ICOOKGREEK - MAY 07

ΤΕΥΧΟΣ 03

ΜΑΪΟΣ 07

ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

8+ΟΧΤΩ Σπιτικές συνταγές Κοινή bio-λογική Μαμάδες και παιδιά Meet the Greeks Ελληνική ΠΟΠ σκηνή Αθήνα-Λονδίνο Feel Good

www.icookgreek.com

Βoozeroo

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Editorial................................................................................................... 2 Πόσο foodie μπορείς να είσαι; Hungry Editor’s Choice_Boozeroo........................................................ 4 Tι τρώμε τη μέρα, πού πίνουμε τη νύχτα, όσα μας άρεσαν και δε μας άρεσαν Τι τρώνε οι πολιτικοί μας....................................................................... 5 Κατά τη γνώμη του Δημήτρη Αιγοπρόβατου Κοινή bio-λογική..................................................................................... 6 Σκεφτόμαστε λογικά, μαγειρεύουμε βιολογικά Μαμάδες και Παιδιά................................................................................ 16 Στρώνουμε βιολογικό τραπέζι για παιδιά Feel Good................................................................................................. 18 Free άθληση στο Καλλιμάρμαρο Αθήνα-Λονδίνο........................................................................................ 20 Από την πίτα του βοσκού στο Γυμνό Σεφ Επιτέλους μόνη...................................................................................... Σουφλέ σοκολάτας για foodie τεμπέλες

22

8+Οχτώ..................................................................................................... 23 16 συνταγές ελληνικής κουζίνας που αξίζει να μαγειρέψετε από τον Λευτέρη Λαζάρου και την Κωνσταντίνα Αθανασίου Το BBQ και η πόλη................................................................................... 43 Βγάλαμε ψησταριά στο μπαλκόνι Meet the Greeks....................................................................................... 44 Πάω Λέσβο Ελληνική ΠΟΠ σκηνή............................................................................. 46 Από το λαδοτύρι Μυτιλήνης στο ελαιόλαδο Σητείας Face Control............................................................................................. 47 Κουβεντιάζοντας με τον Κώστα Τσίγκα Η Λίνα και η πραλίνα.............................................................................. 48 Greek chic γλυκίσματα από τη Λίνα του «Βαρούλκου» Doctor Food............................................................................................. 52 Στο μυαλό του Control+F1 Mια συνταγή του χθες, στην κουζίνα του σήμερα................................ 54 Από την Νταϊάνα Κόχυλα Di Vino...................................................................................................... 56 Τι κρασί θα πιούμε; Μαϊντανοί................................................................................................. 57 Είναι παντού κι έχουν άποψη για όλα Portable food........................................................................................... 58 Πώς ξεκινάμε δυναμικά τη μέρα Pantopolion.............................................................................................. 60 Κάτι τρέχει στην αγορά Cook ’n Roll.............................................................................................. 62 Βy Pitsoulis Tαυτότητα_Διανομή_Συνδρομές............................................................. 63 Ποιοι είμαστε, πού θα μας βρείτε ή πώς θα σας βρίσκουμε εμείς

Foodie, σίγουρα, αλλά υπάρχει ένα όριο. Στο πόσο μπορούμε να αντιμετωπίζουμε την τροφή ως ζήτημα γαστριμαργικής απόλαυσης και μόνο, όταν επάνω της στήνεται τρελό πάρτι εξουσίας, χρήματος και πολιτικής. Στο πόσο μπορούμε να αποστρέφουμε το βλέμμα μας από εικόνες σοκαριστικές για τον τρόπο εκτροφής των ζώων στις μεγάλες παραγωγικές μονάδες προσπαθώντας να κρατήσουμε την όρεξή μας για το δείπνο. Στο πόσο μπορούμε να συναινούμε το 70% του παγκόσμιου νερού να ξοδεύεται στις ανάγκες της εντατικής γεωργίας, την ίδια στιγμή που οι υδάτινοι πόροι του πλανήτη στερεύουν δραματικά. Στο πόσο μπορούμε να αγοράζουμε φρούτα και λαχανικά εκτός εποχής ξέροντας ότι για την παραγωγή τους έχουν χρησιμοποιηθεί τόνοι φυτοφαρμάκων και χημικών λιπασμάτων. Στο πόσο μπορούμε να δεχόμαστε κυνικά ότι ζούμε σε έναν κόσμο που παράγει ετησίως τα διπλάσια τρόφιμα από όσα χρειάζεται, αλλά χάνει 40 εκατομμύρια ανθρώπους από την πείνα. Στο πόσο μπορούμε να πειστούμε στ’ αλήθεια ότι ο κόσμος αυτός εξελίσσει τη γενετική μετάλλαξη των τροφίμων για να σώσει τους λιμοκτονούντες, στοχεύοντας να αυξήσει μια παραγωγή, που ήταν έτσι κι αλλιώς εξ αρχής διπλάσια από όση χρειαζόταν. Στο πόσο μπορούμε να κλείνουμε μάτια και αυτιά στην άβολη αλήθεια που διαβρώνει το παγκόσμιο περιβάλλον, όταν δεν καταφέρνει να το κάνει ούτε ο ίδιος ο Αλ Γκορ. Στο πόσο μπορούμε να υψώνουμε αμέριμνα κάθε τόσο το ποτήρι μας πίνοντας «στην υγειά» πoιου ακριβώς; Foodie, φυσικά, αλλά υπάρχει ένα όριο. Δε σκοπεύουμε να το πιάσουμε. Γι’ αυτό και μπαίνουμε στην κουβέντα που ανοίγει ο Γιάννης με το εξώφυλλό του. Ναι, όντως παίζει σοφός νόμος της δημοσιογραφίας, που επιβάλλει να μην ανοίγονται ζητήματα, αν σπέρνουν ενοχές και φόβο, χωρίς να δίνουν λύση. Παίζουν όμως και κάτι στίχοι από παλιά, που πάνε κάπως έτσι: Ο ουρανός που μας σκεπάζει, μια φυσαρμόνικα που κλαίει, κι εμείς ανυποψίαστοι κι ωραίοι μέσα στο θαύμα που βουλιάζει. Και καλά τους ωραίους... Τους κάνουμε και μας ανέχονται. Να κάνουμε και τους ανυποψίαστους τώρα, μάλλον πάει πολύ.

HUNGRY EDITOR’S CHOICE «ΕΥΙΟΤΟΠΗ» ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΚΡΕΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΒΟΙΑ Ζω με έναν χορτοφάγο και το κρέας πρέπει να το απολαύσω στις μοναχικές μου ώρες, όταν το άρωμά του δεν ενοχλεί, όταν το μαγείρεμά του δεν προκαλεί ενοχλημένα σχόλια κ.λπ. κ.λπ. Επειδή λοιπόν το απολαμβάνω σε εξαιρετικές περιπτώσεις, θέλω να είναι καλό. Βρήκα τη λύση μου στην «Ευιότοπη», ένα κρεοπωλείο-μπουτίκ στο Ν. Ψυχικό, με εξαιρετικά στη γεύση κρέατα από τη φάρμα του στην Εύβοια. Τα μοσχαράκια βόσκουν ελεύθερα και τρέφονται με χορταράκια και καλαμπόκια. Τα γουρουνάκια, τα αρνιά και τα κατσικάκια το ίδιο. Δεν είναι βιολογικά αλλά είναι υπαίθριας εκτροφής. Το κατάστημα επίσης λειτουργεί με έναν δικό του τρόπο: Σφάζουν κατόπιν παραγγελίας και κάνουν διανομή στο σπίτι. Το πιο ωραίο χάμπουργκερ της ζωής μου εν Ελλάδι το έφτιαξα με μοσχαράκι χοντροκομμένο από τον ιδιοκτήτη και ιδρυτή της φάρμας, Μηνά Χάλαρη.

Info: Για παραγγελίες και πληροφορίες: Ευιότοπη, Αγγελοπούλου 4, Ν. Ψυχικό. Τηλ. 210 6777173 Ν.Κ.

ΑΛΙΒΑΡΒΑΡΑ ΣΤΟ ΞΙΔΙ (από το « ντουλάπι της γιαγιάς») Τα άγρια αυτά χορταράκια, που φύονται στα βράχια της Τήνου και μαζεύονται μετά τη βροχή, είναι ψημένα σε ξίδι με πολύ μεράκι και αποτελούν πολύ νόστιμο μεζέ. Τα βρήκα στο Παντοπωλείο Μεσογειακής Διατροφής, Σοφοκλέους 1 & Αριστείδου 11, τα έφτιαξα με μαρινάτο γαύρο και με ξετρέλαναν. Λ.Λ.

KERASMA - TREAT YOUR TASTE… Kerasma είναι η πρωτοβουλία του Ελληνικού Οργανισμού Εξωτερικού Εμπορίου (ΟΠΕ), η οποία τελεί υπό την αιγίδα του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών και εκφράζει το όραμα να γνωρίσει όλος ο κόσμος τα ελληνικά τρόφιμα, οίνους και ποτά, μέσα από τον πλούτο της ελληνικής γαστρονομίας και διατροφής. Να γευτεί αυτά τα ασύγκριτα προϊόντα, φτιαγμένα από τα δώρα της ελληνικής γης και θάλασσας και να βιώσει τη γευστική αρμονία που ο συνδυασμός τους προσφέρει στο καθημερινό τραπέζι, προβάλλοντας την υψηλή διατροφική αξία και τ ην προ σαρμογ ή τους σ τ ις παγκόσμιες διατροφικές συνήθειες.Το Kerasma προβάλλεται μέσα από σύγχρονες πολυεπίπεδες εκδηλώσεις με κορυφαία τη διοργάνωση, για δεύτερη φορά, του Διεθνούς Συνεδρίου Ελληνικής Γαστρονομίας και Βιομηχανίας Τροφίμων, Οίνων και Ποτών, 8-10 Ιουνίου στο Ηράκλειο της Κρήτης και τη Σαντορίνη. Η νέα επικοινωνιακή ταυτότητα και η στρατηγική προώθησης των τροφίμων, οίνων και ποτών θα παρουσιαστούν σε ειδική εκδήλωση, την Τετάρτη 9 Μαΐου, στην Αίγλη του Ζαππείου. Το i CookGreek εκτιμώντας την προσπάθεια που καταβάλλει ο ΟΠΕ μέσα από το Kerasma να συστήσει σε ολόκληρο τον κόσμο το σύγχρονο και άκρως γοητευτικό προφίλ της παραδοσιακής μας κουζίνας και των μοναδικών υλικών που τη συνθέτουν θα βρίσκεται εκεί, ανάμεσα στους χορηγούς της διοργάνωσης. Για περισσότερες πληροφορίες απευθυνθείτε στους οικείους κλαδικούς συνδέσμους τροφίμων, οίνων και ποτών και σ τον ΟΠΕ, στο email kerasma@hepo.gr, στο τηλέφωνο 210-9982100 ή επισκεφθείτε την ιστοσελίδα www.kerasma.gr. Χ.Τ.

Μ’ ΑΡΕΣΕ

ΔΕ Μ’ ΑΡΕΣΕ

Μου άρεσε πολύ η ταβέρνα «Αλέξανδρος» στον Προφήτη Ηλία της Ν.Τίρυνθας. Ο ιδιοκτήτης Αλέξανδρος Βλαχόπουλος έχει φτιάξει ένα καλό και πολύ τίμιο μαγαζί, σερβίρει ζαρζαβατικά από το μποστάνι του, ζυμωτό ψωμί, λάδι από βιολογικό ελαιώνα και κρέατα (χοιρινό και αρνιά) από τη φάρμα της οικογένειας. Η μαμά, κ. Σοφία, μεγάλη μαγείρισσα στην κατσαρόλα και στους μεζέδες, και ο άλλος της γιος μάστορας στο ψήσιμο. Αν βρεθείτε στην περιοχή εμπιστευθείτε την όρεξή σας στα μαγικά τους χέρια οπωσδήποτε. Θα πληρώσετε γύρω στα 15-18 ευρώ με κρασί από το δικό τους αμπέλι.

Δε μ΄άρεσε το SATO – ENTOS και με έβγαλε κ υριολε κ τικά ε κ τός εαυτού η συνεργασία του i CookGreek μαζί του. Η ιστορία μας ξεκίνησε ανέφελα και όμορφα. Με μεγάλη προθυμία ο υπάλληλος που μας εξυπηρέτησε στις 2 Μαρτίου, μας βοήθησε να διαλέξουμε, πήρε την παραγγελία για τα «ετοιμοπαράδοτα» γραφεία μας, ένα τραπέζι συσκέψεων (για να ακουμπάμε τα σουβλάκια) και μια ραφιέρα, συμπλήρωσε τα έντυπα και κανόνισε την πληρωμή. Με χαμόγελο μας ενημέρωσε ότι θα είχαμε την παραγγελία ή ένα μεγάλο μέρος μέσα στο επόμενο 10ήμερο. Με απόλυτη φυσικότητα και σα να μην είχαν δεσμευτεί ποτέ μας παρέδωσαν μετά από 20 μέρες κάποιες βίδες, πόδια, τάβλες που μελλοντικά θα γίνονταν έπιπλα. Αυτό εννοούσαν αυτοί τμηματική παράδοση. Με κάθε βίδα, πόδι, τάβλα μάλιστα έστελναν και συνεργείο* να μοντάρει τα ...αμοντάριστα, το οποίο και έφευγε άπραγο. Μετά σιωπή απόλυτη. Ο υπάλληλος που μας εξυπηρέτησε αρχικά, και που μόνο το τηλέφωνο του σπιτιού του δε μας έδωσε την πρώτη μέρα, εξαφανίστηκε από τη ζωή μας, για να δώσει τη θέση του σε μια παρτίδα πινγκ πονγκ μεταξύ τμήματος παραγγελιών και εξυπηρέτησης πελατών, όπου εμείς κάναμε το μπαλάκι. Οι επόμενες μέρες μας βρίσκουν να γράφουμε τη βιολογική γεωργία μπρούμυτα στο πάτωμα: τι SATO τι ΚΑΤΩ σχολιάζει το aigoprovato που από την αρχή υποστήριζε τη λύση του μαραγκού της γειτονιάς και πέσαμε να το φάμε: «Θα αργήσει, δεν είναι αξιόπιστος, ποιος θα μας τα στήσει» και κάτι τέτοια του λέγαμε. Αφού κάναμε Ανάσταση, τσουγκρίσαμε αυγά, χωνέψαμε και τις γαρδούμπες, ήρθε και ολοκληρώθηκε η παραγγελία κατά τις 10 Απριλίου. Με λάθος ραφιέρα, βέβαια, αλλά πού κουράγια να τη στείλουμε πίσω... *Φωτεινή εξαίρεση στο σκοτάδι της εταιρείας οι τεχνικοί των συνεργείων της, χάρη στη φιλοτιμία των οποίων καταφέραμε να ξεμπερδέψουμε.

Μου άρεσε το ψητό μανούρι Γρεβενών ΓΙΑΜ, αρωματισμένο με φρέσκια ρίγανη και αρτυμένο με λαδολέμονο, που βρήκα στα ράφια του Παντοπωλείου της Μεσογειακής Διατροφής. Απίθανη γεύση, πολύ πιο ενδιαφέρουσα από αυτή που έχει μόνο του το τυράκι. Τα τελευταία χρόνια η Αύρα Πανουσοπούλου κάθε φορά που ανοίγω ένα από τα μαγικά βαζάκια της με τις τυρολιχουδιές και τα γιαουρτοτυράκια της με εκπλήσσει ευχάριστα. Και νομίζω ότι η φήμη της έχει ξεπεράσει κατά πολύ την Αγιά της Λάρισας, όπου έχει το εργαστήριό της. Κ. Α.

Κ. Α.

BOOZEROO

Νύχτωσε... Πού ήπιαμε το μήνα που μας πέρασε και πού θα ξαναπιούμε. Στην Ασκληπιού, δίπλα μου «καμένος» πελάτης ξορκίζει με τα δάχτυλα σε σχήμα σταυρού τη θέα του μπρικιού. Οι γενναίες ποσότητες ρακόμελου την προηγούμενη νύχτα τον είχαν κάνει να βλέπει αστέρια όχι στον ουρανό αλλά στο πάτωμα. Θα πιω ένα ουίσκι καλύτερα, γιατί είμαι σε διάθεση παγκοσμιοποίησης. Άλλωστε τίποτα δε με υποχρεώνει να τη δω κρητικά. Γύρω μου μικρό, τρελό μαγαζί, μες στην καλή χαρά. Τραπεζάκια και καρέκλες με ελαφρύ school touch, στο πιο άνετο, ζεστά χρώματα, γοργόνες με μπλε, πορτοκαλί ουρές και πολύχρωμα ψάρια με τα χείλη της Αντζελίνας με κοιτάνε αφ’ υψηλού, όλη η γκάμα των «ξιδιών» περιμένει στο ράφι και ο Lou Reed καληνυχτίζει τις κυρίες. Έχω λόγο να πιω τσικουδιά; Κανέναν. Μέχρι που βλέπω τον πρώτο δίσκο μύδια, γαρίδες, φάβα να φεύγει για μια παρέα πίσω μου. Βλέπω καλά; Ναι, ναι, ναι, επιτέλους: ένα food-μπαράκι με μαδριλιένικη αύρα, όπου μπορώ: α. να πιω ρακί με την ίδια ευκολία που μπορώ να πιω βότκα και β. να φάω θράψαλα στα μισά της οδού Ασκληπιού, χωρίς να αφήσω το μισθό μου και χωρίς να βρίσκομαι ούτε σε μεζεδοπωλείο ούτε σε μεταμοντέρνα ταβέρνα ούτε σε απομίμηση κρητικού τσικουδάδικου με λύρα και Ξυλούρη στον τοίχο. Πού βρίσκομαι λοιπόν και θα ξανάρθω; Στο Υποβρύχιο που απ’ τα τζάμια του βλέπεις το Λυκαβηττό (Ασκληπιού 53 και Αραχώβης, Αθήνα). Χ. Τ. Στο Μεταξουργείο μπορείς να βρεις έναν Άνθρωπο, ειλικρινή, χωρίς φτιασίδια. Ένα αντι-μοδάτο μπαρ, όχι δηλαδή για το κοινό γούστο. Β. Π. Στη Σκουφά το Rosebud αν και έχει πολλά τραπέζια για τον καφέ στη διάρκεια της μέρας δεν δυσκολεύεται καθόλου να φτιάξει ατμόσφαιρα μπαρ το βράδυ. Β. Π. Στην Αιόλου, τρέχοντας πάνω κάτω από δουλειά σε δουλειά όλο περνάω έξω απ’ το Μαγκαζέ και μου γυαλίζει ωραία η μακριά μπάρα μεταξύ των δυο εισόδων-εξόδων. Την επόμενη φορά. Β. Π.

Του Δημήτρη Παπαγεωργίου (Ομάδα Αιγοπρόβατο)

Τι τρώνε οι πολιτικοί μας Προσπαθώ να μαντέψω ποιο είναι το φαγητό που αγαπούν γνωστές πολιτικές φιγούρες του τόπου μας και να αιτιολογήσω την προτίμησή τους με παραμέτρους που μπορεί να είναι εντελώς παραπλανητικές, αλλά που όλοι τελικά τις λαμβάνουμε –από μέσα μας– υπόψη. Όπως: Ιδεολογία: Φαντάζεσαι την Παπαρήγα να παραγγέλνει Big Mac; Όχι. Παρουσιαστικό: είναι δυνατόν ο Έβερτ να αποφεύγει τους υδατάνθρακες; Όχι. Χαρακτήρας: αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν ακραίες περιπτώσεις ανθρώπων που το αγαπημένο τους φαγητό είναι, ας πούμε, το κουνουπίδι, μπορεί να τους λένε κάπως αλλιώς εκτός από Βάσω Παπανδρέου; Όχι. Στο ζουμί τώρα: Ξεκινάω από τον συντάκτη –εαυτούλης– που ούτε πολιτικό πρόσωπο είναι ούτε γνωστός ανά την κοινωνία (πρόκειται περί διαπίστωσης και όχι πρόβλεψης) και συνεχίζω με τους υπόλοιπους: Δημήτρης: μαγειρίτσα. Α λ λ ιώς δε ν θα μπορούσε να ενταχθεί στην ομάδα Αιγοπρόβατο. Μάλισ τα, για να λύσει και παλαιότερες απορίες του εντύπου, συντάσσεται περισσότερο με το Αιγο- παρά με το -πρόβατο, καθώς είναι από τη φύση του Αιγοϊστής. Κάρολος Παπούλιας, Πρόεδρος της Δημοκρατίας: οι παράμετροι είναι οι εξής: ο άνθρωπος είναι από την Ήπειρο. Είναι όμως και περίπου διακοσίων χρονών, οπότε πιθανόν και να μην θυμάται ούτε ο ίδιος ποιο είναι το αγαπημένο του φαγητό. Σε περίπτωση όμως που θυμάται, βάσει της πρώτης παραμέτρου θα πω φρυγαδέλια, που είναι πεντανόστιμο και κιμπάρικο φαγητό. Κωνσταντίνος Καραμανλής, πρωθυπουργός: από μόνο του το ότι είναι πρωθυπουργός είναι απίστευτο, αλλά ας προσπαθήσουμε να μαντέψουμε και πιο είναι το αγαπημένο του φαγητό, το οποίο πρέπει να κυμαίνεται στα ίδια επίπεδα απιστευτότητας. Δεν πιστεύω ότι τον πρωθυπουργό μας πραγματικά τον εκφράζουν οι λιχουδιές του Μπαϊρακτάρη. Θα στοιχημάτιζα ότι είναι fan του junk food, το οποίο καταναλώνει τις ώρες που περνάει παρέα με το Playstation του, που κατά τις κακιές γλώσσες είναι πολύ περισσότερες απ΄ όσες αρμόζουν όχι στο μέσο πρωθυπουργό αλλά στο μέσο ενήλικα εν γένει. Γιώργος Παπανδρέου, αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης: τέτοια καλοσυντηρημένη κορμοστασιά δεν μπορεί να τρέφεται με ό,τι κι ό,τι. Δε με γελάει όμως η αίσθησή

μου ότι η πραγματική του κρυφή επιθυμία είναι να φάει όλο το δίσκο με τα ντόνατς, που τα αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι, γιατί είναι εθνικά υπερήφανος. Αλλά και το ταψί με το γαλακτομπούρεκο προσπερνάει σε μια κρίση αυταπάρνησης, για την Ελλάδα και το καλό του τόπου, για τον οποίο αγωνίζεται σκληρά. Αλέκα Παπαρήγα, Γενική Γραμματέας ΚΚΕ: σωματικά ξεκίνησε με όρους Μαρίκας Μητσοτάκη. Εννιά δεκαετίες αγώνες και θυσίες όμως τη γαλούχησαν στις κακουχίες, την έλιωσαν σωματικά και η σημερινή Αλέκα –το μισό της Αλέκας προ της πτώσης του τείχους– δεν μπορεί παρά να είναι λιτοδίαιτη. Ως εκ τούτου, το αγαπημένο της φαγητό πλέον είναι κάτι σε ψωμί-παιδεία-φέτα, με τη φέτα εναλλακτική της ελευθερίας (που συνήθισε να τη νηστεύει). Αλέκος Αλαβάνος, Πρόεδρος ΣΥΝ: πρών αριστερόχειρας, που έμαθε επιτέλους να τρώει με το δεξί. Αγαπημένη κουζίνα, η fusion, με βάση τον τραχανά, που κατά τη γνώμη του πάει με όλα. Γιώργος Καρατζαφέρης: χέρι χέρι μας πηγαίνει το μεσημέρι στην τοπική χ ασ α πο τα β έ ρνα γ ια μ ια πα νδ α ισ ία κρεατοφαγίας. Απαραίτητη προϋπόθεση άρση και υποστολή ελληνικής σημαίας κατά την αρχή και τη λήξη του «ξεκοιλιάσματος» και ενός λεπτού σιγή για να κάνουμε το Σταυρό μας πριν ξεκινήσουμε. Εναλλακτικά παρακολουθούμε προσεκτικά όλοι μαζί την πρωινή λειτουργία. Εκτός συναγωνισμού: οι Ευάγ γελος Βενιζέλος, Θεόδωρος Πάγκαλος, Μιλτιάδης Έβερτ, οι οποίοι κατά τα φαινόμενα τρώνε τα πάντα. Και τα μαχαιροπίρουνα. Η στήλη διοργανώνει διαγωνισμό για τον καταρτισμό μενού που θα εξυπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο όλους τους παραπάνω στην περίπτωση που βρεθούν κοινοί καλεσμένοι για φαγητό. Στείλτε email στο hortatoipolitikoi@icookgreek.com. Ο νικητής κερδίζει τσάμπα γεύμα στο Μαξίμου παρέα με τους προαναφερθέντες. Σε περίπτωση που αρνηθούν να συμμετάσχουν, ο νικητής μπορεί να έρθει σπίτι μου για σουβλάκια.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Της Χριστίνας Τσαμουρά

Κοινή bio-λογική Ξεκίνησε σαν προσωπική επιλογή πέντε «τρελών» που απευθύνονταν σε τρεις «περίεργους». Δε χρειάστηκαν παρά τρεις δεκαετίες εντατικής καλλιέργειας εδαφών, βεβιασμένης εκτροφής ζώων, αλόγιστης χρήσης των αποθεμάτων του πλανήτη και αλλεπάλληλων διατροφικών σκανδάλων για να αποδείξουν τον παραλογισμό της ανεξέλεγκτης ανάπτυξης και να αναδείξουν τη βιολογική γεωργία στην κατ’ εξοχήν στάση απέναντι στο περιβάλλον που μπορεί να ισχυριστεί ότι στηρίζεται στην κοινή λογική. Κάποτε το θέμα ήταν να φάμε...

Tο πρώτο μισό του 20ού βρίσκει μια Ευρώπη βομβαρδισμένη και σπαραγμένη από δυο παγ κόσ μιους πολέ μους και μερικούς εμφυλίους στα τελειώματά τους. Ανασφάλεια, φτώχεια και πείνα δίνουν το κοινωνικό στίγμα της εποχής. Ένας κόσμος που αγωνιά για το σήμερα, που ξυπνάει το πρωί με μόνο στόχο να μείνει ζωντανός μέχρι το βράδυ, σίγουρα δεν είναι ένας κόσμος από τον οποίο περιμένεις να πιέσει για γεωργική και διατροφική πολιτική με κριτήριο το περιβαλλοντικό αύριο του πλανήτη. Οι άνθρωποι πεινάνε. Κι όταν οι άνθρωποι πεινάνε, το αίτημα δεν μπορεί παρά να είναι ένα: εξασφαλίστε τώρα επαρκείς ποσότητες τροφής για όλους! Η εντατικοποίηση της γεωργίας και της κτηνοτροφίας, η γέννηση και γιγάντωση της βιομηχανίας τροφίμων, η αναζήτηση μεθόδων αύξησης κάθε επιμέρους παραγωγικής διαδικασίας που σχετίζεται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο με τη διατροφική αλυσίδα μοιάζει μονόδρομος. Αν είναι ή δεν είναι μόνο ειδικοί μπορούν να απαντήσουν. Ο μονόδρομος πάντως αυτός, εντός ή εκτός εισαγωγικών, φέρνει μαζί του τα «εργαλεία» που θα τον ανοίξουν: σα ντόμινο εξαπλώνεται παντού η όλο και εκτενέστερη χρήση επιζήμιων φυτοφαρμάκων, χημικών λιπασμάτων, περίεργων εμβολιασμών, αντιβιοτικών και αυξητικών ορμονών. Τα εδάφη αντιμετωπίζονται ως ανεξάντλητοι πόροι, ικανοί να προσφέρουν συνεχώς καρπούς, τα ζώα σαν προηγμένες μηχανές παραγωγής κτηνοτροφικών προϊόντων και η γονιδιακή τροποποίηση των ειδών του πλανήτη σα μια αυτονόητη απόπειρα της επιστήμης με στόχο τη συμβολή σε όλα τα προηγούμενα. Τελικά χορτάσαμε, αλλά πώς; Οι συνέπειες «θεαματικές». Τόνοι κρεάτων, τόνοι γαλακτοκομικών, τόνοι πουλερικών, τόνοι φρούτων και λαχανικών κατακλύζουν τις αγορές της Ευρώπης όλους τους μήνες του χρόνου καταρρίπτοντας ακόμη και την έννοια της εποχικότητας. Η όλη θεώρηση του προβλήματος απαντάει από μια άποψη με τεράστια επιτυχία στο πρόβλημα της έλλειψης τροφής ενός μέρους του πλανήτη. Ο κόσμος δε χορταίνει απλώς, αρχίζει να παχαίνει αλματωδώς. Η αύξηση της παχυσαρκίας και των καρδιαγγειακών νοσημάτων θυμίζει συστηματικά στην

Ευρώπη ότι κάτι δεν πάει καλά με το πιάτο της. Η αύξηση όλων των μορφών καρκίνου θυμίζουν κι αυτές με το δικό τους σκληρό τρόπο ότι κάτι δεν πάει καλά με τον πλανήτη και το περιβάλλον. Η Λερναία Ύδρα φαίνεται δεν κατοικεί μόνο στη σφαίρα του μύθου: ένα κεφάλι κόβεις, δύο νέα βγαίνουν. Δεν προλάβαμε να χαρούμε την εξάρθρωση της πείνας και την άνετη ζωή που μας εξασφάλισε η εκβιομηχάνιση των πάντων και έπρεπε τώρα να απαντήσουμε σε δύο νέες απειλές: τις θλιβερές επιπτώσεις στο περιβάλλον που έφεραν τα εντατικά συστήματα καλλιέργειας και εκτροφής και τις δυσμενείς συνέπειες στη δημόσια υγεία που ακολούθησαν την αύξηση της κατανάλωση πολυεπεξεργασμένων τροφίμων. Οι δρόμοι του παραδείσου Ήδη από τα τέ λ η του ’60, εποχ ή που Ευρώπη και Αμερική συγκλονίζονται από την έκρηξη των κοινωνικών κινημάτων, η υπερκατανάλωση προϊόντων και τροφίμων μπαίνει στο στόχαστρο της κριτικής ως σ τ υλοβάτ ης από τ η μια πλε υρά μιας ανεξέλγκτης και χωρίς προφανή λόγο ανάπτυξης (πέρα από την κερδοφορία βιομηχανιών και πολυεθνικών) και από την άλ λ η ε νός μικροασ τικού τρόπου ζωής, του οποίου τον ενδιαφέρον αρχίζει και τελειώνει στα στενά όρια του σπιτιού,

άν τε και του κήπου του, και αδυνατεί να δραστηριοποιηθεί για τα πολιτικά, κοινωνικά και οικολογικά ζητήματα του πλανήτη. Το 1971 ιδρύεται η Greenpeace. Κάτι αρχίζει να πρασινίζει σε ένα χώρο παραδοσιακά κόκκινο ή μαύρο. Στα τέλη του ’70 –όταν πια κατακάθεται η σκόνη που σκόρπισε ο γαλλικός Μάης σε όλη την Ευρώπη, ωριμάζει ο λόγος των επιμέρους κινημάτων και αποκρυσταλλώνονται νέα μορφώματα στον κοινωνικό χάρτη– φαίνεται καθαρά ότι τα οικολογικά «ιδεώδη» έχουν κερδίσει πολλούς πόντους στο νέο σκηνικό και αντιμετωπίζονται ήδη με συμπάθεια από ευρύτερα κομμάτια της ευρωπαϊκής κοινωνίας. Συμπάθεια που λίγα χρόνια μετά θα βρει τους Οικολόγους-Εναλλακτικούς ή αλλιώς «Πράσινους» να κάθονται στα έδρανα κάμποσων κοινοβουλίων έχοντας ανοιχτή μπροστά τους τη βίβλο του Αντρέ Γκορζ Οι δρόμοι του παραδείσου. Από τους κόλπους του ίδιου κινήματος θα ξεπηδήξουν και οι πρώτοι βιοκαλλιεργητές. Για κείνους οι δρόμοι του παραδείσου δεν οδηγούν στη Βουλή, αλλά στα αυτοσχέδια αγροκτήματα και τις μικρές παρεΐστικες ή οικογενειακές φάρμες της Βόρειας κυρίως Ευρώπης. Εκεί θα πειραματιστούν όχι μόνο με έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής, αλλά και με εναλλακτικούς τρόπους καλλιέργειας των εδαφών και παραγωγής βασικών γεωργικών

και κτηνοτροφικών προϊόντων, τρόπους που παραπέμπουν σε προβιομηχανική φάση ανάπτυξης της κοινωνίας και φυσικά αφορούν εξαιρετικά μικρές ποσότητες αγαθών. Όσο ουτοπική κι αν ακούγεται η εφαρμογή μιας τέτοιας πρακτικής σε μεγαλύτερες κλίμακες ζήτησης, ικανές να καλύψουν τις ανάγκες σε αγνό στρούντελ όχι μόνο του αγροκτήματος της ...Χάιντι, αλλά πιθανά ολόκληρης της Αυστρίας, δεν μπορεί παρά να αναγνωρίσει κανείς ότι αυτοί οι άνθρωποι αμφισβητώντας και απορρίπτοντας ριζικά τη λογική των φυτοφαρμάκων και των χημικών και αναζητώντας επίμονα μια εναλλακτική αντιμετώπιση των ασθενειών των φυτών που να στηρίζεται σε απολύτως φυσικά αντίδοτα, έβαλαν τον πρώτο σπόρο για την ανάπτυξη της βιολογικής γεωργίας, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα. Στην Ελλάδα τώρα, αν και η ιδιαίτερη πολιτική κατάσταση της επίμαχης δεκαετίας καθυστερεί για καμιά δεκαριά χρόνια την εμφάνιση οικολογικού ρεύματος–όπως συμβαίνει και με πολλές άλλες διεθνείς καλλιτεχνικές ή κοινωνικές τάσεις την περίοδο εκείνη– εντούτοις η καθυστέρηση είναι παροδική: μόλις κλείνει το θέμα των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων και ελευθεριών των πολιτών της, ανοίγει ευθύς ο δρόμος για την έκφραση των

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Κοινή bio-λογική Τι είναι η βιολογική γεωργία

οικολογικών και περιβαλλοντικών τους ε υαισθησιών. Ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 κάνουν την εμφάνισή τους οι πρώτοι Έλληνες καλλιεργητές βιολογικών προϊόντων, ως επί το πλείστον οικολόγοι και φυσιολάτρες, και σίγουρα με διάθεση να υποστηρίξουν μαζί με έναν εναλλακτικό τρόπο καλλιέργειας και έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής. Ο μέσος καταναλωτής ακόμη αντιμετωπίζει τη βιοκαλλιέργεια σαν μια υπόθεση μερικών «τρελών» και θεωρεί ότι τα λιγοστά προϊόντα της αφορούν ένα μειοψηφικό κοινό που κι αυτό είναι «κάπως εκκεντρικό». Η κρίση φέρνει αλλαγές Η όλη καχυποψία απέναντι στη φύση και την ποιότητα των βιολογικών προϊόντων κρατάει στην Ελλάδα τουλάχιστον μέχρι το 1991, χρονιά που η Κοινότητα αρχίζει να χρηματοδοτεί το συγκεκριμένο τρόπο παραγωγής και να επιχορηγεί τις προσπάθειες μετατροπής συμβατικών καλλιεργειών σε βιολογικές. Μέ χρι τότε ο αριθμός των βιοκα λ λ ιεργ ητών σ τ η χώρα μας εκτιμάται ότι μόλις και μετά βίας φτάνει τους 150. Για επίσημες μετρήσεις ούτε λόγος. Η σταφίδα είναι το πρώτο ελληνικό βιολογικό προϊόν που παράγεται στη χώρα μας κατ’ απαίτηση ολλανδικής εταιρείας. Έπεται το ελαιόλαδο. Όμως η πραγματικά μεγάλη στροφή των καταναλωτών προς τα βιολογικά προϊόντα θα έρθει δέκα χρόνια αργότερα, όταν τα σκάνδαλα και οι κρίσεις στις μεγάλες κτηνοτροφικές μονάδες και τη βιομηχανία τροφίμων θα αρχίσουν να ξεσπούν με αξιοσημείωτη συχνότητα, προκαλώντας στην καλύτερη περίπτωση την αποστροφή του καταναλωτικού κοινού και στη χειρότερη τον πανικό. Διοξίνες, σπογγώδης εγκεφαλοπάθεια, κρεατάλευρα, αυξητικές ορμόνες, μεταλλαγμένα είναι λέξεις-κλειδιά που εγκαινιάζουν μια νέα φάση της σχέσης του Ευρωπαίου και Έλληνα καταναλωτή με το πιάτο του: τη φάση της ανασφάλειας. Πάνω σε αυτή τη βάση διαμορφώνει τη νέα του στάση, αναζητώντας πιο έντονα και πιο επίμονα από ποτέ γεύσεις που παραπέμπουν στο χθες και τρόφιμα που υπόσχονται φυσικό τρόπο παραγωγής. Το όλο σκηνικό μοιάζει κομμένο και ραμμένο για τα βιολογικά προϊόντα, στο χώρο των οποίων συμβαίνει πραγματικός οργασμός: οι πωλήσεις σημειώνουν αλματώδη αύξηση, τα σημεία διακίνησης πολλαπλασιάζονται διαρκώς, νέοι βιοκαλλιεργητές έρχονται κάθε μέρα στο προσκήνιο. Οι καταναλωτές δεν έχουν αντίρρηση να πληρώσουν το κάτι παραπάνω αν πρόκειται να νιώσουν ξανά ήσυχοι και να γευτούν τη χαμένη από καιρό αληθινή γεύση και άρωμα των φρούτων, των λαχανικών, του ψωμιού. Η Ευρωπαϊκ ή Ένωσ η όσο βλέ πει τ η

ζήτηση των βιολογικών να μεγαλώνει τόσο επιχορηγεί και ενθαρρύνει τις προσπάθειες νέων βιοκαλλιεργητών. Η νομοθεσία από δίπλα κι αυτή τρέχει να εναρμονιστεί με τις περιστάσεις. Τι είναι βιολογικό και τι δεν είναι; Η μαζικοποιήση της παραγωγής τους γεννά νέες ανάγκες προσδιορισμού τους. Όταν πια στην γκάμα των βιολογικών προϊόντων δεν υπάρχει μόνο η ντομάτα, το μήλο, η σταφίδα, η ελιά, αλλά και το κέικ, το κρουασάν, η μαγιονέζα, το επιδόρπιο γιαουρτιού, η βρεφική κρέμα, το τσιπς, το κατεψυγμένο κοτόπουλο ή κεφτεδάκι, καταλαβαίνει κανείς ότι σίγουρα χρειάστηκε να ξαναοριστεί νομικά η έννοια από την εποχή του πρώτου κοινοβιακού αγροκτήματος κάποιας αλπικής βουνοπλαγιάς. Ψωνίζοντας με τα μάτια ανοιχτά Όσο νερό κι αν έχει κυλήσει στην έννοια «βιολογικό προϊόν», το βέβαιο είναι ότι δεν έχει κυλήσει τόσο που να μπορεί να πει κανείς με ελαφριά την καρδιά «έλα μωρέ, όλα τα ίδια είναι». Παραμένει πάντως γεγονός ότι δεν πρέπει να ψωνίζουμε με κλειστά τα μάτια. Επιλέγουμε βιολογικά προϊόντα γιατί θέλουμε να βοηθήσουμε τον πλαν ήτη να επανακάμψει και να φέρουμε πίσω στο τραπέζι μας την υγεία, την ασφάλεια και τη φυσική γεύση που είχαν κάποτε τα φρούτα, τα λαχανικά, το ψωμί, τα γαλακτοκομικά ή τα κρεατικά. Και πολύ καλά κάνουμε. Ψωνίζουμε όμως όντως βιολογικά ή απλώς γυρίζουμε σπίτι με τη συνείδησή μας ήσυχη και με μια τσάντα γεμάτη συμβατικά προϊόντα που έχουμε απλώς πληρώσει χρυσά; Και το πρόβλημα δεν είναι στην ακριβότερη τιμή, γιατί όλοι ξέρουμε πια πως ο βιολογικός τρόπος παραγωγής απαιτεί πολύ μεγάλη προσπάθεια και επιπλέον χρήματα για τον παραγωγό που τον έχει επιλέξει. Με το να δίνουμε κάτι παραπάνω, αποζημιώνουμε εκτός των άλλων με τον τρόπο μας αυτούς τους ανθρώπους για τον κοπιασ τικό δρόμο που έχουν επιλέξει. Το πρόβλημα είνα να σου πουλάνε φύκια για μεταξωτές

κορδέλες. Γιατί πολλοί επιτήδειοι εκεί έξω ανυπομονούν να μας πουλήσουν το παραμύθι: εδώ τα αθώα μήλα που μάζεψε η ίδια η γιαγιά Ντακ από το παραμυθένιο της αγρόκτημα λίγο έξω από τη Λιμνούπολη. Δείχνουμε άλλωστε τόσο πρόθυμοι κάποιες φορές να το χάψουμε. Για να είμαστε βέβαιοι ότι πληρώνοντας βιολογικό προϊόν αγοράζουμε όντως βιολογικό προϊόν πρέπει να προσέχουμε τα εξής: Πρώτον, να είναι πιστοποιημένο από έναν από τους επίσημους φορείς πιστοποίησης βιολογικών προϊόντων που επιβλέπονται από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων μέσω του Agrocert, για τους οποίους μπορείτε να ενημερωθείτε από το σχετικό θέμα (σελ. 10). Αν το προϊόν είναι ξένο θα πρέπει να αναζητούμε οπωσδήποτε το κοινοτικό σήμα πιστοποίησής του. Δεύτερον, να προτιμάμε τα εξειδικευμένα μαγαζιά προώθησης βιολογικών προϊόντων, τα οποία συνήθως διαθέτουν και τα ίδια κάποιους μη χανισ μούς ε λέ γ χου των προϊόντων που διακινούν για δική τους πρώτα και κύρια κατοχύρωση. Τρίτον, αν ψωνίζουμε βιολογικά προϊόντα από τη λαϊκή, όπου τα πράγματα είναι γενικά πιο δύσκολα ως προς τον έλεγχο της προέλευσης, να προτιμάμε τις αμιγώς βιολογικές λαϊκές, που επίσης διατηρούν δικά τους συστήματα εσωτερικού ελέγχου των συμμετεχόντων, και όχι την κοινή λαϊκή όπου παρεμπιπτόντως κάποιος, κάπου, κάποτε έβαλε να πουλήσει και ένα καφάσι βιολογικά φρούτα ή λαχανικά.

Σύμφωνα με τον Agrocert, που εποπτεύεται από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και με τη σειρά του εποπτεύει τους επίσημους φορείς πιστοποίησης βιολογικών προϊόντων της χώρας, η βιολογική γεωργία είναι η περισσότερο συμβατή με το περιβάλλον μορφή γεωργίας και εκτροφής ζώων. Δεν σημαίνει μόνο απαγόρευση στη χρήση συνθετικών αγροχημικών και αλλοπαθητικών ζωοφαρμάκων, αλλά αποτελεί μια φιλοσοφική προσέγγιση με στόχους: -την παραγωγή γεωργικών προϊόντων χωρίς τη χρήση αγροχημικών (συνθετικών χημικών εντομοκτόνων, μυκητοκτόνων, λιπασμάτων κ.λπ.)

-την ανάπτυξη μεθόδων παραγωγής φιλικών προς το περιβάλ λον (π.χ. τ η χρήση ωφέ λ ιμων οργαν ισμών για την καταπολέμηση εχθρών των καλλιεργειών). Οι βιολο γ ι κ ές μ έ θ ο δ οι πα ρ α γω γ ής συνίστανται σε ποικιλία καλλιεργητικών και κτηνοτροφικών πρακτικών, οι οποίες κύρια αποσκοπούν στην προστασία του περιβάλλοντος, στην προώθηση μιας βιώσιμης ανάπτυξης της γεωργίας και στην κατάκτηση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών.

Τι είναι η βιολογική αιγοπροβατοτροφία Και πάλι με πηγή τον Agrocert, η αιγοπροβατοτροφία, ως κλάδος της βιολογικής κτηνοτροφίας, είναι ένα σύστημα εκτροφής που στηρίζεται στην καλή διαβίωση των ζώων, χρησιμοποιεί αποκλειστικά ζωοτροφές που έχουν παραχθεί με βιολογικό τρόπο, επιτρέπει μόνο σε εξαιρετικά κρίσιμες περιπτώσεις τη χρήση συνθετικών αλλοπαθητικών φαρμάκων, είναι αντίθετο προς τη γενετική τροποποίηση, προστατεύει το περιβάλλον και ενισχύει την παραγωγή παραδοσιακών προϊόντων. Οι στόχοι της βιολογικής αιγοπροβατοτροφίας είναι: -η παραγωγή βιολογικών προϊόντων (γάλα, τυρί, γιαούρτι) -η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των αιγοπροβάτων -η αειφορία της παραγωγής -η διατήρηση της βιοποικιλότητας και του αγροτικού τοπίου -η αειφόρος διαχείριση των φυσικών πόρων και η δημιουργία νησίδων βιολογικής κτηνοτροφίας.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Της Βάσως Παππή

Κοινή bio-λογική Φορείς Πιστοποίησης Βιολογικών Προϊόντων στην Ελλάδα Τα προϊόντα με τον χαρακτηρισμό «βιολογικά» θα πρέπει να φέρουν ειδική σήμανση από κάποιον Οργανισμό Ελέγχου και Πιστοποίησης εγκεκριμένο από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων αν πρόκειται για ελληνικά ή αντίστοιχα αναγνωρισμένα σήματα του εξωτερικού αν πρόκειται για εισαγόμενα. Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα οι οργανισμοί αυτοί είναι: ΔΗΩ. Ο Οργανισμός έχει εγκριθεί από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, με απόφασή του το 1993, η οποία ανανεώθηκε το 2002, ως επίσημος φορέας Ελέγχου και Πιστοποίησης των Βιολογικών Προϊόντων. Τηλ. 210 8224384, www.dionet.gr Το Ινστιτούτο Ελέγχου Βιολογικών Προϊόντων Α.Ε. ΒΙΟΕΛΛΑΣ. Αποτελεί εγκεκριμένο Οργανισμό Ελέγχου και Πιστοποίησης για προϊόντα βιολογικής γεωργίας και κτηνοτροφίας. Ιδρύθηκε το 2001 ως Ανώνυμη Εταιρεία από μέλη του Συλλόγου Οικολογικής Γεωργίας Ελλάδας (ΣΟΓΕ), που είχε ιδρυθεί ήδη από το 1985 και ήταν ο πρώτος Οργανισμός Ελέγχου και Πιστοποίησης της χώρας (1993). Η ΒΙΟΕΛΛΑΣ είναι μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Κινημάτων για τη Βιολογική Γεωργία (ΙFOAM). Τηλ. 210 8211 940, www.bio-hellas.gr ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ. Μαζί με τους δύο προηγούμενους αποτελεί τη βασική τριάδα πιστοποιητικών οργανισμών με την οποία κίνηθηκε ο χώρος για αρκετά χρόνια. Τηλ.

23330 24440, e-mail: fysicert@can.gr QWays - ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ Α.Ε. Ιδρύθηκε το 2005 ως Φορέας Ελέγχου και Πιστοποίησης Προϊόντων και Συστημάτων Αγροπεριβαλλοντικού Χώρου. Πήρε άδεια λειτουργίας για το πρότυπο της Βιολογικής Γεωργίας το Δεκέμβριο του 2005 από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Τηλ. 210 6130 070, www.qways.gr aCert - Ευρωπαϊκός Οργανισμός Πιστοποίησης Α.Ε. Ιδρύθηκε τον Ιούνιο του 2005 με έδρα τη Θεσσαλονίκη. Αδειοδοτήθηκε από το υπουργείο ως Φορέας Πιστοποίησης Βιολογικών Προϊόντων το 2006, ενώ διαπιστεύτηκε από το ΕΣΥΔ με Πιστοποιητικό Διαπίστευσης, αρ.307, στις 6/11/2006. Σήμερα διαθέτει Περιφερειακό Γραφείο Θεσσαλίας με έδρα τη Λάρισα, Γραφείο Νοτίου Ελλάδας με έδρα την Αθήνα και σύντομα γραφεία και σε άλλα σημεία της χώρας. Τηλ. 2310 210777, www.a-cert.org Οι παραπάνω oργανισμοί ελέγχου αξιολογούνται από τον Οργανισμό Πιστοποίησης και Επίβλεψης Γεωργικών Προϊόντων (ΟΠΕΓΕΠ – AGROCERT), ο οποίος χορηγεί το ενιαίο εθνικό σήμα αναγνώρισης στα ελληνικά βιολογικά προϊόντα (Τηλ. 210 8231 277, www.agrocert.gr).

10

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Κοινή bio-λογική Λαϊκές αγορές βιολογικών προϊόντων Το πρόγραμμα των λαϊκών διαμορφώνεται συνήθως σε χειμερινή και θερινή βάση. Επειδή βρισκόμαστε ακριβώς στο μεταίχμιο και από το Σύλλογο μας είχαν ενημερώσει πριν από περίπου 10 μέρες από την ημέρα έκδοσής μας ότι θα άλλαζε «σε κανένα εικοσαήμερο» εμείς δημοσιεύουμε και τα δύο προγράμματα. Εσείς πάλι πριν ξεκινήσετε αναρωτηθείτε καλού-κακού και τι καιρό κάνει: χειμερινό ή θερινό; ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ Δευτέρα Κηφισιά: τέρμα Χαριλάου Τρικούπη (απέναντι από το νεκροταφείο), 16:30–19:30 (θερινό), 14:30–17:30 (χειμερινό) Περιστέρι: Ψαρών και Ελ. Βενιζέλου (Άγιος Αντώνιος), Χαϊδάρι: πίσω από το νέο δημαρχείο, 16:30–19:30 (θερινό), 14:30–17:30 (χειμερινό) Τρίτη Κορυδαλλός: Πλατεία Ελευθερίας – πεζόδρομος Αγ. Γεωργίου, 16:30–19:30 (θερινό), 14:30–17:30 (χειμερινό) Νέο Ηράκλειο: Ελ. Βενιζέλου (γήπεδο Τυφώνα), 16:30–19:30 (θερινό), 14:30–17:30 (χειμερινό) Τετάρτη Ηλιούπολη: Μαρίνου Αντύπα (απέναντι από το ΙΚΑ), 16:30–19:30 (θερινό), 14:30–17:30 (χειμερινό) Γλυφάδα: Πλατεία Ξενοφώντος, 16:30–19:30 (θερινό), 14:30–17:30 (χειμερινό) Πέμπτη Θρακομακεδόνες: Πλατεία Αλμπανέλα, 16:30–19:30 (θερινό), 14:30–17:30 (χειμερινό) Π. Φάληρο: Λ. Αμφιθέας, Ναϊάδων και Ζαΐμη, 16:30–19:30 (θερινό), 14:30–17:30 (χειμερινό) Παρασκευή Καισαριανή: πίσω από το γήπεδο Νήαρ Ηστ στο σινεμά «Αιολία», 16:30–19:30 (θερινό), 14:30–17:30 (χειμερινό) Κολωνάκι: Πλατεία Δεξαμενής, 9:00–13:00 Χολαργός: Άλσος Δημαρχείου (απέναντι από το Δημαρχείο), 16:30–19:30 (θερινό), 14:30–17:30 (χειμερινό) Σάββατο Βούλα: Σωκράτους – Παπάγου 2, 9:00–14:00 Κάτω Πατήσια: Πάτμου και Καραβία (Κατάληψη), 9:00–14:00 ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Τρίτη Δήμος Θερμαϊκού: Φιλελλήνων & Ανθέων γωνία, Κάτω Περαία, 16:00–20:30 Πέμπτη Νεάπολη: Δημαρχείο Νεάπολης, 8:00–14:00 Σάββατο Καλαμαριά: πρώην στρατόπεδο Κόνδρα, 8:00– 14:00

12

PUBLI

Η ΑΒ της σωστής διατροφής Μια μεγάλη εκστρατεία ενημέρωσης αρχίζει η ΑΒ, αξιοποιώντας την πολύτιμη εμπειρία της στο χώρο των τροφίμων προς όφελος του καταναλωτικού κοινού. Επειδή κατά γενική ομολογία «τρώω σωστά» σημαίνει «ζω καλά», η ΑΒ στοχεύει μέσα από ενημερωτικά έντυπα, ειδικές επισημάνσεις στα προϊόντα της κι ένα πλούσιο περιοδικό αφιερωμένο στην υγεία και την ευεξία να μας μυήσει στα μυστικά της σωστής, ισορροπημένης διατροφής δείχνοντάς μας έτσι τον πιο σίγουρο δρόμο για την καλή υγεία και τη βελτίωση του επιπέδου της ζωής μας.

Δεν χρειάζεται βέβαια να είναι κανείς ειδικός για να πετύχει μια σωστή και ισορροπημένη διατροφή. Αρκούν μερικοί απλοί κανόνες που θα βοηθήσουν να μάθουμε τι είναι καλύτερο για τον οργανισμό μας και τη ζωή μας γενικότερα. Η ΑΒ γνωρίζοντας πως η διατροφή και τα τρόφιμα που επιλέγουμε είναι μαζί με τη σωματική δραστηριότητα από τους σημαντικότερους παράγοντες υγείας ξεκινά μια εκστρατεία ενημέρωσης και πληροφόρησης των πελατών της σχετικά με τις ευργετικές ιδιότητες της διατροφής για το ανθρώπινο σώμα. Η διατροφή δεν αντιμετωπίζεται ως επιστήμη της τροφής που σχετίζεται με την υγεία αλλά ως το κυριότερο στοιχείο «πρόληψης της ασθένειας». Σκοπός της προσπάθειας αυτής είναι να μάθουμε όλοι μας για τη σωστή και ισορροπημένη διατροφή από κάποιον για τον οποίο τα τρόφιμα είναι η ειδίκευσή του, να κερδίσουμε καλή υγεία και να βελτιώσουμε το επίπεδο ζωής μας.

14

Η εκστρατεία της ΑΒ βασίζεται σε τρεις κύριους άξονες:

μεσογειακή διατροφή προϊόντα ειδικής διατροφής ευ ζην

1.

2.

3.

Μεσογειακή διατροφή Η μεσογειακή διατροφή αντικατοπτρίζει τις τυπικές διατροφικές συνήθειες των κατοίκων της Μεσογείου. Βασίζεται στην απλή παρασκευή εύγευστων πιάτων χάρη στην ευρεία γκάμα προϊόντων που παράγονται σε αυτές τις χώρες και επιπλέον είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι αποτελεί την πιο υγιεινή λύση διατροφής.

Προϊόντα ειδικής διατροφής Ο άξονας αυτός αφορά κατηγορίες προϊόντων που απευθύνονται σε ειδικό κοινό. Τα lights, τα λειτουργικά τρόφιμα, τα εμπλουτισμένα προϊόν τα και τα προϊόν τα για ειδικές παθήσεις είναι κάποια από αυτά που βοηθούν στο να διατηρήσουμε ένα δυνατό και υγιή οργανισμό.

Ευ ζην Η έ ν νοια wellness περιλαμβάνει μια σειρά προϊόντων αλλά και ενεργειών που συμβάλλουν σημαντικά στο να βελτιώσουμε το επίπεδο της ζωής μας σε σχέση με την υγεία. Κάτω από αυτόν τον άξονα, λοιπόν, βρίσκουμε βιολογικά, οικολογικά και τοπικά προϊόντα, ενημέρωση και εκπαίδευση πάνω στα τρόφιμα και την ασφάλειά τους, καθώς και προτάσεις ή συμβουλές άσκησης και σωματικής δραστηριότητας.

15

ΜΑΜAΔΕΣ ΚΑΙ ΠΑΔΙA

Της Κωνσταντίνας Αθανασίου

Βιολογικό τραπέζι «Η τύχη μας δεν βρίσκεται στα χέρια των Θεών, αλλά στα χέρια εκείνου που μαγειρεύει την τροφή μας» έλε γε ο Κομφούκιος. Για σκεφτείτε δηλαδή πώς και πόσο οι συνήθειές μας και οι διατροφικές επιλογές μας επηρεάζουν τη μελλοντική υγεία των παιδιών μας. Η πλειοψηφία των γονέων τρεφόμαστε χωρίς να έχουμε επίγνωση των συνεπειών του τρόπου διατροφής μας σε μας τους ίδιους και στα παιδιά μας. Η λαθεμένη στάση που ακολουθούμε στη διατροφή προκαλεί άθελά μας βλάβες που τα αποτελέσματά τους εκδηλώνονται μόνο μετά από πολύ καιρό. Κι όμως όλοι επιθυμούμε να δούμε τα βλαστάρια μας να μεγαλώνουν γερά, δυνατά, γεμάτα ενεργητικότητα και υγεία. Μήπως ήρθε η ώρα να αλλάξουμε τρόπο διατροφής, να επιλέγουμε ασφαλή τρόφιμα, να πάρουμε δηλαδή θέση ζωής απέναντι στα βιολογικά τρόφιμα;

Σκεφτόμαστε λογικά – επιλέγουμε βιολογικά Το κυριότερο πλεονέκτημα των βιολογικών προϊόντων έναντι των συμβατικών είναι ότι καλλιεργούνται χωρίς τη χρήση χημικών φυτοφαρμάκων και δεν προστίθενται συντηρητικά κατά την επεξεργασία τους. Είναι από τα λίγα τρόφιμα που ελέγχονται και πισ τοποιούν ται σε όλα τα σ τάδια παραγωγής, από το χωράφι μέχρι το ράφι. Επιλέγοντας λοιπόν βιολογικά, βάζουμε σε προτεραιότητα την υγεία της οικογένειάς μας, προστατεύουμε το περιβάλλον και φροντίζουμε το μέλλον των παιδιών μας. Γενικά υπάρχουν πολύ λίγες αξιόπιστες έρευνες, οι οποίες να μπορούν να κάνουν μια έγκυρη σύγκριση της διατροφικής αξίας των βιολογικών και των συμβατικών προϊόντων, λόγω πολλών μεθοδολογικών περιορισμών. Φαίνεται πάντως μια υψηλότερη συγκέντρωση σε βιταμίνη C της πατάτας και των φυλλωδών λαχανικών τα οποία έχουν καλλιεργηθεί με βιολογική γεωργία. Έρευνα για λογαριασμό της Soil Association

16

of England που δόθηκε στη δημοσιότητα το 2001 στην Αγγλία από τον διατροφολόγο Shane Heaton και τους συνεργάτες του δήλωνε πως τα βιολογικά τρόφιμα, πέραν της βιταμίνης C, περιέχουν αυξημένη συγκέντρωση και σε κάποια απαραίτητα ανόργανα στοιχεία όπως ασβέστιο, μαγνήσιο, σίδηρο και χρώμιο. Μάλιστα, σύμφωνα με αυτή την αναφορά, τα αντιοξειδωτικά όπως το λυκοπένιο στην ντομάτα, οι πολυφαινόλες στις πατάτες και τα φλαβονοειδή στα μήλα ήταν σημαντικά αυξημένα. Επίσης, φαίνεται πως και η πρωτεΐνη των βιολογικών φρούτων και λαχανικών είναι υψηλότερης βιολογικής αξίας.

Τα βιολογικά γαλακτοκομικά έχει αποδειχτεί ότι περιέ χουν υψ η λότερη ποσότ ητα Ωμέ γα-3 λιπαρών οξέων, βιταμίνης Ε και αντιοξειδωτικών ουσιών. Δίνοντας βιολογικά γαλακτοκομικά στα παιδιά περιορίζετε την έκθεσή τους σε ορμόνες και άλλα αντιβιοτικά, ενώ αν τους προσφέρετε βιολογικά φρούτα και λαχανικά, τα γλιτώνετε από τα φυτοφάρμακα. Όσον αφορά τη βιολογική παραγωγή κρέατος και πουλερικών, γίνεται ιδιαίτερη προσπάθεια να εξασφαλιστεί η καλή διαβίωση των ζώων με τη χρησιμοποίηση φυσικών ζωοτροφών. Στη βιολογική κτηνοτροφία απαγορεύεται η γενετική τροποποίηση και η χρήση ουσιών που ευνοούν την ανάπτυξη ή τροποποίηση του κύκλου αναπαραγωγής των ζωών. Πάντως τα συσκευασμένα βιολογικά τρόφιμα που μπορεί να παράγονται από βιολογικά υλικά, δεν σημαίνει ότι δεν περιέχουν υψηλές ποσότητες λίπους και ζάχαρης, ούτε ότι αυτομάτως γίνονται διατροφικά πιο υγιεινά. Γι’ αυτό διαβάζετε πάντα τις ετικέτες και τη θρεπτική ανάλυση των βιολογικών προϊόντων.

Οργανώστε οικογενειακές εξορμήσεις και επισκεφτείτε βιολογικές φάρμες στην Αργολίδα ή την Εύβοια. Τα παιδιά σας θα δοκιμάσουν προϊόντα βιολογικής καλλιέργειας, θα μάθουν να τα εκτιμούν, θα εξοικειωθούν μαζί τους. Εσείς θα κάνετε τα βιολογικά ψώνια σας και θα ξαναθυμηθείτε γεύσεις και μυρωδιές μιας άλλης Ελλάδας.

Τα βιολογικά τρόφιμα αρέσουν στα παιδιά Η αλήθεια είναι ότι τα βιολογικά προϊόντα μπορεί να είναι λιγότερο εμφανίσιμα και γυαλιστερά από τα συμβατικά αλλά η νοστιμιά τους είναι «άλλο πράμα». Φέρνουν στον ουρανίσκο μυρωδιές και γεύσεις ξεχασμένες για μας τους μεγαλύτερους, που κάποτε τρώγαμε αληθινές ντομάτες, ζεστές από τον ήλιο του ελληνικού καλοκαιριού. Γεύσεις πρωτόγνωρες για τα παιδιά μας που δεν έτυχε να δοκιμάσουν κάτι άλλο από άγευστες φουσκωμένες ντομάτες, που φτάνουν τα τελευταία 20 χρόνια στις αγορές. Είναι βέβαιο ότι αν τις δοκιμάσουν θα νιώσουν τι σημαίναι ντομάτα «ντοματένια». Και όλα τα υπόλοιπα φρούτα και λαχανικά της βιολογικής γεωργίας είναι νόστιμα, χυμώδη και ευωδιαστά. Ή τουλάχιστον πιο νόστιμα, πιο ευωδιαστά και πιο χυμώδη από τα άλ λα, που καλ λιεργούν ται με συμβατικά μέσα, δηλαδή με τη χημεία να πρυτανεύει.

Είναι πιο ακριβά γιατί... Τα λαχανικά και τα φρούτα βιολογικής γεωργίας έχουν μεγαλύτερη σε ποσοστό επί

ξηρού περιεκτικότητα από τα αντίστοιχα συμβατικά. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως τα συμβατικά τρόφιμα έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε νερό από τα βιολογικά. Πάνω στην παρατήρηση αυτή στηρίζονται πολλοί παραγωγοί και μεταπράτες του χώρου για να πείσουν τους καταναλωτές πως η φαινομενικά αυξημένη τιμή των βιολογικών προϊόντων ουσιαστικά εξισώνεται με αυτήν των συμβατικών. Βέβαια η τιμή των βιολογικών προϊόντων είναι αυξημένη επειδή κατ’ αρχάς είναι μικρότερη η στρεμματική απόδοση, οι καλλιέργειες απαιτούν μεγαλύτερη χρησιμοποίηση της χειρωνακτικής εργασίας και έχουν αυξημένο κίνδυνο καταστροφών σοδειάς. Τέλος ο καταναλωτής επιβαρύνεται από το επιπλέον κόστος ελέγχου και πιστοποίησης.

Τι πρέπει να προσέχουμε Όλα τα βιολογικά προϊόντα πρέπει να είναι συσκευασμένα και να διαθέτουν την ένδειξη ότι αποτελούν προϊόντα βιολογικής γεωργίας. Τα βιολογικά φρούτα και λαχανικά πρέπει να πωλούνται μόνο στην εποχή τους. Δεν επιτρέπεται να πωλούνται χύμα, εκτός και αν αγοράζονται από το κτήμα του παραγωγού. Τα παραδοσιακά προϊόντα δεν είναι κατ’ ανάγκη βιολογικά, εκτός και αν υπάρχει ένδειξη ότι αποτελούν προϊόντα βιολογικής γεωργίας.

Γευστικές επιλογές για μικρούς οικολόγους Το βιολογικό εμπόριο είναι μια δυναμικά αναπτυσσόμε νη α λ λά καινούργια εμπορική δραστηριότητα στη χώρα μας. Και επειδή σίγουρα θα αναρωτιέστε πού θα βρείτε βιολογικά τυποποιημένα τρόφιμα, αλλά και υγιεινά σνακ καλής ποιότητας και σε μεγάλη ποικιλία για τα απαιτητικά παιδάκια σας και τους ακόμα πιο δύσκολους έφηβους συγκεντρώσαμε μια χρήσιμη λίστα που νομίζουμε ότι θα σας βοηθήσει. Προϊόν: Ελληνικά ζυμαρικά για παιδιά από πρώτες ύλες βιολογικής γεωργίας σε ποικιλία σχημάτων και γεύσεων: αστράκι, κουσκουσάκι, χυλοπιτάκι με αυγά και γάλα και γραμματάκια με σπανάκι, καρότο και ντομάτα. Τα προϊόντα παράγονται από πιστοποιημένες πρώτες ύλες βιολογικής γεωργίας, σπανάκι, καρότα, γάλα και γιαούρτι από τη Μακεδονία και χυμό ντομάτας από τη Θεσσαλία. Το βρήκαμε: Βιοτροφός Ρ. Φεραίου 42, 57003, Άγιος Αθανάσιος, Θεσσαλονίκη – Τηλ. 2310702950. Προϊόν: Γιαούρτια με φρούτα Andechser. Απολαυστικοί συνδυασμοί απαλού γιαουρτιού από φρέσκο γάλα βιολογικής παραγωγής και κομμάτια ζουμερών βιολογικών φρούτων χωρίς ζά χαρη, τε χ ν ητά αρώματα και συντηρητικά, σε πρακτικές συσκευασίες των 180 γρ. Έτοιμα με ένα απλό ανακάτεμα και σε 6 υπέροχες γεύσεις: φράουλα, κεράσι, μάνγκο-βανίλια, βύσσινο-βανίλια καθώς και ροδάκινο-μάνγκο και μύρτιλλο, με μόλις 0,1% λιπαρά. Το βρήκαμε: Στα καταστήματα Green Farm: N. Ερυθραία - Μαρούσι - Κολωνάκι - Πειραιάς - Γλυφάδα - Ν. Σμύρνη – Πάτρα, τηλ.: 210 55 51 401, www.greenfarm.gr Χονδρική διάθεση: Mediterranean Farm A.E. Προϊόν: Βιολογικά παγωτά, ξυλάκια, πύραυλοι και κύπελλα των 150 ml, 400 ml, 1 lt και 2 lt σε γεύσεις κρέμα, βανίλια σοκολάτα και ακόμα παγωτό σοκολάτας Green & Black’s με πλούσια κρέμα γάλακτος και αυθεντική βανίλια για έφηβους και μεγάλα παιδιά. Το βρήκαμε: Αποκλειστική διάθεση και διανομή ΒΙΟΤΟS A.E., τηλ.: 210 2311262, 210 2317683 και στα καταστήματά της «Πράσινο» (πρώην Green Post, Τατοΐου 122 και Πεντέλης 97). Προϊόν: Βιολογικά γιαούρτια NATURAPLUS σε γεύσεις βανίλια, βερίκοκο, φράουλα μπανάνα, κεράσι και μύρτιλλο.

Το βρήκαμε: Αποκλειστική διάθεση και διανομή ΒΙΟΤΟS A.E., τηλ. 210 2311262, 210 2317683 και στα καταστήματά της «Πράσινο» (πρώην Green Post, Τατοΐου 122 και Πεντέλης 97). Προϊόν: Βιολογικό επιδόρπιο σοκολάτας Fattorici Scaldasole και σοκολατένιες αρκουδίτσες Ours O Choc. Το βρήκαμε: «Πράσινο» (πρώην Green Post) Τατοΐου 122, Νέα Ερυθραία, τηλ.

210 6206785. Προϊόν: Βιολογικό παστέλι. Το βρήκαμε: Αφοί Χαΐτογλου ΑΒΕΕ, Καλοχώρι Θεσσαλονίκης. Προϊόν: Βάφλες μελιού Molen Ολλανδίας χωρίς προσθήκη ζάχαρης και πατατάκια Μolen με ηλιέλαιο. Το βρήκαμε: Ευοί Ευάν, Αριστοτέλους 9, Πειραιάς, τηλ. 210 4297073. Προϊόν: Βιολογικά μπισκότα από το Βέλγιο σε διάφορες γεύσεις και είδη: με επικάλυψη σοκολάτα και μούσλι (νιφάδες σιταριού*, κριθαριού*, βρώμης* και ρυζιού*, φαγόπυρο*, σταφίδες*), με γέμιση κακάο ή βανίλια, με φράουλα ή βερίκοκο, τα παιδικά σε γεύσεις απλή και με κομματάκια σοκολάτας, και τα Biokorn+, κέικ σε ατομικές συσκευασίες. Το βρήκαμε: στα καταστήματα Green Farm. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφτείτε και το site της Biokorn, http://www.biokornbiscuits.com Προϊόν: Δροσιστικοί χυμοί Ekoland, από 100% βιολογικά φρούτα χωρίς ζάχαρη και χωρίς συντηρητικά σε εννέα απίθανες γεύσεις, είναι η πιο φρέσκια φυσικ ή πρόταση για μεγαλύτερη απόλαυση. Επιλέξτε ανάμεσα σε χυμό μήλου, πορτοκαλιού, λεμονιού-λάιμ, καθώς και στους απίθανους συνδυασμούς ροδάκινου-πορτοκαλιού, φράουλας-φραγκοστάφυλου, μούρωνκόκκινου σταφυλιού, αχλαδιού-πάσιον φρουτ, τροπικών φρούτων και κοκτέιλ φρούτων. Βρήκαμε επίσης συμπυκνωμένους χυμούς σε μπουκάλι, με γεύσεις μήλου, μούρων, φραγκοστάφυλου-κράνμπερι και τροπικών φρούτων, και βιολογικά αναψυκτικά σε τρεις μοναδικούς συνδυασμούς: φρούτα του δάσους, πορτοκάλι-μαν ταρίνι και τροπικά φρούτα. Το βρήκαμε: Στο κατάστημα ΒΡΩΣΙΣ: Αγ. Βαρβάρας 11, Σπάτα Αττικής, τηλ.: 210 6630345-6, fax: 210 6635016, e-mail: info@vrosis.gr και ΒΙΟΦΡΕΣΚΟ: Προέκταση Μαιάνδρου (κόμβος Εγνατίας) Ωραιόκαστρο, Θεσσαλονίκη, τηλ. & fax: 2310 688553-4, e-mail: biofre@hol.gr.

17

FEEL GOOD

της Χριστίνας Τσαμουρά

Free άθληση στο Καλλιμάρμαρο Στο στάδιο αυτό έδωσαν νυν υπέρ πάντων αγώνα, κέρδισαν τα πάντα ή τα έχασαν όλα γενιές και γενιές αθλητών από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας. Από τις κερκίδες του χειροκρότησαν, γιουχάρισαν ή δάκρυσαν εκατομμύρια θεατές από καταβολής Αθήνας. Αιώνες από ιδρώτα, πείσμα, θυσίες, όνειρα, αυταπάτες, νίκες, ήττες, ματαιώσεις, δικαιώσεις, δάφνες, ζητωκραυγές, χειροκροτήματα ανθρώπων παλιότερων από σένα ποτίζουν τα μάρμαρα του χώρου ξανά και ξανά, προφανώς όχι για το τίποτα. Παραμένουν εκεί επειδή θέλουν να μιλήσουν. Έχουν -ξέρεις- πολλά να πουν και γι’ αυτό που κάνεις και γι΄αυτό που είσαι. Αν εσύ δεν έχεις όρεξη για τέτοιες κουβέντες, απλώς μην πας Καλλιμάρμαρο. Ούτε Ηρώδειο χρειάζεται να πας. Για σκέτη γυμναστική αρκεί κι ένας διάδρομος. Όσο για σκέτο θέαμα, καλή κι η τηλεόραση... Ο χώρος: Καταρχήν να διευκρινιστεί ότι ο χώρος που παρέχεται προς τους Αθηναίους πολίτες για περπάτημα ή τρέξιμο είναι περιμετρικά του σταδίου και όχι μέσα σε αυτό (στις κερκίδες και το ταρτάν), μια και από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και μετά θεωρήθηκε μνημείο και απαγορεύτηκε η καθημερινή του χρήση. Υπέροχη θέα στην Ακρόπολη και άφθονο οξυγόνο από το λόφο του Αρδηττού, ο οποίος περιλαμβάνεται στην έκταση του θρυλικού σταδίου συγκαταλέγονται στα μεγάλα ατού ενός μέρους, που του περισσεύει και η ιστορία και ο πολιτισμός. Ο λόφος του Αρδηττού: Στα νότια του σταδίου. Είναι ο λόφος που κάποτε οι Αθηναίοι δικαστές ορκίζονταν στο Δία, τον Απόλλωνα και τη Δήμητρα ότι θα κρίνουν δίκαια. Ο Ηρώδης ο Αττικός έχτισε μικρό ναό αφιερωμένο στη θεά Τύχη και έστησε και χρυσελεφάντινο άγαλμά της. Ο τάφος του Ηρώδη βρισκόταν στην κορυφή του λόφου και στο κιγκλίδωμα που τον έφραζε κρεμούσαν στην αρχαιότητα τις επιγραφές με τα αποτελέσματα των Ολυμπιακών Αγώνων. Σήμερα προσφέρεται για εξαιρετικές βόλτες και θέα στο Ζάππειο, την Ακρόπολη και τον Λυκαβηττό. Πού θα παρκάρω: Χλομό. Καλύτερα να πας με τα πόδια, με ποδήλατο ή με μηχανάκι. Πώς θα μπω: Από την πίσω πλευρά του σταδίου, στην οδό Αρχιμήδους, υπάρχει είσοδος ανοιχτή στο κοινό, δίπλα από το γυμναστήριο των Βετεράνων Αθλητών Στίβου. Προχώρησε ίσια επάνω να βρεις την ειδική διαδρομή και πήγαινε προς τα δεξιά αν θες να κατευθυνθείς στην αφετηρία της. Να πάρω νερό; Μην ανησυχείς, έχει βρύσες.

18

Γυμνάζομαι και ανακαλύπτω την άλλη Αθήνα μέσα από τα πάρκα της, τους στίβους της και τα στάδιά της. Πρώτος σταθμός: Καλλιμάρμαρο. Σύμβολο πολιτισμού, σύμβολο αθλητισμού, σύμβολο της πόλης και των αρκετών δυνατοτήτων για free γυμναστική που δίνει στους κατοίκους της. Αρκεί να της το ζητήσουν.

Τι μπορείς να κάνεις στο Καλλιμάρμαρο* Μπορείς να τρέξεις: στην ειδική χωμάτινη διαδρομή που αγκαλιάζει την τελευταία σειρά κερκίδων του σταδίου, αρχίζοντας από την αφετηρία (0 μ.). Κάθε 50 με 100 μ. υπάρχουν αριθμοί γραμμένοι με μπογιά στον τοίχο που σε ενημερώνουν για το πόσα μέτρα έχεις διανύσει, γεγονός πολύ βολικό ειδικά αν θες να καλύψεις 100στάρια, 200σάρια κ.λπ. Η ειδική διαδρομή τελειώνει στα 500 περίπου μέτρα παρά κάτι, οπότε έχεις δύο επιλογές: α) γυρίζεις πίσω, μένοντας πάντα στη δεξιά πλευρά του διαδρόμου β) συνεχίζεις αριστερά επάνω στο μονοπάτι, μέσα από το λόφο του Αρδηττού, με το άφθονο πράσινο και την αρκετή ανηφόρα, που θα σε οδηγήσει κάποια στιγμή και πάλι πίσω στο στάδιο. Μπορείς να ανέβεις σκαλοπάτια: Ακριβώς πίσω από την αφετηρία υπάρχουν καμιά 70αριά προκλητικά σκαλοπάτια που σε περιμένουν να τα κατέβεις αλλά κυρίως να τα ανέβεις τρέχοντας, όσο πιο πολλές φορές αντέχεις (και μία πάντως δεν είναι άσχημα). Τέλεια γυμναστική για το κάτω μέρος του κορμού, που θέλει και δύναμη και αναπνοή και κάποια εκρηκτικότητα. Μπορείς να ανέβεις διπλά σχοινιά και να κάνεις κρίκους ή μονόζυγο: Αν είσαι τόσο μάχιμος, εδώ θα βρεις ό,τι χρειάζεσαι για άθληση εκτός γυμναστηρίου. Γύμνασε τέλεια πάνω μέρος του κορμού, χέρια και πλάτη, με έλξεις και σκαρφαλώματα. Μπορείς να κάνεις κοιλιακούς: Ένας αυτοσχέδιος ξύλινος πάγκος με στρωματάκι γυμναστικής δεμένο πάνω του και σχοινιά στο σωστό σημείο για να κρατάς κόντρα με τα πόδια είναι το μόνο που χρειάζεσαι για τέλειους υπαίθριους κοιλιακούς. Πάμε ένα σετ των 50 και βλέπουμε... Κι εγώ που είμαι αρχάριος; Δεν τρέχει τίποτα, εδώ συναντιούνται όλοι. Θα δεις και παλιές δόξες του ελληνικού στίβου που δε σταμάτησαν ποτέ τις προπονήσεις

Και τώρα... φορτώνουμε υδατάνθρακα

τους, θα δεις και επαγγελματίες αθλητές, θα δεις και τυπάκια που βγήκαν απλώς να κάνουν το κέφι τους. Ξεκίνα με περπάτημα στο μονοπάτι περιμετρικά της ειδικής διαδρομής, πήγαινε και βόλτα στο λόφο που έχει και ανηφόρα, αν θες να δυσκολέψεις λίγο τα πράγματα, πάρε μάτι τους πιο προχωρημένους αθλούμενους να δεις τι ακριβώς κάνουν και βάλε στόχο σε μερικούς μήνες να είσαι ένας από αυτούς. Impossible is nothing, που λέει και το γνωστό σλόγκαν, και όλη η ιστορία του ερασιτεχνικού ή επαγγελματικού αθλητισμού μοιάζει να το επιβεβαιώνει.

*Από το Μάρκο Γεωργιάδη, προπονητή ΓΓΑ

Τα τελευταία χρόνια οι υδατάνθρακες έχουν αποκτήσει το χειρότερο όνομα της ...πιάτσας, τουλάχιστον μεταξύ των ατόμων που δεν γυμνάζονται, αλλά προσπαθούν να ελέγξουν το σωματικό τους βάρος μόνο μέσω διαρκούς -πρωτεϊνούχας κυρίωςδίαιτας. Το Feel Good αντίθετα λατρεύει τις μακαρονάδες, όπως άλλωστε όλοι όσοι ασκούν συστηματική σωματική δραστηριότητα. Γιατί ξέρουν πως οι υδατάνθρακες αποτελούν την κυριότερη και πιο άμεση πηγή «καυσίμων» του οργανισμού κατά τη διάρκεια μιας δυναμικής προπόνησης. Είναι πλέον κοινός τόπος για όσους ασχολούνται με το στίβο, το μπάσκετ, το ποδόσφαιρο, την κολύμβηση ή το ποδήλατο πως η επίδοσή μας σε δραστηριότητες αντοχής πάνω από 45 λεπτά εξαρτάται άμεσα από τα αποθέματα σωματικού γλυκογόνου και πέφτει κατακόρυφα όταν τα αποθέματα αυτά εξαντλούνται. Το γλυκογόνο δεν είναι άλλο από τη μορφή που παίρνει ο υδατάνθρακας για να αποθηκευτεί στο σώμα μας. Και δεν υπάρχει πιο νόστιμος τρόπος να τον αποκαταστήσουμε μετά από μια προπόνηση σαν αυτή που μας προτείνει ο Μάρκος Γεωργιάδης από ένα εύκολο πιάτο σπιτικής μακαρονάδας με μπόλικη σάλτσα ντομάτα και τόνο. Αρκεί να μην τη φορτώσουμε με άσκοπα λιπαρά.

Σπαγγέτι με τόνο-ντομάτα Για μια μερίδα θα χρειαστείτε: 125 γρ. σπαγγέτι ή μπαβέτε, 100 γρ. τόνο κονσέρβας σε λάδι ή νερό,1 μικρό κρεμμύδι, λίγη πράσινη πιπεριά, ½ σκελίδα σκόρδου, 100 γρ. ντοματοχυμό συμπυκνωμένο ή ντομάτα τριφτή, 2 κουταλιές ελαιόλαδο, λίγο μαϊντανό ψιλοκομμένο, αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι Εκτέλεση Βράζετε τα ζυμαρικά σε αλατισμένο νερό σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας τους. Στο μεταξύ ζεσταίνετε το ελαιόλαδο και σοτάρετε το κρεμμύδι, την πιπεριά και το σκόρδο ψιλοκομμένα για 3΄-4΄, μέχρι να μαλακώσουν. Προσθέτετε τον ντοματοχυμό ή τα ψιλοκομμένα ντοματάκια και βράζετε για 7΄-8΄. Στραγγίζετε καλά και κομματιάζετε τον τόνο, τον προσθέτετε στη σάλτσα ντομάτας και σιγοβράζετε για 3΄-4΄ ακόμη. Στο μεταξύ έχετε σουρώσει τα ζυμαρικά και τα έχετε ρίξει σε μια πιατέλα. Περιχύνετε με τη σάλτσα τόνου, προσθέτετε, το μαϊντανό και αλατοπίπερο και ανακατεύετε καλά. Σερβίρετε αμέσως.

19

ΑΘΗΝΑ - ΛΟΝΔΙΝΟ

Της Βάσως Παππή

Η απόσταση μεταξύ Αγγλίας και Ελλάδας μικραίνει. Μέχρι να διαλυθεί το κράτος πρόνοιας από τη Θάτσερ, πολλοί Έλληνες ζούσαν εκεί χωρίς να δουλεύουν έχοντας επίδομα ανεργίας. Από τότε τροφοδοτεί την Ελλάδα με αποφοίτους πανεπιστημίων, άρα με φορείς κουλτούρας. Πολλές φουρνιές έχουν ήδη επιστρέψει και όσοι αψηφούν την ταλαιπωρία στο ΔΙΚΑΤΣΑ ή ΔΟΑΤΑΠ (αμφότερα τα ονόματα του αξίζουν) δουλεύουν στο πανεπιστήμιο και στη δημόσια διοίκηση, ενώ άλλοι στα ΜΜΕ, στο θέατρο και στη διαφήμιση, ανοίγουν εστιατόρια, μπαρ, πολυ-χώρους και κομμωτήρια, ζωγραφίζουν, σχεδιάζουν και παίζουν μουσική σε κλαμπ. Ακόμα και όσοι δεν έχουν πάει ποτέ στο Λονδίνο, ακούνε μουσική και διαβάζουν το Face και το Wire από τις αρχές του ’80 και το Wallpaper από τα τέλη του ’90. Από τη δεκαετία του ’70 και μετά η αγγλική μαζική κουλτούρα έχει αποικίσει το –λιγότερο ή περισσότερο– συλλογικό μας ασυνείδητο όσο καμία άλλη ευρωπαϊκή, με δυνάμεις όπως: Beatles Stones Roeg Ziggy Eno Pinter KingCrimson SpareRib Pistols Jam Westwood DirkBogarde MontyPython PenguinBooks ElvisCostello LucianFreud élRecords MrBean TheBodyShop J.G.Ballard ScalaCinema Hitchhike r’sGuideToTheGalaxy DerekJarman Morrissey Greenaway Chumbawamba Oasis KateMoss DavidLodge MikeLeigh drum&bass DamienHirst BarryAdamson Plaid RedSnapper StephenFry Orbital TheOffice HelenaBonhamCarter Marks&Spencer HughGrant SpiceGirls RichardAttenborough Fabric StellaMcCartney AndySheppard HighFidelity 333 AlanFletcher NinjaTune TateModern Gherkin FutureSoundOfLondon Στην Αθήνα, χώροι όπως το Bios και το Hoxton αλλά και εστιατόρια αντιγράφουν τη χαλαρότητα –αν και λίγο πιο επιτηδευμένη– της ατμόσφαιρας και τη fusion διάθεση αντίστοιχων αγγλικών.

Η πίτα του βοσκού και ο φασιανός Η πρώτη εξοικείωση των περισσότερων με το φαγητό στο Λονδίνο ήταν μέσα από βιβλία αγ γλικών όπου χαρακτήρες με ονόματα όπως Kevin και Sharon έτρωγαν «πίτα του βοσκού». Ο καθηγητής μας έλεγε ότι στο Λονδίνο θα μπορούσαμε επίσης να δοκιμάσουμε και το «κολατσιό του ζευγά» (ψωμί, τυρί, σφιχτά αβγά και κρεμμύδια τουρσί) σε οποιαδήποτε παμπ. Στην εφηβεία, όταν το φαγητό δεν μας αφορούσε, φανταζόμασταν τις παμπ γεμάτες από τυχοδιώκτες και παραγνωρισμένους όσο βρίσκονταν εν ζωή καλλιτέχνες που έπιναν ό,τι και όσο μπορούσαν. Η φαντασία μας επιβεβαιώθηκε από την ταινία Withnail and I, όπου οι δυο άνεργοι ηθοποιοί πηγαίνουν στην παμπ της γειτονιάς για να ζεσταθούν

20

και να γίνουν λιώμα όσο το δυνατό πιο φτηνά και γρήγορα, ή από βιογραφίες του Τζο Όρτον ο οποίος σύχναζε στην Island Queen στο Ίσλινγκτον δίπλα στο διαμέρισμα όπου έζησε και πέθανε, αφού σκότωσε τον σύντροφό του. Στο πανεπιστήμιο μάθαμε και χρήσιμα πραγματολογικά στοιχεία, όπως ότι οι παραδοσιακές pub έχουν μικρά παράθυρα και βαριές κουρτίνες γιατί το επέβαλε ο βικτοριανός κώδικας ηθικής, που θεωρούσε απρεπή τη δημόσια κατανάλωση οινοπνεύματος. Παλιότερα σχεδόν όλες οι παμπ είχαν δυο χώρους, πράγμα που αναδείκνυε τον ταξικό διαχωρισμό της αγγλικής κοινωνίας. Ο πρώτος χώρος ήταν για τους εργάτες και ο δεύτερος για όσους δεν ήθελαν να στριμώχνονται μαζί με τον απλό λαό. Στην Star Tavern η κοινωνική διαστρωμάτωση ήταν λίγο πιο περίπλοκη: υπήρχαν τρεις αίθουσες για κάθε τάξη υπηρετών (μπάτλερ, μάγειρες κ.λπ.) που δούλευαν στα μεγαλοαστικά σπίτια του Grosvenor Estate στο Μέιφερ, και οι οποίοι αποτελούσαν τους θαμώνες της. Αργότερα οι διακρίσεις αυτές καταργήθηκαν. Οι περήφανοι για την τάξη τους νοσταλγοί τους όμως επικαλούνται την κοινή λογική, σύμφωνα με την οποία όσοι μόλις τέλειωσαν δουλειές στον κήπο θα έπρεπε να μπορούν να μπαίνουν με τα λασπωμένα τους παπούτσια σε ένα χώρο διαφορετικό από αυτόν στον οποίο θα ήθελαν να διασκεδάσουν όσοι κάνουν την έξοδό τους. Σήμερα βέβαια δεν αποκλείεται να φας πόρτα σε κάποιες ακριβές παμπ στο Φούλαμ ή στο Τσέλσι, όπου συχνάζουν χρηματιστές. Παραδοσιακά οι σνομπ της μεγαλοαστικής τάξης με το σφιγμένο πάνω χείλος έτρωγαν σάντουιτς με αγγούρι, φασιανό και αβγά ορτυκιών. Οι λιγότερο προνομιούχοι έτρωγαν ψητά φασόλια, μπιζελόσουπα και ψάρι με τηγανητές πατάτες και άλειφαν φέτες ψωμί με καφετιά σάλτσα Marmite. Έπειτα εξαπλώθηκαν τα ινδικά κάρι από τις βρετανικές αποικίες, που είχαν ήδη κάνει την εμφάνισή τους εκτός Λονδίνου από το 19ο αιώνα και τα κινέζικα γλυκόξινα κρέατα. Από τα τέλη της δεκαετίας του ’70, όταν η βιομηχανία εκτροφής ζώων άρχισε να εκσυγχρονίζεται, οι οικογένειες με χαμηλό

εισόδημα υιοθέτησαν τη συνήθεια των έτοιμων γευμάτων (μπιφτέκια με πατάτες, λουκάνικα με πουρέ) μπροστά στην τηλεόραση. Στο Τι ωραίο πλιάτσικο, όπου ο Τζόναθαν Κόου περιγράφει την βρετανική κοινωνία της εποχής της Θάτσερ, η εγκληματικά κυνική ιδιοκτήτρια μιας αυτοκρατορίας εκτροφής ζώων, Ντόροθι Γουίνσο, δειπνεί σε ιδιωτική λέσχη με κρατικούς λειτουργούς που της υπόσχονται επιδοτήσεις και φορολογικές απαλλαγές τρώγοντας ψαρονέφρι γλασέ από γουρουνόπουλα ελευθέρας βοσκής που εκτρέφει για προσωπική της χρήση, την ίδια ώρα που παραμορφώνει με ορμόνες και αντιβιοτικά τα ζώα που θα θρέψουν εκατομμύρια Βρετανών στα χρόνια που ακολουθούν.

Ο Κόνραν και η γαλλική κουζίνα Τη δεκαετία του ’80, η γενιά των γιάπι που δημιούργησε η οικονομική πολιτική της Θάτσερ μαζί με τους από καταγωγής μεγαλοαστούς θα γεμίσουν τα εστιατόρια του Κόνραν. Ο Sir Terence Conran θεωρείται ο άνθρωπος που έβαλε το Λονδίνο στον παγκόσμιο γαστρονομικό χάρτη. Σχεδιαστής επίπλων και δημιουργός του Habitat καθώς και ιδιοκτήτης μπαρ-εστιατορίων, ήταν ένας από τους βασικούς συντελεστές του Cool Britania στο επίκεντρό του, το Λονδίνο. Τα μαγαζιά του είναι η επιτομή της μεγαλοαστικής τάξης μαζί με, σύμφωνα με τη λίστα του Ben Macintyre των Times, τις συνταγές μαγειρικής της Nigella Lawson, την αλυσίδα σούπερ μάρκετ Waitrose και το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 άνοιξε το πρώτο του εστιατόριο, το Soup Kitchen. Μερικά χρόνια αργότερα άνοιξε το πρώτο υπαίθριο εστιατόριο στο Λονδίνο, το The Orrery στην King’s Road. Το 1964 ανοίγει το πρώτο Habitat, που αποτέλεσε βασικό συστατικό των swinging sixties. Από εδώ αγόραζαν έπιπλα και σκεύη για την κουζίνα τους ο Τζον Λένον, η Τζούλι Κρίστι και η Μαίρη Κουάντ, η οποία είχε σχεδιάσει τα ρούχα που φορούσε το προσωπικό. Το Habitat έμαθε τους νέους Βρετανούς πώς να ανεξαρτητοποιηθούν αισθητικά από τους γονείς τους, που είχαν μάθει να ζουν

Αθήνα

Από την πίτα του βοσκού στο Γυμνό Σεφ LON στα άχρωμα καθιστικά που βλέπουμε στο «Μάλιστα, Κύριε Υπουργέ», αγοράζοντας σε προσιτές τιμές το γούστο της τάξης των προαστίων. Ως μέρος της ανάπλασης του Butlers Wharf, δίπλα στον Τάμεση, ο Κόνραν άρχισε να δημιουργεί το «χωριό» του με κέντρο του το Design Museum που άνοιξε το 1989. Τη δεκαετία του ’90 ο Κόνραν συνέβαλε στην καθιέρωση της γαλλικής κουζίνας στην Αγγλία. Το 1991 ανοίγει το Pont de la Tour, με θέα τη Γέφυρα του Πύργου του Λονδίνου. Εκεί δείπνησαν το 1997 οι Μπλερ με τους Κλίντον. Στον Κόνραν εμπιστεύθηκε η βρετανική κυβέρνηση λίγους μήνες αργότερα τον ανασχεδιασμό ενός ορόφου στον ουρανοξύστη του Κανάρι Γουόρφ στα Ντόκλαντ, όπου υποδέχθηκε τον Σιράκ και τον Ζοσπέν. Η πρώτη εξοικείωση των Άγγλων με τη γαλλική κουζίνα είχε γίνει από τους αδερφούς Albert και Michel Roux το 1967, όταν άνοιξαν το πρώτο εστιατόριο γαλλικής κουζίνας στο Λονδίνο, το Le Gavroche, και από το Νίκο Λαδένη, τον μικρασιατικής καταγωγής Έλληνα που τη δεκαετία του ’70 άνοιξε στο κέντρο της πόλης το Chez Nico.

Καλό φαγητό για περισσότερους Σήμερα το σκεπτικό «καλό φαγητό για περισσότερους ανθρώπους» φαίνεται να αποτελεί τάση στο Λονδίνο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα σταματήσουν να υπάρχουν πανάκριβα εστιατόρια. Η οικονομική ευφορία της δεκαετίας του ’90 έχει παρέλθει και οι μεγάλοι σεφ-ιδιοκτήτες εστιατορίων καταδέχονται πια τα μεσαία πορτοφόλια. Το 1999 ο Νίκος Λαδένης ζήτησε από τον διευθυντή του Οδηγού Μισελέν να μην τον συμπεριλάβει για το 2000, εφόσον αποφάσισε με τη νέα χιλιετία να αλλάξει πορεία και το cheznico (χωρίς κεφαλαία πια) να περικόψει τις τιμές του κατά 30% και να ανοίξει εστιατόρια για το ευρύ κοινό, δυσαρεστώντας ορισμένους από τους σνομπ πελάτες του. Συγχρόνως αναδεικνύεται η Νέα Βρετανική Κουζίνα –αυτή τουλάχιστον μοιάζει να

DDDDDDDDDDDDDDDD

0

D

τιμά το όνομά της περισσότερο από το Νέο Εργατικό Κόμμα. To 1994 ο Φέργκους Χέντερσον άνοιξε το St John Bar and Restaurant δίπλα στην κρεαταγορά Σμίθφιλντ, αποφασίζοντας να βελτιώσει την παραδοσιακή βρετανική κουζίνα. Ο Χέντερσον άρχισε να μαγειρεύει κρέας χρησιμοποιώντας κάθε μέρος του ζώου –πράγμα που διαφημίζεται ως «nose to tail eating», ακόμα και τα κόκαλα και τα εντόσθια, που άλλοι σεφ περιφρονούν. Ελάχιστα χρόνια αργότερα, οι βρετανικές εφημερίδες δημοσίευαν σχέδια βοοειδών με μαρκαρισμένα τα μέρη που ενοχοποιούνταν για την πρόκληση της σπογγώδους εγκεφαλοπάθειας, δηλαδή περίπου ολόκληρο το ζώο! Ξεπερνώντας την κρίση αυτή, το εστιατόριο επιμένει σε κρεοφαγικά πιάτα, που συνδυάζουν την εκλέπτυνση της πόλης με την απλότητα της αγγλικής υπαίθρου και σερβίρονται σε μεγάλες μερίδες και λογικές τιμές. Ένα από τα πιο γνωστά είναι το «ψητό μεδούλι με σαλάτα μαϊντανού» και κοστίζει 6.60 λίρες. Το δεύτερο εστιατόριό του, St. John Bread and Wine, κέρδισε το βραβείο του Observer Food Monthly για το καλύτερο φθηνό φαγητό το 2006. Με τον τρόπο αυτό ο Χέντερσον φαίνεται να επιστρέφει στις ρίζες των παλιών βρετανικών αξιών της κοινής λογικής και της οικονομίας.

O Έστον Μπλούμενταλ καταλήγει κι αυτός, αν και από άλλο δρόμο, στην επανεφεύρεση της βρετανικής κουζίνας. Ξεκίνησε την καριέρα του ως σεφ μετατρέποντας μια παλιά παμπ στο χωριό Bray του Μπέρκσαϊρ στο εστιατόριο The Fat Duck, όπου στην αρχή σέρβιρε απλό φαγητό γαλλικού μπιστρό. Στη συνέχεια, σε συνεργασία με καθηγητές φυσικής και ψυχολογίας, δημιούργησε νέες γεύσεις, όπως πόριτζ από σαλιγκάρια και παγωτό με γεύση αβγό με μπέικον, χαρίζοντας σε όσους μπορούν να διαθέσουν 100 λίρες το άτομο μια κραυγαλέα προνομιούχα σε σημείο παρακμής γαστρονομική εμπειρία. Το 2004 αγόρασε την παμπ Hinds Head όπου, παράλληλα με τις εφευρέσεις του Fat Duck, επιδίδεται στην αναδημιουργία της παραδοσιακής αγγλικής μαγειρικής με τη βοήθεια ιστορικών της διατροφής, με πιάτα όπως η σούπα με μπιζέλια και χοιρινό ή η

πουτίγκα με βοδινή ουρά και νεφρά, που δεν ξεπερνούν τις 18 λίρες.

Ο Jamie O και η εργατική τάξη Αλλά και η νέα μεγάλη διασημότητα, ο Τζέιμι Όλιβερ, έχοντας γνωρίσει τόσο τη γαλλική κουζίνα όσο και πολλές άλλες εθνικές στα εστιατόρια όπου δούλεψε, θέλησε να τις φέρει κοντά στα μέτρα της βρετανικής. Για παράδειγμα, φτιάχνει αβγό με σπαράγγια πάνω σε φρυγανισμένο ψωμί, ως ελαφρώς παραλλαγμένο αγγλικό πρωινό. Οι εστέτ της γεύσης σηκώνουν το φρύδι. Η αλήθεια όμως είναι ότι έχει καταφέρει μέσα από την τηλεοπτική του εκπομπή να μάθει στο ευρύ κοινό όχι μόνο τι είναι το νεροκάρδαμο αλλά και πώς μπορεί να διασκεδάσει μια παρέα μαγειρεύοντας και τρώγοντάς το, μιλώντας με προφορά εργατικής τάξης, κάτι που δεν θα κατάφερνε ποτέ ένας σεφ με αγγλικά του BBC. Το γεγονός ότι πήρε 15 άνεργους και άστεγους νεαρούς και τους έδωσε μέλλον ανοίγοντάς τους εστιατόριο, το Fifteen (το εγχείρημα συνεχίζει σήμερα η πέμπτη φουρνιά μαθητευόμενων σεφ), αλλά και η ενεργοποίησή του το 2005 στο ζήτημα της διατροφής που παρέχουν τα σχολικά εστιατόρια στους Βρετανούς μαθητές είναι ζητήματα που αφορούν ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού και όχι μόνο μια μικρή ελίτ για την οποία το φαγητό είναι είτε αισθητική απόλαυση, είτε μέσο για την επίδειξη του πολιτιστικού της κεφαλαίου. Ιδιαίτερα το θέμα των σχολικών εστιατορίων προκάλεσε πολλές αντιδράσεις εφόσον πέτυχε ό,τι δεν είχε καταφέρει να κάνει επί δέκα χρόνια η School Nutrition Action Group: ενόψει δημοτικών εκλογών, και υπό την πίεση του κατασκευασμένου από τα media σεφ, η κυβέρνηση αποφάσισε να διαθέσει 280 εκ. λίρες για να αλλάξει την ποιότητα των σχολικών γευμάτων. Μπορεί περιπτώσεις όπως του Όλιβερ να χαλάνε το σενάριο της επιδείνωσης της κρίσης και εν τέλει της κατάρρευσης ενός σαθρού συστήματος, από την άλλη όμως η συνωμοσία που ξεκίνησε η Θάτσερ με την κατάργηση των δωρεάν γευμάτων στα σχολεία ενάντια στα παιδιά των μεσαίων και των χαμηλών τάξεων «ταΐζοντάς» τα κιλά φτηνής ζάχαρης

Ευχαριστώ τον Νίκο Περβανίδη και το Χριστόφορο Μπρέλλη.

N και κορεσμένων λιπαρών, από κάποιον έπρεπε να σταματήσει. Η εργατική τάξη είναι της μόδας ιδιαίτερα σε καλλιτεχνικούς κύκλους. Φοιτητές του RCA έχουν αφενός την επίγνωση ότι ανήκουν σε μια προνομιούχα ομάδα, εφόσον όμως δεν είναι cool να είσαι ή να θυμίζεις μεγαλοαστική τάξη, αποκτούν το στυλ ομιλίας της τάξης στην οποία, εννοείται, δεν θα ήθελαν ποτέ να ανήκουν, αλλά που αγαπούν να μελετούν μέσα από τους γείτονές τους και τις ταινίες που τους αρέσουν. Απόφοιτοι ακριβών πανεπιστημίων που ζουν το ρυθμό της πόλης κάνουν τα πάρτι τους σε Workmen’s Club του Χάκνεϊ για να μην ταυτιστούν με την αισθητική του Burberry. Γιατί οι σημερινοί κληρονόμοι των προνομίων της τάξης τους μπορεί να ξέρουν να ταιριάζουν το ριγέ με το εμπριμέ και να επιλέγουν κλάδους που θα τους βοηθήσουν να διατηρήσουν την οικονομική τους ευμάρεια και την κοινωνική τους αίγλη, υπολείπονται όμως σημαντικά των μεγαλοαστών του «Όξμπριτζ» του μεσοπολέμου, όπως ο Έβελιν Γουό, ως προς την καλλιέργεια. Τα παραπάνω δεν σημαίνουν σε καμία περίπτωση ότι οι ταξικές διαφορές έχουν αρχίσει να αμβλύνονται στην Αγγλία. Ο Όλιβερ, αν και βοηθά νεαρούς άνεργους, σε μια ραδιοφωνική εκπομπή αποκάλεσε τις φτωχές οικογένειες της λευκής εργατικής τάξης που πα χαίνουν μ προσ τά σ τ ην τηλεόραση «white trash» (λευκά σκουπίδια). Πριν από σαράντα χρόνια η εργατική τάξη είχε πολιτική δύναμη και πολιτιστική παρουσία. Οι θεατρικοί συγγραφείς του ’50 και του ’60, για παράδειγμα, γεννήθηκαν σε υποβαθμισμένες –ο όρος είναι αδύναμος– περιοχές του Λονδίνου. Ο Πίντερ, και ο Άρνολντ Ουέσκερ στο Χάκνεϊ και το Στέπνεϊ, αντίστοιχα, του Ανατολικού Λονδίνου, ενώ ο Τζον Όσμπορν στο ακόμα και σήμερα απλησίαστο από τις μεσαίες τάξεις Νότιο Λονδίνο. Σήμερα, δεν έχει τίποτε από τα δυο. Στο πολιτικά ορθό Λονδίνο, οι φτωχοί λευκοί Άγγλοι περιφρονούνται ανοιχτά. Ο Μάικλ Κόλινς στο The Likes of Us: A Biography of the White Working Class αναφέρει την περίπτωση μιας –λευκής– γυναίκας που αφού μετακόμισε στο Elephant and Castle

παραπονιόταν γιατί δεν μπορούσε να βρει μελιτζάνες στην τοπική αγορά. Η περιοχή, όπως είπε, ήταν «πολύ λευκή».

Εντωμεταξύ στο Ανατολικό Λονδίνο... Οι «δημιουργικές κουζίνες» αφήνουν παγερά αδιάφορους τους σύγχρονους Withnail που, προσπαθώντας να ξεγελάσουν το hang over τους με φρυγανισμένο ψωμί, ζεσταίνουν το παγωμένο βούτυρο στο φούρνο μικροκυμάτων χωρίς να αφαιρέσουν το ασημόχαρτο από πάνω, με αποτέλεσμα να αναφλέγεται. Αφού σβήσουν τη φωτιά όπως όπως, μπορεί να πάνε στο Pelici’s, στη Bethnal Green Rd. στο Μπρίκλεϊν για να φάνε ένα παλιό, καλό πρωινό με τηγανητά αβγά με μπέικον και να πιουν καπουτσίνο, στηρίζοντας το βάρος τους στην ξύλινη επένδυση του εσωτερικού που φτιάχτηκε στις αρχές του περασμένου αιώνα. Ή μπορεί να διαλέξουν ένα από τα αμέτρητα ινδικά, ιταλικά, κινέζικα, αμερικάνικα και ταϊλανδέζικα εστιατόρια της πόλης. Οι ίδιοι τύποι θα πάνε να πιούνε το βράδυ όπου τους οδηγήσει η παρέα ή η μοίρα τους, αφού έτσι κι αλλιώς οι αξιοπρεπείς παμπ είναι δυσεύρετες πια στο Λονδίνο και οι άλλες τους κάνουν να δυσπιστούν: για την ποιότητα των επίπλων Habitat που έχουν αντικαταστήσει τα παλιά δρύινα, για την αξία της «τέχνης» στους τοίχους, για τη χρησιμότητα του DJ, για την προέλευση των γκουρμέ πιάτων που σερβίρουν και για τη σκοπιμότητα των μεγάλων παραθύρων (το τελευταίο, όπως θα παραδεχτούν σε μια κρίση αισιοδοξίας, εναρμονίζεται τουλάχιστον με την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη). Για τη λιγούρα μετά τα ποτά θα πάνε στο φούρνο της Brick Lane που είναι ανοιχτός όλο το 24ωρο, για μπέιγκελ της μιας λίρας με salt beef, σολωμό ή cream cheese, απομεινάρι της εβραϊκής κοινότητας που ζούσε μέχρι τη δεκαετία του ’30 στην περιοχή, πριν εκτοπιστεί από τους Ινδούς και στη συνέχεια από τους Μπαγκλαντεσιανούς. Τέλος, θα πάνε σπίτι, θα βάλουν Gang Gang Dance στο iPod και θα αποκοιμηθούν με τα ακουστικά.

21

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΟΝΗ

Της Κωνσταντiνας Αθανασίου

Σουφλέ σοκολάτας για foodie τεμπέλες Η συνταγή αυτή είναι ευγενική προσφορά της φίλης μου της Ζωής, η οποία είναι λίγο άσχετη, αρκετά τεμπέλα και πολύ λιχούδα και που, παρά τις άφθονες γουρουνιές της, έχει κορμί αθλήτριας, η άτιμη. Η Ζωή λοιπόν είναι πολυάσχολη, πλην foodie, ψαγμένη και... κοιλιόδουλη και σερβίρει αυτό το σουφλέ σαν τη μεγάλη της σπεσιαλιτέ (συχνά το φτιάχνει μόνο για πάρτη της, όταν θέλει κάτι γλυκό). Δεδομένου ότι το πετυχαίνει η ανίδεη, έχετε και σεις ελπίδες. Μακάρι να μπορούσα να σας υποσχεθώ ότι αφού το ξεσκίσετε θα αποκτήσετε και τους κοιλιακούς της!

Υλικά για 3 άτομα

σοκολάτα κουβερτούρα...................... αυγά..................................................... ζάχαρη................................................. κρέμα γάλακτος ή παγωτό κρέμα.... αλάτι....................................................

3 πλάκες 125 γρ. η κάθε μία 3, χωριστά οι κρόκοι από τα ασπράδια 3 κουταλιές της σούπας για το σερβίρισμα λίγο

Εκτέλεση 1. Σπάζετε τη σοκολάτα σε κομματάκια και τη βάζετε να λιώσει σε μπεν μαρί (μην πανικοβάλλεστε, θα σας εξηγήσω παρακάτω τι εννοώ). Οταν η σοκολάτα λιώσει και γίνει ρευστή και ομοιογενής προσθέτετε έναν έναν τους κρόκους των αυγών ανακατεύοντας με πλαστική ή ξύλινη κουτάλα. Προθερμαίνετε το φούρνο στους 200° C. 2. Χτυπάτε τα ασπράδια με το αλάτι μέχρι να γίνουν μαρέγκα σφιχτή. Κατόπιν προσθέτετε τη ζάχαρη και συνεχίζετε το χτύπημα μέχρι το μείγμα να ομογενοποιηθεί εντελώς. Χωρίς να σταματήσετε το χτύπημα της μαρέγκας προσθέτετε σ΄ αυτήν το μείγμα της σοκολάτας με τους κρόκους. Όταν τα δύο μείγματα ομογενοποιηθούν, τα ρίχνετε μέσα σε μια φόρμα διαμ. 20 εκ. και με ύψος 4-5 εκ. Ψήνετε στο φούρνο για 20΄.

4 προβλήματα ζητούν λύση ΠΡΟΒΛΗΜΑ 1: Πώς λιώνεις τη σοκολάτα σε μπεν μαρί. Αν το σπίτι διαθέτει φούρνο μικροκυμάτων, σώθηκες. Σπας τη σοκολάτα σε κομματάκια, τη βάζεις σε μπολ και την ψήνεις σε μέτρια ένταση για 1΄ μέχρι να λιώσει. Αλλιώς το πράγμα ζορίζει λιγάκι. Θέλεις καταρχάς 2 κατσαρολάκια, το ένα πιο μικρό από το άλλο. Προϋπόθεση το μικρό κατσαρολάκι να μη διαθέτει χερούλι σαν τη μύτη του Πινόκιο, γιατί δεν πρόκειται ποτέ να μπει μέσα στο άλλο παρά τη διαφορά μεγέθους. Βάζεις στο μικρό κατσαρολάκι τη σπασμένη κουβερτούρα, ενώ στο μεγαλύτερο βάζεις νερό μέχρι το 1/3 του ύψους του. Αν σε μπερδεύει το «ενώ» (πρόβλημα συγχρονισμού) κάνε το εξής: Βάλε στο μικρό κατσαρολάκι τη σπασμένη κουβερτούρα. Βάλε τελεία. Βάλε στο μεγαλύτερο νερό μέχρι το 1/3 του ύψους του. Εντάξει τώρα; Στη συνέχεια βυθίζεις το μικρό κατσαρολάκι μέσα στο μεγαλύτερο, εξού και το όνομα μπεν μαρί, «το μπανάκι της Μαρίας», και βράζεις ανακατεύουτας συνεχώς μέχρις ότου η σοκολάτα λιώσει και ομογενοποιηθεί. ΠΡΟΒΛΗΜΑ 2: Τι είναι μαρέγκα. Το ανελέητο χτύπημα των αυγών με το μίξερ ή με τον αυγοδάρτη–σύρμα (πού πάει με τέτοιο όνομα το εργαλείο!). Συνιστώ ανεπιφύλακτα το πρώτο. Θα καταλάβεις ότι ξεμπέρδεψες με τη μαρέγκα, όταν τα ασπράδια χάσουν τη γλοιώδη, διάφανη υφή τους, γίνουν κάτασπρα και στέκονται στο σύρμα με το ένα πόδι (έλα πλάκα σου κάνω). ΠΡΟΒΛΗΜΑ 3: Πώς χωρίζονται τα ασπράδια από τον κρόκο. Σπας προσεκτικά το τσόφλι του αυγού, όσο χρειάζεται για να μην την κάνει από μέσα το ίδιο το αυγό, που είναι και το ζητούμενο. Ανοίγεις ακόμη πιο προσεκτικά από πριν το τσόφλι στα δύο, πάνω από το μπολ που σκοπεύεις να φτιάξεις την πρώτη σου μαρέγκα, αποφασίζοντας εγκαίρως σε ποιο από τα δύο υποτσόφλια θες να μείνει το αυγό. Στο αριστερό ή στο δεξί; Ας υποθέσουμε ότι πέτυχες το στόχο σου και τώρα έχεις ένα υποτσόφλι με αυγό και ένα υποτσόφλι άδειο. Προσπάθησε να ρίξεις στο άδειο τσόφλι με αργές κινήσεις το συμπαγή κρόκο αφήνοντας το παχύρρευστο ασπράδι να χυθεί αργά και σιχαμερά στο μπολ. Βασικό: μην ξεχνάς να αναπνέεις. Σημασία έχει πρώτα απ΄ όλα να μη σκάσεις. Συνέχισε τη διαδικασία μεταφοράς του κρόκου από το ένα τσόφλι στο άλλο μέχρι να πάρεις το μάξιμουμ του ασπραδιού στο μπολ. Πέτυχε; Κανονικά πρέπει να σου δώσω συγχαρητήρια, αλλά δυστυχώς θα σου δώσω άλλα δύο αυγά να κάνεις το ίδιο! Εμ, τι το ‘θελς Μήτρο’μ το σουφλέ, δεν το ’παιρνες Παρλιάρο; ΠΡΟΒΛΗΜΑ 4: Πώς καταλαβαίνεις ότι το σουφλέ είναι έτοιμο. Πρόσεξε, αυτό το σουφλέ δε φουσκώνει πολύ. Βαριέται κι αυτό όπως κι εσύ. Είναι σκληρό απ’ έξω και σχετικά ρευστό στο εσωτερικό του. Για να ελέγξεις το ψήσιμο, βύθισε μέσα στο γλυκό μια βελόνα ή μια οδοντογλυφίδα. Δεν θα πρέπει να βγει στεγνή, διαφορετικά... κρίμα. Φά’ το, αλλά ξαναδοκίμασε μια άλλη φορά και το κανονικό.

22

8 ΚΛΑΣΙΚΕΣ + ΟΧΤΩ ΝΕΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ από την Κωνσταντίνα Αθανασίου και τον Λευτέρη Λαζάρου Φωτογραφίες: Βασίλης Στενός, Γιάννης Λεπίδας Food styling: Dawn Brown, Λίντα Αγάλλου

ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΤΑΣ, ΤΟ ΚΡΑΤΑΣ!

ΓΕ Σ ΟΙ ΣΥΝΤΑ ΥΝ ΜΑΣ ΕΧΟ ΕΙ! ΥΤ ΜΑΓΕΙΡΕ

ΜΑΪΟΣ 07

που αξίζει να μαγειρέψετε

ΤΕΥΧΟΣ 03

συνταγές ελληνικής κουζίνας

Προετοιμασία: 35΄ (Αναμονή: 30΄) Ψήσιμο: 15΄-20΄ Εύκολο

Ψητά λαχανικά με ανθότυρο και παξιμάδια

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Για 4-6 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

μελιτζάνες......................... 2 πιπεριές κόκκινες............ 2 Φλωρίνης πιπεριά πράσινη.............. 1 μανιτάρια.......................... 200 γρ. κολοκυθάκια.................... 4 σκόρδο.............................. 3 σκελίδες, ψιλοκομμένες μαΐντανός ή βασιλικός.... 3 κουταλιές της σούπας ψιλοκομμένος ελαιόλαδο......................... 1 φλιτζάνι του τσαγιού ανθότυρο.......................... 300 γρ. πολτός ελιάς..................... 6 κουταλάκια του γλυκού παξιμάδια.......................... 6 κρίθινα ή σταρένια ξίδι..................................... 2-3 κουταλιές της σούπας αλάτι.................................. λίγο πιπέρι................................ φρεσκοτριμμένο

1. Κόβετε τις μελιτζάνες σε φέτες και τις πασπαλίζετε με αλάτι. Τις αφήνετε σε σουρωτήρι να ξεπικρίσουν. Κόβετε τις πιπεριές στη μέση και αφαιρείτε τους σπόρους και τα κοτσάνια. Κόβετε τα κολοκυθάκια σε φέτες. Καθαρίζετε τα μανιτάρια και αφαιρείτε τα ποδαράκια τους.

2. Ρίχνετε σ’ ένα μπολ τις μελιτζάνες, αφού τις πλύνετε και τις στραγγίξετε, και τις ανακατεύετε με όλα τα υπόλοιπα λαχανικά. Προσθέτετε αλατοπίπερο, λίγο μαϊντανό ή βασιλικό, το σκόρδο και το 1/2 φλιτζάνι λάδι και ανακατεύετε

καλά. Ψήνετε τα λαχανικά στη σχάρα μέχρι να αρχίσουν να παίρνουν χρώμα και να μαλακώνουν.

3. Απλώνετε τα λαχανικά πάνω στα παξιμάδια, τα οποία έχετε ραντίσει με το υπόλοιπο λάδι και αλείψει με την πάστα ελιάς. Τοποθετείτε από πάνω μια φέτα ανθότυρο. Κατόπιν τα περιχύνετε με το ξίδι, γαρνίρετε με τον υπόλοιπο μαϊντανό ή βασιλικό και τα σερβίρετε αμέσως.

Προετοιμασία: 30΄ (Αναμονή: 30΄) Ψήσιμο: 15΄ Εύκολο

Μελιτζάνες και ντομάτες με φέτα

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Για 4 μερίδες

Υλικά

μελιτζάνες......... μαϊντανός......... κρεμμύδια........ ελαιόλαδο........ ντομάτες........... σκόρδο............. φέτα.................. αλάτι χοντρό.... πιπέρι................

Εκτέλεση

4 φλάσκες 1/2 ματσάκι ψιλοκομμένος 2 ψιλοκομμένα 1 φλιτζάνι 4 ώριμες, σφιχτές 2 σκελίδες λιωμένες 300 γρ. κομματιασμένη λίγο φρεσκοτριμμένο

1. Καθαρίζετε τις μελιτζάνες και τις κόβετε σε φέτες πάχους 1,5 εκ. Τις βάζετε σε σουρωτήρι, αφού τις πασπαλίσετε με χοντρό αλάτι, και τις αφήνετε να στραγγίσουν για 1/2 ώρα. Τις ξεπλένετε και τις στραγγίζετε καλά. Ζεσταίνετε σε βαθύ και μεγάλο τηγάνι τo μισό ελαιόλαδο και τηγανίζετε τις μελιτζάνες μέχρι να ροδίσουν.

2. Τις στραγγίζετε σε απορροφητικό χαρτί. Κόβετε τις ντομάτες σε ροδέλες πάχους 1 εκ. και τις πασπαλίζετε με αλάτι. Τοποθετείτε σε στρώσεις τις μελιτζάνες εναλλάξ με τις ντομάτες και τις σερβίρετε σε πιάτα.

3. Ετοιμάζετε τη σάλτσα ως εξής: σε μια κατσαρόλα βάζετε λίγο από το υπόλοιπο ελαιόλαδο και σοτάρετε τα κρεμμύδια ψιλοκομμένα. Περνάτε τα κρεμμύδια από το μπλέντερ και προσθέτετε το σκόρδο λιωμένο και το μαϊντανό ψιλοκομμένο, αλατοπιπερώνετε, προσθέτετε το υπόλοιπο ελαιόλαδο και συνεχίζετε να λειτουργείτε τη συσκευή για λίγο. Περιχύνετε τις μελιτζάνες και τις ντομάτες με τη σάλτσα μαϊντανού, προσθέτετε τη φέτα κομματιασμένη και σερβίρετε.

Προετοιμασία.: 35’ Ψήσιμο: 50’ εύκολο

Παραδοσιακό σπανακόρυζο

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Για 4-6 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

ρύζι καρολίνα ή μακρύκοκκο.... 300 γρ. φρέσκο σπανάκι.......................... 1 κιλό ελαιόλαδο..................................... 2/3 φλιτζανιού του τσαγιού κρεμμύδια φρέσκα...................... 4 ψιλοκομμένα κρεμμύδι ξερό.............................. 1 μικρό, ψιλοκομμένο σκόρδο.......................................... 2 σκελίδες κομμένες σε φετάκια άνηθος.......................................... 1 ματσάκι ψιλοκομμένο χυμός λεμονιού........................... 3-4 κουταλιές της σούπας αλάτι............................................. λίγο πιπέρι........................................... φρεσκοτριμμένο

1. Πλένετε καλά το σπανάκι και το ψιλοκόβετε. Μέσα σε κατσαρόλα σοτάρετε στο μισό λάδι τα κρεμμύδια (φρέσκα και ξερό) και το σκόρδο. Προσθέτετε το ρύζι και ανακατεύετε 3΄-4΄. Ρίχνετε κατόπιν το σπανάκι και τον άνηθο και συνεχίζετε το σοτάρισμα, ανακατεύοντας 1΄-2΄.

2. Περιχύνετε με το χυμό του λεμονιού, το υπόλοιπο λάδι και 3 φλιτζάνια νερό και αφήνετε το φαγητό να βράσει σε χαμηλή φωτιά, 40΄-45΄. Λίγο πριν ολοκληρωθεί το μαγείρεμα αλατοπιπερώνετε το σπανακόρυζο. Το σερβίρετε ζεστό ή κρύο.

Ιδέα Σε πολλά μέρη της Ελλάδας προσθέτουν στο σπανακόρυζο και λίγο ντοματοχυμό μαζί με το νερό και το λάδι. Άλλοι προτιμούν να «τσιμπάει» στο λεμόνι. Περί ορέξεως...

Προετοιμασία: 1 ώρα Ψήσιμο: 1 ώρα Δύσκολο

Ντολμαδάκια γιαλαντζί με κουκουνάρι και μυρωδικά

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Για 10 μερίδες

Υλικά

ρύζι.................................. αμπελόφυλλα................. άνηθος............................ δυόσμος.......................... φρέσκα κρεμμυδάκια.... ξερά κρεμμύδια.............. λεμόνια........................... ελαιόλαδο....................... κουκουνάρι..................... αλάτι................................ πιπέρι.............................. γιαούρτι...........................

Εκτέλεση

1 φλιτζάνι του τσαγιού 400 γρ. λεπτά φρέσκα 1 ματσάκι ψιλοκομμένος 1½ κουταλάκι του γλυκού ψιλοκομμένος 1 ματσάκι ψιλοκομμένα 1 κιλό τριμμένα στον τρίφτη 2, ο χυμός 1½ φλιτζάνι του τσαγιού 50 γρ.

1 κουταλάκι του γλυκού 1/2 κουταλάκι του γλυκού για το σερβίρισμα

1. Σε βαθιά κατσαρόλα ζεματίζετε μερικά αμπελόφυλλα, τα γυρίζετε και από την άλλη πλευρά και στραγγίζετε σε σουρωτήρι. Επαναλαμβάνετε την ίδια διαδικασία και για τα υπόλοιπα αμπελόφυλλα.

2. Σε ρηχή κατσαρόλα αχνίζετε τα κρεμμύδια (φρέσκα και ξερά) μέχρι να εξατμισθούν τα υγρά τους. Ρίχνετε το λάδι, ανακατεύετε καλά και, πριν ροδίσουν τα κρεμμύδια, προσθέτετε το ρύζι, το κουκουνάρι και κατόπιν το χυμό λεμονιού, τον άνηθο, το δυόσμο, το αλάτι και το πιπέρι. Ανακατεύετε πάλι και αποσύρετε το σκεύος από τη φωτιά.

3. Βάζετε σε κάθε αμπελόφυλλο ένα γεμάτο κουταλάκι του γλυκού γέμιση και το τυλίγετε σφιχτά. Απλώνετε μερικά αμπελόφυλλα στον πάτο μιας πλατιάς κατσα- ρόλας, στρώνετε τα ντολμαδάκια κυκλικά και τα σκεπάζετε με αμπελόφυλλα.

4. Τοποθετείτε ανάποδα ένα ρηχό μεγάλο πιάτο και προσθέτετε κρύο νερό μέχρι το χείλος του πιάτου. Βράζετε το φαγητό σε σιγανή φωτιά για 1 ώρα περίπου. Σερβίρετε τα ντολμαδάκια με φετάκια λεμονιού και γιαούρτι. Τρώγονται θαυμάσια και κρύα.

Κάποτε Οι παλιές νοικοκυρές είχαν ένα βαρύ πιάτο που το χρησιμοποιούσαν κάθε φορά που μαγείρευαν ντολμάδες με λάχανο ή αμπελόφυλλα. Το έβαζαν για βάρος πάνω στα ντολμαδάκια για να μην ανοίξουν στο βράσιμο.

Προετοιμασία: 45΄ Ψήσιμο: 1 ώρα και 20΄ Μέτριας δυσκολίας

Κοτόπουλο κοκκινιστό με φασολάκια

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Για 4 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

κοτόπουλο........................ 1 μέτριο, γύρω στα 1.250 γρ. φασολάκια πλατιά........... 1 κιλό καθαρισμένα πατάτες.......................... 2, κομμένες σε χοντρά κομμάτια σκόρδο.............................. 2 σκελίδες ψιλοκομμένες κρεμμύδι........................... 1 μεγάλο ψιλοκομμένο ελαιόλαδο......................... 2/3 φλιτζανιού δάφνη............................... 1 φύλλο (προαιρετικά) ντοματάκια κονσέρβας.... 400 γρ. ψιλοκομμένα ντομάτες........................... 2-3 ώριμες φρέσκες μαϊντανός......................... 3 κουταλιές της σούπας ψιλοκομμένος ζάχαρη.............................. λίγη αλάτι................................. λίγο πιπέρι............................... φρεσκοτριμμένο

1. Ζεματίζετε τα φασολάκια για 5΄-6΄σε μια κατσαρόλα με αλατισμένο νερό που βράζει και τα στραγγίζετε. Κόβετε το κοτόπουλο σε μερίδες, τις πλένετε και τις στεγνώνετε. Ζεσταίνετε το μισό ελαιόλαδο σε μεγάλη κατσαρόλα και ροδίζετε τις μερίδες του κοτόπουλου, αφού τις αλατοπιπερώσετε.

2. Βγάζετε τις μερίδες του κοτόπουλου από την κατσαρόλα και ρίχνετε στην κατσαρόλα τις πατάτες, το κρεμμύδι ψιλοκομμένο και το σκόρδο λιωμένο. Σοτάρετε ανακατεύοντας για 5΄-6΄ και ξαναρίχνετε τις μερίδες κοτόπουλου.

3. Πλένετε τις ντομάτες, τις ξεφλουδίζετε και τις ψιλοκόβετε. Τις βάζετε στην κατσαρόλα και κατόπιν προσθέτετε τη ζάχαρη και τη δάφνη (προαιρετικά).

4. Σιγοβράζετε για 35΄ και προσθέτετε τα φασολάκια, τον κύβο λαχανικών, τα ντοματάκια κονσέρβας και το υπόλοιπο λάδι. Βράζετε για 35΄ ακόμη και ρίχνετε τον μαϊντανό. Ανακατεύετε, αφήνετε το φαγητό να πάρει μια δυο βράσεις και σερβίρετε αμέσως.

Προετοιμασία: 30΄ Ψήσιμο: 60΄-70΄ Εύκολο

Μακαρονάδα με κιμά

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Για 6 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

αρνίσιος ή μοσχαρίσιος κιμάς.................. 500 γρ. κρεμμύδια.................................................... 2 ψιλοκομμένα ελαιόλαδο.................................................... 6 κουταλιές της σούπας σκόρδο......................................................... 2 σκελίδες ψιλοκομμένες καρότα......................................................... 2 τριμμένα σέλινο.......................................................... 1 κλωνάρι ψιλοκομμένο κρασί λευκό................................................ 1/2 φλιτζάνι ξηρό ντοματάκια κονσέρβας.............................. 400 γρ. ψιλοκομμένα ντομάτα....................................................... 1 μεγάλη ώριμη κύβος λαχανικών....................................... 1 ζυμαρικά (σπαγγέτι, λαζάνια)................... 500 γρ. παρμεζάνα ή κεφαλοτύρι........................... σε φλούδες ή φρεσκοτριμμένο αλάτι............................................................ όσο θέλετε πιπέρι.......................................................... φρεσκοτριμμένο

1. Ξεφλουδίζετε την ντομάτα, αφαιρείτε τα υγρά και τους σπόρους και την ψιλοκόβετε. Ζεσταίνετε το ελαιόλαδο και σοτάρετε τον κιμά μέχρι να αλλάξει το χρώμα του ανακατεύοντας για να μη σβολιάσει.

2. Προσθέτετε το σκόρδο, τα κρεμμύδια, τα καρότα και το σέλινο και συνεχίζετε το σοτάρισμα για 5΄-6΄. Σβήνετε με το κρασί και προσθέτετε τον κύβο λαχανικών, τα ντοματάκια κονσέρβας και τη φρέσκια ντομάτα. Αλατοπιπερώνετε και βράζετε σε σιγανή φωτιά μέχρι να εξατμισθούν τα υγρά.

3. Βράζετε τα ζυμαρικά σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας τους και τα στραγγίζετε. Τα σερβίρετε με τη σάλτσα του κιμά και τυρί.

Ιδέα Αν θέλετε να φτιάξετε μια νόστιμη παραλλαγή, προσθέστε στη σάλτσα και άλλα λαχανικά όπως μανιτάρια σε φετάκια ή μελιτζάνα σε κύβους.

Προετοιμασία: 20΄ Ψήσιμο: 1 ώρα Εύκολο

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Υλικά

κιμάς χοιρινός............ 300 γρ. κιμάς μοσχαρίσιος..... 300 γρ. κρεμμύδι..................... 1 ξερό, ψιλοκομμένο σκόρδο........................ 2 σκελίδες, ψιλοκομμένο μαϊντανός.................... 1/2 φλιτζάνι ψιλοκομμένος ψωμί............................ 2 φέτες, χωρίς κόρα αυγό............................. 1 γάλα............................. 1/4 φλιτζανιού ελαιόλαδο................... 1/2 φλιτζάνι και επιπλέον για το τηγάνισμα αλάτι............................ λίγο πιπέρι.......................... φρεσκοτριμμένο αλεύρι.......................... λίγο

Κεφτεδάκια με 2 κιμάδες Για 4 μερίδες

Εκτέλεση 1. Μουσκεύετε τις φέτες του ψωμιού στο γάλα και τις στύβετε πολύ καλά. Σε ένα μπολ ρίχνετε τα δύο είδη κιμά (το χοιρινό και το μοσχαρίσιο) και προσθέτετε το ξερό κρεμμύδι, το σκόρδο, το ψωμί, το αυγό, τον μαϊντανό, αλατοπίπερο και το μισό ελαιόλαδο.

2. Ζυμώνετε το μείγμα μέχρι να ομογενοποιηθούν τα υλικά και πλάθετε μικρά κεφτεδάκια στρογγυλά ή επίπεδα. Τα αλευρώνετε. Τα τηγανίζετε σε καυτό λάδι μέχρι να πάρουν χρώμα από όλες τις πλευρές τους και τα στραγγίζετε σε απορροφητικό χαρτί. Τα σερβίρετε ζεστά ή κρύα.

Ιδέα Μπορείτε να σερβίρετε τα κεφτεδάκια με πατάτες τηγανητές ή ρύζι ή με μια σπιτική σάλτσα ντομάτας. Το μυστικό για να γίνουν αφράτα είναι να αναμείξετε δύο είδη κιμά: έναν άπαχο και έναν πιο λιπαρό (μοσχάρι με αρνάκι ή χοιρινό).

Προετοιμασία: 25΄ Ψήσιμο: 2 ώρες 5΄ Εύκολο

Χοιρινά κότσια ψητά με πατάτες Για 6 μερίδες

Υλικά

χοιρινά κότσια.... πατάτες................ κρεμμύδια........... σκόρδο................ πάπρικα.............. μοσχοκάρυδο..... μουστάρδα.......... ελαιόλαδο........... αλάτι.................... πιπέρι..................

6 1 κιλό μικρές, στρογγυλές 3 κομμένα σε ροδέλες 3 σκελίδες ψιλοκομμένες 2 κουταλιές της σούπας (γλυκιά) 2 κουταλιές της σούπας 2 κουταλιές της σούπας, σκόνη 1/2 φλιτζάνι όσο θέλετε φρεσκοτριμμένο

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Εκτέλεση 1. Πλένετε καλά τα κότσια, τα σκουπίζετε και τα τοποθετείτε σε ένα ταψί. Ανακατεύετε το μοσχοκάρυδο με τη μουστάρδα, την πάπρικα, το αλάτι και το πιπέρι. Αλείφετε με το μείγμα αυτό τα κότσια γύρω γύρω με τα χέρια σας.

2. Τα τοποθετείτε μέσα στο ταψί και σκορπίζετε γύρω γύρω τις πατατούλες, καθαρισμένες και πλυμένες, και τα κρεμμύδια. Αλατοπιπερώνετε τις πατάτες και τα κρεμμύδια, πασπαλίζετε με το σκόρδο και περιχύνετε με το λάδι. Σκεπάζετε το ταψί με αλουμινόχαρτο.

3. Τα ψήνετε στους 180°- 200° C στο φούρνο για 2 ώρες περίπου, χωρίς να τα ξεσκεπάσετε. Μόλις ξεκολλήσει το κρέας από το κόκαλο, είναι έτοιμα. Ξεσκεπάζετε πολύ προσεκτικά, αφήνετε να ροδίσουν και τα σερβίρετε ζεστά με τις πατάτες, τα κρεμμύδια και τη σάλτσα τους.

Προετοιμασία: 30΄ Ψήσιμο: 1 ώρα Μέτριας δυσκολίας

ΣΠΑΡΑΓΓΟΣΟΥΠΑ ΜΕ ΤΖΙΝΤΖΕΡ

Λευτέρης Λαζάρου

Για 6-8 μερίδες

Υλικά για το ζωμό τζίντζερ

κεφάλια καραβίδας........... νερό.................................... λάιμ.................................... λέμον γκρας...................... ελαιόλαδο.......................... τζίντζερ............................... κρεμμυδάκια στιφάδου.... πιπεριά καυτερή................ μαντζουράνα ξερή.............

Εκτέλεση

2 κιλά 2 λίτρα 2 κομμένα στη μέση 2 κομμένα 70 ml 100 γρ. ψιλοτριμμένο 800 γρ. ψιλοκομμένα 1 κέρατο 2 κουταλιές της σούπας

Υλικά για τη σούπα με σπαράγγια

κρεμμύδι............................. 1 μεγάλο, ξερό, χοντροκομμένο πράσα.................................. 200 γρ. χοντροκομμένα σπαράγγια άσπρα.............. 200 γρ. ζωμός καραβίδας............... 1½ λίτρο ελαιόλαδο........................... 150 ml κρέμα γάλακτος................. 200 ml χυμός λεμονιού................. 70 ml αλάτι.................................... 1 κουταλιά της σούπας πιπέρι.................................. 1/2 κουταλιά της σούπας

1. Για το ζωμό τζίντζερ ρίχνετε σε μια κατσαρόλα το νερό και το αφήνετε να βράσει. Μόλις είναι έτοιμο, ρίχνετε όλα τα υλικά μαζί και τα αφήνετε να βράσουν για 30΄ σε μέτρια φωτιά. Φιλτράρετε το ζωμό με ψιλή σήτα και πιέζετε με δύναμη τα κεφάλια για να βγάλουν όλη τη νοστιμιά τους. Αφήνετε το ζωμό στην άκρη.

2. Σε μια κατσαρόλα σοτάρετε στο ελαιόλαδο το κρεμμύδι για 6΄, μέχρι να

μαραθούν. Προσθέτετε τα πράσα και συνεχίζετε για 4΄ ακόμα. Ρίχνετε τα σπαράγγια, προσθέτετε το ζωμό καραβίδας, αλάτι, πιπέρι και βράζετε για 20΄ σε μέτρια φωτιά. Μόλις είναι έτοιμη η σπαραγγόσουπα, την περνάτε από μπλέντερ και ψιλή σήτα. Προσθέτετε την κρέμα γάλακτος, το χυμό λεμονιού και αλατοπιπερώνετε.

3. Μετράτε την ποσότητα του ζωμού τζίντζερ και την ανακατεύετε με τη σπαραγγό- σουπα σε ίση ποσότητα. Σερβίρετε σε 4 πιάτα και ραντίζετε με μερικές σταγόνες ελαιόλαδο.

Tip Όπως έχετε ήδη εμπεδώσει, ο Λευτέρης χρησιμοποιεί πολύ το ζωμό καραβίδας. Τον φτιάχνει βράζοντας κεφάλια και όστρακα από καραβίδες σε 2 λίτρα νερό πιέζοντας συχνά τα κεφάλια για να λιώσουν. Όταν η ποσότητα του ζωμού μειωθεί στο μισό είναι έτοιμος. Φιλτράρετε και τον χρησιμοποιείτε. Εσείς μπορείτε να αντικαταστήσετε με ζωμό λαχανικών, αν θέλετε εύκολοτερη και οικονομικότερη λύση.

Προετοιμασία: 30΄ Ψήσιμο: 33΄ Μέτριας δυσκολίας

ΓΑΡΙΔΕΣ ΜΕ ΣΑΛΤΣΑ ΘΥΜΑΡΙ

Λευτέρης Λαζάρου

Για 4 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

γαρίδες μέτριου μεγέθους...... 16 καθαρισμένες ελαιόλαδο................................ 20 ml σκόρδο..................................... 1/2 σκελίδα ψιλοκομμένη μαϊντανός................................. 1 κουταλιά της σούπας ψιλοκομμένος ζωμός καραβίδας..................... 100 ml αλάτι......................................... λίγο πιπέρι....................................... λίγο, φρεσκοτριμμένο

1. Ετοιμάζετε πρώτα τη σάλτσα ως εξής: Σε μια κατσαρόλα ρίχνετε το ελαιόλαδο και προσθέτετε τα κρεμμύδια ψιλοκομμένα. Σοτάρετε για 4΄, μέχρι να μαλακώσουν και ρίχνετε το καρότο και την πατάτα. Συνεχίζετε να σοτάρετε και προσθέτετε το θυμάρι. Σβήνετε με το ζωμό και προσθέτετε αλάτι και πιπέρι. Αφήνετε τη σάλτσα να βράσει για 20΄ και την περνάτε από μπλέντερ και ψιλή σήτα. Ξαναβάζετε τη σάλτσα σε κατσαρόλα και αν χρειάζεται αλατοπιπερώνετε.

2. Για να φτιάξετε τις γαρίδες ρίχνετε σε ένα τηγάνι λίγο ελαιόλαδο, τον μαϊντανό, αλάτι, πιπέρι και το σκόρδο, και μόλις ζεσταθούν ρίχνετε τις γαρίδες. Σοτάρετε και από τις δύο πλευρές, σβήνετε με το ζωμό καραβίδας και προσθέτετε τη σάλτσα θυμάρι που ετοιμάσατε.

3. Βράζετε για 3΄ και αποσύρετε από τη φωτιά. Στρώνετε μια ποσότητα σάλτσας σε 4 πιάτα και την απλώνετε να πάει σε όλο το πιάτο. Τοποθετείτε πάνω τις γαρίδες. Περιχύνετε με λίγη σάλτσα ακόμη, στολίζετε με λίγη φρέσκια ρίγανη και ραντίζετε με λίγες σταγόνες ελαιόλαδο. Σερβίρετε με ρύζι πιλάφι.

Υλικά για τη σάλτσα

κρεμμύδι.................................. 2-3 μεγάλα ελαιόλαδο................................ 150 ml θυμάρι...................................... 1 ματσάκι καρότα...................................... 3 ψιλοκομμένα πατάτες..................................... 2 ψιλοκομμένες ζωμός από βραστό μοσχάρι... 1.200 ml αλάτι......................................... 1/2 κουταλιά της σούπας πιπέρι....................................... 1/2 κουταλιά της σούπας

Προετοιμασία: 30΄ Ψήσιμο: 35΄ Εύκολο

ΨΑΡΙ ΦΕΤΑ ΜΕ ΒΑΣΙΛΟΜΑΝΙΤΑΡΑ ΗΠΕΙΡΟΥ ΛΕΜΟΝΑΤΑ

Λευτέρης Λαζάρου

Για 6 μερίδες

Εκτέλεση

Υλικά

σφυρίδα φιλέτο ή ροφός.... 800 γρ. (4 κομμάτια από 200 γρ. η μερίδα) κρεμμύδι.............................. 1 ξερό ψιλοκομμένο βασιλομανίταρα αποξηραμένα....................... 500 γρ. (ή 1 κιλό φρέσκα) ελαιόλαδο............................. 130 ml και λίγο επιπλέον για το άλειμμα του ψαριού λευκό κρασί......................... 200 ml σκόρδο................................. 1 κουταλιά της σούπας ψιλοκομμένο ζωμός καραβίδας................. 1 λίτρο κάρδαμο............................... 7 σπόροι σπασμένο αστεροειδές γλυκάνισο....... 7 σπόροι δυόσμος φρέσκος............... 2 κουταλιές της σούπας ψιλοκομμένος ρίγανη φρέσκια................... 2 κλωνάρια αλάτι..................................... 1 κουταλιά της σούπας ψιλό και λίγο χοντρό πιπέρι................................... 1/2 κουταλιά της σούπας μουστάρδα........................... 2 κουταλιές της σούπας ντοματίνια............................ 300 γρ. ξεφλουδισμένα

Εκτέλεση 1. Σοτάρετε στο τηγάνι με 30 ml ελαιόλαδο τα ντοματίνια μέχρι να εξατμισθούν τα υγρά τους και τα πασπαλίζετε με λίγο αλάτι χοντρό.

2. Σε μια κατσαρόλα ρίχνετε το υπόλοιπο ελαιόλαδο (100 ml) και σοτάρετε το κρεμμύδι μέχρι να μαλακώσει. Προσθέτετε τα μανιτάρια, τα σοτάρετε κι αυτά και σβήνετε με το κρασί.

3. Χαμηλώνετε τη φωτιά και ρίχνετε το σκόρδο, το ζωμό καραβίδας, το κάρδαμο και το αστεροειδές γλυκάνισο σε τουλπάνι, τον δυόσμο και τη ρίγανη και βράζετε σε μέτρια φωτιά για 20΄. Στο τέλος ρίχνετε τη μουστάρδα και τα ντοματίνια και βράζετε για 5΄

ακόμα.

4. Αλείφετε το ψάρι με ελαιόλαδο και αλατίζετε ελαφρά. Ψήνετε στη σχάρα ή σε τηγάνι αντικολλητικό. Γυρίζετε το φιλέτο ή το κομμάτι του ψαριού κάθε 2΄ περίπου. Όταν είναι έτοιμο, βάζετε τα μανιτάρια στο κέντρο του πιάτου και από πάνω τοποθετείτε το ψάρι. Ραντίζετε με λίγες σταγόνες ελαιόλαδο.

Προετοιμασία: 1 ώρα και 15΄ (Αναμονή: 20΄) Ψήσιμο: 30΄ Δύσκολο

ΓΑΡΙΔΕΣ ΜΕ ΣΑΛΤΣΑ ΚΑΡΙ ΚΑΙ ΜΠΙΣΚΟΤΟ ΑΡΩΜΑΤΙΣΜΕΝΟ ΜΕ ΚΟΥΡΚΟΥΜΑ

Λευτέρης Λαζάρου

Για 4 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

γαρίδες μέτριου μεγέθους.... 16 καθαρισμένες από κεφάλι ελαιόλαδο.............................. 20 ml σκόρδο................................... 1 σκελίδα ψιλοκομμένο μαϊντανός.............................. 1 κουταλιά της σούπας ψιλοκομμένος ζωμός καραβίδας.................. 100 ml αλάτι...................................... λίγο πιπέρι.................................... λίγο, φρεσκοτριμμένο Υλικά για τη σάλτσα κάρι

ελαιόλαδο.............................. 20 ml κάρι........................................ 1½ κουταλάκι του γλυκού κουρκουμάς........................... 1½ κουταλιά της σούπας ζωμός καραβίδας................... 300 ml κρέμα γάλακτος.....................200 ml χυμός λεμόνι......................... 60 ml άνηθος....................................2 κουταλιές της σούπας ψιλοκομμένος αλάτι....................................... 1/2 κουταλιά της σούπας πιπέρι..................................... 1/2 κουταλιά της σούπας κορν φλάουρ......................... 1 κουταλιά της σούπας Υλικά για το μπισκότο

βούτυρο................................. ζάχαρη................................... αυγό....................................... αλάτι...................................... αλεύρι....................................

125 γρ. σε θερμοκρασία δωματίου 50 γρ.

1 λίγο 250 γρ.

1. Ετοιμάζετε τη ζύμη για το μπισκότο, βάζοντας το βούτυρο με τη ζάχαρη στο μίξερ και τα χτυπάτε για 15΄, μέχρι να φουσκώσουν. Προσθέτετε το αυγό και ρίχνετε σιγά σιγά το αλεύρι και το αλάτι. Μόλις η ζύμη είναι έτοιμη, την αφήνετε να ξεκουραστεί σκεπασμένη για 20΄ εκτός ψυγείου.

0 2. Προθερμαίνετε το φούρνο στους 160 C και ανοίγετε τη ζύμη σε ένα λεπτό φύλλο. Κόβετε με ένα μαχαίρι τετράγωνα κομμάτια και τα βάζετε σε ταψί στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί. Τα ψήνετε για 12΄. Τα αφήνετε να κρυώσουν και τα τοποθετείτε σε ένα δοχείο, το οποίο θα πρέπει να κλείνει καλά, για να παραμείνουν τραγανά.

3. Για να ετοιμάσετε τη σάλτσα κάρι, ζεσταίνετε σε μια κατσαρόλα το ελαιόλαδο και ρίχνετε το κάρι και τον κουρκουμά. Σοτάρετε για 1΄ και σβήνετε με το ζωμό καραβίδας (300 ml). Προσθέτετε την κρέμα γάλακτος, αλάτι, πιπέρι, τον άνηθο και το χυμό λεμονιού και αφήνετε τη σάλτσα να βράσει για 5΄ σε μέτρια φωτιά. Αραιώνετε με λίγο νερό το κορν φλάουρ και δένετε τη σάλτσα.

4. Σε ένα τηγάνι ρίχνετε λίγο ελαιόλαδο, μαζί με τον μαϊντανό, αλάτι, πιπέρι και το σκόρδο, και μόλις ζεσταθούν ρίχνετε τις γαρίδες. Σοτάρετε και από τις 2 πλευρές, σβήνετε με το ζωμό καραβίδας (100 ml) και προσθέτετε τη σάλτσα κάρι που ετοιμάσατε. Βράζετε για 3΄ και αποσύρετε από τη φωτιά.

5. Απλώνετε σε 4 πιάτα τη σάλτσα έτσι ώστε να καλύψει όλο το πιάτο. Βάζετε από ένα μπισκότο σε κάθε πιάτο και στις άκρες τοποθετείτε τις γαρίδες. Περιχύνετε με λίγη σάλτσα, στολίζετε με λίγο άνηθο (προαιρετικά) και ραντίζετε με λίγες σταγόνες ελαιόλαδο.

Προετοιμασία: 20΄ Ψήσιμο: 20΄ Εύκολο

Λευτέρης Λαζάρου

Υλικά

κρεμμύδι................. 1 μικρό, ξερό, ψιλοκομμένο ελαιόλαδο............... 100 ml ρύζι Arborio........... 250 γρ. κρασί λευκό............ 100 ml ζωμός καραβίδας.... 900 ml κωλοχτύπα.............. 1.200 γρ. μαϊντανός............... 2 κουταλιές της σούπας ψιλοκομμένος ντομάτα................... 1 ξεφλουδισμένη και χωρίς σπόρους παρμεζάνα............... 70 γρ. τριμμένη αλάτι........................ 1/2 κουταλιά της σούπας πιπέρι...................... 1/2 κουταλιά της σούπας φρεσκοτριμμένο

ΡΙΖΟΤΟ ΜΕ ΚΩΛΟΧΤΥΠΑ Για 4 μερίδες

Εκτέλεση 1. Κόβετε την κωλοχτύπα κατά μήκος και τη χωρίζετε σε 2 κομμάτια. Αφαιρείτε το κρέας από το κέλυφος και το κόβετε σε χοντρά κομμάτια. Αφήνετε την κωλοχτύπα στο ψυγείο και ετοιμάζετε το ρύζι ως εξής: Ζεσταίνετε σε μια κατσαρόλα το ελαιόλαδο και προσθέτετε το κρεμμύδι. Σοτάρετε μέχρι να μαλακώσει.

2. Προσθέτετε το ρύζι, ανακατεύετε και σβήνετε με το κρασί. Μόλις το κρασί εξατμισθεί, προσθέτετε το ζωμό καραβίδας σιγά σιγά, βράζοντας για 15΄ περίπου, μέχρι να μαλακώσει το ρύζι. Λίγα λεπτά προτού το ρύζι είναι έτοιμο, προσθέτετε τα μισά κομμάτια της κωλοχτύπας, τον μαϊντανό, την παρμεζάνα, αλάτι και πιπέρι.

3. Σερβίρετε το φαγητό σε 4 πιάτα, προσθέτετε την υπόλοιπη κωλοχτύπα και πασπαλίζετε με ντομάτα ψιλοκομμένη. Ραντίζετε με μερικές σταγόνες ελαιόλαδο.

Τι είναι η κωλοχτύπα; Μοιάζει με τον αστακό και ονομάζεται έτσι γιατί κολυμπάει χτυπώντας το πίσω μέρος της ουράς της. Όταν είναι φρέσκια έχει καλή μυρωδιά και το κεφάλι της δεν είναι μαύρο.

Προετοιμασία: 30΄ Ψήσιμο: 30΄ Eύκολο

ΦΕΤΑ ΨΑΡΙ ΜΕ ΣΠΑΝΑΚΟΡΥΖΟ ΚΑΙ ΣΑΛΤΣΑ ΛΑΪΜ Για 4 μερίδες

Λευτέρης Λαζάρου

Υλικά

Εκτέλεση

σφυρίδα φιλέτο........ 800 γρ. (ή 4 κομμάτια ροφού των 200 γρ. το ένα) ελαιόλαδο................. 60 ml και λίγο επιπλέον για το άλειμμα του ψαριού κρεμμύδι................... 1 ξερό ψιλοκομμένο σπανάκι σε φύλλα... 150 γρ. καθαρισμένο και πλυμένο πράσα........................ 2 κομμένα σε ροδέλες ρύζι μακρύκοκκο..... 200 γρ. ζωμός λαχανικών..... 400 ml λευκό κρασί.............. 50 ml αλάτι χοντρό............. 1/2 κουταλιά της σούπας χοντρό θαλασσινό πιπέρι άσπρο............ 1/2 κουταλιά της σούπας χυμός λεμόνι............ 35 ml άνηθος...................... 2 κουταλιές της σούπας ψιλοκομμένος αλάτι.......................... λίγο

1. Για να φτιάξετε το σπανακόρυζο ρίχνετε σε μια κατσαρόλα το ελαιόλαδο και σοτάρετε το κρεμμύδι μέχρι να μαλακώσει. Προσθέτετε τα πράσα, συνεχίζετε το σοτάρισμα για 2΄ ακόμα και μετά ρίχνετε το ρύζι. Σοτάρετε καλά και σβήνετε με το κρασί.

2. Μόλις εξατμισθούν τα υγρά, ρίχνετε 200 ml ζωμό λαχανικών, προσθέτετε το σπανάκι και το ανακατεύετε για να βγάλει τα υγρά του. Ρίχνετε τον υπόλοιπο ζωμό σταδιακά, προσθέτετε αλάτι, πιπέρι, το χυμό λεμονιού, τον μαϊντανό, τον άνηθο και ανακατεύετε συνέχεια. Μόλις τραβήξει όλα τα υγρά, αποσύρετε από τη φωτιά και το αφήνετε να κρυώσει.

3. Για τη σάλτσα λάιμ χτυπάτε στο μπλέντερ όλα τα υλικά για να αποκτήσετε ένα λείο μείγμα. Λαδώνετε και αλατίζετε τις φέτες του ψαριού. Ψήνετε σε σχάρα ή σε τηγάνι αντικολλητικό γυρίζοντας τις φέτες κάθε 2΄. Απλώνετε τη σάλτσα στα πιάτα, τοποθετείτε στην άκρη το σπανακόρυζο, αφού το έχετε βάλει σε τσέρκι ή φορμάκι, και δίπλα τοποθετείτε τις φέτες του ψαριού. Ραντίζετε με μερικές σταγόνες ελαιόλαδο.

Υλικά για τη σάλτσα λάιμ

μαγιονέζα.................. 200 ml χυμός ανανά............. 200 ml λάιμ............................ 1 κουταλιά της σούπας ξύσμα αλάτι.......................... 1 κουταλάκι του γλυκού πιπέρι........................ 1/2 κουταλάκι του γλυκού

Προετοιμασία: 40΄ Ψήσιμο: 1 ώρα 15΄ Μέτριας δυσκολίας

ΤΟΝΟΣ ΜΕ ΣΑΛΤΣΑ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΚΡΑΣΙΟΥ

Λευτέρης Λαζάρου

Υλικά

τόνος φρέσκος....................... 800 γρ. (200 γρ./μερίδα) κρεμμύδι ξερό........................ 1½ μεγάλο ψιλοκομμένο καρότα.................................... 2 ψιλοκομμένα ελαιόλαδο............................... 100 ml και λίγο επιπλέον για το άλειμμα του ψαριού μαντζουράνα φρέσκια........... 3 κλωνάρια κόκκινο κρασί ξινόμαυρο.... 750 ml αλάτι....................................... 1 κοφτή κουταλιά της σούπας πιπέρι..................................... 1/2 κουταλιά της σούπας ζωμός καραβίδας................... 1 λίτρο σάλτσα ντομάτας.................... 400 γρ. κρέμα γάλακτος..................... 200 ml

Για 4 μερίδες

Εκτέλεση 1. Σε μια κατσαρόλα ρίχνετε το ελαιόλαδο και σοτάρετε το κρεμμύδι για 2΄. Προσθέτετε το καρότο και συνεχίζετε το σοτάρισμα για 5΄ ακόμη. Σβήνετε με το κρασί, προσθέτετε τα κλωνάρια μαντζουράνας, χαμηλώνετε τη φωτιά και βράζετε για 15΄, μέχρι να μειωθεί το κρασί. Έπειτα προσθέτετε το ζωμό καραβίδας και αλατοπίπερο, συνεχίζετε να βράζετε για 20΄ ακόμα και περνάτε τη σάλτσα από μπλέντερ και ψιλή σήτα.

2. Ξαναβάζετε τη σάλτσα στην κατσαρόλα και βράζετε σε δυνατή φωτιά για 10’. Προσθέτετε τη σάλτσα ντομάτας, αλάτι και πιπέρι και συνεχίζετε για 20΄ ακόμη. Περνάτε τη σάλτσα από μπλέντερ και ψιλή σήτα, προσθέτετε την κρέμα γάλακτος και βράζετε σε χαμηλή φωτιά για 10΄ ακόμα. Αποσύρετε από τη φωτιά και κρατάτε τη σάλτσα ζεστή.

3. Αλείφετε τον τόνο με λάδι και αλατοπιπερώνετε. Ψήνετε τον τόνο στη σχάρα ή σε τηγάνι αντικολλητικό. Γυρίζετε κάθε 2΄-3΄ μέχρι να βεβαιωθείτε ότι έχει ψηθεί το ψάρι. Σερβί ρετε τη σάλτσα που ετοιμάσατε σε 4 πιάτα και από πάνω τοποθετείτε το ψάρι. Γαρνίρετε με μερικά φύλλα μαντζουράνας και ραντίζετε με λίγες σταγόνες ελαιόλαδο.

Προετοιμασία: 15΄ Ψήσιμο: 5’ Εύκολο

ΜΥΔΙΑ ΛΑΔΟΡΙΓΑΝΗ ΜΕ ΦΕΤΑ

Λευτέρης Λαζάρου

Για 4 μερίδες

Υλικά

Eκτέλεση

ελαιόλαδο......................... μαϊντανός......................... μύδια................................. πιπεριά πράσινη..............

1. Τρίβετε τα μύδια με συρμάτινο σφουγγαράκι, αφαιρείτε τα «γένια» τους και τα πλένετε καλά. Τα στραγγίζετε σε σουρωτήρι.

2. Σε ένα βαθύ τηγάνι ζεσταίνετε το ελαιόλαδο και τον μαϊντανό. Μόλις αρχίσει το λάδι να καίει, ρίχνετε τα μύδια και την πιπεριά και σκεπάζετε με ένα καπάκι. Μετά από 1΄ ρίχνετε το κρασί και περιμένετε μέχρι να ανοίξουν τα κελύφη των μυδιών.

3. Προσθέτετε το ζωμό καραβίδας ή το ζωμό ψαριού και το χυμό λεμονιού. Ανακατεύετε και ρίχνετε τη φέτα κομματιασμένη. Πασπαλίζετε με ρίγανη φρέσκια, αφήνετε να

πάρουν μια βράση και σερβίρετε.

150 ml 2 κουταλιές της σούπας 48 1/2 χωρίς το κοτσάνι και τους σπόρους κρασί λευκό...................... 400 ml ρίγανη φρέσκια................ 1 κουταλιά της σούπας ζωμός καραβίδας ή ζωμός ψαριού ή νερό... 80 ml λεμόνι............................. 1/2, ο χυμός φέτα................................... 250 γρ.

ΟΛΑ ΣΤΑ ΚΑΡΒΟΥΝΑ

To BBQ και η πόλη Καυτά μυστικά

Ό,τι περιλαμβάνει λιακάδα, κουβέντα και φαγοπότι είναι κομμένο και ραμμένο για τους Έλληνες. Γι’ αυτό και οι ψησταριές δε σβήνουν ποτέ σε αυτή τη χώρα. Το θέμα είναι πώς θα εξελιχτείς σε μέγα ψήστη και πού να ανάψεις κάρβουνο, όταν στη διάθεσή σου έχεις όλο κι όλο ένα μπαλκόνι...Γι’ αυτό ανησυχείς; Κι εμάς τι μας έχεις εδώ; Σα λαός παραδοσιακά δε θέλουμε και πολλά πράγματα για να περάσουμε καλά: ήλιο να βλέπουμε, κρασί και φαΐ να υπάρχει, καλή παρέα να τα μοιραστούμε και για όλα όλα τ΄άλλα βλέπουμε! Έτσι λοιπόν δεν είναι να απορεί κανείς που οι ψησταριές αποτελούν εθνικό μας σύμβολο, η δε τσίκνα μια μονίμως ανοιχτή και ιδιότυπα ελληνική πρόσκληση προς τους περαστικούς και τους γείτονες «για έναν μεζέ». Ο καλός ψήστης στην Ελλάδα -γνωστός και ως «μάστορας»- είναι ψυχή της παρέας, στην υγειά του οποίου ...κατεβάζουμε το ένα κρασί μετά το άλλο. Υπάρχει μια άτυπη πυραμίδα τριών επιπέδων βάσει της οποίας βαθμολογούμε και συγκρίνουμε μεταξύ τους τους φίλους μας ψήστες (αρκεί να μην είναι παρόντες): α) Ο έχει-ξαναψήσει-μια-δυο-φορές ψήστης. Το επίπεδό του στην παραγματικότητα είναι κάτω κάτω. Φτάνει μέχρι ένα χωριάτικο λουκάνικο και καμιά παντσέτα, τα οποία λόγω των έντονων λιπαρών στοιχείων που διαθέτουν δεν αποτελούν, εδώ που τα λέμε, και κανένα κατόρθωμα. Όμως αυτό που τον διαχωρίζει άμεσα από τους άλλους της παρέας, είναι ότι ενώ οι άλλοι κοιτάνε με βαθιά περισυλλογή ως προς τη χρήση τους τόσο την ψησταριά όσο και το τσουβάλι με τα κάρβουνα, εκείνος ξέρει τι να τα κάνει: τη μεν ψησταριά θα την περάσει με λεμόνι, τα δε κάρβουν θα τα ανάψει και θα περιμένει να χωνέψουν τη φωτιά. β) Ο καλός ψήστης. Έχει αποδείξει αρκετές φορές τη δυνατότητά του να βγάλει τα

μπριζολάκια, τα μπιφτέκια ή το κοτόπουλο καλοψημένα μεν, ζουμερά δε. Ξέρει πολύ καλά ότι ένα ψημένο, αλλά θεόστεγνο κρέας δε λέει τίποτα, όπως δε λέει τίποτα ένα κρέας που για να μη στεγνώσει και «σολοποιηθεί» έμεινε τελικά ωμό και κατακόκκινο. Τα ψητά του είναι απόλαυση, η παρέα δε χάνει την ευκαρία να πάρει κρασιά και να σπεύσει σπίτι του, όμως κάτι του λείπει για να τον πεις «μάστορα». Τι; γ) Ο μάστορας. Όσο καλά και να ψήνεις κρέας στα κάρβουνα στην Ελλάδα δεν πρόκειται να αποκτήσεις τον τίτλο του «μάστορα» της φωτιάς, αν δεν περάσεις τις εξετάσεις της θάλασσας. Πόσο τολμάς να αγγίξεις χταπόδια, καλαμάρια, θράψαλα, καραβίδες και όλων των ειδών τα ψάρια, εκτός από το σολομό; Εκεί είναι το θέμα...

Ψήνοντας στα μπαλκόνια Barbeque δε σημαίνει μαγάλοι κήποι με γκαζόν και ψήστης με λευκά γάντια, εκτός κι αν μένετε στο ίδιο προάστιο με τις «Νοικοκυρές σε απόγνωση». Μια μικρή βόλτα στην αγορά θα σας εκπλήξει με τις δυνατότητες που προσφέρονται πλέον στους επίδοξους ψήστες της πόλης. Μόνο τα CookShop αν δείτε τι εύχρηστα και καλαίσθητα αντικείμενα διαθέτουν, δε θέλετε τίποτε άλλο για να απολαύσετε ένα άψογο in - outdoor barbeque στα δικά σας μέτρα. Καταρχήν εκτός από τις κλασικές συσκευές BBQ που χρειάζονται κάρβουνο, κυκλοφορούν τώρα και BBQ υγραερίου και BBQ ηλεκτρικά. Οι συσκευές υγραερίου είναι η τελευταία λέξη της τεχνολογίας στο χώρο του ψησίματος κατ’ οίκον. Η ικανότητά τους να διατηρούν σταθερή θερμοκρασία και να ανακυκλώνουν τον αέρα, τα έχουν κάνει ιδιαίτερα δημοφιλ ή. Οι πέτρες λάβας ηφαιστείου με τις οποίες συνήθως λειτουργούν έχουν το πλεονέκτημα να μην αφήνουν στάχτες και να μην τσικνίζουν. Τα ηλεκτρικά BBQ αποτελούν την πιο «καθαρή» λύση ψησίματος, ιδανικά ακόμη και για εσωτερικό χώρο, αφού δεν καπνίζουν ποτέ και επιπλέον κυκλοφορούν και σε μικρό μέγεθος, ώστε να μη σας προβληματίζουν ποτέ για το ...χωροταξικό τους. Οι δε αντικολλητικές πλάκες που διαθέτουν, κάνουν το καθάρισμα παιχνίδι.

1. Συγκεντρώστε όλα τα σκεύη και τα εργαλεία που θα χρειαστείτε από πριν κοντά στη φωτιά. Εάν εσείς ψάχνετε με τι να το πιάσετε, το φιλέτο θα γίνει εγγυημένα σόλα και είναι κρίμα.

2. Τα υλικά πρέπει να είναι εντελώς στεγνά για να μην κολλήσουν. Οι μπριζόλες και τα χοντρά κομμάτια κρέατος θέλουν χτύπημα με το σφυράκι. Οι γαρίδες, οι καραβίδες, τα καλαμαράκια, τα χταπόδια χρειάζονται οπωσδήποτε μαρινάρισμα.

3. Μην προσθέτετε ποτέ αλάτι στη μαρινάτα, γιατί το κρέας δεν θα κάνει προστατευτική κρούστα στο ψήσιμο.

4. Μη γυρίζετε ποτέ τα κρέατα με πιρούνα, γιατί τα τρυπάτε και χάνουν πολύτιμους χυμούς.

5. Να χρησιμοποιείτε πάντα λαβίδες γι’ αυτή τη δουλειά. Μέσοι χρόνοι ψησίματος Φιλέτο: 4-6 λεπτά για 3 εκ. πάχος Μπριζόλα μοσχαρίσια: 7- 11 λεπτά για 2,5 εκ. πάχος Μπριζόλα χοιρινή: 15-16 λεπτά για 2,5 εκ. πάχος Παϊδάκια αρνίσια: 8-12 λεπτά Μπιφτέκι μοσχαρίσιο ή burger: 10-12 λεπτά για 3 εκ. πάχος Σουβλάκια κρέταος ή πουλερικών: από 8 έως 12 λεπτά για μάξιμουμ 4 εκ. πάχος Λουκάνικα: 8-10 λεπτά τα μικρά, 15-20 λεπτά τα μεγάλα Φιλέτο στήθος ή μπούτι κοτόπουλου: 10-12 λεπτά Γαρίδες μέτριες ολόκληρες: 4-6 λεπτά Καραβίδες: 6- 8 λεπτά Φέτες ψαριών (ξιφίας, σολομός): 10-14 λεπτά Ψάρι ολόκληρο μεγάλο: 25-40 λεπτά ανάλογα με το μέγεθος Ψάρι ψιλό (σαρδέλα, γαύρος): 4-6 λεπτά Λαχανικά σε φέτες ή ροδέλες: 10 λεπτά μάξιμουμ ανάλογα με την ευπάθειά τους.

43

44

Φωτό: της Τζένης Χατζηδημητρίου από το βιβλίο «39 καφενεία και ένα κουρείο» των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης

ΜEET THE GREEKS

Της Χριστίνας Τσαμουρά

Πάω Λέσβο Για το φως της. Ένα φως μαγικό που παίζει με ανθρώπους, κτίσματα, θάλασσα κι ελιές παιχνίδια που αγαπούσε ο Ελύτης κι ο Θεόφιλος. Δεν είναι λίγο να είσαι η τρίτη περιοχή με τη μεγαλύτερη ηλιοφάνεια σε ολόκληρη τη Μεσόγειο. Για τα καφενεία της. Αλλοτινά και ψηλοτάβανα, να χωράνε όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή του ανθρώπου. Μαρμάρινα τραπεζάκια που ’χουν φιλοξενήσει ουζάκια αιώνων. Θεώρατα παράθυρα που ακόμη και σήμερα μπορείς να δεις να λούζουν στο φως τα πρόσωπα της πάλαι ποτέ αγίας τριάδας του χωριού: δήμαρχος-δάσκαλος-παπάς. Μόνο ο χωροφύλακας λείπει.

Για τη Μυτιλήνη, το Μόλυβο, την Αγιάσο, τη Συκαμιά. Χωριά και πόλεις γεννημένες για ζωγράφους και ποιητές. Όσες φορές κι αν χαθώ στο μύθο τους και την ομορφιά τους, αδύνατον να τις χορτάσω, αδύνατον να μην τις ξαναδώ. Για ουζάκι, λαδοτύρι και σαρδέλες Καλλονής. Γιατί ποιος ξέρει καλύτερα τους μεζέδες του ούζου από εκείνον που το έφτιαξε;

Φωτό: της Τζένης Χατζηδημητρίου από το βιβλίο «39 καφενεία και ένα κουρείο» των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης

Για τον Κόλπο της Γέρας. Να δω αυτές τις ελιές να χάνονται στη θάλασσα και μετά τραβώντας το δρόμο για το Πλωμάρι να περάσω μέσα από τον παχύ ίσκιο των πλατανιών ντουγρού για την ταβέρνα του «Παναγή». Εκεί ο ιδιοκτήτης θα με μυήσει στα μυστικά και τους μεζέδες του πλωμαριώτικου ούζου, διακριτικός όσο πρέπει, μα συνάμα φιλόξενος, σα να με ήξερε κι από χθες.

Για τα παλιά λιοτρίβια και τα σαπουνοποιεία. Φαντάσματα της πρώιμης βιομηχανικής εποχής, τα κτίσματα αυτά, παρότι τέλεια ενταγμένα στην αρχιτεκτονική του φυσικού τοπίου, μοιάζουν ώρες ώρες να βγήκαν από λογοτεχνικές περιγραφές παλιών εργατικών συνοικιών στη σκοτεινή μεριά των λιμανιών του κόσμου.

45

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΠ ΣΚΗΝΗ

Το λαδοτύρι Μυτιλήνης Το Λαδοτύρι Μυτιλήνης, παραδοσιακό προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ), είναι ένα πολύ ιδιαίτερο επιτραπέζιο τυρί, ιδανικός μεζές για ούζο ή κρασάκι. Εκείνο που το διαφοροποιεί ριζικά από τα υπόλοιπα σκληρά κίτρινα τυριά που παρασκευάζονται από αιγοπρόβειο γάλα, είναι η συντήρησή του: οι Μυτιληνιοί το φυλάνε παραδοσιακά μέσα σε ελαιόλαδο με το αρχικό του σχήμα (κεφαλάκι). Το λάδι επιδρά στο τυρί προσδίδοντάς του τη χαρακτηριστική του γεύση και φυσικά αιτιολογώντας την ονομασία του. Στη γεύση του –αν εξαιρέσει κανείς τα έντονα στοιχεία και το άρωμα του ελαιολάδου– θυμίζει είδος κεφαλοτυριού. Εκτός από το μυτιληνιό που είναι ΠΟΠ, άλλα φημισμένα λαδοτύρια της Ελλάδας είναι αυτά της Κέρκυρας και της Σάμου.

ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΛΕΣΒΟΥ Ελαιόλαδο Ούζο Κασέρι Αλίπαστα Σαρδέλες Καλλονής Παξιμαδάκια και κουλουράκια γλυκάνισου

Νέα διάκριση για την εταιρεία Gaea Μόλις ένα μήνα μετά τη λαμπερή ανάδειξη των 2 ελληνικών Εξαιρετικών Παρθένων Ελαιολάδων ΠΟΠ της Gaea (ΠΟΠ Σητεία Κρήτης & ΠΟΠ Καλαμάτας) στη βραδιά απονομής των φετινών βραβείων Oscar του Hollywood, μια ακόμη διάκριση, στην εγχώρια αγορά αυτή τη φορά, έρχεται να τονίσει την υπεροχή της ποιότητας της Gaea. Το Εξαιρετικό Παρθένο Ελαιόλαδο ΠΟΠ Σητεία Κρήτης της Gaea βραβεύτηκε στον 2ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Εξαιρετικού Παρθένου Ελαιόλαδου 2006-2007, στην κατηγορία έντονα φρουτώδες, φέρνοντας μια ακόμη διάκριση στην εταιρεία και αποδεικνύοντας ότι η αυστηρή προσήλωση στην κορυφαία ποιότητα φέρνει αποτελέσματα. Ο διαγωνισμός διοργανώθηκε από τον πολιτιστικό οργανισμό «Δρόμοι της Ελιάς» και πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή του υπουργείου Ανάπτυξης, ενώ η αξιολόγηση έγινε από ομάδα δοκιμαστών αναγνωρισμένη από το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου και διαπιστευμένη από την ΕΣΥΔ. Στο διαγωνισμό πήραν μέρος Εξαιρετικά Παρθένα Ελαιόλαδα από όλη την Ελλάδα, ενώ πραγματοποιήθηκε αυστηρή αξιολόγηση των προϊόντων από μια ειδική οργανοληπτική ομάδα χημικών, εκ των οποίων και μέλη του υπουργείου Ανάπτυξης και βραβεύτηκαν συνολικά μόλις 4 Εξαιρετικά Παρθένα Ελαιόλαδα, 2 στην κατηγορία «ισχυρή ένταση φρουτώδους» και 2 στην κατηγορία «μεσαία ένταση φρουτώδους». Το Εξαιρετικά Παρθένο Ελαιόλαδο Gaea ΠΟΠ Σητεία Κρήτης, προϊόν της κορωνέικης ελιάς με κύρια χαρακτηριστικά την έντονα φρουτώδη γεύση, το ευχάριστο άρωμα φρέσκιας ελιάς και το σμαραγδένιο χρώμα, πρέπει να χρησιμοποιείται φρέσκο-ωμό ακόμα και στα μαγειρεμένα πιάτα (να προστίθεται στο σερβίρισμα) για να διατηρεί έτσι την πλούσια θρεπτική του αξία και να αναδεικνύει τη μοναδική του γεύση.

FACE CONTROL

Της Νταϊάνας Κόχυλα

Κουβεντιάζοντας με τον Κώστα Τσίγκα Ο Κώστας Τσίγκας σπούδασε κοινωνιολογία αλλά αποφάσισε να γίνει δημιουργός της ελληνικής και πλέον της κρητικής κουζίνας. Ξεκίνησε από τη Νέα Υόρκη, με το «Agrotikon» αλλά, μετά από είκοσι χρόνια, κατέληξε στο «Dacos», στο Κολωνάκι, με τρεις ενδιάμεσες στάσεις: μία στου Ψυρρή, με το «Αγροτικόν», μία στο Ολυμπιακό Χωριό, ως υπεύθυνος για την ελληνική κουζίνα, και μία στη Γλυφάδα με το «Pere Ubu». Ο Κώστας Τσίγκας –όπως αντιλαμβάνεστε– είναι ο ιδανικός άνθρωπος για να συζητήσεις μαζί του την πορεία της ελληνικής κουζίνας εντός, εκτός και επί τα αυτά. Γιατί στην τέχνη της μαγειρικής, όπως και της ζωής τελικά, εκείνος που από αλλού ξεκινάει και αλλού καταλήγει έχει να καταθέσει πάντα τα πιο ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Αρκεί να έχει ζωντανή τη δική του εσωτερική πυξίδα, που στην προκειμένη περίπτωση είναι η ελληνικότητα των πιάτων του. Ντ.Κ.: Πώς σας διαμόρφωσε και πώς σας διαμορφώνει ακόμα η 20ετής σχεδόν εμπειρία σας στη Νέα Υόρκη; Κ.Τ.: Η εμπειρία της Νέας Υόρκης ήταν και είναι καθοριστική σε δύο σημεία: αφενός στη γνώση των πρώτων υλών και της «γεωγραφίας» του φαγητού και αφετέρου στην αναγ νώριση της σπουδαιότητας του αναγ καίου χώρου ανάμεσα σ τον δημιουργό-μάγειρα και τον επιχειρηματία. Η αναγκαιότητα της ύπαρξης του χώρου αυτού, είτε θετικά είτε αρνητικά, επηρεάζει την παραγωγή και ανάπτυξη των ιδεών της κουζίνας σε τρομακτικό βαθμό και είναι κάτι που θα πρέπει να περιφρουρηθεί έτσι ώστε να μην αντικατοπτρίζεται η λογική της κουζίνας των περιοδικών σε επίπεδο εστιατορίου. Ντ.Κ.: Πώς βλέπεις την κατάσταση της ελληνικής κουζίνας στη Ν. Υόρκη; Γενικότερα στις ΗΠΑ; Κ.Τ.: Το ελληνικό φαγητό έχει μια βασική ιδιαιτερότητα που είναι η επιθετικότητα της γεύσης του στη γλώσσα, ειδικά στην περίπτωση ανθρώπων που προέρχονται από επιτηδευμένες κουλτούρες φαγητού. Η αίσθηση αυτής της «ωμότητας», θα την έλεγα, στη γεύση του μέσου Αμερικανού σ τη σ υγ κε κριμέ ν η περίπ τωση, είναι εντυπωσιακή, ειδικά τα τελευταία χρόνια όπου η πρόσμειξη γεύσεων από όλο τον κόσμο έχει αμβλύνει δραστικά τη μέση γεύση ενός πιάτου στα καλά εστιατόρια σε όλο τον κόσμο. Ένα δεύτερο στοιχείο είναι η κοινωνικότητα που προϋποθέτει το ελληνικό φαγητό, στοιχείο που εντυπωσιάζει κάθε πελάτη, γιατί επαναφέρει το στοιχείο της θεατρικότητας την ώρα που τρώει. Επίσης θα πρέπει να σημειώσουμε την σπουδαιότητα των πρώτων υλών που χρησιμοποιούμε στην ελληνική κουζίνα, που ξαφνικά έχουν κάνει την εμφάνισή τους στα μενού πολλών γνωστών σεφ σε όλα τα εστιατόρια της Αμερικής. Ντ.Κ.: Η Ν.Υόρκη έχει αλλάξει από τότε

που είχες το «Αγροτικόν» εκεί; Κ.Τ.: Τα πράγματα έχουν αλλάξει πάρα πολύ σε σχέση με τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Τότε το ελληνικό φαγητό ήταν για τον περισσότερο κόσμο souvlaki and greek salad κι έπρεπε να κάνεις μεγάλη προσπάθεια για να πείσεις ότι υπάρχει και κάτι ακόμη. Στη δική μου περίπτωση είχα αποφασίσει ότι ο μοναδικός τρόπος ήταν να παίξεις με τους όρους των «προχωρημένων» εστιατορίων και να ανταγωνιστείς μαζί τους σε επίπεδο ιδεών κι αυτό λειτούργησε θετικά. Με άλλα λόγια ήταν ουσιαστικά θέμα marketing παρά κάτι άλλο. Μέσα σε λίγα χρόνια και μόλις «ανακαλύψαμε» την τεχνική, το ελληνικό φαγητό απέκτησε κεντρικό ρόλο στην καθημερινότητα των Αμερικανών σε σημείο που πολλοί να μας θεωρούν ως το πρότυπο ανάπτυξης μιας εθνικής κουζίνας. Ευτυχώς που έχουμε να πούμε μια μεγάλη «ιστορία» που στήνει το σκηνικό του φαγητού μας και εκεί θα πρέπει να συνεχιστούν οι προσπάθειες. Ντ.Κ.: Γιατί άργησε τόσο να πάρει μπρος η ελληνική κουζίνα στην Αμερική; Κ.Τ.: Για δύο λόγους, τη συγκυρία της αγοράς, το γεγονός δηλαδή ότι αφορούσε άλλου είδους φαγητό, και την ιστορική συγκυρία από την άλλη μεριά, όπου το ethnic φαγητό δεν είχε πάρει ακόμη ηγεμονική θέση στην αμερικανική αγορά. Αυτήν τη στιγμή οι ίδιοι οι Έλληνες επιχειρηματίες βλέπουν το φαγητό επενδυτικά και όχι βιοποριστικά, ενώ το ethnic φαγητό είναι στην κεντρική σκηνή της διατροφής στην Αμερική. Ντ.Κ.: Πώς θα χαρακτήριζες την κατάσταση της ελληνικής κουζίνας στα πάτρια εδάφη της; Κ.Τ.: Το πιο σημαντικό είναι η εμφάνιση πολλών νέων σεφ, οι οποίοι πέρα από πειραματισμούς επιδεικνύουν και μια βαθύτερη γνώση της κουζίνας και οι οποίοι

δυστυχώς παραμένουν στην επαγγελματική αφάνεια προς όφελος μιας άλλης γενιάς, όπως η δική μου, κάτι που μάλλον συμβαίνει σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας μας. Ένα θετικό στοιχείο είναι η περισσότερο εύκολη πρόσβαση σε συστατικά, ειδικά ντόπια, και η στροφή των Ελλήνων ξανά προς την ελληνική κουζίνα. Βέβαια αυτό εμπεριέχει και έναν κίνδυνο, την «πατριωτικοποίηση» της αντιμετώπισής μας απέναντι στις άλλες κουζίνες, όπου κάθε τι ξένο είναι «ακριβή χαζομάρα». Στα αρνητικά θα πρέπει να βάλω το υπερβολικά ακριβό κόστος των πρώτων υλών καθώς επίσης και του στησίματος ενός εστιατορίου, κάτι το οποίο έχει συνδράμει έμμεσα στην ανάπτυξη της λογικής της «νέας ταβέρνας» στο χώρο της εστίασης. Ένα άλλο αρνητικό εν δυνάμει στοιχείο είναι το γεγονός ότι το σύγχρονο εστιατοριακό φαγητό στην Ελλάδα διαμορφώνεται πια με κεντρικό διαμεσολαβητή τα μέσα ενημέρωσης και όχι τους άμεσα ενδιαφερόμενους. Μιλάμε για μια αντίληψη που διαμορφώνεται από τα πάνω και εγκλωβίζουν τον σεφ σε έναν ιδεολογικό καταγκασμό.

τα συστατικά μας είναι πιστοποιημένα βιολογικά και αυτό είναι θέση και στάση μας απέναντι στους πελάτες. Σε δημιουργικό επίπεδο το φαγητό μας κινείται ανάμεσα στο απλό και το ιδιαίτερα δημιουργικό, ενώ ταυτόχρονα προσπαθούμε να καλύψουμε όλες τις ώρες και ανάγκες της ημέρας. Ντ.Κ.: Κλείνοντας, ποια θεωρείς ότι είναι η μεγαλύτερη προσφορά σου στην ελληνική κουζίνα; Κ.Τ.: Σίγουρα η προσπάθειά μου να την εκφράσω μέσα από τα μενού των αθλητών για την Ολυμπιάδα του 2004. Τώρα σχετικά με «εφευρέσεις», νομίζω πως ειδικά στη μαγειρική δεν υπάρχει παρθενογένεση. Λίγο ως πολύ όλοι μας ανασυντάσσουμε τη μνήμη του φαγητού και μάλιστα κάποιες φορές με οικτρά αποτελέσματα.

Ντ. Κ.: Η κρητική κουζίνα και η μαζική εστίαση ταιριάζουν; Κ.Τ.: Εδώ και αρκετά χρόνια η λογική της κρητικής διατροφής έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας, ιδιαίτερα τελευταία που όλοι έχουμε συνειδητοποιήσει ότι οι έννοιες της διατροφικής αλυσίδας και διατροφικής κρίσης θα είναι ταυτόσημες για το υπόλοιπο της ζωής μας τουλάχιστον. Τα DACOS –που στήνονται από τους αδελφούς Δομαζάκη που έχουν και την Creta Farm- βασίζονται ακριβώς πάνω σε αυτή τη διαπίστωση. Αποφασίσαμε με άλλα λόγια να στηθεί μια αλυσίδα εστιατορίων, τα οποία θα προετοιμάζουν και θα σερβίρουν φαγητό βασισ μέ νο σ τ η λογικ ή τ ης κρητικ ής διατροφής μέσα από διαδικασίες, που θα διασφαλίζουν την ποιότητα του καθημερινού πιάτου. Trans λιπαρά δεν θα μπουν ποτέ στα καταστήματά μας. Επίσης πολλά από

47

Η ΛΙΝΑ ΚΑΙ Η ΠΡΑΛΙΝΑ

Της Λίνας Γιατρά

Η γλυκύτατη σεφ-ζαχαροπλάστισσα του «Βαρούλκου» παίζει με τις καραμελένιες μνήμες και τις σημερινές ανάγκες σε γλυκό και χαρίζει τέσσερα υπέροχα επιδόρπια, τόσο απλά που σε προκαλούν να τα φτιάξεις αμέσως, τόσο αποψάτα που σε βγάζουν κι απ’ τη δυσκολότερη θέση και τόσο ελληνικά που τα χάνεις. Προετοιμασία: 30΄ Ψήσιμο: 25΄ Μέτριας δυσκολίας

Αχλάδια ψητά με ανθότυρο και μύρτιλλα για 4 άτομα

αχλάδια............................ 4 μεγάλα και κρουστά ζάχαρη.............................. 120 γρ. λευκό κρασί ημίγλυκο.... 400 γρ. βανίλια............................. 1 μπαστουνάκι πορτοκάλια...................... 2, ο χυμός και το ξύσμα ανθότυρο ανάλατο.......... 250 γρ. καρύδια ψίχα................... 100 γρ. χοντροκομμένα μύρτιλλα........................... 100 γρ. κρέμα γάλακτος............... 100 ml

Εκτέλεση 1. Τοποθετείτε σε ένα ταψάκι το λευκό κρασί με τη ζάχαρη, τo μπαστουνάκι βανίλιας, το χυμό και το ξύσμα των πορτοκαλιών. Στο ίδιο ταψάκι ρίχνετε και τα καρύδια. Καθαρίζετε και αφαιρείτε τα κουκούτσια από τα αχλάδια διατηρώντας τα ολόκληρα και τα βάζετε στο ταψί με το κρασί και τα καρύδια.

2. Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200° C για 20΄ περίπου, «βρέχοντας» τα αχλάδια συχνά με το σιρόπι τους. Είναι έτοιμα όταν πάρουν ένα χρώμα ξανθό και το σιρόπι έχει δέσει ελαφρώς.

3. Βγάζετε τα αχλάδια από το φούρνο, τα αφήνετε να κρυώσουν και ρίχνετε τα μύρτιλλα μέσα στο ταψί με το σιρόπι. Συνεχίζετε το ψήσιμο 5΄ περίπου, μέχρι να μαλακώσουν. Τα βγάζετε από το φούρνο και αφήνετε το σιρόπι να κρυώσει. Το φιλτράρετε.

4. Παίρνετε το ανθότυρο και το λιώνετε με ένα πιρούνι πολύ καλά. Προσθέτετε τα ψημένα καρύδια καθώς και λίγο από το φιλτραρισμένο σιρόπι και ανακατεύετε καλά το μείγμα. Χτυπάτε στο μίξερ με το σύρμα την κρέμα γάλακτος ώσπου να γίνει σαντιγί αφράτη και την ανακατεύετε με το μείγμα του ανθότυρου. Σερβίρετε τα αχλάδια κρύα στο πιάτο με το σιρόπι και τα μύρτιλλα και συνοδεύετε με την κρέμα ανθότυρου.

48

Προετοιμασία: 35΄ Ψήσιμο: 15΄-20΄ Μέτριας δυσκολίας

Σουφλέ με μασκαρπόνε, αμυγδαλόπαστα και φράουλες για 6 άτομα

τυρί μασκαρπόνε...................................... αμυγδαλόπαστα μαλακή (μάρτσιπαν).... αμύγδαλόψίχα.......................................... ανθόνερο................................................... ζάχαρη άχνη............................................. αυγά...........................................................

200 γρ.

80 γρ.

50 γρ. χοντροκομμένη 60 γρ.

50 γρ.

3, χωριστά οι κρόκοι από τα ασπράδια βανίλια σκόνη.......................................... 1 δόση κανέλα σκόνη........................................... λίγη φράουλες φρέσκες.................................... 10 πλυμένες, καθαρισμένες

Εκτέλεση 1. Ανακατεύετε το μασκαρπόνε με τη ζάχαρη, τους κρόκους των αυγών, τη βανίλια και την κανέλα να γίνουν ένα μείγμα. Σε ένα σκεύος αναμειγνύετε την αμυγδαλόπαστα με το ανθόνερο και τα ενσωματώνετε στο μείγμα του μασκαρπόνε ανακατεύοντας μέχρι να ομογενοποιηθούν. Χτυπάτε τα ασπράδια σε σφιχτή μαρέγκα και τα ενσωματώνετε και αυτά στο μείγμα μασκαρπόνε-αμυδαλόπαστας.

2. Κατόπιν βουτυρώνετε 4 πυρίμαχα φορμάκια και βάζετε στη βάση τους τις μισές φράουλες κομμένες σε κυβάκια. Καλύπτετε τις φράουλες με το μείγμα του μασκαρπόνε μέχρι το ύψος του 1,5 εκ. κάτω από το χείλος της φόρμας (τα σουφλέ θα φουσκώσουν) και πασπαλίζετε με τα χοντροκομμένα αμύγδαλα. Ψήνετε στους 180° C για 15΄-20΄. Σερβίρετε τα σουφλέ ζεστά ή κρύα. Γαρνίρετε με τις υπόλοιπες φράουλες κομμένες σε φετάκια.

Το μυστικό Η αμυγδαλόπαστα για να ενωθεί με το ανθόνερο χρειάζεται υπομονή. Πρέπει να είναι μαλακή και εύπλαστη και σε θερμοκρασία δωματίου.

49

Η ΛΙΝΑ ΚΑΙ Η ΠΡΑΛΙΝΑ

Προετοιμασία: 1 ώρα Ψήσιμο: 20΄ Μέτρια δυσκολίας

Τάρτες με κουκουνάρι και σάλτσα φραμπουάζ για 4-6 άτομα Υλικά για τη ζύμη

αλεύρι για όλες τις χρήσεις................ 340 γρ. αυγά...................................................... 2 ολόκληρα και 4 κρόκοι ζάχαρη.................................................. 120 γρ. αλάτι..................................................... λίγο βούτυρο................................................ 160 γρ. βανίλια σκόνη..................................... 1 δόση Υλικά για τη σάλτσα φραμπουάζ

φραμπουάζ (βατόμουρα).................... 200 γρ. ζάχαρη άχνη....................................... 4 κουταλιές της σούπας νερό...................................................... 100 ml Υλικά για τη γέμιση

βούτυρο λιωμένο................................. 240 γρ. κουκουναρόσποροι ψιλοκομμένοι.... 100 γρ. και λίγοι επιπλέον ολόκληροι αμύγδαλα.............................................. 200 γρ. ζάχαρη κρυσταλλική........................... 240 γρ. κορν φλάουρ........................................ 4 κουταλιές της σούπας αλάτι..................................................... λίγο αυγά...................................................... 6

Εκτέλεση 1. Για τη ζύμη της τάρτας χτυπάτε στο μίξερ το βούτυρο με τη ζάχαρη, το αλάτι και τη βανίλια. Μόλις αφρατέψουν προσθέτετε τα ολόκληρα αυγά και τους κρόκους έναν έναν. Τέλος ρίχνετε και το αλεύρι κοσκινισμένο. Αλείφετε μια φόρμα για τάρτα ή 6 ατομικές φόρμες και στρώνετε τη ζύμη πιέζοντας με τα δάχτυλα γύρω γύρω περιμετρικά να καλυφθεί η φόρμα. Την τρυπάτε με πιρούνι και την ψήνετε για 10΄ περίπου στους 160°-180° C. (Δεν τελειώνετε το ψήσιμο της τάρτας, απλά την προψήνετε).

2. Για τη γέμιση τοποθετείτε το λιωμένο κρύο βούτυρο σε ένα σκεύος και ανακατεύετε με τα κουκουνάρια, τα αμύγδαλα, τη ζάχαρη και το αλάτι. Προσθέτετε τα αυγά ένα ένα και τέλος το κορν φλάουρ κοσκινισμένο. Απλώνετε τη γέμιση στη μισοψημένη τάρτα ή στις ατομικές τάρτες και πασπαλίζετε με τα ολόκληρα κουκουνάρια. Ψήνετε στους 180°-200° C για 10΄ περίπου, ώσπου να σφίξει η γέμιση και να ροδοκοκκινίσουν τα κουκουνάρια.

3. Για τη σάλτσα τοποθετείτε σε κατσαρολάκι τα φραμπουάζ με τη ζάχαρη και το νερό και βράζετε για 10΄ περίπου σε μέτρια φωτιά. Αφού βράσει η σάλτσα την περνάτε από ψιλή σήτα και αφήνετε να κρυώσει. Σερβίρετε την τάρτα στο πιάτο ζεστή ή κρύα μαζί με τη σάλτσα φραμπουάζ.

50

Προετοιμασία: 1 ώρα Ψήσιμο: 20΄ Δύσκολο

Σου με κρέμα γιαουρτιου και γλυκό τριαντάφυλλο για 4 άτομα Για την κρέμα γιαουρτιού

γιαούρτι στραγγιστό................. 200 γρ. πορτοκάλι.................................. 1, το ξύσμα μοσχολέμονο............................. 1, το ξύσμα γλυκό τριαντάφυλλο................. 40 γρ. κρέμα γάλακτος........................ 100 ml ζάχαρη άχνη............................. 2 κουταλιές της σούπας Για τη ζύμη των σου

βούτυρο ή μαργαρίνη.............. αλεύρι για όλες τις χρήσεις.... αυγά........................................... βανίλια σκόνη.......................... αλάτι.......................................... ζάχαρη....................................... νερό...........................................

70 γρ.

85 γρ.

2 1 δόση λίγο 5 γρ.

110 ml

Εκτέλεση 1. Για τη ζύμη των σου τοποθετείτε στην κατσαρόλα το βούτυρο, τη ζάχαρη, το αλάτι και το νερό και ανακατεύετε μέχρι να πάρουν βράση. Προσθέτετε το αλεύρι κοσκινισμένο μαζί με τη βανίλια (με μία κίνηση) και συνεχίζετε να ανακατεύετε ώσπου να γίνει ένας παχύρρευστος χυλός που αρχίζει να ξεκολλάει από την κατσαρόλα. Αποσύρετε από τη φωτιά, βάζετε το μείγμα στο μίξερ, όπως είναι ζεστό, και δουλεύετε με το φτερό μέχρι να κρυώσει, σε μέτρια ταχύτητα. Αφού κρυώσει συνεχίζετε να χτυπάτε, προσθέτοντας ένα ένα τα αυγά.

2. Παίρνετε ένα κορνέ ζαχαροπλαστικής και βάζετε μέσα το μείγμα. Πιέζετε φτιάχνοντας σχήματα στρογγυλά (ή κρίκους με τρύπα στο κέντρο) πάνω σε βουτυρωμένο ταψί. Ψήνετε τα σου για 20΄ περίπου στους 200° C. 3. Ετοιμάζετε την κρέμα γιαουρτιού ως εξής: Αναμειγνύετε το γιαούρτι με το ξύσμα πορτοκάλι και το ξύσμα μοσχολέμονου καθώς και το γλυκό τριαντάφυλλο. Χτυπάτε στο μίξερ με το σύρμα την κρέμα γάλακτος με τη ζάχαρη άχνη ώσπου να γίνει μια σφιχτή σαντιγί και την προσθέτετε στο μείγμα με το γιαούρτι.

4. Κόβετε με μαχαίρι τα σου στη μέση και τα γεμίζετε με την κρέμα γιαουρτιού. Τοποθετείτε στο πιάτο και γαρνίρετε με ζάχαρη άχνη και επιπλέον γλυκό τριαντάφυλλο.

Ιδέα Αν σας δυσκολεύουν τα σου, μπορείτε να τα προμηθευτείτε έτοιμα από ζαχαροπλαστείο και να τα γεμίσετε με την κρέμα που προτείνει η Λίνα.

51

52

DOCTOR FOOD

Της Χριστίνας Τσαμουρά

Στο μυαλό του Ctrl+F1 Τον Dr Food τον χαρακ τηρίζουν δύο πράγματα: πρώτον βλέπει πολύ μακριά και δεύτερον του αρέσουν οι φρεσκοκομμένες τηγανητές πατάτες από τηγάνι με βαρύ πάτο. Το δεύτερο δε μας αφορά διόλου. Το πρώτο όμως εξηγεί γιατί διάλεξε να μεγαλώσει ο ίδιος έναν βοηθό που τον πήρε κοντά του από παιδί και δεν κατέφυγε στην έτοιμη λύση μιας αγγελίας. Τόσοι άνεργοι πτυχιούχοι με μάστερ και διδακτορικά θα δέχονταν ευχαρίστως να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε έναν τέτοιον πολλά υποσχόμενο τομέα, όπως τα Τρόφιμα του Μέλλοντος. Η διορατικότητά του τον έκανε από νωρίς να καταλήξει ότι θα ήταν πολύ πιο κοντά στην αποστολή του, να δώσει στους ανθρώπους τρόφιμα που θα τους χαρίζουν υγεία και μακροζωία, ένας βοηθός που: α) θα τον είχε γαλουχήσει με το δικό του σύστημα αξιών, δηλαδή με ηθική ακεραιότητα, με υψηλό αίσθημα κοινωνικής ευθύνης και απόλυτη αγάπη για τον άνθρωπο. β) θα του άρεσαν εξίσου οι φρεσκοκομμένες τηγανητές πατάτες από τηγάνι με βαρύ πάτο, για να έχει κάποιον να μοιράζεται το πάθος του. γ) θα είχε τη δυνατότητα να εντάξει στη διατροφή του το τελευταίο σούπερ τρόφιμο που είχε παρασκευάσει, με το κωδικό όνομα «idea». Ήταν ένα εξαιρετικά νόστιμο προϊόν επάλειψης με τη μοναδική ιδιότητα να θρέφει το μυαλό και να εξασφαλίζει το μάξιμουμ της διανοητικής ανάπτυξης.

Όταν ο Dr Food συνειδητοποίησε τον όγκο της δουλειάς που απαιτούσε η μελέτη και παρασκευή των Τροφίμων του Μέλλοντος, κατάλαβε πως μόνος του δε θα τα έβγαζε πέρα εύκολα. Η ανάγκη ενός βοηθού ήταν ολοφάνερη. Ο βοηθός έπρεπε να είναι πνευματικά διαυγής, εγκεφαλικά δυνατός και με πολύ γρήγορη αντίληψη. Κοινώς, γάτα. ΄Ετσι γεννήθηκε ο Ctrl+F1 (Κοντρόλ Εφ1) και το βούτυρο που σου θρέφει το μυαλό. Ιδέα! Το όνειρο της δημιουργίας ενός τέτοιου τροφίμου απασχολούσε από καιρό τον Dr Food. Όχι βέβαια για τον βοηθό που κάποτε θα αποκτούσε, αλλά για τους κατοίκους της Olive Land. Έβλεπε πόσο σύνθετη είχε γίνει τελευταία η ζωή τους. Ακόμη και τα μικρά παιδιά ήδη από το Δημοτικό έπρεπε να ανταποκριθούν σε δυσανάλογες για την ηλικία τους υποχρεώσεις. Ένας μεγάλος αριθμός πολιτών ακροβατούσε πλέον στα πρόθυρα πνευματικής υπερκόπωσης. Ο Dr Food κόντευε να σκάσει: -«Πρέπει να κάνω κάτι πριν οδηγηθούν σε αδιέξοδο», μονολογούσε δυνατά γυρίζοντας στους λαβυρινθώδεις διαδρόμους του εργαστηρίου του. «Τι όμως;» Το DHA Με τον κα ιρ ό ατόν ησε το ε ρώτ ημα. Μεσολάβησε και η εισβολή του Fatman και άμεση προτεραιότητα πήρε το ζήτημα της χοληστερόλης. Όταν όμως το θέμα τακτοποιηθήκε –ήταν και η εποχή που υιοθέτησε τον μικρούλη Ctrl+F1, που έχασε τους γονείς του σε διαγαλαξιακό ταξίδι– το ζήτημα του πώς θα ενισχύσει την εγκεφαλική ανάπτυξη δια της τροφής τέθηκε έντονα επί ερευνητικού τάπητος. Ο Dr Food έβαλε ένα σφηνάκι DHA, όπως έκανε πάντα όταν έπρπε να σκεφτεί έντονα και καθαρά. Το DHA ήταν ένα ω-3 λιπαρό, από τα πολύ καλά, πολύτιμο για τον εγκέφαλο. Τόσο πολύτιμο όσο το ασβέστιο για τα κόκαλα. Ο Dr Food το είχε απομονώσει από τα ψάρια, από κάποιο ειδικό φυτό και από το μητρικό γάλα. Ξανακοίταξε το σφηνάκι του και σκέφτηκε: «Αν μπορούσα να το κάνω κάτι νόστιμο και κατάλληλο ακόμη και για παιδιά θα είχα λύσει για πάντα το πρόβλημα της σωστής εγκεφαλικής ανάπτυξης του μικρούλη, του Ctrl+F1. Όσο σκέφτομαι τι ιατρικά βιβλία και πόσους τόνους επιστημονικών ερευνών έχει να αφομοιώσει..., αλλά δεν μπορώ να του δώσω σφηνάκι του παιδιού»!

«Μα πώς δεν το σκέφτηκα τόση ώρα», αναφώνησε με την πρώτη γουλιά DHA ο Dr Food. Προφανώς τον είχε πιάσει ήδη η επίδραση του ω-3 λιπαρού. «Αφού έχω να κάνω με λιπαρό, τι καλύτερο από μια ξεχωριστή μαργαρίνη με εκπληκτική γεύση που θα απλώνεται απαλά σε ένα αφράτο ψωμάκι ή μια τραγανή φρυγανιά και από πάνω του θα μπορείς να του βάλεις όποια αλμυρή ή γλυκιά γεύση τραβάει η ψυχή σου; Πω πω, νομίζω ότι ο Ctrl+F1 θα το λατρέψει και θα το εντάξω πολύ εύκολα στην καθημερινή του διατροφή». Χρόνια μετά και έπειτα από άψογη συνεργασία των δυο τους που οδήγησε σε δεκάδες λειτουργικά τρόφιμα για τους κατοίκους της Olive Land, o Ctrl+F1 γυρίζει και λέει στον Dr Food, την ώρα που απολάμβαναν στη μέση ένα πιάτο φρεσκοκομμένες τηγανητές πατάτες από τηγάνι με χοντρό πάτο: -«Δεν ήρθε η ώρα να με κάνεις και τυπικά από βοηθό συνεργάτη»; -«Ctrl+F1, πόσο έξυπνος έχεις γίνει. Αυτή η μαργαρίνη έκανε πραγματικά καλή δουλειά», του απάντησε ο καλός επιστήμονας και του έδωσε το χέρι.

ΤΟΤΕ

Της Νταϊάνας Κόχυλα

Η Νταϊάνα ανακαλύπτει ξεχασμένες παραδοσιακές συνταγές και τις ξαναμαγειρεύει με τα σκεύη και τη νοοτροπία του σήμερα.

Μια συνταγή του χθες...

Aρνί με αγκινάρες αυγολέμονο Το αρνί με την αγκινάρα είναι από τα πιο κλασικά παντρέματα της ελληνικής κουζίνας και σήμα κατατεθέν της ανοιξιάτικης μαγειρικής. Μάλιστα το αρνί με αγκινάρες φρικασέ (και αυγολέμονο), είναι ένα από τα πιο γνωστά ανοιξιάτικα πιάτα της Κρήτης. Εκεί το αυγολέμονο γίνεται με τον παλαιό πατροπαράδοτο τρόπο: ξεχωρίζουν τα αυγά σε ασπράδια και κρόκους, κάνουν μαρέγκα με τα ασπράδια και χτυπάνε τους κρόκους με το χυμό του λεμονιού. Δένουν το ζουμί του φαγητού με λίγο αλεύρι (προαιρετικά) και μετά το ενσωματώνουν στο μείγμα των κρόκων. Στο τέλος το ανακατεύουν και με τη μαρέγκα με αποτέλεσμα να γίνει μια σάλτσα ιδιαίτερη, πλούσια και πυκνή. Το φαγητό αυτό, χαρακτηριστικό πιάτο της Μεγαλονήσου, το συναντάμε και σε άλλα μέρη της Ελλάδας. Στη Μάνη έχω δοκιμάσει μία από τις πιο γευστικές εκδοχές του, ψητό στο φούρνο μάλιστα, ιδιαίτερη σπεσιαλιτέ στο πασχαλινό τραπέζι της περιοχής. Αγκινάρα με τα αγκάθια Η αγκινάρα γενικώς είναι πρωταγωνίστρια σε πολλά φαγητά και της Κρήτης και της Πελοπον νήσου, ίσως επειδή και στις δυο περιοχές αποτελεί ένα σημαντικό ντόπιο αγαθό και βασική πηγή αγροτικού εισοδήματος. Οι περισσότερες αγκινάρες της ελληνικής αγοράς καλλιεργούνται είτε στην Κρήτη είτε στην Πελοπόννησο. Σε όλη τη Μεσόγειο συναντάμε περίπου 12 διαφορετικές ποικιλίες από αγκινάρες, ενώ στην Ελλάδα, με ετήσια παραγωγή γύρω στους 30.000 τόνους, οι δυο εμπορικά πιο σημαντικές ποικιλίες είναι η μεγάλη πράσινη με τα σφιχτά της φύλλα και η ιώδης της Αττικής με τα ελαφρώς μωβ φύλλα της. Το βραβείο της νοστιμιάς όμως μάλλον το παίρνει η μικρή αγκαθωτή άγρια αγκινάρα της Κρήτης. Οι καλοφαγάδες την τρώνε ωμή με εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο και λίγο λεμονάκι.

54

Aρνί με αγκινάρες αυγολέμονο Για 6 άτομα

αγκινάρες φρέσκες........ λεμόνια........................... φρέσκα κρεμμυδάκια.... πράσο.............................. σκόρδα φρέσκα.............. ελαιόλαδο....................... αρνί................................. αλάτι............................... πιπέρι............................. άνηθος........................... μάραθο.......................... αυγά................................ χυμός λεμονιού.............

Προετοιμασία: 30΄ (αναμονή: 25΄) Ψήσιμο: 1 ώρα 30΄ Δύσκολο

12 καθαρισμένες 2 κομμένα για τις αγκινάρες 8 καθαρισμένα, ψιλοκομμένα 1 καθαρισμένο, ψιλοκομμένο 2 ψιλοκομμένα 2/3 φλιτζανιού, Σητείας 1½ κιλό ψαχνό, σπάλα όσο θέλετε φρεσκοτριμμένο, μαύρο 1/2 φλιτζάνι ψιλοκομμένος 1/2 φλιτζάνι ψιλοκομμένο 2 μεγάλα 1/3 - 1/2 φλιτζανιού για το αυγολέμονο

Τip Μπορείτε να βάλετε τις καθαρισμένες αγκινάρες σε μια πλαστική σακούλα που κλείνει αεροστεγώς και να τις καταψύξετε για αρκετούς μήνες. Όταν θέλετε να τις χρησιμοποιήσετε θα πρέπει να τις ξεπαγώσετε τελείως.

Εκτέλεση 1. Καθαρίζετε τις αγκινάρες: Κόβετε και πετάτε τα σκληρά κοτσάνια από τις αγκινάρες, αφήνοντας ένα κομματάκι των 2,5-3 εκ. στη βάση της καθεμίας. Τραβάτε και κόβετε τα σκληρά φύλλα αρχικά κοντά στη βάση της. Γυρίζετε την αγκινάρα και κόβετε γύρω γύρω τις άκρες από τα υπόλοιπα φύλλα. Τρίβετε κάθε αγκινάρα με μισό λεμόνι. Χρησιμοποιώντας ένα κουταλάκι του τσαγιού, αφαιρείτε από το εσωτερικό το μαλλιαρό μέρος της καρδιάς της αγκινάρας. Ρίχνετε τις αγκινάρες σε λεκάνη που περιέχει νερό και το χυμό του δεύτερου λεμονιού.

2. Σε μεγάλη κατσαρόλα και σε μέτρια φωτιά, ζεσταίνετε το λάδι και σοτάρετε τα κρεμμυδάκια και τα πράσα ώσπου να μαραθούν, 6΄-8΄ περίπου. Προσθέτετε τα φρέσκα σκόρδα και σοτάρετε για 1΄. Τα βγάζετε από την κατσαρόλα με μια τρυπητή κουτάλα και τα αφήνετε στην άκρη.

3. Αυξάνετε τη θερμοκρασία ελαφρά, προσθέτετε το αρνάκι και το ροδίζετε καλά παντού. Ξαναβάζετε τα κρεμμύδια, το πράσο και το σκόρδο στην κατσαρόλα. Αλατοπιπερώνετε και προσθέτετε αρκετό νερό για να καλύπτει το αρνί. Σκεπάζετε την κατσαρόλα, χαμηλώνετε τη φωτιά και αφήνετε να σιγοβράσει επί 1 ½ ώρα περίπου, ώσπου το αρνί να μαλακώσει και να αποσπάται από το κόκαλο. Προσθέτετε τις αγκινάρες και τα μυρωδικά (άνηθο και μάραθο) στην κατσαρόλα και τα ανακατεύετε. Προσθέτετε κι άλλο αλάτι και πιπέρι καθώς και νερό, αν είναι απαραίτητο. Σκεπάζετε την κατσαρόλα και σιγοβράζετε, ώσπου να μαλακώσουν οι αγκινάρες, 25΄-30΄.

4. Για το αυγολέμονο χωρίζετε τους κρόκους από τα ασπράδια. Χτυπάτε τα ασπράδια μέχρι να γίνουν μαρέγκα. Χτυπάτε χωριστά τους κρόκους με το χυμό λεμονιού. Σιγά σιγά, με ροή πολύ σιγανή, ρίχνετε το μείγμα μέσα στα ασπράδια. Προσθέτετε μια γεμάτη κουτάλα από το ζωμό της κατσαρόλας στο μείγμα των αυγών αργά και σταθερά χωρίς να σταματήσετε το χτύπημα. Ρίχνετε το αυγολέμονο μέσα στην κατσαρόλα, την αποσύρετε από τη φωτιά και την κουνάτε ώστε η σάλτσα να πάει παντού ομοιόμορφα. Σερβίρετε αμέσως.

ΤΩΡΑ

...στην κουζίνα του σήμερα Αγκινάρες πουρέ Μετατρέψτε την κλασική κρητική εκδοχή της αγκινάρας με αρνάκι σε μια σύγχρονη και πιο γρήγορη εκδοχή που θέλει το αρνί ψητό στο γκριλ με συνοδεία έναν πουρέ αγκινάρας-πατάτας. Προτείνω να ενισχύσετε τη γεύση του πουρέ (για το οποίο συνιστώ κατεψυγμένη αγκινάρα για μεγαλύτερη διευκόλυνση) με λίγες αγκινάρες διατηρημένες στο λάδι. Μια καλή κατά τη γνώμη μου επιλογή είναι το «Ευ Ζην». Οι μικρές αγκινάρες της Τήνου που φτιάχνει ο ιδιοκτήτης της Σταύρος Γεωργακόπουλος είναι πράγματι ξεχωριστές. Θα τις βρείτε προς 23 ευρώ τα 300 γρ. στο επώνυμο μαγαζί του στην Ν. Ερυθραία. (Λεωφ. Ελευθερίου Βενιζέλου 159, τηλ. και fax: 210 8071322).

Παϊδάκια με πουρέ αγκινάρας Για 4-6 άτομα

Προετοιμασία: 10΄ Ψήσιμο: 20΄ Εύκολο

αγκινάρες κατεψυγμένες (καρδιές)... αγκινάρες σε λάδι (προαιρετικά)....... παρθένο ελαιόλαδο............................. πατάτες.................................................. μάραθο.................................................. σέλινο.................................................... γιαούρτι στραγγιστό............................ κεφαλογραβιέρα Κρήτης..................... χυμός λεμονιού................................... λεμόνι................................................... σκόρδο.................................................. άσπρο πιπέρι........................................ αλάτι......................................................

400 γρ.

4 κομμάτια, στραγγισμένα 3-4 κουταλιές της σούπας 2 μέτριες 1 ματσάκι, ψιλοκομμένο 1/2 φλιτζάνι μόνο τα φύλλα 3 κουταλιές της σούπας 1/2 φλιτζάνι τριμμένη 1-2 κουταλάκια του γλυκού 1, το ξύσμα του 1 μεγάλη σκελίδα 1/2 κουταλάκι του γλυκού λίγο

Για τα παϊδάκια

σκόρδο........................ 3 σκελίδες αλάτι............................ όσο θέλετε μαύρο πιπέρι.............. λίγο δενδρολίβανο............. 1½ κουταλάκι του γλυκού τριμμένο παρθένο ελαιόλαδο... 2 κουταλιές της σούπας αρνίσια παϊδάκια....... 1 κιλό

Εκτέλεση 1. Ζεματίζετε τις αγκινάρες, αφού τις έχετε ξεπαγώσει, σε αλατισμένο νερό για 6΄-8΄, μέχρι να μαλακώσουν. Τις στραγγίζετε με τρυπητή κουτάλα και τις κρατάτε ζεστές. Ζεματίζετε το σέλινο στο ίδιο νερό για 3΄, και αφαιρείτε με τρυπητή κουτάλα. Πολτοποιείτε την αγκινάρα, το σέλινο και το σκόρδο στο μπλέντερ μαζί με λίγο λάδι και αλάτι, μέχρι να γίνουν πουρές.

2. Βράζετε την πατάτα στο ίδιο νερό, αφού την έχετε ξεφλουδίσει. Εάν χρησιμοποιήσετε και αγκινάρα διατηρημένη στο λάδι, τη στραγγίζετε. Λιώνετε κι αυτή την αγκινάρα στο μπλέντερ μέχρι να γίνει κρέμα.

3. Στραγγίζετε τις πατάτες και τις κάνετε πουρέ χρησιμοποιώντας πιρούνι ή το ειδικό εργαλείο, προσθέτετε το ελαιόλαδο και λίγο αλάτι. Ενώνετε τον πουρέ αγκινάρας με τον πουρέ πατάτας, προσθέτετε όλα τα υπόλοιπα υλικά και ανακατεύετε καλά. Κρατάτε τον πουρέ ζεστό μέχρι να ψήσετε τα παϊδάκια.

4. Ανάβετε το γκριλ του φούρνου. Κοπανίζετε το σκόρδο με αλάτι, πιπέρι, δενδρολίβανο και λάδι σε ένα γουδί και με το μείγμα αυτό αλείφετε τα παϊδάκια. Τα ψήνετε στο γκριλ, σε απόσταση περίπου 25-30 εκ. από την πηγή φωτιάς, για 5΄- 7΄ σε κάθε πλευρά. Σερβίρετε τα παϊδάκια με τον πουρέ αγκινάρας, γαρνίροντας με δεντρολίβανο.

55

Di VINO

Της Κατερίνας Λεγάκη

WINE Τέχνη Αλυπίας 2006– Κτήμα Τέχνη Οίνου Μικροχωρίου Ροζέ ξηρός Τοπικός Οίνος Δράμας

O τόπος: Στο Μικροχώρι Δράμας, από το σύγχρονο, προσεγμένο οινοποιείο της εταιρείας, παράγεται ένα αξιόλογο, τυπικό ροζέ της περιοχής. Συμμετοχή στη δημιουργία αυτού του κρασιού έχουν οι ποικιλίες Syrah, Merlot, Cabernet Sauvignon και σε ένα μικρότερο ποσοστό, οι Sangiovese και Νebbiolo. Οι άνθρωποι: «Τέχνη Αλυπίας» ή αλλιώς, η τέχνη να κάνεις τους ανθρώπους να λησμονούν τη λύπη τους… Αυτό είχε ως όραμα ο μηχανικός Γ. Παπαδόπουλος, όταν ξεκίνησε την αναβίωση του οικογενειακού αμπελώνα. Με την αρρωγή του αρχιτέκτονα Γ. Καλαïτζίδη, το πραγματοποιεί το 1998, οπότε και κυκλοφορεί τα πρώτα κρασιά του κτήματος. Στο κτήμα καλλιεργούνται σήμερα, σε μία έκταση 100 στρέμματων, οι γνωστότερες κοσμοπολίτικες ποικιλίες αλλά και Ασύρτικο, ενώ πειραματικά φυτεύτηκαν οι Sangiovese, Nebbiolo και Αγιωργίτικο. Το κρασί: Ζωηρό, τριανταφυλλένιο χρώμα και εντυπωσιακό άρωμα μικρών κόκκινων φρούτων, με το κεράσι και το βύσσινο να επικρατούν. Ευχάριστη, δροσιστική οξύτητα, διακριτικές ταννίνες και καραμελένιο άρωμα στο στόμα με διάρκεια. Η αρμονία: Λατρεύει τα λαδερά της παραδοσιακής ελληνικής κουζίνας, αλλά και τα εξωτικά πιάτα. Ιδανικό με κλασικά μαγειρευτά με ντομάτα, αλλά και με γλυκόξινα, κινέζικα πιάτα. Εκλεκτά αλλαντικά όπως το προσούτο, αλλά και κρέπες, ζυμαρικά με ελαφρές, ροδόχρωμες σάλτσες του κάνουν καλή παρέα.

SPIRITS Ούζο Βαρβαγιάννη 42% vol O τόπος: Ανεξίτηλες μνήμες από χαμένες πατρίδες, συνοδεύουν μυρωδιές ξεχωριστών αποσταγμάτων, καμωμένα με ιδιαίτερες συνταγές, μικρά μυστικά για τον κάθε ποτοποιό. Συνώνυμο του νησιού της Σαπφούς, η μυρωδιά του γλυκάνισου, διάχυτη σε όλο το νησί της Λέσβου, με το Πλωμάρι να αποτελεί συνώνυμο του ούζου. Οι άνθρωποι: Ο Ευστάθιος Βαρβαγιάννης φτάνει στο Πλωμάρι της Λέσβου, το 1860, με τη γνώση της απόσταξης από την Οδησσό της Ρωσίας, μία παράδοση που συνεχίζεται εδώ και πέντε γενιές. Στο Πλωμάρι βρίσκεται το μοναδικό μουσείου του ούζου στην Ελλάδα, των αδελφών Βαρβαγιάννη. Εκτός από το πράσινο, παράγεται και ούζο Βαρβαγιάννη μπλε, απόσταγμα πάντα 100%, στους 46% vol. Το απόσταγμα: To ούζο Βαρβαγιάννη πράσινο, είναι έντονα αρωματικό, με τις φυτικές νότες να επικρατούν. Στο στόμα πληθωρικό, με πλούσιο άρωμα και ζωηρό θόλωμα. Η αρμονία: Ψάχνει για εδέσματα αυθάδικα, φλερτάρει με τις αντιθέσεις. Θερμό, γλυκό και αρωματικό όπως είναι, αναζητά την αλμυρή γεύση. Δοκιμάστε το με καραβίδες σε χοντρό αλάτι, αλλά και με αυγοτάραχο, ελιά θρούμπα, αλλά και μελιτζανοσαλάτα με καπνιστή γεύση, πικάντικο κασέρι κ.ά. Ανέρωτο, για τους μερακλήδες, ή τουλάχιστον το πρώτο ποτήρι, για τους αμύητους!

56

Mix AND MATCH / Προτάσεις για τα πιάτα της Κωνσταντίνας οι συνταγές είναι από το ένθετο 8+ΟΧΤΩ

Ψητά λαχανικά με ανθότυρο και παξιμάδια Από τη μια οι γλυκόσαρκες μελιτζάνες, οι φανταχτερές πιπεριές, τα πονηρά κολοκυθάκια, το αψύ σκόρδο, ο ντελικάτος βασιλικός και από την άλλη το μαλακό ανθότυρο, το τραγανό, γήινο παξιμάδι, η ρουστικάτη ελιά, μπερδεύονται γλυκά και υποκύπτουν στη φρεσκάδα ενός λευκού, αρωματικού Μοσχοφίλερου αλλά δε λένε και «όχι» σε ένα δροσερό Αθήρι. Ντολμαδάκια γιαλαντζί με κουκουνάρι και μυρωδικά Φρέσκο, φυτικό άρωμα και μοσχοβολιά από άνηθο, δυόσμο και φρέσκα κρεμμυδάκια. Αυθάδικο το τρυγικό οξύ στα αμπελόφυλλα, καθώς το λεμόνι στάζει επάνω του το ζωηρό άρωμα του εσπεριδοειδούς. Το ηρεμεί, ένα λεπτό απαλό κρασί με μεσαίας έντασης αρώματα και ελάχιστες ταννίνες, όπως ένα Σαββατιανό ή ένας ορεινός, με θελκτική οξύτητα Ροδίτης. Μελιτζάνες και ντομάτες με φέτα Χορταστικό πιάτο, με πλούσιο ελαιόλαδο να διαπερνά τη λευκή, γλυκιά σάρκα της μελιτζάνας, αλμυρούτσικη φέτα και τη γευστική παρέμβαση της οξύτητας που αφειδώς προσφέρει η ντομάτα. Ένα νευρικό ροζέ από Ξινόμαυρο, αλλά και μια Γουμένισσα μαλακωμένη από τη Νεγκόσκα, καταφέρνει να γαληνεύσει τη γευστική ένταση του πιάτου.

Mix AND MATCH / Προτάσεις για τα πιάτα του Λευτέρη οι συνταγές είναι από το ένθετο 8+ΟΧΤΩ

Ριζότο με κωλοχτύπα Το ιωδιούχο, γλυκόσαρκο θαλασσινό γνέφει προκλητικά στο νωθρό, αμυλούχο ρύζι που χυλώθηκε με την πιπεράτη γοητεία της παρμεζάνας. Γλύκα, όγκος, λιπαρότητα είναι το αποτέλεσμα της φιλήδονης περιπλάνησης. Βουτυράτο, αρωματικό Chardonnay και λιπαρό, πλούσιο σε αλκοόλ Viogner, αγκαλιάζουν τρυφερά τη θαλασσινή ντίβα. Φέτα ψάρι με σπανακόρυζο και λάιμ Το εξωτικό γλυκολέμονο εγκατέλειψε για λίγο την Caipirinha και τρύπωσε στην κατσαρόλα! Κάνει παρέα με φρέσκο, σπιρτόζικο σπανάκι και αριστοκρατική, όλο σφιχτό ψαχνό και σάρκα εύγεστη, σφυρίδα. Αυτή με τη σειρά της χαμογελά αφοπλιστικά, στην καλοδεχούμενη οξύτητα ενός Ασύρτικου, αλλά και σε ένα κομψό, αρωματικό Sauvignon Blanc. Τόνος με σάλτσα κόκκινου κρασιού Η τρυφερή γλύκα του καρότου και του κρεμμυδιού τυλίγουν με ζεστασιά το σκούρο, όλο σφρίγος κρέας του φρέσκου τόνου. Οι αντιστάσεις χαλαρώνουν και ο σκληρός πρωταγωνιστής παραδίδεται στην αγκαλιά ενός μεστού Cabernet παντρεμένου με Αγιωργίτικο ή ακόμη και με βελούδινο Merlot και Λημνιό.

ΟΙ ΜΑΪΝΤΑΝΟΙ

Των Μαϊντανών

ω! ...μαϊντανοί! «Μην κρίνετε, για να μην κριθείτε»; Πολύ βαρετό για τους μαϊντανούς. Προτιμούν σαφώς το «Κρίνε, κι άσε τους άλλους να σε κρίνουν», που ’χει περισσότερο ενδιαφέρον. Αποτέλεσμα; Ξεφυτρώνουν παντού, μιλούν ακατάπαυστα, σχολιάζουν τους πάντες και κανείς δε βρίσκει τρόπο να τους ξανακλείσει στην κουζίνα τους, εκεί όπου ανήκουν.

-Είδες, ξανθέ μαϊντανέ, θεϊκό εξώφυλλο που έκανε ο Ξενάκης; -Πού; -Στην Athens Voice. Τι πού, πανάθεμά σε! Πού δουλεύει ο Γιάννης; -Στο Γρηγόρη.

-Καλά, άσ’ το για τον Ιούνιο.

-Το δικό μας λες; Tο είδα. Κατ΄αρχήν έχει λάθος. Αντί να γράφει Απρίλιος γράφει Μάιος.

-Επίτηδες το γράφει έτσι. Μα καλά, ήσουν σε όλες τις συζητήσεις επ΄αυτού, τίποτα δε κατάλαβες πια; Δεν είπαμε ότι πρέπει να σταματήσει επιτέλους αυτή η ιστορία, να βγαίνουμε στο τέλος κάθε μήνα, αντί στην αρχή του, όπως όλος ο νορμάλ Τύπος; -Kάτι θυμάμαι τώρα που το λες, εμένα πάντως αυτό το εξώφυλλο εξακολουθεί να μη μου αρέσει, είναι ανεπίκαιρο. Τι δουλειά έχει το μπουκάλι, το ζώο και η περικοκλάδα; Αντ’ αυτών έπρεπε να υπάρχει ένα τζελ, μια διάφανη μεμβράνη και μια μεζούρα.

-Τι τζελ και μεζούρες παραμιλάς; Ποιο είναι ανεπίκαιρο, το περιβαλλοντικό πρόβλημα του πλανήτη; Θα μας τρελάνεις; -Ακριβώς. Αν έβλεπες λίγη τηλεόραση ή άνοιγες τα στραβά σου να διαβάσεις κανένα περιοδικό της προκοπής θα καταλάβαινες αμέσως ότι αυτή τη στιγμή το επείγον πρόβλημα του πλανήτη είναι πώς θα ισιώσει την μπάκα και πώς θα διώξει την κυτταρίτιδα ενόψει καλοκαιριού.

-Σ’ αγαπώ, αλλά δεν αντέχω αυτό σου το κόλλημα με την εμφάνιση. Γιατί δεν πας γυμναστήριο να τελειώνουμε; -Δεν προλαβαίνω. Πάω τη γιαγιά μου με το πι.

-?????????????????????????????

-Άρχισε σχοινιά για προπόνηση. Θα κάνει κρουαζιέρα, μωρέ, το καλοκαίρι, αλλά κολλάει λίγο στην ανεμόσκαλα, η δόλια. Ε, τι περιμένεις τώρα; Ογδόντα χρονών είναι, εγκεφαλικό πέρασε, δεν πήγε και φαντάρος...

-Σταμάτα να παρουσιάζεις την Ελλάδα σαν τριτοκοσμική χώρα, αφού απέδειξε ότι δεν είναι.

-Σε παρακαλώ, μη μου το λες έτσι χύμα, γιατί να ξέρεις ότι γκρεμίζεις το μεγαλύτερο όνειρό μου.

-Μίλησέ μου γι΄αυτό. Ποιο είναι; -Να με υιοθετήσει η Αντζελίνα σε ένα της ταξίδι. Θέλω να δώσω μια δεύτερη ευκαιρία στο θεσμό της οικογένειας με την Τζολί μητέρα και τον Μπραντ Πιτ πατέρα.

-Σε άλλο θεσμό θες να δώσεις δεύτερη ευκαιρία, κατά πώς μας τα λες.

-Έχεις Tabasco; -Τι άσχετη ερώτηση είναι αυτή; Πάντα έχω Tabasco.

-Θα σε βάλω να το πιεις άσπρο πάτο, αν συνεχίσεις τα ξεδιάντροπα υπονοούμενα.

-Εσύ με σπρώχνεις ονειροπαρμένη. Για να σε προσγειώσω, σου θυμίζω ότι η Αντζελίνα υιοθετεί μόνο βασανισμένα παιδάκια και όχι ολόκληρες γαϊδούρες. Δε βοηθάνε το προφίλ της.

-Κι εγώ βασανισμένη είμαι.

-Ναι αλλά και γαϊδούρα, που σημαίνει ότι έχεις ξεπεράσει προ πολλού τον κίνδυνο του αφανισμού.

-Πόσο λίγο με ξέρεις τελικά!

-Πόσο καλά κάνω τελικά!

στο στόμα Μοσχαράκι γάλακτος με λαχανικά και Tabasco Υλικά που θα χρειαστείτε για 4 άτομα: 1 κιλό μοσχαράκι γάλακτος, κομμένο σε κύβους ισομεγέθεις, 4 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο, 2 κουταλιές της σούπας μαργαρίνη, 2 κρεμμύδια καθαρισμένα και χοντροκομμένα, 400 γρ. καροτάκια τρυφερά, 1 πράσινη πιπεριά ψιλοκομμένη, 1/2 ποτήρι λευκό κρασί, 1 κουταλάκι του γλυκού κόκκινο Tabasco, 1 κύβο λαχανικών, λίγο αλάτι, λίγη ζάχαρη και μπόλικο φρέσκο μαϊντανό (must πάντα). Εκτέλεση: Αλατίζετε το κρέας. Ζεσταίνετε σε μεγάλη κατσαρόλα το ελαιόλαδο και σοτάρετε τους κύβους του κρέατος μέχρι να πάρουν χρώμα απ’ όλες τις πλευρές. Σβήνετε με το κρασί. Προσθέτετε κατόπιν τον κύβο, λίγο αλάτι, πιπέρι και αρκετό ζεστό νερό. Σιγοβράζετε 1 ώρα, μέχρις ότου μαλακώσει το κρέας και εξατμισθούν τα υγρά. Καθαρίζετε τα καρότα και τα κόβετε σε ροδέλες. Σε μεγάλο αντικολλητικό τηγάνι ζεσταίνετε τη μαργαρίνη και ρίχνετε τα καρότα, την πιπεριά και τα κρεμμύδια. Πασπαλίζετε με ζάχαρη και τα σοτάρετε μέχρις ότου να ροδίσουν, γυρίζοντάς τα συχνά για να πάρουν ομοιόμορφο χρώμα. Κατόπιν προσθέτετε τα σοταρισμένα λαχανικά στο κρέας και ρίχνετε το Tabasco. Αφήνετε να ανακατευθούν με τη σάλτσα και βράζετε 3΄-4΄ ακόμη. Γαρνίρετε με το μαϊντανό και σερβίρετε.

The tip: Mπορείτε αντί για το κόκκινο να χρησιμοποιήσετε 1 κουταλιά της σούπας πράσινο Tabasco, που είναι λιγότερο hot...

Mπορείτε επίσης να προσθέσετε και λίγο ντοματοχυμό.

Garnish: ρυζάκι basmati κατά προτίμηση, είναι τέλεια αρωματικό, ταιριάζει με το ταμπάσκο και κάνει πιο εξωτικό το πιάτο.

Time to cook: 25΄ προετοιμασία και 1 ώρα και 15΄ για το μαγείρεμα (μην γκρινιάζετε στο μαγείρεμα δεν θα κουραστείτε, καμιά ματιά να ρίχνετε μήπως σώθηκε το νερό, θέλει και λίγο ανακάτεμα, διότι κινδυνεύει να καεί). ®

Το κόκκινο και το πράσινο TABASCO παράγονται και συσκευάζονται στις ΗΠΑ απο την McILLHENY Co., Avery Island, Louisiana Αντ/ποι:Χατζηπανάγος ΑΕΕ, προέκταση οδού Μάνης, Κάντζα ® Αττικής, 15 351, τηλ.: 210 6040650 TABASCO is a registered trademark and servicemark exclusively of McILLHENY Co., Avery Island, LA 70513

57

PUBLI

Portable food Ωραία, με πείσατε όλοι, επιστήμονες και περιοδικά, ότι το πιο σημαντικό γεύμα της ημέρας είναι το πρωινό και, εντάξει, λάθος μου που το προσπερνούσα τόσον καιρό με έναν καφέ.

Δε μου είπατε όμως τι θα κάνω, που βρίσκομαι 8.30 το πρωί στη μέση της κουζίνας, με το γλυκό μισοψημένο στο φούρνο, το γάλα μισοβρασμένο στο μπρίκι, τα φρούτα μισοστυμμένα στον αποχυμωτή, ενώ κανονικά θα έπρεπε ήδη να κλικάρω το πρώτο send/receive στο outlook της δουλειάς; Να ορίστε τώρα, αγχώθηκα με την έλλειψη χρόνου και δε μου αρέσει. Εγώ θέλω να ξεκινάω τη μέρα μου δυναμικά, με κέφι και ζωντάνια. Γι’ αυτό το πρωινό μου πρέπει να με ανεβάζει, να μου φτιάχνει τη διάθεση, όχι να με ζορίζει. Θέλω κάτι αφράτο και μαλακό, να έχει πλούσια γέμιση με ολόκληρα κομμάτια φρούτου, ακαταμάχητη γεύση, να το εμπιστεύομαι σα να το είχα φτιάξει εγώ, αλλά φυσικά να το βρίσκω

58

έτοιμο, για να μη χάνω πολύτιμο χρόνο. Θέλω ακόμη να ξέρω πως τρώω ακριβώς την ποσότητα που πρέπει παίρνοντας την ενέργεια που χρειάζομαι για το ξεκίνημα της μέρας μου. Θέλω κάτι πολύ νόστιμο, που να συνδυάζει όλα τα καλά της ζύμης με τη γλυκιά φυσική γεύση των φρούτων. Κάτι που να με ακολουθεί εύκολα παντού και να μπορώ να το απολαύσω ακόμη και στο γραφείο ή στη Σχολή, αν δεν προλάβω στο σπίτι. Με άλλα λόγια θέλω ένα πρωινό που να με στηρίζει και ψυχολογικά και σωματικά και ει δυνατόν να μπαίνει και στην τσάντα μου. Ζητάω πολλά;

Ζητάς 7Days - STRUDEL!

PANTOPOLION

Μεγάλο βραβείο για το Κτήμα Σιγάλα Μία σπουδαία διάκριση πέτυχε το Κτήμα Σιγάλα στα Vinalies Internationales 2007, της Ένωσης των Γάλλων Οινολόγων, έναν από τους πιο σημαντικούς οινικούς θεσμούς στον κόσμο. Συγκεκριμένα, το «Σιγάλας Σαντορίνη Βαρέλι 2003» απέσπασε ένα από τα 7 μεγάλα βραβεία «Trophies» του Διαγωνισ μού, σ υγ κε ν τρώνον τας την υψηλότερη βαθμολογία -89/100 - από όλα τα κρασιά που συμμετείχαν στην κατηγορία «Λευκός Ξηρός Οίνος». «Σπουδαίο και κομψό κρασί που αξίζει να ανακαλύψετε», χαρακτήρισαν στα σχόλιά τους το «Σιγάλας Σαντορίνη Βαρέλι 2003» οι κριτές του διαγωνισμού, ενώ στη γευσιγνωστική τους περιγραφή σημειώνουν «…Χρώμα λαμπερό χρυσοκίτρινο. Μύτη με έντονες νότες ξύλου δρυός και υψηλού επιπέδου πολύπλοκο μπουκέτο, όπου τα ώριμα φρούτα συνυπάρχουν αρμονικά με νότες μπαχαρικών. Στόμα πλούσιο και στρογγυλό, με γοητευτική και αισθησιακή παλέτα αρωμάτων». Ως ένα από τα βραβευθέντα κρασιά του διαγωνισμού, το «Σιγάλας Σαντορίνη Βαρέλι 2003» θα συμπεριληφθεί στην ετήσια έκδοση της Ένωσης των Γάλλων Οινολόγων «1000 Vins du Monde» για το 2007.

60

Έτος αστέγων 2007

«Πατέντα» Jamie στα Cook Shop

Μια μεγάλη εκστρατεία ενημέρωσης για τους Άστεγους της Αθήνας και οικονομικής στήριξης του Ιδρύματος των Αστέγων στο πλαίσιο της ανακήρυξης του 2007 ως «Έτους των Αστέγων» διοργανώνεται από τα T.G.I. Friday’s σε συνεργασία με το Κέντρο Υποδοχής Αστέγων του Δήμου Αθηναίων, υπό την αιγίδα του Δήμου Αθηναίων. Τα T.G.I. Friday’s, στο πλαίσιο των ενεργειών που εντάσσονται στο πρόγραμμα εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, θα προσφέρουν αρχικά ένα σημαντικό ποσό για την υποστήριξη του Κέντρου Υποδοχής Αστέγων, ενώ η πρωτοβουλία τους αυτή θα πλαισιωθεί και από επιπρόσθετες ενέργειες οικονομικής στήριξης. Συγκεκριμένα, σε όλα τα καταστήματα της Αθήνας (Κολωνάκι, Παγκράτι, Αμπελόκηποι, Κεφαλάρι και Γλυφάδα), θα τοποθετηθούν ειδικά κατασκευασμένα σπιτάκια (happy houses) όπου οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να αγοράζουν αντικείμενα του Ιδρύματος των Αστέγων (T-shirts, μπρελόκ, καπέλα, pins, αυτοκόλλητα), καθώς επίσης και να προμηθεύονται έντυπο ενημερωτικό υλικό. Πα ρ ά λ λ η λ α θ α α ρχ ίσ ε ι η σ υλ λ ο γ ή αντικειμένων γνωστών και αγαπημένων προσώπων από διάφορους χώρους, που θα δημοπρατ ηθούν προκειμέ νου να συγκεντρωθούν χρήματα για αυτήν τη σημαντική πρωτοβουλία. Γ νωσ τοί δημοσιογράφοι, πολ ιτι κοί, ηθοποιοί και τραγουδιστές θα παραστούν σ τη σ υνέ ν τε υξη Τύπου ε κφράζον τας ενεργά τη στήριξή τους στους άστεγους της Αθήνας. Υπενθυμίζεται πως στις εγκαταστάσεις του Κέ ν τρου Υποδοχ ής Ασ τέ γων του Δήμου Αθηναίων (ΚΥΑΔΑ) φιλοξενούνται καθημερινά, καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, περισσότεροι από 160 άποροι συνάνθρωποί μας, ηλικίας 18-65 ετών, και σιτίζονται, μεσημέρι και βράδυ, περίπου 1.200 άνθρωποι. Στο ίδρυμα προσφέρονται επίσης υπηρεσίες για τη συμβουλευτική και ψυχολογική στήριξη και την κοινωνική επανέ ν ταξη του φιλοξε νούμε νου και αναπτύσσονται προγράμματα υποστήριξης των οικονομικά αδύνατων νοικοκυριών.

Το Flavour Shaker είναι η πανέξυπνη εφεύρεση του Jamie Oliver, του πασίγνωστου Βρετανού σεφ. Είναι σχεδιασμένο για να λιώνει, να ανακατεύει, να θρυμματίζει και να απελευθερώνει το άρωμα από τα μπαχαρικά, τα βότανα, το σκόρδο, τους ξηρούς καρπούς, το λεμόνι, το τζίντζερ, τα φύλλα δάφνης. Σε λίγα μόλις λεπτά μπορείτε να δημιουργήσετε και να προσθέσετε γεύση σε όλα τα καθημερινά σας «πιάτα». Απλά ρίξτε τα υλικά στο εσωτερικό του, προσθέσ τε τη μαγικ ή μπάλα και ανακινήστε καλά. Η κεραμική μπάλα «χτυπάει», λιώνει τα υλικά και απελευθερώνει απίστευτα αρώματα και «ζωντανές» γεύσεις. Μπορείτε επίσης να προσθέσετε λάδι ή κρέμα γάλακτος για να φτιάξετε απολαυστικά ντρέσινγκ και σάλτσες. Το Flavour Shaker είναι υπολογισμένο να σας δίνει τη σωστή ποσότητα σάλτσας ή ντρέσινγκ (δεν χρειάζεται πολύ) ώστε να ρίξετε ή να μαρινάρετε με το περιεχόμενό του απευθείας τα φαγητά σας γρήγορα και απλά. Θα το βρείτε στα Cook Shop, γύρω στα 35 ευρώ.

Παντοπωλείον της Μεσογειακής Διατροφής Μεγάλο το ενδιαφέρον και η συμμετοχή στην πρώτη εκδήλωση για το ελληνικό ελαιόλαδο που οργάνωσε το «Παντοπωλείον της Μεσογειακής Διατροφής». Στα πλαίσια του Έτους Ελληνικού Ελαιολάδου το «Παν τοπωλείον της Μεσογειακ ής Διατροφής» σε συνεργασία με την ΠΑΣΕΓΕΣ πήρε την πρωτοβουλία και διοργάνωσε από τις 12 έως τις 17 Μαρτίου 2007 την πρώτη εκδήλωση σε πανελλήνιο επίπεδο για το ελληνικό ελαιόλαδο, δίνοντας τη δυνατότητα στους Αθηναίους να δοκιμάσουν ελαιόλαδα από διάφορες περιοχές της Ελλάδας και να γευθούν διάφορες ποικιλίες από ελιές καθώς και πρωτότυπα εδέσματα με βάση την ελιά και το ελαιόλαδο. Το πρόγραμμα εκδηλώσεων κορυφώθηκε με μία παράλληλη παρουσίαση από τη συγγραφέα Μυρσίνη Λαμπράκη για τη σχέση του ελαιόλαδου με τα χόρτα και την αξιοποίησή τους στην καθημερινή διατροφή. Οι προσκεκλημένοι είχαν τη δυνατότητα να περάσου ν α πό τα περίπ τερα των ελαιοπαραγωγών και να πραγματοποιήσουν ένα γευστικό και πολιτιστικό ταξίδι σε όλη την Ελλάδα δοκιμάζοντας εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδα νέας εσοδείας. Η γευσιγνωσία ελαιολάδου συνοδεύθηκε από πρωτότυπες σαλάτες και παραδοσιακές πίτες με χόρτα της ελληνικής γης, ελληνικά τυριά Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης, κρητικά παξιμάδια και πολλά ακόμα εκλεκτά εδέσματα του «Παντοπωλείου». Στην εκδήλωση συμμετείχε και ο Πρόεδρος του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ, κ. Παναγιώτης Παπασταύρου, ο οποίος αναφέρθηκε στην πρωτοβουλία του Υπ. Οικονομίας και του ΟΠΕ για την ενίσχυση της θέσης των ποιοτικών ελληνικών προϊόντων στη διεθνή αγορά με κεντρικό όχημα τη Μεσογειακή Διατροφή και την ανάδειξη της ελληνικής γαστρονομίας μέσω

Η Agrino εισάγει πρώτη την Ορθή Γεωργική Πρακτική στο ρύζι της καμπάνιας Kerasma. Οι επιλεγμένοι ελαιοπαραγωγοί που συμμετείχαν στην εκδήλωση είναι οι εξής: Αγροτικός Ελαιουργικός Συνεταιρισμός Μικρής Μαντινείας και Αβίας Καλαμάτας. Έν ω σ η Αγρ ο τ ι κ ώ ν Σ υ ν ε τ α ι ρι σ μ ώ ν Μεσσηνίας. Κοινοπραξία Αγροτικών Συνεταιρισμών Λακωνίας. Έν ω σ η Αγρ ο τ ι κ ώ ν Σ υ ν ε τ α ι ρι σ μ ώ ν Λέσβου. Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Ροβιών Ευβοίας. Έν ω σ η Αγρ ο τ ι κ ώ ν Σ υ ν ε τ α ι ρι σ μ ώ ν Αποκορώνου-Σφακίων. Λατζιμάς Α.Ε. (Μυλοπόταμος Ρεθύμνου). Βάμος Α.Ε. (Χανιά Κρήτης). Οινούντας Α.Ε. (Σελλασία Λακωνίας) Η εκδήλωση αυτή αποτελεί την πρώτη από μια σειρά εκδηλώσεων που πρόκειται να διοργανώσει το «Παντοπωλείον της Μεσογειακής Διατροφής» για την προβολή και προώθηση του ελληνικού ελαιολάδου. ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟ Το «Παν τοπωλείον της Μεσογειακ ής Διατρο φής» δημ ιουργ ήθη κε α πό τ η συνεργασία του επιχειρηματία Γιάννη Μπαρμπαλιά με την ΠΑΣΕΓΕΣ. Η φιλοσοφία του είναι να αναζητά, να ανακαλύπτει, να επιλέγει και να προσφέρει στον καταναλωτή εξαιρετικά προϊόντα της ελληνικής γης που παρασκευάζονται από αγροτικούς συνεταιρισμούς και οικοτεχνίες όλης της χώρας, με τα πιο αγνά υλικά, χωρίς συντηρητικά, ακολουθώντας παραδοσιακές σπιτικές συνταγές.

Η Agrino, πρώτη στην Ευρώπη, εισάγει τη μέθοδο της Ορθής Γεωργικής Πρακτικής στην παραγωγή ρυζιού, εξασφαλίζοντας κορυφαία ποιότητα στην καλλιέργεια και παραγωγή των προϊόντων της. Οι αυξημένες απαιτήσεις του σύγχρονου καταναλωτή, ο σεβασμός στο περιβάλλον, η ποιότητα και η ανταγωνιστικότητα των γεωργικών προϊόντων αποτελούν τις αξίες που υιοθετεί η Agrino, οδηγώντας την στην εφαρμογή της Ορθής Γεωργικής Πρακτικής. Η Ορθή Γεωργική Πρακτική αποτελεί μια διαδικασία παραγωγής πλήρως ελεγχόμενη και καταγεγραμμένη, την οποία ακολουθούν οι παραγωγοί που συνεργάζονται με την Agrino, εξασφαλίζοντας: α. την παραγωγή προϊόντων κορυφαίας ποιότητας β. την υψηλή ασφάλεια των παραγομένων προϊόντων, ως αποτέλεσμα της ορθολογικής χρήσης φυτοπροστατευτικών προϊόντων και λιπασμάτων, εγκεκριμένων από την Ευρωπαϊκή νομοθεσία γ. την ορθολογική περιβαλλοντική διαχείριση, όπως η συνετή χρήση υδάτινων πόρων στην καλλιέργεια ρυζιού δ. την υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων στο χωράφι Τα προϊόντα ρυζιού της Agrino καλλιεργούνται σύμφωνα με το πρωτόκολλο παραγωγής αγροτικών προϊόντων EUREPGAP (Euro Retailer Producers-Good Agriculture Practice) και φέρουν κωδικό πιστοποίησης γεωργικής εκμετάλλευσης, σύμφωνα με τη διεθνή προδιαγραφή I.F.A. (Integrated Farm Assurance). Αξίζει να σ ημειωθεί ε πίσ ης ότι σ τις συσκευασίες προϊόντων ρυζιού της Agrino αναγράφεται το όνομα του παραγωγού και η περιοχή καλλιέργειας του προϊόντος.

61

by PITSOULIS ...ο οποίος και παρακαλεί τις εταιρείες να του αποστέλλουν τιμής ένεκεν με courier όλα τα νέα CD & DVD στο σπίτι.

Cook ’n Roll Timbaland, Shock Value, Blackground Records / Interscope, CD, 2007. Υλικά Ρυθμικά snacks σε τεράστια ποικιλία γεύσεων με όλη την ένταση που μπορεί να κρύβει μια μπουκιά ντοματοπελτέ διπλής συμπύκνωσης.

Finger food όλων των αποχρώσεων και σχημάτων: από κατάμαυρο hip hop σε πιο μιγάς-pop μέχρι very λευκό rock. Βαρύ μπάσο, κοφτοί ρυθμοί, συνθεσάιζερ του ’80 και πολλά μουρμουρητά. Στρώστε τα πιάτα πάνω σε ένα πολύ σκούρο τραπεζομάντιλο με φουτουριστικά σχέδια κι έτοιμος ο μπουφές.

Tip Για να συνοδέψτε dinner party στον κήπο με τέτοιο καιρό δεν είναι. Για να χρησιμοποιήσετε κάνα κομματάκι τύπου Release και να κάνετε το προσωπικό σας show–φαντασίωση στον καθρέφτη πριν ξεχυθείτε στα club είναι ταμάμ. Προσοχή στους γείτονες... (και στη γιαγιά μου).

Εκτέλεση Μετά τις τεράστιες επιτυχίες του 2006 που είχε ο Timbaland ως παραγωγός, όλοι (μαζί και η γιαγιά μου) θέλουν να δουλέψουν μαζί του. Και σε αυτό το album σχεδόν όλοι (εκτός από τη γιαγιά μου) δουλεύουν: ο Justin Timberlake, η Nelly Furtado, ο 50 Cent, η Missy Elliott, οι Fall Out Boy, οι Hives και άλλοι πολλοί. Μέχρι και ο Elton John συμμετέχει... μα τι άλλο ακόμα θα κάνει αυτή η τρελή γριά που τόλμησε να κρίνει και τη Madonna (εννοείται ότι τα πήρε όλα πίσω μετανιωμένη). Στην αρχή του μπουφέ οι πιατέλες έχουν γαστρονομικό ενδιαφέρον. Μικρά ρυθμικά choux με γέμιση από Nina Simone και κατόπιν μια σειρά terrine με στρώσεις street pop και ολίγον από disco (Give it to me, Release, The way I are). Ακολουθούν οι καρα-rap μπόμπες ζαμπόν-τυρί (Bounce, Come and Get me κ.λπ). Εξαιρετικά passé. Ξάφνου να κι ένα ενδιαφέρον πιάτο της pop ινδικής κουζίνας αλά bollywood (Bombay). Τέλος έρχονται οι γνωστοί γλυκόξινοι πειραματισμοί με φωνές ροκ και ρυθμούς hip hop (Throw it on me, One and only, κ.λπ). Παρότι νόστιμα τα τελευταία πιάτα, ο μπουφές έχει αρχίσει να μπατάρει προς το τέλος σε ό,τι αφορά αυτό που λέμε νέα γευστική εμπειρία. Αποτέλεσμα Ομολογώ τα υλικά είναι αρίστης ποιότητας. Βρίσκονται όμως εδώ απλά για να υπακούσουν στενά στις όποιες εντολές τους δώσει η ημι-ιδιοφυής/ημι-φαλακρή κούτρα του Timbaland, δίχως να τους επιτρέπεται να χτίσουν μια πιο αμφίδρομη σχέση με τον μάγειρα. Οι ρυθμοί πολλοί και φοβεροί. Από μελωδία όμως ...ψάξε, ψάξε, λίγη θα βρεις. Value ναι, shock όχι. Βαθμολογία

Curse of the Golden Flower (Η κατάρα του χρυσού λουλουδιού) Σκηνοθέτης: Zhang Yimou Cast: Gong Li, Chow Yun-Fat, Jay Chou, Ye Liu, Junjie Qin Σενάριο: Zhang Yimou Διάρκεια: 114΄ Υλικά Κάπου στην Αυτοκρατορική Κίνα, το έτος 928 μ.X., με την ευκαιρία της Γιορτής των Χρυσανθέμων και την επιστροφή του Αυτοκράτορα από τον πόλεμο, μία βασιλική οικογένεια ανακατεύει και μαγειρεύει στο χρυσαφένιο της wok τα πατροπαράδοτα υλικά που δεν λείπουν ποτέ από κανένα εορταστικό κινέζικο τραπέζι: προδοσίες, δηλητήρια, πισώπλατα μαχαιρώματα, μπροστόστηθα μαχαιρώματα, κάτι ψιλοαιμομιξίες και μπόλικο ψιλοκομμένο κρέας, το οποίο έχετε μαρινάρει σε μια κουταλιά rice wine, τζίντζερ, λίγο soy sauce και μια κοφτή από κορν φλάουρ για 20΄ τουλάχιστον.

Tip Φυλάξτε το dvd της ταινίας για να την ξαναδείτε μια μέρα πριν την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου (2008). Καλέστε τους γνωστούς σας το επόμενο βράδυ για να παρακολουθήσετε την έναρξη και εντυπωσιάστε τους πάντες μαντεύοντας σωστά τι θα γίνει μετά.

62

Εκτέλεση Παίρνετε 1 Μάνα-Αυτοκράτειρα-Θεά, διασταύρωση μεταξύ Lady Macbeth & Joan Crawford, και βάζετε τον βασιλικό γιατρό κι αυτός την παρθένα κόρη του να τη δηλητηριάζει αργά (ίσα με τρία χρόνια μιλάμε τώρα) αλλά σταθερά με ένα σπάνιο κινέζικο μανιτάρι –τσάι, από αυτά τα κατάμαυρα που σιγά σιγά σε κάνουν Γκόλφω. Αυτή τώρα έχει τρεις γιους. Έναν που θέλει να δει αυτοκράτορα στη θέση του στυγνού, λίγο μουγκού, πολύ πηδηχταρά άντρα της, έναν ζουμπά που λειτουργεί ως ντεκόρ μέχρι που στο τέλος τους σκοτώνει όλους και έναν ξώγαμο του άντρα της. Αυτόν τον τελευταίο αυτή τον θέλει. Αυτός όμως θέλει την κόρη του γιατρού, η οποία παρεμπιπτόντως είναι ομοίως ξώγαμο του άντρα της από την ίδια μάνα και συνεπώς αδερφή του. Βάλτε τώρα και καμία εκατοστή χιλιοστή νίντζα που γλιστράνε σαν noodles από δω κι από κει αλλά πάντα σε παράταξη με κάτι δρεπάνια τύπου ΚΚΕ και το ‘χετε το pork chow mein. Αυτά τα κουλά και άλλα πολλά μαγειρεύει ο Zhang Yimou μέσα σε μια πανδαισία εικόνων που φτιάχνουν τα απίστευτα κοστούμια, τα εκπληκτικά σκηνικά και πάνω από όλα η Gong Li. Πώς καταφέρνει η άτιμη και κεντά τα χιλιάδες χρυσάνθεμα πάνω σε τούλια με 5 πόντους ψεύτικο νύχι ακόμα δεν κατάλαβα. Αποτέλεσμα Μετά την επιτυχία του Hero και του House of Flying Daggers θα περίμενε κανείς ότι και αυτό το πιάτο του μετρ Zhang Yimou θα μας καθόταν πολύ ευχάριστα στο στομάχι. Ο συνδυασμός των αυθεντικών κινέζικων υλικών με λίγο από Shakespeare και Σοφοκλή θα μπορούσε να είναι μοναδική εμπειρία. Τελικά προκύπτει Βέρα στο Δεξί (στο πιο glamour). Βαθμολογία

Δεν βρίσκετε το i CookGreek; ΓΙΝΕΤΕ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΕΣ! Το i CookGreek θα φτάνει κάθε μήνα στο σπίτι ή το γραφείο σας. Επιλέξτε τη συνδρομή που επιθυμείτε: εξάμηνη 20 ευρώ - ετήσια 35 ευρώ. Καταθέστε τα χρήματα της συνδρομής στο λογαριασμό 5015-032036-118 της Τράπεζας ΠΕΙΡΑΙΩΣ και στείλτε φωτοτυπία της απόδειξης κατάθεσης στο fax: 210-6994753. Εναλλακτικά στείλτε ταχυδρομική επιταγή στη διεύθυνση του περιοδικού. Ι COOK GREEK Μυλοποτάμου 4-6 ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ 11526 Δώστε τα στοιχεία σας τηλεφωνικά στο 210-6994753 ή μέσω e-mail: info@icookgreek.com και το περιοδικό θ’ αρχίσει να σας αποστέλλεται αμέσως ξεκινώντας από το τεύχος που επιθυμείτε.

Ψάχνετε το iCookGreek; Ψάξτε το στα σωστά μέρη! ΑΤΤΙΚΗ Καταστήματα COOK SHOP Αιγάλεω (Σμύρνης 42), Ά. Γλυφάδα (Γούναρη 118), Βριλήσσια (Λ. Πεντέλης 39 Α), Γαλάτσι (Βεΐκου 32), Γλυφάδα (Λαζαράκη 33), Ηλιούπολη (Σοφοκλή Βενιζέλου 77), Καλλιθέα (Ελ. Βενιζέλου 136), Κέντρο Αθήνας (Πανεπιστημίου 41, στοά Νικολούδη), Κηφισιά (Αργυροπούλου 1-3 & Λεβίδου), Κολωνάκι (Ηροδότου 26), Λ. Πεντέλης (Λ. Πεντέλης 12-14), Μαρούσι (Διονύσου 24), Ν. Ερυθραία (Ελ. Βενιζέλου 155), Ν. Μάκρη (Λ. Μαραθώνος 80), Ν. Σμύρνη (Ομήρου 46), Παγκράτι (Φιλολάου 60), Πειραιάς (Ηρώων Πολυτεχνείου 31), Χαλάνδρι (Α. Παρασκευής 33 & Αριστοφάνους), THE MALL (Α. Παπανδρέου 35), ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ Chef in Love - Βιβλιοπωλείο Γαστρονομίας (Χαριλάου Τρικούπη και Φειδίου 2) Chef in Love - Πολυχώρος Γαστρονομίας (Εστίας 10, Αμπελόκηποι) Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24), Βιβλιοπωλείο ΠΑΤΑΚΗ (Ακαδημίας 65), Βαρούλκο (Πειραιώς 80), Hell’s Kitchen (Κλεισθένους 13, πλ. Κοτζιά) Υποβρύχιο (Ασκληπιού 53 και Αραχόβης), Βασιλόπουλος delicatessen (Σταδίου 19), Γη και Οίνος (Αγ. Παρασκευής 55, Χαλάνδρι), Μεσογαία (Νίκης 52 και Κυδαθηναίων), Πανδαισία (Αγ. Ιωάννου 23Β, Αγ. Παρασκευή), Το Παντοπωλείον (Σοφοκλέους 1 και Αριστείδου 11). ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Καταστήματα COOK SHOP Κέντρο Θεσσαλονίκης (Τσιμισκή 23), Πανόραμα (Αναλήψεως 3), Εμπ. COSMOS (11ο χλμ. Θεσ/νίκης-Μουδανιών), 25ης Μαρτίου (25ης Μαρτίου 76).

Κείμενα και φωτογραφίες που αποστέλλονται στην εφημερίδα για δημοσίευση δεν επιστρέφονται. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση όλου ή μέρους της εφημερίδας χωρίς την έγγραφη άδεια της εκδότριας εταιρείας. Η άποψη των συντακτών δεν είναι απαραίτητα άποψη της Διεύθυνσης του περιοδικού.

ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Αριστοτέλους 7), Βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκης (Νίκης 73 και Γούναρη 1 και Εθ. Αντιστάσεως 131), Βιβλιοπωλείο Παπασωτηρίου (Τσιμισκή 87 & Γρ. Παλαμά 3), Αγιολί (Πλατεία Αριστοτέλους, ισόγειο «Ηλέκτρα Παλάς»), Bio (Μητροπολίτου Ιωσήφ 6), 7 Θάλασσες (Λεωφ. Νίκης 3), Ζύθος Ντορέ (Τσιρογιάννη 7, Λευκός Πύργος), Ζύθος στα Λαδάδικα (Κατούνη 5, Λαδάδικα), Meat me (Ερμού 24-26, Στοά Μοδιάνο και Πολυτεχνείου 57), Πανελλήνιον (Οδός Σαλαμίνος έναντι ξενοδοχείου Mediterranean). ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΕΛΛΑΔΑ Καταστήματα COOK SHOP Βόλος: Ερμού και Σκενδεράνη, Λαμία: Χατζοπούλου 9, Πάτρα: Κολοκοτρώνη 19-23, Χανιά: Σκαλίδη 70, Ιωάννινα: 28ης Οκτωβρίου 39 (Hondos). Αγρίνιο: Πλατεία Σουλίου Βόλος: Ερμού & Σκεδεράνη Ιωάννινα (Hondos): 28ης Οκτωβρίου 39 Κατερίνη: Τσιμισκή 6 Κεφαλλονιά: Σιτεμπόρων 77, Αργοστόλι Κοζάνη: Μεγ.Αλεξάνδρου 13 Κως: Πλ.Κονίτσης/Ζερβάνου Κόρινθος: Κύπρου 65 Λαμία: Χατζοπούλου 9 Λειβαδιά: Μπουφίδου 24 Λέρος: Λακκί Λέρος Μύκονος: Αργύραινα Μυκόνου Μυτιλήνη: Ερμού 35 Ναύπλιο: Άργους 29 Ξάνθη: Βενιζέλου 100Α Πάρος: Περιφερειακός Παροικιάς Πάτρα: ολοκοτρώνη 19-23 Πρέβεζα: Μπιζανίου 7 Ρόδος: 25ης Μαρτίου 22 Σέρρες: Χατζηιακώβου 2 Σύρος: Χίου 11 Τρίκαλα: Γαριβάλδη 16 Τήνος: Τριών Ιεραρχών 13 Φλώρινα: Ταγμ.Φουλεδάκη 44 Χαλκίδα: Κριεζώτου 20 Χανιά: Σκαλίδη 70 Χίος: Φιλίππου Αργέντη 6

Μηνιαία δωρεάν εφημερίδα για την ελληνική κουζίνα που εκδίδεται και διευθύνεται από την iCookGreek ΕΠΕ. Διεύθυνση σύνταξης Αθανασίου Κωνσταντίνα athanasiou@icookgreek.com Τσαμουρά Χριστίνα tsamoura@icookgreek.com Συντακτική ομάδα Γιατρά Λίνα Κόχυλα Νταϊάνα Λαζάρου Λευτέρης Λεγάκη Κατερίνα Παππή Βάσω pappi@icookgreek.com Χατζημιχαήλ Στέλλα Ειδικοί συνεργάτες Harry Popper Μαïντανοί Ναθαναήλ Δημήτρης (Ομάδα Αιγοπρόβατο) aigoprovato@icookgreek.com Παπαγεωργίου Δημήτρης (Ομάδα Αιγοπρόβατο) aigoprovato@icookgreek.com Pitsoulis pitsoulis@icookgreek.com

Φωτογράφοι Καραηλίας Γιώργος Λεπίδας Γιάννης Στενός Βασίλης Food styling Αγάλλου Λίντα Brown Dawn Υπεύθυνη συντονισμού Παππή Βάσω Υπεύθυνη διαφήμισης Γεωργιάδη Βάσω Υποδοχή διαφήμισης Μπατσή Κέλλυ Καλλιτεχνική διεύθυνση Mouse Graphics Τσακνάκης Γρηγόρης www.mousegraphics.gr Creative director Ξενάκης Γιάννης Υπεύθυνος Λογιστηρίου Ζαμάνης Διονύσης Τηλ: 210 6202894 Fax: 210 6202895 zamanis_d@hol.gr Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία Τυποεκδοτική Α.Ε. Έδρα: Λ. Δημοκρατίας 48, Δροσιά Γραφεία – Αποθήκες: Μυλοποτάμου 4-6, Αμπελόκηποι Τηλέφωνο/fax: 210 6994753 www.icookgreek.com info@icookgreek.com

63