Ατοµικά φοντάν µε λιωµένη σοκολάτα
Προετοιµασία 10΄
Μερίδες 4
Ψήσιµο 10΄
Υλικά
½ Κουβερτούρα NESTLE DESSERT (100 γρ.) + 8 κοµµατάκια (40 γρ.) ● 3 αυγά ● 50 γρ. βούτυρο (+λίγο για το σκεύος) ● 80 γρ. ζάχαρη κρυσταλλική ● 2 κ.σ. αλεύρι (+λίγο για το σκεύος) ●
Εκτέλεση
1. Προθερµάνετε τον φούρνο στους 220οC. 2. Σε ένα γυάλινο µπωλ, κόψτε την κουβερτούρα σε
κοµµατάκια και λιώστε την µαζί µε το βούτυρο στο φούρνο µικροκυµάτων για 2΄ στα 500W (ή εναλλακτικά σε µπεν µαρί σε χαµηλή φωτιά). Ανακατέψτε µέχρι να οµογενοποιηθεί το µείγµα. 3. Προσθέστε στο µείγµα σας την ζάχαρη, τα αυγά και το αλεύρι και ανακατέψτε καλά. 4. Αδειάστε το µείγµα σε ατοµικά φορµάκια ελαφρά βουτυρωµένα και αλευρωµένα, µέχρι τη µέση, προσθέστε 2 κοµµατάκια κουβερτούρα στο κέντρο και καλύψτε µε το υπόλοιπο µίγµα. 5. Ψήστε στον φούρνο για 10 10΄. Ξεφορµάρετε ή απολαύστε τα φοντάν κατευθείαν από τα φορµάκια.
Brownie πραλίνα
Προετοιµασία 15΄
Μερίδες 10
Ψήσιµο 12΄
Υλικά
1 Κουβερτούρα NESTLE DESSERT Πραλίνα (170 γρ.) ● 3 αυγά ● 140 γρ. βούτυρο (+λίγο για το σκεύος) ● 70 γρ. αλεύρι (+1 κ.σ για το σκεύος) ● 80 γρ. ζάχαρη κρυσταλλική ● 30 γρ. αµύγδαλα αποφλοιωµένα ●
Εκτέλεση
1. Προθερµαίνετε το φούρνο στους 200οC. 2. Κόψτε την κουβερτούρα σε κοµµατάκια και λιώστε την
µαζί µε το βούτυρο σε ένα γυάλινο µπωλ στο φούρνο µικροκυµάτων για 2΄ στα 500W (ή εναλλακτικά σε µπεν µαρί σε χαµηλή φωτιά). 3. Προσθέστε το αλεύρι, τη ζάχαρη, τα αυγά και τα κοµµένα κοµµατάκια αµύγδαλου και ανακατέψτε. 4. Αδειάστε το µείγµα σε παραλληλόγραµµο/τετράγωνο σκεύος ελαφρά βουτυρωµένο και αλευρωµένο και ψήστε για 12΄-13΄.
φεβρουαριοσ 12 ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ ΜΕ ΤηΝ free sunday
Ένθετο Έξι+6 12 συνταγές εντός και εκτός σαρακοστιανού… mood Looking Back Λαγάνα κομμένη με το χέρι Συνέντευξη Yγιείς chef από κούνια… Meet the Greeks Ξέρεις από τρούφα; Meet the Others Το καρναβάλι της Βασιλείας Κοινή bioλογική Ήταν ευτυχισμένο το κοτόπουλο; Athens Noise « …έμεινες τελευταίος!»
46
www.icookgreek.com
HUNGRY EDITORS‘ CHOICE
Πρώτα τρώμε και μετά γράφουμε Ποιες είναι οι φιναλίστ γεύσεις του Φεβρουαρίου; Το team του iCookGreek κάθε μήνα δοκιμάζει, δοκιμάζει και ξαναδοκιμάζει. Και μετά αποφασίζει. Oh σοκολατόπιτα
Βουτυράτα γλυκά και αλμυρά
Η λούντζα της Κύπρου
Πεστίλι – Η μαρμελάδα αλλιώς
Μια νόστιμη, κρεμώδη σοκολατόπιτα, εμπλουτισμένη με άφθονο ψιλοτριμμένο αμύ γδα λο, δοκ ίμασα πρόσφατα σ το παντοπωλείο Efi’s Deli. Γεμάτη, σοκολατένια γεύση και μαλακιά, βουτυράτη υφή, σε ένα νόστιμο γλυκάκι που μεταμορφώθηκε όταν το πέρασα για λίγη ώρα από το φούρνο μου. Έτσι η βελούδινη καρδιά του μαλάκωσε κι άλλο, κι η ζεστασιά του έκανε όμορφη αντίθεση με το παγωτό αμύγδαλο με το οποίο τo συνδύασα. Το γλυκό αυτό φτιάχνεται από μια μικρή βιοτεχνία στην Αθήνα, δεν περιέχει συντηρητικά, κι αν σας αρέσουν τα τραγανά φουντούκια, τότε θα απολαύσετε εξίσου και τη σοκολατένια φουντουκόπιτά τους μαζί με ένα φλιτζάνι ζεστό καπουτσίνο. Πώς το ζητάτε; Oh cake Πού θα το βρείτε; Στο Efi’s Deli, Αγ. Ιωάννου 12, Γλυφάδα, 210 8944 220 - Χ.Τ.
Από το τυροκομείο Διβάνη, στο Θεσσαλικό Τρικάλων, βρίσκουμε ένα αγνό βούτυρο γάλακτος λιωμένο, καμωμένο από αιγοπρόβειο γάλα, κατάλληλο για τη μαγειρική αλλά και τη ζαχαροπλαστική. Μοσχοβολάει υπέροχα καθώς λιώνει, αφήνοντας μια τυρένια ευωδιά ψημένου γάλακτος, δίνοντας ένα θεσπέσιο άρωμα στις πατάτες του φούρνου ή της χόβολης, στα σοταρισμένα λαχανικά μας, σε ψαράκια όπως οι πέστροφες και οι γλώσσες και φυσικά στους πουρέδες. Βεβαίως, δεν πρόκειται να σας απογοητεύσει αν το χρησιμοποιήσετε στα σιροπιαστά, όπως στο γαλακτομπούρεκο, στο μπακλαβά, στο κιουνεφέ, ενώ πάει καταπληκτικά και σε μικρούτσικα μπισκοτάκια βανίλιας, σε κέικ, ραβανί και σάλτσες καραμέλας. Πώ ς το ζ ητάτε; Βούτ υρο Γά λακ τος Διβάνης Πού θα το βρείτε; Στα σούπερ μάρκετ Σκλαβενίτης -Κ.Α.
Έχει έντονο, αλλά παρ’ ολ’ αυτά φίνο κάπνισμα, και διαφέρει απ’ την κυκλαδίτικη «λούζα» ως προς τα μπαχάρια της και την περιεκτικότητά της σε κρασί. Θέλει χρόνο εκτός ψυγείου για να αποκτήσει το αλλαντικό μια τρυφερή υφή και, καθώς ανεβάζει θερμοκρασία, να αναδυθούν τα όμορφα αρώματά του που έχουν αδρανήσει όσο είναι κλεισμένο αεροστεγώς στη συσκευασία του. Άρα θα την αφήσετε για κάνα μισαωράκι να συνέλθει. Είναι τότε γευστικότατος μεζές για το τσίπουρο ή για ένα λευκό βαρελάτο κρασί, φτιαγμένος από χοιρινό κρέας, χωρίς συντηρητικά όπως πληροφορούμαστε από τη συσκευασία του. Μας έρχεται από την Πιτσιλιά της Κύπρου, τοποθεσία στην οποία οφείλεται η ομώνυμη Ονομασία Προέλευσης. Πώς το ζητάτε; Λούντζα Μαδαρή Πού θα το βρείτε; Στο Παντοπωλείον της Μεσογειακής Διατροφής, Σοφοκλέους 1 και Αριστείδου 11, Αθήνα, 210 3234612, 210 3628738, αλλά και Χρεμωνίδου 6, Παγκράτι, 210 7566006 - Γ.Ρ.
Στην Τουρκία το βρίσκουμε ως pestili ενώ στις αγορές της Αιγύπτου και γενικότερα της Μέσης Ανατολής το συναντάμε με το όνομα amaredin. Στην Ελλάδα το έφεραν οι Πόντιοι κι οι Καππαδόκες κι είναι περισσότερο διαδεδομένο γλύκισμα στη Βόρεια Ελλάδα. Κανονικά είναι φτιαγμένο αποκλειστικά από φρούτο (δίχως κόκκο ζάχαρης), το οποίο δουλεύεται όπως η μαρμελάδα αλλά μένει πολύ περισσότερη ώρα στη φωτιά, οπότε και στεγνώνει τελείως, ανοίγεται σε πολύ λεπτό φύλλο και μοιάζει σαν πέτσα. Είναι γευστικό και υγιεινό σνακ, αλλά και εξαιρετικός συνοδός σε τυριά ή τυλιχτό με γέμιση από ξηρούς καρπούς, όπως καρύδια κι αμύγδαλα. Είναι φυσικά νηστίσιμο, κι αναλόγως την περιοχή που βρισκόμαστε μπορεί να βρούμε πεστίλι από διάφορα φρούτα. Αυτά που βρήκα εγώ ήταν από δαμάσκηνο, αλλά η ίδια εταιρεία φτιάχνει και πεστίλι από βερίκοκο και βύσσινο, όλα τους νοστιμότατα. Πώς το ζητάτε; Πεστίλι από τη Fruitrade Πού θα το βρείτε; Στο κατάστημα «Ματσούκα», Καραγε ώργ η Σ ε ρβίας 3 , Σ ύν ταγ μα, 210 3252054 -Κ.Κ.
Μηνιαία εφημερίδα για την ελληνική κουζίνα που εκδίδεται και διευθύνεται από την iCookGreek ΕΠΕ.
04 1
Διεύθυνση σύνταξης Αθανασίου Κωνσταντίνα athanasiou@icookgreek.com Τσαμουρά Χριστίνα tsamoura@icookgreek.com Αρχισυντάκτης Φαλλιέρος Δημήτρης fallieros@icookgreek.com Συντακτική ομάδα Αποστολάκης Γιάννης Βενιέρη Ιωάννα Γεωργαντοπούλου Σύσσυ Εμμανουηλίδης Γιάννης Καστάνη Κάλλια
Λιοναράκη Μυρσίνη Παππή Βάσω Ριζόπουλος Γιώργος Χατζάκης Νίκος Χατζημιχαήλ Στέλλα Φουντούλης Ηλίας Ειδικοί συνεργάτες Red Hot Chily Pepper Τσιούνης Γιάννης (ταινίες, μουσική) Φωτογράφοι Δρακόπουλος Γιώργος Καραηλίας Γιώργος Λεπίδας Γιάννης Λάτσης Μιχάλης
Φουντούλης Ηλίας Food styling Brown Dawn Webb Tina Τασουνίδου Αλεξάνδρα Διόρθωση Κοσμάς Πάνος Client service Καμπούρη Κλειώ Αρχικός Σχεδιασμός Mouse Graphics (Γιάννης Ξενάκης) Σύμβουλος Σχεδιασμού Μελικίδης Μπάμπης
Αrt direction Σακελλαρίδου Δέσποινα Εμπορική Ανάπτυξη και Διαχείριση Free Sunday, Aττικής 55, 15235, Βριλήσσια, τηλ.: 210 8776400 Υπεύθυνος λογιστηρίου Ζαμάνης Διονύσης Τηλ: 210 6202894 Fax: 210 6202895 zamanis_d@hol.gr
Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία Εκτυπώσεις iris αεβε Διανομή City Promotions ΕΠΕ Έδρα Λ. Δημοκρατίας 48, Δροσιά Γραφεία Δημοκρατίας 11, Μελίσσια Τηλέφωνο: 210-6994753 Fax: 210-6981471 www.icookgreek.com info@icookgreek.com
LOOKING BACK XΡΙΣΤΙΝΑ ΤΣΑΜΟΥΡΑ
Λαγάνα κομμένη με το χέρι Πάνω στο χαρτί του φούρνου η λαγάνα κομμένη με το χέρι, δίπλα η ταραμοσαλάτα σε μεγάλο τάπερ, όπως την έφερε η θεία απ’ το σπίτι, πιο κει ο χαλβάς του μπακάλη, τα χόρτα που μάζεψε η γιαγιά από τα πέριξ, τα πολύχρωμα λαχανικά τουρσί, τα ραπανάκια του πατέρα μου, η γαβάθα με το μαρούλι, τον άνηθο και το φρέσκο κρεμμυδάκι από το μποστάνι του παππού, χταποδάκι ξιδάτο, μπόλικες ελιές και ούζο του θείου από τη Μυτιλήνη. Μόνο που εγώ ζούσα για τις σουπιές με το σπανάκι, γιατί στην ηλικία των 6-7 τα υπόλοιπα δεν τα θεωρείς φαγητά και είσαι πολύ μικρός για να πλακωθείς στα ούζα...
6 1
Αυτό θυμάμαι από το τραπέζι της Καθαρής Δευτέρας στο εξοχικό της Μάκρης. Και κάπου εκεί κοντά νομίζω τελικά ότι βρίσκεται και το τραπέζι της Σαρακοστής, αν αφαιρέσεις τη λαγάνα και προσθέσεις τις νηστίσιμες χορτόπιτες, το σπανακόρυζο, τα λαδερά, τον αρακά με τις αγκινάρες και τα όσπρια. Αργότερα, πολύ αργότερα, έμαθα για τα γεμιστά καλαμάρια, τις γάμπαρες, τις αστακομακαρονάδες και τα μυδοπίλαφα. Εμείς δεν είχαμε τέτοια. Μία στις τόσες σκάγανε τίποτα γαρίδες στο σπίτι, που τις έφερνε ο μπαμπάς απ’ τη Ραφήνα. Αχάραγο σηκωνόταν για να βρει καλές… Άσε που Δευτέρα και Τετάρτη νηστεύαμε και το λάδι –τι πείνα, Θεέ μου. Αλλά και τις άλλες μέρες, που θεωρητικά το λάδι επιτρεπόταν, ακόμη κι οι τηγανητές πατάτες αντιμετωπίζονταν με τεράστια καχυποψία, κυρίως απ’ τη γιαγιά. Όπως και οτιδήποτε τηγανητό: καλαμαράκι, γαρίδα και τα σχετικά. Παρότι θεωρητικά νηστίσιμα, ήταν υπέρ το δέον πλούσια σε γεύση και μάλλον βαριά για να θεωρούνται από μια Μικρασιάτισσα αυθεντικά σαρακοστιανά πιάτα. Στα λημέρια των παιδικών μου χρόνων οι σαράντα αυτές ημέρες ισοδυναμούσαν με ένα μόνιμο αίσθημα πείνας σε ένα σπίτι που δε μύριζε ποτέ η κουζίνα του κάτι δελεαστικό. Ή έστω κάτι σκέτο. Ίσως γι’ αυτό, ακόμη και σήμερα με ξενίζει το να ψάχνει κανείς –πόσο μάλλον να ανακαλύπτει κιόλας– την υπέρτατη γαστριμαργική απόλαυση στη μαγειρική της Σαρακοστής. Μου φαίνεται τραβηγμένο από τα μαλλιά, μια τεράστια αντίφαση με στοιχεία ειρωνείας: ως νηστεία νοείται μια περίοδος σχεδόν «ασκητικής» διατροφής, ειδικά η 40ήμερη νηστεία είναι πολύ άγριο πράγμα. Η «ασκητική» διατροφή στοχεύει σε ψυχική και σωματική κάθαρση –αυτό τουλάχιστον πίστευαν οι παλιοί– δε στοχεύει ούτε σε Χρυσούς Σκούφους ούτε σε αστέρια Michelin, όπως κοντεύουμε να πιστέψουμε σήμερα.
LOOKING BACK
Κρασάκι για τα θαλασσινά Η θαυμαστή γευστική σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ του οίνου και των θαλασσινών των πιο συνηθισμένων και πιο αγαπητών πρωταγωνιστών των ημερών της νηστείαςείναι γνωστή. Είτε πρόκειται για οστρακοειδή και οστρακόδερμα, όπως τα μύδια, οι γαρίδες και οι καραβίδες, είτε πρόκειται για μαλάκια, όπως το χταπόδι και οι σουπιές, το πάντρεμά τους με το κρασί αποδεικνύεται «ύμνος στη γευστική ισορροπία». Έτσι, μπορεί μια ντοματένια σάλτσα να είναι πολύ πιο πλούσια και χορταστική -ειδικά αν συνυπολογίσουμε το ψωμί που βουτάμε εντός της- συμπεριφέρεται όμως άθελά της επιθετικά στους ντελικάτους πρωταγωνιστές της θάλασσας και τους «καπελώνει» με τον πληθωρικό της χαρακτήρα. Αντίθετα, το κρασί συνεισφέρει διακριτικά με τη σπιρτάδα του και το άρωμά του, αφήνοντας ταυτόχρονα χώρο στα μύδια, το χταποδάκι ή τις σουπιές να ξεδιπλώσουν κι αυτά τις τόσο ιδιαίτερες θαλασσινές προσωπικότητές τους. Από τα θαλασσινά πολύ δημοφιλείς στην ελληνική κουζίνα, ιδιαίτερα τις μέρες της Σαρακοστής, είναι οι κρασάτες σουπιές με το σπανάκι, το κρασάτο χταποδάκι καθώς και τα μύδια, είτε σερβίρονται μόνα τους, αχνιστά, είτε ως βασική παράμετρος ενός λαχταριστού μυδοπίλαφου ή μιας θεσπέσιας ψευτομακαρονάδας του ψαρά. Όπως και να έχει, με κάτι τέτοιους πρωταγωνιστές, καλό κρασί και καλή παρέα σίγουρα μπορεί κανείς να νηστέψει και τις 40 μέρες χωρίς να του πέσει… βαριά η καλογερική.
Η ουσία της ελληνικής κουζίνας Παρ’ όλ’ αυτά –ή μάλλον ακριβώς γι’ αυτά– ανάμεσα στα πιάτα του σαρακοστιανού τραπεζιού συναντάς ορισμένα από τα πιο αυθεντικά φαγητά της ελληνικής κουζίνας. Ακριβώς επειδή λείπουν τα κρεατικά, τα γαλακτοκομικά, τα τυροκομικά και τα αυγά –πρώτες ύλες που προσδίδουν εύκολα γεύση σ το φαγητό, α λ λά και χαρακτηρίζουν πλούσιες κουζίνες του Βορρά– οι νηστίσιμες δημιουργίες αφήνουν χώρο για να αναδειχθούν τα ιδιαίτερα στοιχεία της μεσογειακής γης: τα γευστικά λαχανικά της, τα φρέσκα μυρωδικά της, τα τόσο γήινα όσπρια, το γεμάτο ελαιόλαδο και τα εύγευστα θαλασσινά. Δεν υπάρχει τίποτα που να πλησιάζει περισσότερο τη διάσημη μεσογειακή διατροφή όσο αυτό
8 3
το λιτό, ταπεινό, φτωχό σε ποικιλία και υλικά, μα τόσο πλούσιο σε επινοητικότητα, φυσικές γεύσεις και αρώματα, τραπέζι της Σαρακοστής. Αυτός ο συνδυασμός ντόπιας επινοητικότητας και εξαιρετικής ποιότητας πρώτων υλών είναι που σε κάνει να υποκλίνεσαι στο τελικό αποτέλεσμα. Λαδερά ή κρασάτα Κουζίνα της νηστείας χωρίς ντομάτα και κρασί δε γίνεται. Και σ’ αυτό συνηγορούν δύο βασικοί παράγοντες: Πρώτον, με την απουσία των αυγών, των τυροκομικών και των γαλακτοκομικών, ο γευστικός ορίζοντας στενεύει χαρακτηριστικά πολύ. Τόσο, ώστε ακόμη και το παιχνίδι με τις σάλτσες -που μεταμορφώνουν γευστικά τις βασικές πρώτες ύλες- αίφνης ξεμένει από
θρυλικούς παίκτες, όπως το αυγολέμονο για την παραδοσιακή κουζίνα ή την κρέμα γάλακτος για τη νεοελληνική. Η ντομάτα και το κρασί, πάντα με παρτενέρ το ελαιόλαδο, μοιάζουν να είναι οι μόνες εύκολες στην καθημερινότητα εναλλακτικές οδοί που ανοίγονται μπροστά στο μάγειρα ή τη μαγείρισσα ενός νηστίσιμου μαγειρευτού. Ανάλογα με την επιλογή, θα οδηγηθεί είτε στα «λαδερά» είτε στα «κρασάτα». Και στις δύο περιπτώσεις, μιλάμε για εμβληματικά πιάτα της ελληνικής κουζίνας. Λόγω όμως της εποχικότητας –την άνοιξη, βλέπετε, δεν έχουμε ακόμη φρέσκες ντομάτες– τα λαδερά μας δε θα ανέλθουν στο γευστικό ύψος των καλοκαιρινών συγγενών τους. Εν αντιθέσει με τα κρασάτα, που χειμώνα-καλοκαίρι είναι εξίσου επιτυχημένα.
Δεν υπάρχει τίποτα που να πλησιάζει περισσότερο τη διάσημη μεσογειακή διατροφή όσο αυτό το λιτό, ταπεινό, φτωχό σε ποικιλία και υλικά, μα τόσο πλούσιο σε επινοητικότητα, φυσικές γεύσεις και αρώματα, τραπέζι της Σαρακοστής.
PUBLI
Λαχανικά Μπάρµπα Στάθης
Βασικό συστατικό για την επιτυχία των συνταγών µας είναι οι πρώτες ύλες που χρησιµοποιούµε. Όταν τα λαχανικά που επιλέγουµε είναι Μπάρµπα Στάθης, τότε δικαίως νιώθουµε σίγουροι ότι προσφέρουµε στους αγαπηµένους µας το καλύτερο! Όχι µόνο για την πλούσια γεύση των λαχανικών, αλλά και για την ανώτερη διατροφική αξία τους. Ο λόγος είναι απλός: η υποδειγµατική καλλιέργεια των λαχανικών Μπάρµπα Στάθης σύµφωνα µε τις αρχές και τα διδάγµατα που έχει
αντλήσει από τα 40 χρόνια εµπειρίας στην εύφορη και σοφή ελληνική γη. Οι σπόροι που χρησιµοποιούνται επιλέγονται µε τα αυστηρότερα ποιοτικά κριτήρια και τα φυτά µεγαλώνουν κάτω από τη διαρκή παρακολούθηση έµπειρων γεωπόνων. Η προσωπική φροντίδα και η αφοσίωση των ανθρώπων του Μπάρµπα Στάθη σε συνδυασµό µε την επιστηµονική γνώση συνοδεύουν τα λαχανικά σε όλα τα στάδια της ανάπτυξής τους. Και το πιο σηµαντικό… τo πάγωµα του χρόνου!
Νουντλς µε µπρόκολο και µανιτάρια Υλικά για 4 άτοµα
Εκτέλεση
250 γρ. νουντλς (κινέζικα ζυµαρικά) 500 γρ. Μπρόκολο Μπάρµπα Στάθης 150 γρ. Μανιτάρια σε φέτες Μπάρµπα Στάθης 3 πράσα ή φρέσκα κρεµµυδάκια 1 κουταλάκι του γλυκού Σκόρδο ψιλοκοµµένο Μπάρµπα Στάθης 1 κουταλάκι του γλυκού τζίντζερ τριµµένο 6 κουταλιές της σούπας σησαµέλαιο 3 αυγά ½ κουταλάκι του γλυκού κάρι 2 κουταλιές της σούπας Μαϊντανός ψιλοκοµµένο Μπάρµπα Στάθης 2 κουταλιές της σούπας σάλτσα σόγιας
Μαγειρεύετε τα ζυµαρικά σύµφωνα µε τις οδηγίες της συσκευασίας τους. Τα στραγγίζετε και τα ξεπλένετε. Κόβετε τα πράσα ή τα φρέσκα κρεµµυδάκια σε ροδέλες. Ζεµατίζετε το µπρόκολο για 2’-3’, το στραγγίζετε και το κόβετε σε µπουκετάκια. Σε ένα βαθύ τηγάνι ή wok ζεσταίνετε λίγο σησαµέλαιο και τηγανίζετε τα µανιτάρια. Τα βγάζετε από το wok, ρίχνετε λίγο ακόµη σησαµέλαιο και σοτάρετε τα πράσα ή τα κρεµµυδάκια. Κατόπιν κάνετε το ίδιο µε το µπρόκολο. ∆ιατηρείτε τα σοταρισµένα λαχανικά χωριστά. Χτυπάτε τα αυγά µε το κάρι, το τζίντζερ, τη σάλτσα σόγιας και τα τηγανίζετε στο wok (βάζοντας το υπόλοιπο σησαµέλαιο) Κατόπιν ρίχνετε στο wok τα νουντλς, τα λαχανικά και τα ζεσταίνετε όλα µαζί. * Το κάρι είναι µείγµα πολλών διαφορετικών µπαχαρικά. Η αναλογία τους το κάνει λιγότερο ή περισσότερο καυτερό. Το τζίντζερ ή η πιπερόριζα χρησιµοποιείται πολύ στην κινέζικη µαγειρική, στις σούπες, στις µαρινάτες και στα ψάρια. ∆ίνει ενέργεια, ευεξία και είναι αποτοξινωτικό. Το βρίσκετε αποξηραµένο ολόκληρο ή σε σκόνη και σπανιότερα φρέσκο.
12
Προετοιµασία: 30’ Ψήσιµο: 20’
PUBLI
Τόσο φρέσκα όσο τη στιγµή που κόπηκαν! Τα λαχανικά Μπάρµπα Στάθης κόβονται την ιδανική στιγµή της ωρίµανσής τους και καταψύχονται µέσα σε λίγες µόνο ώρες. Γι’ αυτό, µόνο ο Μπάρµπα Στάθης µπορεί να εγγυηθεί ότι τα λαχανικά του διατηρούνται στο απόγειο της φρεσκάδας τους µε όλες τους τις βιταµίνες και τη γεύση. Χωρίς συντηρητικά και χωρίς ίχνος φυτοφαρµάκων.
∆οκιµάστε δύο πεντανόστιµες συνταγές εµπνευσµένες από την πλούσια γκάµα λαχανικών Μπάρµπα Στάθης.
Ρολό µοσχάρι µε σπανάκι
Προετοιµασία: 45’ Ψήσιµο: 1 ώρα & 45’
Υλικά
Εκτέλεση
1½ κιλό µοσχάρι (νουά) 1 συσκευασία Σπανάκι ψιλοκοµµένο Μπάρµπα Στάθης (1000 γρ.) 2 κόκκινες πιπεριές 3 καρότα 10 φέτες κεφαλοτύρι 2 λεµόνια (ο χυµός τους) ½ ποτ. λευκό ξηρό κρασί 1 ξερό κρεµµύδι 3 κουταλιές της σούπας αλεύρι Αλάτι- πιπέρι 1 κουταλάκι του γλυκού κάρυ (προαιρετικά)
Ζητάτε από τον κρεοπώλη να κόψει το κοµµάτι του µοσχαριού που του έχετε ζητήσει (συνήθως µέρος από µπούτι) και να το χτυπήσει για να µαλακώσει και να λεπτύνει. Ξεπλένετε το κρέας µε λίγο νερό και το αφήνετε λίγο να στραγγίξει. Σοτάρετε το σπανάκι και το αφήνετε να στραγγίξει και να κρυώσει. Ψιλοκόβετε τα λαχανικά σε µακρόστενες φέτες για να απλώνονται ωραία στο ρολό. Τα σοτάρετε µε λίγο ελαιόλαδο για να µαλακώσουν και τα αφήνετε και αυτά να κρυώσουν. Ξετυλίγετε το κρέας σε µία µεγάλη επιφάνεια, αλατοπιπερώνετε και απλώνετε πρώτα το σπανάκι και µετά τις µακρόστενες λωρίδες λαχανικών. Είναι σηµαντικό κάθε σειρά που στρώνετε να έχει όλα τα είδη λαχανικών για να φανούν όταν κόψετε τη φέτα ρολού. Τυλίγετε το ρολό προσεχτικά. Ράβετε τις άκρες µε βελόνα και κλωστή. Βάζετε το ρολό στη κατσαρόλα- προσέχετε πώς θα τοποθετήσετε το ρολό, πρέπει το µέρος που κλείνει να είναι από κάτω. Πρώτα το τσιγαρίζετε µε λίγο λαδάκι. Αλατοπιπερώνετε και το αφήνετε µέχρι να πάρει χρυσό χρώµα. Σβήνετε µε ένα ποτήρι λευκό ξηρό κρασί. Ρίχνετε νερό στην κατσαρόλα µέχρι να καλύψει σχεδόν το κρέας. Προσθέτετε µισό περίπου ποτήρι λάδι. Αφήνετε το φαγητό να βράσει και ρίχνετε στο νερό και 1 κρεµµύδι ολόκληρο για να δώσει γεύση. Βράζετε για 1½ ώρα µε σκεπασµένη την κατσαρόλα. Λίγο πριν ολοκληρωθεί το βράσιµο ξαφρίζετε το κρέας και προσθέτετε το χυµό λεµονιού. Στη συνέχεια αφήνετε το ρολό να κρυώσει και το κόβετε σε φέτες. Κρατάτε το ζωµό από το βράσιµο του κρέατος για να φτιάξετε τη σάλτσα. Τον σουρώνετε και τον βάζετε σε ένα κατσαρολάκι. Προσθέτετε λίγο αλευράκι διαλυµένο σε ένα ποτήρι νερό για να δέσει η σάλτσα, αλάτι και πιπέρι. Το αφήνετε να βράσει. Σβήνετε τη φωτιά και αφήνετε λίγο τη σάλτσα να κρυώσει και να πήξει. Περιχύνετε τις κρύες φέτες του ρολού και σερβίρετε.
13
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΔημήτρηΣ ΦαλλιέροΣ
Νίκος τσιροσ
Υγιείς Chefs από κούνια…
To Junior Master Chef τελείωσε. 12 μικρά παιδιά έδειξαν πόσο καλά μπορούν να μαγειρέψουν. Αλλά κάτι μας έλειψε σε αυτή την εκπομπή… Το να δούμε πόσο καλά μπορούν τελικά να τραφούν τα σημερινά παιδιά. Μπορούν άραγε; Μιλήσαμε με την Ντίντα Καπιτζόγλου, διαιτολόγο-διατροφολόγο, για να ρίξουμε λίγο φως στην ευαίσθητη σχέση των παιδιών με το φαγητό. Πώς βλέπετε το θέμα της παιδικής διατροφής στην Ελλάδα; Δυστυχώς τα νέα για τα αγαπημένα μας παιδιά που μεγαλώνουν στην Ελλάδα δεν είναι καλά. Είμαστε πρώτοι σε ποσοστά παιδικής παχυσαρκίας στην Ευρώπη και τρίτοι στην παγκόσμια κατάταξη. Αυτή είναι μια πρωτιά που δεν μας κάνει και τόσο περήφανους. Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Ότι τα παιδιά στη χώρα μας έχουν περισσότερο επιβαρημένη υγεία, ότι κινδυνεύουν περισσότερο από όσα νοσήματα σχετίζονται με την παχυσαρκία, όπως τα καρδιαγγειακά, ο διαβήτης τύπου II, η υπερχοληστεριναιμία (υψηλή χοληστερίνη). Σημαίνει ότι η κακή διατροφή μπορεί να τα οδηγήσει σε προβλήματα ανάπτυξης, σε αναιμία από έλλειψη σιδήρου κ.λπ. Ότι γίνονται πιο ευάλωτα σε συχνά κρυολογήματα και ιώσεις λόγω ανίσχυρου ανοσοποιητικού συστήματος. Και ας μην παραβλέπουμε ότι ζητήματα βάρους κάνουν τα παιδιά μας ευάλωτα σε ρατσιστικά σχόλια που μπορούν να τραυματίσουν την ευαίσθητη ψυχολογία τους. Γιατί πιστεύετε ότι μια χώρα όπως η δική μας με τόσο υγιείς βάσεις σε θέματα διατροφής έφτασε σε αυτό το σημείο; Είναι πολλοί οι παράγοντες… Αρχικά πέσαμε στην παγίδα να υιοθετήσουμε τη χειρότερη πλευρά του δυτικού τρόπου ζωής. Βάλαμε τη διατροφή μας σε δεύτερη μοίρα. Ακόμα και ως γονείς, δε δίνουμε στη διατροφή την προτεραιότητα που χρειάζεται και αυτό φαίνεται από τα «σπάργανα» της υπόθεσης, από το πόσο λίγες εγκυμονούσες σε ποσοστιαία αναλογία ενδιαφέρονται για ένα ειδικό διαιτολόγιο. Ακόμα και το ποσοστό θηλασμού έχει μειωθεί τα τελευταία χρόνια. Όλα συρρικνώθηκαν: ο χρόνος μας, η σωματική δραστηριότητα, η διάθεσή μας να ασχοληθούμε.
14
Δεν είναι όμως λίγο περίεργο που υπάρχει αυτό το φαινόμενο ενώ η πληροφόρησή μας για σωστή διατροφή έχει αυξηθεί, μέσω τηλεοπτικών εκπομπών, εξειδικευμένων περιοδικών υγείας κ.λπ.; Ναι, είναι από τα οξύμωρα της εποχής μας. Όπως οξύμωρο είναι το πόσο ανθεί η βιομηχανία του έτοιμου και γρήγορου φαγητού, σε μια εποχή που έχουμε τόσα μαγειρικά ερεθίσματα στην τηλεόραση και στον Τύπο που μας ενθαρρύνουν να μπούμε στην κουζίνα - και να αποκτήσουμε τον έλεγχο των συστατικών που καταλήγουν στο στομάχι μας. Και δε μιλάμε για δίαιτα τώρα. Μιλάμε για ενασχόληση με την παρασκευή φαγητού, ή μάλλον για έλλειψη ενασχόλησης, που μάλλον είναι και η ρίζα του κακού. Τι μπορούμε να κάνουμε ώστε τα παιδιά μας να κάνουν σωστές επιλογές από μικρή ηλικία; Τα παιδιά σε αυτή την ηλικία έχουν την τάση να μιμούνται. Δεν μπορούμε να απαγορεύσουμε σε ένα παιδί να κάνει υπερβολές με γλυκά και ανθυγιεινά σνακ, όταν μας βλέπει να τα καταναλώνουμε εμείς καθημερινά. Και δεν μπορούμε να του δώσουμε το καλό παράδειγμα, όταν εμείς οι ίδιοι κάνουμε «εγκληματικές» και junk επιλογές στο φαγητό μας. Το θέμα είναι να είμαστε εμείς το παράδειγμα και να προτρέπουμε τα παιδιά να φάνε υγιεινά, μιλώντας τους για τα θετικά μιας ισορροπημένης διατροφής (υγεία, καλή ανάπτυξη, καλή πνευματική απόδοση). Επιχειρήματα του τύπου «φάε το φρούτο σου, γιατί τα καλά παιδιά τρώνε φρούτα», καλύτερα να τα αποφεύγουμε.
Ποια είναι τα πιο συνήθη λάθη μας; Ένα λάθος είναι ότι χρησιμοποιούμε το φαγητό ως μέσο επιβράβευσης. Επίσης δεν πρέπει να αφήνουμε τα παιδιά να καλύπτουν συναισθηματικές τους ανάγκες τρώγοντας. Ένα ακόμα πρόβλημα είναι ότι μπορεί οι γονείς να βάζουν σωστές βάσεις, αλλά να «μας τα χαλάνε» παππούδες, γιαγιάδες ή φίλοι που διεκδικούν ένα μερίδιο αγάπης από το παιδί και χρησιμοποιούν το φαγητό για να το κερδίσουν. Άρα ποιες είναι οι σωστές κινήσεις; Η νούμερο ένα σωστή κίνηση είναι να εξοικειώσουμε τα παιδιά μας με την έννοια της θρεπτικής αξίας. Φαίνεται απλό και «πολυφορεμένο», αλλά αν όντως ήταν «πολυφορεμένο», δεν θα είχαμε αυτά τα ποσοστά υπέρβαρων παιδιών. Καλέστε τα παιδιά σας να συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία αγοράς και παρασκευής φαγητού. Πάρτε τα μαζί σας στο σούπερ-μάρκετ. Εξηγήστε τους γιατί αγοράζουμε «αυτό» και όχι «εκείνο». Βάλτε τα στην κουζίνα και περάστε ποιοτικό χρόνο μαζί εκεί. Η κουζίνα είναι ένα playroom γεμάτο χρώματα, αρώματα και υφές. Τι άλλο θέλει ένα παιδί;! Δώστε του οδηγίες για να μαγειρέψετε μαζί, αλλά αφήστε το και λίγο ελεύθερο. Θα εκπλαγείτε από τη δημιουργικότητα, τη φαντασία και τις ιδέες του. Σε τελική ανάλυση, δεν πειράζει αν δεν βγει το φαγητό όπως ακριβώς το θέλετε. Να είστε σίγουροι ότι είναι πολύ πιο πιθανό ένα παιδί να φάει κάτι υγιεινό αν έχει συμμετάσχει στην παρασκευή του.
Καλέστε τα παιδιά σας να συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία αγοράς και παρασκευής φαγητού. Πάρτε τα μαζί σας στο σούπερμάρκετ. Εξηγήστε τους γιατί αγοράζουμε «αυτό» και όχι «εκείνο». Βάλτε τα στην κουζίνα και περάστε ποιοτικό χρόνο μαζί εκεί. Να είστε σίγουροι ότι είναι πολύ πιο πιθανό ένα παιδί να φάει κάτι υγιεινό αν έχει συμμετάσχει στην παρασκευή του.
Πολλοί γονείς «παλεύουν» για να πείσουν τα παιδιά τους να φάνε όσπρια και λαχανικά… Εδώ πάλι η μαγειρική αλλά και η παρουσίαση ενός πιάτου μπορεί να δώσει τη λύση. Το food styling μην το σνομπάρετε. Μπορεί ένα ευφάνταστο και καλοστημένο πιάτο να τραβήξει ακόμα και τον πιο δύσκολο και επαναστάτη μπόμπιρα. Για το Junior Master Chef τι άποψη σχηματίσατε; Πρέπει να αναγνωρίσω ότι ως ιδέα ήταν πολύ καλό, γιατί έδειξε ότι τα παιδιά έχουν χώρο στην κουζίνα. Όχι μόνο έχουν χώρο, αλλά μπορούν και να μεγαλουργήσουν και να μας αφήσουν με το στόμα ανοιχτό. Χάρηκα ιδιαίτερα που είδα πόσα παιδιά έχουν μεράκι για αυτό τον τρόπο έκφρασης που λέγεται «μαγειρική». Και που στον ελεύθερό τους χρόνο, αντί να είναι κολλημένα σε μια οθόνη ή σε ένα πληκτρολόγιο, μαγειρεύουν. Αυτή είναι όμως η μία πλευρά. Με προβλημάτισε που δόθηκε τόσο βάρος (να που ξαναπροκύπτει αυτή η λέξη!) στο πόσο περίπλοκες ή γκουρμέ θα ήταν οι συνταγές, αλλά δεν έγινε λόγος για τη διατροφική τους αξία. Πιστεύετε δηλαδή ότι τα μέλη της κριτικής επιτροπής θα έπρεπε να κατευθύνουν τα παιδιά σε πιο υγιεινές επιλογές συνταγών; Όχι, αν το έκαναν αυτό, θα ξέφευγαν από τα όρια της αρμοδιότητάς τους και από το κεντρικό concept της εκπομπής και κάποιος πάντα θα βρισκόταν να τους κατηγορήσει ότι μπαίνουν σε «ξένα χωράφια». Θα μπορούσε όμως να υπάρχει και η άποψη ενός ειδικού, που να εξηγεί τι κερδίζουν από διατροφική άποψη τα παιδιά με κάθε επιμέρους πιάτο ή υλικό. Ή θα ήταν ίσως καλύτερη ιδέα να υπάρχει κάτι αντίστοιχο τηλεοπτικά, που θα μάθαινε στα παιδιά μας ότι από την κουζίνα δεν περνάει μόνο η πορεία ενός chef, αλλά και η πορεία ενός υγιούς παιδιού και αυριανού ενήλικα. Το σχολείο, δεν θα έπρεπε να παίζει ρόλο σ τη διατροφική διαπαιδαγώγηση των παιδιών; Εδώ ανοίγει μια μεγάλη κουβέντα. Φυσικά θα έπρεπε. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι σημαντικό να εντάξει στην πρωτοβάθμια -κυρίως- εκπαίδευση προγράμματα στα οποία τα παιδιά θα έρχονται σε επαφή με το θέμα της διατροφής και της υγείας τους. Όσο νωρίτερα μπουν οι σωστές βάσεις, τόσο το καλύτερο. Το θετικό είναι ότι υπάρχουν σχολεία στη χώρα μας που παίρνουν τέτοιες πρωτοβουλίες. Διοργανώνουν βιωματικές δραστηριότητες, παιχνίδια και διατροφικές έρευνες μεταξύ των μαθητών, ή καλούν ειδικούς για να μιλήσουν στα παιδιά. Είχα τη χαρά να συμμετέχω σε τέτοιες κινήσεις. Είδα παιδιά δημοτικού να φτιάχνουν ερωτηματολόγια και να μελετούν τις διατροφικές τους συνήθειες με μεγάλη ωριμότητα, να πηγαίνουν σε σούπερ-μάρκετ και να κάνουν σύγκριση των διατροφικών ετικετών διαφόρων προϊόντων, να φτιάχνουν ακόμα και παιχνίδια ερωτήσεων «Trivial Pursuit» με θέμα τη διατροφή. Μπορεί να άργησε να γίνει η αρχή, αλλά τουλάχιστον έγινε.
Το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι σημαντικό να εντάξει στην πρωτοβάθμια -κυρίωςεκπαίδευση προγράμματα στα οποία τα παιδιά θα έρχονται σε επαφή με το θέμα της διατροφής και της υγείας τους. Όσο νωρίτερα μπουν οι σωστές βάσεις, τόσο το καλύτερο. Το θετικό είναι ότι υπάρχουν σχολεία στη χώρα μας που παίρνουν τέτοιες πρωτοβουλίες.
Αυτές όμως είναι μεμονωμένες πρωτοβουλίες. Είναι αρκετές για να αλλάξουν το τοπίο; Μερικές φορές οι μεμονωμένες πρωτοβουλίες είναι περισσότερο ικανές να διορθώσουν μια κατάσταση. Δεν έχουμε το «περιθώριο» να περιμένουμε να μπει η διατροφική αγωγή στο πλαίσιο του προγράμματος του υπουργείου Παιδείας. Η μικροκοινωνία κάθε σχολείου μπορεί να δράσει με διάφορους τρόπους: ακόμα και να εντάξει στο πρόγραμμά της ένα εργαστήρι μαγειρικής και σωστής διατροφής, όπως εντάσσει το χορό, το θέατρο ή το μπάσκετ. Πιστεύω ότι πολλά παιδιά θα ενδιαφέρονταν. Το τελικό μήνυμα ποιο είναι; Σίγουρα έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας για να ξεφύγουμε από την αδιαφορία που δείξαμε τόσα χρόνια ως προς τη σημασία της παιδικής διατροφής. Έχουμε δρόμο, αλλά βλέπω ότι ήδη έχουμε αρχίσει να τον διανύουμε, κι αυτό δεν μπορεί παρά να με κάνει αισιόδοξη.
Who is who Η Ντίν τα Καπιτζόγλου είναι Διαιτολόγος/ Διατροφολόγος, συνεργάτιδα του «Διαιτολογικού Αθηνών». Τα τελευταία χρόνια αναλαμβάνει, εκτός των άλλων, και παιδιά σχολικής ηλικίας για τη ρύθμιση του βάρους τους και των διατροφικών τους συνηθειών. Έχει συμμετάσχει σε εκπαιδευτικά προγράμματα σχολείων, όπως τα Ανάβρυτα και η Ελληνογερμανική Αγωγή, μιλώντας με τους μαθητές με αφορμή τις διατροφικές τους συνήθειες. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθυνθείτε στο τηλ. 2106822195 και στο info@dietologiko.gr.
15
MAMMA MIA ΚΑΛΛΙΑ ΚΑΣΤΑΝΗ
Μαμά στα 50 Κάποιες γυναίκες πάνε στο πάρτι της μητρότητας όταν οι άλλες γυρίζουν. Γιατί αυτό μας κάνει να αισθανόμαστε άβολα; Στα παιδικά πάρτι υπάρχει τουλάχιστον μία. Φτάνει πάντα λίγο πιο αργά από τις άλλες, το πρόσωπό της έχει πάντα μια δεύτερη στρώση make up (που συνήθως δεν αρκεί για να κρύψει τις γραμμές της ηλικίας), τα ρούχα είναι λίγο πιο μουντά, λες και μουλιάζουν σε ένα βαρύ, λαχανιασμένο σύννεφο ανησυχίας και υπερπροστατευτικότητας. («Δεν θα ιδρώσουν εδώ μέσα τα παιδιά;»).΄Η, μπορεί να τη δεις στην παιδική χαρά. Συνήθως κουβαλάει μια τεράστια τσάντα με τα «απαραίτητα», οπωσδήποτε νερό, μωρομάντιλα και εφεδρικά μωρομάντιλα επειδή σιχαίνεται τις λάσπες και τα χώματα – το καταλαβαίνεις γιατί κάθεται σε ένα παγκάκι και κοιτάζει από μακριά τα κουβαδάκια λες και πρόκειται να εκραγούν. «Έχετε άλλα εγγόνια;» τη ρωτούν αυθάδικα οι μικρομαμάδες, με τα τζιν και τις αλογοουρές, που τρέχουν ολόγυρα. «Δεν είμαι η γιαγιά – η μαμά είμαι» διευκρινίζει ήσυχα, με ένα γρήγορο, αμήχανο χαμόγελο. Και μετά κοκκινίζει σαν να ντρέπεται λίγο. Μαμά στα 49, στα 50, στα 52; Κι όμως! Οι στατιστικές σε ολόκληρη την «πολιτισμένη» Δύση δείχνουν πως την ώρα που οι δείκτες των γεννήσεων στις ηλικίες 25 – 35 είναι ίδιοι ή υποχωρούν (η κρίση, μοιραία, επηρεάζει και τη γονιμότητα), στις ηλικίες πάνω από 40-50 τα νούμερα «εκρήγνυνται»: σε αρκετές περιπτώσεις, όπως π.χ. στην Αμερική, η αύξηση φτάνει το 100% (17% απ’ αυτό αφορά στις γυναίκες ηλικίας 45-49). Αντίστοιχα, σχεδόν το ένα τέταρτο όλων των υιοθετημένων παιδιών έχουν γονείς που φλερτάρουν με την τρίτη ηλικία. Οι λόγοι είναι προφανείς: η πρόοδος της αναπαραγωγικής «τεχνολογίας». Οι γυναίκες καριέρας που ξαφνικά, μες στα deadlines, ακούν το ξυπνητήρι του βιολογικού ρολογιού. Υιοθεσίες, παρένθετες μητέρες, καταψύξεις εμβρύων και πάει λέγοντας. Κι έτσι, ξαφνικά, στα 50, εκεί που θα έπρεπε να υπολογίζεις τα ένσημα για τη σύνταξη ή να προγραμματίζεις check up για την οστεοπώρωση και ταξίδια στον κόσμο, βρίσκεσαι σε μια κουζίνα να παλεύεις με αποστειρωτήρες και να σκουπίζεις κομματάκια φρουτόκρεμας απ’ το πάτωμα. Kαι, ΟΚ, ας το παραδεχτούμε. Ο περισσότερος κόσμος δεν το βρίσκει αυτό πολύ νορμάλ.
16
«Απαράδεκτο». «Μα πώς τα βγάζει πέρα;» «Κρίμα στο παιδί – στα 20 του, θα έχει δύο γονείς γέρους», ήταν μερικά από τα πιο ευγενικά σχόλια που διάβασα, σε ένα parents’s site, όταν «έσκασε» το θέμα στο chat. «Εγωιστικό και επικίνδυνο» ήταν ένα άλλο – κι ως προς το δεύτερο μέρος, τουλάχιστον, δεν ήταν ψέματα. Οι εγκυμοσύνες σε μεγάλη ηλικία, πέρα από το ότι εκθέτουν τις μέλλουσες μητέρες σε ένα κάρο ρίσκα (για αποβολές, διαβήτη, υπέρταση, προβλήματα στη γέννα κ.λπ.), δίνουν και μεγάλο ποσοστό πρόωρων μωρών ή παιδιών με αναπνευστικά προβλήματα, νευρολογικές και μαθησιακές διαταραχές, αυτισμό, σύνδρομα Down. Αλλά ακόμα και αν τα βάλεις όλα αυτά στην άκρη, υπάρχει πάντα η κοινή σωματική φθορά. Η κούραση, η εξάντληση – μπορεί μια γυναίκα στα 52 να αντέξει τις εικοσιτετράωρες ξαγρύπνιες, το σήκω-πλύνε-τάισε-καθάρισε-κοίμισεσκύψε-σήκωσε και σκύψε ξανά; Και τι γίνεται με τα πάρτι και τις εκδρομές στο βουνό και τις ποδηλατάδες και τα παιχνίδια με την μπάλα και τις ώρες στη θάλασσα; «Κάθε παιδί, δικαιούται να έχει έναν τουλάχιστον υγιή, γερό γονιό – δεν αρκεί απλά να είναι ζωντανός», λένε οι ψυχολόγοι. Ή «είναι κακό να μεγαλώνει κανείς με το διαρκή φόβο πως θα χάσει τους δικούς του. Αυτό δημιουργεί και συντηρεί ένα διαρκές στρες που στο μέλλον κάνει το παιδί ανίκανο να διαχειριστεί τα απλά θέματα της ζωής του». Ακόμα όμως και αν υπάρχει ένα μερίδιο αλήθειας σε αυτή την άποψη, υπάρχει σίγουρα και η άλλη πλευρά: ένα μερίδιο ρατσιστικής ανοησίας. Μπορεί και υποκρισίας. Για σκεφτείτε: καθημερινά, χιλιάδες εκατομμύρια μεσήλικες και ηλικιωμένοι, γιαγιάδες και παππούδες (σ.σ. τουλάχιστον 2,5 εκατομμύρια μόνο στην Αμερική) φροντίζουν παιδιά. Τα ταΐζουν, τα ντύνουν, τα κοιμίζουν, τα πηγαινοφέρνουν σε μαγαζ ιά, γιορτές, μαθήματα και φροντιστήρια, χωρίς ποτέ κανείς να αμφισβητεί την ικανότητά τους να είναι καλοί και στοργικοί «κηδεμόνες» μόνο και μόνο επειδή έχουν πίεση ή αρθριτικά. Το αν τίθετο! Είμαστε ευγ νώμονες που υπάρχουν, «δανειζόμαστε» το χρόνο τους. Α ναι – χρόνος. Να, κάτι άλλο που συνήθως έχει μια μαμά στα 50. Χρόνο να αφιερώσει, να προσέξει, να φροντίσει, να αφοσιωθεί.
Ελεύθερη πια από τις φροντίδες μιας καριέρας που της «κατάπινε» τη ζωή στα 30 ή στα 40, όταν ισορροπούσε δέκα πιατίνια στον αέρα («δούλεψε», «κέρδισε χρήματα», «κάνε παιδιά», «μεγάλωσέ τα», «μείνε θηλυκό για τον άντρα σου» κ.λπ.), η πενηντάρα μαμά μπαίνει χαρούμενα και ολόψυχα στο full time mom project. Είναι πιο ώριμη, κάνει λιγότερα λάθη, έχει καλύτερο βιοτικό επίπεδο, καλύτερη ασφάλεια, καλύτερη περίθαλψη. Άρα, καλύτερη υγεία.
Το σημαντικότερο; Νομίζω πως είναι αυτό που μου είπε η φίλη μου η Β. – high tech στέλεχος των media μέχρι πέρυσι και πρόσφατα, στα 48 της, θετή μαμά μιας υπέροχης πιτσιρίκας οκτώ μηνών. Νοικοκυρά πια, με γονική άδεια. «Αν βρεις το κουράγιο να τα αντέξεις όλα αυτά – τις εξωσωματικές, τις αποβολές και ύστερα τη γραφειοκρατία, τις αιτήσεις, τις εξετάσεις, τα χρόνια της αναμονής – το παιδί που θα σου έρθει είναι το παιδί της θέλησης, της λαχτάρας σου. Είναι το μεγάλο δώρο της ζωής σου. Το σέβεσαι και το λατρεύεις – πώς μπορεί αυτό να είναι κακό;»
που αξίζει να μαγειρέψετε από την Κωνσταντίνα Αθανασίου guest chef: Νίκος Κατσάνης
Φωτογραφίες: Γιώργος Δρακόπουλος, Λάμπρος Μέντζος, Visual Photos, IML Food styling: Αλεξάνδρα Τασουνίδου
ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΤΑΣ, ΤΟ ΚΡΑΤΑΣ!
ΓΕ Σ ΟΙ ΣΥΝΤΑ ΥΝ ΜΑΣ ΕΧΟ ΤΕΙ! Υ ΜΑΓΕΙΡΕ
φεβρουαριοσ 12
σπιτικές συνταγές για το τραπέζι του Φλεβάρη
46
Γαριδοπίλαφο
*η συνταγή είναι του Νίκου Κατσάνη, chef του εστιατορίου «Η Σουσουράδα και ο σγουρός σκαντζόχοιρος» στη Χαλκιδική
Προετοιμασία: 35΄| Ψήσιμο: 30΄ | Εύκολο
Για 6 άτομα
Υλικά
Εκτέλεση
γαρίδες 1 κιλό κρεμμύδια 2 μετρίου μεγέθους παρθένο σησαμέλαιο 100 ml πράσινη πιπεριά 1, ψιλοκομμένη κόκκινη πιπεριά 1, ψιλοκομμένη καυτερή πιπεριά ½ ντοματάκι κονσέρβα 1 ρύζι νυχάκι 500 γρ. αλάτι πιπέρι μαϊντανός για το πασπάλισμα
1. Πλένετε, καθαρίζετε από το εντεράκι τις γαρίδες και κόβετε τα μουστάκια. Σε μία κατσαρόλα βράζετε 1½ λίτρο νερό, μαζί με το ένα κρεμμύδι ολόκληρο και λίγο αλάτι. Ρίχνετε τις γαρίδες και τις βράζετε για 3’-4’. Αφαιρείτε από την κατσαρόλα τις γαρίδες και κρατάτε το ζωμό. 2. Σε άλλη κατσαρόλα ζεσταίνετε αρκετά το σησαμέλαιο, μαραίνετε το δεύτερο κρεμμύδι ψιλοκομμένο και τις πιπεριές και προσθέτετε τις γαρίδες, το ντοματάκι και το ζωμό που κρατήσατε. Μόλις το μείγμα πάρει βράση, ρίχνετε το ρύζι, χαμηλώνετε τη φωτιά και αφήνετε το φαγητό να σιγοβράζει μέχρι να γίνει το ρύζι. Το σερβίρετε σε φόρμα ή απευθείας στα πιάτα, πασπαλισμένο με μαϊντανό.
Μύδια με πιπεριές και ντομάτα
Κωνσταντίνα Αθανασίου
Προετοιμασία: 25΄ | Ψήσιμο: 15΄-20΄ | Εύκολο
Για 4-6 άτομα
Υλικά
Εκτέλεση
μύδια 1½ κιλό, ολόκληρα ελαιόλαδο 5 κουταλιές της σούπας ξερό κρεμμύδι ½ μικρό, ψιλοκομμένο σκόρδο 2 σκελίδες, ψιλοκομμένες λευκό κρασί 1 μικρό ποτηράκι ντομάτα 1 ώριμη κομμένη σε κυβάκια πιπεριά πράσινη ½, κομμένη σε κυβάκια (χωρίς σπόρους) πιπεριά κόκκινη ½, κομμένη σε κυβάκια (χωρίς σπόρους) αλάτι πιπέρι φρεσκοτριμμένο θυμάρι ή ρίγανη φρέσκια για το πασπάλισμα
1. Ξύνετε τα μύδια με σφουγγαράκι για να τα καθαρίσετε καλά και αφαιρείτε τα «γένια» τους. Τα στραγγίζετε. Σε μια κατσαρόλα ζεσταίνετε το λάδι και σοτάρετε ελαφρά το κρεμμύδι και το σκόρδο μέχρι να μαραθούν. Σβήνετε με το κρασί και βράζετε για λίγο τη σάλτσα. 2. Προσθέτετε τα μύδια και λίγο νερό. Τα βράζετε για 5’. Πετάτε όσα δεν ανοίξουν. Προσθέτετε την ντομάτα, τις πιπεριές, δοκιμάζετε αν χρειάζεται αλάτι και ανακατεύετε. Πασπαλίζετε με φρεσκοτριμμένο πιπέρι και αφήνετε τα μύδια να μαγειρευτούν για 8’ ακόμη. Τα σερβίρετε ζεστά και τα πασπαλίζετε με λίγη φρέσκια ρίγανη ή θυμάρι.
Κουνέλι με μανιτάρια και κρέμα γάλακτος Προετοιμασία: 40΄ | Ψήσιμο: 1 ώρα & 10΄ | Μέτριας δυσκολίας
Κωνσταντίνα Αθανασίου Για 4-6 άτομα
Υλικά
Εκτέλεση
κουνέλι 1 γύρω στο 1½ κιλό ελαιόλαδο 4 κουταλιές της σούπας βούτυρο 2 κουταλιές της σούπας κρεμμύδια 2 ψιλοκομμένα μανιτάρια 200 γρ. κομμένα σε λεπτές φέτες δάφνη 1 φύλλο θυμάρι 1 κλωνάρι κρασί λευκό ξηρό 200 ml μαϊντανός ψιλοκομμένος 2 κουταλιές της σούπας κρέμα γάλακτος 150 ml αλάτι, πιπέρι, λίγο ξίδι ρύζι πιλάφι και λαχανικά σοτέ για το γαρνίρισμα
1. Σε λεκάνη με νερό που έχετε προσθέσει λίγο ξίδι, πλένετε το κουνέλι, το κόβετε σε μερίδες και τις αλατοπιπερώνετε. Ζεσταίνετε το ελαιόλαδο μαζί με το βούτυρο σε πλατιά κατσαρόλα και σοτάρετε τις μερίδες του κουνελιού, μέχρι να ροδίσουν καλά απ’ όλες τις πλευρές. 2. Προσθέτετε τα κρεμμύδια, τα μανιτάρια, το φύλλο δάφνης, το θυμάρι, το κρασί και 400 ml ζεστό νερό. Σκεπάζετε την κατσαρόλα και μαγειρεύετε το κουνέλι για 50’-55’. Στο τέλος προσθέτετε και το μαϊντανό και συνεχίζετε το μαγείρεμα για άλλα 5΄. 3. Ανοίγετε την κατσαρόλα, αφαιρείτε το θυμάρι και αφήνετε τα πολλά υγρά να εξατμιστούν γυρίζοντας το κουνέλι συχνά μέσα στη σάλτσα. Αφαιρείτε τις μερίδες του κουνελιού και τις σερβίρετε σε μια ζεστή πιατέλα. Προσθέτετε στη σάλτσα την κρέμα γάλακτος, βράζετε ανακατεύοντας για 2΄ μέχρι να δέσει και περιχύνετε με αυτή τη σάλτσα το κουνέλι. Συνοδεύετε με ρύζι πιλάφι και λαχανικά σοτέ.
Λαχανοντολμάδες γιαλαντζί με σάλτσα ταχινιού Προετοιμασία: 45΄ | Ψήσιμο: 1 ώρα | Μέτριας δυσκολίας
*η συνταγή είναι του Νίκου Κατσάνη, chef του εστιατορίου «Η Σουσουράδα και ο σγουρός σκαντζόχοιρος» στη Χαλκιδική Για 6 άτομα
Υλικά
Εκτέλεση
λάχανο 1 μεγάλο, μαλακό, με λεπτά, τρυφερά φύλλα παρθένο σησαμέλαιο ½ φλιτζάνι κρεμμύδια 3, ψιλοκομμένα κρεμμυδάκια φρέσκα 1 ματσάκι, ψιλοκομμένο ρύζι Καρολίνα 750 γρ. (μουλιασμένο στο νερό) μαϊντανός 1 ματσάκι δυόσμος λεμόνι 1 (ο χυμός του) ζωμός λαχανικών ή κρέατος 2½ φλιτζάνια αλάτι πιπέρι μπούκοβο
1. Αφαιρείτε τον κώνο από το κοτσάνι του λάχανου. Σε αλατισμένο νερό που βράζει, ζεματίζετε το λάχανο για 5-8’. Το βγάζετε, το στραγγίζετε, αφαιρείτε τα πρώτα φύλλα που έχουν ζεματιστεί και συνεχίζετε την ίδια διαδικασία μέχρι να ζεματιστούν όλα τα φύλλα. 2. Σοτάρετε σε λίγο σησαμέλαιο τα ψιλοκομμένα φρέσκα και ξερά κρεμμύδια, προσθέτετε το μουλιασμένο ρύζι και τα βγάζετε από τη φωτιά. Αλατοπιπερώνετε, προσθέτετε μαϊντανό και δυόσμο και ανακατεύετε. 3. Απλώνετε τα φύλλα και βάζετε στην άκρη κάθε φύλλου μια κουταλιά της σούπας γέμιση. Τυλίγετε δεξιά και αριστερά τις άκρες και ρολλάρετε -όχι όμως πολύ σφιχτά- τον ντολμά. Σε φαρδιά και χαμηλή κατσαρόλα στρώνετε μια σειρά από μικρά ή σκισμένα φύλλα και από πάνω βάζετε τους ντολμάδες με το τύλιγμα προς τα κάτω. Αλατοπιπερώνετε, ρίχνετε σησαμέλαιο, το χυμό λεμονιού, λίγο μπούκουβο και από πάνω απλώνετε ξανά φύλλα. Προσθέτετε ζωμό τόσο όσο να καλύπτονται οι ντολμάδες και σκεπάζετε το φαγητό με ένα βαρύ πιάτο. 4. Βάζετε την κατσαρόλα στη φωτιά σκεπασμένη και μόλις το φαγητό πάρει βράση, χαμηλώνετε τη φωτιά και μαγειρεύετε για 45’, κουνώντας κάθε τόσο την κατσαρόλα. Προσοχή ώστε το φαγητό να μην κολλήσει και να έχει συνεχώς περίπου 2 φλιτζάνια ζωμό. Στη συνέχεια χτυπάτε στο μπλέντερ το ταχίνι, προσθέτοντας σιγά – σιγά τον χλιαρό λεμονάτο ζωμό του φαγητού και με τη σάλτσα ταχινιού, αντί για αυγολέμονο, σερβίρετε τους λαχανοντολμάδες.
Για τη σάλτσα ταχινιού
ταχίνι 1 φλιτζάνι ζωμό από το φαγητό 2 φλιτζάνια
Καλαμαράκια ψητά με σάλτσα άνηθου
Κωνσταντίνα Αθανασίου
Προετοιμασία: 15΄ | Αναμονή: 2 ώρες | Ψήσιμο: 15΄-20΄ | Εύκολο
Για 4 άτομα
Υλικά
Εκτέλεση
καλαμαράκια φρέσκα 900 γρ. μέτριου μεγέθους
1. Καθαρίζετε τα καλαμαράκια από την πέτσα, τα εντόσθια και το κόκαλό τους. Ανακατεύετε όλα τα υλικά για τη μαρινάτα σε μπολ, τοποθετείτε τα καλαμαράκια μέσα στο μείγμα και τα αφήνετε για 2 ώρες. 2. Στο μεταξύ, πολτοποιείτε όλα τα υλικά για τη σάλτσα άνηθου στο μπλέντερ. Ψήνετε τα καλαμαράκια σε ψησταριά ή στο γκριλ για 15’-20’, φροντίζοντας να τα γυρίζετε για να ψηθούν και από τις δύο πλευρές. Περιχύνετε τα ψητά καλαμάρια με τη σάλτσα άνηθου και προσθέσετε αν θέλετε λίγο ακόμα λεμόνι.
Για τη μαρινάτα
λεμόνι 1 (το ξύσμα του) ρίγανη 2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο 2 κουταλιές σούπας πιπεριά 1 κόκκινη καυτερή αλάτι όσο θέλετε πιπέρι φρεσκοτριμμένο Για τη σάλτσα άνηθου
άνηθος 100 γρ. φρέσκος ψιλοκομμένος σκόρδο 1 σκελίδα λιωμένη ελαιόλαδο ½ φλιτζάνι λεμόνι 1 (o χυμός του) αλάτι χοντρό πιπέρι φρεσκοτριμμένο
Ρολό πιπεράτο της Αποκριάς με τυρί και μανιτάρια Προετοιμασία: 35΄ | Ψήσιμο: 1 ώρα & 30΄ | Μέτριας δυσκολίας
Κωνσταντίνα Αθανασίου Για 6 άτομα
Υλικά
Εκτέλεση
μοσχαρίσιο κιλότο ή τρανς* 1½ κιλό, κομμένο σε μια ορθογώνια φέτα σκόρδο 3 σκελίδες ψιλοκομμένες μουστάρδα απαλή 1 κουταλιά της σούπας ρεγκάτο ή κεφαλογραβιέρα 250 γρ. μανιτάρια 200 γρ. ψιλοκομμένα, σοταρισμένα σε λίγο βούτυρο μπέικον σε φέτες 150 γρ. ελαιόλαδο 6 κουταλιές της σούπας κρεμμύδι 1 ψιλοκομμένο λευκό ξηρό κρασί 100 ml ροζ και πράσινο πιπέρι σε κόκκους 1½ κουταλιά της σούπας βασιλικός 5-6 φυλλαράκια θυμάρι λίγο ξερό τριμμένο αλάτι πιπέρι φρεσκοτριμμένο
1. Χτυπάτε ελαφρά το κρέας με σφυράκι για να πλατύνει και το αλατοπιπερώνετε καλά. Σκορπίζετε το σκόρδο και αλείφετε τη μουστάρδα στη μια πλευρά του κρέατος. Κόβετε το τυρί σε λεπτές φέτες και τις απλώνετε σε μια στρώση. 2. Από πάνω σκορπίζετε τα μανιτάρια και κατόπιν τις φέτες του μπέικον. Τυλίγετε το κρέας σε ρολό και το δένετε σφιχτά με σπάγκο. Σε μεγάλη κατσαρόλα ζεσταίνετε το λάδι και ροδίζετε το κρέας, αφού το αλατοπιπερώσετε και εξωτερικά. 3. Προσθέτετε το κρεμμύδι και σοτάρετε ελαφρά. Σβήνετε με το κρασί και ρίχνετε το ροζ και πράσινο πιπέρι, το βασιλικό και το θυμάρι. Βράζετε για 10’ και κατόπιν μεταφέρετε το ρολό σε βαθύ ταψί με τη σάλτσα του. 4. Σκεπάζετε το φαγητό με αλουμινόχαρτο και ψήνετε για 1 ώρα και 15΄ στους 180-200°C μέχρι να μαλακώσει το κρέας. Σερβίρετε το ρολό κομμένο σε φέτες.
*Το τρανς είναι το εσωτερικό τμήμα του μηρού του μοσχαριού, ανάμεσα στο κιλότο και την ουρά.
Επιστροφή στο σπίτι! Μια καινούργια συνταγή έτοιμη να μαγειρευτεί, καινούργια πιάτα έτοιμα στο τραπέζι, καινούργια μοναδικά αντικείμενα και έπιπλα "επαναφορτίζουν" το σπίτι και τη ζωή μας. Η ομορφιά του καινούργιου σε απίστευτες τιμές, για λίγο ακόμα. Με μια επίσκεψη στο ΔΙΑΦΑΝΟ…
Σουβλάκια με μαριναρισμένες γαρίδες και ανανά Προετοιμασία: 15΄ | Αναμονή: 30΄ | Ψήσιμο: 8΄ | Εύκολο
Κωνσταντίνα Αθανασίου Για 4 άτομα
Υλικά
Εκτέλεση
ωμές γαρίδες 1 κιλό μεγάλες, καθαρισμένες ελαιόλαδο 6 κουταλιές της σούπας καλαμποκέλαιο (ή σησαμέλαιο) 3 κουταλιές της σούπας ανανάς 4 ροδέλες, φρέσκος, κομμένος σε κυβάκια σκόρδο 2 σκελίδες λιωμένες μαϊντανός 4 κουταλιές της σούπας, φρέσκος, ψιλοκομμένος αλάτι μαύρο πιπέρι φρεσκοτριμμένο λεμόνι ½ (ο χυμός του) φέτες λεμονιού και φυλλαράκια μαϊντανού για το σερβίρισμα
1. Σκίζετε τις γαρίδες κατά μήκος της ουράς και αφαιρείτε το έντερο. Τις πλένετε με κρύο νερό και τις σκουπίζετε. Βάζετε το ελαιόλαδο και το καλαμποκέλαιο (ή το σημασαμέλαιο) σε ένα μεγάλο μπολ, προσθέτετε τις γαρίδες και τις γυρίζετε μέσα στο λάδι απ’ όλες τις πλευρές. 2. Προσθέτετε το σκόρδο και το μισό μαϊντανό, αλάτι και πιπέρι. Αφήνετε τις γαρίδες να μαριναριστούν καλά στο μείγμα για ½ ώρα περίπου στο ψυγείο. Περνάτε τις γαρίδες εναλλάξ μαζί με τα κυβάκια του ανανά σε 4 μεταλλικά ή ξύλινα σουβλάκια (γυρνώντας τις γαρίδες, ώστε να περάσει το σουβλάκι στη μέση της ουράς). 3. Προθερμαίνετε το γκριλ και ψήνετε τα σουβλάκια για 4΄ από κάθε πλευρά, μέχρι να χρυσίσουν. Όσο ψήνονται, τα αλείφετε 2-3 φορές με τη μαρινάτα τους, για να γίνουν ακόμα πιο ζουμερά και γευστικά. Στο τέλος περιχύνετε τα ψημένα σουβλάκια με το χυμό ½ λεμονιού και τα πασπαλίζετε με τον υπόλοιπο μαϊντανό.
Τρίγωνα με ανάμεικτα λαχανικά και κουκουνάρι Προετοιμασία: 40΄ | Αναμονή: 20΄ | Ψήσιμο: 35΄ | Μέτριας δυσκολίας
Κωνσταντίνα Αθανασίου Για 30 τρίγωνα
Υλικά
Εκτέλεση
φύλλο κρούστας 1 πακέτο (450 γρ.) μελιτζάνα 1 κομμένη σε κυβάκια ελαιόλαδο 2/3 του φλιτζανιού μανιτάρια ανάμεικτα 100 γρ., ψιλοκομμένα κρεμμύδια ξερά 2 ψιλοκομμένα κρεμμύδια φρέσκα 3 ψιλοκομμένα σκόρδο 2 σκελίδες, ψιλοκομμένες μαϊντανός 1 ματσάκι, ψιλοκομμένος πιπεριά Φλωρίνης (κονσέρβας) 1 ψητή, ψιλοκομμένη κουκουνάρι 100 γρ., καβουρντισμένο αλάτι λίγο
1. Βάζετε τα κυβάκια μελιτζάνας σε σουρωτήρι, τα πασπαλίζετε με αλάτι και τα αφήνετε να ξεπικρίσουν για 20’. Τα ξεπλένετε και τα στραγγίζετε καλά. Ζεσταίνετε το μισό ελαιόλαδο και σοτάρετε τα μανιτάρια και τα κρεμμύδια (φρέσκα και ξερά) μέχρι να εξατμιστούν τα υγρά τους. Στο τέλος προσθέτετε τις μελιτζάνες, το σκόρδο και αλατοπίπερο και συνεχίζετε το σοτάρισμα για 6’-7’ ακόμη. 2. Αποσύρετε από τη φωτιά, προσθέτετε το μαϊντανό, την πιπεριά και το καβουρντισμένο κουκουνάρι και ανακατεύετε. Κόβετε κάθε φύλλο σε τρεις μακρόστενες λωρίδες κατά μήκος. Βάζετε 1 γεμάτη κουταλιά γέμισης στη μια άκρη κάθε λωρίδας και αλείφετε το υπόλοιπο φύλλο με ελαιόλαδο. 3. Tυλίγετε τη λωρίδα με τη γέμιση σε τρίγωνο, αλείφετε την επιφάνεια του τριγώνου με λίγο λάδι και τοποθετείτε τα τρίγωνα σε ταψί επίσης λαδωμένο. Ψήνετε τα πιτάκια για 20’-25’, μέχρι να ροδίσουν.
Φάβα παντρεμένη με κρεμμύδια
Κωνσταντίνα Αθανασίου
Προετοιμασία: 20΄| Ψήσιμο: 1 ώρα | Εύκολο
Για 4 άτομα
Υλικά
Εκτέλεση
φάβα Σαντορίνης ½ κιλό κρεμμύδια ξερά 4 ψιλοκομμένα ελαιόλαδο ½ φλιτζάνι και λίγο επιπλέον για το σερβίρισμα ντομάτες 2 ώριμες, σφιχτές, ψιλοκομμένες κάππαρη 1-2 κουταλιές της σούπας, για το σερβίρισμα αλάτι λίγο πιπέρι φρεσκοτριμμένο λεμόνι 1 (ο χυμός του)
1. Ζεσταίνετε το ελαιόλαδο και σοτάρετε τα 3 από τα 4 ψιλοκομμένα κρεμμύδια μέχρι να μαραθούν. Προσθέτετε αρκετό ζεστό νερό και τη φάβα (το νερό πρέπει να καλύπτει τη φάβα και να περισσεύουν 2 εκατοστά). Αλατοπιπερώνετε και αφήνετε τη φάβα να βράσει για 50’, ανακατεύοντας συχνά. Όταν η φάβα γίνει σαν κρέμα, είναι έτοιμη. 2. Σερβίρετε με το τέταρτο κρεμμύδι ψιλοκομμένο, ψιλοκομμένη ντομάτα, λίγη κάππαρη, λίγο ακόμα ελαιόλαδο και το χυμό λεμονιού.
Φασολάδα (χυλωμένη)
Κωνσταντίνα Αθανασίου
Προετοιμασία: 20΄ | Αναμονή: 1 νύχτα | Ψήσιμο: 1 ώρα & 45΄ | Μέτριας δυσκολίας
Για 6 άτομα
Υλικά
Εκτέλεση
φασόλια ξερά 500 γρ. ελαιόλαδο ½ φλιτζάνι κρεμμύδια 2 ψιλοκομμένα καρότα 3 κομμένα σε χοντρές ροδέλες ντοματάκια κονσέρβας 400 γρ. καυτερή πιπερίτσα 1 (προαιρετικά) σέλινο 3 κλωνάρια αλάτι λίγο πιπέρι φρεσκοτριμμένο
1. Μουσκεύετε τα φασόλια σε μια λεκάνη με νερό, από το προηγούμενο βράδυ. Την επόμενη μέρα τα ξεπλένετε και τα βράζετε σε σιγανή φωτιά μέχρι να μαλακώσουν (1 ώρα περίπου). Στραγγίζετε τα φασόλια και ξεπλένετε την κατσαρόλα. 2. Ζεσταίνετε το λάδι και σοτάρετε τα κρεμμύδια και τα καρότα για 3’. Προσθέτετε τα ντοματάκια, το αλάτι, το πιπέρι, την πιπερίτσα και το σέλινο. 3. Μόλις πάρει βράση η σάλτσα, ρίχνετε τα φασόλια και ένα λίτρο χλιαρό νερό. Συνεχίζετε το βράσιμο (για 40’-45’) μέχρι να χυλώσει η φασολάδα. Αφαιρείτε στο τέλος την καυτερή πιπερίτσα και σερβίρετε τη φασολάδα ζεστή.
Χορτόπιτα νηστίσιμη
Κωνσταντίνα Αθανασίου
Προετοιμασία: 40΄ | Ψήσιμο: 1 ώρα & 10΄ | Μέτριας δυσκολίας
Για 6-8 άτομα
Υλικά
Εκτέλεση
φύλλα χωριάτικα 6 έτοιμα ή σπιτικά σπανάκι 1 κιλό, ψιλοκομμένο άνηθος ½ ματσάκι, ψιλοκομμένος κρεμμυδάκια φρέσκα 4-5 ψιλοκομμένα μυρώνια φρέσκα 300 γρ. ψιλοκομμένα κρεμμύδι ξερό 1 ψιλοκομμένο καυκαλήθρες 300 γρ. ψιλοκομμένες πράσα 2 ψιλοκομμένα ελαιόλαδο 1 φλιτζάνι αλάτι λίγο πιπέρι φρεσκοτριμμένο
1. Ετοιμάζετε τη γέμιση ως εξής: Βάζετε τα χόρτα όλα μαζί σε μια λεκάνη και τα πασπαλίζετε με αλάτι. Τα ανακατεύετε καλά, τα παίρνετε λίγα-λίγα και τα στύβετε καλά. 2. Ζεσταίνετε το λάδι και σοτάρετε τα χόρτα μέχρι να μαραθούν εντελώς. Τα αποσύρετε από τη φωτιά και αλατοπιπερώνετε. 3. Στρώνετε σε λαδωμένο στρογγυλό ταψί τα 3 φύλλα ώστε να καλυφθεί ο πάτος και τα πλαϊνά. Αλείφετε ανάμεσα στα φύλλα με λάδι. Απλώνετε τη γέμιση και καλύπτετε με τα υπόλοιπα 3 φύλλα. Διπλώνετε τις άκρες των φύλλων και ρίχνετε λίγο λάδι από πάνω. Ψήνετε την πίτα για 1 ώρα περίπου, μέχρι να ροδίσει.
Χταπόδι τουρσί
Κωνσταντίνα Αθανασίου
Προετοιμασία: 20΄ | Ψήσιμο: 1 ώρα & 20΄ | Αναμονή: 1 μήνας | Εύκολο
Για 8 άτομα
Υλικά
Εκτέλεση
χταπόδι 1 μεγάλο, γύρω στο 1.250 γρ. ξίδι από λευκό κρασί 300 ml σπόροι μουστάρδας (σινάπι) 1 κουταλιά ελαιόλαδο 1 φλιτζάνι σκόρδο 2 σκελίδες ψιλοκομμένο ζάχαρη 60 γρ. φύλλα δάφνης 2 θυμάρι ή φρέσκια ρίγανη 2-3 κλωνάρια πιπέρι φρεσκοτριμμένο
1. Καθαρίζετε το χταπόδι και το πλένετε καλά. Το βάζετε σε κατσαρόλα να βράσει με τα 2/3 από το ξίδι (χωρίς νερό). Μόλις μαλακώσει (μετά από 1 ώρα περίπου), αποσύρετε από τη φωτιά και το κόβετε σε μέτρια κομμάτια. Πλένετε τα φύλλα δάφνης. 2. Ζεσταίνετε σε μικρή κατσαρόλα το υπόλοιπο ξίδι με τους σπόρους μουστάρδας και προσθέτετε τη ζάχαρη μαζί με λίγο πιπέρι. Βράζετε για 5΄, κατόπιν αφήνετε το μείγμα να κρυώσει και κατόπιν το ανακατεύετε με το ελαιόλαδο και το σκόρδο. 3. Βάζετε το χταπόδι σε γυάλα ή 2 βαζάκια μαζί με τη δάφνη και το θυμάρι (ή τη ρίγανη) και γεμίζετε με το μείγμα του λαδιού. 4. Κλείνετε τη γυάλα ή τα βάζα πολύ καλά και τα αφήνετε για 1 μήνα σε δροσερό και σκιερό μέρος προτού καταναλώσετε το χταποδάκι. Tip: Καταλαβαίνετε ότι έχει βράσει καλά το χταποδάκι όταν, τρυπώντας το με ένα πιρούνι, το νιώθετε αρκετά μαλακό.
Mix AND MATCH
Τι μπουκάλι να ανοίξουμε;
Ο οινολόγος μας Νίκος Χατζάκης δοκιμάζει τις συνταγές του 6+Έξι και προτείνει… Γαριδοπίλαφο
Σουβλάκια με ανανά και μαριναρισμένες γαρίδες
Μύδια με πιπεριές και ντομάτα
Τρίγωνα με ανάμεικτα λαχανικά και κουκουνάρι
Κουνέλι με μανιτάρια και κρέμα γάλακτος
Φάβα παντρεμένη
Λαχανοντολμάδες γιαλαντζί με κρέμα ταχινιού
Φασολάδα (χυλωμένη)
Καλαμαράκια ψητά με σάλτσα άνηθου
Χορτόπιτα νηστίσιμη
Ρολό πιπεράτο της Αποκριάς με τυρί και μανιτάρια
Χταπόδι τουρσί
Για τα θαλασσινά εδέσματα και τα ροζέ κρασιά έχουν γραφτεί πολλές ιστορίες αγάπης. Η θαλασσινή, κρουστή σάρκα της γαρίδας έχει μια υπόγλυκη γεύση που δένει καταπληκτικά με τα καραμελένια ροζέ. Η σάλτσα ντομάτας είναι οπωσδήποτε ένας ακόμα λόγος να επιλέξουμε ροζέ και κατά προτίμηση κάποιο που να προέρχεται από το βασίλειο του Ξινόμαυρου.
Δεν υπάρχει πιο σίγουρος συνδυασμός από αυτόν του Ασύρτικου εκ Σαντορίνης και των θαλασσινών φρούτων. Έτσι και ποντάρεις δεν πρόκειται να χάσεις. Ειδικά σε τούτη την περίπτωση που το έδεσμα μοσχοβολά Ελλάδα, μια φρέσκια Σαντορίνη, με μεταλλικές χροιές, είναι η καταλληλότερη επιλογή.
Φαγάκι με απαλές, φινετσάτες πινελιές που δίχως να του λείπει η νοστιμιά, κρατάει χαμηλά την ένταση. Στην γκάμα των λευκών θα αναζητήσουμε τον ιδανικό οινικό παρτενέρ, όπως είναι για παράδειγμα ένα καλοφτιαγμένο Viognier ή κι ένας ορεινός, φρουτώδης Ροδίτης, που θα συμπλεύσουν χωρίς τρικυμίες και ναυάγια με τα μανιτάρια και την κρέμα γάλακτος.
Γι’ αυτό το πιάτο με τις απαλές υφές, τη γεμάτη αίσθηση και τη δροσερή οξύτητα, διαλέγουμε ένα κρασί που να παίζει στα ίδια κυβικά. Λαμβάνοντας υπόψιν την πλούσια γεύση και την κρεμώδη υφή με τα οποία πλαισιώνει το πιάτο η κρέμα ταχινιού, βάζουμε στα ποτήρια μας ένα πλούσιο Chardonnay ή μια αρωματική Μαλαγουζιά περασμένη από βαρέλι.
Τα λεπτά αρώματα που τόσο ισορροπημένα συνδυάζονται σε αυτό το έδεσμα, αναζητούν κάποιο λευκό νησιώτικο κρασί, όπως μια φρέσκια Σαντορίνη που θα σταθεί αντάξια στο ύψος του πιάτου. Από την άλλη, μια καλοφτιαγμένη Ρομπόλα, με φρέσκα φρουτώδη αρώματα είναι ικανή να σιγοντάρει το νόστιμο θαλασσινό.
Αν και πρόκειται για σύνθετο έδεσμα, που απαρτίζεται από ένα σύνολο πληθωρικών υλικών, το ντελικάτο κι εντυπωσιακό αποτέλεσμα «βγαίνει» απολύτως αρμονικό και μας κατευθύνει στην επιλογή ενός, μικρής παλαίωσης, Merlot, με απαλή βουτυρένια αίσθηση, ή διαφορετικά, σε χαρμάνια της εν λόγω ποικιλίας με Cabernet, Syrah ή Ξινόμαυρο.
32 1
Γλυκόξινες ισορροπίες, σε έναν δροσερό, εξωτικό πάντρεμα της τραγανής γαρίδας με τον ζουμερό ανανά. Για έναν επιτυχημένο συνδυασμό, γεμίζουμε τα ποτήρια μας με αντίστοιχες γευστικές επιλογές όπως είναι τα Sauvignon, κρασιά που συνήθως διακρίνονται για τα εκρηκτικά αρώματα εξωτικών φρούτων και βοτάνων.
Με πανδαισία γεύσεων, αρωμάτων και υφών και μια ποικιλία πολύχρωμων λαχανικών, ετούτα τα τρίγωνα αναδεικνύονται από ένα πληθωρικό, λευκό, αρωματικό κρασί, προσόντα που θα βρούμε -και με το παραπάνω- σε κάποια μοσχοβολιστή Μαλαγουζιά. Εναλλακτικά επιλέγουμε ένα ροζέ κρασί φτιαγμένο από Cabernet, με καραμελένια, φρουτώδη αρώματα.
Η επιτυχία στο γάμο της… παντρεμένης φάβας εξασφαλίζεται επιλέγοντας για κουμπάρο μια φρέσκια ρετσίνα, ένα Νυχτέρι ή και μια κρητική Βηλάνα. Ελληνικές γαρ και οι τρεις, λευκές προτάσεις, με γήινες και βοτανικές αποχρώσεις, κάθε μια στο δικό της μοτίβο, σπάνε τη βελούδινη μονοτονία της φάβας χαρίζοντάς της νεύρο και σπιρτάδα.
Τη φασολάδα που τρώει όλη η Ελλάδα την απολαμβάνουμε με κόκκινα και στιβαρά ελληνικά κρασιά. Όσοι λοιπόν αρέσκονται στα μπρούσκα εκρηκτικά κόκκινα, θα επιλέξουν ένα Ξινόμαυρο κι όσοι προτιμούν τα πιο μαλακά κρασιά, με λιγότερες τανίνες θα απολαύσουν τη φασολάδα τους με ένα Αγιωργήτικο 3-4 χρόνων.
Μια νησιώτικη Μονεμβασιά είναι το κλειδί της απόλαυσης για ετούτη τη νηστίσιμη κι ευωδιαστή χορτόπιτα. Αυτό το κρασάκι θα αγκαλιάσει αρωματικά την πίτα, τονίζοντας τον βοτανικό, χορτώδη χαρακτήρα της, ενώ παράλληλα θα της χαρίσει λίγη επιπλέον από τη φρεσκάδα και τη σπιρτόζικη γεύση του.
Το ξίδι, ορκισμένος εχθρός του κρασιού, θεωρείται απολύτως δικαιολογημένα ένας σοβαρός wine killer. Έτσι λοιπόν αφήνουμε στην άκρη κολονάτα ποτήρια και σαμπανιέρες και φέρνουμε στο τραπέζι ένα παγωμένο τσίπουρο με γλυκάνισο ή ένα δροσερό ουζάκι, που θα αντιμετωπίσουν άφοβα και «στα ίσια», το θαλασσινό τουρσάκι.
ΑΝΤΡΑΣ ΣΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ ΔΗΜHΤΡΗΣ ΦΑΛΛΙEΡΟΣ
Σφύριξα κι έληξες* Ένα άρθρο αφιερωμένο στη μνήμη ενός ζαμπόν που έληξε, μιας μπριζόλας που σάπισε, ενός τυριού που μούχλιασε. Nα ζήσουμε να τα θυμόμαστε. Αυτό το μήνα, κάνουμε ένα ταχύρρυθμο για να ξέρουμε πόσο και πώς ζουν τα φαγώσιμά μας, αλλά και πότε είναι έτοιμα να αποδημήσουν εις Κύριον… Όσπρια και σιτηρά Είναι από τα πιο σκληροτράχηλα και πιο ανθεκτικά τρόφιμα. Φασόλια και φακές, ζυμαρικά, ρύζι και βρώμη, όταν δεν είναι μαγειρεμένα, κινδυνεύουν μόνο από υγρασία και οξείδωση. Γι’ αυτό κράτησέ τα μακριά από υγρά μέρη, κλεισμένα αεροστεγώς και θα ζήσουν σαν τα ψηλά βουνά (καλά, όχι και τόσο πολύ). Αν ο μη γένοιτο, δεις κάποια στιγμή μέσα ζουζούνι, μυγάκι, αλιγάτορα ή όποιο άλλο πλάσμα κουνιέται, είναι αργά για δάκρυα. Να ξέρεις επίσης ότι τα φασόλια αν τα έχεις πολύ καιρό γίνονται πολύ σκληρά και δε μαλακώνουν στο βράσιμο, που να έχεις το Θεό μπάρμπα. Τα μακαρόνια αν μαγειρευτούν και μπουν σε γυάλινο ταπεράκι μπορούν να μείνουν στο ψυγείο για 4 μερούλες. Βέβαια θα είναι σα σφεντόνες μόλις πας να τα φας, αλλά δε θα έχουν χαλάσει. Η ίδια διάρκεια ζωής ισχύει και για το βρασμένο ρύζι. Αυγά Στο ψυγείο ζουν για 3-5 εβδομάδες, αν είναι ωμά. Αν τα βράσεις, ζουν λιγότερο από μια εβδομάδα. Αν τώρα θες να ρωτήσεις, πόσο ζει η σπιτική μαγιονέζα που έχει μέσα αυγό, έχω να σου πω: α) Μπράβο, είσαι θεός που φτιάχνεις σπιτική μαγιονέζα. β) Μέσα σε 5 μέρες, το πολύ μια εβδομάδα, φά’ τη καλού κακού.
Με τα κόκκινα κρέατα, είναι πιο εύκολη η ετυμηγορία. Το φρέσκο δεν ζει για πάνω από 2-3 μέρες στο ψυγείο. Μετά αλλοιώνεται, μυρίζει. Το μαγειρεμένο θα ζήσει λίγο ακόμα, αλλά θα σου συνιστούσα να μην το αφήσεις για πάνω από 5-6 μέρες. Ζαμπόν σε φέτες και καπνιστό κρέας, μια εβδομάδα στο ψυγείο και με το ζόρι (εκτός κι αν είναι κλεισμένο σε συσκευασία, οπότε έχει ημερομηνία λήξης). Καλύτερα να ψωνίζεις μικρές ποσότητες και να ανανεώνεις. Το ίδιο και το μπέικον. Στην κατάψυξη διατηρούνται μέχρι και 1-2 μήνες το πολύ. Ο κιμάς τώρα: στο ψυγείο 1-2 μέρες. Στην κατάψυξη μέχρι και 3 μήνες θα είναι κυριλέ, ό,τι κιμάς κι αν είναι, μοσχαρίσιος, χοιρινός, γαλοπούλας κλπ. Γενικώς, ένας κανόνας είναι ότι αν δεν μυρίζει καλά το κρέας την ώρα της κρίσης, μάλλον δεν είναι καλό. Επίσης, αν έχει αρχίσει να γκριζάρει ή να καφετίζει, μην το διακινδυνεύσεις. Το πιο δύσκολο να καταλάβεις αν χάλασε είναι το κοτόπουλο, αλλά κράτα στο μυαλό σου ότι αν το έχεις πάνω από 2 μέρες στο ψυγείο και έχει αρχίσει να σχηματίζει μια ψιλο-γλίτσα επάνω του, τα έχει παίξει.
Τυρί Το πόσο ζει το τυράκι, εξαρτάται από το τι τυράκι είναι. Τα μαλακά τυριά, όπως η φέτα, καλύτερα να τα καταναλώνεις μέσα σε μια εβδομάδα. Στην άλμη ζουν περισσότερο. Τα ημίσκληρα (τύπου ένταμ και κασέρι) αντέχουν δεκαπέντε μέρες περίπου. Από την άλλη, τα σκληρά, όπως το τσένταρ και η παρμεζάνα, κρατάνε περισσότερες εβδομάδες. Ερώτηση παγίδα: το ροκφόρ χαλάει; Απάντηση: ναι χαλάει, γιατί άλλη είναι η τεχνητή μούχλα–που προέρχεται συνήθως από σπόρους σίκαλης και χρησιμοποιείται για την παρασκευή του, και άλλη η μούχλα του τύπου «το ξέχασα στο ψυγείο 1 μήνα και το τυρί μπλάβιασε σαν να έφαγε μπουνιά στο μάτι».
Ψάρια Και περνάμε στο κεφάλαιο «ψάρι». Για να δεις αν είναι φρέσκο, για κοίτα το στα μάτια λοιπόν και εξηγήσου (πού είναι το ζεστό το γλυκό το φιλί σου). Αν τα μάτια του είναι καθαρά και λαμπερά, είναι καλό. Αν είναι θολά, άσ’ το καλύτερα. Επίσης, το ψάρι το σωστό, το καταλαβαίνεις από το σφικτό σώμα και τα λέπια που είναι καθαρά και όχι πολύ κολλώδη, αλλά και τη μυρωδιά: πρέπει να μυρίζει σαν θάλασσα και όχι σαν άπλυτος ναύτης. Στο ψυγείο σου θα ζήσει (το ψάρι, όχι ο ναύτης) 1-2 μέρες αν είναι ωμό και 3-4 αν είναι μαγειρεμένο. Αν δε σκοπεύεις να το φας όταν το αγοράσεις, φύλαξέ το στην κατάψυξη μάξιμουμ για 2-3 μήνες αν είναι λιπαρό ψάρι (π.χ. σολομός) ή και περισσότερο αν είναι μη λιπαρό. Για τα οστρακοειδή ισχύει περίπου το ίδιο: 1-2 μέρες στο ψυγείο και 3-4 μήνες στην κατάψυξη.
Κρέας Πονεμένη ιστορία, γιατί το βλέπεις το κοτόπουλο αγέρωχο στο ψυγείο, δε θυμάσαι από πότε το βλέπεις εκεί και αναρωτιέσαι: «Να το μαγειρέψω, να το σουτάρω, να του βάλω φτερά και να το αφήσω να πετάξει ελεύθερο; Τι να το κάνω;».
Λαχανικά Θα είμαι σύντομος και περιεκτικός. Μην τα πλύνεις πριν τα βάλεις στο ψυγείο, γιατί θα είναι σαν να τα σκοτώνεις μια ώρα αρχύτερα. Πλύνε τα λίγο πριν τα φας! Τα καρότα ζουν μέχρι και 2 εβδομάδες στην ψύξη, το ίδιο και
οι πιπεριές. Τα φρέσκα κρεμμυδάκια μετά τις 4-5 μέρες αρχίζουν να μαραζώνουν σαν να ζουν ερωτική απογοήτευση. Οι πράσινες σαλάτες αντέχουν μια εβδομάδα. Οι ντομάτες δε χρειάζονται ψυγείο, την παλεύουν μια χαρά και εκτός. Και οι πατάτες, το χειμώνα, αν είναι σε δροσερό και σκιερό μέρος, κρατιούνται κούκλες. Τα μαγειρεμένα λαχανικά που ξέμειναν (μπρόκολα, φασολάκια κ.λπ.) στο ψυγείο, στις τρεις μέρες ψυχορραγούν. Για τα φρούτα ισχύει ο ίδιος κανόνας που είπαμε πριν για το πλύσιμο. Μυστικό για τις μπανάνες: έρευνες δείχνουν ότι ζουν περισσότερο όταν δεν ακουμπάνε σε άλλα φρούτα, π.χ. μήλα. Υπερφυσικό;
Είναι η ιδέα μου ή ακούγεται από το βάθος ο Πάνος Κιάμος να τραγουδάει σε ρέκβιεμ το «Σφύριξα κι έληξες»; Μπα, θα μου φάνηκε…
33
ΑΛΚΟΤΕΣΤ ΝΙΚΟΣ ΧΑΤΖΑΚΗΣ
IML
Syrah
Το βαρύ πυροβολικό της Γαλλίας Ποικιλία γαλλικής προέλευσης, το Syrah καλλιεργείται παραδοσιακά στην περιοχή του Ροδανού, στα νοτιοανατολικά της Γαλλίας. Όταν συμπρωταγωνιστεί σε χαρμάνια με άλλες ντόπιες ποικιλίες, φτιάχνει κάποια από τα διασημότερα, ακριβότερα κι εκλεκτότερα κρασιά της χώρας, όπως των περιοχών Hermitage και Cote Rotie. Θέλετε να γίνετε εξπέρ στο Syrah; Ήρθε η… σειρά του.
Με άνεση κι εμφάνιση Το Syrah δίνει ερυθρά κρασιά μεστά, δυναμικά, πολύπλοκα, με αντοχές στο χρόνο και με κότσια να σταθούν δίπλα στα πιο πικάντικα, τα πιο βαριά, τα πιο πληθωρικά, χειμωνιάτικα εδέσματα. Η αγέρωχη υπόστασή του, το σκούρο του χρώμα, τα μπαχαρικά στα αρώματά του κι η γλυκοπικάντικη γεύση του φαντάζουν σχεδόν γιορτινά και κάνουν το Syrah έναν άριστο οικοδεσπότη σε κάθε περιποιημένο δείπνο. Η… αυτού μεγαλειότης ποικιλία δίνει κρασί με βαθύ κόκκινο, σχεδόν αδιαπέραστο χρώμα και πλούσια αρώματα στα οποία κρύβονται φρούτα του δάσους, βιολέτα, πιπέρι, μπαχαρικά, αναμειγμένα αρμονικά με φυτικά και ζωικά αρώματα. Ανάλογα με τον κλώνο, την καλλιέργεια και το μικροκλίμα της περιοχής, το Syrah μπορεί να δώσει λιγότερο ή περισσότερο «δυνατά» κρασιά, με έντονες τανίνες και μέτρια οξύτητα, που γίνονται πολυπλοκότερα και γλυκύτερα κατά την παλαίωση. Ναι, το Syrah έχει υψηλή δυναμικότητα κι είναι ικανό να παλαιώνει για δεκαετίες, εξελίσσοντας εντυπωσιακά το ταλέντο του.
34 1
Στοιχεία ταυτότητας Υπάρχει μια άποψη που υποστηρίζει πως το Syrah έχει άμεση σχέση με τις Συρακούσες (Syracuse) της Σικελίας. Κάποιοι του αποδίδουν ιρανική καταγωγή, από την πόλη Chiraz, θεωρώντας πως έφτασε στη Γαλλία μέσω Ελλήνων θαλασσοπόρων, όμως πρόσφατες μελέτες -σύμφωνα με τους Γάλλους φανατικούς διεκδικητές του- απέδειξαν πως πρόκειται για μια γηγενή γαλλική ποικιλία, διασταύρωση των ποικιλιών Dureza και Mondeuse Blanche. Έξω από την περιοχή της καλλιέργειάς του στη Γαλλία, το Syrah μέχρι πρόσφατα δεν συνηθιζόταν στην οινοποιία, κυρίως λόγω των μικρών του αποδόσεων και της χαμηλής ανθεκτικότητάς του σε ασθένειες. Πλέον όμως καλλιεργείται και σε άλλες περιοχές της Γαλλίας, όπως στην Προβηγκία, στο Λανγκντόκ και στη νοτιοδυτική Γαλλία, αλλά και σε όλα τα μήκη και πλάτη του οινικού πλανήτη: κυρίως στην Καλιφόρνια, τη Νότια Αφρική, το Μεξικό, τη Νέα Ζηλανδία και την Αυστραλία, όπου συχνά απαντάται με το όνομα Shiraz. Ωστόσο, σε κάποιες περιοχές είναι γνωστό ως antournerein noir, balsamina, biaune, candive, entournerin, hermitage, hignin noir, marsanne noire, neretto di Saluzzo, petite Syras, schiras, sérène, serine ή serinne, sirac, syra, αν και κάποια από αυτά τα ονόματα μπορεί να αναφέρονται σε κλώνους κι όχι στο Syrah αυτό καθαυτό. Syrah εν Ελλάδι Στη χώρα μας το Syrah έχει ριζώσει για τα καλά. Καλλιεργείται σε όλη την επικράτεια με πολύ εντυπωσιακά αποτελέσματα. Από τη Βόρεια Ελλάδα μέχρι την Κρήτη κι από την Κεφαλονιά έως την Εύβοια, μικρά, αλλά πολύτιμα διαμαντάκια μας εκπλήσσουν ευχάριστα. Συμμετέχει στην παραγωγή Τοπικών Οίνων, ερυθρών και ροζέ και παρόλο που η καλλιέργεια της ποικιλίας ξεκίνησε από τη Σιθωνία, τα τελευταία χρόνια καλλιεργείται ως συνιστώμενη ποικιλία σε 16 νομούς της χώρας, σε Πελοπόννησο, Κρήτη, Δωδεκάνησα, Μακεδονία, Θράκη, Στερεά Ελλάδα, Θεσσαλία. Ωστόσο, το Syrah είναι κι ένας εξαιρετικά καλόβολος παρτενέρ που ξέρει να μοιράζεται τα προτερήματά του δίνοντας πολύ ενδιαφέροντα χαρμάνια, όπως είναι ο «Άγιος χρόνος» του Κτήματος Αβαντίς (που παντρεύει το Syrah με το λευκό Viognier), η «Πετραία γη» του ΕΑΣ Αμυνταίου (που το συνδυάζει με Ξινόμαυρο και Merlot), το ανατρεπτικό «Rossiu Di Munte Syrah-Traminer» του Κατώγι Αβέρωφ, αλλά και ο «Ερυθρός Παλαιόμυλος» του Οινοποιείου Ζαφειράκη (που το χαρμανιάζει με Sangiovese). Από την άλλη, κάποια εξαιρετικά ροζέ κρασιά που δίνει το Syrah είναι το ροζέ «Βιβλία Χώρα», το ροζέ «Κίκονες», το «Μέγα Σπήλαιο Ροζέ» της Καβίνο και ο «Μικρός Βοριάς» του Οινοφόρου. Τέλος, μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδοχή του Syrah είναι η γλυκιά οινοποίηση που έχει κάνει το Κτήμα Δημάκη με το πολύ ιδιαίτερο Sweet-S.
Αγαπημένα ελληνικά μονοποικιλιακά Syrah Syrah Κτήμα Σπυρόπουλου Προσωπικότητα: Πλούσιο βαθύ, βυσσινί χρώμα και καλής έντασης μύτη που θυμίζει αρμπαρόριζα, δέρμα, πράσινο και κόκκινο πιπέρι. Πυκνό στόμα και αρκετά τανικό, με έντονη οξύτητα. Γεύσεις που παραπέμπουν σε καπνιστό ξύλο και πράσινη πιπεριά. Τιμή: 16 € Syrah Παλαιός Άμπελος Κτήμα Μίγα Προσωπικότητα: Πορφυρό κρασί με ελαφρά καφετί ανταύγειες, μύτη με βιολέτα, φρούτα σε αλκοόλ, νότες καπνού, σε ένα σύνολο από ώριμα αρώματα. Γεμάτο στόμα, κομψό, με καλή οξύτητα, μαλακές τανίνες και μικρής διάρκειας επίγευση. Τιμή: 16,7 € Syrah Κώστα Λαζαρίδη Προσωπικότητα: Έντονο κόκκινο χρώμα με ροζ ανταύγειες, μύτη με ζωηρή παρουσία από αλκοόλ, μαυροκέρασο, γλυκόριζα, ζωικό άρωμα, καπνό, πικραμύγδαλο, βιολέτα και γλυκά μπαχάρια. Στο στόμα είναι παχύ και γεμάτο, με ωραίο φρούτο, στρογγυλές τανίνες και πικάντικη, γλυκιά επίγευση. Τιμή: 17,20 € Nostos Syrah Μανουσάκη Προσωπικότητα: Συμπυκνωμένο, μαύρο σχεδόν χρώμα, έντονα καπνιστή μύτη που αφήνει ελάχιστο χώρο για να ξεχωρίσουμε λευκό πιπέρι, δέρμα και φρυγανισμένο ψωμί. Στόμα παχύ, αλκοολικό, πολύ πικάντικο, με ισχυρή οξύτητα και μαλακές τανίνες. Γλυκό τελείωμα. Τιμή: 22 € Syrah Κτήμα Γεωργακόπουλου Προσωπικότητα: Πολύ πυκνό κόκκινο, σχεδόν μαύρο χρώμα, με γλυκά ανθώδη αρώματα, μαύρα φρούτα, γλυκά μπαχαρικά, δέρμα, μαρμελάδα και φλούδα πορτοκαλιού. Στόμα γεμάτο, ζωηρό, με ωραίες τανίνες, στρογγυλό, με γλυκιά και επιμήκη επίγευση. Τιμή: 12,50 €
Syrah Κτήμα Γεροβασιλείου Προσωπικότητα: Ζωντανό, σκουροκόκκινο χρώμα, με γλυκά αρώματα σταφίδας, υπερώριμου σύκου, σοκολάτας, δαμάσκηνου, με πικάντικη φινέτσα πιπεριού. Ωραία γεύση, νόστιμη και πιπεράτη, μαλακό στόμα, στρογγυλό με βελούδινες τανίνες και μεγάλη πικάντικη επίγευση. Τιμή: 21,50 €
Πετράδια Συμεωνίδη Προσωπικότητα: Σκούρο ρουμπινί, σχεδόν μαύρο χρώμα, με όμορφα καπνιστό άρωμα, έντονο, ανθώδες, με ζωηρή βιολέτα και μαυροκέρασο, που εξελίσσεται σε βανίλια και αβοκάντο. Τανίνες εμφανείς, αλλά καλοδομημένες, σε στόμα στρογγυλό, γλυκό, με ίχνη καπνού και κάπως όξινη επίγευση. Τιμή: 28 €
Syrah Τσάνταλη Προσωπικότητα: Ανοιχτό, ζωηρό κόκκινο χρώμα, με μύτη αλκοολική, ανθώδη, με ξερά φρούτα, καπνό, μέντα, πιπέρι και γήινες νότες. Κρασί με «γωνίες» που τονίζονται από την οξύτητα και τις τανίνες του που αγκυλώνουν. Τιμή: 9 €
Κτήμα Κίκονες Προσωπικότητα: Ρουμπινί-μαύρο, πυκνό χρώμα, βαρύ και όχι πολύ ζωηρό αρωματικό σύνολο, με έμφαση σε φλούδα πορτοκαλιού, ξύλο, βούτυρο, καπνό και λίγο πικραμύγδαλο. Μαρμελάδα βατόμουρο στο όξινο κι αλκοολικό στόμα του, με καλή δομή και γλυκιά επίγευση. Τιμή: 17,6 €
Syrah Κτήμα Άλφα Προσωπικότητα: Πυκνό μαύρο σε απόχρωση, με εκρηκτική, περίπλοκη μύτη, όπου ξεπετάγεται καπνός και βαρέλι, ενώ στη συνέχεια διακρίνονται ζωικά στοιχεία, μελάνι, μαύρα φρούτα, αρμπαρόριζα και βανίλια. Στόμα που ξεκινά έντονα φρουτώδες, είναι παχύ, με νόστιμες, ώριμες τανίνες, καλοδομημένο και με θαυμάσια ισορροπία. Τιμή: 18 € Γυμνός Βασιλιάς Κτήμα Πιερία Ερατεινή Προσωπικότητα: Μαύρο χρώμα και περίπλοκα αρώματα από πιπέρι, κεράσι, δαμάσκηνο και κόκκους καφέ. Μελένιες νότες στη μύτη συνοδεύουν ένα στόμα μεστό, γεμάτο, παχύ, καλοδομημένο, με έντονες και πυκνές τανίνες, με φίνα κι εντυπωσιακή επίγευση. Τιμή: 32 € Syrah 2008, Nico Lazaridi Προσωπικότητα: Έντονο βυσσινί χρώμα με μοβ ανταύγειες, μύτη με πιπεράτο χαρακτήρα, νότες cassis (μούρων), ώριμων κόκκινων φρούτων, πασχαλιάς, ξύλου και φίνας βανίλιας. Στόμα με μεταλλική αίσθηση, κάπως άγριες τανίνες, φρουτώδες, με κοντή επίγευση. Τιμή: 11 €
Μεθ’ υμών Syrah Κτήμα Ντούγκου Προσωπικότητα: Κόκκινο με ροδαλές ανταύγειες, άρωμα από βαρέλι και ώριμα κόκκινα φρούτα στη μύτη, αλλά και ζωικές νύξεις, μέντα, αρμπαρόριζα και βανίλια. Ειλικρινές και φινετσάτο, γλυκό στόμα, φίνο και καλοδουλεμένο, με ωραίες τανίνες και άψογη ισορροπία. Πικάντικο τελείωμα. Τιμή: 24,5 € Syrah Κτήμα Τέχνη Οίνου Προσωπικότητα: Βυσσινί αδιαφανές χρώμα, με έντονα φυτική μύτη στην αρχή, που εξελίσσεται σε πράσινο πιπέρι, βότανα, γλυκά μπαχαρικά, νυχτολούλουδο και φρυγανισμένο ψωμί. Στόμα με άγουρες τανίνες, με κάπως έντονη οξύτητα που επικρατεί και στην επίγευση. Ο χρόνος το βοηθάει στην εξέλιξη. Τιμή: 15,7 € Syrah Κτήμα Παυλίδη Προσωπικότητα: Νεοκοσμίτικο και καλοδουλεμένο κρασί, με πολύ σκούρο κόκκινο χρώμα με μοβ ανταύγειες, έντονα αρώματα από μελάνι, βανίλια, μαύρο φρούτο, σοκολάτα κι εσπεριδοειδή. Στόμα με σπιρτάδα και καλή ισορροπία, παχύ, ζεστό με ενδιαφέρουσα συνέχεια μύτης-στόματος. Ωραία, γλυκιά επίγευση. Τιμή: 22,5 €
35
MEET THE GREEKS ΗλίαΣ ΦουντούληΣ
Ξέρεις από
τρούφα;
Το ταξίδι στα πέριξ της Κατερίνης πριν μερικούς μήνες θα μου μείνει πραγματικά αξέχαστο! Όχι τόσο για τις αδιαμφισβήτητες ομορφιές της Πιερίας, όσο για τη μοναδική εμπειρία του κυνηγιού τρούφας και τους καλούς φίλους που έκανα εκεί.
Βραδινό τρένο λοιπόν από Αθήνα, ολονύχτιο ταξίδι και συνάντηση με πρωινό στο σταθμό της Κατερίνης, με τον Χρήστο Χρυσόπουλο και την Κατερίνα Γιατρά της troufa.net. Μπήκαμε στο αυτοκίνητο με προορισμό τη Ρητίνη, οι δύο «επιστήμονες της τρούφας» μπροστά κι εγώ στο πίσω κάθισμα παρέα με το τρουφόσκυλό τους, ένα Griffon Korthals, που μόλις μου είπαν την τιμή του, φοβόμουν ακόμα και να το χαϊδέψω! Κουβεντιάζουμε για την πρώτη επαφή που είχαν στο χώρο της τρούφας και τις δυσκολίες που συνάντησαν στη συγκέντρωση της απαραίτητης τεχνογνωσίας που σήμερα τους χαρακτηρίζει σαν δύο από τους καλύτερους «τρουφολόγους» της Ελλάδας. Οι Γάλλοι τούς μετέδωσαν τα επιστημονικά «μυστικά» της τρούφας, ενώ από τους Ιταλούς εκμαίευσαν τον τρόπο προώθησης και διάδοσής της, κάτι στο οποίο οι Ιταλοί είναι «αστέρια». Έτσι άρχισαν σιγά-σιγά να βρίσκουν την άκρη, χρόνια πριν, για να φτάσουν σταδιακά στη σημερινή εξειδίκευση. Η πιο παλιά φυτεία Στη Ρητίνη, λοιπόν, βρίσκεται η μεγαλύτερη από τις 3-4 φυτείες τρούφας της Ελλάδας. Είναι ταυτόχρονα η παλιότερη, αφού σήμερα είναι 17 χρόνων. Από την αρχική επιλογή ενός χωραφιού με χώμα ασβεστολιθικό, την προμήθεια δέντρων εμβολιασμένων με το μυκήλιο της τρούφας, την επιλογή της κατάλληλης καλλιεργητικής αντιμετώπισης, την επίβλεψη, την επιλογή και εκπαίδευση του κατάλληλου σκύλου, φθάνει κάποια στιγμή η ώρα της επιβράβευσης, η ώρα της συλλογής του πολυπόθητου καρπού, της τρούφας. Φτάνουμε στο κτήμα και περπατάμε στο μαλακό χώμα. Γύρω μας σειρές από δρυς και αριές, απόλυτα στοιχισμένες. Ο Χρήστος φωνάζει το σκύλο κοντά του και του προσφέρει μια μικρή λιχουδιά, που αποτελεί το μεταξύ τους συνθηματικό για να αρχίσει το ψάξιμο της τρούφας. Ύστερα ο σκύλος τρέχει ανάμεσα στα δέντρα, σταματάει στον κορμό μιας βελανιδιάς και αρχίζει να σκάβει το έδαφος. Πάντα δίπλα του η Κατερίνα, τον σταματάει έγκαιρα για να μην καταστρέψει την τρούφα που έχει ξεπροβάλει από το έδαφος. Με μια ειδική σπάτουλα τη βγάζει προσεκτικά από το έδαφος, ξανασκεπάζοντας μαλακά την τρύπα με χώμα. Μια μικρή λασπωμένη μπάλα, λοιπόν, λίγο μεγαλύτερη από καρύδι, η οποία ήδη σε κατακλύζει με την αρχέγονη μυρωδιά της. Θυμίζει λίγο προζύμι, λίγο καβουρδισμένο φουν τούκι, φρέσκο αγουρέλαιο, όλα αυτά μαζ ί και ταυτόχρονα τίποτα. Έχει ένα άρωμα ξεχωριστό που, αν δοκιμάσεις μια φορά, δεν θα το ξεπεράσεις ποτέ!
36 1
Τι την κάνουμε; Η τρούφα όσο είναι ακόμα φρέσκια, πλένεται και βουρτσίζεται καλά για να φύγει το χώμα που την περιβάλλει και είναι έτοιμη για κατανάλωση. Συνήθως το περίβλημά της αφαιρείται γιατί είναι σκληρό, αλλά πολλοί είναι αυτοί που το χρησιμοποιούν βράζοντάς το μαζί με τη σάλτσα για να δώσει το άρωμά του. Γενικά το άρωμα της τρούφας αναδεικνύεται καλύτερα σε λιπαρές ύλες και σάλτσες. Ταιριάζει τέλεια με το βούτυρο και την κρέμα γάλακτος, που μεταδίδουν παντού τη γεύση του, ενώ δεν τα πάει πολύ καλά με τις σάλτσες ντομάτας, μιας και η γεύση τους υπερισχύει και «πνίγει» το μοναδικό άρωμα της τρούφας.Η μαύρη τρούφα στην κουζίνα χρησιμοποιείται σε μεγάλες ποσότητες κατά τη διάρκεια του μαγειρέματος, ενώ η λευκή χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά ωμή σε ελάχιστες ποσότητες και σε ρόλο που μοιάζει περισσότερο με αυτό των μυρωδικών, αρωματίζοντας ολόκληρο το φαγητό.
«Μια μικρή λασπωμένη μπάλα, λίγο μεγαλύτερη από καρύδι, η οποία σε κατακλύζει με την αρχέγονη μυρωδιά της. Θυμίζει λίγο προζύμι, λίγο καβουρδισμένο φουντούκι, φρέσκο αγουρέλαιο, όλα αυτά μαζί και ταυτόχρονα τίποτα απ’ αυτά».
Πλεονεκτήματα Πρόκειται για μια νέα και άγνωστη καλλιέργεια για την Ελλάδα. Αυτό αποτελεί ένα πρόβλημα, μιας και οι αγρότες στη χώρα μας δεν είναι συνηθισμένοι να αλλάζουν εύκολα τις συνήθειές τους στα χωράφια. Αποτελεί όμως εξαιρετική εναλλακτική επιλογή για ανθρώπους που θέλουν να επενδύσουν ουσιαστικά στη γη τους χωρίς να προσβλέπουν σε επιδοτήσεις. Επιγραμματικά, θα μπορούσαμε να αναφέρουμε για την καλλιέργεια τρούφας τα εξής: • Πολύ ικανοποιητική οικονομική απόδοση. • Αξιοποιεί χωράφια που έχουν εγκαταλειφθεί. • Απαιτεί πολύ λίγη χειρωνακτική εργασία. • Έχει μηδενικά καλλιεργητικά έξοδα, με αποτέλεσμα τα έσοδα να είναι καθαρό κέρδος για τον παραγωγό. • Εύκολη διάθεση, με μεγάλη ζήτηση και υψηλή τιμή. Ξεχνάμε αγροτικά, κλούβες, φορτο-ξεφορτώματα κ.λπ. και τα αντικαθιστούμε όλα με τον ανεκτίμητο σύμμαχό μας στη φυτεία, που είναι ένα καλά εκπαιδευμένο τρουφόσκυλο…
Σήμερα Η γαστρονομική και θρεπτική της αξία την καθιστούν περιζήτητη από τους καλοφαγάδες όλου του κόσμου. Αν και παραδοσιακά οι τρούφες μαζεύονται από τη φύση με τη βοήθεια ειδικά εκπαιδευμένων σκύλων και αρσενικών χοίρων, η αναγκαιότητα για την εμπορική καλλιέργεια αυτού του πανάκριβου μανιταριού λύθηκε όταν Γάλλοι και Ιταλοί επιστήμονες κατάφεραν το 1972 να εμβολιάσουν στο εργαστήριο φυτά με το μυκήλιο της τρούφας, ανοίγοντας το δρόμο σε μια πολύ κερδοφόρα εναλλακτική καλλιέργεια. Ενώ η Ιταλία και η Γαλλία είναι οι χώρες που παραδοσιακά κατέχουν τα μυστικά για την καλλιέργεια και την επεξεργασία της τρούφας και η παρουσία της συνηθιζόταν ως τώρα στα τραπέζια των πλούσιων σαλονιών της Ευρώπη όπου έχει μακρά παράδοση, τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερες χώρες συμμετέχουν δυναμικά στην παραγωγή τρούφας, ανάμεσά τους και η Ελλάδα. Υ.Γ. Ευχαριστώ τον Χρήστο Χρυσόπουλο και την Κατερίνα Γιατρά της TROUFA.NET για την ξενάγηση, τις πληροφορίες, την υπομονή και πάνω από όλα που μοιράστηκαν την εμπειρία τους μαζί μου. Περισσότερα για την τρούφα, στο www.troufa.net και www.geo-troufa.net
«Στο τέλος της εποχής της τρούφας»
(απόσπασμα από τη συλλογή «Το εγχειρίδιο του κτηνώδους φόνου για ζωόφιλους» της Patricia Highsmith, εκδόσεις ΑΓΡΑ) O Σαμψών ήταν ένα χοντρό λευκό γουρούνι στο άνθος της ηλικίας του, ζούσε σε μια βουερή παλιά φάρμα στην περιοχή Λοτ, όχι μακριά από τη σπουδαία παλιά πόλη Καόρ. Είχε γνωρίσει δύο καλοκαίρια. Η καλύτερη περίοδος του χρόνου για τον Σαμψών ήταν το τέλος του χειμώνα, όταν τα έβγαζε πέρα μόνος του κάνοντας τον κυνηγό τρούφας [...] Τα ρουθούνια του Σαμψών γέμισαν από το λεπτό και σπάνιο άρωμα που έχουν οι μαύρες τρούφες και σταμάτησε ρουθουνίζοντας. Το τρίχωμα στην πλάτη του ανασηκώθηκε ελαφρά από τη διέγερση. Τα πόδια του χτύπησαν από μόνα τους στο χώμα, στυλώθηκαν και η πλατιά μύτη του άρχισε να μυρίζει το έδαφος. «A! A-xα!» Υπήρχε ένα σύμπλεγμα από ζαρωμένους μαύρους μύκητες σε μέγεθος παλάμης. Ο Εμίλ έβαλε προσεκτικά τις τρούφες στην υφασμάτινη σακούλα που κρεμόταν στον ώμο του. Τέτοιες τρούφες έπιαναν τα εκατόν τριάντα νέα γαλλικά φράγκα τη λίβρα τις καλές μέρες της αγοράς κάθε δεύτερο Σάββατο. Ψαχούλεψε με τα δάχτυλά του στην τσάντα και βρήκε ένα κομμάτι γραβιέρα. Πλησίασε τον Σαμψών κρατώντας το. Το πέταξε μπροστά του φοβούμενος τα δόντια του. «Ασ-σσς»... Ο Σαμψών καταβρόχθισε το τυρί σαν ηλεκτρική σκούπα. Ήταν έτοιμος για το επόμενο δέντρο.
37
MEET THE OTHERS ΓιάννηΣ ΤσιούνηΣ
Tο Καρναβάλι
της Βασιλείας
Είχα ακούσει απίστευτες ιστορίες για το καρναβάλι της Βασιλείας από ανθρώπους του περιβάλλοντός μου που βρέθηκαν εκεί φιλοξενούμενοι. Αν δεν ήταν αυτοί, το μόνο που θα ήξερα για το Basel (Βασιλεία στα αγγλικά) θα ήταν η δυνατή φαρμακευτική βιομηχανία του, η ξεχωριστή γεωγραφική του θέση (στα σύνορα Ελβετίας, Γερμανίας και Γαλλίας) και οι… κολασμένες σοκολάτες του. Αν δεν άκουγα τις ενθουσιώδεις εξιστορήσεις φίλων και γνωστών, δεν θα μπορούσα να πιστέψω πως η συγκεκριμένη πόλη φιλοξενεί ένα από τα πιο πρωτότυπα, ξεχωριστά και ζωντανά καρναβάλια της Ευρώπης. Μέχρι που αποφάσισα να πάω και να ανακαλύψω μόνος μου την άλλη, μυστική (για μας τους Έλληνες) πλευρά της Βασιλείας. Η πόλη Η Βασιλεία σε μια πρώτη ματιά είναι μια τυπική ελβετική πόλη. Δεν έχω επισκεφτεί πολλές αλλά φαντάζομαι πως, πάνω κάτω, παντού επικρατεί το ίδιο μοτίβο. Μεγάλοι δρόμοι, πλατείες, καθαριότητα, τάξη, γραφικά στενάκια, ηρεμία, το υγρό στοιχείο (στην προκειμένη περίπτωση ο επιβλητικός ποταμός Ρήνος, που χωρίζει την πόλη στα δύο) και μια αίσθηση ασφάλειας σε κάθε της σημείο. Αυτό όμως που τη διαφοροποιεί από τις υπόλοιπες είναι πως αποτελεί έναν από τα σπουδαιότερα πολιτισμικά κέντρα της Ελβετίας, καθώς αριθμεί περίπου 40 μουσεία - αριθμός εντυπωσιακός αν αναλογιστεί κανείς το μέγεθος της πόλης, της οποίας ο πληθυσμός δεν ξεπερνά τους 700.000 κατοίκους. Το… σάντουιτς Οι ρυθμοί τις δύο πρώτες μέρες πριν την έναρξη του Καρναβαλιού ήταν χαλαροί, κάτι που σου το επιβάλλει η ίδια η ατμόσφαιρα της πόλης. Όλα χαρακτηρίζονται από νωχελικότητα και γαλήνη, ό,τι πρέπει δηλαδή αν θέλεις να ξεφύγεις από την ένταση και την οχλαγωγία της Αθήνας. Περιπλανήθηκα κυρίως στο ιστορικό κέντρο της πόλης, που είναι και το πιο γραφικό, με εξαιρετικά μεσαιωνικά κτήρια, πλακόστρωτα στενά και πολλές… ανηφόρες. Η βόλτα κατά μήκος του Ρήνου είναι πανέμορφη, οι καφετέριες και τα bars είναι άφθονα και καλόγουστα, ενώ τα περισσότερα από αυτά σερβίρουν νοστιμότατα ελβετικά σνακς, από τα οποία ξεχώρισα και τίμησα ουκ ολίγες φορές τα περίφημα Brötli. Τα Brötli είναι ανοιχτά σαντουιτσάκια τα οποία σερβίρονται με κάθε λογής γαρνιτούρα, από γαρίδες και σολομό, μέχρι μαγιονέζα, κοτόπουλο και ελιές. Είναι πεντανόστιμα και ταιριάζουν τέλεια με ένα ποτήρι κρύα μπίρα.
38 1
Το μουσείο Από τα 40 μουσεία της πόλης επέλεξα αυτό που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση, που δεν είναι άλλο από το μουσείο του Jean Tinguley. Αυτό που κάνει το συγκεκριμένο μουσείο τόσο ξεχωριστό είναι η δυνατότητα αλληλεπίδρασης που παρέχει στους επισκέπτες, καθώς τα εκθέματα του εκκεντρικού κύριου Tinguley αποκαλύπτουν τη μαγεία τους με τη δική σου συνεισφορά. Πατάς ένα κουμπί, κινείς ένα μοχλό και ξαφνικά ένα σύμπλεγμα από μεταλλικά εξαρτήματα αποκτά ζωή και αρχίζει να κινείται μπροστά στα μάτια σου. Για όσους έχουν πάει στο παριζιάνικο Pompidou, έχουν σίγουρα δει τα ιδιόρρυθμα μηχανικά όντα του Jean Tinguley εν κινήσει στη μικρή πλατεία με το σιντριβάνι που υπάρχει δίπλα στο μουσείο. Το... στόρι Μια μέρα περίπου πριν την έναρξη του Καρναβαλιού, έχω μόλις βγει από ένα bar στο κέντρο, στέκομαι στη γέφυρα και αντιλαμβάνομαι πως γύρω μου δεν υπάρχει ψυχή. Η ώρα δεν είναι καν έντεκα και είναι Σάββατο. Αναρωτιέμαι πότε και αν διασκεδάζει αυτή η πόλη και κυρίως πώς είναι δυνατόν την επόμενη μέρα να φιλοξενεί ένα από τα πιο ξακουστά καρναβάλια της Ευρώπης. Μία μέρα μετά, το ξυπνητήρι χτυπάει στις 2.30 τα ξημερώματα. Ήρθε η ώρα να ετοιμαστούμε. Η επίσημη έναρξη του καρναβαλιού είναι κάθε χρόνο, 40 μέρες πριν το Καθολικό Πάσχα, στις 4 το πρωί. Μια ενδιαφέρουσα ιστορία λέει πως η παράδοση του «morgenstraich» (η αρχή του καρναβαλιού στις 4 το πρωί) ξεκίνησε από τον Βασιλιώτη χασάπη και εστιάτορα Samuel Bell, ο οποίος το 1830 άρχισε να μαζεύει κόσμο στο εστιατόριό του για να γιορτάσουν το καρναβάλι, και γύρω στις 4 το πρωί έβγαιναν στην πόλη και περιφέρονταν παίζοντας μουσική. Εννοείται πως η αστυνομία το απαγόρευσε, αλλά δεν μπόρεσαν να τους σταματήσουν και έτσι έγινε μέρος της παράδοσης. Το χρονικό 3.15 π.μ. Περπατάω με κατεύθυνση το κέντρο της πόλης. Πριν μια μέρα στους δρόμους δεν υπήρχε άνθρωπος και τώρα επικρατεί κοσμοσυρροή. Χιλιάδες κόσμος, μικρά παιδιά, νέοι, νέες, μεγάλοι κύριοι και κυρίες, από όλη την Ελβετία (και την Ευρώπη) ξύπνησαν στα άγρια χαράματα και τώρα κατευθύνονται προς την Μarktplatz, όπου σε μισή ώρα το ρολόι του Rathaus θα χτυπήσει 4, τα δημόσια φώτα θα σβήσουν και θα σημάνει η αρχή του Basler Fasnacht. Για τις τρεις ερχόμενες μέρες, τις «τρεις πιο όμορφες μέρες» («die drey scheenschte Dääg») όπως τις αποκαλούν οι ντόπιοι, οι Βασιλιώτες και οι υπόλοιποι Ελβετοί θα βγάλουν τη στολή της σοβαρότητας, της εγκράτειας και της αυστηρότητας και θα ζήσουν χωρίς κανόνες και φραγμούς. 4.00 π.μ. Το ρολόι χτυπάει, τα φώτα σβήνουν, ακούγεται η φράση «Morgenstraich -
39
MEET THE OTHERS
Vorwärts marsch» και όλα ξαφνικά μοιάζουν με μεγαλειώδη θεατρική παράσταση. Tην ίδια στιγμή, ταυτόχρονα, σε όλους τους δρόμους της πόλης ξεκινά η παρέλαση. Kάθε ομάδα (clique) αποτελείται από 2 έως και 80 άτομα και η πιο παλιά από αυτές τοποθετείται χρονικά γύρω στο 1884. Οι τέσσερις μπροστινοί κουβαλάνε τη λατέρνα και όλοι οι υπόλοιποι πεζοί παίζουν είτε trommeln (είδος ταμπούρλου) είτε piccolo (είδος φλάουτου), δημιουργώντας μια παγανιστική ατμόσφαιρα, με τα φανάρια από τις λατέρνες να δίνουν την τελική πινελιά στο σουρεαλιστικό θέαμα. Για τις επόμενες 96 ώρες, η μουσική δεν πρόκειται να σταματήσει ούτε λεπτό… Κάθε λατέρνα μοιάζει με έργο τέχνης. Άλλες είναι εμπνευσμένες από την Ιστορία, άλλες σατιρίζουν τη σύγχρονη κατάσταση (σαφώς και υπήρχε αναφορά στους Έλληνες) ενώ άλλες έχουν αναφορές στην ποπ κουλτούρα. Δεν υπάρχουν όρια. Απλώς διαλέγεις ποια clique σου ταιριάζει και την ακολουθείς για όσο αντέξεις. 5.00 π.μ. Η κούραση από την αϋπνία, το περπάτημα και την πείνα χτυπάει κόκκινο, και το μόνο που θες είναι ένα ζεστό και φιλικό μέρος να ξεκουραστείς και να βάλεις κάτι στο στόμα σου. Στα στενά της παλιάς πόλης και μόνο για τις μέρες του Καρναβαλιού, ανοίγουν τα λεγόμενα κελάρια, που βρίσκονται στα υπόγεια κατοικήσιμων σπιτιών, ένα για κάθε ομάδα του καρναβαλιού. Στην είσοδό τους υπάρχει ένα φωτεινό φαναράκι με το όνομα της ομάδας και εσύ μπαίνεις, βρίσκεις αν είσαι τυχερός τραπέζι και τρως τις τρεις σπεσιαλιτέ του καρναβαλιού. Μια σούπα από αλεύρι (mehlsuppe), μια υπέροχη τυρόπιτα (käsewähe) και μια εξίσου λαχταριστή κρεμμυδόπιτα (zwiebellewähe). Αυτές τις τρεις λιχουδιές τις βρίσκεις παντού - πέρα από τα κλασικά λουκάνικα και το αγαπημένο μου raclette, που είναι ψωμί ψημένο με λιωμένο τυρί, το οποίο όμως το βρίσκεις μόνο σε 2-3 επιλεγμένα σημεία στην πόλη. Αφού φάγαμε, ήπιαμε και πήραμε δυνάμεις, βγήκαμε πάλι έξω. Είναι πλέον χαράματα και η θερμοκρασία αγγίζει το μηδέν. Η στιγμή που άνοιξα την πόρτα και βγήκα πάλι στα στενά της παλιάς πόλης του Basel θα μου μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη. Το ξημέρωμα είχε δώσει ένα πρωτόγνωρο μπλε στο τοπίο, οι ομάδες περιφέρονταν παίζοντας κρουστά, ο κόσμος μεθυσμένος γέλαγε και φώναζε και όλα έμοιαζαν σαν να βρίσκομαι στο Basel ενός παράλληλου σύμπαντος. Οι Waggis Γυρίσαμε σπίτι νωρίς το πρωί να κοιμηθούμε λίγες ώρες, για να είμαστε το μεσημέρι στην επίσημη παρέλαση των μεγάλων αρμάτων. Εκεί, μαζεύεται όλος ο κόσμος κατά μήκος των μεγάλων λεωφόρων και όσο παρακολουθεί τα άρματα να περνούν, φωνάζει στους Waggis να πετάξουν πράγματα. Και αυτοί πετάνε! Από παιχνίδια και καραμέλες, φρούτα και σοκολάτες μέχρι ό,τι μπορείς να φανταστείς. Οι Waggis είναι η πιο παραδοσιακή στολή του καρναβαλιού. Λένε πως η φιγούρα αυτή ξεκίνησε σατιρίζοντας τους μεθυσμένους χωριάτες που πίνανε στο καρναβάλι και μοιάζανε με καρικατούρες. Είναι είρωνες, σαρκαστικοί και έχουν μια αδυναμία στις γυναίκες, τις οποίες τις λούζουν (στην κυριολεξία!) με κομφετί όταν τις πετυχαίνουν στο δρόμο.
40 3
Το πάρτι Η προτελευταία μέρα του καρναβαλιού είναι και η πιο ενδιαφέρουσα από πλευράς μουσικής. Οι μπάντες που κυκλοφορούν στο δρόμο δεν παίζουν μόνο φλάουτο και κρουστά, αλλά βγαίνουν με πλήρη ορχήστρα και διασκευάζουν γνωστές επιτυχίες, ο κόσμος μαζεύεται γύρω τους και χορεύει. Το βράδυ, σε όλες τις κεντρικές πλατείες οι ομάδες συγκεντρώνονται και δίνουν συναυλίες, ενώ παράλληλα σε διάφορα σημεία τις πόλης οργανώνονται ανεξάρτητα gigs, μετατρέποντας το μέχρι προσφάτως «γαλήνιο» Basel σε μια τεράστια αρένα για πάρτι.
The day after Αυτό που σου κάνει πραγματική εντύπωση είναι η επόμενη μέρα μετά το τετραήμερο καρναβάλι. Η πόλη μοιάζει σαν να μην έγινε ποτέ τίποτα. Λες και δεν σκορπίστηκαν τόνοι χαρτοπόλεμου, λες και δεν πετάχτηκαν σκουπίδια, λες και δεν κυκλοφορούσαν στα στενά της χιλιάδες άνθρωποι. Ξημερώματα Πέμπτης, στις τέσσερις και ένα δευτερόλεπτο, τα μεγάλα μηχανήματα καθαρισμού ήδη ρουφάνε κομφετί από τους δρόμους, κάνοντας το καρναβάλι μέσα σε λίγες ώρες να φαίνεται σαν μακρινή ανάμνηση. Κλείνω με τα λόγια της φίλης μου, που ζει και εργάζεται εδώ και χρόνια στο Basel. «Το πιο καταθλιπτικό απ’ όλα είναι όταν πηγαίνεις για δουλειά Πέμπτη πρωί, όπου όλοι οι δρόμοι έχουν καθαρίσει και έχεις την αίσθηση ότι χτες το βράδυ ήσουν κάπου αλλού, μέχρι που βλέπεις καμιά δεκαριά ξεχασμένους σε κάποιο μπαρ, να τα πίνουν ακόμα με τις στολές τους, σαν μη θέλουν να συνειδητοποιήσουν πως για άλλη μια φορά, το καρναβάλι τελείωσε»… Για μερικούς, η προσγείωση στην πραγματικότητα είναι πραγματικά οδυνηρή. Ακόμα και αν είναι η «γαλήνια», «ασφαλής», «νωχελική» πραγματικότητα της Βασιλείας.
Info
Πώς φτάνετε: Στο Basel πάτε πετώντας με Swiss μέχρι Ζυρίχη και συνεχίζετε με τρένο (στην τιμή του αεροπορικού εισιτήριου περιλαμβάνεται και το τρένο) ή απευθείας με Easy Jet από Θεσσαλονίκη. Υπάρχουν κι άλλες διαδρομές, μέσω Φρανκφούρτης, Μονάχου και Γενεύης, αλλά οι δύο πρώτες επιλογές είναι οι πιο δημοφιλείς. Πού μένετε: Τα ξενοδοχεία στο Basel είναι πάρα πολύ ακριβά. Συνιστώ ανεπιφύλακτα κάποιο από τα Ηostels ή τα Bed & Breakfast που έχει. Πριν κλείσετε οτιδήποτε στην πόλη, καλό είναι να έχετε υπόψη πως δεν πρόκειται να ηρεμήσετε ούτε λεπτό, καθώς οι cliques παίζουν ακόμα και στους διαδρόμους του πιο ακριβού και πολυτελούς ξενοδοχείου. Αναλυτικότερα: Για περισσότερες πληροφορίες μπείτε στο www.basel.com
41
ΚΟΙΝΗ bioΛΟΓΙΚΗ Βάσω Παππή
IML
Ήταν ευτυχισμένο
το κοτόπουλο; Δύο θαμώνες ενός εστιατορίου έχουν τρομερό άγχος για το αν το κοτόπουλο που θα καταναλώσουν έζησε μια καλή ζωή. Την ίδια στιγμή ένας εργάτης στην Κίνα, μπορεί να ζει λίγο χειρότερα από το εν λόγω κοτόπουλο, για να μπορούμε εμείς να καταναλώνουμε αμέριμνοι. Πώς συνδέονται οι δυο ιστορίες; Διαβάστε και θα καταλάβετε. Portlandia Σε εστιατόριο του Πόρτλαντ νεαρό ζευγάρι ζ ητεί από τη σερβιτόρα περισσότερες πληροφορίες για το κοτόπουλο στον κατάλογο. «Είναι ντόπιο;» ρωτά σοβαρά ο άντρας. «Ναι, βέβαια», απαντά χωρίς ίχνος δισταγμού η σερβιτόρα, ενώ η φίλη του δείχνει πιο έμπειρη: «Βιολογικό με πιστοποίηση Υπουργείου Γεωργίας του Όρεγκον ή του Πόρτλαντ;», για να πάρει την ακλόνητη απάντηση: «Είναι βιολογικό με όλες τις πιστοποιήσεις». Η σερβιτόρα βομβαρδίζεται από ερωτήσεις για τη δίαιτα, τις συνήθειες και κάθε άλλη λεπτομέρεια περί το σύντομο και μάταιο βίο του πτεροφόρου μα, φευ, ανίκανου για πτήση δίποδου, οπότε, αφού τους αφήνει για λίγο, επιστρέφει με τον πλήρη φάκελο –μαζί με μια φωτογραφία εν ζωή– του Κόλιν, που, όπως τους πληροφορεί, ήταν το όνομα το κοτόπουλου που πρόκειται να απολαύσουν εντός ολίγου. «Είχε φίλους; Ήταν ευτυχισμένος;» ρωτά τώρα ο άντρας, για να πληροφορηθεί πως «κάνουν τα πάντα για να εξασφαλίσουν ότι τα κοτόπουλα ζουν ευτυχισμένα». Οι επόμενες ερωτήσεις αφορούν, βεβαίως, τον εκτροφέα: «Δεν φαντάζομαι να είναι κανένας τύπος με γιοτ που ζει στο Μαϊάμι; Με στενοχωρεί βαθιά η ιδέα ενός ανθρώπου που βλέπει τα βιολογικά προϊόντα σαν μια μόδα πάνω στην οποία μπορεί να κερδοσκοπήσει». Η σερβιτόρα, κατανοώντας τις επιφυλάξεις τους, τους καθησυχάζει ότι δεν έχουν να κάνουν με μια τέτοια περίπτωση, εκείνοι όμως αποφασίζουν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να πάνε αμέσως στη φάρμα για να ελέγξουν αυτοπροσώπως τις συνθήκες εκτροφής του Κόλιν. Τα παραπάνω είναι μια σκηνή από το πρώτο επεισόδιο της σειράς Portlandia που προβάλλεται στο αμερικανικό τηλεοπτικό κανάλι IFC (Independent Film Channel) από τον Ιανουάριο του 2011, διακωμωδώντας τα διαφορετικά είδη εναλλακτικού τρόπου ζωής που ενδημούν στο Πόρτλαντ του Όρεγκον. Η πόλη θεωρείται πράγματι από τους Αμερικάνους παράδεισος για χορτοφάγους,
42 1
οπαδούς της ανακύκλωσης και γενικώς κάθε είδους αρνητές συμμετοχής στην κούρσα του αγοραίου ανταγωνισμού. Εκεί η ευαισθησία και η ηθική που επιδεικνύει μια επιχείρηση μπορεί να είναι πιο σημαντική από την ελαχιστοποίηση του κόστους παραγωγής. Υπάρχει όμως χώρος για την ηθική, που όλοι θέλουμε, στους δύσκολους καιρούς που ζούμε; Η πραγματικότητα μερικές φορές μοιάζει πολύ μακρινή από εκείνη του Πόρτλαντ… Χωρίς αμφιβολία, τα τελευταία χρόνια το δεοντολογικό εμπόριο και η εταιρική κοινωνική ευθύνη διαδόθηκαν ευρέως στο δυτικό κόσμο. Τρόφιμα, ποτά, καπνός, είδη ένδυσης και υπόδησης φέρουν τη σήμανση «δεοντολογικό» (ethical) από πιστοποιήσεις όπως: «δίκαιο εμπόριο», «βιολογική γεωργία», «χωρίς εκμετάλλευση του ανθρώπινου μόχθου» (sweatshop free). Όλο και περισσότερες επιχειρήσεις θέτουν πλέον αυστηρούς κανόνες υπέρ των εργαζομένων και πασχίζουν ώστε να εφαρμόζουν ορθές περιβαλλοντικές πρακτικές. Υπάρχει όμως ένα μεγάλο εμπόδιο σε όλα αυτά: η οικονομική ύφεση που ζούμε. Όταν ως προμηθευτής παλεύεις με τις μειωμένες πωλήσεις και αγωνιάς για την επιβίωσή σου, η κοινωνική και περιβαλλοντική ευαισθησία δεν είναι το πρώτο σου μέλημα! Το «μήλο» από μέσα Αν η αγωνία να διαπιστώσει κανείς ιδίοις όμμασι τη δεοντολογική παραγωγή των τροφίμων που καταναλώνει, εμφανίζεται ως κωμική εκζήτηση σε μια τηλεοπτική σειρά, οι συνθήκες παραγωγής κάποιων άλλων προϊόντων δεν είναι και τόσο κωμικές. Δύο χρόνια περίπου πριν από τον πρόσφατο θάνατο του Steve Jobs, συνιδρυτή της Apple, ο Mike Daisey, συγγραφέας, ηθοποιός και φανατικός χρήστης των γκάτζετ της εταιρείας, αποφάσισε να ταξιδέψει στην Κίνα για να διερευνήσει τις συνθήκες παραγωγής στα εργοστάσια της Apple. Έτσι, τύπωσε ψεύτικες επαγγελματικές κάρτες και παριστάνοντας τον επιχειρηματία κατάφερε να διεισδύσει
σε εργοστάσια όπου εκατομμύρια Κινέζων εργατών, ακόμα και νεαροί έφηβοι, δουλεύουν ακατάπαυστα κατασκευάζοντας τα i-προϊόντα που έγιναν αντικείμενα λατρείας σε ολόκληρο τον ανεπτυγμένο κόσμο. Οι συνθήκες που αντίκρισε ήταν πολύ πιο απάνθρωπες από αυτές που περίμενε. Έτσι, όταν επέστρεψε στις ΗΠΑ, συνέθεσε τον αυτοσχεδιαστικό μονόλογο The Agony and the Ecstasy of Steve Jobs, που ανέβηκε δοκιμαστικά στο Πόρτλαντ πριν από ενάμιση χρόνο, ενώ αυτόν τον Οκτώβριο έκανε επίσημη πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη. Πέραν των εγκωμιαστικών κριτικών που έχουν γραφτεί μέχρι σήμερα, ο Steve Wozniak, ο έτερος συνιδρυτής της Apple, φέρεται να έχει δηλώσει: «Δεν θα είμαι ποτέ ξανά ο ίδιος έχοντας δει αυτήν την παράσταση». Αναρωτιέμαι, άρα... υπάρχω Έχει δίκιο ο Daisey: «Προσποιούμαστε ότι οι συσκευές μας φτιάχνονται σε μαγικά εργοστάσια από διαστημικά ξωτικά, αντί να αναγνωρίζουμε το πραγματικό ανθρώπινο
κόστος που μέσα μας ξέρουμε ότι έχει καταβληθεί για την παραγωγή τους». Ελπίζει όμως ότι, όπως το κίνημα της βιολογικής γεωργίας έκανε τους ανθρώπους να αναρωτηθούν για την προέλευση της τροφής τους, έτσι και η παράστασή του θα ενθαρρύνει τους ανθρώπους να αρχίσουν να αναρωτιούνται από πού προέρχονται τα προϊόντα που χρησιμοποιούν. Σε συνέντευξή του στους New York Times αναφέρει τα εξής: «Η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε δεν είναι πολύ διαφορετική από εκείνη που επικρατούσε τη δεκαετία του 1950, όταν ξεκίνησε το κίνημα της βιολογικής διατροφής… τότε που φαινόταν παράξενη η ιδέα ότι τα τρόφιμα δεν θα έπρεπε να περιέχουν ζιζανιοκτόνα και οι άνθρωποι δεν καταλάβαιναν για ποιο λόγο θα μπορούσε κάποιος να μη θέλει το φαγητό του συσκευασμένο σε κονσέρβα. Με άλλα λόγια, το να κάνεις τον κόσμο να προβληματιστεί για τέτοιου είδους ζητήματα είναι επαναστατική πράξη, γιατί κανένας δεν μιλάει γι’ αυτά». Ευτυχώς κάποιοι μιλάνε, να προσθέσουμε εμείς…
cook ‘n’ roll Γιάννης Τσιούνης
Homeland
Θυμάστε τη φοβερή συνταγή του «24hours», που μας έκανε να… κατασπαράσσουμε δέκα δέκα τα επεισόδια; Ε, λοιπόν ξαναπέτυχε! της τον εαυτό, καθώς πάσχει από μια ψυχική νόσο που της προκαλεί ψυχώσεις. Saul Berenson (Saul Berenson): Ανήκει και αυτός στην ομάδα της Carrie και είναι από τους λίγους που πιστεύουν στις ικανότητες και στο ένστικτό της. Παράλληλα αντιμετωπίζει προσωπικά προβλήματα με τη σύζυγό του, η οποία νιώθει πως παραμελείται καθώς ο Saul δίνει όλο του τον εαυτό στη δουλειά.
Chef: Gideon Raff Cast: Claire Danes, Damian Lewis, Morena Baccarin, David Harewood, Diego Klattenhoff Διάρκεια: 1 σεζόν (12 επεισόδια των 50’) Συστατικά Nicholas Brody (Damian Lewis): Στρατιωτικός. Πατέρας δύο παιδιών. Πριν 9 χρόνια πιάστηκε αιχμάλωτος κατά τη διάρκεια αποστολής στο Ιράκ. Από τότε δεν είχε κανένας νέα του. Όλοι (και η γυναίκα του) πιστέψανε πως είναι νεκρός. Μέχρι τη στιγμή που έδωσε σημάδι ζωής τηλεφωνώντας σπίτι του. Τώρα, μετά από τόσα χρόνια επιστρέφει πίσω, στην πατρίδα του. Jessica Brody (Morena Baccarin): Η σύζυγος του Nicholas Brody. Αφού περίμενε χρόνια για κάποιο νέο από τον χαμένο άντρα της (με τον οποίο ήταν ερωτευμένη), αποφάσισε να προχωρήσει μπροστά και να κάνει μια καινούρια αρχή, ξεκινώντας σχέση με τον Mike Faber (Diego Klattenhoff), που πέρα από το στήριγμά της, ήταν και ο καλύτερος φίλος του Nicholas Brody. Carrie Mathison (Claire Danes): Πράκτορας της CIA, με ειδίκευση στο πεδίο των τρομοκρατικών οργανώσεων. Πριν χρόνια βρισκόταν και αυτή σε αποστολή στο Ιράκ, όπου και απέσπασε την πληροφορία πως οι τρομοκράτες έχουν σκοπό να προσηλυτίσουν έναν Αμερικανό στρατιώτη και να τον μετατρέψουν σε εχθρό των HΠΑ. Από τότε προσπαθεί να ανακαλύψει αν η πληροφορία ήταν αληθής. H επιστροφή του Brody θα την κάνει να πιστέψει πως βρίσκεται κοντά στη λύση του μυστηρίου ενώ η ιδέα πως αυτός είναι ο άνθρωπος που ψάχνει θα της γίνει εμμονή. Παράλληλα, η Carrie θα πρέπει να αντιμετωπίσει και τον ίδιο
Εκτέλεση Θυμάστε μήπως αυτή την υπέροχη συνταγή που είχαν γράψει ο Joel Surnow και ο Robert Cochran γύρω στις αρχές των 00s; Tότε που η τηλεοπτική κουζίνα ήταν στα πρώτα της βήματα και όλοι εμείς βολευόμασταν με εγχώρια ανθυγιεινά τηλεοπτικά σνακς; Που όλη η σειρά εξελισσόταν σε 24 ώρες; Και κράτησε για 8 σεζόν; Που στην αρχή είχαμε πάθει όλοι λαιμαργία και κατεβάζαμε τα επεισόδια δέκα - δέκα και μετά, κάπου στην 5η (;) σαν να αρχίσαμε να βαριόμαστε, σαν να νιώθαμε πως μας σέρβιραν τα ίδια και τα ίδια και οι περισσότεροι το παρατήσαμε; Ε, λοιπόν, όσοι την έχετε κρατήσει αυτή τη συνταγή ήρθε η ώρα να τη βγάλετε από το συρτάρι γιατί
θα τη χρειαστούμε. Όχι ολόκληρη, μόνο τα δυνατά της σημεία, αυτά με το έντονο σασπένς, την αγωνία, τις δολοπλοκίες και τις συνεχείς ανατροπές. Αφού τελειώσουμε με το ξεψάχνισμα του «24», σοτάρουμε τα εκλεκτά του κομμάτια σε ισραηλινό σκεύος, χρησιμοποιώντας κουζίνα αμερικανικής κατασκευής. Τα αφήνουμε να τσιγαριστούν καλά, προσέχοντας τις αναθυμιάσεις που προκαλεί η εκρηκτική χημεία των 2 πρωταγωνιστών (Claire Danes - Damian Lewis). Αμέσως μετά προσθέτουμε ζωμό κατασκοπευτικού θρίλερ που το έχουμε ανακατέψει με μια τζούρα αμερικανικής ορθότητας – προσοχή, όχι παραπάνω, θα αλλάξει η γεύση όλης της συνταγής! Aποτέλεσμα Aναμφισβήτητα, μιλάμε για τη δραματική σειρά της χρονιάς. Και αυτό όχι μόνο γιατί συζητήθηκε όσο καμιά άλλη στo web τους τελευταίους μήνες, αλλά γιατί πραγματικά αποτελεί μια φρέσκια πρόταση στην κατηγορία του action-spy-thriller, με πολιτικές προεκτάσεις αλλά και ερωτικό στοιχείο. Πολύ ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός πως πρόκειται για μεταφορά επιτυχημένης ισραηλινής σειράς δεν είναι και κάτι που το συναντάμε συχνά αυτό. Μεγάλο αβαντάζ, η καθηλωτική ερμηνεία της Claire Danes στο ρόλο της ψυχωτικής πράκτορα της CIA - χαιρόμαστε πολύ που επανήλθε στα πράγματα μετά από τόσα χρόνια. Οι περισσότεροι θα τη θυμούνται από την επίσης αξιόλογη ερμηνεία της σαν Ιουλιέτας, στην κινηματογραφική μεταφορά του «Romeo & Juliet» του Baz Luhrmann, δίπλα στον Leonardo DiCaprio. Aξίζει να αναφέρουμε πως η σειρά απέσπασε τις 2 σημαντικότερες Χρυσές Σφαίρες (Καλύτερης Δραματικής Σειράς & Καλύτερης Ερμηνείας για την Danes) στη φετινή απονομή και εννοείται πως έχει πάρει το «πράσινο φως» για δεύτερη σεζόν, που αναμένεται να ξεκινήσει την άνοιξη του 2012, αφήνοντάς μας σε αναμμένα κάρβουνα μετά το αναπάντεχο φινάλε της πρώτης σεζόν. Θα δείτε και θα καταλάβετε τι εννοώ. Βαθμολογία 9 στις 10 ωρολογιακές βόμβες
43
ATHENS NOISE ή οι βλαβερές συνέπειες της ησυχίας ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΙΖΟΠΟΥΛΟΣ
« …έμεινες τελευταίος!» Μοιάζει να είναι η ατάκα ενός serial killer κι εσύ ο τελευταίος διασωθείς από μια παρέα δέκα φίλων που βρέθηκαν μετά από πολλά χρόνια σε ένα έρημο εξοχικό μέσα σε ένα υπεραιωνόβιο δάσος! Αυτό, σε μια άλλη ζωή που κυλάει ευτυχισμένα, σε μια άλλη χώρα που δε σε κυβερνάνε ο Γκράουτσο, ο Χάρπο και ο Τσίκο Μαρξ! Στη χώρα που ζούμε δε μπορεί να σε φοβίσει ούτε ο Τζόναθαν Ντο, κατά κόσμον Κέβιν Σπέισι, ακόμη κι αν είχε δραπετεύσει από το Seven και ήρθε να σε τιμωρήσει για κάποιο από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα. Εξηγούμαι λοιπόν: η τρομακτική ατάκα του τίτλου, είναι της διευθύντριας ύλης του εντύπου που κρατάτε στα χέρια σας, η οποία πριν λίγο μου έστειλε στο mail αυτές μόνο τις δύο λέξεις, υπονοώντας το όγδοο αμάρτημα, το μόνο που μένει ασυγχώρητο στα έντυπα και με μία λέξη είναι το εξής: «τοτεύχοςέκλεισεηγραφίστριαπαίρνειηρεμιστικάκαιεσύέχειςγράψειτιςστήλεςστουςαδένεςσου». Δοθέντος του παραλληλισμού των κυβερνώντων με τους αδελφούς Μαρξ, προτείνω να μελετήσετε στο youtube τους χαρακτήρες, να κάνετε διανομή των ρόλων στις πολιτικές προσωπικότητες που μας κυβερνούν και να τις στείλετε στο mail μου. Η πιο εμπνευσμένα αιτιολογημένη διανομή θα έχει το προνόμιο να δημοσιευτεί στην παρούσα στήλη του επόμενου τεύχους. Επί τη ευκαιρία, ο αναγνώστης Φώτης έστειλε ενθουσιασμένος mail για το βιβλίο «το κορίτσι με το τατουάζ» και για το σουηδικό πρωτότυπο φιλμ. Επιφυλάσσομαι για λίγο αργότερα γιατί μόλις είδα την αμερικανική εκδοχή, η οποία μου άρεσε πάρα πολύ, παρόλο που ήταν λίγο μεγάλη σε διάρκεια, και την οποία σού συστήνω για έξοδο την ημέρα των ερωτευμένων… Πλάκα κάνω! Κανένας Φίντσερ δεν είναι για ραντεβού με γκόμενα που θες να ρίξεις! Θα «την κάνει» στο σκοτάδι… Εκτός αν είναι η Wednesday των Adams Family, οπότε καλύτερα να «την κάνεις» εσύ! Εξάλλου, αγαπημένε φίλε, όταν θα διαβάζεις αυτή τη στήλη η γιορτή θα είναι ήδη μια παραδείσια ανάμνηση, εκτός αν είχες ξεχάσει να πάρεις δώρο, οπότε η αγαπούλα σου από γλυκό μωρό της Anne Geddes θα έχει ήδη γίνει ο Ντέμιαν από την Προφητεία Ι, ΙΙ και ΙΙΙ μαζί. Για όσους λοιπόν μείνατε εκτός του νυμφώνος και ψάχνετε τρόπο να σταματήσετε το μαρτύριο της σταγόνας, η λύση είναι μία: Χώρος Τέχνης Παπαδάκη. Στο κέντρο μεταξύ των μετρό του Συντάγματος και της Πανεπιστημίου, η Άννα και η Κατερίνα Παπαδάκη δεν είναι απλώς η τρίτη γενιά μιας οικογένειας εξειδικευμένων τεχνητών
44 1
χειροποίητης κορνίζας, αλλά δύο επαγγελματίες με ευγενική φυσιογνωμία και σπάνια ποιότητα σκέψης και λόγου. Έχουν φτιάξει μια ζεστή και φιλική γκαλερί και διαθέτουν από μικρά δώρα τέχνης και μεταξοτυπίες μέχρι υπέροχους πίνακες και κατασκευές που εύκολα θα κάμψουν τις αντιστάσεις της οργισμένης αγάπης σας, ειδικά όταν της πείτε ότι το θέλετε για το σπίτι που θα φτιάξετε και διάφορα άλλα τέτοια, που όλοι ξέρουμε ότι δεν είναι αλήθεια, αλλά τα πιστεύουμε. Επισκεφτείτε το live ή διαδικτυακά και σίγουρα κάτι θα βρείτε. Αν πάλι ψάχνετε για κάτι πιο αντισυμβατικό της κατηγορίας χρηστικά arty αντικείμενα, αξεσουάρ, ρούχα, vintage πλακίδια ή αναλογικές φωτογραφικές μηχανές, επισκεφτείτε το Formika Design Store στου Ψυρρή και δε θα ξεκολλήσετε αν δεν πάρετε κάτι. Πολλά από τα οικονομικά δώρα μπορεί κανείς να δει και στην ιστοσελίδα, αλλά τώρα που πλησιάζει η άνοιξη και τα λουλούδια ανθίζουν, συνδυάστε τις πρώτες ευεργετικές μεσημεριανές βόλτες
του Σαββάτου στα μεζεδοπωλεία της περιοχής με τα ψώνια σας στο F.D.S. Ακούω συχνά κάποιους «στοχαστές» να οικτίρουν τη Γιορτή των Ερωτευμένων γιατί κάποιοι την εμπορεύονται. Εγώ δηλώνω υπέρμαχος κάθε εορταστικής ημέρας που δεν προσβάλλει. Μου αρέσει και η γιορτή της μητέρας και η γιορτή του πατέρα ακόμη και η γιορτή της πατάτας… Όποιος δε θέλει να παίξει το παιχνίδι των εμπόρων απλώς δεν το παίζει. Πάψτε λοιπόν να γκρινιάζετε και σταματήστε να μιλάτε για συνωμοσίες ύπνωσης. Σας διαβεβαιώ ότι δεν ευθύνεται για την κατάστασή μας ο Άγιος Βαλεντίνος. Info: Χώρος Τέχνης Παπαδάκη, Πραξιτέλους 11, 210-3221619, www.papadaki-art.gr Formika Design Store, Παλλάδος 9, 2103234636, www.formika-designstore.com ΥΓ: Η πρώτη φορά που είδα ταινία του Θόδωρου
Αγγελόπουλου ήταν «Το Βλέμμα του Οδυσσέα» όταν ήμουν φοιτητής και δε θα ξεχάσω ποτέ τον ενθουσιασμό μου… Ποτέ μου δεν κατάλαβα αυτούς που απέρριπταν το έργο του χωρίς να το έχουν δει! Πρόσφατα ένας φίλος μού υπέδειξε τις πηγές που μάλλον «έκλεψε» ο σκηνοθέτης για να κάνει τη σκηνή του Λένιν στο ποτάμι. Αυτό δεν μειώνει καθόλου ούτε τη συγκίνηση, ούτε την πληρότητα που μου προκάλεσε όταν πρωτοείδα τη σκηνή, αγνοώντας την «πηγή». Ούτε ο Βαν Γκογκ εξάλλου, ήταν ο πρώτος που ζωγράφισε χρυσάνθεμα! Όσον αφορά στο θάνατό του, στέκομαι λίγο αμήχανος απέναντι στην υστερία του άδοξου τέλους. Είναι αδικαιολόγητο από οποιονδήποτε πλην της οικογενείας και των ανθρώπων που τον γνώριζαν ως Θόδωρο… Εγώ προσωπικά θεωρώ το τέλος του εξαιρετικά ένδοξο. Πέθανε τη στιγμή της δημιουργίας. Τον ζηλεύω και μου το εύχομαι ολόψυχα! @: rizopoulos72@gmail.com (εκφραστείτε ελεύθερα εδώ, χωρίς αιδώ! Στείλτε σκέψεις, ιδέες, διαφωνίες, φωτογραφίες…)
RED HOT CHILI PEPPER Ποιος (δεν)
φοβάται... ...την όµορφη, έξυπνη, σύζυγο, µητέρα, ετών 39, πολυάσχολο στέλεχος που… µόλις απολύθηκε; Αυτό το πράγµα φέτος, να µην έχει τελειωµό το κρύο! Μα να µη µας λυπάται ούτε ο Καντερές ούτε ο Αρναούτογλου...; Βέβαια η οικογένεια ήρθε πιο κοντά! Το προέβλεψε και µια ψυχολόγος στη Νικολέττα Ράλλη. Η κρίση θα ενώσει τις οικογένειες ξανά. Θα αστειεύεσαι. Απλώς δεν έχουµε λεφτά για πετρέλαιο και µαζευόµαστε σε ένα δωµάτιο. Παλιά λέγανε οι γονείς µου και το αναγνωστικό του δηµοτικού ότι οι αγαπηµένες οικογένειες συγκεντρώνονταν κάθε βράδυ γύρω από το τζάκι. Οι σύγχρονες αγαπηµένες οικογένειες µαζεύονται γύρω από τη Stirella. Μην ακουµπήσω το σίδερο όρθιο, σκοτώνεται η µικρή να κάτσει µπροστά. Τρέµω µη γλιστρήσει και γίνει εκεί µέσα της µικρής Σπυριδούλας. Έτσι µας κατάντησαν κι έφυγαν οι νέοι µας για τα ξένα, ξενιτεύτηκε κι ο Στράτος Τζώρτζογλου για το Λος Άντζελες! Αισθάνεται θλίψη για τη χώρα αλλά έπρεπε να αποστασιοποιηθεί για να δει ότι η χώρα έχει ανάγκη την κάθαρση. Θα τρίζουν τα κόκαλα του Μπρεχτ κάθε φορά που µιλάνε οι ιερείς του θεάτρου για αποστασιοποίηση. Στράτο κουράγιο!
Ο «Κόκκινος Θησαυρός»» To TABASCO® είναι ένα προϊόν µε παράδοση από το 1868, µετράει δηλαδή πάνω από 140 χρόνια ιστορίας! Είναι 100% φυσικό και φτιάχνεται από διαλεχτές κόκκινες πιπεριές, αλάτι και ξίδι. Οι πιπεριές µετά τη συγκοµιδή τους αναµειγνύονται µε το αλάτι και τοποθετούνται για 3 χρόνια σε δρύινα βαρέλια, ώστε να ολοκληρωθεί η φυσική ζύµωση και η παλαίωση του προϊόντος και να αποκτήσει την ασυναγώνιστη γεύση του και το λαµπερό κόκκινο χρώµα του. Χρησιµοποιήστε το TABASCO® για να δώσετε πικάντικη γεύση στα αλµυρά πιάτα µε κρέατα, πουλερικά ή κυνήγι και λαχανικά και φυσικά στις κόκκινες σάλτσες σας.
Μαυροµάτικα φασόλια µε σάλτσα τόνου-µουστάρδας και Tabasco®
και οι άλλοι που παίζουν στο «Με λένε Βαγγέλη». Ο Μάκης ο Παπαδηµητρίου ειδικά, που κάνει τον αδελφό, είναι άλλης κλάσης ηθοποιός! Ζήτα, βρε παιδί µου, τη βοήθεια του Στράτου στο L.A.; Τι κάθεσαι εδώ;
ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ 6 ΑΤΟΜΑ: 500 γρ. φασόλια µαυροµάτικα, 2 κρεµµύδια, 2 κλωνάρια σέλινο, 1 πράσο, ½ κιλό φρέσκα κρεµµυδάκια ψιλοκοµµένα, 1 µατσάκι ψιλοκοµµένος άνηθος, 1 κλαδάκι δεντρολίβανο, 1 φλιτζάνι ελαιόλαδο, 200 γρ. τόνος κονσέρβας στραγγισµένος από το λάδι, 1 κουταλάκι του γλυκού µουστάρδα, µερικές σταγόνες Tabasco®, 1 λεµόνι (ο χυµός του), 1 µεγάλη ντοµάτα κοµµένη σε κυβάκια, 3-4 ελιές Καλαµών ψιλοκοµµένες, αλάτι, πιπέρι φρεσκοτριµµένο
Όπως καταλαβαίνετε, τις ∆ευτέρες ζεσταινόµαστε µε το Mega. Βλέπουµε στην plasma αλλά ανάβουµε και την παλιά την 28άρα µε τις λυχνίες, εκείνη την τεράστια που δεν είχαµε πού να συγυρίσουµε τον «κώλο» της. Την είχαµε πάρει το ’92 όταν πήρε το χρυσό η Πατουλίδου στη Βαρκελώνη και την κατεβάσαµε στην αποθήκη όταν έπεσε ο Κεντέρης µε τη Θάνου από το µηχανάκι.
ΕΚΤΕΛΕΣΗ: Μουσκεύετε τα φασόλια σε χλιαρό νερό για 10 ώρες. Χύνετε το νερό και τα βάζετε σε µεγάλη κατσαρόλα µε καθαρό νερό και το 1 κρεµµύδι, ολόκληρο και ξεφλουδισµένο. Τα βράζετε για 1 ώρα µέχρι να µαλακώσουν. Στραγγίζετε τα φασόλια και τα διατηρείτε χλιαρά σε µια µεγάλη σαλατιέρα. Ψιλοκόβετε το σέλινο, το πράσο, το δεύτερο κρεµµύδι, τα φρέσκα κρεµµυδάκια, τον άνηθο και το δεντρολίβανο και τα σοτάρετε όλα µαζί σε µισό φλιτζάνι λάδι. Προσθέτετε το µείγµα στα φασόλια µαζί µε αλάτι και πιπέρι και ανακατεύετε. Στο µπλέντερ ρίχνετε το υπόλοιπο λάδι, τον τόνο, τη µουστάρδα, το Tabasco®, το χυµό λεµονιού και τα χτυπάτε µέχρι να γίνουν οµοιόµορφη σάλτσα. Περιχύνετε µε το µείγµα τα µαυροµάτικα και σκορπίζετε τα κυβάκια ντοµάτας και τις ελιές. Σερβίρετε τη σαλάτα αµέσως.
∆ε βαριέσαι… εδώ που είµαι ήσουνα κι εκεί που είσαι θα ’ρθω! Με αγάπη …Chili Pepper ΥΓ: Φίλε, έφυγε ο Στράτος και παρέλυσε το κράτος...
Του λείπει, λέει, πολύ και ο Αγγελόπουλος ο οποίος του έδωσε, λέει, συστατική επιστολή πριν ένα µήνα. Και µετά το µοιραίο… Ε! να λοιπόν που δεν ήταν ατύχηµα. Έπεσε στις ρόδες σαν την Άννα Καρένινα. ∆εν ήθελε να δει µε τα µάτια του την εξέλιξη της χώρας χωρίς τον Στράτο. Γιατί χωρίς πισίνα ζεις, χωρίς δουλειά την παλεύεις, αλλά χωρίς τους στυλοβάτες της τέχνης; Πόσα να αντέξει ο καλλιτέχνης; Από την άλλη, µήπως αναγνωρίζεται και ο αγώνας των άξιων τέκνων που µένουν πίσω για να παλέψουν; Χωρίς αποτέλεσµα ο Λάκης Γαβαλάς παρακαλάει να του επιτρέψουν να διορθώσει τα λάθη του. Ο ανάλγητος όµως κρατικός µηχανισµός αφήνει τους λεβέντες να σαπίζουν στα κελιά… Μόνη µου παρηγοριά η Καβογιάννη στο «Πίσω στο σπίτι» κάθε ∆ευτέρα. Αυτή η γυναίκα, όποιο ρόλο και να παίξει, έχει κι ένα κοµµάτι δικό µου µέσα. ∆ηλαδή όλοι τους είναι ωραίοι, µην τους αδικώ. Και αυτοί
®
Το κόκκινο και το πράσινο TABASCO παράγονται και συσκευάζονται στις ΗΠΑ απο την McILLHENY Co., Avery Island, Louisiana Αντ/ποι:Χατζηπανάγος ΑΕΕ, προέκταση οδού Μάνης, Κάντζα Αττικής, 15 351, τηλ.: 210 6040650 ® TABASCO is a registered trademark and servicemark exclusively of McILLHENY Co., Avery Island, LA 70513
45
PANTOPOLION
Νέα από ό,τι πουλιέται και ό,τι αγοράζουμε ΤΟΠ, διαχρονική αξία και νέα προϊόντα Το Ξίδι ΤΟΠ, που από το 1935 δημιουργεί εξαιρετικά προϊόντα με τις καλύτερες πρώτες ύλες της ελληνικής γης, έχει φέρει στο τραπέζι μας δύο νέα προϊόντα. Το πρώτο είναι το Βαλσάμικο ΤΟΠ, ένα εξαιρετικό ελληνικό βαλσάμικο που καινοτομεί, αφού αποτελείται από ξίδι που προέρχεται αποκλειστικά από επιλεγμένο κρασί και διαλεχτό μούστο. Το δεύτερο είναι το Μηλόξιδο ΤΟΠ στην παραδοσιακή πλαστική συσκευασία, που κάνει την τιμή του ακόμα πιο οικονομική. Με το Μηλόξιδο ΤΟΠ, μια δημιουργία από 100% διαλεχτό χυμό ελληνικών μήλων, αναδεικνύετε τη γεύση κάθε πιάτου σας με μοναδικό άρωμα ενώ παράλληλα φροντίζετε την καθημερινή σας διατροφή, καθώς επιστημονικές μελέτες καταδεικνύουν τη θετική δράση του μηλόξιδου στην απώλεια βάρους! Το ΤΟΠ ανανεώνει και τις συσκευασίες όλων των προϊόντων της σειράς του, με φρέσκα χρώματα και εικαστικά, νέα καπάκια και νέες ετικέτες με πλήρη περιγραφή της διατροφικής ανάλυσης. Επιλέγοντας ένα προϊόν ΤΟΠ, επιλέγετε ένα προϊόν χωρίς γλουτένη. Η γλουτένη είναι ένα συστατικό των δημητριακών (σιτάρι, κριθάρι, βρώμη, σίκαλη) που μπορεί να προκαλέσει επιδράσεις στον οργανισμό των ατόμων που έχουν δυσανεξία σε αυτή. Το ΤΟΠ δίνει ιδιαίτερη προσοχή στις φιλικές προς το περιβάλλον τεχνικές που εξοικονομούν φυσικούς πόρους σε όλες τις διαδικασίες παραγωγής, οι συσκευασίες των προϊόντων του είναι πλήρως ανακυκλώσιμες και διαθέτει ISO και SA, τα κορυφαία διεθνή συστήματα διαχείρισης που αφορούν στην ποιότητα και στο περιβάλλον. Μπορείτε να μάθετε ακόμη περισσότερα για την οικογένεια προϊόντων ΤΟΠ στην ιστοσελίδα www.vinegar-top.gr και στη σελίδα Ξίδι ΤΟΠ στο facebook.
46 1
Νέα σειρά Μικρών Ηλεκτρικών Συσκευών Fest Μια ολοκληρωμένη σειρά μικρών ηλεκτρικών συσκευών με υψηλές προδιαγραφές, εγγύηση στην ποιότητα και αποτελεσματικότητα παρουσιάζει η ελληνική μάρκα Fest, γνωστή για την ηγετική της θέση στην αγορά των αντικολλητικών σκευών μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής. Η νέα σειρά Fest Premium ήρθε για να ομορφύνει το χώρο της κουζίνας σας με τον πρωτοποριακό σχεδιασμό της και περιλαμβάνει: μίξερ με ανοξείδωτο κάδο και εξαρτήματα, ράβδο blender με εξαρτήματα, φρυγανιέρα, βραστήρα, στίφτη συνεχούς ροής και καφετιέρα φίλτρου digital. Παράλληλα, η λευκή σειρά μικροσυσκευών Fest προσφέρει την ιδανική value for money σχέση -εξαιρετική ποιότητα και προσιτές τιμές- συμβαδίζοντας με τις απαιτήσεις των καιρών. Τη νέα σειρά Μικρών Ηλεκτρικών Συσκευών μπορείτε να βρείτε σε καταστήματα Ηλεκτρικών Συσκευών και καταστήματα οικιακού εξοπλισμού. Γνωρίστε από κοντά τη νέα Σειρά Μικρών Ηλεκτρικών Συσκευών στις Εκδηλώσεις Μαγειρικής της Fest που διοργανώνονται σε συνεργασία με τον σεφ Γιάννη Λουκάκο στα καταστήματα Ηλεκτρονικής .
Υγιεινές συνήθειες από τη Fytro! Η σειρά Fytro με την μεγάλη ποικιλία προϊόντων είναι ο καλύτερος τρόπος να επαναφέρουμε τη γραμμή μας, την υγεία και την ευεξία μας, απολαμβάνοντας το F... της διατροφής! Με τις επιλογές Fytro, το υγιεινό και ισορροπημένο πρόγραμμα διατροφής είναι πια πολύ εύκολο: Ξεκινήστε την ημέρα σας με Δημητριακά Fytro που ξεχωρίζουν για τη μοναδική τους γεύση. Επιλέξτε τις Νιφάδες Βρώμης Fytro, ένα εξαιρετικά ευεργετικό δημητριακό που περιέχει πρωτεΐνες, φυτικές ίνες, αντιοξειδωτικά και Βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Προτιμήστε μικρά χορταστικά γεύματα με Ζυμαρικά Ολικής Άλεσης ή Σόγιας Fytro, δροσερές σαλάτες με Πλιγούρι Fytro, αλλά και ριζότο με Καστανό Ρύζι Fytro. Επιλέξτε υγιεινά και ελαφριά σνακ, όπως οι Ρυζογκοφρέτες Fytro, ιδανικές για όλη την οικογένεια, συνδυασμένες με άπαχο τυρί, μέλι ή Μαρμελάδες Fytro. Αν πάλι δεν μπορείτε να αντισταθείτε στον πειρασμό της σοκολάτας, οι Σοκολάτες Fytro με γλυκαντικά σε 3 γεύσεις είναι ιδανικές επιλογές. Για τον καφέ και το τσάι οι επιλογές πολλές: Ακατέργαστη, Μαύρη Ζάχαρη ή Φρουκτόζη Fytro! Έχουμε ήδη ξεκινήσει τη νέα χρονιά με τη δέσμευση να φροντίσουμε πραγματικά τον εαυτό μας και η ολοκληρωμένη σειρά προϊόντων Fytro θα είναι σύμμαχός μας, δίνοντας λύσεις και επιλογές για μια ισορροπημένη διατροφή κάθε στιγμή της ημέρας.
Τα προϊόντα Dirollo στηρίζουν την Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής Το Dirollο, η πιο αναγνωρισμένη μάρκα στην κατηγορία γαλακτοκομικών προϊόντων με χαμηλά λιπαρά, κατέχει κορυφαίες διατροφικές αξίες αναγνωρισμένες σε πολλές κατηγορίες (κίτρινο τυρί, cottage, mozzarella, spread και κρέμα γάλακτος), που συμβάλλουν στην υγεία και την ευεξία του οργανισμού μας. Με γνώμονα την ισορροπημένη διατροφή, το Dirollo δεν θα μπορούσε να λείπει από την εκδήλωση της Παγκόσμιας Ημέρας Διατροφής 2011, που πραγματοποίησε η ειδική ομάδα των διαιτολόγων και διατροφολόγων της Απίσχνασις, στις 16 Οκτωβρίου στο Dream City. Εκεί, οι καλεσμένοι της Απίσχνασις είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν πρωτότυπες δημιουργίες με Dirollo Καπνιστό, Dirollo Spread και Dirollo Φρέσκια Μozzarella. Περισσότερες πληροφορίες για όλα τα προϊόντα DIROLLO αλλά και φανταστικές δημιουργίες μπορείτε να βρείτε κι εσείς στο www.dirollo.gr. Γιατί τώρα ξέρετε… και στην ισορροπημένη διατροφή η γεύση παίζει ρόλο.