iets voor terugkrijgen.

Dit was relevant voor ons project, omdat het studentenlab afhankelijk zou worden van externe financiers. We hebben uiteindelijk als groep ook een eigen website ontwikkeld, eigen visitekaartjes laten drukken en ook ons eigen eindsymposium georganiseerd.

Wat heb je nu in je dagelijkse praktijk aan Tesla?

Ik heb onder andere erg veel geleerd op het gebied van presentatievaardigheden.

Nu weet ik heel precies hoe ik mezelf in moet stellen voordat ik een presentatie geef. Onder andere omdat we vijf keer een theaterworkshop hebben gevolgd, waarbij we te horen kregen hoe jij persoonlijk bijvoorbeeld een actieve houding aan kunt nemen en hoe je de karakteristieken van jouw eigen stem goed kunt benutten. Daarnaast hebben we verscheidene presentaties gegeven zodat we veel ervaring opdeden.

Verder heb ik ook flink wat geleerd over hoe de wereld er ‘achter de wetenschap’ er uit ziet, bijvoorbeeld hoe grote projecten worden opgezet en uitgevoerd. Als je student bent, heb je het idee dat de academische wereld erg groot is en dat alles wetenschap is, maar eigenlijk is het maar een heel klein deel van de samenleving. De wetenschap is eigenlijk erg afhankelijk van de samenleving en andersom ook.

Aan wie zou je Tesla aanbevelen?

Je moet sowieso erg gemotiveerd zijn en je eigen disciplinaire vakgebied leuk vinden. Als je je vakgebied niet leuk vindt, dan is Tesla geen uitweg daarvoor. Je gaat zitten in de laag net buiten de wetenschap, je bestudeert de schil om de wetenschap en proeft even aan hoe dat werkt. Ik heb ook wel een tip voor aanstaande Tesla-studenten: stort je op kennis rondom je project en zorg dat jij met je projectgroepje, je opdrachtgever een overzicht kunt geven van relevante kennis die zij niet hebben of waar zij de middelen niet voor hebben om die te vergaren.

Voor meer informatie of aanmeldingen: www.uva.nl/minor-tesla www.teslaminor.nl (studentenwebsite) Contact: Joris Buis, MSc j.j.w.buis@uva.nl 020 – 525 5514 Science Park, kamer C2.159

Gymnorhina | 39

Cookies Cookies. Bij mij worden associaties opgeroepen met chocola en vanillevulling. Maar helaas, het draait hier natuurlijk om online cookies. Waarom zo’n fijn, leuk woord voor een vaak zo ontzettend irritant iets? Een privacy schendend, stalkend iets dat mij sinds die ene keer misklikken reclame over kentekenplaten oplevert.

Dit “iets” betreft een bestandje waarin allerlei informatie over de internetgebruiker wordt opgeslagen. Dit kan een gebruikersnaam, taalinstelling of een laatst bekeken artikel zijn. Terwijl dit tekstbestand vroeger op de computer van de gebruiker zelf werd opgeslagen, gebeurt dit tegenwoordig op de database van de bezochte website. Het bestand op de computer werkt slechts nog als een ID, waarmee na herkenning de persoonlijke gegevens van de server kunnen worden geplukt en gebruikt.

In cookies kan men een onderscheid maken tussen functionele en niet-functionele cookies. De functionele koekjes zorgen voor een verbeterd en vergemakkelijkt gebruik van de website in kwestie. Dit zijn persoonlijke instellingen van de gebruiker, zoals bijvoorbeeld de inhoud van zijn winkelmandje. Niet-functionele cookies echter, bevatten informatie die niet nodig is voor de technische werking. Deze cookies worden onder andere gebruikt voor statistiek programma’s.

Een andere onderverdeling is die op basis van de plaatser van de cookie. Wanneer dit gebeurt door de eigenaar van de website, wordt er gesproken van een first-party cookie. Is de plaatser een derde partij, zoals een adverteerder, die de bezoeker van de site wil volgen, dan noemt men dit een thirdparty cookie, ook wel tracking cookies. Met tracking cookies wordt informatie verzameld over welke websites worden bezocht en wordt een profiel van de surfer opgesteld.

Hierdoor zijn deze cookies uiterst interessant voor adverteerders: ze dienen als leidraad voor behavioural targeting; gerichte reclame.

Doordat wij alsmaar getrackt worden, is er op internet ontzettend veel over ons bekend. En dit alles puur alleen al op basis van ons surfgedrag op het wereldwijde web. Het betreft niet één site, het omvat alles. Overal kunnen advertenties opduiken die speciaal voor jou zijn, op basis van eerder aangeklikte producten of vermoede interesses. Dit stalkgedrag plus het onlangs bekend geworden afluisterschandaal, maakt dat ik het gevoel krijg dat er aan mijn privé leven nog weinig privé is.

Facebook weet met wie ik het meeste chat en die laat diegenen bovenaan mijn vriendenlijst zien. Mijn browser weet welke sites ik het meeste bezoek, advertenties weten welk product voor mij het interessants is, Spotify suggereert mij potentieel leuke muziekjes, Gymnorhina | 40

op basis van mijn afspeellijst. Het ergst vind ik nog wel dat toen ik mijn relatiestatus op Facebook wijzigde, ik plotseling allemaal advertenties kreeg van datingsites, waarmee ik, volgens dezen, snel een nieuwe partner zou vinden. Worden we hier nu niet iets te persoonlijk?

Die gerichte reclame is soms best verdraaglijk; ik klaag zeker niet over het feit dat ik links krijg van goedkope studentenrestaurantjes in plaats van van pensioenfondsen, maar een inbreuk op de privacy vind ik het wel. Wat zegt dit internet profiel over mij? Zal ik hier op een gegeven moment problemen mee krijgen bij het zoeken naar een baan of zal de overheid het om de een of andere reden verdacht surfgedrag vinden?

De huidige cookiewet zorgt ervoor dat ons eerst wordt om cookietoestemming

wordt gevraagd alvorens wij de site kunnen bekijken. Dit geldt voor niet-functionele cookies; zodra er aangetoond kan worden dat er wel een functie is, is er geen toestemming nodig. Erg fijn natuurlijk, maar zodra wij op deze vraag “Nee dank je, even geen cookies voor mij� antwoorden, is deze website plotseling niet meer toegankelijk. Deze cookiemuur zorgt ervoor dat we de cookies dan toch maar accepteren, omdat we toch de website inhoud willen zien. De keuze wordt ogenschijnlijk bij onszelf gelegd, maar dit is maar schijn. Hoe graag we ook anoniem willen blijven, we kunnen er eigenlijk niet omheen.

Deze privacy schending zou strafbaar zijn als het een individu in het dagelijks leven betrof, maar nu het digitale is, is het gewoon in orde. Dit baart mij zorgen. Waarvoor al deze informatie op lange termijn gebruikt gaat worden, weet niemand. En wat kunnen wij ondertussen doen? Niets, lieve mensen.

Wij moeten ons overgeven aan de cookies.

Eetsmakelijk.

RV

Gymnorhina | 41

Een kijkje in de wereld van

Silicon Valley

het Mekka van de high-tech Door insider en Facebookprogrammeur Robbert Haarman

Binnen een straal van 10 kilometer vind je de chipmakers AMD, Intel en Nvidia, computeren smartphonemaker Apple, Internetgiganten Google en Yahoo, en maker van elektrische auto’s Tesla Motors. Net buiten het gebied dat oorspronkelijk werd aangeduid met de term Silicon Valley bevindt zich Facebook en San Francisco is de thuisbasis van Twitter en Yelp. Dit is slechts een kleine selectie uit de enorme lijst hightechbedrijven die zich in en rondom Silicon Valley gevestigd hebben. De regio heeft binnen een paar generaties een aantal enorme veranderingen ondergaan, en het zijn die veranderingen die Silicon Valley tot de legende maken die het nu is.

De term “Silicon Valley” refereert aan silicium, het chemische element waarop transistors en computerchips zijn gebaseerd. Vóór 1970 stond de regio vooral bekend om haar boomgaarden. Sinds die tijd heeft Silicon Valley een grote rol gespeeld in ontwikkelingen die, zowel de Valley zelf als de rest van de wereld, ingrijpend hebben veranderd: de komst van microprocessoren, de videospelletjesindustrie, laserprinters, computers voor thuis en op kantoor, de grafische gebruikersinterface, het Internet, zoekmachines, sociale netwerken en software voor smartphones en tablets.

En de veranderingen blijven komen: momenteel wordt er hard gewerkt aan elektrische auto’s, zonne-energie en biotechnologie - misschien wel de revolutionaire technologieën van de toekomst.

Vandaag de dag is er van de boomgaarden niet veel meer over. Het hele gebied van San Francisco tot en met San Jose is bijna volledig volgebouwd, en steeds meer mensen verhuizen naar de andere kant van de baai van San Francisco. Dit bestrijkt een veel groter gebied dan het oorspronkelijke Silicon Valley en men heeft het hier dan ook meer over de Bay Area. De Bay Area als geheel heeft z’n eigen cultuur, gekenmerkt door technologie, Internet, en start-ups. De start-upcultuur is misschien wel het meest opvallende aan de Bay Area: iedereen hier kent wel iemand die voor een start-up werkt, of werkt zelf voor een start-up. En start-ups worden enorm serieus genomen. Er is een cultuur van durfkapitaal: bedrijven en individuen stoppen miljoenen in zo’n start-up, in de hoop zo de volgende Google of Facebook te realiseren. Er zijn zelfs bedrijven die mensen opleiden voor het runnen van een start-up.

Met al die bedrijvigheid en technologische ontwikkelingen is er een voortdurende Gymnorhina | 42

vraag naar toptalent. Bedrijven in de Bay Area zoeken letterlijk de hele wereld af naar goede mensen - zowel mensen met ervaring als mensen die net afgestudeerd zijn.

Kandidaten worden meestal eerst gescreend in een paar telefoongesprekken om te kijken of ze de juiste kennis en vaardigheden hebben. Is dat het geval, dan worden ze zo de oceaan overgevlogen voor een sollicitatie op locatie, meestal bestaande uit meerdere gesprekken met verschillende leden van het team. De meeste kandidaten vallen af, maar voor iemand die aan de hoge eisen voldoet, zijn ze in Silicon Valley bereid goed te betalen. Niet alleen in dollars, maar ook in aandelen, die erg lucratief kunnen zijn als het bedrijf het goed doet op de beurs. Daar staat tegenover dat je een gedegen passie moet hebben voor je vak en goed moet zijn in wat je doet. Er wordt veel van mensen verwacht en als je die verwachtingen niet waarmaakt, sta je zo weer op straat. Van de ene op de andere dag, want een opzegtermijn voor arbeidscontracten is er niet.

voor mensen die niet de vaardigheden hebben waarvoor goed betaald wordt, is een huis niet meer te betalen. Heb je die vaardigheden wel, dan is de Bay Area ĂŠĂŠn van de beste plaatsen ter wereld om te wonen, vol met ambitieuze en enthousiaste beroepsgenoten en een kans om te werken met en aan de technologie van de toekomst.

Robbert Haarman

De Bay Area is enorm welvarend. Buiten de deur eten, massages, en de nieuwste technologische gadgets zijn er heel gewoon.

Bijna overal is gratis Internet via Wi-Fi. De huizenprijzen zijn enorm gestegen, en Gymnorhina | 43

Vraag aan de redactie Heb jij je wel eens anders voorgedaan op internet?

Annefleur: “Ik was vroeger echt gek op Habbo Hotel. Ik was zelfs HC, zo cool. Voor degene die een Habboloze jeugd hebben gehad (dat dit überhaupt mogelijk kan zijn?), HC is een special member waarbij je allemaal speciale meubels kan kopen voor in je super coole Habbo HC kamer en bovendien kan je kiezen uit mega indrukwekkende extra looks voor je Habbo. Oké, ik sla nu misschien een beetje door. Om even terug te komen op de vraag, ik was natuurlijk nét iets ouder en had toevallig een nét iets andere naam dan in de werkeljkheid op Habbo Hotel. Dat laatste was trouwens een voorzorgsmaatregel. Ik was anders bang dat ik misschien wel gestalkt zou worden of nog erger, aangerand door een vies oud Habbo Hotel mannetje, er zitten toch ook vuige types op dat Habbo Hotel hoor. Ik durfde niet eens mijn eigen geboortedatum in te vullen bij het registreren van mijn account in den beginne, omdat ik toch een beetje bang was voor wat er kon gebeuren met deze persoonlijke informatie. Het was trouwens wel altijd onwijs lastig als je je wachtwoord vergeten was en niet je eigen geboortedatum had ingevuld. Denk maar aan hoeveel geboortedatums er mogelijk zijn. Dan ben je wel even bezig inderdaad. “ Kim: “Ja, ik heb me wel eens anders voorgedaan op internet. Maar dit heeft gelukkig nooit catfishproporties aangenomen. Ik stuitte een aantal jaar terug op een datingssite voor getrouwde mensen en ik was zo verbaasd dat dit bestond dat ik wel een account aan moest maken om te zien wat voor volk hier allemaal op rond hangt. Vol verbazing zag ik het ene na het andere profiel voorbij komen waarop zonder enige schaamte werd verteld dat ze, ondanks in het bezit van een hele horde kinderen, een huis en een vrouw, ook nog wel op zoek waren naar nóg een vrouw. Gewoon voor de seks en soms voor de gezelligheid. Dat je zoiets doet is toch onvoorstelbaar? Ten eerste is het natuurlijk ontzettend gemeen tegenover je vrouw en kinderen. Maar ten tweede vind ik het vooral ontzettend dom! Stel je vrouw komt erachter dat je zo’n profiel hebt, dan kun je wel dag zeggen tegen heel het leventje dat je tot dan toe leed. “ Mainah: “Ja, dat heeft zich afgespeeld zo rond mijn twaalfde levensjaar in het Habbo Hotel. Dat is op die leeftijd hartstikke spannend en grappig natuurlijk en ook helemaal niet moeilijk als je alleen een nickname en poppetje hoeft aan te maken!”

Vera: “Nee, ik heb me nooit écht anders voorgedaan op internet. Wat er nog het meest dichtbij komt, was dat ik samen met een vriend dezelfde whatsapp profielfoto had. Vervolgens probeerde we bij een andere jongen te doen alsof we dezelfde persoon waren. Helaas trapte hij er niet in.”

Gymnorhina | 44

Illona: “Uhm dan moet ik wel even goed in mijn geheugen graven… Volgens mij heb ik me vroeger als kleine, brutale puber wel eens voorgedaan als jongen op Habbo Hotel haha, telt dit ook mee?!”

Sara: “Ik kan me eigenlijk niet herinneren dat ik me ooit anders heb voorgedaan op internet.

Misschien dat ik wel eens deed dat ik ouder was dan ik was om sommige sites binnen te komen, waar je 16 moest zijn ofzo. Ik heb eigenlijk geen idee, het is veel te lang geleden in ieder geval!”

Esther: “Ja, zeker weten! Op verschillende voetbalfora waarop ik flink actief was, heb ik me voorgedaan als jongen, om zo niet-inhoudelijke opmerkingen over het vrouw-zijn te vermijden. Een onjuiste inschatting of briljante opmerking van een vrouw wordt toch anders beoordeeld dan die van een man in de voetbalwereld. Nadeel was wel dat vervolgens sommige mensen me wilden toevoegen op MSN (ja, die goeie ouwe tijd), maar gelukkig heb ik dat altijd kunnen voorkomen! Verder heb ik met regelmaat gelogen over mijn leeftijd, om zo interessanter over te komen in MSN gesprekken met voetballers of andere in mijn ogen prominente figuren. “ Nina: “Ik ben geen catfish ofzo maar af en toe gebruik ik wel eens een andere naam voor accounts zoals youtube, maar dat is meer om mijn eigen privacy te bewaren. Uiteindelijk denk ik dat niemand volledig zichzelf is op internet. Als je door facebook heen scrollt dan lees je nooit eens: "weer mijn vak niet gehaald" of "ik zie het vandaag even niet zitten". Ik heb trouwens wel eens een verkeerd nummer en een verkeerde naam opgegeven aan een iets te plakkerige jongen in Italië, maarja moest hij me maar niet zo stalken.”

Roos: “Pfoe, dan moet ik even diep nadenken. Ik denk van niet eigenlijk, ik spook niet bepaald rare dingen uit online. Een paar jaar geleden zat ik wel veel op het kunstzinnige sociale netwerk Deviantart . Daar doet iedereen zich voor als kunstenaar/model/fotograaf, ook al lijkt het nergens naar. Ik was natuurlijk alles behalve professioneel, maar af en toe doen alsof kon geen kwaad. En dat vonden mijn volgers daar ook niet, dus ik heb er geen spijt van. Al krijg ik wel nog steeds de kriebels van die Egyptische “fotograaf” die graag een intieme fotoshoot met me wilde doen…”

Gymnorhina | 45

Altijd zin met

Dinsdagavond, het is ondertussen vijf voor half tien. Mijn allereerste date via een datingsite zou er ondertussen toch al eens moeten zijn? Om negen uur hadden we eigenlijk afgesproken en dit was al een kwartier verzet. Ik bestel ondertussen mijn tweede biertje en ga de Tinderdate van de dag daarvoor nog eens na. Tien over half tien stapt dan eindelijk een vrouw door de deur van café Struik naar binnen die mij vaag bekend voor komt. Bingo, het is inderdaad mijn date voor de avond en ik zie meteen dat ik niet de jackpot heb gewonnen. Fijn, je moet de foto's op internet altijd met een korrel zout nemen, maar ze ziet er vijf jaar ouder uit en tien centimeter korter dan ik had gehoopt. Ik hou er van om gelijk te hebben, maar in dit soort gevallen zou ik er graag een keertje naast zitten. Enfin, het gaat ook om het innerlijk natuurlijk. We hadden wat leuke berichten over en weer gestuurd dus dat moet wel snor zitten.

Halfway into de date is een klik nog ver te zoeken en vragen die iets dieper gaan dan wat is je hobby worden de kop in gedrukt want daar wilt ze het niet over hebben. Eén of ander kennismakingsspelletje dat ze wilde spelen is nog net vermakelijk genoeg om niet gewoon te bedanken en weer naar huis te gaan. De tijd kruipt langzamer dan normaal

voorbij, maar dan is het toch eindelijk tijd voor de laatste ronde. Gentleman die ik ben stel ik voor om toch nog ergens een sluit drankje te doen. Ze kan hier eigenlijk geen ja op zeggen want dat zou betekenen dat ze haar laatste trein mist, pretty safe zou je denken. Nee dus. Blijkbaar was het gemis van een klik niet wederzijds en beeldde ik het me niet in dat ze aan mijn been zat. Oké, sluit drankje it is.

Terwijl ik mijn fiets van het slot af haal, komt ze vlak bij me staan en voor ik het weet wordt er heftig gezoend op straat. Dit was een aangename afwisseling van de niet zo boeiende gesprekken die we hadden, want zoenen kan ze dan weer wel. Het plan was om mijn fiets thuis neer te zetten en naar Lux te lopen maar besluit om gewoon maar thuis te blijven. Mevrouw zag er uit alsof ze hem al had zitten dus misschien maar verstandig ook. Eenmaal thuis, zitten mijn huisgenoten nog vrolijk te drinken en besluiten we er bij te zitten. Onverstandige keuze, Steve85 blijkt niet zo goed bestand tegen deze eindsprint.

Haar woorden worden uitgesproken met een dubbele tong en ook mijn huisgenoten zetten hun vraagtekens bij Steve. Naar bed naar bed zei duimelot. Ik begeleid de aangeschoten internet match naar mijn kamer op zolder.

Gymnorhina | 46

Ik draai ondertussen al een tijd mee binnen de datingwereld, stappen, feestjes etc. En ging er vanuit dat ik alles toch wel al een keer had meegemaakt, het ergste wel gezien had en niets mij meer kon verbazen. Niets was minder waar. Tijdens het zoenen wordt ik tot bloedens toe gebeten in mijn tong, ik boos, zij het volgende half uur sorry sorry sorry lallend. Vervolgens komen er teksten dat ik voor haar moet werken, dat ik mijn best moet doen. Wat? Ik heb toch de hele avond met je in een kroeg gezeten en je nu mee naar huis genomen? Wat wil je nog meer dat ik voor je doe? Blijkbaar vond ze dat ik daar gelijk in had dus veranderde haar eis in het volgende: Hou van me! Doe alsof je van me houdt!

Dafuq? Ik had naar mijn instinct moeten luisteren in de kroeg, run while you still can.

Ik zit er in een soort van catch 22. In de hoop haar het zwijgen op te leggen ga ik over op de boyfriend experience. Het blijkt te werken, de ongemakkelijke teksten zwakken af en de focus ligt eindelijk weer op een lichamelijke tango naar wederzijdse bevrediging. In mijn hoofd vraag ik mij nog altijd af wat voor een freakshow ik nou weer heb meegenomen en dat dit toch wel een nieuw unicum is. Erger dan dit heb ik het in tijden niet meegemaakt, guess again. Stilte voor de storm. Terwijl de handen ondertussen verplaatst zijn onder de dekens hoor ik een zachte snik uit de hoek van onze Steve85 komen. ‘Is er iets?’ vraag ik nog een soort van ongemakkelijk en voor ik het weet barst ze uit in tranen en ligt ze tot schokkens aan toe te huilen in mijn bed.

erger. Terwijl ik gestopt ben, haar een soort van probeer te troosten gaat ze rustig verder onder de deken. Dit slaat echt alles. Tot drie keer aan toe haal ik haar hand weg maar gaat ze doodleuk door. Most awkward handjob ever! Dit tafereel heeft zich die nacht drie keer herhaald voordat ik eindelijk klaar was, tot een hoogtepunt komen is toch een stuk moeilijker als de dame in kwestie aan het huilen is. De volgende ochtend was misschien nog ongemakkelijker dan de nacht. Zij zwaar ochtend humeur, ik die haar zo snel mogelijk mijn huis uit wilde hebben. Gelukkig was dit wederzijds.

Ik heb die dag en de dagen daarna nog enkele berichten met Steve85 gewisseld maar na dag drie begreep ze de hint en stuurde ze niets meer. Vijf dagen later zag ik dat haar profiel verwijderd was en is e-matching weer een freakshow armer.

Mijn hele beeld over online daten heeft na deze ervaring alleen maar bevestiging gekregen, kun je begrijpen. Berichten van een gothic die hoopte dat ik haar prins op het zwarte paard was, een vrouw van 35 die conrector is op een middelbare school en wel met mij een taartje wilde eten. Het rariteitenkabinet heeft zich online verschanst in hun eeuwige zoektocht naar liefde vermoed ik zo. Gelukkig heb ik Tinder, ik denk de enige manier op normaal oppervlakkig contact.

KA

Dus... Als een ware Sheldon Cooper geef ik haar een ongemakkelijk schouderklopje, “there there”. Dat wordt dus gewoon slapen dus. Maar nee, guess again. Het kan altijd Gymnorhina | 47

Congo’s Agenda KerstMiBeau

Vrijdag 20 december organiseert het bestuur een speciale VrijMiBeau, namelijk de KerstMiBeau! We willen jullie graag allemaal nog even zien voor de kerstvakantie en jullie een fijne kerst toewensen.

Kom na je tentamen gezellig langs in de Congokamer.

Er zal gratis Glühwein zijn, maar let op, op = op dus kom lekker op tijd!

We hopen dat jullie allemaal langskomen!

Wat? KerstMiBeau Wanneer? vrijdag 20 december Hoe laat? 15.00 uur Waar? Congokamer Speciaal? Gratis Glühwein

Werkgroep Procedure Bestuursvorming

Afgelopen jaren is de procedure rondom het vormen van het nieuwe bestuur een punt van discussie geweest.

Elk jaar is de procedure wel enigszins aangepast, maar nog steeds bestaat er discussie over. Om deze rede wordt er een werkgroep opgericht, waar iedereen wordt uitgenodigd om na te denken over hoe we de procedure kunnen verbeteren.

De kick off van de werkgroep is op maandag 13 januari om 17.00 uur en zal plaatsvinden op het Science Park.

Heb je goede ideeën en wil je graag helpen nadenkenover hoe CONGO het best haar bestuur kan kiezen? Kom dan vooral langs om hierover met ons te brainstormen.

Deze speciale themaborrel communiceren we met elkander via een live Twitterfeed op de schermen in de Havelaar. Gezellig bijpraten, prijsvragen beantwoorden, polls invullen, regelen, ALLES via Twitter.

Hier is een goeie reden voor: diegenen die correcte antwoorden geven op prijsvragen en bijzonder adtrem zijn op de Twitter winnen #GRATIS BIER. GRATIS BIER dus.

Bonusbiertje te verdienen voor de vijf gelukkigen die het best verkleed komen als vogel!

Belangrijk: - Smartphone met twitter-app is essentieel - Maak een (nieuw) account aan op Twitter. Bevestig je e-mailadres. Klaar. Nu kan je mee tweeten - Neem je oplader mee, er is een oplaadpunt!

Waar? Havelaar Hoe laat? 21:30 uur Wanneer? 10 December Schade? Bier 1 euro OP=OP, of WIN GRATIS BIER Hoe verkleed? Bonusbiertje voor Vogels

En verder…

- Dinsdag 10 december is er een Masteravond op de VU. Het begint om 17.00 uur.

- Dinsdag 10 december is de Open Vergadering van de BoekenCie. Wil jij actief worden bij CONGO in een mega gezellige commissie? Mail dan naar boeken@ congo.eu!

- Dinsdag 10 december organiseert de OnderwijsCie een lezing over Schimmels door dr. Martijn Rep. Om 17.00 uur in C0.110.

Waar? Science Park Wanneer? maandag 13 januari Hoe laat? 17.00 uur

Trending Topic: #Havelaar

Wil je wel borrelen, biertjes drinken voor 1 euro, maar heb je een hekel aan daadwerkelijk praten met mensen? Dan is dit de themaborrel voor jou!

Neem allen uw smartphone mee , voor een avond gezellig schermstaren!

Gymnorhina | 48

Gymnorhina | 49