ICOOKGREEK - APRIL 2012

απριλιοσ 12 ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ ΜΕ ΤηΝ free sunday

Έξι+6 12 σπιτικές συνταγές για το τραπέζι του Απριλίου Tips της Σούβλας Για λέγε, ρε μάστορα…

Coloured Eggs Αυγά θα βάψουμε; Looking back Πάσχα το ελληνικόν Συνέντευξη Victoria Hislop: μετά το «Νησί», το «Νήμα» Ημερολόγιο Κρίσης Σταύρωση μετά την Ανάσταση; Αλκοτέστ Η γενιά των 6 ευρώ

48

www.icookgreek.com

publi

Με τρία δημητριακά και σουσάμι, τα 7DAYS Bake Rolls πολύσπορα αποτελούν πηγή φυτικών ινών, που είναι απαραίτητες για μια ισορροπημένη διατροφή.

βάλουμε ς α σ α Ν τήξτε τα στε υ ο Β ; ς ε έ ιδέ , προσθ π ι τ ν ς ε σ σε σάλτ ις σαλάτες σας άκια τα στ αναπεδ κ ά ρ ε β ύς τε φο ή φτιάξ υς συνδυασμο . με το είνουμε τ ο ρ π ς που σα 7 DAYS Bake Rolls πολύσπορα με μους ταραμά και πέστροφας Xτυπάτε στο μπλέντερ μέχρι να ομογενοποιηθούν 100 γρ. λευκό ταραμά, 50 γρ. καπνιστή πέστροφα, το χυμό 1 μικρού λεμονιού και ½ φλιτζάνι ελαιόλαδο. Σερβίρετε τη μους σε μπολάκι και ντιπάρετε φανατικά.

7 DAYS Bake Rolls πολύσπορα σε μεσογειακά καναπεδάκια Βάζετε σε κάθε 7 DAYS Bake Rolls πολύσπορο 1 ροδέλα μανούρι ή μοτσαρέλα, 1 φέτα ντομάτα, λίγο ελαιόλαδο και φρέσκο βασιλικό ψιλοκομμένο.

7 DAYS Bake Rolls πολύσπορα σε σαλάτα Σπάτε τα 7 DAYS Bake Rolls πολύσπορα και τα προσθέτετε αντί για κρουτόν σε σαλάτα με σπανάκι ή ρόκα, φλούδες παρμεζάνας, 1 κουκουνάρι και λιαστή ντομάτα.

κλασική

σκόρδο

γεύση τζατζίκι

HUNGRY EDITORS‘ CHOICE

Γευστικά κολλήµατα του Απρίλη Όσα νόστιµα ξετρύπωσαν γι’ αυτό το µήνα οι συντάκτες του ICG Όταν ο κρόκος έπεσε στο µέλι

Από την Κεφαλονιά µε αγάπη

Μουστάρδα αλα φρανσέζ

Από τηνιακές ντοµατούλες

Πασχαλιάτικες κοτσιδούλες

Ένα πεντανόστιµο βιολογικό µέλι ανθέων και κωνοφόρων συνάντησε τον ασυναγώνιστο κρόκο Κοζάνης, σε έναν απίθανο συνδυασµό. Πολύ-πολύ νόστιµο, µε µπόλικο κρόκο που -αν και σαν πάντρεµα ακούγεται ανατρεπτικό- κάνει ένα θαυµάσιο σύνολο που ξαφνιάζει τον ουρανίσκο. Ως είναι αναµενόµενο, η τιµή του είναι ολίγον τσιµπηµένη, όµως είναι τέλειο άλειµµα για το ψωµάκι µας, αλλά και το έτερον ήµισυ για τους λουκουµάδες, τις κρέπες, τους µπρίσκους, ενώ δίνει ξεχωριστό χαρακτήρα αν συνδυαστεί µε γιαούρτι ή πανακότα.

Info: Στο Παραδοσιακό Μπακάλικο (Πρόκλου 31, Πλ. Βαρνάβα, Παγκράτι, 210 7560055 και πλ.

28ης Οκτωβρίου 2, Ηλιούπολη, 210 9954500) -N.X.

∆οκίµασα πρόσφατα µια νόστιµη και µοσχοµυρωδάτη πρέντζα Κεφαλονιάς κι ένα παχύ κι ολόγευστο βούτυρο γάλακτος από την παραγωγό Παναγιώτα Γιαννάκη. Το βούτυρο, µε αιγοπρόβεια σύσταση, είναι ο ιθύνων νους ενός ευωδιαστού τσουρεκιού, αλλά και µιας βελούδινης γαλατόπιτας, πρωταγωνιστής στα κουλουράκια της Λαµπρής, σε µπακλαβάδες και εν γένει σιροπιαστά, αλλά και εισβολέας αλµυρών εδεσµάτων, όπως πλούσιες τυρόπιτες και πατάτες στη χόβολη. Όσο για τη πρέντζα, είναι στην ουσία η κεφαλονίτικη εκδοχή της τυροσαλάτας, που περιέχει βαρελίσιο τυρί, ανθότυρο, λάδι, ξίδι, γάλα και µπόλικο ντόπιο θυµάρι που τη χαρακτηρίζει. Νόστιµη και πιπεράτη, είναι ωραίο µεζεδάκι και εξαίσιο ορεκτικό.

Info: Στο Κρεοπωλείο Κολοβός (Λ. Κύπρου 15, Περιστέρι, 210 5775553), στο Μανδραγόρα (∆ηµ. Γούναρη 14 και 14Α Πειραιάς, 210 4172961) και στο Mina’s Greece (Μαρίνα Φλοίσβου Κτίριο 4, Π. Φάληρο, 2114058781) -N.X.

Απίθανη η συσκευασία της, αλλά πεντανόστιµο και το περιεχόµενο. Μια ντελικάτη µουστάρδα, ντιζονέζικου στυλ, διακριτικά παρφουµαρισµένη µε την ιδιαίτερη µυρωδιά του εστραγκόν. Υποτίθεται πως ταιριάζει γάντι µε πουλερικά, ωστόσο πάει µια χαρά και µε ψάρια, µε µοσχαρίσια λουκάνικα και φυσικά ως άριστο συνοδευτικό µε το αρνάκι της Λαµπρής.

Info: Στο Παντοπωλείο της Θεσσαλονίκης (Κοµνηνών 12, Θεσσαλονίκη, 2310 244684) -∆.Φ.

Παλιά τις λιάζανε εξ ανάγκης, για να κρατήσουν τη γλύκα και την ευωδιά της θερινής ντοµάτας σε όλη τη διάρκεια του χρόνου. Πλέον, παρόλο που ντοµάτα θα βρούµε κάθε εποχή -σε κακά χάλια βέβαια-, η συµπυκνωµένη γεύση που έχει η λιαστή δεν συγκρίνεται µε τίποτα. Σε όλες τις Κυκλάδες συνηθίζουν να κάνουν τις ντοµάτες λιαστές κι ύστερα να τις µεταµορφώνουν σε πατέ, που νοστιµίζουν µε βότανα και µπαχάρια. Ετούτος ο πολτός τηνιακής λιαστής ντοµάτας εµπλουτίζεται επιπλέον µε εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο, σκόρδο, βασιλικό και ξίδι κι είναι θαύµα αλειµµένο στο ψωµάκι µας, αλλά και κατάλληλο ενισχυτικό γεύσης και χρώµατος σε ντοµατένιες δηµιουργίες, όπως κόκορας κοκκινιστός, σάλτσα µε κιµά, φασολάκια γιαχνί κ.λπ.

Info: Βιο Σιτώ, στο Περί Λέσβου (Αθηνάς 27 Μοναστηράκι, 210 3233227) -Χ.Τ.

Τούτα τα πλεκτά κουλουράκια, µοσχοβολάνε Πάσχα. Η γνώριµη µυρωδιά τους θα πληµµυρίσει τις κουζίνες και τους φούρνους της γειτονιάς µας. Αν φέτος δεν προλάβατε να εξασκηθείτε στις πλεξούδες, ιδού πού θα βρείτε νόστιµα και µυρωδάτα πασχαλινά κουλουράκια, άλλα παρφουµαρισµένα µε βανίλια, άλλα µε µαστίχα και πολλά άλλα µε ξύσµα από πορτοκάλι: καραγκιοζάκια πολύχρωµα και µε πασχαλιάτικα σχέδια, κοτσιδούλες και σµυρνέικα, όλα τους εξαιρετικά στο Μπισκότο από Σπίτι (Σπάρτης 11 Χαλάνδρι, 210 6833598), κουλουράκια µε σουσάµι και µέλι και πεντανόστιµες πλεξούδες πορτοκαλιού στο Rita’s Cookies (∆οµοκού 40, Π. Κοκκινιά, 210 4912323), άπαιχτα τα σούπερ βουτυράτα και τραγανά κουλουράκια του Στέλιου Παρλιάρου στο Sweet Alchemy (Ηροδότου 24, Κολωνάκι, 210 7240205 και Κολοκοτρώνη 9, Κηφισιά, 210 8080480), αφράτα και µυρωδάτα τα πασχαλιάτικα κουλουράκια από το Ελληνικόν (Π. Ιωακείµ 26, Κολωνάκι, 210 3601858), πολύ καλά τα κουλουράκια του Κατσαρού (Σάκη Καράγιωργα 56 & Ξενοφώντος, Γλυφάδα, τηλ. 210 9630914 και Ελ. Βενιζέλου 28, Γλυφάδα, 210 9608528), σαν σπιτίσια εκείνα που ετοιµάζουν στο Φούρνο του Τάκη (Μισαραλιώτου 14, Μακρυγιάννη, περιοχή Αγ. Ιωάννη Γαργαρέττα, 210 9230052). -Π.Κ.

Μηνιαία εφηµερίδα για την ελληνική κουζίνα που εκδίδεται και διευθύνεται από την iCookGreek ΕΠΕ.

4

∆ιεύθυνση σύνταξης Αθανασίου Κωνσταντίνα athanasiou@icookgreek.com Τσαµουρά Χριστίνα tsamoura@icookgreek.com Αρχισυντάκτης Φαλλιέρος ∆ηµήτρης fallieros@icookgreek.com Συντακτική οµάδα Αποστολάκης Γιάννης Βενιέρη Ιωάννα Γεωργαντοπούλου Σύσσυ Εµµανουηλίδης Γιάννης Καστάνη Κάλλια

Λιοναράκη Μυρσίνη Παππή Βάσω Ριζόπουλος Γιώργος Χατζάκης Νίκος Χατζηµιχαήλ Στέλλα Φουντούλης Ηλίας Ειδικοί συνεργάτες Red Hot Chily Pepper Τσιούνης Γιάννης (ταινίες, µουσική) Φωτογράφοι ∆ρακόπουλος Γιώργος Καραηλίας Γιώργος Λεπίδας Γιάννης Λάτσης Μιχάλης

Φουντούλης Ηλίας Food styling Brown Dawn Webb Tina Τασουνίδου Αλεξάνδρα ∆ιόρθωση Κοσµάς Πάνος Client service Καµπούρη Κλειώ Αρχικός Σχεδιασµός Mouse Graphics (Γιάννης Ξενάκης) Σύµβουλος Σχεδιασµού Μελικίδης Μπάµπης

Αrt direction Σακελλαρίδου ∆έσποινα Εµπορική Ανάπτυξη και ∆ιαχείριση Free Sunday, Aττικής 55, 15235, Βριλήσσια, τηλ.: 210 8776400 Υπεύθυνος λογιστηρίου Ζαµάνης ∆ιονύσης Τηλ: 210 6202894 Fax: 210 6202895 zamanis_d@hol.gr

Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία Εκτυπώσεις IRIS ΑΕΒΕ ∆ιανοµή City Promotions ΕΠΕ Γραφεία ∆ηµοκρατίας 11, Μελίσσια, Τ.Κ. 151 27 Τηλέφωνο: 210-6994753 Fax: 210-6981471 www.icookgreek.com info@icookgreek.com Έδρα: Λ. ∆ηµοκρατίας 48, ∆ροσιά

PUBLI

Έτσι θέλει το έθιμο!

Παραδοσιακό πασχαλινό τραπέζι χωρίς χορτόπιτες δε γίνεται. Δοκιμάστε υπέροχα πιτάκια φτιαγμένα από φρέσκα σέσκουλα, σπανάκι, ανοιξιάτικα μυρωδικά και Φέτα ΔΕΛΤΑ που παράγεται στη Θεσσαλία από 100% ελληνικό αιγοπρόβειο γάλα. Με την πρώτη μπουκιά θα καταλάβετε το γιατί.

Χορτοπιτάκια με φέτα Για τη ζύμη 500 γρ. αλεύρι λίγο αλάτι 2-3 κουταλιές της σούπας ξίδι λίγο ελαιόλαδο Για τη γέμιση 350 γρ. σέσκουλα και σπανάκι καθαρισμένα και ψιλοκομμένα 400 γρ. φέτα ΔΕΛΤΑ κομματιασμένη 1/2 φλιτζάνι βούτυρο ή μαργαρίνη 1/2 ματσάκι άνηθος ψιλοκομμένος 50 γρ. τριμμένη παρμεζάνα αλάτι, πιπέρι 1 ολόκληρο αυγό και 1 κρόκος για το άλειμμα

Υλικά για 18 πιτάκια

1. Ετοιμάζετε μια σφιχτή ζύμη με το αλεύρι, το αλάτι, λίγο χλιαρό νερό και το ξίδι. Ζυμώνετε πολύ καλά τα υλικά και χωρίζετε τη ζύμη σε 6 κομμάτια. Πλάθετε στρογγυλές πιτούλες και τις ενώνετε ανά 2, τοποθετώντας τη μια πάνω στην άλλη, αφού τις αλείψετε με λάδι.

2. Πιέζετε κάθε διπλή πίτα να ενωθούν μεταξύ τους καλά και την ανοίγετε σε χοντρό φύλλο με τον πλάστη. Από κάθε χοντρό φύλλο (συνολικά θα έχετε αποκτήσει 3) κόβετε 6 τετράγωνα ζύμης. Έτσι θα έχετε στο σύνολό τους 18 τετράγωνα σφολιατάκια.

3. Ζεσταίνετε το βούτυρο ή τη μαργαρίνη και σοτάρετε τα σέσκουλα και το σπανάκι μέχρι να εξατμιστούν τα υγρά τους. Αφήνετε τα χόρτα να κρυώσουν λίγο.

4. Σε ένα μπολ αναμειγνύετε τη φέτα, την παρμεζάνα, τον ψιλοκομμένο άνηθο, το ολόκληρο αυγό χτυπημένο, αλάτι και πιπέρι. Προσθέτετε το μείγμα με τα χόρτα και ανακατεύετε καλά.

5. Στρώνετε ένα ταψί με αντικολλητικό χαρτί και αραδιάζετε πάνω του τα 18 σφολιατάκια. Μοιράζετε το μείγμα με τα χόρτα στο κέντρο κάθε φύλλου. Διπλώνετε τις άκρες από τα τετράγωνα σφολιατάκια προς το κέντρο και τις ενώνετε (όπως βλέπετε στη φωτογραφία) για να κολλήσουν μεταξύ τους. Ανακατεύετε τον κρόκο με 1-2 κουταλιές νερό και αλείφετε την επιφάνεια.

6. Ψήνετε τα πιτάκια που φτιάξατε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 °C για 25΄-30’ περίπου, μέχρι να φουσκώσουν και να πάρουν χρυσορόδινο χρώμα.

ΙΔΕΑ Eναλλακτικά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε Σφολιάτα Χρυσή Ζύμη για τα χορτοπιτάκια σας. Κόψτε 18 τετράγωνα σφολιατάκια και συνεχίστε κανονικά τη συνταγή ετοιμάζοντας τη γέμιση.

COLOURED EGG TIPS χριστινα τσαμουρα

visual

Αυγά θα βάψουμε; Τι λέτε, κορίτσια; Τώρα που σταδιακά η μία μετά την άλλη μετατρεπόμαστε από γυναίκες καριέρας (θα σου ’λεγα τώρα τίποτα) σε full time job housewife’s σαν τις γιαγιάδες μας, μήπως φέτος να βάφαμε κι αυγά –σαν τις γιαγιάδες μας επίσης; Ψάχνοντας λίγο παραπάνω το θέμα των –πολύχρωμων– πασχαλινών αυγών, διότι μέχρι πέρυσι τα… βούταγα από το πατρικό μου και δεν με είχε απασχολήσει, κατ’αρχάς θέλω να καταθέσω τον εντυπωσιασμό μου σχετικά με τη βαρυγδουπίαση που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο ακόμα και σε γενικά έγκυρα σάιτ για ένα –όπως και να το κάνεις- μάλλον απλό ζήτημα: «Η τήρηση του εθίμου των πασχαλινών αυγών πρέπει να γίνεται κατά έναν ορισμένο τρόπο, ώστε να μην αποδειχτούν παγίδα για την υγεία μας και να είναι ασφαλή για τον οργανισμό μας, καθώς η καταλληλότητα των αυγών συνδέεται με ορισμένα μορφολογικά χαρακτηριστικά τους, όπως… μπλα μπλα μπλα». Δηλαδή ήμαρτον. Αυγά θα βάψουμε, guy’s, δε θα απασφαλίσουμε πυρηνική κεφαλή κρεμασμένοι ανάποδα από ελικόπτερο. Χαλαρώστε λίγο… Λοιπόν, προσπερνώ όλες τις συμβουλές που φρονώ ότι δε θα σας λείψουν, λόγου χάρη πως δεν αγοράζουμε αυγά που έχουν ήδη σπάσει (έλα ρε;!), και κρατώ μόνο δύο. Αμφότερες ισχύουν όταν δεν ψωνίζουμε από σούπερ μάρκετ τυποποιημένα αυγά κάποιας συγκεκριμένης εταιρείας, αλλά προτιμούμε «χύμα»: Πρώτον, μην αγοράζετε αυγά με ξεραμένο αίμα και ακαθαρσίες, αλλά ούτε και αυγά με εξογκώματα στο τσόφλι, το οποίο πρέπει να είναι λείο. Να ξέρετε, επίσης, ότι η πώληση αυγών εκτός συσκευασίας είναι καθ’ όλα νόμιμη, με την προϋπόθεση ότι στα παραστατικά αναγράφεται η ημερομηνία και η ένδειξη ωοσκόπησης. Εννοείται, ότι όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, πάσης φύσεως πρόεδροι και αντιπρόεδροι κρατικών υπηρεσιών θα μας διαβεβαιώνουν για το πόσο πολύ έχουν ενταθεί οι έλεγχοι στην αγορά των τροφίμων, αλλά ο συνδυασμός κοινής λογικής και καταναλωτικής συνείδησης θεωρείται ο πιο σοφός.

6

Βαμμένα όμορφα αυγά Αν συνηθίζατε να πλένετε τα αυγά πριν τα βάλετε στο ψυγείο, πέρα απ’ ότι σας θαυμάζω γιατί είστε οι πρώτες που γνωρίζω να έκαναν κάτι τέτοιο, οφείλω να σας πω ευθαρσώς ότι τσάμπα το κάνατε. Τα αυγά που θέλετε να τα διατηρήσετε δεν πρέπει να τα πλένετε, γιατί έτσι αφαιρείται ένας εξωτερικός «υμένας» που τα προστατεύει απ’ την αλλοίωση. Πάει αυτό. Στο προκείμενο τώρα. Αν σκοπεύετε να βάψετε αυγά τη Μεγάλη Πέμπτη (κατά το έθιμο), αφήστε τα εκτός ψυγείου από τη Μεγάλη Τετάρτη –το θέλουν το 24ωρο σε θερμοκρασία δωματίου για να έχετε καλύτερα αποτελέσματα.

Επί τω έργω: Σε μια παλιά κατσαρόλα θα βράσετε 21/2 λίτρα νερό. Σε μισό φλιτζανάκι ξίδι θα διαλύσετε δύο φακελάκια βαφή κόκκινη. Αν δε θέλετε κόκκινη γιατί σας θυμίζει τον Τσίπρα, βάλτε πράσινη. Αν δε θέλετε ούτε πράσινη γιατί σας θυμίζει τον Μπένι, βάλτε γαλάζια. Αν δε θέλετε ούτε γαλάζια για λόγους που όλοι καταλάβαμε, θα πρέπει να αποφασίσετε τι στα κομμάτια θα ψηφίσετε γιατί έρχονται εκλογές. Γιατί σε ό,τι αφορά τα χρώματα των αυγών δε θα έχετε πρόβλημα: οι επιλογές είναι πραγματικά ατελείωτες, οπότε σίγουρα θα βρείτε εναλλακτικές αποχρώσεις που να σας αρέσουν.

Κάθε φακελάκι γράφει συνήθως ότι είναι για 50-60 αυγά, αλλά είναι προτιμότερο να χρησιμοποιήσετε δύο φακελάκια για όμορφο, ζωντανό χρώμα. Θα προσθέσετε τη βαφή στο νερό που βράζει και θα αφήσετε να πάρει δυο-τρεις βράσεις. Θα τοποθετήσετε, στη συνέχεια, μέσα στην κατσαρόλα τόσα αυγά, όσα χωράει ο πάτος της, φροντίζοντας πάντα να σκεπάζονται από το χρωματισμένο νερό. Θα χαμηλώσετε τη φωτιά ώστε να έχετε πολύ χαμηλό βρασμό, για να μη σπάσουν τα αυγά. Θα βράσετε για 10΄ και μετά θα βγάλετε τα αυγά με τρυπητή κουτάλα και θα τα αφήσετε να κρυώσουν. Πριν τοποθετήσετε τα καινούργια αυγά στη βαφή, θα προσθέσετε λίγο ξίδι και θα αφήσετε να πάρει δύο τρεις βράσεις. Όταν τα βάψετε όλα, να βρέξετε ένα πανί με λάδι και να τα περάσετε «ένα χέρι». Θα γίνουν όμορφα και λαμπερά. Άλλες ιδέες Στην αγορά κυκλοφορούν πλέον δεκάδες ιδέες για να στολίσετε τα αυγά σας χωρίς να χρειαστεί να τα βάψετε βράζοντάς τα με τον παραδοσιακό τρόπο. Ιδού μερικές: Με το γάντι. Φοράτε το ειδικό γάντι που εμπεριέχεται στη συσκευασία και αλείφετε τα αυγά με τα χρώματα που θα βρείτε στο κουτί. Πανεύκολο. Με στικ. Ειδικά στικ για να χρωματίσετε τα αυγά, αφού τα βυθίσετε για λίγο σε ζεστό νερό. Με μαρκαδόρους. Σε παιδικό παιχνίδι εξελίσσεται η βαφή των αυγών, όταν όλη τη δουλειά την κάνεις με ειδικούς μαρκαδόρους. Στεγνώνουν γρήγορα. Με κουστούμι. Αν βαριέστε να τα βάψετε, μπορείτε απλώς να τα ντύσετε με τα καλά τους. Με χαλκομανίες. Κλασικές κι αγαπημένες –εφαρμόστε τις και σε άβαφα αυγά (για το ροκ της υπόθεσης).

TIPS ΤΗΣ ΣΟΥΒΛΑΣ Χριστίνα Τσαμουρά

Για λέγε, ρε μάστορα… Πες ότι βρήκες κάπως πώς τα λεφτά και το αγόρασες το αμνοερίφιο των ονείρων σου. Και τώρα τι το κάνεις; Ας είμαστε ειλικρινείς! Η ασχετοσύνη του βέρου Αθηναίου μόλις βρεθεί αντιμέτωπος με ένα αρνί, μία σούβλα και ένα τσουβάλι κάρβουνα, δεν κρύβεται. Παρ’ όλ’ αυτά, όλοι μας λυσσάμε για ελληνοπρεπές Πάσχα, το οποίο ως γνωστόν χωρίς ηπειρώτικη τσίκνα δε λέει τίποτα… Το ΙCG σε μια προσπάθεια να βοηθήσει τους πελαγωμένους αστούς, που δεν τους έφτανε το Μνημόνιο, αλλά τώρα έχουν βρεθεί αμανάτι και με ένα ολόκληρο αρνί στο τραπέζι της κουζίνας τους, συνέλεξε από ειδήμονες του βουκολικού βίου πολύτιμες συμβουλές σουβλίσματος, για να μη χάσουμε παντελώς τα αυγά και τα πασχάλια και βρεθούμε στο φινάλε να παραγγέλνουμε από delivery «πιάτο ημέρας». Πες ότι όλα τσούλαγαν κανονικά Κανονικά το πατροπαράδοτο Πάσχα προϋποθέτει σουβλιστό αρνί, που θα ψήνεται από το πρωί μπροστά στα πεινασμένα μάτια της παρέας. Κανονικά επίσης παρέα στην παρέα θα πρέπει να κρατάνε: η μαγειρίτσα «απ’ τα χθες», το χύμα κρασί εν αφθονία, το κοκορέτσι, τα γιομίδια, οι γαρδούμπες, η συκωταριά λαδορίγανη, συνεπικουρούμενα από τζατζίκια, μουστάρδες, λαμπριάτικα αυγά και μαρουλοσαλάτες με φρέσκο κρεμμύδι και άνηθο. Για να μπορούμε να μιλήσουμε για θρίαμβο της κανονικότητας θα πρέπει παράλληλα να υπάρχουν στο τραπέζι ανοιξιάτικες χορτόπιτες με άφθονα μυρωδικά, φρέσκα χόρτα και χλωρά, λευκά τυριά (ανθότυρο, μυζήθρα). Έτοιμοι; Στο ψητό, λοιπόν Για τον παραδοσιακό οβελία θα χρειαστείτε: • 1 αρνί γύρω στα 10 κιλά • 1 χούφτα αλάτι και πιπέρι • μερικά λεμόνια • σπάγκο για το ράψιμο και λεπτό σύρμα Θα πλύνετε πολύ καλά όλο το αρνί δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στο λαιμό που μαζεύει αίμα. Το περνάτε στη σούβλα που θα πρέπει να καταλήγει στο μέσο του κεφαλιού (όχι στο στόμα) –δύο άτομα θα τα καταφέρουν ευκολότερα στο σημείο αυτό. Ζυγιάζετε το αρνάκι σωστά στη σούβλα και το στερεώνετε καλά στο σβέρκο, στη ράχη και στα πόδια (σταυρωτά τα πόδια) με σύρμα. Για περισσότερη σταθερότητα χρησιμοποιήστε και τις δυο μεταλλικές διχάλες που έχουν οι περισσότερες σούβλες. Αλατοπιπερώνετε το

8

αρνάκι με το χέρι παντού, μέσα-έξω. Προσοχή: δεν το χαράζετε, όπως συνηθίζουμε να κάνουμε με το αρνί φούρνου, στα μπούτια προκειμένου να αλατοπιπερώσουμε και εσωτερικά. Μη χαράζοντάς το, βοηθάμε το σουβλιστό αρνί να κρατήσει όλους τους χυμούς τις τρεις περίπου ώρες που θα βρίσκεται στη φωτιά. Αφού τελειώσετε με το αλατοπίπερο, ράβετε την κοιλιά με σπάγκο χρησιμοποιώντας μια σακοράφα. Μεταφέρετε τη σούβλα στη φωτιά. Αρχικά τοποθετείτε το αρνί ψηλά και σουβλίζετε γρήγορα για τουλάχιστον μια ώρα ώστε να μην αρπάξει. Αν έχετε μηχανάκι σουβλίσματος (που σας το εύχομαι δηλαδή), το βάζετε στη γρήγορη

σκάλα. Προσέχετε ιδιαίτερα το θέμα της φωτιάς: για σωστό ψήσιμο φροντίζετε να την έχετε δυνατή στα μπούτια και στο στήθος και πιο αδύναμη στην κοιλιά. Οι έμπειροι ψήστες θέλουν συνήθως 2 ½ -3 ώρες ψήσιμο για ένα 10κιλο αρνί. Αλλά για να διαβάζετε τούτες τις οδηγίες προφανώς μάλλον δεν ανήκετε σ’ αυτή την κατηγορία, οπότε υπολογίστε κάνα τετράωρο (αυτό συμβαίνει γιατί εμείς –οι άσχετοι– «αφήνουμε συχνά τη φωτιά να πηγαίνει χαμένη», όπως μου εξήγησε ο μάστορας και μη με ρωτήσετε τι κατάλαβα). Μετά τη μια ώρα κατεβάζουμε λίγο το αρνί πιο κοντά στη φωτιά και συνεχίζουμε το σούβλισμα με πιο αργό, αλλά πάντα σταθερό ρυθμό μέχρι

να αρχίσουν να «σκάνε» τα μπουτάκια του: αυτό σημαίνει ότι το αρνί είναι έτοιμο εσωτερικά οπότε το κατεβάζουμε κι άλλο –στην τελική του θέση. Εκεί είναι που αρχίζουμε να γκαρίζουμε ζητώντας επειγόντως κάποιον να μας αλλάξει (αν δεν έχει συμβεί ήδη) αλλιώς απειλούμε ότι το επόμενο Πάσχα θα σουβλίσουμε τους αχαΐρευτους φίλους μας που ήδη έχουν μεθύσει.

Tip: Από τη στιγμή που κατεβάζουμε το αρνάκι πιο κοντά στη φωτιά, καλό είναι να έχουμε δίπλα μας ένα μείγμα από λάδι-λεμόνι-λίγο αλάτι-πιπέρι και να το αλείφουμε κάθε τόσο με ένα μακρύ πινέλο για να μην αρπάξει.

LOOKING BACK ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛΙΔΗΣ

IML

Πάσχα το ελληνικόν

Μπορεί το αρνί που φεύγει απ’ μαντρί να το τρώει ο λύκος, αυτό που μένει πάντως το τρώει ο Έλληνας, o oποίος -παρά τη μνημονιακή «λαίλαπα» ή ίσως και εξαιτίας της- περιμένει πώς και πώς το παρασύνθημα για τη «λεηλασία» του οβελία. Εν αναμονή του πιο μεγάλου φαγοποτιού της χώρας, θυμόμαστε τους συμβολισμούς του πασχαλιάτικου τραπεζιού, που εξελίχτηκαν στους εκ των ων ουκ άνευ μεζέδες τού σήμερα.

Ο αμνός του Θεού. Η εξήγηση της παρουσίας του αρχικά θα πρέπει να αναζητηθεί στους ισχυρούς συμβολισμούς με τους οποίους έχει συνδεθεί το αρνί για πολλές θρησκείες του κόσμου και φυσικά τη χριστιανική. Λατρεύτηκε ως απόλυτη ενσάρκωση της αθωότητας, της αγάπης και της καλοπιστίας, και για τον ίδιο λόγο αποτέλεσε το κατεξοχήν ζώο θυσίας από την αρχή της ανθρωπότητας. Ταυτίστηκε με το Χριστό («ο αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου») για τον οποίο ο όχλος επιφύλαξε την ίδια ακριβώς τύχη: τον προσκύνησε ως αποθέωση της αγνότητας και της καλοσύνης και μετά τον θυσίασε, σταυρώνοντάς τον, για την προσωπική του εξιλέωση και σωτηρία. Ο αμνός του γλεντιού. Ο απόλυτος πρωταγωνιστής του λαμπριάτικου τραπεζιού, το σουβλιστό αρνάκι, ως τεχνική ψησίματος ανήκει στη ρουμελιώτικη και την πελοποννησιακή παράδοση. Τα νησιά και η υπόλοιπη Ελλάδα, παρότι συνήθιζαν το αρνάκι τους είτε να το μαγειρεύουν είτε να το γεμίζουν με ρύζι και φρέσκα μυρωδικά της άνοιξης και να το πηγαίνουν στο φούρνο του χωριού, σήμερα έχουν υποκλιθεί στην ιδέα της σούβλας, γιατί είναι πιο γλεντζέδικη, πιο παρεΐστικη, πιο κοντά στην εξοχή και τις πρώτες εποχιακές λιακάδες και γενικά έχει περισσότερη πλάκα.

10

Ο κύκλος του χειμώνα και της άνοιξης, του θανάτου και της ζωής, του τέλους και της αρχής -όλη η ουσία του Πάσχα, που στα ελληνικά σημαίνει «πέρασμα»- βρίσκει την καλύτερη δυνατή «οπτικοποίησή» της σε ένα κόκκινο αυγό, σαν το αίμα που χρειάστηκε να χυθεί για να οδηγηθούμε στην Ανάσταση.

Το κοκορέτσι και τα γαρδουμπάκια τότε. Τα εντόσθια του αρνιού (συκωτάκια, πνευμόνια, νεφρά και γλυκάδια, αν υπάρχουν) είτε σφιχτοδεμένα με τα εντεράκια του πάνω σε μικρές σούβλες -το περιβόητο κοκορέτσι- είτε τυλιγμένα με τον ίδιο τρόπο σε μικρά «δεματάκια», που θα ψηθούν σε ταψί, πασπαλισμένα με φρέσκο κρεμμυδάκι και λαδορίγανη -τα επίσης διάσημα γαρδουμπάκια- αποτύπωναν επαξίως το διατροφικό μήνυμα που είχε κάποτε το λαμπριάτικο τραπέζι: «Τίποτα δεν πρέπει να πάει χαμένο από το πασχαλινό αρνί». Ας μην ξεχνάμε ότι το γιορτινό αυτό γεύμα απευθυνόταν σε ανθρώπους που είχαν νηστέψει για 40 ολόκληρες μέρες, αποκλείοντας παντελώς κρέας, αυγά, τυρί, γαλακτοκομικά και ψάρια από τη διατροφή τους και που την τελευταία εβδομάδα (τη Μεγάλη) οι περισσότεροι είχαν νηστέψει και το λάδι. Κανείς δεν ήταν διατεθειμένος να αφήσει το παραμικρό μέρος του «λαμπριάτη ή Πασχάτη» -του αρνιού που τρεφόταν πολύ προσεκτικά όλο το χρόνο ειδικά για τη συγκεκριμένη μέρα- να πάει χαμένο. Το κοκορέτσι, λοιπόν, ήταν μια εξαιρετική ιδέα αξιοποίησης των εντοσθίων του. Το κοκορέτσι και τα γαρδουμπάκια σήμερα. Ο απόλυτος πασχαλινός μεζές, το κοκορέτσι, έχει πια το ρόλο του να προλογίσει το τσιμπούσι που έπεται. Αυτό είναι που θα συνοδεύσει τα κρασάκια της ομήγυρης και θα «συνδαυλίσει» το κέφι της, μέχρι να ψηθεί το αρνάκι. Όταν πετύχει το κοκορέτσι (δηλαδή έχει την ιδανική δόση ριγανοαλατοπίπερου και έχει κρατήσει όλους τους χυμούς του), συχνά καταφέρνει και κλέψει την παράσταση από το «βαρύ πυροβολικό», τον οβελία, με τη νοστιμιά του. Τα κόκκινα αυγά τότε. Προαιώνιο σύμβολο γέννησης και δημιουργίας, το αυγό ήταν αδύνατον να μην περάσει στους συμβολισμούς της χριστιανικής πίστης με σημαντική θέση. Μόνο που εδώ είναι βαμμένο κόκκινο, για να μαρτυράει τη βαθιά πεποίθηση του λαού μας ότι κάθε χαρά μιας νέας αρχής κρύβει μέσα της και ένα πένθος για κάτι που τελειώνει. Ο κύκλος του χειμώνα και της άνοιξης, του θανάτου και της ζωής, του τέλους και της αρχής -όλη η ουσία του Πάσχα, που στα ελληνικά σημαίνει «πέρασμα»- βρίσκει την καλύτερη δυνατή «οπτικοποίησή» της σε ένα κόκκινο αυγό, σαν το αίμα που χρειάστηκε να χυθεί για να οδηγηθούμε στην Ανάσταση.

Ποτήρια γεμίζονται και τσουγκρίζονται, ευχές, αγκαλιές και φιλιά ανταλλάσσονται και η άνοιξη απλώνεται παντού, κάνοντας τα πράγματα πιο εύκολα και τη ζωή πιο όμορφη…

Τα κόκκινα αυγά σήμερα. Προκαταρκτικά μεζεδάκια για τους βιαστικούς συνδαιτυμόνες της Λαμπρής, τσουγκρίσματα για να βγει ο νικητής και φυσικά τα απόλυτα αξεσουάρ της πασχαλινής διακόσμησης του τραπεζιού και του σπιτιού, τα γιορτινά αυγά στις μέρες μας έχουν πάψει προ πολλού να είναι μόνο κόκκινα – τα χρώματα, τα στολίδια, τα αυτοκόλλητα, που κυκλοφορούν πια στο ελληνικό εμπόριο, προκαλούν τη δημιουργικότητα ακόμα και της πιο διστακτικής νοικοκυράς… Το κρασί τότε. Ο ίδιος ο Χριστός πρόσταξε: «Πιείτε από αυτό όλοι, γιατί αυτό είναι το αίμα μου». Εδώ δεν πρόκειται καν για συμβολισμό. Εδώ πρόκειται για την Αλήθεια διά στόματος Θεού. Είναι ολοφάνερο πως δεν μπορούσαν να υπάρξουν καλύτερες συστάσεις για το κρασί, που πρωταγωνιστεί σταθερά στο πασχαλινό τραπέζι του Έλληνα. Το κρασί σήμερα. Ρέει άφθονο και μοιράζει γενναιόδωρα τη χαρά και την ευεξία σε κάθε λαμπριάτικο τραπέζι που -ακόμα και τώρα- στρώνεται από άκρη σε άκρη της Ελλάδας. Για τους πιο μερακλήδες, βέβαια, πάντα θα υπάρχει …καβάντζα ένα καλό τσίπουρο, ένα μπουκάλι ούζο ή μια δυνατή ρακή. Ποτήρια γεμίζονται και τσουγκρίζονται, ευχές, αγκαλιές και φιλιά ανταλλάσσονται και η άνοιξη απλώνεται παντού κάνοντας τα πράγματα πιο εύκολα και τη ζωή πιο όμορφη - τουλάχιστον όσο κρατάει η ευλογημένη επήρειά τους… Μακάρι να κρατούσε για πάντα.

11

PUBLI

The Great Star(ter)s! Τα μεγάλα αστέρια του ελληνικού ανοιξιάτικου τραπεζιού, τα λαχανικά, αποδεικνύονται ιδανικά υλικά για τη δημιουργία ευφάνταστων ορεκτικών, τόσο νόστιμων, που… δε θα θέλετε να περάσετε στο κυρίως πιάτο. Αρκεί βέβαια τα λαχανικά να είναι πρώτης ποιότητας, διαλεγμένα προσεκτικά και μεγαλωμένα στα μοναδικά εδάφη της Ελλάδας. Σαν του Βερόπουλου, δηλαδή.

Πατάτες γεμιστές με σπανάκι και τυριά

Υλικά για 6 άτομα

6 μεγάλες πατάτες με τη φλούδα τους, 300 γρ. σπανάκι, 3 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα, 150 γρ. χαλούμι ή κατσικίσιο τυρί τριμμένο στον τρίφτη, 200 γρ. κεφαλογραβιέρα τριμμένη στον τρίφτη, 80 γρ. βούτυρο, 2 κουταλιές σούπας άνηθος ψιλοκομμένος Εκτέλεση Πλένετε πολύ καλά τις πατάτες και τις στεγνώνετε σε απορροφητικό χαρτί. Χαράζετε ένα καπάκι σε σχήμα έλλειψης στην κάθε πατάτα και αλείφετε τη φλούδα εξωτερικά με λίγο βούτυρο. Τυλίγετε κάθε πατάτα με αλουμινόχαρτο και τις ψήνετε για 1 ώρα στους 180-200 οC μέχρι να μαλακώσουν. Τις βγάζετε από το φούρνο και μόλις κρυώσουν λίγο, αφαιρείτε το καπάκι και αδειάζετε αρκετή από τη σάρκα τους. Στο μεταξύ ζεματίζετε το σπανάκι και το χοντροκόβετε. Ζεσταίνετε το υπόλοιπο βούτυρο και σοτάρετε το σπανάκι μέχρι να εξατμιστούν τα υγρά του. Προσθέτετε τα φρέσκο κρεμμυδάκι και συνεχίζετε το σοτάρισμα για 2΄-3΄ ακόμη. Σ’ ένα μπολ αναμειγνύετε το σπανάκι με το χαλούμι και τη μισή κεφαλογραβιέρα, αλατοπιπερώνετε και γεμίζετε με το μείγμα αυτό τις πατάτες. Από πάνω σκορπίζετε την υπόλοιπη κεφαλογραβιέρα Βάζετε πάνω σε κάθε πατάτα ένα κομματάκι βούτυρο και ψήνετε στο φούρνο μέχρι να λιώσει το τυρί.

Aλμυρά μάφιν με αρακά, καρότα και τυριά Υλικά για 6-8 άτομα 1 φλιτζάνι βούτυρο μαλακό σε θερμοκρασία δωματίου (ή ελαιόλαδο), 250 γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του, 120 γρ. καρότα τριμμένα σε λεπτό τρίφτη, 11/4 φλιτζάνι τσαγιού γάλα, 250 γρ. αρακά, 350 γρ. κεφαλογραβιέρα τριμμένη, 90 γρ. παρμεζάνα τριμμένη, 3-4 αυγά, 1 κουταλάκι του γλυκού μπέικιν πάουντερ, αλάτι, πιπέρι φρεσκοτριμμένο Εκτέλεση Προθερμαίνετε το φούρνο στους 180 °C. Σ’ ένα μπολ, με το σύρμα χτυπάτε ελαφρώς τα αυγά με το βούτυρο και το γάλα. Ρίχνετε στο μείγμα αυγών-βουτύρου το αλεύρι ανακατεμένο με το μπέικιν πάουντερ κατά μικρές ποσότητες και ανακατεύετε συνεχώς το μείγμα καλά με μια σπάτουλα μέχρι να ομογενοποιηθούν τα υλικά. Ζεματίζετε τον αρακά για 6΄-7΄σε αλατισμένο νερό και τον στραγγίζετε. Στη συνέχεια προσθέτετε στο μείγμα του αλευριού τα καρότα, τα τριμμένα τυριά (κεφαλογραβιέρα και παρμεζάνα), τον αρακά και αλατοπίπερο και ανακατεύετε. Μοιράζετε το μείγμα σε χάρτινες ή μεταλλικές θήκες ειδικές για μάφιν ή ντύνετε με λαδόκολλα στρογγυλά φορμάκι και μοιράζετε μέσα σε αυτά το μείγμα που ετοιμάσατε. Ψήνετε τα μάφιν στο φούρνο για 40΄-50΄ περίπου στους 160-180 °C, μέχρι να ροδίσουν και να φουσκώσουν. Αφήνετε τα μάφιν να κρυώσουν και τα σερβίρετε ως ορεκτικά.

PUBLI

Λαχανικά

Τ’ αστέρια της ελληνικής άνοιξης Αν δεν έχετε ανακαλύψει ακόμη τα λαχανικά της σειράς «Επιλεγμένα Προϊόντα ΒΕΡΟΠΟΥΛΟΣ από τον Τόπο μας»… χάνετε! Χάνετε σε γεύση και σε θρεπτικά συστατικά αλλά και σε χρόνο και χρήματα. Γιατί η διαλεχτή αυτή σειρά, που περιλαμβάνει εξαιρετικής ποιότητας Σπανάκι, Αρακά, Φασολάκια και Φασολάκια Πλατιά από την Πέλλα και Μπάμιες Extra απ’ τη Ροδόπη, δεν έχει όμοιά της. Πρόκειται δηλαδή για μοναδικά, 100% ελληνικά προϊόντα, χωρίς συντηρητικά, με ονομασία προέλευσης, που διατηρούν όλα τα θρεπτικά συστατικά και την αυθεντική γεύση του τόπου τους. Οι πολύτιμοι αυτοί θησαυροί της ελληνικής γης είναι πλυμένοι και καθαρισμένοι εξοικονομώντας σας έτσι αρκετό χρόνο απ’ το μαγείρεμα, ενώ προσφέρονται στην πλέον οικονομική τιμή, για να μπορείτε να τους απολαμβάνετε καθημερινά. Δοκιμάστε τώρα τα «Επιλεγμένα Προϊόντα ΒΕΡΟΠΟΥΛΟΣ από τον Τόπο μας» και θα καταλάβετε από την πρώτη μπουκιά γιατί τα λαχανικά θεωρούνται τα αστέρια της ελληνικής άνοιξης.

MAMMA MIA ΚΑΛΛΙΑ ΚΑΣΤΑΝΗ

Η γιαγιά είναι η «νέα» μαμά; Στο παραμύθι, λέει, η Κοκκινοσκουφίτσα γέμισε το καλαθάκι της με πίτες για να πάει στην άρρωστη γιαγιά της. Η διαφορά με τη ζωή, είναι πως σήμερα η άρρωστη γιαγιά έρχεται σπίτι πρωί πρωί (κουβαλώντας και τάπερ με φαΐ), γιατί η μαμά πρέπει να φύγει για δουλειά… Δεν ήμουνα από τα τυχερά παιδιά. Μεγάλωσα χωρίς πολλούς παππούδες και γιαγιάδες τριγύρω. Για την ακρίβεια, πρόλαβα μόνο μία, τη γιαγιά μου την Καλλιόπη – μια αυστηρή Λάκαινα, με σφιχτό κότσο, σφιχτά χείλια, δυνατά χέρια και πόδια γεμάτα φλεβίτιδα. Έμενε στον Μυστρά, όπου μεγάλωνε τα δύο ξαδέλφια μου και -κατά περιόδους- κι εμένα, κυρίως τα καλοκαίρια που ζεσταινόμουν, γκρίνιαζα και ζητούσα διακοπές «στο χωριό». Η γιαγιά δεν ήταν πολύ τρυφερή, δεν μας έπαιρνε παγωτά, δεν μας παραχάιδευε, ούτε έλεγε ιστορίες κι ανέκδοτα το βράδυ στη ρούγα. Ήξερε όμως παραμύθια απίθανα για νεράιδες που χορεύουνε στα ξέφωτα κι αν τους φανερωθείς, θυμώνουν και σου κλέβουν τη μιλιά (σ.σ. τα συγκεκριμένα ξωτικά σουλατσάριζαν κι έξω από τα παράθυρά μας τα βράδια, όταν το παραμιλητό με τα ξαδέλφια μου δεν την άφηνε να κλείσει μάτι) κι έφτιαχνε τις πιο τραγανές, σπιτικές, ανυπέρβλητες τηγανιτές πατάτες. Ναι, η γιαγιά μαγείρευε θεϊκά, κεντούσε αγγέλους και πουλιά που ζωντάνευαν πάνω στο πανί, έπλεκε πολύχρωμα χαλάκια εξώπορτας από παλιές πλαστικές σακούλες, δεν μιλούσε πολύ και είχε μια «σπιτική» αγκαλιά, μεγάλη και σφιχτή σαν τον κότσο της. Μια φορά, θυμάμαι, γύρω στα 10 μου, της είχα πει έτσι για να την πικάρω, «δεν θα ξανάρθω σπίτι σου, γιαγιά, δεν σ’ αγαπώ, του χρόνου θα πάω σε μοναστήρι». Είχε γελάσει -είναι παράξενο, νομίζω δεν την είχα ξανακούσει να γελάει- και μετά μου είχε απαντήσει ήσυχα: «Με τα μάτια που ‘χεις, για τα μοναστήρια είσαι». Νομίζω πως, με τον τρόπο της, ήθελε να μου πει πως ήμουν όμορφη. Αλλά δεν το ‘πε - δεν ήταν απ’ αυτές τις γιαγιάδες, αν καταλαβαίνετε τι εννοώ. Ο γιος μου, πάλι, για δικό του καλό έχει αυτές τις γιαγιάδες: δυο τρυφερές, υπερπροστατευτικές και καλοκάγαθες γυναίκες που τον λατρεύουν, τον παραχαϊδεύουν και πεθαίνουν να τον κακομαθαίνουν, γιαγιάδες που τον λούζουν με δώρα, ρούχα και παιχνίδια κι αγαπημένα φαγητά και τρομερά χατίρια – υποψιάζομαι πως αν τον άφηνα διά παντός στα χέρια τους, το παιδί μου θα γινόταν ένας συγκλονιστικά κακότροπος ενήλικας, μεγαλωμένος αποκλειστικά με μπιφτέκια-σάντουιτς, κοτόπουλο φούρνου, πίτσα και παγωτά. Πραγματικά όμως, δεν

14

πρέπει να παραπονιέμαι. Για χρόνια (και ναι, μέχρι και σήμερα) απολαμβάνω αυτό που πιθανολογώ πως χιλιάδες άλλες εργαζόμενες μανάδες θα ‘διναν μέχρι και μισό δάχτυλο για ν’ αποκτήσουν: δυο πρόθυμες και πάντα διαθέσιμες νταντάδες, μαγείρισσες, παραμυθατζούδες, τροφούς, παιδαγωγούς, συνοδούς και baby sitters του Σαββατοκύριακου – όλα στην παλιά, καλή συσκευασία της «κλασικής» Ελληνίδας γιαγιάς. Και δωρεάν. Διαβάζω πως αυτό το «δωρεάν» ξαναγίνεται κρίσιμο, τώρα οι σημερινοί γονείς «ανακαλύπτουν» -πιο συχνά από παλιά και ελέω κρίσης- πως η γιαγιά είναι (και) «φτηνό» εργατικό δυναμικό, και την καλούν επειγόντως από την εφεδρεία, για να βάλει ένα χεράκι βοήθειας στο μεγάλωμα των παιδιών. Κι αυτό δεν ισχύει μόνο εδώ, στην Ελλάδα, την Ιταλία, ή γενικά στους μεσογειακούς «φαμελιάρηδες» λαούς. Διαβάζω και κάτι έρευνες (σε Αγγλία, Γαλλία, Φινλανδία, Νορβηγία κ.λπ.) που λένε πως κι εκεί, στον υπερ-Βορρά, η «εμπλοκή» της γιαγιάς-baby sitter στα νέα νοικοκυριά θεωρείται σχεδόν αυτονόητη. Μάλιστα, το 93% των παπουδογιαγιάδων που ρωτήθηκαν, δηλώνουν ότι το να περνάνε πολύ χρόνο με το εγγόνι τους είναι πάνω από όλα διασκέδαση, το 75% θεωρούν ότι είναι καλύτερο για το παιδί να μεγαλώνει μαζί τους και ένα πολύ σημαντικό ποσοστό που ξεπερνάει το 50% λέει πως η συμμετοχή τους στο μεγάλωμα των εγγονιών τους (που συνήθως συμπίπτει με την ηλικία συνταξιοδότησης) τους δίνει χαρά, αφού κατά κάποιο τρόπο συνεχίζουν να προσφέρουν και να αισθάνονται χρήσιμοι. Αλλά όλα αυτά, με μια προϋπόθεση: πως η συμμετοχή αυτή είναι εθελοντική. Και, κυρίως, πως μιλάμε για υγιείς υπερήλικες. Δεν ξέρω τι κάνουν στις Φινλανδίες, εδώ στην Ελλάδα όμως ξέρω παππούδες ογδοντάρηδες που ταχταρίζουν μωρά και διαβάζουν έφηβους. Ξέρω γιαγιάδες ηλικιωμένες, γυναίκες ανήμπορες που δυο και τρεις φορές τη βδομάδα τρέχουν (επί ώρες μες στην κίνηση, με υπερφορτωμένα λεωφορεία) στην άλλη άκρη της πόλης για να φυλάξουν υπερκινητικά δίχρονα επί οκτώ και εννιά ώρες, να πλύνουν, να μαγειρέψουν, να σιδερώσουν, να καθαρίσουν. Τα βράδια γυρίζουν σπίτι τους, με άλλα λεωφορεία, κουτσαίνοντας από κούραση. Μόνες. Και την άλλη μέρα, κάνουν πάλι το ίδιο, αν και η προσφορά τους σπάνια αναγνωρίζεται – τις

περισσότερες φορές ακούνε και γκρίνιες, γιατί «το παιδί έφαγε γλυκό και άφησε το φαΐ του», και «αχ, δεν έπρεπε να το αφήσετε, μητέρα, να δει τηλεόραση», αλλά «σου έχει πάρει τον αέρα, ρε μάνα, και σε κάνει ό,τι θέλει». Το γιατί και το πώς γίνεται αυτό, ομολογώ με αφήνει άναυδη. Φταίμε εμείς οι γονείς τσακισμένοι από τον αγώνα της επιβίωσης, ενοχικοί που δεν έχουμε χρόνο για τα παιδιά μας, αδιάφοροι ή ανήμποροι να θέσουμε το πλαίσιο στην ανατροφή τους; Φταίνε οι γιαγιάδες, που αναλαμβάνουν -και πάλι- στα γεράματα ρόλο full time γονιού, κάνοντας το περίσσευμα της αγάπης τους, προσφορά και θυσία; Η μήπως φταίει το σύστημα που ξεζουμίζει και τους δυο; Διαβάζω -με ελαφρά μελαγχολία- για το πώς στην Αγγλία π.χ. οι παππουδογιαγιάδες επαναστάτησαν και έχουν στήσει μια ιστοσελίδα (το www.grannynet.co.uk), μέσα από την οποία διεκδικούν τα δικαιώματά τους, επιχειρώντας να θέσουν ground rules στη σχέση τους με τα παιδιά τους και τις οικογένειές

τους (Κρίσιμα ερωτήματα: πόσες μέρες, πόσες ώρες θα φυλάνε τα εγγόνια τους; Σπίτι τους ή αλλού; Θα έχουν ελεύθερο Σαββατοκύριακο; Θα ενισχύονται οικονομικά; κ.λπ.). Σκοπός τους, λέει, είναι να κάνουν σαφές πως στα 70 τους, τα 75, τα 80 τους, δεν μπορούν μόνο να καθαρίζουν, να ταΐζουν, να μεγαλώνουν παιδιά - θέλουν να απολαύσουν λίγο τα χρόνια που τους μένουν, να ταξιδέψουν, να δουν φίλους, να ξεκουραστούν. Τα ίδια γίνονται και στην Ισπανία, όπου πρόσφατα γιαγιάδες και παππούδες κατέβηκαν σε πορεία, για να διεκδικήσουν μεγαλύτερη πρόνοια από το κράτος, ώστε να μην είναι αναγκασμένοι να κρατούν καθημερινά τα εγγόνια τους όταν οι γονείς εργάζονται. Κατά κάποιο τρόπο φαίνεται λογικό, όμως, χωρίς να το θέλω, τρέμω μην έρθει η μέρα που ένα παιδί δεν θα ακούει παραμύθια της γιαγιάς (συγγνώμη, δεν το προβλέπει «το συμβόλαιο»…), κι ένα κοριτσάκι δεν θα παραγεμίζει την κοιλιά του παγωτό ή δεν θα μαθαίνει ποτέ πως έχει ωραία μάτια - ακόμα και αν η γιαγιά του δεν είναι απ’ αυτές τις γιαγιάδες, αν καταλαβαίνετε τι εννοώ…

PUBLI

Τα αρνάκι θέλει μουστάρδα! Είτε επιλέξετε να απολαύσετε τα ντελικάτα παϊδάκια-κορόνα σκέτα είτε διαλέξετε να τα συνοδεύσετε με την εξαιρετική γέμιση που σας προτείνουμε, ένα είναι βέβαιο: θα χρειαστείτε Μουστάρδα FRENCH’S. Οπότε, σιγουρευτείτε ότι έχετε…

Κορόνα από αρνίσια παϊδάκια με μουστάρδα Υλικά για 6 άτομα 2 νεφραμιές από αρνί, 6-8 παϊδάκια η κάθε μία αλάτι, πιπέρι πατατούλες στρογγυλές βουτύρου ή κροκέτες πατάτας και λαχανικά σοτέ για το γαρνίρισμα Για τη γέμιση: 200 γρ. αρνίσια συκωτάκια ψιλοκομμένα 3 κουταλιές της σούπας ρύζι 25 γρ. μαργαρίνη 4 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα 1 μικρό κρεμμύδια ψιλοκομμένο 3 κλωνάρια σέλινο ψιλοκομμένο 1 μήλο καθαρισμένο και ψιλοκομμένο 1 κουταλιά της σούπας μουστάρδα FRENCH'S 1 μικρή σκελίδα σκόρδο λιωμένη 2 φλιτζάνια του τσαγιού γαλέτα 2 κουταλιές της σούπας μαϊντανός 1 αυγό 50 γρ. βούτυρο Εκτέλεση: Ζητάτε από τον κρεοπώλη σας να καθαρίσει τις άκρες από τα παϊδάκια και να ενώσει τις δύο νεφραμιές με σπάγκο, ώστε να δημιουργηθεί μία κορόνα. Τυλίγετε τα κόκαλα που περισσεύουν με αλουμινόχαρτο, για να μην καούν. Ετοιμάζετε τη γέμιση: Βράζετε το ρύζι σε αλατισμένο νερό για 15’. Το στραγγίζετε και το ξεπλένετε. Τσιγαρίζετε στη μαργαρίνη τα συκωτάκια, το μήλο, το κρεμμύδι, τα φρέσκα κρεμμυδάκια, το σέλινο, το σκόρδο και προσθέτετε το ρύζι, τη γαλέτα, το αυγό, τη μισή μουστάρδα, το αλάτι και το πιπέρι. Γεμίζετε το κέντρο της κορόνας και ζυγίζετε το κρέας και τη γέμιση μαζί. Υπολογίζετε 30’ για κάθε μισό κιλό συν άλλα 30’ στο τέλος στους 200 οC. Βάζετε την κορόνα στο ταψί. Ανακατεύετε το βούτυρο μαζί με την υπόλοιπη μουστάρδα διαλυμένη σε 3 κουταλιές ζεστό νερό, ρίχνετε το μείγμα στο ταψί και ψήνετε την κορόνα έχοντας το ταψί σκεπασμένο με αλουμινόχαρτο μέχρι να μαλακώσει το κρέας. Αφαιρείτε το αλουμινόχαρτο (για να ροδίσει το κρέας) και ολοκληρώνετε το ψήσιμο. Συνοδεύετε την κορόνα με πατατούλες ή κροκέτες πατάτας και λαχανικά σοτέ.

Το προϊόν French's εισάγεται και διανέμεται απολειστικά από την Πασσαλής Α.Ε. Γλαύκου 21, Π. Φάληρο, www.passalis.gr, τηλ.: 210 9429162. Θα το βρείτε στα σούπερ μάρκετ.

ΔΕΛΤΙΟ ΚΡΙΣΗΣ Γιάννησ Αλμπάνησ

Στον καιρό

του μνημονίου

Αυτή τη φορά η σταύρωση θα έρθει μετά την ανάσταση… Τις προάλλες είχα πάει σε μια εκδήλωση για την κρίση κι εκεί κάποιος από τους ομιλητές, πανεπιστημιακός νομίζω, είπε ότι δεν πρέπει αλλά και δεν μπορούμε να νοσταλγούμε το προ κρίσης παρελθόν μας. Δεν πρέπει, γιατί θα ήταν λάθος να παρασυρθούμε από την τάση της μνήμης να ωραιοποιεί όσα έχουμε ζήσει και να προσπερνάει τα κακώς κείμενα –αυτά άλλωστε μάς οδήγησαν στην όχι και τόσο ευχάριστη σημερινή κατάσταση. Από την άλλη δεν μπορούμε να νοσταλγούμε, ή μάλλον δεν έχει νόημα να το κάνουμε, γιατί δεν έχουμε τη δυνατότητα να γυρίσουμε στο παρελθόν. Η κρίση και η μνημονιακή (μη) αντιμετώπισή της δημιουργούν ένα τελείως νέο κοινωνικό τοπίο του οποίου όλες οι γέφυρες προς το παρελθόν έχουν ανατιναχτεί. Ωραίο το επιχείρημα και θυμίζει λίγο και Ανδρέα Παπανδρέου, τότε που έλεγε από τα μπαλκόνια (σαν να έχουν περάσει αιώνες μοιάζει) ότι «το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω», εννοώντας ότι ο Μητσοτάκης και η Δεξιά δεν πρόκειται να πάρουν την κυβέρνηση. Βέβαια σε αυτό τον τόπο της αέναης επιστροφής, που μοιάζει με κάτι μεταξύ ινδουιστικής πραγματικότητας και καθημερινού σίριαλ του Φώσκολου, τελικά και ο Μητσοτάκης και η Δεξιά την ξαναπήραν την εξουσία, και μετά πάλι ο Αντρέας, και ακόμα πιο μετά, όταν ο Ανδρέας, ο Μητσοτάκης και ο Καραμανλής δεν μπορούσαν πλέον να ηγηθούν για βιολογικούς λόγους, τότε ανέλαβαν οι γιοι, οι κόρες και τα ανίψια τους. Όπως ακριβώς στο «Lost», όταν αμέσως μετά τη δολοφονία του Τζον Λοκ στο τέλος του 5ου κύκλου, το σώμα του καταλήφθηκε από τον «άνθρωπο με τα μαύρα» κι έτσι μπορέσαμε να δούμε απερίσπαστοι τα δεκαοχτώ επεισόδια του 6ου κύκλου. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω, έλεγε ο Ανδρέας , και ο πανεπιστημιακός μας θα πρόσθετε ότι δεν έχει νόημα να βουρκώνουμε αναπολώντας τις όχθες από τις οποίες τα ποταμίσια νερά είχαν περάσει πιο πριν. Το ζητούμενο είναι να κοιτάζουμε στο μέλλον, στις εκβολές, στη θάλασσα –εκεί όπου, απ’ ό,τι φαίνεται, εμείς θα παίζουμε το ρόλο των επιχωματώσεων. Ωστόσο, οφείλω να ομολογήσω ότι το τελευταίο διάστημα, και μέρες που είναι πλησιάζοντας

16

τη Μεγάλη Εβδομάδα, συλλαμβάνω τον εαυτό μου να αναπολεί με νοσταλγία αυτό το παρελθόν που δεν μπορούμε και δεν πρέπει να νοσταλγούμε, αυτό το πίσω, στο οποίο δεν πρόκειται να γυρίσει το ποτάμι. Παλιότερα, δηλαδή όχι και τόσο παλιότερα, κανά δύο χρόνια πριν, το Πάσχα αποτελούσε τρόπον τινά την κορυφαία έκφραση της νεοελληνικής ευμάρειας, ανεμελιάς και μαλακίας. Η ευμάρεια έγκειτο στο ότι όλο το έθνος την έπεφτε (γιατί είχε τη δυνατότητα) στα αρνιά και τα κοκορέτσια, μια πραγματική σφαγή των αμνών. Η ανεμελιά στο ότι όλοι, ή σχεδόν όλοι τέλος πάντων, την έκαναν από την Αθήνα για να περάσουν στην επαρχία το τετραήμερο του Θείου Πάθους και της μεγάλης μάσας. Οι μεν ψαγμένοι και φραγκάτοι στα νησιά των Κυκλάδων, οι δε πληβείοι φόρτωναν τις σούβλες στις σκάρες των αυτοκινήτων και βουρ για το χωριό. Τέλος, η μαλακία έγκειτο στο ότι το πασχαλινό τραπέζι έπαιρνε την όχι πολύ ελκυστική μορφή του θα-φάμε-μέχρινα-σκάσουμε-και-μετά-θα-πλακώσουμετις-σόδες-μπας-και-συνέλθουμε-και-ίσωςνα-πάμε-τελικά-και-στα-επείγοντα. Σε αυτό το τελευταίο με τις σόδες και τα επείγοντα θα μπορούσαμε να ανιχνεύσουμε τα «κακώς κείμενα του παρελθόντος» στα οποία αναφερθήκαμε αρχικά. Από πού προκύπτει λοιπόν η νοσταλγία; Από το ότι φέτος μια βδομάδα πριν την Κυριακή των Βαΐων δεν έχω κάνει με κανέναν το γνωστό ανέμελο τσατ «θα πάτε πουθενά το Πάσχα;», γιατί οι περισσότεροι θα μείνουν Αθήνα, και όσοι μπορούν να πάνε και θα πάνε κάπου, δεν το πολυλένε για να μην προκαλούν. Από το ότι όσοι στήνουν τραπέζια έχουν κόψει τα γαστρονομικά υπερθεάματα, όχι γιατί διαμόρφωσαν μια πιο νορμάλ σχέση με το κοψίδι, αλλά γιατί απλά δεν τους βγαίνει από οικονομικής άποψης. Και από το ότι κανείς πια δεν περιμένει την Ανάσταση με εκείνη την παράξενη ανυπομονησία που περιμέναμε μικροί (και μας έμεινε και μετά που μεγαλώσαμε) τις γιορτές. Δεν μπορείς να προσμένεις την ανάσταση όταν ξέρεις ότι η σταύρωση θα έρθει μετά, μετά τις γιορτές και τις κάλπες, εκεί κατά τον Ιούνιο. Μια σταύρωση με τη μορφή της νέας δέσμης μέτρων που θ’ αποτελειώσουν ό,τι έχει απομείνει –αυτό το λίγο.

Έτσι λοιπόν, συλλαμβάνω τον εαυτό μου να νοσταλγεί τα παλιά –αν και δεν θα ‘πρεπε σύμφωνα με τον πανεπιστημιακό και τον Αντρέα. Και τότε δεν ήταν σπουδαία, αλλά

τουλάχιστον η Σταύρωση προηγούταν της Αναστάσεως του Κυρίου μας. Ο Οποίος ας βάλει το χέρι του εδώ που είμαστε.

που αξίζει να µαγειρέψετε από την Κωνσταντίνα Αθανασίου

Φωτογραφίες: Γιώργος ∆ρακόπουλος, Λάµπρος Μέντζος, Visual Photos, IML Food styling: Αλεξάνδρα Τασουνίδου

∆ΕΝ ΤΟ ΠΕΤΑΣ, ΤΟ ΚΡΑΤΑΣ!

ΓΕ Σ ΟΙ ΣΥΝΤΑ ΥΝ ΜΑΣ ΕΧΟ ΤΕΙ! Υ ΜΑΓΕΙΡΕ

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 12

σπιτικές συνταγές για το τραπέζι του Απριλίου

48

Ανοιχτά σάντουιτς με ψητές μελιτζάνες και ρόκα Προετοιμασία: 25΄ | Ψήσιμο: 15΄ | Μέτριας δυσκολίας

Κωνσταντίνα Αθανασίου Για 4 άτομα

Υλικά

Εκτέλεση

Ρόκα Μπάρμπα Στάθης 1 συσκευασία (80 γρ.) Χωριάτικο ψωμί ή ελιόψωμο 8 μεγάλες φέτες μελιτζάνες 2 κομμένες σε ροδέλες παρθένο ελαιόλαδο 1/2 φλιτζάνι βαλσάμικο ξίδι 3 κουταλιές της σούπας θυμάρι 1 κλωνάρι ντομάτα 1 ώριμη σκόρδο 2 σκελίδες, λιωμένες παρμεζάνα 150 γρ. κομμένη σε λεπτές φλούδες προσούτο ή μπρεζάολα 70 γρ. σε λεπτές φέτες αλάτι, πιπέρι φρεσκοτριμμένο

1. Αλατίζετε τις μελιτζάνες για να ξεπικρίσουν, τις αφήνετε για 20’ σε σουρωτήρι και κατόπιν τις ξεπλένετε καλά και τις στεγνώνετε. Τις βάζετε σε αντικολλητικό ταψάκι. Τις περιχύνετε με λίγο λάδι και τις σκεπάζετε με αλουμινόχαρτο. Τις ψήνετε για 15’ στους 200oC, μέχρι να αρχίσουν να μαλακώνουν.

2. Χτυπάτε το υπόλοιπο λάδι με το βαλσάμικο ξίδι και το αλατοπίπερο και προσθέτετε το θυμάρι. Ξεφλουδίζετε την ντομάτα, αφαιρείτε τους σπόρους και τα υγρά και την τρίβετε στον τρίφτη. Την προσθέτετε στο λαδόξιδο μαζί με το σκόρδο. Αφήνετε το ντρέσινγκ αυτό στο ψυγείο.

3. Στο μεταξύ, φρυγανίζετε ελαφρά τις φέτες ψωμιού στο γκριλ ή σε τηγάνι και τις βάζετε σε πιατέλα. Σερβίρετε από πάνω τις μελιτζάνες και μοιράζετε το προσούτο (ή την μπρεζάολα) και την παρμεζάνα. Ζεσταίνετε τις μπρουσκέτες για λίγα ακόμα λεπτά στο γκριλ, μοιράζετε από πάνω τη ρόκα και περιχύνετε με το κρύο ντρέσινγκ.

Πολίτικη σαλάτα µε καπνιστή πέστροφα

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Προετοιµασία: 15΄ | Ψήσιµο: - | Εύκολο

Για 4 άτοµα

Υλικά

Εκτέλεση

Πολίτικη σαλάτα Μπάρµπα Στάθης 1 συσκευασία (250 γρ.) καπνιστή πέστροφα Ορχοµενού 200 γρ. (2 φιλέτα) παρθένο ελαιόλαδο ή σησαµέλαιο 4 κουταλιές της σούπας λεµόνι ½ (ο χυµός του) µαγιονέζα 4-5 γεµάτες κουταλιές της σούπας

1. Τοποθετείτε το περιεχόµενο της συσκευασίας σε µπολ. Κόβετε τα φιλέτα της καπνιστής πέστροφας σε πολύ λεπτά κοµµάτια και τα ανακατεύετε µε την πολίτικη σαλάτα.

2. Χτυπάτε το ελαιόλαδο ή το σησαµέλαιο µε το χυµό του λεµονιού, τη µαγιονέζα και αλατοπίπερο και περιχύνετε τη σαλάτα. Ανακατεύετε καλά και σερβίρετε τη σαλάτα δροσερή. Ι∆ΕΑ: Για τη συνταγή αυτή µπορείτε να χρησιµοποιήσετε αντί για την πολίτικη, τη σαλάτα Λάχανο-Καρότο Μπάρµπα Στάθης.

Δροσάτη σαλάτα με βραστά αυγά και αντσούγιες Προετοιμασία: 15΄ | Ψήσιμο: - | Εύκολο

Κωνσταντίνα Αθανασίου Για 4 άτομα

Υλικά

Εκτέλεση

Δροσάτη σαλάτα Μπάρμπα Στάθης 1 συσκευασία (250 γρ.) φρέσκα κρεμμυδάκια 2 ψιλοκομμένα μπαγιάτικο ψωμί 3 φέτες (χωρίς κόρα) κομμένες σε κυβάκια πιπεριά Φλωρίνης 1 στραγγισμένη από το λάδι της αυγά 3 βρασμένα σφιχτά, κομμένα σε φέτες αντσούγιες 8 φιλετάκια ελαιόλαδο 1-2 κουταλιές της σούπας

1. Στραγγίζετε τις αντσούγιες από το λάδι τους και τις τυλίγετε σε ρολάκια. Κόβετε την πιπεριά Φλωρίνης σε λωρίδες. Ζεσταίνετε σε αντικολλητικό τηγάνι 1-2 κουταλιές της σούπας λάδι και τηγανίζετε τα κυβάκια του ψωμιού για 4΄- 5΄μέχρι να ροδίσουν ελαφρά από όλες τις πλευρές.

2. Ρίχνετε τη Δροσάτη σαλάτα σε μπολ. Σκορπίζετε από πάνω τις αντσούγιες, την πιπεριά, τα κρεμμύδια και τις φέτες των αυγών.

3. Χτυπάτε το υπόλοιπο λάδι με το ξίδι, τη μουστάρδα, αλάτι, πιπέρι και το μαϊντανό μέχρι να γίνουν παχύρρευστη σάλτσα και περιχύνετε τη σαλάτα. Αλατοπιπερώνετε και σερβίρετε αμέσως.

Για το ντρέσινγκ Μαϊντανός ψιλοκομμένος Μπάρμπα Στάθης 2 κουταλιές της σούπας ξίδι από άσπρο κρασί 2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο 5-6 κουταλιές της σούπας μουστάρδα γλυκιά 1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι όσο θέλετε πιπέρι φρεσκοτριμμένο

Σαλάτα ρόκα και σπανάκι µε προσούτο και ντοµατίνια

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Προετοιµασία: 20΄ | Ψήσιµο: 3΄ | Εύκολο

Για 6 άτοµα

Υλικά

Εκτέλεση

Ρόκα & Σπανάκι νεαρά φύλλα Μπάρµπα Στάθης 1 συσκευασία (125 γρ.) προσούτο 150 γρ., κοµµένο σε λωρίδες ντοµατίνια 8 λιαστές ντοµάτες 2 ελιές Καλαµών 4-5 χωρίς κουκκούτσι κουκουνάρι 40 γρ. καβουρντισµένο (προαιρετικά) ελαιόλαδο ½ φλιτζάνι ξίδι βαλσάµικο 4 κουταλιές της σούπας Σκόρδο ψιλοκοµµένο Μπάρµπα Στάθης 1/2 κουταλάκι του γλυκού βασιλικός λίγος ψιλοκοµµένο αλάτι, πιπέρι

1. Ζεσταίνετε 1 κουταλιά ελαιόλαδο, σοτάρετε το σκόρδο µέχρι να ροδίσει πολύ ελαφρά και το αφήνετε να κρυώσει.

2. Βάζετε σε βαθιά σαλατιέρα τα νεαρά φύλλα ρόκα και σπανάκι µαζί µε τις λωρίδες από το προσούτο, τα ντοµατίνια κοµµένα στη µέση, τις ελιές και το κουκουνάρι (προαιρετικά) και ανακατεύετε απαλά.

3. Χτυπάτε στο µπλέντερ το υπόλοιπο ελαιόλαδο µε το ξίδι, το σοταρισµένο σκόρδο, το βασιλικό, τις λιαστές ντοµάτες και το αλατοπίπερο και περιχύνετε µε το µείγµα αυτό τη σαλάτα.

Ιταλική σαλάτα με ανθότυρο και βινεγκρέτ Προετοιμασία: 10΄| Ψήσιμο: - | Εύκολο

Κωνσταντίνα Αθανασίου Για 6 άτομα

Υλικά

Εκτέλεση

Ιταλική σαλάτα Μπάρμπα Στάθης 1 συσκευασία (160 γρ.) ξερό κρεμμύδι 1 κομμένο σε ροδέλες φρέσκα κρεμμύδια 2 ψιλοκομμένα ελιές Καλαμών 10 ανθότυρο 200 γρ. κομμένο σε φετάκια

1. Βάζετε τη σαλάτα σε σαλατιέρα. Προσθέτετε τα φρέσκα και τα ξερά κρεμμυδάκια και ανακατεύετε. Σκορπίζετε τις ελιές και το ανθότυρο.

2. Στο σέικερ ρίχνετε το λάδι, το ξίδι, τη μαγιονέζα, τη μουστάρδα και αλατοπίπερο και χτυπάτε μέχρι να αποκτήσετε μια ομοιόμορφη βινεγκρέτ. Περιχύνετε τη σαλάτα με τη βινεγκρέτ και πασπαλίζετε με άνηθο ή τσάιβ ψιλοκομμένο.

Για το ντρέσινγκ ελαιόλαδο 6 κουταλιές της σούπας ξίδι από λευκό κρασί 2 κουταλιές της σούπας μαγιονέζα 1 κουταλιά της σούπας μουστάρδα 1 κουταλάκι του γλυκού άνηθος (ή τσάιβ) 1 κουταλιά της σούπας, ψιλοκομμένος αλάτι όσο θέλετε πιπέρι φρεσκοτριμμένο

Σαλάτα µε τρυφερά φύλλα µαρουλιού και ντρέσινγκ γιαουρτιού Προετοιµασία: 18΄ | Ψήσιµο: - | Eύκολο

Κωνσταντίνα Αθανασίου Για 6 άτοµα

Υλικά

Εκτέλεση

Τρυφερά φύλλα µαρουλιού Μπάρµπα Στάθης 1 συσκευασία (150 γρ.) αγγούρι 1, κοµµένο σε ροδέλες (προαιρετικά) κρεµµύδια ξερά 2 κοµµένα σε ροδέλες καλαµπόκι Μπάρµπα Στάθης 200 γρ. βρασµένο και στραγγισµένο (η συσκευασία έχει 450 γρ.) φέτα 200 γρ. κοµµένη σε κυβάκια

1. Ρίχνετε σε µπολ τη σαλάτα µαζί µε το αγγούρι (προαιρετικά), τα κρεµµύδια, το καλαµπόκι και τη φέτα.

2. Χτυπάτε στο µπλέντερ το ροκφόρ µε το γιαούρτι, την κρέµα γάλακτος, τον άνηθο, το ελαιόλαδο, το ξίδι, το σκόρδο και αλατοπίπερο µέχρι να οµογενοποιηθούν. Περιχύνετε µε το ντρέσινγκ τη σαλάτα και ανακατεύετε.

Για το ντρέσινγκ γιαούρτι στραγγιστό 100 γρ. γιαούρτι στραγγιστό κρέµα γάλακτος 50 ml Άνηθος ψιλοκοµµένος Μπάρµπα Στάθης 3 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο 4 κουταλιές της σούπας ξίδι από λευκό κρασί 2 κουταλιές της σούπας Σκόρδο ψιλοκοµµένο Μπάρµπα Στάθης 1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι όσο θέλετε πιπέρι φρεσκοτριµµένο

Κιµαδόπιτες µε κολοκύθια

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Προετοιµασία: 45’ | Ψήσιµο: 1 ώρα & 45’ | Μέτριας δυσκολίας

Για 6-8 άτοµα

Υλικά

Εκτέλεση

Χωριάτικη Ζύµη µε ελαιόλαδο ΧΡΥΣΗ ΖΥΜΗ 1 πακέτο (850 γρ.) ελαιόλαδο ½ φλιτζάνι βούτυρο 2 κουταλιές της σούπας αρνίσιος κιµάς 500 γρ. Κρεµµύδι ψιλοκοµµένο Μπάρµπα Στάθης 2 κουταλιές της σούπας Σκόρδο ψιλοκοµµένο Μπάρµπα Στάθης 1 κουταλάκι του γλυκού κολοκυθάκια 3, κοµµένα σε φετάκια Ντοµάτα στον τρίφτη Μπάρµπα Στάθης 4 κουταλιές της σούπας ζωµός λαχανικών 1 φλιτζάνι γραβιέρα τριµµένη (ή γκούντα) 200 γρ. αυγά 2 βραστά σφιχτά φασκόµηλο ψιλοκοµµένο 2 φύλλα Μαϊντανός ψιλοκοµµένος Μπάρµπα Στάθης 3 κουταλιές της σούπας τυρί φέτα 250 γρ. κοµµατιασµένη αλάτι,πιπέρι φρεσκοτριµµένο

1. Ζεσταίνετε το ελαιόλαδο και το µισό βούτυρο και σοτάρετε τον κιµά και το κρεµµύδι για 6’-7’. Προσθέτετε το σκόρδο και τα κολοκυθάκια. Συνεχίζετε το σοτάρισµα για 6’-7’ ανακατεύοντας διαρκώς. Προσθέτετε την ντοµάτα, τον ζωµό λαχανικών και το αλατοπίπερο και τα βράζετε για 30’ (αν χρειάζεται, ρίχνετε και λίγο νερό) µέχρι να µαλακώσει ο κιµάς. Αποσύρετε από τη φωτιά όταν τα υγρά έχουν εξατµιστεί και αφήνετε τον κιµά να κρυώσει.

2. Προσθέτετε τη γραβιέρα (ή τη γκούντα), τα βραστά αυγά (ψιλοκοµµένα), το φασκόµηλο και το µαϊντανό. Στρώνετε σε δύο στρογγυλά ταψιά από 4 φύλλα χωριάτικης ζύµης αλείφοντας µε βούτυρο και φροντίζοντας να καλυφθεί καλά ο πάτος και τα πλαϊνά.

3. Απλώνετε µια στρώση τυρί φέτα και από πάνω βάζετε το µείγµα του κιµά και των λαχανικών. Ρίχνετε στην επιφάνεια κάθε πίτας το υπόλοιπο βούτυρο. Σκεπάζετε τις πίτες µε αλουµινόχαρτο ή αντικολλητικό χαρτί για να µη στεγνώσει ο κιµάς και τις ψήνετε σε προθερµασµένο φούρνο στους 200oC, για 1 ώρα µέχρι να ροδίσουν.

Τάρτα µε σολοµό και αβοκάντο

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Προετοιµασία: 25΄ | Ψήσιµο: 1 ώρα | Μέτριας δυσκολίας

Για 4 άτοµα

Υλικά

Εκτέλεση

Φύλλα Κρούστας για Πίτες ΧΡΥΣΗ ΖΥΜΗ 5 φύλλα κρούστας (1/2 πακέτο) βούτυρο 100 γρ. λιωµένο φρέσκα κρεµµυδάκια 3 ψιλοκοµµένα φιλέτο ή φέτα φρέσκου σολοµού 200 γρ. χωρίς πέτσα και κόκαλα λευκό κρασί 3 κουταλιές της σούπας Άνηθος ψιλοκοµµένος Μπάρµπα Στάθης 2 κουταλιές της σούπας ροκφόρ (ή γκοργοντζόλα 80 γρ. λιωµένο µε πηρούνι κρέµα γάλακτος 300 ml αβοκάντο 1 ώριµο χωρίς φλούδα και κουκούτσι καπνιστός σολοµός 50 γρ. χυµός λεµονιού 3 κουταλιές της σούπας πιπέρι φρεσκοτριµµένο

1. Στρώνετε τα φύλλα κρούστας σε ορθογώνια φόρµα για τάρτα αλείφοντας πρώτα κάθε φύλλο µε λίγο βούτυρο ώστε να καλυφθεί ο πάτος και τα πλαϊνά.

2. Ζεσταίνετε σε αντικολλητικό τηγάνι το υπόλοιπο βούτυρο και σοτάρετε τα κρεµµυδάκια. Πλένετε καλά τον φρέσκο σολοµό, τον κόβετε σε κυβάκια και τον στραγγίζετε σε απορροφητικό χαρτί. Προσθέτετε το φρέσκο σολοµό στο τηγάνι και λίγο κρασί και βράζετε σε σιγανή φωτιά για 15’ µέχρι το ψάρι να µαλακώσει και τα υγρά να εξατµιστούν.

3. Κοµµατιάζετε µε πιρούνι το σολοµό µέσα στο τηγάνι και αφήνετε να κρυώσει καλά. Προσθέτετε τον άνηθο ψιλοκοµµένο και το λιωµένο ροκφόρ ή την γκοργκοντζόλα.

4. Απλώνετε το µείγµα στην τάρτα και πασπαλίζετε µε πιπέρι. Χτυπάτε την κρέµα γάλακτος µε πηρούνι και περιχύνετε τη γέµιση της τάρτας. Ψήνετε για 40΄ στους 180οC. Βγάζετε την τάρτα από το φούρνο, γαρνίρετε µε το αβοκάντο κοµµένο σε λεπτές φέτες και µε τον καπνιστό σολοµό σε λωρίδες, περιχύνετε µε λίγο χυµό λεµονιού και πιπέρι φρεσκοτριµµένο και σερβίρετε.

Τάρτα µε σπαράγγια και ζαµπόν

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Προετοιµασία: 40΄ | Ψήσιµο: 1 ώρα | Μέτριας δυσκολίας

Για 4 άτοµα

Υλικά

Εκτέλεση

Σφολιάτα ΧΡΥΣΗ ΖΥΜΗ ½ πακέτο (1 φύλλο) βούτυρο γάλακτος 50 γρ. και λίγο επιπλέον για το ταψί σπαράγγια 350 γρ. βρασµένα και στραγγισµένα ζαµπόν 200 γρ. κοµµένο σε λωρίδες αυγά 3 ελαφρά χτυπηµένα κρέµα γάλακτος 1 φλιτζάνι µπεσαµέλ έτοιµη ή σπιτική 1 φλιτζάνι τυριά κίτρινα ανάµεικτα τριµµένα (κεφαλογραβιέρα, ρεγκάτο, έµενταλ) 1½ φλιτζάνι αλάτι πιπέρι λίγο φρεσκοτριµµένο

1. Βουτυρώνετε ελαφρά ένα στρογγυλό ταψάκι και στρώνετε το φύλλο της σφολιάτας. Το τρυπάτε µε πιρούνι σε διάφορα σηµεία. Καλύπτετε µε αντικολλητικό χαρτί και σκορπίζετε µερικά φασόλια για να µην φουσκώσει η ζύµη. Ψήνετε τη σφολιάτα στους 180°C για 10΄.

2. Αφαιρείτε το χαρτί και τα φασόλια και συνεχίζετε το ψήσιµο για 5’. Ζεσταίνετε το βούτυρο και σοτάρετε τα σπαράγγια. Αλατοπιπερώνετε. Τοποθετείτε επάνω στην ψηµένη ζύµη τα µισά σοταρισµένα σπαράγγια κοµµένα σε µικρά κοµµάτια και το ζαµπόν. Ανακατεύετε τα αυγά µε την κρέµα γάλακτος, την µπεσαµέλ, τα τυριά και το αλατοπίπερο και περιχύνετε την τάρτα.

3. Μισοβυθίζετε µέσα στην κρέµα ακτινωτά (όπως βλέπετε στη φωτογραφία) τα υπόλοιπα σπαράγγια. Ψήνετε την τάρτα στο φούρνο για 35΄-40΄ µέχρι να ροδίσει.

Θήκες µε κρέµα και φράουλες

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Προετοιµασία: 30΄ | Ψήσιµο: 15΄ | Μέτριας δυσκολίας

Για για 15 θήκες

Υλικά

Εκτέλεση

Φύλλο Κρούστας για Γλυκά ΧΡΥΣΗ ΖΥΜΗ 1 πακέτο (450 γρ.) φράουλες 400 γρ. κρέµα γάλακτος 300 γρ. ζαχαρούχο γάλα 250 γρ. λεµόνι 1 (το ξύσµα του) βανίλια λίγη βούτυρο 80 γρ. ελαφρώς λιωµένο ζάχαρη άχνη για το πασπάλισµα φιστίκια Αιγίνης ψίχα για το πασπάλισµα ξύσµα λεµονιού ή πορτοκαλιού για το γαρνίρισµα

1. Κόβετε κάθε φύλλο σε 4 κοµµάτια, χαράσσοντας σε σταυρό. Αλείφετε µε λίγο βούτυρο 15 µικρά φορµάκια. Τοποθετείτε στο καθένα από αυτά 4 κοµµάτια φύλλου το ένα πάνω στο άλλο, αλείφοντας µε λίγο βούτυρο και αφήνοντας τις άκρες τους να προεξέχουν κάπως ακανόνιστα, ώστε να πάρουν σχήµα θήκης. Ψήνετε τις θήκες στους 180-200οC µέχρι να ροδίσουν, σε προθερµασµένο φούρνο, για 15΄. Αφήνετε να κρυώσουν και ξεφορµάρετε προσεκτικά.

2. Χτυπάτε την κρέµα γάλακτος σε σφιχτή σαντιγί και προσθέτετε το ζαχαρούχο γάλα, το ξύσµα λεµονιού και τη βανίλια, χτυπώντας µε πιρούνι ή µε το σύρµα. Μοιράζετε αυτή τη σαντιγί στις θήκες. Κόβετε τις φράουλες στη µέση και στολίζετε τα γλυκάκια. Πασπαλίζετε µε άχνη, γαρνίρετε µε φιστίκια ψιλοκοµµένα και ξύσµα λεµονιού ή πορτοκαλιού και σερβίρετε αµέσως. Τip: Oι θήκες πρέπει να γεµίζονται µε τη γέµιση και τις φράουλες την τελευταία στιγµή πριν το σερβίρισµα, για να παραµείνουν τραγανές.

Βολοβάν µε βατόµουρα και σοκολάτα Προετοιµασία: 50΄ | Ψήσιµο: 30΄ | Μέτριας δυσκολίας

Κωνσταντίνα Αθανασίου Για 4 άτοµα

Υλικά

Εκτέλεση

Σφολιάτα ΧΡΥΣΗ ΖΥΜΗ 1 πακέτο (800 γρ.) ασπράδι αυγού 1 χτυπηµένο µε λίγο νερό µασκαρπόνε ή ρικότα ή ανθότυρο 400 γρ. ζάχαρη 3 κουταλιές της σούπας µαρµελάδα βατόµουρο 3 κουταλιές της σούπας βατόµουρα φρέσκα 300 γρ. πλυµένα και καθαρισµένα λικέρ φράουλα (ή κονιάκ) 3 κουταλιές σούπας σοκολάτα 100 γρ. σπασµένη σε κοµµατάκια κρέµα γάλακτος 40 γρ. βούτυρο ή µαργαρίνη 50 γρ. σαντιγί για το γαρνίρισµα

1. Κόβετε το ένα φύλλο σφολιάτας σε 8 τετράγωνα κοµµάτια. Κόβετε από το δεύτερο φύλλο σφολιάτας 32 πολύ στενές λωρίδες και 8 µικρότερα τετράγωνα κοµµάτια ζύµης.

2. Τοποθετείτε τα 8 µεγάλα τετράγωνα κοµµάτια σε ταψί, τα αλείφετε περιµετρικά µε λίγο νερό και κολλάτε σε κάθε πλευρά από µια λωρίδα ζύµης (για να φτιάξετε τις θήκες). Αλείφετε την πάνω επιφάνεια από τις λωρίδες µε λίγο από το χτυπηµένο ασπράδι και ψήνετε στους 200οC για 15’ (η σφολιάτα φουσκώνει και γίνεται σαν θήκη).

3. Σε άλλο ταψί στρωµένο µε αντικολλητικό χαρτί βάζετε τα µικρότερα τετράγωνα, τα χαράζετε και τα αλείφετε κι αυτά µε ασπράδι. Τα ψήνετε κι αυτά για 12’ στους 200οC. 4. Χτυπάτε το κρεµώδες τυρί µε το µίξερ µέχρι να γίνει απαλό και αφράτο και προσθέτετε τη ζάχαρη συνεχίζοντας το χτύπηµα. Ρίχνετε τη µαρµελάδα, το λικέρ (ή το κονιάκ) και τη µισή ποσότητα από τα βατόµουρα (ψιλοκοµµένα) και ανακατεύετε.

5. Γεµίζετε τα ψηµένα βολοβάν µε το µείγµα και γαρνίρετε µε τα µικρά τετράγωνα κοµµάτια ζύµης θρυµµατισµένα. Πάνω από κάθε βολοβάν βάζετε από ένα ολόκληρο βατόµουρο. Γαρνίρετε µε λίγη σαντιγί γύρω από το βατόµουρο.

6. Λιώνετε τη σοκολάτα µαζί µε την κρέµα γάλακτος και το βούτυρο (ή τη µαργαρίνη) σε µπεν µαρί και περιχύνετε µε τη σάλτσα σοκολάτας τα βολοβάν.

Καταϊφάκια µε ξηρούς καρπούς και χουρµάδες Προετοιµασία: 45΄ | Ψήσιµο: 1 ώρα | Μέτριας δυσκολίας Υλικά

Κωνσταντίνα Αθανασίου Για 8 άτοµα

Εκτέλεση

Καταΐφι ΧΡΥΣΗ ΖΥΜΗ 1 πακέτο (500 γρ.)

1. Αφήνετε το καταΐφι να ξεπαγώσει σύµφωνα µε τις οδηγίες της βούτυρο 250 γρ. φρέσκο, λιωµένο σε θερµοκρασία δωµατίου συσκευασίας του. Το απλώνετε τραβώντας µε τα δάκτυλά σας και το φιστίκια Αιγίνης 300 γρ. ελαφρά καβουρντισµένα και βάζετε σε µεγάλο ταψί. Περιχύνετε µε το µισό βούτυρο και παίρνετε χοντροκοµµένα τούφες καταΐφι ανάλογα µε το µέγεθος που θέλετε να έχουν τα γλυκά αµύγδαλα 300 γρ. ελαφρά καβουρντισµένα και χοντροκοµµένα σας. Σκεπάζετε µε νωπή πετσέτα για να µην ξεραθεί όσο ετοιµάζετε τη καρύδια 100 γρ. ελαφρά καβουρντισµένα και χοντροκοµµένα γέµιση. χουρµάδες 12 ψιλοκοµµένοι χωρίς κουκούτσια 2. Αναµειγνύετε σε µπολ τα φιστίκια, τα αµύγδαλα, τα καρύδια, τους βανίλια λίγη εσάνς ή σκόνη χουρµάδες, τη βανίλια, 2 κουταλιές της σούπας νερό, το ασπράδι και αυγό 1 ασπράδι χτυπηµένο ελαφρά την καστανή ζάχαρη και ανακατεύετε καλά. ζάχαρη καστανή 2 κουταλιές της σούπας Για το σιρόπι ζάχαρη 2 φλιτζάνια νερό 1½ φλιτζάνι λεµόνι 1/2 (ο χυµός του) κανέλα 1 ξυλάκι

3. Τοποθετείτε µια µικρή ποσότητα από το µείγµα πάνω σε κάθε τούφα καταϊφιού (στην µία άκρη) και τυλίγετε σε ρολά. Τοποθετείτε τα ρολά σε ταψί το ένα κοντά στο άλλο. Περιχύνετε µε το υπόλοιπο βούτυρο. Ψήνετε στους 180οC για περίπου 45’ µέχρι να αρχίσουν να παίρνουν χρώµα.

4. Ετοιµάζετε το σιρόπι βράζοντας όλα τα υλικά για 5΄-6΄ αφαιρείτε το ξυλάκι της κανέλας και όταν πέσει λίγο η θερµοκρασία του, περιχύνετε το γλυκό. Πασπαλίζετε µε ξηρούς καρπούς.

PUBLI PUBLI

Καλωσήρθατε στον κόσμο της φρέσκιας σαλάτας

Στρώνουμε Στρώνουμε πασχαλινό πασχαλινό τραπέζι τραπέζι και και το το γεμίζουμε γεμίζουμε με με ό,τι ό,τι πιο πιο φρέσκο φρέσκο και και υγιεινό έχει να προσφέρει η γη μας. Οι σαλάτες αυτή την εποχή υγιεινό έχει να προσφέρει η γη μας. Οι σαλάτες αυτή την εποχή δεν δεν είναι είναι μόνο μόνο το το σήμα σήμα κατατεθέν κατατεθέν της της άνοιξης… άνοιξης… Είναι Είναι το το καλύτερο καλύτερο αντίδοτο αντίδοτο για τα εξ ορισμού πιο βαριά πασχαλινά εδέσματα. Μας για τα εξ ορισμού πιο βαριά πασχαλινά εδέσματα. Μας δροσίζουν δροσίζουν και και προσφέρουν προσφέρουν την την ισορροπία ισορροπία που που χρειάζεται χρειάζεται ο ο οργανισμός οργανισμός μας. μας. Μας θυμίζουν ότι η φύση έχει φροντίσει ώστε να Μας θυμίζουν ότι η φύση έχει φροντίσει ώστε να παίρνουμε παίρνουμε με με λίγες λίγες μπουκιές μπουκιές τις τις απαραίτητες απαραίτητες βιταμίνες βιταμίνες και και τα τα θρεπτικά θρεπτικά συστατικά. συστατικά. Τώρα Τώρα δεν δεν χρειάζεται χρειάζεται καν καν να να διαλέξετε διαλέξετε τα τα σωστά σωστά λαχανικά, λαχανικά, ούτε ούτε να περάσετε τη διαδικασία πλυσίματος και κοψίματος. να περάσετε τη διαδικασία πλυσίματος και κοψίματος. Οι Οι φρέσκες φρέσκες

1 3 32 1 2

σαλάτες σαλάτες Μπάρμπα Μπάρμπα Στάθης Στάθης Φυσικά Φυσικά έρχονται έρχονται διαλεχτές, διαλεχτές, τριπλοπλυμένες, τριπλοπλυμένες, καθαρισμένες, κομμένες και συσκευασμένες, καθαρισμένες, κομμένες και συσκευασμένες, χωρίς χωρίς συντηρητικά. συντηρητικά. Τα Τα λαχανικά λαχανικά προέρχονται προέρχονται από από πλήρως πλήρως ελεγχόμενες ελεγχόμενες καλλιέργειες καλλιέργειες που ακολουθούν τους κανόνες της ορθής που ακολουθούν τους κανόνες της ορθής αγροτικής αγροτικής πρακτικής, πρακτικής, ώστε ώστε να να διασφαλίζεται διασφαλίζεται η η προστασία προστασία του του καταναλωτή καταναλωτή από από υπολείμματα υπολείμματα φυτοφαρμάκων φυτοφαρμάκων και και λιπασμάτων. λιπασμάτων. Για Για περισσότερες περισσότερες πληροφορίες, πληροφορίες, ιδέες ιδέες και και συνταγές συνταγές μπείτε μπείτε στο στο www.barbastathis.com. www.barbastathis.com.

PUBLI

Απόλυτος πασχαλινός πειρασμός

Τα γεμιστά τσουρεκάκια πάνε την παράδοση ένα γλυκύτατο βηματάκι πιο πέρα από κει που την άφησε η γιαγιά. Φουσκωτά κι αφράτα, μια και φτιάχτηκαν με το εξαιρετικής ποιότητας αλεύρι Robin Hood, ξετρελαίνουν τους μικρούς της παρέας αλλά και τους μεγάλους φαν της σοκολάτας. Υποκύψτε ευλαβικά και Καλές Γιορτές!

Τσουρέκια γεμιστά με σοκολάτα και καρύδια

Υλικά για 6-8 άτομα

500 γρ. αλεύρι Robin Hood 25 γρ. ξηρή μαγιά 50 γρ. ζάχαρη 1 φλιτζάνι του τσαγιού χλιαρό γάλα λίγο αλάτι 150 γρ. βούτυρο γάλακτος λιωμένο 5 κρόκοι αυγών 6 κουταλιές της σούπας λικέρ πορτοκάλι 80 γρ. καρύδια χοντροκομμένα 200 γρ. σοκολάτα κουβερτούρα σπασμένη σε κομματάκια τρούφα πολύχρωμη για το πασπάλισμα

ΕΚΤΕΛΕΣΗ Κοσκινίζετε το αλεύρι και το βάζετε σ’ ένα μπολ. Διαλύετε τη μαγιά στο γάλα (κρατάτε 1 κουταλιά της σούπας γάλα στην άκρη) και την αναμειγνύετε με τη ζάχαρη, το αλάτι, 100 γρ. από το βούτυρο, τους 4 κρόκους των αυγών και το μισό λικέρ. Κάνετε μια λακκουβίτσα στο αλεύρι και ρίχνετε εκεί μέσα το μείγμα της μαγιάς. Ζυμώνετε όλα τα υλικά καλά μέχρι να αποκτήσετε μια εύπλαστη και απαλή ζύμη. Αφήνετε τη ζύμη σκεπασμένη με πετσέτα σε ζεστό μέρος 40΄ μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο. Ετοιμάζετε τη γέμιση ως εξής: Ανακατεύετε τη μισή σοκολάτα, το ολόκληρο αυγό και το υπόλοιπο λικέρ μέχρι να γίνουν ομοιογενές μείγμα. Προσθέτετε τα καρύδια και ανακατεύετε. Ξαναζυμώνετε τη ζύμη καλά, τη χωρίζετε σε 12 μέρη και φτιάχνετε 12 κορδόνια. Τα ανοίγετε με τον πλάστη, ώστε να αποκτήσουν περίπου ορθογώνιο σχήμα και

βάζετε τη γέμιση σοκολάτας στο κέντρο κάθε ορθογώνιου κομματιού ζύμης κατά μήκος. Τυλίγετε κάθε ορθογώνιο δίνοντάς του ξανά σχήμα κορδονιού. Παίρνετε 3 κορδόνια κάθε φορά και τα πλέκετε σε κοτσίδα. Κατόπιν στρέφετε την κοτσίδα και φτιάχνετε μια μικρή κουλούρα. Κάνετε το ίδιο και για τα υπόλοιπα και φτιάχνετε 4 κουλουρίτσες. Ανακατεύετε το γάλα με τον κρόκο του αυγού που κρατήσατε. Μεταφέρετε τα τσουρεκάκια σε ταψί στρωμένο με λαδόκολλα βουτυρωμένη, τα αλείφετε με το αυγό και τα αφήνετε να σταθούν για 40΄. Ψήνετε τα τσουρεκάκια σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 °C για 25΄-30΄ περίπου, στη μεσαία σκάλα του φούρνου, μέχρι να ροδίσουν. Ετοιμάζετε γλάσο σοκολάτας, διαλύοντας σε μπεν μαρί την υπόλοιπη σοκολάτα με το υπόλοιπο βούτυρο μέχρι να γυαλίσει η σοκολάτα και περιχύνετε τα τσουρεκάκια. Πασπαλίζετε με τρούφα.

Το προϊόν Robin Hood εισάγεται και διανέμεται απολειστικά από την Πασσαλής Α.Ε. Γλαύκου 21, Π. Φάληρο, www.passalis.gr, τηλ.: 210 9429162. Θα το βρείτε στα σούπερ μάρκετ.

ΑΛΚΟΤΕΣΤ ΝΙΚΟΣ ΧΑΤΖΑΚΗΣ

Η γενιά των 6 ευρώ Low budget, οι νέες κυκλοφορίες οίνων, για να ευφραίνεται η καρδιά και να μη στενάζει η τσέπη...

Πρόκειται για μια νέα μόδα στο χώρο του κρασιού, που -όπως και κάθε μόδα άλλωστε- εμπνέεται και υπηρετεί τις ανάγκες της εποχής. Έτσι λοιπόν «τα κρασιά της κρίσης» αποτελούν τάση, δεν είναι δε λίγα τα οινοποιεία της Ελλάδας που λάνσαραν φτηνές, καθημερινές ετικέτες. Αρκετοί μάλιστα κυκλοφόρησαν ολόκληρη σειρά με λευκό, ροζέ και κόκκινο κρασί. Οι τιμές τους; Γύρω στα 6 - 6,50 ευρώ. Πώς το πετυχαίνουν; Ενίοτε χρησιμοποιώντας σταφύλια από αμπελώνες μεγαλύτερης στρεμματικής απόδοσης (οι μικρές στρεμματικές αποδόσεις δίνουν συνήθως κα-

34

λύτερης ποιότητας σταφύλι), πολλές φορές συμπεριλαμβάνοντας τις δεύτερες πιέσεις των πρώτων ετικετών τους, και συνήθως εφαρμόζοντας απλούστερες οινοποιήσεις, δίχως τεχνικές τύπου battonage, κρυοεκχύλιση, ζύμωση ή ωρίμανση σε βαρέλι. Αποτέλεσμα, απλούστερα κρασιά, χωρίς ιδιαίτερη πολυπλοκότητα, συχνά χαμηλότερους αλκοολικούς βαθμούς, αλλά και μικρότερη διάρκεια ζωής και περιορισμένη αντοχή στο χρόνο. Εντούτοις, έγκειται στις ικανότητες του εκάστοτε παραγωγού και στον τρόπο με τον οποίο θα χειριστεί το προϊόν του, το αν το κρασί του

θα βρει τελικά το δρόμο προς τα ποτήρια μας. Εννοείται πως μιλάμε πάντα για καθημερινά κρασιά, ευκολόπιοτα, ιδανικά για να συνοδεύσουν το φαγάκι μας, αλλά και για να μας «ξελασπώσουν» όταν πρόκειται να δεχτούμε υπεράριθμους καλεσμένους. Μια τέτοια περίπτωση είναι και το τραπέζι του Πάσχα, στη διάρκεια του οποίου χρειαζόμαστε όχι μόνο μεγάλο αριθμό φιαλών, αλλά και τη δυνατότητα να ελισσόμαστε σε χρώματα και κατηγορίες κρασιών, ανάλογα με τα γούστα των καλεσμένων και την εναλλαγή των εδεσμάτων.

10 νέες αφίξεις, ιδανικές για το τραπέζι του Πάσχα Ονειροπαγίδα Λευκός, Πύργος Ονειροπαγίδα Στην ίδια λογική με τούτο το απλό, αλλά νόστιμο Chardonnay, κυκλοφορεί από τον Πύργο Ονειροπαγίδα και ένα κόκκινο, φτιαγμένο από Merlot, στα 6,80 ευρώ. Όσο για το λευκό, είναι ένα φρέσκο κρασί με απαλό κίτρινο χρώμα και ήπια αρώματα φρούτων όπως ροδάκινο, πεπόνι, μπανάνα, ανανά, μάνγκο κι αχλάδι. Έχει στόμα με αρκετά καλό όγκο που συνδυάζεται με μια τραγανή οξύτητα, στοιχεία που το καθιστούν ιδανικό για ψάρια και θαλασσινά, γεμιστούς κολοκυθοανθούς και βραστά λαχανικά όπως σπαράγγια, φασολάκια και κουκιά. Τιμή: 5,50 ευρώ Μαύρο Πρόβατο Λευκό, Νίκος Λαζαρίδης Η ερυθρή εκδοχή του Μαύρου Πρόβατου είναι ένα Syrah των 9,60 ευρώ. Όσο για τη λευκή, είναι ένα χαρμάνι των γαλλικών ποικιλιών Sauvignon blanc με Semillon. Η συνοινοποίηση των δυο, δίνει ένα κρασί με αχνό λευκοκίτρινο χρώμα, με χαρακτηριστικές πρασινωπές ανταύγειες. Τα αρώματά του εσπεριδοειδή, με χροιές κίτρινων φρούτων όπως πεπόνι και ροδάκινο, αλλά και βότανα. Έχει πλούσιο στόμα, με δροσερή οξύτητα, καλοδομημένο και νόστιμο. Αυτό το κρασί θα το προσφέρουμε μαζί με τη μαγειρίτσα, αλλά πηγαίνει όμορφα και με τα ανοιξιάτικα μεζεδάκια που θα προηγηθούν του οβελία. Τιμή: 8 ευρώ Σεμέλη Λευκό Πρόκειται για αξιόλογη εκδοχή του Σαββατιανού, που δίνει ένα κρασί με φίνο λεμονί χρώμα και ζωηρές πράσινες νύξεις. Έχει ήπια αρωματικά μύτη, με βοτανικές αποχρώσεις και πινελιές από φρέσκα, κίτρινα φρούτα, όπως αχλάδι, πεπόνι, κίτρο, ώριμο κυδώνι και λεμόνι. Έχει τραγανή οξύτητα και μέτριου όγκου σώμα, με επίγευση καλής διάρκειας. Δοκιμάστε το μαζί με πληθωρικές τυρόπιτες, με λευκά κρεατικά σχάρας, με σαλάτες και βραστά λαχανικά. Τιμή: 6 ευρώ Σημείο Στίξης Ροζέ Πρόκειται για ένα εκ των τριών Σημείων: λευκό, κόκκινο και ροζέ. Είναι ένα εύκολο, καθημερινό κρασί, με ντελικάτο ροζέ χρώμα, ήπια μύτη μέτριας αρωματικής έντασης με πινελιές μαρμελάδας κόκκινων φρούτων, τσιχλόφουσκας, καραμέλας και γλυκού ντομάτας. Ελαφρύ στόμα, με ημίγλυκη αίσθηση, απαλή οξύτητα και μέτριας διάρκειας φρουτένια επίγευση. Με αυτό θα καλωσορίσουμε τους καλεσμένους μας, μέχρι να κάτσουμε στο τραπέζι ή θα το σερβίρουμε μαζί με τα φρουτάκια του τέλους. Τιμή: 6 ευρώ Enotria Ροζέ Δουλουφάκη Η ροζέ εκδοχή της σειράς Enotria περιλαμβάνει μια ξένη και μια ελληνική ποικιλία, το Syrah και το Κοτσιφάλι. Το χαρμάνι τους είναι ο… συνήθης ύποπτος στην περιοχή της Κρήτης και δίνει ζουμερά και γενναιόδωρα ροζέ. Σε τούτην εδώ τη ροδαλή εκδοχή, χαρακτηρίζεται από φωτεινό πορτοκαλοκόκκινο διάφανο χρώμα και όμορφα αρώματα φρέσκων κόκκινων φρούτων, όπως φράουλα, κεράσι και βατόμουρο, αλλά και ίχνη λουλουδιών και καραμέλας. Έχει βελούδινο στόμα, με καλή ισορροπία και εκρηκτικό αρωματικό περιεχόμενο. Λατρεύει τα ζυμαρικά με απαλές κόκκινες σάλτσες, τις φρουτοσαλάτες, τα λαδερά λαχανικά και τα σαγανάκια με κόκκινες σάλτσες. Τιμή: 6 ευρώ Κρίση, Κτήμα Σιγάλα Μια Σαντορινιά Μανδηλαριά, περασμένη από βαρέλι, που στέκεται στο ύψος της, ειδικά αν λάβει κανείς υπόψη του τα -μόλις- 6 ευρώ της τιμής του. Η Κρίση του Σιγάλα είναι από τα πρώτα κρασιά που κυκλοφόρησαν με σκοπό να καλύψουν το τεράστιο κενό που υπήρχε μέχρι τότε στη χαμηλή κατηγορία, ενώ με την ίδια ονομασία θα βρούμε και ένα λευκό χαρμάνι σαντορινιών ποικιλιών. Όσο για τη βαρελάτη αυτή Μανδηλαριά, με το παχύ κόκκινο χρώμα, έχει διακριτικά αρώματα κόκκινων φρούτων, βιολέτας και μελανιού, άγουρες και στιβαρές τανίνες, αλλά και αρκετά καλό όγκο για να συνοδεύσει τις σούβλες του Πάσχα, αλλαντικά και πικάντικα κοκκινιστά κρέατα. Τιμή: 6 ευρώ

Mosaic, Κτήμα Χατζηβαρύτη Ένα απόλυτα ισορροπημένο χαρμάνι Ξινόμαυρου, Νεγκόσκας, Merlot και Cabernet, που χαρακτηρίζεται από λαμπερό βυσσινί χρώμα μέτριας πυκνότητας, από φρέσκα αρώματα κόκκινων φρούτων, με νότες ντομάτας, και ίχνη γιασεμιού, δαμάσκηνου, σοκολάτας, βουτύρου και πιπεριού. Έχει μέτριο όγκο στο στόμα, με τανίνες που του προσδίδουν στυφάδα, αλλά ταυτόχρονα νεύρο και υπόσταση. Είναι κρασί ιδανικό για κρεατικά κι αλλαντικά σχάρας, για μεζεδάκια τηγανιτά και κίτρινα τυριά. Τιμή: 6 ευρώ Γένεσις, ΟινοποίΙα Κεχρή Ένα εξαίσιο πάντρεμα Merlot με Ξινόμαυρο, που φαντάζει πολύτιμο ειδικά στην οικονομική κατηγορία. Κλασάτο και με φινέτσα, τόσο λόγω του ελκυστικού του χρώματος που είναι ιώδες με ρουμπινί ανταύγειες, όσο και λόγω του πλούσιου αρωματικού του χαρακτήρα, με την τυπικότητα του Ξινόμαυρου να πρωταγωνιστεί με πινελιές ώριμης ντομάτας, ελιάς και μαρμελάδας δαμάσκηνου. Στο στόμα το Merlot έχει βάλει τη σφραγίδα του δίνοντας ένα μαλακό, στρογγυλό και λιπαρό αποτέλεσμα, με νόστιμη επίγευση μεγάλης διάρκειας. Είναι ό,τι πρέπει για το αρνάκι, είτε είναι σούβλας είτε φουρνιστό, αλλά και για να το κρατήσουμε μετά το γεύμα αν συνεχίσουμε με πικάντικα και πιπεράτα τυράκια. Τιμή: 5 ευρώ Ρήγας Κούπα, Νίκος Λαζαρίδης Το λευκό alter ego του λέγεται Ντάμα Κούπα κι είναι χαρμάνι του διεθνούς Sauvignon με τις ντόπιες ποικιλίες Ασύρτικο και Μοσχάτο Αλεξανδρείας. Όσο για τον Ρήγα Κούπα, συντίθεται από Cabernet και Merlot και διακρίνεται από ένα βαθύ ρουμπινί χρώμα και αρώματα κόκκινων φρούτων του δάσους με νύξεις δρυός, ξερών φρούτων, μελανιού και γλυκών μπαχαρικών. Είναι κρασί με αρκετά καλό όγκο, καλοδομημένο και με καλό εκτόπισμα, που του επιτρέπει να συνδυαστεί και να στηρίξει το σουβλιστό αρνάκι, τις σεφταλιές, τα λουκάνικα και το κοκορέτσι. Τιμή: 4,90 ευρώ Prima Terra, Refosco - Merlot, Κτήμα Χατζημιχάλη Η σειρά Prima Terra του Κτήματος Χατζημιχάλη περιλαμβάνει 4 κρασιά. Δύο από αυτά είναι λευκά –εκ των οποίων το ένα από βαρέλι– και δύο ερυθρά. Το ιδανικότερο για να συνδυάσουμε τα κρεατικά της σούβλας είναι εκείνο από Refosco και Merlot, ένα χαρμάνι με λαμπερό ρουμπινί χρώμα, μύτη μέτριας αρωματικής έντασης, όπου διακρίνονται ήπια αρώματα κόκκινων και μαύρων φρούτων και πιο ζωηρές πινελιές καπνού, ξύλου και γλυκών μπαχαρικών. Έχει μαλακές τανίνες στο στόμα, το οποίο έχει μέτριο όγκο, αλλά και γλυκό, φουτώδες τελείωμα. Τιμή: 8 ευρώ Και μερικές ακόμα all time classic οικονομικές προτάσεις Μπορεί να μην ανήκουν στις νέες αφίξεις, είναι όμως χρόνια τώρα άξιοι εκπρόσωποι της μικρής κατηγορίας των value for money οίνων. Ανάμεσά τους, δυο εξαίσια ερυθρά κρασιά: η ντελικάτη Γουμένισσα και η στιβαρή Νάουσα του Μπουτάρη. Από τα δυνατά χαρτιά η Παράγκα του Κυρ Γιάννη, χαρμάνι από Syrah, Merlot και Ξινόμαυρο, η Ραψάνη του Τσάνταλη, το Οινάρι του Παρπαρούση από Αγιωργήτικο και Μαυροδάφνη, και φυσικά η κλασική αξία, το Κατώγι Αβέρωφ. Μερικά απολαυστικά, low budget λευκά είναι το ντελικάτο Κτήμα Αβαντίς από Viognier, Ασύρτικο και Μοσχάτο, ο Άνεμος, εξαίσιος Ροδίτης από το Κτήμα Παλυβού, ο νόστιμος Ροδίτης από το Κτήμα Λίγα, το Αθήρι του Τσάνταλη, ο Λευκός Μελισσόκηπος του Κτήματος Πατεριανάκη από Βιδιανο και Μοσχάτο Σπίνας, το εκρηκτικό Σαββατιανό από Βαρέλι του Παπαγιαννάκου, όπως και το σαντορινιό Λευκό Atlantis από το Κτήμα Αργυρού. Θαυμάσια κρασιά με τιμή αρκετά κάτω των 10 ευρώ είναι επίσης οι Ροζέ Άκρες του Σκούρα, το ημίξηρο ροζέ Ξινόμαυρο του Αβέρωφ, ο ολόγλυκος Μοσχάτος Λήμνου του Κτήματος Χατζηγεωργίου, ο τραγανός Ζίτσα Ημιαφρώδης από την Ζοίνο, αλλά και το αφρώδες Demi Sec Αμύνταιον από το Συνεταιρισμό του Αμυνταίου.

35

KITCHEN SURVIVAL KIT στελλα χατζημιχαηλ

Oops,

I did it again…

Είναι κάτι μέρες στην κουζίνα που όλα μοιάζουν να πηγαίνουν στραβά. Όλα εκτός από το νόμο του Μέρφι, που δουλεύει σαν ελβετικό ρολόι. Τις καταλαβαίνεις απ’ το πρωί, αυτές τις μέρες, όταν πας ν’ ανοίξεις το τελευταίο εβαπορέ για τον καφέ σου και σου μένει το «δαχτυλίδι» στο χέρι (και η κονσέρβα κλειστή). Μην έχοντας πιει ούτε καφέ, λοιπόν, το θέμα είναι ότι γίνεσαι πιο επιρρεπής στις νευρικές και ψιλοάτσαλες κινήσεις, που ως γνωστόν ελκύουν τα μικροατυχήματα (λειτουργούν, δηλαδή, σαν αυτό που στην καθαρεύουσα θα λέγαμε «γκαντεμομαγνήτης»). Ταυτόχρονα σου μπαίνουν ιδέες που κάθε άλλο παρά σοφές θα μπορούσαμε να τις χαρακτηρίσουμε. Έτσι, λοιπόν, την αποφράδα τούτη μέρα που ξημέρωσε υπάρχει περίπτωση να υποπέσεις στα ίδια λάθη που είχες φιλήσει σταυρό ότι δε θα ξανακάνεις, γιατί είναι αυτά τα λάθη που σου είχαν πληγώσει την πανέμορφη, μαρμάρινη επιδερμίδα σου και σε είχαν αναγκάσει να σκαλίζεις τα ντουλάπια για να βρεις αυτή την μαγική κρέμα για εγκαύματα-κοψίματα-μικροτραύματα που πάντα έχεις στο σπίτι, αλλά ποτέ δεν θυμάσαι πού. Τι ποια λάθη; Κάτσε, να σ' τα θυμίσω, μήπως και την επόμενη φορά τα αποφύγεις… Για την κονσέρβα που δεν άνοιγε. Αυτή, ντε, του εβαπορέ, που σου έμεινε κλειστό! Υπάρχει περίπτωση, μια και δε βρίσκεις ούτε το κλασικό ανοιχτήρι, να μπει στο αγουροξυπνημένο σου μυαλουδάκι η ιδέα να την τρυπήσεις με μαχαίρι. Απαπά! Τη μέρα που το πλανητικό σύστημα σε έχει βάλει στο μάτι, το μόνο που θα ανοίξεις με το μαχαίρι είναι το δαχτυλάκι σου. Πιες τον καφέ σκέτο και κάνε υπομονή, να γυρίσει το σύμπαν σε ορθή πορεία, γιατί ούτε και η άλλη σούπερ ιδέα, να πετάξεις την κονσέρβα στον τοίχο απ’ τα νεύρα σου έχει καμιά ελπίδα να λειτουργήσει προς όφελός σου. Για τις πατατούλες που ρόδισαν. Με την αίολη βεβαιότητα ότι μπορείς να γυρίσεις στα γρήγορα τις πατάτες, ώστε να ροδίσουν κι απ’ την άλλη, χωρίς να ακουμπήσεις ούτε το ταψί ούτε τις αντιστάσεις, αποφασίζεις να βάλεις το χεράκι σου στο φούρνο χωρίς γάντι. Χα! Αφού δεν το έχεις πετύχει ποτέ, βρε, και στο τέλος πάντα καίγεσαι, τι πας να το ξανακάνεις; Ξέρεις πόσοι πριν από σένα (και άλλοι πόσοι μετά) κάηκαν επίσης εξαιτίας της βαθιάς τους

36

πεποίθησης ότι έχουν «χέρι χειρουργού» που πάει χαμένο στην κουζίνα; Το νου σου και το γάντι σου! Για τη γωνία του απορροφητήρα. Το ξέρεις ότι είσαι ψηλό κορίτσι. (Εναλλακτικά: το ξέρεις ότι ο αρχιτέκτονας την έχει κάνει την «πατάτα» του κι έχει βάλει τον απορροφητήρα σε ύψος που μόνο η Στρουμφίτα δε θα κινδύνευε να φύγει με καρούμπαλο). Προσοχή, λοιπόν, στις απότομες μετακινήσεις, γιατί τέτοια μέρα ο κίνδυνος να (ξανα)κουτουλήσεις στη γωνία του απορροφητήρα αυξάνεται θεαματικά. Το μόνο που σου έλειπε δηλαδή. Επίσης προσοχή στο ντουλάπι που ορκίστηκες ότι θα το κλείνεις μόλις τελειώνεις τη δουλειά σου, αλλά πάλι το άφησες ανοιχτό. Κι αυτό κάνει μελανιές και καρούμπαλα. Για το νερό σ' το καυτό τηγάνι. Το έχεις πάθει

χίλιες φορές, να σ' το θυμίσω να μην το πάθεις και τη χιλιοστή πρώτη: δε βάζουμε το καυτό τηγάνι κάτω από τη βρύση προκειμένου να του ρίξουμε νερό που θα μας βοηθήσει αργότερα να το πλύνουμε πιο εύκολα. Τουλάχιστον όχι κατά τις μέρες που το πράμα το έχει πάρει ο διάολος απ’ το πρωί. Το φιλόδοξο αυτό σχέδιο –που στόχο έχει να μη λερώσουμε ένα ποτήρι ή ένα μπρίκι– στηρίζεται στην ελπίδα ότι θα καταφέρεις να πείσεις τη βρύση να ελευθερώσει ακριβώς την ποσότητα νερού που χρειάζεσαι, στην ακριβή πίεση που το χρειάζεσαι, ώστε να μην εκτοξευθεί ζεματιστό ζεματιστό, μαζί με τα υπολείμματα καυτού λαδιού, στα χέρια σου, στα ρούχα σου, πάνω στη γάτα που καθόταν αμέριμνη στο χαλάκι κ.λπ. Επειδή όμως κάποιες βρύσες είναι πολύ αφερέγγυοι και γενικά ασυνεννόητοι τύποι, μην το ρισκάρεις. Άσε το τηγάνι στο σβηστό μάτι και φέρε το νερό ως εκεί με ένα ποτήρι, μια κανάτα ή γενικά

κάτι που να ελέγχεις εσύ τη ροή. Για τον τρίφτη και την οικονομία. Ο νόμος του Μέρφι στην κουζίνα πολύ συχνά εμφανίζεται με «το αξίωμα της μακαρονάδας»: τουτέστιν, όταν φτιάχνεις τέσσερις μερίδες μπολονέζ, το τυρί στο ψυγείο σού φτάνει τελικά για μία (ισχύει και αντίστροφα, όταν έχεις τυρί για λόχο, τα μακαρόνια σού βγαίνουν μισή μερίδα). Ενστικτωδώς αρχίζεις να τρίβεις απ’ το λιγοστό τυρί στον τρίφτη όσο μπορείς πιο πολύ προκειμένου να σώσεις μια κατάσταση η οποία είναι προφανές απ’ την αρχή ότι δε σώζεται. Τρεις στους τέσσερις θα φάνε μπολονέζ χωρίς τυρί. Αρνούμενη να παραδεχτείς την πικρή τούτη αλήθεια των αριθμών, συνεχίζεις να τρίβεις, τρίβεις, τρίβεις, μέχρι να βρεις … ακροδάχτυλα. Την έχεις πατήσει ήδη μια φορά. Μην την ξαναπατήσεις! Για το μάτι που ήταν χαμηλά. Τελευταίο, αλλά εντελώς SOS. Μη διανοηθείς να αφήσεις το μοσχαράκι του παιδιού να βράζει (με ανόητα επιχειρήματα του στυλ «είναι χαμηλά το μάτι», «είναι πολύ το νερό», «δυο λεπτά θα κάνω») προκειμένου να πεταχτείς στο μίνι μάρκετ για να πάρεις καινούριο εβαπορέ, με πιο γερό «δαχτυλίδι» και να πιεις επιτέλους έναν καφέ της προκοπής. Με την γκαντεμιά που σε κυνηγάει σήμερα, ένα σου λέω: θα ξεχάσεις τα κλειδιά σου.

cook ‘n’ roll Γιάννης Τσιούνης

Τrack: I Don’t Want Love Artist: The Antlers Album: Burst Apart Αυτό το pop κομψοτέχνημα των Μπρουκλινέζων Antlers, ξεχώρισε από την πρώτη ακρόαση του δεύτερου υπέροχου δίσκου τους, καθώς πετυχαίνει την ιδανική ισορροπία μεταξύ μελαγχολίας και ρομαντισμού, χωρίς καν να φλερτάρει με το μελόδραμα. Γλυκό σαν τα πρώτα ανοιξιάτικα απογεύματα. Τrack: Eyes Be Closed Artist: Washed Out Album: Within and Without Chillwave διαμαντάκι που κουβαλάει καλοκαιρινή αύρα, το εναρκτήριο κομμάτι του ντεμπούτου των Washed Out, ακούγεται στο Mp3 player σου με ακουστικά, ιδανικά σε παραλία λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα. Προκαλεί ακόμα περισσότερη ανυπομονησία για το καλοκαίρι και σου δίνει αυτή την ψευδαίσθηση (;) πως όλα είναι πιθανά. Γοητευτικό σαν τη μυρωδιά του θαλασσινού αέρα. Τrack: Raconte-Moi Une Histoire Artist: M83 Album: Hurry Up We Re Dreaming Προτού αναφέρω οτιδήποτε για το κομμάτι, αξίζει πραγματικά τον κόπο να ρίξουμε μια ματιά στους στίχους, οι οποίοι ουσιαστικά απαγγέλλονται από τη γλυκύτατη φωνή ενός μικρού παιδιού. Το τραγούδι ξεκινάει μιλώντας για έναν ξεχωριστό βάτραχο που υπάρχει κάπου στα βάθη της ζούγκλας, τον οποίο αν τον βρεις ο κόσμος σου αλλάζει ολοκληρωτικά. Αγγίζοντάς τον, νιώθεις το σώμα σου να μεταμορφώνεται, την όρασή σου να αλλοιώνεται και ξαφνικά όλα γύρω σου μοιάζουν με… γιγάντιο cupcake. Kαι τότε αρχίζεις να γελάς δυνατά και ασταμάτητα, και γίνεσαι και συ βάτραχος, και αρχίζεις να ταξιδεύεις με γιγαντιαία πηδήματα σε όλα τα μέρη του κόσμου… «Ψυχεδελικό παιδικό τραγούδι»; «Παραισθησιογόνο trip με το μυαλό ενός 6χρονου»; Όπως και να χαρακτηρίσεις το «Raconte-Moi Une Histoire», είναι αναζωογονητικό σαν τις δυνατές ακτίνες του ανοιξιάτικου ήλιου και προκαλεί στον ακροατή μια ακαταμάχητη επιθυμία να τρέξει, να χορέψει και να φερθεί αλλοπρόσαλλα, χωρίς καμία λογική και ντροπή, σαν μια παρέα παιδιών υπό την επίδραση υπερβολικής δόσης ζάχαρης σε παιδικό πάρτι στην εξοχή. Τrack: Hold on Artist: SBTRKT Album: SBTRK Υπάρχουν τα τραγούδια που τα ακούς και σκέφτεσαι. Που κλείνεσαι στον εαυτό σου και αναπολείς, ονειρεύεσαι, νοσταλγείς. Το Hold On του SBTRK δεν είναι από αυτά. Είναι από εκείνα που δυναμώνεις όσο οδηγάς στην παραλιακή, ανοίγεις τα παράθυρα, φλερτάρεις με την κοπέλα στο διπλανό αμάξι, δεν ξενερώνεις αν δεν

38

«Μαγειρεύοντας»

το ιδανικό ανοιξιάτικο mixtape

O Γιάννης Τσιούνης ξεχώρισε από τα τραγούδια που άκουσε τον τελευταίο χρόνο, αυτά που θα φέρουν την άνοιξη και στα αυτιά μας…

διαφορετικό από τα άλλα. Αν δεν το προσέξεις, μοιάζει με τα υπόλοιπα, δεν δίνεις σημασία. Αλλά αυτό διαφέρει. Είναι όσο κρύο χρειάζεται για να φορέσεις ζακέτα και όσο ζεστό για να τη βγάλεις μόλις πιεις τα πρώτα ούζα. Μυρίζει νυχτολούλουδα και ανθισμένες πορτοκαλιές. Είναι γαλήνιο, και το μόνο που ακούγεται κατά τη διάρκειά του είναι οι χαμηλόφωνες συζητήσεις και τα γέλια στα μπαλκόνια της γειτονιάς. Ο ουρανός είναι πεντακάθαρος και το φεγγάρι λάμπει. Και εσύ κάθεσαι και το κοιτάς, και για κείνη τη στιγμή, γι’ αυτά τα δευτερόλεπτα, δεν υπάρχει τίποτα στον κόσμο εκτός από σένα και το φεγγάρι.

Track: Please and Change Artist: Imany Album: Τhe Shape of a Broken Heart Κάτι έχει η Imany που εύκολα σε αιχμαλωτίζει. Και σίγουρα δεν είναι μόνο το χιλιοπαιγμένο «You Will Never Know» - που πλέον ανήκει στην κατηγορία των «καμένων» τραγουδιών από την υπερβολική αναπαραγωγή. Είναι αυτός ο συνδυασμός της εξωτικής και ταυτόχρονα γήινης ομορφιάς στην εμφάνισή της; Η soul χροιά της φωνής της και η pop αισθητική των τραγουδιών της; Η αξέχαστη πρόσφατη εμφάνισή της στην Αθήνα, που άφησε τις καλύτερες των εντυπώσεων σε όσους είχαν την τύχη να απολαύσουν τον σχεδόν παιδικό αυθορμητισμό της; Ό,τι και να ’ναι, το συγκεκριμένο τραγούδι μοσχοβολάει άνοιξη.

The Descendants - Original Motion Picture Soundtrack Kάνω μια εξαίρεση σ’ αυτή την περίπτωση και δεν διαλέγω κάποιο κομμάτι, γιατί αυτό το υπέροχο soundtrack ακούγεται ολόκληρο. Το soundtrack της ταινίας «The Descendants» περιλαμβάνει μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια της σύγχρονης και παραδοσιακής χαβανέζικης μουσικής σκηνής και, όπως φαντάζεστε, η ακρόασή του σε ταξιδεύει στις χρυσαφένιες παραλίες και στα καταπράσινα λιβάδια ενός νησιού που πάντα στο μυαλό μας θα αποτελεί συνώνυμο του παραδείσου (ακόμα και αν τα δικά μας νησιά είναι ομορφότερα).

ανταποκριθεί, σταματάς σε κάποιο bar, πίνεις και ελπίζεις πως όσα θα γίνουν αυτή τη βραδιά δεν θα σε κάνουν να ντρέπεσαι το επόμενο πρωί. Καυτό σαν την αίσθηση της άμμου στα πόδια σου. Τrack: This Fire of Autumn Artist: Tindersticks Album: The Something Rain Nαι, το ξέρω. Πού κολλάει ένα τραγούδι με τίτλο «This Fire of Autumn» σε μια μουσική συλλογή αφιερωμένη στην άνοιξη; Η απάντηση είναι απλή: όταν αυτό το τραγούδι είναι από

το νέο δίσκο των Tindersticks και συγκαταλέγεται σε ένα από τα καλύτερα τραγούδια της καριέρας τους, κολλάει παντού. Και πάνω απ’ όλα, στο μυαλό όποιου το ακούει. Οικείο σαν τη μυρωδιά του χώματος μετά από ανοιξιάτικη μπόρα και μελωδικό σαν τον ήχο της βροχής πάνω στα τζάμια. Τrack: Hey Moon Artist: John Maus Album: We Must Become the Pitiless Censors of Ourselves Είναι ένα βράδυ κάθε άνοιξη που είναι

Τrack: Summertime Sadness Artist: Lana Del Ray Album: Born to Die H συλλογή κλείνει με ένα κομμάτι που ανοίγει την καλοκαιρινή περίοδο από τον πρώτο δίσκο τής πιο πολυσυζητημένης τραγουδίστριας της χρονιάς. Ανεξάρτητα από τα όσα άσχημα έχουν γραφτεί για τη Lana Del Ray (που δεν με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο), το «Summertime Sadness» είναι από αυτά τα καλοκαιρινά τραγούδια που μπορεί να μη διαρκούν παραπάνω από την εποχή που εκπροσωπούν, αλλά πόσο σημασία έχει αυτό όταν στο μυαλό σου το συνδυάζεις με μια ζεστή βραδιά, πίνοντας το ποτό σου με θέα τη θάλασσα;

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Ράνια Μάργαρη

VICTORIA HISLOP

«Στην Ελλάδα, καμιά μέρα δεν είναι ίδια με την άλλη…» Μετά από μια καριέρα στις δημόσιες σχέσεις και στη δημοσιογραφία, η Victoria Hislop ντεμπουτάρισε στα Γράμματα σαν «φαινόμενο» - τουλάχιστον εκδοτικό. Το πρώτο της μυθιστόρημα, «Το νησί», που κυκλοφόρησε το 2005 έγινε best-seller τόσο στην Ελλάδα όσο και στο Ηνωμένο Βασίλειο, μεταφράστηκε σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες και υπήρξε η «πρώτη ύλη» για μια από τις καλύτερες και πιο επιτυχημένες ελληνικές τηλεοπτικές παραγωγές που έχουν γίνει ποτέ. Στο καινούριο της μυθιστόρημα - το τρίτο- «Το νήμα», που κυκλοφόρησε στα ελληνικά τον περασμένο Οκτώβριο (εκδ. Διόπτρα), η Hislop μεταφέρει τους αναγνώστες της και πάλι στην Ελλάδα - αυτή τη φορά στη Θεσσαλονίκη. Αυτή ήταν η αφορμή για να μιλήσει στο iCook Greek, για τα βιβλία, τη ζωή της και αυτή τη χώρα που κάνει την καρδιά της να χτυπάει «πιο γρήγορα»…

40

του 20ού αιώνα στην Ελλάδα, όπου κυριολεκτικά η μια «καταστροφή» φαίνεται πως οδηγούσε σε μια άλλη. Σε ένα τρίτο επίπεδο -που έχει νόημα πολύ περισσότερο μεταφρασμένο στα ελληνικά, παρά στα αγγλικά- είναι το νήμα που γνέθεται, μετριέται και μετά κόβεται από τις τρείς Μοίρες της μυθολογίας. Οπότε το νήμα, σε αυτό το επίπεδο, είναι η μοίρα. Υπάρχει κάποιος χαρακτήρας, σε αυτό το βιβλίο, που απολαύσατε ιδιαίτερα τη δημιουργία του; Δεν νομίζω. Ευχαριστήθηκα τη δημιουργία όλων των χαρακτήρων, είτε είναι καλοί, όπως η Ευγενία, είτε με σοβαρά ελαττώματα, όπως ο Κωνσταντίνος Κομνηνός. Ένας από τους αγαπημένους μου χαρακτήρες είναι ο άνθρωπος στο ταχυδρομείο, τον οποίο βλέπουμε μόνο για μερικές σελίδες – παρ’ όλα αυτά, μου ήταν πολύ συμπαθής και με γοήτευσε. Έχει τη δική του ιστορία, που δεν έχει ειπωθεί.

Η πρώτη επαφή της Victoria Hislop με την πόλη της Θεσσαλονίκης έγινε όταν η συγγραφέας επισκέφτηκε την πόλη για να μιλήσει στο Πανεπιστήμιο για το πρώτο της βιβλίο, «Το νησί». Σήμερα, η ίδια ομολογεί πως εμπνεύστηκε «Το νήμα» διαβάζοντας για την ανταλλαγή πληθυσμών και αντιλαμβανόμενη την τεράστια επίδραση που είχε αυτή στην Ελλάδα. Στο βιβλίο, μέσα από την προσωπική ιστορία των πρωταγωνιστών, της Κατερίνας Σαράφογλου που ήρθε στη Θεσσαλονίκη από τη Σμύρνη κατά τη διάρκεια της ανταλλαγής πληθυσμών και ενός από τους νέους της γείτονες, του Δημήτρη Κομνηνού, γιου ενός πλούσιου εμπόρου, η συγγραφέας ξετυλίγει το νήμα της πολυτάραχης ιστορίας της πόλης και των κατοίκων της στον 20ό αιώνα, μέσα από τρεις διαφορετικές γενιές. Αλήθεια, τι ρόλο παίζει η συγγραφή στη ζωή σας ; Τι φιλοσοφική ερώτηση... Για μένα η συγγραφή είναι κυρίως μια μορφή προσωπικής έκφρασης. Αν μπορώ να περιγράψω με λόγια αυτό που νιώθω, είναι μια βαθιά ικανοποίηση. Για μένα η συγγραφή είναι περισσότερο μια συναισθηματική παρά διανοητική μορφή άσκησης. Το τελευταίο σας βιβλίο τιτλοφορείται «Το νήμα». Γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο τίτλο; Ο τίτλος έχει τρεις πτυχές. Όταν διάβαζα αρχικά για τη Θεσσαλονίκη -όπου διαδραματίζεται αυτό το μυθιστόρημα- διάβασα ότι η πόλη υπήρξε το κέντρο ραπτικής στολών του στρατού για τους πολυάριθμους άνδρες που υπηρετούσαν στις αρχές του 20ού αι. Επίσης, ήταν και κέντρο της μόδας. Σε μια περίοδο που τόσοι πολλοί άνδρες είχαν πεθάνει στον πόλεμο εναντίον της Τουρκίας, οι κεντρικοί γυναικείοι χαρακτήρες μου χρειάζονταν έναν τρόπο να επιβιώσουν και να είναι οικονομικά ανεξάρτητες, οπότε το ράψιμο και η υφαντική τούς παρείχαν αυτή τη δυνατότητα. Έτσι, σε ένα πρώτο επίπεδο, το «νήμα» είναι ο τρόπος επιβίωσής τους και η διαδρομή τους προς την ανεξαρτησία - και διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στην πλοκή της ιστορίας. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, πιστεύω ότι υπάρχει ένα νήμα που συνδέει τα γεγονότα της ιστορίας, ότι κάθε «επεισόδιο» συνδέεται τόσο με το παρελθόν όσο και με το μέλλον. Νομίζω ότι είναι εύκολο να το δει κανείς αυτό στην ιστορία

«Είναι κάτι ανεξήγητο, απροσδιόριστο, αλλά πολύ πολύ πραγματικό. Η καρδιά μου χτυπάει πιο γρήγορα όταν βρίσκομαι στην Ελλάδα».

καπουτσίνο! Πολλές από αυτές τις περνάω σε κάποια βιβλιοθήκη του Λονδίνου (όπου κάνω το μεγαλύτερο κομμάτι της έρευνάς μου και της συγγραφής) και όσες περισσότερες μέρες γίνεται τις περνάω στην Ελλάδα, όπου καμία μέρα δεν είναι ίδια με την άλλη. Έχετε δημιουργήσει έναν ιδιαίτερο δεσμό με την Ελλάδα. Τι σας κάνει να αισθάνεστε ευπρόσδεκτη σε αυτή τη χώρα; Τι, αλήθεια; Πραγματικά, μακάρι να μπορούσα να το ορίσω. Απλά, όταν βγαίνω από το αεροπλάνο, νιώθω σαν να γυρίζω σπίτι μου. Είναι κάτι ανεξήγητο, απροσδιόριστο, αλλά πολύ πολύ πραγματικό. Η καρδιά μου χτυπάει πιο γρήγορα όταν βρίσκομαι στην Ελλάδα. Με ποιο αίσθημα επιδιώκετε να αφήσετε τους αναγνώστες σας στο φινάλε; Με το αίσθημα της αισιοδοξίας. Με την αίσθηση ότι σε κάθε τέλος υπάρχει μια αρχή, μια ευκαιρία για ένα νέο ξεκίνημα. Το πρώτο σας βραβευμένο μυθιστόρημα, «Το νησί», μεταφέρθηκε στη μικρή οθόνη ως τηλεοπτική σειρά με ιδιαίτερα μεγάλη επιτυχία. Θα θέλατε να έχει και «Το νήμα» την ίδια τύχη; Ναι, αυτό θα ήταν υπέροχο, ειδικά αν το αναλάμβανε η ίδια εκπληκτική ομάδα που παρήγαγε «Το νησί». Το Mega Channel έκανε μια πραγματικά υπέροχη δουλειά στη σειρά «Το νησί», κανείς δεν θα μπορούσε να το κάνει καλύτερα. Οπότε ναι, είναι ένα όνειρο... Αν κλείνατε τώρα τα μάτια σας και φέρνατε στο μυαλό σας τη Θεσσαλονίκη, ποιες είναι οι πρώτες εικόνες που θα «βλέπατε»; Τη θάλασσα τελείως επίπεδη, «λάδι» όπως λέμε, με τον Όλυμπο να εμφανίζεται στην άλλη πλευρά του κόλπου μέσα από την ομίχλη. Όταν γράφετε, πώς είναι μια τυπική μέρα σας; Δεν υπάρχει τυπική μέρα, αλλά όλες ξεκινάνε με έναν

Έχετε δηλώσει «εθισμένη» στα μαθήματα ελληνικών που κάνετε. Μέχρι στιγμής, ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική λέξη και γιατί; Η λέξη «ζαχαροπλαστείο» - ακούγεται υπέροχα όταν την προφέρεις και, επίσης, έχει τόσο όμορφη έννοια. Ήταν μια από τις πρώτες λέξεις που ανακάλυψα. Είναι σαν ποίηση. Σε ένα από τα πρόσφατα άρθρα σας που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Telegraph, αναφερθήκατε στη «μαζική μόδα» και στη σημασία τού να φτιάχνεις ο ίδιος τα ρούχα σου. Σας αρέσει να φτιάχνετε τα δικά σας ρούχα αυτή την περίοδο; Τι άλλο σας αρέσει να κάνετε στον ελεύθερο χρόνο σας; Δεν φτιάχνω η ίδια τα ρούχα μου αυτό τον καιρό, αλλά αγαπώ το ράψιμο. Είναι μια διαδικασία γαλήνια και διαχρονική. Αυτή την περίοδο, δε μπορώ να πω ότι χωρίζω τη ζωή μου σε δουλειά και ελεύθερο χρόνο, δεν είμαι σίγουρη πού τελειώνει το ένα και πού αρχίζει το άλλο. Η «δουλειά» μου, αν πρέπει να την πω έτσι, περιλαμβάνει πολύ διάβασμα και ταξίδια – αυτά είναι τα δύο πράγματα που μου αρέσει περισσότερο να κάνω. Στη ζωή μου, η δουλειά και η ευχαρίστηση, ο ελεύθερος χρόνος, μπλέκονται αρκετά.

41

the play ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΙΖΟΠΟΥΛΟΣ

Από τον Μπύθουλα στον «Ελληνικό Κόσμο»

«Τίποτα δεν συμμορφώνει καλύτερα τους ανθρώπους, όσο η απεικόνιση των ελαττωμάτων τους. Δεν έχουμε αντίρρηση να είμαστε κακοί, αλλά σίγουρα δεν θέλουμε να είμαστε γελοίοι», έλεγε ο Μολιέρος στον πρόλογό του στον Ταρτούφο το 1669, και συμπλήρωνε: «Αποστολή της κωμωδίας είναι να διορθώνει τα αμαρτήματα των ανθρώπων... Εύκολα υποφέρουμε τις επιπλήξεις, αλλά δεν αντέχουμε το σαρκασμό».

Ο μεγάλος μας κωμωδιογράφος Δημήτρης Ψαθάς φαίνεται να ασπάστηκε την άποψη του Μολιέρου και το απέδειξε με το σύνολο του έργου του. Έθεσε στο επίκεντρο τον κακομαθημένο Nεοέλληνα της εποχής του και ξεκίνησε να γράφει: «Ζητείται ψεύτης», «Φωνάζει ο κλέφτης», «Εταιρεία θαυμάτων», «Ο αχόρταγος», «Το στραβόξυλο», «Ξύπνα Βασίλη», «Χαρτοπαίχτρα» και πολλά ακόμη. Το ίδιο μονοπάτι επέλεξε να διανύσει το φετινό χειμώνα το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και ο σκηνοθέτης Γιώργος Αρμένης επιλέγοντας την εμβληματική και γνωστή σε όλους «Μαντάμ Σουσού». Δε χρειάζεται μεγάλη φαντασία όταν διαβάζουμε το κείμενο για να αντιληφθούμε ότι γράφτηκε μόλις χθες και σαρκάζει το σήμερα. «Το έργο μιλάει για τους νεόπλουτους που αυτοπροβάλλονται με το εγώ τους, υποτιμώντας τους άλλους, πιστεύοντας ότι οι ίδιοι ανήκουν σε μια ανώτερη τάξη και περιφρονώντας ό,τι δεν προέρχεται από αυτή.» Ο Δημήτρης Ψαθάς παρουσίασε τη «Μαντάμ Σουσού» ως ευθυμογράφημα σε συνέχειες από τις στήλες του προπολεμικού εβδομαδιαίου περιοδικού «Θησαυρός» (1939-1941) ενώ το θεατρικό έργο γράφτηκε το 1942. Πρώτη Μαντάμ Σουσού, η κυρία Κατερίνα και στο ρόλο του ταλαίπωρου συζύγου Παναγιωτάκη ο Αιμίλιος Βεάκης. Ακολούθησε στο θέατρο η Μαίρη Αρώνη, στον κινηματογράφο η Μαρίκα Νέζερ με τον Βασίλη Λογοθετίδη, στο ραδιόφωνο η Γεωργία Βασιλειάδου και στην τηλεόραση η Άννα Παϊτατζή και η Άννα Παναγιωτοπούλου με τον Θανάση Παπαγεωργίου. Πόσο εύκολο θα ήταν για μια ερμηνεύτρια να αναμετρηθεί με ένα ρόλο με τόσο βεβαρημένο παρελθόν; Ο Γιώργος Αρμένης δικαίως επέλεξε για το ρόλο της Μαντάμ Σουσού τη Φωτεινή Μπαξεβάνη. «Όταν μου πρότειναν το ρόλο, τρόμαξα. Η Σουσού δεν είναι ένα απλό πρόσωπο μυθοπλασίας. Έχει περάσει στο ελληνικό λεξικό. Κάθε άνθρωπος έχει σχηματίσει μια εικόνα στο μυαλό του, σα σκίτσο, σαν καρτούν, σνομπ και ψηλομύτα. Έπρεπε να ζωντανέψω την εικόνα όλων, αλλά και να βρω την αλή-

42

θεια της». Η Φωτεινή Μπαξεβάνη η οποία διακρίνεται για τη σεμνότητά της και παρά την εμπειρία της, στέκεται ακόμη αμήχανη και ντροπαλή στις συνεντεύξεις, η ηθοποιός που αποφεύγει να πει ότι είναι και μουσικός και σκηνοθέτιδα και πιανίστα, δεν κατάφερε απλώς να μεταμορφωθεί σε μία ιδανική Μαντάμ Σουσού αλλά έδωσε σε μια φιγούρα, σάρκα, οστά και προσωπικότητα. Η διανομή συμπληρώνεται ιδανικά από τον Κώστα Σάντα στο ρόλο του Παναγιωτάκη και τον Βασίλη Ευταξόπουλο στο ρόλο του Μηνά Κατακουζηνού.

«Όταν μου πρότειναν το ρόλο, τρόμαξα. Η Σουσού δεν είναι ένα απλό πρόσωπο μυθοπλασίας. Έχει περάσει στο ελληνικό λεξικό. Κάθε άνθρωπος έχει σχηματίσει μια εικόνα στο μυαλό του, σα σκίτσο, σαν καρτούν, σνομπ και ψηλομύτα. Έπρεπε να ζωντανέψω την εικόνα όλων, αλλά και να βρω την αλήθεια της».

ΥΓ. Δυστυχώς ο Μολιέρος και ο Δημήτρης Ψαθάς διαψεύστηκαν και απέτυχαν. Οι άνθρωποι δεν συμμορφώθηκαν, η κωμωδία δεν κατάφερε να τους διορθώσει. Ευτυχώς για τους φιλότεχνους, οι καλλιτέχνες δεν έπαψαν να το πιστεύουν και συνεχίζουν να προσπαθούν… Που; Θέατρον, Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», Πειραιώς 254, Ταύρος, www.theatron254.gr / τηλ. 212 254 0300

Πότε; Από τις 25 Απριλίου και για λίγες παραστάσεις Πόσο; Από 12€ (απογευματινές και νεανικό) έως 24€ (Ζώνη Α)

hot spot

Τα

Applebee’s

κάνουν restart

Πώς είναι να πηγαίνεις σε ένα στέκι γνωστό και να βλέπεις δια της όρασης αλλά και δια της γεύσης βεβαίως-βεβαίως, ότι (σχεδόν) όλα έχουν αλλάξει; Αφήσαμε για λίγο το παστίτσιο της μαμάς και φάγαμε στα καινούργια Applebee’s, για να διαπιστώσουμε ότι όσοι μιλούσαν για την επιτυχημένη τους επάνοδο, είχαν δίκιο. Αναμεταδίδουμε… Θα ξεκινήσουμε με αυτά που ΔΕΝ έχουν αλλάξει στα Applebee’s, γιατί είναι πιο εύκολο. Δεν άλλαξε το όνομα (προφανώς!) και το γεωγραφικό τους στίγμα σε Γλυφάδα και Μαρούσι. Πάμε στα πιο ουσιώδη. Δεν άλλαξε ο χαρακτήρας τους. Τα Applebee’s αν ήταν άνθρωπος θα ήταν ένας τύπος «έξω καρδιά», αλλά όχι υπερβολικός, που θα του άρεσε η παρέα και το να μοιράζεται. Το… sharing, αυτό που στις μέρες μας έχει γίνει τόσο σπάνιο, στα Applebee’s είναι φιλοσοφία. Ας περάσουμε τώρα στο τι άλλαξε που είναι και το «ζουμί» της υπόθεσης. Κατ' αρχάς τα Applebee’s πέρασαν σε νέα χέρια, έχουν νέα διοίκηση και αυτό φαίνεται στην ολική ανανέωσή τους. Με το που μπήκαμε στο μαγαζί (στη Γλυφάδα κάναμε ποδαρικό) είχαμε μια αίσθηση οικείου αλλά και καινούργιου την ίδια στιγμή. Από τους τοίχους έχουν φύγει τα memorabilia που κάποτε «φόρτωναν» το περιβάλλον και ο χώρος αναπνέει περισσότερο. Αισθητά πιο ξεκούραστα στο μάτι, τα νέα Applebee’s έχουν ανακαινίσει μέχρι και τα καθίσματα, τα τραπέζια και το φωτισμό. Οι πιο παρατηρητικοί μάλιστα θα δουν ότι ακόμα και το λογότυπο με το γνωστό μηλαράκι έχει υποστεί… facelift. Και από την εικόνα, ας πάμε στη γεύση γιατί τελικά όλα εκεί κρίνονται. Η ποιότητα έχει ανέβει αρκετά σκαλοπάτια ψηλότερα. Τα πιάτα, κρατώντας το feel good ύφος τους, ενσωμάτωσαν αλλαγές εκεί που έχει σημασία: στις πρώτες ύλες. Το κρέας –παλιότερα κατεψυγμένο- τώρα έρχεται νωπό, από Έλληνες προμηθευτές. Με το πρώτο burger που προσγειώθηκε στο τραπέζι μας, φάνηκε του λόγου το αληθές. Το ζουμερό μπιφτέκι από 100% νωπό μοσχαρίσιο κιμά ήταν πιο γευστικό, ψημένο με ακρίβεια, λιγότερο βαρύ, συγκριτικά ανώτερο από αυτό που μάθαμε (δυστυχώς) να τρώμε σε άλλα burger places. Μαζί με τα καραμελωμένα κρεμμυδάκια του

και την σπιτική bbq sauce που νότιζε ευχάριστα το ψωμί χωρίς να κολλάει, δημιουργούσε ένα πολύ άρτιο αποτέλεσμα (το ζητήσαμε ως Cowboy Βurger). Μέσα σε ανύποπτο χρόνο τα πιρούνια μας το εξαφάνισαν. Λίγη ώρα πριν είχαμε επιτεθεί σε ένα Ultimate Trio, από αυτά τα πιάτα-υπερπαραγωγή που συνδυάζουν τρεις επιλογές και σε βάζουν στο κλίμα του sharing, που λέγαμε πιο πριν. Δοκιμάσαμε τα Wonton Tacos, μια καινούργια συνταγή: λεπτεπίλεπτο φύλλο, τραγανό όσο πρέπει, με γέμιση κοτόπουλο, λαχανικά και γλυκόξινη σάλτσα στην οποία ο κόλιανδρος δίνει ωραία αρωματική νότα. Μετά βουτήξαμε τα νάτσος μας στο ζεστό Spinach & Artichoke dip, νιώθοντας το σπανάκι να δένει με την αγκινάρα και τη λιωμένη παρμεζάνα. Η παρέλαση πιάτων συνεχιζόταν και οι μερίδες ήταν πληθωρικές. Αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε αν θα τα καταφέρναμε. Από τον κατάλογο είδαμε ότι οι τιμές έχουν πέσει αρκετά σε σχέση με αυτό που θυμόμασταν παλιότερα, και νομίζαμε ότι και οι μερίδες θα είχαν μειωθεί αντιστοίχως. Κι όμως τα πιάτα έρχονταν στην πιο χορταστική τους έκδοση. Από τις σαλάτες ξεχωρίσαμε την Oriental Chicken Salad με το κοτόπουλο πανέ να μπλέκεται με φρέσκα λαχανικά και ένα ντρέσινγκ με μεστή γεύση. Από τα πιάτα με κρέας, εκτός από το Cowboy Βurger και ένα Bourbon Street Steak που μας έκαναν πολύ καλή εντύπωση ότι ήταν τρυφερά και ψημένα όπως το ζητήσαμε, δοκιμάσαμε και ένα Fiesta Lime Chicken (φιλέτο κοτόπουλο, πολύ τρυφερό, μαριναρισμένο με μη αλκοολούχα tequila και χυμό από λάιμ, με επικάλυψη τυριού και μια σάλτσα δροσερή και ισορροπημένα πικάντικη). «Θα μου το φτιάξεις αυτό στο σπίτι;», ρώτησε ο κύριος που καθόταν στο διπλανό τραπέζι την εκλεκτή της καρδιάς του, μιλώντας για ένα Fajitas που μόλις είχε φτάσει πάνω σε ένα

καυτό μαντεμένιο δίσκο! «Δεν μπορώ», είπε αυτή, και τότε φάνηκε ίσως το πιο ξεχωριστό χαρακτηριστικό των Applebee’s: ότι δεν μπορείς να φτιάξεις ή να φας κάτι αντίστοιχο στο σπίτι… Την επόμενη φορά θα δοκιμάσουμε και ένα ζυμαρικό, γιατί είδαμε τα fettuccine να περνάνε από δίπλα μας και ζηλέψαμε. Για φινάλε, κάναμε μια απαραίτητη ατασθαλία. Ήπιαμε μια Perfect Margarita που μας την σέρβιραν σε σέικερ (!) και δοκιμάσαμε τρία γλυκά: ένα ζεστό brownie σοκολάτα, φυσικά το αγαπημένο γλυκό φτιαγμένο με μπισκότα Oreo, αλλά και ένα cheesecake με τριμμένο φύλλο αντί για μπισκότο (το πήραμε σε… mini έκδοση, μέσα σε ποτήρι – μια νέα πατέντα των Applebee’s). Λίγο πριν φύγουμε, τα λαγωνικά μας έμαθαν κάτι που δεν ξέραμε: ότι το δημιουργικό μαγειρικό μυαλό πίσω από τη μαμά-εταιρεία στην Αμερική είναι ένας chef ελληνικής καταγωγής. Εφόσον και οι εδώ Έλληνες που ανέλαβαν τα ηνία, συνεχίσουν με το ίδιο μεράκι, κάτι μας λέει ότι η νέα μορφή των Applebee’s θα μπει εύκολα στα αγαπημένα στέκια του casual γαστρονομικού χάρτη. Μακάρι.

Info Πού; Γλυφάδα (Λαζαράκη 12, T/ 210 8948730) & Μαρούσι (Λ. Κηφισίας 73, εμπ. κέντρο Kosmopolis, T/ 210 6199576) Ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα-Πέμπτη: 1.00 μ.μ. – 2.00 π.μ. Παρασκευή: 1.00 μ.μ. – 3.00 π.μ. Σάββατο: 12.00 μ.μ. – 3.00 π.μ. Κυριακή: 12.00 μ.μ. – 2.00 π.μ.

43

ATHENS NOISE ή οι βλαβερές συνέπειες της ησυχίας ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΙΖΟΠΟΥΛΟΣ

« …Unforgettable in every way and forever more,

that’s how you’ll stay…»

Περπατούσα από το πρωί στο πολύβουο κέντρο της Αθήνας και ανακάλυπτα για άλλη μια φορά πόσο όμορφη είναι αυτή η πόλη. Ήταν το πρώτο ηλιόλουστο Σάββατο μετά το δύσκολο χειμώνα που πέρασε, κι ακριβώς τη στιγμή που αναρωτιόμουν ποιο συναίσθημα, άραγε, να κυριεύει τους επισκέπτες της πόλης μια τόσο όμορφη ημέρα, η απάντηση δόθηκε διά στόματος του «βασιλιά» Nat Cole, από τα ηχεία ενός καταστήματος στη Μητροπόλεως.

Unforgettable, λοιπόν, η ημέρα… unforgettable και η βόλτα στο κέντρο, γεμάτη επιθέσεις ενός ευφάνταστου μείγματος αρωμάτων καλού και κακού γούστου, αρχαίου και σύγχρονου πολιτισμού, design και kitch επιλογών, σπουδαίας και απαράδεκτης αρχιτεκτονικής, υποδειγματικά καθαρού Μετρό και απαράδεκτα βρόμικων δρόμων, παγωτού με γιαούρτι αλλά και κεμπάπ με γιαούρτι… Τα ηχεία που υπέδειξαν τον τίτλο της στήλης, ανήκουν στο «Butlers», ένα κατάστημα ειδών οικιακής χρήσης που δε νομίζω ότι εύκολα θα ξεκολλήσετε από μέσα χωρίς να έχετε αγοράσει κάτι. Θα βρείτε χρηστικά αντικείμενα που ενώ είναι cozy, εμπεριέχουν ισχυρές δόσεις art design και μάλιστα σε τιμές εξαιρετικά φιλικές. Το ανακάλυψα πριν δύο χρόνια, μόλις είχε ανοίξει, και νομίζω ότι είναι ένας λόγος να εκτραπείς από την πεπατημένη οδό και να κατέβεις από το Σύνταγμα προς το Μοναστηράκι από τη Μητροπόλεως. Θα σας συμβούλευα, αν έχετε ξεκινήσει να κατεβαίνετε από την Ερμού, να κάνετε αριστερά στη Φωκίωνος και -δήθεν τυχαία- να βρεθείτε έξω από το «Cake». Καθίστε για τον πρώτο καφέ της μέρας και μοιραστείτε με την παρέα σας οποιοδήποτε από τα cake της βιτρίνας, καθώς ένα κομμάτι είναι υπεραρκετό για δύο. Εγώ, που καμία σχέση δεν έχω με την εγκράτεια, εκμεταλλεύομαι την ευγένεια και τη διακριτικότητα των παιδιών που έχουν το μαγαζί και παραγγέλνω όσα αντέχω να δοκιμάσω. Chocolate fudge, Lemon tarts, Carrot cakes, Apple pies! Ούτως ή άλλως, ό,τι δεν καταφέρεις να καταναλώσεις -γεγονός πολύ πιθανό αφού οι μερίδες είναι τεράστιες- το παίρνεις σε πακετάκι και το τρως την επόμενη μέρα. Για σένα μιλάω, γιατί στο δικό μου σπίτι κανένα τέτοιο γλυκό δε ζει ως την επαύριο… Κι επειδή δώρα κατέβηκες να αγοράσεις, κι επειδή είναι Πάσχα, κι επειδή ο Βαγγελάκης

44

και ο Θοδωρής, ως κανονικά βαφτιστήρια, εκτός της πνευματικής σχέσης με το νονό συντηρούν και την άλλη, τη φυσιολογική τού «δε θέλω δώρο, αλλά τι μου πήρες;», γι’ αυτό ήρθε η ώρα να μπεις στο παιχνιδοπωλείο «Toys of the world». Μακριά από τη λογική των σούπερ μάρκετ παιχνιδιών που έχουν κατακλύσει την αγορά τα τελευταία χρόνια, οι ιδιοκτήτες Κρίστι και Θοδωρής θα σε βοηθήσουν να διαλέξεις πρωτότυπα και διαφορετικά δώρα με διάθεση παιχνιδιάρικη. Κούκλες, μάπετς, παζλ, επιτραπέζια, κατασκευές, όλα ενδελεχώς επιλεγμένα με παιδική ματιά, αποφεύγοντας τον άλλο μεγάλο κίνδυνο: της ικανοποίησης των γονιών και όχι της πιτσιρικαρίας! Αν πάλι τα δωράκια σας απευθύνονται σε μεγαλύτερες ηλικίες, τότε -μόνο για ελάχιστες

ακόμη μέρες- θα μπορεί κανείς να βρει τα δημιουργήματα του Κωνσταντίνου Μπούκουρα στο κέντρο της Αθήνας. Θα εκπλαγείτε όταν δείτε τι μπορεί να φτιάξει ένας ευφυής δημιουργός που «πιάνει» το χέρι του, με πρώτες ύλες άχρηστα πλέον ανταλλακτικά αργαλειών, όπως σαΐτες, χτένια, καρούλες και μασούρια! Από ξύλινα αυτοκίνητα, αεροπλάνα και τρένα έως μπιζουτιέρες και από τιρμπουσόν και κηροπήγια έως φωτιστικά. Είναι βέβαιο ότι αν συναντήσετε αυτές τις μετασκευές σε κάποια αντικερί, θα σας κοστίσουν πολλαπλάσια χρήματα, οπότε βιαστείτε διότι ο καλλιτέχνης ετοιμάζεται να μεταφέρει το εργαστήριό του στην Πάτμο! Αξιοσημείωτο είναι ότι στον επάνω όροφο του καταστήματος υπάρχουν αρκετά υλικά που απευθύνονται στους επίδοξους πελάτες δημιουργούς. Προμηθευτείτε τα, χαλαρώστε

στο μπαλκονάκι σας και δημιουργήστε με την ησυχία σας! Για τους ρομαντικούς και τους λάτρεις των vintage, τη λύση την ανακάλυψα στο Μοναστηράκι σε μια στοά κάθετη στην Ηφαίστου, καθ’ υπόδειξη μιας αναγνώστριας, της Ελένης Β. Το mail ήταν λιτό και σαφές: «Ψάξε για τον Ζαχαρία και θα με θυμηθείς». Έχω περάσει πολλές φορές απ’ έξω αλλά δεν είχα εντοπίσει ότι στο βάθος της στοάς κρύβονται τόσα σπάνια βινύλια, άλλα μεταχειρισμένα και σε τιμές «αστείες» και άλλα του κουτιού και σε τιμές «συλλεκτικές». Κι επειδή οι συμπτώσεις δε με αφήνουν ποτέ αδιάφορο, μόλις έπεσα επάνω στο βινύλιο του Nat King Cole με το Unforgettable, το αγόρασα μόνο 5€, χωρίς δεύτερη σκέψη κι ας μην έχω πικ απ! Η άνοιξη δεν είναι απλώς μία από τις τέσσερις εποχές του χρόνου. Είναι ήλιος, ευχάριστες θερμοκρασίες, έρωτας, ψυχρούλα τα βράδια, βόλτες, κι άλλες βόλτες, χαμόγελα, ανθοφορία, Ζιρτέκ, πλανόδιοι μουσικοί, κοντομάνικα και μίνι φούστες. Οπότε λέω και φέτος να περάσω αξέχαστα! Freddie στη διαπασών, λοιπόν…

«Tonight I'm gonna have myself a real good time / I feel alive and the world it's turning inside out / Yeah! I'm floating around in ecstasy / So don't stop me now don't stop me / 'Cause I'm having a good time, having a good time» Butlers, Μητροπόλεως 43, 210-3236591, www.butlers.de Cake, Ερμού & Φωκίωνος 4, 211-1828720, www.cake.gr Toys of the world, Ερμού & Αιόλου 15, 210-3213087 Κωνσταντίνος Μπούκουρας, Αγ. Ειρήνης 3, 6945-828120 Ζαχαρίας, Ηφαίστου 20, 210-3245035 @: rizopoulos72@gmail.com (εκφραστείτε ελεύθερα εδώ, χωρίς αιδώ! Στείλτε σκέψεις, ιδέες, διαφωνίες, φωτογραφίες…)

PUBLI

Ο «Κόκκινος Θησαυρός»

Ένα αρνάκι μπούτι σιγοψήνεται στο φούρνο σας – ξεφεύγοντας από την κλασική σούβλα. Οι σταγόνες του TABASCO® στη σάλτσα θα δώσουν μια σπιρτάδα ακαταμάχητη στη γεύση του, θυμίζοντάς μας πως μια γευστική λεπτομέρεια στη συνταγή μπορεί να κάνει όλη τη διαφορά.

Μπούτι αρνίσιο με λαχανικά και TABASCO

®

ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ 5-6 ΑΤΟΜΑ 1 αρνίσιο μπούτι γύρω στο 1½ κιλό (άκοπο), 5-6 κουταλιές της σούπας βούτυρο, 2-3 σκελίδες σκόρδου ολόκληρες, 2 καρότα κομμένα σε κυβάκια, 1 κλωνάρι σέλινου κομμένο σε κομμάτια, 1½ φλιτζάνι λευκό αρετσίνωτο κρασί, 600 γρ. κρεμμύδια στιφάδου (κοκκάρια) καθαρισμένα, 400 γρ. μικρές στρογγυλές πατατούλες καθαρισμένες, 300 γρ. ντοματίνια Σαντορίνης ξεφλουδισμένα, 1/3 του φλιτζανιού ελαιόλαδο, 1 κουταλιά της σούπας μουστάρδα, 1 κουταλιά της σούπας TABASCO®, αλάτι, πιπέρι φρεσκοτριμμένο ΕΚΤΕΛΕΣΗ Πλένετε και στεγνώνετε το κρέας. Ζεσταίνετε το βούτυρο σε μεγάλη κατσαρόλα και ροδίζετε το μπούτι του αρνιού ολόκληρο, αφού το αλατοπιπερώσετε. Ρίχνετε τις σκελίδες του σκόρδου καθαρισμένες, τα καρότα και το σέλινο. Σβήνετε με το κρασί και σιγοβράζετε μέχρι να εξατμιστούν αρκετά τα υγρά. Μεταφέρετε το μπούτι και τα λαχανικά σε γάστρα. Τοποθετείτε κατόπιν τα κρεμμυδάκια, τις πατατούλες και τα ντοματίνια γύρω από το κρέας, τα ανακατεύετε με τα καρότα και το σέλινο και αλατοπιπερώνετε. Περιχύνετε με το λάδι, μέσα στο οποίο έχετε προσθέσει το TABASCO® και τη μουστάρδα. Σκεπάζετε τη γάστρα. Αφήνετε το φαγητό στο φούρνο στους 170 οC για 2 ώρες μέχρι να ψηθεί το κρέας και να μαλακώσουν τα κρεμμυδάκια και οι πατάτες. Ανοίγετε τη γάστρα και αφήνετε λίγο ακόμα το κρέας στο φούρνο, ώστε να πάρει ωραίο χρώμα. Το κόκκινο και το πράσινο TABASCO® παράγονται και συσκευάζονται στις ΗΠΑ απο την McILLHENY Co., Avery Island, Louisiana Αντ/ποι:Χατζηπανάγος ΑΕΕ, προέκταση οδού Μάνης, Κάντζα Αττικής, 15 351, τηλ.: 210 6040650 TABASCO® is a registered trademark for sauces and other goods and services. TABASCO, the TABASCO bottle design and label designs are the exclusive property of McIlhenny Company, Avery Island, Louisiana, USA 70513 www.TABASCO.com.

45

PANTOPOLION

Εκεί που Νέα από ό,τι πουλιέται και ό,τι αγοράζουµε φτιάχνεται ο Λουµίδης… Έχετε σκεφτεί ποτέ τι ταξίδι ακολουθεί ο αγαπηµένος µας καφές ΛΟΥΜΙ∆ΗΣ ΠΑΠΑΓΑΛΟΣ πριν φτάσει στο φλιτζάνι µας; Η ιστορία του είναι γεµάτη αυθεντικές εικόνες και µυρωδιές και ξεκινάει από το 1974, τότε που το πλέον υπερσύγχρονο εργοστάσιο στα Οινόφυτα άρχισε να εξειδικεύεται στην παραγωγή καφέ, καλύπτοντας τις ανάγκες της ελληνικής αγοράς. Μετά από τόσα χρόνια, η Nestlé Ελλάς Α.Ε. αξιοποιώντας την τελευταία λέξη της τεχνολογίας διασφαλίζει την ποιότητα του προϊόντος σε κάθε παραγωγικό στάδιο ξεχωριστά, µε στόχο ένα τελικό αποτέλεσµα που καλύπτει απόλυτα τις απαιτήσεις των καταναλωτών. Το εργοστάσιο παραλαµβάνει ωµό καφέ από εγκεκριµένους προµηθευτές (αξιοποιώντας την πολυετή και παγκόσµια εµπειρία της Nestlé) και τον αποθηκεύει σε σιλό ανάλογα µε την ποικιλία του. Στη συνέχεια ο καφές καβουρδίζεται και αλέθεται ώστε να πάρει τη µορφή πούδρας που όλοι ξέρουµε και περιµένουµε να δούµε όταν ανοίγουµε ένα φακελάκι ελληνικού καφέ ΛΟΥΜΙ∆ΗΣ ΠΑΠΑΓΑΛΟΣ. Σχεδόν σε όλη τη διαδικασία παραγωγής, ο ελληνικός καφές περιλαµβάνει την ίδια διαδροµή όπως όλοι οι τύποι καφέδων. Όµως, ο ελληνικός καφές ΛΟΥΜΙ∆ΗΣ ΠΑΠΑΓΑ ΛΟΣ ξεχωρίζει από τις σωστές αναλογίες και τις ποιοτικές ποικιλίες καφέ που χρησιµοποιούνται, δίνοντας το σωστό χαρµάνι. Αυτό είναι και το «µεγάλο µυστικό» του ελληνικού καφέ ΛΟΥΜΙ∆ΗΣ ΠΑΠΑΓΑΛΟΣ, που τον έχει κάνει αγαπητό σε όλους τους Έλληνες και έχει συνδεθεί µε τις ιστορικές και προσωπικές τους µνήµες.

Εσείς, πήρατε το δώρο σας;

Η επόµενη µέρα του Μπουτάρη…

Κρατήστε µόνο την απόλαυση

Υποδεχτείτε το καλοκαίρι µε µια µοναδική προσφορά οµορφιάς! Τα καταστήµατα Cook-Shop, από 15 Μαρτίου 2012, µε αγορές προϊόντων αξίας 150€ σας κάνουν δώρο ένα Silk-épil Braun αξίας 60€! Η αποτριχωτική µηχανή Silk-épil της Βraun είναι εξαιρετικά αποτελεσµατική και προσφέρει απίστευτα απαλή αποτρίχωση που διαρκεί έως και 4 εβδοµάδες. Mε σύστηµα 20 τσιµπίδων, άκρες SoftLift, κυλίνδρους µασάζ, 2 ταχύτητες και επιπλέον κεφαλή ξυρίσµατος µε εξάρτηµα ρύθµισης πάχους κοπής, θα σας ενθουσιάσει από το βελούδινο αποτέλεσµα στο δέρµα σας! Επισκεφθείτε τώρα ένα κατάστηµα Cook-Shop και επωφεληθείτε από την προσφορά, η οποία ισχύει µέχρι εξαντλήσεως των αποθεµάτων.

Με δύο λαµπρές εκδηλώσεις η οινοποιία Μπουτάρη γιόρτασε την «Επόµενη µέρα της οινοποιίας» και παρουσίασε 6 νέα, φρέσκα και πολύ µοντέρνα κρασιά. Τα πρώτα κρασιά ανήκουν στην οικογένεια µε το όνοµα ΣΗΜΕΙΟ ΣΤΙΞΗΣ ΜΠΟΥΤΑΡΗ, η οποία αποτελείται από το Σηµείο Στίξης Λευκό µε σήµα το !, το Σηµείο Στίξης Ροζέ µε σήµα το ; και το Σηµείο Στίξης Κόκκινο µε σήµα την :. Με την αναπάντεχη γεύση τους και τη διαχρονικά σταθερή ποιότητα της οινοποιίας Μπουτάρη, θα γίνουν η νέα καθηµερινή πρόταση για το σπίτι ή το εστιατόριο. Η επόµενη πρόταση µε το «Φοβερόζ & Τροµερόζ» όνοµα PINK KONG είναι ένα µοντέρνο αρωµατικό ροζέ που κυκλοφορεί σε εντυπωσιακή ροζ φιάλη των 187ml και αναµένεται να κερδίσει τις εντυπώσεις. Τέλος, παρουσιάστηκε και ένα µοναδικό δίδυµο ηµίγλυκων οίνων της οικογένειας προϊόντων Καµπά µε το όνοµα ROMEO για το κόκκινο και JULIET για το λευκό, για τους λάτρεις των πιο γλυκών γεύσεων. Η οινοποιία Μπουτάρη τιµήθηκε για 15η φορά µε τον τίτλο «Οινοποιείο της χρονιάς», από το διακεκριµένο περιοδικό οίνου Wine & Spirits και πλέον κατατάσσεται ανάµεσα στις 3 πιο βραβευµένες οινοποιίες διεθνώς.

Από το βούτυρο κρατήστε µόνο την απόλαυση. Πείτε ναι στην πρόκληση του νέου Flora Soft µε βούτυρο, που έχει βελούδινη, απίστευτη γεύση και 60% λιγότερα κορεσµένα λιπαρά από το βούτυρο αγελάδος! Ποτέ ξανά ένας πειρασµός δεν ήταν τόσο υγιεινός. Αναγνωρίστε το Flora Soft µε την πρώτη µατιά στο ψυγείο των σούπερ µάρκετ, χάρη στην πολύ «φρέσκια» και ντελικάτη λευκή συσκευασία του. Απολαύστε το πάνω στο ψωµί και στη συνέχεια απογειώστε µε αυτό κάθε αγαπηµένη σας συνταγή. Το νέο Flora Soft µε βούτυρο, από εκλεκτά φυτικά έλαια και µε όσο βούτυρο χρειάζεται, χαρίζει καταπληκτική γεύση και άρωµα σε ό,τι κι αν δηµιουργήσετε! Φυσικά µε την εγγύηση ΕΛΑΪΣ.

Προσφορές για το Πάσχα

Ελάχιστη πα ραγγ 20€. Οι τιµ ελία έ περιλαµβάν ς ουν ΦΠΑ.

Με την εγγύηση διανοµής της

Κάντε τις αγορές σας και εµείς αναλαµβάνουµε να σας φέρουµε την παραγγελία στο χώρο σας εντελώς δωρεάν. ∆ευτέρα έως Σάββατο από 09.00 έως 18.00.

Βούτυρο γάλακτος Ήπειρος Τ για πηλέφων αραγ ο γελίε 210 ς

ή 21 877654 0 69 94 0 ∆ε Σάββ υτέρα έω 753 ατο ς α έως 1 πό 09.00 8.00

46

µέλους του Οµίλου

Μουστάρδα French΄s

2x907gr

3χ397gr

500gr ΠΡΟΣΦΟΡΑ

€6,80 Το Βούτυρο Ήπειρος παράγεται από 100% φρέσκο πρόβειο και γίδινο γάλα. Χρησιµοποιείται στη µαγειρική και τη ζαχαροπλαστική, χαρίζοντας πλούσια γεύση αλλά και µοναδικό άρωµα στις ελληνικές συνταγές.

Robin Hood αλεύρι

ΠΡΟΣΦΟΡΑ

€

ΠΡΟΣΦΟΡΑ

6,00

Η πιο απαλή, βελούδινη µουστάρδα, απαραίτητη συντροφιά για το αρνάκι και τα βραστά αυγά, αλλά και για υπέροχα ντρέσινγκ στις ανοιξιάτικες σαλάτες.

€5,00 Το τέλειο αλεύρι για τα µπισκότα, τα κέικ και τα τσουρέκια σας. Είναι το εξαιρετικό αλεύρι για όλες τις χρήσεις που εµπιστεύονται όλες οι νοικοκυρές που θέλουν τέλειο αποτέλεσµα για τη ζαχαροπλαστική τους.

Για περισσότερες επιλογές σε βιολογικά και προϊόντα µικρών παραγωγών κάντε κλικ στο icookgreek.com

PUBLI

Ο «Κόκκινος Θησαυρός»

Ένα αρνάκι μπούτι σιγοψήνεται στο φούρνο σας – ξεφεύγοντας από την κλασική σούβλα. Οι σταγόνες του TABASCO® στη σάλτσα θα δώσουν μια σπιρτάδα ακαταμάχητη στη γεύση του, θυμίζοντάς μας πως μια γευστική λεπτομέρεια στη συνταγή μπορεί να κάνει όλη τη διαφορά.

Μπούτι αρνίσιο με λαχανικά και TABASCO

®

ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ 5-6 ΑΤΟΜΑ 1 αρνίσιο μπούτι γύρω στο 1½ κιλό (άκοπο), 5-6 κουταλιές της σούπας βούτυρο, 2-3 σκελίδες σκόρδου ολόκληρες, 2 καρότα κομμένα σε κυβάκια, 1 κλωνάρι σέλινου κομμένο σε κομμάτια, 1½ φλιτζάνι λευκό αρετσίνωτο κρασί, 600 γρ. κρεμμύδια στιφάδου (κοκκάρια) καθαρισμένα, 400 γρ. μικρές στρογγυλές πατατούλες καθαρισμένες, 300 γρ. ντοματίνια Σαντορίνης ξεφλουδισμένα, 1/3 του φλιτζανιού ελαιόλαδο, 1 κουταλιά της σούπας μουστάρδα, 1 κουταλιά της σούπας TABASCO®, αλάτι, πιπέρι φρεσκοτριμμένο ΕΚΤΕΛΕΣΗ Πλένετε και στεγνώνετε το κρέας. Ζεσταίνετε το βούτυρο σε μεγάλη κατσαρόλα και ροδίζετε το μπούτι του αρνιού ολόκληρο, αφού το αλατοπιπερώσετε. Ρίχνετε τις σκελίδες του σκόρδου καθαρισμένες, τα καρότα και το σέλινο. Σβήνετε με το κρασί και σιγοβράζετε μέχρι να εξατμιστούν αρκετά τα υγρά. Μεταφέρετε το μπούτι και τα λαχανικά σε γάστρα. Τοποθετείτε κατόπιν τα κρεμμυδάκια, τις πατατούλες και τα ντοματίνια γύρω από το κρέας, τα ανακατεύετε με τα καρότα και το σέλινο και αλατοπιπερώνετε. Περιχύνετε με το λάδι, μέσα στο οποίο έχετε προσθέσει το TABASCO® και τη μουστάρδα. Σκεπάζετε τη γάστρα. Αφήνετε το φαγητό στο φούρνο στους 170 οC για 2 ώρες μέχρι να ψηθεί το κρέας και να μαλακώσουν τα κρεμμυδάκια και οι πατάτες. Ανοίγετε τη γάστρα και αφήνετε λίγο ακόμα το κρέας στο φούρνο, ώστε να πάρει ωραίο χρώμα. Το κόκκινο και το πράσινο TABASCO® παράγονται και συσκευάζονται στις ΗΠΑ απο την McILLHENY Co., Avery Island, Louisiana Αντ/ποι:Χατζηπανάγος ΑΕΕ, προέκταση οδού Μάνης, Κάντζα Αττικής, 15 351, τηλ.: 210 6040650 TABASCO® is a registered trademark for sauces and other goods and services. TABASCO, the TABASCO bottle design and label designs are the exclusive property of McIlhenny Company, Avery Island, Louisiana, USA 70513 www.TABASCO.com.

45