Ασσασίνοι: Οι Ιστορικές Καταβολές της Ισλαμικής Τρομοκρατίας

ΣΑΡΑΝΤΟΣ Ι. ΚΑΡΓΑΚΟΣ

ΑΣΣΑΣΙΝΟΙ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ ΤΗΣ ΙΣΛΑΜΙΚΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Ἐκδόσεις Καργάκος Ἀθήνα 2015

© Ἐκδόσεις Καργάκος - Σαράντος Ι. Καργάκος Δημιουργία Ἐξωφύλλου: Γιάννης Καργάκος Ἐκδόσεις Καργάκος, Ἀθήνα 2015 www.kargakos.gr - info@kargakos.gr

Έναν αντίπαλο δύσκολα μπορείς να τον νικήσεις και πολύ περισσότερο να τον κατακτήσεις, αν δεν είσαι σε θέση να τον γνωρίσεις. Συνεπώς, δύσκολα οι Αμερικανοί θα γίνουν κύριοι της γης, εφόσον δείχνουν μια παθολογική αποστροφή προς την ιστορία των λαών της γης, αδιαφορία που πλήττει ακόμη και τη δική τους ιστορία, που, συγκρινόμενη με τη δική μας πολυστρωματική ιστορία, είναι μια ιστορία φλοιός, όχι ωστόσο αξιοκαταφρόνητη. Ένα παράδειγμα είναι ενδεικτικό: Ο πρόεδρος Μπους, κηρύσσοντας τον πόλεμο κατά των τρομοκρατών, διέπραξε ένα τεράστιο πολιτικό λάθος, που όσοι έχουν γυμνάσει τη σκέψη τους στη μελέτη της ιστορίας αμέσως κατάλαβαν ότι από πολιτική άποψη το λάθος αυτό ήταν κάτι περισσότερο από έγκλημα. Αφελώς ο νεόκοπος πρόεδρος μίλησε περί σταυροφορίας, λέξη που είναι ό,τι πιο φρικτό μπορεί να ακούσει το αφτί του Ισλάμ. Αυτομάτως ο Μπους χώρισε τον κόσμο στα δύο, στον κόσμο του Σταυρού και στον κόσμο της Ημισελήνου. Βέβαια, την επομένη ή τη μεθεπομένη οι σύμβουλοί του κατάλαβαν το λάθος και έσπευσαν να επανορθώσουν. Ήταν όμως αργά. Ο καταζητούμενος Μπιν Λάντεν έσπευσε να επωφεληθεί. Και μίλησε για πόλεμο του Σταυρού κατά του Ισλάμ. Αυτό μελλοντικά θα πληρωθεί με μεγαλύτερο τίμημα απ’ ό,τι κόστισαν σε ανθρώπινες ζωές και σε υλικές ζημιές οι πτώσεις των «καμικαζοποιημένων» αεροπλάνων στους πύργους του Μανχάταν.

Δυστυχώς στην Αμερική ο λαός και οι πλείστοι πολιτικοί και διπλωμάτες έχουν μια χολιγουντιανή αντίληψη για την ιστορία. Μαθαίνουν το παρελθόν μέσα από εύπεπτες υπερπαραγωγές και όχι από βιβλία. Κουράζουν τα μάτια τους αλλ’ όχι τη σκέψη τους. Γι’ αυτό μένουν συχνά εμβρόντητοι από τις αντιδράσεις διαφόρων λαών. Μιλούν τώρα για πόλεμο κατά της τρομοκρατίας σαν να πρόκειται για ένα ενιαίο φαινόμενο, κυρίως σαν να πρόκειται για σύγχρονο φαινόμενο. Η τρομοκρατία όμως έχει βαθιές ρίζες στην ιστορία, είναι πολυεπίπεδη, πολυφασματική και πολυπρισματική, με ένα πλήθος πολυπαραγοντικές αιτίες. Άκουσα εσχάτως έναν «ειδικό» αναλυτή να ομιλεί περί ισλαμικής τρομοκρατίας, και να αναφέρεται επιπολής στη φοβερή αίρεση των Ασσασίνων, παρουσιάζοντάς τη σαν ένα είδος μαφίας. Δεν είναι όμως έτσι. Οι Ασσασίνοι είναι η φονικότερη τρομοκρατική οργάνωση που γνώρισε η ιστορία. Από απλή αίρεση, μεταβλήθηκε σε αόρατη αρχή, που έγινε εξουσία και σταδιακά απλώθηκε διά του εγχειριδίου σε όλη την Ασία. Διά των σταυροφόρων, η λέξη Ασσασίνοι μεταφέρθηκε στην Ευρώπη και σήμερα, μετά από οκτώ αιώνες, η λέξη assasini (ιταλικά), assassins (γαλλικά-αγγλικά), Assassi​ne (γερμανικά), δηλώνει τους δολοφόνους, αυτούς που σκοτώνουν με δόλο ή προδοσία.

Αρχικά η λέξη σήμαινε τον χασισοπότη (από την αραβική λέξη hashisi), πήρε όμως τη σημασία του δολοφόνου, επειδή πιστευόταν πως οι εκτελεστές αυτοί έκαναν χρήση χασίς πριν από κάθε φονική ενέργεια. Οι Ασσασίνοι ξεκίνησαν ως μια θρησκευτική-πολιτική αίρεση από τον θρησκευτικό κορμό των Ισμαηλιτών της Αιγύπτου. Αλλά και οι Ισμαηλίτες ήσαν αίρεση του μωαμεθανισμού και εμφανίστηκαν στην Αίγυπτο το 765 μ.Χ. Αποτελούσαν μια αθεϊστική και ανατρεπτική οργάνωση και πήραν το όνομα τους από τον Ισμαήλ, 1

που ήταν τέταρτος απόγονος του χαλίφη Αλή . Τούτον τον Ισμαήλ θεωρούσαν οι οπαδοί του σαν τον τελευταίο επί της γης Μεσσία και μόνο στους απογόνους αυτού αναγνώριζαν ιδιότητα πραγματικού ιμάμη. Οι ιμάμες αυτοί ζούσαν σε απομακρυσμένες περιοχές, αόρατοι σχεδόν, εξυφαίνοντας διαρκώς συνωμοσίες 2

σε βάρος του οργανωμένου σε κράτος Ισλάμ, υπό τους Αββασίδες της Βαγδάτης. Κάποιοι ιστορικοί παλαιότερα τους παρομοίασαν με τους Μπολσεβίκους που κι αυτοί διέβρωσαν το τσαρικό καθεστώς και επέφεραν την πτώση του. Χωρίς η σύγκριση να είναι επιτυχής, δεν μπορεί ωστόσο να αμφισβητηθεί πως 3

χάρη σε συνωμοσία Ισμαηλιτών προκλήθηκε η επανάσταση των Καρμαθιανών , που επέφερε την πτώση των Αββασιδών. Τέλος στους Ισμαηλίτες οφείλεται η παράδοση της ιεράς πόλεως Καϊουράν (Κάιρο) σ’ έναν 4

απόγονο του Αλή και η δημιουργία νέου αραβικού χαλιφάτου, των Φατιμιδών , με έδρα το Κάιρο, όπου ιδρύθηκε η μεγάλη επιστημονική σχολή, η Νταρόλ-Χικμέτ (= Οίκος της Σοφίας), που έγινε σταδιακά κύρια πνευματική εστία στον συνεχώς επεκτεινόμενο κόσμο του Ισλάμ. Συχνά οι χαλίφες προσέρχονταν στη σχολή να παρακολουθήσουν μαθήματα ή να προεδρεύσουν σε συνεδριάσεις που συζητούσαν θέματα δικαίου, μαθηματικών και θρησκευτικών. Το 1094 πεθαίνει ο φατιμίδης χαλίφης Αλ-Μουστανσίρ και τότε κάνει την εμφάνισή του ο μοιραίος άνθρωπος Χασάν ιμπν ας Σαμπάχ (Hasan ibn as-Sabbah), ο μακρινός πρόδρομος του Οσάμα Μπιν Λάντεν, αν είναι έτσι όπως τον παρουσιάζουν τα δυτικά ΜΜΕ. Ο Χασάν ιμπν ας Σαμπάχ είχε γεννηθεί στην Περσία το 1054. Ο ισμαηλιτισμός είχε φτάσει μέχρι εκεί, και ο Σαμπάχ μυήθηκε σ’ αυτόν από κάποιον νταή, δηλαδή απόστολο ή κατηχητή. Έφτασε στην Αίγυπτο για να μορφωθεί ακόμη πιο πολύ, αλλά ήρθε σε ρήξη με τον αρχηγό των Ισμαηλιτών, λόγω των τολμηρών και επαναστατικών ιδεών του. Η ρήξη επέφερε την αποπομπή του. Οι Ισμαηλίτες τον απομάκρυναν από τις τάξεις τους, τον έβαλαν με τη βία σ’ ένα πλοίο και

τον άφησαν σε μια ακτή της Συρίας. Τον Σαμπάχ ακολούθησε και ο Νιζάρ, καθαιρεμένος διεκδικητής του φατιμιδικού χαλιφάτου, που ανήκε κι αυτός στην αίρεση των Ισμαηλιτών. Από τη Συρία ο Σαμπάχ και ο Νιζάρ έφτασαν στην Περσία, όπου το έδαφος ήταν πρόσφορο για μια νέα ανατρεπτική κίνηση. Εδώ ο Σαμπάχ δημιούργησε μια τρομοκρατική οργάνωση που πλαισιώθηκε από πλήθος κακοποιά, εγκληματικά και αναρχικά στοιχεία. Με τέτοιους οπαδούς οι Σαμπάχ και Νιζάρ δεν δυσκολεύτηκαν να καταλάβουν το φρούριο του Αλαμούτ (= Φωλιά του Γύπα), στα δυτικά της Κασπίας, κοντά το Κασβίν της Περσίας. Εδώ δημιούργησαν το βασίλειο του τρόμου.