Portretten uit het aardbevingsgebied

4 februari - 11juni 2023

Rosalita, kom je buiten?

Ik heb nog talloze vragen te stellen. Vanaf nu aannames aannames. Men vond het op zeker moment in de vaart der volkeren noodzakelijk de haven te dempen en alle kinetische energie van het verleden te absorberen in klinkertjes klinkertjes tweebaans asfaltwegen.

DAFjes rollen van de band terwijl de stad verandert en het haar hangt op de wind te wapperen. Steeds verdraagt ze frisse tinten. De tijd, heb ik begrepen, is een niet per se samenhangend verloop van zaken, gevolgen oorzaken oorzaken haast maken voortrazen.

Wij dragen gnuivend een gezamenlijke verantwoordelijkheid en - er lopen mannen op de maan! - de tijd dringt drinkt zuipt gulzig met volle teugen de wufte jaren van de jeugd leeg; er rest nu niets dan borst vooruit met struise uitgekiende passen vooruitgaan.

Mijn rood verandert verantwoord van karmozijn in venetiaan. Het is drie blokken naar een verlaten kade drie blokken stappen naar vroeger. Jongens vragen nog altijd of ik buiten kom: aannames aannames. Ik spreek van haast en beter af zijn zonder antwoorden.