ICOOKGREEK - FEB 2009 by ICOOK GREEK

ΣΕ ΑΥΤΟYΣ ΠΟΥ AΦΗΣΑΝ ΤΟ ΦΑΪ́ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΜEΣΗ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

EDITORIAL

Editorial................................................................................................... 2 Κουνήστε τις Παγκόσμιες Ημέρες να δούμε αν ζουν...

Σε όλους εκείνους 1.285 νεκροί: 894 άμαχοι (70%), εκ των οποίων 280 ανήλικοι και 111 γυναίκες. 4.336 τραυματίες: εκ των οποίων 1.133 ανήλικοι και 735 γυναίκες. 2.700 κτήρια κατεστραμμένα ολοσχερώς, εκ των οποίων 2.400 σπίτια, 28 δημόσια κτήρια (σχολεία και νοσοκομεία) και 30 τεμένη.

Hungry Editor’s Choice.......................................................................... 4 Παγκόσμια Ημέρα Άρτου........................................................................ 6 Επί της ουσίας, ο επιούσιος Μπουκιά και απόλαυση.......................................................................... 8 Οι καλύτεροι φούρνοι της Αττικής Ποιος ήρθε;.............................................................................................. 10 Ο φίλος από το Μεξικό Feel Good................................................................................................. 12 Κάνε την κίνηση Ελληνική ΠΟΠ Σκηνή............................................................................ 14 Πιταρούδια με χόρτα και φορμαέλα Επιτέλους μόνος...................................................................................... 16 Άντρες στην κουζίνα Έξι+6 σπιτικές συνταγές......................................................................... 17 Από τον Λευτέρη Λαζάρου και την Κωνσταντίνα Αθανασίου Mix ’n match............................................................................................ 32 Με ποιο κρασί να συνδυάσετε τα πιάτα του Έξι+6 Αλκοτέστ................................................................................................... 33 Στον αστερισμό του BIO

Τελικός απολογισμός θυμάτων και καταστροφών από τις ισραηλινές επιθέσεις των 22 ημερών στη Λωρίδα της Γάζας (ΑΠΕ 22/01/2009), οι εικόνες των οποίων στοίχειωσαν τα ρεβεγιόν μας. Αγαπητοί αναγνώστες, πριν μοιραστούμε το φαΐ μας -στο πρώτο κοινό μας τραπέζι για το 2009- δυο κουβέντες και μια κλεφτή ματιά στη ζωή εκείνων που αναγκάστηκαν ν’ αφήσουν το δικό τους στη μέση. Χτυπημένοι, πανικόβλητοι, κυνηγημένοι… Και τόσο, μα τόσο, μόνοι.

Να μπορούσαν στα σύννεφα… Είναι κάτι σπάνιες φορές μέσα στις αιματοβαμμένες δεκαετίες που η ζωή κάνει την εμφάνισή της στην Παλαιστίνη με τον τρόπο που την καταλαβαίνει ο μέσος Δυτικοευρωπαίος νους: αθώα, φωτεινή και ανάλαφρη. Ο Thomas Hartwell έτυχε να τη συναντήσει, το 1998, στο πρόσωπο των κοριτσιών του λούνα παρκ, να στροβιλίζεται στους ουρανούς της νότιας Γάζας. Ανοιχτός ορίζοντας, από καρδιάς χαμόγελο κι ένας θεός πάνω απ’ τ’ άδικο να μοιάζει αίφνης πέρα για πέρα πιθανός. Όχι για πολύ. Για όσο κρατήσει το εισιτήριο. Για όσο πάρει μέχρι τη δεύτερη Ιντιφάντα και μέχρι την ώρα που θα πρέπει να θρηνήσεις 3.651 νεκρούς - εφόσον δεν είσαι ανάμεσά τους.

Πρόσωπα.................................................................................................. 34 «Απόσταγμα ζωής» από τον Ανέστη Μπαμπατζιμόπουλο Mamma Mia............................................................................................. 36 Η καρδιά της μάνας Coffee time.............................................................................................. 38 Αν ο James Bond ερωτευόταν Ελληνίδα Εδώ Θεσσαλονίκη................................................................................... 40 Στοπ καρέ στις γεύσεις Εδώ Αθήνα............................................................................................... 42 Τι μαγειρεύεται στην πόλη; Μαϊντανοί................................................................................................ Πάλι αυτοί μπροστά μας;

Pantopolion............................................................................................. 46 Τι πουλάνε, τι αγοράζουμε

FOCUS

Της Χριστίνας Τσαμουρά

Life before Η ζωή στα Κατεχόμενα ποτέ δεν ήταν παιχνίδι. Είχε όμως τον τρόπο της να υπάρχει. Μεγάλοι φωτογράφοι απαθανατίζουν μικρές στιγμές της καθημερινότητας στη Λωρίδα της Γάζας, όταν αυτή δεν διακόπτεται από ρουκέτες.

στρίμωχναν τελικά τους ψαράδες στο πιο μικρό και αδιάφορο κομμάτι παραλίας. Ό,τι ακριβώς έκαναν και με τη μοιρασιά της γης, περιορίζοντας τους αγρότες στα πιο χέρσα και άγονα κομμάτια της... Ο σταδιακός στραγγαλισμός της οικονομικής ζωής της Παλαιστίνης στρέφει τα τελευταία χρόνια τους ανθρώπους της σε λύσεις απελπισίας, όπως η αναζήτηση δουλειάς στα ψαροκάικα των Ισραηλινών για 3 δολάρια τη μέρα. Αν φυσικά κατορθώσουν να περάσουν τα τσεκπόιντς και να φτάσουν στο χώρο εργασίας τους εγκαίρως.

Το σεργιάνι τους στον κόσμο... Η έκταση της Γάζας είναι «δέκα μέτρα γης». Παρ’ όλ’ αυτά, η θάλασσα που τη βρέχει υπήρξε πάντα πηγή τροφής και ελπίδας για κάποιο μεροκάματο, σαν αυτό που προσπαθεί να εξασφαλίσει το αγόρι της φωτογραφίας του Thomas Hartwell. Ήρθαν καιροί που οι Παλαιστίνιοι πίστεψαν ότι θα μπορούσαν να αναπτύξουν μια έστω και υποτυπώδη ιχθυαγορά, στηριζόμενοι στην επεξεργασία και το εμπόριο αλιευμάτων, όταν -με το καλό- θα αυτονομούνταν. Ίσως και να το κατόρθωναν αν οι Ισραηλινοί δε

αρκεί μια χαρά για να χτυπήσεις στο ψαχνό κάτι γυναίκες που πλένουν καλαμάρια σε μια αυλή και να βομβαρδίσεις ανελέητα τα αμέριμνα παιδιά τους, χωρίς να υποστείς την παραμικρή συνέπεια. Ο φακός του Ed Kashi φέρνει αποδείξεις ότι ναι, υπάρχει ζωή πριν το θάνατο, στη μικρή Λωρίδα. Όταν της το επιτρέπουν φυσικά.

Περνάγαμε ωραία (με την άδειά τους πάντα)... Η ισραηλινή προπαγάνδα αρέσκεται στο να παρουσιάζει τους Παλαιστίνιους σαν έθνος τρομοκρατών, που όταν δεν εξεγείρονται, περνούν τη ζωή τους με καλυμμένα από μάλλινες κουκούλες πρόσωπα, ασκούμενοι σε αυτοσχέδιους στίβους μάχης και εκπαιδευόμενοι από μωρά στα όπλα. Ένα θλιβερό άλλοθι, που απ’ ό,τι φαίνεται

ελέγχου και αποκλεισμού των Παλαιστινίων από την ισραηλινή αγορά εργασίας (τη μόνη αγορά εργασίας που τους έχει απομείνει). Τα τσεκπόιντ (τόσο τα σταθερά όπως αυτό του Erez όσο και κι εκείνα που στήνονται απροειδοποίητα εν είδει μπλόκων στα σημεία διέλευσης) είναι ένας σίγουρος τρόπος για να μη φτάσουν οι Παλαιστίνιοι εργαζόμενοι ποτέ στη δουλειά τους, αφού αν «κοπούν» εκεί (απόφαση που συνήθως στηρίζεται στη διακριτική ευχέρεια των Ισραηλινών φαντάρων), η μη προσέλευση στο χώρο εργασίας χρεώνεται στους ίδιους, γεγονός που συνεπάγεται άμεση απόλυση χωρίς αποζημίωση.

Κάθε πρωί που κίναγαν... Ο φακός του Peter Turnley εστιάζει στους Παλαιστίνιους εργάτες στο σημείο ελέγχου Erez (checkpoint) στη Λωρίδα της Γάζας, που περιμένουν με τις ώρες να μπουν στο Ισραήλ. Όπως μαρτυρούν όσοι βρέθηκαν στα Κατεχόμενα, το να πάει ένας Παλαιστίνιος στη δουλειά του είναι μια καθημερινή περιπέτεια, μια «επικίνδυνη αποστολή» που ποτέ δεν είναι σίγουρος ότι θα τη φέρει σε πέρας. Η πολύωρη (και άσκοπη) αναμονή στα τσεκπόιντ δεν αποτελεί μόνο μεταχείριση άκρως ταπεινωτική που στόχο έχει να τους τσακίζει το ηθικό σε ημερήσια βάση, αλλά λειτουργεί και ως αποτελεσματικό μέσο

Κάποιος πρέπει κάτι να τους πει, αλλά... Ο Peter Turnley φωτογραφίζει τη ζωή στο σπίτι και μαζί μ’ αυτή τη βάσιμη υποψία ότι «κομάντο αυτοκτονίας» δε γεννιέσαι, γίνεσαι... Πιθανώς αν οι συνθήκες δε σε έφερναν αντιμέτωπο με τη βαρβαρότητα, την εξαθλίωση, τον τρόμο και το θάνατο, κι αν είχες περιθώρια επιλογής, να προτιμούσες το σπίτι σου κι ένα αστείο cartoon. Ίσως πάλι να ονειρευόσουν κάτι παραπάνω από μια τηλεόραση σε ένα άδειο δωμάτιο, μια καλύτερη ζωή, αλ λά ποιος δίνει δεκάρα γι’ αυτό; Η Διεθνής Κοινότητα σε κοιτάει απαθής τη μια να σαπίζεις στους καταυλισμούς προσφύγων και την άλλη να ξεφορτώνεις αιμόφυρτους τους δικούς σου από τα πορτ παγκάζ ΙΧ αυτοκινήτων -σα σακιά. Θα αρκούσε μια κουβέντα τους, μα ό,τι έχουν στ’ αλήθεια να σου πουν, είναι «ας πρόσεχες». Ας πρόσεχες να μην είχες γεννηθεί πάμφτωχος, Παλαιστίνιος, μουσουλμάνος και κάτοικος Γάζας.

τις 10 το πρωί ως τις 4 το απόγευμα και οι γονείς πληρώνουν 5 schekels (περίπου 1,25 ευρώ) τη μέρα. Ισραηλινοί, φιλοϊσραηλινοί και «ψύχραιμοι» αναλυτές, από κείνους που αφθονούν στη Δύση, ισχυρίζονται πως αυτές οι «μουσουλμανικές οργανώσεις» δεν είναι τίποτε άλλο από τα θρησκευτικά ή κοινωνικά προσωπεία που χρησιμοποιεί η Χαμάς για να στρατολογήσει νέα μέλη

τρομοκρατών στις τάξεις της. Οι πράσινες σημαίες στην παραλία, τα τραγούδια που υμνούν την αντίσταση της Παλαιστίνης και το διάχυτο μίσος κατά του Ισραήλ που κυριαρχεί είναι -λένε- αδιάσειστα στοιχεία. Πιθανόν. Αλ λά πέρα από την απορία που γεννάται για το τι άλλο, δηλαδή, να τραγουδούσαν αυτά τα παιδιά και για το αν απέναντι στο Ισραήλ θα μπορούσαν να

νιώθουν κάτι πιο «ευγενές» από «διάχυτο μίσος», το ζήτημα είναι ένα: πόσα κιλά παχυδερμισμού χρειάζεται για να κατηγορείς αμυνόμενους ανθρώπους (ή, για να είμαστε ακριβείς, ό,τι ...περίσσεψε από αυτούς) σαν εκκολαπτόμενους τρομοκράτες;.. Και για να έχουμε καλό ερώτημα, τι άλλο θα μπορούσαν να γίνουν; Product managers ή golden boys;

Και σε κοιτάζουν με μάτια σαν κι αυτά... Μικροί Παλαιστίνιοι μοιράζονται το κολατσιό τους στις καλοκαιρινές δραστηριότητες που διοργανώνουν μουσουλμανικές οργανώσεις κατά την περίοδο των σχολικών διακοπών, για τα παιδιά των προσφύγων, στις παραθαλάσσιες κατασκηνώσεις, όπως αυτή της Jabalia. Οι μπόμπιρες απασχολούνται καθημερινά με αθλήματα και παιχνίδια από

Αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα; Το αγόρι που μεγάλωνε παίζοντας βόλεϊ μέσα στα συντρίμμια, κάτω από τα βομβαρδιστικά, πλάι στα γκράφιτι της Χαμάς. Πίσω του, άνισοι πόλεμοι και ματωμένες εξεγέρσεις. Μπροστά του, τι; Όποιος τολμάει, ας σηκώσει χέρι να μας πει…

HUNGRY EDITOR’S CHOICE

ΓΚΟΥΡΜΕΔΙΑΡΕΣ ΕΛΙΕΣ ΚΑΠΝΙΣΜΕΝΕΣ

ΜΟΡΧΕΛΕΣ ΣΤΟ ΛΑΔΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΞΙΔΙ

Η ΤΑΡΑΜΟΣΑΛΑΤΑ ΑΛΛΙΩΣ

CONDIMENTS CULINAIRES

Ελιά η ευλογημένη, ο «ταπεινός» καρπός που έθρεψε γενιές Ελλήνων και που παρέα με ένα ξεροκόμματο ψωμί αποτέλεσε σε χρόνια φτωχικά το λιτό γεύμα για τον αγροτικό πληθυσμό και τους εργάτες, το κολατσιό, το τυλιγμένο στο δισάκι. Να όμως που με καλή θέληση και μαεστρία το πιο απλό, το πιο κοινό, το πιο λιτό μεταμορφώνεται σε εκλεκτό. Κι οι πεντανόστιμες μαύρες ελίτσες από τα «Μυλέλια» καπνίζονται με σοφία πάνω από φύλλα και βότανα, αποκτώντας θεσπέσιο άρωμα και γεύση λαχταριστή σαν να έχουν ψηθεί στα κάρβουνα, ενώ είναι ζουμερές και φυλάσσονται μέσα σε καλό ελαιόλαδο. Γίνονται έτσι ένας πρωτότυπος γκουρμέ συνοδός για το ποτό, το τσίπουρο ή το κρασί, αλ λά μπορούν επίσης να συνοδεύσουν τη σαλάτα και τα όσπρια ή να προστεθούν σε κόκκινες σάλτσες και να τις απογειώσουν. Στο πνεύμα δε της νηστείας και των οικονομικά δυσμενών ημερών που διανύουμε, σκέτες παρέα με ένα καλοζυμωμένο φρέσκο ψωμάκι μπορεί να δώσουν μια άλλη διάσταση στην … αγάπη του ψωμιού και της ελιάς. Και μην τυχόν προσπεράσετε το υπέροχα αρωματικό λαδάκι μέσα στο οποίο αναπαύονται, καθώς μόλις τελειώσουν οι ελίτσες μπορείτε με αυτό να αρωματίσετε κόκκινες σάλτσες, μαγειρευτά με κρέας, ψάρια του φούρνου, ζυμωτό ψωμάκι και άλλα. Info: Ελιές καπνιστές σε ελαιόλαδο από Τα Μυλέλια (Λ. Μαραθώνος 29 και Αθ. Διάκου 1, Άγιος Στέφανος, 210-6219976, 6219230). Σε καταστήματα με παραδοσιακά προϊόντα.

Και τι δεν θα έδινα να τα έβρισκα φρέσκα στα μανάβικα. Όμως με εξαίρεση τα μικρά καλλιεργημένα champignons, τα porto bello και τα πλευρότους, πολύ σπάνια βρίσκω φρέσκες άλ λες ποικιλίες μανιταριών και μόνο σε κάποια ψαγμένα μανάβικα. Εντούτοις, τα «Μανιταροπροϊόντα», με έδρα τα Γρεβενά, συσκευάζουν τη γεύση των άγριων μανιταριών του βουνού, κρύβοντάς τη μέσα σε τραχανάδες, ζυμαρικά, ακόμα και σε παστέλια. Κι επίσης τα φυλάνε ολόκληρα μέσα σε λαδόξιδο ή λάδι, τα κάνουν γλυκό του κουταλιού ή τα αποξηραίνουν. Στην γκάμα τους έχουν μια πολύ ενδιαφέρουσα ποικιλία από αγαρικό, πλευρότους, πόρτο μπέλο, μορχέλες, κανθαρέλες, μέ χρι ελληνική ελληνικότατη τρούφα! Δοκίμασα τις μορχέλες στο λαδόξιδο, που με ξάφνιασαν με τη ζωντάνια και την τραγανάδα τους. Info: «Μανιταροπροϊόντα» από τη Salt - Sugar - Spices Δαδακαρίδης, 2394026036. Σε καταστήματα με παραδοσιακά προϊόντα. www.tomanitari.gr

Τα αυγά του κέφαλου (μπάφα) είναι η αρχή. Από αυτά φτιάχνεται το γνωστό μας αυγοτάραχο, που με τη σειρά του γίνεται η βάση για την αυγοταραχοσαλάτα. Διαφέρει κάπως από την ταραμοσαλάτα που έχει ως βάση τον ταραμά, ο οποίος συνήθως φτιάχνεται από τα αυγά του μπακαλιάρου ή του κυπρίνου. Ωστόσο, κατά βάση παρασκευάζεται με παρόμοιο τρόπο. Συγκριτικά με το αυτούσιο αυγοτάραχο είναι αρκετά φθηνότερη (το αυγοτάραχο κοστίζει γύρω στα 140€/κιλό, ενώ η αυγοταραχοσαλάτα 15,40€/κιλό), αλλά πολύ πολύ νόστιμη. Σερβιρισμένη επάνω σε λεπτές φετούλες φρυγανισμένο ψωμάκι νοστιμισμένο με μερικές σταγόνες και λίγο ξύσμα από λεμόνι, αποτελεί ένα εκλεκτό έδεσμα που μυρίζει θάλασσα. Η γεύση της φίνα, ξινούτσικη και με ελαφρώς πικρό τελείωμα, δεν είναι το μόνο της ατού, καθώς τα αυγά του κέφαλου είναι προικισμένα με άφθονη ποσότητα από τα περίφημα Ω3 λιπαρά οξέα, των οποίων τα οφέλη σχετικά με την αντιθρομβωτική τους δράση είναι πλέον ευρέως γνωστά. Info: Από τον Τρικαλινό στο Παντοπωλείον της Μεσογειακής Διατροφής (Σοφοκλέους 1 και Αριστείδου 11, Αθήνα, 210-3234612 και Λ. Ποσειδώνος 81 Εμπορικό κέντρο Colosseum, Γλυφάδα, 210-8948531), στη Μεσογαία (Νίκης 11, 210 3229146) και σε άλλα καταστήματα με παραδοσιακά προϊόντα.

Νικ. Μακ.

ΟΔΗΓΟΣ ΟΙΝΟΥ ’09

Τα «ανεβαστικά» ή -πιο σωστά μεταφρασμένα από τη γαλλική- αρτύματα της φραντσέζικης κουζίνας, εκτός από τα κάθε λογής μπαχαρικά, είναι και εκείνα τα τύπου πέστο, που όμως χρησιμοποιούνται με μέτρο, καθώς σκοπός τους είναι να βάλουν μια τελική, καθοριστική πινελιά στο φαγητό χωρίς να επιβάλουν την παρουσία τους. Από τους Γάλλους χρησιμοποιούνται σαν τονωτική ένεση στα διάφορα εδέσματα - περίπου σαν τους κύβους ζωμού που προσθέτουμε εμείς στα φαγητά μας. Ενδεικτικά, ας πούμε, ένα κουταλάκι του γλυκού είναι αρκετό. Τι μπορεί να περιέχει όμως ένα condiment; Μπορεί να έχει βάση τη μουστάρδα με προσθήκη από διάφορα αρωματικά ή κρασί ή να είναι φτιαγμένο από πουρέ φρέσκου, πράσινου πιπεριού με ελιές, λάδι και μπαχαρικά, ή πολτό κρεμμυδιού, κρασιού και βοτάνων - κι ένα σωρό άλλα. Ανάλογα με τα βασικά τους συστατικά μπορεί να νοστιμίσουν σούπες, σάλτσες για ζυμαρικά ή για κρέας, ψάρι και θαλασσινά, ακόμα και να «ανεβάσουν» τη βινεγκρέτ της σαλάτας. Τέτοια condiments, αλλά κι ένα σωρό ακόμα εδέσματα με γαλλικό αέρα, ξετρύπωσα στο μίνι διαστάσεων ολοκαίνουριο μαγαζάκι της Πεύκης, στημένο κι εμπνευσμένο από τις 2 υπέροχες Γαλλίδες ιδιοκτήτριες. Δοκίμασα αρκετά από αυτά και διέκρινα μια ιδιαίτερη, ντελικάτη γεύση σε εκείνο με τα echalotes (τα μικρά μικρά κρεμμυδάκια, που χρησιμοποιούν πολύ στη Γαλλία και που μοιάζουν αρκετά με τα δικά μας κρεμμυδάκια του στιφάδου) και το εστραγκόν. Υπέροχο άρωμα και λεπτή γεύση που σιγοντάρεται από την προσθήκη μικρής ποσότητας ελιάς. Μου άρεσε πολύ όταν πρόσθεσα ένα μικρό κουταλάκι του γλυκού από αυτό στη βινεγκρέτ που είχα ετοιμάσει για τα βραστά λαχανικά μου! Info: Από την Accent d’ Oc στις Λεπτές Γεύσεις, Πίνδου 22 Πεύκη, 210-8024817 www.leptesgefseis.gr

Νικ. Μακ.

312 προτάσεις κρασιών από τον ελληνικό και το διεθνή αμπελώνα, λευκά, ροζέ και ερυθρά, συμπεριλαμβανομένων αφρωδών και γλυκών οίνων, από την ομάδα του «Οινοχόου» της «Καθημερινής». Ο οδηγός, εξαιρετικά πρακτικός, εκτός από την πλήρη περιγραφή των χαρακτηριστικών κάθε οίνου, κάνει προτάσεις για γευστικούς συνδυασμούς, δίνει συμβουλές για την αποθήκευση παλαίωση των κρασιών, ενώ ταυτόχρονα πληροφορεί για τις τιμές τους. Στις 176 σελίδες του, εκτός από επιλεγμένες προτάσεις κρασιών θα βρείτε μια περιεκτική λίστα εδεσμάτων και τα κρασιά που τους ταιριάζουν, δελτίο τρύγου για να ξέρουμε τι κρασιά να περιμένουμε από τη σοδειά του 2008, αλλά και μια έξυπνη αποκωδικοποίηση της λίστας κρασιού των εστιατορίων. Info: «Οδηγός Οίνου ‘09», ετήσια έκδοση του «Οινοχόου» της «Καθημερινής». Στα περίπτερα και σε επιλε γ μένα σημεία πώλησης σε όλη την Ελλάδα. 9,90€. Χ.Τ.

Νικ. Μακ.

ΖΩΔΙΑ ΚΑΙ ΡΕΣΤΟΡΑΝ

Της Αλεξάνδρας Τσόλκα

Πες μου τι ζώδιο είσαι,

να σου πω τι θα φας, πού και με ποιους! Είναι της μόδας, είναι και επίκαιρα κάθε αρχή χρονιάς. Τα ζώδια φυσικά. Εμείς βέβαια δεν τις πιστεύουμε αυτές τις βλακείες, γιατί είμαστε καλλιεργημένα και ποιοτικά κορίτσια. Αλλά πάλι, λες; Καλού κακού, λοιπόν, ας γνωρίζουμε πού θα τον πάμε να φάει για να τον αποπλανήσουμε στα σίγουρα, χωρίς την παρέμβαση του ανάδρομου… Πείτε μου το ζώδιο, κι εγώ ξέρω - από διηγήσεις και καλούς φίλους πάντα. Με ωροσκόπους μη με μπλέξετε μόνο… Αλλά αυτοί έτσι κι αλλιώς υποθέτω πως έχουν να κάνουν μόνο με το επιδόρπιο.

Κριός: Δυναμικοί, αυθόρμητοι, ειλικρινείς, φαντασιόπληκτοι και ρεαλιστές σε ένα, κατά καιρούς αφελείς κατά καιρούς ευφυείς, περίεργοι και υπερφίαλοι, βιαστικοί και ορμητικοί, παθιασμένοι και αιρετικοί, αιώνιοι κατακτητές, αλλά και απίθανα ζηλιάρηδες: γενικά, μπλέξατε. Αν υπήρχε γεύμα σε χάπι, είναι οι πρώτοι που θα το έπαιρναν, για να κερδίσουν χρόνο για σεξ ή καριέρα. Οπουδήποτε κι αν βρεθούν για φαγητό, εκτιμούν κυρίως το …θήραμά τους, που κάθεται αμέριμνο απέναντι, και αμέσως μετά το γρήγορο σέρβις. Ένα μοντέρνο ρεστοράν με επιθετικές γραμμές, trendy πιάτα, προχωρημένο ντεκόρ και αεικίνητο σερβιτόρο τους κεντρίζει περισσότερο απ’ το ίδιο το μενού. Και άδειο πιάτο να τους δώσεις, μια χαρά περνάνε αυτοί. Συνήθως έχουν μόνιμα στέκια. Ισχυρίζονται ότι εκεί βρίσκουν φίλους και γνωστούς, αλλά εγώ πιστεύω ότι μάλλον ζουν για τους τεμενάδες που συνεπάγεται η άφιξή τους. Επειδή είναι και του ταξιδιού και του φεύγα, και κάνα έθνικ εστιατόριο δε θα τους χάλαγε. Γενικά το ανατολίτικο τούς πάει, και λόγω αφέλειας -επιμένω- (οι ίδιοι θεωρούν ότι είναι «υπεράνω χρημάτων») μπορεί να την πληρώσουν και χρυσάφι. Αν αργήσει ο λογαριασμός, είναι ικανοί να σηκώσουν κέρατο, αλλά αν είναι φουσκωμένος, επειδή η ντοματοσαλάτα ήταν αιγυπτιακή, δεν θα βγάλουν κιχ.

Ταύρος: Φιλήδονοι, δίκαιοι, τολμηροί, μαγνητικοί, με έμμονες ιδέες, με υπερβολή, με τάση αυταρέσκειας, με πάθος για το φαγητό, το σεξ, τα γλυκά και τα όμορφα πράγματα. Είναι οι γευσιγνώστες του ζωδιακού κύκλου και τα απαιτούν όλα. Και καλό φαγητό και

άριστο κρασί και όμορφο περιβάλλον και άψογη διαδικασία σερβιρίσματος και ακριβά πούρα για το τέλος. Δεν κοροϊδεύονται εύκολα. Δώσ’ τους γαλλική κουζίνα και κεριά αναμμένα και πάρε τους την ψυχή. Δεν θέλουν μοντερνισμούς και super fast καταστάσεις. Θέλουν καλό φαγητό, σε άριστο περιβάλλον, σαν να πρωταγωνιστούν σε ταινία. Χορτασμένοι, αμέσως μετά θα ψάξουν το σεξ. Και μείνετε ήσυχες πως θα το βρουν.

Δίδυμος: Δραστήριοι, λαμπεροί, πανέξυπνοι, κοινωνικοί, επιπόλαιοι, γενναιόδωροι, παραπλανητικοί, τυραννικοί, επικοινωνιακοί, εκκεντρικοί, παρανοϊκοί, διανοούμενοι, τρεχαλαντζήδες, με ημικρανίες, τα δοκιμάζουν όλα, ταξιδεύουν πολύ, σε νευριάζουν τόσο με τους ρυθμούς τους, που σου έρχεται να τους γυρίσεις και μια σφαλιάρα μπας και συνέλθουν. Με την περιέργεια που έχουν, βάλ’ τους να φάνε σε όλα τα ιδιαίτερα μέρη: κινεζικά, μεξικανικά, λιθουανικά, τσέχικα, αζτεκικά, μολδαβικά, ζιμπαμπουινικά, καταγώγια, τεκέδες, τόπους εκπαίδευσης αστροναυτών με χάπια της NASA - όλα θέλουν να τα ξέρουν! Χαμήλωσέ τους και τη μουσική να μπορούν να μιλάνε μόνοι τους και τους έχεις ενθουσιάσει. Τους κάνεις ό,τι θες μετά. Σπανίως θα φάνε. Θα χαρούνε τόσο με την ανακάλυψη της νέας γευστικής κουλτούρας, θα αναλύσουν τόσο ό,τι ξέρουν και δεν ξέρουν, που δεν θα προλάβουν να απασχολήσουν το στόμα τους μασώντας. Μετά το φαγητό, θα βολευτούν με κάνα βρώμικο στη Μαβίλη.

Καρκίνος: Ευαίσθητοι, οξύνοες, επιθετικοί, με πλούσια φαντασία, με τάση για διασκέδαση αλλά και αυτοκαταστροφή, με ανασφάλεια, με ροπή στην περιπέτεια, με εξαρτήσεις, με συναισθηματικές εμπλοκές και εμμονές, ευερέθιστοι, μονίμως πληγωμένοι, με αγάπη στο ξενύχτι και -μεταξύ μας- ολίγον μίζεροι. Αυτοί είναι οι Καρκίνοι. Ένα ρεστοράν ξενοδοχείου είναι ό,τι πρέπει, αρκεί να θεωρείται ακριβό. Μουσική διακριτική, παστέλ ει δυνατόν χρώματα, καθαριότητα και τι στον κόσμο! Η ελληνική κουζίνα είναι γι’ αυτούς ιδανική, διότι τους φέρνει γλυκές αναμνήσεις απ’ τα παιδικά τους χρόνια, που πάρα πολύ τις έχουν ανάγκη. Ένα λεμονάτο, ένα στιφάδο, ένα μπριαμ μπορεί να τους φέρει μέχρι και δάκρυα, γιατί θυμήθηκαν την καημένη τη μανούλα, που το μαγειρεύει τόσο νόστιμα! Στο γλυκό καταρρέουν: ένας μπακλαβάς, σιροπιαστός, σαν αυτόν που έφτιαχνε η γιαγιά, μπορεί να τους κάνει κουρέλι. Για να στανιάρουν θα πιουν κάνα μπουκάλι βότκα, που ευτυχώς δεν τους θυμίζει τίποτα. Παρά μόνο τον Λένιν… αχ, είδες τι έπαθε ο καημένος που τον έβγαλαν απ’ το μαυσωλείο… Λυγμοί!

Λέων: Πιστοί, παθιασμένοι, ειλικρινείς, αγαπησιάρηδες, εγωιστές, απαιτητικοί, αφοσιωμένοι, έμπιστοι, μαζοχιστές, αρχηγοί, ήρωες. Δημιουργικοί, διακτάτορες, αναίσθητοι, νάρκισσοι. Μυστικοπαθείς. Σε γυναίκα θα την ξεχωρίσετε απ’ τα σκουλαρίκια. Ό,τι περίσσεψε απ’ τον πολυέλαιο το φοράει στα αφτιά. Σε άντρα θα τον ξεχωρίσετε απ’ τη μαλούμπα. Όσοι κομμωτές και αν πέρασαν απ’ αυτό το κεφάλι, χαίτη με λασπωτήρα δείχνει! Θα κάνουν όση φασαρία μπορούν στο τραπέζι, θα κάθονται στο κέντρο, θα

γελούν ηχηρά. Θα πίνουν -φυσικά- και θα τρώνε πρώτοι και απ’ τα πιάτα των διπλανών. Ιδανικά μέρη γι’ αυτούς, οι ταβέρνες στη Σταμάτα και τα πεϊνιρλάδικα στη Δροσιά, όπου μπορούν να δεσπόζουν ηγετικά στο χώρο, βγάζοντας και κάνα λόγο για τις επικείμενες εκλογές. Συχνά μπορεί να τους ανήκει και η ταβέρνα -γιατί είναι αρχηγοί και όχι παίξε γέλασε- ή, αν τους άρεσε πολύ, αύριο μπορεί και να την αγοράσουν. Διότι έχει και λεφτά συνήθως ο Λέων, που βέβαια φροντίζει να σπαταλήσει με την πρώτη ευκαιρία.

Παρθένος: Προσφέρουν υπηρεσίες, σταθεροί, αυστηροί, πρακτικοί, καλαίσθητοι, αγχώδεις, υπερβολικοί, τρυφεροί, σνομπ, εξαρτώμενοι, αναποφάσιστοι, συλλέκτες, τελειομανείς, σπαστικοί, μανιακοί με την καθαριότητα, με τρία σφουγγαράκια στο νεροχύτη (ένα για τα μαχαιροπίρουνα, ένα για τα πιάτα και ένα για τα ποτήρια) και με τρία αφρόζο περασμένα στη λεκάνη του μπάνιου για να μυρίζει ταυτόχρονα και ωκεανό και δάσος και όταν-μπαίνει-η-άνοιξη. Κανένα ρεστοράν δεν είναι καλύτερο απ’ το σπίτι. Τρώνε σπίτι τους! Μαγειρεύουν μόνοι τους! Στρώνουν το τραπέζι μόνοι τους. Και καμία φορά καλούν και κάνα φίλο. Ένα απλό τραπέζι για τέσσερα άτομα μπορεί να τους πάρει τέσσερις. Θα έχουν καλλιεργήσει μόνοι τους τις πρώτες ύλες, τις οποίες και θα μαζέψουν για να είναι φρέσκιες. Έχω δει παρθένο με κοτούλες για φρέσκα αβγά, που τα έφτιαχνε ομελέτες πριν προλάβουν καλά καλά να τα γεννήσουν τα ζωντανά! Όχι στην Καρδίτσα, καλέ. Στο Κεφαλάρι!

Ζυγός: Γοητευτικοί, κυριαρχικοί, ακριβείς, αναποφάσισ τοι, ελεύθερα πνεύματα, διορατικοί, επικριτικοί, υπναλέοι, αδιάφοροι, κοινωνικοί, έξυπνοι, υπερευαίσθητοι. Αν προλάβουν, τρώνε! Αν θυμηθούν, τρώνε! Αν τους το πας στο στόμα να τους ταΐσεις, τρώνε! Αλλιώς, υπάρχουν πάντα και τα νοσοκομεία με τους ορούς. Αν επιμένεις να τους βγάλεις για φαγητό, να τους πας σε ένα καλό, αισθητικά άψογο και φωτεινό ρεστοράν. Ρώτα τους πριν αν τρώνε κρέας. Συχνά ακτιβιστές και εγγεγραμμένοι σε άπειρους συλλόγους για τη σωτήρια ζωών και ζώων, πιθανώς να είναι vegetarian. Αλλά κι αν ακόμα μελιτζάνες, σόγια, ρύζια, μανιτάρια όλων των ειδών και άγρια χόρτα των αγρών δεν είναι η ζωή τους, πες τους καμιά ιστορία για βοτάνια, ροφήματα και αφεψήματα και τους έκανες δικούς σου. Βέβαια, τι να τους κάνεις, που θα σε κρίνουν μια ζωή; Σούπα ίσως;

Σκορπιός: Οξυδερκείς, μεταφυσικοί, μυ σ τ η ριώ δε ις, αυ τοκατασ τρ ο φι κοί, ξεροκέφαλοι, αισθησιακοί, καταθλιπτικοί, ερωτομανείς, γοητευτικοί, εφευρετικοί, πιστοί, ανάλγητοι, σκληροί, εσωστρεφείς, όμορφοι, ή του ύψους ή του βάθους, ή των άκρων ή των άκρων. Όπου κι αν τους ταΐσεις αυτούς, φρόντισε να έχει αισθησιασμό το περιβάλλον ή υπόσχεση σεξ. Μπορούν να φάνε και σε ρεστοράν που σερβίρουν γυμνόστηθες σερβιτόρες, αλλά και σε μέρος απόλυτα παραδοσιακό, ανατολίτικο όλο μαξιλάρες, βελούδα και λιβάνια να καίνε. Εσύ, φόρα ντεκολτέ, βάψε κόκκινα χείλη και φάε αισθησιακά το καλαμαράκι. Είναι το καλύτερό τους! (Δεν ξέρω πώς μπορείς να φας αισθησιακά ένα

καλαμαράκι, αλλά τι να σου κάνω, σκορπιό δεν ήθελες;) Οι ίδιοι, θα φάνε οτιδήποτε τους κάνει να φαντασιώνονται πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στο σεξ. Τα γλυκά, οι σαντιγί, οι σοκολάτες και οι φράουλες είναι τα καλύτερά τους - διότι ξέρουν να τα χρησιμοποιούν ποικιλοτρόπως. Όχι πως δεν είναι ευρηματικοί και στο ιμάμ, αλλά απόφυγέ το αν μπορείς, γιατί θα σου μείνει ο λεκές στο σεντόνι…

Τοξότης: Υπεύθυνοι για τους εαυτούς τους, ανεύθυνοι για τους άλλους, διορατικοί, ευμετάβλητοι, ταλαντούχοι, λαμπεροί, άπιστοι, μεγαλόκαρδοι, όλο αυτοπεποίθηση, ιδιότροποι, χαριτωμένοι, καριερίστες, θετικοί, ταξιδευτές. Θα φάνε γρήγορα, θα βολευτούν όπως όπως και δεν θα διαμαρτυρηθούν. Πάντα έχουν κάπου να πάνε, κάποιο αεροπλάνο να προλάβουν ή ένα ταξίδι να οργανώσουν. Γι’ αυτό θα φάνε στο πόδι, περπατώντας πάνω κάτω, κάτι σε σάντουιτς. Στο τσακίρ κέφι θα καθίσουν και σε κάνα φαστ φουντ. Θα τους βρεις σε ρεστοράν πολυκαταστημάτων, στο Κολωνάκι στα ορθάδικα σαντουιτσάδικα και στο γραφείο να τρώνε σαλάτα ντιλίβερι. Πίνουν χυμούς - για τις βιταμίνες, αλλά και γιατί τους βρίσκουν στο περίπτερο. Και τον φραπέ μονορούφι τον πίνουν, γιατί έχουν μια δουλειά μετά. Αν τους πετύχεις κάπου ήρεμους, είσαι πολύ τυχερός, γιατί η παρέα τους είναι απολαυστική, αλλά έλα που δεν κάθονται αν δεν τους δέσεις; Αν θες να φας μαζί τους Καθαρή Δευτέρα, πρέπει να είσαι διατεθειμένη να πετάξεις μέχρι το Περού, όπου έχουν κανονίσει μια περιήγηση στο Μίτσου Πίτσου.

Αιγόκερως: Εργατικοί, με ενδιαφέροντα, δογματικοί, ανθεκτικοί, εργασιομανείς, αφελείς, χειριστικοί, θυσιάζονται όμως για τους άλλους και γενικώς είναι παιδιά για οικογένεια, της ρουτίνας και του προγράμματος. Συνήθως θα φάνε στης μαμάς. Αν όμως βγούνε έξω, θα φάνε κάτι που μοιάζει με της μαμάς. Μια ταβέρνα με μητριαρχική φιγούρα στην κουζίνα και γεύσεις σπιτικές είναι το καλύτερό τους. Αν μάλιστα έχει μόνο τρία πιάτα για να διαλέξουν, σημάδι πως το φαγητό είναι σπιτικό, μιλάμε για μεγάλα κέφια! Θέλουν γύρω τους παιδιά, ανιψιά και παιδικούς σταθμούς σε εκδρομή. Ακόμη κι ένας παιδότοπος στολισμένος με χαρταετούς ή δεινόσαυρος μπορεί να τους ενθουσιάσει. Α! Θέλουν οπωσδήποτε να έχει χώρο το πάρκινγκ για το οικογενειακό στέισον βάγκον τους. Εννοείται δε ότι το πορμπαγκάζ τους θα είναι γεμάτο για ό,τι χρειάζεται ένα παιδί και μια οικογένεια. Αν πάλι δεν έχουν παιδί και οικογένεια, δεν πειράζει. Αυτοί είναι έτοιμοι ανά πάσα στιγμή.

Υδροχόος: Με γαλοφυείς, μοναδικοί, αγχωτικοί, αδιάφοροι για συνέπειες, φινετσάτοι, καλαίσθητοι, ανώριμοι, ζωτικοί, τρυφεροί, ευερέθιστοι και παρορμητικοί, επιτυχημένοι, αγωνιστές και ουμανιστές, πεσιμιστές, εφευρίσκουν πάντα το καινούργιο. Όπου υπάρχει μόδα είναι μέσα. Τι είναι φέτος της μόδας; Το σούσι; Το ξέρουν πρώτοι, έχουν γνωριμίες με τους μαγαζάτορες, τους μετρ και τους σεφ και άποψη ποιο πιάτο είναι καλύτερο. Τι ήταν πέρυσι της μόδας; Το αρνί στη λαδόκολλα σερβιρισμένο με σέσουλα; Πάλι το ξέρουν, το ’χουν βρει

πρώτοι, το ’χουν καθιερώσει και το χουν ήδη ξεπεράσει. Είναι πάντα, σε όλα, ένα βήμα μπροστά. Δεν έχει σημασία γι’ αυτούς το φαγητό καθ’ αυτό αλλά η πρωτοπορία. Τόσο στο φαγητό όσο και στην παρέα τους (που αποτελείται συνήθως από μοντέλα, ηθοποιούς, συγγραφείς, ζωγράφους που θα καθιερωθούν σε λίγο) σημασία έχει το καινούργιο.

Ιχθύς: Ευαίσθητοι, συναισθηματικοί, με πάθος, με διαίσθηση, με έλλειψη ρεαλισμού και ανυπομονησία, με βάθος συναισθημάτων, ευάλωτοι, τα παρατάνε εύκολα, φιλόσοφοι, υποτιμούν τους άλλους, θρησκόληπτοι, παραδοσιακοί, παρατηρητικοί. Ψάρια είναι, ε, πού θα φάνε; Σε ψαροταβέρνα φυσικά! Κακαβιές, σούσι, μαρίδες, αχινοσαλάτες, γυαλιστερές, τσιπούρες, χταπόδια, μενταγιόν από λαβράκι, αστακομακαρονάδες… Κάθε μορφή θαλάσσιας τροφής τους ενθουσιάζει. Ακόμη και το πλαγκτόν. Αν μπορέσεις να τους το σερβίρεις, θα το φάνε. Ύμνος τους: Το λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τα αγόρι μου ή το αγόρι σου, δεν έχει γι’ αυτούς σημασία. Ενυδρεία, μπλε χρώματα, διαφάνειες, παραθαλάσσια μέρη τους ενθουσιάζουν. Ένα καλό λευκό κρασί παγωμένο, μια ασημένια σαμπανιέρα για να διατηρείται το κρασί στη σωστή θερμοκρασία και ένα τραπεζομάντιλο στην άκρη της θάλασσας γεμάτο με πιατέλες θαλασσινών, είναι η ιδανική εικόνα ευτυχίας γι’ αυτούς. Καλοζωισμένος ο Ιχθύς, είναι απόλαυση. Μόνο πρόσεξε γιατί βγαίνει σε δυο είδη: και μαριδάκι και καρχαρίας. Θα τον φας ή θα σε φάει;

ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ

Του Adam Begge

«Έφαγε χυλόπιτα»! «Το κρύωμα περνάει με σούπα. Το στομάχι με λαπά. Και ο έρωτας με χυλόπιτα», έλεγε ο Παρθένης Νέμινος. Μάθετε ποιος είναι ο Παρθένης και ποια η πολύτιμη συνταγή του, αποκλειστικά στο I Cook Greek. To μόνο περιοδικό μαγειρικής που, εκτός από την πείνα, γιατρεύει και το μαράζι του έρωτα. Τα χρόνια της αναζήτησης Το όνομα Παρθένης Νέμινος πιθανότατα να μη σας λέει πολλά. Δεν ήταν άλλωστε κάποιος σπουδαίος επιστήμονας ούτε κάποιος διάσημος καλλιτέχνης, αλλά ένας αγύρτης, κομπογιαννίτης που μεγαλούργησε στις αρχές του 19ου αιώνα στην Ήπειρο. Ο Παρθένης ζούσε μαζί με τη γυναίκα του σε ένα μικρό αγρόκτημα στα Γιάννενα και έψαχνε μετά μανίας να βρει το γιατρικό της ερωτικής απογοήτευσης. Διάβαζε βιβλία, συγγράμματα και μελέτες για τον έρωτα, συζητούσε με ερωτευμένους, πούλαγε ό,τι είχε αξία στο αγρόκτημα για να αγοράσει μυστήριες ρίζες και βότανα, αλλά γιατρικό δεν έβρισκε. Μια μέρα γυρίζει σπίτι του κουρασμένος και απογοητευμένος. Η γυναίκα του στρώνει τραπέζι, βάζει δυο πιάτα χυλό να φάνε και του λέει: «Από εδώ και στο εξής θα τρώμε συνέχεια χυλό. Δεν έχουμε τίποτα άλλο». Ο Παρθένης έκοψε ένα κομμάτι χυλό, το κοίταξε, αναστέναξε, και το έφαγε χωρίς να πει κουβέντα. Το ίδιο και τη δεύτερη και την τρίτη μέρα. Την τέταρτη ήταν τόσο βαρυστομαχιασμένος, που σταμάτησε να ψάχνει το γιατρικό του έρωτα και άρχισε να ψάχνει κάτι για τη δυσκοιλιότητα! Το βράδυ της ίδιας μέρας, γύρισε σπίτι του με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. «Το βρήκα, γυναίκα, το βρήκα…» άρχισε να φωνάζει με χαρά στη γυναίκα του. «Φέρ’ το, χριστιανέ μου, και έχω 5 μέρες να πάω στην τουαλέτα», του λέει αγανακτισμένη η γυναίκα του. «Δεν κατάλαβες …βρήκα το γιατρικό του έρωτα», της λέει εκείνος χαμογελώντας. Η γυναίκα του ξεφυσάει, κουνάει το κεφάλι της απελπισμένη και αποχωρεί απ’ το δωμάτιο. Εκείνος, χαρούμενος, βγάζει ½ κιλό σιτάρι απ’ το τελευταίο σακί που είχε μείνει, το μουσκεύει και πάει για ύπνο. Ήταν ο πιο γλυκός ύπνος που είχε κάνει στη ζωή του. Η συνταγή της επιτυχίας Το επόμενο πρωί γεμίζει μια κατσαρόλα με 1 λίτρο νερό, ρίχνει μέσα το σιτάρι και το αφήνει να σιγοβράσει για μία περίπου ώρα. Στη συνέχεια τοποθετεί το χυλό σε ταψί, προσθέτει τριμμένο μοσχοκάρυδο, άφθονη κανέλα και κοπανισμένα γαρύφαλλα για μυρωδιές και γεύση και βάζει το ταψί στο φούρνο. Μετά από μισή ώρα το βγάζει, κόβει τη πίτα σε κομμάτια, τα βάζει σε ένα βαθύ πιάτο, τα σκεπάζει με μια πετσέτα και φεύγει

για την πλατεία του χωριού. Μόλις φτάνει στην πλατεία αρχίζει να φωνάζει δυνατά: «Ακούσατε, ακούσατε, εγώ ο Παρθένης Νέμινος σας λέω ότι βρήκα το γιατρικό για τον ερωτικό πόνο. Ελάτε ερωτοχτυπημένοι, πονεμένοι, απογοητευμένοι… ελάτε να δοκιμάσετε. Το κρύωμα περνάει με σούπα, το στομάχι με λαπά και ο έρωτας με χυλόπιτα». Οι φωνές του Παρθένη άρχισαν σιγά σιγά να μαζεύουν κόσμο. Και όλοι ήταν έτοιμοι να δοκιμάσουν, μικροί και μεγάλοι, ερωτευμένοι και μη. Ακόμα και ο μικρός γιος του δημάρχου. Όμως, μια φωνή απ’ το βάθος τους σταμάτησε. «Κανείς δεν θα δοκιμάσει, ακούσατε; Κανείς!», φώναξε ο δήμαρχος και γιατρός του χωριού που είχε τρυπώσει μέσα στο πλ ήθος και προσπαθούσε να φτάσει μπροστά, δίπλα στον Παρθένη. «Όλοι γνωρίζουμε τι κομπογιαννίτης είναι ο Παρθένης Νέμινος. Για να γιατρεύει τον έρωτα, ποιος ξέρει τι έχει ρίξει μέσα στην πίτα του», είπε με πιο έντονο ύφος αυτή τη φορά ο δήμαρχος-γιατρός, που είχε πλέον φτάσει μπροστά, δίπλα στον Παρθένη. Ο κόσμος, τρομαγμένος, άρχισε να αραιώνει. Ο Παρθένης προσπάθησε να τους πείσει με λόγια και με πράξεις, αλλά κανείς πλέον δεν τον πίστευε. Ο δήμαρχος μάζεψε το γιο του, έριξε μια τελευταία ματιά στον Παρθένη και έφυγε με αέρα νικητή. Ο Παρθένης ξεκίνησε κι αυτός για το σπίτι με βήμα αργό και το κεφάλι σκυφτό, σαν να κουβάλαγε τα βάσανα όλου του κόσμου. Όταν έφτασε σπίτι, η γυναίκα του έστρωσε τραπέζι, έβαλε δυο πιάτα χυλό και είπε: «Από εδώ και στο εξής θα τρώμε από μισή μερίδα ο καθένας. Για να μας φτάσει το σακί μέχρι τα γεράματα». Ο ερωτευμένος ασθενής Μέρα με τη μέρα η στάθμη του σιταριού κατέβαινε. Κάποια στιγμή έφτασε στον πάτο. Ο γιος του δημάρχου-γιατρού, εν τω μεταξύ, είχε φτάσει σε ηλικία 18 ετών. Ήταν ψηλός, γοητευτικός και …ερωτευμένος. Το κορίτσι όμως που είχε ερωτευτεί τον έβλεπε σαν αδερφό της. Κάθε φορά που της έκανε μια πρόταση, εκείνη του απαντούσε με δικαιολογίες του τύπου: «Ξέρεις, μόλις χώρισα και θέλω να μείνω λίγο μόνη μου», «Δεν φταις εσύ, εγώ φταίω», «Η ζωή μου είναι ιδιαίτερα πολύπλοκη αυτήν την εποχή και…». Εκείνος όμως ήταν τρελά ερωτευμένος μαζί της. Το μυαλό του ήταν συνέχεια σε εκείνη. Δεν είχε όρεξη για

φαγητό, για ποτό, για καφέ… Δεν μπορούσε να κοιμηθεί, να διαβάσει, να ακούσει ένα δίσκο… Οι γονείς του είχαν αγχωθεί. Ο πατέρας του είχε δοκιμάσει τα πάντα (εκτός απ’ το γνωστό σαμπουάν…): Τι δώρα, τι υποσχέσεις, τι σιρόπια, τίποτα δεν τον έκανε να ξεχάσει, τίποτα δε γιάτρευε τον καημό του. Μια μέρα η γυναίκα του δημάρχου-γιατρού πήγε κρυφά απ’ τον άντρα της στο σπίτι του Παρθένη και ζήτησε τη βοήθειά του. Τον παρακάλεσε, έκλαψε στα γόνατά του, του έκανε ματάκια, αλλά εκείνος «βράχος». Τότε, έβγαλε μια μεγάλη δεσμίδα χαρτονομίσματα και τα άφησε στο τραπέζι επιδεικτικά. Ο Παρθένης, κοίταξε τα χρήματα, κοίταξε το άδειο σακί, ξανά τα χρήματα, ξανά το άδειο σακί, και άρπαξε ένα μολύβι και ένα χαρτί, έγραψε τη συνταγή για τη χυλόπιτα κι ύστερα κοίταξε στα μάτια τη μητέρα του παιδιού και της είπε: «Ένα κομμάτι κάθε πρωί, για τρεις συνεχόμενες μέρες». Εκείνη τον ευχαρίστησε και έφυγε τρέχοντας. Τα χάσαμε όλα, άλλα έμεινε η φράση Μόλις έφτασε σπίτι της, πήγε κατευθείαν στη κουζίνα και εκτέλεσε τη συνταγή λέξη προς λέξη. Μετά από 3 μέρες το παιδί κατέβηκε απ’ το δωμάτιό του, πήγε στην κουζίνα για πρωινό, έβγαλε το σκύλο βόλτα, έτρεξε στο πάρκο 4 γύρους, έκοψε το κάπνισμα, το αλκοόλ, τα καυτερά και λιπαρά φαγητά, έμαθε να χειρίζεται το καθημερινό στρες, ερωτεύτηκε μια πολύ μεγαλύτερή του και κάποια στιγμή του πέρασε και το στομάχι. Οι γονείς του, ευτυχισμένοι πλέον, κάθε φορά που κάποιος τους ρωτούσε πώς έγινε καλά ο γιος τους, απαντούσαν: «Απλά …έφαγε χυλόπιτα». Ο Παρθένης έγινε διάσημος για τη χυλόπιτά του, έκλεισε συμφωνίες, έκανε διαφημιστικά, άνοιξε εργοστάσιο μαζικής παραγωγής, μπήκε στο χρηματιστήριο, αλλά στην κρίση του 1929 τα έχασε όλα. Η φράση «έφαγα χυλόπιτα» συνδέθηκε με την άρνηση σε ερωτική πρόταση και πέρασε από γενιά σε γενιά. Κάπως έτσι έφτασε και στ’ αφτιά μου. Από έναν μπάρμπα στη Λιβαδειά που ο εγγονός του ήταν απ’ τη Λαμία και είχε μια θεία στα Τρίκαλα που ήταν αδερφή της γιαγιάς του μπατζανάκη του πατέρα της κόρης του Παρθένη. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι δεν μπορώ να εγγυηθώ για την ακρίβεια όλων των παραπάνω γεγονότων. Μπορώ όμως να σας πω με σιγουριά ότι ο έρωτας περνάει με χυλόπιτα, η χυλόπιτα με έρωτα και πάει λέγοντας…

GASTRO-ΙΣΤΟΡΙΑ

Της Βίκυς Σμυρλή

Η Pavlova

δεν ήταν πάντα τούρτα. Ήταν μια μεγάλη χορεύτρια με φόρεμα κάτασπρο σα σαντιγί, που κοσμούσαν τριαντάφυλλα κατακόκκινα σαν γλυκές φράουλες… Την ξέρε τε ως παλιομοδίτικ η τούρτα –λατρεμένη της γιαγιάς– που στηρίζεται στο συνδυασμό αφράτης μαρέγκας, χιονάτης σαντιγί και φρέσκων εποχικών φρούτων (οι φράουλες της πάνε τρέλα) με το όνομα Πάβλοβα. Όμως η Πάβλοβα, πριν γίνει γλύκισ μα, υπήρξε κορυφαία Ρωσίδα χορεύτρια (του κλασικού μπαλέτου βεβαίως). Γεννήθηκε στην Πετρούπολη το 1882 και πέθανε στην Χάγη το 1931, αλλά στο μεταξύ είχε προλάβει να γράψει ιστορία στο σανίδι. Έγινε διάσημη σε όλο τον κόσμο για τη λυρική, ρομαντική της έκφραση και τη γοητεία της πάνω στη σκηνή. Ο Φοκίν χορογράφησε για την Πάβλοβα το Θάνατο του Κύκνου πάνω σε μουσική Σεν Σανς. Η παγκόσμια ζαχαροπλαστική της έχει αφιερώσει μια γλυκιά κι ανάλαφρη τούρτα,

Η συνταγή της χυλόπιτας Για 3 κομμάτια Υλικά ½ κιλό σιτάρι τριμμένο μοσχοκάρυδο άφθονη κανέλα κοπανισμένα γαρίφαλα ζάχαρη σταφίδες ξηροί καρποί Εκτέλεση Μουσκεύουμε σε μπολ, από το προηγούμενο βράδυ, ½ κιλό σιτάρι. Το επόμενο πρωί γεμίζουμε μια κατσαρόλα με 1 λίτρο νερό, ρίχνουμε μέσα το σιτάρι και το αφήνουμε να σιγοβράσει για μία περίπου ώρα. Στη συνέχεια βάζουμε το χυλό σε ταψί, προσθέτουμε τριμμένο μοσχοκάρυδο, άφθονη κανέλα και κοπανισμένα γαρύφαλλα για μυρωδιές και γεύση και ανάλογα με τον καημό βάζουμε ζάχαρη, σταφίδες και ξηρούς καρπούς. (Βαρύς ο καημός; ελάχιστη η ζάχαρη, οι σταφίδες και οι ξηροί καρποί). Βάζουμε το ταψί στο φούρνο για μισή ώρα στους 200 οC. Μόλις ψηθεί, το βγάζουμε, κόβουμε την πίτα σε τρία κομμάτια και τρώμε ένα κάθε πρωί για τρεις συνεχόμενες μέρες. Tips: Μπορείτε να τη συνοδεύσετε με μία μπάλα παγωτού ή να φάτε μόνο την μπάλα παγωτού ή και όλο το παγωτό. Τα κορίτσια που προσέχουν τη γραμμή τους αλλά όχι ποιους ερωτεύονται, μπορούν να χρησιμοποιήσουν σιτάρι ολικής αλέσεως και μαύρη ζάχαρη. Τα αγόρια που θέλουν και ένα soundtrack για να πάει πιο εύκολα κάτω η πίτα, προτείνω εγγυημένα Πασχάλη Τερζή - the best of.

όσο γλυκιά κι ανάλφρη ήταν και η ίδια όταν χόρευε πάνω στις πουέν της. Η πρώτη ιδέα για ένα τιμητικό γλύκισμα φαίνεται να γεννήθηκε στην Αυστραλία, χώρα στην οποία το 1929 η Άννα Πάβλοβα διέπρεψε στο ρόλο του λευκού κύκνου. Ο λόγος βέβαια για το μυριοανεβασμένο έργο «Λίμνη των Κύκνων» του Τσαϊκόφσκι. Η κάτασπρη σαντιγί παρέπεμπε στο χρώμα της στολής της αιθέριας Πάβλοβα ενώ οι κόκκινες φράουλες θύμιζαν τα τριανταφυλλάκια που στόλιζαν το φόρεμα της. Σύμφωνα τώρα με το Larousse Gastronomique η συνταγή δημιουργήθηκε μετά από σχετικό διαγωνισμό που προκήρυξε εφημερίδα της Νέα Ζηλανδίας, αλλά την οριστική εκδοχή της τη χρωστάει στον σεφ Bert Sachse.

FOOD SYMBOLS

Της Μυρσίνης Λιοναράκη

Η μάχη του ριζότο Το θέμα μού προέκυψε λίγες βδομάδες πριν, την περίοδο που όλοι δουλεύαμε για το προξενειό του Ανδρέα και της Αλεξάνδρας και τέθηκε το ζήτημα «πρώτο ρομαντικό δείπνο» του τύπου to know us better. Ο Ανδρέας είχε σχεδιάσει τα πάντα στην εντέλεια, όταν ανακοίνωσε στην υποψήφια ότι ετοιμάζει ριζότο. Ριζότο; μας ανακοίνωσε την επομένη στο σχετικό review η Αλεξάνδρα με εκείνο το ύφος που σκοτώνει: κάτι σαν …μπλιαχ με πολλά ερωτηματικά, θαυμαστικά και απέραντη ξινίλα στη μούρη. Κάπου εκεί άρχισε η «μάχη του ριζότο». Σημειολογικό και ουχί γευστικό το πρόβλημα της Αλεξάνδρας. Γιατί, λέει, το ριζότο δεν πάει με κεριά, σέξι ατμόσφαιρα, καλό κρασί και ερωτικά υπονοούμενα. «Το ριζότο είναι τυπικό φαγητό για εργένηδες και είναι τελείως άκυρο να το ετοιμάσει για το πρώτο μας τετ α τετ ραντεβού», επέμενε. Ο Ανδρέας πάλι, απτόητος, δυο βράδια μετά μας εξηγούσε (όπως αντιλαμβάνεστε η ιδέα «ρομαντικό δείπνο» ναυάγησε πανηγυρικώς και κάθε ν ύχτα αναλύαμε και με άλ λο …τε τ το αδιέξοδο) ότι το να φτιάξει κάποιος ριζότο απαιτεί χρόνο, συγκέντρωση, φαντασία και αφοσίωση, ό,τι ακριβώς χρειάζεται η προετοιμασία ενός σωστού ραντεβού. Από ε κείν η τη μέρα άρχισαν να μου μπαίνουν ιδέες για το πώς αντιλαμβάνεται ο καθένας το κάθε πιάτο και μπήκα στη διαδικασία να ρωτάω δεξιά και αριστερά μήπως βγάλω άκρη. Κεφάλαιο πρώτο της ερευνητικής μελέτης: παστίτσιο. Ο Παναγιώτης, στα 35 του ακόμα, ανύπαντρος, μποέμ που όμως έφυγε από το σπίτι της μαμάς πριν λίγους μήνες, μου περιέγραφε ότι το παστίτσιο γι’ αυτόν συμβολίζει την καθημερινή ρουτίνα από τα φοιτητικά του. Λίγο τα τάπερ της μαμάς που ανανεώνονται άπαξ εβδομαδιαίως, λίγο τα λατρεμένα έτοιμα κουτιά του σούπερ μάρκετ που μπαίνουν όπως είναι στα μικροκύματα, το παστίτσιο είναι η πιο εύκολη και γρήγορη λύση όταν τον «κόβει η λόρδα» στο σπίτι, ό,τι ώρα και να είναι. Η αδερφή του η Ελίνα, με δύο απαιτητικά παιδιά και μία ακόμα πιο απαιτητική θέση σε διαφημιστική, γελούσε με όλα αυτά, αφού για την ίδια το παστίτσιο αντιπροσωπεύει την «επιτομή της ελληνικής οικογένειας». Κυριακή ή αργία, όλοι μαζί στο τραπέζι, μαγείρεμα από νωρίς για να πετύχει η μπεσαμέλ (ποτέ έτοιμη!), παιδιά να τσακώνονται ποιος θα αφήσει τα μακαρόνια και ποιος τον κιμά και ικανοποίηση που επιτέλους η φαμίλια απολαμβάνει ένα σωστό φαγητό σε απαρτία. Για την ίδια οι τηγανητές πατάτες είναι φυσικά η εύκολη, καθημερινή λύση για να φάνε σίγουρα τα πιτσιρίκια, για να μη φάει η ίδια όλο της το πρωινό -καθώς πάνε με

την εξίσου γρήγορη μπριζόλα- και γιατί ένα τέτοιο σπίτι πάντα διαθέτει τόνους πατάτας. Για τις υπόλοιπες φιλενάδες μου, ωστόσο, αυτές τις σύγχρονες νέες με πολλά πτυχία, καλό μισθό, ξένες γλώσσες, πιλάτες και κομμωτήριο κάθε 15, οι τηγανητές πατάτες είναι κάτι που παίζει μόνο στις ταβέρνες και τα fast foods. «Αγάπη μου, η τηγανίλα ήταν η πραγματικότητα της μητέρας μου, όχι η δικιά μου», περηφανεύεται η Μάνια. Και τότε είπα να κοιτάξω στο σπίτι μου το ίδιο και να περάσω στο κεφάλαιο «χορτόσουπα». Με ένα μωρό 8 μηνών, δεν περνάει μέρα χωρίς να βράσω λαχανικά. Η όλη διαδικασία είναι ζήτημα αν μου παίρνει τρία τέταρτα μαζί με το μπλέντερ και το πλύσιμο – άσχετο αν το τάισμα μπορεί να διαρκέσει και μία ώρα συν άλλη μισή το καθάρισμα καρεκλακίου, πατώματος, τοίχου, ρούχων μου και φυσικά μωρού. Ο καλός μου, τώρα, όταν αποφασίζει να φτιάξει χορτόσουπα το ανακοινώνει από την προηγούμενη. Ετοιμάζει λίστα για τη λαϊκή (αν παίζει και η βιολογική, ακόμα καλύτερα), ψωνίζει, τα απλώνει όλα στην κουζίνα λες και αγόρασε ρούχα, ξεχωρίζει ποια θα χρησιμοποιήσει και ποια θα αποθηκεύσει, τα χωρίζει ένα ένα και τα πλένει με εκνευριστική (για μένα τουλάχιστον) σχολαστικότητα, τα οργανώνει σε στοίβες ανά είδος και μετά ξεκινάει το τεμάχισμα με το καλό μαχαίρι, που πιθανότατα πριν έχει ακονίσει, σε κομμάτια τόσο ακέραια γεωμετρικά και τόσο μικρά και ισομεγέθη που μπορείς να τα καταπιείς κατευθείαν. Η όλη διαδικασία ξεκινάει απόγευμα και τελειώνει νύχτα μαύρη. Για μένα λοιπόν η χορτόσουπα ίσον ξεπέτα, για τον αγαπημένο μου ίσον μοναδική και σπάνια ιεροτελεστία. Κάτι παρόμοιο πάθαινε και η μάνα μου με τον πατέρα μου και στο επόμενο κεφάλαιο της έρευνας που ονομάζεται «λαχανοντολμάδες», αλλά εκείνοι το πήγαιναν αντίστροφα. Πεινούσε ο μπαμπάς και ήθελε κάτι στα γρήγορα; Τύλιγε τα φυλλαράκια του και τσουπ οι λαχανοντολμάδες. «Αλλά τους έκανε άκομψους, βρε παιδί μου, πώς να στο πω», λέει η μαμά. «Άσε που δεν αφαιρούσε και τα σκληρά κομμάτια από το λάχανο και κάνανε κρούτσου κρούτσου όταν τα μασούσες». Για την ίδια, πιο μπελαλίδικο φαγητό δεν υπάρχει. Για τη μαμά οι λαχανοντολμάδες συμβολίζουν

την αφοσίωση που του εξέφραζε όταν του τους ετοίμαζε, κάτι σπάνιο και απίστευτα χρονοβόρο. Η λίστα φυσικά δεν τελειώνει εδώ. Η έρευνα για το πώς καταχωρίζουμε τα πιάτα στη συνείδησή μας περιέχει πολλά κεφάλαια ακόμα, όπως το θρυλικό σούσι που για τη φίλη μου την Κυβέλη αντιπροσωπεύει απλώς το καλύτερο δώρο για κάποιον που μισείς («αφού περιέχει φύκια, ωμό ψάρι και άνοστο ρύζι και τρώγεται με ξυλάκια, hellooooo»), ενώ ο Στέφανος χρησιμοποιεί πάντα την αστακομακαρονάδα για «test drive γκόμενας», αφού όλη της η τέχνη θα φανεί στον τρόπο, λέει, που θα διαχειριστεί τον αστακό…

BLOGARISMATA

Του Adam Begge

Συνταγές της καρδιάς (http://syntageskardias.blogspot.com)

New kids on the blog. Μετράνε μόνο 2,5 μήνες αλλά έχουν ήδη «κάψει»… καρδιές! Μπείτε, δοκιμάστε και απολαύστε τις συνταγές τους. Μετά το αφιέρωμα στα blog μαγειρικής, στο προηγούμενο τεύχος του I COOK GREEK, έλαβα πολλά emails από bloggers που με προσκαλούσαν στη δική τους διαδικτυακή «κουζίνα». Άρχισα λοιπόν και εγώ τις επισκέψεις. Όπου έβλεπα φως …έμπαινα, δοκίμαζα, σχολίαζα, απολάμβανα. Κάποια στιγμή βρέθηκα στις «Συνταγές της Καρδιάς» και γνώρισα τα δυο κορίτσια που διαχειρίζονται το blog. Την Έλενα και τη Μαρία. H Έλενα και η Μαρία έχουν μια κοινή αγάπη: τη μαγειρική. Γνωριστήκανε σε ένα site μαγειρικής, γίνανε φίλες, αρχίσανε να κάνουν παρέα και κάποια στιγμή, όταν η Έλενα αποφάσισε να φτιάξει το δικό της blog με συνταγές, η Μαρία ήρθε παρεούλα! «Το ονομάσαμε Συνταγές της Καρδιάς», λέει η Έλενα, «γιατί στο blog μας υπάρχει πάντοτε για όλους ένα κέρασμα μέσα από την καρδιά μας». Και όντως έτσι είναι. Εμένα για παράδειγμα με κέρασαν κριτσινάκια καρότου, κολοκυθοκεφτέδες, σουτζουκάκια, ομελέτα-πίτσα, χοιρινό με λάχανο, κουνέλι στιφάδο με κληματόβεργες, γαλακτομπούρεκο πεντανόστιμο και μπακλαβά γωνία. Πήρα δυο κιλά να πω την αλήθεια αλλά χαλάλι σας, κορίτσια. Πέρασα όμορφα, γνώρισα άλλους ενδιαφέροντες bloggers, έμαθα νέες συνταγές, σχολίασα, δάκρυσα (απ’ το κρεμμύδι στην κρεμμυδόπιτα), ταξίδεψα μέχρι την Ολλανδία, είδα χιόνι, πολύ χιόνι (μπρρρρ), πέρασα καλά. Σας εύχομαι καλή συνέχεια και καλές συνταγές πραγματικά από καρδιάς, όπως λέει και το όνομα του blog σας. Συνταγές από καρδιάς… για ένα ρομαντικό δείπνο.

ΕΞΩΤΙΚΟ ΡΥΖΙ ΜΕ ΓΑΡΙΔΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΝΑ Υλικά 250 γρ. αρωματικό ρύζι Thai η Basmati 350 γρ. γαριδούλες καθαρισμένες 3/4 φλιτζάνι ελαιόλαδο 2 μέτρια κρεμμύδια ψιλοκομμένα 2 κόκκινες πιπεριές σε λωρίδες μισό φλιτζάνι ξίδι μπαλσάμικο λευκό 1/4 φλιτζάνι σάλτσα σόγιας 1/4 φλιτζάνι Worcestershire sauce 1/3 φλιτζάνι ζάχαρη 3 γεμάτες κουταλιές κέτσαπ πικάντικη 2-3 σταγόνες Tabasco 2 κουταλιές αλεύρι λίγο αλάτι 1 και 1/3 φλιτζάνι νερό 6 φέτες ανανά από κονσέρβα (σε φυσικό χυμό) Εκτέλεση Βράζουμε και στραγγίζουμε καλά το ρύζι. Βράζουμε για 10’-15’ τις γαρίδες, τις οποίες πρώτα έχουμε καθαρίσει από το κέλυφος και το κεφάλι, και έ χουμε αφαιρέσει προσεκτικά το εντεράκι τους. Αφήνουμε ρύζι και γαρίδες στην άκρη. Σε αν τικολλητικό τηγάνι ρίχνουμε το ελαιόλαδο και σοτάρουμε για λίγο τα κρεμμύδια και τις πιπεριές. Προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά, φροντίζοντας να διαλυθεί καλά το αλεύρι. Σκεπάζουμε, χαμηλώνουμε την φωτιά και σιγοβράζουμε για 10’ περίπου. Αποσύρουμε από τη φωτιά, προσθέτουμε τις γαρίδες και τον ανανά σε κομμάτια και τα βάζουμε για 1’-2’ να πάρουν όλα μια τελευταία βράση. Σερβίρουμε το ρύζι και το περιχύνουμε με τη σάλτσα μας

ΣΟΚΟΛΑΤΟΠΙΤΑ Υλικά 225 γρ. σοκολάτα κουβερτούρα 180 γρ. βούτυρο 100 γρ. ζάχαρη 1 φλιτζάνι αλεύρι (όχι γεμάτο) 6 α υ γά (χω ρισ τά οι κ ρ ό κοι α π ό τα ασπράδια) Για το γλάσο 200 γρ. σοκολάτα κουβερτούρα 200 ml κρέμα γάλακτος Εκτέλεση Σε μπεν μαρί λιώνουμε την κουβερτούρα. Προσθέτουμε το βούτυρο, που το έχουμε κόψει σε κομματάκια, και ανακατεύουμε σε χαμηλή φωτιά μέχρι να λιώσει. Αποσύρουμε από τη φωτιά και ανακατεύουμε στο μίγμα τους κρόκους των αυγών, ελαφρά χτυπημένους, τη ζάχαρη και το αλεύρι. Τελευταία προσθέτουμε τα ασπράδια χτυπημένα σε σφικτή μαρέγκα. Ανακατεύουμε προσεκτικά. Αδειάζουμε το μίγμα σε όχι πολύ μεγάλο πυρέξ ή σε ταψάκι χωρίς τρύπα στη μέση και ψήνουμε για 15’-17’ σε μέτριο φούρνο. Φτιάχνουμε το γλάσο ανακατεύοντας σε μπεν μαρί την κουβερτούρα και την κρέμα γάλακτος. Όταν βγει το κέικ από το φούρνο, αφήνουμε να κρυώσει λίγο και απλώνουμε στην επιφάνειά του το γλάσο. Απολαμβάνουμε απίστευτη σοκολάτα! Στείλτε ό,τι blog «τρώγεται» με τα μάτια στο email του I COOK GREEK, info@ icookgreek.com και εμείς θα μπούμε να το «δοκιμάσουμε».

ΚΟΙΝΗ bio-ΛΟΓΙΚΗ

Της Βάσως Παππή

Food for Life Στροφή στα φρέσκα εποχικά υλικά και στα βιολογικά προϊόντα αποπειρώνται οι Βρετανοί, χρηματοδοτώντας μάλιστα αδρά το διατροφικό εγγραμματισμό του πληθυσμού. Οι μέχρι τώρα επιδόσεις τους στην υγιεινή διατροφή είναι τόσο χαμηλές, που το «πρόγραμμα εκμάθησης» θα κρατήσει μέχρι το 2011, θα περάσει δε μέσα από τα σχολεία. Η κατανάλωση έτοιμων φαγητών στη Βρετανία αυξάνεται μαζί με τα ποσοστά των παχύσαρκων νέων. Οργανώσεις και φορείς φαίνονται πια πεισμένοι ότι η διατροφή και η υγεία του πληθυσμού δεν πρόκειται να αλλάξει αν οι άνθρωποι δεν αποκτήσουν βασικές γνώσεις για το πώς μαγειρεύεται ένα νόστιμο, ποιοτικό γεύμα από φρέσκα υλικά. Το δίκτυο Food for Life Partnership έχει στόχο να αλλάξει τη διατροφική κουλτούρα των Βρε τανών, μαθαίνον τάς τους τα πλεονεκτήματα που έχουν τα βιολογικά και τα εγχώρια εποχικά τρόφιμα, τόσο για την υγεία τους όσο και για το περιβάλλον. Ξεκίνησε το 2007 και οι δράσεις του έχει προγραμματιστεί να διαρκέσουν μέχρι το 2011, ενώ χρηματοδοτείται με 16,9 εκατομμύρια λίρες από τον κρατικό οργανισμό National Lottery που έχει την άδεια διεξαγωγής του Λόττο και άλλων παρεμφερών παιχνιδιών. Σχολεία από όλη τη Βρετανία συμμετέχουν στις δράσεις του δικτύου, οι οποίες υλοποιούνται υπό την αιγίδα της Soil Association, του παλαιότερου οργανισμού πιστοποίησης βιολογικών προϊόντων στη Βρετανία. Η Soil Association συνεργάζεται με τους εξής φορείς: • Τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Garden Organic, που ιδρύθηκε το 1954 με σκοπό να διαδώσει και να βελτιώσει τις βιολογικές μεθόδους παραγωγής στη γεωργία και την κηπουρική. • Το πρόγραμμα Focus on Food Campaign, που ξεκίνησε το 1998 και προσφέρει κατάρτιση σε ζητήματα διατροφής σε εκπαιδευτικούς και ειδικούς στον τομέα της υγείας

Λεωφορεία μαγειρικής Η σύμπραξη Food for Life διοργανώνει μαθήματα διατροφής για μαθητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης τα οποία γίνονται σε κινητές τάξεις: τα Λεωφορεία Μαγειρικής. Τα λεωφορεία επισκέπτονται τα σχολεία και οι εκπαιδευτές διδάσκουν στους μαθητές τη διατροφική αξία των τροφίμων, πώς να διαλέγουν τρόφιμα και πώς να μαγειρεύουν υγιεινά. Επιπλέον, τους μαθαίνουν να κα λ λιεργούν σ το σπίτι τους ορισμένα ήδη λαχανικών και οργανώνουν επισκέψεις σε αγροκτήματα όπου καλλιεργούνται βιολογικά προϊόντα. Τέλος, τα σχολεία που συμμετέχουν στο πρόγραμμα παρέχουν υγιεινά γεύματα στα εστιατόριά τους, μαζί με τα υπάρχοντα λιγότερο υγιεινά. Βραβεία-κίνητρα και δωρεάν γεύματα Ως κίνητρο για τη συμμετοχή των σχολείων στις δράσεις του δικτύου, αλλά και για την αποτελεσματικότερη πληροφόρηση των μαθητών και των γονέων τους, κάθε σχολείο παίρνει χάλκινο, ασημένιο ή χρυσό βραβείο ανάλογα με τις επιδόσεις του στην παροχή υγιεινών γευμάτων στους μαθητές του. Το χρυσό βραβείο απονέμεται στα σχολεία των οποίων τα γεύματα είναι τουλάχιστον κατά 75% φρεσκομαγειρεμένα και φτιαγμένα με κατά 50% εγχώρια και 30% βιολογικά υλικά. Καταβάλλονται επίσης προσπάθειες ώστε τα νέα γεύματα να κοστίζουν ελάχιστα πιο ακριβά από τα λιγότερα υγιεινά. Συγχρόνως, όλα τα δημοτικά σχολεία σε δυο περιοχές της Αγγλίας θα παρέχουν στους μαθητές τους δωρεάν σχολικά γεύματα, στο πλαίσιο πιλοτικού προγράμματος. Αν αποδειχθεί ότι τα οφέλη για την υγεία και τη διατροφική εκπαίδευση των παιδιών αξίζουν το σεβαστό ποσό το οποίο θα κληθεί να καταβάλει το κράτος ώστε να μπορούν όλοι οι μαθητές να έχουν υγιεινά σχολικά γεύματα δωρεάν, το δίκτυο στοχεύει να πιέσει την κυβέρνηση για την επέκταση του προγράμματος σε ολόκληρη τη χώρα.

Προς γνώσιν… Η αλλαγή, σε εθνικό επίπεδο, των διατροφικών συνηθειών του πλ ηθυσμού είναι μια τεράστια πρόκληση που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα και αποτελεσματικά, ξεκινώντας από τις μικρές ηλικίες, όπου οι συνήθειες εδραιώνονται. Επιπλέον, οι εμπειρίες που αποκτούν οι μαθητές από τις επισκέψεις στους χώρους παραγωγής των τροφίμων ενισχύουν τους δεσμούς τους με την κοινότητα και αναπτύσσουν το αίσθημα ευθύνης που είναι απαραίτητο να διαθέτουν οι πολίτες απέναντι στις παραγωγικές δυνάμεις μιας χώρας. Στ ην Ε λ λάδα, αν και μας αρέσε ι να παινευόμαστε για τις πρώτες ύλες μας και για την κουζίνα μας, τα εξίσου ανησυχητικά ποσοστά παιδικής παχυσαρκίας δείχνουν ότι μάλλον χρειάζεται να φρεσκάρουμε τις γνώσεις μας. Οπωσδήποτε, στις παρούσες οικονομικές συνθήκες η απαίτηση για την εφαρμογή παρόμοιων προγραμμάτων δεν μπορεί να είναι πρώτης προτεραιότητας, θα ήταν ωστόσο χρήσιμο να πληροφορούμαστε και να μαθαίνουμε από τους άλλους στο διάστημα αυτό. Info: www.foodforlife.org.uk

ΜΑΜΜΑ ΜΙΑ

Της Κάλλιας Καστάνη

Η αλαζονεία του γονιδίου «Η μεγαλύτερη ευτυχία στη ζωή είναι η διαπίστωση πως μας αγαπούν γι’ αυτό που είμαστε, ή μάλλον, παρά το γεγονός πως είμαστε αυτό που είμαστε». (Victor Hugo)

Eικόνα πρώτη: Εκείνη κι εκείνη. Κάθε μεσημέρι, στη στάση του λεωφορείου. Περνούν σφιχτοπιασμένες από το χέρι. Μπροστά πάει η μάνα – φοράει μαύρα ή γκρι, μια παλιά ζακέτα τριμμένη στους αγκώνες, κεφαλομάντιλο, ίσιο ορθοπεδικό παπούτσι, για περπάτημα. Πάει σκυφτή, αργά, μπατάροντας πότε δεξιά πότε αριστερά, σαν να μη μπορεί να αποφασίσει ή σαν παλιόσκαρο που χορεύει στο κύμα. Πίσω της η άλλη, λίγο χοντρούλα, πιο δυσκίνητη. Φοράει ροζ και φούστα μπλε και κόκκινο παλτό -όλα μαζί, παράταιρα- τα μαλλιά της καλοχτενισμένα, με χωρίστρα στο πλάι, πιασμένα με τσιμπιδάκια. Δεν έχει ηλικία. Γελάει πάντα, με δυο μικρά, μπιρμπιλωτά, σχιστά ματάκια -το πρόσωπο- ομολογία του συνδρόμου Down. Τις προάλλες, στάθηκαν πλάι μου, μπροστά στη βιτρίνα με τα ρούχα. «Να ’ρθουμε αύριο να το πάρεις το πουλόβερ», άκουσα τη μάνα της να λέει. «Θα σου πάει. Θα ’σαι πολύ όμορφη». Σφίχτηκα, ο λαιμός μου ένας αλμυρός κόμπος. Εκείνη κι εκείνη γέλασαν κι έφυγαν. Ε ι κόνα δε ύ τ ε ρ η: Σ το γρ α φ ε ίο, σ ε κάποιο διάδρομο, πάλι μεσημέρι. Με τρεις συναδέλφους, μικρομάνες. Ψιλή κουβεντούλα, να σέρνεται πάνω στην ανία του διαλείμματος. Για τα παιδιά μας, τα αστεία, τα χαριτωμένα, τις εξυπνάδες τους. «Καθίσαμε χθες σε ένα καφέ και είπε στον διπλανό μας να μην τρώει γλυκά γιατί θα μαυρίσουν τα δόντια του. Ακούς;». «Του χρόνου θα πάει σχολείο, αλλά της έχω από τώρα μια δασκάλα και της κάνει αγγλικά, ιδιαίτερα. Σ’ αυτή την ηλικία τα ρουφάνε». «Το Σάββατο, είχα ντυθεί να βγω έξω. Φόρεσα τακούνια, βάφτηκα. Ξέρεις τι γύρισε και μου είπε; Αχ, βρε μαμά, εσύ είσαι πιο όμορφη από μένα!». Γέλια. Ε ι κό να τ ρ ί τ η: Κα φ έ ς φ ι λ ε ν άδ ω ν, εξομολογητικός. Κινητά στη δόνηση, τασάκια με αποτσίγαρα. «Κι αν δεν πάει καλά κι αυτή η εξωσωματική, τι θα κάνεις; Το ’χεις σκεφτεί;». «Μπα… Παλιότερα είχαμε κάνει με τον Στέλιο μια κουβέντα. Δεν ξέρω…μήπως να υιοθετούσαμε; Ούτε να τ’ ακούσει. Θέλει δικό μας μωρό. Αγόρι, να του μοιάζει. Αυτές οι υιοθεσίες, ρε γαμώ το, άγριο πράγμα. Και θα σου δώσουν γερό παιδί; Αλήθεια, κάπου άκουσα -στην Αγγλία νομίζω;- πως γεννήθηκε κοριτσάκι

χωρίς το γονίδιο για καρκίνο του μαστού. Τρομερό έτσι;». Ναι, είναι τρομερή και την έχω κι εγώ. Ποια; Την αλαζονεία του γονιδίου, το «μικρόβιο» που σέρνεται στις προσευχές, στις αγωνίες, στις επιλογές, στη μυστική έπαρση που φουσκώνει το στήθος του «τυχερού» γονιού. Αυτουνού που έχει -ή που αγωνίζεται να αποκτήσει- ένα παιδί, γερό, όμορφο, υγιές, έξυπνο. Μια ασφαλή «κιβωτό» του ακριβού γενετικού του υλικού, γιατί «τα ματάκια τα πήραμε από τη μαμά, τα χειλάκια τα πήραμε από τον μπαμπά». Ο κόσμος μας σκάει από παιδιά-μοντέλα, «ενισχυμένα», εξελιγμένα, αναβαθμισμένα, που ολοένα τους «ανεβάζουμε πίστες»: γαλλικά, αγγλικά, μπαλέτο, πιάνο, ιππασία, σκάκι – «εγώ μπορεί να μην έμαθα, αλλά το παιδί μου»… Στην Αμερική «ανθούν» τα spas, τα κομμωτήρια, οι πλαστικές ανηλίκων – κάθε πιθανό defaut, κάθε έλλειμμα τελειότητας «διορθώνεται» επιτόπου. Στο μέλλον, εννοείται, η φυσική ατέλεια θα είναι ένας κακός εφιάλτης, αφού ήδη η γενετική μας «ηθική» επεμβαίνει προληπτικά: παιδιά χωρίς γονίδιο καρκίνου, χωρίς προδιάθεση για διαβήτη, ρευματικά ή Πάρκινσον, παιδιά ψηλά, έξυπνα, αθλητικά, γαλανομάτικα. Παιδιά που θα ζουν τη ζωή που θα αποφασίζουμε εγκαίρως για κείνα. Μια νέα «ευγονική» ευτυχίας ανατέλλει πάνω από εκατομμύρια γελαστά πιτσιρίκια τύπου Α, Β, Γ, και Δ – ευτυχώς στο «Θαυμαστό καινούργιο κόσμο» του Χάξλεϊ οι Έψιλον δεν χρειάζονταν ευφυΐα. Εικόνα τέταρτη: Στη στάση. Εκείνη κι εκείνη, απέναντι, στο μαγαζί. Της πάει το καινούργιο πουλόβερ - η μάνα της την καμαρώνει. Καμώνομαι πως δεν κοιτάζω, η φωνή στο κεφάλι μου με στήνει στον τοίχο: «Τυχερή! Καλά, εσύ είσαι τυχερή. Αλλά αν δεν ήσουν; Θα τ’ αγαπούσες λιγότερο;». «Όχι», λέω. Έτσι πιστεύω. Αλλά, αχ Χριστέ μου, φύλαξέ με από την αλαζονεία μου…

12 ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ από τους Κωνσταντίνα Αθανασίου και Λευτέρη Λαζάρου Φωτογραφίες: Μιχάλης Λάτσης, Γιάννης Λεπίδας

ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΤΑΣ, ΤΟ ΚΡΑΤΑΣ!

ΓΕ Σ ΟΙ ΣΥΝΤΑ ΥΝ ΜΑΣ ΕΧΟ ΕΙ! ΥΤ ΜΑΓΕΙΡΕ

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 09

που αξίζει να μαγειρέψετε

Τ. 2 0

συνταγές ελληνικής κουζίνας

Βαθμός δυσκολίας: Μέτριος Προετοιμασία: 30’ Εκτέλεση: 1 ώρα & 15’

Θαλασσινά με κρεμμύδια και ούζο

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Για 4-6 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

καλαμαράκια........ 500 γρ. γαρίδες.................. 600 γρ. χταπόδι................. 1 μέτριο ή 2 μικρά (500 γρ.) κρεμμύδια ξερά.... 3 μέτρια ελαιόλαδο............. 1 φλιτζάνι του τσαγιού ούζο....................... 5 κουταλιές της σούπας ντοματοχυμός...... 3 κουταλιές της σούπας σκόρδο................. 2 σκελίδες, λιωμένες μαϊντανός............. 1 ματσάκι, ψιλοκομμένος αλάτι..................... λίγο πιπέρι................... φρεσκοτριμμένο πράσινες ελιές..... 4-5 ψιλοκομμένες

1. Πλένετε καλά τα καλαμάρια και τα χταπόδια. Βάζετε σε κατσαρόλα τα καλαμάρια σε ροδέλες και τα χταπόδια και τα βράζετε μέσα σε λίγο νερό μέχρι να μαλακώσουν. Κρατάτε ½ φλιτζάνι από το ζωμό που έβγαλαν στο βράσιμο. 2. Ζεματάτε τις γαρίδες για 2’ και τις ξεφλουδίζετε. Ψιλοκόβετε τα κρεμμύδια, τα ζεματάτε με νερό ελαφρά και στη συνέχεια τα αχνίζετε σε μεγάλη κατσαρόλα μαζί με το λάδι. 3. Προσθέτετε στην κατσαρόλα το χταπόδι και τα καλαμάρια, κομμένα σε χοντρά κομμάτια και ροδέλες αντίστοιχα. Ανακατεύετε μερικές φορές και προσθέτετε στο τέλος τις γαρίδες. Σβήνετε με το ούζο. 4. Προσθέτετε στην κατσαρόλα το ζωμό όπου έβρασαν το χταπόδι και τα καλαμάρια, το σκόρδο, τον ντοματοχυμό, τα υπόλοιπα μυρωδικά και το αλατοπίπερο. Αφήνετε το φαγητό να σιγοβράσει μέχρι να πιει σχεδόν όλο το νερό του. Λίγα λεπτά πριν το κατεβάσετε από τη φωτιά, ρίχνετε και τις ελιές να πάρουν μια δυο βράσεις.

Ιδέα: Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και μείγμα κατεψυγμένων λαχανικών - δεν χρειάζονται βράσιμο προηγουμένως, οπότε τα σοτάρετε στο λάδι κατευθείαν.

Εύκολο Προετοιμασία: 45’ Εκτέλεση: 1 ώρα

Πίτα με σέσκουλα και πράσα

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Για 6-8 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

φύλλα κρούστας............ 500 γρ. (10 φύλλα) σέσκουλα........................ 600 γρ. πράσα.............................. 3 φρέσκα κρεμμυδάκια.... 500 γρ. άνηθος............................ 1/2 ματσάκι μαϊντανός....................... 1/2 ματσάκι φέτα................................. 400 γρ. μυζήθρα ή ανθότυρο..... 300 γρ. ελαιόλαδο....................... 1½ φλιτζάνι του τσαγιού αυγά................................ 5-6 χοντρό σιμιγδάλι........... 2-3 κουταλιές της σούπας πιπέρι.............................. φρεσκοτριμμένο αλάτι................................ 1 κουταλιά της σούπας

1. Καθαρίζετε και πλένετε τα σέσκουλα, τα πράσα, τα φρέσκα κρεμμυδάκια και τα μυρωδικά. Τα ψιλοκόβετε. Τους ρίχνετε το αλάτι και τα τρίβετε. Στη συνέχεια τα στύβετε πολύ καλά, για να φύγουν τα υγρά τους. Ρίχνετε μέσα τη φέτα και τη μυζήθρα ή το ανθότυρο κομματιασμένα, τα αυγά χτυπημένα ελαφρά, το πιπέρι, το σιμιγδάλι και λίγο από το λάδι. 2. Αλείφετε με λάδι ένα ορθογώνιο ταψί, στρώνετε τέσσερα φύλλα αλείφοντας το καθένα με λάδι, αφήνετε τις άκρες τους έξω από το χείλος του ταψιού και απλώνετε τα μισά από τα χόρτα. 3. Στρώνετε ένα φύλλο, πάλι λίγα χόρτα, πάλι φύλλο, τα υπόλοιπα χόρτα και τέλος τα 4 τελευταία φύλλα επίσης αλειμμένα με λάδι. Κόβετε με μαχαίρι τα περισσεύματα των φύλλων. Χαράζετε, αν θέλετε, την πίτα σε κομμάτια (χωρίς να φθάσει κάτω κάτω το μαχαίρι) και περνάτε το επάνω φύλλο με το υπόλοιπο λάδι και λίγο νερό. Ψήνετε την πίτα για 1 ώρα σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 °C.

Εύκολο Προετοιμασία: 35’ (αναμονή 30’) Εκτέλεση: 15’ - 20’

Ψητά λαχανικά με σπαγγετίνι ή noodles

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Υλικά

Noodles ή σπαγγετίνι...... μελιτζάνες.......................... πιπεριές κόκκινες............. πιπεριά πράσινη............... μανιτάρια........................... κολοκυθάκια..................... σκόρδο............................... μαΐντανός ή βασιλικός..... ελαιόλαδο.......................... πολτός πράσινης ελιάς.... ξίδι...................................... αλάτι................................... πιπέρι.................................

Για 4-6 μερίδες

Εκτέλεση

500 γρ. 2 2 Φλωρίνης 1 200 γρ. 4 3 σκελίδες, ψιλοκομμένες 3 κουταλιές της σούπας, ψιλοκομμένος 1 φλιτζάνι του τσαγιού 2 κουταλάκια του γλυκού 2-3 κουταλιές της σούπας λίγο φρεσκοτριμμένο

1. Κόβετε τις μελιτζάνες σε φέτες και τις πασπαλίζετε με αλάτι. Τις αφήνετε σε σουρωτήρι να ξεπικρίσουν. Κόβετε τις πιπεριές στη μέση και αφαιρείτε τους σπόρους και τα κοτσάνια. Κόβετε τα κολοκυθάκια σε φέτες. Καθαρίζετε τα μανιτάρια και αφαιρείτε τα ποδαράκια τους. 2. Ρίχνετε σ’ ένα μπολ τις μελιτζάνες, αφού τις πλύνετε και τις στραγγίξετε, και τις ανακατεύετε με όλα τα υπόλοιπα λαχανικά. Προσθέτετε αλατοπίπερο, λίγο μαϊντανό ή βασιλικό, το σκόρδο και το 1/2 φλιτζάνι λάδι και ανακατεύετε καλά. Ψήνετε τα λαχανικά στη σχάρα μέχρι να αρχίσουν να παίρνουν χρώμα και να μαλακώνουν. 3. Βράζετε τα ζυμαρικά σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας και τα σερβίρετε με τα ζυμαρικά. Ραντίζετε τα λαχανικά με λίγο ξίδι. Τα γαρνίρετε με την πάστα ελιάς, τον υπόλοιπο μαϊντανό ή βασιλικό και τα σερβίρετε αμέσως.

Προετοιμασία: 30’ (Αναμονή: 30’) Ψήσιμο: 50’ Εύκολο

Μπριάμ με κρασί και γαρίδες

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Για 4-6 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

γαρίδες............................... 12 μεγάλες μελιτζάνες τσακώνικες..... 3 κολοκυθάκια..................... 5 πατάτες............................... 3 πιπεριές.............................. 1 κίτρινη και 1 κόκκινη κρεμμύδια.......................... 2 σκόρδο............................... 2-3 σκελίδες ντομάτες............................. 800 γρ. ώριμες, φρέσκες φρέσκα μυρωδικά (μαϊντανός και θυμάρι).... 4 κουταλιές της σούπας λευκό ξηρό κρασί............. 150ml κύβος λαχανικών.............. 1 ελαιόλαδο.......................... 1 φλιτζάνι, έξτρα παρθένο αλάτι................................... όσο θέλετε πιπέρι................................. φρεσκοτριμμένο

1. Καθαρίζετε τις μελιτζάνες και τις κόβετε σε κύβους. Τις πασπαλίζετε με αλάτι και τις αφήνετε να ξεπικρίσουν μέσα σε σουρωτήρι για 30’ περίπου. Κατόπιν ξεπλένετε τις μελιτζάνες και τις στεγνώνετε καλά. 2. Καθαρίζετε και τα υπόλοιπα λαχανικά (κολοκυθάκια, πατάτες, κρεμμύδια και πιπεριές) και τα κόβετε σε ροδέλες. Ψιλοκόβετε τις σκελίδες του σκόρδου. Ζεσταίνετε το ελαιόλαδο και σοτάρετε όλα τα λαχανικά μαζί για 6’ - 7’, ανακατεύοντας διαρκώς με ξύλινη κουτάλα. 3. Στο μεταξύ ξεφλουδίζετε τις ντομάτες και τις κόβετε σε ροδέλες. Αφαιρείτε όσο το δυνατόν περισσότερο τους σπόρους. Προσθέτετε στο μείγμα των λαχανικών το κρασί και βράζετε για 5’ - 6’ σε δυνατή φωτιά. 4. Κατόπιν βάζετε τις ντομάτες, τα μυρωδικά, τον κύβο και το αλατοπίπερο. Ανακατεύετε το φαγητό και βράζετε σε σιγανή φωτιά για 30’, μέχρις ότου μαλακώσουν τα λαχανικά. 5. Στο μεταξύ ζεματίζετε τις γαρίδες για 3’ σε αλατισμένο νερό και τις στραγγίζετε. Τις καθαρίζετε από όστρακα και κεφάλια και τις προσθέτετε στη σάλτσα του φαγητού τα τελευταία 5’.

Βαθμός δυσκολίας: Μέτριος Προετοιμασία: 30’ Εκτέλεση: 1 ώρα & 45’

Ρολά μοσχαρίσια γεμιστά με μαστέλο Χίου

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Για 6-8 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

μοσχάρι νουά ή φιλέτο............ 1.800 γρ. κομμένο σε 6 κομμάτια πάχους 3 εκ. κρεμμύδι.................................... 1 ψιλοκομμένο ελαιόλαδο.................................. 8 κουταλιές της σούπας μανιτάρια................................... 200 γρ. ψιλοκομμένα ψίχουλα ψωμιού....................... 3 κουταλιές της σούπας, μπαγιάτικα φρέσκα κρεμμυδάκια............... 2 ψιλοκομμένα κρασί.......................................... 180ml λευκό ξηρό μουστάρδα................................. 1 κουταλιά της σούπας τυρί μαστέλο Χίου..................... 400 γρ. τριμμένο αλάτι........................................... λίγο πιπέρι......................................... φρεσκοτριμμένο λαχανικά για το γαρνίρισμα.... πατάτες, καρότα, μανιτάρια, κρεμμυδάκια στιφάδου

1. Ζεσταίνετε 2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο και σοτάρετε τα μανιτάρια και τα κρεμμύδια, φρέσκα και ξερά, μέχρι να μαραθούν. Σβήνετε με το μισό κρασί και βράζετε μέχρις ότου τα υγρά εξατμιστούν. Προσθέτετε τα ψίχουλα ψωμιού και συνεχίζετε το σοτάρισμα για λίγο. 2. Αφήνετε το μείγμα να κρυώσει, προσθέτετε τη μουστάρδα και το μαστέλο και ανακατεύετε. Χτυπάτε τα κομμάτια του κρέατος μέχρι να πλατύνουν αρκετά και τα αλατοπιπερώνετε. Βάζετε πάνω σε κάθε κομμάτι 2 κουταλιές από το μείγμα μανιταριών και κατόπιν τυλίγετε και δένετε με σπάγκο το ρολό. Αλατοπιπερώνετε και εξωτερικά. 3. Ζεσταίνετε το μισό από το υπόλοιπο λάδι (3 κουταλιές) και ροδίζετε τα ρολά από όλες τις πλευρές. Τα μεταφέρετε σε γάστρα. Προσθέτετε γύρω γύρω τα λαχανικά, αλατοπιπερώνετε και περιχύνετε με το υπόλοιπο κρασί και το υπόλοιπο λάδι. Σκεπάζετε τη γάστρα, ψήνετε για 2 ώρες στους 180 °C στο φούρνο και στο τέλος ξεσκεπάζετε για να πάρουν ωραίο χρώμα.

Προετοιμασία: 20’ Ψήσιμο: 17’ Εύκολο

Φιογκάκια με καπνιστό χοιρινό και σπαράγγια

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Για 4-6 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

φιογκάκια....................... 500 γρ. κρεμμυδάκια φρέσκα.... 3 ψιλοκομμένα σπαράγγια....................... 200 γρ. χοιρινό καπνιστό............ 200γρ. κομμένο σε κυβάκια κρασί λευκό.................... 100ml μαργαρίνη ή βούτυρο.... 2 κουταλιές της σούπας αλάτι................................ 1 κουταλάκι του γλυκού πιπέρι.............................. φρεσκοτριμμένο κρέμα γάλακτος 15%..... 200ml ροκφόρ............................ 100 γρ. λιωμένο με πιρούνι

1. Καθαρίζετε τα σπαράγγια και αφαιρείτε το σκληρό τμήμα τους. Τα ζεματίζετε σε αλατισμένο νερό για 3’ και τα στραγγίζετε. Σε μεγάλο τηγάνι ζεσταίνετε τη μαργαρίνη ή το βούτυρο και σοτάρετε τα κρεμμυδάκια και τα σπαράγγια για 2’ - 3’, μέχρι να μαλακώσουν. Σβήνετε με το κρασί και αφήνετε να εξατμιστεί το αλκοόλ. 2. Ρίχνετε αλάτι και πιπέρι, ανακατεύετε και προσθέτετε την κρέμα γάλακτος και το ροκφόρ. Αφήνετε τα υλικά να πάρουν μια βράση και να λιώσει το τυρί, ανακατεύοντας με ξύλινη κουτάλα. Αποσύρετε από τη φωτιά. 3. Εν τω μεταξύ, σε κατσαρόλα με βραστό αλατισμένο νερό βράζετε τα ζυμαρικά σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας τους. Κατόπιν τα στραγγίζετε, τα βάζετε ξανά στην κατσαρόλα, προσθέτετε τη σάλτσα και το καπνιστό χοιρινό αφού το τηγανίσετε πολύ ελαφρά, ανακατεύετε και σερβίρετε.

Βαθμός δυσκολίας: Εύκολο Προετοιμασία: 35’ (αναμονή: 2 ώρες) Εκτέλεση: 5’

Λευτέρης Λαζάρου

Tσιπούρα μαριναρισμένη σε λεμόνι και τσάι Για 4 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

φιλέτα τσιπούρας............ 800 γρ. παρθένο ελαιόλαδο........ 400ml χυμός λεμονιού............... 150ml φρεσκοστυμμένος τσάι βουνού..................... 50 γρ. νερό.................................. 100ml αλάτι................................. 1/2 κουταλάκι του γλυκού πιπέρι............................... 1/4 κουταλάκι του γλυκού μαϊντανός και πιπεριά Φλωρίνης.... ψιλοκομμένα, για τη διακόσμηση

1. Σε μικρό κατσαρολάκι ρίχνετε το νερό και μόλις βράσει προσθέτετε το τσάι. Χαμηλώνετε τη φωτιά και βράζετε για 4’. Σουρώνετε το ζωμό και τον αφήνετε στην άκρη να κρυώσει. Μόλις είναι έτοιμος, τον ανακατεύετε με το ελαιόλαδο, το λεμόνι, το αλάτι και το πιπέρι και τον ρίχνετε σε ρηχό σκεύος. 2. Ρίχνετε στο σκεύος που περιέχει τη μαρινάτα τα φιλέτα της τσιπούρας. Τα αφήνετε έξω από το ψυγείο σε δροσερό μέρος για 1 ώρα περίπου, ανακινώντας τα ανά τακτά χρονικά διαστήματα. 3. Στραγγίζετε τα φιλέτα από τη μαρινάτα τους, τα ψήνετε στη σχάρα του γκριλ για 2’-3’ από την κάθε πλευρά και τα σερβίρετε σε 4 πιάτα. Στολίζετε με λίγο μαϊντανό και πιπεριά Φλωρίνης και ραντίζετε με μερικές σταγόνες ελαιόλαδο.

Βαθμός δυσκολίας: εύκολη Προετοιμασία: 30’ Χρόνος μαγειρέματος: 20’

Τόνος με σάλτσα από μηλόκρασο

Λευτέρης Λαζάρου

Για 4 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

τόνος φρέσκος..................... 4 φέτες, περίπου 200 γρ. καθεμιά κρεμμύδι ξερό..................... 1 ψιλοκομμένο βούτυρο................................ 50 γρ. εστραγκόν φρέσκο.............. 1 κουταλιά της σούπας, ψιλοκομμένο μηλόκρασο.......................... 200ml αλάτι..................................... 1/2 κουταλιά της σούπας πιπέρι................................... μερικοί κόκκοι σπασμένοι κρέμα γάλακτος.................. 100ml λαχανικά (πατάτες και σπαράγγια).... βρασμένα, για το γαρνίρισμα μαϊντανός............................. ψιλοκομμένος, για το γαρνίρισμα

1. Σε κατσαρόλα ζεσταίνετε το βούτυρο και σοτάρετε το ξερό κρεμμύδι μέχρι να μαλακώσει. Ρίχνετε το εστραγκόν και σβήνετε με το μηλόκρασο. Βράζετε τη σάλτσα για 10’ και την περνάτε από μπλέντερ και ψιλή σήτα. 2. Ξαναβάζετε τη σάλτσα στην κατσαρόλα, προσθέτετε την κρέμα γάλακτος και βράζετε σε χαμηλή φωτιά μέχρι να δέσει. Μόλις είναι έτοιμη, αλατοπιπερώνετε και την κρατάτε ζεστή. 3. Λαδώνετε και αλατίζετε ελαφρά τα φιλέτα του τόνου και τα ψήνετε σε καυτό αντικολλητικό τηγάνι ή σχάρα για 2’ από κάθε πλευρά. Τα κόβετε οριζόντια σε 2 φέτες και στη συνέχεια τις ψήνετε για μισό λεπτό από κάθε κομμένη πλευρά (για να ψηθεί το εσωτερικό του φιλέτου). 4. Απλώνετε τη σάλτσα σε 4 πιάτα και από πάνω τοποθετείτε τα λαχανικά και τις φέτες του τόνου. Ραντίζετε με μερικές σταγόνες ελαιόλαδο και πασπαλίζετε με λίγο πιπέρι χοντροσπασμένο και μαϊντανό ψιλοκομμένο.

Μέτριας δυσκολίας Προετοιμασία: 20’ Εκτέλεση: 30’

Σολομός στο γκριλ με σάλτσα λεμονιού και μάραθου

Λευτέρης Λαζάρου

Για 4 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

σολομός φρέσκος..... 4 φέτες ελαιόλαδο................. 150ml και λίγο επιπλέον για το γαρνίρισμα φινόκιο (βολβός)..... 1 κομμένος σε κυβάκια σελινόριζα................. 200 γρ. κομμένη σε κυβάκια μάραθος (φύλλα)...... 2 κουταλιές της σούπας, ψιλοκομμένος γλυκάνισο.................. 1/2 κουταλιά της σούπας, τριμμένο κρεμμύδι ξερό........... 1 ψιλοκομμένο ζωμός καραβίδας...... 1/2 λίτρο κρέμα γάλακτος........ 250ml χυμός λεμoνιού........ 4 κουταλιές της σούπας αλάτι.......................... 1/2 κουταλιά της σούπας πιπέρι........................ 1/4 κουταλιά του γλυκού φετάκια λεμονιού.... για το γαρνίρισμα

1. Σε κατσαρόλα ρίχνετε το ελαιόλαδο και σοτάρετε το κρεμμύδι μαζί με το φινόκιο και τη σελινόριζα μέχρι να πάρουν ξανθό χρώμα και στη συνέχεια σβήνετε με το ζωμό καραβίδας. Ρίχνετε το γλυκάνισο, το μισό μάραθο (φύλλα) και βράζετε για 15’. 2. Κατόπιν στραγγίζετε τη σάλτσα και κρατάτε στην άκρη τα κυβάκια των λαχανικών. Ξαναβάζετε στην κατσαρόλα το ζωμό που φιλτράρατε και προσθέτετε την κρέμα γάλακτος, αλάτι, πιπέρι και το χυμό λεμονιού. Βράζετε για 3’ και διατηρείτε τη σάλτσα ζεστή. 3. Ψήνετε τις φέτες σολομού στη σχάρα (γκριλ), αφού προηγουμένως τις έχετε αλείψει με λάδι και αλατοπιπερώσει ελαφρά. Όταν το ψάρι ψηθεί, σερβίρετε τη σάλτσα σε 4 πιάτα και τοποθετείτε επάνω το σολομό. Ραντίζετε με μερικές σταγόνες ελαιόλαδο και γαρνίρετε με τα κυβάκια των λαχανικών και φετάκια λεμονιού.

Βαθμός δυσκολίας: Μέτριος Προετοιμασία: 30’ Εκτέλεση: 1 ώρα & 30’

Καλαμάρια γεμιστά με τυριά

Λευτέρης Λαζάρου

Για 4 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

καλαμάρια............................. 4 μεγάλα ή 8 μέτρια ρύζι Καρολίνα....................... 4 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο.............................. 6 - 7 κουταλιές της σούπας ντοματάκια κονσέρβας......... 200 γρ. ψιλοκομμένα κεφαλογραβιέρα................... 1/2 φλιτζάνι, τριμμένη φέτα ή καλαθάκι Λήμνου.... 100 γρ. κομματιασμένη λεμόνι.................................... 1 κρεμμύδι................................ 1 ψιλοκομμένο άνηθος................................... 3 κουταλιές της σούπας, ψιλοκομμένος αλάτι...................................... λίγο πιπέρι.................................... φρεσκοτριμμένο

1. Καθαρίζετε τα καλαμάρια, αφαιρώντας τη διαφανή μεμβράνη και τα σκληρά μέρη. Ψιλοκόβετε τα πλοκάμια τους. Ζεσταίνετε το μισό ελαιόλαδο και σοτάρετε το κρεμμύδι και τα πλοκάμια. Προσθέτετε το αλατοπίπερο και τον άνηθο και συνεχίζετε το σοτάρισμα για 1’. 2. Προσθέτετε τα ντοματάκια και βράζετε για 3-4’ ακόμη. Αφήνετε το μείγμα να κρυώσει και προσθέτετε τη φέτα και την κεφαλογραβιέρα. Γεμίζετε τα καλαμάρια με το μείγμα και τα τοποθετείτε σε μικρό ταψάκι. Περιχύνετε με το υπόλοιπο λάδι και καλύπτετε το ταψάκι με αλουμινόχαρτο. 3. Ψήνετε στους 170 °C για 1 ώρα. Ανοίγετε το αλουμινόχαρτο και συνεχίζετε το ψήσιμο για 10’. Περιχύνετε με το χυμό του λεμονιού. Αφήνετε τα κρυώσουν λίγο και τα σερβίρετε με το λάδι τους.

Προετοιμασία: 30’ Ψήσιμο: 25΄ Μέτριας δυσκολίας

Κολοκυθοκεφτέδες με μύδια

Λευτέρης Λαζάρου

Για 8 μερίδες

Υλικά

Εκτέλεση

κολοκυθάκια.................. 1 κιλό, μικρά - τρυφερά φρέσκα κρεμμυδάκια.... 6 ψιλοκομμένα μύδια............................... 600 γρ. με τα κελύφη πλυμένα και καθαρισμένα άνηθος............................ 4 - 5 κουταλιές της σούπας, ψιλοκομμένος μαϊντανός....................... 3 κουταλιές της σούπας, ψιλοκομμένος φρυγανιά........................ 3 κουταλιές της σούπας, τριμμένη αλεύρι............................. 4 - 5 κουταλιές της σούπας μπέικιν πάουντερ.......... 1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι............................... όσο θέλετε πιπέρι............................. φρεσκοτριμμένο λάδι................................. για το τηγάνισμα

1. Τρίβετε τα κολοκυθάκια σε χοντρό τρίφτη και τα αφήνετε στο σουρωτήρι, αφού τα αλατίσετε για να στραγγίσουν. Σε αραιά διαστήματα τα πιέζετε με τις παλάμες σας για να βγάλουν τα υγρά τους. Ψιλοκόβετε τα κρεμμυδάκια, τον άνηθο και το μαϊντανό. 2. Αχνίζετε τα μύδια για 2’ - 3’ σε λίγο νερό (ή κρασί) μέχρι να ανοίξουν τα κελύφη τους και πετάτε όσα δεν άνοιξαν. Αποσπάτε την ψίχα από τα υπόλοιπα και την ψιλοκόβετε. 3. Ρίχνετε σε μπολ τα κολοκυθάκια και τους προσθέτετε την ψίχα από τα μύδια και τα ψιλοκομμένα μυρωδικά. Ανακατεύετε το αλεύρι με το μπέικιν πάουντερ και τη φρυγανιά και τα προσθέτετε στο μείγμα με τα κολοκυθάκια. 4. Ζυμώνετε λεπτούς κεφτέδες και τους τηγανίζετε σε καυτό λάδι. Τους στραγγίζετε σε αποροφητικό χαρτί και τους σερβίρετε αμέσως. Γαρνίρετε με ντοματάκια Σαντορίνης και ολόκληρες γαρίδες.

Πώς καθαρίζετε τα μύδια Πλένετε τα μύδια για να φύγουν τα πολλά χώματα και τα τρίβετε με ένα βουρτσάκι για να καθαρίσουν καλά τα κελύφη τους. Κατόπιν αποσπάτε τα γένια και τα ξεπλένετε σε σουρωτήρι με άφθονο νερό.

Προετοιμασία: 40’ Εκτέλεση: 1 ώρα & 30’ Μέτριας δυσκολίας

Κουνέλι στιφάδο με χυλοπίτες και μυζήθρα Για 4-6 μερίδες

Υλικά

κουνέλι................................... 1 περίπου 1,5- 2 κιλά, κομμένο σε μερίδες κρεμμυδάκια για στιφάδο.... 1 κιλό καθαρισμένα, ολόκληρα ζωμός κότας ή κρέατος......... 1,5 λίτρο ελαιόλαδο............................... 50ml φύλλα δάφνης....................... 2-3 πιπέρι μαύρο.......................... 10 κόκκοι σάλτσα ντομάτας.................... 500ml έτοιμη ή σπιτική θυμάρι.................................... 1/2 ματσάκι χυλοπίτες................................ 500 γρ. έτοιμες ή σπιτικές για το σερβίρισμα μυζήθρα.................................. 250 γρ. τριμμένη λευκό κρασί........................... 100ml αλάτι....................................... λίγο πιπέρι..................................... φρεσκοτριμμένο

Λευτέρης Λαζάρου

Εκτέλεση 1. Αλατοπιπερώνετε τις μερίδες του κουνελιού. Ρίχνετε το ελαιόλαδο στην κατσαρόλα και ροδίζετε τις μερίδες απ’ όλες τις πλευρές. Προσθέτετε το ζωμό και χαμηλώνετε τη φωτιά. 2. Προσθέτετε τη δάφνη, τους κόκκους πιπεριού και συνεχίζετε το βράσιμο για 30’. Προσθέτετε κατόπιν τα κρεμμυδάκια, τη σάλτσα ντομάτας, το θυμάρι και το κρασί και συνεχίζετε το βράσιμο για 40’ ακόμη. Ελέγχετε τις μερίδες του κουνελιού και αν το κρέας τους είναι μαλακό, αποσύρετε την κατσαρόλα από τη φωτιά και αφήνετε το στιφάδο στην άκρη να κρυώσει λίγο. 3. Σε αντικολλητικό τηγάνι, πολύ ζεστό, περνάτε τη μυζήθρα ανακατεύοντας συνεχώς να πάρει χρυσαφί χρώμα. Βράζετε τις χυλοπίτες, ανακατεύετε με το στιφάδο και σερβίρετε σε βαθιά πιάτα, ρίχνοντας και λίγη μυζήθρα.

Mix AND MATCH

Της Νικολέτας Μακρυωνίτου

Οι συνταγές είναι από το 6+ΕΞΙ

ΑΛΚΟΤΕΣΤ

Της Νικολέτας Μακρυωνίτου

Γλύκες και αρώματα απ’ τη Σάμο Αιτία, ωστόσο, είναι η ανεπανάληπτη ποιότητα των κρασιών της Σάμου, που αν και στο εξωτερικό δρέπουν δάφνες εδώ και πολλά χρόνια (περισσότερο από το μισό της παραγωγής, δηλαδή περί τους 4.000 τόνοι, εξάγονται κάθε χρόνο στη Γαλλία), στη χώρα μας η αξία τους αναγνωρίστηκε πολύ πρόσφατα. Κι είναι κρίμα κι άδικο, διότι μα είναι κοινώς αποδεκτό πως τα γλυκά κρασιά της Σάμου είναι μεταξύ των κορυφαίων γλυκών κρασιών σε όλο τον κόσμο. Άλλωστε, η Σάμος είναι παγκοσμίως γνωστή για δύο λόγους: Πρώτον, διότι σύμφωνα με τις επικρατέστερες απόψεις υπήρξε η γενέτειρα του Πυθαγόρα. Δεύτερον, για το μοναδικό, ανεπανάληπτο γλυκό κρασί της. Ο θεός να με συγχωρήσει την αμαρτωλή, παραδέχομαι πως η μοναδική μου παρηγοριά κάθε που ξελιγώνομαι στη νηστεία για να πάω να κοινωνήσω είναι οι τσιγκούνικες κουταλιές της Θείας Κοινωνίας, με το Άγιο ψωμάκι το «ζαλισμένο» με το νέκταρ από το γλυκόπιοτο κρασί. Η ιστορία τους Ήδη από τα μέσα του 18ου αιώνα, το σαμιώτικο κρασί παίρνει τους διεθνείς δρόμους του εμπορίου. Μεγάλοι σταθμοί στη διαδρομή του υπήρξαν η εξάπλωση της φυλλοξήρας το 1892 σε όλη την Ευρώπη, με σημαντικά και καταστροφικά αποτελέσματα, τα οποία όμως αντιμετωπίστηκαν καθορίζοντας οριστικά το σημερινό χαρακτήρα της ποικιλίας Μοσχάτο Σάμου, όπως επίσης κι η ίδρυση του ΕΟΣΣ Σάμου το 1934 και των 2 οινοποιείων στο Μαλαγάρι και στο Καρλόβασι, που είχαν αποτέλεσμα την επέκταση των αμπελώνων, την αύξηση της ποσότητας και την αναβάθμιση της ποιότητας παραγωγής. Το 2005 εγκαινιάστηκε και πρωτολειτούργησε το Μουσείο Σαμιακού Οίνου, το οποίο βρίσκεται στο Μαλαγάρι, λίγο έξω από το Βαθύ. Το πετρόκτιστο κτήριο του μουσείου υπήρξε ιδιωτικό οινοποιείο, αποθήκη και βαρελοποιείο της Ένωσης του νησιού, ενώ σήμερα η διαρρύθμισή του και τα εκθέματά του μας ταξιδεύουν στο χρόνο. Το μυρωδάτο σταφύλι Στη μεγάλη οικογένεια των Μοσχάτων, το μικρόρωγο Μοσχάτο αποτελεί τον εκλεκτότερο εκπρόσωπο. Όμως η ποικιλία αυτή είναι επίσης γνωστή ως Λευκό Μοσχάτο, Μοσχούδι, Μοσχοστάφυλο, Μοσχάτο Ρίου και Μοσχάτο Σάμου. Φυσικά στις ορεινές πετρόχτιστες πεζούλες με τις ξερολιθιές, στη Σάμο με την πυκνή βλάστηση, βρίσκει το ιδιαίτερο «terroir» που της χαρίζει αυτή τη φινετσάτη εκφραστικότητα. Αυτός είναι κι ο λόγος που οι Σαμιώτες, οινοπαραγωγοί από αρχαιοτάτων χρόνων, επέλεξαν να

της αφοσιωθούν ψυχή τε και σώματι αφιερώνοντάς της το 97% του συνόλου των αμπελώνων του νησιού. Τούτο το σταφύλι με τις σαρκώδεις, τραγανές του ρώγες, με το ωχρό ντελικάτο χρώμα του, είναι γεμάτο αρώματα και γλύκα. Δίνει επίσης -εκτός από τα γλυκά- και πολύ ενδιαφέροντα ξηρά κρασιά, που πίνονται φρέσκα, δροσερά, αλλά σπανίως με το φαγητό, καθώς ο ιδιαίτερα ζωηρός αρωματικός χαρακτήρας τους τα καθιστά ιδανικά ως απεριτίφ. Τα γλυκά κρασιά της Σάμου ανήκουν σε δυο βασικές κατηγορίες: Στα λιαστά κρασιά (Vins naturel doux και Vins de liqueur) που παλαιώνουν, αντέχουν στο χρόνο, εξελίσσονται και με γαλουργούν, και σ τα Vins naturels που, δίχως να υστερούν σε ποιότητα ή σε γευστικό επίπεδο, πίνονται φρέσκα, όσο είναι ακόμα νεαρά, χαρίζοντάς μας την τραγανή φρεσκάδα της νιότης τους. Who is who Εκείνα τα λιαστά κρασιά από Μοσχάτο έχουν έναν ανεπανάληπτο, περίπλοκο χαρακτήρα που αναδίδει αρώματα από εσπεριδοειδή, περγαμόντο, μέλι, κηρύθρα, ενώ ταυτόχρονα έχουν καλή οξύτητα που ισορροπεί τη γλύκα και δημιουργεί μια αισθησιακή αντίθεση στο στόμα. Διαφοροποιούνται στη διάρκεια του χρόνου, μεστώνουν, στρογγυλεύουν και αποκτούν ζηλευτές χάρες και περίπλοκα αρώματα. Όσο για τα φρέσκα γλυκά κρασιά που ωριμάζουν πάνω στο αμπέλι και πίνονται φρέσκα, τα αρώματα από το φρέσκο σταφύλι, τα άνθη της πορτοκαλιάς και τα ροδοπέταλα είναι το σήμα κατατεθέν του χαρακτήρα τους. Εκτός από θαυμάσια απεριτίφ και ντιζεστίφ, τα γλυκά σαμιώτικα κρασιά φτιάχνουν λαχταριστούς συνδυασμούς με τα μπλε τυριά, τύπου γκοργκοντζόλα και ροκφόρ, με το φουά γκρα και τα πατέ, ακόμα και με γλυκόξινα φαγητά, αλλά και με διάφορα επιδόρπια όπου πρωταγωνισ τούν τα φρέσκα αλλά και τα ξερά φρούτα, οι ξηροί καρποί (κυρίως τα αμύγδαλα) και η κρέμα. Δοκιμάστε να τα συνδυάσετε με μπακλαβά ή καρυδόπιτα, ενώ κάποιοι ακόμα συνδυασμοί για προχωρημένους είναι με κοτόπουλο σούβλας, πάπια με πορτοκάλι και σουφλέ κίτρινων τυριών. Τα γλυκά κρασιά της Σάμου είναι ΟΠΕ (Ονομασία Προέλευσης Ελεγχόμενη). Η γκάμα του ΕΟΣ Σάμου, εκτός από το ανεπανάληπτο Samos Nectar Εσοδείας 1975, περιλαμβάνει τα: Anthemis, Nectar, Grand Cru, Φυλλάς και Vin Doux. Από αυτά, τα δύο τελευταία είναι προτιμότερο να τα απολαύσετε άμεσα. Όσο για τα υπόλοιπα, ο χρόνος είναι σύμμαχός τους, κι αν φροντίσετε να τα αποθηκεύσετε στις κατάλ ληλες συνθήκες, σε μερικά χρόνια από τώρα θα

Αφορμή της συγγραφής του εν λόγω άρθρου είναι η κυκλοφορία του Samos Nectar Εσοδείας 1975 του Οινοποιητικού Συνεταιρισμού Σάμου (ΕΟΣΣ), ενός θεϊκού (όνομα και πράμα), φυσικώς γλυκού, λιαστού οίνου.

απολαύσετε αληθινά διαμάντια. Άλλα νέα; Μαθήματα οινογνωσίας στις «Γεύσεις με ονομασία προέλευσης» Α πό τον οινολόγο Πάνο Ζουμ πούλ η στο εστιατόριο της Κηφισιάς, με πολλή φροντίδα στην επιλογή των κρασιών, αλλά και ιδιαίτερη έμφαση στη σχέση του φαγητού με το κρασί, τα σεμινάρια θα έχουν σκοπό να ταξιδέψουν τους οινόφιλους στον ελληνικό και διεθνή αμπελώνα, αλλά και να προσφέρουν την απαραίτητη γνώση για

τη βαθύτερη κατανόηση των διαφορετικών εκφράσεων του κρασιού. Σπεύσατε, μιας και τα σεμινάρια έχουν οργανωθεί σε κύκλους των δέκα μαθημάτων και θα λαμβάνουν χώρα Τετάρτες, 7-9 μ.μ. Ο πρώτος κύκλος ξεκίνησε ήδη στις 14 Ιανουαρίου. Το πλήρες πρόγραμμα μπορείτε να το βρείτε στην ηλεκτρονική διεύθυνση: oinognosia.wordpress.com ή να το πληροφορηθείτε στο τηλέφωνο: 210-8001402

Spirit Λικέρ Μανταρίνι, Τέττερη

Κρασί Αγιορείτικο Άβατον 2003, Τσάνταλη

Ο τόπος: Ο Κάμπος της Μυροβόλου Χίου, έδρα της οικογένειας Τέττερη, όπου τα περίφημα, αρωματικά χιώτικα μανταρίνια καλλιεργούνται άφθονα για να χαρίσουν το δροσερό τους άρωμα στο λικέρ. Το ποτό: Το χαρακτηριστικό άρωμα του μανταρινιού τρυπώνει λιγωτικά στα ρουθούνια και επικρατεί στη γεύση δροσίζοντας το στόμα, καθώς το λικέρ είναι αρκετά ισορροπημένο, με φινετσάτη γλύκα. Ωστόσο, είναι καλύτερα να το σερβίρετε τουλάχιστον δροσερό. Η επίγευσή του διαρκεί για αρκετή ώρα, όπως γίνεται και με το φρέσκο φρούτο. Η αρμονία: Πρόκειται για φίνο απεριτίφ, αλλά και για ένα νόστιμο χωνευτικό ποτό. Μπορείτε να το συνδυάσετε με τριμμένο πάγο, να του προσθέσετε βότκα για να το «ανεβάσετε» αλκοολικά ή να συνοδεύσετε με αυτό επιδόρπια που παντρεύουν τα φρέσκα φρούτα και κυρίως τα εσπεριδοειδή με ξηρούς καρπούς. Τιμή: 8,45€ τα 500ml.

Ο τόπος: Στη μυσταγωγική ατμόσφαιρα του Αγίου Όρους, στο Μετόχι Χρωμίτσας, απλώνονται οι βιολογικοί αμπελώνες που γεννούν ετούτο το κρασί, ενώ το οινοποιείο βρίσκεται στον Άγιο Παύλο Χαλκιδικής. Το κρασί: Πρόκειται για έναν θαυμάσιο Τοπικό Αγιορείτικο Οίνο από τη διεθνή ποικιλία Cabernet Sauvignon και το ντόπιο Λημνιό, που καλλιεργούνται βιολογικά. Προκύπτει έτσι ένα σκουρόχρωμο κρασί με συμπυκνωμένο μπουκέτο αρωμάτων όπου πρωταγωνιστές είναι τα μεστά αρώματα από τα μπαχαρικά, τη σοκολάτα και τη βανίλια σε ένα φρουτώδες φόντο από αγριοκέρασα και μούρα. Στο στόμα είναι γεμάτο, με όγκο και ισορροπία, με έντονη την παρουσία του αλκοόλ, ενώ η επίγευσή του είναι απολαυστική, μεγάλη κι αρωματική. Παλαιώνει για αρκετά χρόνια. Η αρμονία: Αγαπάει τα πλούσια εδέσματα και ταιριάζει υπέροχα με κυνήγια με πλούσιες σάλτσες, ψητά κρέατα σ τα κάρβουνα, κατσικάκι στο φούρνο. Τιμή: 38€

COOK ’N’ ROLL

Του Γιάννη Τσιούνη

Βλέπω τρώγοντας The Sopranos Κύκλοι 1 έως 6 (19992007), ΤV (HBO) Creators: David Chase Cast: James Gandolfini, Edie Falco, JamieLynn Sigler, Michael Imperioli, Lorraine Bracco Διάρκεια: 86 επεισόδια (περίπου 12 ο κάθε κύκλος) Yλικά: 1 μεσήλικας γκάγκστερ σε κρίση ηλικίας, κρίση ταυτότητας και ολοένα περισσότερες κρίσεις πανικού. (Tony Soprano) 1 σύζυγος που προσπαθεί να βρει την ιδανική ισορροπία μεταξύ της επιθυμίας της για μια υγειή οικογενειακή ζωή και της πραγματικότητας, που θέλει τον άντρα της αρχηγό του οργανωμένου εγκλήματος στο New Jersey (Carmela Soprano) 2 παιδιά λίγο πριν και λίγο μετά την εφηβεία, που αρχίζουν να αντιλαμβάνονται πως ο πατέρας τους δεν είναι ακριβώς ο νομοταγής επιχειρηματίας που τόσα χρόνια πίστευαν. (Meadow Soprano, ‘A.J.’ Soprano, Jr.) 1 γιαγιά αυταρχική, ανικανοποίητη και προβληματική, με συγκεχυμένα συναισθήματα για το γιο της Tony και την οικογένειά του. (Livia Soprano) 1 ψυχοθεραπεύτρια που έχει αναλάβει τον Tony Soprano χωρίς να έχει ιδέα τι επιπτώσεις θα έχει το γεγονός αυτό στην επαγγελματική, προσωπική, οικογενειακή και σεξουαλική ζωή της. (Dr. Jennifer Melfi) 1 αρχιμαφιόζος θείος σε προχωρημένη ηλικία, που αναγκάζεται να αποσυρθεί από την ιεραρχία και να παραχωρήσει τη θέση του στον ανιψιό του Τony, γεγονός με το οποίο αρνείται πεισματικά να συμβιβαστεί. (Corrado ‘Junior’ Soprano) 1 ανιψιός, μεγάλη αδυναμία του Τony Soprano, με βλέψεις και φιλοδοξίες για άνοδο στην ιεραρχία του εγκλήματος, που έρχεται σε αντίθεση με τον, κατά βάθος, αδύναμο και ανασφαλή χαρακτήρα του. (Christopher Moltisanti) Δεκάδες άλλοι χαρακτήρες μαφιόζων που είτε ανήκουν στο περιβάλλον του Τony Soprano είτε δρουν εναν τίον του είτε υποκρίνονται τους φίλους του, ολοκληρώνουν αριστοτεχνικά το μεγαλειώδες πορτρέτο της «καλύτερης τηλεοπτικής σειράς που έχει γυριστεί ποτέ», σύμφωνα με την Ένωση Κριτικών της Αμερικής. 22 Βραβεία Emmy, 5 Χρυσές Σφαίρες, βιβλία,

soundtrack, και ένα πρόσφατο συλλεκτικό box set με όλα τα επεισόδια, λεύκωμα με φωτογραφίες, συνταγές μαγειρικής και άλλα καλούδια στην προνομιακή τιμή των 400(!) ευρώ, επιβεβαιώνουν, πέρα από την καλλιτεχνική, και την εμπορική επιτυχία των Sopranos.

διαφοροποιείται ανάλογα με τον τρόπο που ο καθένας επεξεργάζεται τη συνταγή. Όπως και να ‘χει, το «The Sopranos» παραμένει ένα οπτικό έδεσμα για απαιτητικούς θεατές, μια τηλεοπτική γαστρονομία υψηλών προδιαγραφών, μια γευστική εμπειρία που δεν ξεχνιέται εύκολα...

Εκτέλεση: Για να να μπείτε στο κλίμα, πριν από το μαγείρεμα κάντε μια ρετροσπεκτίβα στο «The Godfather», συνεχίστε με «Goodfellas» και τελειώστε με «Analyse This». Αν η επαφή σας με την ιταλική κουλτούρα περιορίζεται αποκλειστικά στις καρμπονάρες, ίσως στα πρώτα επεισόδια η αμερικανο-ιταλική slang των μαφιόζων να σας δυσκολέψει - ενδεχομένως οι μόνες εκφράσεις που θα καταλαβαίνε τε ξε κάθαρα να είναι όσες περιλαμβάνουν τη λέξη «fuck», οι οποίες δεν είναι και λίγες, οπότε μην απογοητεύεστε. Επίσης, μην απορήσετε αν κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης σας ανοίξει η όρεξη. Οι μισές από τις σκηνές κάθε επεισοδίου διαδραματίζονται σε ώρα φαγητού σε πολυτελή εστιατόρια, τρατόριες, τραπεζαρίες και κουζίνες με πρωταγωνιστή τον Tony και την οικογένειά του, των οποίων η εμμονή στις γαστρονομικές απολαύσεις συνοψίζεται στην ατάκα του μικρού A.J. κατά τη διάρκεια κάποιου οικογενειακού καβγά: «Μπορεί να σας φανεί περίεργο, αλλά το φαγητό δεν αποτελεί λύση σε όλα τα προβλήματα!».

Αποτέλεσμα: Η γεύση του είναι τόσο πλούσια και πολυεπίπεδη, που είναι πρακτικώς αδύνατο να καταλήξεις σε κάποιο επίθετο που να τη χαρακτηρίζει. Πικρό; Πικάντικο; Γλυκό; Στυφό; Ξινό; Aνάλαφρο; Βαρύ; Το ίδιο και η υφή του. Κατά βάση σκληρό και συμπαγές, αλλά σε κάποια σημεία μαλακό και εύθραυστο, που αναπάντεχα σπάει και αφήνει το θεατή να διεισδύσει στο μυαλό και στην ψυχή των γκάνγκστερ και να έρθει σε επαφή με την πιο ευαίσθητη και ανθρώπινη πλευρά τους. Χωρίς να το καταλάβεις, φτάνεις σύντομα σε σημείο να

Στη συνταγή μας τώρα: Αρχικά ξεπλένουμε τα υλικά μας από κάθε είδους γραφικότητα, υπερβολή, πολιτική ορθότητα και σεμνοτυφία. Έπειτα παίρνουμε το κύριο συστατικό (Tony Soprano), το τσιγαρίζουμε σε καυτή αλήθεια, ενώ το γυρίζουμε τακτικά για να ροδοκοκκινίσουν και οι 5 πλευρές του: του εγκληματία, του συζύγου, του πατέρα, του εραστή και κυρίως του ανθρώπου. Προσθέτουμε και τα υπόλοιπα υλικά χωρίς να καλύπτουμε τον Τony (ο συγκεκριμένος δίνει γεύση μόνο αν βρίσκεται πάνω από τους υπόλοιπους) και συνεχίζουμε πασπαλίζοντας με μυρωδικά απιστίας, πάθους, εκδίκησης και μίσους. Στη συνέχεια βγάζουμε από το κελάρι της ψυχής 10-20 κιλά ωμής βίας (για κάθε κύκλο) και αφού αφαιρέσουμε το περιτύλιγμά της (σελίδες κομμένες από την Αγία Γραφή, από βιβλία ψυχανάλυσης και άλμπουμ ασπρόμαυρων φωτογραφιών του παρελθόντος), την κόβουμε σε ασύμμετρα κομμάτια, τα οποία πετάμε στο μείγμα προκαλώντας αναθυμιάσεις θυμού, τιμωρίας και συγχώρεσης. Περιχύνουμε το σύνολο με σάλτσα κόκκινη σαν αίμα και το αφήνουμε να βράσει με μπαρούτι, πυρίτιδα και ιταλικά μπαχαρικά, μέχρι να αποκαλυφθεί η ουσία. Ενδέχεται να μην είναι ίδια για όλους - το αποτέλεσμα

ενδιαφέρεσαι για τον Tony Soprano, να τον αγαπάς σαν ήρωα και να παραβλέπεις το γεγονός ότι στην πραγματικότητα είναι ένας ψυχρός εγκληματίας. Αυτό που μένει στο τέλος είναι η αιώνια μάχη του Καλού με το Κακό, μια μάχη που βρίσκεται σε εξέλιξη κατά τη διάρκεια των 6 κύκλων μέσα στο μυαλό του Τony, με τους θεατές παρατηρητές (ή συμμετέχοντες) να περιμένουν με αγωνία την έκβασή της, αντικρίζοντας ίσως για πρώτη φορά στα τηλεοπτικά δεδομένα τη σκοτεινή πλευρά της απονομής της δικαιοσύνης. Βαθμολογία: 10 στις 10 σφαίρες. Tip: Οι 6 κύκ λοι του «The Sopranos» κυκλοφορούν στην Ελλάδα και κοστίζουν γύρω στα 40 ευρώ έκαστος. Προσωπικά προτείνω να ψάξετε την ξένη έκδοση, από το εξωτερικό μέσω Ιnternet, που είναι σχετικά πιο οικονομική και σίγουρα πιο προσεγμένη αισθητικά.

ΣΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ-ΑΧΤΑΡΜΑΣ

Της Αλεξάνδρας Τσόλκα

Ψωνίζοντας σερβίτσιο Μαζί με το λατρεμένο μου ταίρι, που έχει κάνει και φοιτητής στις Βοστόνες -άσχετο, πήγαμε να διαλέξουμε τα συμπληρωματικά και όχι τα κυρίως είδη της κουζίνας μας. Θα θυμάστε ασφαλώς από παλιότερες διηγήσεις μου πώς πήρα μόνη μου κατσαρόλες, σκουπιδοντενεκέδες και τάπερ, όλα λάθος… Γι’ αυτό το λατρεμένο μου ταίρι επέλεξε να με συντροφεύσει στα ωραία μαγαζιά που θα πηγαίναμε να καταναλώσουμε με αιτία και να πληρώσουμε με δόσεις μέσω καρτών, τις οποίες θα κληροδοτήσουμε αύριο στα παιδιά και τα εγγόνια μας και μεθαύριο στα δισέγγονά μας, μαζί με ωραίες κουτάλες από σιλικόνη. Έτσι, από κοινού, διαλέξαμε ένα πολύ ωραίο σερβίτσιο. Δηλαδή πρώτα διαλέξαμε ένα πολύ ωραίο σερβίτσιο, αλλά ήταν πολύ ακριβό, και μετά ένα άλλο, με κριτήριο την τιμή και όχι την ομορφιά. Εμείς σερβίτσιο να τρώμε θέλαμε, όχι αυτοκίνητο υψηλού κυβισμού. Και ενώ εγώ μια μανία την είχα με τα χρωματιστά και μοντέρνα και τετράγωνα σκεύη, τα ηνία ανέλαβε ο σύζυγός μου, γιατί –είπε– όσο πιο μοντέρνο τόσο πιο ακριβό. Λες και μετράμε τα ευρώ με τη γωνιά του πιάτου. Πιάτα τρίγωνα, τετράγωνα, πολύγωνα, εβραϊκά αστερία, πεντάλφες! Σε ένα μέτρησα εννέα γωνίες! «Μ’ αυτά αγάπη μου», είπε ο κύρης μου, «δεν θα προλαβαίνουμε να τρώμε. Θα λύνουμε ασκήσεις γεωμετρίας». Έκανα πως γέλασα, κομψά και μετρημένα, διότι ωραίος είναι, αλλά τα «100 χρόνια επιθεώρηση», μαζί του δεν τα γιορτάζεις. Διάλεξε μόνος του, μιας και τις δικές του κάρτες θα φορτώναμε, τις δικές μου, το ’χα κάνει από μονή 10 χρόνια πριν. Όταν, λοιπόν, η αγάπη μου επέλεξα ένα σερβίτσιο με πιάτα ολόλευκα, απλά και τεραστία, πήρα το αίμα μου πίσω: «Αν είναι έτσι το πιάτο φαγητού, φαντάζομαι με την πιατέλα θα ταξιδεύουν εξωγήινοι, ε;». Δεν γέλασε. Διότι δεν έχει χιούμορ. Αλλά έχει κάρτες και το πλήρωσε. Χα! Όλο το σερβίτσιο. Πάμε σπίτι και όλο χαρά περιμένουμε να μας το φέρουν την άλλη μέρα. Το σύνολο του κόστους του σερβίτσιου φτάνει ίσαμε τρία μηνιάτικα δικά μου. Όταν την άλλη μέρα ήρθε το βγάζω όλο χαρά απ’ τις συσκευασίες και το απλώνω στο σαλόνι. Σε όλο το σαλόνι! Ως και αβγουλιέρες είχε! Λες και θα κάνω εγώ επίσημο τραπέζι και θα σερβίρω αβγό βραστό! «Λες και θα κάνεις εσύ επίσημο τραπέζι γενικά» ξεκαρδίστηκε ο σύζυγος μου, που δεν υπολόγιζε πως κρατούσα, ήδη, μια σουπιέρα που άμα του την έφερνα στο κεφάλι 9 ράμματα θα ’θελε. Φυσικά δεν το έκανα, γιατί έχω τρόπους. Αφού χαζέψαμε μαζί τα καινούργια πράγματά μας, ήρθε η αποκάλυψη! Πρώτον τα σερβίτσια δεν χωρούσαν πουθενά στα ντουλάπια στο

δυάρι, γιατί ήταν πολλά κομμάτια και έπρεπε να κατεβάσουμε τα μισά στο υπόγειο. Και επειδή ο άντρας μου θα έφευγε, έπρεπε να τα κατεβάσω μόνη μου! Κούτα την κούτα! Και μετά ήρθε το εγκεφαλικό! Τα τεράστια πιάτα, τα υπερμοντέρνα σε χρώμα ολόλευκο, ΔΕΝ, επαναλαμβάνω ΔΕΝ χωρούσαν στο πλυντήριο πιάτων! Το δίλημμα είχε ως εξής: Ή χωρίζουμε ή αλλάζουμε σερβίτσιο. Σιχτιρίζοντας με πρόσταξε να κόψω τον κύκνειο λαιμό μου. Έφυγε χτυπώντας την πόρτα. Άρχισα να μεταφέρω τα κουτιά στο αυτοκίνητό μου, ένα ένα. Πράγμα που σημαίνει πως κατέβασα δώδεκα κούτες όλο γυαλικά με το ασανσέρ και μετά από κάτι σκαλιά ως το υπόγειο γκαράζ. Μόλις τα έβαλα όλα, ιδρωμένη, έβαλα μπροστά και έκανα όπισθεν. Ο θόρυβος του προφυλακτήρα που σμπαραλιάζεται με κατατρόμαξε. Μετά άκουσα και τον θόρυβο των γυαλικών που σμπαραλιάζονται επίσης και ολοκληρώθηκε η φρίκη. Είχα ξεχάσει να ανοίξω την πόρτα του γκαράζ. Ξαναέβαλα τις δώδεκα κούτες με τα σπασμένα γυαλικά στο υπόγειο. Μου έμειναν μια γαλατιέρα και μια πιπεριέρα. Τις έχω στο σαλόνι γιατί προσποιούμαι στον άντρα μου πως άλλαξα γνώμη και θα κρατήσω το σερβίτσιο. Στο μεταξύ προσεύχομαι! Ή να κερδίσω το λαχείο και να αγοράσω καινούργιο ή να μη χρειαστεί να φάμε ποτέ σπίτι!

ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Της Νικολέτας Μακρυωνίτου

Eating out

Ε καλά τώρα… Όλοι οι μποτιλιαρισμένοι ονειρεύονται ένα ράντζο στην εξοχή, αλλά κανείς τελικά δε λέει να το κουνήσει απ’ την Αθήνα. Γιατί η πόλη έχει και τα καλά της.

«Μπουγιαμπές» Εκεί που πάει η Νικολέτα Μακρυωνίτου όταν ονειρεύεται ψαροφαγία με νοσταλγικό άρωμα αστικής κουζίνας και γκαρσόνια με παπιγιόν. Με την πρώτη ματιά: Λιτή πολυτέλεια στο χώρο, με λευκά τραπεζομάντιλα και κολονάτα ποτήρια, γκραβούρες με ψάρια στους τοίχους, παλιομοδίτικα γκαρσόνια με παπιγιόν και καθωσπρέπει συμπεριφορά ανάμεσα σε ταβέρνα πολυτελείας και σε restaurant. Η ανοιχτή κουζίνα, που λειτουργεί ρολόι, του δίνει έναν μεταμοντέρνο αέρα. Τα βαριά «άντα» αποτελούν το κατώτερο όριο ηλικίας, καθώς το κοινό του αποτελούν καλοβαλμένοι κύριοι και κυρίες της περιοχής. Το καλοκαίρι θα γευματίσετε στον όμορφο κήπο, στο πίσω μέρος του μαγαζιού. Με την πρώτη γουλιά: Αξιοπρεπής λίστα με κρασιά, τα περισσότερα από τον ελληνικό αμπελώνα, κάπως υπερτιμημένα, αλλά ικανά να συνοδεύσουν το μενού και να μας δώσουν καλές κι αρκετές επιλογές. Στο ψητό: Η «βιτρίνα», ένας πατιναρισμένος πάγκος φορτωμένος με τριμμένο πάγο, στολίζεται με ψαρούκλες σε όλα τα μεγέθη, από το Αιγαίο κι αναλόγως την ψαριά, για να σ ταθείς να κάνεις χάζ ι και να διαλέξεις: φαγκριά, τσιπούρες του πελάγους, μπαρμπούνια, συναγρίδες, σαργούς. Ψήνονται με μαεστρία στα κάρβουνα ή τηγανίζονται όμορφα, κρατώντας τους χυμούς τους, ενώ εξωτερικά είναι τραγανά και λαχταριστά. Φυσικά ξεκινήσαμε με την ομώνυμη σούπα μπουγιαμπές, για την οποία φημίζονται και υπερηφανεύονται, πυκνή και με μεστή γεύση, με ψαράκι και γαριδούλες να κολυμπούν μέσα της και νοστιμούτσικα κρουτόν στο πλάι, η οποία κέρδισε τις εντυπώσεις και, χωρίς να μας απογειώσει, μας ικανοποίησε, προετοιμάζοντας ευχάριστα το έδαφος. Το γαριδάκι το Σημειακό, νοστιμότατο και καλοαλατισμένο (αν και θα το ήθελα λίγο πιο τραγανό), ενώ η τηγανητή καραβιδόψιχα ήταν όπως πρέπει τηγανισμένη, ζουμερή, με ελαφρύ κουρκούτι. Συνοδευόταν όμως από μια απλή κέτσαπ - μαγιονέζα (σως Goodies…) που δεν της ταίριαζε ιδιαίτερα, υποβιβάζοντας τη γενική αίσθηση του πιάτου. Ακολούθησε το σαγανάκι με γαρίδες, νόστιμο, με μια γλυκούτσικη κόκκινη σάλτσα κάπως στεγνή, που προς απογοήτευσή μας δεν ευνοούσε διόλου τις all time classic «παπάρες». Σειρά είχε το γεμιστό καλαμάρι, ψημένο λίγο περισσότερο απ’ όσο χρειαζόταν, με μια θαυμάσια, δροσεροπικάντικη γέμιση από φέτα, κάππαρη και ρίγανη. Το καλοψημένο φαγκρί που ακολούθησε, συνοδεύσαμε με σαλάτα βραστών λαχανικών, άψογα βρασμένων. Για γλυκό πέσαμε στην παγίδα του σουφλέ

σοκολάτας, από την οποία δύσκολα ξεφεύγεις, αλλά μείναμε απόλυτα ικανοποιημένοι, ενώ το τιραμισού δεν μου γέμισε το μάτι ούτε και τη …γεύση. Ωστόσο, το μενού περιλαμβάνει και κάποια σιροπιαστά που θα δοκιμάσω next time. €€€: Θα πληρώσετε 40 με 60€ το άτομο, χωρίς το ποτό - λάβετε υπόψη πως το ψάρι κοστίζει 75€ το κιλό. Μμμμ (μ’ αρέσει): Που ενώ κρατάει στοιχεία του παρε λθόν τος (λειτουργεί από το 1967), γλιστράει αθόρυβα και τελείως φυσικά στο σήμερα, χωρίς φασαριόζικες «μοντερνιές», αποτελώντας καταφύγιο των απανταχού νοσταλγών των παλιών αστικών εστιατορίων. Ουφ: Χρειάζεται επειγόντως ένα φρεσκάρισμα στις τουαλέτες, που αν και σχετικά καθαρές και προσεγμένες, απέπνεαν μιζέρια, με αποτέλεσμα ο ελάχισ τος χρόνος που αφιέρωνες εκεί να σε κάνει να ξεχάσεις πού βρίσκεσαι. Data: Ζησιμοπούλου 28 - Παλαιό Φάληρο, 210-9419082 και 210-9425203. www.bouillabaisse.gr

Ήθελα να σ’ αντάμωνα …στο «ΜΑΝΗΜΑΝΗ»! Tο εστιατόριο ΜΑΝΗΜΑΝΗ (παραδοσιακή μανιάτικη κουζίνα) ανανεώνει τις υποσχέσεις του για φέτος, τάζοντάς μας …άρτους & θεάματα! Από την Κυριακή 18 Ιανουαρίου και κάθε Σάββατο, Κυριακή, Δευτέρα και Τρίτη μέχρι τις 12 Απριλίου, το εστιατόριο ΜΑΝΗΜΑΝΗ θα είναι ο χορηγός εδεσμάτων της θεατρικής παράστασης «Ήθελα να σ’ αντάμωνα», που θ’ ανέβει για 50 παραστάσεις στον Κάτω Χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου - μια συμπαραγωγή με το Θέατρο του Παπουτσιού Πάνω στο Δέντρο. Οι θεατές της παράστασης θα έχουν μια μοναδική ευκαιρία να συμμετέχουν ενεργά στα δρώμενα αλλά και να γευτούν (στην κυριολεξία) τους μεζέδες και το κρασί, τα οποία αποτελούν οργανικό και αναπόσπαστο κομμάτι της παράστασης, συνοδεύοντας κάθε παραδοσιακό αντάμωμα όλων των ηρώων του έργου. Πιο συγκεκριμένα, οι θεατές θα απολαύσουν μαζί με τους ηθοποιούς, την ώρα του δράματος, παραδοσιακές πίτες, γλυκά και άφθονο κρασί του εστιατορίου ΜΑΝΗΜΑΝΗ σε τρία διαφορετικά χρονικά σημεία του έργου. Συντελεστές παράστασης: Κείμενο: Μαρία Παπαλέξη Σκηνοθεσία - μουσική επιμέλεια: Βαλεντίνα Παπαδημητράκη Σκηνικά - κοστούμια: Εδουάρδος Γεωργίου Επιμέλεια κίνησης: Μυρτώ Παπαδοπούλου Μουσική διδασκαλία - ενορχήστρωση: Έλλη Βασιλάτου Μουσικές συνθέσεις κρουστών: Βασίλης Βασιλάτος Ιστορίες για κρουστά Βοηθός σκηνοθέτη: Σοφία Λιάκου Παίζουν οι ηθοποιοί: Βαγγέλης Λιοδάκης, Άννα Γαρεφαλάκη, Βασίλης Παπαγεωργίου Λύρα, λαούτο: Αλέξανδρος Ιερωνυμίδης Παραστάσεις: Θέατρο του Νέου Κόσμου - Κάτω Χώρος Αντισθένους 7 & Θαρίππου, ΦΙΞ. τηλ. 210-9212900 Σάββατο 18:30, Κυριακή 22:15, Δευτέρα & Τρίτη 21:15

ΜΑΝΗΜΑΝΗ Φαλήρου 10, Κουκάκι, 210-9218180 ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: Καθημερινά μεσημέρι 1 μ.μ. με 17,30 μ.μ. και βράδυ 20.00 μ.μ. με 1 π.μ. Κλειστά, Δευτέρα και Κυριακή Βράδυ. τηλ.: 210-7234102

Της Νικόλ Λαφαζάνη

Βιβλιοφαγία Ο γαστρονομικός πολιτισμός από την αρχαιότητα έως σήμερα Jean-François Revel Πρόλογος: Δημήτρης Ποταμιάνος Εκδόσεις: Πολύτροπον Σελ.: 336 Τιμή: 26,13 Οδοιπορικό στη γευστική συνείδηση της Ευρώπης Όταν ένας άνθρωπος της κλάσης του Ρεβέλ (πολιτικός, δημοσιογράφος, συγγραφέας, καθηγητής φιλοσοφίας) καταπιάνεται με την ιστορία του γαστρονομικού πολιτισμού, ένα είναι σίγουρο: ότι έχουμε μπροστά μας έ να χορτασ τικότατο ανάγ νωσ μα. Είναι τέτοιο το ιστορικό εύρος και βάθος του συγ γραφέα γύρω απ’ τα τρόφιμα, τους τρόπους παρασκευής τους ανά τους αιώνες, το πώς γεννήθηκαν οι εθνικές κουζίνες, τα πρώτα βιβλία γαστρονομίας κ.ο.κ., που πραγματικά παθαίνει κανείς αναγνωστικό ίλιγ γο - χώρια που έχει την αίσθηση ότι οι σελίδες αναδίδουν μεθυστικές αναθυμιάσεις... Πρόκειται για ένα εμβριθές βιβλίο που απαιτεί υψηλή αναγνωστική συμμετοχή, έτσι πλούσιο σε πληροφόρηση όπως είναι. Τι μας λέει; Σχεδόν τα πάντα. Ο Ρεβέλ αναζητεί σε πραγματείες και λογοτεχνικά κείμενα, σε οδηγούς μαγειρικής και εγχειρίδια, σε επιστολές και απομνημονεύματα, αυτό που αποκαλεί καθρέφτισμα της γευστικής συνείδησης κάθε κοινωνίας, συνθέτοντας από τα ψήγματα αυτά μιαν αφήγηση γύρω από το γαστρονομικό μας πολιτισμό. Αυτό που ενδιαφέρει το συγγραφέα δεν είναι τόσο τα εδέσματα κάθε εποχής αυτά καθαυτά, αλλά η ιστορία τους όπως την κατέγραψαν ακούσια οι άνθρωποι στα κείμενά τους. Με μότο του «το φαγ ητό, όπως και η σεξουαλικότητα, δεν μπορεί να διαχωριστεί από τη φαντασία», ανοίγει την πόρτα στην Ιστορία αφηγούμενος μια απ’ τις λιγότερο γνωστές εκδοχές της. Για τον ίδιο, εξάλλου, «η κουζίνα είναι η τελειοποίηση της τροφής», ενώ «η γαστρονομία είναι η τελειοποίηση της ίδιας της κουζίνας». Ξεκινώντας από την αρχαία Ελλάδα, περιδιαβαίνει όλες τις εποχές, για να φτάσει μέχρι τη νέα γαλλική κουζίνα και τις απαρχές του 20ού αιώνα. Σε όλο αυτό το οδοιπορικό μάς συντροφεύουν φωτογραφίες και έργα τέχνης της κάθε περιόδου που έχουν κοινό παρονομαστή την κουζίνα και το φαγητό στις διάφορες εκδοχές του - δουλειά δύσκολη, που μαρτυρά ξεχωριστό μεράκι. Απ’ τις πολλές σημειώσεις που κράτησα διαβάζοντάς το, εντύπωση μου έκαναν: ότι ο 16ος αιώνας στάθηκε σημαδιακός για την Ευρώπη καθώς η ανακάλυψη

Η καλή ζωή του Νέου Κόσμου σύστησε στην παλαιά ήπειρο κοινά σημερινά λαχανικά όπως το καλαμπόκι, τις ντομάτες, τα φασόλια και τις καυτερές πιπεριές (η πατάτα έμεινε για καιρό παραγνωρισμένη, γιατί αντιμετωπιζόταν με καχυποψία), ενώ η γαλοπούλα μόλις το 17ο αιώνα άρχισε να καταναλώνεται ε υρέως, έ χον τας κ λείσει έ ναν αιώνα ζωής στα ευρωπαϊκά εδάφη, αφού πρώτα έκανε το μεγάλο ταξίδι από την Αμερική στη Γαλλία, ότι η μελιτζάνα έφτασε σε μας από την Ινδία το 17ο αιώνα χωρίς να τύχει της ενθουσιώδους υποδοχής που της αρμόζει, ότι η μεγάλη επανάσταση που φέρει ακόμα το όνομα του Dom Pérignon, η αφρώδης σαμπάνια, έκανε την εμφάνισή της το 1668 όταν ο ιερωμένος Pérignon αποφάσισε να ευνοήσει τη δεύτερη ζύμωση που παρατήρησε ότι υφίστατο μερικές φορές το κρασί της Καμπανίας που το έκανε αφρώδες (πράγμα που στην αρχή θεωρούσαν οτι οφείλεται σε ασθένεια), ότι ο 18ος αιώνας σηματοδοτήθηκε όχι μόνο απ’ την για πρώτη φορά ύπαρξη της μαρέγκας, του καμαμπέρ, του κονιάκ και του φουαγκρά αλλά και από την εμφάνιση, για πρώτη φορά στην ιστορία, των εστιατορίων, ότι η λέξη «γαστρονόμος» εμφανίζεται για πρώτη φορά στις αρχές του 19ου αιώνα… Και τόσα άλλα, που γεμίζουν ένα δεύτερο βιβλίο με αναγνωστικές σημειώσεις. Μ’ αυτό το πολύ καλό βιβλίο οι εκδόσεις Πολύτροπον εγκαινιάζουν την εκδοτική σειρά «ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ & ΣΚΕΨΗ», στην οποία ανήκουν βιβλία που σχετίζονται με τη φιλοσοφία και τη γαστρονομία. Πρόκειται για μια πρώτη συστηματική προσέγγιση εν είδει σειράς που γίνεται στον ελληνικό εκδοτικό χώρο. Ένα φιλόδοξο εκδοτικό εγχείρημα που ευχόμαστε να γεννήσει πολλούς ακόμα τέτοιους ενδιαφέροντες τίτλους.

Jay McInerney Μετάφραση - σημειώσεις: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου Εκδόσεις: Πόλις Σελ.: 512 Τιμη: 20€ Το νόημα της ζωής (και πώς να το χάσεις) «Θα είχαν περάσει είκοσι χρόνια -είκοσι χρόνια με φουαγκρά και αχλάδια ποσέ και πικάντικα πιάτα με μάνγκο τσάτνεϊ και έναν σωρό άλ λες γαστριμαργικές αντιθέσεις, σε όλες τις γλυκές και λιπαρές τους εκδοχές- από την τελευταία φορά που ο Λουκ έχωσε τα δόντια του σε σάντουιτς με φιστικοβούτυρο και μαρμελάδα». Τι σχέση μπορεί να έχει με την κουζίνα ένα μυθιστόρημα που αποτυπώνει το νόημα της καλής ζωής όπως είχε επικρατήσει στη μεσοαστική και upper class κοινωνία του Μανχάταν και πώς άλλαξε αυτός ο αξιακός χάρτης στις συνειδήσεις των ηρώων μετά το χτύπημα στους δίδυμους πύργους; Μεγάλη, γιατί, ας μην ξεχνάμε, το φαγητό αποτελεί ένα απ’ τα κύρια χαρακτηριστικά της καλής ζωής. Στο νέο, λοιπόν, μυθιστόρημα του αγαπημένου McInerney πρωταγωνιστούν δύο ζευγάρια των ανωτέρω κοινωνικών τάξεων: Ο Ράσελ και η Κορίν με τα δίδυμά τους αντιπροσωπεύουν μια διανοούμενη μεσοαστική τάξη (ο Ράσελ είναι επιμελητής βιβλίων που κερδίζουν Booker Prize, ενώ στα δείπνα που οργανώνει σπίτι του ο Σαλμάν Ρουσντί είναι πολλές φορές επίτιμος προσκεκλημένος) και ο Λουκ με τη Σάσα και την έφηβη κόρη τους αποτελούν το ζευγάρι-σύμβολο της επιτυχίας: ο πρώην γιάπης με τις παχυλές καταθέσεις παντρεμένος με μια καλλονή της οποίας το πορτρέτο φιγουράρει συχνά πυκνά στις σελίδες των κοσμικών. Έτσι έχουμε ένα ενδιαφέρον αφηγηματικό περιβάλλον: απ’ τη μια η ελίτ της κουλτούρας και απ’ την άλλη ο εστετισμός των bon vivere. Το βλέμμα του συγγραφέα ζουμάρει στην Κορίν και τον Λουκ. Και οι δύο έχουν εξασφαλίσει όλα όσα νομίζουν ότι αποτελούν συστατικά της ευτυχίας: υλικά αγαθά, κοινωνικό κύκλο και μια ζεστή -κατά τα φαινόμενα- οικογενειακή ζωή. Θα χρειαστεί να συμβεί όμως ένα εκρηκτικό γεγονός, η επίθεση στους δίδυμους πύργους, για να έρθουν αντιμέτωποι με τις βαθύτερες ανάγκες τους. Τότε μόνο θα αντιληφθούν πόσο κενή είναι η ζωή αυτή που στα μάτια των άλλων καθρεφτίζεται πολλές φορές σαν ιδανική. Οι δυο τους γίνονται εθελοντές στο σημείο Ο, προσφέροντας σε μια καντίνα καφέ και τρόφιμα στους πυροσβέστες και τους

αστυνομικούς. Και καθώς ο ευαίσθητος ουρανίσκος του Λουκ θυμάται ξανά τη γεύση του φυστικοβούτυρου, ο έρωτας ζεσταίνει την καρδιά και το σώμα της Κορίν. Ζούνε μια παθιασμένη σχέση, ονειρευόμενοι και οι δύο τρόπους απόδρασης από τη φυλακή της καλής τους ζωής. Θα τα καταφέρουν; Στο τελευταίο κεφάλαιο, με μια φοβερή σκηνή, ο συγγραφέας μάς κλείνει το μάτι. Στην «Καλή ζωή» ο McInerney προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει αυτά που όλοι μας λίγο ή πολύ εντάσσουμε σ’ αυτόν τον όρο. Η ειρωνεία είναι όμως ότι οι ήρωές του -όπως και εμείς άλλωστε- τις στιγμές που πραγματικά περνάνε καλά δεν χρειάζονται τίποτα απ’ αυτά. Ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα απ’ όλες τις απόψεις.

ΟΙ ΜΑΪΝΤΑΝΟΙ

Των Μαϊντανών

ω! ...μαϊντανοί - Πού είσαι, αγαπημένη μου, έφυγες Δεκέμβριο και κοντεύουν Κούλουμα. Έλεος. Μια άδεια μας έδωσαν, δε μας συνταξιοδότησαν… - Το ξέρω, ανόητη, άλλωστε κανείς δε θα μας συνταξιοδοτήσει εμάς. Είναι ολοφάνερο ότι μέχρι να βγούμε στη σύνταξη, η λέξη δε θα υπάρχει ούτε ως λήμμα στον Μπαμπινιώτη. - Θεέ μου, τι λες; Θα τηγανίζω κουτσομούρες μέχρι τα 90 μου; - Θα τηγανίζεις κουτσομούρες όσο υπάρχουν άνθρωποι. - Πιστεύεις στ’ αλήθεια ότι θα ζήσω τόσο πολύ; - Όχι. Πιστεύω στ’ αλήθεια ότι θα ζήσουμε τόσο λίγο οι υπόλοιποι. Με το ρυθμό που αποδεκατίζεται ο κόσμος τη μια από βομβαρδισμούς, την άλλη από εξοστρακισμούς και την τρίτη (και χαριστική) από τα θλιβερά τηγανητά σου, σε λίγα χρόνια δε θα ’χει μείνει κανείς όρθιος. - Με διαβάλλεις από τη ζήλεια σου. Εδώ στο I Cook όλοι αναγνωρίζουν την αξία μου. - Ναι, την αναγνωρίζουν όλοι επειδή δεν είναι κανείς. Άσε με τώρα μην τους πιάσω κι αυτούς στο στόμα μου, μόνο να ζητάνε ξέρουν. Κατά τα άλλα, έχουμε ξεχάσει πώς είναι οι φάτσες τους.

- Ας αλλάξουμε θέμα γιατί με εκνευρίζεις. Έλειπαν οι πάντες γιατί ήταν μέρες γιορτινές, μέρες χαράς, ειρήνης και αγάπης. Αλήθεια, εσύ πώς πέρασες τις γιορτές; - Πολεμώντας. - Μη μου πεις! Κατέβηκες στα χαρακώματα του Συντάγματος; Και τι φώναζες, καλέ; «Η Ν.Δ. μας έταξε σουφλέ που δε φουσκώνει, μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι»; - Όχι, καλέ, ήμουν στις οδομαχίες της Oxford Street. Πάλευα μόνη εναντίον όλων για μια Prada μισοτιμής. - Αχ, ναι, μωρέ, το λέγανε και στο κομμωτήριο. Κάηκε το Λονδίνο στις εκπτώσεις, ε; - Δεν έχεις ιδέα. Στάχτη και Burberry. - Τέλος πάντων. Εσείς εδώ πώς τα περάσατε; - Έκτακτα. Θέλω να πω με έκτακτα στην TV τη βγάλαμε, γιατί όσο έλειπες κάηκε και η Αθήνα. - Το ξέρω, χρυσό μου, πιάνει και στην Αγγλία το BBC. Άλλο νέο είχαμε; - Θα σου πω τον τίτλο/υπότιτλο που χαράχτηκε βαθιά μέσα μου από τα τόσα δημοσιεύματα των αγαπημένων μου περιοδικών: «Έλλη Κοκκίνου - Παναγιώτης Βασιλειάδης: Ο επτά μηνών γιος τους είναι πάντα μαζί τους!». - Έλα; Απίστευτο! Τι να πει κανείς; Άλλα παιδιά στην ηλικία του έχουν ήδη νοικιάσει γκαρσονιέρα στο κέντρο κι έχουν πάρει τη ζωή τους στα χέρια τους. - Κι εγώ απόρησα για την ύποπτη προσκόλληση που εμφανίζει το βρέφος προς τους γονείς του, γι’ αυτό και σ’ το αναφέρω. - Αχ, χρυσό μου, κάθε φορά που κουβεντιάζω μαζί σου γίνομαι όλο και πιο ανούσιος άνθρωπος. Το ταλέντο σου να αλιεύεις το ασήμαντο από τον ωκεανό των κοσμοϊστορικών γεγονότων είναι μοναδικό και αξεπέραστο. Έχεις κι άλλα τέτοια; - Φυσικά, γιατί είναι και απύθμενο. - Λέγε ντε… - Η Βανδή κουρευόταν για ενάμιση περίπου μήνα. Συγκεκριμένα ξεκίνησε να παίρνει την ψαλίδα τέλη Νοεμβρίου - αρχές Δεκεμβρίου και ολοκλήρωσε την κουπ λίγο πριν την πρεμιέρα του Λαζόπουλου. Με τέτοιο χρόνο θα μπορούσε να μπει στο Βιβλίο Γκίνες, αν είχε προλάβει τις σχετικές προθεσμίες. - Μα καλά, πόσα μαλλιά είχε πια αυτή η γυναίκα και κανείς δε μας ενημέρωσε γι’ αυτό; Οι άνθρωποι του πνεύματος πού ήταν, γιατί σιωπούσαν; - Στην πραγματικότητα είχε ό,τι έχουμε όλες μας. Απλώς είχε επιπλέον τη φαεινή ιδέα να εφαρμόσει την πρακτική Γιέλενα Ισιμπάγιεβα στην τρίχα. - Δηλαδή; - Ε, η μία σπάει πόντο πόντο το παγκόσμιο ρεκόρ (που ήδη έχει καταρρίψει στις προπονήσεις) για να τσιμπάει ένα ένα τα πριμ κι η άλλη μειώνει πόντο πόντο το μαλλί για να τσιμπάει ένα ένα τα εβδομαδιαία πρωτοσέλιδα: «Αποκλειστικό: Κι άλλο κόντυνε τα μαλλιά της η Δέσποινα - Πώς σχολιάζει ο Ντέμης το γεγονός». - Πάλι καλά που ρωτήσανε μόνο τον Ντέμη και δε φτάσανε στον Μπούμπκα. - Τα Θεοφάνια πού πήγες; - Πουθενά. Έκατσα σπίτι μου κι έπινα τσίπουρα με λουκάνικα Τρικάλων με ένα φίλο μου, που δεν είναι από τα Τρίκαλα, διότι ο άλλος φίλος μου που είναι από τα Τρίκαλα αποφεύγει τα λουκάνικα Τρικάλων. - Γιατί; Μήπως ξέρει πώς φτιάχνονται; - Δε νομίζω, απλώς καταδικάζει τα λουκάνικα απ’ όπου κι αν προέρχονται. - Να τον γνωρίσω. Μου αρέσουν αυτοί οι τύποι που καταδικάζουν τα πάντα απ’ όπου κι αν προέρχονται. Είναι αδύνατον να τσακωθείς μαζί τους όσο τσίπουρο κι αν καταναλώσεις. Εσύ γιατί δεν πήγες πουθενά; - Λόγω κακοκαιρίας. - Μα τι κακοκαιρία και αηδίες, εδώ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, γέρος άνθρωπος, έφτασε στο Αγαθονήσι. - Είναι γιατί ο Πρόεδρος δεν είχε επίγνωση της επερχόμενης κακοκαιρίας που ποτέ δεν ήρθε. Αντιθέτως, ο πάντα ενημερωμένος πρωθυπουργός, συνεκτιμώντας τους κινδύνους, απέρριψε όλους τους προορισμούς αυξημένου ρίσκου και ταξίδεψε μέχρι τη Ραφήνα. - Μα στη Ραφήνα μένει. - Ε, και τι να έκανε; Να αλλάξει σπίτι για να είσαι εσύ ευχαριστημένη;

- Αχ, καλέ, ξέχασα να σου πω; Τη θυμάσαι τη Μυρτώ Κοντοβά; - Εννοείται, ανόητη, πόσος καιρός έχει περάσει από την προηγούμενη Πέμπτη που πήρα Athens Voice; Για λέγε, τι έκανε; - Προσπαθεί να βγάλει από πάνω της την ταμπέλα της ποιοτικιάς. - Άντε, με το καλό το κορίτσι, αλλά δεν πρέπει να τη βάλει πρώτα; - Τι να σου πω; Η ίδια επιμένει ότι την κουβαλάει και ότι είναι ασήκωτο το βάρος της. Καταπιέζεται, σου λέει, οι άλλοι να τη βλέπουν μόνο έτσι. - Πες της ότι καταπιέζεται αφ’ εαυτής, γιατί εγώ μίλησα προχτές με τους άλλους και δεν έχουν ιδέα για όλα αυτά. - Και τότε; Γιατί υποφέρει η αγαπημένη μας Μυρτώ; - Δεν παίρνω κι όρκο, αλλά μπορεί να την ξεγελάει ο καθρέφτης της. Ίσως τη δείχνει αρκετά κιλά πιο ποιοτική από το πραγματικό της βάρος και -όπως συμβαίνει σε όλους μας- το άτιμο το μάτι πάει και πέφτει ακριβώς πάνω σε μια δυο ποιοτικές ατέλειες που μπορεί να έχει διαπράξει, τις οποίες στη συνέχεια μεγαλοποιεί και νομίζει ότι δείχνει έντεχνη. - Πάντως τώρα κάνει ό,τι μπορεί να διορθωθεί. Έγραψε δίστιχο «Μπορείς απόψε να βγεις, με όλες τις τσούλες της Γης». - Για ποιον δύστυχο; - Για την Απόλυτη. Παρέλειψα να σου πω ότι πλέον η Μυρτώ ζει το μύθο της με τις πιτζάμες στο κάμπριο της Βίσση, η οποία -λέει- ξανάφερε τη χαρά στη ζωή της. - Σε τι μορφή την παραδίδει η Αννούλα τη χαρά, γιατί μου έχει τελειώσει κι εμένα; - Σε σφηνάκια από το Pomondoro. - Α, μάλιστα. Τι να μου κάνουν εμένα τα σφηνάκια, αγάπη μου, με αυτά που χρωστάω; Άμα παίξει τίποτα δραστικότερο, πείτε μου. - Καλά, θα σε έχουμε υπόψη μας, αλλά κλείσ’ το επιτέλους λίγο το ρημάδι, δε νομίζω να απασχολεί τα κορίτσια η γνώμη σου. - Και πολύ καλά κάνουν. Ούτε εμένα με απασχολεί η γνώμη μου. Τίποτα δε με απασχολεί πια εκτός από τα επιτόκια. Έχω γίνει ένα με αυτά.

Οι Μαϊντανοί ακόμη γελάνε με… Τον πιο σουρεάλ οικο-συνειρμό για το χριστουγεννιάτικο Σύνταγμα «Το καρουζέλ στροβιλιζόταν κατάφωτα χρυσό. Δυο μέρες μετά, στολισμένο με αυγά, λεμονόκουπες και γουρουνοκεφαλές, το καλύτερα φυλασσόμενο δέντρο της Ευρώπης στεκόταν βρομερό μέσα στη χημική ομίχλη του, σύμβολο του σουρεαλισμού μιας κοινωνίας που προτιμάει να φυλάξει ένα δέντρο αντί για μερικές χιλιάδες στρέμματα δέντρων. Είναι κι αυτή μια άποψη. Φυλάμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος». (Λένος Χρηστίδης, Athens Voice, 15/01/09).

στο στόμα Ξέρετε ότι … …Το tabasco® είναι ποικιλία της καυτερής πιπεριάς τσίλι και αποτελεί το βασικό συστατικό της ομώνυμης καυτερής σάλτσας; O καρπός της πιπεριάς αυτής πολτοποιείται (μέχρι να γίνει σκόνη), αναμειγνύεται με ξίδι, αλάτι και άλλα μυστικά υλικά και ωριμάζει σε βαρέλια. Δίνει ενδιαφέρουσα καυτερή γεύση σε όλα τα αλμυρά πιάτα και φυσικά ταιριάζει ιδανικά στη μεξικάνικη σαλάτα που σας προτείνουμε να σερβίρετε στον αποκριάτικο μπουφέ σας! Σας δίνουμε και ένα μυστικό: προσθέστε το κόκκινο Tabasco® στη σάλτσα της σαλάτας σας την τελευταία στιγμή για να χαρίσει γενναιόδωρα το άρωμα και την ιδιαίτερη γεύση του.

Μεξικάνικη σαλάτα με λαχανικά και Τabasco® Υλικά που θα χρειαστείτε για 6-8 άτομα: 4 καρότα, 3 κολοκυθάκια, 160 γρ. λάχανο ψιλοκομμένο, 2 αβοκάντο ώριμα, 1 αγγουράκι κομμένο σε κυβάκια , 3 ώριμες σφιχτές ντομάτες, 1 κόκκινη πιπεριά ψιλοκομμένη, ο χυμός ½ λεμονιού, 1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο, 50 γρ. ελιές κομμένες σε ροδέλες χωρίς κουκούτσι , 2 αυγά βραστά ψιλοκομμένα, 80 γρ. blue cheese λιωμένο με πιρούνι, 3 κουταλιές της σούπας μαγιονέζα, 8 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο, ½ κουταλάκι του γλυκού κόκκινο Tabasco®, τορτίγια τσιπς (τσιπς καλαμποκιού) για το σερβίρισμα. Εκτέλεση: Καθαρίζετε τα καρότα και τα κολοκυθάκια και τα κόβετε λεπτά σαν σπιρτόξυλα. Τα βράζετε 2΄ σε αλατισμένο νερό και τα στραγγίζετε καλά. Καθαρίζετε τα αβοκάντο, αφαιρώντας τη φλούδα και το κουκούτσι, το κόβετε σε φέτες και τις περιχύνετε με το χυμό λεμονιού. Κόβετε τις ντομάτες σε φέτες. Σε μια ρηχή σαλατιέρα ρίχνετε τα κολοκυθάκια, τα καρότα, την πιπεριά και το λάχανο και από πάνω σκορπίζετε τα αγγουράκια και τις ελιές. Τοποθετείτε κυκλικά τα τορτίγια τσιπς και στο κέντρο βάζετε το αβοκάντο. Κατόπιν ετοιμάζετε τη σάλτσα ως εξής: χτυπάτε στο μπλέντερ τη μαγιονέζα με το Tabasco®, το blue cheese και το ελαιόλαδο και περιχύνετε τη σαλάτα. Γαρνίρετε με τα ψιλοκομμένα αυγά και άφθονο μαϊντανό ψιλοκομμένο. ®

Το κόκκινο και το πράσινο TABASCO παράγονται και συσκευάζονται στις ΗΠΑ απο την McILLHENY Co., Avery Island, Louisiana Αντ/ποι:Χατζηπανάγος ΑΕΕ, προέκταση οδού Μάνης, Κάντζα ® Αττικής, 15 351, τηλ.: 210 6040650 TABASCO is a registered trademark and servicemark exclusively of McILLHENY Co., Avery Island, LA 70513

PANTOPOLIOΝ

«Feel Good» Tο νέο μεσογειακό μενού της Pizza Hut …θυμίζει μέχρις παρεξηγήσεως Ι COOK GREEK* Η Pizza Hut για μία ακόμα φορά πρωτοπορεί δημιουργώντας το νέο μενού «Τhe Feel Good series», με προτάσεις βασισμένες στη μεσογειακή διατροφή και την υπογραφή του γνωστού διαιτολόγου – διατροφολόγου κ. Μάνου Καζαμία. Το ολοκαίνουριο μενού της Pizza Hut απευθύνεται σε όσους επιθυμούν να διατηρήσουν σε ισορροπία τόσο την σιλουέτα όσο και τον τρόπο διατροφή τους, χωρίς ωστόσο να στερούνται την απόλαυση μοναδικών γεύσεων. Το νέο μενού Feel Good, βασισμένο στη μεσογειακή διατροφή, αποτελεί την ιδανική επιλογή για εύκολο και γρήγορο φαγητό, με χαμηλή θερμιδική αξία και γεύσεις πρωτότυπες, ξεχωριστές και ελαφριές! Η νέα σειρά “Feel Good” περιλαμβάνει δύο επιλογές πίτσας, την Tomato ‘n’ Pesto και την Green ‘n’ Grilled, καθώς και δύο νέα νόστιμα και ελαφριά γλυκά, τα choco delight και cinnamon touch! •Pizza Mediterranea Tomato ‘n’ Pesto: μια μεσογειακή απόλαυση με τυρί ricotta, σάλτσα pesto, ντομάτα, πιπεριά, ελιές, μανιτάρια, κρεμμύδι και ελληνική γραβιέρα. •Pizza Mediterranea Green ‘n’ Grilled: πανδαισία ψητών λαχανικών με τυρί ricotta, ελαιόλαδο, πιπεριά, μανιτάρι, κρεμμύδι και ελληνική γραβιέρα. Τις μοναδικές γεύσεις Feel Good μπορείτε να τις απολαύσετε είτε στα εστιατόρια Pizza Hut είτε σπίτι σας, με ένα τηλεφώνημα στο 18118! *Η ΙΔΕΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ; Ή το λογότυπο του νέου προϊόντος της γνωστής εταιρείας θυμίζει απελπιστικά πολύ το logo του I COOK GREEK (κακοφορμαρισμένο, κακοκοπιαρισμένο και σε λαχανί εκδοχή, λες και προσπάθησε να ντυθεί η γνωστή σε όλη τη διαφημιστική πιάτσα και αγαπημένη των αναγνωστών «Κατσαρόλα του I Cook Greek» για να πάει σε αποκριάτικο πάρτι –μέρες που ‘ναι); Και ο τίτλος; FEEL GOOD; Η ιδέα μας είναι και πάλι ότι πρόκειται για μόνιμη βινιέτα του περιοδικού μας, χορηγημένη κατά καιρούς από τις μεγαλύτερες εταιρείες τροφίμων της αγοράς;

Νέος Ζωμός «Σπιτικός» από την Κnorr

To αυγό που πάει παντού

Τσήζκεικ ψυγείου ΓΙΩΤΗΣ

Για όλους εσάς που αναζητείτε προϊόντα με πλούσια γεύση και υψηλή ποιότητα σε συνδυασμό με ευκολία στη χρήση, η Knorr παρουσιάζει το νέο Ζωμό «Σπιτικό» εμπνε υσ μέ νο από τον παραδοσιακό, σπιτικό τρόπο παρασκευής ζωμού. Ο νέος Ζωμός «Σπιτικός» είναι αυτό που θέλουν οι γυναίκες που μαγειρεύουν και ξέρουν να εκτιμούν τις αυθεντικές γεύσεις. Φτιαγμένος από προσεκτικά επιλεγμένα και αρμονικά συνδυασμένα συστατικά, που έχουν βράσει σε χαμηλή φωτιά για αρκετή ώρα και συμπυκνώνονται πρωτοποριακά σε μια μικρή συσκευασία, διαλύεται εύκολα στο μαγείρεμα και αναδεικνύει μοναδικά τη φυσική γεύση των φρέσκων συστατικών, παρασ κε υάζε ται χωρίς σ υν τηρητικά, τεχνητές χρωστικές και πρόσθετα τεχνητά ενισχυτικά γεύσης. Θα τον βρείτε στα ψυγεία των σούπερ μάρκετ σε 3 σπιτικές γεύσεις, Κότα, Βοδινό και Λαχανικά.

Από τη Βίκυ Σμυρλή Φωτογραφίες: Ανδρέας Σμαραγδής Εκδόσεις Eρευνητές Α.Ε.Ε.Ε.

Το Τσηζκέικ Ψυγείου ΓΙΩΤΗΣ είναι μια νέα πρόταση στη σειρά επιδορπίων ψυγείου ΓΙΩΤΗΣ «Αγαπημένες Γεύσεις». Συνδυασμός από αφράτο μπισκότο, πλούσια κρέμα τσηζκέικ και απολαυστικό σιρόπι φρούτου. Σε δύο απίθανες γεύσεις: φράουλα και κεράσι. Δοκιμάστε τη νέα γεύση ΓΙΩΤΗΣ, έτοιμη στο ψυγείο σας, για γλυκιά απόλαυση οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας. Αναζητήστε το νέο τσηζκέικ ψυγείου ΓΙΩΤΗΣ στα ψυγεία των σουπερμάρκετς, δίπλα από τις υπόλοιπες «Αγαπημένες Γεύσεις» ΓΙΩΤΗΣ.

Τρεις άνθρωποι με διαφορετικά αντικείμενα εργασίας ενώσανε την αγάπη τους και τις γνώσεις τους για το αυγό και δημιουργήσανε το βιβλίο αυτό. Η Βίκυ Σμυρλή διάλεξε και μαγείρεψε 84 αλμυρές και γλυκές συνταγές από την ελληνική και διεθνή κουζίνα με πρωταγωνιστή το αυγό. Ο Ανδρέας Σμαραγδής με τη μαγεία του φωτογραφικού του φακού τις αιχμαλώτισε και τις αποτύπωσε ιδανικά στο χαρτί. Και ο Γιάννης Βλαχάκης κατέθεσε την επιστημονική του γνώση και πείρα που απέκτησε στο τιμόνι της επιτυχημένης οικογενειακής εταιρίας. Με τη συμβολή αυτή ανταποδίδει την εμπιστοσύνη και την αγάπη που δείχνετε στα προϊόντα του εδώ και μισό αιώνα. Ότι θέλετε να μάθετε για αυγό θα το βρείτε μέσα στις σελίδες του. Ξεφυλλίστε το κι αφήστε να σας «ταξιδέψει» στο κόσμο του αυγού. Σελίδες: 168 Τιμή: 20,00 €

Τα κρασιά του Ρούβαλη στο «Βαρούλκο» του Λευτέρη

ΑΛΤΙΣ Αγουρέλαιο σοδειάς 2008-2009

Τα μοναδικά αρώματα των κρασιών του Άγγελου Ρούβαλη συνόδευσαν τα 5 εξαιρετικά πιάτα του Λευτέρη Λαζάρου στη γευσιγνωσία που πραγματοποιήθηκε στο Βαρούλκο. Πιο σ υγ κεκριμέ να, ο Μικρός Βοριάς (Riesling) συνδυάστηκε με το άνοιγμα της γευσιγνωσίας με το «μπριός με ελιά» και «το αβγοτάραχο Μεσολογγίου με κρέμα σε φωλιά αβγού». Στη συνέχεια, η σπάνια γεύση του παλαιωμένου ορεινού Ροδίτη, Ασπρολίθι Βαρέλι εσοδείας 2005, συνόδεψε τέλεια «τα λιθρινάκια φιλεταρισμένα σε φρυγανισμένο ψωμάκι με προζύμι» και το «κριθαρότο». Τέλος, το εξαιρετικό κρασί παλαίωσης Ιανός (Chardonnay) ανέδειξε το κυρίως πιάτο «λαβράκι ελ λ ηνικ ής ιχθυοκαλλιέργειας με χόρτα γιαχνιστά». Για τους λάτρεις του κόκκινου κρασιού προσφέρθηκαν τα φρέσκα κρασιά Μικρός Βοριάς (Merlot –Cabernet Sauvignon) και ο Μικρός Βοριάς Ροζέ.

Συνεπές σ το ραν τεβού του το Α ΛΤΙΣ ΑΓΟΥΡΕΛΑΙΟ, το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο της πρώτης σοδειάς, εγκαινιάζει την ελαιοκομική περίοδο σηματοδοτώντας τη φρεσκάδα του νέου καρπού. Το μοναδικό αυτό ελαιόλαδο κυκλοφορεί όπως κάθε χρόνο σε περιορισμένο αριθμό φιαλών και ξεχωρίζει για την πλούσια, φρουτώδη, πικάντικη και διακριτικά πικρή γεύση του, που αναδεικνύει το άρωμα της ελιάς αλλά και του πράσινο μήλου. Η ακριβής και μακρόχρονη χαρτογράφηση του ελαιοκομικού τοπίου σε όλη την Ελλάδα μάς επέτρεψε και φέτος να επιλέξουμε τις καλύτερες ποικιλίες. Η επιλεγμένη φετινή ποσότητα συλλέχθηκε στις 20/10/2008 καθώς οι φε τινές καιρικές σ υνθήκες δυσκόλεψαν την αναζήτησή του. Το ΑΛΤΙΣ ΑΓΟΥΡΕΛΑΙΟ έχει ημερομηνία λήξης 9 μόλις μήνες, με στόχο να διατηρούνται αναλλοίωτα τα πλούσια οργανοληπτικά χαρακτηριστικά του, η ανώτερη βιολογική του αξία και η υψηλή περιεκτικότητά του σε φυσικά αντιοξειδωτικά.

Έδρα Λ. Δημοκρατίας 48, Δροσιά Γραφεία – Αποθήκες Μυλοποτάμου 4-6, Αμπελόκηποι Τηλέφωνο: 210-6994753 Fax: 210-6981471 www.icookgreek.com Κείμενα και φωτογραφίες που αποστέλλονται στην εφημερίδα για δημοσίευση δεν επιστρέφονται. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση όλου ή μέρους της ύλης χωρίς την έγγραφη άδεια της εκδότριας εταιρείας. Η άποψη των συντακτών δεν είναι απαραίτητα άποψη της Διεύθυνσης του περιοδικού.

Ψάχνετε το iCookGreek; Ψάξτε το στα σωστά μέρη! ΑΤΤΙΚΗ Σταθμός ΗΣΑΠ Μοναστηράκι Μετρό Σύνταγμα Μετρό Μέγαρο Μουσικής Μετρό Εθνική Άμυνα ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΑΒ CITY / Γαλάτσι (Καραϊσκάκη 19 και Βαλαωρίτου), Ιλίσια (πεζόδρομος Νυμφαίου & Λαοδικείας),Κυψέλη (Φαιδριάδων 4-6), Μαρούσι (Β. Αλεξάνδρου 18 & Πλουτάρχου), Μεταμόρφωση (Πεύκων 26), Πειραιάς (Νικήτα 14), Κέντρο (Μαυρομιχάλη 157 & Διγενή Ακρίτα), Χαλάνδρι (Χίου 5355), Γκύζη (Βαρβάκη 22-26), Ανάβυσσος (Λ. Σουνίου και Καραμανλή 2). ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ COOK SHOP / Αιγάλεω (Σμύρνης 42), Ά. Γλυφάδα (Γούναρη 118), Βριλήσσια (Λ. Πεντέλης 39 Α), Γαλάτσι (Βεΐκου 32), Γλυφάδα (Λαζαράκη 33), Ηλιούπολη (Σοφοκλή Βενιζέλου 27), Καλλιθέα (Ελ. Βενιζέλου 136), Κέντρο Αθήνας (Πανεπιστημίου 41, στοά Νικολούδη), Κολωνάκι (Ηροδότου 26), Λ. Πεντέλης (Λ. Πεντέλης 12-14), Μαρούσι (Διονύσου 24), Ν. Ερυθραία (Ελ. Βενιζέλου 155), Ν. Μάκρη (Λ. Μαραθώνος 80), Ν. Σμύρνη (Ομήρου 46), Παγκράτι (Φιλολάου 60), Πειραιάς (Ηρώων Πολυτεχνείου 31), Χαλάνδρι (Α. Παρασκευής 33 & Αριστοφάνους), Αμπελόκηποι (Λεωφ. Κηφισίας 38 & Κορίνθου), Περιστέρι (ΡΟΥΣΒΕΛΤ 9 & ΑΙΜΙΛΙΟΥ ΒΕΑΚΗ), Πετρούπολη (25ηs ΜΑΡΤΙΟΥ 165). ΕΜΠΟΡΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ / Golden Hall (Λεωφ. Κηφισίας 37α, Μαρούσι), Attica (Πανεπιστημίου 9), THE MALL (Α. Παπανδρέου 35), Avenue (Λεωφ. Κηφισίας 41-47), NOTOS GALLERIES (Πλατεία Κοτζιά, Αθήνα), Hondos - Γλυφάδα (Α. Κωνσταντίνου 2 και Λαζαράκη), Hondos - Καλλιθέα (Ελ. Βενιζέλου 108-110), Hondos - Ομόνοια (Πλατεία Ομονοίας 4), Hondos - Πειραιά (Τσαμαδού και Εθν. Αντιστάσεως), Hondos - Ερμού (Ερμού 39 και Ευαγγελιστρίας 2). ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ / Hilton Αίθριο (Βασ. Σοφίας 46), Hilton Oasis Pool Bar (Βασ. Σοφίας 46), Chef in Love - Βιβλιοπωλείο Γαστρονομίας (Χαριλάου Τρικούπη και Φειδίου 2), Chef in Love - Πολυχώρος Γαστρονομίας (Εστίας 10, Αμπελόκηποι), Βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκης (Κων/νου Παλαιολόγου 2, Ν. Σμύρνη), Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24), Βιβλιοπωλείο ΠΑΤΑΚΗ (Ακαδημίας 65), Βιβλιοπωλείο Μικρός Κοραής (Παπάγου 7, Χαλάνδρι), Μουσείο Κοσμήματος Ηλία Λαλαούνη (Καρυάτιδων 4Α & Καλλισπέρη 12, Ακρόπολη), Βαρούλκο (Πειραιώς 80), Πιλ Πουλ (Αποστόλου Παύλου 51, Θησείο), Γιορτή Μπαξεβάνη (Τέρμα Ιεράς Οδού, Δαφνί-Χαϊδάρι), Kuzina (Αδριανού 9, Θησείο), Fragma (Λίμνη Μαραθώνα, 6 χλμ. από Αγ. Στέφανο), Μπέρδεμα (Βασιλίσσης Αμαλίας 20, Κηφισιά), Μέλι (Εθν. Αντιστάσεως 4, Καισαριανή), Κανέλα (Κωνσταντινουπόλεως 70, Γκάζι), Rosebud (Σκουφά 40 και Ομήρου, Κολωνάκι), Hell’s Kitchen (Κλεισθένους 13, πλ. Κοτζιά), Υποβρύχιο (Ασκληπιού 53 και Αραχόβης), Capital (Λεωφ. Κηφισίας 118Α, Αμπελόκηποι), Βασιλόπουλος delicatessen (Σταδίου 19), Brazita (Πλ. Ομονοίας 6 και Γ΄ Σεπτεμβρίου) ΓήΟινος (Αγ. Παρασκευής 55, Χαλάνδρι), Μεσογαία (Νίκης 52 και Κυδαθηναίων), Πανδαισία (Αγ. Ιωάννου 23Β, Αγ. Παρασκευή), Το Παντοπωλείον (Σοφοκλέους 1 και Αριστείδου 11), Φούρνος Σπύρου (Λ. Πεντέλης 55, Χαλάνδρι), Ελληνικά Καλούδια (Χατζηχρήστου 8, Ακρόπολη), Al Milanese (Ξενοκράτους 49, Κολωνάκι). ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ COOK SHOP / Κέντρο Θεσσαλονίκης (Τσιμισκή 23), Πανόραμα (Αναλήψεως 3), Εμπ. Κέντρο COSMOS (11ο χλμ. Θες/νίκης-Μουδανιών), Θερμαϊκός (HONDOS SENTER)(Λ.ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ 84). ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ / Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Αρισ τοτέλους 7), Βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκης (Νίκης & Γούναρη 1 και Εθνικής Αντιστάσεως 131), Βιβλιοπωλείο Παπασωτηρίου (Τσιμισκή 87 & Γρ. Παλαμά 3), «Αγιολί» (Πλατεία Αριστοτέλους, ισόγειο «Ηλέκτρα Παλλάς»), «Bio» (Μητροπολίτου Ιωσήφ 6), «Β»Βυζαντινό Μουσείο (Γ’ Σεπτεμβρίου 2), «Calendari» (Οπλοποιού 1 & Κατούνη, Λαδάδικα), «Ζύθος Ντορέ» (Τσιρογιάννη 7, Λευκός Πύργος), «Ζύθος» στα Λαδάδικα (Κατούνη 5), «Meat me» (Ερμού 24-26, Στοά Μοδιάνο), «Μόλυβος» ( Ίωνος Δραγούμη 31 & Καπποδιστρίου), «Πανελλήνιον» (Σαλαμίνος 4, απέναντι από το ξενοδοχείο Mediterranean), «YaMas» (Λ. Νίκης 15). ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΕΛ Λ ΑΔΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ COOK SHOP / Αγρίνιο (Πλατεία Σουλίου), Βόλος (Ερμού & Σκεδεράνη), Ιωάννινα (Hondos) (28ης Οκτωβρίου 39), Κατερίνη (Τσιμισκή 6), Κεφαλλονιά (Σιτεμπόρων 77, Αργοστόλι), Κοζάνη (Μεγ. Αλεξάνδρου 13), Κως (Πλ. Κονίτσης/Ζερβάνου), Κόρινθος (Κύπρου 65), Λαμία (Χατζοπούλου 9), Λάρισα (4ο χλμ. Λ. Κων/νου Καραμανλή), Λειβαδιά (Μπουφίδου 24), Μύκονος (Αργ ύραινα Μυκόνου), Μυτιλ ήνη (Ερμού 35), Ναύπλιο (Άργους 29), Ξάνθη (Βενιζέλου 100Α), Πάρος (Περιφερειακός Παροικιάς), Πάτρα (Kολοκοτρώνη 19-23), Πρέβεζα (Μπιζανίου 7), Ρόδος (25ης Μαρτίου 22), Σέρρες (Χατζηιακώβου 2), Σύρος (Χίου 11), Τρίκαλα (Γαριβάλδη 16), Τήνος (Τριών Ιεραρχών 13), Φλώρινα (Ταγμ. Φουλεδάκη 44), Χαλκίδα (Κριεζώτου 20), Χανιά (Σκαλίδη 70), Χίος (Φιλίππου Αργέντη 6). ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΑΒ CITY / Πάτρα (Ναυαρίνου & Παπαφλέσσα), Χαλκίδα (Νεοφύτου και Κοτοπούλη).

Μηνιαία δωρεάν εφημερίδα για την ελληνική κουζίνα που εκδίδεται και διευθύνεται από την iCookGreek ΕΠΕ. Διεύθυνση σύνταξης Αθανασίου Κωνσταντίνα athanasiou@icookgreek.com Τσαμουρά Χριστίνα tsamoura@icookgreek.com Διεύθυνση Πωλήσεων Μελιτσιώτης Γιώργος melitsiotis@icookgreek.com Επιμέλεια ύλης Πιέρρου Ντάνυ Συντακτική ομάδα Καστάνη Κάλλια Κοσμάς Πάνος Λαζάρου Λευτέρης Λαφαζάνη Νικόλ nlafazani@gmail.com Μακρυωνίτου Νικολέτα Παππή Βάσω pappi@icookgreek.com Πιέρρου Ντάνυ Τσόλκα Αλεξάνδρα Χατζημιχαήλ Στέλλα Φουντούλης Ηλίας Ειδικοί συνεργάτες Harry Popper (Αθήνα-Λονδίνο) Μαïντανοί Μακρυωνίτου Νικολέτα (κρασί) nikoletamak@yahoo.gr Ναθαναήλ Δημήτρης (Ομάδα Αιγοπρόβατο) aigoprovato@icookgreek.com Παπαγεωργίου Δημήτρης (Ομάδα Αιγοπρόβατο) aigoprovato@icookgreek.com Pitsoulis (ταινίες, μουσική) pitsoulis@icookgreek.com Φωτογράφοι Δρακόπουλος Γιώργος Καραηλίας Γιώργος Κωστάκης Σταύρος Λαφαζάνη Βίκη Λεπίδας Γιάννης Λάτσης Μιχάλης Food styling Αγάλλου Λίντα Brown Dawn Webb Tina Διόρθωση Κοσμάς Πάνος Συντονισμός Χειμωνάκη Γωγώ Client service Νικοπούλου Ζέτα Υποδοχή διαφήμισης Μπατσή Κέλλυ Καλλιτεχνική διεύθυνση Mouse Graphics Τσακνάκης Γρηγόρης www.mousegraphics.gr Creative director Ξενάκης Γιάννης Creative media Adam Begge Υπεύθυνος Λογιστηρίου Ζαμάνης Διονύσης Τηλ: 210 6202894 Fax: 210 6202895 zamanis_d@hol.gr Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία Εκτυπωτική Αττικής