ICOOKGREEK - JUNE 2007

ΤΕΥΧΟΣ 04

ΙΟΥΝΙΟΣ 07

ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

8+ΟΧΤΩ Σπιτικές συνταγές Με τον Λαζάρου στην κουζίνα Γ. ΜΠΟΥΤΑΡΗΣ Free μαθήματα αστικής σκέψης Ελληνική ΠΟΠ σκηνή Η Λίνα και η πραλίνα ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ Απλοί γρίφοι για γερούς λύτες Ελληνική ταχυφαγία

www.icookgreek.com

Τα καλά της πόλης

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Editorial................................................................................................... 2 Κερνάμε τα πάντα εκτός από αυταπάτες Hungry Editor’s Choice.......................................................................... 4 Μας κέντρισαν το ενδιαφέρον Αθήνα-Λονδίνο........................................................................................ 4 Mail από τον Harry Popper Γιάννης Μπουτάρης................................................................................ 6 Free μαθήματα αστικής σκέψης Ηρακλής Χριστοφόρου........................................................................... 8 Επάγγελμα σομελιέ!

FREE Πιες................................................................................................ 10 Με άλλα λόγια πιες χωρίς ενοχές Πάθος για πωλήσεις............................................................................... 12 Κάποιοι πίνουν στην ...υγειά της Φρίντα Κάλο Λέξεις-κλειδιά στη ζωή ενός πότη........................................................

12

Ελληνική ΠΟΠ Σκηνή........................................................................... Ούζο ή τσίπουρο; Όλη η Ελλάδα αγαπά το λευκό

13

Μαμάδες και παιδιά............................................................................... Μέχρι να γίνουν 5

16

Οδυσσέας Ιωάννου................................................................................. 22 Απλοί γρίφοι για γερούς λύτες 8+Οκτώ Σπιτικές Συνταγές.................................................................... 23 Από τον Λευτέρη Λαζάρου και την Κωνσταντίνα Αθανασίου Επιτέλους μόνους................................................................................... Οι μεθυσμένες μπριζόλες του Ιάκωβου

43

Μια συνταγή του χθες............................................................................ 44 ...στην κουζίνα του σήμερα FEEL Good.............................................................................................. Δωρεάν άθληση στο Κτήμα Συγγρού

46

Η Λίνα και η πραλίνα............................................................................ Γλυκά-κόλαση από τη Λίνα του «Βαρούλκου»

48

Κοινή bio-λογική................................................................................... Βιολογική μελισσοκομία στο κτήμα Φούγκα

54

Τα καλά της πόλης.................................................................................... 56 Να βγούμε; Αλλά πού να πάμε; Pantopolion............................................................................................. 58 Τι πουλάς, τι αγοράζω Ταχυφαγία............................................................................................... 60 Στιγμιότυπα fast food ελληνικού τύπου Μαϊντανοί................................................................................................. 61 Πάλι αυτοί μπροστά μας; Cook ’n Roll............................................................................................. 62 Ακούει μαγειρεύοντας και βλέπει τρώγοντας ο Pitsoulis Ταυτότητα-Διανομή................................................................................. 63 Ποιοι είμαστε, αλήθεια, και πού θα μας βρίσκετε;

FREE Πιες μπορεί και να ’ναι η «απόλυτη αυταπάτη». Ξέρεις εσύ, εκείνες τις πρώτες γουλιές αλκόολ που νιώθεις να σε απελευθερώνουν. Αναφωνώντας «γεια σας» υψώνεις το ποτήρι σου. Κι ενώ οι άλλοι νομίζουν ότι πίνεις στην υγεία τους, εσύ απλώς τους αποχαιρετάς. Αποχαιρετάς αυτούς που μένουνε και περιμένουνε, κόβεις τις άγκυρες με το παρόν, ρίχνεις ένα τελευταίο βλέμμα στα μικρά λιμάνια της ζωής σου και σαλπάρεις για το μπάρκο το μεγάλο. Ελεύθερος. Εσύ και τίποτα στον κόσμο. Μόνο θάλασσα και μέλλον. Αυτό ήταν, φτάσαμε. Κατέβα τώρα γιατί δε χωράτε όλοι στη σχεδία σου. Ένας-ένας αρχίζουν να σκαρφαλώνουν από τα κύματα παλιοί έρωτες, φίλοι που χάθηκαν στη ρωγμή του χρόνου, τραγούδια που σε αρρώστησαν βαριά, όνειρα που άφησε η ζωή στη μέση, λόγια που σε λύγισαν, στίχοι που σε στοίχειωσαν, ηλιοβασιλέματα που σε πλήγωσαν, άνθρωποι που σε σημάδεψαν. Ό,τι σε χαράκωσε και χαρακιά τη χαρακιά σε έκανε αυτό που είσαι σε λίγη ώρα θα είναι ολόκληρο εκεί. Πού πας, λοστρόμε, να αποδράσεις μεθυσμένος; Πώς το έφαγες αμάσητο το παραμύθι ότι «θα πίνεις και θα ξεχνάς»; Λυπάμαι, αλλά για να κάτσεις στην παρέα μας θα πρέπει πρώτα να σε ξενερώσουμε με μια αλήθεια: ότι εσύ θα πίνεις και γύρω σου θα κάνουν πάρτι οι μνήμες και οι εμμονές σου. ΟΚ; Τώρα, αν θες, σε κερνάμε κάτι.

HUNGRY EDITOR’S CHOICE

ΑΘΗΝΑ-ΛΟΝΔΙΝΟ

Του Harry Popper

ΦΡΕΣΚΟΣ ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ...ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ! Έψαχνα τις προάλλες στον Παπασωτηρίου το βιβλίο «Τα μυστικά της κρεβατοκάμαρας των μεγάλων σεφ» του Irvine Welsh, να δω τι στο καλό είχε να γράψει ο συγγραφέας του Trainspotting για τέτοιο θέμα και τελικά μαζί με το βιβλίο έφυγα από το βιβλιοπωλείο με το εικονιζόμενο κουτί-κονσέρβα. Κονσέρβα με χώμα, που την ανοίγεις, την ποτίζεις και σε λίγες μέρες βλέπεις τα πρώτα κλαράκια φρέσκου βασιλικού να ξεπετάγονται στην κουζίνα σου. Τι ιδέα κι αυτή! Από τη Fleria φυσικά. Χ.Τ.

ΛΕΡΙΑΝΟΣ ΜΕΖΕΣ Ο κολιός δεν είναι μόνο για τον Αύγουστο, κυρίως εάν τον θέλει κανείς για έναν στιγμιαίο μεζέ. Ανακάλυψα τυχαία τον παστό κολιό της Λέρου, όταν πέρασα, μετά από συμβουλή μιας φίλης, από το ζαχαροπλαστείο «Το Παραδοσιακό» στην Αμερικής, στο Σύνταγμα. Ο σκοπός μου ήταν άλλος. Ήθελα να βρω κάποια παραδοσιακά γλυκίσματα του νησιού για έναν τραπέζι και αντί για επιδόρπιο (είναι και αυτά εξαιρετικά), βρήκα τον μεζέ αυτό. Είναι ένα εξαιρετικό προϊόν, ζουμερό και μερακλίδικο, όχι πάρα πολύ αλμυρό, φτιαγμένο σε μικρή βιοτεχνία (Ραντέλης) του νησιού. Κατά τη συμβουλή του ιδιοκτήτη του ζαχαροπλαστείου, τον ξέπλυνα (διατηρείται σε σογιέλαιο) και τον «έντυσα» με λαδολέμονο και λίγο άνηθο. Τον σέρβιρα με ψωμί καψαλισμένο και παγωμένο τσίπουρο και σε χρόνο-μηδέν είχα ένα σχεδόν χειροποίητο μεζεδάκι για την παρέα. Η βιοτεχνία Ραντέλης παράγει και διάφορα άλλα θαλασσινά μεζεδάκια, μεταξύ των οποίων χταπόδι μαριναρισμένο και λακέρδα. Για πληροφορίες: 22470 22 901, Ραντέλης/ Λέρου. Ν.Κ.

ΠΑΝΔΑΙΣΙΑ ΨΑΓΜΕΝΩΝ ΓΕΥΣΕΩΝ Όταν ψάχνω καλό κρασί, τσίπουρο και ψαγμένες γεύσεις από μικρούς παραγωγούς ανά την Ελλάδα, με μεγάλη όμως έμπνευση στα ιδιοσκευάσματα και τις τοπικές συνταγές, περνάω μια βόλτα από την «Πανδαισία», η οποία αν δε κάνω λάθος πήρε και το βραβείο της από τα Gourmet της Ελευθεροτυπίας. Καθόλου άδικα! Απίθανο μαγαζί, παρεΐστικο κλίμα και όλο και θα παίξει και κάποιο κερασματάκι, αν «καλιάσει». Να πάτε ανεπιφύλακτα. Ο Γιάννης και η Τέτη θα σας βοηθήσουν να βρείτε αυτό που ψάχνετε ακόμη κι αν δεν ξέρετε ούτε εσείς οι ίδιοι τι ακριβώς είναι.

Info: «Πανδαισία». Αγίου Ιωάννου στο 23β, στην Αγία Παρασκευή. Χ.Τ.

Mail από το LSE From: Harry Popper Sent: Friday, 2 June, 2007 11:36 PM Subject: Φαΐ, ποτό, αρσενικό, θηλυκό Θέλω να σου δώσω μια συμβουλή, φίλε μου: Εάν ποτέ σε καλέσει Αμερικανός φοιτητής για φαγητό στο σπίτι του να πας φαγωμέ νος. Έχω γ νωρίσει έ ναν τέτοιο που είναι χειρότερος από μένα: κάνει αναφορές μέσα στην κουβέντα σε Αμερικανούς κλασικούς, Ζαν Κοκτώ και Αλμπέρ Καμύ μέχρι και Βοήθιο (πήγε σε σχολείο Ιησουιτών… Bλέπεις υπάρχουν και χειρότερα από την Ελλαδίτσα). Παράλληλα ο τύπος με το κατηχητικό παρελθόν ακούει και electronica, ήταν DJ στα νιάτα του και έπαιζε και μπάσο. Πού τους πετυχαίνω; Καταλαβαίνεις βέβαια ότι τα πάμε μια χαρά... Αλλά όταν με κάλεσε για φαγητό, που λες, όχι ότι δεν μαγείρεψε αλλά ονόμασε μαγείρεμα το ζέσταμα των υλικών για tacos, σουβλάκια με πίτα από καλαμπόκι δηλαδή, συνοδευόμενα από το επιφώνημα: not (προφέρεται nat) bad at all… Το ζήτημα είναι ότι έχουν άλλη αντίληψη για το φαγητό εδώ. Δεν είναι κοινωνική διαδικασία μοιράσματος και αμπελοφιλοσοφικής ενατένισης. Περισσότερο βγαίνουμε για φαγητό επειδή πεινάμε, παίρνουμε κάτι στα γρήγορα και μετά πάμε για ποτό. Μεγάλη πόλη, γρήγοροι ρυθμοί, φοιτητική ζωή σε σχολή για στελέχη επιχειρήσεων, κανείς δεν χαλαρώνει πίσω στην καρέκλα του. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν «αράζουν» στην πλάτη του καθίσματος όπως εμείς αλλά στέκονται στην καρέκλα. Το motto εδώ είναι «work hard, party hard». Δεν βλέπω να χαλαρώνουν καθόλου. Και το φαγητό, που είναι κατ’ εξοχήν απόλαυση που θέλει το χρόνο της, δεν έχει πολύ μεγάλη θέση στη ζωή μας εδώ ως αισθητική διαδικασία. Από γυναίκες τώρα, θα σου πω το εξής: έχω επιβεβαιώσει την έλλειψη ρατσισμού μου... Οι ψηλές ξανθές σε λιώνουν με τη νωχελικότητά τους, ενώ κάτι μελαχρινές είναι καυτό σκοτάδι! Γνωρίζεις μια Νορβηγίδα και σου λέει ότι τη λένε Γκούρο και τη φίλη της τη λένε Γκρι (όλα τα ονόματα και οι καταστάσεις είναι πραγματικές, δεν τις αλλάξαμε μπας και ξεστραβωθούν οι ηρωίδες του mail μας και βρουν κάνα όνομα της προκοπής). Θέλω να πω ότι εδώ την άλλη τη λένε Νάσια και βγαίνει από το Αθανασία, του κερατά! Έννοια με βάθος αιώνων! Και γνωρίζεις μια Ινδή και σου λέει ότι το όνομά της είναι Σακούνταλα, που είναι μια ηρωίδα από ένα έπος, τώρα θα σε γελάσω άμα ήταν η Ραμαγιάνα ή η Μαχαμπχαράτα (my Indian is a bit rusty…) και είχε ένα affair εκεί πέρα με έναν Ινδό πρίγκιπα που έμεινε ονομαστό κ.λπ. κ.λπ., τώρα δεν τα θυμάμαι όλα, τα μάτια της

πρόσεχα περισσότερο, είχε και φασαρία στο μπαρ από ένα αγώνα με βελάκια στην τηλεόραση, που είχε συνεπάρει τα πλήθη των συμπαθών ιθαγενών (αυτό δεν θέλω να το σχολιάσω περαιτέρω), τέλος πάντων, όνομα που έχει μια ιστορία από πίσω του. Όχι μόνο σοκολάτα η πιπίνα..., αλλά και με ονοματεπώνυμο! Πάντως δε σου θυμίζει μονοσύλλαβο τρίξιμο πόρτας! Μα σου συστήνεται η άλλη, ρε παιδί μου, και σου ΄ρχεται να φωνάξεις τη Συντήρηση του κτιρίου! Άκου Γκρι! Αλλά την παραδέχεσαι όταν βγάζει τα φρούτα της για μεσημεριανό και δεν καταδέχεται τα σάντουιτς που πουλιούνται. Εκεί καταλαβαίνεις τη συσσωρευμένη διατροφική σοφία που έχει αυτή η κοπέλα και της είναι απολύτως φυσικό να φαέι κάτι ελαφρύ και υγιεινό αντί για τις βλακείες που μασουλάμε εμείς οι νότιοι. Βλέπεις, εμείς δεν αισθανόμαστε χορτάτοι άμα δε φουσκώσουμε, ενώ η Γκρι τρώει για να αποκομίσει θρεπτικά συστατικά, όχι αίσθημα κορεσμού. Είναι πολλά αυτά που βλέπω και δεν καταλαβαίνω λόγω πολιτισμικών διαφορών. Το φαγητό τις αποδίδει με τον πιο άμεσο τρόπο. Τώρα που καλοκαίριασε πάντως λέω να της προτείνω να μοιραστούμε ένα πλαστικό δοχείο κεράσια στα γρασίδια του St James’ Park. Καλά, εντάξει, εκείνη θα τρώει κεράσια κι εγώ θα πίνω μπίρα.

Ta-ta now, Harry Popper

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

στη Χριστίνα Τσαμουρά

Γ ΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΤΑΡΗΣ Free μαθήματα αστικής σκέψης Κατ’ αρχήν θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την αποδοχή σας να φιλοξενηθείτε σε ένα free press έντυπο. Ξέρετε υπάρχει μια ολόκληρη φιλολογία γύρω από το free press, τουλάχιστον στην Αθήνα, γιατί αγνοώ τη σχέση της Θεσσαλονίκης με το θέμα. Άλλοι θεωρούν ότι «υπονομεύει σοβαρά το χώρο των εφημερίδων» κι άλλοι διαβάζουν μανιωδώς τα δωρεάν έντυπα τύπου Lifo και Athens Voice θεωρώντας τα την τελευταία και πιο άμεση λέξη του αστικού Τύπου. Εσείς τι λέτε; Το free press πισ τε ύω ότι είναι μια μοντέρνα βερσιόν της κλασικής εφημερίδας. Απευθύνεται, νομίζω, σ’ ένα κοινό πιο νεανικό, πιο αυτόνομο, που όμως δεν παύει να έχει άποψη για τα συμβαίνοντα. Πιστεύω ότι η μεγάλη διαφορά του free Τύπου από την κλασική εφημερίδα έγκειται στο ότι ο πρώτος είναι απαλλαγμένος από την υπερβολική και ανούσια συνεχή περιστροφή περί τα πολιτικά και τη διανομή της εξουσίας. Ασχολείται πολύ περισσότερο μ’ αυτά που καθημερινά συμβαίνουν, είτε ως αποτελέσματα πράξεων ή παραλείψεων της πολιτικής εξουσίας είτε ως αυτόνομα γεγονότα που δεν επηρεάζονται ή δεν θέλουν να επηρεάζονται από την πολιτική, όπως εκφράζεται σήμερα. Η Θεσσαλονίκη δεν έχει φύλλα τύπου Athens Voice ή Lifo, τουλάχιστον όχι ακόμη. Πιστεύω όμως ότι δεν θ’ αργήσει να αποκτήσει. Έχετε ένα επίθετο με αξιοσημείωτη βαρύτητα στο χώρο του κρασιού, αλλά και μια πολύ ισχυρή γενικότερη εικόνα: την εικόνα του γνήσιου αστού. Πώς φτάσαμε από το κύριος Μπουτάρης στο Κυρ-Γιάννης; Στα πολύ νεανικά μου χρόνια, όταν μάθαινα τη δουλειά δίπλα στον μπάρμπα μου, τον αδελφό της γιαγιάς μου, τον Κωστάκη Νιτσιώτα (ήμουν το «μπαρδάκι» του, όπως έλεγε), αυτόν τον φώναζαν Κυρ Κωστάκη κι εμένα Γιαννάκη. Όταν πέθανε ο μπάρμπας μου και ανέλαβα τη θέση του έγινα αυτόματα από Γιαννάκης κυρ Γιάννης. Μετά την αποχώρησή μου από την οικογενειακή εταιρεία Μπουτάρη, που σαφώς είχε και έχει ένα μεγάλο βάρος στον κόσμο του κρασιού, στο οποίο είχα συμβάλει κι εγώ, έπρεπε να βρω ένα «brand» για τη δική μου πια εταιρεία κρασιού, που να αντιπροσωπεύει αυτό που έκανα. Τα παιδιά μου κι εγώ καταλήξαμε ότι το κυρ Γιάννης είναι το πιο κατάλληλο. Η διαδρομή από το κύριος Μπουτάρης στο κυρ Γιάννης θυμίζει ταξίδι από την πόλη στο χωριό. Πού νιώθετε σα στο σπίτι

Υπάρχουν ανάμεσά μας κάποιοι άνθρωποι που η ευρύτητα της προσωπικότητάς τους και η γκάμα των ενδιαφερόντων τους ξεπερνά κατά πολύ την κύρια δραστηριότητα της ζωής τους, όσο ψηλά κι αν έχουν φτάσει με αυτή, όσες δάφνες κι αν τους χάρισε. Έναν τέτοιο άνθρωπο έχουμε τη χαρά να βλέπουμε να τοποθετείται στις σελίδες μας. Τον λένε Γιάννη Μπουτάρη και είναι ένας ενσυνείδητος αστός. Κι αν ο όρος δε σας λέει κάτι, ένας λόγος παραπάνω να διαβάσετε τη συνέντευξή του. Παραδίδει δωρεάν μαθήματα αστικής συνείδησης.

Μιλώντας για τη βαρύτητα του επιθέτου σας στο χώρο του κρασιού δεν μπορώ να μη σχολιάσω το πόσο «ήσυχα» εγκαταλείψατε την «υπερδύναμη» της οικογενειακής επιχείρησης «για να κάνετε το δικό σας». Τόσο ήσυχα, που νομίζω ότι κοντά δέκα χρόνια μετά την αποχώρησή σας υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι αγοράζοντας ένα κρασί της εταιρείας Boutari θεωρούν ότι αγοράζουν ένα δικό σας κρασί. Έχω λάθος;

σας; Στο επίθετό σας ή στο μικρό; Αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου σχεδόν παντού. Το όνομά μου, Γιάννης Μπουτάρης, είμαι εγώ και φυσικά είμαι ένας ενσυνείδητος αστός. Από την αστική ζωή πετάτε τίποτα; Ναι. Από την αστική ζωή πετάω τη νοσταλγία για τη ζωή της υπαίθρου και του φιλήσυχου χωριού και προσπαθώ να την «αστικοποιήσω» όσο γίνεται περισσότερο. Θέλω να γίνουν οι πόλεις μας επιτέλους πραγ ματικές πόλεις κι εμείς πραγματικοί, ενσυνείδητοι αστοί, άνθρωποι που θα αγαπήσουν και θα ομορφύνουν την πόλη τους. Φτάνουν πια τα παράπονα. Ας κάνουμε ο καθένας αυτό που πρέπει κι αυτό που του αντιστοιχεί για να ζήσουμε σ’ ένα περιβάλλον που πραγματικά μας αρέσει. Το πόσο μεγάλο κεφάλαιο είστε για το χώρο του ελληνικού κρασιού αποτυπώνεται ξεκάθαρα και στην απόφαση του ΟΠΕ να σας εμπιστευθεί τη θέση του προέδρου στην επιτροπή που θα αναλάβει να προωθήσει τα ελληνικά κρασιά και οινοπνευματώδη στο εξωτερικό στο πλαίσιο της πολλά υποσχόμενης πρωτοβουλίας Kerasma. Πώς εκτιμάτε το ρόλο σας

σε αυτήν και το μέλλον του εν λόγω εγχειρήματος; Δεν είμαι πρόεδρος στην επιτροπή προώθησης του κρασιού στην Ελλάδα. Πρόεδρος είναι ο Σωτήρης Ιωάννου από την εταιρία Κατώι - Στροφιλιά και κάνει εξαιρετική δουλειά. Εγώ αυτή τη διετία είμαι πρόεδρος στην «Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Αμπέλου και Οίνου», που μαζί με τον Οργανισμό Προώθησης Εξωτερικού Εμπορίου κάνει όλη την προσπάθεια. Η πρωτοβουλία Kerasma είναι μια πολύ καλή προσπάθεια προβολής και ανάδειξης του ελληνικού τρόπου ζωής όσον αφορά τη διατροφή και το κρασί. Χρειάζεται οπωσδήποτε να προστεθούν κάποιες πινελιές ελληνικού σύγχρονου πολιτισμού (δεν εννοώ βέβαια μπουζούκι, συρτάκι, τζατζίκι) και προπαντός χρειάζεται να γίνουν κατανοητά από όλους μας δυο πράγματα: πρώτον, ότι το Kerasma είναι μια ενέργεια προβολής που πρέπει να διατηρηθεί με αυξομειούμενη πιθανόν ένταση και συστηματικές μετρήσεις αποτελέσματος για πολλά χρόνια, και δεύτερον ότι το Kerasma δεν πουλάει προϊόντα. Αυτό καλούμαστε να το κάνουμε εμείς οι παραγωγοί. Αν δεν το καταλάβουμε καλά και δεν ενεργήσουμε συστηματικά και ακούραστα για πολλά χρόνια πολύ φοβάμαι ότι απλώς θα πετάξουμε τα λεφτά μας.

Πιστεύω ότι δεν είναι τόσο εύκολο να γίνει συνείδηση στον καταναλωτή όταν αγοράζει ένα κρασί με ετικέτα Boutari ότι δεν μετέχω εγώ. Εξάλλου δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι για πάρα πολλά χρόνια ήμασταν με τον αδελφό μου ένα πολύ καλό δίδυμο. Αυτός ο επιχειρηματίας, εγώ ο «κρασάς». Σημασία έ χει ότι όποιος επιλέ γει να αγοράσει κρασιά Κυρ-Γιάννη ξέρει ότι εγώ και τα παιδιά μου κάνουμε αυτά τα κρασιά. Εγκατέλειψα «ήσυχα» την «υπερδύναμη της οικογενειακής επιχείρησης», αφού δεν μάλωσα με κανέναν. Ήταν πολύ ισχυρή η επιθυμία μου να κάνω αυτό που σκεφτόμουν και το οποίο δεν συνέπιπτε με τους στόχους της μεγάλης εταιρείας. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να κάνω φασαρία. Η σχέση σας με το κρασί είναι παραπάνω από επαγγελματική. Είναι σχέση ζωής. Αυτές οι σχέσεις έχουν τα πάνω τους και τα κάτω τους. Ήρθε στιγμή πού είπατε να ρίξετε μαύρη πέτρα πίσω σας και να σχοληθείτε μόνο με τα υπόλοιπα ενδιαφέροντά σας, που δεν είναι και λίγα; Να θυμίσω στα γρήγορα: υπόθεση δημαρχίας, υπόθεση Θεσσαλονίκης, Αρκτούρος, Όασις, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Άρης ...και πόσα άλλα που δεν ξέρω. Η αλήθεια είναι ότι καμιά φορά αισθάνομαι σαν τους εμπρηστές που βάζουν κάπου τη φωτιά τους και μετά φεύγουν. Οι γύρω μου

Όασις – Νηφάλιοι.

λένε «μας άναψες μια καινούργια φωτιά και τώρα εμείς τρέχουμε». Η δεύτερη αλήθεια είναι ότι, ναι, αισθάνομαι πολλές φορές υπερβολικός, αλλά μετά λέω ότι στα 65 μου χρόνια είχα περιόδους στη ζωή μου που κάποια πράγματα μου κέντριζαν περισσότερο το ενδιαφέρον. Λειτουργούσα και λειτουργώ με «κύκλους ενδιαφερόντων». Δεν βρίσκω τίποτα το περίεργο σ’ αυτό. Αναρωτιέστε πώς τα προλαβαίνω όλα. Μα δεν γίνεται τίποτε ταυτόχρονα. Υπάρχουν κύκλοι που ανοίγουν και κλείνουν. Παραμένει όμως πάντα ένα σταθερό σημείο αναφοράς: η σχέση μου με το κρασί. Όλα τ’ άλλα αναπτύσσονται πάνω σ’ αυτή τη σχέση. Είμαι περίεργη να μάθω πού βρίσκονται σήμερα αυτά τα ενδιαφέροντα. Τι σας άφησε ή συνεχίζει να σας αφήνει ο κάθε κύκλος. Να δίνω τίτλους; Παρακαλώ...

Δύο οργανώσε ις Θ εσσα λον ί κ ης και Αθήνας, στις οποίες μετέχω και έχουν στόχο την υποστήριξη της προσπάθειας των εξαρτημένων ατόμων να βγουν από το «λούκι» και να επανενταχθούν με υγιή σχέση στην κοινωνία. Φαντάζομαι ότι θα σταματήσω να ασχολούμαι με το θέμα όταν κλείσω τα μάτια μου.

Αρκτούρος. Καλή ιδέα – καλή προσπάθεια. Σήμερα βρίσκεται σε αναζήτηση και άλλων στόχων. Ο πρώτος κύκλος έκλεισε και λειτουργεί καλά. Πρέπει να συντηρηθεί, να συνεχίσει να λειτουργεί και παράλληλα ν’ ανοίξει κι ένας δεύτερος κύκλος. Μακεδονικό Μουσείο Σύγ χρον ης Τέχνης. Δεν μετέχω πια ενεργά στο διοικητικό συμβούλιο, έγινε πολύ καλή δουλειά και συνεχίζει. Κέρδος καθαρά προσωπικό; Έμαθα ότι η αισθητική είναι τρόπος ζωής, βασική προϋπόθεση για να ζω καλά. Άρης. Χορτάσαμε νίκες, χειροκροτήματα, θριάμβους. Είδαμε μικρά παιδιά να ταυτίζονται με αστέρια. Είδαμε την αυγή του επαγγελματισμού στην Ελλάδα. Ο κύκλος της ενεργού συμμετοχής έκλεισε προ πολλού. Μ΄αρέσει να βλέπω μπάσκετ.

ευδαιμονία του ποτού, υπάρχει πάντα μια περίπτωση, ανάλογα με την ηλικία σου, τα βιώματά σου, το χαρακτήρα σου, την κοσμοθεωρία σου ή τις εμμονές σου, να έρθεις αντιμέτωπος και με τα σκοτάδια του. Εσείς δεν κρύψατε ποτέ ότι γνωρίζετε και τις δύο όψεις. Πού κατά τη γνώμη σας πρέπει να έχουμε το νου μας όσοι αγαπάμε το ποτό, ώστε οι έννοιες «πίνω με ασφάλεια» και «απολαμβάνω υπεύθυνα» να μη μείνουν κούφια λόγια;

Θεσσαλονίκη-Δημαρχία. Προσωπική έκφραση της έννοιας ενεργός πολίτης και προσπάθεια να σπάσει ένα σύστημα που αναπαράγει τον εαυτό του και αποκλείει κάθε χρόνο και περισσότερο τον πολίτη από τη συμμετοχή στη διαχείριση του οίκου του. Αποτυχία εν τέλει, αλλά έκπληξη για το πόσο πολλοί άνθρωποι σκέφτονται το ίδιο. Το μέλλον άδηλο. Αυτό που ξέρω είναι ότι δεν θα πάψω να λειτουργώ σαν ενεργός πολίτης. Γιατί η Ελ λάδα, αν και έχει τέτοια πολιτισμική σχέση με το κρασί, ιστορικά μεγαλύτερη από του ούζου, δεν έχει winebars, μέρη δηλαδή επικεντρωμένα στην «οινοποσία», ενώ διαθέτει άπειρα μεταμοντέρνα ουζάδικα και ρακάδικα και αρκετές μπιραρίες;

Κρασί. Σχέση ζωής. Με συνεχείς υψηλούς ρυθμούς πάντα στην πρώτη προτεραιότητα

«Από την αστική ζωή πετάω τη νοσταλγία για τη ζωή στην ύπαιθρο και το φιλήσυχο χωριό. Προσπαθώ να την “αστικοποιήσω” περισσότερο».

Δεν συμφωνώ ότι η Ελλάδα έχει μεγαλύτερη πολιτισμική σχέση με το κρασί απ’ ό,τι με το ούζο – τσίπουρο – γκράπα – ρακή – τσικουδιά. Πολ λά ονόματα για έ να ουσιαστικά προϊόν, που δεν είναι κάτι άλλο από παραπροϊόν της «αμπέλου και του οίνου». Μην ξεχνάμε τα χρόνια της συνύπαρξής μας με τους Τούρκους, τις αλληλεπιδράσεις που συντελέστηκαν μεταξύ ελληνικών και τουρκικών διατροφικών συνηθειών, μην ξεχνάμε τη φτώχεια μας και τις περιόδους όπου η μπίρα ήταν ποτό πολυτελείας. Το κρασί, ειδικά μετά τον πόλεμο, θύμιζε στον Έλληνα τη φτώχεια του. Άρχισε να γίνεται πιο αρεστό όταν ο Έλληνας, αφού πήρε από τους «ξένους» πρώτα το ουίσκι, στη συνέχεια, ανακάλυψε και τον εκλεπτυσμένο οίνο. Έτσι το κρασί άρχισε να αποβάλλει -έστω και εν μέρει- το σύνδρομο της φτώχειας που κάποτε έφερνε στο νου τού Έλληνα. Με το φαγ ητό τι σχέση έχετε; Σας αρέσει να το μαγειρεύετε ή να το τρώτε; Προτιμάτε τη σοφή λιτότητα της ελληνικής μεσογειακής κουζίνας ή σας ταιριάζουν πιο πλούσια πιάτα; Δεν μαγειρεύω και ζηλεύω αυτούς που μαγειρεύουν. Τρώω λίγο λόγω προσωπικού

προβλήματος και μ’ αρέσουν οι πολλές γεύσεις. Προτιμώ τις «καθαρές γεύσεις» από τις κουζίνες όπου δεν καταλαβαίνεις τι ακριβώς τρως. Ας μιλήσουμε για το ποτό, μια και σε αυτό είναι αφιερωμένο το τεύχος μας. Έχω την αίσθηση ότι όσο και να αναλύουμε το γευστικό πλούτο των αλκοολούχων -ειδικά εμείς οι δημοσιογράφοι «δίνουμε ρέστα» όταν αρχίζουμε τη σχετική ανάλυση- εκείνοι που πίνουν, δεν πίνουν τόσο για τη γευστική χάρη, όσο για τη μεθυστική δράση των ποτών. Είναι γε γονός ότι οι δημοσιογράφοι αναλύουν περίτεχνα την καταιγίδα των γευστικών απολαύσεων που μπορεί να προσφέρει οποιοδήποτε ποτό αλκοολούχο ή με α λ κοόλ η (υπάρχει διαφορά). Ο γευστικός χαρακτήρας του κάθε ποτού παραμένει αναλλοίωτος. Αυτό που αλλάζει είναι η αίσθηση του γύρω κόσμου όταν επηρεαστείς από το αλκοόλ. Πιστεύω ότι εν τέλει πίνουμε οποιοδήποτε αλκοολούχο για την τελική επίδραση που έχουν σε μας, ένα, δύο, τρία ή δέκα ποτήρια. Όλα τα άλλα είναι καλολογικά στοιχεία, απολύτως απαραίτητα, χρήσιμα και αναγκαία για την πλήρη απόλαυση.

Θίγετε ένα πολύ μεγάλο θέμα που δεν μπορεί αβίαστα ν’ απαντηθεί με λίγα λόγια. Εγώ έχοντας λειτουργήσει και στις δυο όχθες του ποταμού ξέρω να πω ένα. Το μέτρο είναι κύριο στοιχείο σωφροσύνης. Η υπερβολή προς τα πάνω ή προς τα κάτω είναι χαρακτηριστικό της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ο «κοινωνικός πότης» ξέρει πότε μπορεί να σταματήσει. Ο αλκοολικός δεν μπορεί να σταματήσει. Τα σλόγκαν του τύπου «απολαμβάνω υπεύθυνα» ή «πίνω με ασφάλεια» που συνοδεύουν απίθανα πρότυπα θεϊκών γυναικών που κατακτώνται από υπέροχα αρσενικά, επειδή πίνουν αυτό ή εκείνο, νομίζω ότι μόνο τις διαφημιστικές εταιρείες ωφελούν. Πιστεύω ότι δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσουμε ν’ απολαμβάνουμε το αλκοόλ σε οποιαδήποτε μορφή του, παρόλο που ξέρουμε ότι η υπερβολική κατανάλωση δημιουργεί προβλήματα. Αγοράζοντας ένα ποτό από μια άποψη κόβουμε ένα εισιτήριο διαφυγής. Τέτοια εισιτήρια δεν βγάζουμε μόνο σε ένα εστιατόριο ή σε ένα μπαρ, αλλά και αλλού: σε ένα βιβλιοπωλείο, σε ένα θέατρο, σε έναν κινηματογράφο, σε ένα δισκάδικο, σε μια αίθουσα τέχνης ή σε ένα απλό ταξιδιωτικό πρακτορείο. Ο κύριος Μπουτάρης έχει αγαπημένο τρόπο διαφυγής; Δεν έχω τρόπο διαφυγής, γιατί δεν αισθάνομαι την ανάγ κη να «φύγω». Μ’ αρέσει να ξεκουράζομαι, να ξαποσταίνω και «ξανά προς τη δόξα να τραβώ…». Μπορώ δε να ξαποστάσω σε πολλά μέρη.

Όταν απολαμβάνεις υπέρ το δέον την

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Της Χριστίνας Τσαμουρά

Ηρακλής Χριστοφόρου Επάγγελμα σομελιέ!

The Kir-Yianni Best Greek Winery Trophy

Το 2003 και το 2005 διακρίθηκε στον Πανκύπριο Διαγωνισμό Σομελιέ και δύο χρόνια μετά είχε την τιμή να εκπροσωπεί την Κύπρο στον 12ο Διαγωνισμό για την ανάδειξη του Καλύτερου Σομελιέ του Κόσμου, που έγινε τώρα το Μάιο στη Ρόδο. Πετύχαμε τον Ηρακλή Χριστοφόρου στο ταξίδι της επιστροφής και πρόλαβε να μας πει δυο κουβέντες λίγο πριν μπει στο επόμενο αεροπλάνο.

Καλά τα νέα για το ελληνικό κρασί διεθνώς: ένα νέο ειδικό βραβείο, στα πλαίσια του International Wine & Spirit Competition, ενός από τους πλέον αναγνωρισμένους οινικούς θεσμούς στον κόσμο, έρχεται να επικυρώσει την αυξανόμενη δυναμική του.

Κύ ριε Χ ρισ το φ ό ρ ου, το Μά ιο εκπροσωπήσατε την Κύπρο στον 12ο Διαγωνισμό για την ανάδειξη του Καλύτερου Σομελιέ του Κόσμου, που έγινε στη Ρόδο. Μπορείτε να μας πείτε τι γεύση σάς άφησε η σημαντική αυτή διοργάνωση; Ο Παγκόσμιος Διαγωνισμός Σομελιέ είναι ένα γεγονός στο οποίο λαμβάνουν μέρος οι καλύτεροι επαγγελματίες του χώρου, από όλον τον κόσμο. Αυτή ήταν η πρώτη χρονιά, μετά τη νίκη του Πανκύπριου Διαγωνισμού Σομελιέ του 2005, που εκπροσώπησα τη χώρα μου σε μία τέτοια συνάντηση. Λαμβάνοντας υπόψιν το εξαιρετικό επίπεδο των συμμετεχόντων θεωρώ ότι είχα την τύχη να συναντήσω και να έρθω σε πιο κοντινή επαφή με σημαντικούς ανθρώπους του κρασιού. Αυτός ο διαγωνισμός μου άφησε πραγματικά άριστες εντυπώσεις! Πώς κρίνετε το επίπεδο της αντίστοιχης ελληνικής παρουσίας; Ο Έλβις Ζιάκος είναι φοβερός! Παρά το νεαρό της ηλικίας του έχει πάρα πολλές γνώσεις και έχει κερδίσει και τον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Σομελιέ. Θεωρώ ότι στο μέλλον θα μπορούσε να είναι ένα από τα φαβορί και του Παγκόσμιου Διαγωνισμού. Τι κατά τη γνώμη σας κάνει ένα σομελιέ να ξεχωρίσει και μάλιστα σε διεθνές επίπεδο; Οι λεπτομερείς και εκτενείς γνώσεις για το κρασί και τον κόσμο του, βέβαια. Η πολύ σωστή και εντατική προετοιμασία που συχνά γίνεται με τη σημαντική υποστήριξη μεγάλων εταιρειών του κρασιού, έχει επίσης ιδιαίτερη σημασία. Θα μας πε ίτε δυο λόγ ια γ ια το κυπριακό κρασί; Θεωρείτε ότι το γνωρίζει ικανοποιητικά ο Έλληνας καταναλωτής;

Δυστυχώς ο Ελληνας καταναλωτής δεν γνωρίζει το κυπριακό κρασί. Αν και αναπτύσσεται συνεχώς σε τοπικό επίπεδο, οι ποσότητες που παράγονται είναι μικρές και αρκούν μόνο για την τοπική κατανάλωση. Για το χώρο του ελληνικού κρασιού, τι λέτε; Πόσο σημαντικά βήματα πιστεύετε ότι έχει κάνει τα τελευταία χρόνια; Το ελληνικό κρασί έχει κάνει τεράστια βήματα τα τελυταία χρόνια. Στέκεται πια ισάξια απέναντι σε οίνους άλλων χωρών, γι’ αυτό και κερδίζει Χρυσά Μετάλλια σε Παγκόσμιους Διαγωνισμούς. Θεωρείτε ότι το πλατύ κοινό έχει καταλάβει το ρόλο και την αξία ενός σομελιέ ή ακόμη πιστεύει ότι πρόκειται για κάποιους «σνομπ» επαγγελματίες με αδιευκρίνιστη χρησιμότητα; Ακόμη ο κόσμος δεν έχει κατανοήσει πλήρως ότι η δουλειά μας δεν είναι μία «σνομπ» ενασχόληση με τα του κρασιού. Ο ρόλος μας είναι να βοηθάμε ουσιαστικά τον πελάτη να επιλέγει το σωστό κρασί και να κάνει τους σωστούς συνδυασμούς με το φαγητό του. Στόχος μας είναι η απόλαυση στο τραπέζι!

Το νέο βραβείο αφορά την ανάδειξη του καλύτερου ελληνικού οινοποιείου και θα απονέμεται από φέτος στα πλαίσια του «International Wine & Spirit Competition». Ο εν λόγω διαγωνισμός είναι από τους σημαντικότερους διεθνείς διαγωνισμούς οίνων και αλκοολούχων ποτών στον κόσμο. Το βραβείο ονομάζεται «The Kir-Yianni Best Greek Winery Trophy», γεγονός που μαρτυράει την καρποφόρα συνεργασία των διοργανωτών του διαγωνισμού και της «Κυρ-Γιάννη», του Γιάννη Μπουτάρη, στα πλαίσια μιας κοινής προσπάθειας για τη στοχευμένη προβολή του ελληνικού κρασιού και την καταξίωσή του στο διεθνή οινικό χάρτη. «Οι ελληνικές συμμετοχές στο διαγωνισμό έχουν αυξηθεί κατά 27% μέσα στα δύο τελευταία χρόνια και η ποιότητα των οίνων είναι εξαιρετική» δηλώνει σχετικά ο Lesley Gray, διευθυντής μάρκετινγκ και δημοσίων σχέσεων, συνεχίζοντας… «Αναγνωρίζοντας αυτήν την πραγματικότητα, εδώ και κάποιο καιρό, εξετάζαμε σοβαρά την πιθανότητα της δημιουργίας αυτού του ειδικού βραβείου για την κατηγορία του ελληνικού κρασιού, και είμαστε ιδιαίτερα ευτυχείς που από φέτος την εντάσσουμε τελικά στο διαγωνισμό, μέσα από τη συνεργασία μας με την ΚυρΓιάννη του Γιάννη Μπουτάρη, μίας από τις πιο σημαίνουσες προσωπικότητες στο χώρο του ελληνικού κρασιού σήμερα». Με τη νέα αυτή πρωτοβουλία το ελληνικό κρασί αποκτά πλέον τη δική του ξεχωριστή θέση στα πλαίσια ενός κορυφαίου διεθνούς οινικού θεσμού, πλάι σε μια σειρά από ειδικά βραβεία που, κάθε χρόνο, αναδεικνύουν τα καλύτερα οινοποιεία των πιο σημαντικών οινοπαραγωγικών χωρών του κόσμου, ανάμεσά τους τα Miguel Torres Trophy for Spanish Wine Producer of the Year, Casa Lapostolle Trophy for Chilean Wine Producer of the Year κ.ά. Ο φετινός διαγωνισμός έχει μέχρι σήμερα συγκεντρώσει 134 συμμετοχές οίνων από την Ελλάδα. Υποψήφια για το βραβείο του Καλύτερου Ελληνικού Οινοποιείου θα είναι τα οινοποιεία που λαμβάνουν μέρος στο διαγωνισμό με τουλάχιστον 4 συμμετοχές. Όλες οι συμμετοχές περνούν από διαδικασία τυφλής γευσιγνωσίας σε κατηγορίες που καθορίζονται με βάση την ποικιλία, την περιοχή, την εσοδεία και άλλα ειδικά, κατά περίπτωση, κριτήρια. Τα προϊόντα με τις υψηλότερες βαθμολογίες στις κατηγορίες

τους διακρίνονται ως “Best in Class” και επαναξιολογούνται, σε δεύτερη γευστική δοκιμή, για τα μεγάλα εθνικά και διεθνή βραβεία του διαγωνισμού. Αναμέ νουμε τα αποτε λέσ ματα σ τις 6 Νοεμβρίου 2007, σε εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στο ιστορικό κτίριο Old Billingsgate, στο City του Λονδίνου. ΟΣΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡ-ΓΙΑΝΝΗ Ιδρύθηκε το 1997 από τον Γιάννη Μπουτάρη, μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες στο χώρο του ελληνικού κρασιού, αλλά και της ελληνικής δημόσιας σκηνής. Μια γεύση από την προσωπικότητά του θα πάρετε μέσα από τη συνέντευξη που φιλοξενούμε στο τεύχος μας. Μεταξύ άλλων, ο Γιάννης Μπουτάρης έχει υπάρξει για χρόνια πρόεδρος και μέλος Δ.Σ. σε πολλές επαγγελματικές οργανώσεις από το 1980 ως σήμερα. Έχει βραβευθεί και διακριθεί πολλές φορές για τη δραστηριοποίηση και προσφορά του τόσο στον κλάδο του ελληνικού κρασιού όσο και σε θέματα περιβάλλοντος και πολιτισμού, με κορυφαία τη διάκριση «Ευρωπαίος Ήρωας της Χρονιάς», που του απονεμήθηκε το 2003 από το περιοδικό ΤΙΜΕ για το έργο του για την προστασία του φυσικού περιβάλλον τος ενώ, την ίδια χρονιά, ανακηρύχθηκε «Οινοποιός της Χρονιάς», από την Ελληνική Ένωση Δημοσιογράφων Οίνου. Με βασικές περιοχές τη Νάουσα και το Αμύνταιο, στις δυο πλευρές του όρους Βερμίου στη Βορειοδυτική Ελλάδα, η Κυρ-Γιάννη συνεχίζει μια μακρά οικογενειακή παράδοση εστιάζοντας στην παραγωγή ιδιαίτερων κρασιών υψηλής ποιότητας, που συνδυάζουν αυθεντικότητα και χαρακτήρα. Η δημιουργία του αμπελώνα της Νάουσας, έργο του Γιάννη Μπουτάρη, σηματοδότησε και την έναρξη της αναμπέλωσης στη ζώνη αυτή, δίνοντάς της το φιλί της ζωής, όταν είχε φτάσει στο κατώτερο σημείο της. Το ίδιο μπορεί να επισημάνει κανείς και για τους αμπελώνες και το οινοποιείο Κυρ-Γιάννη στο Αμύνταιο. Πέρα από τα εξαιρετικά κρασιά τους, έχουν καταφέρει να αναδείξουν μια υποβαθμισμένη περιοχή και να την εξελίξουν σε μία από τις πιο πολλά υποσχόμενες αμπελουργικές ζώνες της Ελλάδας, φανερώνονοντας ένα ευρύτερο όραμα με το οποίο κινείται ο ιδρυτής τους.Ένα όραμα που δεν μένει στην καινοτομία και την εξειδικευμένη γνώση για το κρασί, αλλά που σέβεται την παράδοση, το περιβάλλον και τους ανθρώπους.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Της Χριστίνας Τσαμουρά

Free Π ες! Τι κάνει τα αλκοολούχα να ιντριγκάρουν, να απασχολούν -και κάποιες φορές να διχάζουν- το κοινό περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο πόσιμο σκεύασμα γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα; Η μέθη φυσικά, τι άλλο; Αλλιώς ένα καλό κρασί φτιαγμένο από μια εξαιρετικής ποιότητας ποικιλία σταφυλιού πιθανά να μη μας απασχολούσε περισσότερο από ένα ζεστό ρόφημα σοκολάτας φτιαγμένο από μια εξαιρετικής ποιότητας ποικιλία κακάο. Όλοι έχουμε πιει νοστιμότερα πράγματα στη ζωή μας από μια βότκα, ένα κονιάκ ή ένα ρούμι... Όχι, η γεύση δεν είναι το δυνατό σημείο ενός ποτού που περιέχει ικανή ποσότητα αλκοόλης, γι’ αυτό και πάρα πολλοί εξ ημών σπεύδουν να τη «σπάσουν» ή να τη «βελτιώσουν» με αναψυκτικά, χυμούς, σόδες, πάγους, νερά ή ό,τι άλλο βρουν μπροστά τους στο τραπέζι. Ο λόγος που την κρίσιμη ώρα στο μπαρ ζητάμε ένα διπλό, αντί για ένα μιλκσέικ, δεν είναι καταβάθος άλλος από τη διάθεσή μας να υποστούμε τις συνέπειες του αλκοόλ. Κι αν αυτό δεν ισχύει, εμένα να μη με ξανακεράσει ποτέ κανένας. Ας είμαστε ειλικρινείς Το γε γονό ς ότ ι δυσ κολ ε υόμασ τε να ομολογήσουμε ότι εκείνο που ως επί το πλείστον μας κάνει να παραγγείλουμε ένα ουίσκι δεν είναι «οι δρύινοι τόνοι των αναδιδόμενων καπνιστών μπουκέτων μιας μεστής και ώριμης γεύσης», αλλά η δυνατότητά του να μας τροποποιήσει από τις πρώτες κιόλας γουλιές την καθιερωμένη εικόνα για την πραγματικότητα προς χάριν μιας άλλης, προφανώς πιο ενδιαφέρουσας και σίγουρα λιγότερο συμβατικής, έχει τη βάση του σε μια μάλλον ενοχική σχέση με το όλο θέμα. Έχω κάποιες υποψίες για το πώς καλλιεργείται η ενοχή αυτή αλλά θα τις αναφέρω πιο κάτω. Διαφορετικά γιατί να είναι πια τόσο πρόβλημα το να μεθύσεις; Μόνο η διαφήμιση τόλμησε και κατά καιρούς τολμάει να θίξει -για προφανείς εμπορικούς λόγους φυσικά- αυτή την καίρια ιδιότητα του αλκοολούχου ποτού, να ανατρέπει την καθιερωμένη οπτική της πραγματικότητας και να εισάγει το εγώ σε πρωτόγνωρους χώρους. Διότι ήταν ίσως ο μόνος τομέας που είχε λόγους να αντιληφθεί εγκαίρως ότι μάλ λον κανείς δε θα αγόραζε ένα αλκοολούχο ποτό, αν αυτό έχανε ως δια μαγείας την ικανότητά του να επιδρά στο κεντρικό νευρικό σύστημα, ακόμη κι αν ωρίμαζε σε δρύινα βαρέλια από την εποχή που ανακαλύφτηκε το δρύινο βαρέλι. «Ουδείς με την πρώτη γουλιά ούζου ή ουίσκι είδε το Θεό μπροστά του» παρατηρεί εύστοχα ο Κωστής Παπαγιώργης σε ένα από τα κείμενα που συμπεριλαμβάνει στο βιβλίο του

10

Free Πιες θα πει «πιες χωρίς ενοχές». Διότι το θέμα δεν είναι αν πίνεις, αλλά πώς πίνεις και γιατί. Πάλι μπερδεύτηκες;

«Κέντρο δηλητηριάσεων» για να συνεχίσει λίγο πιο κάτω σχετικά με την εμπειρία του ποτού: «Δε συμβαίνει κάποιο θαύμα στον ουρανίσκο, αντίθετα ο κήπος των θαυμάτων είναι αμιγώς ψυχικός». Αυτή τη διάσταση οι creatives των διαφημιστικών κάποιες φορές την προσέγγισαν ουσιαστικά, με χιούμορ και ευφυΐα, χαρίζοντας μας εξαιρετικά «ταινιάκια». Κάποιες άλλες πάλι κατέφυγαν σε πασιφανείς υπερβολές, ισχυριζόμενοι ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι πίνοντας μπορείς να αλλάξεις τη ζωή σου (συνήθως στα εξής δύο σημεία: να κυκλοφορείς με τρίμετρες ξανθιές και να εξασφαλίσεις κοινωνικό στάτους). Αρκεί να διαλέξεις τη σωστή μάρκα ποτού. Το παράλογο είναι προφανές. Ποτέ κανείς πίνοντας δεν άλλαξε ούτε κάλτσες με επιτυχία. Πόσο μάλλον τη ζωή του.

Παλιές, κακές συνήθειες Ο άνθρωπος πίνει χρόνια. Πίνει για να γλεντήσει, πίνει για να ξεφύγει, πίνει για να μιλήσει, πίνει για να τιμήσει, πίνει για να ξεχάσει, πίνει για να θυμηθεί, πίνει για να πενθήσει, πίνει για να δοξάσει τον ίδιο του το θεό. Κι όποιος πίνει, αργά ή γρήγορα μεθάει. Πώς να το κάνουμε; Είναι μάλλον αργά να αλλάξουμε, γι’ αυτό ας συμφιλιωθούμε με ό,τι είμαστε. Το ποτό το γνωρίσαμε και το αγαπήσαμε από τότε που γεννηθήκαμε. Όχι ο καθ’ένας ξεχωριστά, αλλά όλοι μαζί ως ανθρωπότητα. Πολύ πριν δηλαδή κάνουν την εμφάνισή τους η φτώχεια, η ανεργία, τα διαζύγια, ο καπιταλισμός, ο γονιδιακός παράγοντας ή δεν ξέρω κι εγώ ποιο άλλο «κοινωνιολογίζον», «ψυχολογίζον» ή βιολογικό αίτιο, υποκριτικό ή ειλικρινές, ανόητο ή ορθό, ουσιαστικό ή ηθικοπλαστικό αποπειράται να ερμηνεύσει τη έμφυτη συμπάθεια του ανθρώπου στο οινόπνευμα. Κι όταν λέω ότι ο άνθρωπος πίνει από παλιά, εννοώ από πάρα πολύ παλιά. Απλώς σας λυπάμαι και δε θέλω να σας αναγκάσω να διαβάζετε για τη Βίβλο, το Νώε, τους Σουμέριους, τους Αιγυπτίους, και όλους εκείνους τους τύπους της προϊστορίας και της αρχαιότητας, που, όπως φαίνεται από τα ιστορικά στοιχεία, ήξεραν πολύ καλά τι πάει να πει χανγκόβερ παρά τα ανύπαρκτα αγγλικά τους. Θα μείνω όμως λίγο στην Αρχαία Ελλάδα, γιατί μόνο εμείς ως λαός νιώσαμε την ανάγκη να λατρέψουμε ό,τι πιο μέθυσο, αλήτικο, πανηδονιστικό και «φεύγα» προέκυψε ποτέ σε θεό διεθνώς: τον Διόνυσο! Δεν είναι να το υποτιμάς, πως ένα τεράστιο κεφάλαιο της πολιτιστικής σου παρακαταθήκης έχει πατήσει πάνω στις αρχές της έκστασης και της μέθης. Και πως η αρχαία τραγωδία -λόγου χάρηγια την οποία τόσο πολύ παινεύεσαι, και ορθώς πράττεις, έχει τις ρίζες της σε τόσο σκοτεινές καταστάσεις του νου και της ύπαρξης. Γιατί βέβαια το «μέτρον άριστον» δεν προέκυψε τυχαία. Σε κάτι ερχόταν να απαντήσει και καταλαβαίνετε βέβαια σε τι. Με τέτοιο γονίδιο, η σχέση μας με το ποτό είναι μάλλον αδιαπραγμάτευτη. Πόσο μάλλον στους ανήκοντες σε ένα έντυπο που σέβεται και τιμά τις παραδόσεις.

Εμπρός, σου λέει, απολογήσου... Η αλήθεια είναι ότι όσο συνυφασμένο κι αν αποδεικνύεται το ποτό με την ανθρωπότητα, άλλο τόσο η κοινωνία φρόντισε με τον τρόπο της να το κατατάξει στα νόμιμα ταμπού. Είναι ντροπή να σε έχει «πιάσει» το αλκοόλ και είναι πρόβλημα να χαίρεσαι την επιρροή του. Κανείς φυσικά δεν κάνει τον κόπο να εξηγήσει, γιατί είναι περισσότερο πρόβλημα από το να επιβάλλεις στον εαυτό σου την ίδια μονοσήμαντη αίσθηση για τα πραγμάτα από το πρωί που θα ξυπνήσεις μέχρι το βράδυ που θα κοιμηθείς εφόρου ζωής...Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Όλοι ανεξαιρέτως, πάντως, από όσους συνηθίζουν να πίνουν νομοτελειακά θα έρθει η στιγμή που θα πρέπει να απολογηθούν σε ένα σηκωμένο φρύδι και ένα καχύποπτο, διερευνητικό βλέμμα, το οποίο θα ρωτά άλλοτε αγενώς και άλλοτε συγκαλυμμένα: «Πόσα ήπιες;». Σε όσο πιο πολλά τέτοια σηκωμένα φρύδια και καχύποπτα βλέμματα έχει κληθεί να απαντήσει κανείς στη ζωή του τόσο περισσότερες ενοχές έχει συσσωρεύσει μέσα του για κάθε γουλιά αλκοολούχου που βάζει στο στόμα του, ακόμη κι αν είναι ο πιο «κύριος» στις αντιδράσεις του πότης, που γνώρισε ποτέ η μπάρα. Αναρωτιέστε τι τον «μαρτύρησε» και πού χρειάζεται να δώσει εξηγήσεις αυτός ο ευτυχής μεν, πλην ατυχής στην προκειμένη περίπτωση, πιωμένος; Τις περισσότερες φορές θα πρέπει να απαντήσει στα εξής αμείλικτα ερωτήματα: α. γιατί είναι πιο χαρούμενος «από το κανονικό» β. γιατί είναι πιο εκδηλωτικός «από το κανονικό» γ. γ ιατ ί γ υρίσε πιο αργά «από το κανονικό» δ. γιατί χορεύει ή τραγουδάει, πράγματα που δεν συμβαδίζουν με «το κανονικό του».

Όλα, όπως βλέπετε, αρχίζουν και τελειώνουν στην προσβολή της αγίας ρουτίνας και στο σπάσιμο της κανονικότητας. Και για κάποιον περίεργο λόγο μια κανονικότητα που επιτάσσει να μην πολυχαίρεσαι, να μην πολυεκδηλώνεσαι, να να μην πολυχορεύεις, να μην πολυτραγουδάς και να μην πολυαργείς να κλειδωθείς στο σπίτι σου, θεωρείται ό,τι σοφότερο γνώρισε ποτέ ο άνθρωπος ως στάση ζωής, οφείλει να το διαφυλάξει με νύχια και με δόντια και, ντροπή του, του πιωμένου, που τόλμησε να δει τη μέρα του αλλιώς! Τα του Καίσαρος... Δεν είναι μόνο έτσι τα πράγματα, θα ψελλίσει το παιδί που μαζεύει την αλκοολική του μητέρα από το πάτωμα, η γυναίκα που κάθε βράδυ έρχεται αντιμέτωπη με έναν μεθυσμένο -και συχνά βίαιο- σύζυγο, ο πατέρας που βλέπει τον εικοσάχρονο γιο του να πίνει ανελέητα και μετά να καβαλάει μια χιλιάρα μηχανή. Το ξέρω ότι δεν είναι. Ποτέ τα πράγματα δεν είναι μόνο έτσι. Και υπάρχει περίπτωση ένα αθώο μπουκάλι κρασί από σύμβολο ευδαιμονίας, εξωστρέφειας και χαράς να μετατραπεί σε σύμβολο ενός σκοτεινού κοινωνικού, οικογενειακού και προσωπικού εφιάλτη. Δε θέλω να μπω όμως σε αυτή τη συζήτηση, γιατί είναι άλλη. Δεν είναι συζήτηση για την απόλαυση -και πώς αυτή ενοχοποιείται, σε μια κοινωνία που μας θέλει «μετρίως μέτριους και πάντα μετρημένους»- είναι συζήτηση για την εξάρτηση. Κι εδώ σηκώνω τα χέρια ψηλά, γιατί τα πράγματα σοβαρεύουν και τα γέλια τελειώνουν. Ούτε ψυχολόγος, ούτε γιατρός προλαβαίνω να γίνω και ότ,ι κι αν σας πω επ΄αυτού θα είναι λόγια του αέρα με μηδενική πρακτική αξία. Η προσέγγισή μου αφορά το γιατί ένας υγιής κοινωνικός άνθρωπος μπορεί να απολαμβάνει τα ποτά του χωρίς να πρέπει να δικαιολογείται. Και όχι το γιατί πίνει -και πώς θα σταματήσει να

πίνει- ένας εξαρτημένος ενήλικας ή ένας θυμωμένος/απελπισμένος έφηβος. Στο ποτό σου θα φανείς Περιβαλλόμαστε από αμέτρητους χαρακτήρες, συνισταμένες αμέτρητων συνιστωσών. Έτσι αμέτρητοι είναι και οι τρόποι που πίνουμε, όσοι πίνουμε. Μια βόλτα στα στέκια της μέρας και της νύχτας αρκεί για να γνωρίσεις μια μεγάλη γκάμα: θα δεις κλασικούς «γλεντζέδες» του στυλ «άλα, άνοιξε κι άλλη μπουκάλα» να λύνουν τις γραβάτες τους, θα δεις παρέες που πίνουν σαν αφορμή για να ακούσουν ένα live, θα δεις συντροφιές που θέλουν να πιουν για να μιλήσουν, θα δεις ζευγάρια που μεθάνε τον έρωτά τους, θα δεις τον άντρα ή τη γυναίκα που με ένα δυο ποτά κλείνουν τη μέρα τους, χαλαρώνοντας μόνοι και οργανώνοντας τη σκέψη τους, θα δεις τον άντρα και τη γυναίκα που με ένα δυο ποτά ψάχνουν ταίρι, θα δεις γνήσιους loosers που δεν έχουν τίποτα, δεν περιμένουν τίποτα και πίνουν μέχρις εσχάτων, θα δεις τύπους να

μιμούνται τους loosers, που έχουν τα πάντα, περιμένουν άλλα τόσα, αλλά επίσης πίνουν μέχρις εσχάτων, θα δεις πιτσιρικάδες που περνάνε τη «φάση» τους, θα δεις πότες να τσαμπουκαλεύονται χωρίς αιτία και άλλους να χάνουν τον έλεγχο, θα δεις αλκοολικούς να κοιμούνται στις μπάρες και έκπτωτους άγγελους με κατακόκκινα μάτια και το σημάδι της αυτοκαταστροφής στο μέτωπο. Εσύ πού ακριβώς είσαι, αυτό έχει σημασία. Αν είναι να νιώσεις ενοχές, μη νιώσεις επειδή πίνεις. Αυτό από μόνο του δεν λέει τίποτα. Νιώσε για το πώς πίνεις και γιατί. Η ζωή είναι ένα καλό μεθύσι Σε αυτόν τον κόσμο συναντιούνται δύο ειδών ζωντανοί: οι παθιασμένοι με τη ζωή και οι άλλοι. Η μέθη είναι μια ιστορία που αφορά τους πρώτους. Παθιάζομαι δε σημαίνει οπωσδήποτε πίνω, σημαίνει όμως εκατό τοις εκατό μεθάω. Μεθάω από έρωτα; Μεθάω από δημιουργία; Μεθάω από τέχνη; Μεθάω από ιδανικά;

Ή μεθάω από τη γοητεία της ζωής, τον πηγαίο σουρεαλισμό της, το απίστευτο –κάποιες φορές μαύρο– χιούμορ της και τις μεγαλοφυείς σεναριακές ανατροπές της; Τι σημασία έχει, καμία απολύτως τελικά. Εκείνο που μένει είναι πως ό,τι αξίζει, ό,τι συνεπαίρνει και ό,τι απογειώνει στη ζωή είναι αυτό που ξεπερνάει τα στενά όρια της ρουτίνας, την ευθεία γραμμή της κανονικότητας και τον καθ΄έξιν βίο. Γι’ αυτό και μοιάζει θεαματικά με ένα καλό μεθύσι. Η ικανότητα του καθενός να μεθάει από ζωή έγκειται σε μια δεύτερη ικανότητά του: να συνεπαίρνεται από ανθρώπους, να συγκινείται από ιδέες, να παθιάζεται από αισθήματα, να τολμάει να δει τον εαυτό του face to face και να διεκδικεί τα πιο «τρελά» όνειρά του. Είναι η απόφαση να ξεπεράσει το φόβο του. Γιατί ο φόβος μπορεί να φυλάει τα έρμα, τα φυλάει όμως στα στενά πλαίσια των ανασφαλειών τους και τους στερεί τα άπειρα σενάρια ζωής που υπάρχουν εκεί έξω. Κλείνει το δρόμο της ψυχής για τα μεγάλα πράγματα, κάνει τον άνθρωπο από γίγαντα νάνο. Ε, εκεί είναι που με τον τρόπο του ένα κρασάκι, ένα ουζάκι, ένα τσιπουράκι, ένα ουισκάκι παρεμβαίνει καταλυτικά. Έχει τη μαγική ικανότητα να σου αποκαλύπτει το καταβαραθρωμένο ψυχολογικό σου ύψος. Αν είσαι δυο μέτρα παλικάρι και σε κρύβανε οι φοβίες, οι αναστολές, οι ενοχές σου και η σκουριά της καθημερινότητας, θα φανεί. Αν δεν είσαι, τουλάχιστον μέχρι να κλείσει το μπαρ θα το ξέρεις.

11

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Πάθος για πωλήσεις Οι μη Δυτικοευρωπαίοι ή Αμερικανοί καλλιτέχνες, που αντιπροσωπεύουν τους αδικημένους λαούς των χωρών τους και που μέχρι τη δεκαετία του ’70, θεωρούνταν εν πολλοίς άτεχνοι, βλέπουν τα τελευταία χρόνια την αξία τους να αναγνωρίζεται. Από τις αρχές του ’80, μετά την εκ νέου ανακάλυψη της Φρίντα Κάλο (η πρώτη έγινε τη δεκαετία του ’30 από τον Αντρέ Μπρετόν που την έχρισε σουρεαλίστρια) από θεωρητικούς της τέχνης και φεμινίστριες όπως ο Peter Wollen και η Laura Mulvey, η Κάλο προβάλλεται εκτενώς είτε στην υψηλή τέχνη (έκθεση στην Tate Modern το 2005) είτε στην τέχνη για ευρεία κατανάλωση (η ταινία Frida της Julie Taymor του 2002) και είναι πια τόσο αναγνωρίσιμη όσο ο Βαν Γκογκ και ο Νταλί. Οι απόγονοι της Κάλο, εκμεταλλευόμενοι τη μόδα αυτή, εμπορεύονται προϊόντα με την επωνυμία της. Το 2005, η Εταιρεία Φρίντα Κάλο (Frida Kahlo Corporation) που ανήκει στην ανιψιά της ζωγράφου, Isolda, κυκλοφόρησε τη Frida Kahlo Tequila. Κάθε μπουκάλι έχει ετικέτα με τη φωτογραφία της Κάλο, ενώ το διαφημιστικό κόνσεπτ με το οποίο προωθείται είναι κάτι όχι πιο πρωτότυπο από το «Πάθος για τη ζωή. Τι θα μπορούσε να είναι πιο μεξικάνικο από μια τεκίλα και τη Φρίν τα Κάλο;». Η εταιρεία έχει επίσης κυκλοφορήσει ρούχα και κοσμήματα με το όνομα της «πολυαγαπημένης θείας», αλλά και μια κούκλα με τη μορφή της (που θυμίζει τα θρίλερ όπου η κούκλα στο τέλος σκοτώνει τον εγγαστρίμυθο ιδιοκτήτη της). Στην ιστοσελίδα της εταιρείας, η «αποστολή» της περιγράφεται σε μια πρόταση που δεν βγάζει νόημα, πέραν του προφανούς, και στην οποία μπλέκονται φράσεις όπως: «διεθνείς εταιρείες», «στάνταρντ ποιότητας» και «η αληθινή ουσία και το πάθος της Φρίντα Κάλο». Η λέξη «πάθος» επαναλαμβάνεται τόσο πολλές φορές ώστε γίνεται κοινότοπη. Μόνο που η σημασία της λέξης σ την περίπτωση της ζωγράφου παραπέμπει όχι μόνο στο «παθιάζομαι» αλλά και στο «πάσχω», την κατάσταση που χαρακτήρισε τα περισσότερα από τα 47 χρόνια της ζωής της. Η τεχνοκριτικός Raquel Tibοl, που έζησε κοντά στη ζωγράφο τον τελευταίο χρόνο της ζωής της, είπε ότι η Κάλο έπινε ένα μπουκάλι τεκίλα την ημέρα για να αντέξει τον σωματικό πόνο που της άφησε το πολύ σοβαρό ατύχημα που υπέστη όταν ήταν μικρή, αλλά και τον ψυχικό πόνο που της προκαλούσε ο σύζυγός της, ο ζωγράφος Diego Rivera. Στις συνθήκες αυτές, το αλκοόλ της είχε γίνει πάθος, μια συνήθεια δηλαδή που ήταν πολύ δύσκολο να καταπολεμηθεί, και δεν υπάρχει τίποτα ρομαντικό σ’ αυτό. Η ίδια έγραψε κάποτε σε έναν φίλο της: «Έπινα γιατί ήθελα να πνίξω τις λύπες μου,

12

αλλά τώρα οι αναθεματισμένες έμαθαν κολύμπι». Η εγγονή της Κάλο και εμπορική διευθύντρια τ ης ε τα ιρε ίας, Mara de A nda, ε ί πε: «Φροντίζουμε την εικόνα της Φρίντα. Το κάνουμε για το Μεξικό, για τον πολιτισμό, έτσι ώστε οι άνθρωποι να μάθουν περισσότερα για τις παραδόσεις μας». Ένα παράδειγμα διάδοσης του μεξικάνικου πολιτισμού από την εταιρεία είναι το πάρτι προώθησης της τεκίλας που έγινε στο Λος Άντζελες το Νοέμβριο του 2005, με ξανθά, μαυρισμένα στον καλιφορνέζικο ήλιο «Frida Kahlo girls» ντυμένα –αλλά όχι τόσο ώστε να κρύβονται οι κοιλιακοί– σαν φτηνή απομίμηση της ζωγράφου σε καρναβάλι έμπνευσης Ντέιβιντ Λιντς. Τα απλώς φανταχτερά –ούτε καν φολκλορικά– αυτά ρούχα δεν έχουν καμία σχέση με τα κεντημένα στο χέρι ινδιάνικα φορέματα και τα προ-κολομβιανά κοσμήματα που κάλυπταν τα σημάδια στο σώμα της Κάλο και συγχρόνως την εξύψωναν σε σύμβολο των ξεχασμένων πολιτισμών των λαών που ζούσαν στο Μεξικό πριν την ισπανική κατοχή, των «πραγματικών» Αμερικανών. Η Gringolandia, όπως έλεγε επιτιμητικά τις ΗΠΑ, φαίνεται να παίρνει την εκδίκησή της. Η Φρίντα Κάλο μετέτρεψε τον πόνο της σε μορφή τέχνης. Στους απογόνους της ταιριάζει η περιγραφή που ο Μπρετόν έδωσε για τον Νταλί: «avida dollars» (άπληστος για δολάρια), αναγραμματίζοντας το όνομά του. Τουλάχιστον όμως ο Νταλί είχε το αναντίρρητο δικαίωμα να εμπορεύεται ο ίδιος την υπογραφή του. Εξάλλου, ο αναγραμματισμός του ονόματος της Φρίντα Κάλο είναι «hail of dark» (καταιγισμός από σκοτάδι), καμία σχέση με χρήματα, δηλαδή. Βάσω Παππή

Λέξεις-κλειδιά στη ζωή ενός πότη Το αλφαβητάρι μιας καθημερινότητας που αρχίζει με ένα «γεια μας» και τελειώνει με ένα λόξιγκα. Μα τι λόξιγκα! Αλκοτέστ. Επαναληπτική διαδικασία που κατά καιρούς υφίστανται πιωμένοι και νηφάλιοι από τα όργανα της τάξης, ανάλογα με το βαθμό γκαντεμιάς που τους διακρίνει ως ανθρώπους και ως οδηγούς. Ομολογουμένως παλιοκατάσταση, που λέγεται ότι σώζει ζωές. Η εμπειρία πάντως έχει αποδείξει πως περισσότερο σώζει ζωές ένα ταξί. Βαρεμάρα. Δυσάρεστο συναίσθημα που πλήττει τον ανασφαλή πότη, ο οποίος βρέθηκε απόγευμα σε μπαρ με αδιάφορη κοινωνική επαφή καταδικασμένος να παιδεύει έναν καφέ, επειδή «δεν είναι ακόμη ώρα για ποτό», ακούγοντας τόνους ανιαρές κοινοτοπίες. Ο σίγουρος πότης από την άλλη θα παράγγελνε απευθείας ένα ουίσκι, διότι γνωρίζει καλά πως αν δεν είναι αυτή ώρα για ποτό, τότε ποια είναι... Γεύση. Ναι, ζουν ανάμεσά μας και ισχυρίζονται ότι αυτό που απολαμβάνουν πάνω από όλα στο ποτό είναι η γεύση του. Τι να πει κανείς... Δίλημμα. «Να πιει κανείς ή να μην πει» διερωτάται συχνά ο πότης μόλις πέσει η νύχτα. Η απάντηση συνήθως αποτελεί ένα θρίαμβο της θετικής σκέψης: να πιει, να πιει! Εβίβα! Επιφώνημα συνώνυμο του «γεια μας» σε εποχές που η ΕΒΓΑ ήταν ένα μικρό γαλατάδικο στην Πατησίων. Στις μέρες μας για να το ακούσεις θα πρέπει να κάνεις clubbing με τη Θεοπούλα.. Ζιγκ ζαγκ. Ανορθόδοξη στρατηγική οδήγησης, που έπεται του κλεισίματος ενός μπαρ και δηλώνει σαφώς ότι πρέπει ο πιωμένος να κλειδώσει τώρα αμέσως το αυτοκίνητο και να πάει στα μπουζούκια με τα πόδια. Επειδή ενδέχεται και στη νέα αυτή απόπειρα μετακίνησης να υιοθετήσει άλλη ανορθόδοξη μέθοδο, τα λεγόμενα οκτάρια (βλέπε λήμμα), ίσως τελικά να πρέπει να γυρίσει σπίτι, έστω και μπουσουλώντας, και να αφήσει τα μπουζούκια για μια άλλη φορά. Ήπαρ. Λέξη της καθαρευούσης που όσο δε λέει κάτι στο μέσο πότη για καλό του είναι (γεν. ήπατος). Θεός. Απλός μπάρμαν, που το πρωί προσπαθεί να τελειώσει τα ΤΕΙ, και τη νύχτα λαμβάνει υπερβατικές διαστάσεις από γκέι πελάτες και χωρισμένες πελάτισσες, που έχουν πιει λίγο παραπάνω. Ίσωμααα. Κραυγή απελπισίας που στόχο έχει να επαναφέρει το μεθυσμένο στα πραγματικά γεωμετρικά δεδομένα του πατώματος, το οποίο προσπαθεί να διασχίσει και το οποίο, όχι δεν είναι τρικυμιώδες. Καπάκι. Ποτό, που έρχεται συνήθως με την ύπουλη μορφή κεράσματος να προστεθεί σε όλα τα προηγούμενα ποτά. Ο πότης έχει την τάση να θεωρεί το καπάκι τη χαριστική βολή, θεώρημα που δε στηρίζεται λογικά ούτε από τον ίδιο: «Δεν μου έφτανε το ένα μπουκάλι βότκα που είχα πιει, ήρθε και ένα σφηνάκι καμικάζι στο καπάκι και με ξετίναξε». Με μια πιο νηφάλια ματιά είναι προφανές ότι για το ξετίναγμα φταίει το μπουκάλι και όχι το καπάκι. Λιώμα. Λιτή και απέριττη περιγραφή ανθρώπου που ήπιε όλο το μπουκάλι. Αλλιώς αλοιφή, πίτα, κόκαλο ή τελειωμένος. Ειδικά για την περίπτωση Θεοπούλα (βλ. εβίβα) ισχύει και το σταφίδα. Μπόμπα. Το αποτελεσματικότερο όπλο του

μακροχρόνιου πολέμου που έχουν κυρήξει κάποιοι Έλληνες ιδιοκτήτες μπαρ και clubs εναντίον των πελατών τους σε μια ανεξήγητη προσπάθεια να μας ξεπαστρέψουν όλους έναν προς έναν. Το όλο ακατανόητο εγχείρημα υποβοηθά και η τιμή μιας μπόμπας, την οποία το ανυποψίαστο θύμα καλείται να πληρώσει από την τσέπη του ακόμη και 15 ευρώ. Έτσι αν δεν εξοντωθεί βιολογικά, θα εξοντωθεί τουλάχιστον οικονομικά. Ντάγκλα. Λέξη δανεική από την drug culture, που στην προκειμένη περίπτωση εκφράζει την ανυπέρβλητη διάθεση για ύπνο, με την οποία θα αναμετρηθεί αργά ή γρήγορα κάθε πότης που συνεχίζει ακάθεκτος μέχρι τον πάτο του μπουκαλιού. Και φυσικά θα χάσει. Ξενέρωτος. Η χειρότερη παρέα για έναν πότη, εκτός κι αν σκοπεύει να του φορτώσει το αυτοκίνητο στο γυρισμό. Μεταφορικά, άνθρωπος με τόσο ενδιαφέρον, όσο ένα μπολ ψιλοκομμένο λάχανο χωρίς λαδόξιδο. Οκτάρια. Ιδιαίτερη μέθοδος μετακίνησης που δύο πράγματα μπορεί να μαρτυράει για το υποκείμενο: α) δίνει για δίπλωμα βέσπας, β) έχει πιει τα άντερά του. Παραλογισμός. Παρατηρείται κυρίως στα μέλη της φυλής «Ελληνάρες» και αφορά εγκεφαλική δυσλειτουργία που πιθανά επέρχεται μετά από υπερκατανάλωση Τζόνι που Περπατάει, αλλά εξετάζεται σοβαρά και το ενδεχόμενο το πρόβλημα να προϋπάρχει της υπερκατανάλωσης σε λανθάνουσα κατάσταση. Γίνεται εύκολα αντιληπτό από το περιβάλλον του παραλογιζόμενου με φράσεις του τύπου: «Εμένα το ποτό δε με πιάνει ποτέ. Μη σου πω ότι όταν πίνω οδηγώ καλύτερα»! Ρεζίλης. Πότης αφού-σε-πίνει-τι-το-πίνεις. Μια κατηγορία από μόνος του. Σέρνομαι. Ρήμα που αφορά τον τρόπο μετακίνησης στους διαδρόμους της εταιρείας μια Δευτέρα με hangover. Τσαμπουκάς. Έντονος καβγάς μεταξύ αφούσε-πίνει-τι-το-πίνεις μεθυσμένων, χωρίς καμιά απολύτως λογική ή παράλογη αιτία. Την άλλη μέρα δεν μιλιούνται, αλλά δε θυμούνται και γιατί. Υπερβολή. Μας παίρνει για άλλο ένα; Μας παίρνει, μας παίρνει! Φούτερ. Κλασική περίπτωση ρούχου που οκτώ στις δέκα φορές θα ξεχαστεί στο μπαρ που έπινε ο κάτοχός του. Της αυτής κατηγορίας, γάντια, κράνος και κασκόλ.

Hangover. Αγγλική απόδοση του ψυχοσωματικού θρίλερ που στην ελληνική αγορά κυκλοφορεί με τον τίτλο «Ο εφιάλτης ήρθε την επομένη». Κεφάλια που σπάνε, εγκέφαλοι που εκρήγνυνται, στομάχια που διαλύονται και μια ακάσχετη τάση να πέσεις σε κώμμα, σε ένα σπλάτερ που μοιάζει ότι θα κρατήσει για πάντα. Υπομονή αδέρφια, τίποτα δεν κρατάει για πάντα, αν αυτό σας παρηγορεί. «Ψυχολόγος». Μπάρμαν ή πελάτης που ανεξάρτητα από το μεροκάματο και τις σπουδές του θεωρεί υποχρέωσή του να σε ψυχαναλύσει, ειδικά αν σε δει να πίνεις μόνος. Άσε μας, ρε φίλε... Ωραίος. Επίθετο που στην προκειμένη περίπτωση δε σημαίνει ότι το υποκείμενο είναι ο Τζορτζ Κλούνεϊ, αλλά ότι έχει ήδη πιει το κατιτί του. Π.χ. Τον κέρασαν δυο σφηνάκια στο μπαρ και ήρθε στο πάρτι ωραίος. Χριστίνα Τσαμουρά

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΠ ΣΚΗΝΗ

Της Χριστίνας Τσαμουρά

ΟΥΖΟ ή ΤΣΙΠΟΥΡΟ Όλη η Ελλάδα αγαπά το λευκό! Στη Στερεά και Βόρεια Ελλάδα, στα ανοιχτά σπίτια και στα φιλόξενα καφενεία των χωριών, θα σας έχουν κεράσει σίγουρα ένα τσιπουράκι. Στον Ψηλορείτη, στο λιμάνι των Χανίων ή στα ρεθυμνιώτικα χωριά είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα υψώσατε πολλές φορές τα ποτηράκια με την τσικουδιά στην υγειά εαυτών, αλλήλων και της Κρήτης. Όπου σας έβγαλαν ένα ρακί είναι... συνέπεια του γεγονότος ότι στον συγκεκριμένο τόπο έζησε χρόνια πολλά το τούρκικο στοιχείο ή κατέφυγαν πρόσφυγες του ’22. Πρόκειται και στις τρεις περιπτώσεις για το ίδιο λευκό απόσταγμα, το βαρύ και κάποιες φορές μυρωδάτο, που το μυστικό του το έσωσαν οι μοναχοί του Αγίου Όρους. Το τσίπουρο ή ρακί ή τσικουδιά πίνεται σκέτο ή βρασμένο με μέλι (ως ρακόμελο) τις κρύες χειμωνιάτικες μέρες. Για την απόλαυση της παρέας και την ενίσχυση της αντοχής του στομάχου απέναντί του επιστρατεύονται μια σειρά από νόστιμους μεζέδες, που ειδικά στα τσιπουράδικα του Βόλου απογειώνονται σε καθεμιά από τις γνωστές «γύρες». Μέχρι και 60 διαφορετικά πιατάκια λένε οι φήμες ότι μπορεί να φτάσει ο αριθμός, αλλά επειδή δεν έχει τύχει να βρω χρόνο να πιω 60 τσίπουρα σερί, δεν μπορώ να επιβεβαιώσω... Επιβεβαιώνω πάντως ότι ο μεζές που συνοδεύει το τσίπουρο πρέπει να είναι πάντα έντονος σε χαρακτήρα, για να μπορεί να σταθεί δίπλα σε τέτοιο διάβολο, και λίγος σε ποσότητα, αφού ο σκοπός είναι να πιούμε και όχι να φάμε. Όπως δηλαδή συμβαίνει με το άλλο αγαπημένο λευκό της ελληνικής οινοπνευματικής παράδοσης: το ούζο, που πλέον είναι και με τη βούλα ελληνικό, με ευρωπαϊκό νόμο που προστατεύει την καταγωγή του. Το αδιαφιλονίκητο γλυκανισάτο ποτό της λιακάδας, της θάλασσας,

της συντροφιάς και της κουβέντας έχει κι αυτό τους δικούς του νόμους: Μέτρο στο φαγητό, που περιορίζεται σε ελάχιστα τσιμπηματάκια μεζέδων, όπου κυριαρχεί το ξίδι και το αλάτι ή η αιγαιοπελαγίτικη αλμύρα, μέτρο στις κουβέντες (και όχι στην κουβέντα), γιατί εδώ ήρθαμε για να διασκεδάσουμε και όχι να παρεξηγηθούμε, πράγμα πανεύκολο καθώς τα καραφάκια έρχονται (γεμάτα) και παρέρχονται (άδεια). Το λέει κι φίλος μου ο Γρηγόρης, από το Πλωμάρι, που κάτι ξέρει παραπάνω: «Το ούζο θέλει σαχλαμάρα». Τα σοβαρά τα αφήνουμε για τον καφέ. Είναι προφανές ότι το ούζο ενδείκνυται για παρέες δεμένες, αγαπημένες και δοκιμασμένες στο ποτό και όχι για συνονθύλευμα τυχαίων ανθρώπων, που διακρίνονται από αμφίβολα αισθήματα στη μεταξύ τους σχέση. Το ούζο είναι ποτό διάφανο και ειλικρινές, με ιδιαίτερη ικανότητα να ανοίγει τις καρδιές των ανθρώπων και να τους φέρνει πιο κοντά, αλλά και με δηλωμένη ευχαρίστηση στο να ξεσκεπάζει ψέματα και υποκρισίες. Προσοχή λοιπόν και στην υγειά σας!

ΜΑΜAΔΕΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙA

Της Κωνσταντίνας Αθανασίου

Μέχρι να γίνουν 5 Η εμπειρία που είχα προτού αποκτήσω δικά μου παιδιά από το τάισμα των παιδιών φιλικών μου οικογενειών συνοψίζεται στα εξής καθόλου ενθαρρυντικά στιγμιότυπα. Στιγμιότυπο πρώτο: ντε, γαϊδούρι μου, ντε Το π λάνο: ο μ παμ πάς σ τα τέσσε ρα μπουσουλάει αργά, ο μπόμπιρας ιππεύει και η μαμά κρατάει το τέμπο προσπαθώντας να μπουκώσει τον ιππέα με κριθαράκι χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Υπάρχουν και χειρότερα …το κριθαράκι κάνει μούτι το πουκάμισο του μπαμπά, η μαμά βάζει τις φωνές, ο μπόμπιρας όλο απορία δεν καταλαβαίνει γιατί του σταμάτησαν τη διασκέδαση.

Το ζήτημα της παιδικής διατροφής μπορεί να αποδειχτεί μεγάλος πονοκέφαλος. Τι πρέπει να ξέρετε μέχρι να φτάσετε τα βλαστάρια σας στην ηλικία –σταθμό των πέντε χρόνων.

Στιγμιότυπο δεύτερο: μία του και μία της Το πλάνο: η μαμά, το βλαστάρι και 2 μπολ μπισκοτόκρεμα. «Έλα, χρυσό μου, μία κουταλίτσα η μαμά, μία κουταλίτσα ο μπέμπης». Το μπολ της μαμάς έχει αδειάσει, του μπέμπη πάλι όχι. Υπάρχουν και χειρότερα... η μαμά παθαίνει εξάρτηση από τις παιδικές τροφές. Στιγμιότυπο τρίτο: καμουφλαρισμένο μπιφτέκι Το πλάνο: η μαμά με μεγάλη επιμέλεια κρύβει μικρούτσικα κομματάκια μπιφτεκιού (που δεν αρέσει στο βλαστάρι της) μέσα σε ένα βουνό πουρέ (που του αρέσει). Ο μικρός τρώει τον πουρέ και φτύνει το μπιφτέκι. Υπάρχουν και χειρότερα... τα έπιπλα, το πάτωμα, τα ρούχα γεμίζουν μπιφτεκάκια. Τελικά φαίνεται ότι η ζωή και ο Θεός με αγαπάνε και μου χάρισαν 2 καλόφαγα παιδάκια και έτσι αποφάσισα να το παίξω ειδική και να δίνω συμβουλές στις υπόλοιπες μαμάδες. Ας σοβαρευτούμε όμως και ας δούμε διεξοδικά πώς θα φροντίσουμε υπεύθυνα τη διατροφή των παιδιών μας.

Η ισορροπημένη διατροφή στα πρώτα στάδια της ζωής του παιδιών παίζει καθοριστικό ρόλο τόσο στην εξασφάλιση της καλύτερης σωματικής και πνευματικής τους ανάπτυξης, όσο και στη μείωση των παραγόντων κινδύνου για χρόνια νοσήματα κατά την ενήλικη ζωή τους. Για να γίνουν λοιπόν τα παιδιά μας δυνατοί και υγιείς ενήλικες πρέπει η δίαιτά τους να περιλαμβάνει επαρκείς ποσότητες πρωτεϊνών, υδατανθράκων, λιπών βιταμινών και μεταλλικών αλάτων. Αυτό θα το πετύχουμε αν τους δίνουμε μια μεγάλη ποικιλία τροφών από τις οποίες θα διαμορφωθούν σιγά σιγά και οι γευστικές του προτιμήσεις.

6-12 μηνών Για την καλύτερη μετάβαση της διατροφής του βρέφους των 6-8 μηνών από το μητρικό ή το βρεφικό γάλα στις στερεές τροφές θα πρέπει να του δίνονται γεύματα τα οποία να περιέχουν ένα καινούριο συστατικό κάθε φορά και μάλιστα αυτό το γεύμα θα πρέπει να δίνεται δοκιμαστικά στο παιδί για 3-4 ημέρες, ώσ τε να διαγ νωσθεί πιθανή δυσανεξία στη νέα τροφή. Ανάμεσα στους 8 -12 μήνες οι μεταβολικές και άρα οι θρεπτικές ανάγκες του παιδιού δεν αλλάζουν πολύ. Προτεραιότητα στην ηλικία αυτή είναι η ανάπτυξη του εγκεφάλου και του νευρικού συστήματος, η ωρίμανση

16

του πεπτικού συστήματος και η αποφυγή γαστρεντερικών δυσλειτουργιών. Στον 6ο μήνα εισάγουμε πρώτα την κρέμα βανίλια και τα λαχανικά με την εξής σειρά: καρότο, πατάτα, κολοκυθάκι, φασολάκια. Λίγο πιο αργά εισάγονται το μπρόκολο και το κουνουπίδι. Για τα φρούτα η σωστή σειρά είναι μήλο, μπανάνα, αχλάδι, πορτοκάλι. Στον 7ο μήνα στο καθημερινό διαιτολόγιο του παιδιού εισάγουμε το κοτόπουλο και μετά το μοσχάρι, καθώς και τις κρέμες σιτάλευρου (φαρίν λακτέ και μπισκοτόκρεμα). Στον 8ο μήνα αρχίζουν να εισάγονται τρόφιμα με πιο έντονη γεύση, όπως ο κρόκος του αυγού, το βρεφικό γιαούρτι και μικρές ποσότητες ψωμιού ή κομματάκια φρούτων για να αναπτυχθεί η στοματοκινητική ικανότητα του παιδιού. Προτεινόμενο διαιτολόγιο και δοσολογία για παιδιά 6-12 μηνών (*) Πρωινό: 240 ml γάλα Δεκατιανό: φρουτόκρεμα με ½ μήλο, ½ αχλάδι, ½ μπανάνα και 50 ml χυμό πορτοκαλιού. Για την ηλικία 8-12 μηνών η φρουτόκρεμα μπορεί να αντικατασταθεί με κρόκο αυγού και 10 γρ. ψωμί Μεσημεριανό: χορτόσουπα ( ½ φλιτζάνι κολοκυθάκια, 10 γρ. καρότα, 70 γρ. πατάτα, 2 κουταλάκια του γλυκού ελαιόλαδο) ή κοτόσουπα (½ φλιτζάνι κολοκυθάκια, 2

φύλλα σπανάκι, 5 γρ. μπρόκολο, 40 γρ. κοτόπουλο φιλέτο, 70 γρ. πατάτα, 2 κουταλάκια του γλυκού ελαιόλαδο) ή κρεατόσουπα (½ φλιτζάνι κολοκυθάκια, 2 φύλλα σπανάκι, 5 γρ. σέλινο, 5 γρ. μπρόκολο, 40 γρ. μοσχάρι ποντίκι ή φιλέτο, 70 γρ. πατάτα, 2 κουταλάκια του γλυκού ελαιόλαδο Απογευματινό: κρέμα βανίλια ή φαρίν λακτέ ή μπισκοτόκρεμα. Για την ηλικία 8-12 μηνών η κρέμα μπορεί να αντικατασταθεί με γιαούρτι. Βραδινό: 240 ml γάλα 12- 24 μηνών Με την ολοκλήρωση του πρώτου χρόνου ζωής οι λοιμώξεις, οι δυσλειτουργίες του πεπτικού συστήματος και του εντέρου περιορίζονται σημαντικά, το ήπαρ και τα νεφρά μεταβολίζουν υψηλότερα επίπεδα πρωτεΐνης, η οποία είναι απαραίτητη για τη συνέχιση της ανάπτυξης και τη δόμηση νέων ιστών. Μέχρι το τέλος του δεύτερου έτους ο εγκέφαλος των παιδιών μας θα έχει φτάσει στο 75% του τελικού του μεγέθους και άρα καταλαβαίνουμε ότι τα βλαστάρια μας έχουν αυξημένες ανάγκες σε θρεπτικά συστατικά, όπως τα Ω3 και Ω6 πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, ο σίδηρος, ο ψευδάργυρος και το φολικό οξύ. Στην ηλικία αυτή μειώνονται οι πιθανότητες εμφάνισης αλλεργικής αντίδρασης και

εισάγονται στο διαιτολόγιο του παιδιού το ψάρι και το ασπράδι του αυγού. Προτεινόμενο διαιτολόγιο και δοσολογία για παιδιά 12-24 μηνών (*) Πρωινό: 240 ml γάλα Δεκατιανό: φρουτόκρεμα με ½ μήλο, ½ αχλάδι, ½ μπανάνα και 50 ml χυμό πορτοκαλιού ή 1 αυγό και 10 γρ. ψωμί. Μεσημεριανό: Κοτόσουπα (1/4 φλιτζάνι κολοκυθάκια, 2 φύλλα σπανάκι, 5 γρ. σέλινο, 40 γρ. κοτόπουλο φιλέτο, 35 γρ. πατάτα, 2 κουταλάκια του γλυκού ελαιόλαδο) ή ψαρόσουπα (1/4 φλιτζάνι κολοκυθάκια, 2 φύλλα σπανάκι, 5 γρ. σέλινο, 40 γρ. ψάρι φιλέτο, 35 γρ. πατάτα, 2 κουταλάκια του γλυκού ελαιόλαδο) ή κρεατόσουπα (1/4 φλιτζάνια κολοκυθάκια, 2 φύλλα σπανάκι, 5 γρ. σέλινο, 40 γρ. μοσχάρι φιλέτο, 35 γρ. πατάτα, 2 κουταλάκια του γλυκού ελαιόλαδο) Απογευματινό: 1 γιαούρτι ή φαρίν λακτέ ή μπισκοτόκρεμα, 250 ml. Βραδινό: κοτόσουπα ή κρεατόσουπα ή ψαρόσουπα. Πριν τον ύπνο: 240 ml γάλα 2-4 ετών Ο ρυθμός ανάπτυξης μειώνεται σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, αλλά οι ενεργειακές ανάγκες και οι απαιτήσεις σε πρωτεΐνες και θρεπτικά συστατικά (ασβέστιο, βιταμίνη C,D και Ε, σίδηρο, λιπαρά οξέα Ω3 και Ω6) αυξάνονται και στον τρίτο χρόνο το παιδί χρειάζεται περίπου 50 θερμίδες για κάθε 450 γρ. του σωματικού του βάρους. Στην ηλικία αυτή τα παιδιά προτιμούν τα γαλακτοκομικά καθώς και το ψωμί και τα δημητριακά. Δεν συμπαθούν το κρέας, τα φρούτα και τα λαχανικά. Προσπαθήστε να βρείτε τα αγαπημένα του φαγητά και δίνετέ του σε κάθε γεύμα μια τροφή της προτίμησής του. Επίσης αφήστε το να έχει τις προτιμήσεις του και κάντε του το χατίρι να του σερβίρετε το φαγητό του με τον τρόπο και στα σκεύη που προτιμά. Προτεινόμενο διαιτολόγιο και δοσολογία για παιδιά 2-4 ετών (*) Πρωινό: 240 ml γάλα + 30 γρ. ψωμί με 30 γρ. τ υρί ή 2 κουταλιές σούπας δημητριακά Δεκατιανό: φρούτα (1 αχλάδι ή 1 μήλο ή ½ μπανάνα ή ½ φλιτζάνι φυσικό χυμό πορτοκαλιού) Μεσημεριανό: α. κύριο πιάτο/επιλογή 1/2 - 2/3 φλιτζανιού μακαρόνια με 2 κουταλιές σούπας κιμά και λίγο τ υρί τριμμένο ή ½ - 2/3 φλιτζανιού όσπρια με 15 γρ. ψωμί και 15 γρ. τυρί ή 50 γρ. κοτόπουλο με 1/2 – 2/3 φλιτζανιού

18

ζυμαρικά ή 50 γρ. ψάρι και 1 μικρή βραστή ή ψητή πατάτα β. σαλάτα αγ γούρι ή μαρούλι με λίγο ελαιόλαδο γ. 1 φρούτο Απογευματινό: 1 γιαούρτι + 1 φρούτο. Βραδινό: ένα από τα πιάτα επιλογής του μεσημεριανού Πριν τον ύπνο: 240 ml γάλα και 2 κουταλιές σούπας δημητριακά 4-5 ετών Η π ιο σ ημαν τ ι κ ή διαφ ο ρά α πό τ ην προηγούμενη ηλικιακή φάση είναι ότι τώρα τα παιδιά πρέ πει να μειώσουν την πρόσληψη λίπους και να υπάρχει αναλογία στην κατανάλωση κορεσμένων, μονοακόρεσ των και πολυακόρεσ των λιπαρών, γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος της παχυσαρκίας. Έμφαση θα πρέπει να δίνεται στην πρόσληψη θρεπτικών συστατικών που απαιτούνται για την ανάπτυξη του μυϊκού συστήματος (ασβέστιο, μαγνήσιο, φώσφορος, φθόριο, βιταμίνη D, σίδηρο και πρωτεΐνες), αλλά και την κατανάλωση προβιοτικών και πρεβιοτικών ινών, που εξασφαλίζουν καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος και μεγαλύτερη απορρόφηση των μετάλλων. Προτεινόμενο διαιτολόγιο και δοσολογία για παιδιά 4-5 ετών (*) Πρωινό: 240 ml γάλα + 30 γρ. ψωμί με 30 γρ. τ υρί ή 2 κουταλιές σούπας δημητριακά Δεκατιανό: φρούτα (1 αχλάδι ή 1 μήλο ή ½ μπανάνα ή ½ φλιτζάνι φυσικό χυμό πορτοκαλιού) Μεσημεριανό: α. κύριο πιάτο/επιλογή 1 1/3 φλιτζανιού μακαρόνια με 3 κουταλιές σούπας κιμά και λίγο τυρί τρμμένο ή 1 1/3 φλιτζανιού όσπρια με 30 γρ. ψωμί και 30 γρ. τυρί ή 60 γρ. κοτόπουλο με 1 1/3 φλιτζανιού ζυμαρικά ή 60 γρ. ψάρι και 1 μικρή βραστή ή ψητή πατάτα ή 1 φλιτζάνι σπανακόρυζο + 30 γρ. ψωμί ή 1 φλιτζάνι λαδερά + 30 γρ. τυρί + 30 γρ. ψωμί β. σαλάτα αγ γούρι ή μαρούλι με λίγο ελαιόλαδο γ. 1 φρούτο Απογευματινό: 1 γιαούρτι + 1 φρούτo Βραδινό: ένα από τα πιάτα επιλογής του μεσημεριανού Πριν τον ύπνο: 240 ml γάλα και 2 κουταλιές σούπας δημητριακά (*) πηγή: Πρότυπο Σύστημα Παιδικής Διατροφής ΝΟΥΝΟΥ

Μ ι κ ρ ά μ υ σ τ ι κ ά γ ι α μα μάδ ε ς σ ε απόγνωση Κατ’ αρχάς οι λέξεις-κλειδιά στη μάχη είναι υπομονή, κατανόηση και ευελιξία. Παρατηρείτε και διορθώνεστε. Κάν τε ευχάριστη τη διαδικασία του φαγητού. Μην υποκύπτετε στα καπρίτσια του (με μαθηματική ακρίβεια θα ενταθούν), δεν πειράζει, θα φάει λίγο αργότερα. Σιγουρευτείτε ότι το γεύμα του περιέχει μια τουλάχιστον τροφή που να του αρέσει. Σιγουρευτείτε επίσης ότι πεινάει, αλλιώς σας περιμένει στόμα ερμητικά κλειστό. Να σερβίρετε μικρές μερίδες. Καλύτερα να του δώσετε συμπλήρωμα, παρά να το τρομοκρατήσετε με ένα πιάτο που ξεχειλίζει. Ο μπόμπιρας να παίξει θέλει, δεν τραβάει ζόρι για τα θρεπτικά συστατικά... Τα φαγητά να είναι απλά. Τα παιδιά θέλουν να βλέπουν τι τρώνε και δεν τους αρέσουν οι περίπλοκες γεύσεις. Να του δίνετε ποικιλία τροφών και για να εξασφαλίσετε ισορροπία στη διατροφή του και για να εκπαιδεύσετε ένα μελλοντικό foodie τύπο.

Να βάζετε χρώμα και φαντασία στο γεύμα του σερβίροντάς του πολύχρωμα φαγητά. Παροτρύντε το να φτιάχνει στην αρχή με τη βοήθειά σας και αργότερα μόνο του σπιτάκια ή βαρκούλες χρησιμοποιώντας τα υλικά του γεύματός του, π.χ. φέτες ψωμιού, τυριού, κομματάκια λαχανικών ή φρούτων. Με την προϋπόθεση ότι μετά τα καταναλώνει. Αλλιώς μάταιος κόπος, πάτε για άλλα. Περιλαμβάνετε συστηματικά στα γεύματά του τροφές που του φαίνονται παιχνίδια: χωνάκια παγωτού, τσιπς (σπιτικά), παγωτά. Και αφήνετέ το, όταν μεγαλώσει λίγο, να απολαμβάνει το φρουτοχυμό του με το καλαμάκι, αφού όμως το κόψετε, ώστε να μην προεξέχει πολύ από το φλιτζάνι του παιδιού. Πάρτε το απόφαση, δεν μεγαλώνετε το διάδοχο του βρετανικού θρόνου. Μέχρι να πάει το παιδάκι σας σχολείο βάλτε του στο πιάτο και μια τροφή που τρώγεται με τα χέρια. Να το ευχαριστηθεί...Στα βαφτιστήρια μου, που ήταν δύσκολα στο φαγητό, όταν τα είχα σπίτι εφάρμοζα ένα κόλπο: Έβαζα σε μια φόρμα του κέικ διάφορες τροφές που τρώγονται με το χέρι, τυρί, κοτόπουλο, λαχανικά, φρούτα, και τα άφηνα να τσιμπολογάνε. Το σύστημα δούλευε... Και μη θυμώνετε με την αδεξιότητά του. Ένα παιδί δεν μπορεί εύκολα να συγκεντρώνει την προσοχή του στο να φάει με το κουτάλι, να μην του χυθεί αυτό που πίνει, να μη λερώσει και να κάθεται ήσυχο στο τραπέζι. Αν οι φίλες σας σας πουν ότι εκείνες το πέτυχαν με τα παιδιά τους έχουν μάλλον ασθενική μνήμη.

MΑΓΕΙΡΕΥΕΤΕ ΤΕLΙΑ

Για τέλειο αποτέλεσμα στο μαγείρεμα, επιλέξτε ΝΟΥΝΟΥ télia! Η νέα πρόταση στη μαγειρική είναι η NOYNOY télia! που ήρθε για να ξυπνήσει τον σεφ που κρύβετε μέσα σας! Πρακτική, εύκολη στη χρήση με καπάκι που βιδώνει και ξεβιδώνει, καλύπτει άψογα όλες τις μαγειρικές σας επιθυμίες. Μπορείτε να βρείτε την κρέμα γάλακτος NOYNOY télia! με 30% και 15% λιπαρά, και τώρα, για πρώτη φορά στην αγορά… ΝΟΥΝΟΥ télia! μόνο με 3% λιπαρά για όλους όσους προσέχουν τη διατροφή τους, αλλά ταυτόχρονα θέλουν να απολαμβάνουν τη λαχταριστή γεύση κρέμας! Η NOYNOY télia! δεν συμβιβάζεται με τίποτα λιγότερο από το τέλειο αποτέλεσμα! Δένει αμέσως, αντέχει στις υψηλές θερμοκρασίες και δεν κόβει με λεμόνι ή κρασί. Ό π οια α π ό τ ις 3 κ ι α ν ε π ι λ έξ ε τ ε …

Μαγειρεύετε télia!

Προετοιμασία: 25΄ Ψήσιμο: 15΄-20΄ Εύκολο

Ζυμαρικά με κρέμα και τρυφερά κολοκυθάκια για 4-6 άτομα Υλικά

ταλιατέλες................... 500 γρ. κολοκυθάκια.............. 500 γρ. κολοκυθοανθοί.......... 4-5 (προαιρετικά) σκόρδο........................ 2 σκελίδες κρεμμύδι..................... 1, ψιλοκομμένο βούτυρο....................... 30 γρ. ΝΟΥΝΟΥ télia 30%.... 300 ml ροκφόρ........................ 80 γρ. αλάτι............................ λίγο πιπέρι........................... φρεσκοτριμμένο Εκτέλεση 1. Καθαρίζετε τα κολοκυθάκια και τα κόβετε σε λεπτές ροδέλες ή φέτες. Ψιλοκόβετε το σκόρδο και τους κολοκυθοανθούς. Ζεσταίνετε το βούτυρο και σοτάρετε ελαφρά τα κολοκυθάκια 5΄6΄. Προσθέτετε τους κολοκυθοανθούς, το σκόρδο και το κρεμμύδι και συνεχίζετε το σοτάρισμα 5΄. Αλατοπιπερώνετε.

2. Βράζετε τις ταλιατέλες σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας τους. Τις στραγγίζετε και κρατάτε τρεις κουταλιές από το νερό μέσα στο οποίο έβρασαν.

3. Σε μικρό κατσαρολάκι αναμειγνύετε το ροκφόρ λιωμένο με πιρούνι με τη ΝΟΥΝΟΥ télia και το νερό που κρατήσατε. Ζεσταίνετε το μείγμα ανακατεύοντας 1΄-2΄. Αναμειγνύετε τις ταλιατέλες με το μειγμα κολοκυθιών και τη σάλτσα με το ροκφόρ και σερβίρετε αμέσως.

20

Προετοιμασία: 25’ Ψήσιμο: 20΄-25΄ Μέτριας δυσκολίας

Προετοιμασία: 35΄ Ψήσιμο: 40΄ Μέτριας δυσκολίας

Φιλέτο με μανιτάρια

Σολομός ψητός με σπανάκι

για 4 άτομα

για 6 άτομα

Υλικά

Υλικά

φιλέτο μοσχαρίσιο..... 600 γρ, κομμένο σε φέτες λεπτές ελαιόλαδο.................... 2 κουταλιές της σούπας κρεμμύδια................... 2 ψιλοκομμένα σκόρδο......................... 1 σκελίδα, ψιλοκομμένη μανιτάρια..................... 225 γρ. κομμένα σε φετάκια λευκό κρασί................ 150 ml ΝΟΥΝΟΥ télia 15%.... 300 ml μαϊντανός.................... 4 κουταλιές της σούπας ψιλοκομμένο αλάτι............................ λίγο μαύρο πιπέρι............... φρεσκοτριμμένο

σολομός.......................... 6 φέτες, πλυμένες και στεγνωμένες βούτυρο.......................... λίγο ΝΟΥΝΟΥ télia 3%......... 300 ml σπανάκι.......................... 600 γρ. καθαρισμένο πλυμένο φρέσκα κρεμμυδάκια.... 3 ψιλοκομμένα άνηθος............................. 3 κουταλιές της σούπας ψιλοκομμένο λευκό κρασί.................... 3 κουταλιές της σούπας γκοργκοντζόλα............... 60 γρ. λιωμένη με πιρούνι (προαιρετικά) αλάτι................................ λίγο πιπερι.............................. φρεσκοτριμμένο

Εκτέλεση

Εκτέλεση

1. Σ’ ένα βαθύ αντικολλητικό τηγάνι ζεσταίνετε 1 κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο και τηγανίζετε τα φιλετάκια λίγα λίγα για 2΄-3΄ από την κάθε πλευρά μέχρι να ροδίσουν.

1. Αλείφετε 6 κομμάτια αλουμινόχαρτο με λίγο βούτυρο και τοποθετείτε στο κάθε ένα από μια φέτα σολομού αφού την αλατοπιπερώσετε. Κλείνετε τα αλουμινόχαρτα, τα τοποθετείτε σε ταψί και ψήνετε στους 200° C για 35΄.

2. Με μια τρυπητή κουτάλα βγάζετε τα φιλετάκια από το τηγάνι και τα βάζετε σε μια πιατέλα που έχετε στρώσει με απορροφητικό χαρτί κουζίνας. Τα αφήνετε προσωρινά στην άκρη.

3. Ζεσταίνετε το υπόλοιπο ελαιόλαδο στο τηγάνι και σοτάρετε τα κρεμμύδια σε δυνατή φωτιά για 3΄ ή μέχρι να μαραθεί. Προσθέτετε ανακατεύοντας το σκόρδο και τα μανιτάρια και συνεχίζετε το σοτάρισμα για 5΄. Προσθέτετε το κρασί και βράζετε σε δυνατή φωτιά μέχρι να εξατμισθούν τα υγρά.

4. Ξαναρίχνετε στο τηγάνι τα φιλετάκια μαζί με τη ΝΟΥΝΟΥ télia και ζεσταίνετε για 3΄. Προσθέτετε τo μισό μαιντανό και αλατοπιπερώνετε. Σερβίρετε τα φιλετάκια αφού γαρνίρετε με τον υπόλοιπο μαϊντανό.

2. Στο μεταξύ ζεματάτε το σπανάκι για 2΄-3΄, το στραγγίζετε και το ψιλοκόβετε. Το σοτάρετε σε πολύ λίγο βούτυρο μαζί με τα φρέσκα κρεμμυδάκια μέχρι να εξατμισθούν τα υγρά τους και τα αλατοπιπερώνετε.

3. Ανοίγετε προσεκτικά τα αλουμινόχαρτα και συγκεντρώνετε το ζουμάκι του ψαριού. Προσθέτετε το κρασί, το τυρί (προαιρετικά) και τον άνηθο και τέλος τη ΝΟΥΝΟΥ télia 3% και δένετε τη σάλτσα.

4. Σερβίρετε σε κάθε πιάτο 1 φέτα σολομού, σπανάκι, και περιχύνετε με τη σάλτσα. Γαρνίρετε με άνηθο.

21

i TUNE GREEK

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ* Ο Οδυσσέας εκτός προγράμματος, μόνος, με δεκάδες σκέψεις, μαγειρεύει, συλλογίζεται και καταγράφει για χάρη μας.

Απλοί γρίφοι για γερούς λύτες Πάντα θεωρούσα τη μαγειρική ως μόρφωση. Εννοώ πως θα έπρεπε να περιλαμβάνεται στα βιογραφικά. «Έχω τελειώσει Πολιτικές Επιστήμες, μιλάω αγγλικά και ξέρω να μαγειρεύω». Δεξιότητα, φαν τασία και εξειδικευμένες γνώσεις σε μία «τέχνη» που ο καθένας λύνει τα αινίγματά της αναλύοντας κομμάτια του εαυτού του και ανιχνεύοντας μνήμες που δεν προσεγγίζονται με κανέναν άλλο τρόπο. Δεν έχω άλλο δρόμο να φτάσω την εικόνα της γιαγιάς μου παρά μόνο μέσα από την ανυπομονησία να τη δω να βγάζει το ταψί από το φούρνο και να λέει «δεν είναι ώρα ακόμα, να κρυώσει λίγο…». Είναι μία γλώσσα που έχει όλη τη δομή αλλά και όλα τα τερτίπια της γλώσσας. Συντακτικό, γραμματική, νεολογισμούς, καινούριες λέξεις, αλλά και βρισιές. Κουβέντες του δρόμου, ακαδημαϊσμούς, ήσυχες τρυφεράδες αλλά και δυνατές φωνές. Όποτε τρώω κάτι καλό που αγ νοώ το πώς και το τι του, νιώθω τζάμπα μάγκας. Ακριβώς όπως όταν –λατρεύοντας την οδήγηση– οδηγώ ένα αυτοκίνητο που δεν ξέρω πώς δουλεύει. Όσες φορές έ χω προσ παθήσει να μαγειρέψω ανακαλύπτω πως εκείνη τη στιγμή αναμετριέμαι με τον εαυτό μου σε πολλά επίπεδα. Δικαιώνω ή όχι επιλογές μου, κολακεύω ή όχι δογματισμούς και στερεότυπα, δοκιμάζω τις ανοχές μου στο διαφορετικό και τις αντοχές μου στο καινούριο.

*Δυο λόγια για τον Οδυσσέα

Μόνος, με δεκάδες σκέψεις να διασταυρώνονται στον αέρα και να χτυπιούνται πάνω στα ντουλάπια και τον απορροφητήρα. Σαν να περνάει ακάλεστη η προηγούμενη ζωή μου και να μου ζητάει να δοκιμάσει κάτι από αυτό που φτιάχνω. Συγκέντρωση αλλά και σκόρπισμα του μυαλού, κολλήματα αλλά και ζωηρές εμπνεύσεις που αποδεικνύουν ή ακυρώνουν την αξία τους αμέσως και δεν μπορείς να κρυφτείς πουθενά. Παλαιότερα όταν δεν πετύχαινα κάτι το έτρωγα με το ζόρι γιατί το είχα φτιάξει με τα χεράκια μου. Τώρα, αρνούμαι. Αισθάνομαι ότι συμμετέχω στην ασχήμια και στο κακότεχνο μόνο και μόνο επειδή δεν μπορώ να λύσω τους γρίφους. Τους απλούς –εξαιρετικά απλούς– γρίφους. Βάζω λίγο ελαιόλαδο στην ντοματοσαλάτα μου και σκέφτομαι να απλοποιήσω έτσι και τη ζωή μου κάποτε…

22

Αν δεν είχα ακούσει ποτέ μου Οδυσσέα Ιωάννου -πράγμα που η ηλικία μου και οι αναφορές μου καθιστούν αδύνατο- θα ορκιζόμουν ότι δεν γίνεται να ακούς ραδιόφωνο φτιαγμένο από Γκάτσο, Ελευθερίου, Καββαδία, Τριπολίτη, Αλκαίο, Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Μούτση, Μικρούτσικο -καταλάβατε πώς πάει, συνεχίστε το- και εσύ να περιμένεις πότε θα μιλήσει ο παραγωγός. Ήμουν πάντα υπέρ του παλιού σλόγκαν «λίγα λόγια, πολλή (καλή) μουσική». Και εξακολουθώ να είμαι. Ο Οδυσσέας είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα: η σπάνια περίπτωση του παραγωγού που έχει κι ο ίδιος να πει τόσα, όσα οι μουσικές επιλογές του. Περίπτωση που γίνεται ακόμη σπανιότερη, όταν δουλεύεις με θησαυρούς. Πολιτικός όσο χρειάζεται (μακράν του μέσου ραδιοφωνικού όρου δηλαδή), προσωπικός όσο πρέπει (για να συνεννοούμαστε και κάποτε), αφαιρετικός όσο βολεύει (γιατί αν είναι να τα λέμε όλα, δεν κάνουμε τίποτα), τεχνίτης του λόγου και του μη λόγου (γιατί αν δεν παίξεις με τα ερωτηματικά και τις τρεις τελείες, με τι θα παίξεις), κριτικός και αυτοκριτικός με στρατηγική σκοτσέζικου ντους, ο Οδυσσέας έδειξε από την αρχή τη διαολεμένη του ικανότητα να προλογίζει ή να αποχαιρετά ένα κορυφαίο τραγούδι με σκέψεις

ή ατάκες που αντί να το αποκλιμακώνουν, το κλιμάκωναν. Αυτή είναι -κατά την ταπεινή μου γνώμη- η προσωπική του μαγκιά ως ραδιοφωνικού παραγωγού (που φάνηκε και όταν αποφάσισε να γράψει στίχους), εκείνο το στοιχείο που τον διαφοροποίησε στο χώρο του. Και δεν υποτιμώ καθόλου τη βαθιά του γνώση για το ελληνικό τραγούδι των τελευταίων δεκαετιών και τους ανθρώπους του. Σήμερα γενικός διευθυντής του ΜΕΛΩΔΙΑ, με δεκάδες στίχους, άπειρα κείμενα και αρκετές εκδόσεις στο ενεργητικό του, συνεχίζει να μας κρατάει σταθερά καλή παρέα από τους 99,2 κάθε απόγευμα έξι με οκτώ. Δε σκοπεύω να κρίνω τη συνεισφορά του στη στιχουργία, στο βιβλίο, στη μουσική. Δεν είμαι ειδική και νισάφι με τις υποκειμενικές σοφίες. Εκείνο που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι ο Οδυσσέας παρέλαβε μια ολόκληρη γενιά στα 20κάτι της, τη συντόνισε για κοντά 15 χρόνια στη συχνότητά του, τη μεγάλωσε με εξαιρετικά ακούσματα και την παρέδωσε στη reality εποχή οπλισμένη -αν μη τι άλλο- με τις βασικές αρχές της καλής ελληνικής μουσικής. Κι αν αυτό στις μέρες μας δεν είναι κάτι, πείτε μου εσείς, παρακαλώ, τι είναι κάτι. Χριστίνα Τσαμουρά

8 ΚΛΑΣΙΚΕΣ + ΟΧΤΩ ΝΕΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ από την Κωνσταντίνα Αθανασίου και τον Λευτέρη Λαζάρου

ΓΕ Σ ΟΙ ΣΥΝΤΑ ΥΝ ΜΑΣ ΕΧΟ ΕΙ! ΥΤ ΜΑΓΕΙΡΕ

ΤΕΥΧΟΣ 04

που αξίζει να μαγειρέψετε

Φωτογραφίες: Γιώργος Δρακόπουλος, Βασίλης Στενός, Γιάννης Λεπίδας Food styling: Tina Webb, Dawn Brown, Λίντα Αγάλλου

ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΤΑΣ, ΤΟ ΚΡΑΤΑΣ!

ΙΟΥΝΙΟΣ 07

συνταγές ελληνικής κουζίνας

Με την ευγενική χορηγία

Προετοιμασία: 15΄ Ψήσιμο: Δεν χρειάζεται Εύκολο

Χωριάτικη σαλάτα με παξιμάδια

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Για 4 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

ντομάτες......................................... 2 ώριμες σφιχτές αγγούρι.......................................... 1 καθαρισμένο πράσινη πιπεριά........................... 1 χωρίς σπόρους παξιμάδια σταρένια ή κρίθινα.... 2 φέτα................................................ 200 γρ. κομματιασμένη κρεμμύδι........................................ 1 κομμένο σε ροδέλες σκόρδο........................................... 1 σκελίδα ρόκα ή μαρουλόφυλλα................. 1 φλιτζάνι χοντροκομμένα ελιές Καλαμών............................... 10-12 μαϊντανός....................................... 1 κουταλιά της σούπας ψιλοκομμένος ελαιόλαδο....................................... 6-7 κουταλιές της σούπας ξίδι.................................................. 2-3 κουταλιές της σούπας αλάτι................................................ όσο θέλετε

1. Βρέχετε ελαφρά τα παξιμάδια και τα κομματιάζετε. Τα ρίχνετε σε μπολ. Κόβετε τη ρόκα ή το μαρούλι σε μεγάλα κομμάτια (αφού τα πλύνετε και τα στραγγίσετε) και τα σκορπίζετε πάνω από τα παξιμάδια.

2. Λιώνετε σε γουδί τη σκελίδα του σκόρδου μαζί με λίγο αλάτι. Κατόπιν τοποθετείτε σε φέτες τις ντομάτες, σε ροδέλες το αγγούρι, την πιπεριά και τα κρεμμύδια και από πάνω σκορπίζετε τη φέτα.

3. Χτυπάτε σε σέικερ ή σε μπολ με πιρούνι το λάδι, το ξίδι, λίγο αλάτι και τον μαϊντανό μέχρι να ομογενοποιηθούν και περιχύνετε τη σαλάτα. Σκορπίζετε τις ελιές και σερβίρετε.

Προετοιμασία: 35’ Ψήσιμο: 20’ Μέτριας δυσκολίας

Κολοκυθοκεφτέδες με ανθούς και τυρί

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Φωτογραφία: Γιώργος Δρακόπουλος Food styling: Tina Webb

Για 8 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

κολοκυθάκια.................. 1 κιλό μικρά, τρυφερά κολοκυθολούλουδα....... 300 γρ. κρεμμυδάκια φρέσκα.... 6 ψιλοκομμένα άνηθος............................ 4-5 κουταλιές της σούπας ψιλοκομμένος μαϊντανός....................... 3 κουταλιές της σούπας ψιλοκομμένος φρυγανιά........................ 3 κουταλιές της σούπας τριμμένη αλεύρι............................. 4-5 κουταλιές της σούπας κεφαλοτύρι..................... 150 γρ. τριμμένο μπέικιν πάουντερ.......... 1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι............................... όσο θέλετε πιπέρι............................. φρεσκοτριμμένο ελαιόλαδο....................... για το τηγάνισμα

1. Τρίβετε τα κολοκυθάκια σε χοντρό τρίφτη και τα αφήνετε στο σουρωτήρι, αφού τα αλατίσετε, για να στραγγίσουν. Από καιρό σε καιρό τα πιέζετε με τις παλάμες σας για να βγάλουν τα υγρά τους.

2. Ψιλοκόβετε τα κολοκυθολούλουδα, τα κρεμμυδάκια, τον άνηθο και τον μαϊντανό. Ρίχνετε σε μπολ τα κολοκυθάκια και τους προσθέτετε τα κολοκυθολούλουδα, τα κρεμμυδάκια και τα μυρωδικά. Κατόπιν προσθέτετε το κεφαλοτύρι και λίγο πιπέρι.

3. Ανακατεύετε το αλεύρι με το μπέικιν πάουντερ και τη φρυγανιά και τα προσθέτετε στο μείγμα με τα κολοκυθάκια και τους ανθούς. Αλατοπιπερώνετε. Ζυμώνετε λεπτούς κεφτέδες και τους τηγανίζετε σε καυτό ελαιόλαδο. Τους στραγγίζετε σε απορροφητικό χαρτί και τους σερβίρετε αμέσως.

Tip Το μπέικιν πάουντερ στη ζύμη κάνει τους κολοκυθοκεφτέδες πιο αφράτους.

Προετοιμασία: 45΄ Ψήσιμο: 1 ώρα Εύκολη

Σπανακόπιτα με φρέσκα κρεμμυδάκια

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Φωτογραφία: Γιώργος Δρακόπουλος Food styling: Tina Webb

Για 1 πίτα

Υλικά

Εκτέλεση

φύλλα χωριάτικα........... 7-8 έτοιμα ή σπιτικά σπανάκι.......................... 1 κιλό φρέσκα κρεμμυδάκια.... 1/2 κιλό άνηθος............................ 1/2 ματσάκι μαϊντανός....................... 1/2 ματσάκι φέτα................................. 400 γρ. γραβιέρα.......................... 200 γρ. ελαιόλαδο....................... 1 ½ φλιτζάνι του τσαγιού αυγά................................. 6 τραχανάς ή σιμιγδάλι.... λίγο πιπέρι.............................. φρεσκοτριμμένο αλάτι................................ 1 κουταλιά της σούπας

1. Καθαρίζετε και πλένετε το σπανάκι, τα φρέσκα κρεμμυδάκια και τα μυρωδικά. Τα ψιλοκόβετε. Τους ρίχνετε το αλάτι και τα τρίβετε. Στη συνέχεια τα στύβετε πολύ καλά για να φύγουν τα υγρά τους. Ρίχνετε μέσα τη φέτα κομματιασμένη και τη γραβιέρα τριμμένη, τα αυγά χτυπημένα ελαφρά, το πιπέρι, το σιμιγδάλι ή τον τραχανά και λίγο από το λάδι.

2. Χωρίζετε τα χόρτα σε τρία μέρη, λαδώνετε το ταψί του φούρνου, στρώνετε τα τρία φύλλα αλείφοντας το κάθε ένα με λάδι, αφήνετε τις άκρες τους έξω από το χείλος του ταψιού και απλώνετε το 1/3 από τα χόρτα.

3. Στρώνετε ένα φύλλο, πάλι χόρτα, πάλι φύλλο, τα υπόλοιπα χόρτα και τέλος τα 2 τελευταία φύλλα επίσης αλειμμένα με λάδι. Κόβετε με μαχαίρι τα περισσεύματα των φύλλων. Χαράζετε, αν θέλετε, την πίτα σε κομμάτια (χωρίς να φθάσει κάτω κάτω το μαχαίρι) και περνάτε το επάνω φύλλο με το υπόλοιπο λάδι και λίγο νερό. Ψήνετε για 55΄-60΄ σε μέτριο φούρνο στους 200° C.

Ιδέα Οι παλιές νοικοκυρές χρησιμοποιούσαν τον τραχανά ή το σιμιγδάλι για να τραβήξει τα νερά των χορταρικών.

Προετοιμασία: 40΄ Ψήσιμο: 1 ώρα και 10΄ Μέτριας δυσκολίας

Γεμιστά (πιπεριές και ντομάτες) με ρύζι

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Φωτογραφία: Γιώργος Δρακόπουλος Food styling: Tina Webb

Για 6 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

κρεμμύδια................. 2 ψιλοκομμένα μαϊντανός.................. 1/2 φλιτζάνι του τσαγιού ντομάτες.................... 6 ώριμες και σφιχτές πιπεριές πράσινες.... 6 πράσινες ρύζι καρολίνα........... 12 κουταλιές της σούπας κοφτές ελαιόλαδο................. 1 ½ φλιτζάνι του τσαγιού κουκουνάρι.............. 50 γρ. σταφίδες μαύρες...... 20 γρ. αλάτι......................... λίγο πιπέρι....................... φρεσκοτριμμένο φρυγανιά.................. 1-2 κουταλιές της σούπας, τριμμένη πατάτες..................... 3 κομμένες κυδωνάτες

1. Κόβετε μια λεπτή φέτα από κάθε πιπεριά και κάθε ντομάτα (σαν καπάκι). Αδειάζετε τη σάρκα από τις ντομάτες. Αφαιρείτε τους σπόρους από τις πιπεριές. Ζεσταίνετε στο τηγάνι τα 2/3 από το λάδι και σοτάρετε τα κρεμμύδια για 6΄-7΄, μέχρι να μαραθούν. Προσθέτετε το κουκουνάρι και συνεχίζετε το σοτάρισμα για 2΄-3΄ ακόμη. Κατόπιν ρίχνετε τη σάρκα από τις ντομάτες ψιλοκομμένη, το ρύζι, το μαϊντανό, τις σταφίδες και αλατοπίπερο. Ανακατεύετε για 2΄-3΄ σε μέτρια φωτιά.

2. Γεμίζετε τις ντομάτες και τις πιπεριές με το μείγμα του ρυζιού (όχι μέχρι πάνω, γιατί το ρύζι θα διογκωθεί με το ψήσιμο) και τις σκεπάζετε με τα καπάκια τους. Τις τοποθετείτε σε ένα ταψί και τις πασπαλίζετε με λίγη φρυγανιά. Συμπληρώνετε τα κενά με πατάτες και περιχύνετε με το υπόλοιπο λάδι και λίγο νερό. Ψήνετε τα γεμιστά στους 180° C για 1 ώρα.

Tip Όταν έχουν πολίτικες επιρροές τα γεμιστά περιέχουν κουκουνάρι και σταφίδες. Σε μερικές περιοχές γεμίζονται και με κιμά. Σε πολλά μέρη πασπαλίζουν τα καπάκια από τις ντομάτες και τις πιπεριές με φρυγανιά τριμμένη.

Προετοιμασία: 45΄ Ψήσιμο: 1 ώρα Δύσκολο

Κολοκυθάκια γεμιστά με ρύζι και κιμά

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Φωτογραφία: Γιώργος Δρακόπουλος Food styling: Tina Webb

Για 4-6 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

κολοκυθάκια............ 6 μεγάλα κρεμμύδια................. 2 ψιλοκομμένα κιμάς.......................... 400 γρ. ρύζι μακρύκοκκο...... 60 γρ. πιπερίτσα καυτερή.... 1 (προαιρετικά) δυόσμος..................... 1 ματσάκι μαϊντανός................... 1 ματσάκι κύβος λαχανικών...... 1 αυγά............................ 2 λεμόνι......................... 1 ο χυμός ελαιόλαδο...................2/3 φλιτζανιού αλεύρι......................... 1 κουταλιά της σούπας αλάτι........................... λίγο πιπέρι......................... φρεσκοτριμμένο

1. Κόβετε τα κολοκυθάκια στη μέση οριζοντίως. Αφαιρείτε με το ειδικό εργαλείο αρκετή από τη σάρκα τους. Ζεσταίνετε 6 κουταλιές της σούπας λάδι και σοτάρετε τα κρεμμύδια και τον κιμά 6΄-8΄. Προσθέτετε το ρύζι, ανακατεύετε και κατόπιν ρίχνετε 150 ml ζεστό νερό, την πιπερίτσα (προαιρετικά) και το αλατοπίπερο.

2. Βράζετε σε χαμηλή φωτιά 25΄, ανακατεύοντας πού και πού. Αποσύρετε από τη φωτιά, πασπαλίζετε με τα μυρωδικά (δυόσμο και μαϊντανό) ψιλοκομμένα και ανακατεύετε. Γεμίζετε τα κολοκυθάκια με το μείγμα που ετοιμάσατε και τα βάζετε σε πλατιά κατσαρόλα. Τα περιχύνετε με το υπόλοιπο λάδι και 150 ml ζεστό νερό. Ρίχνετε και τον κύβο, σκεπάζετε και σιγοβράζετε 20΄ περίπου.

3. Βγάζετε κατόπιν με τρυπητή κουτάλα τα κολοκυθάκια και παίρνετε τον ζωμό του φαγητού. Δένετε τον ζωμό με το αλεύρι (όπως ακριβώς κάνετε με το κορν φλάουρ). Χτυπάτε τα αυγά με το χυμό του λεμονιού και προσθέτετε σιγά σιγά τον πηχτό ζωμό χτυπώντας διαρκώς. Αλατοπιπερώνετε και δένετε τη σάλτσα σε πολύ χαμηλή φωτιά. Περιχύνετε τα κολοκυθάκια με το αυγολέμονο.

Προετοιμασία: 30΄ Ψήσιμο: 1 ώρα Μέτριας δυσκολίας

Φασολάκια κοκκινιστά με φέτα

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Για 4 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

φασολάκια φρέσκα.... 1 κιλό μπαρμπούνια ή τσαουλιά κρεμμύδια................. 2 ψιλοκομμένα ελαιόλαδο.................. 2/3 φλιτζανιού του τσαγιού μαϊντανός.................. 1/2 φλιτζάνι του τσαγιού ψιλοκομμένο σκόρδο....................... 3 σκελίδες ψιλοκομμένες ντομάτες..................... 6 ώριμες, σφιχτές πελτές ντομάτας........ 1 κουταλάκι του γλυκού κύβος λαχανικών...... 1 αλάτι........................... λίγο πιπέρι......................... φρεσκοτριμμένο ζάχαρη........................ λίγη φέτα ........................... 200 γρ. κομματιασμένη

1. Καθαρίζετε τα φασολάκια αφαιρώντας τις ίνες τους, τα πλένετε, τα στραγγίζετε και τα ζεματίζετε για 1΄-2΄ σε καυτό νερό. Αφαιρείτε τις φλούδες και τους σπόρους από τις ντομάτες και τις ψιλοκόβετε.

2. Ζεσταίνετε το λάδι σε μια κατσαρόλα και σοτάρετε τα κρεμμύδια και το σκόρδο. Ρίχνετε τη φρέσκια ντομάτα, τον ντοματοπελτέ αραιωμένο σε ένα φλιτζάνι του τσαγιού νερό και κατόπιν τα φασολάκια.

3. Προσθέτετε τον μαϊντανό, τον κύβο και τη ζάχαρη. Φροντίζετε το νερό να μισοσκεπάζει τα φασολάκια. Σιγοβράζετε 50΄ περίπου μέχρι να εξατμισθούν τα υγρά και να μείνει το φαγητό σχεδόν με το λάδι του. Αλατοπιπερώνετε πριν από το τέλος του μαγειρέματος. Σερβίρετε στα πιάτα και πασπαλίζετε με φέτα. Τα φασολάκια, όπως και όλα τα λαδερά, τρώγονται θαυμάσια και κρύα.

Ιδέα Για να ξεφλουδίσετε εύκολα τις ντομάτες, τις βυθίζετε για μερικά δευτερόλεπτα σε βραστό νερό.

Προετοιμασία: 30΄ (Αναμονή 20΄) Ψήσιμο: 1 ώρα και 30΄ Μέτριας δυσκολίας

Μπριάμ παραδοσιακό

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Φωτογραφία: Γιώργος Δρακόπουλος Food styling: Tina Webb

Για 6-8 μερίδες

Υλικά

κολοκυθάκια.................. 500 γρ. καθαρισμένα και κομμένα σε ροδέλες μελιτζάνες....................... 500 γρ. καθαρισμένες και κομμένες σε ροδέλες πατάτες............................ 500 γρ. καθαρισμένες και κομμένες σε ροδέλες κρεμμύδια....................... 2 κομμένα σε ροδέλες πιπεριές μακρόστενες.... 500 γρ. καθαρισμένες και χοντροκομμένες ντομάτες........................... 6-7 ώριμες, μεγάλες, τριμμένες μαϊντανός......................... 2 κουταλιές της σούπας ψιλοκομμένος σκόρδο............................. 1 κουταλιά της σούπας ψιλοκομμένο ελαιόλαδο........................ 1 ½ φλιτζάνι του τσαγιού νερό.................................. 1 φλιτζάνι του τσαγιού ζάχαρη............................. 1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι................................ λίγο πιπέρι.............................. φρεσκοτριμμένο φέτα................................. για το σερβίρισμα (προαιρετικά)

Εκτέλεση 1. Αφήνετε τις μελιτζάνες σε σουρωτήρι για 20΄, αφού τις αλατίσετε για να ξεπικρίσουν. Τις πλένετε, τις στραγγίζετε και τις στεγνώνετε καλά. Ζεσταίνετε μια ποσότητα ελαιόλαδου σε φαρδιά αντικολλητική κατσαρόλα και σοτάρετε τα λαχανικά με την εξής σειρά: πατάτες, κολοκυθάκια, κρεμμύδια, πιπεριές και τέλος τις μελιτζάνες. Βγάζετε τα λαχανικά με τρυπητή κουτάλα. Κάθε φορά που χρειάζεται, συμπληρώνετε στην κατσαρόλα ελαιόλαδο.

2. Ανακατεύετε τις ντομάτες με το μαϊντανό, το σκόρδο, αλάτι, πιπέρι και ζάχαρη και το υπόλοιπο λάδι σε ένα μπολ. Στρώνετε σε ένα ταψί τα σοταρισμένα λαχανικά και τα περιχύνετε με το μείγμα της ντομάτας. Ανακατεύετε καλά.

3. Τα σκεπάζετε με αλουμινόχαρτο και τα ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200° C για 1 ώρα. Αφαιρείτε κατόπιν το αλουμινόχαρτο, ανακατεύετε προσεκτικά τα λαχανικά και αφήνετε να πάρουν χρώμα. Σερβίρετε το μπριάμ χλιαρό και το συνοδεύετε με φέτα ή άλλο τυρί προαιρετικά.

Ιδέα Η ζάχαρη (σε μικρή ποσότητα) στα κοκκινιστά λαδερά φαγητά εξουδετερώνει την ξινούτσικη γεύση της φρέσκιας ντομάτας.

Προετοιμασία: 30΄ Ψήσιμο: 2 ώρες και 30΄ Μέτριας δυσκολίας

Γιουβέτσι με μανέστρα Για 4-6 μερίδες

Υλικά

μανέστρα ή μανεστράκι..... 500 γρ. αρνάκι ή κατσικάκι............. 1 ½ κιλό κομμένο σε μερίδες ντομάτες................................ 1 κιλό ώριμες ντοματοπελτές...................... 1 κουταλιά της σούπας κρεμμύδια ξερά.................... 2 ψιλοκομμένα σκόρδο.................................. 6 σκελίδες ψιλοκομμένες βούτυρο φρέσκο................... 1/2 φλιτζάνι του τσαγιού ελαιόλαδο............................. 1/2 φλιτζάνι του τσαγιού αλάτι...................................... λίγο πιπέρι.................................... φρεσκοτριμμένο δάφνη.................................... 1 φύλλο κεφαλογραβιέρα................... 180 γρ. τριμμένη

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Εκτέλεση 1. Αφαιρείτε τις φλούδες και τους σπόρους από τις ντομάτες και τις τρίβετε σε χοντρό τρίφτη. Πλένετε γρήγορα και στεγνώνετε καλά τις μερίδες του κρέατος και το αλατοπιπερώνετε. Βάζετε το κρέας σε πήλινο ταψί με σκέπασμα, του προσθέτετε το σκόρδο, το λάδι, τις ντομάτες, τη δάφνη και τον ντοματοπελτέ διαλυμένο σε λίγο ζεστό νερό.

2. Σκεπάζετε και ψήνετε στους 180° C, 1 ώρα και 30΄. Στο μεταξύ σοτάρετε στο βούτυρο τα κρεμμύδια 2΄-3,΄ μέχρι να μαραθούν. Κατόπιν ρίχνετε στο ταψί τη μανέστρα ή το μανεστράκι, τα κρεμμύδια και ζεστό νερό. Συνεχίζετε το ψήσιμο (πάντα με το πήλινο σκεπασμένο) για 1 ώρα ακόμη μέχρι να μαλακώσει, συμπληρώνοντας ζεστό νερό αν χρειάζεται. Πασπαλίζετε με το τριμμένο τυρί.

Προετοιμασία: 30΄ (Αναμονή: 30΄) Ψήσιμο: 50΄ Μέτριας δυσκολίας

ΨΑΡΟΚΕΦΤΕΔΕΣ ΜΕ ΠΙΚΑΝΤΙΚΗ ΣΑΛΤΣΑ

Λευτέρης Λαζάρου

Για 4 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

φιλέτο ψαριού.... 800 γρ. καθαρισμένο από δέρμα και κόκαλα πράσινα μήλα.... 2 καθαρισμένα και ψιλοκομμένα πράσα................. 2 ψιλοκομμένα αυγά.................... 2 κύμινο................ 1/4 κουταλάκι του γλυκού, τριμμένο αλάτι................... λίγο πιπέρι................. φρεσκοτριμμένο λουίζα................. 2 κουταλάκια του γλυκού ψιλοκομμένη λάιμ.................... 3, το ξύσμα ψωμί................... 200 γρ. τριμμένο στο μπλέντερ αλεύρι................ για το τηγάνισμα ελαιόλαδο.......... για το τηγάνισμα

1. Ετοιμάζετε τους κεφτέδες βάζοντας μέσα στο μπλέντερ ή στο μπολ του μίξερ τα φιλέτα του ψαριού χοντροκομμένα, τα μήλα, τα πράσα, τα αυγά, το κύμινο, το ψωμί, τη λουίζα, το ξύσμα του λάιμ και αλατοπίπερο και τα χτυπάτε μέχρι να πολτοποιηθούν και να γίνουν ένα ομοιογενές μείγμα.

2. Το τοποθετείτε στο ψυγείο για 30΄, μέχρι να σφίξει, και στη συνέχεια πλάθετε τους κεφτέδες, τους αλευρώνετε και τους τηγανίζετε σε ελαιόλαδο σε μέτρια φωτιά μέχρι να πάρουν χρώμα. Μόλις είναι έτοιμοι, τους βγάζετε, τους στραγγίζετε σε απορροφητικό χαρτί και τους κρατάτε ζεστούς.

3. Για τη σάλτσα, ρίχνετε το ελαιόλαδο σε μια κατσαρόλα και σοτάρετε το κρεμμύδι μέχρι να μαλακώσει. Προσθέτετε το σκόρδο, την πάπρικα, τις πιπεριές, το καλαμπόκι, σοτάρετε για 1΄ και σβήνετε με το μπαλσάμικο και το λευκό ξίδι. Προσθέτετε τα ντοματάκια, τον δυόσμο, αλάτι, πιπέρι και τον ζωμό ψαριού.

4. Σιγοβράζετε για 20΄ ανακατεύοντας σε τακτά χρονικά διαστήματα για να μη σας κολλήσει. Μόλις η σάλτσα είναι έτοιμη, τη σερβίρετε σε 4 βαθιά πιάτα και από πάνω τοποθετείτε τους κεφτέδες. Ραντίζετε με μερικές σταγόνες ελαιόλαδο και πασπαλίζετε με μαϊντανό ψιλοκομμένο.

Υλικά για την πικάντικη σάλτσα

κρεμμύδι ξερό.................. 1, ψιλοκομμένο σκόρδο.............................. 2 σκελίδες ψιλοκομμένες δυόσμος φρέσκος............ 2 κουταλιές της σούπας ψιλοκομμένος ελαιόλαδο......................... 50 ml ντοματάκια κονσέρβας.... 300 γρ. ψιλοκομμένα ξίδι μπαλσάμικο.............. 60 ml ξίδι λευκό......................... 20 γρ. πάπρικα καυτερή............. 1/4 κουταλάκι του γλυκού πιπεριές............................ 1 πράσινη και 1 κίτρινη ψιλοκομμένες καλαμπόκι........................ 50 γρ. ζωμός ψαριού ή νερό....... 100 ml

Προετοιμασία: 45΄ Ψήσιμο: 30΄ Μέτριας δυσκολίας

ΓΑΡΙΔΕΣ ΜΕ ΔΙΧΡΩΜΗ ΣΑΛΤΣΑ ΑΡΑΚΑ

Λευτέρης Λαζάρου

Για 4 μερίδες

Υλικά

ελαιόλαδο........................... 100 ml κρεμμύδια ξερά.................. 3 ψιλοκομμένα αρακάς................................ 500 γρ. αλάτι................................... 3/4 κουταλιά της σούπας πιπέρι φρεσκοτριμμένο.... 1/4 κουταλάκι του γλυκού άνηθος................................ 2 κουταλιές της σούπας ψιλοκομμένος ζωμός καραβίδας............... 800 ml πουρές σκόρδου................ 1 κουταλιά της σούπας (προαιρετικά) αστεροειδής γλυκάνισος... 3 κομμάτια πράσο.................................. 1 ψιλοκομμένο σάλτσα ντομάτας................ 500 γρ. έτοιμη ή σπιτική γαρίδες................................ 12 μεγάλου μεγέθους, καθαρισμένες

Εκτέλεση 1. Σε μια κατσαρόλα ζεσταίνετε το ελαιόλαδο και σοτάρετε τα ξερά κρεμμύδια μέχρι να μαλακώσουν. Προσθέτετε τον αστεροειδή γλυκάνισο και τον αρακά και συνεχίζετε το σοτάρισμα για 5΄ ακόμα. Ρίχνετε αλάτι, πιπέρι, προσθέτετε το πράσο και πασπαλίζετε με τον άνηθο.

2. Σβήνετε με 500 ml ζωμό καραβίδας, προσθέτετε εάν θέλετε τον πουρέ σκόρδου και βράζετε για 7΄. Αφαιρείτε τον μισό αρακά από την κατσαρόλα και τον πολτοποιείτε στο μπλέντερ μαζί με 150 ml ζωμό καραβίδας. Περνάτε το μείγμα από ψιλή σήτα και το κρατάτε στην άκρη ζεστό.

3. Στην κατσαρόλα, όπου έχει μείνει ο υπόλοιπος αρακάς, ρίχνετε τη σάλτσα ντομάτας και βράζετε για 5΄ ακόμα. Προσθέτετε τις γαρίδες, αλατοπιπερώνετε ελαφρά και από τις δύο πλευρές και τις βράζετε για 3΄. Αφαιρείτε τις γαρίδες και τον αστεροειδή γλυκάνισο από τον αρακά, περνάτε τον κοκκινιστό αρακά μαζί με 150 ml ζωμό καραβίδας από το μπλέντερ και από ψιλή σήτα.

4. Σε 4 πιάτα τοποθετείτε την πράσινη σάλτσα στο κέντρο και περιμετρικά ρίχνετε την κόκκινη σάλτσα. Στολίζετε το κάθε πιάτο με 3 γαρίδες, ραντίζετε με μερικές σταγόνες ελαιόλαδο και πασπαλίζετε με λίγο άνηθο ψιλοκομμένο.

Προετοιμασία: 20΄ Ψήσιμο: 20΄ Εύκολο

ΣΠΑΓΓΕΤΙ ΜΕ ΑΧΙΒΑΔΕΣ Ή ΚΥΔΩΝΙΑ

Λευτέρης Λαζάρου

Για 4 μερίδες

Εκτέλεση

Υλικά

σπαγγέτι..................................................... 400 γρ. αχιβάδες φρέσκες ή κυδώνια φρέσκα.... 800 γρ. καλά πλυμένα ζωμός καραβίδας....................................... 300 ml σκόρδο........................................................ 1 κουταλιά της σούπας, ψιλοκομμένο ελαιόλαδο................................................... 100 ml μαϊντανός................................................... 4 κουταλιές της σούπας ψιλοκομμένο καυτερή πιπερίτσα.................................... 1 ψιλοκομμένη ντοματίνια.................................................. 16 κομμένα στη μέση και ξεφλουδισμένα βούτυρο...................................................... 40 γρ. αλάτι........................................................... όσο θέλετε

Εκτέλεση 1. Σε μια κατσαρόλα με αρκετό αλατισμένο νερό βράζετε τα ζυμαρικά σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας. Σε ένα τηγάνι ρίχνετε το ελαιόλαδο, τον μαϊντανό, το σκόρδο, την καυτερή πιπερίτσα, το βούτυρο και τα σοτάρετε σε χαμηλή φωτιά.

2. Μόλις αρχίσει να παίρνει χρώμα το σκόρδο, προσθέτετε τις αχιβάδες ή τα κυδώνια, σβήνετε με τον ζωμό καραβίδας και σκεπάζετε το τηγάνι σας με ένα καπάκι, περιμένοντας να ανοίξουν τα όστρακα. Όταν ανοίξουν, τα βγάζετε από το τηγάνι και προσθέτετε τα ντοματίνια.

3. Αφήνετε το ζωμό με τα ντοματίνια να βράσουν για 2’ και στη συνέχεια προσθέτετε τα σπαγγέτι. Αλατίζετε με προσοχή (διότι τα όστρακα έχουν αρκετό αλάτι από τη φύση τους), ανακατεύετε, προσθέτετε τα όστρακα, πασπαλίζετε με λίγο μαϊντανό ψιλοκομμένο, ραντίζετε με μερικές σταγόνες ελαιόλαδο και σερβίρετε.

Προετοιμασία: 30΄ Ψήσιμο: 20΄ Εύκολο

ΤΑΛΙΑΤΕΛΕΣ ΜΕ ΓΑΡΙΔΕΣ, ΝΤΟΜΑΤΑ, ΠΡΑΣΟ ΚΑΙ ΦΕΤΑ

Λευτέρης Λαζάρου

Για 4 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

γαρίδες....................... 12 μεγάλου μεγέθους, καθαρισμένες από τα κεφάλια και τα κελύφη τους φέτα............................ 280 γρ. κομμένη σε κύβους πράσα......................... 600 γρ. κομμένα διαγώνια (πάχος 1 εκ.) σάλτσα ντομάτας....... 500 γρ. έτοιμη ή σπιτική λευκό κρασί............... 220 ml ζωμός καραβίδας...... 150 ml ελαιόλαδο.................. 100 ml ταλιατέλες.................. 400 γρ. καυτερή πιπερίτσα.... 1 (προαιρετικά) βούτυρο...................... 30 γρ. μαϊντανός................... 4 κουταλιές της σούπας ψιλοκομμένος αλάτι........................... όσο θέλετε πιπέρι......................... φρεσκοτριμμένο

1. Σε μια κατσαρόλα με αρκετό αλατισμένο νερό βράζετε τις ταλιατέλες σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας τους. Στο μεταξύ σε ένα τηγάνι ρίχνετε το μισό ελαιόλαδο, το μαϊντανό, την καυτερή πιπερίτσα, λίγο βούτυρο, τα πράσα και τα σοτάρετε σε χαμηλή φωτιά για 1’ περίπου.

2. Προσθέτετε τις γαρίδες, ρίχνετε αλάτι, πιπέρι (εάν βάλετε την καυτερή πιπερίτσα δεν χρησιμοποιείτε πιπέρι), σοτάρετε τις γαρίδες και από τις 2 πλευρές τους, σβήνετε με το κρασί, αφήνετε να βράσει για 1’, μέχρι να εξατμιστεί το αλκοόλ, και προσθέτετε τον ζωμό καραβίδας. Κατόπιν ρίχνετε τη σάλτσα ντομάτας και τη φέτα και αφήνετε να βράσουν για 3’ μέχρι να δέσει η σάλτσα.

3. Όταν οι ταλιατέλες είναι έτοιμες, τις ρίχνετε στο τηγάνι, αλατίζετε ελαφρά, ανακατεύετε, προσθέτετε το υπόλοιπο ελαιόλαδο και το υπόλοιπο βούτυρο και πασπαλίζετε με λίγο μαϊντανό ψιλοκομμένο. Σερβίρετε σε 4 πιάτα και ραντίζετε με μερικές σταγόνες ελαιόλαδο.

Ιδέα Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ζωμό από λαχανικά. Ο Λευτέρης βέβαια σε όλες τις συνταγές του επιμένει πάντα στον ζωμό καραβίδας (τον φτιάχνει σε μεγάλες ποσότητες και έχει πάντα όταν τον χρειάζεται), αλλά εμείς μια χαρά μαγειρεύουμε τα πιάτα του και με τον ταπεινό ζωμό λαχανικών.

Προετοιμασία: 20΄ Ψήσιμο: 15΄-20΄ Εύκολο

Λευτέρης Λαζάρου

Υλικά

γαρίδες.................... 12 μεγάλου μεγέθους, καθαρισμένες ντοματίνια.............. 16 κομμένα στη μέση και ξεφλουδισμένα ελαιόλαδο............... 150 ml σκόρδο.................... 1/4 κουταλιά της σούπας ψιλοκομμένο πουρές σκόρδου..... 1/2 κουταλιά της σούπας μαϊντανός................ 3 κουταλιές της σούπας ψιλοκομμένος κολοκυθάκια........... 200 γρ. κομμένα σε χοντρά κομμάτια ζωμός καραβίδας.... 300 ml βούτυρο................... 1 κουταλιά της σούπας αλάτι........................ λίγο πιπέρι...................... φρεσκοτριμμένο

ΓΑΡΙΔΕΣ ΜΕ ΚΟΛΟΚΥΘΑΚΙΑ ΚΑΙ ΝΤΟΜΑΤΙΝΙΑ Για 4 μερίδες

Εκτέλεση 1. Σε ένα τηγάνι ρίχνετε το βούτυρο μαζί με το ελαιόλαδο, τον μισό μαϊντανό, τον πουρέ σκόρδου, το ψιλοκομμένο σκόρδο και προσθέτετε τα κολοκυθά- κια. Σοτάρετε για 3΄ και σβήνετε με 100 ml ζωμό καραβίδας. Αφήνετε τα υγρά να εξατμισθούν εντελώς.

2. Προσθέτετε τις γαρίδες, αλατοπιπερώνετε ελαφρά, ρίχνετε τα ντοματίνια, σοτάρετε για 2΄ και συμπληρώνετε με τον υπόλοιπο ζωμό καραβίδας. Βράζετε για 2΄ ακόμα, προσθέτετε αλάτι, πιπέρι και πασπαλίζετε με λίγο μαϊντανό ψιλοκομμένο.

3. Σερβίρετε σε 4 βαθιά πιάτα τα κολοκυθάκια μαζί με τα ντοματίνια και τοποθετείτε από πάνω τις γαρίδες με τη σάλτσα τους. Ραντίζετε με μερικές σταγόνες ελαιόλαδο και πασπαλίζετε με μαϊντανό ψιλοκομμένο.

Προετοιμασία: 30΄ Ψήσιμο: 30΄-35΄ Μέτριας δυσκολίας

ΚΑΛΑΜΑΡΙ ΓΕΜΙΣΤΟ ΜΕ ΚΙΜΑ Για 4 μερίδες

Υλικά

ελαιόλαδο.......................... κρεμμύδια ξερά................. κιμάς μοσχαρίσιος............ καλαμάρια.......................... κουκουνάρι........................ σταφίδα μαύρη.................. αλάτι................................... πιπέρι φρεσκοτριμμένο.... ψωμί του τοστ.................... άνηθος................................

Λευτέρης Λαζάρου

Εκτέλεση 1. Σε μια κατσαρόλα ρίχνετε το ελαιόλαδο και σοτάρετε τα ξερά κρεμμύδια 100 ml μέχρι να μαλακώσουν. Προσθέτετε το κουκουνάρι και συνεχίζετε το 2 ψιλοκομμένα σοτάρισμα για 3΄ ακόμα. Ρίχνετε τον κιμά, ανακατεύετε γρήγορα και 450 γρ.

4 μεγάλα, καθαρισμένα από το δέρμα, ολόκληρα με δυνατές κινήσεις καβουρντίζοντας το μείγμα σε δυνατή φωτιά για 8΄, ρίχνετε τη σταφίδα, αλάτι, πιπέρι, ανακατεύετε γρήγορα και κατόπιν 3 κουταλιές της σούπας αποσύρετε από τη φωτιά.

1 κουταλιά της σούπας, μουλιασμένη 2. Προσθέτετε το τριμμένο ψωμί, πασπαλίζετε με άνηθο ψιλοκομμένο και σε ζεστό νερό γεμίζετε τα καλαμάρια σχεδόν μέχρι επάνω. Κλείνετε με μια οδοντο1/2 κουταλιά της σούπας γλυφίδα και τοποθετείτε τα καλαμάρια σε ένα ταψί.

1/4 κουταλάκι του γλυκού 3. Σε ένα μπολ ρίχνετε όλα τα υλικά της σάλτσας μαζί και τα χτυπάτε με 5 κουταλιές της σούπας τριμμένο ένα σύρμα μέχρι να ομογενοποιηθούν. Περιχύνετε με τη σάλτσα τα 1 κουταλιά της σούπας, ψιλοκομμένος

Υλικά για τη σάλτσα

χυμός λεμονιού................. 50 ml φρεσκοστυμμένος ελαιόλαδο........................... 150 ml ζωμός καραβίδας............... 100 ml αλάτι................................... 1/2 κουταλάκι του γλυκού πιπέρι φρεσκοτριμμένο.... 1/4 κουταλιά του γλυκού

καλαμάρια και ψήνετε το φαγητό στο φούρνο, στην αρχή σκεπασμένο με λαδόκολλα στους 220° για 10΄ και στη συνέχεια στους 200° χωρίς λαδόκολλα για 5΄ ακόμα.

4. Μόλις είναι έτοιμα, παίρνετε τη σάλτσα του ταψιού και τη χτυπάτε στο μπλέντερ μέχρι να ομογενοποιηθεί. Τη ρίχνετε σε 4 πιάτα. Κόβετε τα καλαμάρια σε χοντρές ροδέλες και τα τοποθετείτε και αυτά στα πιάτα. Γαρνίρετε με λίγο μαϊντανό ψιλοκομμένο και ραντίζετε με μερικές σταγόνες ελαιόλαδο.

Προετοιμασία: 30΄ Ψήσιμο: 35΄ Μέτριας δυσκολίας

ΡΙΖΟΤΟ ΜΕ ΨΑΡΟΝΕΦΡΙ ΚΑΙ ΜΑΝΤΖΟΥΡΑΝΑ

Λευτέρης Λαζάρου

Υλικά για το ριζότο

κρεμμύδι ξερό.... ελαιόλαδο........... ρύζι Arborio....... λευκό κρασί....... ζωμός κότας.......

Για 4 μερίδες

Εκτέλεση

1 ψιλοκομμένο 100 ml 250 γρ.

100 ml 420 ml

Υλικά για το ψαρονέφρι

ψαρονέφρι............ μαϊντανός............. βούτυρο................ ελαιόλαδο............. μαντζουράνα......... λευκό κρασί.......... αλάτι...................... πιπέρι.................... ζωμός κότας.......... φέτα....................... χυμός λεμονιού....

1. Ετοιμάζετε πρώτα το ριζότο ως εξής. Σε μια κατσαρόλα ζεσταίνετε τα 100 ml ελαιόλαδο και σοτάρετε το κρεμμύδι μέχρι να μαλακώσει. Προσθέτετε το ρύζι, ανακατεύετε για 2΄ και σβήνετε με το κρασί. Ρίχνετε σιγά σιγά τα 420 ml ζωμό κότας, χαμηλώνετε τη φωτιά και ανακατεύετε συνεχώς μέχρι να απορροφηθούν τα υγρά. Το αφήνετε για λίγο στην άκρη.

2. Κόβετε το ψαρονέφρι σε φέτες πάχους 1 εκ. Σε μια άλλη κατσαρόλα ζεσταίνετε το βούτυρο με 80 ml ελαιόλαδο και σοτάρετε για μισό λεπτό τον μαϊντανό μαζί με τη μαντζουράνα. Προσθέτετε το ψαρονέφρι, αλατοπιπερώνετε ελαφρά, σβήνετε με 80 ml κρασί και ρίχνετε τον υπόλοιπο ζωμό κότας (420 ml).

3. Μόλις βράσει για 3΄–4΄, το ρίχνετε μέσα στο ριζότο και ανακατεύετε συνέχεια σε χαμηλή φωτιά μέχρι το ρύζι να τραβήξει σχεδόν όλα τα υγρά του. Στη συνέχεια προσθέτετε τη φέτα, αλάτι, πιπέρι και το χυμό λεμονιού. Ανακατεύετε με γρήγορες κινήσεις και σερβίρετε σε 4 πιάτα. Ραντίζετε με μερικές σταγόνες ελαιόλαδο.

400 γρ.

2 κουταλιές της σούπας, ψιλοκομμένος 40 γρ.

80 ml 3 κουταλιές της σούπας ψιλοκομμένη 80 ml λίγο φρεσκοτριμμένο 480 ml 6 κουταλιές της σούπας τριμμένη 1/4 κουταλάκι του γλυκού φρεσκοστυμμένος

Προετοιμασία: 45΄-50΄ Ψήσιμο: 1 ώρα και 30΄ Δύσκολο

ΑΡΝΑΚΙ ΣΤΗ ΣΤΑΜΝΑ ΜΕ ΦΕΤΑ ΚΑΙ ΛΑΧΑΝΙΚΑ

Λευτέρης Λαζάρου

Για 4 μερίδες

Υλικά για το αρνάκι και το φύλλο

αρνάκι.............................. 1.200 γρ. μπούτι ξεκοκαλισμένο

Eκτέλεση

1. Ετοιμάζετε πρώτα τον ζωμό ως εξής: ζεσταίνετε το ελαιόλαδο σε μια κατσαρόλα και προσθέτετε τα κόκαλα από το αρνάκι. Σοτάρετε μέχρι να αλλάξουν χρώμα και ρίχνετε ελαιόλαδο........................ 150 ml και 2 κουταλιές για το φύλλο τα λαχανικά και τα μυρωδικά. Συνεχίζετε το σοτάρισμα για λίγο και κατόπιν σκεπάζετε με νερό. Αφήνετε τον ζωμό να βράσει για 40΄ περίπου, μέχρι να μείνει ο μισός. Περνάτε κρεμμύδια ξερά............... 3 ψιλοκομμένα τον ζωμό από ένα λεπτό σουρωτήρι και τον κρατάτε στην άκρη. πράσα............................... 2-3 χοντροκομμένα 2. Κόβετε το κρέας σε μικρά κομματάκια και το σοτάρετε μέσα στο ελαιόλαδο (150 ml) σε καρότα.............................. 2-3 ψιλοκομμένα μια κατσαρόλα μέχρι να αλλάξει χρώμα. Προσθέτετε τα κρεμμύδια και συνεχίζετε να κολοκύθι.......................... 1 κομμένο σε ροδέλες χοντρές σοτάρετε για 7΄. Ρίχνετε τα καρότα και συνεχίζετε για 5΄ ακόμα. Ρίχνετε κατόπιν λευκό κρασί..................... 150 ml φέτα.................................. 300 γρ. σκληρή, κομμένη σε κύβους τα πράσα και το κολοκύθι, αλατοπιπερώνετε και σβήνετε με το κρασί. Προσθέτετε τέλος τη μαντζουράνα και τον ζωμό από τα κόκαλα και σκεπάζετε την κατσαρόλα μαντζουράνα φρέσκια.... 3 κουταλιές της σούπας με ένα καπάκι. Βράζετε σε χαμηλή φωτιά για 30΄ περίπου, μέχρι να εξατμισθούν τα ψιλοκομμένη υγρά του φαγητού. αλάτι................................. 1 κουταλάκι γλυκού 3. Για το φύλλο, ανακατεύετε το αλεύρι με 2 κουταλιές ελαιόλαδο και 1/2 κουταλάκι του πιπέρι............................... φρεσκοτριμμένο γλυκού αλάτι και ετοιμάζετε ένα ζυμάρι προσθέτοντας όσο νερό χρειάζεται για να γίνει αλεύρι σκληρό................ 250 γρ. το μείγμα εύπλαστο. Αδειάζετε το κρέας με τα λαχανικά στη στάμνα, προσθέτετε τη φέτα και με το ζυμάρι που έχετε ετοιμάσει, ανοίγετε ένα φύλλο χοντρό τόσο μεγάλο ώστε Υλικά για το ζωμό να καλύπτει την επιφάνεια της στάμνας. Κλείνετε τη στάμνα με το φύλλο και για να κρεμμύδι ξερό..... 1 χοντροκομμένο κολλήσει χρησιμοποιείτε λίγο νερό. καρότο.................. 1 κομμένο σε κομμάτια 4. Τοποθετείτε τη στάμνα στο φούρνο στους 170° για 35΄– 40΄ περίπου, μέχρι να πάρει μαϊντανός............. 3 κλωνάρια χρώμα το φύλλο. Μόλις είναι έτοιμο, το αποσύρετε από το φούρνο, κόβετε το φύλλο θυμάρι φρέσκο.... 2 κλωνάρια σε 4 κομμάτια και το μοιράζετε στα πιάτα. Από πάνω βάζετε το κρέας με τη φέτα και κόκαλα................. από το αρνί τα λαχανικά και ραντίζετε με μερικές σταγόνες ελαιόλαδο.

ελαιόλαδο............ 50 ml νερό...................... 1 λίτρο

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΟΝΟΣ

Της Κωνσταντiνας Αθανασίου

Μεθυσμένες μπριζόλες Ο φίλος μου, ο Ιάκωβος, εργένης τα τελευταία είκοσι χρόνια, μεγαλωμένος από γιαγιά και θείες τρομερές μαγείρισσες σε σπίτι ανοιχτό και φιλόξενο, με καταγωγή Εγγλέζου αριστοκράτη κατά το 1/2, το 1/4 ή το 1/12, δε θυμάμαι ακριβώς, οπερόφιλος και καθόλου έως υπερβολικά σνομπ, ανάλογα με το συνομιλητή του, όταν δεν τρέφεται με αυγοτάραχο, σολομό ή ρέγκα στην εφημερίδα επιλέγει για μεσημεριανό του την αυθεντική νοστιμιά μιας κρασάτης χοιρινής μπριζόλας. Προτιμάει αυτές του λαιμού για να «έχουν το λιπάκι τους» και βουτάει στη σάλτσα τους τηγανητές πατάτες ή μακαρόνια και τριμμένο τυρί.

Υλικά

μπριζόλες χοιρινές.... κρεμμύδι.................... κρασί.......................... ελαιόλαδο.................. κορν φλάουρ............. αλάτι.......................... πιπέρι......................... ρίγανη........................ λεμόνι........................

1-2 λαιμού 1 ψιλοκομμένο 1 ποτήρι 2-3 κουταλιές της σούπας 1 κοφτή κουταλιά της σούπας (προαιρετικά) όσο θέλετε φρεσκοτριμμένο όσο θέλετε 1/2, ο χυμός

Εκτέλεση 1. Αλατοπιπερώνετε τις μπριζόλες και από τις δύο πλευρές και τις πασπαλίζετε με ρίγανη. Ζεσταίνετε το λάδι και σοτάρετε για λίγο το κρεμμύδι. Προσθέτετε τις μπριζόλες και τις τηγανίζετε και από τις δυο πλευρές μέχρι να πάρουν χρώμα.

2. Διαλύετε το κορν φλάουρ σε λίγο κρασί και κατόπιν προσθέτετε το υπόλοιπο κρασί και ανακατεύετε. Προσθέτετε στο τηγάνι το κρασί με το κορν φλάουρ και βράζετε μέχρι να δέσει η σάλτσα. Στο τέλος προσθέτετε στη σάλτσα και λίγο χυμό λεμονιού και αλατοπίπερο. Σερβίρετε με πατάτες, ρύζι ή μακαρόνια.

Kαι μόνος και άσχετος; Tip1. Αν φοβάστε ότι θα σας γίνει το κρεμμύδι κάρκαλο, ροδίστε μέσα στο λάδι πρώτα τη μπριζόλα για 3-4 λεπτά από την κάθε πλευρά και ρίξτε μετά το ψιλοκομμένο κρεμμύδι μέσα στο λάδι και τα υγρά που θα βγάλει το κρέας. Μόλις μαλακώσει και το κρεμμυδάκι σβήστε κανονικά με το κρασί. («Σβήστε» σημαίνει προσθέστε στο τηγάνι το κρασί, όχι σβήστε το μάτι, ούτε πάρτε γομολάστιχα...).

Tip2. Το κορν φλάουρ είναι χρήσιμο για να κάνει την κρασάτη σάλτσα λίγο πιο δεμένη. Μην το παρακάνετε στην ποσότητα, γιατί η σάλτσα σας θα σφίξει πολύ. Όταν λέμε «κοφτή» εννοούμε να μην κάνει βουναλάκι στο κουτάλι (αντίθετη λέξη γεμάτη).

Tip3. Η φωτιά πρέπει να είναι μέτρια προς χαμηλή. Κάντε υπομονή, σιγά σιγά το αλκοόλ θα εξατμισθεί και θα σας μείνει η σαλτσούλα νόστιμη και βελούδινη.

Tip4. Κατά τη γνώμη μου ο χυμός του λεμονιού είναι περιττός. Μάλλον φταίνε τα ποτά και τα τσιγάρα, καλέ μου φίλε, και έχεις χάσει λίγο τη γεύση σου. Τέλος πάντων, χαλάλι σου, και αφιερωμένο εξαιρετικά σε σένα το free πιες τεύχος σε ανάμνηση όλων εκείνων των τσίπουρων και των Τζόνι που... τρεκλίζουν που έχουμε πιει στη φιλία μας.

43

ΤΟΤΕ

Της Νταϊάνας Κόχυλα

Η Νταϊάνα ανακαλύπτει ξεχασμένες παραδοσιακές συνταγές και τις ξαναμαγειρεύει με τα σκεύη και τη νοοτροπία του σήμερα.

Μια συνταγή του χθες... Τα άνθη του κολοκυθιού είναι ίσως η πιο ντελικάτη λιχουδιά της ελληνικής γης. Ωστόσο, παρά την ευαίσθητη φύση τους, είναι από τις πιο εύκολες για μαγειρική χρήση πρώτες ύλες. Και στο τηγάνι αντέχουν και στην κατσαρόλα και στον φούρνο, ακόμα και μέσα στις πίτες, όπως κάνουμε στην ιδιαίτερή μου πατρίδα, την Ικαρία. Στην ελληνική πατροπαράδοτη μαγειρική συναντάμε πολλές ιδέες για τους κολοκυθοκορφάδες, με αποκορύφωμα ίσως τις συνταγές της Κρήτης και διαφόρων άλλων νησιών του Αιγαίου. Στην Κρήτη, τους γεμίζουν συνήθως με ρύζι και μυρωδικά (κυριαρχεί συχνά το κύμινο και ο μάραθος) και τους στριμώχνουν στο ταψί ανάμεσα στα συμβατικά γεμιστά. Τους γεμίζουν και με τυρί —ένα από τα πάμπολλα κρητικά τυριά— και τους βαπτίζουν στο κρητικό λάδι, το οποίο καίει στο τηγάνι. Στη νησιώτικη κουζίνα μια από τις πιο νόστιμες και απλές συνταγές του καλοκαιριού είναι οι κολοκυθοκορφάδες, μαγειρευτοί μαζί με βλήτα και ολόκληρα κολοκυθάκια, μπόλικο λάδι και καμιά φορά λίγη ντομάτα. Σε πολλά μέρη της Ελλάδας φτιάχνουν τους γεμιστούς κολοκυθοανθούς στο ταψί ή τους βάζουν ανάμεσα στα γεμιστά.

Κολοκυθοκορφάδες γεμιστοί με ρύζι και μυρωδικά

Προετοιμασία: 1 ώρα Ψήσιμο: 1 ώρα Δύσκολο

Μεζές για 12 άτομα, κυρίως πιάτο για 6-8 άτομα

κολοκυθοκορφάδες....................... 24 ελαιόλαδο....................................... 1/2 φλιτζάνι φρέσκα κρεμμυδάκια.................... 3 ψιλοκομμένα κρεμμύδι ξερό................................ 1 ψιλοκομμένο σκελίδες σκόρδο........................... 2 ψιλοκομμένες ρύζι............................................ 2/3 φλιτζανιού μακρύκοκκο ντομάτες.......................................... 2 χωρίς φλούδες και σπόρους άνηθος............................................ 1/2 ματσάκι μάραθος.......................................... 1 ματσάκι μαϊντανός....................................... 1/2 ματσάκι δυόσμος......................................... 1/2 ματσάκι φέτα................................................ 1 φλιτζάνι τριμμένη νερό ή ζωμός................................. 2/3 φλιτζανιού περίπου Εκτέλεση 1. Ξεπλένετε προσεκτικά τους ανθούς βουτώντας τους σε μια λεκάνη με κρύο νερό και τινάζοντάς τους λιγάκι. Ζεσταίνετε το λάδι και σοτάρετε τα φρέσκα κρεμμυδάκια και το ξερό κρεμμύδι. Μόλις μαλακώσουν, χωρίς να πάρουν χρώμα, προσθέτετε το σκόρδο.

2. Προσθέτετε κατόπιν το ρύζι και το σοτάρετε και αυτό μαζί με το μείγμα κρεμμυδιών, ανακατεύοντας μέχρι να γίνει σχεδόν διάφανο. Προσθέτετε 2/3 φλιτζανιού νερό και λίγο αλατοπίπερο, σκεπάζετε το τηγάνι και μαγειρεύετε το μείγμα για 10΄ περίπου σε σιγανή φωτιά μέχρι το ρύζι να πιει όλο το νερό ή τον ζωμό.

3. Στο μεταξύ τρίβετε τις ντομάτες σε χοντρό τρίφτη. Ρίχνετε τη μισή ποσότητα από τις ντομάτες μαζί με τη φέτα και τα μυρωδικά στο ρύζι και ανακατεύετε. Κατεβάζετε από τη φωτιά. Αφήνετε το μείγμα να κρυώσει λίγο.

4. Ανοίγετε προσεχτικά κάθε άνθος με τα δάχτυλά σας, αφαιρείτε τον στήμονα (αν θέλετε) και το γεμίζετε με το υλικό της γέμισης με ένα κουταλάκι. Στρίβετε τις λεπτές άκρες από πάνω για να κλείσουν. Τοποθετείτε τους γεμισμένους κολοκυθοανθούς σε μια φαρδιά κατσαρόλα, στην οποία έχετε βάλει λίγο λάδι. Τους τοποθετείτε στη σειρά, σφιχτά τον ένα δίπλα στον άλλο.

5. Περιχύνετε με την υπόλοιπη τριμμένη ντομάτα και με αρκετό νερό ώστε να έρχεται στα 2/3 περίπου του ύψους των ανθών. Κόβετε ένα κομμάτι λαδόκολλα στη διάμετρο της κατσαρόλας και την τοποθετείτε πάνω από τους ανθούς. Βάζετε και ένα πιάτο για βάρος.

6. Κλείνετε την κατσαρόλα με το καπάκι της και σιγοβράζετε 35΄- 40΄ περίπου ή μέχρι οι ανθοί να είναι τρυφεροί και το ρύζι βρασμένο. Αποσύρετε από τη φωτιά, αφήνετε το φαγητό να κρυώσει λιγάκι και σερβίρετε.

44

ΤΩΡΑ

...στην κουζίνα του σήμερα Οι κολοκυθοκορφάδες έχουν τους κανόνες τους: επειδή είναι ντελικάτοι, πρέπει να μαγειρευτούν μέσα σε μία δυο μέρες, αφού τους αγοράσουμε. Αντέχουν το πολύ 24 ώρες στο ψυγείο, τυλιγμένοι με χαρτί κουζίνας και κατόπιν με πλαστική σακούλα. Το πιο σημαντικό όμως είναι να ξέρουμε το γένος τους, εάν είναι δηλαδή αρσενικοί ή θηλυκοί. Οι αρσενικοί έχουν πολύ λεπτό κοτσάνι και δεν είναι ούτε το ίδιο νόστιμοι με τους θηλυκούς ούτε το ίδιο εύκολοι στο γέμισμά τους, διότι η βάση τους είναι πιο λεπτή. Άλλη λεπτομέρεια αφορά τον στήμονα και εάν πρέπει να τον βγάλουμε ή όχι. Είναι καθαρά θέμα προτίμησης. Θέλουν προσεκτικό πλύσιμο, το οποίο γίνεται ως εξής: τους βουτάμε σε μια λεκάνη η μπολ με νερό και τους τινάζουμε απαλά. Εάν προορίζονται για το τηγάνι θέλουν και πολύ καλό στέγνωμα. Εδώ σας προτείνω ένα γευστικό καλοκαιρινό ριζότο, που αξιοποιεί με τον καλύτερο τρόπο τους ντελικάτους κολυθοανθούς και το πολύ ιδιαίτερο άρωμα του κρόκου Κοζάνης.

Ριζότο με κολοκυθοκορφάδες και σαφράν Για 6 άτομα

Προετοιμασία: 15΄-20΄ Ψήσιμο: 30΄ Εύκολο

κρεμμύδι........................................................ 2 ψιλοκομμένα κολοκυθοκορφάδες...................................... 24 ανάλατο βούτυρο.......................................... 4 κουταλιές της σούπας ρύζι Αρμπόριο............................................... 2 φλιτζάνια ζωμός κότας................................................... 4 φλιτζάνια νερό................................................................ 2/3 φλιτζανιού λευκό κρασί................................................... 1/2 φλιτζάνι τριμμένη παρμεζάνα ή κεφαλογραβιέρα.... 1/2 φλιτζάνι κρόκος Κοζάνης (σαφράν)........................... 3-4 γρ. σε κλωστές Εκτέλεση 1. Ρίχνετε τον ζωμό κότας και το νερό μαζί σε μια κατσαρόλα και τα αφήνετε να σιγοβράζουν. Κόβετε τους ανθούς, αφού τους έχετε πλύνει προσεκτικά σε μια λεκάνη, σε λεπτές λωρίδες. (Μπορείτε, αν θέλετε, να αφήσετε κάποιους ολόκληρους για τη διακόσμηση του πιάτου).

2. Σε φαρδιά κατσαρόλα ή μεγάλο τηγάνι, ζεσταίνετε το μισό βούτυρο και σοτάρετε το κρεμμύδι μέχρι να μαλακώσει. Προσθέτετε το ρύζι και με ξύλινη κουτάλα το γυρίζετε μέσα στο τηγάνι, μέχρι να γίνει διάφανο.

3. Προσθέτετε ένα φλιτζάνι από τον καυτό ζωμό στο ρύζι, ανακατεύοντάς το συνέχεια σε σιγανή φωτιά, μέχρι να τον απορροφήσει. Προσθέτετε το κρασί και ανακατεύετε πάντα σε σιγανή φωτιά, μέχρι να εξατμισθεί κι αυτό. Συνεχίζετε, προσθέτοντας 1/2 φλιτζάνι κάθε φορά από το ζωμό, ανακατεύοντας το ρύζι συνέχεια, μέχρι να πιει σχεδόν όλο τον ζωμό (η διαδικασία χρειάζεται 18΄-20΄ για να ολοκληρωθεί).

4. Έξι περίπου λεπτά πριν το τέλος του μαγειρέματος, προσθέτετε τους κορφάδες και τον κρόκο, τον οποίο έχετε διαλύσει σε 1-2 κουταλιές ζωμό. Αποσύρετε από τη φωτιά και προσθέτετε αμέσως το υπόλοιπο βούτυρο και το τυρί, ανακατεύοντάς το. Αλατοπιπερώνετε και σερβίρετε.

45

FEEL GOOD

της Χριστίνας Τσαμουρά

Δωρεάν άθληση στο Κτήμα Συγγρού Ο χώρος: Ένα καταπληκτικό τοπίο, απλωμένο σε περίπου 1.000 στρέμματα, πνιγμένο στα πεύκα, διάσπαρτο με ό,τι τόνο πράσινου μπορεί να δώσει η μεσογειακή βλάστηση και με αμέτρητα φυσικά μονοπάτια να διανθίζουν τα πιο κεντρικά περάσματά του, άλλοτε χωμάτινα κι άλλοτε ασφαλτοστρωμένα. Όλα αυτά στην Κηφισίας, στο ύψος του ΚΑΤ. Το στόρι: Το κληροδότημα του «τελευταίου μεγάλου ευεργέτη» Ανδρέα Συγγρού προς το ελληνικό κράτος έχει απασχολήσει αρκετά τα τελευταία χρόνια τα επιχειρηματικά δαιμόνια της ευρύτερης περιοχής –και όχι μόνο– που φέρνουν βαριά την ύπαρξη καθαρής, ανεκμετάλλευτης φύσης στα πλαίσια της πόλης και δεν κοιμούνται τα βράδια από την αγωνία τους να βρουν τρόπο για την αξιοποίησή της. Ξήλωμα μέρους της μεσογειακής χλωρίδας, που αφθονεί, και αντικατάστασή της από τροπικά φυτά, καθώς και δημιουργία «οργανωμένων χώρων αναψυχής» είναι δυο από τις ιδέες που έπεσαν στο τραπέζι, λες και εκείνο που λείπει από την Αθήνα είναι οι κοκοφοίνικες και οι καφετέριες και όχι αυτό που μας προσφέρει γενναιόδωρα και αφιλοκερδώς ένα φυσικό αττικό δάσος απαράμιλλης ομορφιάς. Για την ώρα το όλο θέμα έχει κολλήσει εκ των πραγμάτων στο ιδιοκτησιακό καθεστώς του Κτήματος, το οποίο δεν δικαιολογεί την παρουσία ιδιωτών. Για την ώρα όμως… Το πρόβλημα: Κάθε καλοκαίρι ανοίγει η κουβέντα για την πυρασφάλεια του μέρους. Κάθε καλοκαίρι οι φύλακές προσλαμβάνονται ένα μήνα μετά από την έναρξη της επίμαχης σεζόν. Κάθε καλοκαίρι κάποιος θα βρεθεί να βάλει μια φωτιά μερικές μέρες πριν πιάσουν δουλειά οι φύλακες. Ευτυχώς που οι πολίτες φύλακες-άγγελοι του δάσους δεν βαριούνται να δεντροφυτεύουν. Οι επισκέπτες. Κάτοικοι κυρίως της ε υρύτερης περιοχ ής, από Μαρούσι, Μελήσσια, Κηφισιά, που σύμφωνα με σχετική έρευνα του WWF στο μεγαλύτερο ποσοστό τους πάνε για περίπατο, σε δεύτερη φάση για να παρακολουθήσουν κάποια πολιτιστική δραστηριότητα στο θεατράκι των Αναβρύτων και ακολουθεί το ποδήλατο και το τρέξιμο.

46

Βάλτε τα αθλητικά σας παπούτσια, πάρτε τα παιδιά σας, το σκύλο σας, το ποδήλατό σας, το καλαθάκι του πικ νικ ή απλώς τα …πόδια σας, και σπεύστε να ανακαλύψετε το Κτήμα Συγγρού. Γρήγορα, γιατί το μόνο αστικό δάσος που διαθέτει η πόλη έχει μπει στο στόχαστρο της «αξιοποίησης» και κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το τι ακριβώς σημαίνει αυτό στα ελληνικά.

Τι μπορώ να κάνω στο Κτήμα Και μόνο να βαλθεί να το περπατήσει κανείς το Άλσος Συγγρού για να θαυμάσει τα πιο απίθανα άνθη και φυτά, να ανακαλύψει την περιβόητη βίλα, να ε ν τοπίσει το παρατηρητήριο και να επισκεφτεί το μικρό εκκλησάκι σπάνιου γοτθικού ρυθμού που κρύβε ται σ τα δέ ν τρα, έ χει κάνει ένα σημαντικό δώρο στο σώμα του και στην ψυχή του. Κατά τα άλλα το μέρος προσφέρεται για: Ποδή λατο. Ιδανικό περιβά λ λον και συνθήκες εδάφους επιτρέπουν σε όλους, μικρούς και μεγάλους, να κάνουν –ή να μάθουν– ποδηλασία. Ανεξάρτητα από τον τύπο ποδηλάτου που διαθέτουν, θα ευχαριστηθούν το χόμπι τους, χωρίς να κινδυνεύουν από τροχοφόρα και χωρίς να υποχρεώνονται να εισπνέουν τις εξατμίσεις τους. Το έδαφος, άλλοτε στρωμένο χώμα, άλλοτε άσφαλτος, δεν απαιτεί κανένα σούπερ m-bike ούτε ιδιαίτερη δεξιότητα για να το διασχίσεις. Ένα απλό ποδήλατο πόλης κάνει μια χαρά τη δουλειά του. Η ύπαρξη κατά καιρούς ήπιας ανηφόρας δίνει στην όλη διαδρομή επιπλέον προπονητικό ενδιαφέρον, ενώ υπάρχουν και σημεία απαιτητικότερης κλίσης, που βέβαια κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να τα περάσει αν δεν το επιθυμεί. Τρέξιμο. Καταπληκτικό πεδίο για τους λάτρεις του τρεξίματος είτε τρέχουν ερασιτεχνικά είτε επαγγελματικά. Η κεντρική διαδρομή απλώνεται σε μήκος κοντά 4 χιλιομέτρων, γεγονός που σε γλιτώνει από την ανία και την κόπωση που προκαλεί η αλλεπάλληλη επανάληψη των μικρότερων διαδρομών. Μια μικρότερη διαδρομή του ενάμισι χιλιομέτρου από την πλευρά της κεντρικής εισόδου (Κηφισίας) ε νδείκ ν υται για προπόνηση ανώμαλου δρόμου, αφού στα 2/3 της περίπου αποτελείται από κατηφόρα και ίσιωμα, ενώ στο τελευταίο τμήμα της έχει κομμάτια ήπιας αλ λά και αρκετά απαιτητικής ανηφόρας. Τζόκινγκ. Για ένα απλό, χαλαρωτικό τζόκινγκ που στόχο έχει να μη μας κρατά απορροφημένους στην επίδοση, αλλά να μας επιτρέπει να απολαύσουμε τη φύση και τα παιχνίδια του φωτός με τα σύννεφα και τα δέντρα (οι πρώτες πρωινές ώρες και τα δειλινά είναι σκέτη μαγεία) μπορούμε να χαθούμε στα αμέτρητα φυσικά μονοπάτια του Κτήματος, εξαιρετικό προνόμιο σε μια πολή που μας έχει στερήσει το δικαίωμα να χανόμστε στη φύση.

PUBLI

Επιλογή ΑΒ και στο κοτόπουλο, πλούσιο σε Ω3 λιπαρά οξέα Όπως όλοι γνωρίζουμε ένας σημαντικός παράγον τας της καλής υγείας και της ευεξίας είναι να βρούμε τρόπους να αντισταθμίσουμε τις αρνητικές επιπτώσεις ενός καθιστικού τρόπου ζωής με συστηματική σωματική δραστηριότητα. Ο δεύτερος, εξίσου σημαντικός παράγοντας, είναι να μάθουμε να στηριζόμαστε σε μια σωστή και υγιεινή καθημερινή διατροφή, που δε θα υπολείπε ται φυσικά σε νοστιμιά και απόλαυση. Μια τέτοια έξυπνη διατροφή θα βασιστεί σίγουρα στα λευκά κρέατα και ειδικά στο κοτόπουλο. Έχει ελάχιστα λιπαρά, αλλά πλούσια γεύση και πολλές πρωτεΐνες, το αγαπάνε μικροί και μεγάλοι και επιπλέον είναι οικονομικό. Έτσι το κοτόπουλο, μαγειρεμένο με διαφορετικούς τρόπους ανάλογα με την εποχή και τη διάθεση, καταφέρνει να δίνει εξαιρετικές λύσεις στο καθημερινό οικογενειακό -και όχι μόνο- τραπέζι.

Κοτόπουλα Επιλογή ΑΒ

Γιατί λέμε ναι στα Ω3;

Η ΑΒ σφραγίζει την ποιότητα γι αυτό στο εξής θα βρίσκετε κοτόπουλο Επιλογή ΑΒ πλούσιο σε Ω3 λιπαρά οξέα. Το συγκεκριμένο κοτόπουλο περιορισμένης παραγωγής, εκτρέφεται με φυσικές τροφές, πλούσιες σε πολυακόρεστα Ω3 λιπαρά οξέα, ώστε να εξασφαλίζεται η μοναδική γεύση και η άριστη ποιότητά του. Μπορείτε να το απολαύσετε στη σχάρα ή στα κάρβουνα, μαγειρευτό στην κατσαρόλα, ψητό στο φούρνο, πανέ ή όπως αλλιώς το τραβάει η όρεξή σας, εσάς και των αγαπημένων σας, ξέροντας πάντα πως κάνετε το καλύτερο δώρο στην υγεία σας.

Έρε υνες πάνω σ τ η διατροφή έ χουν αποδείξει ότι τα Ω3 λιπαρά οξέα (DHA) συμβάλλουν στη θωράκιση του οργανισμού από ορισμένες ασθένειες και παράλληλα βοηθούν στον καλύτερο και μονιμότερο έλεγχο του βάρους. Πιο συγκεκριμένα τα Ω3 λιπαρά συντελούν στη: - Βελτίωση της καρδιαγγειακής λειτουργίας και πρόληψη των καρδιαγγειακών παθήσεων (αρρυθμίες, εμφράγματα) - Βελτίωση του ελέγχου της καρδιαγγειακής πίεσης - Πρόληψη και καταπολέμηση της οστεοπόρωσης - Βελτίωση των συμπτωμάτων της οστεοαρθρίτιδας - Μείωση των τριγλυκεριδίων - Βελτίωση του μεταβολισμού - Καλύτερος έλεγχος του σακχαρώδους διαβήτη - Θωράκιση του οργανισμού από κάποια είδη καρκίνου (παχέως εντέρου, μαστού, προστάτη) - Βελτίωση της εμφάνισης του δέρματος (ακμή, εκζέματα) - Συμβολή στον καλύτερο και μονιμότερο έλεγχο του σωματικού βάρους

Η ΛΙΝΑ ΚΑΙ Η ΠΡΑΛΙΝΑ

Της Λίνας Γιατρά

Η γλυκύτατη σεφ-ζαχαροπλάστισσα του «Βαρούλκου» παίζει με τις καραμελένιες μνήμες και τις σημερινές ανάγκες σε γλυκό και χαρίζει πέντε υπέροχα επιδόρπια, τόσο απλά που σε προκαλούν να τα φτιάξεις αμέσως, τόσο αποψάτα που σε βγάζουν κι απ’ τη δυσκολότερη θέση και τόσο ελληνικά που τα χάνεις.

Προετοιμασία: 30΄ Ψήσιμο: 25΄-35΄ Εύκολο

Ροδάκινα ψητά, γεμιστά με ξηρούς καρπούς για 5 άτομα Υλικά

ροδάκινα................ 5 μεγάλα μέλι......................... 150 γρ. ζάχαρη.................... 5 κουταλιές της σούπας καρύδια.................. 50 γρ. κοπανισμένα αμύγδαλα............... 50 γρ. με τη φλούδα, ανάλατα, κοπανισμένα κανέλα σκόνη........ 1/4 κουταλάκι του γλυκού πορτοκάλι.............. 1, το ξύσμα αυγό........................ 1 κρόκος λικέρ πορτοκάλι.... 3 κουταλιές της σούπας φρυγανιά................ 40 γρ. τριμμένη βούτυρο.................. 2 κουταλιές της σούπας κακάο σκόνη......... 1 κουταλιά της σούπας Για το γαρνίρισμα

κρέμα γάλακτος................. 250 γρ. ζάχαρη................................ 80 γρ. βανίλια................................1 δόση σκόνη αμύγδαλα και καρύδια...... κοπανισμένα Εκτέλεση 1. Πλένετε τα ροδάκινα πολύ καλά, τα κόβετε στη μέση και αφαιρείτε τα κουκούτσια χωρίς να τα ξεφλουδίσετε. Τους αφαιρείτε και λίγη απ’ τη σάρκα εσωτερικά γύρω απ’ το κουκούτσι για να χωρέσει αρκετή από τη γέμιση. Τα αφήνετε στην άκρη.

2. Κατόπιν σε ένα σκεύος ψιλοκόβετε τη σάρκα που αφαιρέσατε και προσθέτετε το μέλι, τη ζάχαρη, τα καρύδια, τα αμύγδαλα, την κανέλα, το ξύσμα πορτοκαλιού, τον κρόκο αυγού, το λικέρ πορτοκάλι και τη φρυγανιά.

3. Ανακατεύετε καλά τα υλικά μέχρι να ομογενοποιηθούν και γεμίζετε τα ροδάκινα τοποθετώντας σε κάθε ένα λίγο βούτυρο στην επιφάνειά του. Τοποθετείτε στο φούρνο σε καλά βουτυρωμένο ταψί ή τα ψήνετε πάνω σε λαδόκολλα για 25΄-35΄ σε μέτριο προθερμασμένο φούρνο στους 160°-180°C .

4. Για το γαρνίρισμα, χτυπάτε στο μίξερ με το σύρμα την κρέμα γάλακτος με τη ζάχα- ρη και τη βανίλια, ώσπου να έχετε μια σφιχτή σαντιγί. Τη βάζετε σε κορνέ ζαχα ροπλαστικής και γαρνίρετε τα ροδάκινα με τη σαντιγί, αφού τα έχετε αφήσει να κρυώσουν καλά. Πασπαλίζετε με κακάο σκόνη και σερβίρετε.

48

Προετοιμασία: 30΄ (Αναμονή: 20΄) Ψήσιμο: Δε χρειάζεται Εύκολο

Δροσερό κουπ με φρούτα του δάσους για 6 άτομα Υλικά

φράουλες................ 10 φρέσκες και μερικές επιπλέον για το γαρνίρισμα μούρα..................... 20 φρέσκα φραμπουάζ............. 20 φρέσκα μύρτιλλα................. 20 φρέσκα λεμόνι..................... 2 κουταλιές της σούπας χυμό ζάχαρη.................... 4 κουταλιές της σούπας λάιμ........................ 1 το ξύσμα κρέμα γάλακτος.... 150 ml γιαούρτι.................. 150 γρ. στραγγιστό δυόσμος.................. 8 φρέσκα φύλλα για γαρνίρισμα ζάχαρη άχνη........... 40 γρ.

Εκτέλεση 1. Πλένετε τις φράουλες, αφαιρείτε το κοτσάνι τους και τις κόβετε σε τέταρτα. Τις τοποθετείτε σε ένα μπολ με τα υπόλοιπα φρούτα, επίσης πλυμένα και στραγγισμένα, το χυμό λεμονιού, το ξύσμα λάιμ και τη ζάχαρη, ανακατεύετε ελαφρά και αφήνετε το μείγμα στο ψυγείο να μαριναριστεί, για 20΄ λεπτά περίπου και να παγώσει καλά.

2. Χτυπάτε την κρέμα γάλακτος στο μίξερ σε δυνατή ταχύτητα με τη ζάχαρη άχνη μέχρι να γίνει σφιχτή σαντιγί που να στέκεται στο μίξερ.

3. Ανακατεύετε το στραγγιστό γιαούρτι με τη σαντιγί με απαλές κινήσεις. Σε ένα μπολ ή σε 4 ψηλά ποτήρια με πόδι βάζετε μία κουταλιά της σούπας από το μείγμα του γιαουρτιού και από πάνω μία κουταλιά από το μείγμα των φρούτων. Συνεχίζετε κατ’ αυτόν τον τρόπο εναλλάξ τα δύο μείγματα, μέχρι να γεμίσετε το μπολ ή τα ποτήρια. Διακοσμείτε με τις φράουλες που κρατήσατε για το γαρνίρισμα και με φυλλαράκια δυόσμου και σερβίρετε.

49

Η ΛΙΝΑ ΚΑΙ Η ΠΡΑΛΙΝΑ

Προετοιμασία: 50΄ Ψήσιμο: 1 ώρα και 30΄ Δύσκολο

Μιλφέιγ με μαρέγκα, μους σοκολάτα και φράουλες για 4-6 άτομα Υλικά για τη μαρέγκα

αυγά................................... ζάχαρη άχνη..................... ζάχαρη κρυσταλλική....... βανίλια.............................. αλάτι.................................. κορν φλάουρ..................... λεμόνι................................

5 ασπράδια 145 γρ.

145 γρ.

1 δόση σκόνη 20 γρ.

20 γρ.

20 ml ο χυμός

Υλικά για τη μους σοκολάτα

σοκολάτα κουβερτούρα.... 250 γρ. ψιλοκομμένη κακάο σκόνη..................... 40 γρ. κρόκοι αυγών.................... 5 κρέμα γάλακτος................ 550 ml ζάχαρη............................... 80 γρ. νερό................................... 2 κουταλιές της σούπας φράουλες........................... 15 φρέσκες Εκτέλεση 1. Τοποθετείτε στο μπολ του μίξερ τα ασπράδια μαζί με την κρυσταλλική ζάχαρη και χτυπάτε σε σταθερά δυνατή ταχύτητα. Όταν αρχίσει η μαρέγκα να διογκώνεται, ρίχνετε το αλάτι και το χυμό λεμόνιου για να γίνει πιο σφιχτή και σταθερή. Συνεχίζετε το χτύπημα μέχρι να σφίξει.

2. Σταματάτε το χτύπημα της μαρέγκας και ρίχνετε τη ζάχαρη άχνη και το κορν φλάουρ ανακατεύοντας με απαλές κινήσεις προσεχτικά να μη σπάσει η μαρέγκα.

3. Τοποθετείτε τη μαρέγκα σε κορνέ ζαχαροπλαστικής και φτιάχνετε στρογγυλά δισκάκια διαμέτρου 7 εκ. και ύψους 1 ½ εκ. πάνω σε λαδόκολλα ή αντικολλητικό χαρτί στρωμένο σε ταψί.

4. Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 90° –100° C για 1 με 1½ ώρα περίπου, μέχρι οι μαρέγκες να στεγνώσουν, αλλά να διατηρηθούν στο χρώμα τους. Προσοχή στη θερμοκρασία να είναι χαμηλή για να μην σας πάρουν χρώμα.

5. Για τη μους σοκολάτας τοποθετείτε στο μπολ του μίξερ τους κρόκους και τους χτυπάτε μέχρι να αφρατέψουν. Ετοιμάζετε μια ξανθιά καραμέλα με τη ζάχαρη και το νερό και τη ρίχνετε στους κρόκους συνεχίζοντας το χτύπημά τους για ακόμα 3΄.

6. Σε μια κατσαρόλα τοποθετείτε τα 150 ml κρέμα γάλακτος μαζί με το κακάο να πάρουν βράση, αποσύρετε απ’ τη φωτιά και ρίχνετε την κουβερτούρα ανακατεύοντας συνεχώς. Την αφήνετε να κρυώσει λίγο. Χτυπάτε την υπόλοιπη κρέμα γάλακτος (400 ml) με το μίξερ σε δυνατή ταχύτητα μέχρι να γίνει σφιχτή σαντιγί.

7. Όταν το μείγμα σοκολάτας είναι χλιαρό, το ενσωματώνετε στο μείγμα των κρόκων. Αφήνετε στο ψυγείο για 10΄, βγάζετε και ανακατεύετε με τη σαντιγί χτυπημένη σε κρέμα γάλακτος και ξαναβάζετε στο ψυγείο να παγώσει.

8. Σε ένα πιάτο τοποθετείτε ένα δισκάκι μαρέγκα, βάζετε λίγη μους σοκολάτα με το κορνέ και φρέσκια φράουλα. Συνεχίζετε με ένα ακόμα δισκάκι μαρέγκα, μους σοκολάτα και φράουλες με τον ίδιο τρόπο και καλύπτετε με μια ακόμα μαρέγκα. Το μιλφέιγ είναι έτοιμο και το στολίζετε με μισή φράουλα μαζί με το κοτσάνι της στην κορυφή.

Ιδέα Αν η διαδικασία της μαρέγκας σας δυσκολεύει πολύ, μπορείτε να αγοράσετε μαρέγκες έτοιμες από το ζαχαροπλαστείο και να φτιάξετε μόνο τη μους.

50

Προετοιμασία: 50΄ (Αναμονή: 4 ώρες) Ψήσιμο: 10΄ Μέτριας δυσκολίας

Σορμπέ μάνγκο μαριναρισμένο με πιπέρι για 6 άτομα Υλικά για το σορμπέ

νερό........... 170 ml ζάχαρη....... 100 γρ. μάνγκο...... 3 φρέσκα ώριμα λεμόνι....... 3 κουταλιές της σούπας χυμό λάιμ........... 2, το ξύσμα αλάτι......... λίγο Για το φρέσκο μάνγκο

μάνγκο...................... 2 φρέσκα νερό.......................... 250 ml ζάχαρη...................... 150 γρ. μέλι........................... 50 γρ. λάιμ........................... 1 το ξύσμα πιπέρι....................... 2 γρ. φρεσκοσπασμένο δυόσμος φρέσκος.... 10 φύλλα Εκτέλεση 1. Τοποθετείτε το νερό με τη ζάχαρη σε μια κατσαρόλα να βράσουν μέχρι να γίνουν ελαφρύ σιρόπι. To αφήνετε στην άκρη να κρυώσει. Καθαρίζετε τα μάνγκο από τη φλούδα και το κουκούτσι και πολτοποιείτε τη σάρκα τους στο μίξερ μέχρι να γίνει πουρές.

2. Μέσα στο κρύο σιρόπι ρίχνετε τον πουρέ μάνγκο μαζί με το ξύσμα λάιμ, το χυμό λεμονιού και το αλάτι. Χτυπάτε το μείγμα με το μίξερ μέχρι να ομογενοποιηθεί και το τοποθετείτε σε ένα μεταλλικό μπολ στην κατάψυξη. Μετά από 2 ώρες ανακατεύετε το σορμπέ και το ξαναβάζετε στην κατάψυξη μέχρι να παγώσει τελείως.

3. Για τα μαριναρισμένα μάνγκο, βάζετε σε μια κατσαρόλα τη ζάχαρη με το νερό, το μέλι, το ξύσμα λάιμ και αφήνετε να βράσουν ώσπου να γίνουν ελαφρύ σιρόπι. Καθαρίζετε τα μάνγκο από τη φλούδα και τα κουκούτσια τους, τα κόβετε σε φέτες και τα βάζετε μέσα στο σιρόπι να πάρουν μια βράση για 1΄.

4. Αποσύρετε απ’ τη φωτιά, αφήνετε το μείγμα να κρυώσει και ρίχνετε το φρεσκοσπασμένο πιπέρι. Αφήνετε στο ψυγείο για 1 ώρα. Σε ένα πιάτο σούπας τοποθετείτε λίγες φέτες μάνγκο μαζί με σιρόπι, βάζετε μια μπάλα σορμπέ μάνγκο στο κέντρο και γαρνίρετε με τον ψιλοκομμένο δυόσμο.

51

Η ΛΙΝΑ ΚΑΙ Η ΠΡΑΛΙΝΑ

Προετοιμασία: 50΄-55΄ Ψήσιμο: 20΄ Μέτριας δυσκολίας

Μπαβαρουά βερίκοκο με σάλτσα δυόσμου για 4-6 άτομα Υλικά

βερίκοκα φρέσκα.... ζάχαρη...................... νερό.......................... λεμόνι...................... λικέρ πορτοκάλι..... ζελατίνη................... κρέμα γάλακτος......

500 γρ.

130 γρ.

400 ml 1 50 ml 6 φύλλα 500 ml

Υλικά για τη σάλτσα δυόσμου

κρέμα γάλακτος...... 250 ml ζάχαρη..................... 50 γρ. δυόσμος φρέσκος... 20 φύλλα ψιλοκομμένα και μερικά ακόμα για γαρνίρισμα φραγκοστάφυλα...... κίτρινα για γαρνίρισμα Εκτέλεση 1. Πλένετε τα βερίκοκα καλά και αφαιρείτε το κουκούτσι. Σε μια κατσαρόλα ρίχνετε το νερό με τα 80 γρ. ζάχαρη, το χυμό και τη φλούδα λεμονιού και τα βάζετε να βράσουν. Ρίχνετε μέσα στο σιρόπι τα βερίκοκα και βράζετε για 15΄ περίπου. Σουρώνετε τα βερίκοκα και όπως είναι ζεστά, τα πολτοποιείτε στο μίξερ να γίνουν πουρές.

2. Μουσκεύετε τα φύλλα ζελατίνης μέχρι να μαλακώσουν και τα στύβετε πολύ καλά. Σε μια κατσαρόλα βάζετε τον πουρέ βερίκοκο μαζί με την υπόλοιπη ζάχαρη να ζεσταθούν και προσθέτετε κατόπιν τα φύλλα ζελατίνης. Ανακατεύετε να λιώσουν οι ζελατίνες. Αποσύρετε απ’ τη φωτιά, ρίχνετε το λικέρ πορτοκάλι και αφήνετε το μείγμα να κρυώσει.

3. Χτυπάτε την κρέμα γάλακτος στο μίξερ μέχρι να γίνει σφιχτή σαντιγί και την ενσωματώνετε στο μείγμα των βερίκοκων. Μοιράζετε σε φορμάκια, τα οποία τοποθετείτε στο ψυγείο να παγώσουν.

4. Για τη σάλτσα δυόσμου ρίχνετε σε ένα κατσαρολάκι την κρέμα γάλακτος με τη ζάχαρη και μόλις πάρουν βράση ρίχνετε και τον ψιλοκομμένο δυόσμο. Βράζετε για 1΄, αποσύρετε την κατσαρόλα απ’ τη φωτιά και σκεπάζετε με μια μεμβράνη για να διατηρηθεί το άρωμα του δυόσμου.

5. Ξεφορμάρετε τα μπαβαρουά βουτώντας τα για 5 δευτερόλεπτα σε ζεστό νερό. Τα τοποθετείτε στο πιάτο και τα σερβίρετε με τη σάλτσα δυόσμου. Γαρνίρετε κάθε μπαβαρουά με ένα τσαμπάκι φραγκοστάφυλλα και φύλλα δυόσμου.

52

ΚΟΙΝΗ bio-ΛΟΓΙΚΗ

Της Βάσως Παππή

Βιολογική μελισσοκομία στο Κτήμα Φούγκα Επτά άνθρωποι, όλοι κάτοικοι της Αθήνας, ξεκίνησαν να βρουν την τύχη τους αλλού. Δρόμο παίρνουν, δρόμο αφήνουν, φτάνουν σ τ ην Η λ ε ία. Η Κα λ λ ιόπ η (σ πουδές γραφιστικής) και ο Δημήτρης (μηχανικός), η Ράνια (σπουδές νομικής) και ο Λεωνίδας (σπουδές ηλεκτρονικών υπολογιστών), ο Τάσος (σπουδές ψυχολογίας και συγγραφέας), ο Χρήστος (σπουδές ψυχολογίας) και ο Γιάννης (σπουδές διοίκησης επιχειρήσεων και ψυχολογίας) εγκατέλειψαν τις καριέρες τους και ακολούθησαν το όνειρό τους. Από το 1986 δούλευαν την ιδέα και το 1992 με την αγορά του Κτήματος Φούγκα, που βρίσκεται δίπλα σ’ ένα από τα μεγαλύτερα δρυοδάση των Βαλκανίων, άρχισαν να την εφαρμόζουν στην πράξη. Μέσα στο κτήμα, δίπλα σε μια πανέμορφη ρεματιά, γεμάτη από αηδόνια, μια πηγή με κρυστάλλινα νερά χαρίζει στη Φούγκα την αυτάρκειά της, ενώ ένας υδραυλικός κριός (μηχάνημα που λειτουργεί μόνο με την κίνηση των νερών του ποταμού) βοηθάει στην παροχή νερού από το ποτάμι, για την κάλυψη των γεωργικών εργασιών. Η ρευματοδότηση του κτήματος γίνεται με ηλιακές κυψέλες και μόνο όταν υπάρχει πολύ μεγάλη ανάγκη (π.χ. μεγάλες περίοδοι χωρίς ηλιοφάνεια) μπορεί επικουρικά -αλλά όχι απαραίτητανα χρησιμοποιηθεί ρεύμα από τη ΔΕΗ. Πολύ πριν το νόμο Μετά από πολλή προσωπική μελέτη και παρακολουθώντας διάφορα σεμινάρια (μελισσοκομικά, ελαιουργικά κ.λπ.), εγκαθίστανται στο κτήμα και αρχίζουν να ...γειώνουν τη θεωρία στην πράξη. Αρχικά εφάρμοσαν βιολογικές-φυσικές μεθόδους για λόγους συνείδησης και φιλοσοφίας για τη ζωή και όχι γιατί κάποια νομοθεσία το επέβαλλε. Εξάλλου, η βιολογική μελισσοκομία, για παράδειγμα, καλύπτεται νομικά στην Ελλάδα μόλις από το 2003, ενώ εκείνοι -ανεξάρτητα από το ότι δεν μπορούσαν να την ονομάσουν έτσι- την είχαν ξεκινήσει από το 1993. Στο Κτήμα Φούγκα, ήδη από τα πρώτα τους μελισσοκομικά βήματα το 1993, εφαρμόζουν τις αρχές της βιολογικής μελισσοκομίας, όπως αυτές εκφράζονται στο ευρωπαϊκό νομικό πλαίσιο, πολύ πριν υιοθετηθούν επίσημα από το ελληνικό δίκαιο (η πρώτη επίσημη ενσωμάτωση του όρου «βιολογική μελισσοκομία» και των αρχών που τη διέπουν στο ελληνικό νομικό πλαίσιο έγινε το 2003). Σεβασμός στα φυσικά όρια Η επταμελής ομάδα αντιλαμβάνεται τις μέλισσες ως έναν ζωντανό οργανισμό και όχι ως «μηχανή» παραγωγής μελιού, παίρνοντας πάντα από τα μελίσσια τόσα όσο είναι το όριο της «προσφοράς» τους. Η ομάδα δεν ξεπερνά ποτέ το όριο αυτό, κάτι

54

που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την επιβίωση του ζωντανού αυτού οργανισμούσυστήματος. Λογική συνέπεια αποτελεί ότι το μέλι «Κτήμα Φούγκα» παράγεται πάντα σε περιορισμένη αναλογικά ποσότητα, ώστε να μην προκαλείται άσκοπη εκμετάλλευση των φυσικών αποθεμάτων των μελισσιών αφού στόχος είναι η ποιοτική και οικολογική μελισσοκομία. Έτσι: -Χρησιμοποιούνται ειδικές κυψέλες, οι οποίες, σύμφωνα με τις μελέτες, προσομοιάζουν στο πραγματικό περιβάλλον μιας φυσικής κυψέλης.

-Οι μέλισσες τρέφονται από το μέλι που παράγουν οι ίδιες. Μόνο όταν το μελίσσι βρεθεί σε πολύ μεγάλο κίνδυνο μπορεί να το τροφοδοτήσουν εξωτερικά, αποκλειστικά με τροφές που επιτρέπονται στη βιολογική με λισσοκομία και μά λισ τα τόσο όσο χρειάζεται μόνο για να τραφούν (όχι να αποθηκεύσουν), ώστε το μέλι που θα φτάσει στον καταναλωτή να είναι το κατά το δυνατόν καλύτερο προϊόν της μέλισσας. Ανοικτό κατόπιν συνεννόησης Το Κτήμα Φούγκα δεν είναι απλά ένας τόπος παραγωγής βιολογικών προϊόντων. Είναι ένας τόπος εναλλακτικού τρόπου ζωής, που έχει φυσικό επακόλουθο την παραγωγή βιολογικών προϊόντων. Το Κτήμα είναι ανοικτό σε επισκέψεις, μετά όμως από συνεννόηση, επειδή, για παράδειγμα, η άνοιξη και το καλοκαίρι, που ο κόσμος προτιμάει να κάνει τις επισκέψεις του, για τους ανθρώπους του είναι περίοδοι εντατικών εργασιών. Αυτό, φυσικά, δεν καθιστά αδύνατες τις επισκέψεις, απλά τις περιορίζει. Μέλι Φούγκα μπορείτε να βρείτε στην Αθήνα σε αρκετά μαγαζιά βιολογικών προϊόντων. Για περισσότερες πληροφορίες: www.ktimafuga.gr

Αλόγιστη ανάπτυξη και εντατική γεωργία οδηγούν τον πλανήτη σε μαρασμό. Ήρθε ο καιρός να επαναπροσδιορίσουμε τη στάση μας στη βάση της κοινής λογικής.

Τμήμα Βιολογικής Γεωργίας στην Κεφαλλονιά Ξέρατε ότι στο Αργοστόλι, στην Κεφαλλονιά, λειτουργεί Τμήμα του ΤΕΙ με προσανατολισμό στη βιολογική γεωργία; Σκοπός του Τμήματος Βιολογικής Γεωργίας του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων είναι η κάλυψη του γνωστικού αντικειμένου των γεωπονικών και βιολογικών επιστημών στον ειδικό τομέα της εφαρμογής τους στην παραγωγή φυτικών και ζωικών αγροτικών προϊόντων με μεθόδους φιλικές προς το περιβάλλον και την υγεία του καταναλωτή. Η διάρκεια σπουδών είναι 8 εξάμηνα (περιλαμβάνεται ένα εξάμηνο πρακτικής άσκησης) και τα μαθήματα διακρίνονται σε υποχρεωτικά και σε υποχρεωτικής επιλογής. Μερικά από τα μαθήματα που διδάσκονται είναι: Βιολογικές Καλλιέργειες, Βιολογική Κτηνοτροφία, Βιολογική Φυτοπροστασία, Ζιζανιολογία & Βιολογική Ζιζανιοκτονία. Πιστοποίηση Βιολογικών Προϊόντων, Βιολογ ι κ ή Δε νδροκομία, Βιολογ ι κ ή Λαχανοκομία, Υγεία Ζώων και Περιβάλλον, Βιολογική Αμπελουργία και Οινολογία, Βιολογικ ή Ιχθυοκομία, Ανακύκ λωση Κτηνοτροφικών Αποβλήτων, Βιολογική Διατροφή Ζώων, Βιολογική Μελισσοκομία. Οι πτυχιούχοι μπορούν να καλύψουν θέσεις εργασίας σε τομείς ανάλογους με τις σπουδές και με την εξειδίκευση τους. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι μπορούν να απασχοληθούν σε υπηρεσίες του δημόσιου τομέα (όπως στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και τροφίμων ή σε συνεταιρισμούς), αλλά και σε επιχειρήσεις και σε βιομηχανίες τροφίμων, ως ελεύθεροι επαγγελματίες. Πληροφορίες: www.teiion.gr

Βιολογικά καύσιμα στις ΗΠΑ Οι αμερικανικές εταιρείες ConocoPhilips και Tyson Foods ανακοίνωσαν ότι θα συνεργαστούν για να παράξουν από κοινού βιολογικά καύσιμα ντίζελ. Η Tyson, μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες παραγωγής κρέατος στον κόσμο, και η ConocoPhilips, η τρίτη μεγαλύτερη εταιρεία πετρελαίου και φυσικού αερίου στις ΗΠΑ, έχουν σκοπό να χρησιμοποιήσουν λίπος υποπροϊόντων βοδινού και χοιρινού κρέατος, καθώς και πουλερικών, για να δημιουργήσουν καύσιμα κίνησης με πολύ μικρή περιεκτικότητα σε θείο. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Tyson, Richard L. Bond, με την παραγωγή βιολογικού ντίζελ πρόκειται να ωφεληθεί ολόκληρος ο αγροτικός τομέας, εφόσον ανοίγεται ο δρόμος για ευρύτερη χρήση λίπους και ελαίων στην παραγωγή ανανεώσιμων καυσίμων. Τα βιολογικά καύσιμα προβλέπεται ότι θα αντικαταστήσουν σταδιακά τα συμβατικά καύσιμα που έχουν ως βάση το πετρέλαιο. Η κατανάλωσή τους θα ωφελήσει πάνω απ’ όλα το περιβάλλον, εφόσον θα μειώσει τις εκπομπές ρύπων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

TΑ ΚΑΛΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Βόλτα στη γιορτή, σεργιάνι στον πολιτισμό Θα παρουσιαστούν ακόμη: «Του κρασιού και του έρωτα», μια καινούργια δουλειά των Βασίλη Λέκκα και Σάκη Παπαδημητρίου, με την ευγενική χορηγία του Ασπρολίθι (Άγγελος Ρούβαλης). «Παίδες Εν Τάξει» και Μαρίνα Μανωλάκου, Μορφωτικός σύλλογος Νέας Κίου, Πολ ιτισ τικός Οργαν ισμός Δήμου Ασ πρ οπ ύ ρ γου, κ α ι π ο λ λ έ ς ά λ λ ε ς εκπλήξεις…

Ραντεβού 7, 8, 9 και 10 Ιουνίου στο Τέρμα της Ιεράς Οδού, στο ΔΑΦΝΙ Στον πολυχώρο γεύσεων «Γιορτή», στο τέρμα της ιεράς Οδού, στο Δαφνί, και στον ιστορικό χώρο που γινόταν για χρόνια η γιορτή κρασιού, στις 7, 8, 9 και 10 Ιουνίου το «Γιορτή Μπαξεβάνη» δίνει μία νέα διάσταση στον κόσμο του κρασιού και προτείνει μια βόλτα στη γιορτή και ένα σεργιάνι στον πολιτισμό. Από τότε που το «Γιορτή Μπαξεβάνη» άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό, ο Γιάννης ονειρευόταν τη στιγμή που το καταπράσινο αυτό σημείο της Αθήνας θα γίνει ένα κέντρο δραστηριοτήτων γύρω από το ελληνικό φαγητό και το ελληνικό κρασί. Απ’ ό,τι φαίνεται το όνειρο αρχίζει να γίνεται αλήθεια. Μετά από έναν χρόνο δημιουργικών προτάσεων μεταξύ των οποίων οι γιορτές για μικρούς σεφ-ηδες και οι βραδιές ελληνικού κρασιού σε συνδυασμό με το φαγητό, το «Γιορτή Μπαξεβάνη» υποδέχεται το δεύτερο καλοκαίρι της επιτυχημένης λειτουργίας του με δύο μεγάλες «γιορτές», τη Γιορτή για Μικρούς Σεφ-ηδες και τη Γιορτή Κρασιού. Μια σύγχρονη «γιορτή κρασιού» Στο Δαφνί, στον ίδιο χώρο που κάποτε γινόταν η παλιά γιορτή, μέσα από μια σύγχρονη ματιά, 30 Έλληνες οινοπαραγωγοί συστήνουν το ελληνικό εμφιαλωμένο κρασί στο ευρύ κοινό. Κατά τη διάρκεια της αναγεννημένης «γιορτής κρασιού» οι επισκέπτες θα έχουν τη δυνατότητα να δοκιμάσουν 180 ετικέτες από τον Ελληνικό Αμπελώνα, να απολαύσουν το κρασί της επιλογής τους με δημιουργικές ελληνικές γεύσεις από τον Γιάννη Μπαξεβάνη και να αγοράσουν το κρασί της αρεσκείας τους σε πολύ χαμηλές τιμές. Επιτέλους! Ακόμη το γιορτινό τετραήμερο θα πλαισιωθεί με μουσικές διαδρομές με φόντο το κρασί, χορευτικές νότες, ιστορικές και πολιτιστικές διαδρομές από τη γέννηση του οίνου μέχρι

56

και σήμερα και προτάσεις τουριστικών αποδράσεων στα επισκέψιμα οινοποιεία της Ελλάδας. Θα ζήσουμε δηλαδή το κρασί ως καθημερινό πολιτισμό, παντρεμένο με όλες τις μορφές τέχνης: μουσική, ποίηση, ζωγραφική, λογοτεχνία...

Aφίσα από τον Μωραΐτη Ο εικαστικός Πάνος Μωραΐτης φιλοτέχνησε το κύριο θέμα της αφίσας, αφηγούμενος την ιστορία του οίνου μέχρι σήμερα μέσα από μία καινούργια τεχνοτροπία. Στην αφίσα χρησιμοποιείται ένα μέρος του πίνακα. Ολόκληρος ο πίνακας θα εκτεθεί στη «γιορτή κρασιού» μαζί με άλλους πίνακες ζωγράφων που έχουν φιλοτεχνήσει ετικέτες κρασιών.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Έναρξη καθημερινά (7, 8, 9 και 10 Ιουνίου) από τις 19.00 19.00–21.00: σεμινάρια γευσιγνωσίας από τις «Ελληνίδες του κρασιού» 19.00–23.45: γευσιγνωσία 22.30–24.00: μουσικές εκδηλώσεις Πολλές παράλληλες εκδηλώσεις. Για ό,τι νεότερο επισκεφτείτε το www.giorti.com.gr ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ Κτήμα Αλαγιάννη, Αμπελώνες Αντωνόπουλου, BOUTARI Οινοποιητική, Cavino, Κτήμα Δαρέμα, Ελληνική Κελάρια Οίνων, Κτήμα Εύχαρις, Θηβαϊκή γή, Κατώγι-Στροφιλιά, Κύκλοι Οίνου, Κτήμα Κυρ-Γιάννη, Λύκος Οινοποιείο, Κτήμα Λυραράκη, Κτήμα Μάρκου, Οινοποιεία Μεγαπάνος, Mediterra Οινοποιητική, Κτήμα Μητραβέλα, Monemvasia Winery, Κτήμα Μπριτζίκη, Οινοφόρος, Κτ ήμα Πα λυβού, Κτ ήμα Παπαγιαννάκου, Κτήμα Παπαντώνη, Κτήμα Παπαχρήστου, Κτήμα Πόρτο Καράς, Κτήμα Πυργάκη, Κτήμα Σεμέλη, Κτήμα Σιγάλα, Κτήμα Σπυρόπουλου, Κτήμα Τσέλεπου, Κτήμα Χατζημιχάλη. Γε νικ ή είσοδος 7€, ε λεύθερη για τα παιδιά. Το γιορτινό αυτό τετραήμερο είναι αφιερωμένο στη οικονομική ενίσχυση της «Μέριμνας Παιδιού».

BOOZEROO

Όλο και περισσότεροι «λαλημένοι» συμπολίτες μας απειλούν πως θα παρατήσουν τα πάντα, ακόμη και τη θέση στο πάρκινγκ της εταιρείας, για την οποία τόσο μόχθησαν κάποτε, και θα αποτραβηχτούν στη φύση και στους «ανθρώπινους ρυθμούς» της. Το λένε, μα δεν το κάνουν όμως. Γιατί η πόλη έχει και τα καλά της...

UPTOWN «Ελαίας Γη» στην Πολιτεία Όσοι είχατε φάει στα παλιά «Κιούπια» ξέρετε πού θα βρείτε το «Ελαίας Γη»: εκεί, στην κορυφή της οδού Ολυμποινικών, στην Πολιτεία, δεσπόζει ένα διώροφο αρχοντικό με μεγάλα τζαμωτά, πιάτο την Αθήνα και έναν ευχάριστο κήπο που μετατρέπεται σε πραγ ματικ ή όασ η καθώς κ υλά το καλοκαίρι. Με φιξαρισμένη τιμή στα 48 ευρώ μπορείτε να απολαύσετε -εκτός από το φρέσκο ελιόψωμο που φτάνει στο τραπέζι σας κατευθείαν από τον ξυλόφουρνο- ένα στάνταρτ μενού αποτελούμενο από 25 γεύσεις, το οποίο εναλλάσσεται ανά μήνα, ώστε να ακολουθεί τη λογική των φρέσκων εποχικών υλικών. Αν δεν βρείτε τίποτα ενδιαφέρον -πράγμα πολύ δύσκολο- από τα νόστιμα μεζεκλίκια, τις πιτούλες με ελαιόλαδο, την κουκουναροσαλάτα, το μαριναρισμένο γαυράκι, τη διαλεχτή ποικιλία ψητών κρεατικών, τις ζουμερές μπριζόλες, τα μπιφτεκάκια και τα καλοψημένα παϊδάκια, έχετε πάντα τη λύση αλά καρτ για να κάνετε το προσωπικό σας παιχνίδι.

Info: «Ελαίας Γη», Ολυμπιονικών 4, Πολιτεία, τηλ. 210 6200005. Καθημερινά από τις 7.00 το απόγευμα. Κυριακή μόνο μεσημέρι.

Νύχτωσε... Πού ήπιαμε το μήνα που μας πέρασε και πού θα ξαναπιούμε. Στο Hell’s Kitchen. H συνοικία Hell’s Kitchen στο Μανχάταν έχει φιλοξενήσει μέχρι σήμερα Ιρλανδο-αμερικανούς και Πορτορικανούς γκάνγκστερ (βλέπε West Side Story), τον σούπερ ήρωα Daredevil των κόμικ της Marvel και το Actors Studio. Λέγεται ότι την περίοδο των πολέμων μεταξύ των συμμοριών ένας νεοσύλλεκτος αστυνομικός παρακολουθώντας μία από τις πολλές βίαιες συμπλοκές σχολίασε στον βετεράνο συνάδελφό του: «Αυτό το μέρος είναι σωστή κόλαση». «Η κόλαση έχει ήπιο κλίμα. Εδώ μιλάμε για την κουζίνα της κόλασης», διευκρίνισε ο βετεράνος. Σήμερα οι κάτοικοί της είναι ιρλανδικής, ιταλικής και γερμανικής καταγωγής καλλιτέχνες και νόμιμοι (φαινομενικά τουλάχιστον) επιχειρηματίες. Οι κτηματομεσιτικές εταιρίες την ονόμασαν Clinton –όχι από τον Bill αλλά από τον De Witt Clinton, δήμαρχο της Νέας Υόρκης στις αρχές το 19ου αιώνα– για ευνόητους λόγους. Ο Βασίλης, ο Λευτέρης και ο Σήφης, που έζησαν στη συνοικία αυτή σπουδάζοντας και δουλεύοντας, αποφάσισαν να ανοίξουν στην Αθήνα ένα εστιατόριο-μπαρ με το αρχικό όνομά της, σε μια περιοχή που να τη θυμίζει. Έτσι γεννήθηκε το Hell’s Kitchen κάτω από την Αθηνάς, στο ύψος της πλατείας Κοτζιά, στη γειτονιά που στεγάζει ινδικά εστιατόρια, πακιστανικά μπακάλικα και κινέζικα μαγαζιά με ρούχα Τώρα το καλοκαίρι τα τζάμια ανοίγουν και η μυρωδιά των μπαχαρικών που έρχεται απ’ έξω μπερδεύεται με τις μυρωδιές της ανοιχτής κουζίνας μέσα. Ξεκινά από το πρωί με καφέ, χορταστικά πρωινά, μπέργκερ που μοιάζουν σπιτικά και πιάτα με νέους συνδυασμούς υλικών και έχει μια καλή επιλογή κρασιών και αλκοολούχων. Το aperitivo (μια ωραιότατη ιδέα, σύμφωνα με την οποία με 7 ευρώ έχεις και ποτό και free μπινελίκια και από κει και πέρα όσο εσύ πληρώνεις τα ποτά σου τόσο τα μπινελίκια παραμένουν free) ξεκινά κατά τις 8.30-9.00 κάθε βράδυ. Η κουζίνα κλείνει στις 11 το βράδυ, αλλά κανείς δε θα σε διώξει, εφόσον η μουσική από DJs (τζαζ, μπόσα νόβα, indie, ηλεκτρονική) συνεχίζει να παίζει ακάθεκτη.

Στο Au revoir της Πατησίων μπορείς να κρυφτείς από τα πλήθη των βαρβάρων που συνωστίζονται οπουδήποτε αλλού ή να συζητήσεις για την παράσταση που μόλις είδες στο θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας, χωρίς να χρειάζε ται να φωνάζεις. Το εσωτερικό του σχεδίασε στα τέλη του ’50 ο Αριστομένης Προβελέγγιος. Β.Π. Το Galaxy στη στοά της Σταδίου είναι επιλογή για παρόμοιες διαθέσεις, όπως ήταν και ο Λώρας σ τη Μαβίλ η. Στον ανακαινισμένο δεν έχω πάει ακόμα. Β.Π. Καλοκαίρι του ’89, Φρύνωνος πάνω από το Μετς, ισόγειος στενός διάδρομος που κατέληγε σε αυτοσχέδια μπάρα –ξύλινη τάβλα πάνω σε βαρέλια;–με μερικά βασικά ποτά πίσω. Στο δεξί τοίχο, ανοιγμένη τρύπα που έβγαζε σε διπλανό μικρό χώρο, στημένα ηχεία, ενισχυτές, ντραμς –η σκηνή. Κάποιος ετοιμαζόταν να παίξει ρέγκε. Ο κόσμος βρισκόταν σε κατάσταση συγκρατημένου παροξυσμού. Τόση φασαρία για τη ρέγκε; Κατάφερα να φτάσω μπροστά στην ουρά για να παραγγείλω ποτά όταν τελείωνε το πρώτο τραγούδι. «Πόσο;» είπα δυνατά για να με ακούσει στον τύπο που έμοιαζε να δουλεύει με δέκα χέρια.. «Ό,τι θέλεις ή και τίποτα», εννόησε δείχνοντας μια γυάλα για χρυσόψαρα γεμάτη πενηντάρικα και κατοστάρικα. Ξαναπήγα μετά από ένα μήνα περίπου και το βρήκα γεμάτο με δήθεν που στέκονταν στο πεζοδρόμιο κοιτάζοντας ο ένας τον άλλο. Κάπου εκεί έκλεισε, αν θυμάμαι καλά, το μόνο, απ’ όσο ξέρω, FreeΠιες μπαρ της Αθήνας. Β.Π.

Info: Hell’s Kitchen, Κλεισθένους 13, Πλ. Κοτζιά, τηλ. 210 5241555. Β.Π.

57

PANTOPOLION

ΟΥΖΟ ΜΑΤΑΡΕΛΛΗ Με γλυκάνισο από το Λισβόρι

Πήραμε μια... Πρόγευση Νεμέας 2007

Το μυστικό της δημιουργίας του σε ταξιδεύει σε μια νέα γευστική διάσταση αποκαλύπτοντας τις παραδόσεις μιας ευλογημένης γης: Το Ούζο Ματαρέ λ λη είναι έ να ούζο ανώτερης ποιότητας, με ειδικά επιλεγμένο γλυκάνισο από το Λισβόρι της Λέσβου, που απευθύνεται στους απαιτητικούς λάτρεις των αυθεντικών γεύσεων.

Για 4η συνεχή χρονιά διοργανώθηκε και φέτος με εξαιρετική επιτυχία, η «Πρόγευση Νεμέας». Πρόκειται για μια πρωτοποριακή, για τα ελληνικά δεδομένα, γευστική δοκιμή οίνων ΟΠΑΠ (Oνομασίας Προελεύσεως Aνωτέρας Ποιότητος) από τη Νεμέα, της πιο πρόσφατης εσοδείας (2006), κατευθείαν από το βαρέλι και πριν τα κρασιά κυκλοφορήσουν στην αγορά.

Το Λισβόρι της Λέσβου, είναι η γη όπου ανθεί ο καλύτερος γλυκάνισος στον κόσμο. Εκεί, στα ιδιόκτητα κτήματά του δίπλα στη θάλασσα, ο Χαράλαμπος Ματαρέλλης καλλιεργεί, εδώ και χρόνια, έναν γλυκάνισο που είναι περιζήτητος για το άρωμά του. Με μεράκι και πίστη στις παραδοσιακές αξίες, ο μοναδικός αυτός γλυκάνισος αποστάζεται αργά, μέσα σε μικρούς, χειροποίητους χάλκινους άμβυκες και πάνω σε φυσική φωτιά, από ξύλα ελιάς. Η απαλ ή αυτή επεξεργασία, η χρήση αποκλειστικά φυσικών πρώτων υλών από γεωργικά προϊόντα αλλά και η σωστή φύλαξη του γλυκάνισου σε μικρές ποσότητες, είναι μόνο μερικά από τα μυστικά που συντελούν στη δημιουργία του Ούζου Ματαρέλλη. Ευκολόπιοτο, φτιαγμένο με γλυκάνισο από παραθαλάσσια γη, που το χαρακτηρίζουν υπέροχοι τόνοι θαλασσινής αλμύρας, θα σας ταξιδέψει στα παλιά χρόνια, τότε που οι ουζάδες, το βράδυ πριν την απόσταξη, βύθιζαν ολονυχτίς το τσουβάλι με τον γλυκάνισο στη θάλασσα!

Η Πρόγευση Νεμέας πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 14 Mαΐου 2007, στο ξενοδοχείο Sofitel του αερολιμένα Αθηνών διευκολύνοντας έτσι την προσέλευση πολλών επαγγελματιών από την επαρχία. Συμμετείχαν 19 Νεμεάτες οινοπαραγωγοί, ενώ οι επισκέπτες της εκδήλωσης, όπως και τις προηγούμενες χρονιές, ήταν προσκεκλημένοι επαγγελματίες ο ί ν ο υ, η π ρ ο σ έ λ ε υ σ η τω ν ο π ο ί ω ν ξεπέρασε αριθμητικά κάθε προσδοκία, επισφραγίζοντας ουσιαστικά τη θεσμοθέτηση της διοργάνωσης. Στόχος της εκδήλωσης είναι να δώσει τη δυνατότητα στους αγοραστές να έχουν μια «αβάν πρεμιέρ» εντύπωση της τρέχουσας εσοδείας και, σε περίπτωση που εντοπίσουν κρασιά που τους αρέσουν ιδιαίτερα, να προβούν σε προαγορά με ειδικές τιμές.

Aπό την άλλη, οι οινοπαραγωγοί έχουν την ευκαιρία να τεστάρουν τα κρασιά τους πριν ακόμα αυτά εμφιαλωθούν, για να καταλήξουν στο ιδανικό χαρμάνι. Εκτός από τα κρασιά εσοδείας 2006, που ωριμάζουν ακόμη στα βαρέλια, οι γευσιγνώστες είχαν τη δυνατότητα να δοκιμάσουν και κρασιά της εσοδείας 2005, λίγους μήνες προτού αυτά κυκλοφορήσουν σ την αγορά. Όσον αφορά πάν τως τα περισσότερα κρασιά ΟΠΑΠ Νεμέα 2006 που δοκ ιμάσ τ η καν, θεωρήθη κε πως είναι ιδιαίτερα αντιπροσωπευτικά της ποικιλίας Aγιωργίτικο με εξαιρετικά έντονα και κομψά αρώματα. Πάντως λόγω των άνισων κλιματικών συνθηκών το 2006, η συγκεκριμένη εσοδεία χαρακτηρίζεται από μεγάλη ποικιλομορφία έκφρασης, με αφετηρία το προσωπικό στιλ κάθε οινοπαραγωγού.

58

«Μελιαστό», το άρωμα του ρόδου

Πίτα Παν και Häagen-Dazs μαζί

Ζωηρό, τριανταφυλλένιο, με χρώμα, άρωμα και γεύση που κυριεύουν τις αισθήσεις... «Μελιαστό», ένα μοναδικό ροζέ κρασί από το «Κτήμα Σπυρόπουλου»!

Στις γευστικές προτάσεις των Πίτα Παν προστέθηκε μια πολύ αγαπημένη σε όλους μας γλυκιά συνήθεια, τα παγωτά HäagenDazs. Καταλαβαίνετε τι έχει να γίνει τώρα... Καθώς θα απολαμβάνεις για παράδειγμα το αγαπημένο σου σουβλάκι Κολόμβος Κοτομπέικον το μυαλό σου θα ταξιδεύει ήδη στο Häagen-Dazs Belgian Chocolate. Μπορείς να επιλέξεις οποιαδήποτε από τις 8 μοναδικές, αυθεντικές γεύσεις των παγωτών Häagen-Dazs σε ατομική (100 ml), αλλά και σε οικογενειακή (500 ml) συσκευασία είτε πρόκειται να κάτσεις εκεί, είτε να πάρεις τα αγαπημένα σου ΠίταΠαν στο χέρι, είτε παράγγειλες delivery.

Ένα κρασί υψηλών αξιώσεων, το «Μελιαστό» αναδεικνύει την πολυδιάστατη δυναμική του Μοσχοφίλερου, μιας από τις πιο αρωματικές ελληνικές ποικιλίες, στην πιο χαρακτηριστική της έκφραση. Για τη δημιουργία του, ώριμα σταφύλια από τον βιολογικό αμπελώνα της οικογένειας Σπυρόπουλου στην ορεινή Μαντινεία, την «πατρίδα» του Μοσχοφίλερου, επιλέγονται και οινοποιούνται προσεκτικά. Πρώτιστο μέλημα του οινοποιού, να «παγιδεύσει» στο κρασί του όσο περισσότερο από το χρώμα και το πληθωρικό, τριανταφυλλένιο άρωμα της ποικιλίας. Η σ ο δ ε ιά το υ 20 0 6 μ α ς α ν τά μ ε ιψ ε πλουσιοπάροχα… Αρκεί μια δοκιμή για να το διαπιστώσετε, με όλες σας τις αισθήσεις. Ανοίγοντας ένα μπουκάλι «Μελιαστό» του 2006, θα ανακαλύψετε ένα κρασί ξεχωριστό, με συγκλονιστικές αρωματικές διαστάσεις. Στη μύτη ευωδιάζουν αρώματα τριαντάφυλλου, γλυκού του κουταλιού και φράουλας ενώ η γεύση του είναι ζωηρή, ευχάριστη και με μεγάλη διάρκεια. Θα το απολαύσετε για να συνοδεύσετε τις πιο όμορφες καλοκαιρινές σας στιγμές: μόνο του, ως απεριτίφ, θαυμάζοντας τα χρώματα ενός ρόδινου δειλινού ή για ένα υπέροχο γεύμα, συνδυάζοντάς το με μεγάλη ποικιλία πιάτων από την ελ ληνική και διεθνή κουζίνα, λευκά κρέατα, σαλάτες, πάστα, κρύα πιάτα ή και φρούτα. Μην παραλείψετε να το σερβίρετε στη σωστή θερμοκρασία, 8°-10°C, που θα αναδείξει τον ιδιαίτερο, τριανταφυλλένιο χαρακτήρα του!

Ιούνιος στο Πήλιο με Θεματικά Σαββατοκύριακα από τον Ξενώνα ΑΜΑΝΙΤΑ Ο Ξενώνας ΑΜΑΝΙΤΑ ξεκίνησε πρόσφατα τη λειτουργία του στην καταπράσινη Τσαγκαράδα, φιλοδοξώντας να προσφέρει εκτός από σπιτική φιλοξενία και μια πραγματική «εμπειρία Πηλίου». Για την ανακατασκευή του παλιού αρχοντικού με το παράσπιτό του χρησιμοποιήθηκαν πέτρα, ξύλο καστανιάς και ντόπια υλικά, που δημιούργησαν 6 χώρους φιλοξενίας με ιδιαίτερο χαρακτήρα. Τα ευρύχωρα καθιστικά του Ξενώνα, επιπλωμένα λιτά με αντίκες, δημιουργούν μια άνετη και ζεστή σπιτική ατμόσφαιρα. Από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο η φύση στο Πήλιο οργιάζει. Τα φυτά και τα δένδρα βγαίνουν από τη χειμέρια νάρκη τους, μπουμπουκιάζουν, ανθίζουν, πρασινίζουν και δίνουν τους πρώτους καρπούς. Ο Ξενώνας ΑΜΑΝΙΤΑ στην Τσαγκαράδα σας προσκαλεί να ζήσετε από κοντά τη διαδικασία αυτή και να απολαύσετε το Πήλιο και τα προϊόντα του, συμμετέχοντας σε ένα από τα θεματικά Σαββατοκύριακα που οργανώνει. Η πρόταση του Ξενώνα ΑΜΑΝΙΤΑ για κάθε Σαββατοκύριακο αυτούς τους μήνες περιλαμβάνει περιπάτους στα μονοπάτια του γύρω από τον Ξενώνα δάσους ή πιο μακρινές πεζοπορίες στην παραλία της Φακίστρας ή την Νταμούχαρη. Στις διαδρομές αυτές θα ανακαλύψετε τα λουλούδια, τα μυρωδάτα χόρτα, τα άγρια βλαστάρια και τους πρώιμους καρπούς, που βγαίνουν στις παρυφές του δάσους. Με αυτές τις ανακαλύψεις οι οικοδεσπότες του ξενώνα θα δημιουργήσουν μαζί σας πολύ νόστιμα πιάτα, καθώς στη γαστρονομική παράδοση του Πηλίου όλα αυτά μαγειρεύονται και τρώγονται με συνοδεία ντόπιου κρασιού ή τσίπουρου. Χορτόπιτες, τσουκνιδόπιτες, κεφτέδες με βλαστάρια φτέρης, οβριές και σπαράγγια βραστά ή ομελέτα, τουρσί από τσιτσίραβλα και κρίταμα και, όταν το καλοκαίρι πλησιάσει, αγριοφράουλες και πρώιμα κεράσια θα σας ενθουσιάσουν.

Δώρο κουτί για φρέσκα Κουλτουράκια ΕΙΔΙΚΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΑ Παρασκευή 1 Ιουνίου – Κυριακή 3 Ιουνίου: Κρίταμα, φυτά ποτισμένα με την αλμύρα της θάλασσας: θα περπατ ήσε τε ως την παρα λ ία της Φακίστρας και του Μυλοπόταμου για να μαζέψετε κρίταμα από τα βράχια δίπλα στη θάλασσα. Θα παρασκευάσετε τουρσί και θα τα απολαύσετε σε σαλάτες και φαγητά Παρασκευή 8 Ιουνίου – Κυριακή 10 Ιουνίου, Παρασκευή 15 Ιουνίου – Κυριακή 17 Ιουνίου, Παρασκευή 22 Ιουνίου – Κυριακή 24 Ιουνίου: Αξιοποιώντας τα Κεράσια: με το κατακόκκινο τραγανό κεράσι του Πηλίου θα φτιάξετε μαρμελάδα και λικέρ και με το λευκό κεράσι θα φτιάξετε γλυκό του κουταλιού. Θα τα απολαύσετε επίσης σε σαλάτες και σε κερασόπιτες.

Ξενώνας ΑΜΑΝΙΤΑ, Τσαγκαράδα Πηλίου Τηλ. 24260 49707, 210 8991484 www.amanita.gr , info@amanita.gr

Ένα κουτί με αφυγραντήρα, προσφορά της εταιρείας Μαρίας Καραμολέγκου, είναι η πιο πρακτική επιλογή για να διατηρείτε τα αγαπημένα σας κουλτουράκια αγνά και θρεπτικά μέχρι και το τελευταίο. Σε κάθε ώρα της ημέρας και για οποιαδήποτε λόγο χρειαστείτε τα κουλτουράκια μπορείτε να τα καταναλώσετε φρέσκα, μέσα από το κουτί με τον αφυγραντήρα, που θα τον βρείτε δώρο σε συσκευασία με τρεις γεύσεις κουλτουράκια (πορτοκάλι + βανίλια + κανέλα). Απολαύστε καθημερινά και όλες τις ώρες τα κουλτουράκια και προσθέστε ενέργεια στον οργανισμό σας, γιατί περιέχουν σημαντική ποσότητα υδατανθράκων, που είναι βασική πηγή για την ημερήσια ενεργειακή κάλυψη του οργανισμού. Επίσης, είναι πλούσια σε πρωτεΐνες, βιταμίνες και ανόργανα στοιχεία (μέταλλα, ιχνοστοιχεία). Η περιεκτικότητά τους σε κορεσμένα λιπαρά είναι χαμηλή γι’ αυτό και μπορούν να συμπεριληφθούν σε μια ισορροπημένη διατροφή.

Με την υπογραφή του Φασιανού Ένας από τους σπουδαιότερους ζωγράφους της χώρας μας, ο Αλέκος Φασιανός φιλοτέχνησε το νέο λογότυπο της ΑΓΓΕΛΑΚΗΣ Α.Ε. δίνοντας με αυτό τον τρόπο καινούργιο χρώμα και μορφή στην εικόνα μιας επιχείρησης με μακρά ιστορία στο χώρο της πτηνοτροφίας αλλά και όραμα για το μέλλον. Ο διευθύνων σύμβουλος της ΑΓΓΕΛΑΚΗΣ Α.Ε, Θάνος Αγγελάκης, επεσήμανε στην εκδήλωση όπου παρουσιάστηκε η ιδέα του ζωγράφου: «Μέσα από το πινέλο του Αλέκου Φασιανού, η τέχνη συνάντησε τη γεύση και την ποιότητα που συνεχώς φροντίζουμε να προσφέρουμε στον καταναλωτή». Ο κ. Αγγελάκης ανακοίνωσε επίσης πως η εταιρεία λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη τις διατροφικές ανησυχίες των καταναλωτών προχώρησε ήδη στη δημιουργία μονάδας παραγωγής βιολογικών προϊόντων δυναμικότητας 60.000 πουλερικών ετησίως. Τα νέα βιολογικά προϊόντα θα τοποθετηθούν σε συγκεκριμένες αλυσίδες σούπερ μάρκετ στα μέσα Ιουνίου 2007. Επίσης, η ΑΓΓΕΛΑΚΗΣ Α.Ε. αναζητώντας συνεχώς νέες, εύκολες, γευστικές αλλά ταυτόχρονα υγιεινές λύσεις για το καθημερινό μας τραπέζι, δημιούργησε τρία νέα γεύματα έτοιμα για ψήσιμο με νωπό κοτόπουλο, με βάση παραδοσιακές ελληνικές συνταγές που θυμίζουν «μαμά»: Μπάμιες με κοτόπουλο Κοτόπουλο στιφάδο Ντομάτες γεμιστές με φιλέτο κοτόπουλο Τα νέα προϊόντα θα διατίθενται αποκλειστικά στα καταστήματα ΑΒ Βασιλόπουλος από τα μέσα Ιουνίου 2007.

59

ΤΑΧΥΦΑΓΙΑ

Του Δημήτρη Παπαγεωργίου (Ομάδα Αιγοπρόβατο)

Στο γήπεδο Καφές: εκπλ ηκτικά καφεδάκια είναι πάντα διαθέσιμα στο γήπεδο. Παλιότερα στη φραπεδούπολη πίναμε αποκλειστικά τον γ νωσ τό σπασ τό καφέ Κυφωνίδη, πραγματικά γκουρμεδιάρικο καφέ, πολύ πριν ακόμα ανακαλύψουμε και στη χώρα μας τους εσπρέσους, τους καπουτσίνους και εκείνους τους αστείους φρέντους. Όμως, πλέον, στο γήπεδο οι επιλογές είναι πολλές: no name φραπές που τρυπάει το στομάχι στο φτερό, ζεστός no name στιγμιαίος με τα ίδια αποτελέσματα ή γαλλικός με τέσσερα δάχτυλα κατακάθι.

Στον απόηχο και του τελικού του τσαμπιολί (οι ξένοι που δεν ξέρουν το λένε Champions League) στην Αθήνα, η στήλη θα αποπειραθεί να περιγράψει τις λιχουδιές που ένας αγνός φίλαθλος μπορεί να γευθεί στους γηπεδικούς χώρους. Φυσικά, ο αγνός φίλαθλος των ονείρων μας δεν θα φέρει ποτέ μαζί του τάπερ από το σπίτι ή Goody’s από τη γειτονιά, αλλά θα επιδιώξει πραγματικά να δοκιμάσει αυτές τις εξαιρετικές γευστικές εμπειρίες που προσφέρει το γήπεδο. Το γηπεδικό φαγητό, λοιπόν, έχει εξελιχτεί αρκετά σε σχέση με το παρελθόν. Για παράδειγ μα, τη δεκαε τία του ’80 σ το Καυτατζόγλειο ο σουβλατζής έβαζε την ψησταριά μέσα στο γήπεδο και έψηνε επί τόπου στις εξέδρες. Αυτό το επίπεδο εξυπηρέτησης έχει εκλείψει ανεπιστρεπτί, υποθέτω για λόγους ασφαλείας (γι΄αυτό, όπως ξέρουμε όλοι, είναι ασφαλέστατα πλέον τα γήπεδα της χώρας μας). Παρ’ όλ’ αυτά, κάποια είδη παραμένουν σταθερές αξίες και αντικατοπτρίζουν πλήρως την κατάσταση του ελληνικού πρωταθλήματος, του μοναδικού πρωταθλήματος στον κόσμο, όπου η περιγραφή «η μπάλα παίρνει μια περίεργη τροχιά» ή «Εκπληκτικό γκολ! Το ήθελε ή πήγαινε για σέντρα;» αποτελεί μοναδικό προνόμιο. Σπόρια: must. Συνοδευόμενα από νερό ή κόκα κόλα δημιουργούν πραγματικά την αίσθηση του «πάσα τέμπο», ειδικά στο ελληνικό πρωτάθλημα που ο χρόνος δεν περνάει με τίποτα.

60

All time classic τα βρόμικα περιφερειακά των γηπέδων: σουβλάκια και λουκάνικα σε άπειρες ψησταριές, που είναι να απορεί κανείς πως γίνεται όλες τους να βγάζουν λεφτά. Στην πραγματικότητα, σε αντίθεση με τη γνωστή διαφήμιση του ΟΠΑΠ που ο σουβλατζής μυρίζεται το γκολ, οι φίλαθλοι μυρίζονται τα μεθυστικά σουβλάκια και «ξεχνάνε» να μπούνε στο γήπεδο για τον αγώνα. Αναψυκτικά: ενίοτε η original Coca Cola, αλλά συνήθως κάτι παρεμφερές «τύπου κόλα», με την αντίστοιχη γεύση, πάντα όμως σε ξεθυμασμένη, καμιά φορά πιο νόστιμη, μορφή. Σαλέπι: είναι αλήθεια ότι στους αθηναϊκούς αγωνιστικούς χώρους δεν έχω δει σαλέπι, αλλά στη Θεσσαλονίκη είναι και αυτό ένα παραδοσιακό και θρεπτικότατο ρόφημα, ιδιαίτερα σε χειμωνιάτικα ματς, όπου η απελπισία του θεάματος, συνδυασμένη με το απόλυτο κρύο κατευνάζεται με ένα μικρό καυτό πλαστικό ποτήρι σαλέπι. Η εξέλιξη όμως του γηπεδικού φαγητού, η οποία αντικατοπτρίζει και την εξέλιξη της κοινωνίας μας, εμφανίζει πλέον και ταξικές διαφορές, πράγμα το οποίο είδα χαρακτηριστικά στα επίσημα «θεωρεία» γνωστής αθηναϊκής ομάδας: μπαρ με ουίσκια και εσπρεσάκια, και όλα τα υπόλοιπα καλά για τους επισήμους, σε αντίθεση με τον λαό που αρκείται στις παραπάνω μοναδικές λιχουδιές, συνδυασμένες με πολύ χιούμορ, αλ λά και πε τροπόλε μο, σιφώνια και τσαντίλα, που δημιουργούν μια μοναδική ατμόσφαιρα καλοπέρασης.

Του Δημήτρη Ναθαναήλ (Ομάδα Αιγοπρόβατο)

Στιγμιότυπα Αποσπάσματα από πειραματικά ελληνικά πεζογραφήματα, που ακόμα δεν γράφτηκαν, αναδεικνύουν μορφές φαγητού που θα μπορούσες να πεις παραδοσιακό fast food. Πόσο θα το αδικούσες όμως. Φ τ ιαγ μέ να α πό ξε κάθαρα υλ ι κά, σερβιρισμένα με το σωστό τρόπο, αλλά πάνω απ’ όλα δεμένα εξαιρετικά με τη στιγμή και το χώρο, τα γεύματα αυτά μόνο junk δεν ήταν. Κεντρική λαχαναγορά της Λαμίας, άνοιξη 1992, στο καφενείο. Κρομετάλ ψυγείο επαγγελματικό. Πίνακας παλιός ηλεκτρικών ασφαλειών στον τοίχο, σκληρές σκιές απ’ τα γυμνά φθορίζοντα σώματα –σκόνη και κουτσουλιές από μύγες– που κρέμονται από πάνω. Δύο γέροι παίζουν χαρτιά στη γωνία πίσω μου, πιο πολύ μέσο για κουβέντα παρά αυτοσκοπός. Είναι έξι η ώρα το πρωί και το σάντουιτς που τρώω μόρτικο. Μισό καρβέλι ψωμί, χωριάτικο λουκάνικο ανοιγμένο στα δύο, ομελέτα λαδερή και μπόλικη ν τομάτα. Το όλο τυλιγμένο σε λαδόκολλα. Φτιαγμένο στην πιάτσα για τους ανθρώπους της πιάτσας, γι’ αυτό και γευστικά ισορροπημένο, ειλικρινές. Έξι η ώρα το πρωί και περιμένω τα «όνια» απ’ το μανάβη που ’χει την τροφοδοσία της μονάδας. Εργοστάσιο παρασκευής απορρυπαντικών, Ρέντης, χειμώνας 1996. Στο γραφείο του διευθυντή παραγωγής συνάντηση εργασίας. Είναι μεσημέρι, γύρω στη μία. Χωρίς καμιά προειδοποίηση έρχονται από την καντίνα σουβλάκια, ντομάτα και ψωμί σε πλαστικά, ένα πιάτο στον καθένα. Εγώ, ψάρι στη δουλειά, στο γραφείο του «πελάτη», τα βλέπω και ξαφνικά έρχομαι σε προφανές αδιέξοδο. Οι ματιές μου στο πιάτο καθόλου κλεφτές, άλλωστε είναι δεξιά από το σημειωματάριό μου. Μυρίζουν ξίγκι και ρίγανη και είναι και ανώμαλα κομμένα, αραιά!

- Κοιτάξτε, στην κεντρική αποθήκη τα bigbags είναι ντανιασμένα τρία και κάποια έχουν γείρει....

- Ναι το ξέρω, τους το ’χω πει χίλιες φορές... Η μυρωδιά μού σπάει τα ρουθούνια. Κοιτάζω τον Αντρέα, δεν έχει ακουμπήσει τίποτα. Δεν αντέχω άλλο, κάνω αδιάφορα την αρχή... Δαγκώνω δειλά στην κορυφή. Δεν ξέρω αν είναι το σουβλάκι ή η στιγμή, αλλά μου φαίνεται θεσπέσιο. Ο δικός σου τίποτα... Ο χρόνος μου πια κυλά αντίστροφα, κάθε στιγμή που περνά, το σουβλάκι όλο και θα κρυώνει... Κάποια στιγμή μες στη ζαλάδα μου ακούω το βετεράνο συνάδελφο να μιλά μασουλώντας ...λύτρωση. Έχω καλές μνήμες από κείνη τη δουλειά –και τους ανθρώπους της.

Ορεστιάδα 1997. Είμαι οδηγός τζιπ στα ελληνικά στρατά. Ξεκινάμε από το τάγμα με τον λοχία για να πάμε να ανατινάξει έ να βλ ήμα που έ νας αγρότης ξέθαψε ενώ όργωνε με το τραχτέρι του. Μεγάλες στιγμές για μένα, μέσα στη βαρετή ρουτίνα της καθημερινότητας, λίγους μήνες πριν απολυθώ από το στράτευμα. Στη διαδρομή, και ενώ πάει να μεσημεριάσει, μου λέει ο λοχίας: μπες στο χωριό και πάρκαρε. Παρκάρω. Βγαίνουμε από το τζιπ και με οδηγεί στο καφενείο. Κλασικό ελληνικό καφενείο χωριού, με μουντά χρώματα, μεγάλη τζαμαρία να βλέπουν όλοι έξω, κάτι προπολεμικά κάδρα κρεμασμένα διάσπαρτα, και ξυλόσομπα. Και η καφετζού πίσω από τον πάγκο της. «Τι έχεις να μας δώσεις για μεσημέρι;», ρωτάει ο λοχίας. Ομελέτα. Κι έρχεται η ομελέτα και γίνεται ο πόλεμος πριν την πραγματική έκρηξη: ομελέτα με λουκάνικα χωριάτικα και φρέσκο ψωμί. Ούτε γάλατα, ούτε ντομάτες, ούτε τυριά μέσα στην ομελέτα ή χωριστά. Θεσπέσια. Και γύρω μας, 15 ηλικιωμένοι κάτοικοι του χωριού να αδιαφορούν για την ύπαρξή μας, με τόσα που ‘χουν δει τα μάτια τους. Σύρος 2005, κεντρική υπαίθρια αγορά, στο μπουγατσατζίδικο «η Θεσσαλονίκη». Απέναντι είδη εξηλεκτρισμού, δεξιά το ψαράδικο, απέναντί του το μπακάλικο του Πρέκα. Είναι δέκα το πρωί και το συνεχές πήγαιν’ έλα των Συριανών είναι χάρμα οφθαλμού. Μυρίζει βότανα απ’ του Πρέκα και θάλασσα από δίπλα. Παραγ γέλνω «μπουγάτσα με κιμά» (!) και καπάκι φραπέ. Ο φραπέ χάνει απ’ το νερό. Καθόλου όμως η μπουγάτσα. Σα να ‘ρθε πρωί-πρωί απ’ την Κομοτηνή. Οι μαγαζάτορες πειράζονται μεταξύ τους με ατάκες. Σωστό πρωινό μετά από τα χθεσινά στου Φόντα στο Boheme. Έχω ακόμα είκοσι λεπτά, υπέρ-αρκετά. Μετά μάθημα.

ΟΙ ΜΑΪΝΤΑΝΟΙ

Των Μαϊντανών

ω! ...μαϊντανοί! «Μην κρίνετε, για να μην κριθείτε»; Πολύ βαρετό για τους μαϊντανούς. Προτιμούν σαφώς το «Κρίνε, κι άσε τους άλλους να σε κρίνουν», που ’χει περισσότερο ενδιαφέρον. Αποτέλεσμα; Ξεφυτρώνουν παντού, μιλούν ακατάπαυστα, σχολιάζουν τους πάντες και κανείς δε βρίσκει τρόπο να τους ξανακλείσει στην κουζίνα τους, εκεί όπου ανήκουν.

-Δε θέλω να το ζήσω στην Ελλάδα το Καλοκαίρι 2007, δε θέλω. Έβγαλε ανακοίνωση το Ηρώδειο ότι απαγορεύονται τα τακούνια στιλέτο και οι τσίχλες κατά τις παραστάσεις του... Καταλαβαίνεις; -Είπαν τίποτα και για την καλοκαιρινή κολεξιόν του Cavalli; -Νομίζω επιτρέπεται. Εγώ πάντως στο Ηρώδειο με το κινητό κλειστό, χωρίς τσιχλόφουσκες και χωρίς τα Miu Miu μου, δεν πάω. Να κάτσω δύο ώρες, να κάνω τι; Μου λες; -Να πάς σπίτι σου να ξαναδείς την Eurovision Helsinki 2007, γιατί φέτος έπεσε νωρίς όπως το Πάσχα.

-Και τι είναι μωρή η Eurovision? Πεντηκοστή κι ακολουθεί τα θεία πάθη; -Αηδίες.

-Είδες όμως τι έγινε φέτος... η Τραγουδάω-Xωρίς-Show έσκισε με τις σέρβικες προσευχές.

-Και πολύ καλά έκανε. Τα Νομίζω-ότι-Κάνω-Show Ταλέντα μας έχουν βγει πλέον από τα αυτιά. Πήξαμε.

-Ένα έχω να σου πω: H Mrs. Doubtfire με Αλουμινόχαρτο ήταν Κυρία.

Sieben, sieben I lou Lou, sieben sieben ein, zwei.... !!!

-Ποια μωρέ; Το publi του Sanitas; Την προτιμώ στην εκδοχή Λαζόπουλου, ο οποίος by the way δεν ξέρω πώς το κάνει τελευταία, αλλά έχει βρει επαφή με τον παλιό, καλό, εαυτό του, εκείνον που μας είχε κάνει κάποτε να τον λατρέψουμε. Ανθρώπινος, πολύ ανθρώπινος. Ευφυής και με χιούμορ. Όαση...

-Πες μου ότι κάθεσαι και βλέπεις Αλ-Τσαντίρι Νιουζ, και έχω φύγει όπως είμαι...

-Όχι μόνο βλέπω, αλλά τη φορά με το Χατζιδάκι δάκρυσα κιόλας.

-Αχ, είσαι πολύ ευαίσθητο, χρυσό μου, να το προσέξεις. Εμένα, ευτυχώς, με έχει σκληρύνει η ζωή. Ούτε με το μαρτύριο του σκύλου του Κωστέτσου δε συγκινήθηκα. Τι να μου κάνει αυτός ο Χατζιδάκις; -Καλά δε σου το ‘χα... Τουλάχιστον το καινούργιο τραγούδι της Madonna το κατέβασες, που θα βοηθήσεις πολύ κόσμο; -Τι εννοείς χρυσό μου; Θα βγω να το μοιράζω δωρεάν στα φανάρια....

-Το νέο τραγούδι της λέγεται Hey You και γράφτηκε ειδικά για το Live Earth. Μπορείς να το κατεβάσεις δωρεάν από το www.msn.com. Για κάθε μία φορά που κατεβαίνει θα δίνονται 10 cents δωρεά στο ίδρυμα του Al Gore για την επαναφορά του κλίματος της γης στα συγκαλά του.

-Και τι είναι αυτό το Live Earth; Νέο club στην παραλιακή; -Live Earth λέγετε η συναυλία που οργανώνει ο Αl Gore για το περιβάλλον και την κλιματολογική αλλαγή. Θα πραγματοποιηθεί σε 7 διαφορετικές πόλεις σε 7 διαφορετικές ηπείρους και θα κρατήσει 24 ώρες αθροιστικά. Θα γίνει στις 7 Ιουλίου και θα πάρουν μέρος 100 top καλλιτέχνες με κορυφαία φυσικά τη Madonna.

-Πες μου ότι για την Ευρώπη θα γίνει στην Mykonos και τρέχω τώρα να κλείσω πάγκο στο Guzel.

-Σ’ έχει χτυπήσει η δίαιτα στον υποθάλαμο του εγκεφάλου σου; Η Live Earth θα γίνει σε Λονδίνο, Νέα Υόρκη, Τόκιο, Γιοχάνεσμπουργκ, Ρίο Ντε Ζανέιρο, Σανγκάι και Σίντνεϊ.

-Πουθενά πιο μακριά δεν έχει να πάμε να εκφράσουμε την οικολογική μας συνείδηση; -Δε σε αντέχω, ανεγκέφαλη. Τουλάχιστον σκέψου ότι όλες αυτές οι πόλεις έχουνε Prada Store.

στο στόμα Πένες με λαχανικά, ανθότυρο και tabasco Υλικά που θα χρειαστείτε για 4 άτομα: 500 γρ. πένες ή ριγκοτόνι, 2 μελιτζάνες, 3 πολύχρωμες πιπεριές (πράσινη κόκκινη και πορτοκαλιά), 1 κρεμμύδι, 200 γρ. μανιτάρια πλευρότους, 2 κολοκυθάκια, 1/2 φλιτζάνι του τσαγιού ελαιόλαδο, 1/2 κουταλάκι του γλυκού κόκκινο Τabasco, 3 κουταλιές σούπας ξίδι, 2 ντομάτες τριμμένες στον τρίφτη (χωρίς φλούδες και σπόρους), μαϊντανό ψιλοκομμένο, 200 γρ. ανθότυρο ή μοτσαρέλα κομμένο σε κύβους και λίγο αλάτι. Εκτέλεση: Καθαρίζετε τα μανιτάρια και τα σκουπίζετε με νωπή πετσέτα. Αφαιρείτε τους σπόρους από τις πιπεριές και τις κόβετε σε μεγάλα κομμάτια. Κόβετε σε ροδέλες τις μελιτζάνες, τα κρεμμύδια και τα κολοκυθάκια. Ψήνετε σε αντικολλητικό τηγάνι με λίγο λάδι τα λαχανικά και τα αφήνετε στην άκρη. Βράζετε τα ζυμαρικά σε αλατισμένο νερό και τα στραγγίζετε. Τα ανακατεύετε με τα λαχανικά. Σε ένα μπολ χτυπάτε το λάδι, το ξίδι, το Τabasco, το σκόρδο, την τριμμένη ντομάτα, αλάτι και το μαϊντανό. Περιχύνετε τα ζυμαρικά και τα λαχανικά με το μείγμα αυτό και από πάνω σκορπίζετε τους κύβους του τυριού. Ανακατεύετε και σερβίρετε.

The tip: Το κόκκινο Τabasco δίνει στη σαλάτα την πικάντικη γεύση που χρειάζεται. Μην χρησιμοποιήσετε πιπέρι.

Garnish: Φυσικά ταιριάζει και ο βασιλικός, αλλά δεν το θέλει ούτε ο σεφ, ούτε βέβαια ...οι μαϊντανοί.

Time to cook: 30΄ προετοιμασία και 25΄ ψήσιμο. Μια χαρά τους ξεπετάξατε τους φίλους σας, έτσι;

®

Το κόκκινο και το πράσινο TABASCO παράγονται και συσκευάζονται στις ΗΠΑ απο την McILLHENY Co., Avery Island, Louisiana Αντ/ποι:Χατζηπανάγος ΑΕΕ, προέκταση οδού Μάνης, Κάντζα ® Αττικής, 15 351, τηλ.: 210 6040650 TABASCO is a registered trademark and servicemark exclusively of McILLHENY Co., Avery Island, LA 70513

by PITSOULIS ...βαθμολογεί με άριστα τους 5 μπαλντάδες και παρακαλεί τις εταιρείες να του αποστέλλουν τιμής ένεκεν με courier όλα τα νέα CD & DVD στο σπίτι.

Cook ’n Roll Ne-Yo, Because of You, Def Jam, CD, 2007.

www.neyoworld.com

Υλικά Δροσιστική και ελαφριά τάρτα 2/3 αλμυρή, 1/3 γλυκιά. Η βάση είναι καθαρόαιμος Michael Jackson της εποχής του Off the Wall. Για τη γέμιση αυτοσχεδιάστε διαλέγοντας καλά υλικά του R&B από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 και όλη σχεδόν τη δεκαετία ’90. Σκεφτείτε Bobby Brown (πριν αρχίσει να πλακώνει στο ξύλο τη Whitney Houston), Whitney Houston (πριν το ρίξει στην κόκα επειδή την πλάκωνε στο ξύλο ο Bobby Brown) και Usher (πριν και μετά τους θεϊκούς κοιλιακούς). Βάλτε και μια ελιά θρούμπα Prince και σχεδόν το ’χετε...

Tip Καλοκαίρι. Βράδυ. Φυσάει απαλό το αεράκι. Κάθεστε στο open air bar σε παραλιακό club πριν πλακώσουν οι χιλιάδες. Παραγγέλνετε ένα δροσερό κοκτέιλ με αλκοόλ και ανάβετε το πρώτο τσιγάρο περιμένοντας την παρέα σας. Νιώθετε έτοιμοι για ένα συναρπαστικό βράδυ... Είστε μόνο 20 χρονών... όλη η ζωή μπροστά σας.

Εκτέλεση Δεύτερη προσπάθεια του 22χρονου και σεξομανή (το έχει αρνηθεί, αλλά οι φήμες από δεκάδες ημι-επώνυμες παρτενέρ της αμερικάνικης showbiz συνεχίζονται καθημερινά) Ne-Yo στην επώνυμη μαγειρική σε πολλαπλό ρόλο παραγωγού-υπευθύνου κουζίνας, συνθέτη-συνταγογράφου και μάγειρα-εκτελεστή. Μετά τη σοβαρότητα του πρώτου του πιάτου (In my own words) που γευτήκαμε στις αρχές του ’06 ο Shaffer Smith (a.k.a. Ne-Yo) μας παρουσιάζει μια πιο fun και upbeat συνταγή που σκίζει εμπορικά. Ρυθμοί και μελωδίες οικείες μεν, δροσιστικές δε, αναπνοές και petites tsirides τύπου Michael Jackson και μπόλικες αναφορές σε όλη τη μαύρη ποπ σκηνή, ευτυχώς χωρίς ιδιαίτερες ενοχλήσεις από τα βαριά μπαχαρικά του hip hop. Ακόμα και ο Κορλεόνε του hip hop, Jay-Z, που συμμετέχει ενεργά στο Crazy ρίχνει ένα rap σοτάρισμα για 30 δεύτερα και μετά την κάνει για να αφήσει το φρέσκο παιδί να εκτελέσει ανενόχλητο το μαγείρεμα. Το ομώνυμο Because of you και το Can we Chill είναι τα κορυφαία κομμάτια της τάρτας. Το Sex with my Ex είναι η ελιά θρούμπα Prince που λέγαμε πριν. Αποτέλεσμα Ευχάριστη καλοκαιρινή γεύση. Πιάτο ελαφρύ στο στόμα, που όμως γεμίζει στομάχι χωρίς να παχαίνει. Το μυστικό του βρίσκεται στον τρόπο που έχουν στρωθεί τα υλικά στη βάση. Από τη μία ξεχωρίζουν για να καταλαβαίνεις τι τρως και από την άλλη σε κάθε μπουκιά ανακαλύπτεις και κάτι καινούργιο. Μπράβο λοιπόν σε όποιον κόπιαρε τις φωνητικές ενορχηστρώσεις από τον Rod Temperton και στην ομάδα του Jay-Z που έχει την ευθύνη της εκτέλεσης παραγωγής. Βαθμολογία

Dreamgirls Σκηνοθέτης: Bill Condon Cast: Jamie Foxx, Beyonce Knowles, Jennifer Hudson, Eddie Murphy Σενάριο: Bill Condon Διάρκεια: 130΄ Υλικά Μωρ’ τι σου ’ρθε κι έβαλες στην κατσαρόλα; Πάθος, προδοσίες, πολλά λεφτά, φήμη, λαγνεία, εκμετάλλευση, υπερβολή, εκπληκτικά τραγούδια, 3 τρελές μαύρες, ένας ατζέντης κάθαρμα-ιδιοφυΐα, και ο Eddie Murphy να μεταμορφώνεται από Little Richard με όλο το σατέν, το στρας και την coiffure σε Marvin Gaye και ως φωνητικό styling και ως τραγικό τέλος. Σιγά να μην είναι συμπτωματικές οι όποιες (δηλαδή όλες) ομοιότητες με την ιστορία της Motown ή με τις περιπέτειες της Diana Ross και των Supremes.

Tip Δεν πήγατε στο γάμο κι έχει μπουφέ να γεμίστε το πιάτο πυραμίδα. Φέρνει σε πιο καθιστό dinner, όπου το κάθε έδεσμα θέλει το χρόνο του.

Εκτέλεση Η πολυαναμενόμενη προσαρμογή για τον κινηματογράφο του υπέρ musical των ’80s που έκανε θραύση στο Broadway και ανέδειξε την Jennifer Holliday κατέφθασε φρέσκο-μαγειρεμένη και αχνιστή. Ο Curtis Taylor Jr. (Jamie Foxx) είναι ένα τέρας εξυπνάδας και μηχανορραφίας που από πωλητής σε μάντρα αυτοκινήτων φτιάχνει μια δισκογραφική εταιρία με στόχο και σκοπό να γνωρίσει στους ξενέρωτους λευκούς Αμερικάνους τις γεύσεις και τις μυρωδιές της μαύρης μουσικής κουζίνας. Άντε πάνε κάντο εσύ αυτό τώρα στα τέλη της δεκαετίας του ’60, που για να κυκλοφορήσεις στα high μέρη ως μαύρος θα έπρεπε να ήσουν λευκός που κάηκε από τον ήλιο. Παίρνει λοιπόν τρεις μαύρες κοπέλες, την Effie-χοντρή-φωνάρα (Jennifer Hudson), την Deena-ζυμάρι-κουκλάρα (Beyonce) και την Lorrell-αδιάφορη-μαϊντανός (A. Noni Rose), τις πλένει, τις καθαρίζει, τις στολίζει με περούκες σε σχήμα και μέγεθος λαχανοντολμά εποχής και έτοιμο το πιάτο για σερβίρισμα. Κι επειδή το πολύ το μαύρο δεν το αντέχουν οι λευκοί, προσαρμόζει τη συνταγή στα μέτρα του πελάτη, τουτέστιν εκδιώχνει την πολύ μαύρη-πολύ φωνάρα, βάζει αρχηγό την κουκλάρα-ζυμάρι και αναμειγνύει τους μαύρους ρυθμούς με πολλές κουταλιές από καλοχτυπημένη λευκή ποπ μαρέγκα. H Jennifer Hudson σκίζει κυριολεκτικά (εξ’ ου και το Oscar φέτος), η Beyonce είναι ό,τι και ό ρόλος της (μαλλιά star, φωνή χωρίς προσωπικότητα) και ο Eddie Murphy ανανεώνει την καριέρα του εκπληκτικά. Αποτέλεσμα Αυτό δεν είναι ένα απλό φαντασμαγορικό δαλιανίδικο musical ή κάποιο από τα αλώνια στα σαλόνια παραμύθι- show. Είναι ένα έργο φαουστιανής ηθικής, όπου οι χαρακτήρες είναι έτοιμοι να πουλήσουν την ψυχή τους στον διάολο για την επιτυχία ...λέμε τώρα. Βαθμολογία

62

Δεν βρίσκετε το i CookGreek; ΓΙΝΕΤΕ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΕΣ! Το i CookGreek θα φτάνει κάθε μήνα στο σπίτι ή το γραφείο σας. Επιλέξτε τη συνδρομή που επιθυμείτε: εξάμηνη 20 ευρώ - ετήσια 35 ευρώ. Καταθέστε τα χρήματα της συνδρομής στο λογαριασμό 5015-032036-118 της Τράπεζας ΠΕΙΡΑΙΩΣ και στείλτε φωτοτυπία της απόδειξης κατάθεσης στο fax: 210-6994753. Εναλλακτικά στείλτε ταχυδρομική επιταγή στη διεύθυνση του περιοδικού. Ι COOK GREEK Μυλοποτάμου 4-6 ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ 11526 Δώστε τα στοιχεία σας τηλεφωνικά στο 210-6994753 ή μέσω e-mail: info@icookgreek.com και το περιοδικό θ’ αρχίσει να σας αποστέλλεται αμέσως ξεκινώντας από το τεύχος που επιθυμείτε.

Ψάχνετε το iCookGreek; Ψάξτε το στα σωστά μέρη! ΑΤΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ COOK SHOP Αιγάλεω (Σμύρνης 42), Ά. Γλυφάδα (Γούναρη 118), Βριλήσσια (Λ. Πεντέλης 39 Α), Γαλάτσι (Βεΐκου 32), Γλυφάδα (Λαζαράκη 33), Ηλιούπολη (Σοφοκλή Βενιζέλου 77), Καλλιθέα (Ελ. Βενιζέλου 136), Κέντρο Αθήνας (Πανεπιστημίου 41, στοά Νικολούδη), Κηφισιά (Αργυροπούλου 1-3 & Λεβίδου), Κολωνάκι (Ηροδότου 26), Λ. Πεντέλης (Λ. Πεντέλης 12-14), Μαρούσι (Διονύσου 24), Ν. Ερυθραία (Ελ. Βενιζέλου 155), Ν. Μάκρη (Λ. Μαραθώνος 80), Ν. Σμύρνη (Ομήρου 46), Παγκράτι (Φιλολάου 60), Πειραιάς (Ηρώων Πολυτεχνείου 31), Χαλάνδρι (Α. Παρασκευής 33 & Αριστοφάνους), THE MALL (Α. Παπανδρέου 35), ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ Chef in Love - Βιβλιοπωλείο Γαστρονομίας (Χαριλάου Τρικούπη και Φειδίου 2) Chef in Love - Πολυχώρος Γαστρονομίας (Εστίας 10, Αμπελόκηποι) Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24), Βιβλιοπωλείο ΠΑΤΑΚΗ (Ακαδημίας 65), Βιβλιοπωλείο Μικρός Κοραής (Παπάγου 7, Χαλάνδρι), Βαρούλκο (Πειραιώς 80), Πιλ Πουλ (Αποστόλου Παύλου 51, Θησείο) Γιορτή Μπαξεβάνη (Τέρμα Ιεράς Οδού, Δαφνί-Χαϊδάρι) Kuzina (Αδριανού 9, Θησείο) Fragma (Λίμνη Μαραθώνα, 6 χλμ. από Αγ. Στέφανο) Μπέρδεμα (Βασιλίσσης Αμαλίας 20, Κηφισιά) Μέλι (Εθν. Αντιστάσεως 4, Καισαριανή) Κανέλα (Κωνσταντινουπόλεως 70, Γκάζι) Rosebud (Σκουφά 40 και Ομήρου, Κολωνάκι) Hell’s Kitchen (Κλεισθένους 13, πλ. Κοτζιά) Υποβρύχιο (Ασκληπιού 53 και Αραχόβης), Βασιλόπουλος delicatessen (Σταδίου 19), Brazita (Πλ. Ομονοίας 6 και Γ΄ Σεπτεμβρίου) Γη και Οίνος (Αγ. Παρασκευής 55, Χαλάνδρι), Μεσογαία (Νίκης 52 και Κυδαθηναίων), Πανδαισία (Αγ. Ιωάννου 23Β, Αγ. Παρασκευή), Το Παντοπωλείον (Σοφοκλέους 1 και Αριστείδου 11), Φούρνος Σπύρου (Λ. Πεντέλης 55, Χαλάνδρι) ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ COOK SHOP Κέντρο Θεσσαλονίκης (Τσιμισκή 23), Πανόραμα (Αναλήψεως 3), Εμπ. COSMOS (11ο χλμ. Θεσ/νίκης-Μουδανιών), 25ης Μαρτίου (25ης Μαρτίου 76).

Κείμενα και φωτογραφίες που αποστέλλονται στην εφημερίδα για δημοσίευση δεν επιστρέφονται. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση όλου ή μέρους της εφημερίδας χωρίς την έγγραφη άδεια της εκδότριας εταιρείας. Η άποψη των συντακτών δεν είναι απαραίτητα άποψη της Διεύθυνσης του περιοδικού.

ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Αριστοτέλους 7), Βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκης (Νίκης 73 και Γούναρη 1 και Εθ. Αντιστάσεως 131), Βιβλιοπωλείο Παπασωτηρίου (Τσιμισκή 87 & Γρ. Παλαμά 3), Αγιολί (Πλατεία Αριστοτέλους, ισόγειο «Ηλέκτρα Παλάς»), Bio (Μητροπολίτου Ιωσήφ 6), 7 Θάλασσες (Λεωφ. Νίκης 3), Μόλυβος (Ίωνος Δραγούμη 31 και Καποδιστρίου) Ζύθος Ντορέ (Τσιρογιάννη 7, Λευκός Πύργος), Ζύθος στα Λαδάδικα (Κατούνη 5, Λαδάδικα), Meat me (Ερμού 24-26, Στοά Μοδιάνο και Πολυτεχνείου 57), Β. - Βυζαντινό Μουσείο (Γ΄ Σεπτεμβρίου 2), Πανελλήνιον (Οδός Σαλαμίνος έναντι ξενοδοχείου Mediterranean). ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΕΛΛΑΔΑ Καταστήματα COOK SHOP Αγρίνιο: Πλατεία Σουλίου Βόλος: Ερμού & Σκεδεράνη Ιωάννινα (Hondos): 28ης Οκτωβρίου 39 Κατερίνη: Τσιμισκή 6 Κεφαλλονιά: Σιτεμπόρων 77, Αργοστόλι Κοζάνη: Μεγ.Αλεξάνδρου 13 Κως: Πλ.Κονίτσης/Ζερβάνου Κόρινθος: Κύπρου 65 Λαμία: Χατζοπούλου 9 Λειβαδιά: Μπουφίδου 24 Λέρος: Λακκί Λέρος Μύκονος: Αργύραινα Μυκόνου Μυτιλήνη: Ερμού 35 Ναύπλιο: Άργους 29 Ξάνθη: Βενιζέλου 100Α Πάρος: Περιφερειακός Παροικιάς Πάτρα: ολοκοτρώνη 19-23 Πρέβεζα: Μπιζανίου 7 Ρόδος: 25ης Μαρτίου 22 Σέρρες: Χατζηιακώβου 2 Σύρος: Χίου 11 Τρίκαλα: Γαριβάλδη 16 Τήνος: Τριών Ιεραρχών 13 Φλώρινα: Ταγμ.Φουλεδάκη 44 Χαλκίδα: Κριεζώτου 20 Χανιά: Σκαλίδη 70 Χίος: Φιλίππου Αργέντη 6 Ξενώνας ΑΜΑΝΙΤΑ (Τσαγκαράδα, Πήλιο)

Μηνιαία δωρεάν εφημερίδα για την ελληνική κουζίνα που εκδίδεται και διευθύνεται από την iCookGreek ΕΠΕ. Διεύθυνση σύνταξης Αθανασίου Κωνσταντίνα athanasiou@icookgreek.com Τσαμουρά Χριστίνα tsamoura@icookgreek.com Εμπορική διεύθυνση Τόλης Παπάζογλου info@icookgreek.com Συντακτική ομάδα Γιατρά Λίνα Κόχυλα Νταϊάνα Λαζάρου Λευτέρης Λεγάκη Κατερίνα Παππή Βάσω pappi@icookgreek.com Χατζημιχαήλ Στέλλα Ειδικοί συνεργάτες Harry Popper Μαïντανοί Ναθαναήλ Δημήτρης (Ομάδα Αιγοπρόβατο) aigoprovato@icookgreek.com Παπαγεωργίου Δημήτρης (Ομάδα Αιγοπρόβατο) aigoprovato@icookgreek.com Pitsoulis pitsoulis@icookgreek.com Φωτογράφοι Δρακόπουλος Γιώργος Καραηλίας Γιώργος Λεπίδας Γιάννης Στενός Βασίλης Food styling Αγάλλου Λίντα Brown Dawn Webb Tina Υπεύθυνη συντονισμού Παππή Βάσω Υποδοχή διαφήμισης Μπατσή Κέλλυ Καλλιτεχνική διεύθυνση Mouse Graphics Τσακνάκης Γρηγόρης www.mousegraphics.gr Creative director Ξενάκης Γιάννης Υπεύθυνος Λογιστηρίου Ζαμάνης Διονύσης Τηλ: 210 6202894 Fax: 210 6202895 zamanis_d@hol.gr Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία Τυποεκδοτική Α.Ε. Έδρα Λ. Δημοκρατίας 48, Δροσιά Γραφεία – Αποθήκες Μυλοποτάμου 4-6, Αμπελόκηποι Τηλέφωνο/fax 210 6994753 www.icookgreek.com

63