106
W zakończeniu…
sięgnąć po wzory istniejące w kształceniu kandydatów do innych zawodów, np. lekarzy lub prawników. Potrzebne jest zatem nowe spojrzenie na proces fizycznej edukacji, który wchłonie oczekiwania współczesnego pokolenia wyposażonego w narzędzia elektronicznej łączności z całym światem, bo dzięki nim widzi wszystko, co się wokół dzieje. Na podstawie tych przekazów młody człowiek buduje swój obecny i przyszłościowy obraz, nie zawsze filtrowany, czyli niekoniecznie taki, który jest oczekiwany rodzinnie i społecznie. Przed edukacją stoi olbrzymie wyzwanie, by ukazywać prawdę o rzeczywistości i na niej budować zaufanie do przekazywanych treści, w tym dla współczesnej kultury fizycznej. Silne przesłanie od dziesięcioleci niesie ze sobą Socjologia wychowania Floriana Znanieckiego. Dzięki temu dziełu współczesna teoria wychowania fizycznego odnalazła wiele uzasadnień, ale nie wszystkie myśli z niego płynące wytrzymują już próbę czasu. Powoli stają się piękną klasyką, chociaż trzeba pamiętać, że dzięki nim uczyniono milowy krok w spojrzeniu na inne wychowanie fizyczne. Bez tego dzieła nie byłoby zapewne repedagogizacji Macieja Demela czy też prosomatycznego wychowania Henryka Grabowskiego. Jednak współczesność kreuje nowe potrzeby i dlatego chyba warto ponownie zainteresować się tą dyscypliną naukową głębiej, a szczególnie socjologią ciała Chrisa Shillinga, by w aksjologicznym wymiarze cielesności poszukiwać nowych uzasadnień dla dbałości o nią. Należałoby także wniknąć w treść przemyśleń Andrzeja Pawłuckiego, kiedy mówi o pedagogicznych paradygmatach dla fizycznego wychowania, które racjonalnie wybiegają w przyszłość i skłaniają do refleksji, szczególnie osoby mające kreatywność wpisaną w swoją empiryczną powinność wobec niego.
Weglarz_Wychowanie fizyczne_.indd 106
27.07.2022 14:39:55
