η ά μ 3 1 ς ι στ α μ υ ν ή μ ε στέλνουμ ! ς ή ο κ α π ανυ
Τα τελευταία χρόνια το καπιταλιστικό σύστημα βρίσκεται σε κρίση και το κεφάλαιο προσπαθώντας πάντα να αυξάνει τα κέρδη του μετατοπίζει, με την σύμπραξη των πολιτικών του εκφραστών, το βάρος αυτής της κρίσης στο λαό, στον κόσμο της εργασίας. Μετά από όλα αυτά τα χρόνια και με την επιβολή μιας πολιτικής λιτότητας και κοινωνικής καταστροφής, που τσάκισε την κοινωνία και διέλυσε κάθε έννοια δημοκρατικού δικαιώματος, οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου φέρνουν μια νέα πραγματικότητα: Ηττήθηκαν οι πολιτικές δυνάμεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που επέβαλλαν τις άγριες πολιτικές του μνημονίου και της Ε.Ε και αναδείχθηκε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Παρ’ όλα αυτά, οι πολιτικές της λιτότητας είναι φανερό ότι δεν απορρέουν απλά από κάποιες κυβερνήσεις αλλά επιβάλλονται από τα ασφυκτικά πλαίσια της ΕΕ και του ΔΝΤ μέσα στα οποία κινείται και η νέα κυβέρνηση, άρα λαός και νεολαία σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εφησυχαστούν, αντίθετα ήρθε η ώρα να βγουν μαζικά στο προσκήνιο και να διεκδικήσουν όλα όσα χάσανε τα τελευταία 5 χρόνια της μνημονιακής καταστροφής!
Η ΕΛΠΙΔΑ ΗΡΘΕ (ΚΑΙ ΨΗΦΙΣΕ ΤΗΝ ΠΝΠ) Η παιδεία φυσικά αποτελεί βασικό κόμβο της επιβολής όλων αυτών των πολιτικών που το κεφάλαιο έχει ανάγκη, ειδικά σε περίοδο κρίσης. Με τους νόμους Διαμαντοπούλου/Αρβανιτόπουλου τα τελευταία 4 χρόνια διεξήχθη η πιο βάναυση επίθεση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σε μια προσπάθεια ευθυγράμμισης των ελληνικών ιδρυμάτων με τα προτάγματα της συνθήκης της Μπολόνια και της ΕΕ. Κάπως έτσι φτάνουμε στο σήμερα σε ένα πανεπιστήμιο λεηλατημένο από από τις πολιτικές των προηγούμενων χρόνων με πετσοκομμένα αποθεματικά, μακριά από το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του. Στο ήδη υπάρχον πλαίσιο της υποχρηματοδότησης των ιδρυμάτων, η κυβέρνηση επιβάλλει δέσμευση των αποθεματικών και λοιπών ταμείων τόσο του Πανεπιστημίου όσο και άλλων δημοσίων φορέων για να ενισχύσει τα διαπραγματευτικά της χαρτιά στα πλαίσια του «έντιμου συμβιβασμού».
Ενωτική Πρωτοβουλία Ανεξάρτητων Αριστερών λεγεωνάριοι κουρσάροι
σχήμα της ΕΑΑΚ
Αυτή η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου οξύνει τα ήδη υπάρχοντα προβλήματα στη λειτουργία των Πανεπιστημίων και των φοιτητικών παροχών τα οποία αντιμετωπίζουμε λόγω της υποχρηματοδότησης όλων των τελευταίων ετών και του κουρέματος των ταμείων μέσω του PSI. Αρκεί να σκεφτούμε τι θα σημάνει η κίνηση αυτή για την Πολυτεχνική της Ξάνθης με τα προβλήματα που ήδη αντιμετωπίζουμε από το ακατάλληλο κτήριο της Αρχιτεκτονικής έως το κλείσιμο του τυπογραφείου του πανεπιστημίου και την υποτίμηση συνολικά των φοιτητικών παροχών.
ΝΕΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ Το φοιτητικό κίνημα όλο το προηγούμενο διάστημα πάλεψε ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και κατάφερε να βάλει αναχώματα στην εφαρμογή της. Η πάλη αυτή του φοιτητικού κινήματος είχε σαν αποτέλεσμα την ικανοποίηση πτυχών των αιτημάτων των φοιτητών από το νέο νομοσχέδιο. Η αλλαγή του μοντέλου διοίκησης των αυταρχικών Συμβουλίων Ιδρύματος και η επαναφορά του πρωτύτερου μοντέλου (Σύγκλητος, Κοσμητεία, τμήματα) με συμμετοχή εκπροσώπων των φοιτητών, η κατάργηση του ορίου φοίτησης, η αύξηση του δικαιώματος σε φοιτητικές παροχές από ν+2 σε 2ν και η θεσμική επανακατοχύρωση του ασύλου είναι κομμάτια του νέου νομοσχεδίου που αποδεικνύουν πως οι αγώνες μπορούν να κερδίσουν. Με αυτή την παρακαταθήκη, το φοιτητικό κίνημα οφείλει να βαθύνει και να διευρύνει με την πάλη του τις κατακτήσεις αυτές: Να επιβάλλουμε οι ίδιοι μας τις αποφάσεις των συλλογικών μας οργάνων στα όργανα διοίκησης στα πλαίσια της πάλης για τον έλεγχο του Πανεπιστημίου από τους φοιτητές και τους εργαζομένους του, να εξασφαλίσουμε την επανεγγραφή όσων φοιτητών διεγράφησαν, να υπερασπιστούμε οι ίδιοι το άσυλο ως άσυλο των κοινωνικών μας αγώνων κι όχι απλώς ως άσυλο ιδεών, όπως περιγράφεται από το νέο νομοσχέδιο. Παρόλ’ αυτά το νέο νομοσχέδιο δεν καταργεί τους αντιεκπαιδευτικούς νόμους Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου και αφήνει ανέγγιχτο τον πυρήνα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης ενάντια στην οποία το φοιτητικό κίνημα πάλεψε όλο το προηγούμενο διάστημα.