ICOOKGREEK - AUG 2007

Τ. 0 5

ΙΟΥΛΙΟΣ- ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 07

ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

8+ΟΧΤΩ Σπιτικές συνταγές Πάθος για φρουτάκια Μαστίχα, υλικό ονείρου Ελληνική ΠΟΠ σκηνή Ορεξάτοι στις Κυκλάδες ΜΙΛΤΟΣ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ Για μια ρακή Πάμε Χίο

www.icookgreek.com

Τα καλά της πόλης Resto Parkour

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ!

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Editorial…................................................................................................ 2 Καλοκαίριασε Hungry Editor’s Choice…....................................................................... 4 Μας κέντρισαν το ενδιαφέρον Kαλοκαίρι στη γλώσσα μας..................................................................... 6 Τι θα φάμε στις Κυκλάδες; Ό,τι μας σερβίρουν; Kαλοκαίρι στη γλώσσα μας..................................................................... 8 Πάθος για φρουτάκια Kαλοκαίρι στη γλώσσα μας..................................................................... 10 Μαστίχα για να ονειρευόμαστε Froutomania............................................................................................. 12 Smoothies με παγωτό και ό,τι άλλο έχουμε Summer Bloggers.................................................................................... 14 Προσωπικά ημερολόγια καταστρώματος – ναι, η μανία μάς κόλλησε κι εμάς!

Feel Good................................................................................................. 17 Δωρεάν άθληση στο Χολαργό Κοινή bioλογική...................................................................................... 18 Το ζήτημα της «ντοπιοφαγίας»

Καλοκαίριασε και είπαμε να βάλουμε ένα χρωματάκι πάνω μας. Να παίξουμε παθιασμένα φρουτάκια, ανακατεύοντας τις πιο ζουμερές ποικιλίες με τις πιο ζεστές στιγμές του καλοκαιριού, να ρεφάρουμε τη χειμωνιάτικη γκίνια και να οδεύσουμε σε θεαματικά τζάκποτ: χρώματα, αρώματα, γεύσεις, μουσικές, όλα για πάρτη μας. Να ταξιδέψουμε στις μαγικές Κυκλάδες με χάρτη γεύσεων διπλωμένο στην κωλότσεπη του τζιν αναζητώντας σπάνια δείγματα τοπικής γαστρονομίας που επιβίωσαν θριαμβευτικά της αυτοκρατορίας του μουζάκα. Να μετράμε στο κατάστρωμα τα καλοκαίρια μας σε λιωμένα παγωτά, να ανιχνεύουμε σε ξεχασμένα καφενεία τις μνήμες μας με το άρωμα της μαστίχας, να σκαλίζουμε ο ένας τα συναισθήματα του άλλου ντάλα μεσημέρι λες και βρεθήκαμε σε μεταμεσονύχτια bloggόσφαιρα, να ατενίζουμε ώρες το ταβάνι με τα δοκάρια -χωρίς να σκεφτόμαστε τίποτα κι ας κάνουμε ότι σκεφτόμαστε την τελευταία φράση του βιβλίου...γενικά να κάνουμε όλες αυτές τις αηδιούλες και τις χαζομαρίτσες και τα παιδιαρίσματα, που οποιαδήποτε άλλη εποχή θεωρούνται ένδειξη αργοσχολιάς, έλλειψη δυναμισμού, ανικανότητα, απουσία αποτελεσματικότητας και χάσιμο χρόνου. Γιατί -αν δεν το είχες παρατηρήσει- ζούμε σε έναν κόσμο πολύ δουλευταράδων, συγκλονιστικά δυναμικών, απίθανα ενεργητικών και θεαματικά αποτελεσματικών τύπων. Να εκεί είναι η Πάρνηθα, μπορείς να το διαπιστώσεις με τα ίδια σου τα μάτια. Εν πάση περιπτώσει, πάμε να φύγουμε από δω και μη ρωτάς που πάμε. Διακοπές πάμε κι αυτό είναι το πολύ καλό νέο. Ήταν ανάγκη όμως το Σεπτέμβρη να έχουμε κλείσει ραντεβού με καμένη γη και καμένες συνειδήσεις;

Επιτέλους μόνος...................................................................................... 19 Ο foodie και το αυγό Μαμάδες και παιδιά................................................................................ 20 Κάνουμε πάρτι! Και τώρα; Μίλτος Πασχαλίδης................................................................................. 22 Μια ρακή μακριά από την Κρήτη 8+Οκτώ Σπιτικές Συνταγές..................................................................... 23 Από τον Λευτέρη Λαζάρου και την Κωνσταντίνα Αθανασίου Ελληνική ΠΟΠ Σκηνή............................................................................ 43 Ο κρόκος Κοζάνης και τα παρθένα ελαιόλαδα Meet the Greeks...................................................................................... 44 Πάω Χίο Η Λίνα και η πραλίνα............................................................................. 46 Γλυκά-κόλαση από τη Λίνα Γιατρά Portable food........................................................................................... 50 Ποιος θα σε σώσει από την πείνα σου; Μια συνταγή του χθες............................................................................. 52 ...στην κουζίνα του σήμερα. Από την Νταϊάνα Κόχυλα Τα καλά της πόλης................................................................................... 54 Ρέστο parkour, boozeroo, σινεμά και βιβλίο – λίγο το ’χετε; Pantopolion.............................................................................................. 58 Τι πουλάς, τι αγοράζω Μαϊντανοί................................................................................................. 60 Πάλι αυτοί μπροστά μας;

Cook ’n Roll.............................................................................................. 62 Ακούει μαγειρεύοντας και βλέπει τρώγοντας ο Pitsoulis

Ταυτότητα – Διανομή............................................................................... 63 Ποιοι είμαστε, αλήθεια, και πού θα μας βρίσκετε;

Εικονογράφηση εξωφύλλου: Ιωάννα Παπαϊωάννου

HUNGRY EDITOR’S CHOICE

ΣΤΗΝ ΚΥΡΑ-ΕΛΕΝΗ ΣΤΟ ΒΡΑΧΑΣΙ Μια αποκάλυψη ήταν η ταβέρνα «Πλάτανος», της κυρα-Ελένης, στο Βραχάσι, δίπλα στην παλιά βρύση: σπιτική κρητική κουζίνα, με όλα τα καλούδια που μπορεί να προσφέρει το νησί, φτιαγμένη από πρώτης ποιότητας (και φρεσκάδας) ντόπια υλικά και από χρυσοχέρα μαγείρισσα: καλτσουνάκια με άπαιχτο φύλλο, χοχλιοί με χόντρο, μερακλίδικοι ανθοί γεμιστοί, κουνελάκιπρόκληση, ντάκοι, τσικουδιές και βάλε. Όλα τα «φετίχ» της κρητικής κουζίνας απλωμένα στο τραπέζι και γύρω γύρω παρέα εξαιρετική, ικανή να απολαύσει το «δώρο» που της δινόταν. Είδαν κι έπαθαν να μας διώξουν οι άνθρωποι, μα τόσο που το φχαριστιόμασταν, ποιος να σηκωθεί να φύγει. Ευχαριστούμε, Λευτέρη, που μας έσωσες από το τουριστοκλούβι της Χερσονήσου! Ιnfo: ταβέρνα «Πλάτανος», Βραχάσι Λασιθίου, Kρήτη Χ.Τ.

Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΓήΟινος Χαίρομαι ιδιαίτερα όταν βρίσκω μαγαζιά (που συνήθως κρύβουν πίσω τους το μεγάλο μεράκι κάποιου ανθρώπου), που μπορούν να μου προσφέρουν, εδώ, στην Αθήνα, επιλεγμένα προϊόντα από μικρούς παραγωγούς της Ελλάδας, τυριά, ζυμαρικά, κρασί, ελιές, λάδι, μέλι, όσπρια, λαχανικά και ιδιοσκευάσματα που διασφαλίζουν την ποιότητα και τη γεύση στο καθημερινό μου τραπέζι και με βοηθούν να μην ξεχνώ ότι η πραγματική αξία της ελληνικής κουζίνας βρίσκεται στα εξαιρετικά υλικά της και στη στενή τους σχέση με τη γη. Αυτή τη φορά τη χαρά μου την πήρα από το κατάστημα ΓήΟινος, στο Χαλάνδρι, που εκτός των άλλων με φίλεψε και μια σειρά από διαλεχτά βιολογικά προϊόντα.

Info: ΓήΟινος, Αγίας Παρασκευής 55, 152 34, Χαλάνδρι, τηλ. 210 6899 881, www.gi-inos.gr Χ.Τ.

ΟΜΑΔΑ ΑΙΓΟΠΡΟΒΑΤΟ

Του Δημήτρη Παπαγεωργίου

ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΑ ΠΑΓΩΤΑ ΚΑΙ ΜΠΙΣΚΟΤΑ ΑΠ’ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ Τον Αλκιβιάδη Καλαμπόκη τον γνώρισα από τον Λευτέρη Λαζάρου στην Κρήτη. Ανταλλάξαμε ζεστή χειραψία και αρχίσαμε το φαΐ, το πιοτό και την κουβέντα. Όταν η κουβέντα προχώρησε λίγο ο συνδαιτυμόνας μου μού γνώρισε και τον αδελφό του το Χριστόφορο. «Είμαστε σα μια γροθιά οι δυο μας, μου είπε, μην κοιτάς που εγώ είμαι πιο επικοινωνιακός, εκείνος είναι η ήρεμη δύναμη της οικογενειακής μας επιχείρησης». Μιλήσαμε για το ζαχαροπλάστη παππού τους που το 1920, πρόσφυγας από την Κωνσταντινούπολη, εγκαταστάθηκε στη Σητεία της Κρήτης. Στο καφεζαχαροπλαστείο, που άνοιξε στο κέντρο της πόλης, έβρισκαν οι κάτοικοι και οι επισκέπτες της Σητείας μοναδικά γλυκά και παγωτά φτιαγμένα με μεράκι από αγνές πρώτες ύλες. Οι «πολίτικες συνταγές» συνδυασμένες με τις παραδοσιακές κρητικές σε ένα απαράμιλλο πάντρεμα γεύσεων. Μιλήσαμε για τον πατέρα τους, το Φωκίωνα, που με εμμονή στον παραδοσιακό χαρακτήρα των προϊόν των ξε κ ίν ησε τ ην πρώτ η τυποποίησή τους, έτσι ώστε η διάθεσή τους να είναι δυνατή και εκτός των ορίων της Σητείας. Μιλήσαμε για τους ίδιους, την τρίτη γενιά που έχει τώρα τη σκυτάλη. Για το μεράκι τους για τη ζαχαροπλαστική, την αγάπη τους για την παράδοση, την τεχνολογική ανάπτυξη των εγκαταστάσεών τους σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα, τις διαδικασίες ηλεκτρονικού ελέγχου της ποιότητας των προϊόντων. Σήμερα η εταιρεία διαθέτει πλέον δυο επώνυμες σειρές προϊόντων. Η μία είναι τα παγωτά «ΘΕΜΙΣ», που πήραν το όνομά τους λόγω της γειτνίασης του πρώτου καφεζαχαροπλαστείου του παππού Αλκιβιάδη με τα δικαστήρια της πόλης. Με άλλα λόγια από τη Θέμιδα, τη θεά της Δικαιοσύνης. Η δεύτερη είναι τα παραδοσιακά κρητικά γλυκά «Σητειακός Μύλος». Με μπισκότα, κουλούρια και παξιμαδάκια. Στον απογευματινό ελληνικό καφέ δοκίμασα μερικά από τα μπισκότα και τα κουλούρια τους με μαστίχα και με καρύδια. Τα υπόλοιπα, με ούζο, με σταφίδες, με πορτοκάλι, με αμύγδαλα και με σουσάμι, τα τίμησα στην Αθήνα. Ενθουσιάστηκα, νόμιζα ότι μου τα έδωσε η γιαγιά μου πεσκέσι. Τα βρίσκουμε και στα ΑΒ Βασιλόπουλος, μου είπε η Χριστίνα, που πάντα σημειώνει στο μυαλό της τις χρήσιμες πληροφορίες. Κ.Α.

Τύπου gourmet Τι σκέφτηκε ένα foodie αιγοπρόβατο που βρέθηκε καταλάθος μπροστά στον ανοιχτό κατάλογο ενός τύπου gourmet εστιατορίου; Ο τύπου gourmet κατάλογος έλεγε... Μάγουλα τσιπούρας αχνιστά με πράσο. Το foodie Αιγοπρόβατο σκέφτηκε... Καλό ακούγεται, αλλά για να χορτάσω εγώ με μάγουλα τσιπούρας συζητάμε για τουλάχιστον δύο ιχθυοτροφεία τσιπούρες. Προτιμώ το ψάρι ολόκληρο. Ο τύπου gourmet κατάλογος έλεγε... Σάλτσα από ντομάτα παρφουμαρισμένη με μαστίχα Το foodie Αιγοπρόβατο σκέφτηκε... Παρφουμαρισμένος έβγαινα μικρός (εκείνη τη γνωστή εποχή των 80’s) με Aqua Velva. Πιο πριν στο δημοτικό με Μυρτώ («Φοράς Μυρτώ και νιώθεις ξεγνοισιααά...λαλαλα). Μα τι γράφουν; Ο τύπου gourmet κατάλογος έλεγε... Εξελιγμένο cheesecake με άρωμα ούζου και βρώσιμο ντεκόρ από ζαχαρωμένα μακαρόνια Το foodie Αιγοπρόβατο σκέφτηκε... Το cheesecake με άρωμα ούζου δεν είναι concept γκουρμέ, αλλά concept «αμερικανοτσολιάς», σα στίχος του Πανούση ένα πράγμα, και δεν είναι αμερικανοτσολιάς μόνο στη γεύση, αλλά και στη σχεδίαση. Όσο για το ντεκόρ από ζαχαρωμένα μακαρόνια, να το φάει αυτός που το θεωρεί βρώσιμο. Ο τύπου gourmet κατάλογος έλεγε... Τραχανάς Κυπαρισσίας με βούτυρο Κερκύρας και γαλοτύρι Παραμυθιάς.

Το foodie Αιγοπρόβατο σκέφτηκε... Αυτό δεν είναι φαγητό, είναι οι πέντε στάσεις στη ζωή ενός άντρα (Μαλακάσα, Καβάλα, Κερατέα, Δράμα, Κυπαρισσία). Τόσο μπέρδεμα για έναν τραχανά με τυρί. Ο τύπου gourmet κατάλογος έλεγε... Ριζότο με νεαρά κρεμμύδια και σπάνακι baby. Το foodie Αιγοπρόβατο σκέφτηκε... Σπανακόρυζο θα εννοεί. Το Foodie Αιγοπρόβατο αναρωτήθηκε μήπως δε φτάνει η κουλτούρα του για να αντιληφθεί το μέγεθος της δημιουργικότητας που εκτυλισσόταν μπροστά στα έκπληκτα μάτια του. Είπε να διαβάσει κάποιο σχετικό έντυπο, αλλά πάλι το καημένο έπεσε σε τύπου γκουρμέ... Το τύπου gourmet έντυπο έγραφε... Το κοκορέτσι από αρνάκι με σπαράγγια, αν και ακροβατεί επικίνδυνα, στο τέλος καταφέρνει να ισορροπήσει θαυμαστά, παρ’ όλη τη σάλτσα από κουνουπίδι με γάλα καρύδας και κάρι. Το foodie Αιγοπρόβατο σκέφτηκε... Δεν είναι το κοκορέτσι, αλλά εγώ που ακροβατώ επικίνδυνα σε έναν κόσμο όπου δεν καταλαβαίνω τίποτα, γιατί τίποτα δε λέγεται όπως έχει. Και το ερώτημα είναι αν «θα καταφέρω να ισορροπήσω θαυμαστά» τελικά...

ΤΣΙΠΟΥΡΑ ΑΛΑΝΙΑΡΑ ή ΤΣΙΠΟΥΡΑ ΑΠΟ ΣΠΙΤΙ; Να ένα δίλημμα που ακούω βερεσέ... Ασχολούμαι όλη τη ζωή μου με το φρέσκο ψάρι, το ξέρω και με ξέρει όπως γνωρίζονται οι παλιόφιλοι μεταξύ τους. Και σας διαβεβαιώ ότι ουδέποτε με απασχόλησε το ερώτημα αν η φρέσκια τσιπούρα ή το λαβράκι που χρησιμοποιώ ήταν της ανοιχτής θάλασσας ή ιχθυοκαλλιέργειας. Το μόνο που με απασχολούσε και με απασχολεί πάντα είναι η ποιότητα του ψαριού κι αν είναι όντως φρέσκο. Με τις μεν ιχθυοκαλλιέργειες μπορώ να έχω το κεφάλι μου ήσυχο, γιατί γνωρίζω πόσο αυστηρά είναι τα κριτήρια ποιότητας και διακίνησης που θεσπίζει ο νόμος και τι γευστικό αποτέλεσμα δίνουν

στα πιάτα μου. Όσο για τις ελεύθερες τσιπούρες και τα σχετικά: εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι πρέπει να έχω τα μάτια μου πάντα δεκατέσσερα, διότι από «ξύπνιους» που πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες έχω χορτάσει στη ζωή μου και δεν ρισκάρω το όνομά μου για καμία, όσο αλανιάρα κι αν το παίζει. Λευτ. Λ.

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ

Της Χριστίνας Τσαμουρά

Ορεξάτος στις Κυκλάδες; Είναι ένα από τα μαγικά που κάνουν οι Κυκλάδες κι αυτό. Φεύγεις όπως φεύγεις από Πειραιά, καμία σημασία δεν έχει πώς, και μόλις πατήσεις πόδι στο Νησί ξανανοίγει η αχαλίνωτη όρεξή σου. Για να μην τη χαραμίσεις όλη σε χωριάτικες και καλαμαράκια, έλα να παίξουμε το παιχνίδι «πες μου πού σε έβγαλε το κύμα, να σου πω για το φαΐ των ντόπιων». Διότι ασφαλέστερη γαστρονομική πυξίδα για τα ταξίδια σου από το τι (και ενίοτε πού) τρώνε οι ντόπιοι, δεν έχει βγάλει, φίλε μου, η ναυτοσύνη της γεύσης.

Στην Αμοργό Ανάμεσα σε απόκρημνα επιβλητικά βράχια και με θέα το απόλυτο γαλάζιο, το καλύτερο ρακόμελο των Κυκλάδων αναλαμβάνει να ολοκληρώσει επιτυχώς την απόδραση στο καλοκαιρινό όνειρο. Αν ήταν Νοέμβρης θα μπορούσατε να δοκιμάσετε το ιδιαίτερο αμοργιανό παστέλι, που φτιάχνεται από τους ντόπιους ειδικά για το πανηγύρι της Παναγιάς της Χοζοβιώτισσας. Ευτυχώς όμως δεν είναι, αλλά τη Χοζοβιώτισσα πρέπει να τη δείτε με ή χωρίς παστέλι, γιατί πρόκειται για ένα από τα σπουδαιότερα θρησκευτικά μνημεία της Ελλάδας και γιατί σου κόβει την ανάσα ακόμη και σήμερα, έτσι χτισμένη που ‘ναι στη μέση του πουθενά, του γκρεμού και του βράχου. Στα πιο ...κοσμικά ζητήματα τώρα, από ντόπιο πιάτο δοκιμάστε πατατάτο, κρέας και πατάτες, δηλαδή, μαγειρεμένα στην κατσαρόλα με φρέσκια ντομάτα και μυρωδικά. Στην περίπτωση που επιλέξατε για διαμονή την πλευρά της Αιγιάλης και όχι των Καταπόλων, αν δεν βρεθούμε να πίνουμε ρακόμελα δίπλα δίπλα στα Θολάρια, θα βρεθούμε σίγουρα στη Λαγκάδα, στο φοβερό ταβερνάκι του Νίκου, να τσακίζουμε το φοβερό κατσικάκι στη λαδόκολλα, αγναντεύοντας τη θέα στον αιγαιοπελαγίτικο κόλπο, που είναι -μαντέψτε- φοβερή! Στην Ανάφη Αναδύθηκε σύμφωνα με το μύθο από το βυθό κατ’ εντολή του Απόλλωνα με στόχο να προσφέρει καταφύγιο στους Αργοναύτες. Ε, περίπου μέσα έπεσε ο θεός, αφού καταφύγιο προσφέρει και πάλι, πλην όμως στους κουρασμένους από τις κοσμικές Κυκλάδες ταξιδιώτες. Να ξέρετε ότι η Ανάφη είναι ο τόπος που μπορείς να φας αστακομακαρονάδα ως δείγμα πραγματικής τοπικής κουζίνας και όχι ως ψευτοχλιδάτης τουριστικής ατραξιόν. Ψάξτε επίσης και για τη βραστή μυζήθρα και το ζαφοριστό ψωμί, σχεδόν κροκί στο χρώμα από το σαφράν. Εμπειρία.

Στην Άνδρο Χώρα αρχόντισσα με δείγματα μεσαιωνικής, νεοκλασικής και νησιώτικης αρχιτεκτονικής σε μαγευτική ισορροπία, παραλίες που περιμένουν όσους δεν ξέχασαν ακόμη πώς περπατάει ο άνθρωπος να τις ανακαλύψουν μέσα από τις ξερολιθιές και τα παλιά μονοπάτια και, μέσα σε όλα αυτά, μια άκρως δραστήρια κινηματογραφική λέσχη-έκπληξη. Στην Άνδρο οι ομελέτες (φουρτάλιες), φτιαγμένες με χοιρινό λίπος και με πληθώρα υλικών (μέχρι και κουκιά μπορεί να έχουν) κλέβουν την παράσταση. Από τυριά το μόνο που μπορεί κανείς να κάνει είναι να τα δοκιμάσει όλα! Την πετρωτή, το μαλαχτό, τα βολάκια και το μανούς. Φεύγοντας πάρτε αμυγδαλωτά και τα φημισμένα γλυκά κουταλιού, ανθό λεμονιού και καρυδάκι, που θα κάνουν τα μετέπειτα γιαουρτάκια σας στην Αθήνα super καλοκαιρινά επιδόρπια. Στην Αντίπαρο Ποιο είναι το αν τίθετο της Πάρου; Η Αντίπαρος! Από κάθε άποψη: Κόσμος στην Πάρο; Λίγοι και καλοί στην Αντίπαρο. Με λτέ μια σ την Πάρο; Νηνε μία σ την Αντίπαρο. Ακρίβεια στην Πάρο; Οικονομία στην Αντίπαρο. Φροντίστε μόνο να πάτε 2-3 κιλά κάτω από το επιθυμητό σας βάρος, γιατί αυτή η κυκλαδίτικη ...κουκίδα -περί κουκίδας πρόκειται, έτσι;- αφού σας κεράσει ντόπια ρακή και θεϊκό φρέσκο χταπόδι στα κάρβουνα, θα αρχίσει κάτι αγριοκούνελα στιφάδο και κάτι κρασάτα με κεφαλοτύρι και τους κόκορες πατίδο, τους γεμισμένους με συκωτάκια, ψωμί, κεφαλοτύρι και μυρωδικά και μαγειρεμένους κοκκινιστούς, που αν πεις να τα δοκιμάσεις όλα, μπορεί και να μη βρεθείς ούτε μέρα με άδειο στομάχι, οπότε θα χάσεις τελικά τα μπάνια σου, που ήτο και ο αρχικός σου στόχος, αν δεν απατώμαι. Στην Ίο Το πάλαι ποτέ «φρικονήσι» που με μεγάλο κόπο ανέβηκε αργά και σταθερά στην

αξιοπρεπή κατηγορία «νεανικό νησί» δεν μπορεί να την κρύψει τη χρόνια τουριστική παράδοση που διαθέτει. Το οποίο σημαίνει μεν «οργανωμένη παραλία» από τη μια, σημαίνει όμως από την άλλη πως θα σου βγει η γλώσσα για να ανακαλύψεις τον αυθεντικό γευστικό του χαρακτήρα. Οι πιο τυχεροί –ή πιο επίμονοι, αν το δούμε αλλιώς– ίσως ξετρυπώσουν κάπου το νιώτικο, ένα παραδοσιακό, σκληρό, κίτρινο τυρί από πρόβειο γάλα που ωριμάζει για 3 το λιγότερο μήνες, και ίσως πετύχουν και καλή βιολογική κάππαρη, που κάπου πήρε το αυτί μας ότι καλλιεργεί ο δραστήριος δήμαρχος. Ή μάλλον η γυναίκα του. Στην Τζια Αν φτάσετε κάθιδροι σε παραδοσιακό ταβερνάκι στην Τζιά και σας πούνε πάπαλα δεν εννοούνε ότι πήγατε αργά και δεν υπάρχει ούτε τηγανητή πατάτα, αντιθέτως σας προτείνουν ένα τοπικό πιάτο, φτιαγμένο με αυγά, ντομάτα και χοιρινό. Σε περίπτωση που είστε όντως αποφασισμένοι να αρνηθείτε έσ τω και για μια μέρα τα ολόφρεσκα θαλασσινά, δοκιμάστε τα ντόπια τσίγαρα (όχι τσιγάρα, παρακαλώ, τσίγαρα), δηλαδή κομμάτια χοιρινού με λίπος, και την τσιγαρόπιτα (τα εν λόγω κομμάτια χοιρινού με λίπος γίνονται γέμιση σε ρόδινες πίτες). Όσο για γλυκό, έχει νερόμελη, με άλλα λόγια, κρεμούλα με μέλι, αλεύρι, νερό και αμύγδαλα ή καρύδια, πασπαλισμένη με κανέλα και σουσάμι.

Στην Κίμωλο Οπωσδήποτε αναζ ητήσ τε την τοπικ ή σπεσιαλιτέ λαδένια, μια περιφανή Ελληνίδα, συγγενή της πίτσας, που βγάζουν οι φούρνοι του νησιού από το πρωί: αφράτο ζυμάρι, παρθένο ελαιόλαδο, φρέσκια ντομάτα και κρεμμύδι. Λέγε με και μεσογειακή απλότητα. Δε θέ λω να αναφ ε ρθώ σ τα φρ έσ κα μπαρμπούνια με κάππαρη, μια φανταστική καλοκαιρινή ντόπια συνταγή, ούτε στις πεταλίδες πιλάφι, γιατί φοβάμαι ότι δεν θα τα βρείτε σε ταβέρνες αυγουστιάτικα -τέτοιες ώρες, τέτοια λόγια- και θα με ψάχνετε το Σεπτέμβρη να με κράξετε. Α, μην ξεχάσετε φεύγοντας τα παξιμάδια με σκίνο. Θα σας λείψουν. Στη Μήλο Ό,τι χρόνος σας περισσέψει από τις 150 παραλίες που έχετε να επισκεφτείτε σε 10 μέρες επενδύστε τον ασυζητητί καταναλώνωντας τόνους τηγανητά πιταράκια, με γέμιση ξεροτύρι, δυόσμο και κρεμμύδι. Στη Μύκονο Κανονικά για να κρατηθείτε μάχιμοι στο

νησί της ...μόστρας, θα πρέπει να τρώτε αποκλειστικά αιγαιοπελαγίτικο αέρα. Αν παρ’ όλ’ αυτά στο πίσω μέρος του μυαλού σας νοσταλγείτε την άλλη Μύκονο, ψάξτε για λούτζα και τυροβολιά. Στην Πάρο Για μεζέ να διαλέξετε γούνα. Είναι κολιός λιαστός, που ψήνεται στο κάρβουνο. Πάρτε και βολβούς σκορδαλιά, ρεγκοσαλάτα, λαδοτύρι και χορτοφουσκωτές και, πιστέψτε με, δε θα ξέρετε πόσα ουζάκια ήπιατε. Κι αν όλα αυτά τα θεωρείτε ορεκτικά και κάπου εδώ σας έρχεται αυθορμήτως να ρωτήσετε «ωραία, και τι θα φάμε;», δοκιμάστε ως κυρίως πιάτο ψάρι γεμιστό! Δεν θέλετε να μεθύσετε με ούζο και προτιμάτε να μεθύσετε με παριανό κρασί; Εγώ μαζί σας είμαι. Όχι μόνο γιατί είναι εξαιρετικής ποιότητας κι από τους πιο φημισμένους αμπελώνες, αλλά και γιατί συνοδεύει τέλεια την ντιαντά, μια κοκκινιστή συκωταριά, άλλο πράγμα! Στη Φολέγανδρο Φροντίστε να παραγ γείλετε ε γκαίρως ματσάτα -φοβερά ζυμαρικά που φτιάχνουν

οι ντόπιες στο χέρι- και ...δώστε τους να καταλάβουν! Με κόκορα ή κουνέλι και ντόπιο πικάντικο τυρί, το πιάτο είναι κάτι παραπάνω από γευστικός παράδεισος και θερμιδική κόλαση. Επειδή όμως δεν φτάσατε ως εδώ για να μετράτε γουλιές και θερμίδες, πάρτε και κρεμμυδένιες καλασούνες (τοπικές πίτες με κρεμμύδια και φρέσκο ντόπιο τυρί), για να συνοδέψετε το κρασί σας. Το ξερό τυρί με γύλη είναι άλλη μια τοπική λιχουδιά που θα κλέψει τις ...μπουκιές των φίλων του κρασιού, αλλά και του τυριού. Γύλη λένε το κατακάθι του κρασιού, με το οποίο αλείφουν οι ντόπιοι το εξωτερικό του τυριού, που εκτός απ’ το ότι διατηρείται καλύτερα, γίνεται και τέλειος σύντροφος του ούζου με τη γεύση που παίρνει. Οι φίλοι της κάππαρης θα βρουν στη Φολέγανδρο άλλον ένα μικρό, παραθαλάσσιο παράδεισο να γεύονται τις χαρές του, αν η Σαντορίνη τους κουράζει με το αυγουστιάτικο ύφος της. Για γλυκό δοκιμάστε ό,τι περιέχει ή στηρίζεται σε ντόπιο μέλι συμπεριλαμβανομένης της περίφημης καρπουζένιας. Έντεκα στις δέκα φορές αξίζει. Στη Σίφνο Ή μάλλον και στη Σίφνο νηστικοί δε θα μείνετε. Παρεμπιπτόντως, είναι η πατρίδα του Τσελεμεντέ, αν σας λέει κάτι... Θα μνημονεύσω πρώτα τη ρεβιθάδα, που βράζει σκεπασμένη μια νύχτα ολόκληρη με λάδι και κρεμμύδι και βγαίνει την επόμενη ένα ...όνειρο, κι αν δεν σας πείσω, έχω και το μαστέλο ως επιχείρημα περί της σπουδαιότητας της σιφνέικης κουζίνας για τον ουρανίσκο του επισκέπτη. Όπου μαστέλο εστί εξαιρετικό αρνάκι μαγειρεμένο στο πήλινο μόνο με κρασί, άνηθο και μπαχάρια. Το ότι βγαίνει με αυτά τα υλικά αυτό το λουκούμι, οι ντόπιοι πιστεύουν ότι οφείλεται στα αμπελόκλαδα που στρώνουν στη βάση του σκεύους, προσωπικά όμως πιστεύω ότι οφείλεται στο θεό των Κυκλάδων, γιατί στην Αθήνα, ποτέ τα αμπελόκλαδα δεν έκαναν τέτοιο γευστικό θαύμα με κανενός τύπου ψητό αρνί. Αφήστε δε που με το ζωμό που κατακάθεται, φτιάχνουν ένα πιλάφι άπαιχτο. Ρεβιθοκεφτέδες, καππαροσαλάτα, κι αν πετύχετε κάππαρη μαγειρευτή, θα σας περιμένουν σε ταβέρνες και ταβερνάκια και να είστε σίγουροι ότι στην επιστροφή θα κουβαλάτε εκτός από τα επιπλέον κιλά και τα περίφημα σιφνέικα αμυγδαλωτά (ειδικά τα σκούρα με αμύγδαλο, που δεν ξεφλουδίστηκε, είναι μπουκιά και συχώριο) και τα μπουρέκια (πιτάκια γεμισμένα με μέλι, αμύγδαλο, καρύδι και σουσάμι). Στην Πάτμο (θαύμα, θαύμα...) Χωρίς να θέλω να σπείρω τον πανικό, οφείλω να σας ενημερώσω ότι μπορεί να

ξεκινήσατε για Κυκλάδες, αλλά το σίγουρο είναι ότι κατεβήκατε Δωδεκάνησα. Αν ούτε εσείς ξέρετε πώς, πρόκειται για θαύμα. Δεν ξέρω τι θα κάνετε, αλλά μέχρι να το αποφασίσετε, προτείνω γλυκό του κουταλιού στο Houston, από τα παλαιότερα καφενεία του κόσμου ...ε, συγνώμη, του νησιού. Μοναδικό. Όχι το γλυκό του κουταλιού. Το Houston. Αν τελικά φερθείτε με σωφροσύνη, αφεθείτε στα παιχνίδια της καλοκαιρινής μοίρας και διαλέξετε να μείνετε στο νησί, να δοκιμάσετε και τυρόπιτα Πάτμου: ξεσκέπαστη, με μια αφράτη σαν σφουγγάρι γέμιση να φωλιάζει στη λεπτή ζύμη της, που θυμίζει τραγανή τάρτα. Όπου βρείτε αυθεντικές πατμιακές δίπλες, επάνω τους, γιατί εδώ αρωματίζουν τη ζύμη με ούζο και αποκτούν πολύ ιδιαίτερο χαρακτήρα. Εξίσου ιδιαίτερα και τα γλυκά τηγανητά πουγκιά, που αν δεν πάτε στον τοπικό γάμο που σας κάλεσαν, θα τα γευτείτε μόνο στη φουρνιστή εκδοχή τους. Έτσι, για να μάθετε να μη χάνετε τέτοιες ευκαιρίες... Στη Σαντορίνη Ό,τι θα κάνατε και στη Μύκονο, κάντε το κι εδώ. Τα ξέρετε πια τα κόλπα. Πιο εύκολα συναντάς τους δημιουργικούς αυτοσχεδιασμούς των ευφάνταστων σεφ επί τη βάσει της ιδέας του τοπικού ντοματοκεφτέ λόγου χάρη, παρά τον ίδιο τον τοπικό ντοματοκεφτέ! Αυτό δεν είναι οπωσδήποτε κακό, είναι όμως οπωσδήποτε γεγονός. Επειδή το τρίγωνο παντρεμένη φάβα-άνυδρο ντοματάκιφρέσκα καππαρόφυλλα, είμαι σίγουρη ότι... εντάξει, το εμπεδώσατε, προτείνω αν βρεθείτε στο εντυπωσιακό κυκλαδονήσι να τιμήσετε δεόντως τα υπέροχα κρασιά του. Οίνοι γεννημένοι μέσα από τις πιο αντίξοες κλιματικές συνθήκες: τους φοβερούς ανέμους, το ανύπαρκτο νερό, τον ανελέητο ήλιο και τα ηφαιστειογενή χώματα. Λευκές ποικιλίες, όπως το ασύρτικο, το αηδόνι, και το αθήρι, καθώς και η ...ακριβοθώρητη ερυθρή μανδηλαριά, θα σας κρατήσουν μεθυσ τικ ή σ υν τροφιά τις ν ύχτες του Αυγούστου. Κι αν σας πικράνει σε κάνα βραχάκι το καλοκαιράκι με κανένα ψέμα του, η Σαντορίνη έχει τον τρόπο της να σας γλυκάνει και να σας κάνει να το ξεχάσετε πριν δύσει ο ήλιος: vinsanto λέ γεται. Ένα βελούδινο γλυκό κρασί από λιαστά σταφύλια. Από τα καλύτερα του Σιγάλα. Εκτός από το κουκλίστικο οινοποιείο του προαναφερθέντα οινοπαραγωγού, αλλά και του πολύ Μπουτάρη, υπάρχει πάντα η Ένωση Συνεταιρισμών Θηραϊκών Προϊόντων –το μεγαλύτερο οινοποιείο του νησιού– το οινοποιείο Χατζηδάκη και πολλά ακόμη οινοποιεία, κάποια από αυτά με ρίζες στο 19ο αιώνα, που σας περιμένουν να τα ανακαλύψετε με τις αξιόλογες προσπάθειές τους.

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ

Της Χριστίνας Τσαμουρά

Πάθος για φρουτάκια!

Μπήκαμε στο καζίνο της καλοκαιρινής προσδοκίας, ποντάραμε στα ελληνικά φρουτάκια κι αφού ρεφάραμε τη χειμωνιάτικη χασούρα, χτυπήσαμε κι ένα τζάκποτ –τι cool φινάλε– και τους τα πήραμε όλα: χρώματα, αρώματα, γεύσεις και μουσικές. Βερίκοκο: Φρούτο-μικρογραφία δειλινού, με χρωματική γκάμα που κινείται από το χλωμό κίτρινο μέχρι το βαθύ πορτοκαλοκόκκινο. Ιδιαίτερα σαρκώδες, με αρκετούς χυμούς και πλούσια, γλυκιά γεύση. Στην Ελλάδα τα περισσευούμενα βερίκοκα συχνά καταλήγουν μια ωραιότατη μαρμελάδα σε αεροστεγές βαζάκι που περιμένει καρτερικά το χειμώνα. Από τις πιο δημοφιλείς ποικιλίες είναι τα Διαμαντοπούλου και Μπεμπέκου. Θρεπτική αξία: Πλούσια σε βιταμίνη Α, βιταμίνη C, βιταμίνες Β2 και Β6, β-καροτίνη και σίδηρο. Θερμίδες ανά 100 γρ.: 50 Το tip: Μη διστάσεις ούτε στιγμή να τους δείξεις τι εστί βερίκοκο, εφόσον κρίνεις ότι τους χρειάζεται. Ο στίχος: «Χειλάκι πετροκέρασο και μάγουλο βερίκοκο, ρίκο, ρίκο, ρίκοκο…».

Ροδάκινο: Υπέροχο, αρωματικό, καλοκαιρινό Καρπούζι: Το ζουμερό κι ολόγλυκο σύμβολο του ελληνικού καλοκαιριού, από τα πιο δροσιστικά καλοκαιρινά φρούτα, τρώγεται εξίσου ευχάριστα μόνο του όσο και σε φρουτοσαλάτες, γρανίτες ή και smoothies. Μοναδική ελληνική πατέντα, ο συνδυασμός του με φέτα.

H θρεπτική αξία: Το καρπούζι έχει βιταμίνη C, βήτα-καροτίνη, βιταμίνη Α, βιταμίνη Β6, κάλιο, πολλά μέταλλα, φυτικές ίνες και λυκοπένιο, μια πολύτιμη αντιοξειδωτική ουσία που συναντάμε κυρίως στις μαγειρεμένες ντομάτες. Έκπληξη αποτελεί το γεγονός ότι από περιεκτικότητα σε σάκχαρα έχει λιγότερη ακόμη κι από του μήλου. Θερμίδες στα 100 γρ.: 21 Το tip: Αν σας βγήκε …μάπα το καρπούζι, ιδού μια κλασική καλοκαιρινή και άκρως μεθυστική συνταγή, που θα σας κάνει να ξεχάσετε το πρόβλημα: κόβετε το καρπούζι στη μέση, αδειάζετε την κρουστή σάρκα στο μπλέντερ, τη χτυπάτε και την ξαναβάζετε εκεί που τη βρήκατε, όχι μόνη, αλ λά ανακατεμένη με βότκα ή ρούμι και παγάκια. Μοιράζετε στους φίλους τα καλαμάκια τους και απολαμβάνετε όλοι μαζί το καλοκαιρινό ποτό από το κοινό καρπουζομπόλ. Ο στίχος: «Καλοκαίρι, με τη φέτα το καρπούζι στο ’να χέρι, με φιλιά μισολιωμένα, καλοκαίρι, λίγες φλούδες στης κουζίνας το μαχαίρι».

Πεπόνι: Η δεύτερη μεγάλη καλοκαιρινή αγάπη του Έλληνα με το ακαταμάχητο άρωμά της και τη γλυκιά της σάρκα είναι μονίμως καλεσμένη σε αμέτρητες καλοκαιρινές στιγμές. Οι μεγαλύτερες ποσότητες πεπονιών στη χώρα παράγονται στην Πελοπόννησο και την Κρήτη. Παραδοσιακά η χώρα μας απολαμβάνει το πεπόνι, δροσερό και

σκέτο. Συχνά όμως θα το δούμε ως βάση για γλυκές δημιουργίες, καθώς και για εξαιρετικά παγωτά. Τα τελευταία χρόνια, που η ιταλική κουζίνα έχει ισχυροποιήσει τη θέση της τουλάχιστον στα δύο μεγάλα αστικά κέντρα, είναι πια πολύ συνηθισμένος και ο συνδυασμός του πεπονιού με κάποιο αλλαντικό όπως το προσούτο. Θρεπτική αξία: το πεπόνι έχει βιταμίνη Α, ασβέστιο και βιταμίνη C. Θερμίδες στα 100 γρ.: 21. Το tip: Τουλάχιστον στις διακοπές αποφύγετε να πάρετε μαζί σας τύπους που κάνουν το βαρύ πεπόνι. Ο στίχος: «Ένα βαπόρι που σφυρίζει, όλη τη μαγιονέζα σκίζει, και μπαμ μπαμ μπαμ με δυο κανόνια, πετάει κίτρινα πεπόνια, τυρί κασέρι φέτες φέτες και χρυσαφένιες ομελέτες».

Κεράσι: Λατρεμένο φρούτο με παραμυθένιο χρώμα και πλανεύτρα γεύση. Τα καλύτερα κεράσια στην Ελλάδα παράγονται στην Πιερία, την Έδεσσα, τη Ροδόπη, τα Γρεβενά και σε άλλα μέρη της Βόρειας Ελλάδας. Από ποικιλίες, οι πιο γνωστές και αγαπητές είναι τα πετροκέρασα και τα βοδενών. Θρεπτική αξία: Τα κεράσια περιέχουν αρκετά μεταλλικά άλατα, φυτικές ίνες, βιταμίνη Α, βιταμίνη C, βιταμίνη B, κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο, μαγνήσιο και χαλκό. Θερμίδες ανά κεράσι: 4. Το tip: Ως κρεμαστό σκουλαρίκι στα αυτιά των κοριτσιών είναι το all time classic statement υπέρ μιας αβίαστης, φυσικής ομορφιάς. Ο στίχος: «Ναύτης βγήκε στη στεριά…θέλει να κεράσει, μια βανίλια παγωτό και γλυκό κεράσι».

φρούτο, που μετράει αρκετές παραλλαγές, με διαφορές που γίνονται εμφανείς όχι μόνο στο σχήμα και το χρώμα, αλλά και στη γεύση και στο άρωμά του. Από τα μικρά γυαλιστερά νεκταρίνια, με τα συμπυκνωμένα αρώματα και την κρουστή σάρκα, μέχρι τους μεγάλους, χνουδωτούς, αλλά τόσο ζουμερούς γιαρμάδες, υπάρχει σίγουρα ένα ροδάκινο ιδανικό για τον καθένα μας, ειδικά σε μια χώρα, όπως η Ελλάδα, που κατέχει την 8η θέση παγκοσμίως σε παραγωγή ροδάκινων (και την τέταρτη στην Ευρώπη). Θρεπτική αξία: Περιέχουν βιταμίνη Α, C, Ε και βιοτίνη. Είναι επίσης καλή πηγή φολικού οξέος, φωσφόρου, ασβεστίου, σιδήρου και καλίου. Θερμίδες ανά ροδάκινο: 55-60, ανάλογα με το είδος. Το tip: Προς κάθε Πόλη Πήτσαμ με επιδερμίδα τρυφερού ροδάκινου, που πλατσουρίζει ανέ με λ η σ τα κύματα του Αιγαίου: το σκυλόψαρο έχει δόντια που τα μπήγει στα κρυφά… Ο στίχος: «Σ’ ένα κλαδί μαγιάτικο, πιάστηκε μια εσάρπα, την είδε το ροδάκινο και ρόδισε η σάρκα».

Σύκο: Δεν υπάρχει Έλληνας όσο χρονών κι αν είναι, όσα λεφτά κι αν έχει, ό,τι κι αν πιστεύει περί ιδιοκτησίας, που θα βρεθεί στο εξοχικό μονοπάτι, μόνος, και δε θα μπει στον πειρασμό να κλέψει σύκα από τη φορτωμένη συκιά του γείτονα. Αν υπάρχει, δεν μπορεί, πρέπει να είναι διασταύρωση με κάτι ακόμη. Διότι το να κλέβεις σύκα από τη συκιά του γείτονα είναι χαραγμένο στο DNA μας κι αν δεν το κάνεις, δεν πάει καλά το καλοκαίρι σου. Τσεκαρισμένο. Θρεπτική αξία: Τα σύκα είναι πλούσια σε βιταμίνες Α, Β6 και C, καθώς και σε

ασβέστιο, κάλιο, φώσφορο και μαγνήσιο. Η περιεκτικότητά τους σε σάκχαρα τα κάνει επίσης ιδιαίτερα θρεπτικά αλλά και παχυντικά, τα άτιμα. Θερμίδες ανά σύκο: 60. Το tip: Αν δεις τύπους να γελάνε με νόημα ακούγοντας τη λέξη «σύκα» και «συκιά», απομακρύνσου γρήγορα. Δεν κάνουν για σένα αυτοί οι άνθρωποι… Ο στίχος: «Έτσι σ’ ένα πιθάρι βαθύ το σταφύλι ξεραίνεται και στο καμπαναριό μιας συκιάς κιτρινίζει το μήλο…».

Σταφύλι: Τι είναι το καλοκαίρι τελικά, αν όχι δυο ρώγες γλυκού, δροσερού σταφυλιού, που τσιμπάς από το ψυγείο, καθώς σηκώνεσαι από τη μικρή καλοκαιρινή σιέστα, εκείνη την περίεργη ώρα, που δεν είναι πια ούτε μεσημέρι, αλλά ούτε και απόγευμα μπορείς να το πεις, με τον ήλιο να ψήνει ακόμη το σύμπαν; Το tip: Κάτω από την κληματαριά θα διαπιστώσεις ότι οι εξισώσεις της ζωής δεν είναι τίποτα ανώτερα μαθηματικά αλλά ασκήσεις απλής αριθμητικής. Θρεπτική αξία: Μπορεί να επικρατεί η άποψη ότι τα κόκκινα σταφύλια έχουν περισσότερες διατροφικές αρετές από τα λευκά (κυρίως λόγω των θετικών συνεπειών στην υγεία του κόκκινου κρασιού), όμως στην πραγματικότητα και τα λευκά προσφέρουν ισάξια στοιχεία στον οργανισμό, όπως βιταμίνες A, C και κάλιο. Μαζί με τα κεράσια θεωρούνται το καλύτερο αποτοξινωτικό του καλοκαιριού. Θερμίδες ανά 100 γρ.: 63 Ο στίχος: «Έχεις στα χείλη γεύση από σταφύλι κι έχω ακόμα τ’ άρωμα στο στόμα…»

Φράουλα: Ασυζητητί το πιο σέξι φρούτο που γέννησε η φύση (το μήλο μπροστά της μοιάζει με αστεία παιδική ζωγραφιά), μια φράουλα αρκεί για να φέρει την άνοιξη, όμως πολλές φράουλες μαζί σημαίνουν σίγουρα καλοκαίρι. Μας κρατάνε συντροφιά σχεδόν μέχρι το τέλος του, χαρίζοντάς μας την ελαφρότητά τους και το ονειρεμένο τους άρωμα σε σούπερ καλοκαιρινά ζελέ, σε αθώες γρανίτες, σε φρουτοσαλάτες με γιαούρτι και σε υπέροχα παγωτά. Θρεπτική αξία: Η φραουλίτσα έχει σάκχαρα, ασβέστιο, φώσφορο, ιώδιο, σίδηρο, μαγνήσιο και βιταμίνη C. Θερμίδες ανά 100 γρ.: 26 Το tip: Φρέσκες φράουλες με καφέ ζάχαρη και κονιάκ. Και όλα τα άλλα θα έρθουν μόνα τους. Ο στίχος: «Στη ροδοζαχαρένια παραλία, μιλούσαν όλοι για τη Ρόζα Ροζαλία, που ‘χε στα δυο της μάγουλα λιγάκι κρέμα φράουλα…».

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ

Της Χριστίνας Τσαμουρά

Μαστίχα, υλικό ονείρου Γεννημένη σε αιγαιοπελαγίτικες όχθες, από πολύ νωρίς μπάρκαρε στα καράβια κι ανοίχτηκε σε κόσμους μακρινούς, στην Καρχηδόνα και στην Αίγυπτο και στην παραμυθένια Αραβία. Φορτωμένη στα αμπάρια όργωνε τις θάλασσες και τις αυτοκρατορίες. Ρωμαίοι, Βυζαντινοί, Γενοβέζοι και Οθωμανοί την ταξιδέψανε σε τόπους-σταθμούς του εμπορίου και του πολιτισμού. Αλεξάνδρια, Δαμασκός, Βαγδάτη, Βενετία, Φλωρεντία, Μασσαλία, Λονδίνο. Ξεφορτώθηκε σε λιμάνια και πήρε το δρόμο της για τις κουζίνες, τις ποτοποιίες ή τα μπουντουάρ, μια και οι ωραίες όλων των εποχών τη χρησιμοποιούσαν ως αρωματικό έλαιο για το σώμα τους και ως μέσο για μια σαγηνευτική αναπνοή. Όλα αυτά η μαστίχα: κάποιο δάκρυ, κάποιου δέντρου, κάποιου νησιού ριγμένου σε μια γωνιά της Μεσογείου. Κατόρθωμα έτσι;

Στη Χίο τα μαστιχοχώρια εκτείνονται στο νότιο μέρος του νησιού. Τα σχίνα, αν και υπάρχουν παντού, δε «δακρύζουν» ούτε στη Χώρα του νησιού ούτε στο βόρειο τμήμα του. Σπάνιο και ακριβό το ευωδιαστό αυτό δάκρυ κατά το παρελθόν -λόγω της τιμής του- έγινε περισσότερο μέρος της αστικής γαστρονομικής παράδοσης των τόπων που κατακτούσε, παρά της ντόπιας καθημερινής κουζίνας. Για χρόνια συνέβαινε αυτό στην Ελλάδα και την Κύπρο. Την είχαν στα «πολύτιμα». Λες και όταν η μαστίχα χαρίσει το άρωμά της σε ένα ψωμί, ένα γλύκισμα, ένα μπισκότο, ακόμη κι ένα παξιμαδάκι, το αποτέλεσμα αμέσως «επισημοποιείται», δεν κάνει πια για τετριμμένη χρήση. Δραπετεύει από τον καθημερινό εαυτό του και γίνεται κάτι άλλο. Κάτι ανώτερο, ικανό να προσφερθεί και να παρευρίσκεται μόνο σε ένα γάμο, μια βάφτιση και μια μεγάλη γιορτή. Προσε γ γίζοντας ιστορικά το θέμα της μαστίχας η Βάσω Κριτάκη, μια γυναίκα που έχει συνδέσει το όνομά της με τη Χίο και τις παραδόσεις της, αναφέρεται στη διαπίστωση του Γάλλου Τουρνεφό, που επισ κέπ τε ται το ν ησί κάπου τον 15ο αι. και καταγράφει: «Οι σουλτάνες καταναλώνουν το μεγαλύτερο μέρος της μαστίχας που πηγαίνει στο παλάτι. Όλο το πρωί κάθονται και μασάνε μαστίχα με άδειο στομάχι για να περάσει η ώρα τους, αλλά και για να γλυκάνουν την αναπνοή τους. Τα «δάκρυα» της μαστίχας τα βάζουν σε διάφορα φαγητά της κατσαρόλας αλλά και στο ζυμάρι του ψωμιού». Και η αλήθεια είναι ότι η κουζίνα της Σμύρνης και της

10

Πόλης την αποθέωσαν. Την ανακάτεψαν με παχύ βουβαλίσιο βούτυρο, ζάχαρη κι αλεύρι και έκαναν μικρά ζαχαροπλαστικά θαύματα. Τι λουκούμια, τι σεκέρ παρέ, τι σιροπιαστά και μπακλαβάδες, τι βασιλόπιτες, τι ντοντουρμάδες, τι τσουρέκια. Μόνο η Χίος και η Λέσβος τη χρησιμοποίησαν εξίσου γενναιόδωρα στην καθημερινή τους κουζίνα σε εποχές που η υπόλοιπη Ελλάδα κάπου τη «φύλαγε». Προσωπικά θυμάμαι ότι οι κρύσταλλοί της δεν έλειπαν ποτέ από την κουζίνα της Μυτιληνιάς γιαγιάς μου, ακόμη και όταν ήρθε να ζήσει στην Αθήνα. Τους κράταγε κλεισμένους σε ένα διάφανο τετράγωνο κουτί, που άνοιγε από πάνω και θύμιζε το παλιό κουτί με τα ροζ φιτίλια για το καντήλι. Να’ ταν έτσι η παλιοκαιρίτικη συσκευασία της, να ’ταν επινόηση της γιαγιάς, ποιος να ξέρει μετά από τόσα χρόνια... Έτσι κι αλλιώς η δύναμη της μαστίχας δεν εξαντλείται στο παρελθόν της. Σήμερα, προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης πλέον, έχουμε την τύχη να την απολαμβάνουμε περισσότερο από ποτέ. Από τις μοναδικές δημιουργίες των ψαγμένων ζαχαροπλαστών, όπως ο Παρλιάρος που την έχει κυριολεκτικά απογειώσει, και τα ευφάνταστα αλμυρά πιάτα μοντέρνων σεφ, που την έχουν ενσωματώσει αρμονικά στις περίτεχνες σάλτσες τους, και από το μεθυστικό απόσταγμα σκίνου, μέχρι το all time classic κουτάλι υποβρύχιο που περιμένει βυθισμένο σε ένα ποτήρι κρυστάλλινο νερό να αναμοχλεύσει τις πιο γλυκές αισθήσεις μας, η μαστίχα ήταν, είναι και θα είναι το κατεξοχήν υλικό από το οποίο φτιάχνονται τα όνειρα.

Η πήλινη αυτή συσκευασία φτιαχνόταν στη Χίο μέχρι τη δεκαετία του ’70 ειδικά για τους κρυστάλλους της μαστίχας. Έπειτα ακρίβυνε, καθώς άρχισαν να χάνονται οι χειροτέχνες του πηλού, και σταδιακά καταργήθηκε. Για ένα διάστημα -σύντομο, ευτυχώς- αντικαταστάθηκε από την πλαστική της απομίμηση. Τα συγκεκριμένα δοχεία αγοράστηκαν το 1968 στην Πόλη της Χίου. Η μαστίχα μέσα τους έχει κιτρινίσει πια όπως και οι σελίδες από το βιβλίο της μνήμης των μεγαλύτερων από μας. Το άρωμα της εποχής όμως έχει συμπυκωθεί και δυναμώσει μέσα στα χρόνια.

FROUTOMANIA

Της Χριστίνας Τσαμουρά

Smoothies με παγωτό Τα καλοκαιρινά φρούτα στη Μεσόγειο είναι όλα τα λεφτά. Και τα smoothies, μες στην «αμερικανιά» που κουβαλάνε, ο πιο απλός, συνοπτικός και παγωμένος τρόπος για να τα απολαύσουμε. Αρκεί να «παίζει» κάποιο μπλέντερ στην κουζίνα.

Τι γίνονται τα πιο αγαπημένα ελληνικά φρούτα αν τα ρίξεις στο μπλέντερ της παγκοσμιοποιήσης με κρύο γάλα ή λαχταριστό παγωτό; Γίνονται παγωμένα smoothies, η καλύτερη φρουτοπαρέα για τις ώρες που λιώνουν κι οι πέτρες. Κι αν δεν σου αρέσουν τα αγ γλικά στην ελληνική γλώσσα, πες τα και καρπουζοπεπονοροδακινοσταφυλάδες, άμα θες. Να τα πω ελληνικά; Δυσκολεύομαι. Θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν χυμοί, αλλά είναι πιο παχύρρευστα. Θα μπορούσαν να παρουσιαστούν ως φρουτόκρεμες, αλλά δεν τρώγονται με το κουτάλι. Θα μπορούσαν να βαφτιστούν fruit shakes, αλλά αν αυτό είναι ελληνικά, εγώ κολυμπάω στο Αιγαίο και δε γράφω φρουτοϊστορίες στους Αμπελόκηπους με καύσωνα. Τι είναι τελικά τα smoothies και γιατί θεωρούνται το απόλυτο καλοκαιρινό φρουτοσκεύασμα; Όλα μέσα!

Smoothies είναι να πάρεις τα ολόφρεσκα, ζουμερά, καλοκαιρινά φρούτα που σου αρέσουν περισσότερο, καρπούζι, πεπόνι, ροδάκινα, σταφύλια, κεράσια, να τα ρίξεις στο μπλέντερ, να προσθέσεις γάλα, κι αν δε φοβάσαι τη ζυγαριά, να βάλεις και μια γενναία δόση παγωτό βανίλια ή παγωτό με φρουτένια γεύση, που θα ταιριάζει με τα υπόλοιπο φρουτοσκεύσμα και να τα χτυπήσεις όλα μαζί μέχρι να αποκτήσεις το πιο βελούδινο, απολαυστικό και αθώο ποτό της εποχής. Το οποίο παραπέμπει μεν στην όαση δροσιάς και γλύκας ενός μιλκσέικ, αλλά είναι κατά πολύ ανώτερό του για άπειρους λόγους από τους οποίους αυτή τη στιγμή θυμάμαι μόνο δύο: α) έχεις φυλακισμένο όλο το χρώμα, το άρωμα και τη γλύκα του ελληνικού καλοκαιριού σε ένα τεράστιο ποτήρι με παγάκια, πράγμα που είναι αδύνατον να πετύχεις με ένα μιλκσέικ. Γιατί τι είναι το ελληνικό καλοκαίρι, αν του αφαιρέσεις τον ήλιο και τη θάλασσα; Τα φρούτα του είναι..., β) τονώνεις τον οργανισμό σου με όλα τα πολύτιμα συστατικά, μέταλλα και βιταμίνες των φρούτων, πράγμα που

είναι επίσης αδύνατον να πετύχεις με ένα μιλκσέικ και γ) περνάς ευχάριστα τις καυτές ώρες μιας κλασικής καλοκαιρινής μέρας, υποκρινόμενος τον fit μέχρι να πέσει η νύχτα και να βγουν τα αληθινά ποτά. Για τους τε μ πέ λ ηδες τ ης ε ύφορης κοιλάδας Τα smoothies είναι τα αγαπημένα drinks των απολύτως βαρεμένων συνανθρώπων μας, που δεν είναι φύσει τεμπέληδες, αλλά θέσει. Διότι αν η θέση σου είναι σε μια μικρή γωνιά της Μεσογείου, όπου το θερμόμετρο έχει πιάσει τους 40 και δεν λέει να τους αφήσει, μόνο φρούτα δεν έχεις όρεξη να καθαρίζεις και να ψιλοκόβεις σε εμπνευσμένες φρουτοσαλάτες. Κι ας ζεις στο φρουτοπαράδεισο. Τα smoothies λοιπόν μπορεί να φτιάχτηκαν από Αμερικανούς για Αμερικανούς που τα θέλουν όλα νιανιά εξορισμού, έρχονται όμως και κουμπώνουν άψογα στις ανάγκες του μεσογειακού Νότου, που ναι μεν έχει άφθονα φρούτα ΙούλιοΑύγουστο, αλλά μηδέν δυνάμεις να τα αξιοποιήσει. Το ιδανικό φρουτοποτό δεν απαιτεί καμιά «λεπτοδουλειά» στο καθάρισμα των φρούτων, δε θέλει καμιά ιδιαίτερη κοπή όπως σε μια αξιοπρεπή φρουτοσαλάτα, δε χρειάζεται παράπλευρες προετοιμασίες, τύπου μαρινάρισμα, αναμονή κ.λπ. Ούτε καν ξεφλούδισμα δε θέλουν καλά καλά τα υλικά αν είστε αρκετά έξυπνοι (IQ πάνω του μηδενός) ώστε να φτιάξετε smoothies με φρούτα που καταναλώνονται (και) με τη φλούδα τους, όπως τα ροδάκινα, οι γιαρμάδες, τα βερίκοκα, τα σταφύλια, τα αχλάδια, τα οποία μπορείτε να τα ρίξετε όπως είναι στο μπλέντερ, να διατηρήσουν κι αυτά τις πολύτιμες φυτικές τους ίνες, να διατηρήσετε κι εσείς την απόλυτη νιρβάνα. Και επιπλέον, κυρίες και κύριοι, μιλάμε για τον πιο έξυπνο, συνοπτικό και νόστιμο τρόπο να καταναλώσει κανείς τις 5 μερίδες φρέσκων φρούτων που συνιστά η μεσογειακή δίαιτα με μία κίνηση. Που σημαίνει 4 φορές λιγότερο μισητό πλύσιμο πιάτων, πιρουνοκούταλων και μαχαιριών στο τέλος της ημέρας. Not bad at all...

Tips. Αρωματίστε τα smoothies με τριμμένο τζίντζερ (πιπερόριζα), τη μαγική ρίζα της ενεργητικότητας και της ευεξίας. Ρίξτε πράσινο τσάι για περισσότερα αντιοξειδωτικά, που τόσο χρειάζεται το δέρμα μας το καλοκαίρι, για να αντεπεξέλθει στις επιθέσεις του ήλιου. Εξαιρετικά smoothies γίνονται και με ωμά

12

καλοκαιρινά λαχανικά. Βάλτε τη φαντασία σας και το μπλέντερ να δουλέψει. Μην αφήνετε το χρησιμοποιημένο μπλέντερ στην άκρη του νεροχύτη χωρίς να φροντίσετε να ρίξετε μέσα τουλάχιστον νερό για να μουλιάζει. Διαφορετικά θα σας βγει η πίστη (η όποια πίστη) μέχρι να ξεκολλήσετε ξεραμένα υπολείμματα φρούτων ή λαχανικών και αυτό δε νομίζω ότι το θέλει κανείς μας.

PUBLI

5 καλοκαιρινοί πειρασμοί Επιλογή ΑΒ Το σήμα ποιότητας Επιλογή ΑΒ χαρακτηρίζει μόνο τα προϊόντα εκείνα που πληρούν τις υψηλές προδιαγραφές, τις οποίες έχει αυστηρά ορίσει η ΑΒ. Επιλέγοντας ο καταναλωτής ένα προϊόν με το αντίστοιχο σήμα είναι σίγουρος για την ανώτατη ασφάλεια, την αξεπέραστη ποιότητα και την αυθεντική γεύση. Στόχος της ΑΒ είναι να εμπλουτίζει συνεχώς την ποικιλία των προϊόντων Επιλογή ΑΒ συμπεριλαμβάνοντας όμως πάντα μόνο εκείνα που ξεχωρίζουν στην κατηγορία τους.

Μια νέα σειρά 5 απολαυστικών παγωτών από εξαιρετικές, αγνές πρώτες ύλες, μας πάνε …ΑΒ φέτος το καλοκαίρι. Υπέροχες, νέες γεύσεις, που γαργαλάνε τον ουρανίσκο, ανοίγουν την όρεξη και κάνουν τις στιγμές μας πιο γλυκές, πιο δροσερές και πιο ευχάριστες από ποτέ.

ΠΑΡΦΕ ΒΑΝΙΛΙΑ Με πλούσια γεύση κρέμας αρωματισμένης με βανίλια και αφράτους ξηρούς καρπούς. Σερβίρετέ το με σιρόπι καραμέλα ή βύσσινο και επιπλέον χοντροκομμένα αμύγδαλα καβουρδισμένα.

COOKIES & CREAM Παγωτό κρέμα με ευγενικό άρωμα βανίλιας και απίθανα cookies κομματιασμένα φτιάχνουν τον τέλειο συνδυασμό που ξετρελαίνει το παιδί που όλοι κρύβουμε μέσα μας. Σερβίρετέ το με γλυκό βύσσινο ή κυδώνι.

ΠΑΡΦΕ ΣΟΚΟΛΑΤΑ Μυρωδάτο κακάο και καλοκαβουρδισμένοι ξηροί καρποί είναι τα βασικά συστατικά της αξεπέραστης και πολύ αγαπημένης γεύσης του παρφέ σοκολάτα. Ένα παγωτό με φανατικούς φίλους σε όλες τις ηλικίες, όλες τις εποχές του χρόνου. Σερβίρετέ το με σαντιγί και σιρόπι σοκολάτας.

CHOC CHOC CHIP Παγωτό σοκολάτα με κομμάτια πραγματικής σοκολάτας και σιρόπι σοκολάτας. Φουλ της απόλαυσης με σοκολάτα. Εμπειρία παγωτού 3Χ3 για αυτούς που εκτιμούν την αληθινή γεύση της σοκολάτας.

PRALINES & CREAM Θεϊκή γεύση με βανίλια παγωτό, τραγανούς ξηρούς καρπούς και σιρόπι καραμέλας. Θα το λατρέψει όλη η οικογένεια. Σερβίρετέ το πάνω σε μια σπιτική κρέπα ή βάφλα με έξτρα σιρόπι βανίλιας.

13

POSTED BY

Summer Bloggers Πόσταρε το para3eno_koritsi στις 03/07/2007

Πόσταρε η Ladychill μόλις απολύθηκε. Και ξαφνικά υπάρχει χρόνος. Άπλετος. Τη Δευτέρα το πρωί συνειδητοποίησα την αλλαγή. Δεν υπήρχε λόγος να σηκωθώ απ’ το κρεβάτι. Όταν το ρολόι πήγε 9 άρχισα να σκέφτομαι τους παλιούς συναδέλφους, τι εκκρεμότητες θα υπήρχαν στο γραφείο, πώς θα ήταν τα κέφια τους. Γύρισα πλευρό και προσπάθησα να κοιμηθώ κανένα μισάωρο ακόμα. Δεν τα κατάφερα. Συνήθεια βλέπεις… Δε θυμάμαι πως πέρασε η μέρα μετά απ’ αυτά. Για να μη θυμάμαι όμως τίποτα κακό πέρα απ’ τις πρώτες πρωινές σκέψεις δεν πρέπει να συνέβη. Μέχρι χθες θα ευγνωμονούσα για λίγο παραπάνω χρόνο μες στη μέρα. Τώρα που τον έχω όλο δικό μου χάνομαι. Οι ώρες δεν έχουν πια την πυξίδα που είχαν άλλοτε, απλά υπάρχουν. Τρίτη βράδυ συνήλθα. Κάτι έπρεπε να κάνω. Μερικοί γύροι καθαριότητας στο σπίτι την προηγούμενη μέρα δεν ήταν αρκετοί για ένα «υγιές ξέσπασμα». Ευτυχώς, την Κυριακή μια βόλτα από κάτι φυτώρια μου είχε εξασφαλίσει δουλειά ωρών. Ξεκίνησα αθόρυβα γύρω στις 11. Έβαλα στο τραπέζι ένα παρτέρι με μπιγκόνιες που προϋπήρχαν και -ανάμεσα στις κουβέντες μ’ ένα φίλο που ήρθε να με δει- έκοβα ό,τι ξερό είχε μείνει πάνω τους. Πρέπει να την είχα αφήσει πολύ καιρό απεριποίητη για να μαζευτεί ένα σωρός κιτρινισμένα φύλλα στο πάτωμα. Όταν έμεινα μόνη κατά τις 12.30 ένιωσα εκείνη την ακατονόμαστη διάθεση που προμήνυε ένα στραβό βράδυ. Σκέφτηκα κατευθείαν την Άρτεμη, φίλη της φίλης μου της Μαρίας. Η Άρτεμις τα στραβά βράδια έφτιαχνε μηλόπιτες. Η ουσία της προσωπικής της συνταγής κατά των στραβών βραδιών δεν ήταν βέβαια τόσο η ίδια η μηλόπιτα, όσο το «πέτα κάτι στο φούρνο» και μέχρι να γίνει θα ‘χει ισιώσει η νύχτα. Είπα να το δοκιμάσω. Μήλα δεν είχα κατακαλόκαιρο, είχα όμως βερίκοκα.

14

Ιδέα: τάρτα Τατέ ν. Το θρυλικό γλυκό που από μια αβλεψία οι αδερφές Τατέν αναγκάστηκαν να σερβίρουν το πάνω κάτω για να κρύψουν το λάθος τους. Τι καλύτερο για μια ανάποδη βραδιά από μια ανάποδη τάρτα. Βάλθηκα να παίζω με το αλεύρι και το βούτυρο περιμένοντας ανυπόμονα την πρώτη μαγική επίδραση της συνταγής πάνω στο ενοχλητικό συναίσθημα. Τίποτα. Έβαλα στο παιχνίδι και τα πορτοκαλί βερίκοκα -τι χρώμα κι αυτό, τι χρώμα- και πάλι τζίφος. Προθέρμανα το φούρνο με τη μαύρη υποψία ότι τα πράγματα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο. Έξω ζέστη, μέσα ζέστη, πήγαινα να σκάσω. Άνοιξα σιγά σιγά το παράθυρο της κουζίνας. Ευτυχώς η γειτονιά κοιμόταν για τα καλά, κανείς δε θα μιλούσε την επόμενη μέρα για μια μανιακή που ξενύχτησε ένα ολόκληρο βράδυ φτιάχνοντας τάρτες Τατέν. Όσο ψηνόταν το γλυκό, έβαλα ράδιο. Γράμμα στον ποιητή Καίσαρα Εμμανουήλ. «Ξέρω εγώ κάτι που μπορούσε Καίσαρ να σε σώσει...». Ακολούθησε ένα σερί λατρεμένων στίχων και μουσικών, ό,τι μέσα μου εμπίπτει στην κατηγορία «τραγουδάρες». Γύρω στις 3, που κοίταξα για τελευταία φορά το ρολόι, η ψυχή μου είχε πιάσει ουρανό και δεν έλεγε να κατέβει από κει με τίποτα και για κανέναν. Η τάρτα κάηκε. Λογικό. Κι εγώ στη θέση της το ίδιο θα έκανα. Έτσι κι αλλιώς είχε ήδη αποδειχτεί η λάθος τάρτα, τη λάθος στιγμή, σε λάθος χέρια. Τα πάντα στη ζωή είναι θέμα ανθρώπου και timing. Προσωπικά τα περίεργα μεσάνυχτα δεν πρέπει να ανοίγω φύλλο, αλλά ράδιο. Η Άρτεμις, πάλι, το αντίθετο. Έπεσα για ύπνο κουρασμένη. Τι ωραίο συναίσθημα... Την επόμενη μέρα, κι αφού ο βιορρυθμός της νοικοκυράς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ανέτως καταπέλτης για την ψυχολογία μου, ήθελα να βγω. Φόρεσα φόρμα και αθλητικά, πήρα ένα παρεό μαζί μου και κατηφόρισα για τον Εθνικό Κήπο. Μια στάση στην «Πολιτεία» μου εξασφάλισε ένα βιβλίο που καιρό ήθελα να διαβάσω χωρίς να ξέρω τίποτα γι’ αυτό: «Ο ήλιος δύω» της Μαρίας Μήτσορα. Είχα στο σάκο ό,τι ακριβώς ήθελα για να είμαι ευτυχισμένη: τετράδιο για παρορμητικές σκέψεις, στιλό για υπογράμμιση, το νέο βιβλίο, ψάθινο καπέλο και ένα καφέ στο χέρι συνοδεία. Πρώτα έκανα μια μεγάλη βόλτα στα αχανή μονοπάτια για να χαρώ τη φύση. Είχε μεσημεριάσει πια και πολλές μαμάδες είχαν βρει καταφύγιο εκεί στη ζέστη με τα παιδιά τους. Χειλάκια χαρούμενα, λερωμένα από λιωμένα παγωτά. Γέλια και χαμός. Πέρασα απ’ τη λιμνούλα, χάζεψα τις χελώνες, τις πάπιες, τα κατσικάκια και τα παγώνια και,

μόλις χόρτασε το μάτι μου εικόνες, άρχισα να ψάχνω το ιδανικό μέρος για να στήσω τον πρόχειρο καταυλισμό μου. Το βρήκα σ’ ένα δέλτα από διχαλωτά μονοπάτια. Μέσα σε μια βαριά σκιά απ’ τις συστάδες των δέντρων ένας κορμός έγερνε σαν φυσικό ανάκλιντρο, το χώμα ήταν καθαρό και οι πυκνοί θάμνοι με προστάτευαν απ’ τα τυχαία βλέμματα των περαστικών. Η περιήγηση είχε στεφθεί με επιτυχία. Άνοιξα την πρώτη σελίδα ξαπλωμένη στο παρεό με μαξιλάρι το σάκο μου χωρίς να έχω ιδέα για το τι θα διάβαζα. Τρεις ώρες αργότερα έκλεινα το βιβλίο μαγεμένη. Η τελευταία φράση, που ξεδιάλυνε το αίνιγμα του τίτλου, είναι ακόμα καρφωμένη στο μυαλό μου: «Στον ουρανό έξω από τα κάγκελα σβήνει μια πράσινη ανταύγεια φωτεινής επιγραφής, σε λίγο θα ανατείλει ο ήλιος, δύω».

Σε ένα φίλο που κόλλησε μετρώντας καλοκαίρια. Τα καλοκαίρια σου λιωμένα παγωτά Από το ανοιχτό παράθυρο η φωνή του Παυλίδη. Σκληρά τρυφερή, να σε σφάζει. «Κι όμως είμαι ακόμη εδώ Κι αυτό το καλοκαίρι…» Σα χαστούκι μοιάζει. Τα θυμάσαι ένα ένα. Άλλοι μετράνε τα καλοκαίρια τους με ανθρώπους, άλλοι με προορισμούς. Εσύ με λιωμένα παγωτά. Τα καλοκαίρια σου. Χωνάκια στα χέρια του παιδιού με τα μονίμως χτυπημένα γόνατα. Κι έπειτα μισοτελειωμένο σικάγο με μπισκότο στο μπολ παραθαλάσσιας επαρχιακής καφετέριας που ένιωσες το πρώτο καρδιοχτύπι. Μετά κάτι μικροί σοκολατί λεκέδες στο λερωμένο sleeping bag της εφηβείας σου. Ύστερα κλεμμένες κουταλιές λευκής βανίλιας από χείλη που δε χόρταινες να ακούς. Κάποτε. Πολύ πριν φτάσουν βαριές και ακάλεστες οι ήσυχες μέρες του Αυγούστου. «Είχα πει θα φύγω Είχα πει…». Κι όμως είσαι ακόμη εδώ. Το καλοκαίρι σου λιωμένο παγωτό σε κάποια άκρη των Κυκλάδων. Μόνο οι μέλισσες της μνήμης το θυμούνται. Στριφογυρίζουν από πάνω τους και σε κάνουν να φοβάσαι. Τι ακριβώς; Μη σε πονέσει το κε ν τρί και φύγεις τρέχοντας; Σιγά τα αίματα. Κανονικά θα έπρεπε να το επιδιώκεις κιόλας. Το π λοίο ανα χω ρ ε ί ε ν τό ς ολ ίγου – παρακαλούνται οι επισκέπτες να εξέρθουν– μα με ένα καλό τσίμπημα μπορείς να το προλάβεις. «Κι όμως είμαι ακόμη εδώ Κι αυτό το καλοκαίρι…». Το λες και σου κόβονται τα γόνατα. Κι όμως –αν μπορούσες να το δεις αλλιώς– θα ήταν το καλύτερο νέο της ημέρας. Αλλά πού μυαλό…

Πόσταρε το fotino_kalokairi στις 04/07/2007 Λάδι κι απόψε η θάλασσα Για μας τους κοινούς Έλληνες τα καλοκαίρια αρχίζουν από τη θάλασσα και τελειώνουν στον ελαιώνα. Μια θάλασσα από ασημί και λαδί φυλλωσιές που χάνεται σε ένα ονειρικό, ατέλειωτο γαλάζιο. Πέτρινα λιοτρίβια εναλλάσσονται με κατάλευκα εκκλησάκια, σκαρφαλωμένα στη μέση ενός πουθενά, φτιαγμένου από ξερολιθιές, ήλιο και ουρανό. Μέσα τους ένα καντήλι σιγοκαίει με το φιτίλι και το λαδάκι που κάποια γερόντισσα έφερε ως εδώ. Ο Προφήτης Ηλίας πάνω από τα λιόδεντρα αγναντεύει τη Μεσόγειο. Ο Ελύτης πίσω από τη θυμαριά αγναντεύει τη Μεσόγειο. Ο Οδυσσέας δίπλα απ’ το κατάρτι αγναντεύει τη Μεσόγειο. Ένας θεός μόνο ξέρει πόσο πολύ ματιασμένη είναι αυτή η θάλασσα. «Το μάτι με λάδι φεύγει» μουρμουράει η μαυροφορεμένη γειτόνισσα με το σκαμμένο πρόσωπο. Ας της πει κάποιος αυτό το μάτι, του αγίου, του ποιητή, του ναυτικού, να μην το ξεβασκάνει. Για μας τους κοινούς Έλληνες αυτή είναι όλη κι όλη η δύναμή μας. Η μοίρα μας, ο πολιτισμός μας κι ο αγώνας μας για ζωή. Τα υπόλοιπα δυο-τρία πραγματάκια για το δρόμο: λίγο στάρι, λιγο ελαιόλαδο και το κρασί. Άλλοτε να γιορτάζουμε κι άλλοτε να φιλοσοφούμε. Κάτι για τις νίκες και κάτι για τις ήττες, δηλαδή. Μα τα λίοδεντρα και το λάδι τους είναι από όλα τα σύμβολα το πιο συμβολικό. Χτυπάνε τον κοινό Έλληνα στο θυμικό του. Καταιγισμός εικόνων, μνημών και αισθήσεων. Το θαλασσινό τραπέζι, εξοχικό, στρωμένο με λευκό τραπεζομάντιλο, κερνάει ψωμί, ελιές, κρασί και αλμύρα. Σαρακοστή! Οι μοβ πασχαλιές με το μεγάλο παράπονο,

αιώνια εκκρεμότητα πάνω από το όρος των Ελαιών. Άνοιξη! Το πιάτο με τα λαδερά και λίγη φέτα στον ίσκιο της κληματαριάς. Καλοκαίρι! Οι μισάνοιχτες γρίλιες της θύμησης και η βουή των τζιτζικιών που έρχεται πέρα από τους ελαιώνες ενός καυτού Δεκαπενταύγουστου. Οι ατέλειωτες ώρες τεμπέλικης ενατένισης του ασβεστωμένου ταβανιού, τόσο μα τόσο γνώριμης. Το βραδάκι στο στενό καλντερίμι, ανάμεσα στις αυλές με τους βασιλικούς και τις βουκαμβίλιες, το μελτέμι που φέρνει για μια στιγμή τη μυρωδιά του κρεμμυδιού που τσιγαρίζεται στο λάδι κι ύστερα την ξαναπαίρνει μακριά, μα σου αφήνει φεύγοντας μια αίσθηση αισιοδοξίας πως κάπου στην Ελλάδα κάτι καλό μαγειρεύεται. Για μας τους κοινούς Έλληνες τα καλοκαίρια αρχίζουν από τον ελαιώνα και τελειώνουν στη θάλασσα. Μόνο ο ποιητής θα μπορούσε να πάει λίγο μακρύτερα προσπερνώντας το παιχνίδι της μνήμης με τη μελαγχολική διαπίστωση «ω αναμνήσεις που συγκρατείτε κάτι πιο πολύ από αυτό που ζήσαμε».

POSTED BY

ΑΘΗΝΑ-ΛΟΝΔΙΝΟ

Του Harry Popper

Mail από το LSE From: Harry Popper Sent: Monday, June 18, 2007 11:11 AM Subject: I’m singing in the rain

Πόσταρε η EfiMeri στις 07/07/2007 4 στιγμιότυπα οικειότητας Έχει δέσει στο νησί, όπως κάθε καλοκαίρι, τέλος Ιουλίου. Ο ήλιος αρχίζει να πέφτει όταν ο κόσμος γύρω, βλέποντας καπνό να υψώνεται από το σκάφος του, ανησυχεί για ναυτικό ατύχημα. Aποδεικνύεται λάθος συναγερμός: τσικνίζει τη μαΐστρα του ακούγοντας δυνατά το Summer Wine. Η φετινή του φίλη πιο πέρα μιλάει στο κινητό για τα λιμάνια, όχι για το ταξίδι. Δεν τολμούν να αντιμετωπίσουν τη σιωπή του καλοκαιρινού απομεσήμερου. Δεν είναι εύκολο να βρεις γυναίκα που να γουστάρει τη θάλασσα, είναι η δικαιολογία του. Στην ταβέρνα τρώνε το ψάρι τους χωρίς να μιλάνε. Μεταξύ τους. Μιλάνε κάθε τρεις και λίγο στο σερβιτόρο που τον τρέχουν χωρίς λόγο. Σε λίγο θα γυρίσουν στο ενοικιαζόμενο που έχουν κλείσει, κομπλέ, με τηλεόραση, για να δουν την επανάληψη του αγαπημένου τους σίριαλ, τις ειδήσεις και την ξένη ταινία, πριν πάνε στο κλαμπ. Εκδοχή α:Εκεί θα τους δει αργότερα ο σερβιτόρος, που πηγαίνει πάντα στο κλαμπ μετά το σχόλασμα, και θα πει στον μπάρμαν που είναι φίλος του να τους σερβίρει τελευταίους, για να μάθουν. Εκδοχή β: Εκεί θα συναντήσουν το σερβιτόρο της ταβέρνας, που πηγαίνει πάντα στο κλαμπ μετά το σχόλασμα, και θα του πιάσουν ανέμελα κουβέντα γιατί είναι η μόνη γνώριμη φάτσα και πρέπει επιτέλους να επικοινωνήσουν με κάποιον. Ο σερβιτόρος, που ξέρει να συγχωρεί, θα τους σφυρίξει πολύτιμη πληροφορία για το καλύτερο ηλιοβασίλεμα του νησιού. Θα πάνε απρόθυμα την άλλη μέρα, αλλά η κίνηση αυτή θα αποδειχθεί σωτήρια, γιατί τα μωβ και τα πορτοκαλιά, σαν να τα βλέπουν πρώτη φορά, θα τους κάνουν να κοιτάξουν ο ένας τον άλλο και να μιλήσουν.

Φέτος δεν θα πάνε στο νησί. Αν συμβεί κάτι και είναι αποκλεισμένοι; Δεν πειράζει. Το ξέρουν απ’ έξω κι ανακατωτά πια. Τους κάλεσαν οι κουμπάροι στο εξοχικό τους στη Σαρωνίδα. Θα της παραπονιέται πάλι για τη ζέστη λες και φταίει εκείνη. Θα του γκρινιάζει πάλι για το βάρος του –γιατί επιβαρύνει έτσι την καρδιά του; Τα ίδια λόγια σέρνονται τα τελευταία χρόνια δυσκίνητα μέσα στο σπίτι. Όταν τους τηλεφωνεί στις 28 Αυγούστου, να τους ευχηθεί για τα 40 χρόνια που κλείνουν μαζί, της λένε –πόσες φορές το ‘χει ακούσει;– πώς γνωρίστηκαν στο νησί («Η μάνα σου ήρθε και μου μίλησε πρώτη. Μου πρόσφερε βερίκοκα.», «Μην ακούς τον πατέρα σου, τα ‘χει χάσει. Εκείνος τα ‘κλεβε απ’ τον κήπο και του ‘βαλα τις φωνές.») και η φωνή τους γίνεται νεανική. Τα ίδια λόγια κάθε χρόνο τέτοια μέρα την ξαλαφρώνουν. Κάτω από ένα αρμυρίκι διαβάζει Δημητρακάκη την ώρα που ο φίλος της, έχοντας στήσει μικρούς ανεμόμυλους από κλαδιά και κομμένα πλαστικά μπουκάλια νερού γύρω απ’ τη σκηνή τους, ετοιμάζει τα πρώτα μαρτίνι, πριν πάνε στο μπιτς μπαρ. Ακούνε χαμηλά τη διασκευή του Indian Summer των Door

Λοιπόν, το καλοκαίρι στο Λονδίνο είναι εύκολο να το καταλάβεις: πρώτον, όλοι οι Έλληνες φοιτητές κλείνουν εισιτήρια για να φύγουν και συζητούν γι’ αυτά (και ακούγονται παντού, γι’ αυτό σου το αναφέρω: είναι οι πιο φωνακλάδες, καταντάνε αξιοθέατο της εποχής: αν τιλαλούν οι γειτονιές «φεύγω, τηγκάνω (από τον παλιό Γάλλο ποδοσφαιριστή Τιγκανά ), έφυγα, πότε έκλεισες εσύ», λες και βυθίζεται το καράβι, και δεύτερον, όλοι οι ντόπιοι φοράνε flip-flops (παλιά τα λέγαμε σαγιονάρες αλλά κάπου στην πορεία ο αμερικανικός πολιτιστικός ιμπεριαλισμός έδειξε και στην ιαπωνική ονομασία τα δόντια του). Ευτυχώς, με τα flip flops αρχίζει να εκλείπει το αξέχαστο ιδιαίτερα τη δεκαετία του ’80 πέδιλο με την άσπρη κάλτσα, η οποία μάλιστα ήταν και επιμελώς σηκωμένη επάνω, όσο πήγαινε, τεζαριστά ...προβλεπόμενοι, που λέγαμε στο στρατό. Και μάλλον εκλείπει επειδή αν φοράς κάλτσα δεν μπορείς να βάλεις το πλαστικό κομμάτι της σαγιονάρας ανάμεσα στο μεγάλο δάχτυλο και το δεύτερο στη σειρά. Πρακτικοί άνθρωποι εδώ, φίλε μου... Η εξέλιξη των ειδών... διακοπές στα Γκαλαπάγκος με flip-flops. Κατά τα ά λ λα υπάρχει μια αυξημέ ν η κίνηση στα πάρκα παρ’όλο που ο καιρός παραμένει βροχερός και τόσο απρόβλεπτος που καταντάει προβλέψιμος... Θέλω να πω, ρε παιδί μου, αφού θα βρέξει, ποια η διαφορά; Τεράστια, φίλε. Δεν μπορείς να καταλάβεις εάν δεν είσαι εδώ. Μία λέξη έχω για σένα: υγρασία! Ένας αίθριος καιρός με είκοσι βαθιμούς (sic - έτσι ακριβώς) με την υγρασία από το ποτάμι και τις βροχές να σε κάνει να καταλαβαίνεις ότι ή που θα ανέβει η στάθμη της θάλασσας με το θερμόμενο του φαινοκηπίου και θα πιούμε το νερό του Τάμεση αφιλτράριστο ή που θα ’ρθουν οι δεινόσαυροι ξανά και θα μας φάνε τα σάντουιτς... Ναι, σάντουιτς παρά τω πάρκω! Εθνικόν σπορ. A nation of sandwich eaters. Περπατώ εις το πάρκο όταν ο δεινόσαυρος δεν είναι δω. Παίρνω το BLT μου και σε κυνηγώ (Bacon, Letuce, Tomato σάντουιτς. Η μεγαλύτερη επιτυχία στα τσαρτ γιατί χωρίς να γευτείς τίποτα γεμίζεις το στομάχι σου). Εξ’ού και η ετυμολογία της λέξης δεινόσαυρος: απαιτεί μία κάποια δεινότητα επιβίωσης και αταραξία σαύρας (που την έχουν οι ιθαγενείς και την αναπτύσσουν και οι τουρίστες, αν ήθελαν ας έκαναν κι αλλιώς) για να αντέξεις να κολλάει το βαμβακερό Τ-shirt στο πλευρό σου και μάλιστα, επειδή έστριψες πριν από

16

δέκα λεπτά στο Charring Cross για να δεις εάν έρχεται κανένα αυτοκίνητο (από δεξιά, ε;), η μπλούζα να έχει κολλήσει από τον ιδρώτα σε εκείνη τη στροφή του κορμού εν είδει χιασμού των μερών του σώματος όπως σε άγαλμα του Πραξιτέλη και δεν έχει επανέλθει σε ευθεία πτώση πάνω από το τζιν σου με αποτέλεσμα να ξέρεις πλέον πως νιώθουν οι Καρυάτιδες με το φουστάνι άπλυτο τόσους αιώνες στην ίδια θέση κολλημένο αλλά με τη διαφορά ότι δεν κρατάνε σάντουιτς και αντί για σαγιονάρες τότε τα λέγανε σανδάλια. Αλλά τι τα θες; «Άτιμη κενωνία που άλλους τους ανεβάζεις και άλλους τους κατεβάζεις» ήρθαν οι Αμερικάνοι και τα σανδάλια έγιναν σαγιονάρες και μετά flip-flops και σε λίγο θα μας πουν ότι το σανδάλι προέρχεται από το αγγλικό sand (= άμμος) και το -ali από τον Μωχάμετ Άλι που του άρεσε να τα φοράει στην προπόνηση και ότι έγινε μόδα στο Baywatch. Σάματις ο Αραφάτ δεν έλεγε ότι ο Σπάρτακος δεν ήταν Θράκας αλλά Παλαιστίνιος; (Υπήρχαν Παλαιστίνιοι μετανάστες στη Θράκη τότε;) Αλλά θα βρουν βέβαια σθεναρή αντίσταση από τους τιμημένους Ελληνάρες εδώ που πριν φύγουν για τα πάτρια εδάφη, φροντίζουν μέχρι και την τελευταία στιγμή να θυμίζουν την ελληνική προέλευση των λέξεων που κάνουν το λάθος να χρησιμοποιούν οι φίλοι τους από άλλες χώρες. Λέει για παράδειγμα ο ανυποψίαστος Σινγκαπουριανός: Shall we have a sandwich? «Α, ελληνική λέξη!» πετάγεται ο Ελληνάρας: από τον αρχαίο θεό του σάντουιτς Σάνδο και την κατάληξη -ουίτς που στο χωριό μου που είμαστε αναντάμ μπαμπαντάμ γκάγκαροι αμόλυντοι (;!) Αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιείται ακόμα για να δείξει την ικανοποίηση από το βαθμό ωρίμανσης της ντομάτας και του μαρουλιού... Τώρα που είπα «μαρούλι», letuce: κι άλλη ελληνική λέξη από το ανεστραμμένο «τους λέω» (εννοείται «τι είναι το σωστό να γίνει», γιατί μόνο εγώ ξέρω...) κ.ο.κ. «Άντε» λένε οι ξένοι, «δεν τιγκάνουνε (sic - αυτό είναι λατινικό παιδιά, συγκρατηθείτε) πίσω στη χώρα τους τώρα που έβγαλαν και εισιτήρια, να ησυχάσουμε;»

FEEL GOOD

της Χριστίνας Τσαμουρά

Free άθληση στο Χολαργό Με στίβο χωμάτινο, 400άρη, γήπεδο που πατάς χόρτο, άλλο γηπεδάκι 5Χ5, αρκετές μπασκέτες και ειδική πίστα για ΒΜΧ ...μαγκιές, δεν είναι τυχαίο που ο χώρος πίσω από το Δημοτικό Γυμναστήριο Χολαργού έχει εξελιχθεί σε κλασικό meeting point επαγγελματιών αθλητών, αλλά και ερασιτεχνών φίλων της άθλησης, που μένουν στον άξονα Παπάγου-Χολαργού-Αγίας Παρασκευής.

Διατροφή Μη φοβάστε το φρέσκο τυρί

Ο χώρος: Όπως και να το κάνεις είσαι σε ύψωμα, προάγ γελο Υμηττού. Αυτό από μόνο του δίνει έναν άλλον αέρα στην ατμόσφαιρα και κάνει τις δραστηριότητες πιο ευχάριστες. Βλέπεις και ουρανό, βλέπεις και τα σύννεφα να πορτοκαλίζουν τα δειλινά και ανοίγει η ψυχή σου. Αν ανέβεις και το μονοπατάκι πάνω στο βουνό, έχεις και την Αθήνα πιάτο να βλέπεις πού ζεις και να σε πιάνει σκοτοδίνη. Πώς να πάω; Από Μεσογείων μπαίνεις δεξιά στη 17η Νοεμβρίου, την ακολουθείς ευθεία επάνω, περνάς την πλατεία Κύπρου και …τσουπ, να ΄σου η ειδική πινακίδα που θα σε ενημερώνει ότι πρέπει να στρίψεις αριστερά, για το Δημοτικό Γυμναστήριο. Πού θα παρκάρω; Παντού. Η περιοχή δε ν έ χει πρόβλ ημα, ε κ τός πια κι αν έτυχες σε καμιά υπερ-διοργάνωση του Γυμναστηρίου. Διαφορετικά το ντέρμπι Παπάγου-Χολαργού δεν είναι σε θέση να δημιουργήσει μποτιλιάρισμα. ΤΙ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ Ο ΧΩΡΟΣ Διαδρομές: Ο χώρος προσφέρει δύο διαδρομές. Έναν κλασικό 400άρη χωμάτινο στίβο (περιλαμβάνει σκάμμα για μήκος και χώρο για σφαίρα) για τζόγκιν γκ ή τρέξιμο και μια εναλλακτική διαδρομή περιμετρικά του σταδίου, των 600-650 μ., με αμελητέα ανηφόρα για λίγα μέτρα και αρκετό κομμάτι ανάμεσα σε πρασιά και «δέντρα» (εδώ οφείλω να ομολογήσω στον ατυχή αναγνώστη ότι τα δέντρα στο μυαλό μου χωρίζονται σε πεύκα ή «σαν πεύκα», σε κυπαρίσσια ή «σαν κυπαρίσσια» και σε έλατα ή «σαν έλατα», τα συγκεκριμένα λοιπόν είναι «σαν έλατα», αν αυτό βοηθάει κάπου). Αυτή η δεύτερη διαδρομή είναι ιδανική για ανθρώπους που βγήκαν για περπάτημα, με το σκύλο τους ή χωρίς, αλλά και για να σπάει την ανία των επαναλήψεων για τους αθλητές του στίβου. Γήπεδα: Στο Χολαργό θα βρεις και κλασικό

γήπεδο ποδοσφαίρου στρωμένο με χορτάρι και μικρό γηπεδάκι, ιδανικό για 5Χ5. Θα βρεις ακόμα αρκετά γήπεδα μπάσκετ, ώστε να μη μένεις ποτέ από μπασκέτες, την ώρα που η όρεξή σου για παιχνίδι είναι στο μάξιμουμ. Πίστα για ΒΜΧ: Στα συν των εγκαταστάσεων, ιδιαίτερα για τους πιο πιτσιρικάδες, συγκαταλέ γεται η ειδική πίστα με τις διαφορετικές κλίσεις, ό,τι καλύτερο για να κάνουν …παπάδες με τα ΒΜΧ ποδήλατά τους. Τι άλλο μπορώ να κάνω; Απολαυστικές διατάσεις στο χλοοτάπητα του κεντρικού γηπέδου, γυμναστική στα σκαλοπάτια των κερκίδων και κοπάνα από το σχολείο, αν πηγαίνεις στο Δημόσιο της περιοχής.

Είτε ακολουθείτε μια δίαιτα αδυνατίσματος είτε προσέχετε τι τρώτε με στόχο να νιώθετε –και να είστε– καλά, το φρέσκο τυρί δεν πρέπει να λείπει από το καθημερινό τραπέζι, γιατί η πρωτεΐνη που περιέχει είναι βασικότατο δομικό στοιχείο του οργανισμού. Θα ξέρετε ασφαλώς ότι οι μύες μας υπονομεύονται συστηματικά τόσο από τις δίαιτες αδυνατίσματος (τα πρώτα κιλά που χάνουμε είναι νερό και τα αμέσως επόμενα μυϊκός ιστός και όχι λιπώδης, αν δεν φροντίσουμε για το αντίθετο), όσο και από την έντονη αεροβική άσκηση. Άλλος τρόπος για να προφυλάξουμε μέσω της διατροφής το μυϊκό μας σύστημα, όσο θα χάνουμε κιλά ή θα γ υμναζόμαστε, πέρα από το να καταναλώνουμε επαρκείς ποσότητες πρωτεΐνης, δεν υπάρχει. Αυτό σε απλά μαθηματικά σημαίνει 1 με 1,5 γρ. πρωτεΐνης ανά κιλό βάρους. Το φρέσκο τυρί είναι βασικός προμηθευτής καλής ποιότητας πρωτεΐνης για το σώμα. Το πρόβλημα συνήθως βρίσκεται στο ότι τα παραδοσιακά φρέσκα τυριά έχουν συχνά έντονη παρουσία λιπαρών. Τα λιπαρά ανεβάζουν τη θερμιδική αξία του γεύματος ή του σνακ και άρα δεν ενδείκνυνται για δίαιτα αδυνατίσματος. Αυτός όμως δεν είναι λόγος για να βγάλουμε το τυρί από την καθημερινότητά μας. Είναι λόγος όμως για να ψάξουμε προσεκτικά ανάμεσα στα προϊόντα που κυκλοφορούν, ώστε να βρούμε εκείνα που συνδυάζουν τα ευεργετικά συστατικά του αγελαδινού γάλακτος με την ελάχιστη παρουσία λιπαρών. Στην αγορά μπορεί να βρει κανείς τυριά με περιεκτικότητα σε λιπαρά από 40% έως 4%. Αρκεί μια προσεκτική ανάγνωση της ετικέτας για να διαλέξουμε το σωστό προϊόν και να απολαύσουμε καλοκαιρινές ντοματοσαλάτες με τυρί, τον αγαπημένο μας ντάκο ή μια «ενισχυμένη» τυροφρουτοσαλάτα χωρίς να αγωνιούμε για το βάρος μας.

17

ΚΟΙΝΗ bioΛΟΓΙΚΗ

Της Βάσως Παππή

Τα ζητήματα της «ντοπιοφαγίας» Η Alisa Smith και ο James MacKinnon, δυο άκρως ευαισθητοποιημένοι στο περιβαλλοντικό θέμα κάτοικοι του Βανκούβερ, ανακύκλωναν όσο μπορούσαν και δεν οδηγούσαν αυτοκίνητο για να μη συμβάλουν στη μόλυνση της ατμόσφαιρας. Μέχρι που μια μέρα κατάλαβαν πόσο μάταιο είναι να ποδηλατεί ένας Καναδός μέσα στη βροχή, όταν τα τρόφιμα που καταναλώνει έρχονται αεροπορικώς από τη Νέα Ζηλανδία ή την Ευρώπη.

10 ΑΠΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ* Οι Καναδοί καταναλώνουν τρόφιμα που έχουν ταξιδέψει τουλάχιστον 4.500 χιλιόμετρα, ενώ το ίδιο νούμερο για τους κατοίκους των ΗΠΑ είναι κατά μέσο όρο 2.000 μίλια. Αυτό σημαίνει ότι, για να μπορούν να τρώνε ντομάτες το χειμώνα ή μήλα το καλοκαίρι, η ατμόσφαιρα μολύνεται από το διοξείδιο του άνθρακα, που εκλύεται λόγω της χρήσης ορυκτών καυσίμων, ενώ το κόστος μεταφοράς τους αυξάνει την τιμή τους. Όταν συνειδητοποίησαν το πρόβλημα, η Alisa Smith και ο James MacKinnon, ένα ζευγάρι Καναδών δημοσιογράφων που ζουν στο Βανκούβερ, αποφάσισαν να ακολουθήσουν ένα απλό στη θεωρία, αλλά δύσκολο στην πράξη διατροφικό σύστημα: τη «διατροφή των 100 μιλίων». Από το Μάρτιο του 2005 έθεσαν όρο στους εαυτούς τους να τρώνε και να πίνουν μόνο προϊόντα που είχαν παραχθεί μέσα σε ακτίνα 100 μιλίων (160 χιλιόμετρα περίπου) από το διαμέρισμά τους. Το πόσα προβλήματα αναγκάστηκαν να αντιμετωπίσουν υιοθετώντας μια τέτοια πρακτική, πόσο χρόνο χρειάστηκε να ξοδέψουν για να μπορέσουν να «στήσουν» το καθημερινό τους τραπέζι με κριτήριο την εντοπιότητα, αλλά και τι πολύτιμες εμπειρίες αποκόμισαν από αυτή την ιστορία μπορεί κανείς να τα διαβάσει εκτενώς στην ιστοσελίδα τους, www.100milediet.org, καθώς και στο βιβλίο τους The 100-Mile Diet: A Year of Local Eating, που κυκλοφόρησε τον περασμένο Απρίλιο. Στην πράξη το εγχείρημά τους κράτησε έναν χρόνο. Στο μεταξύ τους έλειψαν «οι ελιές, η μπίρα, η σοκολάτα…» και σιγά σιγά άρχισαν να ξαναβάζουν στο τραπέζι τους –με σύνεση– κάποιες αγαπημένες γεύσεις από τα πέρατα του κόσμου. Όμως, στο μεταξύ, και παρά το γραφικό και σαφώς ψυχαναγκαστικό χαρακτήρα του εγχειρήματος, η Alisa Smith και ο James MacKinnon είχαν μπορέσει να ανοίξουν δυο τρία πολύ σημαντικά ζητήματα.

18

Ζήτημα πρώτο Μελέτη της πολιτείας της Αϊόβα κατέδειξε ότι στη μικρή αυτή περιοχή, που βρέχεται από το Μισισιπή, ένα διαιτολόγιο στηριγμένο στα τοπικά αγαθά απαιτούσε 17% λιγότερα καύσιμα (πετρέλαιο και βενζίνη) από το αντίστοιχο διαιτολόγιο που βασιζόταν σε προϊόντα φερμένα από την υπόλοιπη χώρα (φανταστείτε όταν μιλάμε για διεθνείς μεταφορές, πού φτάνει αυτό το ποσοστό). Αντίστοιχη έρευνα στη Βρετανία έδειξε ότι ένα τυπικό αγγλικό μενού αποτελούμενο από ντόπια αγαθά ταξιδεύει 66 φορές λιγότερα μίλια απ’ ό,τι θα ταξίδευε αν είχε φτιαχτεί με βάση προϊόντα του εξωτερικού. Το πρώτο ζήτημα που ανοίγει είναι προφανές: πόσο νόημα έχει να καταναλώνουμε εισαγόμενα –και δη βιολογικά– τρόφιμα προκειμένου να βοηθήσουμε τον πλανήτη να ανακάμψει, όταν για τη μεταφορά τους από τη μια άκρη της γης στην άλλη τον έχουμε ήδη επιβαρύνει τόσες φορές με αμέτρητους επιπλέον ρύπους; Ζήτημα δεύτερο Είναι λογικό να συνεχίζουμε όλοι μας να καταναλώνουμε φρούτα και λαχανικά εκτός εποχής, τα οποία αγοράζουμε από κεκτημένη ταχύτητα (ούτε καν από ανάγκη), επειδή ψωνίζουμε μηχανικά και δεν κάνουμε τον κόπο να σκεφτούμε τι δουλειά έχει το λάχανο στο καλοκαιρινό τραπέζι και το σταφύλι μες στο καταχείμωνο; Συχνά εμείς οι ίδιοι είμαστε αυτοί που οδηγούμε εν πολλοίς το σύστημα τόσο σε λύσεις εντατικής καλλιέργειας, ολέθριες για τη γεωργία, όσο και σε αύξηση των εισαγόμενων αγαθών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το περιβάλλον αλλά και για την τελική τιμή των προϊόντων. Ζήτημα τρίτο Από καθαρά γαστρονομική σκοπιά αν το δει κανείς, είναι ποτέ δυνατόν να συγκριθεί η γευστική εμπειρία που προσφέρει η κατανάλωση ενός προϊόντος στον ίδιο τον τόπο που παράχθηκε από το να το γευθείς οπουδήποτε αλλού στη γη; Ναι, σήμερα

μπορούμε πράγματι να φάμε σούσι στους αμπελώνες της Τοσκάνης και ντάκο στον 25ο όροφο ενός ουρανοξύστη του Τόκιο. Τι άλλο μπορεί να σημαίνει όμως αυτό πέρα από την απέραντη σύγχυση που έχει προκαλέσει στο κεφάλι μας αυτή η δυνατότητα; Info: Άλλες ιστοσελίδες για το κίνημα της «ντοπιοφαγίας»: www.locavores.com και www.eatlocalchallenge.com

1 . Α Λ Λ Α Ξ Τ Ε Μ Ι Α Λ Α Μ Π Α . Αν αντικαταστήσετε μία κανονική λάμπα με μία οικονομική, θα γλιτώσουμε 70 κιλά CO2 -διοξειδίου το άνθρακα- το χρόνο.

2. ΟΔΗΓΕΙΤΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ. Αν επιλέγετε το λεωφορείο, το ποδήλατο ή τα πόδια σας, γλιτώνουμε 1 κιλό CO2 για κάθε 3 χιλιόμετρα που δεν οδηγείτε.

3. ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ. Αν ανακυκλώνετε τα μισά σκουπίδια του νοικοκυριού σας, γλιτώνουμε 1.000 κιλά CO2 το χρόνο.

4. ΕΛΕΓΧΕΤΕ ΤΑ ΛΑΣΤΙΧΑ ΣΑΣ. Αν κρατάτε τα λάστιχα του αυτοκινήτου σας φουσκωμένα σωστά, μειώνετε την καύση βενζίνης κατά 3%. Για κάθε λίτρο βενζίνης που καίτε λιγότερο, θα γλιτώσουμε 5 κιλά CO2.

5. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΑΥΤΟ ΝΕΡΟ. Αν πλένετε τα ρούχα σας με χλιαρό και όχι με καυτό νερό θα γλιτώσουμε 200 κιλά CO2 το χρόνο.

6. ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ. Αν μειώσετε τα σκουπίδια σας κατά 10% θα γλιτώσουμε 500 κιλά CO2 το χρόνο.

7. ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΕ ΤΟ ΘΕΡΜΟΣΤΑΤΗ ΣΑΣ. Αν κατεβάσετε το θερμοστάτη σας κατά 2 βαθμούς το χειμώνα και αν τον ανεβάσετε κατά 2 βαθμούς το καλοκαίρι, θα γλιτώσουμε 1.000 κιλά CO2 το χρόνο.

8. ΦΥΤΕΨΤΕ ΕΝΑ ΔΕΝΔΡΟ. Ένα μόνο δένδρο θα απορροφήσει 1 τόνο CO2 κατά τη διάρκεια της ζωής του.

9. ΚΛΕΙΝΕΤΕ ΤΙΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΣΥΣΚΕΥΕΣ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΣΑΣ. Αν απλά κλείνετε τελείως τηλεόραση, DVD, stereo, computer, όταν δεν τα χρησιμοποιείτε, θα γλιτώσουμε χιλιάδες κιλά CO2 το χρόνο.

10. ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟΝ ΔΕΚΑΛΟΓΟ ΤΗΣ «ΑΒΟΛΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ».

*Ο Pitsoulis μεταφέρει τον δεκάλογο που παρουσιάστηκε στο τέλος της «Αβολης Αλήθειας», το περιβαλλοντικό ντοκιμαντέρ που έφερε σε πολύ...άβολη θέση όσους το παρακολουθήσαμε για τη στάση μας απέναντι στον πλανήτη.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΟΝΟΣ

Της Κωνσταντiνας Αθανασίου

Τονοσαλάτα με αυγά Υλικά

Φιλικές συμβουλές

τόνος......................... 1 κονσέρβα στραγγισμένη από το λάδι της μαρούλι ή σαλάτα.... 100 γρ. πλυμένη και χοντροκομμένη ντομάτα..................... 1 ώριμη, σφιχτή, κομμένη σε ροδέλες αυγά.......................... 2 βραστά, σφιχτά λάδι........................... 1/3 φλιτζανιού ξίδι βαλσαμικό......... 2 κουταλιές της σούπας μουστάρδα................ 1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι.......................... λίγο πιπέρι........................ φρεσκοτριμμένο

Εκτέλεση 1. Στρώνετε το μαρούλι ή τη σαλάτα σε μια πιατέλα. Από πάνω βάζετε τον τόνο και την ντομάτα.

2. Ξεφλουδίζετε τα αυγά και τα κόβετε στα τέσσερα. Τα τοποθετείτε στην πιατέλα πάνω από τον τόνο. Αλατοπιπερώνετε.

3. Ρίχνετε σε ένα μπολ το λάδι, το ξίδι και τη μουστάρδα και τα χτυπάτε με πιρούνι, μέχρι να ομογενοποιηθούν και να γίνουν σάλτσα παχύρρευστη. Περιχύνετε τη σαλάτα με τη σάλτσα.

Ο foodie και τα αυγά Όσα δεν ήξερες για το αυγό (και πιθανώς ποτέ δεν σκόπευες να μάθεις) είναι εδώ και από τη στιγμή που θες να λέγεσαι foodie οφείλεις να τα αποστηθίσεις. Έχουμε και λέμε... Καταρχήν το αυγό πρέπει να είναι φρέσκο. Τα αυγά που μας πουλάνε κατευθείαν από τοκ κ... της κότας τις πιο πολλές φορές είναι μούφα. Τσέκαρέ τα ως εξής: Μέσα σε ένα βαθύ σκεύος ρίξε νερό και λίγο αλάτι και βάλε το ωμό αυγό. Αν πιάσει... πάτο, το αυγό είναι σούπερ φρέσκο (με μικρό αεροθάλαμο, όπως λένε οι ειδικοί αυγολόγοι). Αν στέκεται στην επιφάνεια, συγχαρητήρια!!! Μόλις αγόρασες ένα κλούβιο αυγό (να στο πω επιστημονικά «με αεροθάλαμο που θυμίζει το Mall»). Περιεργάσου το αξιοθέατο όσο θες και μετά πέταξέ το κατευθείαν στα σκουπίδια. Είναι επικίνδυνο! Αν τώρα το αυγό σου εμφανίζεται διστακτικό και κολυμπάει κάτω από την επιφάνεια σε διάφορα βάθη, χωρίς να αποφασίζει πού στα κομμάτια θα καταλήξει, στην κορυφή ή στον πάτο, θυμίσου το εξής: όσο πιο κοντά στην επιφάνεια, τόσο πιο μπαγιάτικο είναι, αλλά όχι του πεταματού... κάνει μόνο για κέικ, παντεσπάνια, γκρατέν κ.λπ. Μετά πρέπει να δεις το τσόφλι: Είναι ομοιόμορφο; Είναι καθαρό; Μήπως ράγισε; Αν ράγισε, μην το βράσεις, το ασπράδι θα πάει όλο υποβρύχιο ταξιδάκι. Αν είναι καθαρό, δεν πειράζει να το ξαναπλύνεις. Αν είναι ομοιόμορφο, έχεις δύο επιλογές: α) Tο στέλνεις στα καλλιστεία να βγει Μις Ομορφότερο Αυγό Μεγάρων και ετοιμάζεσαι να δώσεις συνέντευξη στο Star.

β) Το βράζεις. Παίρνεις όσα πεντάμορφα αυγά επιθυμείς να φας και όσα αντέχει η χοληστερίνη σου. Τα τοποθετείς προσεκτικά σε μια κατσαρόλα. Μετά προσθέτεις στην κατσαρόλα νερό μέχρι που να καλυφθούν. Ανάβεις το μάτι (προς θεού, όχι το το δικό σου, της κουζίνας σου) στο max. Μία μέθοδος είναι πρώτα να βράσεις το νερό και μετά να βάλεις μέσα τα αυγά. (Από έρευνα: το να είσαι foodie δεν φτάνει, στους πιο πολλούς τα αυγά σπάνε είτε βάζουν ξίδι στο νερό είτε όχι). Μόλις λοιπόν αρχίσει το νερό να βράζει -με τα αυγά μέσα εννοείται, να προσπερνάμε τα αυτονόητα- βάζεις χρονόμετρο. Στα 3 λεπτά τα αυγά σου βγαίνουν μελάτα, στα 5 ντεμί σφιχτά, στα 7 σφιχτά, από εκεί και πάνω προφανώς τα ξέχασες, γιατί μιλούσες στο κινητό με το οικονομικό πρόγραμμα. Ξέχνα και το φαΐ τώρα.

1) Μην επιχειρήσεις να βράσεις αυγό στα μικροκύματα, εκτός κι αν καίγεσαι από πόθο να το δεις να γυρίζει σα δαιμονισμένη σβούρα, μέχρι να σκάσει και να σου κάνει το φούρνο μούτι.

2) Βασικό: Βεβαιώσου ότι το αυγό που θέλεις να βράσεις δεν το έχει βράσει ήδη η τελευταία σου σχέση πριν αποχωρήσει πανηγυρικά από το σπίτι σου και σε αφήσει... επιτέλους μόνο. Ακούμπησέ το σε επίπεδη επιφάνεια και γύρισέ το σα σβούρα (όπως αντιλαμβάνεσαι η σβούρα είναι η λέξηκλειδί στο αίνιγμα του αυγού). Αν το αυγό είναι σφιχτό, τότε θα στριφογυρίσει καμιά δεκαριά φορές (και με οκτώ περνάς). Αν είναι ωμό, τότε τα υγρά του θα το εμποδίσουν να ολοκληρώσει έστω και μια περιστροφή.

ΜΑΜAΔΕΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙA

Της Κωνσταντίνας Αθανασίου

Κάνουμε πάρτι Ανέκαθεν μου άρεσαν τα παιδικά γενέθλια και, συγνώμη αν κάποτε γκρίνιαζα, αλλά το καθιερωμένο ετήσιο πάρτι στο παρελθόν ήταν μεγάλος μπελάς για μένα. Πρώτον, διότι όπου κι αν το γιόρταζα, στον κήπο ή μέσα στο σπίτι, αντίκρυζα μανιασμένα νήπια -φίλους του γιου μου- να δίνουν επικές μάχες για να πιάσουν μια μπάλα ή τα διακοσμητικά μπαλόνια, να κάνουν test drive με τις ελιές, τα αγγούρια και τα τυράκια του μπουφέ και -το αποκορύφωμανα ‘χω τον κακομαθημένο Γιωργάκη να μου βγάζει τη γλώσσα και να μου λέει ότι η τούρτα ήταν «μπλιαχ» και γι’ αυτό την άδειασε στο πάτωμα. Δεύτερον, διότι τα περισσότερα καλεσ μέ να παιδάκια δεν τρώνε ούτε κρέας ούτε κοτόπουλο ούτε λαχανικά παρά μόνο κεφτεδάκια, μακαρόνια και ό,τι έχει σχέση με ζύμη, δηλαδή λουκανικοπιτάκια, σπανακοπιτάκια, σφολιατοπαρασκευάσματα, τυροπιτάκια... (και καλά τα κεφτεδάκια, τα φτιάχνω τέλεια και το μακαρόνι ογκρατέν το παίζω στα δάχτυλα, αλλά είμαι πολύ τεμπέλα για να ανοίγω φύλλο και πολύ foodie mother για να τους πασάρω τα έτοιμα του φούρνου της γειτονιάς). Τρίτον, διότι η αφελής και αθώα παρατήρηση της Ελενίτσας, της δύστροπης και κακόφαγης συμμαθήτριας της κόρης μου, μπροστά στο σπιτικό μπουφέ, που με τόσο κόπο ετοίμαζα κάθε χρόνο, «τι να φάω, τίποτα δεν έχει...» απέβαινε μοιραία για την ψυχολογική ισορροπία μου... Ώσπου είδα στην TV (καμιά φορά το χαζοκούτι δείχνει το πονηρό το μονοπάτι) εκείνο τον απαιτητικό foodie μπόμπιρα της Χρυσής Ζύμης, που κάνει παρατήρηση στην ξένη, δόλια μάνα (που στην προκειμένη περίπτωση ταυτίστηκε με μένα) ότι η δική του μαμά του μαγειρεύει «γολίνια με ιδιαίτεγη γέψη, με Γγαβιέγα Κγήτης και παγαδοσιακό κασέγι, ζυμωμένα με ελαιόλαδο και θγεπτικά και νόστιμα». Δοκίμασα λοιπόν τα «γολίνια του μπόμπιγα» και ενθουσιάστηκα. Πραγματικά. Μετά δοκίμασα και τις υπόλοιπες γέυσεις. Όλες, και τις επτά. Και τις δοκίμασα πάλι. Ξανά και ξανά. Κατ’ αρχάς έχουν σούπερ τραγανό φύλλο, σα σπιτικό, φτιαγμένο με αφράτο αλεύρι και ζυμωμένο με ελαιόλαδο και δεύτερον υπέροχες γεμίσεις καλύτερες απ’ αυτές που φτιάχνει η μαμά μου (η δική μου τουλάχιστον) με παραδοσιακά υλικά. Σπανάκι, μυζήθρα, άνηθο και κρεμμύδι - Καπνιστό μπέικον και παραδοσιακό κασέρι - Φέτα και μυζήθρα - Πατάτα και μπέικον - Γραβιέρα Κρήτης και παραδοσιακό κασέρι - Ανθότυρο, μυζήθρα και άνηθο - Κρέμα ζαχαροπλαστικής. Έπειτα γίνονται πανεύκολα, είναι πάντα τραγανά, έχουν ωραίο άρωμα, ζεστό ροδοκόκκινο χρώμα και αληθινά σπιτική γεύση. Τη συνέχεια μπορείτε να τη μαντέψετε. Η

20

Χρυσή Ζύμη με ένανε fan καταναλωτή. Έτσι όταν λάνσαρε τα μικρά πεϊνιρλί, όχι μόνο δεν χρειάστηκε να τους αντισταθώ, αλλά τα ενέταξα πάραυτα στις παιδικές και όχι μόνο συγκεντρώσεις. Τα μικρά πεϊνιρλί είναι μεγάλη ιστορία. Απίθανη ζύμη φτιαγμένη με προζύμι και αγνό παρθένο ελαιόλαδο και 3 γεμίσεις τέλειες... Το παραδοσιακό κασέρι με το κεφαλοτύρι το λατρεύουν οι πιτσιρικάδες, το μπέικον με το παραδοσιακό κασέρι το προτιμούν οι έφηβοι και τη φέτα με τη λιαστή ντομάτα και την πράσινη πιπεριά οι γονείς τους... Να μην τα πολυλογώ, περνάω τζάμι να βλέπω τα πιτσιρίκια να καταβροχθίζουν τις

νοστιμιές της Χρυσής Ζύμης σε απίστευτες ποσότητες και καθόλου δεν το μετάνιωσα που ενέδωσα στο διαφημιστικό μήνυμα, ξεκουβαλήθηκα και πήγα και γέμισα ένα καταψύκτη ρολίνια. Με σπανάκι θέλουν τα χρυσά μου; Θα τα έχουν. Με πατάτα και μπέικον; Κι αυτά θα τα έχουν. Είμαι σίγουρη ότι τους δίνω τροφή τέλεια και θρεπτική, φτιαγμένη με αγνές και ποιοτικές πρώτες ύλες.

By the way o Γιωργάκης -το κακομαθημένο της τάξης, θυμάστε- προτιμάει τα γλυκά ρολίνια με την κρέμα ζαχαροπλαστικής και η κάπως ξινή μαμά του βρίσκει τέλεια τα πεϊνιρλί με φέτα, λιαστή ντομάτα και πράσινη πιπεριά (μεταξύ μας έχει γούστο η γυναίκα).

Ας είναι καλά η υπέροχη γευστική παρέα της Χρυσής Ζύμης που με βοήθησε να δώσω λύση στο θέμα «τι να μαγειρέψω για τόσα παιδιά», να χαλαρώσω και να απολαύσω το πάρτι μαζί με τις άλλες φιλοξενούμενές μου μαμάδες με μουσικούλα, ψυχαναλύσεις (!) και κάποιες φορές χαβαλέ. Άντε, χαλάλι και η ταλαιπωρία του συμμαζέματος του σπιτιού μου την επόμενη. Τώρα πια μου ’φυγε η σκοτούρα. Ως και ο αναιδής, κακομαθημένος Γιωργάκης και η δύστροπη, κακόφαγη Ελενίτσα για Χερουβείμ μου μοιάζουν... (Υ.Γ. Άντε βρε. Χρόνια τους πολλά και του χρόνου)

i TUNE GREEK

ΜΙΛΤΟΣ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ* Ο Μίλτος Πασχαλίδης αφήνει για λίγο την κιθάρα του στο πλάι και πιάνει το γεμάτο ρακοπότηρο. Έλα όμως που ’ναι στην Αθήνα...

Μια ρακή μακριά από την Κρήτη Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν ψυχολογικό. Έτσι κι αλλιώς η γεύση συνδέεται άμεσα με τη μνήμη. Κι όταν μια μνήμη σε πονάει, η γεύση που σου τη θυμίζει σου πικραίνει το στόμα. Ύστερα η μνήμη μαλάκωσε, πόναγε λιγότερο. Αλλά το αποτέλεσμα παρέμεινε ίδιο και απαράλλαχτο. Και τότε πείστηκα. Δεν είναι η ιδέα μου. Είναι απλά γεγονός. Δεν μπορώ να πιω ρακή μακριά απ’ την Κρήτη. Στο Νησί έζησα πάνω-κάτω δεκαπέντε χρόνια. Η ποσότ ητα ρα κ ής που έ χω καταναλώσει είναι απλά ανυπολόγιστη. Οι ποικιλίες τόσες πολλές που φοβάμαι ότι κάποια θα ξεχάσω. Η ρακή συνήθως βγαίνει από σταφύλια, από τα στράφυλα, όπως τα λένε οι Κρήτες, δηλαδή τα υπολείμματα από τα πατητήρια, τα «ράκη» του σταφυλιού -εξού και το όνομά της. Η πρωτόρακη, το προϊόν της πρώτης απόσταξης, είναι ελαφριά στο στόμα και γλυκόπιοτη, αλλά άμα είσαι άμαθος σε βαράει άσχημα -το λέω από πείρα… Η πορτοκαλόρακη (από φλούδες πορτοκαλιού, εξαιρετική με γλυκό κουταλιού), η μουρνόρακη (από μούρα), η κιτρόρακη (από κίτρο) και πάει λέγοντας. Η διαδικασία της απόσταξης είναι παρόμοια, το μόνο που αλλάζει είναι το φρούτο που χρησιμοποιεί κανείς. Έχω πιει ρακή από καζάνι στο Φόδελε και έχω ξεχάσει το όνομά μου. Τα ρακοκάζανα στήνονται Οκτώβρη μήνα, είναι μια γιορτή διονυσιακή, περισσότερο αφορμή για γλέντι παρά για παραγωγή του ποτού. Τρώνε, πίνουν, παίζουν λύρες και λαούτα και αποχαιρετούν το καλοκαίρι με καινούργιες μαντινάδες. Πάσχισα να την πιω στην Αθήνα. Σ’ ένα κρητικό μαγέρικο την πρώτη φορά. Μου φάνηκε στυφή, μου ‘καψε τον ουρανίσκο. Ο μαγαζάτορας με διαβεβαίωσε ότι ήταν

22

*Δυο λόγια για το Μίλτο δικιά του, πρώτης ποιότητας. Δεν έχω λόγο να τον αμφισβητήσω, το φαΐ ήταν εξαιρετικό. Απλά η άτιμη δεν κατέβαινε με τίποτα. Δεύτερη φορά, στο σπίτι, πεσκέσι από ένα φίλο. Μια απ’ τα ίδια. Τζίφος. Για την ποιότητά της, ούτε λόγος. Την ίδια ακριβώς την κατεβάζαμε μονορούφι στις περιοδείες μας ανά την Κρήτη, όταν ήμαστε Χαΐνηδες, ρέμπελοι, λίγο πριν αλλάξουμε τον κόσμο. ( Τε λ ι κ ά ο κό σ μ ο ς ά λ λ αξ ε , ε ρ ήμ η ν μας…). Ένας Μανώλης προσπάθησε να μου βρει μια εξήγηση, ότι είναι πιθανόν η γεύση της να αλλοιώνεται από το ταρακούνημα στο καράβι ή στο αεροπλάνο. «Δεν είναι ταξιδιάρα η ρακή, αντράκι μου», τον ακούω να επιμένει. Για το τεχνοκρατικό σκέλος, δηλώνω αναρμόδιος. Το να μην είναι ταξιδιάρα, μου αρέσει. Μάλλον, με βολεύει. Είμαι πρόθυμος να το ψηφίσω. Αν μη τι άλλο, είναι μια πρώτης τάξεως δικαιολογία για να ταξιδεύω εγώ. Να επιστρέφω για να τη συναντήσω.

Ο Μιλτιάδης Πασ χαλίδης μπορεί να γεννήθηκε στην Καλαμάτα και να μεγάλωσε στην Αθήνα, αλλά ο τόπος που τον μέθυσε -και τον μέθυσε άγρια- πρέπει να ήταν η Κρήτη. Έτσι μάλλον εξηγείται τελικά πώς κατάφερε έναν κύκλο, που άνοιξε αρχικά ως επίδοξος μαθηματικός, να τον κλείσει τελικά ως «χαΐνης» και …φιλόσοφος. Και –για να εξηγούμαστε– όταν ακούτε «μέθη», μην καταλαβαίνετε ρακή. Τουλάχιστον μην καταλαβαίνετε μόνο ρακή. Ξέρει πολύ πιο προχωρημένα κόλπα η Κρήτη να ζαλίζει τους εραστές της. Κόλπα που ή τους κάνουν να χάσουν παντελώς το δρόμο τους ή τους κάνουν να τον βρουν μια και καλή. Ευτυχώς στην περίπτωση του Μίλτου δούλεψε το δεύτερο. Ευτυχώς για μας, έτσι; Αγνοούμε παντελώς τι λέει η Μαθηματική Εταιρεία ή ο ίδιος επ’ αυτού. Κρίνοντας με εντελώς φιλοτομαριστική σκοπιά, από τότε που γύρισε και από τον πρώτο προσωπικό του δίσκο, «Το παραμύθι με λυπημένο τέλος», μέχρι σήμερα, άλλη δουλειά δεν κάνουμε από το να γεμίζουμε το ταμείο της ψυχής μας με την πάρτη του: «Τα μπλουζ της άγριας νιότης», «Πεθαμένες καλησπέρες», «Του φθινοπώρου τα φιλιά», «Κακές συνήθειες»,

«Στα είπα όλα», «Ηράκλειο-Καλαμάτα», «Βυθισμένες άγκυρες», ήρθε κι αυτή η παράσταση τώρα με την Πέμη Ζούνη «Τα πρόσωπα του έρωτα» και ανέβασε τον τζίρο στο θεό… Ναι, ρε γαμώ το, χρωστάμε μπόλικα στο Μίλτο. Αντιθέτως εκείνος το μόνο που μας χρωστά είναι ένα κείμενο για κάτι σουπιές. Ούτε σε εφτά ζωές δεν ξεχρεώνουμε με τέτοιους ρυθμούς. Χ.Τ. Ραντεβουδάκια με «Τα πρόσωπα του έρωτα» Το πρόγραμμα των καλοκαιρινών εμφανίσεων του Μίλτου Πασχαλίδη και της Πέμης Ζούνη. Εντελώς φιλική συμβουλή: μην τη χάσετε αυτή την παράσταση!

15 Ιουλίου 2007: στο Αττικόν Άλσος 21 Ιουλίου 2007: στο Αρχαίο Θέατρο Άργους 29 Ιουλίου 2007: στο Ανοιχτό Θέατρο Τεχνόπολις του Ηράκλειου (Κρήτη) 30 Ιουλίου 2007: στο Κάστρο της Σητείας (Κρήτη) 30 Αυγούστου 2007: στο Δημοτικό Θέατρο Ηλιούπολης 13 Αυγούστου 2007: στο Κηποθέατρο Λάρισας

που αξίζει να μαγειρέψετε

8 ΚΛΑΣΙΚΕΣ + ΟΧΤΩ ΝΕΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ από την Κωνσταντίνα Αθανασίου και τον Λευτέρη Λαζάρου

ΓΕ Σ ΟΙ ΣΥΝΤΑ ΥΝ ΜΑΣ ΕΧΟ ΕΙ! ΥΤ ΜΑΓΕΙΡΕ

ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΤΑΣ, ΤΟ ΚΡΑΤΑΣ!

Τ. 0 5

Φωτογραφίες: Γιώργος Δρακόπουλος, Βασίλης Στενός, Γιάννης Λεπίδας Food styling: Tina Webb, Dawn Brown, Λίντα Αγάλλου

ΙΟΥΛΙΟΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 07

συνταγές ελληνικής κουζίνας

Με την ευγενική χορηγία

Προετοιμασία: 35΄ Ψήσιμο: 20΄ Μέτριας δυσκολίας

Ντοματοκεφτέδες ή ψευτοκεφτέδες Σαντορίνης

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Φωτογραφία: Γιώργος Δρακόπουλος Food styling: Tina Webb

Για 4-6 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

ντοματάκια Σαντορίνης................... 1½ κιλό κρεμμύδια......................................... 4 βασιλικός.......................................... 1/2 ματσάκι δυόσμος............................................ 1/2 ματσάκι μαϊντανός.......................................... 1/2 ματσάκι άνηθος............................................... 1/2 ματσάκι αλάτι.................................................. όσο θέλετε πιπέρι................................................ φρεσκοτριμμένο αλεύρι που φουσκώνει μόνο του... 4-5 κουταλιές ελαιόλαδο.......................................... για το τηγάνισμα

1. Κόβετε τα ντοματάκια σε μικρούς κύβους και τους βάζετε σε σουρωτήρι για να φύγουν τα πολλά υγρά. Ψιλοκόβετε τα κρεμμύδια και τα αρωματικά και τα αναμειγνύετε όλα μαζί σε ένα μπολ. Προσθέτετε στο μείγμα όσο αλεύρι χρειάζεται για να γίνει σφιχτό και αλατοπίπερο και ζυμώνετε με ένα κουτάλι.

2. Ζεσταίνετε σε βαθύ τηγάνι το ελαιόλαδο. Παίρνετε κουταλιές από το μείγμα και τις τηγανίζετε σε καυτό λάδι, μέχρι να ροδίσουν από όλες τις πλευρές. Κατόπιν στραγγίζετε τους ντοματοκεφτέδες σε απορροφητικό χαρτί και τους σερβίρετε με φρέσκο ψωμί και φέτα.

Προετοιμασία: 10΄ Ψήσιμο: 20΄ Εύκολη

Πολίτικη μελιτζανοσαλάτα καπνιστή με φέτα

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Για 4-6 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

μελιτζάνες................... 5-6 φλάσκες μαγιονέζα.................... 2 κουταλιές της σούπας, έτοιμη ή σπιτική φέτα............................. 1/2 φλιτζάνι λιωμένη με πιρούνι ζάχαρη......................... 1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι............................ λίγο λεμόνι.......................... 1/2, ο χυμός μαϊντανός ή σέλινο.... 2 κλωνάρια για το γαρνίρισμα

1. Ψήνετε τις μελιτζάνες μαζί με το κοτσάνι τους πάνω στο μάτι της κουζίνας ή σε γκαζάκι για 10΄ από κάθε πλευρά (η φλούδα τους πρέπει να είναι καμένη για να πάρει τη μυρωδιά του καπνιστού). Κατόπιν τις ραντίζετε με κρύο νερό και τις ξεφλουδίζετε αμέσως. Αφήνετε τη σάρκα τους σε σουρωτήρι για να στραγγίσουν τα υγρά τους.

2. Πάνω στο ξύλο κοπής πολτοποιείτε τη σάρκα από τις μελιτζάνες με τη βοήθεια δύο μαχαιριών. Μεταφέρετε τη σάρκα σε ένα μπολ και την ανακατεύετε με τη μαγιονέζα, τη φέτα, το αλάτι, λίγο χυμό λεμονιού και ζάχαρη. Γαρνίρετε τη μελιτζανοσαλάτα με μαϊντανό ή σέλινο και σερβίρετε.

Ιδέα Η καπνιστή γεύση της μελιτζανοσαλάτας αυτής είναι πραγματικά το μυστικό της επιτυχίας της. Για τέλειο αποτέλεσμα η Πολίτισσα μαγείρισσα διάλεγε μελιτζάνες χωρίς πολλούς σπόρους.

Προετοιμασία: 20΄ Ψήσιμο: 15΄-20΄ Εύκολο

Γαρίδες με σκόρδο και ούζο

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Για 6 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

γαρίδες................................ 1½ κιλό μέτριες ή μεγάλες κεφαλογραβιέρα ή φέτα.... 300 γρ. όχι πολύ αλμυρή ντοματοχυμός..................... 1/2 φλιτζάνι κρεμμύδια........................... 2 ψιλοκομμένα σκόρδο................................ 3 σκελίδες ψιλοκομμένες ελαιόλαδο........................... 1/2 φλιτζάνι του τσαγιού ούζο..................................... 100 ml καυτερή πιπεριά................ λίγη, ψιλοκομμένη (προαιρετικά) μαϊντανός........................... 1 φλιτζάνι του τσαγιού ψιλοκομμένο αλάτι................................... όσο θέλετε πιπέρι................................. φρεσκοτριμμένο

1. Καθαρίζετε τις γαρίδες, βγάζετε με μια οδοντογλυφίδα το εντεράκι τους και τις ζεματίζετε σε λίγο νερό, το οποίο κρατάτε στην άκρη. Τις αφήνετε να στραγγίξουν στο σουρωτήρι.

2. Σε ένα μεγάλο, αντικολλητικό τηγάνι ζεσταίνετε το λάδι. Σοτάρετε το κρεμμύδι και το σκόρδο και προσθέτετε τον ντοματοχυμό, το μισό ούζο, το ζωμό που κρατήσατε από τις γαρίδες, λίγο αλάτι και πιπέρι. Αφήνετε τη σάλτσα να βράσει και να δέσει.

3. Κομματιάζετε τη φέτα ή τρίβετε την κεφαλογραβιέρα σε χοντρό τρίφτη. Προσθέτετε στη σάλτσα τις γαρίδες και βράζετε για 4΄-5΄. Στη συνέχεια προσθέτετε το τυρί, την πιπεριά, το υπόλοιπο ούζο και τον μισό μαϊντανό. Ανακατεύετε και τα αφήνετε να πάρουν μια βράση όλα μαζί 2΄-3΄. Κατεβάζετε από τη φωτιά, πασπαλίζετε με τον υπόλοιπο μαϊντανό και σερβίρετε.

Προετοιμασία: 30΄ Ψήσιμο: 50΄ Εύκολο

Σαλάτα καλοκαιρινή με φακές και ντομάτα

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Για 6 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

φακές ψιλές............... 400 γρ. κρεμμύδια φρέσκα.... 3 ψιλοκομμένα κρεμμύδι ξερό........... 1 ολόκληρο, καθαρισμένο ντομάτες..................... 3 ώριμες, σφιχτές άνηθος....................... 1/4 φλιτζανιού ψιλοκομμένος ελαιόλαδο.................. 2/3 φλιτζανιού ξίδι.............................. 1/4 φλιτζανιού σκόρδο....................... 2 σκελίδες λιωμένες ελιές............................ 5-6 πράσινες, ψιλοκομμένες ρίγανη ή θρούμπι..... φρέσκο ψιλοκομμένο αλάτι........................... λίγο πιπέρι......................... φρεσκοτριμμένο γαρίφαλα.................... 1-2

1. Καρφώνετε πάνω στο κρεμμύδι τα γαρίφαλα. Σε μια μεγάλη κατσαρόλα βράζετε τις φακές μαζί με το κρεμμύδι μέχρι να αρχίσουν να μαλακώνουν. Τις στραγγίζετε και τις αφήνετε να κρυώσουν σε σουρωτήρι.

2. Ρίχνετε τις φακές σε μπολ και προσθέτετε τα φρέσκα κρεμμυδάκια, τις ελιές και τον άνηθο. Ξεφλουδίζετε τις ντομάτες, αφαιρείτε τους σπόρους και τις ψιλοκόβετε. Τις προσθέτετε στο μπολ με τις φακές.

3. Χτυπάτε στο σέικερ το ελαιόλαδο, το ξίδι, το σκόρδο, τη ρίγανη και αλατοπίπερο και περιχύνετε τη σαλάτα. Ανακατεύετε καλά και σερβίρετε.

Προετοιμασία: 1 ώρα Ψήσιμο: 1 ώρα Μέτριας δυσκολίας

Πίτα ξεσκέπαστη με ζυμαρικά

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Για 8 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

φύλλα κρούστας............. 6 βούτυρο........................... 1 φλιτζάνι του τσαγιού, λιωμένο χυλοπίτες ή λαζανάκι.... 400 γρ. αυγά................................. 6 γάλα................................. 1 φλιτζάνι του τσαγιού μπεσαμέλ........................ 2 φλιτζάνια του τσαγιού γραβιέρα ή κασέρι......... 400 γρ. τριμμένο φέτα................................ 400 γρ. τριμμένη ζαμπόν............................ 180 γρ. ψιλοκομμένο (προαιρετικά) αλάτι............................... λίγο πιπέρι............................. φρεσκοτριμμένο

1. Βράζετε τα ζυμαρικά 1΄-2΄ λιγότερο από ό,τι υποδεικνύει η συσκευασία τους και τα στραγγίζετε καλά. Χτυπάτε τα αυγά με το γάλα και αλατοπίπερο και τα αναμειγνύετε με την μπεσαμέλ. Προσθέτετε τα 2/3 από τα τυριά, το ζαμπόν (προαιρετικά) και τα ζυμαρικά.

2. Στρώνετε σε μεγάλο ταψί 6 φύλλα κρούστας, έτσι ώστε να καλυφθούν ο πάτος και τα πλαϊνά, αλείφοντάς τα με αρκετό βούτυρο. Απλώνετε εκεί το μείγμα με τα ζυμαρικά και διπλώνετε προς τα μέσα τα φύλλα που προεξέχουν. Περιχύνετε με το υπόλοιπο βούτυρο, πασπαλίζετε με το υπόλοιπο τυρί και ψήνετε στους 180° C - 200° C, μέχρι να ροδίσει η επιφάνεια της πίτας.

Προετοιμασία: 40΄ Ψήσιμο: 1 ώρα 15΄ Μέτριας δυσκολίας

Πατάτες γεμιστές με σπανάκι και τυριά Για 6 μερίδες

Υλικά

πατάτες.................................... σπανάκι.................................. φρέσκα κρεμμυδάκια............ χαλούμι ή κατσικίσιο τυρί.... κεφαλογραβιέρα..................... βούτυρο................................... άνηθος.....................................

6 μεγάλες, με τη φλούδα τους 300 γρ. πλυμένο και καθαρισμένο 3 ψιλοκομμένα 150 γρ. τριμμένο στον τρίφτη 200 γρ. τριμμένη στον τρίφτη 80 γρ.

2 κουταλιές σούπας, ψιλοκομμένος

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Εκτέλεση 1. Πλένετε πολύ καλά τις πατάτες και τις στεγνώνετε σε απορροφητικό χαρτί. Χαράζετε στην κάθε πατάτα ένα καπάκι σε σχήμα έλλειψης και αλείφετε τη φλούδα εξωτερικά με λίγο βούτυρο. Τυλίγετε κάθε πατάτα με αλουμινόχαρτο και τις ψήνετε για 1 ώρα στους 180° C - 200° C, μέχρι να μαλακώσουν.

2. Τις βγάζετε από το φούρνο και, μόλις κρυώσουν λίγο, αφαιρείτε το καπάκι και αδειάζετε αρκετή από τη σάρκα τους. Στο μεταξύ ζεματίζετε το σπανάκι και το χοντροκόβετε. Ζεσταίνετε το υπόλοιπο βούτυρο και σοτάρετε το σπανάκι μέχρι να εξατμισθούν τα υγρά του. Προσθέτετε τα φρέσκα κρεμμυδάκια και τον άνηθο και συνεχίζετε το σοτάρισμα για 2΄-3΄ ακόμη.

3. Σε ένα μπολ αναμειγνύετε το σπανάκι με το χαλούμι και τη μισή

κεφαλογραβιέρα, αλατοπιπερώνετε και γεμίζετε με το μείγμα τις πατάτες. Από πάνω σκορπίζετε την υπόλοιπη κεφαλογραβιέρα. Βάζετε πάνω στην κάθε πατάτα ένα κομματάκι βούτυρο και ψήνετε στο φούρνο μέχρι να λιώσει το τυρί.

Προετοιμασία: 25΄ Ψήσιμο: 1 ώρα Εύκολο

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Για 6 μερίδες

Υλικά

σνίτσελ χοιρινά ή μοσχαρίσια.... κρασί............................................. κρεμμύδι....................................... φασκόμηλο................................... γραβιέρα........................................ ελαιόλαδο..................................... κύβος λαχανικών......................... αλάτι.............................................. πιπέρι............................................ αλεύρι............................................

Σνίτσελ με γραβιέρα και φασκόμηλο

6 λεπτά και χτυπημένα 100 ml 1 ψιλοκομμένο 6 φύλλα 180 γρ.

5-6 κουταλιές σούπας 1 λίγο φρεσκοτριμμένο λίγο

Εκτέλεση 1. Αλατοπιπερώνετε τα σνίτσελ, τα αλευρώνετε ελαφρά και τα απλώνετε πάνω σε επίπεδη επιφάνεια. Κόβετε τη γραβιέρα σε 6 λεπτές φέτες. Τοποθετείτε πάνω στο κάθε σνίτσελ από μία λεπτή φέτα τυριού και ένα φύλλο φασκόμηλο. Τυλίγετε το σνίτσελ σε ρολά και τα δένετε με σπάγκο ή τα καρφώνετε με οδοντογλυφίδα για να συγκρατήσετε το τυρί.

2. Ζεσταίνετε το ελαιόλαδο σε μεγάλη κατσαρόλα και ροδίζετε τα σνίτσελ από όλες τις πλευρές. Προσθέτετε το κρεμμύδι και ανακατεύετε ελαφρά για 1΄-2΄. Σβήνετε με το κρασί, βράζετε μέχρις ότου εξατμισθεί το υγρό και κατόπιν προσθέτετε τον κύβο διαλυμένο σε 1 φλιτζάνι ζεστό νερό. Αλατοπιπερώνετε, χαμηλώνετε την ένταση της φωτιάς και σιγοβράζετε για 50΄, μέχρις ότου εξατμισθούν τα υγρά και δέσει η σάλτσα του φαγητού. Σερβίρετε τα σνίτσελ και τα συνοδεύετε με ρύζι ή τηγανητές πατάτες.

Προετοιμασία: 1 ώρα 30΄ Ψήσιμο: 2 ώρες 15΄ Δύσκολο

Μουσακάς παραδοσιακός

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Φωτογραφία: Γιώργος Δρακόπουλος Food styling: Tina Webb

Για 8 μερίδες

Υλικά για τον κιμά

ελαιόλαδο.................. κρεμμύδι.................... κιμάς μοσχαρίσιος.... ντοματοχυμός............ αλάτι........................... πιπέρι......................... ζάχαρη........................

Εκτέλεση

1/2 φλιτζάνι του τσαγιού 1 ψιλοκομμένο 700 γρ.

1/2 φλιτζάνι του τσαγιού λίγο φρεσκοτριμμένο λίγη

Για τη στρώση μελιτζάνας

μελιτζάνες................... 1 κιλό κομμένες σε λεπτές φέτες χοντρό αλάτι.............. λίγο ελαιόλαδο................... 1/2 φλιτζάνι του τσαγιού κεφαλογραβιέρα........ 1/2 φλιτζάνι του τσαγιού Για την μπεσαμέλ

αλεύρι......................... βούτυρο...................... γάλα............................ κεφαλογραβιέρα........ κεφαλοτύρι................ αυγά............................ αλάτι........................... πιπέρι......................... μοσχοκάρυδο............

6 κουταλιές της σούπας 8 κουταλιές της σούπας 1½ λίτρο 3/4 φλιτζανιού του τσαγιού (τριμμένη) 1/4 φλιτζανιού του τσαγιού 3 λίγο φρεσκοτριμμένο λίγο (προαιρετικά)

1. Ετοιμάζετε πρώτα το μείγμα του κιμά: ζεσταίνετε το λάδι και τηγανίζετε το κρεμμύδι μέχρι να αρχίσει να μαλακώνει. Προσθέτετε τον κιμά και τον καβουρντίζετε για 8΄-10΄. Ρίχνετε τον ντοματοχυμό, αλάτι, πιπέρι και σιγοβράζετε για 30΄-40΄, μέχρι να εξατμισθούν τα υγρά.

2. Πασπαλίζετε τις μελιτζάνες με χοντρό αλάτι και τις αφήνετε μέσα σε σουρωτήρι να ξεπικρίσουν για 20΄. Κατόπιν τις ξεπλένετε και τις στεγνώνετε, τις στρώνετε σε ταψί αλειμμένο με λάδι, τις περιχύνετε με το υπόλοιπο ελαιόλαδο και τις ψήνετε για 25΄ στο φούρνο, μέχρι να μαλακώσουν (ή τις τηγανίζετε σε ελαιόλαδο και τις στραγγίζετε σε απορροφητικό χαρτί).

3. Ετοιμάζετε την μπεσαμέλ ως εξής: Ζεσταίνετε το βούτυρο και προσθέτετε το αλεύρι. Ανακατεύετε διαρκώς και προσθέτετε το γάλα σιγά σιγά. Δένετε την κρέμα ανακατεύοντας διαρκώς και κατόπιν προσθέτετε (έξω από τη φωτιά) τα τυριά, αλάτι, πιπέρι, λίγο μοσχοκάρυδο (προαιρετικά) και τα αυγά χτυπημένα. Ανακατεύετε καλά.

4. Σε ένα μεγάλο ταψί βάζετε τις μελιτζάνες κατά στρώσεις και πασπαλίζετε με κεφαλογραβιέρα. Από πάνω βάζετε μία στρώση κιμά και κατόπιν την μπεσαμέλ. Ψήνετε στους 200° C για 50΄-60΄, μέχρις ότου ροδίσει η επιφάνεια του φαγητού.

Προετοιμασία: 20΄ (Αναμονή: 10΄) Ψήσιμο: 8-10΄ Εύκολο

Εύκολος γαύρος για σκαφάτους

Λευτέρης Λαζάρου

Για 4 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

γαύρος.............. 750 γρ. καθαρισμένος από το κεφάλι και το κεντρικό κόκαλο ελαιόλαδο........ 100 ml λευκό κρασί.... 100 ml σκόρδο............ 1 κουταλιά της σούπας, κομμένο σε πολύ λεπτά φετάκια αλάτι................ 1/2 κουταλάκι του γλυκού πιπέρι.............. 1/4 κουταλάκι του γλυκού μαϊντανός........ 1 κουταλιά της σούπας ψιλοκομμένος

1. Ξεπλένετε τον καθαρισμένο γαύρο, τον βάζετε σε ένα σκεύος που περιέχει νερό και πάγο και τον αφήνετε για 10΄. Αφαιρείτε τον γαύρο από το νερό και τον στραγγίζετε πολύ καλά.

2. Ρίχνετε σε ένα τηγάνι το ελαιόλαδο μαζί με το σκόρδο και το σοτάρετε μέχρι να πάρει χρώμα. Προσθέτετε τον γαύρο, ρίχνετε αλάτι και πιπέρι και σβήνετε με το κρασί. Αφήνετε να βράσει για 2΄ περίπου μέχρι να ψηθεί το ψάρι, δοκιμάζετε και –αν χρειάζεται– προσθέτετε και άλλο αλάτι και πιπέρι. Σερβίρετε σε 4 πιάτα, πασπαλίζετε με μαϊντανό και ραντίζετε με μερικές σταγόνες ελαιόλαδο.

Προετοιμασία: 45΄ (Αναμονή: 20΄) Ψήσιμο: 30΄ Δύσκολο

Ζαργάνα με σάλτσα απο μπαλσάμικο και φάβα

Λευτέρης Λαζάρου

Για 4 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

ζαργάνες................... 6 τεμάχια καθαρισμένες από το κεφάλι και το κεντρικό κόκαλο αλάτι......................... λίγο πιπέρι....................... φρεσκοτριμμένο ρίγανη...................... λίγη ελαιόλαδο................ για το άλειμμα Για τη φάβα

κρεμμύδι ξερό......... ελαιόλαδο................ φάβα........................ ζωμός ψαριού......... αλάτι........................ πιπέρι...................... γάλα φρέσκο........... ξίδι μπαλσάμικο.....

1 ψιλοκομμένο 50 ml 200 γρ.

400 ml 1/2 κουταλάκι του γλυκού 1/4 κουταλάκι του γλυκού 130 ml 50 ml

Για τη σάλτσα

ελαιόλαδο................ 200 ml ξίδι μπαλσάμικο..... 50 ml ζωμός ψαριού.......... 50 ml αλάτι......................... 1/2 κουταλάκι του γλυκού πιπέρι....................... 1/4 κουταλάκι του γλυκού ρίγανη....................... 1/2 κουταλάκι του γλυκού, φρέσκια μέλι........................... 1/2 κουταλάκι του γλυκού

1. Αφαιρείτε με ένα τσιμπιδάκι όσο περισσότερα κόκαλα μπορείτε από τις καθαρισμένες ζαργάνες. Ενώνετε τις 3 άκρες από 3 φιλέτα ζαργάνας με μια οδοντογλυφίδα και συνεχίζετε κατά τον ίδιο τρόπο με τις υπόλοιπες. Τις αλείφετε ελαφρά με λίγο ελαιόλαδο και πασπαλίζετε με αλάτι, πιπέρι και λίγη ρίγανη. Ξεκινάτε να πλέκετε τις ζαργάνες σε κοτσίδα και στο τελείωμα βάζετε οδοντογλυφίδα για να μην ανοίξουν. Αφήνετε τις ζαργάνες στο ψυγείο για 20΄.

2. Για να ετοιμάσετε τη φάβα ρίχνετε σε ένα κατσαρολάκι το ελαιόλαδο και σοτάρετε το κρεμμύδι μέχρι να μαλακώσει καλά. Προσθέτετε τη φάβα, συνεχίζετε να σοτάρετε για 2΄, προσθέτετε αλάτι και πιπέρι και σβήνετε με το ζωμό ψαριού. Βράζετε τη φάβα σε μέτρια φωτιά για 10΄ περίπου, μέχρι να τραβήξει όλα τα υγρά. Χτυπάτε τη φάβα στο μπλέντερ μαζί με το γάλα και το μπαλσάμικο, αν χρειάζεται προσθέτετε αλάτι και πιπέρι, και τη διατηρείτε ζεστή.

3. Για να ετοιμάσετε τη σάλτσα ρίχνετε σε ένα μπλέντερ όλα τα υλικά εκτός από το ελαιόλαδο και τα χτυπάτε σε δυνατή ταχύτητα για 1΄. Προσθέτετε το ελαιόλαδο, συνεχίζετε να χτυπάτε για 2΄ ακόμα και, αν χρειάζεται, προσθέτετε αλάτι και πιπέρι. Αφήνετε τη σάλτσα στην άκρη.

4. Ψήνετε τις ζαργάνες στη σχάρα ή σε τηγάνι αντικολλητικό και από τις 2 πλευρές. Σερβίρετε τη φάβα σε 4 πιάτα, τοποθετείτε στο πλάι τις ζαργάνες και περιχύνετε με λίγη σάλτσα. Ραντίζετε με μερικές σταγόνες ελαιόλαδο και στολίζετε με ένα κλαδάκι φρέσκια ρίγανη.

Προετοιμασία: 20΄ (Αναμονή: 30΄) Ψήσιμο: 12΄ Εύκολο

Λευτέρης Λαζάρου

Αυγουστιάτικος κολιός Για 4 μερίδες

Εκτέλεση

Υλικά

κολιοί....................... 4 καθαρισμένοι από κόκαλα και κεφάλι (300 γρ. ο καθένας) σάλτσα σόγιας......... 400 ml αλμυρίδα................. 1/2 κιλό καθαρισμένη από τα χοντρά κοτσάνια ντομάτες.................. 2 ώριμες χωρίς φλούδες και σπόρους, κομμένες σε κυβάκια σκόρδο.................... 2 σκελίδες, ψιλοκομμένες ξίδι μπαλσάμικο.... 40 ml ελαιόλαδο............... 150 ml αλάτι........................ 1/2 κουτάλι του γλυκού πιπέρι...................... 1/4 κουταλιού του γλυκού

Εκτέλεση 1. Βάζετε τους καθαρισμένους κολιούς σε ένα μπολ με νερό και λίγα παγάκια για 10΄ περίπου. Τους βγάζετε από το νερό και στη συνέχεια τους σκουπίζετε με απορροφητικό χαρτί. Σε ένα άλλο μπολ ρίχνετε τη σάλτσα σόγιας και τους μαρινάρετε για 20΄. Μόλις είναι έτοιμοι, τους ψήνετε στη σχάρα ή σε τηγάνι αντικολλητικό και από τις 2 μεριές.

2. Πλένετε πολύ καλά τα χόρτα και τα ζεματίζετε σε βραστό νερό για 2΄. Στη συνέχεια τα στραγγίζετε και τα αφήνετε να κρυώσουν. Προσθέτετε τις ντομάτες, το σκόρδο, το μπαλσάμικο, το ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι, ανακατεύετε καλά και σερβίρετε σε 4 πιάτα. Από πάνω προσθέτετε τους ψημένους κολιούς και ραντίζετε με μερικές σταγόνες ελαιόλαδο.

Ιδέα Η αλμυρίδα ή αλμύρα είναι μια πολύ νόστιμη ποικιλία του κρίταμου. Για να την μαγειρέψετε την καθαρίζετε από τα χοντρά κοτσάνια, την ξεπλένετε και την ζεματάτε σε νερό που κοχλάζει για ελάχιστα λεπτά. Την συνοδεύετε με λαδολέμονο.

Προετοιμασία: 30΄ Ψήσιμο: 35΄ Εύκολο

Λαβράκι με σάλτσα μάραθου αρωματισμένη με ούζο

Λευτέρης Λαζάρου

Για 4 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

ζωμός ψαριού........ κρεμμύδια ξερά..... σκόρδο................... μάραθος................. ελαιόλαδο.............. κουρκουμάς........... λεμόνι.................... ούζο........................ αλάτι....................... πιπέρι..................... λαβράκια................

1. Σε μια κατσαρόλα ρίχνετε το ελαιόλαδο και σοτάρετε το κρεμμύδι με το σκόρδο μέχρι να μαραθούν. Προσθέτετε το ζωμό ψαριού, το μάραθο, τον κουρκουμά και το χυμό λεμονιού και βράζετε τη σάλτσα για 25΄. Την πολτοποιείτε πρώτα στο μπλέντερ, την φιλτράρετε μέσα από ψιλή σήτα και προσθέτετε αλάτι, πιπέρι και το ούζο.

2. Αλείφετε τα λαβράκια με λάδι, τα αλατίζετε ελαφρά και τα ψήνετε στη σχάρα ή σε τηγάνι αντικολλητικό. Σερβίρετε τη σάλτσα σε 4 πιάτα και από πάνω τοποθετείτε τα λαβράκια. Ραντίζετε με μερικές σταγόνες ελαιόλαδο και πασπαλίζετε με λίγο άνηθο ψιλοκομμένο.

1 λίτρο 4 ψιλοκομμένα 3 σκελίδες ψιλοκομμένες 300 γρ. φρέσκος, ψιλοκομμένος 200 ml και λίγο επιπλέον για το άλειμμα 1/2 κουτάλι του γλυκού 30 ml, ο χυμός 40 ml 1/2 κουταλιά της σούπας 1/4 κουταλιάς της σούπας 4 καθαρισμένα από κόκαλα και εντόσθια (300 γρ. το καθένα) άνηθος.................... λίγος ψιλοκομμένος, για το γαρνίρισμα

Προετοιμασία: 40΄(Αναμονή: 30΄) Ψήσιμο: 30΄ Δύσκολο

Λευτέρης Λαζάρου

Υλικά

Μπαρμπούνια με βότανα και μαρμελάδα παντζάρι Για 4 μερίδες

Εκτέλεση 1. Ανοίγετε τα μπαρμπούνια με προσοχή με τη βοήθεια ενός μαχαιριού μπαρμπούνια......... 8, καθαρισμένα από λέπια, κοιλιές και εντόσθια (από το κεφάλι προς την ουρά) πηγαίνοντας παράλληλα με το κεντρικό βασιλικός............... 40 γρ. φρέσκος κόκαλο. Προσέχετε να μην κόψετε το μπαρμπούνι μέχρι κάτω και το λουίζα..................... 20 γρ. φρέσκια χωρίσετε σε 2 κομμάτια. Αφαιρείτε το κεντρικό κόκαλο και στη συνέχεια ρίγανη.................... 10 γρ. φρέσκια αλατοπιπερώνετε τα μπαρμπούνια στο εσωτερικό τους. κουκουνάρι........... 20 γρ.

2. Χτυπάτε στο μπλέντερ το βασιλικό, τη λουίζα, τη ρίγανη, το κουκουνάρι, χυμός λεμονιού.... 1/2 κουταλάκι του γλυκού το χυμό λεμονιού, αλάτι και πιπέρι μέχρι να γίνουν πολτός. Γεμίζετε αλάτι....................... 1/4 κουταλάκι του γλυκού με αυτόν τα μπαρμπούνια και στη συνέχεια τα κλείνετε δίνοντάς τους πιπέρι..................... 1/4 κουταλάκι του γλυκού το αρχικό τους σχήμα. ψωμί τοστ............... 300 γρ. τριμμένο στο μπλέντερ 3. Τα περνάτε πρώτα από το αλεύρι, ύστερα από τα αυγά και στη συνέχεια αυγά........................ 3 χτυπημένα από το ψωμί του τοστ. Αφήνετε τα γεμιστά ψάρια στο ψυγείο για 30΄, αλεύρι..................... λίγο για το πανάρισμα μέχρι να σφίξουν. Τηγανίζετε σε ελαιόλαδο και σε χαμηλή φωτιά μέχρι ελαιόλαδο............... για το τηγάνισμα να πάρουν χρώμα.

4. Ετοιμάζετε τη μαρμελάδα βάζοντας όλα τα υλικά, εκτός από τη ρίγανη, Υλικά για τη μαρμελάδα παντζάρια................ 200 γρ. βρασμένα και κομμένα σε χοντρά κομμάτια σε μια κατσαρόλα και βράζοντάς τα για 20΄ σε μέτρια φωτιά. Μόλις είναι έτοιμα, πολτοποιείτε τα υλικά στο μπλέντερ και σερβίρετε τη βερίκοκα................. 50 γρ. φρέσκα μαρμελάδα σε 4 πιάτα. Προσθέτετε σε κάθε πιάτο από 2 μπαρμπούνια ζάχαρη..................... 100 γρ. και διακοσμείτε με ένα κλαδάκι φρέσκιας ρίγανης.

νερό......................... 350 ml χυμός λεμονιού..... 2 κουταλιές της σούπας ρίγανη..................... 1 κλωναράκι φρέσκια για το γαρνίρισμα

Το μυστικό Φροντίζετε να κλείσετε καλά το κάτω μέρος των μπαρμπουνιών ώστε να μην ανοίξουν στο τηγάνισμα.

Προετοιμασία: 30΄ Ψήσιμο: 35΄-40΄ Μέτριας δυσκολίας

Ντομάτες γεμιστές με ραγού καραβίδας και κουκουνάρι Για 4 μερίδες

Λευτέρης Λαζάρου

Υλικά

Εκτέλεση

ντομάτες........................ 8 μεγάλες και σφιχτές κρεμμύδια ξερά............ 3 ψιλοκομμένα δυόσμος........................ 2 κουταλιές της σούπας ψιλοκομμένος ελαιόλαδο..................... 100 ml ρύζι καρολίνα............... 180 γρ. αλάτι.............................. 1/2 κουτάλι του γλυκού πιπέρι............................ 1/2 κουτάλι του γλυκού ζάχαρη........................... λίγη μαϊντανός...................... 1 κουταλιά της σούπας ψιλοκομμένος σάλτσα ντομάτας........... 250 γρ. κουκουνάρι................... 20 γρ. καβουρδισμένο καραβίδες...................... 400 γρ. ψίχα, χοντροκομμένες

1. Κόβετε μια λεπτή φέτα από το πάνω μέρος κάθε ντομάτας, αδειάζετε τις ντομάτες από τη σάρκα τους και πασπαλίζετε το εσωτερικό τους με λίγη ζάχαρη και λίγο αλάτι και πιπέρι. Τις αναποδογυρίζετε και τις αφήνετε σε απορροφητικό χαρτί για λίγο να στραγγίξουν.

2. Ετοιμάζετε τη γέμιση: Βάζετε σε μια κατσαρόλα το ελαιόλαδο μαζί με το ξερό κρεμμύδι και το σοτάρετε μέχρι να μαλακώσει. Προσθέτετε το ρύζι και τις καραβίδες, αλατοπιπερώνετε, ρίχνετε το δυόσμο και το μαϊντανό και σοτάρετε για 4΄. Προσθέτετε τη σάλτσα ντομάτας, βράζετε για 3΄ ακόμα και αποσύρετε από τη φωτιά. Ρίχνετε τέλος το κουκουνάρι, ανακατεύετε και γεμίζετε με το μείγμα αυτό τις ντομάτες. Τις τοποθετείτε σε ένα ταψί.

3. Ρίχνετε στο μπλέντερ το ζωμό καραβίδας μαζί με το ελαιόλαδο, τη σάρκα από τις ντομάτες χοντροκομμένη και χωρίς τους σπόρους, αλάτι, πιπέρι και δυόσμο και τα πολτοποιείτε. Περιχύνετε τις ντομάτες και τις ψήνετε στο φούρνο στους 180° C για 25΄.

4. Σερβίρετε τις ντομάτες σε 4 πιάτα, χτυπάτε στο μπλέντερ τη σάλτσα από το ταψί και τις περιχύνετε. Ραντίζετε με μερικές σταγόνες ελαιόλαδο και πασπαλίζετε με λίγο μαϊντανό ψιλοκομμένο.

Υλικά για το ζωμό

σάρκα από ντομάτες.... αυτή που θα αφαιρέσετε ελαιόλαδο...................... 400 ml ζωμός καραβίδας.......... 200 ml αλάτι.............................. 1/2 κουταλιά της σούπας πιπέρι............................ 1/2 κουτάλι του γλυκού δυόσμος........................ 2 κουταλιές της σούπας φρέσκος, ψιλοκομμένος

Προετοιμασία: 35΄-40΄ Ψήσιμο: 1 ώρα Μέτριας δυσκολίας

Λευτέρης Λαζάρου

Υλικά

Για τη σαλάτα

αλμυρίδα...................... 1/2 κιλό καθαρισμένη από τα χοντρά κοτσάνια ντομάτες....................... 2 ώριμες, κομμένες σε κυβάκια, χωρίς φλούδες και σπόρους σκόρδο......................... 2 σκελίδες ψιλοκομμένες ξίδι μπαλσάμικο......... 40 ml ελαιόλαδο.................... 150 ml αλάτι............................. 1/2 κουταλάκι του γλυκού πιπέρι........................... 1/4 κουταλάκι του γλυκού Για τους κεφτέδες

χταπόδι........................ 1 κιλό καθαρισμένο από την κουκούλα και πλυμένο καλά κρεμμύδια ξερά........... 2 ψιλοκομμένα ελαιόλαδο.................... 50 ml σκόρδο......................... 1/2 κουταλάκι του γλυκού ψιλοκομμένο γλυκάνισο.................... 1/2 κουταλάκι του γλυκού τριμμένο ξίδι μπαλσάμικο......... 40 ml δυόσμος...................... 1 κουταλιά της σούπας ψιλοκομμένος αυγά............................. 2 φρυγανιά τριμμένη.... 140 γρ. αλεύρι.......................... για το τηγάνισμα ελαιόλαδο.................... για το τηγάνισμα

Χταποδοκεφτέδες με σαλάτα απο αλμυρίδα Για 4 μερίδες

Εκτέλεση 1. Βράζετε το χταπόδι μέχρι να μαλακώσει (40΄ περίπου ανάλογα με το μέγεθος). Το κόβετε σε κομματάκια μικρά. Σε ένα τηγάνι ζεσταίνετε το ελαιόλαδο και σοτάρετε το ξερό κρεμμύδι μαζί με το σκόρδο μέχρι να μαραθούν. Προσθέτετε το χταπόδι, ανακατεύετε για 3΄ και αποσύρετε από τη φωτιά.

2. Τα τοποθετείτε στο μπλέντερ μαζί με το γλυκάνισο, το μπαλσάμικο, τον δυόσμο και τα αυγά και τα χτυπάτε μέχρι να γίνουν πολτός. Τα αφαιρείτε από το μπλέντερ, ρίχνετε αλάτι και πιπέρι και προσθέτετε σιγά σιγά τη φρυγανιά μέχρι να έχετε μία σχετικά εύπλαστη ζύμη.

3. Την αφήνετε για λίγη ώρα στο ψυγείο να σφίξει και στη συνέχεια την πλάθετε στο σχήμα που θέλετε, αλευρώνετε τους χταποδοκεφτέδες και τους τηγανίζετε σε μέτρια φωτιά μέχρι να πάρουν χρώμα.

4. Καθαρίζετε τα χόρτα, τα πλένετε πολύ καλά και τα ζεματίζετε σε βραστό νερό για 2΄. Στη συνέχεια τα στραγγίζετε και τα αφήνετε να κρυώσουν. Προσθέτετε τις ντομάτες, το σκόρδο, το μπαλσάμικο, το ελαιόλαδο, αλάτι και πιπέρι, ανακατεύετε καλά και σερβίρετε σε 4 πιάτα μαζί με τους χταποδοκεφτέδες.

Προετοιμασία: 45΄-50΄ Ψήσιμο: 1 ώρα Δύσκολο

Ψαρονέφρι με σάλτσα λουίζας και μούς κολοκυθιού

Λευτέρης Λαζάρου

Για 4 μερίδες

Υλικά

Eκτέλεση

ψαρονέφρι............. 900 γρ. κομμένο σε φέτες των 2 εκ. ελαιόλαδο.............. λίγο για το άλειμμα αλάτι....................... λίγο πιπέρι..................... φρεσκοτριμμένο

1. Ετοιμάζετε τη σάλτσα ως εξής: Ζεσταίνετε σε μια κατσαρόλα το ελαιόλαδο μαζί με το κρεμμύδι και το σοτάρετε σε χαμηλή φωτιά μέχρι να μαλακώσει. Προσθέτετε την πατάτα, σοτάρετε για 3΄ και σβήνετε με το κρασί. Ρίχνετε τη λουίζα, το ξύσμα από τα λάιμ, το ζωμό κότας, αλάτι και πιπέρι.

2. Βράζετε για 15΄, πολτοποιείτε τη σάλτσα στο μπλέντερ και τη φιλτράρετε σε ψιλή σήτα. Την ξαναβάζετε σε κατσαρόλα και ρίχνετε την κρέμα γάλακτος. Σιγοβράζετε για 5΄ ακόμα και προσθέτετε, αν χρειάζεται, αλάτι και πιπέρι.

3. Διατηρείτε τη σάλτσα ζεστή και ετοιμάζετε τη μους κολοκυθιού. Βάζετε τα κολοκύθια στη σχάρα και τα ψήνετε μέχρι να αρχίσουν να παίρνουν ένα πολύ σκούρο χρώμα. Σε μια κατσαρόλα ρίχνετε το ελαιόλαδο και σοτάρετε το ξερό κρεμμύδι.

4. Μόλις μαλακώσει, ρίχνετε τα ψημένα κολοκύθια, αφού πρώτα τα έχετε κόψει σε κομμάτια, και τα σοτάρετε για 2΄. Σβήνετε με το ζωμό κότας, ρίχνετε αλάτι, πιπέρι, κύμινο και σιγοβράζετε μέχρι να τραβήξουν όλα τα υγρά. Πολτοποιείτε το μείγμα στο μπλέντερ και το φιλτράρετε σε ψιλή σήτα, αλατοπιπερώνετε τη μους και τη διατηρείτε ζεστή.

5. Αλείφετε το ψαρονέφρι με λίγο λάδι και αλατοπιπερώνετε. Το ψήνετε στη σχάρα και μόλις είναι έτοιμο σερβίρετε τη σάλτσα σε 4 πιάτα. Στο κέντρο κάθε πιάτου βάζετε από μια κουταλιά μους κολοκυθιού και από πάνω τοποθετείτε το ψαρονέφρι. Ραντίζετε με μερικές σταγόνες ελαιόλαδο και στολίζετε με ένα κλαδάκι λουίζας.

Για τη σάλτσα

κρεμμύδι ξερό....... ελαιόλαδο.............. πατάτα.................... λάιμ........................ λευκό κρασί.......... λουίζα.................... ζωμός κότας.......... αλάτι...................... πιπέρι.................... κρέμα γάλακτος....

1½ ψιλοκομμένο 70 ml 1 καθαρισμένη, κομμένη σε κύβους 4, το ξύσμα τους 50 ml 5 κουταλιές φρέσκια, ψιλοκομμένη 300 ml λίγο φρεσκοτριμμένο 150 ml

Για τη μους κολοκυθιού

κολοκύθια............. ελαιόλαδο.............. κρεμμύδι ξερό....... ζωμός κότας.......... αλάτι...................... πιπέρι.................... κύμινο...................

4 μέτρια, κομμένα στη μέση κατά μήκος 50 ml 1½ ψιλοκομμένο 100 ml λίγο φρεσκοτριμμένο 1 κουταλάκι του γλυκού

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΠ ΣΚΗΝΗ

Της Χριστίνας Τσαμουρά

Ελαιόλαδα ΠΟΠ και ΠΓΕ Οι δια κ ριτ ι κοί τ ίτ λοι ΠΟΠ και Π Γ Ε (Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης και Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη) δημιουργήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση για να χαρακτηρίσουν συγκεκριμένα προϊόν τα των οποίων η γεωγραφικ ή προέλευση καθορίζει την ποιότητα, τη γεύση και τη μοναδικότητά τους. Πού αποσκοπούν οι σημάνσεις ΠΟΠ και ΠΓΕ; Τα συστήματα ΠΟΠ και ΠΓΕ δημιουργήθηκαν το 1992 από την Ευρωπαϊκή Ένωση με σκοπό να διασφαλίσουν την ποιότητα και την αυθεντικότητα των τροφίμων που καταναλώνουμε, αλλά και για να συμβάλουν στην προώθηση αγροτικών προϊόντων και τροφίμων που έχουν μία πρόσθετη αξία εξαιτίας του ιδιαίτερου τρόπου και τόπου παραγωγής τους. Τι μου εξασφαλίζουν οι σημάνσεις ΠΟΠ και ΠΓΕ στο ελαιόλαδο; - Ότι το ελαιόλαδο έχει παραχθεί σε μία συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή - Αν το ελαιόλαδο είναι ΠΟΠ: Ότι παρήχθη από ελιές συγκεκριμένης ποικιλίας που κα λ λ ιεργ ήθη καν σ τ η σ υ γ κε κ ριμέ ν η περιοχή. Έτσι διατηρεί την ποιότητα και τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά που του προσδίδουν οι συγκεκριμένες κλιματολογικές συνθήκες και το έδαφος.

- Για το ΠΓΕ: Ότι το ελαιόλαδο παρήχθη από ελιές συγκεκριμένης γεωγραφικής περιοχής. Η ποιότητα και τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά του ελαιολάδου οφείλονται στην εν λόγω γεωγραφική καταγωγή του.

- Ότι η θερμοκρασία σ τη διαδικασία παραγωγής–έκθλιψης του ελαιολάδου δεν υπερβαίνει τους 27° C. - Ότι η Ε.Ε. και το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης μέσω των αρμόδιων οργάνων τους εγκρίνουν την ποιότητα των ΠΟΠ και ΠΓΕ ελαιολάδων που παρήχθησαν τη συγκεκριμένη χρονιά.

- Ότι κάθε φιάλη είναι αριθμημένη και ελέγχεται.

- Ότι είναι ε λαιόλαδα ανώτατ ης ποιότητας. Πώς θα αναγνωρίσω ότι το ελαιόλαδο που με ενδιαφέρει είναι ΠΟΠ; Συνήθως τα προϊόντα που δικαιούνται αυτόν το χαρακτηρισμό, το αναφέρουν εμφανώς στην ετικέτα τους. Σε γενικές γραμμές πάντως μπορείτε να τα αναγνωρίσετε: - Από το σήμα της Ε.Ε.

- Ελέγχοντας τον αριθμό της φιάλης.

- Κοιτάζοντας την ημερομηνία παραγωγής στην ετικέτα.

Κρόκος Κοζάνης Θα τον συναντήσουμε ακόμη ως σαφράν και σαφράνι ή ζαφορά. Πρόκειται για το ακριβότερο μπαχαρικό στον κόσμο, την πιο πολύτιμη –κυριολεκτικά– αρωματική ύλη της γης. Η τιμή του ανέρχεται περίπου στα 3,50 ευρώ το γραμμάριο και αποτελεί ένα από τα πιο πολύτιμα ΠΟΠ προϊόντα της Ελλάδας. Γιατί τόση ακρίβεια; Διότι για να παραχθεί ένα κιλό κρόκος χρειάζονται 150.000 από τους χρυσοπόρφυρους ανθοστήμονες του φυτού. Εδώ και 300 χρόνια το «χρυσάφι της ελληνικής γης», όπως συνηθίζεται να αποκαλείται όχι μόνο για την αξία του αλλά και για το χρώμα του, καλλιεργείται στην Κοζάνη, σε μια μοναδική περιοχή που αποτελείται από 35 χωριά. Τα μυστικά της καλλιέργειας, της συγκομιδής και της αποξήρανσης έχουν κληροδοτηθεί στις 1.300 περίπου οικογένειες που ασχολούνται μαζί του από πάππο προς πάππου και τα κρατούν καλά φυλαγμένα στην παράδοσή τους. Κάπου στα μέσα του Οκτώβρη, πάντως, αρχίζει η συλλογή του. Η διαδικασία πραγματοποιείται με το χέρι και τελειώνει στις αρχές του Νοεμβρίου. Ακολουθεί η φάση της αποξήρανσης που κρατάει από 20 μέρες μέχρι 2 μήνες.

Για να δείτε το φωτεινό κίτρινο χρώμα με το οποίο «βάφει» το φαγητό το σαφράν να ξεδιπλώνεται μπροστά σας δε θα πρέπει να έχετε προσθέσει άλλα πιο έντονα σε χρώμα υλικά, όπως η ντομάτα ή το σπανάκι. Μπορείτε να προσθέσετε τον κρόκο είτε κατά την ώρα του μαγειρέματος είτε μετά την ολοκλήρωσή του κατά το σερβίρισμα. Πριν τον προσθέσετε πάντως θα πρέπει να τον έχετε μουλιάσει για λίγη ώρα στο νερό ή το γάλα (για τις ζύμες) διότι δεν είναι λιποδιαλυτός και δε θα ενσωματωθεί πλήρως στη σάλτσα.

Ο κρόκος στην κουζίνα Άρωμα και χρώμα είναι οι δύο βασικοί λόγοι για να ρίξετε λίγο κρόκο Κοζάνης σ το ρύζ ι, το ψάρι, το κοτόπουλο ή τη ζύμη. Προσοχή όμως! Όταν λέμε λίγο, εννοούμε λίγο! Όχι το «λίγο» του πιπεριού ή του αλατιού ούτε το «περίπου» βάσει του οποίου αντιμετωπίζουμε τη δόση τους. Στην περίπτωση του κρόκου η προσθήκη θέλει ευλάβεια χημικής ένωσης, ειδικά αν τον δοκιμάζετε για πρώτη φορά. Αν η συνταγή λέει 6-7 ίνες –πιστέψτε με– τόσες ακριβώς πρέπει να βάλετε. Αλλιώς το φαγητό αντί για το χαρακτηριστικό ελαφρά ιωδιώδες άρωμα του κρόκου θα πάρει τέτοια πικράδα που θα πρέπει να φτιάξετε καινούριο. Όταν γνωριστείτε μαζί του και αποκτήσετε προσωπικά γούστα μπορείτε να αυξομειώνετε την ποσότητα κατά βούληση.

43

44

Φωτογραφία: Σταύρος Κωστάκης

Γεώργιος Σ. Βαριάς & Υιός, Βενιζέλου 2, Χίος

MEET THE GREEKS

Της Χριστίνας Τσαμουρά

Πάω Χίο Όταν θέλω να μπω στους αυθεντικούς ρυθμούς των βορειοαιγαιοπελαγίτικων νησιών, σε αυτή την αλήθεια που κουβαλάνε οι άνθρωποι, τα σπίτια τους, τα μαγαζιά τους και τα προϊόντα τους, που δεν υπάρχουν ειδικά για μένα -με την ιδιότητα του τουρίστααλλά παντελώς ερήμην μου, και δεν έχουν φτιαχτεί ειδικά για να τα καταναλώσω εγώ -πάλι με την ιδιότητα του τουρίστα- αλλά εκείνοι που τα παρασκεύασαν. Όταν θέλω να ξαναβρώ τις μικρασιάτικες καταβολές μου, να δω τα αρχοντικά του Κάμπου να βάφονται πορτοκαλιά τα δειλινά, να με πλημμυρίσουν τα αρώματα από τα εσπεριδοειδή και τα πλούσια μποστάνια, να με ταξιδέψει στη χώρα του παραμυθιού το ροδόνερο και η μαστίχα. Όταν θέλω να πατήσω μεσαιωνικά πέτρινα χωριά και παραλίες με μαύρα βότσαλα και να δω τα ντοματίνια, κατακόκκινα σαν αίμα, να βάφουν τους τοίχους του χωριού, καθώς κρέμονται αρμαθιές ολόκληρες από τα μπαλκόνια περιμένοντας τον ήλιο να τα στεγνώσει, μέχρι να μην τους απομείνει τίποτα, εκτός από το άρωμα και τη γεύση. Μα τι άλλο να θέλει ένα ντοματίνι εκτός από το άρωμα και τη γεύση;

Φωτογραφία: Σταύρος Κωστάκης

Όταν θέλω να θυμηθώ τα αληθινά πρόσωπα της υπόλοιπης Ελλάδας: Τον μπακάλη με τα τουρσιά που τα φτιάχνει μόνος του. Να μπω στο μαγαζί με τα χίλια χρώματα και να πάρω ξιδάτο σκορδάκι, κρεμμύδι, πιπερίτσες και ρέγγα για το ουζάκι μου. Το φούρναρη που ‘ναι στο πόδι από το χάραμα μα δεν του λείπει η καλημέρα. Μ’ αυτήν και ένα ζεστό κουλούρι να ανοίξει το πρωινό μου χαλαρά, έτσι όπως θα ήθελα να ανοίγουν τα πρωινά μου. Τον καφετζή, τον λουκουματζή, τον μανάβη κι εκείνο το μικρό αλάνι του δρόμου να με κοιτάει με το καπέλο του στραβά και να ‘ναι πιο γλυκό κι από το πορτοκάλι που κρατάει στο βρόμικο χεράκι του.

45

Η ΛΙΝΑ ΚΑΙ Η ΠΡΑΛΙΝΑ

Της Λίνας Γιατρά

Η γλυκύτατη σεφ-ζαχαροπλάστισσα παίζει με τις καραμελένιες μνήμες και τις σημερινές ανάγκες σε γλυκό και χαρίζει τέσσερα υπέροχα επιδόρπια, τόσο απλά που σε προκαλούν να τα φτιάξεις αμέσως, τόσο αποψάτα που σε βγάζουν κι απ’ τη δυσκολότερη θέση και τόσο ελληνικά που τα χάνεις.

Προετοιμασία: 40΄ (Αναμονή: 3-4 ώρες) Ψήσιμο: 4-5΄ Μέτριας δυσκολίας

Αρωματική μους σοκολάτα με βύσσινα μαριναρισμένα για 6 άτομα Υλικά για τη μους

σοκολάτα κουβερτούρα.................. 400 γρ. σπασμένη σε κομματάκια κρέμα γάλακτος.............................. 250 ml βούτυρο........................................... 100 γρ. κομμένο σε κύβους καβουρντισμένοι ξηροί καρποί.... για το γαρνίρισμα Υλικά για τη μαρινάτα

βύσσινα............................................ 300 γρ. μπράντι ή κονιάκ........................... 50 ml χυμός πορτοκάλι............................ 50 ml κανέλα............................................. 1 ξυλάκι γαρίφαλα......................................... 5 ζάχαρη............................................. 50 γρ. Εκτέλεση 1. Καθαρίζετε τα βύσσινα αφαιρώντας τα κουκούτσια τους με το ειδικό εργαλείο. Ρίχνετε σε μια κατσαρόλα το μπράντι, τον χυμό πορτοκαλιού, το ξύλο κανέλας, τα γαρίφαλα και τη ζάχαρη και τα βράζετε για 2΄ περίπου.

2. Αποσύρετε την κατσαρόλα από τη φωτιά. Κόβετε τα βύσσινα στη μέση και τα ρίχνετε μέσα στο μείγμα της κατσαρόλας να μαριναριστούν, σκεπασμένα με μία μεμβράνη. Τοποθετείτε την κατσαρόλα με τα βύσσινα και τη μαρινάτα στο ψυγείο να κρυώσουν.

3. Βάζετε την κρέμα γάλακτος να ζεσταθεί και ρίχνετε μέσα τη σοκολάτα ψιλοκομμέ- νη ανακατεύοντας μέχρι να λιώσει. Αφού κρυώσει το μείγμα κρέμας και σοκολά- τας, το τοποθετείτε στο μίξερ και το χτυπάτε ρίχνοντας το βούτυρο λίγο λίγο, κομ- μένο σε κύβους μέχρι να αφρατέψει. Προσθέτετε κατόπιν 40 ml από τη μαρινάτα και σταματάτε το χτύπημα.

4. Σερβίρετε τη μους σοκολάτα σε ψηλό ποτήρι και γαρνίρετε με τα μαριναρισμένα βύσσινα και καβουρδισμένους ξηρούς καρπούς.

46

Προετοιμασία: 50΄ (Αναμονή: 3 ώρες) Ψήσιμο: 15΄ Δύσκολο

Κρέμα από γλυκό κρασί με βερίκοκα γλασέ για 6 άτομα Υλικά

γλυκό κρασί Λήμνου.... 350 ml αυγά............................... 2 ολόκληρα και 1 κρόκος ζάχαρη........................... 120 γρ. πορτοκάλι..................... 1, ο χυμός και το ξύσμα λεμόνι........................... 1, ο χυμός και το ξύσμα ζελατίνα........................ 6 φύλλα κρέμα γάλακτος........... 300 ml Υλικά για τα βερίκοκα γλασέ

βερίκοκα....................... ζάχαρη........................... χυμός πορτοκαλιού..... νερό............................... δυόσμος........................

10 φρέσκα, ώριμα 150 γρ.

100 ml 50 ml 5 φύλλα

Εκτέλεση 1. Τοποθετείτε σε μπεν μαρί τα αυγά, τον κρόκο και τα 120 γρ. ζάχαρη, ανακα τεύοντας με ένα σύρμα χειρός για 1΄ περίπου. Προσθέτετε το κρασί, το χυμό και το ξύσμα από το πορτοκάλι και το λεμόνι καθώς και τις ζελατίνες, που έχετε μουλιάσει και μαλακώσει από πριν σε κρύο νερό και έχετε στραγγίσει καλά. Αφού διαλυθούν οι ζελατίνες και το μείγμα έχει ζεσταθεί καλά και αποκτήσει υφή κρεμώδη, αποσύρετε από τη φωτιά.

2. Χτυπάτε την κρέμα γάλακτος στο μίξερ με το σύρμα μέχρι να γίνει σαντιγί σφιχτή και την ενσωματώνετε στην κρέμα με το κρασί. Όταν ομογενοποιηθεί και η σαντιγί με την κρέμα ρίχνετε το μείγμα σε φόρμα ή σε ατομικά φορμάκια και τα βάζετε στο ψυγείο να παγώσουν για τουλάχιστον 2 ώρες.

3. Πλένετε τα βερίκοκα, τα κόβετε στη μέση και αφαιρείτε το κουκούτσια. Σε μια μικρή κατσαρόλα βάζετε το νερό, το χυμό πορτοκαλιού και τη ζάχαρη και αφήνετε να βράσουν για 2΄ περίπου. Ρίχνετε μέσα τα βερίκοκα να βράσουν και αυτά μέχρι το σιρόπι να γίνει σαν γλάσο. Ψιλοκόβετε το δυόσμο και τον προσθέτετε στα βερίκοκα. Αποσύρετε αμέσως από τη φωτιά και αφήνετε τα βερίκοκα να κρυώσουν. Τα βάζετε στο ψυγείο να παγώσουν.

4. Ξεφορμάρετε την κρέμα κρασιού, την τοποθετείτε στο πιάτο και γαρνίρετε με τα βερίκοκα γλασέ και φυλλαράκια φρέσκου δυόσμου.

47

Η ΛΙΝΑ ΚΑΙ Η ΠΡΑΛΙΝΑ

Προετοιμασία: 20΄ (Αναμονή: 2 ώρες) Ψήσιμο: 3΄ Εύκολο

Φράουλες μαριναρισμένες σε κονιάκ με πιπέρι σετσουάν για 4-6 άτομα Υλικά

φράουλες................ 500 γρ. κονιάκ.................... 240 ml ζάχαρη.................... 85 γρ. πιπέρι σετσουάν.... 1 κουταλάκι του γλυκού βανίλια................... 1 μπαστουνάκι

Εκτέλεση 1. Τοποθετείτε το κονιάκ με τη ζάχαρη σε μια κατσαρόλα να πάρουν δυο τρεις βράσεις και να εξατμιστεί λίγο το αλκοόλ. Ρίχνετε το μπαστουνάκι βανίλιας σκίζοντάς το στη μέση κατά μήκος και αφήνετε να πάρει άλλη μια βράση. Βγάζετε από τη φωτιά και προσθέτετε το πιπέρι σετσουάν. Αφήνετε το μείγμα να κρυώσει εκτός ψυγείου και να βγάλει το πιπέρι το άρωμά του μέσα στο μείγμα.

2. Στη συνέχεια πλένετε τις φράουλες, αφαιρείτε το κοτσάνι και τις κόβετε στη μέση. Τις στραγγίζετε και τις τοποθετείτε σε ένα μπολ μαζί με το μείγμα του κονιάκ περασμένο από λεπτό σουρωτήρι.

3. Τοποθετείτε το μπολ με τις φράουλες στο ψυγείο καλύπτοντάς το με μία μεμβράνη. Τις αφήνετε να παγώσουν για τουλάχιστον 2 ώρες και τις σερβίρετε σε πιάτο σκέτες ή με παγωτό.

Tip Tο πιπέρι σετσουάν είναι γνωστό και ως κινέζικο πιπέρι. Η γεύση του θυμίζει λεμόνι και μέντα. Το βρίσκετε σε καταστήματα μπαχαρικών.

48

Προετοιμασία: 40΄ Ψήσιμο: 12΄-13΄ Δύσκολο

Δροσερή κρέμα ανθότυρου με πορτοκάλι και σφολιατίνια για 4 άτομα Υλικά για την κρέμα

ανθότυρο ανάλατο.... 200 γρ. λιωμένο με πιρούνι ζάχαρη........................ 90 γρ. αλάτι........................... λίγο πορτοκάλια................ 2, ο χυμός και το ξύσμα γάλα φρέσκο.............. 150 ml ζελατίνες..................... 3 φύλλα κρέμα γάλακτος......... 250 ml αυγό............................ 2 κρόκοι και 1 ολόκληρο Υλικά για τα σφολιατίνια

σφολιάτα.................... 200 γρ. ζάχαρη........................ 50 γρ. κακάο σκόνη............. 1 κουταλιά της σούπας

Εκτέλεση 1. Τοποθετείτε σε κατσαρόλα τους κρόκους και το ολόκληρο αυγό μαζί με τη ζάχαρη και τα χτυπάτε με το σύρμα χειρός. Προσθέτετε το αλάτι, το χυμό και το ξύσμα από τα πορτοκάλια καθώς και το γάλα. (Προσοχή να μην σας βράσει το μείγμα). Όταν ζεσταθεί πολύ καλά, ρίχνετε μέσα τις ζελατίνες, που στο μεταξύ έχετε μουλιάσει σε νερό και στραγγίσει, και ανακατεύετε καλά.

2. Αποσύρετε από τη φωτιά την κρέμα πορτοκαλιού και, όπως είναι ζεστή, τη ρίχνετε μέσα σε ένα σκεύος μαζί με το ανθότυρο και ανακατεύετε μέχρι να ομογενοποι- ηθούν. Αφήνετε το μείγμα να γίνει χλιαρό.

3. Χτυπάτε την κρέμα γάλακτος σε σφιχτή σαντιγί και την ανακατεύετε με το μείγμα κρέμας πορτοκαλιού-ανθότυρου. Μοιράζετε το μείγμα σε πυρίμαχα μπολάκια ή φορμάκια και αφήνετε στο ψυγείο.

4. Παίρνετε τη σφολιάτα και την κόβετε σε στενόμακρα κομμάτια μήκους 12 εκ. και πλάτους 3-4 εκ. Στρίβετε το κάθε κομμάτι πιάνοντας τις αντίθετες άκρες, τοποθετείτε στο ταψί με λαδόκολλα και πασπαλίζετε με τη ζάχαρη και το κακάο. Ψήνετε τα σφολιατίνια στους 180° C, σε προθερμασμένο φούρνο, για 10΄ περίπου, μέχρι να ροδοκοκκινίσουν.

5. Σερβίρετε την κρέμα μαζί με τα σφολιατίνια μόλις τα βγάλετε από το φούρνο. Αν τα σφολιατίνια σας κρυώσουν, μπορείτε να τα ζεστάνετε για λίγο στο φούρνο και να ξαναγίνουν αφράτα.

49

PORTABLE FOOD

Το σνακ της μεγάλης φυγής Ώρες ώρες σκέφτομαι ότι αντί να λιώνω στην Κηφισίας κοιτώντας εκστασιασμένη το θερμόμετρο του αυτοκινήτου να πιάνει θερμοκρασία …Αραβίας, δεν μπορούσα τουλάχιστον να είμαι σε καμιά Τυνησία ή σε κανένα Μαρόκο και να ζω τις χίλιες και μια νύχτες της ζωής μου μέσα στο απόλυτο καλοκαιρινό παραμύθι; Όχι δεν μπορούσα! Βλέπεις, φέτος οφείλω -κατ’ εντολή ενός θεού προφανώς workaholicνα ξεχρεώσω σε δουλειά ό,τι χρωστάω από τα προηγούμενα χρόνια ατελείωτων διακοπών… Τότε που από τα μισά του Ιουνίου έκανα αέρα με το εισιτήριο της μεγάλης φυγής βεντάλια στο χέρι. Πού τέτοια τύχη φέτος! Τώρα θα ήμουν ευτυχής ακόμη και με ένα μίνι εξωτικό

διάλειμμα, μια απόλαυση της στιγμής, να σπάσει η ρουτίνα και να μπω στο free beat του καλοκαιρινού ονείρου: μια μπουκιά ψημένης αραβικής πίτας, ας πούμε, με γεύση πικάντικο hummus άσχημα θα ήταν; Όμως να ‘ταν ψημένη, όχι τηγανισμένη, γιατί έχουμε και θάλασσα το Σαββατοκύριακο. Να ‘τανε τραγανή, να ‘χε απίθανο σχήμα, να τρωγόταν εύκολα παντού και να μου έκανε παρέα κάτι τέτοιες στιγμές, αλλά και όλες τις ώρες της ημέρας. Α, κι επειδή βαριέμαι εύκολα, μήπως θα μπορούσε να κυκλοφορεί και σε μερικές ακόμη συναρπαστικές γεύσεις, όπως η κλασική, με ρίγανη ή με nacho cheese, παρακαλώ; Ζητάω πολλά; Ζητάς 7Days Pita Bakes!

50

ΤΟΤΕ

Της Νταϊάνας Κόχυλα

Η Νταϊάνα ανακαλύπτει ξεχασμένες παραδοσιακές συνταγές και τις ξαναμαγειρεύει με τα σκεύη και τη νοοτροπία του σήμερα.

Μια συνταγή του χθες... Ένα από τα βασικά πατροπαράδοτα πιάτα του καλοκαιριού είναι σίγουρα τα γεμιστά. Είναι όμως και από τα πιο μπελαλίδικα, κυρίως στο καθάρισμα της ντομάτας, του κολοκυθιού, της πιπεριάς, κ.λπ. πριν γεμιστούν. Θέλουν τέχνη και υπομονή. Όμως για μένα η γεμιστή ντομάτα είναι όχι μόνο ένα από τα πιο δροσερά φαγητά της εποχής, αλλά επιπλέον συνδέει την παράδοση με την ελευθερία της δημιουργίας, μια που μπορούμε να γεμίσουμε τις ντομάτες με μια εξαιρετικά μεγάλη γκάμα από πρώτες ύλες: ξεκινώντας με το κλασικό ρύζι ή τον συνδυασμό ρυζιού-κιμά, συνεχίζοντας με το υγιεινό πλιγούρι, μια συνταγή που συναντάμε σε διάφορα νησιά, όπως την Κρήτη, όπου το αποκαλούν «χόντρο», και τελειώνοντας με μακαρονάκι κοφτό, πουρέδες από καπνιστή μελιτζάνα, θαλασσινά, ψάρια, ακόμα και τυρί.

Ντομάτες γεμιστές με πλιγούρι Για 4-5 άτομα

πλιγούρι χοντρό.... ντομάτες................. ελαιόλαδο.............. κρεμμύδια.............. πράσο..................... σκόρδο................... μαϊντανός............... βασιλικός............... δυόσμος................. κουκουνάρι............ σταφίδες................. πατάτες................... αλάτι....................... πιπέρι.....................

Προετοιμασία: 50΄ (Αναμονή 1 ώρα 30΄) Ψήσιμο: 1 ώρα

1 φλιτζάνι 8-10 μεγάλες, σφιχτές 2/3 φλιτζανιού 2 ψιλοκομμένα 1 ψιλοκομμένο 2 σκελίδες ψιλοκομμένες 1 ματσάκι καθαρισμένο και ψιλοκομμένο 1/2 φλιτζάνι ψιλοκομμένος 1/2 φλιτζάνι ψιλοκομμένος 1/2 φλιτζάνι 1/2 φλιτζάνι 2-3 καθαρισμένες (προαιρετικά) όσο θέλετε φρεσκοτριμμένο

Εκτέλεση 1. Μουλιάζετε το πλιγούρι σε 1 και 1/3 φλιτζάνι κρύο νερό για 1–1½ ώρα, μέχρι να φουσκώσει και να μαλακώσει. Κόβετε μια λεπτή φέτα από κάθε ντομάτα (καπάκι) και τις αδειάζετε από τη σάρκα και τους σπόρους τους με ένα κουταλάκι ή το ειδικό εργαλείο.

2. Κρατάτε τη σάρκα, τη στραγγίζετε από τα υγρά και τα σπόρια και την πολτοποιείτε. Αλατίζετε το εσωτερικό από τις άδειες ντομάτες και τις αναποδογυρίζετε σε ένα πιάτο στρωμένο με απορροφητικό χαρτί για να στραγγίσουν.

3. Σε ένα τηγάνι ζεσταίνετε το 1/2 φλιτζάνι λάδι σε μέτρια φωτιά και σοτάρετε τα κρεμμύδια και το πράσο μέχρι να μαραθούν. Κατόπιν προσθέτετε το σκόρδο. Σοτάρετε ανακατεύοντας όλα μαζί τα υλικά για 2΄-3΄.

4. Σε ένα μπολ ανακατεύετε το πλιγούρι με το μείγμα των κρεμμυδιών, των πράσων και του σκόρδου, τη στραγγισμένη σάρκα, τα μυρωδικά, το κουκουνάρι και τις σταφίδες. Αλατοπιπερώνετε το μείγμα.

5. Προθερμαίνετε τον φούρνο στους 180° C. Γεμίζετε τις ντομάτες με το μείγμα και τις τοποθετείτε σε ένα λαδωμένο ταψί. Σκεπάζετε τις ντομάτες με τα καπάκια τους. Αν θέλετε κόβετε ανάμεσά τους πατάτες κυδωνάτες. Προσθέτετε το υπόλοιπο λάδι και λίγο νερό, σκεπάζετε το σκεύος ελαφρά με αλουμινόχαρτο και ψήνετε για 45΄-55΄ ή μέχρι να μαλακώσουν οι ντομάτες. Σερβίρονται ζεστές ή σε θερμοκρασία δωματίου.

52

ΤΩΡΑ

...στην κουζίνα του σήμερα Αυτή τη φορά αποφάσισα να γεμίσω την ντομάτα με πλιγούρι επειδή είναι ένα ιδιαίτερα δροσερό αλλά και «ευέλικτο» φαγ ητό: μπορούμε να μαγειρέψουμε τους δυο πρωταγωνιστές μαζί, μπορούμε όμως και να ετοιμάσουμε το πιάτο χωρίς να το ψήσουμε, να απολαύσουμε δηλαδή την ντομάτα ωμή και το πλιγούρι απλώς μουλιασμένο για καμιά ωρίτσα, μέχρι να φουσκώσει και να μαλακώσει. Μπορούμε επίσης, όπως κάνουμε στη συνέχεια της πρότασής μας, να ψιλοκόψουμε όλα τα υλικά και να απολαύσουμε τη «γεμιστή» μας ντομάτα σαν γνήσια σαλάτα. Κι αυτή παραδοσιακή, στον αραβικό όμως κόσμο, όπου είναι γνωστή ως ταμπουλέ.

Ντοματοσαλάτα με πλιγούρι Για 4 άτομα

Προετοιμασία: 20΄ (Αναμονή: 2ώρες) Ψήσιμο: –

πλιγούρι ψιλό................. 1/2 φλιτζάνι ντομάτες.......................... 600 γρ. χωρίς σπόρους, κομμένες σε μικρούς κύβους κρεμμυδάκια φρέσκα.... 3 ψιλοκομμένα μαϊντανός........................ 2 φλιτζάνια ψιλοκομμένος δυόσμος.......................... 1/2 φλιτζάνι πολύ ψιλοκομμένος ξύσμα λεμονιού.............. 1 κουταλάκι του γλυκού κανέλα............................. λίγη σε σκόνη (προαιρετικά) σταφίδες.......................... 1/3 φλιτζανιού (προαιρετικά) κουκουνάρι..................... 1/3 φλιτζανιού (προαιρετικά) αλάτι................................ όσο θέλετε πιπέρι.............................. φρεσκοτριμμένο χυμός λεμονιού.............. 3-4 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο........................ 1/2 φλιτζάνι Εκτέλεση 1. Ξεπλένετε το πλιγούρι 2-3 φορές στο στραγγιστήρι και κατόπιν το στραγγίζετε πολύ καλά. Το ρίχνετε σε ένα μπολ, προσθέτετε από πάνω σε μια στρώση τις ντομάτες και στη συνέχεια τα φρέσκα κρεμμυδάκια. Πάνω από τα κρεμμυδάκια πασπαλίζετε τον μαϊντανό και το δυόσμο.

2. Αφήνετε το μείγμα μέχρι το πλιγούρι να απορροφήσει όλα τα υγρά από τις ντομάτες (περίπου 2 ώρες). Προσθέτετε το ξύσμα, την κανέλα (προαιρετικά), αλάτι και πιπέρι, τον χυμό λεμονιού και το λάδι. Προσθέτετε τέλος το κουκουνάρι και τις σταφίδες (προαιρετικά). Ανακατεύετε καλά και σερβίρετε.

53

TΑ ΚΑΛΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Βιβλιοφαγία Καυτή σούπα

Σινεμά στο πιάτο

Εκδότης: Ελληνικά Γράμματα Σελίδες: 261 Τιμή: 13€

Συνεχίζεται και όλο την Ιούλιο η πρωτότυπη συνεργασία του Cine Frame Δεξαμενή με το ξενοδοχείο St. George Lycabettus, που αποφάσισαν να μας προσφέρουν «Γεύσεις από τον Κινηματογράφο» στο πιάτο μας, αφού πρώτα μας εξασφάλισαν τη δυνατότητα να απολαύσουμε στη μεγάλη οθόνη τις ταινίες-πηγές έμπνευσης. Όλη η ιστορία ξεκίνησε από τη Δευτέρα 4 Ιουνίου και θα διαρκέσει για 9 εβδομάδες, μέχρι και τη Δευτέρα 30 Ιουλίου 2007, στον κλασικό και πολύ αγαπημένο καλοκαιρινό κινηματογράφο «Δεξαμενή». Από Δευτέρα σε Δευτέρα, λοιπόν, υπάρχει ένα ανοιχτό ραντεβού με ταινίες από όλον τον κόσμο, που έχουν τη γεύση σε πρώτο ή δεύτερο πλάνο, και τις οποίες προλογίζουν κινηματογραφικοί συντάκτες, γευσιγνώστες, κριτικοί γεύσης, καθώς και ηθοποιοί. Μετά την προβολή, οι θεατές μπορούν να γευθούν τις συνταγές και να ζήσουν την ατμόσφαιρα της κάθε ταινίας στο barrestaurant Frame, όπου οι chef Έκτορας Bottrini και Βασίλης Μήλιος θα ετοιμάζουν ειδικά μενού, σε συνεργασία με τους κριτικούς γεύσης.

Ήταν ένα απ’ τα βράδια του καύσωνα που η ζέστη δε μ’ άφηνε να κοιμηθώ, όταν πήρα να διαβάσω την «Καυτή σούπα». Μου είχε φανεί τόσο ταιριαστό ένα ανάγνωσμα του οποίου ο τίτλος άχνιζε όπως και τα τσιμέντα της πόλης. Άνοιξα τις μπαλκονόπορτες και στρώθηκα στη μελέτη, με μια Πίνα Κολάντα να μου δροσίζει το λαιμό. Όταν έφτασα στην τελευταία σελίδα, δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι για δύο ώρες είχα σχεδόν ξεχάσει και την αϋπνία αλλά και τη ζέστη. Δε διάβασα ούτε μυθιστόρημα, ούτε διηγήματα. Ένιωσα ότι καταδύθηκα σ το προσωπικό σημειωματάριο ε νός περιπλανώμενου μουσικού. Ένα κρυφό τετράδιο, διάσπαρτο με σκίτσα (του Γιώργου Τσεριώνη) που συνδέονται με τις αφηγήσεις, τις σκέψεις και τις στιχουργικές συνθέσεις απ’ την αθηναϊκή (και όχι μόνο) ζωή του. Για μια νύχτα ταξίδεψα σε μια διαφορετική πραγματικότητα. Περιπλανήθηκα μαζί με τον συγγραφέα σε παιδικά χρόνια θαμμένα σε γειτονιές της Καλλιθέας, στα άγουρα φιλιά της εφηβείας, σε έρωτες αμαρτωλούς, σε πάθη μυστικά. Παρακολούθησα κινηματογραφικά καρέ ζωής που ανακαλούν στοιχεία από τις ζωές όλων μας -όπως για παράδειγμα τις κλασικές οικογενειακές συγκεντρώσεις με θείους και θείες να πρωταγωνιστούν σε τραγελαφικά επεισόδια που τα θυμόμαστε και γελάμε. Ο Μητσοτάκης ροκάρει, γράφοντας αυτή τη φορά κείμενα κι όχι μουσική. Το αποτέλεσμα είναι ένα μπιτάτο, φρέσκο βιβλίο, απ’ αυτά που οι νέοι γουστάρουν να ανταλλάσσουν μεταξύ τους. Ο ίδιος εμφανίζεται άλλοτε αυτοβιογραφικός με παραληρηματικό λόγο αλλά ταυτόχρονα οξυδερκής, κι άλλοτε τρυφερός σχολιάζοντας με μαύρο χιούμορ πρόσωπα και καταστάσεις που λίγο πολύ όλοι έχουμε συναντήσει. Σε πολλά κείμενα ο συγγραφέας συνομιλεί με τον εαυτό του, και εκεί είναι που δεν χαρίζει κάστανα. Δεν υπάρχει άλλωστε χειρότερος εχθρός απ’ τον εαυτό μας, πόσο μάλιστα όταν μιλάμε για καλλιτέχνες. Μπορεί ο τίτλος «Καυτή σούπα» να φέρει μια αύρα από χειμωνιάτικα γεύματα, με κουτάλια να μετεωρίζονται πάνω από αχνιστά πιάτα αλλά το πρώτο βιβλίο του Δημήτρη Μητσοτάκη είναι ακριβώς το αντίθετο! Δε χρειάζεται φύσημα, διαβάζεται απνευστί σε μια βραδιά, και, προπάντων, είναι δροσερό όπως μια Πίνα Κολάντα.

54

Για τον συγγραφέα: Ο Δημήτρης Μητσοτάκης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1967. Τελειώνον τας το 1ο Λύκειο Καλλιθέας, άρχισε να εργάζεται ως μουσικός. Δημιούργησε το συγκρότημα «Ενδελέχεια», μέλος του οποίου είναι μέχρι σήμερα. Έχει γράψει τραγούδια (στίχους και μουσική) τόσο για αυτό το γκρουπ όσο και για άλλους καλλιτέχνες. Από το 1994 διδάσκει μουσική σε ομάδες του ΚΕ.ΘΕ.Α και διευθύνει το μουσικό εργαστήρι του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθήνας. Η «Καυτή σούπα» είναι το πρώτο του βιβλίο. Νικόλ Λαφαζάνη

Πρόγραμμα Προβολών Ιουλίου Δευτέρα 2/7 WALLACE & GROMIT: THE CURSE OF THE WERE-RABBIT - Γουάλας & Γκρόμιτ στον Τεράστιο Λαχανόκηπο (2005) Κουζίνα: Vegetarian-αγγλική Προλογίζουν: Παναγιώτης Παναγόπουλος - Ελένη Ψυχούλη Δευτέρα 9/7 BELLA MARTHA (2001) Κουζίνα: Γερμανική-ιταλική Πρ ολογ ίζου ν : Ρόμ π ι Ε κσ ιέ λ - Νί κ η Μηταρέα Δευτέρα 16/7 DUCK SOUP - Σούπα Πάπιας (1933) Κουζίνα: Σούπες + πάπια Προλογίζουν: Χρήστος Μήτσης - Δημήτρης Αντωνόπουλος Δευτέρα 23/7 ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΤΗΣ ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΠΑΠΑΓΙΑ (1993) Κουζίνα: Βιετναμέζικη Προλογίζουν: Γιάννης Ζουμπουλάκης - Ντένη Καλλιβωκά Δευτέρα 30/7 TEMPORADA DE PATOS - Το Κυνήγι της Πάπιας (2004) Κουζίνα: μεξικανική & pizza Προλογίζουν: Ηλίας Φραγκούλης - Θύμιος Βούλγαρης

Boozeroo Πού ήπιαμε το μήνα που πέρασε και πού θα ξαναπιούμε. Στο «Τραλαλά». Είναι τόσο ευχάριστο και έχει τέτοιο καλό κάρμα που μπαίνεις για ένα καφέ, αποφασίζεις αμέσως ότι θες μπίρα και όταν έρθει η σερβιτόρα παίρνεις τελικά κρασί με τάρτα λαχανικών. Αυτά κατά τη διάρκεια της μέρας πάντα. Γιατί αν έχει πέσει η νύχτα στρέφεσαι αυτονοήτως στα ...σκληρά και φεύγεις τραγουδώντας τραλαλά.

Info: «Τραλαλά», Ασκληπιού 15. Στο «Key». Μου το μαρτύρησε φίλος στην μπάρα του «Τραλαλά». Παίζει -λέει- απίστευτο μπαράκι-ποτάδικο στην Πραξιτέλους, στη μέση του πουθενά, που από τα έγκατα μιας κουζίνας, η όποια ούτε που υποψιάζεσαι πως υπάρχει, εμφανίζονται τις δύσκολες ώρες κάτι πιάτα...μα τι πιάτα. Μόλις κλείσει το τεύχος θα σπεύσω να τσεκάρω του λόγου το αληθές.

Info: «Key Bar» Πραξιτέλους 37, τηλ. 210 3230380 Στη «Δεξαμενή». Μια τόσο αυθεντικά ελληνική ουσία, όπως το ούζο, όταν την απολαμβάνεις στη σκιά ενός τόσο κλασικά αθηναϊκού καφενείου, όπως η Δεξαμενή, δε χρειάζεται τίποτε άλλο για να ...δουλέψει. Ούτε περίπλοκους μεζέδες ούτε περίπλοκα ρούχα ούτε πρίπλοκες συναναστροφές. Μόνο λιακάδα και τους φίλους σου.

Info: «Δεξαμενή», πλατεία Δεξαμενής, Κολωνάκι, στα γνωστά σκαλάκια. Χ.Τ.

TΑ ΚΑΛΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Greek team

Resto Parkour Τρώγοντας από ταράτσα σε ταράτσα Πρώτο σάλτο στην ταράτσα του «Βαρούλκου», εκεί στην Πειραιώς στο 80. Να βλέπουμε Ακρόπολη φωτισμένη με το φεγγάρι στη γέμιση από πάνω της, να τρώμε αυτό το απίθανο γευστικό δημιούργημα που ο Λαζάρου λέει σπαγγέτι ψαριού με ρίγανη, αλλά εμείς θα το λέγαμε απλώς αριστούργημα, το Λευτέρη να πηγαινοέρχεται ακροβατώντας με αξιοζήλευτη μαεστρία μεταξύ άψογου επαγγελματισμού, διάθεσης για πλάκα και με έναν καλό λόγο για τον καθένα -τίποτα δεν είναι τελικά τυχαίο σε αυτή τη ζωή- και έτσι ήσυχα να κυλάει η βραδιά με παγωμένο τσίπουρο και όνειρα για ταξίδια.

Info: «Βαρούλκο», Πειραιώς 80, τηλ. 210 5228400 Δεύτερο σάλτο στην ταράτσα του «Kuzina» του Άρη Τσανακλίδη με θέα σε πρώτο πιάτο το Ναό του Ηφαίστου και σε δεύτερο την Ακρόπολη. Νεοκλασικό αναμορφωμένο με εξαιρετική αισθητική. Στον εσωτερικό χώρο κυριαρχεί το λευκό χρώμα με έντονα ρουστίκ στοιχεία, ενώ η ανοικτή κουζίνα, που ξυπνάει μνήμες ελληνικής παράδοσης, δημιουργεί μια διάθεση που στόχο έχει να σε χαλαρώσει και όχι να σε «στήσει». Στο μενού κυριαρχεί η τοπική ελληνική κουζίνα με τον ανατρεπτικό τρόπο που χαρακτηρίζει τον Άρη.

Info: «Kuzina». Ανδριανού 9, Θησείο, τηλ. 210 3240133 Τρίτο σάλτο στην ταράτσα του «Πιλ Πουλ». Περνάμε στα γρήγορα ισόγειο και πρώτο -τι θαύμα αρχιτεκτονικής αντίληψης αυτά τα νεοκλασικά της Πλάκας και του Θησείουγια να βιώσουμε μια πραγματικά «υψηλή» γαστρονομική εμπειρία με μαγευτική θέα από τα χέρια του πολυβραβευμένου και αστεράτου Jerome Serres. Μεσογειακή κουζίνα που γαλλικίζει γοητευτικά και υποστηρίζεται από το περιβάλλον μιας μοντέρνας πολυτέλειας.

Info: «Πιλ Πουλ». Αποστόλου Παύλου 51 και Πουλοπούλου, Θησείο, τηλ. 210-3423665. Τέταρτο σάλτο στο μπαλκόνι του «Galaxy». Το εκπληκτικό roof του Athens Hilton έχει μαγική επίδραση στην ψυχολογία σου. Μπαίνεις ένας ταλαιπωρημένος Αθηναίος από το μποτιλιάρισμα και τους τρελούς ρυθμούς της πόλης, που ούτε το καλοκαίρι πλέον δε λένε να μειωθούν, και με την πρώτη γουλιά του αγαπημένου σου κοκτέιλ γίνεσαι αμέσως αυτό που πάντα ήθελες να είσαι: cool αστός με κοσμοπολίτικη διάθεση που λατρεύει να βλέπει την πόλη από ψηλά καθώς ανάβει τα φωτάκια της ένα ένα μέσα στη νύχτα. Ακόμη κι αν δεν πάρεις τίποτα για φαγητό (εξαιρετικό σούσι

56

είναι η αλήθεια, διαλεχτό fingerfood, αλλά και ζεστές BBQ επιλογές) απλώνοντας το χέρι σου μέχρι το τραπέζι όλο και κάτι καλύτερο θα πιάσεις από ...σκέτα στραγάλια. Αν όμως το απλώσεις πιο πολύ μπορεί να ακουμπήσεις και την Ακρόπολη.

Info: «Galaxy», Athens Hilton, Βασ. Σοφίας 46, τηλ. 210 7281703 Πέμπτο σάλτο στην ταράτσα του «Φίλοιστρον». Διότι σε αυτή την πολή την Ακρόπολη μπορείς να τη θαυμάσεις και στο τέλος του μήνα (τότε που μετράς και το δεκάρικο). Στο «Φίλοιστρον» τσιμπολογάς μόνο μεζεδάκια, αφού ο κατάλογος δεν περιλαμβάνει κυρίως πιάτα, πίνεις κρασάκι, ουζάκι, τσιπουράκι και απολαμβάνεις απερίσπαστος μια από τις καλύτερες θέες του ιερού βράχου χωρίς να σε απασχολεί το θέμα του λογαρισμού κάθε φορά που κάποιος από την παρέα σου τολμάει να ζητήσει κάτι ακόμη.

Info: «Φίλοιστρον». Αποστόλου Παύλου 23, Θησείο, τηλ. 210-3422897 Έκτο σάλτο στο «Κουζίνα Cine Ψυρρή». Από τις πιο αγαπημένες ταράτσες της Αθήνας για όλους τους σινεφίλ της πόλης, αφού μπορούν όσο απολαμβάνουν συμπαθητικά πιάτα μεσογειακής κουζίνας να παρακολουθούν -στη ζούλα- από ψηλά σκηνές της ταινίας που προβάλλει η μεγάλη οθόνη πέρα. Το σωστό και το πρέπον είναι βέβαια πρώτα να δει κανείς την ταινία κι έπειτα να ανέβει προς τα πάνω για τα περαιτέρω.

Info: «Κουζίνα Cine Ψυρρή», Σαρρή 44, τηλ. 210 3212476

Σαν τα γαλλοαλγερινά αιλουροειδή που πηδάνε από ταράτσα σε ταράτσα προσπαθώντας να ξεφύγουν από την ασφυκτική ζωή τους, έτσι κι εμείς προσπαθούμε να ξεφύγουμε από την ασφυκτική αίσθηση που δίνει ώρες ώρες το καλοκαίρι στην πόλη καταφεύγοντας από ταράτσα σε ταράτσα των αθηναϊκών εστιατορίων. Και η όποια σύγκριση τελειώνει εδώ. Διότι parkour στο «Βαρούλκο» και στο «Πιλ Πουλ» μόνο η Madonna θα μπορούσε να το τολμήσει. Καλοκαίρι στην «Υδρούσσα» Παλιό αρχοντικό με καταπράσινη αυλή, εδώ δίπλα, στην καρδιά του Χαλανδρίου. Με μερακλίδικη κουζίνα, φιλετάκια καυτερά, ρεμπέτικη λιχουδιά, χανουμάκιαπρόκληση, χύμα καλό ελληνικό κρασί ή εμφιαλωμένα για όλα τα γούστα και βαλάντια και άπαιχτα επιδόρπια για γλυκό φινάλε. Έτσι κυλάει το καλοκαίρι... όνειρο.

PANTOPOLION

Από ΕΒΓΑ... καλοκαίρι Καλοκαίρι σημαίνει διακοπές, παιχνίδια στη θάλασσα, ηλιοθεραπεία στην άμμο, ξεγνοιασιά και ατέλειωτη δροσιά. Αυτές ακριβώς τις εικόνες φέρνει στις οθόνες μας το διαφημιστικό σποτ της ΕΒΓΑ, με μια διαφορά. Το ψυγείο της εταιρείας αντικαθιστά τη θάλασσα και όλο το καλοκαίρι ξετυλίγεται πάνω του. Μικροί και μεγάλοι βουτούν μέσα του, ταξιδεύουν πάνω του, διασκεδάζουν δίπλα του, με το super τραγούδι των Cassious «toop-toop» να τους ξεσηκώνει. Χαρούμενα πρόσωπα και ανέμελες στιγμές μας θυμίζουν κάθε στιγμή ότι το καλοκαίρι στην Ελλάδα έρχεται με τα πρώτα παγωτά της ΕΒΓΑ. Καλοκαίρι στην Ελλάδα σημαίνει χορταστικοί πύραυλοι, λαχταριστά ξυλάκια, απολαυσ τικά κυπε λ λάκια, ατέ λειωτη απόλαυση δίπλα στη θάλασσα. Καλοκαίρι στην Ελλάδα σημαίνει ασύγκριτη ποιότητα και μοναδική ποικιλία από την κορυφαία ελληνική εταιρεία παγωτών. Καλοκαίρι στην Ελλάδα σημαίνει ΕΒΓΑ όπως άλλωστε μας υπόσχεται και το slogan της: «Από ΕΒΓΑ... καλοκαίρι»

58

ΠΡΟΤΑΣΗ Ομορφιάς από το «ΓήΟινος»

Αλοιφωτή Μακεδονίας με ΦΕΤΑ ΜΕΒΓΑΛ

Η Day Care Face Lotion της JURLIQUE σε ανακυκλώσιμες συσκευασίες των 30&100 ml με τριαντάφυλλο, μαργαρίτα και πράσινο τσάι θα δώσει στην επιδερμίδα σας όλη την υγρασία και τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται για να αντιμετωπίσει με επιτυχία τις επιθέσεις του ήλιου. Πλεονεκτήματα: Το τριαντάφυλλο είναι ενυδατικό, η μαργαρίτα συμβάλλει στην ισορροπία των ελαίων και το πράσινο τσάι είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικά, τα οποία καταπολεμούν τις ελεύθερες ρίζες. Η Day Care Face Lotion της JURLIQUE είναι ένα μοναδικό οικολογικό προϊόν που θα ζωντανέψει τη φυσική ομορφιά της επιδερμίδας σας και θα σας κάνει να λάμψετε.

Η «Αλοιφωτή Μακεδονίας με Φέτα ΜΕΒΓΑΛ» είναι η νέα γευστική πρόκληση της ΜΕΒΓΑΛ σε τρεις υπέροχους γευστικούς συνδυασμούς : Λευκό με Φέτα ΜΕΒΓΑΛ, Με Φέτα ΜΕΒΓΑΛ και Κόκκινη Πιπεριά, Με Φέτα ΜΕΒΓΑΛ και Πράσινη Ελιά. Η «Αλοιφωτή Μακεδονίας με Φέτα ΜΕΒΓΑΛ» είναι μια σειρά αλειφόμενων τυριών με βάση την αγαπημένη γεύση της «ΦΕΤΑΣ ΜΕΒΓΑΛ». Έχουν απαλή, κρεμώδη υφή και μοναδική πλούσια γεύση χάρη στην προσθήκη της «Φέτας ΜΕΒΓΑΛ» που τους προσδίδει αυθεντική γεύση τυριού. Δοκιμάστε και τις 3 γεύσεις της «Αλοιφωτής Μακεδονίας με Φέτα ΜΕΒΓΑΛ» επάνω σε ψωμί ή φρυγανιά ως ελαφρύ κολατσιό, απολαύστε την επάνω σε κράκερ συνοδεύοντας το ποτό σας και μετατρέψτε τα σάντουιτς των παιδιών σας σε γευστικούς πειρασμούς. Την «Αλοιφωτή Μακεδονίας με Φέτα ΜΕΒΓΑΛ» σε όλες τις γεύσεις, θα τη βρείτε στα σημεία πώλησης προϊόντων ΜΕΒΓΑΛ σε συσκευασία 180 γρ.

Αποστολή νερό Η Coca-Cola Tρία Έψιλον και η Coca-Cola Hellas ξεκινούν μια νέα αποστολή αφιερωμένη στον πιο πολύτιμο φυσικό πόρο του πλανήτη: την «ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΝΕΡΟ». Στόχο έχει την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση όλων των Ελλήνων σχετικά με την υπάρχουσα κατάσταση και τη σωστή διαχείριση των υδάτινων πόρων. Σημαντικοί συνεργάτες και υποστηρικτές αυτής της προσπάθειας είναι δύο Μη-Κυβερνητικοί Οργανισμοί, διεθνώς αναγνωρισμένοι σε θέματα που αφορούν στο Περιβάλλον και το Νερό: -το Μεσογειακό Σκέλος της Διεθνούς Σύμπραξης για το Νερό (GWP: Global Water Partnership) και το -Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου και Εικαστικών Τεχνών Ecofilms. Με σύνθημα «Νοιάσου για το νερό», οι επιμέρους στόχοι της αποστολής της, είναι να: -Μάθουμε περισσότερα για το μοναδικό αυτό αγαθό.

-Εκτιμήσουμε την αξία του.

-Συνειδητοποιήσουμε τη σημασία του για τη ζωή στον πλανήτη.

-Εν η μ ε ρ ωθ ού μ ε γ ια π ρ α κ τ ι κού ς τρόπους περιορισ μού της αλόγισ της κατανάλωσης.

-Αλλάξουμε νοοτροπία σχετικά με την καθημερινή χρήση του.

-Δραστηριοποιηθούμε για την προστασία του νερού, κινητοποιώντας τους γύρω μας.

Τι νέα απ’ το Μουσείο Κοσμήματος Ηλία Λαλαούνη; Το iCookGreek πήγε στην Ακρόπολη, στο Μουσείο Κοσμήματος Ηλία Λαλαούνη, και σας ενημερώνει για όσα μόνιμα ή περιοδικά συμβαίνουν στους χώρους του: Σε σταθερή βάση. Στο Μουσείο εκτίθενται 50 συλλογές οργανωμένες σε ενότητες: οι δύο τιτλοφορούνται «Χρυσή Αυγή της Τέχνης» και «Ιστορία του Ελληνικού Κοσμήματος», ενώ οι υπόλοιπες αφορούν συλ λογές εμπνευσμένες από ξένους πολιτισμούς, από τη φύση, από το διάστημα, από τη βιολογία και την τεχνολογία. Παράλληλα στους χώρους του Μουσείου φιλοξενούνται περιοδικές εκθέσεις. Το διάστημα αυτό. Μέσα στο καλοκαίρι οι επισκέπτες μπορούν, εκτός από τις μόνιμες συλλογές, να δουν έργα της Αφροδίτης Λίτη. Πρόκειται για γλυπτά δαχτυλίδια, αντικείμενα που συνδέουν το χαρακτήρα του ελεύθερου γλυπτού με τη διακοσμητική υπόσταση του κοσμήματος. Η έκθεση που ξεκίνησε στις 7 Μαρτίου είχε με γάλη προσέλευση και γι’ αυτό θα συνεχιστεί μέχρι τις 30 Αυγούστου. Μουσείο Κοσμήματος Ηλία Λαλαούνη: Καρυάτιδων 4α & Καλλισπέρη 12 – Ακρόπολη, τηλ.: 210 9221044, www.lalaounis-jewelrymuseum.gr

Γευστική σύμπραξη ΑΒ-Τσανακλίδη Δυο σημαντικές παρουσίες στο χώρο της γεύσης ξεκινούν μια νέα συνεργασία. Ο γνωστός chef και ιδιοκτήτης του εστιατορίου KUZINA δημιούργησε μια νέα σειρά φρέσκων μαγειρευτών φαγητών σε συνεργασία με την αλυσίδα σούπερ μάρκετ ΑΒ Βασιλόπουλος που αναμένεται να αλλάξουν την έννοια του έτοιμου φαγητού. Τα νέα φρεσκομαγειρεμέναέτοιμα φαγητά θα λανσαριστούν ταυτόχρονα στις αγορές της Ελλάδας και του Βελγίου σε ένα δίκτυο 230 καταστημάτων. Τα 6 φρέσκα έτοιμα γεύματα ανταποκρίνονται στις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες μας για γρήγορες, πρακτικές αλλά κυρίως ποιοτικά αναβαθμισμένες γαστρονομικές λύσεις. Η βασική ιδέα για την ανάπτυξη της συγκεκριμένης σειράς βρίσκεται στον συνδυασμό των αγνών πρώτων υλών της Μεσογείου με τις πολύτιμες ελληνικές διατροφικές αξίες. Το αποτέλεσμα είναι ένα μενού με έντονα δημιουργικό χαρακτήρα fusion κουζίνας, το οποίο όμως βασίζεται και αναδεικνύει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις παραδοσιακές αξίες της μεσογειακής διατροφής. Τα 6 φρ έσ κα μαγε ιρ ε υ τά φαγ ητά είναι: 1. Α ρ νά κ ι μ ε κότσ ι λ ε μ ο νά το μ ε μαραθόπιτα.

2. Στήθος κοτόπουλο με φέτα, ζαμπόν, σως τομάτας και γαμοπίλαφο.

3. Κοκοράκι με χυλοπίτες, λιαστή ντομάτα, ελιές και πιπεριές.

4. Μελιτζάνα γεμιστή με φιλετάκια από μοσχάρι.

5. Γε μ ι σ τ έ ς π ι π ε ρι έ ς μ ε π λ ι γ ο ύ ρι , μελιτζάνες, μανιτάρια, φέτα, σπανάκι και πατατούλες.

6. Μοσχάρι κοκκινιστό με μακαρούνες.

Ελληνικά τρόφιμα και ποτά στο επίκεντρο διεθνούς ενδιαφέροντος Μεγάλη επιτυχία σημείωσε το 2ο Παγκόσμιο Συνέδριο Ελληνικής Γαστρονομίας και Partenariat Βιομηχανίας Τροφίμων – Οίνων – Ποτών που διοργάνωσε ο ΟΠΕ σε Κρήτη και Σαντορίνη. Το iCookGreek ήταν εκεί υποστηρίζοντας την προσπάθεια όχι μόνο ως χορηγός αλλά και με την παρουσία του. Σημαντική επιτυχία για τις ελληνικές εξαγωγές τροφίμων και ποτών αποτέλεσε η διοργάνωση του 2ου Παγκοσμίου Συνεδρίου Ελληνικής Γαστρονομίας και Partenariat Βιομηχανίας Τροφίμων - Οίνων – Ποτών από τον Ελληνικό Οργανισμό Εξωτερικού Εμπορίου (ΟΠΕ) στο Ηράκλειο Κρήτης και τη Σαντορίνη από τις 8 έως τις 10 Ιουνίου. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη συνάντηση αγοραστών και παραγωγών ελληνικών τροφίμων, οίνων και ποτών που έγινε ποτέ στην Ελλάδα. Τα ελληνικά προϊόντα βρέθηκαν για τρεις ολόκ ληρες ημέρες στο επίκεν τρο του ενδιαφέροντος 230 ξένων αγοραστών και δημοσιογράφων από όλο τον κόσμο, δίνοντας τη δυνατότητα σε 154 Έλληνες παραγωγούς να εκθέσουν τα προϊόντα τους, να συνομιλήσουν με τους εκπροσώπους των μεγαλύτερων δικτύων διανομής και εμπορικών αλυσίδων παγκοσμίως και να κλείσουν σημαντικές συμφωνίες. Το συνέδριο, το οποίο διοργανώθηκε υπό την αιγίδα των υπουργείων Οικονομίας και Οικονομικών και Ανάπτυξης εγκαινίασε ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, κ. Γιάννης Σπυρόπουλος, και ο ειδικός γραμματέας του υπουργείου Ανάπτυξης, κ. Σπύρος Ευσταθόπουλος, ενώ χαιρετισμό απηύθυναν εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τοπικών επαγγελματικών φορέων. Ο Διευθύνων Σύμβουλος του ΟΠΕ, κ. Παναγιώτης Δρόσος, παρουσίασε τη νέα στρατηγική του ΟΠΕ για την προσέγγιση των αγορών και την προβολή των ελληνικών τροφίμων, οίνων και ποτών στο εξωτερικό. Ο κ. Δρόσος έκανε λόγο για την αύξηση των εξαγωγών κατά 33% κατά την τελευταία διετία, γεγονός που αποδεικνύει έμπρακτα την επιτυχία της ολοκληρωμένης στρατηγικής που ακολουθείται από το ελληνικό κράτος και τον ΟΠΕ σε συνεργασία με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και επιχειρηματίες και τόνισε ότι σύμφωνα με τα στοιχεία του πρώτου τριμήνου του 2007, η αύξηση των εξαγωγών στην τριετία αναμένεται να φθάσει το 50%. Ο Διευθύνων Σύμβουλος του ΟΠΕ προανήγγειλε ότι το 2007 είναι έτος δράσεων για τα ελληνικά προϊόντα ιχθυοκαλλιέργειας σε διεθνές επίπεδο, καθώς και τα γαλακτοκομικά προϊόντα και ποτά στις αγορές των ΗΠΑ και του Καναδά. Ειδικότερα για το θέμα της φέτας ο κ. Δρόσος επισήμανε ότι τον Οκτώβριο

η χώρα μας θα δώσει σημαντική μάχη, εξαντλώντας όλα τα νόμιμα μέσα για τη διεθνή κατοχύρωση του αυθεντικού αυτού ελληνικού προϊόντος. Επίσης τόνισε εμφατικά ότι θα στηριχθούν όλες οι συνεργασίες οι οποίες θα συμφωνηθούν στο συνέδριο από τον ΟΠΕ με προωθητικές και άλλες ενέργειες, που έχουν στόχο την ενίσχυση της αναγνωρισιμότητας των ελληνικών προϊόντων. Τη 2η μέ ρα του Συ ν εδρίου, έ λαβαν χώρα προγραμματισμένες συναντήσεις των αγοραστών από τις ΗΠΑ, Καναδά, Ρωσία, Κίνα, Ιαπωνία, Κορέα, Αυστραλία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα κ.ά. με τους Έλληνες παραγωγούς, ενώ στη συνέχεια οι συμμετέχοντες πραγματοποίησαν επισκέψεις σε μονάδες παραγωγών καθώς και σε εργαστήρια παραδοσιακής παραγωγής προϊόντων. Με παρουσιαστή το chef Gordon Ramsay, όλοι οι Έλληνες και ξένοι chefs της ομάδας Kerasma (μεταξύ των οποίων ο Λευτέρης Λαζάρου, ο Χριστόφορος Πέσκιας και ο Στέλιος Παρλιάρος) μέσα από «καλάθι παραδοσιακών ελληνικών προϊόντων» παρασκεύασαν συνταγές Kerasma, τις οποίες προσέφεραν σε όλους τους προσκεκλημένους του συνεδρίου. Τέλος, την τρίτη ημέρα του συνεδρίου, οι επαγγελματίες του κλάδου του οίνου μεταφέρθηκαν στη Σαντορίνη με ειδική πτήση, όπου τους παρουσιάστηκαν οι τοπικές ποικιλίες στο ιδιαίτερο περιβάλλον του νησιού.

ΟΙ ΜΑΪΝΤΑΝΟΙ

Των Μαϊντανών

ω! ...μαϊντανοί! «Μην κρίνετε, για να μην κριθείτε»; Πολύ βαρετό για τους μαϊντανούς. Προτιμούν σαφώς το «Κρίνε, κι άσε τους άλλους να σε κρίνουν», που ’χει περισσότερο ενδιαφέρον. Αποτέλεσμα; Ξεφυτρώνουν παντού, μιλούν ακατάπαυστα, σχολιάζουν τους πάντες και κανείς δε βρίσκει τρόπο να τους ξανακλείσει στην κουζίνα τους, εκεί όπου ανήκουν.

-Ζω το Μεσαίωνα του new age σκοταδισμού, αγαπημένες μου ξανθές! Χωρίς air condition, χωρίς ιντερνέτ, ενίοτε χωρίς τηλέφωνο, χωρίς διακοπές και με 46 βαθμούς, περιμένω καρτερικά το φως για να μπορέσω να ολοκληρώσω ένα έργο ζωής.

-Είχες συλλάβει έργο ζωής και μου διέφευγε; -Για τους Μαϊντανούς μιλάω, χαμένη.

-Α μάλιστα. Τι να πω; Φαντάζομαι θα τρέμει η ανθρωπότητα μπροστά στην υποψία να μην το δει να υλοποιείται.

-Δε ξέρω τι κάνει η ανθρωπότητα, αλλά εγώ σκάω, χρυσό μου. Θέλω να βγω να φωνάξω ΖΗΤΩ για τη νέα μύτη της Άντζελας, ZHTΩ και για τα νέα της φρύδια, να ευχαριστήσω την ιστορία που άφησε αυτόν το μύθο άθικτο, να ‘χει σε κάτι και η νέα γενιά να πιστέψει και δεν έχω τρόπο.

-Γι’ αυτό σκας, αγάπη μου; Τα ‘πε ο Τέρενς, τα ‘πε το Star, τα ΄πε και η Λουέλα, συγκλονίστηκε το πανελλήνιο με τα αποκαλυπτήρια στα βραβεία του MAD, συγκλονίστηκε και με την καζούρα...τι άλλο πια να προσθέσει κανείς; -Αχ τώρα που μου τα θύμισες, τα βραβεία, είδες πόσο ψηλά μπορείς να φτάσεις όταν έχεις όραμα; Πιστεύεις ότι ο Ψινάκης μπορεί να ανέβει κι άλλο στα μάτια μας προκειμένου να υποστηρίξει το θεσμό και τους πελάτες του; -Ε μετά τη δωδεκάποντη γόβα και το μισό χιλιόμετρο τρίχες σε κάθετη διάταξη μόνο τα ξυλοπόδαρα του μένουν νομίζω.

-Εμένα άλλο με απασχολεί: ο επόμενος γκόμενος της Ναταλίας θα έχει τελειώσει το Λύκειο ή θα πρέπει να του δικαιολογεί τις απουσίες; -Τι μπλέκεσαι, Χριστιανή μου, με τα προσωπικά των αλλονώνε; Χαζή είσαι; Θες να μπλεχτούν κι οι άλλοι στα δικά σου; Θα μου πεις, εσύ δεν έχεις προσωπικά, πού να σε πιάσουν; -Βρε κορίτσια, αυτό το πόνημα των Ημισκούμπριων σε concept «χ... ψηλά κι αγνάντευε», κατάλαβε καμιά σας πού αποσκοπούσε; -Εγώ, εγώ! Στο να γελάσουμε.

-Πώς να γελάσουμε δηλαδή; -Ξέρω κι εγώ; Μη με μπλέκεις τώρα. Να ανοίξουμε ίσως το στόμα μας και να κάνουμε χα, χα, χα; -Πωπω, πανδύσκολο μου φαίνεται με αυτό το υλικό. Αλλά αν μου πεις ότι τα ίδια τα Ημισκούμπρια κατάφεραν και γέλασαν με ό,τι απάγγειλαν, είμαι σίγουρη ότι προπονούμενη συστηματικά θα το πετύχω κάποια μέρα κι εγώ.

-Δεν είναι όλοι για όλα, αγάπη μου. Για να μη χάνεις τσάμπα το χρόνο σου, σκέψου το απλό: γέλασες ποτέ με τις «Τρελές σφαίρες No 16», τις βιντεοκωμωδίες του ‘80 με το Στάθη Ψάλτη και με τα ανέκδοτα του Τσάκωνα; -Όχι.

-Ε, δεν το ‘χεις. Παραδέξου το και συνέχισε την προβληματική ζωή σου.

-Φοβάμαι την κοινωνική κατακραυγή. Αν με πουν έντεχνη τι θα απογίνω; -Να πας στην Αλβανία. Εκεί αγκαλιάζουν όλους τους φτυσμένους. Δεν είδες τι υποδοχή επιφύλαξαν στον Μπους, που τον φασκελώνει όλος ο πλανήτης; Τι πάρτι έκαναν για τον ερχομό του, τι με ροδοπέταλα τον έραιναν, τι τον αγκάλιαζαν και δεν τον άφηναν, τι το χέρι του ‘σφιγγαν...

-Για να του κλέψουν το Ρόλεξ.

-Πταίσμα, τόσο χάρηκε -λέει- ο πρόεδρος με τη αληθινή δύναμη των συναισθημάτων του αλβανικού λαού, που είπε στη Λώρα να σημειώσει στο καρνέ της το όνομα της χώρας για να τη θυμούνται...

-Θέλω κι εγώ να σημειώσω κάτι στο καρνέ μου, το πήρα χθες, συλλεκτικό κομμάτι από τη σειρά «Ο υπέροχος κόσμος της Σίντι».

-Σημείωσε το Σεπτέμβρη οπωσδήποτε.

-Γιατί τι γίνεται το Σεπτέμβρη; -Το πιο τέλειο που μπορούσαμε να ευχηθούμε. Η ALPHA τηλεόραση και η Άννα Δρούζα θα μας εξασφαλίσουν ένα παράθυρο σε απογευματινή εκπομπή κοινωνικού προβληματισμού για να εκφράζουμε τις πνευματικές, μεταφυσικές, φιλοσοφικές και διαγαλαξιακές απορίες. Θα μαθαίνουμε ακόμη λύσεις για άλυτα μέχρι τώρα από την επιστήμη ζητήματα όπως ο πονοκέφαλος. Θα μπορούμε επίσης να διηγηθούμε συναρπαστικές λεπτομέρειες από το καλοκαίρι μας στη Λούτσα – δίπλα μας θα είναι διάσημες ξεματιάστρες, φυσημένοι ψυχοθεραπευτές και διακεκριμένα μέντιουμ.

-Αχ τι αισιόδοξο. Μου έφτιαξες το κέφι τώρα, κι είχα τα νεύρα μου με ένα νύχι που δεν κρατάει το μανό. Μπράβο στον Alpha και στη Δρούζα. Ήταν κάτι που έλειπε από

την τηλεόραση. Μπορούμε κι εμείς να προσφέρουμε με πέντε δημιουργικές συνταγές για τη φαγούρα.

-Τι ήθελα να σου πω; Στην προτροπή free πιες του προηγούμενου τεύχους μας δεν είμαστε μόνοι. Έχουμε και τον Σαρκοζί μαζί μας. Είδες πώς βγήκε από τη συνάντηση με τον Πούτιν; Όπως έβγαινε ο Ορέστης Μακρής από το καπηλειό.

-Τον Ορέστη Μακρή τον ξέρω. Ο Σαρκοζί ποιος είναι; -Ένας που του μοιάζει στο μεθύσι. Και πουθενά αλλού.

-Κι ο Πούτιν; -Αμάν πια; Από πότε έχεις να ανοίξεις εφημερίδα; -Από ποτέ. Με κουράζουν τα γράμματα και οι λέξεις.

-Καλά, επειδή τη νοηματική δεν την ξέρω, θα αρχίσω να σου ζωγραφίζω ένα ένα τα πορτρέτα των προέδρων και των πρωθυπουργών και όταν ολοκληρώσω τη σειρά θα σε βγάλω έξω να στα δείξω.

-Σούπερ…και πού θα με πας.

-Στο Φράγμα, στο Μαραθώνα.

-Ουάου…έχει τέλεια κοκτέιλ, απίθανα μεσογειακά πιάτα και πολύ cool θέα στη θάλασσα.

-Λίμνη είναι ανόητη κι αν συνεχίσεις αυτό το ρεσιτάλ βλακείας δε θα σε πάω στο καφέ «Φράγμα» θα σε πάω στο ίδιο το φράγμα και θα σε πετάξω μέσα να μάθεις μια και καλή τη διαφορά.

-Με τρομάζεις, φίλη μου, πώς άλλαξες έτσι; Τι θέματα σε απασχολούν πια καλοκαιριάτικα; Σαν το Χατζηνικολάου με ξανθιά περούκα είσαι.

-Καλά λες, μωρέ, ο καύσωνας φταίει. θες να πούμε για τις διακοπές; Τι θα κάνεις φέτος; -Χαρακίρι, όπως και πέρυσι. Αφού σκοτώσω πρώτα όλους αυτούς που μου κάνουν διαρκώς την ίδια ηλίθια ερώτηση και μου θυμίζουν ότι δεν έχω κανονίσει τίποτα και με κανέναν.

-Έκανες και πέρυσι χαρακίρι; -Ναι.

-Και σου πέτυχε; -Απόλυτα.

-Καλά, όταν έρθω από το σπίτι σου θα μου δείξεις πώς το κάνεις; -Ναι αμέ. Μην ανησυχείς, μου πετυχαίνει πάντα. Εσύ πού θα πας; -Στη Χερσόνησο, στην Κρήτη.

-Μπα και γιατί δεν πας στη Λούτσα; Ίδια εμπνευσμένη δόμηση και είναι και πιο κοντά!

-Εκεί ήθελα να πάω, αλλά δε βρήκα να κλείσω.

-Αχ είναι πανέμορφες και οι δύο. Αυτές οι πολυκατοικίες που φτάνουν μέχρι το κύμα, αυτά τα τεράστια ξενοδοχιακά κουτιά, πάνω στην άμμο, αυτά τα μπαρ με την τηλεόραση, τα οβελιστήρια, τα μαγαζιά με τα πολύχρωμα μπρατσάκια, τις κουλούρες και τους φουσκωτούς κροκόδειλους... Απορώ πώς δεν τις έχει συμπεριλάβει η Unesco στην παγκόσμια κληρονομιά, να τις ανακηρύξει προστατευόμενες ζώνες.

-Βάλανε την Παλαιά Πόλη της Κέρκυρας με τα δύο φρούριά της βλέπεις. Γνωστός γνωστού -καταλαβαίνεις τώρα. Αν είναι δυνατόν. Ούτε Hondo δεν ξέρω αν έχει καλά καλά αυτή η παλιατζούρα.

στο στόμα Ψαρόσουπα με Tabasco Υλικά που θα χρειαστείτε για 6-8 άτομα: 1/4 του φλιτζανιού του τσαγιού ελαιόλαδο, 1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο, 2 σκελίδες σκόρδου λιωμένες, 1/3 φλιτζανιού μαϊντανό ψιλοκομμένο, 600 γρ. ντοματάκια φρέσκα, ξεφλουδισμένα, χωρίς σπόρους, ψιλοκομμένα, 6 φλιτζάνια του τσαγιού ζωμό λαχανικών (αν το πρότεινε ο Λευτέρης - ναι σωστά μαντέψατε - θα επέμενε στο ζωμό καραβίδας), 2 πατάτες, 600 γρ. φιλέτα ψαριού κατάλληλα για βραστά (μπακαλιάρο, πεσκανδρίτσα, λαυράκι, σκορπίνα), 2 αστακουδάκια γύρω στα 450 γρ. το καθένα, 6 καραβίδες ή 12 γαρίδες, αλάτι, 1 κουταλάκι του γλυκού πράσινο Tabasco ή ½ κουταλάκι κόκκινο Tabasco Εκτέλεση: Καθαρίζετε τις πατάτες και πλένετε όλα τα θαλασσινά. Ζεσταίνετε το λάδι σε μια κατσαρόλα και σοτάρετε το σκόρδο και το κρεμμύδι μέχρι να μαραθούν. Προσθέτετε τις πατάτες σε κύβους, το μισό μαϊντανό, το αλάτι, τις ντομάτες και το ζωμό, και, αφού βράσουν 10’, ρίχνετε τα φιλέτα του ψαριού. Βράζετε άλλα 10’ μέχρι να μαλακώσουν τα φιλέτα. Προσθέτετε κατόπιν τα αστακουδάκια, βράζετε 5’, προσθέτετε τις γαρίδες ή τις καραβίδες και το Tabasco και συνεχίζετε το βράσιμο της σούπας 5’ ακόμη. (Αν θέλετε βράζετε χωριστά τις γαρίδες ή τις καραβίδες, καθαρίζετε τα όστρακά τους και, αφού βράσουν, τα ρίχνετε στη σούπα καθαρισμένα. Όσο για το ζουμί τους, ξέρετε πού να το βάλετε έτσι;).

The tip: Κατ΄αρχάς σας προειδοποιώ, η συνταγή είναι για γερά πορτοφόλια και όχι για συνταξιούχους. Επιπλέον δεν ταιριάζει σε ντεμέκ μα σε επιδέξιους μάγειρες. Ψαρώσατε; Μην το βάζετε κάτω...Αν τα πάρετε όλα με τη σειρά και δεν κάνετε τα δικά σας, θα σας βγει και αξίζει τον κόπο. Να ξέρετε ότι πρέπει να προσθέσετε το πράσινο ή το κόκκινο Tabasco στο τέλος του μαγειρέματος για να απελευθερώσει το άρωμά του και να κάνει πιο hot τη γεύση της ψαρόσουπας.

Garnish: μπόλικο, πολύ ψιλοκομμένο μαϊντανό για μυρωδιά και φρεσκάδα και τραγανά κριθαρένια παξιμαδάκια ή χωριάτικο ψωμί για να κάνετε θεϊκές παπάρες στη σούπα.

Time to cook: 25΄προετοιμασία και ½ ωρίτσα για το μαγείρεμα (μόνο).

®

Το κόκκινο και το πράσινο TABASCO παράγονται και συσκευάζονται στις ΗΠΑ απο την McILLHENY Co., Avery Island, Louisiana Αντ/ποι:Χατζηπανάγος ΑΕΕ, προέκταση οδού Μάνης, Κάντζα ® Αττικής, 15 351, τηλ.: 210 6040650 TABASCO is a registered trademark and servicemark exclusively of McILLHENY Co., Avery Island, LA 70513

61

by PITSOULIS ...βαθμολογεί με άριστα τους 5 μπαλντάδες και παρακαλεί τις εταιρείες να του αποστέλλουν τιμής ένεκεν με courier όλα τα νέα CD & DVD στο σπίτι.

Cook ’n Roll Enrique Iglesias, Insomniac, Interscope, CD, 2007.

www.enriqueiglesias.com

Υλικά: Ό,τι χρειάζεται για να φτιάξετε ένα μεθυστικό Mojito a la Iglesias, δροσιστικό μεν αλλά με το αλκοόλ σε τριπλές δόσεις για να σε χτυπάει κατακούτελα στην «κάψα» του καλοκαιρινού φεγγαριού. Σαχλορομαντικές pop μελωδίες σε ρόλο σόδας, beatakia R&B τύπου Usher και R. Kelly για να ανάψουν οι βαθμοί του αλκοόλ και ισπανικές κιθάρες, ενίοτε, σαν φυλλαράκια δυόσμου να δώσουν άρωμα και χρώμα.

Tip Αν τον/την θέλετε τρελά κι εκείνος/η σας φέρετε ως Δίδυμος με ωροσκόπο Ζυγό και σελήνη στον Σκορπιό, ακούστε και ξανακούστε το Ring my Bells που ανοίγει το CD.

Εκτέλεση: Δύο κοσμογονικές αλλαγές έχουν συμβεί στον κόσμο του ημίθεου Enrique (θεός είναι μόνο ο Ρουβάς) από τότε που μας χάρισε το προηγούμενο μουσικό του επίτευγμα, 4 χρόνια πριν. Πρώτον αφαίρεσε χειρουργικά από το μάγουλό του την ελιά-trademark και δεύτερον σχεδόν μόλις χώρισε από την (και-κουκλάρα-και-τενίστρια-και μοντέλο-και ό,τι άλλο θέλω) Anna Kournikova. Και ενώ τώρα αυτός σερνότανε σαν την άδικη κατάρα σε συναυλίες από την Αυστραλία μέχρι τη Ν. Αφρική, ταυτοχρόνως έγραφε και τα ατελείωτα τραγούδια. Μόλις μάζεψε 50 τον αριθμό, οπλίστηκε με μια γερή δόση αυτοκριτικής και διάλεξε 12 αποστάγματα από καλούς σπόρους της μάνας γης. Μετά φώναξε τους υπερδιάσημους παραγωγούς Sean Garrett & Max Martin (βλ. Usher, Beyonce, Chris Brown, Britney Spears) να εκτελέσουν χρέη barman-connoisseur και να του προσάψουν το απαραίτητο pedigree στο cocktail. Και έκανε ο Enrique το θαύμα του: αναστεναγμοί και βογκητά απροσδιορίστου αιτίας (τώρα αυτός πονάει ή χαίρεται;), χορευτικά κομμάτια απροσδιορίστου αμφίεσης(τώρα αυτός φοράει παλτό ή είναι με το κομπινεζόν και λικνίζεται;) και μελωδικές μπαλάντες σε αγγλικά και ισπανικά για extra fuckable διάθεση. Το σύνολο χαρακτηρίζεται ως καλής ποιότητας tofu σε υγρή μορφή. Σχεδόν καμία γουλιά του CD δεν έχει γεύση στα αυτιά του ανέραστου κριτικού. Όλες όμως έχουν τη δυνατότητα να ρουφήξουν την πικρόγλυκη διάθεση του ερωτοχτυπημένου ακροατή και να την κάνουν να ακουστεί στα πέρατα του bar-κρεβατοκάμαρα. Αποτέλεσμα: Το τέλειο soundtrack για όσους δεν μπορούν να κοιμηθούν και περιφέρονται με ένα χαμόγελο χαρμολύπης (εξού και ο τίτλος: insomniac). Το cocktail λειτουργεί ως η απόλυτη «υγρή τροφή» για κείνους που ταλαιπωρούνται μέσα στα καλοκαιρινά βράδια ψάχνοντας να βρουν αυτό που θα εκτονώσει το σώμα που ποθεί και την καρδιά που λιώνει. Βαθμολογία

(για όσους έχουν καλοκαιρινές αϋπνίες) (για όσους είναι σε χειμερία νάρκη)

Lost, Κύκλοι 1 ως 3 (2004-2007), ΤV (ABC / filmnet) Creators: J.J. Abrams, Jeffrey Lieber, Damon Leindelof Cast: Mathew Foxx, Evangeline Lilly, Josh Holloway, Jorge Garcia, Terry O’ Quinn Dominic Monaghan, Daniel Dae Kim, Yunjin Kim, Maggie Grace Διάρκεια: 24 επεισόδια (8 κάθε κύκλος)

Tip Με περίπου 80 ευρώ για τους δύο πρώτους κύκλους και τον κατάλληλο γνωστό να σας δώσει τον τρίτο κύκλο κατεβασμένο από το δίκτυο, θα είναι οι φθηνότερες και πιο γευστικές διακοπές που έχετε πάει ποτέ.

Υλικά: Φύγαμε για το πιο απίστευτο τουρλού που έχει γίνει στην ιστορία της κινούμενης εικόνας ever. Θα χρειαστείτε: - 1 τροπικό νησί εξαφανισμένο από τον κόσμο, κάτι σε τρίγωνο Βερμούδων (όχι Πανοράματος) - 3 τόνους ψιλοκομμένα συντρίμμια ενός αεροπλάνου σε πτήση από Sydney για L.A. - 48 επιζώντες με απίστευτο παρελθόν που τους ενώνει και ακόμη πιο απίστευτο μέλλον που ζαλίζει - 1 κοινότητα αγνώστου σχετικά προέλευσης μεταναστών που ζουν ήδη στο νησί, γνωστών ως The Others - Δεν ξέρω και εγώ πόσες κρυφές καταπακτές από κάτι πειράματα που γίνονταν εκεί.

- Άπειρα μυστήρια, από πολικές αρκούδες ως νεκρούς συγγενείς που εμφανίζονται σε τακτά διαστήματα - Mπόλικο μαύρο καπνό με εκδικητικές διαθέσεις να μας τρομάζει για να τρώμε όλο το φαΐ μας. Εκτέλεση: Οι συνταγογράφοι του φαγητού έχουν δώσει τον καλύτερο εαυτό τους αναμειγνύοντας ιστορίες και χαρακτήρες, έτσι ώστε από τη μια να μη λείπει καμία γευστική εμπειρία και από την άλλη το λαδάκι να είναι απόλυτα δεμένο στη σάλτσα. Η πλοκή ξεπερνά τη φαντασία, είναι απρόβλεπτη και ταυτόχρονα οι αποκαλύψεις, όταν και εφόσον έρχονται, από την μια σε ικανοποιούν και από την άλλη δεν σε χορταίνουν για να θες κι άλλο. Οι χαρακτήρες είναι δε όλοι θεοί. Από τον ηγέτη-γιατρό-γκόμενο Jack και το alter ego του αλήτη-μάγκα-γκόμενο Sawyer ως την παρθένα-κούκλα-δεν-φταίω-εγώ-αν-έχω-σκοτώσει-και-κανα-δυο Kate και τον καλέ-ήμουν-ανάπηρος-και-τώρα-που-περπάτησα-δεν–φεύγω-από-εδώ Locke. Γίνονται δε όλοι τόσο δικοί σου που νομίζεις ότι η μαμά σου είναι Κορεάτισσα ζάπλουτη κόρη μεγιστάνα, που την λένε Sun, και ο μπαμπάς σου βασανιστής του ιρακινού στρατού, που τον λένε Sayeed. Το σύνολο λειτουργεί σα να σου’ χουν δέσει τα μάτια και να σε ταΐζουν το απόλυτο τουρλού παζλ. Μια μπουκιά είναι από το παρελθόν του ταψιού, δύο από το παρόν και μισή από το μέλλον. Άντε τώρα να καταλάβεις τι τρως. Το μόνο που νιώθεις είναι ότι κάθε πιρουνιά είναι πιο νόστιμη από την προηγούμενη. Αποτέλεσμα: Σαν να τρως τα X-files με τη Βέρα στο Δεξί και τους Άγγελους του Τσάρλι μαζί. Η σειρά είναι μοναδική. Έχει γίνει υπέρ cult και τα χιλιάδες forum και blogs που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο το αποδεικνύουν. Πάρτε μπόλικο ζεστό ψωμάκι και βουτήξτε χωρίς ντροπή. Θα ευφρανθείτε. Βαθμολογία

62

(με τα μπούνια)

Δεν βρίσκετε το i CookGreek; ΓΙΝΕΤΕ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΕΣ! Το i CookGreek θα φτάνει κάθε μήνα στο σπίτι ή το γραφείο σας. Επιλέξτε τη συνδρομή που επιθυμείτε: εξάμηνη 20 ευρώ - ετήσια 35 ευρώ. Καταθέστε τα χρήματα της συνδρομής στο λογαριασμό 5015-032036-118 της Τράπεζας ΠΕΙΡΑΙΩΣ και στείλτε φωτοτυπία της απόδειξης κατάθεσης στο fax: 210-6994753. Εναλλακτικά στείλτε ταχυδρομική επιταγή στη διεύθυνση του περιοδικού. Ι COOK GREEK Μυλοποτάμου 4-6 ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ 11526 Δώστε τα στοιχεία σας τηλεφωνικά στο 210-6994753 ή μέσω e-mail: info@icookgreek.com και το περιοδικό θ’ αρχίσει να σας αποστέλλεται αμέσως ξεκινώντας από το τεύχος που επιθυμείτε.

Μηνιαία δωρεάν εφημερίδα για την ελληνική κουζίνα που εκδίδεται και διευθύνεται από την iCookGreek ΕΠΕ. Ψάχνετε το iCookGreek; Ψάξτε το στα σωστά μέρη! ΑΤΤΙΚΗ Σταθμός ΗΣΑΠ Μοναστηράκι Μετρό Σύνταγμα Μετρό Μέγαρο Μουσικής Μετρό Εθνική Άμυνα ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ COOK SHOP Αιγάλεω (Σμύρνης 42), Ά. Γλυφάδα (Γούναρη 118), Βριλήσσια (Λ. Πεντέλης 39 Α), Γαλάτσι (Βεΐκου 32), Γλυφάδα (Λαζαράκη 33), Ηλιούπολη (Σοφοκλή Βενιζέλου 77), Καλλιθέα (Ελ. Βενιζέλου 136), Κέντρο Αθήνας (Πανεπιστημίου 41, στοά Νικολούδη), Κηφισιά (Αργυροπούλου 1-3 & Λεβίδου), Κολωνάκι (Ηροδότου 26), Λ. Πεντέλης (Λ. Πεντέλης 12-14), Μαρούσι (Διονύσου 24), Ν. Ερυθραία (Ελ. Βενιζέλου 155), Ν. Μάκρη (Λ. Μαραθώνος 80), Ν. Σμύρνη (Ομήρου 46), Παγκράτι (Φιλολάου 60), Πειραιάς (Ηρώων Πολυτεχνείου 31), Χαλάνδρι (Α. Παρασκευής 33 & Αριστοφάνους), THE MALL (Α. Παπανδρέου 35),

Κείμενα και φωτογραφίες που αποστέλλονται στην εφημερίδα για δημοσίευση δεν επιστρέφονται. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση όλου ή μέρους της εφημερίδας χωρίς την έγγραφη άδεια της εκδότριας εταιρείας. Η άποψη των συντακτών δεν είναι απαραίτητα άποψη της Διεύθυνσης του περιοδικού.

ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ Hilton Αίθριο (Βασ. Σοφίας 46), Hilton Oasis Pool Bar (Βασ. Σοφίας 46), Chef in Love - Βιβλιοπωλείο Γαστρονομίας (Χαριλάου Τρικούπη και Φειδίου 2), Chef in Love - Πολυχώρος Γαστρονομίας (Εστίας 10, Αμπελόκηποι), Βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκης (Κων/νου Παλαιολόγου 2, Ν. Σμύρνη), Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24), Βιβλιοπωλείο ΠΑΤΑΚΗ (Ακαδημίας 65), Βιβλιοπωλείο Μικρός Κοραής (Παπάγου 7, Χαλάνδρι), Μουσείο Κοσμήματος Ηλία Λαλαούνη (Καρυάτιδων 4Α & Καλλισπέρη 12, Ακρόπολη), Βαρούλκο (Πειραιώς 80), Πιλ Πουλ (Αποστόλου Παύλου 51, Θησείο), Γιορτή Μπαξεβάνη (Τέρμα Ιεράς Οδού, Δαφνί-Χαϊδάρι), Kuzina (Αδριανού 9, Θησείο), Fragma (Λίμνη Μαραθώνα, 6 χλμ. από Αγ. Στέφανο), Μπέρδεμα (Βασιλίσσης Αμαλίας 20, Κηφισιά), Μέλι (Εθν. Αντιστάσεως 4, Καισαριανή), Κανέλα (Κωνσταντινουπόλεως 70, Γκάζι), Rosebud (Σκουφά 40 και Ομήρου, Κολωνάκι), Hell’s Kitchen (Κλεισθένους 13, πλ. Κοτζιά), Υποβρύχιο (Ασκληπιού 53 και Αραχόβης), Capital (Λεωφ. Κηφισίας 118Α, Αμπελόκηποι), Βασιλόπουλος delicatessen (Σταδίου 19), Brazita (Πλ. Ομονοίας 6 και Γ΄ Σεπτεμβρίου) ΓήΟινος (Αγ. Παρασκευής 55, Χαλάνδρι), Μεσογαία (Νίκης 52 και Κυδαθηναίων), Πανδαισία (Αγ. Ιωάννου 23Β, Αγ. Παρασκευή), ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΕΛΛΑΔΑ Το Παντοπωλείον (Σοφοκλέους 1 και Αριστείδου 11), Φούρνος Σπύρου (Λ. Πεντέλης 55, Χαλάνδρι). Καταστήματα COOK SHOP Αγρίνιο (Πλατεία Σουλίου), ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Βόλος (Ερμού & Σκεδεράνη), Ιωάννινα (Hondos) (28ης Οκτωβρίου 39), ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ COOK SHOP Κατερίνη (Τσιμισκή 6), Κέντρο Θεσσαλονίκης (Τσιμισκή 23), Κεφαλλονιά (Σιτεμπόρων 77, Αργοστόλι), Πανόραμα (Αναλήψεως 3), Κοζάνη (Μεγ. Αλεξάνδρου 13), Εμπ. COSMOS (11ο χλμ. Θεσ/νίκης-Μουδανιών), Κως (Πλ. Κονίτσης/Ζερβάνου), 25ης Μαρτίου (25ης Μαρτίου 76). Κόρινθος (Κύπρου 65), Λαμία (Χατζοπούλου 9), ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ Λειβαδιά (Μπουφίδου 24), Λέρος (Λακκί Λέρος), Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Αριστοτέλους 7), Μύκονος (Αργύραινα Μυκόνου), Βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκης Μυτιλήνη (Ερμού 35), (Νίκης 73 και Γούναρη 1 και Εθ. Αντιστάσεως 131), Ναύπλιο (Άργους 29), Βιβλιοπωλείο Παπασωτηρίου (Τσιμισκή 87 & Γρ. Παλαμά 3), Ξάνθη (Βενιζέλου 100Α), Αγιολί (Πλατεία Αριστοτέλους, ισόγειο «Ηλέκτρα Παλάς»), Πάρος (Περιφερειακός Παροικιάς), Bio (Μητροπολίτου Ιωσήφ 6), Πάτρα (Kολοκοτρώνη 19-23), 7 Θάλασσες (Λεωφ. Νίκης 3), Πρέβεζα (Μπιζανίου 7), Μόλυβος (Ίωνος Δραγούμη 31 και Καποδιστρίου), Ρόδος (25ης Μαρτίου 22), Ζύθος Ντορέ (Τσιρογιάννη 7, Λευκός Πύργος), Σέρρες (Χατζηιακώβου 2), Ζύθος στα Λαδάδικα (Κατούνη 5, Λαδάδικα), Σύρος (Χίου 11), Meat me (Ερμού 24-26, Στοά Μοδιάνο και Πολυτεχνείου 57), Τρίκαλα (Γαριβάλδη 16), Β. - Βυζαντινό Μουσείο (Γ΄ Σεπτεμβρίου 2), Τήνος (Τριών Ιεραρχών 13), Πανελλήνιον (Οδός Σαλαμίνος έναντι ξενοδοχείου Mediterranean). Φλώρινα (Ταγμ. Φουλεδάκη 44), Χαλκίδα (Κριεζώτου 20), Χανιά (Σκαλίδη 70), Χίος (Φιλίππου Αργέντη 6), Ξενώνας ΑΜΑΝΙΤΑ (Τσαγκαράδα, Πήλιο).

Διεύθυνση σύνταξης Αθανασίου Κωνσταντίνα athanasiou@icookgreek.com Τσαμουρά Χριστίνα tsamoura@icookgreek.com Εμπορική διεύθυνση Τόλης Παπάζογλου info@icookgreek.com Συντακτική ομάδα Γιατρά Λίνα Κόχυλα Νταϊάνα Λαζάρου Λευτέρης Παππή Βάσω pappi@icookgreek.com Χατζημιχαήλ Στέλλα Ειδικοί συνεργάτες Harry Popper Λαφαζάνη Νικόλ (βιβλίο) Μαïντανοί Ναθαναήλ Δημήτρης (Ομάδα Αιγοπρόβατο) aigoprovato@icookgreek.com Παπαγεωργίου Δημήτρης (Ομάδα Αιγοπρόβατο) aigoprovato@icookgreek.com Pitsoulis pitsoulis@icookgreek.com Φωτογράφοι Δρακόπουλος Γιώργος Καραηλίας Γιώργος Κωστάκης Σταύρος Λεπίδας Γιάννης Στενός Βασίλης Food styling Αγάλλου Λίντα Brown Dawn Webb Tina Υπεύθυνη συντονισμού Παππή Βάσω Υποδοχή διαφήμισης Μπατσή Κέλλυ Καλλιτεχνική διεύθυνση Mouse Graphics Τσακνάκης Γρηγόρης www.mousegraphics.gr Creative director Ξενάκης Γιάννης Υπεύθυνος Λογιστηρίου Ζαμάνης Διονύσης Τηλ: 210 6202894 Fax: 210 6202895 zamanis_d@hol.gr Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία Τυποεκδοτική Α.Ε. Έδρα Λ. Δημοκρατίας 48, Δροσιά Γραφεία – Αποθήκες Μυλοποτάμου 4-6, Αμπελόκηποι Τηλέφωνο 210 6994753 Fax 210 6981471 www.icookgreek.com

63