Magazine van het Leger des Heils
Jaargang 128 nr. 10
Een blad voor vrouwen
nr. 10 redactie Hoofdredactie
4
Zij gelooft wel, hij niet
Menno de Boer
Eindredactie
Suzanne Janse
Redactie | redactie@legerdesheils.nl
Jurjen Sietsema Willemijn de Jong Nathan Sudmeier Suzanne Janse Marko Mellema
Vormgeving
Nathan Sudmeier
8
Loflied voor haar
10
‘Mannen uiten zich minder snel. Maar ze kunnen heel intens geloven’
Traffic
Arnoud van Roosmalen
Cover
Iuliia Azarova
reageren & abonnementen LEGER DES HEILS T.A.V. REDACTIE POSTBUS 3006, 1300 EH, ALMERE Redactie | redactie@legerdesheils.nl Abonnement | www.legerdesheils.nl
druk Senefelder Misset BV Mercuriusstraat 35 7006 RK Doetinchem
strijdkreet MAGAZINE VAN HET LEGER DES HEILS Stichter | William Booth Internationaal leider | Generaal André Cox Leider Nederland | Commissioner Hans van Vliet www.legerdesheils.nl | info@legerdesheils.nl © Leger des Heils 2015 Het Leger des Heils is een internationale beweging en behoort tot de universele christelijke kerk. Zijn boodschap is gebaseerd op de Bijbel. Zijn dienstverlening wordt gestimuleerd door de liefde tot God. Zijn opdracht is het Evangelie van Jezus Christus te prediken en in Zijn naam menselijke nood te lenigen zonder enige vorm van discriminatie.
12
Mannen komen van...
Thea Beckman schreef ooit een trilogie over een samenleving die bestuurd werd door vrouwen. Het verhaal in het kort: er is geen oorlog, iedereen heeft respect voor de natuur, de gemeenschap gaat altijd boven het individu en iedereen is tamelijk gelukkig. Het is natuurlijk te makkelijk om te zeggen dat als vrouwen het voor het zeggen hebben, alles beter wordt. Dat jij, vrouw, sowieso ‘een zacht karakter hebt’ of ‘zorgzaam bent’. Als we de clichés moeten geloven, is dit een kant die jij toch echt schijnt te bezitten. Net zoals dat je van taarten bakken houdt en graag met kindertjes speelt. Hoe komt dat toch? Zijn er echt zulke grote verschillen tussen de sekses? En hoe was het ooit bedoeld?
strijdkreet | 3
4 | strijdkreet
4 | strijdkreet
Zij
gelooft wel, hij niet
Susanne (29) is getrouwd met een man die niet in God gelooft. Zelf gaat ze elke zondag naar de kerk. Tekst Suzanne Janse Beeld Margriet Alblas
strijdkreet | 5
Zij
gelooft wel, hij niet
Susanne (29) is getrouwd met een man die niet in God gelooft. Zelf gaat ze elke zondag naar de kerk. Tekst Suzanne Janse Beeld Margriet Alblas
strijdkreet | 5
Jij gelooft, hij niet. “Dat verschil tussen ons is voor mij een enorm obstakel geweest in onze relatie. Ik heb er nachten van wakker gelegen. Dan piekerde ik over onze toekomst: hoe moest dat als we zouden gaan trouwen? En hoe zouden we samen een kind op kunnen voeden als onze basis zo anders was? Inmiddels, elf jaar later, ben ik er achter dat we helemaal niet zo verschillend zijn. Ik geloof in God; Niek niet. Maar onze waarden zijn dezelfde. We geloven allebei dat je van dit leven iets moet maken en dat het belangrijk is om goed te zijn voor anderen. Niek geeft mij alle ruimte om keuzes te maken die voor mij belangrijk zijn. En ik probeer op mijn beurt niet om hem te bekeren.” Kon je gemakkelijk accepteren dat je man niet te overtuigen was? “Ik heb de gedachte leren loslaten dat het mijn verantwoordelijkheid is om hem te bekeren. In de christelijke kerk hoor je vaak: als je gelooft ga je naar de hemel, als je niet gelooft, ga je naar de hel. Dat wil je natuurlijk niet horen over je liefje. Ik heb daar enorm mee geworsteld. Het omslagpunt kwam toen ik belijdenis ging doen. Met de dominee sprak ik veel over de keuzevrijheid die wij als mensen hebben gekregen. God wil graag dat we voor Hem kiezen, maar dwingt ons niet. Er staat in de Bijbel ook dat God allang weet wie uiteindelijk bij Hem zullen komen. Dat was voor mij enorm verhelderend. Ineens begreep ik: het is niet aan mij. Ik ben niet degene die zal oordelen of vergeven. Diegene is God. En God heeft zoveel goeds voor ogen met mensen.” Heb je ooit gedacht dat je misschien beter een christelijke man kon zoeken? “Toen ik Niek ontmoette, wist ik meteen: dit is ‘m. Het feit dat hij niet in God gelooft, deed daar niets aan af. Zelf zat ik toen in een geloofscrisis. Ik was me aan
6 | strijdkreet
het afzetten tegen de kerk, zette bij alle gebruiken en tradities vraagtekens. Ik ben gelovig opgevoed, maar kreeg steeds meer vragen. Mijn studie geneeskunde draaide om wetenschap: daar hoefde ik echt niet aan te komen met ‘de aarde is geschapen in zeven dagen’. Toch heb ik nooit het dieptepunt bereikt waarop ik niet meer geloofde dat God bestond. Ik heb een tegenbeweging gemaakt, maar kwam daardoor juist weer in balans. Nu is God voor mij heel dichtbij.” Is het een teleurstelling dat je jouw geloof niet kunt delen? “Natuurlijk mis ik het vanzelfsprekende. Eerste Kerstdag, met het hele gezin naar de kerk, dat idee. En natuurlijk lopen we wel eens ergens tegenaan, maar dat hoort bij een relatie. Andere mensen zijn het oneens op het gebied van financiën of vrienden. Wij hebben verschillende ideeën over het geloof. En misschien ken je het gezegde: God geeft je nooit meer dan je kunt dragen. Niek geeft me heel veel ruimte om keuzes te maken die voor mij belangrijk zijn. Ik wilde onze zoon Hendrik heel graag laten dopen; hem als het ware ‘aanmelden’ bij God. Daar ging Niek meteen mee akkoord. Ik ben nu zwanger en ook ons tweede kindje wil ik graag laten dopen. Mijn geloof kan ik delen met mensen uit de kerk. Dat hoef ik niet allemaal bij Niek te halen. Wij hebben verder een heel leven samen. Een goed leven.” Is het gezinsleven nu anders dan jij gewend bent van huis uit? “Christelijke liedjes zingen, bidden voor het eten… Dat doe ik nu niet, thuis. Maar ik merk dat ik Hendrik niet zozeer de traditie wil overbrengen, alswel de essentie. Ik heb hier bijvoorbeeld wel een prachtige kinderbijbel liggen, die ik graag met hem wil gaan lezen als hij wat ouder is. Het gaat uiteindelijk niet om rituelen, denk ik. God gaat ook zonder wel met Hendrik mee.”
strijdkreet | 7
Lof lied voor haar In het Bijbelboek Hooglied gaat het over de uiterlijke verschillen tussen man en vrouw. Het is eigenlijk een lied, waarin een jongen en een meisje hun liefde voor elkaar uiten. De ware context wordt op meerdere manieren uitgelegd: het zou kunnen gaan over God die zijn volk liefheeft, of over een vroegere koning die zijn vrouw bezingt, maar je kunt het ook lezen als een algemene lofzang op man en vrouw. Op jou, dus. Leun achterover‌ En laat je bejubelen!
Jazeker: dit staat echt in de Bijbel. Meer weten over dit boek? Kijk op www.legerdesheils.nl/geloven.
8 | strijdkreet
Je ogen zijn zo zacht als de ogen van een duif, ze glanzen door je sluier heen
Je zwarte krullen lijken op een kudde geiten die van de berg af komt
Je lippen zijn rood, ze lijken op een donkerrood lint Je hals lijkt op een toren van ivoor
Je borsten lijken wel twee kalfjes, of twee jonge herten die tussen de bloeiende lelies lopen
Je navel lijkt op een ronde schaal die gevuld is met kruidige wijn
Heerlijk is je liefde, mijn meisje, mijn bruid. Je liefde is beter dan wijn Heerlijk is de geur van je huid, zoeter dan alle andere geuren
Je heupen draaien mooi rond, het lijkt wel het werk van een kunstenaar
‘Je bent mooi, mijn vriendin. Alles aan jou is mooi, je bent volmaakt!’
Wat zijn je voeten mooi, prinses, je voeten in je sandalen
strijdkreet | 9
‘Vrouwen geloven meer in relaties. En ze hebben het sneller koud’ Tekst Jurjen Sietsema Beeld Margriet Alblas We zien er anders uit, we denken anders. Maar staan mannen en vrouwen ook anders in de wezenlijke dingen – het christelijk geloof, bijvoorbeeld? Psycholoog Arthur Hegger werkt al bijna dertig jaar in de christelijke geestelijke gezondheidszorg. Hij waagt zich voorzichtig aan dit vraagstuk. Om te beginnen: Hegger heeft niet direct een antwoord klaar. “Dat is omdat er pas kort onderzoek naar wordt gedaan. Begin september is er een nummer verschenen van een vakblad voor psychologen waarin wordt gepleit om, bij psychiatrische problemen, ook rekening te houden met de verschillen tussen mannen en vrouwen.” Hij durft wel iets te zeggen over het algemene verschil tussen man en vrouw dat hij veel tegenkomt. “Vrouwen kunnen zich over het algemeen beter inleven in de gevoelens van een ander. Ze zijn empatischer. Als vrouwen last krijgen van een depressie, zorgt dat voor een gevoel van eenzaamheid en verlatenheid. Mannen reageren meer op falen, op mislukken, niet aan eisen kunnen voldoen en op het zich uitgestoten voelen.” Vrouwen in de kerk Nu specifieker. Hoe zit het met die verschillen op het gebied van religie? Ook in de godsdienstsociologie begint het onderzoek naar de verschillen pas net een beetje op gang te komen, zegt Hegger. “Vanaf 2005 zijn er wat boeken over verschenen.” Waarom duurde dat dan zo lang? “Wat je ziet is dat de mensen die zich bezig houden met de verschillen tussen de seksen, weinig belangstelling hebben voor godsdienst. En de mensen die zich bezig houden met godsdienst, hebben weinig belangstelling voor de verschillen tussen de seksen. Bijzonder, eigenlijk. Want die verschillen zijn van oudsher duidelijk aanwezig in religie. De emancipatie van vrouwen binnen kerken is pas iets van de laatste veertig jaar. In sommige kerken is dat zelfs nog niet eens echt aan de orde.” Het vrouwelijk geloof Hegger werkt op dit moment voor de landelijke organisatie CCGZ In de Bres. Wat hij in zijn praktijk merkt, is dat mensen over het algemeen heel erg gevormd worden door hun kerkelijke achtergrond. “Zowel mannen als vrouwen vinden het
10 | strijdkreet
vaak moeilijk om eigen woorden te geven aan hun geloof. Ze gebruiken vaak de termen die ze hebben geleerd. Voor veel vrouwen is het extra moeilijk omdat binnen de kerk weinig ruimte is geweest voor vrouwelijke expressie van het geloof. De leer van de kerken is mannelijk geformuleerd, waardoor het moeilijk is voor vrouwen om daar een eigen kijk op te ontwikkelen, die ook nog eens geaccepteerd wordt door zo’n kerk.” Als hij met vrouwen spreekt over hun geloof, dan merkt Hegger dat ze het vaak hebben over hun gezin en hun directe omgeving. “Ze zeggen dat ze bidden voor hun kinderen en dat ze vaak de rol hebben van bemiddelaar. Als een kind bijvoorbeeld door zijn of haar geaardheid wordt afgewezen, zie je dat het de moeder is die dat contact in stand probeert te houden en daarvoor bidt. Vrouwen houden bij conflicten het contact met de kinderen en de man benadrukt veel meer de leer.” Emancipatie in de trein Tot slot de uitsmijter. “In onze maatschappij is de man nog altijd de norm,” zegt Hegger. “De temperatuur in de trein staat afgesteld op de mannenbeleving. Vrouwen hebben het daardoor altijd te koud in de trein. Natuurlijk ontwikkelen vrouwen zich wel steeds meer en krijgen ze door de jaren heen een belangrijkere plek. De vrouwenemancipatie die zich in de samenleving sinds de jaren ’70 heeft voltrokken, gaat ook niet voorbij aan de kerken. Maar we zijn er nog niet.”
strijdkreet | 11
Mannen komen van... Tekst Nathan Sudmeier
Op de planeet Venus is het 462 graden, maar ook zonder die wetenschap kun je vast wel raden dat de uitdrukking ‘mannen komen van Mars, en vrouwen komen van Venus’ onzin is. We bedoelen met deze uitspraak dat mannen en vrouwen ontzettend verschillend zijn. Zo verschillend zelfs, dat we er wel eens wanhopig van kunnen worden. Even terug naar hoe het ooit begon. In het Bijbelboek Genesis kunnen we lezen hoe God mensen maakt. Hij maakt hen als man en vrouw. Verschillend dus. Zo verschillend zelfs, dat ze elkaar aanvullen. Hij noemt de vrouw zelfs een ‘helper’. Dat is meteen Zijn bedoeling met relaties: het helpen van elkaar. De vrouw helpt haar man en de man helpt zijn vrouw. ‘En God zag dat het goed was’, staat er verder. Mooi, nietwaar? Inmiddels hebben we niet meer altijd zin om elkaar te helpen. Sterker nog: we willen niet eens altijd geholpen wórden. In de Verenigde Staten moet je een reden opgeven om te kunnen scheiden. Een van de meest opgegeven redenen is deze: ‘onoverkomelijke verschillen.’ Blijkbaar is het verschillend zijn een belangrijke reden om het huwelijk zat te raken. Ook hier in Nederland ligt de focus heel vaak op het anders zijn van man en vrouw en de wrijving die daaruit voortkomt. ‘Hij luistert niet naar me’, is zo’n aloud cliché, of ‘zij begrijpt me niet’. ...
12 | strijdkreet