Bidden en een broodje chips

“Ik zat eigenlijk al bij de scouting toen ik een baby was. Mijn vader heeft deze scoutinggroep opgericht in 2007, maar ik ben in 2011 geboren. Ze hebben me verteld dat ik in een emmer werd gewassen. Ik vind scouting heel leuk. Ik kom hier elke zaterdag en dan gaan we spelletjes doen of knutselen, en knopen. En eerst de vlag hijsen, aan het begin. Op de vlag staan de vriendschapsknoop en nog een paar andere dingen, maar ik weet niet precies wat het allemaal betekent.”

“Elke vier weken hebben we een ander thema, daar gaan we dan over nadenken en we maken er dingetjes bij. Aan het einde krijgen we een badge, die kun je op je blouse doen. Papa, welk thema hebben we nu ook alweer? Oh ja, samen. Kijk, deze badges heb ik op mijn blouse. Deze is van koken, die van theater, deze van kunst, die van knopen en die van EHBO. Ik heb er nog meer, maar die liggen nog thuis. De badges op mijn andere arm zitten er altijd, die heeft iedereen.”

Explorers

“Ik ben een welp. Je hebt ook nog andere leeftijdsgroepen. Je hebt de explorers, die hadden een keer op het kleine grasveldje hiervoor hun eigen hut gemaakt van de takken van de bomen en touw. Je hebt ook bevers, maar die hebben wij niet. De rode blouse is een bever, de groene blouse is een welp, de grijze blouse is een scout, de… even nadenken hoor… de explorer-blouse is rood en de roverscouts zijn ook rood. De roverscouts zijn de oudsten. Als je bij de oudsten hoort, kun je een leider worden.”

Op zomerkamp

“Het allerleukste aan de scouting vind ik de kampen. Kijk, op dit bord staat dat we op zomerkamp waren in 2011, maar daar was ik niet bij want toen was ik net geboren. Bij deze was ik er wel bij, toen aten we elke dag iets uit een ander land. Kijk: op donderdag Marokko, op vrijdag Indonesië, op zondag Israël en op zaterdag gingen we een Egyptisch spelletje doen. Soms komen er ook mensen uit andere landen op kamp. Een keer was het in Frankrijk en toen waren er ook allemaal andere mensen, uit Frankrijk zelf en uit Nederland en uit Rusland. Ik kon wel een beetje met hen praten, want ik kan een beetje Engels. Waarom ik een beetje Engels kan? Daar zit een heel verhaal achter.”

Broodje chips

“Het begon allemaal toen m’n vader en m’n moeder op kamp gingen. Ze ontmoetten daar iemand uit Australië, en nog meer mensen, Pam en Vickii en Steve. Pam en Vickii waren vriendinnen en Vickii voelt voor mij een beetje als familie, want ja, die leeft dus in Australië. Die mensen deden ook mee aan de scouting. Wij gingen hen de afgelopen kerstvakantie bezoeken in Australië. Daarna zijn ze ook weer een keer naar ons toe gekomen. We gingen in Australië broodje chips eten. Dat was lekker. Broodje chips is iets van daar, volgens mij.”

Starten met gebed

“Kijk, daar staat een meneer, die heet… even op de poster kijken... Baden-Powell. Hij is de oprichter van de scouting. Hij was een vriend van William Booth, ja. Ik denk dat meneer Powell ook in God geloofde, net als meneer Booth. Morgen, op zondag, ga ik ook naar het Leger des

Heils. Inge, de leiding, komt daar ook. Heel veel kinderen van hier zitten ook in mijn klas, op school, en je hebt nog Hajar, die zit ook bij mij op school, en Isabella, en Loïs. Dat zijn allemaal vriendinnen van mij. Eigenlijk is iedereen hier vrienden van elkaar. Maar zij zitten niet bij de kerk van het Leger des Heils. Bij de scouting starten we elke ochtend met gebed. Gaan jullie me ook volgen en vragen stellen en foto’s maken als we straks door de wijk gaan lopen? Het voelt wel raar.”

Marshmallows

“Ik ben vergeten om Teigetje mee naar huis te nemen. Eerst hadden we Wassie de Wasbeer als mascotte, maar nu Teigetje. De welpen nemen Teigetje elke week mee naar huis, dan ga je schrijven in het boekje dat in zijn rugzak zit. En dan kun je opschrijven wat je elke week doet. Gaan we nu marshmallows eten?”

Zinvol Wachten

et is niet voor de eerste keer dat ik moet wachten in de grote hal van de rechtbank. Zittingen beginnen niet vaak op tijd. Maar goed dat de dienstdoende rechter geen werkstraf uitvoert, denk ik bij mezelf. Dan is te laat beginnen aan je werk een doodzonde. Er gaat nog een andere rechtszaak de zaal in voor de mijne aan de beurt is.

Vanuit mijn ooghoek zie ik een imposante, enigszins wild ogende kerel opstaan, met twee grote plastic tassen in zijn handen geklemd, als de komende zaak wordt omgeroepen. Het is Keimpe. Ik ken hem nog vanuit de periode dat ik bij een dagopvang van het Leger des Heils werkte. Dat is alweer zo’n dertig jaar geleden. Keimpe was toen een prima vent, behalve als hij had gedronken.

Uit nieuwsgierigheid, en omdat ik anders toch in de hal moet wachten, glip ik mee de zittingszaal binnen. Ik ga op de achterste rij zitten. Zodra de officier van justitie het woord krijgt, laat Keimpe hevig gebarend en luidruchtig weten dat hij haar niet kan verstaan. Zijn rauwe stem en uiterlijk passen bij hoe zijn leven liep: vol drank en geraas. Keimpe wil gaan staan om zijn stoel in de richting van de officier van justitie te schuiven, maar meteen dwingen de aanwezige agenten hem om terug plaats te nemen op zijn stoel. Ik zie verschrikte blikken bij de rechter en de officier.

Tijdens de zitting blijkt al snel dat niemand weet wat ze met deze man aan moeten. Een verslaafde, psychiatrische, verwarde, dakloze man. Ik kan het moeilijk aanzien. Ik aarzel, maar steek dan toch mijn hand op. De rechter ziet het en vraagt wie ik ben. Nadat ik mezelf heb voorgesteld, krijg ik het woord. Ik vraag of deze zitting kan worden verzet, zodat ik, na mijn andere zitting, met Keimpe naar de dagopvang van het Leger des Heils kan. Daar kan ik een postadres en daaraan gekoppeld inkomen voor hem regelen. Misschien dat we zelfs iets kunnen doen op het gebied van huisvesting. Die ontwikkelingen kunnen we dan rapporteren voor de zitting. Dat zou nogal schelen voor de zaak van Keimpe.

De rechter stemt in, en na afloop van de zitting zegt Keimpe, als ik er hem ernaar vraag, dat hij er ook wel blij mee is. Een uur later loop ik met hem door de stad, en laat ik al mijn methodieken en aangeleerde gesprekstrucjes even voor wat het is. “Nou moet dit gesodemieter met jou ook eens afgelopen zijn Keimpe, we worden te oud voor dit gedoe, man!” Hij knikt instemmend. Niet lang daarna wordt Keimpe opgenomen binnen de ggz en stroomt hij door naar een zorgopvang voor oudere en zieke dakloze mensen.

Het is twee jaar later als ik weer in een hal zit te wachten. De hal van de zorgopvang. Vanuit mijn ooghoek zie ik een imposante, enigszins wild ogende kerel aan komen lopen…'

De Soelaas wordt met veel liefde en inzet gemaakt. We hopen dan ook dat je hem met plezier en interesse leest. Of je het blad nu voor het eerst doorbladert of een trouwe lezer bent, of je 'm in een bibliotheek leest of op je werk bij een zorginstelling - we willen graag weten wat je van deze Soelaas vindt.

Dus: maken de artikelen iets bij je los? Leer je nieuwe dingen? Mis je iets in het blad?

Laat het ons weten! Scan de QR-code en

Soelaas • nummer 7 • 2023

Hoofdredactie

Suzanne Janse

Kapitein Harm Slomp

Eindredactie

Willemijn de Jong

Art Direction en grafisch ontwerp Tineke Verhoeff • TinekeWerkt

Correctie

Jasper van den Bovenkamp

Redactie

Daniël Albers, Marko Mellema, Merel Mok, Frank Taale, Geke van Wijnen, majoor Simon van der Vlugt

Coverfoto

Marleen Kuipers

Lithografie

Willem Teunissen • Willem Grafische Bewerkingen

Uitgever

Leger des Heils

Drukker Senefelder

Contact soelaas@legerdesheils.nl legerdesheils.nl

Dit magazine is een uitgave van Strijdkreet en verschijnt twee keer per jaar.

© Leger des Heils 2023

Stichter | William Booth

Internationaal leider | Generaal Brian Peddle Commandant Nederland, Tsjechië en Slowakije | Commissioner Bente Gunderson

De CO2-voetafdruk van dit drukwerk is berekend met ClimateCalc en gecompenseerd bij: Groenbalans www.climatecalc.eu

Schoteltje opmaken

Want de aankleding is heel belangrijk. Een koekje, suikertje en lepeltje doen een hoop. Zorg voor een groot glas, zo’n 200 ml.

Melk opschuimen. Dit kan met een melkopschuimer of in een pannetje. Gebruik volle melk, koud uit de koelkast. Meet tot ongeveer twee tot drie centimeter vanaf de rand van het glas af en giet de melk in een pannetje of een ijzeren kannetje. Maak warm en klop op met een garde, een elektrische melkopschuimer of hete lucht. Laat de melk niet koken.