Magazine van het Leger des Heils Jaargang 130 nr. 4
Leven dat uit dood ontstaat
redactie
nr. 4
Hoofdredactie Menno de Boer
Eindredactie
Suzanne Janse
Redactie | redactie@legerdesheils.nl Willemijn de Jong Nathan Sudmeier Bertina Kramer Marko Mellema
Vormgeving
Nathan Sudmeier
Traffic
Arnoud van Roosmalen
Cover EO
reageren & abonnementen LEGER DES HEILS T.A.V. REDACTIE POSTBUS 3006, 1300 EH, ALMERE Redactie | redactie@legerdesheils.nl Abonnement | www.legerdesheils.nl
druk
Senefelder Misset BV Mercuriusstraat 35 7006 RK Doetinchem
strijdkreet
MAGAZINE VAN HET LEGER DES HEILS Stichter | William Booth Internationaal leider | Generaal André Cox Leider Nederland | Commissioner Hans van Vliet www.legerdesheils.nl | info@legerdesheils.nl © Leger des Heils 2017 Het Leger des Heils is een internationale beweging en behoort tot de universele christelijke kerk. Zijn boodschap is gebaseerd op de Bijbel. Zijn dienstverlening wordt gestimuleerd door de liefde tot God. Zijn opdracht is het Evangelie van Jezus Christus te prediken en in Zijn naam menselijke nood te lenigen zonder enige vorm van discriminatie.
4 Dwight speelt Jezus in the Passion 8 De schoonheid van verval 12 Pasen, wat is dat ook alweer? 14 Hoe meer dood, hoe meer leven 18 Ei, ei, ei: inspiratie voor het paasontbijt 20 De dood is dood 22 ‘Zij stierf, maar bracht mij het leven’
De winkels liggen weer vol met paaseitjes en kuikentjes. Misschien heb je thuis wel een paastak neergezet, omdat je oma dat vroeger ook al deed. Maar weet je eigenlijk wel wat we echt vieren met Pasen? Waarom deze dag absoluut een feestje waard is? We leggen het in deze Strijdkreet graag aan je uit!
4 | strijdkreet
Dwight treedt in de voetsporen van Jezus Tekst: Willemijn de Jong Beeld: EO/Dwight Dissels
T
oen Dwight Dissels bij The Voice of Holland auditie deed, waren de coaches laaiend enthousiast. Over zijn stem, maar ook over zijn power. Dwight stak niet onder stoelen of banken dat zijn inspiratie uit zijn geloof kwam. Nu speelt hij de rol van Jezus in The Passion.
strijdkreet | 5
“Normaal gesproken praat je met mensen over je geloof, nu laat ik letterlijk zien wat het betekent”
Je gelooft in Jezus. Dat geldt niet voor alle acteurs die deze rol hebben vertolkt in The Passion. Wat betekent het lijdensverhaal voor jou? “Het spelen van Jezus heeft voor mij wel een extra lading. Ik ken zijn persoon en wil Hem dan ook zo goed mogelijk representeren. Het is bijzonder om zo in zijn voetsporen te wandelen en een inkijkje te krijgen in de momenten die Hij heeft beleefd. En om mijn eigen emotie daarin te leggen. Ik denk dat ik die momenten dan toch anders ga beleven. En over het lijdensverhaal zelf: hoe groot is Jezus’ liefde voor ons wel niet, dat Hij in staat was om zo te lijden voor mensen die niet op Hem zaten te wachten!” Hoe speel je zo’n heftig verhaal na? “Als je het lijdensverhaal acteert, voel je de intensiteit en wanhoop van het verhaal zelf. Natuurlijk was het voor Jezus veel heftiger dan ik me kan voorstellen. Maar een mens die met zoveel lijden wordt geconfronteerd… Hij zegt: ‘Laat deze drinkbeker aan mij voorbijgaan,’ maar daarna ‘niet mijn wil maar Uw wil geschiedde’ tegen God. Hij offerde zijn eigen angst en wellicht ook twijfel op voor het hogere doel. Dat laat wel zien hoe ver zijn liefde ging.” Wat hoop je over te brengen met The Passion? “Ik hoop dat de mensen die The Passion zien, snappen wat het doel was van Jezus’ lijdensweg. Het is het verhaal van een nieuw begin, een nieuwe kans, nieuw leven. Door zijn dood krijgen 6 | strijdkreet
wij leven. Ik hoop dat dat erdoorheen schijnt. Daarbij is The Passion een mooi platform om het verhaal van liefde en verbinding te laten zien, juist nu. Een tegengeluid tegen de harde toon die je overal tegenkomt.” Die opstanding van Jezus is wel een heel klein stukje van de productie. Je ziet vooral de ellende die daaraan vooraf ging. “Dat die verlossing aan het einde komt, heeft des te meer betekenis, omdat de lijdensweg zo uitgebreid wordt gespeeld. Dan pas besef je wat het allemaal heeft gekost. Zie hoeveel liefde Hij had om dat allemaal te doorstaan!” Getuig je van je geloof in Jezus door Hem te spelen? “Onbewust wel. Je zet uiteen wat Hij heeft gedaan. Je maakt zijn liefde zichtbaar. Hij veroordeelt niemand, Hij kijkt niet naar wat jij in onze maatschappij betekent. Voor mij is dit een heel mooi podium om dat te laten zien. Normaal gesproken praat je met mensen over je geloof, nu laat ik letterlijk zien wat het betekent.” Tijdens The Voice kreeg je veel commentaar op je christen-zijn. Is er verschil in zingen vanuit je geloof of zingen vanuit je passie voor muziek? “Ik wil altijd een boodschap overbrengen met mijn muziek. Soms is dat de boodschap van geloof, hoop en liefde. En soms is dat het belang van vriendschap. Als ik achter de boodschap sta, breng ik die altijd met passie.”
Wat vind je zelf het mooiste stukje van deze Passion? “De scènes met Judas en Petrus vind ik het meest intens. En het stuk van het Hof van Getsemané, waar Jezus worstelt met wat er gaat gebeuren. Daarvoor moest ik echt mijn eigen beleving en geloof gebruiken. Ja, dat is de mooiste scène voor mij.” Veel kijkers vinden The Passion een mooi spektakel, maar geloven niet in Jezus. Wat vind jij daarvan? “Ik denk dat het lijdensverhaal voor iedereen is. Iedereen ervaart de liefde in dit verhaal. In de cast zitten ook mensen die niet in God geloven. En toch heeft het impact. Als Jezus dit heeft doorstaan, moet Hij in ieder geval wel een heel bijzonder mens zijn geweest. En de liedjes die de kijker al kent, krijgen in dit verhaal ook een andere lading. Ik hoop dat mensen nieuwsgierig worden naar Jezus. Het is een mooie moderne manier om de boodschap van liefde over te brengen. Een bekende inhoud in een nieuw jasje. Het is ook een feestje om te maken hoor, heel gezellig met de andere zangers…” Nou ja, het verhaal is niet echt een feestje toch? “Zeker niet – het verhaal is dramatisch. Maar de boodschap is heel hoopvol! Het stopt niet bij de dood van Jezus. Jezus staat weer op uit die dood. Dat wordt ook uitgebeeld in The Passion: wanneer jij denkt dat het voorbij is, heeft God het laatste woord. Er is altijd hoop, want God is echt!” strijdkreet | 7
De schoonheid van verval Tekst: Bertina Kramer Beeld: Adrie Mouthaan
Veroudering, verrotting en verval zijn zaken die we over het algemeen afdoen als lelijk of vies. Toch hoeft de dood niet altijd angstaanjagend te zijn. Fotograaf Adrie Mouthaan laat met een prachtige fotoserie zien hoe uit eindigheid iets prachtigs kan ontstaan.
8 | strijdkreet
strijdkreet | 9
“Mijn werk begint altijd met een fascinatie voor een beeld. Vervolgens bedenk ik een serie daaromheen. Wanneer je iets kan herhalen, wordt het namelijk een fenomeen. Ik herhaal de vorm en varieer in de objecten. De schimmelserie valt overigens wel uit de toon bij mijn andere series: normaal maak ik voornamelijk portretten van mensen.” Ik werd gefascineerd door schimmels toen ik erachter kwam dat er in Nederland een compleet schimmelinstituut bestaat, het Westerdijk Instituut. Daar wordt een collectie aan levende schimmels bewaard. De vormen en kleuren die schimmels
10 | strijdkreet
aan kunnen nemen, zijn echt fascinerend. Ik liet vervolgens 25 kweekjes maken waaruit uiteindelijk deze kunstwerkjes ontstonden.” Als je aan schimmel denkt, denk je aan de muren een oude badkamer of de sinaasappels die liggen te rotten in je koelkast. Je associatie met schimmels is dat ze vies zijn. Ze horen inderdaad bij verval en kunnen je vijand zijn - maar tegelijkertijd kunnen ze van betekenis zijn. Denk aan penicilline, de bekende bacteriedodende stof die door een schimmel wordt gemaakt. Of de Talaromyces Purpurogenus: een schimmel die rode kleurstof produceert, die gebruikt wordt in de verfindustrie.”
Adrie Mouthaan wordt in 1966 in Katwijk geboren. Van 1986 tot 1989 volgt hij de School voor Fotografie en Fotonica. Hij werkt als nieuwsfotograaf voor Trouw en Het Parool en verlegt gaandeweg zijn specialisme naar portretfotografie. In 2006 en 2010 wint hij een Zilveren Camera voor foto’s uit zijn vrije werk. De schimmelserie die hij in 2016 maakt, wordt onder meer gepubliceerd in Volkskrant en in Quest. Deze foto’s geven op een indrukwekkende wijze weer hoe uit schijnbaar verval iets prachtigs tot leven kan komen. strijdkreet | 11
Pasen, wat is dat ook alweer? Tekst: Nathan Sudmeier Beeld: Shutterstock
The Passion wordt jaarlijks door een miljoenenpubliek bekeken. Dat zijn heel veel mensen die naar een verhaal kijken dat best ingewikkeld is. Een spoedcursus Pasen! Waarom doet God niets? God is goedheid, God is liefde. De meest gestelde vraag die christenen krijgen is dan ook: waarom doet God, als die almachtig is, niets aan al het lijden in de wereld? Waarom al die ellende, als Hij er een eind aan kan maken? Het antwoord is dat God er wel degelijk iets aan doet. Misschien niet altijd zichtbaar en direct. Soms door andere mensen heen. Maar hij duwt ons altijd in de goede richting. In de Bijbel bijvoorbeeld staan heel veel leefregels die ons een stuk gelukkiger zouden maken als we ons daaraan zouden houden. Maar God wil ons niet forceren. Hij gaf mensen een vrije wil. God wil een band, een relatie met jou, van je houden - maar liefde is pas iets waard als die van twee kanten 12 | strijdkreet
komt en niet wordt afgedwongen. Helaas maken we in die vrije wil veel slechte keuzes. We laten ons vaak leiden door egoĂŻsme, geld, macht, eer, lust: allemaal zaken die ons verleiden om verkeerde dingen te doen en anderen te beschadigen. Zaken die leiden tot ellende en verdriet in de wereld. Veel van het lijden wordt dus niet door God veroorzaakt, maar door mensen zelf. Jezus Er is EEN persoon aan wie alle verleidingen en slechte invloed van de wereld voorbij gaan. Die persoon is Jezus. Hij hield zich aan alle regels uit de Bijbel en leefde heel dichtbij God. Zoals God het ooit bedoeld had voor alle mensen op aarde. Waar de rest van de mensen steeds verder van God af kwam te staan, liet Jezus zien hoe het leven eigenlijk bedoeld is. Die afstand tussen mensen en hun Schepper, dat is niet hoe die Schepper het wil. Mensen zijn bedoeld om samen met God te leven. Als dat niet het geval is,
voelt dat als een gemis. Maar het dichten van de kloof is niet gemakkelijk. God is goedheid en schoonheid in de zuiverste vorm. Dat gaat niet samen met hoe lelijk deze wereld is. De mens, die andere mensen pijn doet, vernedert en de aarde liefdeloos behandelt, kan niet zomaar meer herenigd worden met God. God zag maar één oplossing voor dit probleem. Hij koos een zondebok. Iemand die alles goed zou maken. Iemand die een offer zou brengen waarmee er weer verzoening was tussen mensen en God. Daar is Jezus. Hij heeft veel volgelingen, maar ook veel vijanderen. Zijn goedheid roept zoveel weerstand, angst en onbegrip op bij de mensen om hem heen dat ze hem willen doodmaken. Hij wordt geslagen, mishandeld en uiteindelijk gedood aan een kruis. Maar zelfs als hij stervende is, is hij een en al goedheid. Hij vergeeft de mensen die hem dit allemaal aandoen. Zelfs nu laat Hij zich niet verleiden en Hij blijft liefdevol. Wat Jezus doet daar aan het kruis is heel bijzonder. Hij neemt daar, op Goede Vrijdag,
onze plek in. Hij zegt als het ware tegen God: ‘hierbij betaal ik de prijs voor alle foute keuzes in de wereld.’ Door zijn offer herstelt Hij de band tussen God en de mensen. Door zijn dood kunnen wij weer in de buurt van God leven. Hij geeft letterlijk zijn leven om ons te redden! Pasen Is het verhaal dan afgelopen na het sterven van Jezus? Is zijn dood het einde? Zeker niet! Het verhaal wordt nog veel mooier. Jezus staat op uit de dood, op de derde dag na zijn sterven. De dood heeft geen kracht meer. De dood is overwonnen. Wie voor Hem kiest, heeft eeuwig leven. Dat vieren we met Pasen. Jezus heeft de band tussen ons en God hersteld, en de dood is niet meer de baas. Als wij in Hem geloven, wacht ons geen zwart, angstig gat aan het eind van ons leven, maar een fantastische overgang naar een nieuw leven. Een leven in de hemel bij God zelf! strijdkreet | 13
HOE MEER DOOD, HOE MEER LEVEN Tekst: Willemijn de Jong Beeld: Margriet Alblas / De Plaatjesmaker
Als er in het bos een tak van een boom sterft, komt er in diezelfde tak heel veel tot leven. Ecoloog en bosbouwer Jan ten Hoopen uit Arnhem weet daar alles van. Hij is een van de weinigen in Nederland die is gespecialiseerd in dood hout – en het leven wat daaruit voortkomt. Jan pakt een stuk hout met heel veel kleine spoortjes erin. Dat zijn een soort ‘gangetjes’, die samen een doolhof vormen op de tak. “Kijk, hier zie je hoe larven van kevertjes zich tegoed hebben gedaan aan dit dode hout.” De gangetjes gaan over in een gaatje, waar een larve zijn weg heeft vervolgd naar de binnenkant van de tak. “De larven nestelen zich in het hout, zodat ze later kunnen ontpoppen tot een kevertje.” De tak die Jan vastheeft, heeft ontzettend veel van die gangetjes. Hoeveel kevertjes hebben zich een weg gegeten door deze tak? Jan telt en legt aan de dikte van de gangetjes uit dat het verschillende soorten kevertjes waren. Op tafel ligt een Zweedse encyclopedie. Meerdere dikke takken. Een doos met opgezette kevers. Maar ook goed bewaarde houtwespen en sluipwespen – allerlei dieren die hebben geleefd doordat er 14 | strijdkreet
stukjes boom zijn gestorven. Wanneer sterft een boom? “Bomen gaan rotten en gaan daar uiteindelijk helemaal dood van, of sterven eerst en gaan daarna rotten. Met dood hout bedoelen we hout dat niet meer meedoet aan het af- en aanvoeren van voedingsstoffen. Rot hout is hout waar schimmels in leven. Maar rot is niet per se een doodsoorzaak. Er zijn van die hele grote dikke eiken die helemaal uithollen vanbinnen, maar nog honderden jaren blijven staan. De kern van een boom bestaat uit dood hout, omdat dat hout zijn functie is verloren. Het hout van de boom dat niet meer mee doet aan het aan- en afvoeren van water of suikers (maakt de boom dus niet dood. Je kunt het vergelijken met onze nagels en haren. De meeste bomen hebben dode of rotte plekken en verliezen takken. Pas als een boom omvalt of alleen nog maar uit rot bestaat, is hij écht dood.” Wat gebeurt er als hout sterft? “Als delen van een boom sterven, komt dat bijvoorbeeld door een tekort aan licht, doordat de ene tak de ander verdringt, of door beschadiging van buitenaf. Dat gebeurt wanneer een tractor
strijdkreet | 15
tegen een boom aanrijdt of een specht een gat tikt. Elke boom wapent zich overigens tegen indringers. Een naaldboom maakt hars aan en sommige loofbomen hebben een soort gom. Ook zijn er heel veel chemische stofjes die de indringers niet lusten. Net als ons mensenlichaam zich met immuunstoffen wapent tegen indringers. Een rotte plek of dode tak wapent zich niet meer. Dat wordt dus een plek waar de indringers – insecten, schimmels, bacteriën – zich tegoed kunnen doen aan de boom.” Hoe doen die organismen dat? “Insecten leggen eitjes in het dode hout, waarna de larven dus van die gangetjes eten. Schimmels hechten zich aan het dode hout omdat dat hun voedsel is. Het is eigenlijk hetzelfde als wanneer een dier sterft in de natuur: daar komen heel veel verschillende andere dieren, schimmels en bacteriën op af. Voor een ecoloog is dat prachtig. Als er één dier of boom doodgaat, hebben heel veel andere soorten daar profijt van. Als je dus dood hout of dode dieren laat liggen, is dat goed voor de diversiteit in de biologie. Zo ruimt de natuur zichzelf op – de één z’n dood is letterlijk de ander z’n brood.” Dus je vindt het niet jammer als er iets sterft in de natuur? “De natuur heeft zelf geen sentiment bij de dood. Mensen duiden een natuurramp of ziekte aan als iets slechts, iets dat we niet willen. We willen niet dat bomen doodgaan, omdat dat geld kost of omdat wij het hout willen gebruiken in plaats van aan de insecten geven. Of we vinden het jammer van die mooie boom. Dat werkt hetzelfde als bij dieren. Hoe meer ze op ons lijken, hoe minder we willen dat ze sterven. Maar de natuur is een kringloop en ziet de dood als een gegeven. Hoe meer dood, hoe meer leven. En als er grote stukken natuur sterven door ons menselijk 16 | strijdkreet
handelen, dan anticipeert de natuur daarop. Het is wel dramatisch, maar de natuur blijft nooit bij de pakken neer zitten. Het is de mens die de dood een negatieve lading geeft.” Maar olifanten rouwen ook als er een dier uit de roedel sterft. “Ja, dat is wel interessant. Hoe hoger de intelligentie van een dier, hoe meer rouw je ziet. Dieren als dolfijnen, apen en olifanten nemen afscheid als een soortgenoot hun ontvalt. Bij mensen is dat natuurlijk het sterkste.” Voor veel mensen is de dood iets slechts, iets om bang voor te zijn. Hoe zie jij dat? “De dood is een voorwaarde voor ander leven. De mens is bang voor eindigheid, maar verder is dat niet echt aanwezig in de natuur. Er is een constant sterven en leven. De soort moet overleven, maar de dood hoort er gewoon bij. Zoals de natuur nu is, in al zijn rauwheid, zo is het goed.”
strijdkreet | 17
EITJE IN JE BROOD IngrediĂŤnten
1 ei bruine boterham klontje boter peper en zout
Ei, ei, ei Tekst en beeld: Bertina Kramer
Pasen is een feest en bij een feest hoort lekker eten. Zes bordjes met inspiratie voor je paasontbijt! 18 | strijdkreet
Snij een eenvoudige vorm uit in de boterham. Smelt de boter in een koekenpan en leg de boterham in de pan. Breek een ei in de vorm. Bak op laag vuur totdat het eiwit is gestold. Voeg peper en zout naar smaak toe.
GEPOCHEERD IngrediĂŤnten
2 eieren 3 groene asperges gerookte zalm 1 theelepel mosterd 2 eetlepels azijn snee boule beurre (brood, ongesneden) 40 gram boter peper
Kook de asperges gaar. Smelt de boter. Splits een ei en mix de dooier met de azijn en de mosterd tot een gebonden sausje. Voeg tijdens het mixen de gesmolten boter langzaam toe. Maak met een lepel een draaikolk in een laagje kokend water en laat het ei hierin glijden. Pocheer drie minuten en laat uitlekken. Beleg het brood met de zalm, de asperges en het gepocheerde ei. Serveer met de saus en voeg peper naar smaak toe.
MET HAM Ingrediënten
1 ei meergranenbol rauwe ham rucola scheutje volle melk peper en zout
KLASSIEKER Kluts het ei met een scheutje melk. Bak het mengsel al roerend en voeg tijdens het bakken nog een scheutje melk toe. Beleg de meergranenbol met rauwe ham. Leg hier het roerei op met wat rucola. Voeg naar smaak peper en zout toe.
TAARTJES Ingrediënten
2 eieren 2 sneetjes casino wit beetje tuinkers 2 plakjes katenspek klontje boter peper en zout
Ingrediënten
1 ei 1 snee boule beurre (brood, ongesneden) Parmezaanse kaas klontje boter peper
Smelt een klontje boter en bak het ei aan één kant. Leg het ei op een snee brood en rasp daar wat Parmezaanse kaas overheen. Voeg peper naar smaak toe.
EIRONDJES Verwarm de oven voor op 170 graden. Smelt de boter op laag vuur. Besmeer de sneetjes brood aan één kant met de boter. Leg ze met deze zijde naar beneden in een muffinblik en druk aan. Beleg met een plakje katenspek en breek in elk vormpje een ei. Bak de taartjes in een kwartier af. Serveer met wat tuinkers en peper en zout naar smaak.
Ingrediënten
2 eieren 2 sneetjes wit brood tuinkers klontje boter peper en zout
Druk met een bakring twee broodvormen uit. Smelt de boter in een pan. Leg hierin twee bakringen en breek in elke ring een ei. Bak de eieren en leg deze op de twee rondjes brood. Serveer met wat tuinkers, peper en zout.
strijdkreet | 19
20 | strijdkreet
De dood is dood Tekst: Menno de Boer Beeld: Shutterstock
M
ijn jongste zoon maakte laatst voor het eerst een begrafenis van een dierbare mee. Altijd een spannend en een beetje eng moment om dan nog, als laatste afscheid, een moment bij de kist te gaan kijken. Hij had de tijd genomen en langdurig staan kijken. Later die week zei hij: “Als je dan zo staat te kijken, zie je dat het niet meer degene is die je kende. En hoe langer ik keek, hoe meer ik besefte dat er iets miste. Dan kun je je toch niet voorstellen dat er mensen zijn die niet in God geloven…” Ik vond dat best een aparte benadering en vroeg wat hij bedoelde. “Nou, als je ziet dat er iets in die mens gezeten heeft, dat nu ineens weg is… Dan moet er iets zijn wat die mens tot mens maakt. Dat kan toch niet anders?” Voor hem was dat een hele geruststellende gedachte. Als je dood gaat, ga je naar God. En daar leef je verder. Een gedachte die in onze westerse samenleving niet meer zo vanzelfsprekend is. We zien vaak dat de dood gevoelens van angst, pijn, verdriet teweeg brengt. ‘Je hebt maar één zekerheid in het leven, dat is dat je dood gaat. Dan is het over en uit’, hoor je wel eens. De dood lijkt
voor veel mensen uiteindelijk de baas te zijn. De Bijbel zegt iets heel anders. Omdat Jezus is opgestaan uit de dood, is de dood verslagen. Dat vieren we met Pasen. De dood heeft niets meer in te brengen. De apostel Paulus schreef bijna spottend: “Dood, waar is je overwinning? Dood, waar is je prikkel? God geeft ons de overwinning door onze Here Jezus Christus” (1 Korintiërs 15:55-57). En in 2 Timoteüs 1 vers 10 schrijft hij: “Christus Jezus heeft de dood van zijn kracht beroofd en onvergankelijk leven aan het licht gebracht.” Jezus Christus biedt ons eeuwig leven aan als ons aardse leven geëindigd is. Je hoeft het in feite alleen maar te accepteren. Als je dat gelooft, krijgt de dood een hele andere betekenis. Dat zag mijn zoon denk ik ook. De dood is dan misschien nog steeds angstaanjagend en afschuwelijk, maar heeft niet meer het laatste woord. Al sterven er nog dagelijks mensen, sinds die eerste Paasmorgen is de dood overwonnen. Wie gelooft in Jezus kan zeggen: de dood - als absoluut einde van leven - is dood! Dat is een geweldige boodschap. En als je dat gelooft, vind je hier ook troost in. Troost als iemand sterft van wie je houdt. Troost omdat er perspectief is, van nieuw leven, van de dood die geen einde meer is. Door Jezus! strijdkreet | 21
Zij stierf, maar mij bracht het leven Tekst: Willemijn de Jong Beeld: Bertina Kramer
Het was het overlijden van de coördinatrice van de breiclub dat van Elly Bosch een bevlogen korpslid heeft gemaakt. Maar dat vindt ze nog altijd wel moeilijk om uit te spreken. Ze had dan ook een goede band met deze vrouw. Via haar kwam Elly het Leger binnen. Het ging niet goed met Elly. Door haar burn-out en artrose verloor ze haar baan van 36 uur en zat ze opeens fulltime thuis. “Het hoeft van mij niet meer, dacht ik toen elke dag. Ik zag er geen gat meer in, dat was een donkere tijd. Tot ik op een advertentie in de krant stuitte. In Bovenkarpsel, mijn woonplaats, bleek een breiclub te zijn van het Leger des Heils. Ik houd helemaal niet zo van breien, maar ik ben toch gegaan. Het bleek een goede afleiding. De coördinatrice van de club bleek ik van vroeger te kennen. ‘Hé, heb ik jou niet eerder bij de kopieermachine gezien?’ vroeg ik haar. Dat was het begin van een goede verstandhouding. Ik vroeg veel aan haar. Hoe ze dingen regelde voor de club. Maar ook over haar geloof. Daar was ze heel open over. Toen overleed ze onverwacht in haar slaap.” Dat sterven was een schok voor Elly. “Echt heel verdrietig. Ze is gelukkig niet gestikt, daar was ze bang voor. Ik vond het natuurlijk vreselijk dat ze er niet meer was, maar achteraf denk ik wel eens: het heeft misschien zo moeten zijn. Want na haar dood vroeg Anita Kamperman, de korpsofficier, of ik de breiclub van haar wilde overnemen. Vond ik doodeng aan het begin, maar het bleek me op het lijf geschreven. Het was alsof de vorige coördinatrice me onbewust had ingewerkt. Ik kon zo verder gaan waar zij was gebleven.” Een hand Elly zal niet gauw zeggen dat die dood de bedoeling was, maar ze gelooft wel dat God 22 | strijdkreet
overal een plan mee heeft. “Ik heb God ook teruggevonden via het Leger des Heils. Vanuit mijn nieuwe rol ging ik ook regelmatiger naar samenkomsten. Ik ben van huis uit katholiek, maar deed er niets mee. Tijdens de samenkomsten ging ik er toch over nadenken. Het ging nog altijd niet goed met mij, ik was heel down. Bij een kerstdienst is dat veranderd. Ik zat aan tafel en korpsofficier Anita vertelde het kerstverhaal. Ze zei: je hoeft al je narigheid niet alleen te dragen, je mag het bij God neerleggen. Ik voelde een last van mijn schouders glijden. Ook voelde ik letterlijk een hand op mijn linkerschouder, terwijl daar niemand stond. Mijn hele binnenste werd warm. Dat deed me zoveel, ik werd zo onzeggelijk blij; dat houdt me tot op de dag van vandaag overeind.” Heilssoldaat Na dit bijzondere moment veranderde er veel voor Elly. Maar niet allemaal meteen. “Ik bleef trouw naar het Leger des Heils komen. De officieren van het korps vroegen me of ik niet bij de bijbelgespreksgroep wilde. Dat bleek heel interessant, ik kwam veel te weten over de Bijbel. Na die groep ging ik, uit nieuwsgierigheid, naar de zogenoemde ‘rekrutenlessen’. Tot mijn eigen verbazing vond ik dat ook heel leuk en interessant. Ik kreeg steeds meer het gevoel dat God mijn leven leidde. Ik werd na die cursus adherent-lid. Dat betekent dat je wel bij het korps hoort, maar geen heilssoldaat bent. Het jaar erop
ging ik nog een keer op die cursus, puur omdat ik het zo fijn vond. We hadden veel discussies, ik vond het heel prettig om met anderen na te denken over het geloof. En jawel, toen werd ik uiteindelijk heilssoldaat. Wat ben ik blij met die keuze. De narigheid in mijn leven was niet weg, maar ik kon het veel beter dragen nu ik geloofde.” Nooit alleen Ook nu Elly al jaren lid is van het korps, op het
koor zit, de breiclub coördineert en nog allerlei andere taken op zich neemt, wordt ze gedragen door haar geloof. “Toen ik heilssoldaat werd, draaiden we dat liedje ‘walking with Jesus’. Ik heb elke dag het idee dat Hij naast me loopt. Ik zit zo lekker in mijn vel bij het Leger. Het voelt een beetje als thuiskomen, alsof ik een nieuwe familie heb gevonden. Sinds die hand op mijn schouder weet ik: ik ben nooit alleen. Door het Leger heb ik een nieuw leven gevonden.” strijdkreet | 23
‘Maar God heeft hem gestraft voor ons. Gods dienaar is mishandeld voor onze fouten, hij is gedood voor onze zonden. Omdat hij gestraft werd, hebben wij nu vrede. Omdat hij geslagen is, zijn wij genezen.’ Uit de Bijbel, Jesaja 53 vers 5
doen wat we geloven